Immortality Chapter 1226 Kui'er models the body
Chapter 1226 Kui'er models the body
葵儿塑身
กุยเอ๋อสร้างร่างกาย.
หยวนซือที่ร่วงหล่นจากสวรรค์,ลิขิตที่หมดสิ้น,ตัวเขาได้กลายเป็นความว่างเปล่า,แม้แต่ชุดที่สวมใส่ยังไม่เหลือ,ทุกอย่างได้แตกสลายกลายเป็นพลังของฟ้าดิน,สลายหายไปทั้งหมด.
จงซานที่จ้องมองหยวนซือร่วงหล่นจากสวรรค์,แม้นว่าจะต้องทอดถอนใจ,ทว่าในเวลานี้สิ่งที่เขาเป็นห่วงที่สุดก็คือธวัชผ่านกู๋ด้านหน้าต่างหาก!
ธวัชผ่านกู๋ที่หยวนซือทำลายผนึกก่อนตาย,เวลานี้ได้พ่นหมอกสีดำมากมายออกมา.
จงซานที่เผยท่าทางเป็นกังวล,ขณะกำลังยื่นมือออกจับ.
"เหล่าเยว่,อย่าแตะ!"เสียงๆหนึ่งที่ดังขึ้นในจิตสำนึกของจงซาน.
จงซานที่นำสิ่งของบางอย่างออกมา,เป็นโองการฟ้าของศาลเทวะต้าเจิ้งนั่นเอง.
โองการฟ้า,มีนามฮวงโหวเหว่ยกุยเอ๋ออยู่ลำดับหนึ่ง,สามารถส่งเสียงผ่านมาทางโองการฟ้ามาได้ตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้ว.
บางที่หากไม่เพราะโองการฟ้าคงไม่มีใครสามารถสัมผัสถึงนางได้,นางที่สูญเสียกายเนื้อไป,ไม่มีทางจะที่จะสื่อสารกับคนอื่นๆได้,โองการฟ้าของศาลเทวะ,เป็นเจตจำนงของสวรรค์ที่มีพลังบางอย่างที่สามารถสื่อสารทางจิตใจ,ตราบเท่าอยู่ไม่ห่างจากโองการฟ้า,ข้อมูลต่างๆจะถูกส่งผ่านโองการฟ้า,และส่งต่อไปยังจงซาน.
การที่จงซานสามารถรับรู้ตำแหน่งของหยวนซือได้,นั่นก็เพราะใช้การสื่อสารผ่านโองการฟ้านั่นเอง.
"อย่าแตะอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ส่งเสียงผ่านจิตสำนึกสอบถามออกไป.
"เหล่าเยว่,คาดไม่ถึงการกระทำของท่านกับหยวนซือสุดท้ายนั่น,ทำให้หยวนซือมอบผลประโยชน์ก้อนใหญ่ให้กับข้า!"เสียงของสตรีที่ดังขึ้นเบาๆ.
"หมายความว่าอย่างไร?"
"หยวนซือควรค่าแล้วที่เป็นอดีตปราชญ์เทพ,แม้นว่าจะมีหลายสิ่งเกี่ยวกับธวัชหยวนซือที่เขาไม่รู้,ทว่าก็มีบางสิ่งที่เขารู้แต่ข้าไม่รู้เช่นกัน,ภายในนั้นมีตราประทับของเขา,และด้านในนั้นมีมีตราประทับของเจ้าของดั้งเดิมด้วย,กระบวนท่าสุดท้ายของเขานั้น,ได้ทำลายผนึกของเจ้าของดั้งเดิม,ทำให้ธวัชหยวนซือเวลานี้กลายเป็นไร้เจ้าของไปในที่สุด!"เสียงของสตรีที่เผยออกมาด้วยความตื่นเต้นดีใจออกมา.
"เจ้าของดั้งเดิม? ผนึกของผ่านกู๋นะรึ?"แววตาของจงซานที่หรี่เล็กลง.
"ควรจะเป็นเช่นนั้น,นอกจากนี้ยังมีข้อมูลบางอย่างที่หยวนซือมอบให้,ที่เป็นประโยชน์เป็นอย่างมาก,ข้าสามารถหลอมร่างขึ้นมาโดยใช้ธวัชหยวนซือเป็นฐานได้."เสียงของสตีที่เอ่ยออกมาด้วยท่าทางตื่นเต้น.
"สร้างร่างกายจากธวัชอย่างงั้นรึ?"จงซานที่แสดงท่าทางประหลาดใจ.
"ใช่,พลังงานของธวัชหยวนซือนั้นสามารถนำมาสร้างเป็นรากฐาน,หล่อร่างขึ้นมาได้,หลังจากที่ข้าดูดซับมันได้ทั้งหมด,ธวัชก็จะไม่มีอีกแล้ว,เหล่าเยว่...!"เสียงของสตรีที่ค่อยข้างกระอึกกระอักเล็กน้อย.
"ดี,ดีมาก,ยอดเยี่ยมนัก,จงดูดซับมันเถอะ,ของเพียงเจ้ากลับคืนมาได้,ไม่ว่าจะต้องจ่ายไปเท่าไหร่ก็ตาม,เหล่าเยว่ย่อมเต็มใจ."จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"อืม,เหล่าเยว่ดีที่สุด,รอข้ากลับมาได้,ข้าจะทำซุปปูให้กับเหล่าเยว่,ในเวลานั้นมีพวกเรา,น้องรองและเสี่ยวซาน."เสียงของสตรีที่สั่นไหวไปมา.
ได้ยินคำพูดของกุยเอ๋อ,ความรู้สึกอัดอั้นขึ้นจมูกของจงซานทันที,ภูเขาเหล็กที่ราวกับว่าถูกหลอมละลายได้อย่างง่ายดาย,ทำให้จงซานนึกถึงเรื่องในอดีตอย่างช่วยไม่ได้.
--------------*******
"เหล่าเยว่,วันนี้ดวงตะวันทอแสงอากาศดียิ่งนัก,นานมาแล้วพวกเราไมได้ไปยังทะเลสาบซุย,ข้าต้องการจับปูตัวโต,มาทำซุปปูให้กับเหล่าเยว่."
"ดี,ไปจับปู่ตัวใหญ่,ครั้งนี้พวกเราไปด้วยกันเถอะ,เรียกน้องของเจ้าไปกับพวกเราด้วย."
"อืม,ข้าจะให้น้องรองไปด้วย,เสียดายที่เสี่ยวซานไม่อยู่,เขามีวิธีจับปูที่ดีที่สุด."
"อ่าฮ่า,อ่าฮ่า,เหล่าเยว่,เหล่าเยว่มาเร็วเข้า,ที่นี่มีปู่ตัวใหญ่,ตัวใหญ่มากเลย!"
--------------********
ซุปปูอย่างงั้นรึ?
ก่อนหน้าที่กุยเอ๋อจะตายไป,พวกเขาได้ไปจับปู่ที่ทะเลสาบขนาดเล็ก,เสียงของนางที่ยังคงก้องในใจของเขาเสมอมา,ซุปปูอาหารสุดโปรดของเขา.
ผ่านมาเนิ่นนายหลายปีแล้ว,ทุกอย่างอาจคงอยู่แต่คนไม่อยู่แล้ว,น้องรองของกุยเอ๋อได้ตกตายไปแล้ว,ส่วนน้องสามเหว่ยไท่จงที่เป็นจงกวนของต้าเจิ้ง,เวลานี้ก็ไม่มีข่าวคราวเช่นกัน.
ทว่าถึงจะผ่านมาเนิ่นนานหลายปี,กุยเอ๋อก็ยังคงจำได้,เรื่องในอดีต,ซุปปูที่นางยังทำไม่เสร็จ.
ซุปปู,ที่จะกลายเป็นของวิเศษที่เหนือล้ำกว่าทุกอย่างในโลกหล้า.
ในสายตาของจงซาน,ถึงจะเป็นของวิเศษปราชญ์เทพ,ก็ไม่สามารถนำมาเทียบเคียงได้กับซุปปูของกุยเอ๋อ.
"เหล่าเยว่,เหล่าเยว่ได้ยินเสียงของข้าหรือไม่?"เสียงของสตรีที่ดูกระวนกระวายขึ้นมาเล็กน้อย.
"ได้ยิน,เหล่าเยว่ได้ยิน,เมื่อเจ้าออกมาได้,เหล่าเยว่จะรอทานซุปปูของเจ้า!"จงซานที่เก็บความรู้สึกที่อัดอั้นเอาไว้.
"อืม!"เสียงของสตรีที่อ่อนหวานเผยความสุขออกมา.
"เหล่าเยว่,ข้าจะต้องสร้างร่างของตัวเอง,ไม่สามารถพูดคุยกับท่านได้สักพัก,รอข้าออกมา!"เสียงของหญิงสาวที่ดังข้นอีกครั้ง.
"ตกลง,เหล่าเยว่จะอยู่คุ้มกันเจ้า!"จงซานเอ่ย.
จงซานสูดหายใจลึก,ก่อนที่จะสะบัดมือนำตำหนักขนาดใหญ่ออกมา.
ตำหนักขนาดใหญ่ที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า,ปกคลุมธวัชผ่านกู๋,ถูกนำออกมาใช้ป้องกัน.
จงซานที่ก้าวเข้าไปปิดประตู,จากนั้นก็จ้องมองไปยังทุกคน,"จากนี้ไป,จนปกป้องตำหนักแห่งนี้เต็มกำลัง.
"รับทราบ!"เหล่าเสนาธิการของต้าเจิ้งที่รับคำในทันที.
แน่นอนว่าทุกคนจะต้องปกป้องอย่างเต็มที่,โหยวหลานและโหยวจิงซินสองพ่อลูกที่ค้นหาสถานที่รักษาตัว,ส่วนเจี้ยนอ้าวเองก็หาสถานที่นั่งบำเพ็ญเช่นกัน,เพื่อพักฟื้นพลัง.
เจี้ยนอ้าวรับคำจงซานค้นหาสิบของวิเศษระดับปราชญ์เทพ,นี่คือชิ้นที่สอง,เหลือแปด,อุปกรณ์ปราชญ์เทพ,แน่นอนว่าเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น,อย่างน้อยด้วยความแข็งแกร่งของเจี้ยนอ้าวเวลานี้,การจะปล้นอุปกรณ์ปราชญ์เทพ,ก็ยังยากอยู่,ทว่าหากร่วมมือกัน,การจะชิงอุปกรณ์ปราชญ์เทพก็ไม่ยากอีกต่อไป,นอกจากนี้สถานที่แห่งนี้ยังอยู่ในอาณาจักรลับมังกรบรรพชน.
ดังนั้น,ระหว่างนี้,เจี้ยนอ้าวจึงรับปาก,เคลื่อนไหวพร้อมกับจงซาน.
"วูซซซ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เจี้ยนอ้าวขณะเพิ่งนั่งลง,กลิ่นอายแรงกดดันที่ยิ่งใหญ่พวยพุ่งมาจากทิศทางที่ไกลออกไป,เจี้ยวอ้าวที่ลืมตาขึ้น,ดวงตาของเขาที่คมกริบราวกับปราณกระบี่ส่องออกไป.
จงซานเองที่นั่งอยู่ด้านหน้าประตูทางเข้า,ปกป้องตำหนักลอยฟ้า,คุ้มกันกุยเอ๋ออยู่,ขณะที่เขานั่งสมาธิหลับตารอ,ก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายมากมายจากทิศทางที่ไกลออกไป,ดวงตาของจงซานลืมขึ้น,ประกายแสงยี่สิบสามปะทุออกมาจากดวงตาของจงซาน.
แววตาของจงซานที่เผยจิตสังหารที่หนักหน่วงรุนแรงออกมา.
กุยเอ๋อกำลังสร้างร่างอยู่,ใครกล้ารบกวน,พวกมันคือศัตรูของจงซาน!
เหล่าเสนาธิการของจงซานที่เต็มไปด้วยความระมัดระวัง,จ้องมองไปยังกลุ่มคนที่กำลังเดินทางมาจากพื้นที่ไกลออกไป.
ใกล้เข้ามาแล้ว.
พริบตาเดียวก็เข้ามาถึง.
รวมทั้งหมดเจ็ดร่าง,หกมนุษย์และหนึ่งสัตว์อสูร.
"เทียนโจวจื่อ!"ใบหน้าของจงซานที่เปลี่ยนเป็นมืดคลึ้ม.
ผู้นำของพวกเขา,ชายในชุดสีขาวหิมะ,เทียนโจวจื่อ,ในครั้งนี้สามารถมองเห็นใบหน้าของเขาที่ยังเยาว์,ทว่ากลิ่นอายที่แผ่ออกมานั้นไม่เคยเปลี่ยน,ผู้นำในครั้งนี้คือเทียนโจวจื่อ,จากทวีปเทียนอย่างแน่นอน.
ส่วนอีกห้าคนนั้นไม่ใช่คนแปลกหน้าแต่อย่างใด,ก่อนหน้านี้พวกเขาก็คือเซียนบรรพชนที่เคยเข้าล้อมต้าเจิ้งนั่นเอง.
เทียนโจวจื่อผู้นำ,ที่บินออกมาในทันที.
ส่วนสัตว์อสูรนั้น,รูปร่างที่ดูแปลกประหลาดเป็นอย่างมาก,ดูเหมือนกับกองเนื้อ,ดูแล้วเหมือนกับทารกร้องไห้,ทว่ามีขนาดใหญ่หลายพันเท่า,ร่างของมันที่เคลื่อนไหวยึกยือคลุกคลานส่ายไปมา,ดูน่าเกียจเป็นเป็นอย่างมาก,ดวงตาของมันที่บุบกวงลงไป,คล้ายทำให้ดูน่ากลัว,แต่แท้จริงแล้วไม่ได้รู้สึกน่ากลัว,แต่เป็นน่ารังเกียจมากกว่า.
"จงซานรึ? คาดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นเจ้า! คนที่ต่อสู้ที่นี่,ก่อนหน้านี้เป็นเจ้าอย่างงั้นรึ? กับใครกัน?
หยวนซือรึ?"เทียนโจวจื่อที่ใบหน้ามืดคลึ้ม.
"เทียนโจวจื่อ,นั่นคือจงซานที่เจ้าเคยเล่าอย่างงั้นรึ?"อสูรยักษ์ที่น่ารังเกียจที่สามารถพูดได้อย่างคาดไม่ถึง.
ปากของมันที่อ้าขึ้น,ยิ่งดูน่ารังเกียจเข้าไปอีก,ปากของมันที่เป็นดังท่อหมุนวน,มีฟันเป็นวงแหวนหมุนเข้าไปด้านใน,มีเขี้ยวขนาดใหญ่สีแดงแปดซี่.
"ใช่,เขาคือจงซาน!"เทียนโจวจื่อที่พยักหน้ารับ.
ในเวลาเดียวกันนั้น,เทียนโจวจื่อที่พูดคุยกับอสูรตนดังกล่าว,ราวกับว่ามีสถานะเทียบเท่ากัน.
"นี่มัน,เป็นไปได้อย่างงั้นรึ?"เซียนเซิงซือที่ขมวดคิ้ว,จดจ้องมองไปยังอสูรดังกล่าว.
"เซียนเซิงซือ,รู้จักอย่างงั้นรึ?"จงซานที่สอบถามออกไป.
"ข้าไม่สามารถยืนยันได้,ทว่าจากรูปร่างแล้วมันคือหนึ่งในสิบของเทพอสูรของโลกใบใหญ่,แม้แต่ปราชญ์เทพยังมีไม่กี่คนที่รู้จัก,พวกมันมีอายุที่ยาวนาน,เทพอสูรบางตนมีอายุระหว่างปราชญ์เทพถึงสองรุ่นด้วยซ้ำ!"เซียนเซิงซือที่ส่ายหน้าไปมาไม่กล้ายืนยันแต่อย่างใด.
"ในโลกใบใหญ่,เป็นหนึ่งในสิบของเทพอสูรอย่างงั้นรึ?"จงซานที่เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
คาดไม่ถึงเลยว่าตระกูลเทียนจะมีสัตว์อสูรเช่นนี้?
หนึ่งในสิบหมายความว่าอย่างไร?
จงซานจำได้,เทพอสูรลำดับที่ 19 ,ยังมีพลังเทียบเท่ากับเซียนบรรพชนทั่วไปแล้ว,ทว่าในเวลานี้เป็นหนึ่งในสิบรึ?
"เทพอสูรตนนี้,น่าจะเป็นเทพอสูรลำดับเก้า,อสูรระเบิด!"เซียนเซิงซือที่เอ่ยแต่ไม่มั่นใจนัก.
"อสุรระเบิด?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
ชื่อนี้จงซานเพิ่งเคยได้ยินเป็นครั้งแรก,อสูรระเบิด?
เป็นชื่อที่แปลก,ในเวลาเดียวกันเหล่าเสนาธิการต้าเจิ้งต่างก็เผยท่าทางประหลาดใจออกมาเช่นกันจดจ้องมองไปยังอสูรกองเนื้อที่น่ารังเกียจ,คืออสูรระเบิดอย่างงั้นรึ?
"เสี่ยวเป่ยไม่รู้อะไรซะเลย!"อสูรระเบิดที่เอ่ยออกมาในทันที.
จงซานที่จ้องมองออกไป.
"เป็นความจริงที่ข้าคือเทพอสูรระเบิด,ทว่าเทพผู้นี้ไม่ใช่อันดับเก้า,หลายพันปีก่อน,เทพอสูรอสูรหางกลืนสวรรค์ได้พ่ายแพ้ไปแล้ว,ตัวเทพผู้นี้จึงได้ถูกยกระดับให้กลายเป็นเทพอสูรลำดับแปดแทน,เทียนชูเองก็ได้รับรองเรียบร้อย!"อสูรระเบิดที่กล่าวออกมาด้วยเสียงแหบแห้ง.
"ลำดับแปดอย่างงั้นรึ?"จงซานที่เผยท่าทางเคร่งขรึม.
ทว่าในเวลานั้น,จงซานสัมผัสได้ถึงเจตจำนงที่เต็มไปด้วยความเศร้าแผ่ออกมาจากเรือนโอสถของเขาในทันที.
มันถูกส่งออกมาจากแปดหางสวรรค์นั่นเอง,เดิมที่ความทรงจำในอดีตของแปดหางนั้นไม่ได้สลายหายไป,มันยังคงถูกบันทึกเอาไว้,ทำให้มันก่อเกิดเจตจำนงของตัวมันเอง,ในเวลานี้,คล้ายว่ามันต้องการหยุดเทพอสูรระเบิดที่อยู่ด้านหน้า.
เทพอสูรระเบิดลำดับแปดที่สามารถพูดคุยเท่าเทียมกับปราชญ์เทพอย่างงั้นรึ?
เจตจำนงแห่งความเศร้ารึ?
ใบหน้าของจงซานที่เผยท่าทางจริงจัง,ไม่ต้องเอ่ยอะไร,ความโศกเศร้าไม่พอใจนี้,ได้แผ่ออกมาจากรากเทวะของเขา,จากแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ,ความโศกเศร้าไม่พอใจนี้คืออะไร?
ความเศร้าและขุ่นเคือง,ที่จงซานสัมผัสได้ว่าแปดหางนั้นเต็มไปด้วยความปรารถนาที่ต้องการออกมาสังหารอสูรระเบิดไปในทันที,ความเกลียดชังที่เหมือนจะฝังไปในกระดูกและหัวใจของมัน.
ความเกลียดชัง?
ความเกลียดชังที่มาจากสัญชาติญาณ?
ความคิดของจงซานที่ครุ่นคิดไปมา,และพอจะคาดเดาเหตุผลได้ในที่สุด.
อสูรหางกลืนสวรรค์?
นั่นคืออดีตของแปดหางอย่างงั้นรึ? มันพ่ายแพ้อสูรระเบิด?
เกิดขึ้นมาหลายพันปีก่อนแล้วรึ?
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ,ดูเหมือนว่าหลายพันปีก่อนนั้นมันที่อยู่ในสภาพอ่อนแอจนถึงที่สุด,หนีเข้าไปอยู่ในโลกใบเล็ก,หลังจากนั้นก็ถูกผู้ถือครองนามหนี่ปู่ซาในเวลานั้นผนึกเอาไว้?
เป็นไปได้ว่าแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบก็คือเทพอสูรลำดับแปดจากโลกใบใหญ่?
อสูรหางกลืนสวรรค์?
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบเวลานี้มันได้ปีนป่ายกลับคืนสู่ความแข็งแกร่งช้าๆ,บางที่คงจะไม่มีใครรู้ว่าแท้จริงแล้วแปดหางสวรรค์นั้นแข็งแกร่งขนาดใหน,แม้แต่จงซานที่เป็นเจ้าของรากเทวะ,ยังไม่เข้าใจ?
แปดหางสวรรค์ของเขานั้นเป็นเหมือนกับรากฐานพลังหลักของจงซาน.
โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่มันได้กลืนตำราปฐพีและของวิเศษปราชญ์เทพหลายอย่าง,ทำให้แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบทรงพลังน่าเกรงขามมากขึ้นเรื่อย,ต่อหน้าอสูรระเบิดเวลานี้,แปดหางสวรรค์จะสามารถล้มอสูรที่เคยล้มมันในอดีตได้หรือไม่?
"เทียนโจวจื่อ,เจ้ารอก่อน,ให้ข้าได้ตรวจสอบจงซานหน่อยว่ามีความสามารถขนาดใหน!"อสูรระเบิดที่เอ่ยต่อเทียนโจวจื่อ.
เทียนโจวจื่อที่รู้ว่าอสูรระเบิดมั่นใจเป็นอย่างมาก,จึงได้พยักหน้ารับ,และจ้องมองไปยังจงซานด้วยท่าทางสุขุม.
อสูรระเบิดที่บินออกไปช้าๆ,นำร่างที่น่าเกียจของมันเคลื่อนย้ายส่ายร่างไปมา,น้ำลายที่ไหลย้อยออกมาจากปากของมัน,จากนั้นก็คำรามลั่น
แสดงท่าทางยุแหย่ไปยังทิศทางของจงซาน.
"โฮกกกกก!”
Chapter 1226 Kui'er models the body
葵儿塑身
กุยเอ๋อสร้างร่างกาย.
หยวนซือที่ร่วงหล่นจากสวรรค์,ลิขิตที่หมดสิ้น,ตัวเขาได้กลายเป็นความว่างเปล่า,แม้แต่ชุดที่สวมใส่ยังไม่เหลือ,ทุกอย่างได้แตกสลายกลายเป็นพลังของฟ้าดิน,สลายหายไปทั้งหมด.
จงซานที่จ้องมองหยวนซือร่วงหล่นจากสวรรค์,แม้นว่าจะต้องทอดถอนใจ,ทว่าในเวลานี้สิ่งที่เขาเป็นห่วงที่สุดก็คือธวัชผ่านกู๋ด้านหน้าต่างหาก!
ธวัชผ่านกู๋ที่หยวนซือทำลายผนึกก่อนตาย,เวลานี้ได้พ่นหมอกสีดำมากมายออกมา.
จงซานที่เผยท่าทางเป็นกังวล,ขณะกำลังยื่นมือออกจับ.
"เหล่าเยว่,อย่าแตะ!"เสียงๆหนึ่งที่ดังขึ้นในจิตสำนึกของจงซาน.
จงซานที่นำสิ่งของบางอย่างออกมา,เป็นโองการฟ้าของศาลเทวะต้าเจิ้งนั่นเอง.
โองการฟ้า,มีนามฮวงโหวเหว่ยกุยเอ๋ออยู่ลำดับหนึ่ง,สามารถส่งเสียงผ่านมาทางโองการฟ้ามาได้ตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้ว.
บางที่หากไม่เพราะโองการฟ้าคงไม่มีใครสามารถสัมผัสถึงนางได้,นางที่สูญเสียกายเนื้อไป,ไม่มีทางจะที่จะสื่อสารกับคนอื่นๆได้,โองการฟ้าของศาลเทวะ,เป็นเจตจำนงของสวรรค์ที่มีพลังบางอย่างที่สามารถสื่อสารทางจิตใจ,ตราบเท่าอยู่ไม่ห่างจากโองการฟ้า,ข้อมูลต่างๆจะถูกส่งผ่านโองการฟ้า,และส่งต่อไปยังจงซาน.
การที่จงซานสามารถรับรู้ตำแหน่งของหยวนซือได้,นั่นก็เพราะใช้การสื่อสารผ่านโองการฟ้านั่นเอง.
"อย่าแตะอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ส่งเสียงผ่านจิตสำนึกสอบถามออกไป.
"เหล่าเยว่,คาดไม่ถึงการกระทำของท่านกับหยวนซือสุดท้ายนั่น,ทำให้หยวนซือมอบผลประโยชน์ก้อนใหญ่ให้กับข้า!"เสียงของสตรีที่ดังขึ้นเบาๆ.
"หมายความว่าอย่างไร?"
"หยวนซือควรค่าแล้วที่เป็นอดีตปราชญ์เทพ,แม้นว่าจะมีหลายสิ่งเกี่ยวกับธวัชหยวนซือที่เขาไม่รู้,ทว่าก็มีบางสิ่งที่เขารู้แต่ข้าไม่รู้เช่นกัน,ภายในนั้นมีตราประทับของเขา,และด้านในนั้นมีมีตราประทับของเจ้าของดั้งเดิมด้วย,กระบวนท่าสุดท้ายของเขานั้น,ได้ทำลายผนึกของเจ้าของดั้งเดิม,ทำให้ธวัชหยวนซือเวลานี้กลายเป็นไร้เจ้าของไปในที่สุด!"เสียงของสตรีที่เผยออกมาด้วยความตื่นเต้นดีใจออกมา.
"เจ้าของดั้งเดิม? ผนึกของผ่านกู๋นะรึ?"แววตาของจงซานที่หรี่เล็กลง.
"ควรจะเป็นเช่นนั้น,นอกจากนี้ยังมีข้อมูลบางอย่างที่หยวนซือมอบให้,ที่เป็นประโยชน์เป็นอย่างมาก,ข้าสามารถหลอมร่างขึ้นมาโดยใช้ธวัชหยวนซือเป็นฐานได้."เสียงของสตีที่เอ่ยออกมาด้วยท่าทางตื่นเต้น.
"สร้างร่างกายจากธวัชอย่างงั้นรึ?"จงซานที่แสดงท่าทางประหลาดใจ.
"ใช่,พลังงานของธวัชหยวนซือนั้นสามารถนำมาสร้างเป็นรากฐาน,หล่อร่างขึ้นมาได้,หลังจากที่ข้าดูดซับมันได้ทั้งหมด,ธวัชก็จะไม่มีอีกแล้ว,เหล่าเยว่...!"เสียงของสตรีที่ค่อยข้างกระอึกกระอักเล็กน้อย.
"ดี,ดีมาก,ยอดเยี่ยมนัก,จงดูดซับมันเถอะ,ของเพียงเจ้ากลับคืนมาได้,ไม่ว่าจะต้องจ่ายไปเท่าไหร่ก็ตาม,เหล่าเยว่ย่อมเต็มใจ."จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"อืม,เหล่าเยว่ดีที่สุด,รอข้ากลับมาได้,ข้าจะทำซุปปูให้กับเหล่าเยว่,ในเวลานั้นมีพวกเรา,น้องรองและเสี่ยวซาน."เสียงของสตรีที่สั่นไหวไปมา.
ได้ยินคำพูดของกุยเอ๋อ,ความรู้สึกอัดอั้นขึ้นจมูกของจงซานทันที,ภูเขาเหล็กที่ราวกับว่าถูกหลอมละลายได้อย่างง่ายดาย,ทำให้จงซานนึกถึงเรื่องในอดีตอย่างช่วยไม่ได้.
--------------*******
"เหล่าเยว่,วันนี้ดวงตะวันทอแสงอากาศดียิ่งนัก,นานมาแล้วพวกเราไมได้ไปยังทะเลสาบซุย,ข้าต้องการจับปูตัวโต,มาทำซุปปูให้กับเหล่าเยว่."
"ดี,ไปจับปู่ตัวใหญ่,ครั้งนี้พวกเราไปด้วยกันเถอะ,เรียกน้องของเจ้าไปกับพวกเราด้วย."
"อืม,ข้าจะให้น้องรองไปด้วย,เสียดายที่เสี่ยวซานไม่อยู่,เขามีวิธีจับปูที่ดีที่สุด."
"อ่าฮ่า,อ่าฮ่า,เหล่าเยว่,เหล่าเยว่มาเร็วเข้า,ที่นี่มีปู่ตัวใหญ่,ตัวใหญ่มากเลย!"
--------------********
ซุปปูอย่างงั้นรึ?
ก่อนหน้าที่กุยเอ๋อจะตายไป,พวกเขาได้ไปจับปู่ที่ทะเลสาบขนาดเล็ก,เสียงของนางที่ยังคงก้องในใจของเขาเสมอมา,ซุปปูอาหารสุดโปรดของเขา.
ผ่านมาเนิ่นนายหลายปีแล้ว,ทุกอย่างอาจคงอยู่แต่คนไม่อยู่แล้ว,น้องรองของกุยเอ๋อได้ตกตายไปแล้ว,ส่วนน้องสามเหว่ยไท่จงที่เป็นจงกวนของต้าเจิ้ง,เวลานี้ก็ไม่มีข่าวคราวเช่นกัน.
ทว่าถึงจะผ่านมาเนิ่นนานหลายปี,กุยเอ๋อก็ยังคงจำได้,เรื่องในอดีต,ซุปปูที่นางยังทำไม่เสร็จ.
ซุปปู,ที่จะกลายเป็นของวิเศษที่เหนือล้ำกว่าทุกอย่างในโลกหล้า.
ในสายตาของจงซาน,ถึงจะเป็นของวิเศษปราชญ์เทพ,ก็ไม่สามารถนำมาเทียบเคียงได้กับซุปปูของกุยเอ๋อ.
"เหล่าเยว่,เหล่าเยว่ได้ยินเสียงของข้าหรือไม่?"เสียงของสตรีที่ดูกระวนกระวายขึ้นมาเล็กน้อย.
"ได้ยิน,เหล่าเยว่ได้ยิน,เมื่อเจ้าออกมาได้,เหล่าเยว่จะรอทานซุปปูของเจ้า!"จงซานที่เก็บความรู้สึกที่อัดอั้นเอาไว้.
"อืม!"เสียงของสตรีที่อ่อนหวานเผยความสุขออกมา.
"เหล่าเยว่,ข้าจะต้องสร้างร่างของตัวเอง,ไม่สามารถพูดคุยกับท่านได้สักพัก,รอข้าออกมา!"เสียงของหญิงสาวที่ดังข้นอีกครั้ง.
"ตกลง,เหล่าเยว่จะอยู่คุ้มกันเจ้า!"จงซานเอ่ย.
จงซานสูดหายใจลึก,ก่อนที่จะสะบัดมือนำตำหนักขนาดใหญ่ออกมา.
ตำหนักขนาดใหญ่ที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า,ปกคลุมธวัชผ่านกู๋,ถูกนำออกมาใช้ป้องกัน.
จงซานที่ก้าวเข้าไปปิดประตู,จากนั้นก็จ้องมองไปยังทุกคน,"จากนี้ไป,จนปกป้องตำหนักแห่งนี้เต็มกำลัง.
"รับทราบ!"เหล่าเสนาธิการของต้าเจิ้งที่รับคำในทันที.
แน่นอนว่าทุกคนจะต้องปกป้องอย่างเต็มที่,โหยวหลานและโหยวจิงซินสองพ่อลูกที่ค้นหาสถานที่รักษาตัว,ส่วนเจี้ยนอ้าวเองก็หาสถานที่นั่งบำเพ็ญเช่นกัน,เพื่อพักฟื้นพลัง.
เจี้ยนอ้าวรับคำจงซานค้นหาสิบของวิเศษระดับปราชญ์เทพ,นี่คือชิ้นที่สอง,เหลือแปด,อุปกรณ์ปราชญ์เทพ,แน่นอนว่าเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น,อย่างน้อยด้วยความแข็งแกร่งของเจี้ยนอ้าวเวลานี้,การจะปล้นอุปกรณ์ปราชญ์เทพ,ก็ยังยากอยู่,ทว่าหากร่วมมือกัน,การจะชิงอุปกรณ์ปราชญ์เทพก็ไม่ยากอีกต่อไป,นอกจากนี้สถานที่แห่งนี้ยังอยู่ในอาณาจักรลับมังกรบรรพชน.
ดังนั้น,ระหว่างนี้,เจี้ยนอ้าวจึงรับปาก,เคลื่อนไหวพร้อมกับจงซาน.
"วูซซซ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เจี้ยนอ้าวขณะเพิ่งนั่งลง,กลิ่นอายแรงกดดันที่ยิ่งใหญ่พวยพุ่งมาจากทิศทางที่ไกลออกไป,เจี้ยวอ้าวที่ลืมตาขึ้น,ดวงตาของเขาที่คมกริบราวกับปราณกระบี่ส่องออกไป.
จงซานเองที่นั่งอยู่ด้านหน้าประตูทางเข้า,ปกป้องตำหนักลอยฟ้า,คุ้มกันกุยเอ๋ออยู่,ขณะที่เขานั่งสมาธิหลับตารอ,ก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายมากมายจากทิศทางที่ไกลออกไป,ดวงตาของจงซานลืมขึ้น,ประกายแสงยี่สิบสามปะทุออกมาจากดวงตาของจงซาน.
แววตาของจงซานที่เผยจิตสังหารที่หนักหน่วงรุนแรงออกมา.
กุยเอ๋อกำลังสร้างร่างอยู่,ใครกล้ารบกวน,พวกมันคือศัตรูของจงซาน!
เหล่าเสนาธิการของจงซานที่เต็มไปด้วยความระมัดระวัง,จ้องมองไปยังกลุ่มคนที่กำลังเดินทางมาจากพื้นที่ไกลออกไป.
ใกล้เข้ามาแล้ว.
พริบตาเดียวก็เข้ามาถึง.
รวมทั้งหมดเจ็ดร่าง,หกมนุษย์และหนึ่งสัตว์อสูร.
"เทียนโจวจื่อ!"ใบหน้าของจงซานที่เปลี่ยนเป็นมืดคลึ้ม.
ผู้นำของพวกเขา,ชายในชุดสีขาวหิมะ,เทียนโจวจื่อ,ในครั้งนี้สามารถมองเห็นใบหน้าของเขาที่ยังเยาว์,ทว่ากลิ่นอายที่แผ่ออกมานั้นไม่เคยเปลี่ยน,ผู้นำในครั้งนี้คือเทียนโจวจื่อ,จากทวีปเทียนอย่างแน่นอน.
ส่วนอีกห้าคนนั้นไม่ใช่คนแปลกหน้าแต่อย่างใด,ก่อนหน้านี้พวกเขาก็คือเซียนบรรพชนที่เคยเข้าล้อมต้าเจิ้งนั่นเอง.
เทียนโจวจื่อผู้นำ,ที่บินออกมาในทันที.
ส่วนสัตว์อสูรนั้น,รูปร่างที่ดูแปลกประหลาดเป็นอย่างมาก,ดูเหมือนกับกองเนื้อ,ดูแล้วเหมือนกับทารกร้องไห้,ทว่ามีขนาดใหญ่หลายพันเท่า,ร่างของมันที่เคลื่อนไหวยึกยือคลุกคลานส่ายไปมา,ดูน่าเกียจเป็นเป็นอย่างมาก,ดวงตาของมันที่บุบกวงลงไป,คล้ายทำให้ดูน่ากลัว,แต่แท้จริงแล้วไม่ได้รู้สึกน่ากลัว,แต่เป็นน่ารังเกียจมากกว่า.
"จงซานรึ? คาดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นเจ้า! คนที่ต่อสู้ที่นี่,ก่อนหน้านี้เป็นเจ้าอย่างงั้นรึ? กับใครกัน?
หยวนซือรึ?"เทียนโจวจื่อที่ใบหน้ามืดคลึ้ม.
"เทียนโจวจื่อ,นั่นคือจงซานที่เจ้าเคยเล่าอย่างงั้นรึ?"อสูรยักษ์ที่น่ารังเกียจที่สามารถพูดได้อย่างคาดไม่ถึง.
ปากของมันที่อ้าขึ้น,ยิ่งดูน่ารังเกียจเข้าไปอีก,ปากของมันที่เป็นดังท่อหมุนวน,มีฟันเป็นวงแหวนหมุนเข้าไปด้านใน,มีเขี้ยวขนาดใหญ่สีแดงแปดซี่.
"ใช่,เขาคือจงซาน!"เทียนโจวจื่อที่พยักหน้ารับ.
ในเวลาเดียวกันนั้น,เทียนโจวจื่อที่พูดคุยกับอสูรตนดังกล่าว,ราวกับว่ามีสถานะเทียบเท่ากัน.
"นี่มัน,เป็นไปได้อย่างงั้นรึ?"เซียนเซิงซือที่ขมวดคิ้ว,จดจ้องมองไปยังอสูรดังกล่าว.
"เซียนเซิงซือ,รู้จักอย่างงั้นรึ?"จงซานที่สอบถามออกไป.
"ข้าไม่สามารถยืนยันได้,ทว่าจากรูปร่างแล้วมันคือหนึ่งในสิบของเทพอสูรของโลกใบใหญ่,แม้แต่ปราชญ์เทพยังมีไม่กี่คนที่รู้จัก,พวกมันมีอายุที่ยาวนาน,เทพอสูรบางตนมีอายุระหว่างปราชญ์เทพถึงสองรุ่นด้วยซ้ำ!"เซียนเซิงซือที่ส่ายหน้าไปมาไม่กล้ายืนยันแต่อย่างใด.
"ในโลกใบใหญ่,เป็นหนึ่งในสิบของเทพอสูรอย่างงั้นรึ?"จงซานที่เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
คาดไม่ถึงเลยว่าตระกูลเทียนจะมีสัตว์อสูรเช่นนี้?
หนึ่งในสิบหมายความว่าอย่างไร?
จงซานจำได้,เทพอสูรลำดับที่ 19 ,ยังมีพลังเทียบเท่ากับเซียนบรรพชนทั่วไปแล้ว,ทว่าในเวลานี้เป็นหนึ่งในสิบรึ?
"เทพอสูรตนนี้,น่าจะเป็นเทพอสูรลำดับเก้า,อสูรระเบิด!"เซียนเซิงซือที่เอ่ยแต่ไม่มั่นใจนัก.
"อสุรระเบิด?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
ชื่อนี้จงซานเพิ่งเคยได้ยินเป็นครั้งแรก,อสูรระเบิด?
เป็นชื่อที่แปลก,ในเวลาเดียวกันเหล่าเสนาธิการต้าเจิ้งต่างก็เผยท่าทางประหลาดใจออกมาเช่นกันจดจ้องมองไปยังอสูรกองเนื้อที่น่ารังเกียจ,คืออสูรระเบิดอย่างงั้นรึ?
"เสี่ยวเป่ยไม่รู้อะไรซะเลย!"อสูรระเบิดที่เอ่ยออกมาในทันที.
จงซานที่จ้องมองออกไป.
"เป็นความจริงที่ข้าคือเทพอสูรระเบิด,ทว่าเทพผู้นี้ไม่ใช่อันดับเก้า,หลายพันปีก่อน,เทพอสูรอสูรหางกลืนสวรรค์ได้พ่ายแพ้ไปแล้ว,ตัวเทพผู้นี้จึงได้ถูกยกระดับให้กลายเป็นเทพอสูรลำดับแปดแทน,เทียนชูเองก็ได้รับรองเรียบร้อย!"อสูรระเบิดที่กล่าวออกมาด้วยเสียงแหบแห้ง.
"ลำดับแปดอย่างงั้นรึ?"จงซานที่เผยท่าทางเคร่งขรึม.
ทว่าในเวลานั้น,จงซานสัมผัสได้ถึงเจตจำนงที่เต็มไปด้วยความเศร้าแผ่ออกมาจากเรือนโอสถของเขาในทันที.
มันถูกส่งออกมาจากแปดหางสวรรค์นั่นเอง,เดิมที่ความทรงจำในอดีตของแปดหางนั้นไม่ได้สลายหายไป,มันยังคงถูกบันทึกเอาไว้,ทำให้มันก่อเกิดเจตจำนงของตัวมันเอง,ในเวลานี้,คล้ายว่ามันต้องการหยุดเทพอสูรระเบิดที่อยู่ด้านหน้า.
เทพอสูรระเบิดลำดับแปดที่สามารถพูดคุยเท่าเทียมกับปราชญ์เทพอย่างงั้นรึ?
เจตจำนงแห่งความเศร้ารึ?
ใบหน้าของจงซานที่เผยท่าทางจริงจัง,ไม่ต้องเอ่ยอะไร,ความโศกเศร้าไม่พอใจนี้,ได้แผ่ออกมาจากรากเทวะของเขา,จากแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ,ความโศกเศร้าไม่พอใจนี้คืออะไร?
ความเศร้าและขุ่นเคือง,ที่จงซานสัมผัสได้ว่าแปดหางนั้นเต็มไปด้วยความปรารถนาที่ต้องการออกมาสังหารอสูรระเบิดไปในทันที,ความเกลียดชังที่เหมือนจะฝังไปในกระดูกและหัวใจของมัน.
ความเกลียดชัง?
ความเกลียดชังที่มาจากสัญชาติญาณ?
ความคิดของจงซานที่ครุ่นคิดไปมา,และพอจะคาดเดาเหตุผลได้ในที่สุด.
อสูรหางกลืนสวรรค์?
นั่นคืออดีตของแปดหางอย่างงั้นรึ? มันพ่ายแพ้อสูรระเบิด?
เกิดขึ้นมาหลายพันปีก่อนแล้วรึ?
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ,ดูเหมือนว่าหลายพันปีก่อนนั้นมันที่อยู่ในสภาพอ่อนแอจนถึงที่สุด,หนีเข้าไปอยู่ในโลกใบเล็ก,หลังจากนั้นก็ถูกผู้ถือครองนามหนี่ปู่ซาในเวลานั้นผนึกเอาไว้?
เป็นไปได้ว่าแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบก็คือเทพอสูรลำดับแปดจากโลกใบใหญ่?
อสูรหางกลืนสวรรค์?
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบเวลานี้มันได้ปีนป่ายกลับคืนสู่ความแข็งแกร่งช้าๆ,บางที่คงจะไม่มีใครรู้ว่าแท้จริงแล้วแปดหางสวรรค์นั้นแข็งแกร่งขนาดใหน,แม้แต่จงซานที่เป็นเจ้าของรากเทวะ,ยังไม่เข้าใจ?
แปดหางสวรรค์ของเขานั้นเป็นเหมือนกับรากฐานพลังหลักของจงซาน.
โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่มันได้กลืนตำราปฐพีและของวิเศษปราชญ์เทพหลายอย่าง,ทำให้แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบทรงพลังน่าเกรงขามมากขึ้นเรื่อย,ต่อหน้าอสูรระเบิดเวลานี้,แปดหางสวรรค์จะสามารถล้มอสูรที่เคยล้มมันในอดีตได้หรือไม่?
"เทียนโจวจื่อ,เจ้ารอก่อน,ให้ข้าได้ตรวจสอบจงซานหน่อยว่ามีความสามารถขนาดใหน!"อสูรระเบิดที่เอ่ยต่อเทียนโจวจื่อ.
เทียนโจวจื่อที่รู้ว่าอสูรระเบิดมั่นใจเป็นอย่างมาก,จึงได้พยักหน้ารับ,และจ้องมองไปยังจงซานด้วยท่าทางสุขุม.
อสูรระเบิดที่บินออกไปช้าๆ,นำร่างที่น่าเกียจของมันเคลื่อนย้ายส่ายร่างไปมา,น้ำลายที่ไหลย้อยออกมาจากปากของมัน,จากนั้นก็คำรามลั่น
แสดงท่าทางยุแหย่ไปยังทิศทางของจงซาน.
"โฮกกกกก!”
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น