วันจันทร์ที่ 21 มิถุนายน พ.ศ. 2564

Immortality Chapter 1220 Must cloud over

Immortality Chapter 1220 Must cloud over


Chapter 1220 Must cloud over

天了

  ท้องฟ้าเกิดการเปลี่ยนแปลง

*** ราชันย์จินคนแรกเป็นพ่อของราชันย์โจวราชวงศ์ต้าซ่าง(สามีของซูต้าจี้),ตายไปแล้ว,ส่วนราชันย์จินที่เพิ่งเป็นเทียนตี้ไม่นานนี้คือร่างแยกวิญญาณของราชันย์ตะวันออกไท่อี้,ราชันย์ตะวันออกไท่อี้เป็นเซียนอสูรตั้งราชวงศ์ไม่ได้,จึงต้องแยกวิญญาณสร้างร่างมนุษย์ขึ้นอีกรอบ.

 

 

"ตกลง,ในเมื่อเป็นเช่นนั้น,ก็คงต้องหาปราชญ์เทพเทียม,เพื่อยึดครองตำแหน่งปราชญ์เทพมาให้ได้ก่อน!"หยิงที่กล่าวเสียงเย็น,ที่ดูเหมือนว่าเป็นเรื่องที่ง่ายดายเป็นอย่างมาก.

 

"อืม!"กุยกู่ซือพยักหน้ารับ,เห็นชัดเจนว่าภายในใจของกุยกู่ซือนั้น,การแย่งชิงตำแหน่งปราชญ์เทพนั้นไม่ใช่เรื่องยากเลย.

 

"จงซาน,เจ้าล่ะ?"หยิงที่จ้องมองไปยังจงซาน.

 

"โลกแห่งนี้กว้างใหญ่,ปราชญ์เทพที่นี่คาดไม่ถึงเลยว่าจะไม่รู้จักผู้ฝึกตนฮวงจุ้ย,การมากที่นี่,การจะค้นหาแดนลับมังกรบรรพชนในอดีตคงไม่ง่าย,ดุเหมือนบรรพชนมังกรจะจงใจให้เป็นเช่นนี้."จงซานเอ่ย.

 

"ในเมื่อปราชญ์เทพไม่รู้จักบรรพชนมังกร,การจะหาบรรพชนมังกร,คงต้องใช้วิชาฮวงจุ้ย."หยิงพยักหน้ารับ.

 

"การจะหามังกรบรรพชนนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย,หลังจากนี้จะมียอดฝีมือมากมายเข้ามา,พวกเราควรจะแยกกันหาชั่วคราว!"จงซานเอ่ย.

 

"อืม!"หยิงพยักหน้ารับ.

 

จงซานและหยิงร่วมมือกัน,เพื่อค้นลาดินแดนลับบรรพชนมังกร,แน่นอนย่อมมีความคิดเห็นที่แตกต่างกัน,เป็นเรื่องปรกติที่ราชาสองคนมีความคิดที่ต่างกัน,ใครจะมุ่งเน้นไปที่เรื่องอะไร? ก็ขึ้นอยู่กับเวลาและโอกาส,ทั้งสองย่อมไม่หวังที่อยู่อยู่ด้วยกันตลอด,ดังนั้นก่อนที่จะเริ่มค้นหาบรรพชนมังกร,ทั้งคู่จึงตัดสินใจที่จะแยกเตรียมการ.

 

หยิงแลกุยกู่ซือนั้นมีแผนการของตัวเองอยู่แล้ว,เขาได้นำทัพของต้าฉินมุ่งหน้าไปยังตะวันออก.

 

กองกำลังหนึ่งแสนคน,ไม่มีใครกล้าขวาง,แม้นว่ารอบๆนี้จะมีคนอยู่เป็นจำนวนมาก,แต่พวกเขาแทบไม่กล้าหายใจ.

 

คนกลุ่มนี้ทรงพลังเกินไปแล้ว,แม้แต่ปราชย์เทพ,คาดไม่ถึงเลยว่ายังต้องถอยหนีไป?

 

ผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆเวลานี้ต่างถูกพลังอำนาจที่ยิ่งใหญ่นั้นกำราบไปเรียบร้อยแล้ว.

 

จงซานที่นำคนมาหลายร้อยคนที่จ้องมองคนของต้าฉินจากไป,จากนั้นก็กวาดตามองพื้นที่รอบๆ.

 

สายตาของจงซานที่กวาดออกไป,ด้วยอำนาจของราชันย์,เหล่าผู้ฝึกตนรอบๆแทบจะไม่มีใครกล้าสบตา.

 

"ไป!"จงซานเอ่ย.

 

"รับทราบ!"ข้าราชบริพารของต้าเจิ้งที่รับคำสั่ง.

 

จงซานที่นำ,จงซานและผู้ใต้บังคับบัญชามุ่งตรงไปยังทิศตะวันตำ.

 

จนกระทั่งกลุ่มของจงซานจากไปแล้ว,ผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆถึงพ่นลมหายใจยาวออกมาได้,ทว่าบางคนที่หลั่งเหงื่อที่เย็นเยือบโชกไปทั้งร่าง,จิตใจที่สั่นสะท้านจดจำหลุมดำใหญ่ยักษ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ได้.

 

พื้นที่รอบๆ,ผู้ฝึกตนมากมายที่เริ่มมารวมตัวกันเรื่อยๆ,พวกเขาที่เริ่มพูดคุยสอบถามเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้,คนที่มาทีหลังแทบไม่มีใครเชื่อสิ่งที่คนมาก่อนเล่าเลย.

 

"เป็นไปได้อย่างงั้นรึ? ศิษย์น้อง,เจ้าล้อข้าเล่นแล้ว?"

 

"ข้าราชบริพาร,ใช้สองฝ่ามือไล่ปราชญ์เทพไปอย่างงั้นรึ? ไม่ใช่ว่ามันเป็นนิทานหรอกรึ?"

 

"ล้อเล่นอย่างงั้นรึ?,นี่เจ้าเห็นข้าโง่เงาตั้งแต่เมื่อไหร่!"

....................................

..................

......

 

เหล่าคนที่มาที่หลังแทบไม่มีใครเชื่อ,แต่กระนั้นที่ด้านหน้าของพวกเขาก็มีหลุมขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นจริง.

 

"วูซซซซ!"

 

จากนั้นก็มีคนกลุ่มใหม่โผล่ออกมาจากหลุมยักษ์.

 

เห็นมีคนไม่กี่คนบินออกมา,เหล่าผู้ฝึกตนอาณาจักรลับมังกรบรรพชน,หลายๆคนที่เร่งรีบถอนหนีอย่างรวดเร็ว.

 

"ถอนกำลัง!"แม่ทัพในชุดสีแดงและสีน้ำเงินเร่งรีบสั่งการอย่างรวดเร็ว,ที่นี่ไม่สามารถอยู่ได้ต่อไปแล้ว.

 

มีผู้ฝึกตนกลุ่มหนึ่งที่ปรากฏขึ้น,ทว่ามีเพียงแค่ไม่กี่คนเท่านั้นที่กล้าไปหยั่งเชิง.

 

ในเวลานี้มีหนึ่งเซียนบรรพชน,ที่เพิ่งมาถึง,เหมือนกับโหยวจิงซินก่อนหน้านี้,เขาที่เต็มไปด้วยความอหังการ,หากแต่ดูเหมือนว่าจะฉลาดกว่าโหยวจิงซินเพียงเล็กน้อย,เพราะว่าเซียนบรรพชนคนนี้เห็นพลังฝึกตนคนแค่บางส่วนก็เร่งรีบบินเข้าไป.

 

เหล่ากลุ่มที่มาใหม่เผยแววตาประหลาดใจเป็นอย่างมาก,คาดไม่ถึงเลยว่าอาณาจักรลับมังกรบรรพชนจะเป็นเหมือนดั่งโลกใบเล็กแห่งหนึ่ง.

 

"ข้าถามเจ้า,ได้ยินใหม? เจ้าเป็นใคร?"เซียนบรรพชนของอาณาจักรมังกรบรรพชนที่เอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.

 

เหล่าแขกที่มาใหม่นั้นไม่สนใจเขาแม้แต่น้อย,ทว่าพวกเขาที่คุกเข่าลง,รอคอยคนอีกกลุ่มหนึ่งที่กำลังจะมาถึง.

 

บุรุษที่มีร่างสูงใหญ่สิบเมตร,สวมชุดคลุมที่โอ่อ่าอลังการสีเหลือ,แววตาสีแดงโลหิต,ดูน่าเกรงขามเป็นอย่างมาก.

 

"คารวะราชันย์ตะวันออก!"ทุกคนที่บินออกมาก่อนเวลานี้กำลังโค้งคำนับด้วยความเคารพเป็นอย่างมาก.

 

ราชันย์ตะวันออกไท่อี้หาได้สนใจคนเหล่านี้,เพราะว่าคนเหล่านี้ไม่คู่ควรให้เขาสนใจแม้แต่น้อย.

 

"เจ้าเป็นใคร? พูด!"เซียนบรรพชนของอาณาจักรมังกรบรรพชนที่เผยท่าทางโกรธเกรี้ยวออกมา.

 

เขาที่เป็นเซียนบรรพชนที่น่าเกรงขาม,ยืนอยู่เหนือคนมากมาย,คนกลุ่มนี้กับแสดงท่าทางเช่นนี้? คิดว่ามีคนมากกว่า,จึงได้เมินเขาอย่างงั้นรึ?

 

"ข้าถามเจ้า,ในโลกนี้,ใครแข็งแกร่งที่สุด!"ไท่อี้ที่หันหน้าจ้องมองไปยังเซียนบรรพชนคนดังกล่าว.

 

"เจ้ายังไม่ตอบข้า,แล้วคิดจะถามข้าแทน,รู้หรือไม่ว่าข้าเป็นใคร?"เซียนบรรพชนคนดังกล่าวที่เอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.

 

"ชิ!"แววตาของราชันย์ตะวันออกไท่อี้เผยความโกรธออกมา,แค่นเสียงเย็นชา.

 

"พุ!"จิตใจของเซียนบรรพชนคนดังกล่าวที่สั่นไหวไปมาอย่างรุนแรง,ก่อนที่จะพ่นโลหิตออกมาอย่างบ้าคลั่ง.

 

เพียงแค่จ้องมอง,เป็นไปไม่ได้? เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร? เขาที่ทำลายจิตใจของเขาโดยตรง? ราวกับเสียงระฆังที่ดังกึกก้องขึ้นในทันที? พวกเขาเป็นใคร?

 

ในเวลานั้น,กับภาพลักษณ์ของราชันย์ตะวันออกไท่อี้ที่สั่นคลอนหัวใจของเซียนบรรพชนอย่างรุนแรง.

 

ในเวลาเดียวกันผู้ฝึกตนมากมายที่อยู่รอบหัวใจพวกเขาก็สะดุ้งเช่นกัน,คนที่แข็งแกร่งอีกแล้วรึ? เหมือนกับกลุ่มคนก่อนหน้านี้นะรึ? เรื่องนี้มัน,คนที่แข็งแกร่งมากมายขนาดนี้มาจากที่ใดกัน?

 

"บอกมาในโลกนี้,ใครแข็งแกร่งที่สุด?"ไท่อี้ที่สอบถามออกมาอีกครั้ง.

 

เหล่าเผ่าอสูรของศาลสวรรค์เหยาจู(เผ่าอสูร)ที่จ้องมองไปยังเซียนบรรพชนพร้อมๆกัน.

 

ในเวลานี้,เซียนบรรพชนทั้งหมดก็รับรู้ว่าตัวเองได้ทำอะไรผิดพลาด,เพราะเขาที่แสดงความโอหังออกมา,ทำให้ต้องชดใช้ด้วยราคาที่สูงลิ่ว,ในเวลาเดียวกันนั้นผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาก็เผยกลิ่นอายที่น่าเกรงขามออกมา,คนกลุ่มนี้เป็นคนที่ไม่ธรรมดาเช่นกันอย่างงั้นรึ?

 

"ในโลกใบนี้,ปราชญ์เทพแข็งแกร่งที่สุด."เซียนบรรพชนคนดังกล่าวที่หวาดหวั่นไม่รอชาตอบออกมาในทันที.

 

เหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆกลายเป็นงงงัน,เป็นไปได้ว่าก่อนหน้านี้คนที่มาก่อนพูดจริงอย่างงั้นรึ? ผู้ใต้บังคับบัญชาของราชาคนหนึ่ง,ใช้สองฝ่ามือไล่ปราชญ์เทพไปอย่างงั้นรึ?

 

"ปราชญ์เทพ? โลกใบนี้มีปราชญ์เทพด้วยอย่างงั้นรึ?"ไท่อี้ที่เผยท่าทางประหลาดใจ.

 

"ใช่,ใต้สวรรค์แห่งนี้มีห้าปราชญ์เทพ,กระจายอยู่ทั่วทุกสารทิศ! บางที่,ก่อนหน้านี้ได้มีปราชญ์เทพคนหนึ่งได้เดินทางมาแล้ว!"เซียนบรรพชนคนดังกล่าวเอ่ยตอบ.

 

"ห้าปราชญ์เทพ?นึ่งในสามของโลกใบใหญ่,ใช่,ที่จริงสถานที่แห่งนี้ก็มีเทียนเต๋าหนึ่งในสามเช่นกัน!"ชายในชุดดำที่อยู่ด้านหลังไท่อี้ที่พยักหน้ารับ.

 

"ก่อนหน้านี้มีปราชญ์เทพมารึ? พบกับหยิงเจิ้ง?ท้ายที่สุดเป็นอย่างไร?"ไท่อี้สอบถามออกไป.

 

"ข้า,ข้าเพิ่งมาถึง,ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น!"เซียนบรรพชนคนดังกล่าวเร่งรีบตอบออกไปทันที.

 

"ใครรู้?"ไท่อี้กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

 

จากนั้นสายตาของทุกคนที่จ้องมองไปยังคนกลุ่มหนึ่งที่มาถึงที่นี่ก่อนเพื่อน.

 

"เจ้ากล่าว!"ไท่อี้ที่ชี้ไปยังหนึ่งในนั้น.

 

"ใช่,เวลานั้น........!"ชายคนดังกล่าวที่เอ่ยตอบในทันที.

 

จากนั้น,เซียนบรรพชนก่อนหน้านี้ได้ชำเลืองมองไปยังชายที่เล่าออกมา,เจ้าทำไมไม่พูดก่อนหน้านี้,ไม่ใช่ปล่อยให้ข้าแส่หาความตายหรอกรึ? ขับไล่ปราชญ์เทพจากไป,นี่เป็นข้าสินะที่เสียสติ!

 

"ปราชญ์เทพ? มีพลังเท่านี้เองรึ?"ไท่อี้ที่ขมวดคิ้วไปมา.

 

เซียนบรรพชนก่อนหน้านี้," ...........!”

 

นี่มันกลุ่มอสุรกายอย่างงั้นรึ?

 

"ราชันย์เทวะ,บรรพชนมังกรอาจจะซ่อนตัวอยู่ที่ใหนสักแห่ง,พวกเราคนหาฐานที่มั่นเพื่อค้นหาก่อนดีกว่า!"ชายในชุดสีดำที่เอ่ยกล่าวออกมาในทันที.

 

ไท่อี้พยักหน้ารับ,พร้อมกับผู้ใต้บังคับบัญชามุ่งหน้าไปยังทิศทางหนึ่ง.

 

ทว่าหลังจากนั้นในหลุมใหญ่นั้น,ก็มีผู้ฝึกตนอีกไม่น้อยที่บินขึ้นมา.

 

แดนลับมังกรบรรพชน,ผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆกลายเป็นโง่งมไปอีกครั้ง,พวกเขาต่างก็สังกัดกลุ่มอิทธิพลใหญ่,เวลานี้ยังถูกนับว่าเป็นยอดฝีมืออีกรึ? พวกเขาที่เห็นผู้คนที่โผล่ออกมาจากหลุม,จ้องมองพวกเขาไม่ต่างจากมดปลวก,คนเหล่านี้ล้วนแต่ผิดปรกติธรรมดาทั้งหมดอย่างงั้นรึ?

 

สถานะของพวกเขาที่เหนือล้ำก่อนหน้านี้,ในเวลานี้เทียบไม่ได้แม้แต่ผู้ใต้บังคับบัญชาของกลุ่มคนที่โผล่ออกมา,ทว่ายิ่งพวกเขาร้ายกาจเท่าไหร่,ก็ทำให้พวกเขาอยากรู้อยากเห็นเพิ่มมากขึ้นเท่านั้น.

 

ระหว่างนี้,หยวนซือเทียนจุ้นเองก็โผล่ออกมาเช่นกัน,หลังจากสืบสถานการณ์ต่างๆแล้ว,เขาก็บินจากไปอีกทิศหนึ่ง.

---------------------------------------------------------------

 

อาณาจักรลับมังกรบรรพชน,วิหารโหยวหลาน.

 

โหยวหลานที่นำศิษย์เองโหยวจิงซินกลับมา.

 

บนลานวิหาร,มีศิษย์มากมายที่รอคอยอยู่.

 

"อาจารย์,ศิษย์พี่ใหญ่!"ทุกคนที่เอ่ยออกมาพร้อมๆกัน.

 

ปราชญ์เทพโหยวหลานที่ทุ่มโหยวจิงซินลงพื้น,ก่อนที่จะเดินเข้าไปในตำหนักทันที,ทุกคนที่ก้าวตาม.

 

"ศิษย์พี่ใหญ่,อาจารย์ไปค้นหาสาเหตุฟ้าดินเปลี่ยนแปลง,ทำไมอาจารย์ถึงได้กลับมาพร้อมกับท่านล่ะ?"ศิษย์น้องคนหนึ่งเอ่ย.

 

ใบหน้าของโหยวจิงซินที่เต็มไปด้วยความขมขื่น,ส่ายหน้าไปมา,"ข้าเองก็ไม่รู้จะอธิบายอย่างไร."

 

ศิษย์ปราชญ์เทพโหยวหลาน 12 คนที่เข้ามาในห้องโถง,ห้องโถงที่ปิดลงเสียงดัง.

 

"จิงซิน,ก่อนหน้านี้เรื่องที่เกิดขึ้นเล่าให้ศิษย์น้องของเจ้าฟัง,ไม่จำเป็นต้องปิดบัง!"ปราชญ์เทพโหยวหลานที่เอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.

 

"ครับ!"

 

จากนั้น,โหยวจิงซินที่เล่าเรื่องที่ได้ประสบมาทั้งหมดออกไป.

 

"เป็นไปได้อย่างไร?อาจารย์,ใต้สวรรค์แห่งนี้ยกเว้นปราชญ์เทพอีกสี่คน,ยังมีคนที่สามารถรับมือกับท่านด้วยรึ?"ศิษย์คนหนึ่งที่อุทานออกมาด้วยความตกใจ.

 

ปราชญ์เทพโหยวหลานที่สูดหายใจลึกและกล่าวออกมาว่า,"ท้องฟ้าเกิดการเปลี่ยนแปลง!"

 

ท้องฟ้าเกิดการเปลี่ยนแปลง?ทุกคนที่ราวกับว่าเข้าใจอะไรบางอย่างได้,ท้องฟ้าเกิดการเปลี่ยนแปลงรึ? อาณาจักรลับกมังกรบรรพชน,กำลังเปลี่ยนแปลง,ความหมายของมันก็แน่นอน,ปราชญ์เทพจะร่วงหล่นจากท้องฟ้า.

 

"พวกเจ้าจงดูแลเหล่าศิษย์ให้ดี,ในอนาคตอันใกล้นี้ห้ามออกไปใหนหากไม่จำเป็น!"ปราชญ์เทพโหยวหลานเอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.

 

"รับทราบ!"ทุกคนที่รับคำในทันที.

 

"จิงซิน,เจ้าหาคนที่เชื่อใจได้ออกไปสืบข่าว,หลังจากที่พวกเราจากมาแล้ว,มีอะไรเกิดขึ้นต่อจากนั้น!"โหยวหลานที่สั่งการทันที.

 

"รับทราบ!"โหยวจิงซินที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.

----------------------------------------------------------------

 

หกเดือนหลังจากนั้น.

 

คฤหาสน์ขนาดใหญ่ที่อยู่ใกล้กลับแดนเทวะโหยวหลาน,คฤหาสนแห่งนี้เวลานี้มีเจ้าของคนใหม่แล้ว,จูเหรินคนใหม่นั้นค่อนข้างลึกลับ,แทบจะไม่มีใครรู้ว่าพวกเขามาจากใหน,พวกเขาได้เดินทางมาอาศัยที่นี่มาหลายเดือนแล้ว.

 

และแน่นอนว่าคนที่ซื้อคฤหาสน์แห่งนี้ไม่ใช่ใครที่ใหน,แต่เป็นจงซานและผู้ใต้บังคับบัญชานั่นเอง.

 

ในวันนี้,ภายในห้องอักษรของคฤหาสน์.

 

จงซานที่นั่งอยู่บนโต๊ะบัญชาการ,มีเสนาธิการที่ยืนอยู่ทั้งสองข้าง,เซิงกงเป้าที่ก้าวออกมาด้านนอก.

 

"เซิ่งหวัง,จากสายสืบ,เฉินได้รับข่าวมาแล้ว!"เซิ่งกงเป้าที่เอ่ยออกมาด้วยความเคารพ.

 

"อืม!"

 

"หยวนซือเทียนจุ้น,เฉิงโห่ว,ซา,ม่อจื่อ,ไท่อี้เองก็ด้วย,ทุกคนเข้ามาในอาณาจักรลับมังกรบรรพชนแล้ว,จากนั้นก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย!"เซิ่งกงเป้าที่กล่าวรายงานด้วยความมั่นใจ.

 

"หืม?"จงซานที่แสดงท่าทางสงสัย.

 

"ส่วนหมี่เทียนนั้น,ค่อนข้างที่จะขลาดเขลา!"เซิ่งกงเป้าที่เผยยิ้มออกมาในทันที.

 

"ขลาดเขลา?"

 

"ครับ,ปราชญ์เทพหมี่เทียนเข้ามาในอาณาจักรลับมังกรบรรพชน,ทว่าเข้ามาได้ไม่นาน,เขาที่สัมผัสได้ว่าตำแหน่งปราชญ์เทพของตัวเองหายไป,ทำให้ตัดสินใจในทันที,บินกลับคืนสู่โลกใบใหญ่!"เซิ่งกงเป้าที่เอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม.

 

เหล่าเสนาธิการทั้งหมดที่เผยยิ้มออกมาด้วยเช่นกัน.

 

จงซานที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,ท้ายที่สุดก็ส่ายหน้าไปมา,"เขารู้จักหลบหลีกเรื่องที่เขาไม่มั่นใจ,ไม่งั้นหมี่เทียนคงไม่รอดมาถึงเวลานี้!"

 

"เซิ่งหวัง,ทำไมพวกเราถึงได้มาอยู่ที่นี่?"จินเผิงที่เผยท่าทางไม่เข้าใจกล่าวสอบถามออกมา.

 

"รอคอย!"จงซานที่กล่าวตอบ.

 

"?รอคอยอะไร? ที่นี่พวกเราไม่ใช่ว่าต้องบุกแดนเทวะโหยวหลานหรอกรึ?,พวกเราไม่ต้องการตำแหน่งราชย์เทพ,แล้วต้องการสิ่งใด?"จินเผิงที่เอ่ยออกมาด้วยความสงสัย.

 

"พวกเราไม่จำเป็นต้องยึดครอง,ไม่ใช่ว่าจะไม่มีคนอื่นๆยึดครอง,แดนเทวะโหยวหลาน,เป็นสถานที่ใกล้ทางเข้าออกอาณาจักรลับมังกรบรรพชน,ปราชญ์เทพโsยวหลานจะต้องถูกไล่ล่าสังหารอย่างแน่นอน."เซียนเซิงซือกล่าว.

 

"หืม?"

 

"พวกเราไม่ได้ต้องการตำแหน่งปราชญ์เทพ,ทว่าสิ่งที่พวกเราต้องการนั้นก็คือเงื่อนไขในการเรียกเนตรแสงสวรรค์! ระหว่างที่มีการยึดครองตำแหน่งปราชญ์เทพ,นั่นถึงจะเป็นสิ่งที่พวกเราต้องการ!"เซียนเซิงซือที่กล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ.

 







ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)


สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น