วันอาทิตย์ที่ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2564

Immortality Chapter 1190 The stratagem of Tai Yi

Immortality Chapter 1190 The stratagem of Tai Yi

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1190   แผนการของไท่อี้.


Chapter 1190 The stratagem of Tai Yi

太一之

  แผนการของไท่อี้.

 

ปราชญ์เทพเจียงยวี,ที่สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของตำหนักจื่อเซียว,เขาที่พุ่งตรงไปยังทิศทางของตำหนักจื่อเซียวทันที.

 

สถานที่ดังกล่าวนั้น,ไม่ได้อยู่ไกลจากปราชญ์เทพเจียงยวีเท่าใดนั้น,เจียงยวีที่เผยท่าทางตื่นเต้นดีใจ,เพราะเจียงยวีเชื่อว่าด้วยพลังของตัวเอง,ตราบเท่าที่เห็นตำหนักจื่อเซียวล่ะก็,มันจะต้องกลายเป็นของเขาแน่นอน.

 

ด้วยการใช้แผนการวิหารหงจวินเพื่อดึงดูตำหนักจื่อเซียว,ในเวลานี้เขารู้แล้วว่ามันไม่เข้าท่า.

 

ในเมื่อมันไม่ได้ผล,ตัวเขาจึงจำเป็นต้องลงมือด้วยตัวเอง.

 

ปราชญ์เทพเจียงยวีที่ทุ่มทุนสร้างวิหารหงจวินขึ้นในทวีปหนานจานปู่,เพื่อตำหนักจื่อเซียว,เขาได้ทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้แล้ว.

 

เจียงยวีในเวลานี้เต็มไปด้วยความร้อนใจ.

 

เพราะว่าสถานที่ดังกล่าวอยู่ใกล้กับเขามาก,หนำซ้ำเวลานี้เหล่าเซียนบรรพชนคนอื่นๆยังมาไม่ถึงด้วยซ้ำ,ตำหนักจื่อเซียวกลังจะเป็นของเขาจริงๆรึ? ยิ่งคิดเจียงยวีก็ยิ่งตื่นเต้นดีใจ.

 

ที่ไกลออกไป,ด้วยดวงตาปราชญ์เทพ,สามารถมองเห็นตำหนักจื่อเซียวที่อยู่ไกลออกไปได้ในทันที.

 

ใช่,มันคือตำหนักจื่อเซียว.

 

บนอากาศนั้น,มีภาพเงาของตำหนักสีม่วงขนาดใหญ่,ภาพเงานี้,ส่องประกายแสงสีม่วงทะลวงขึ้นไปบนอากาศ,สวรรค์และปฐพีรอบๆถึงกับถูกยอมไปด้วยสีม่วง.

 

ตำหนักนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ,นอกจากนี้ยังแผ่ปราณสวีออกมาด้วย,กลิ่นอายของตำหนักที่แผ่ออกมาราวกับว่าสามารถดูแคลนโลกหล้าได้.

 

ตำหนักจื่อเซียว,ใช่แล้วมันคือตำหนักจื่อเซียว,ในอดีตนั้นเขาโชคดีที่เคยเห็นมันมาก่อน.

 

ตำหนักจื่อเซียวที่สามารถมองเห็นได้แค่เพียงภาพเงา,ที่ใจกลางของภาพเงานั้น,เป็นเหมือนกับลูกแก้ว,ภายในลูกแก้ว,สามารถมองเห็นจักรวาลขนาดเล็กในนั้นได้.

 

ไม่ผิดแน่,ไม่ผิดอย่างแน่นอน,นี่คือของจริง,อีกทั้งกลิ่นอายที่แผ่ออกมานี้เขาไม่มีทางลืมได้.

 

เป็นตำหนักจื่อเซียวจริงๆ!

 

แล้วทำไมตำหนักจื่อเซียวถึงได้มาปรากฏขึ้นที่นี่ทันทีล่ะ?

 

ในเวลานี้,เจียงยวีสามารถมองเห็น,อาณาเขตของภาพเงาตำหนักจื่อเซียวสีม่วงได้,ในนั้นมีชายคนหนึ่งในชุดสีดำที่กำลังเคลื่อนที่อยู่,ชายในชุดสีม่วงที่อยู่ข้างในกำลังจริงจัง,ราวกับว่าเขาไม่ต้องการเป็นเช่นนี้,เหมือนกับเขาถูกขังอยู่ด้านใน.,เรื่องนี้ทำให้เขารู้สึกกังวลขึ้นมา.

 

เจียงยวีที่สามารถมองเห็นท่าทางของเขาได้ด้วย,เนตรปราชญ์เทพ,ใบหน้าของเขาที่เต็มไปด้วยความโศกเศร้าและร้อนรน,ไม่ได้รู้สึกดีใจ,เซียนโบราณ,เขาไม่มีความสุขเลยแม้แต่น้อย.

 

เจียงยวีที่ราวกับคาดเดาได้อย่างถูกต้อง,คนผู้นี้อาจจะเป็นเจ้าของตำหนักจื่อเซียว,ทว่าไม่รู้เกิดอะไรขึ้น,เป็นไปได้ว่าเขาได้กระตุ้นเปิดตำหนักจื่อเซียวขึ้นมาได้,ทว่ากลับไม่รู้วิธีที่จะออกมาได้อย่างงั้นรึ?

 

หากเป็นเช่นนี้จริงๆ,เจียงยวีที่เผยท่าทางตื่นเต้นดีใจขึ้นมาทันที.

 

ตัวตนของเขาที่เป็นปราชญ์เทพ,แน่นอนว่าควรจะอยู่ในอากาศสุขุม,ไม่ว่าจะเจอกับเรื่องอะไร,เรื่องนี้เทียบกับปุถุชนที่เหมือนกับมดปลวกแล้ว,พวกเขายังสามารถรักษาความสงบได้,เกี่ยวกับผลประโยชน์ของตัวเอง,ตัวเขาก็ไม่ควรจะแสดงอาการปรารถนาจนเกินควร.

 

ตำหนักจื่อเซียว,ผนึกพลังของหงจวินเอาไว้.

 

หงจวิน,ปราชญ์เทพลำดับหนึ่ง,หากเจียงยวีได้รับตำหนักจื่อเซียวมา,ก็จะได้รับสืบทอดพลังนั้นมา,แน่นอนพลังของเขาก็จะเพิ่มขึ้นในทันที,และเขาก็อาจจะก้าวกลายเป็นบุคคลลำดับหนึ่งของโลกหล้าก็เป็นได้.

 

เจียงยวีที่พุ่งตรงไปยังตำหนักจื่อเซียวด้วยความเร็วสูง,เป็นความเร็วมากที่สุดเท่าที่เขามี.

 

ในเวลาเดียวกันนั้น,ใบหน้าของเจียงยวีที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน.

 

สัมผัสของเจียงยวี,สามารถพบกลิ่นอายที่ทรงพลังจากทางใต้กำลังพุ่งมาตำแหน่งของตำหนักจื่อเซียว.

 

กลิ่นอายที่น่าเกรงขามนี้,ทำให้เจียงยวีรู้สึกกระวนกระวายใจ.

 

"ราชันย์ตะวันออกไท่อี้!"ดวงตาของเจียงยวีที่เบิกกว้าง.

 

ราชันย์ตะวันออกไท่อี้,ก็คือคนที่อยู่เบื้องหลังวิหารหงจวินทิศใต้,เจียงยวีเองก็รับรู้ว่าไท่อี้ได้สร้างวิหารหงจวินปลอมขึ้นและยังเคยปะทะกับศิษย์ของเขา.

 

ไท่อี้ทำเช่นนี้ก็เพื่อตำหนักจื่อเซียวอย่างงั้นรึ?

 

ความร้ายกาจของไท่อี้นั้น,เจียงยวีเคยได้ยิมมาก่อน,ทว่าต้องไม่ลืมว่าเขาคือปราชญ์เทพ,ไท่อี้จะรับมือเขาได้อย่างงั้นรึ?ทว่ายังไงเขาจะต้องเร่งรีบช่วงชิงมาให้ได้ก่อน.

"ฟิ้ว ~~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

 

แสงสว่างสีขาวที่ส่องสว่างออกมาทั่วร่างเจียงยวี,ทำให้ความเร็วของเขาเพิ่มขึ้น,ก่อนที่จะพุ่งเต็มกำลังไปยังตำหนักจื่อเซียว.

 

ยิ่งเข้าไปใกล้เท่าไหร่,กลิ่นอายของหงจวินยิ่งมากขึ้นเท่านั้น.

 

"เจียงยวี!"

 

ราชันย์ตะวันออกไท่อี้ที่เข้ามาใกล้แล้วเช่นกัน,ขณะที่เขาตะโกนออกมาเสียงดัง,พร้อมกับฟาดฝ่ามือตรงไปยังทิศทางของเจียงยวี.

 

ปรากฏเป็นฝ่ามือเกิดขึ้นกลางอากาศ,ที่ด้านหลังของราชันย์ตะวันออกไท่อี้นั้นถูกปกคลุมด้วยพลังตะวันแท้,เป็นเปลวเพลิงที่กว้างใหญ่ไพศาล,ฝ่ามือเพลิงที่ส่งเสียงหวีดหวิวพุ่งไปยังเจียงยวี.

 

ราชันย์ตะวันออกไท่อี้,ผู้ใช้เปลวเพลิง! นอกจากนี้เขายังมีเพลิงตะวันแท้ที่ทรงพลังที่สุดในโลกหล้า.

 

แน่นอนเจียงยวีไม่สามารถที่จะประมาทเมินเฉินฝ่ามือของราชันย์ตะวันออกไท่อี้ได้.

 

ปราชญ์เทพเจียงยวี,พลังเอกลักษณ์ของเขา,นั่นก็คือน้ำ.

 

ฝ่ามือของเขาที่ฟาดออกไป,ก่อนที่จะเกิดเป็นฝ่ามือยักษ์ที่เป็นพลังธาตุน้ำพุ่งออกไป.

 

น้ำกับไฟที่ทรงพลังไม่ต่างกัน,เข้าปะทะกันเสียงดังสนั่นหวั่นไหว.

"ตูมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

 

ห้วงมิติที่ถูกฉีกกระชาก,ม่านป้องกันตำหนักที่เกิดหลุมดำขนาดใหญ่จากการเข้าปะทะของยอดฝีมือไร้คู่เปรียบ.

 

ชายในชุดสีดำภายในตำหนักจื่อเซียว,เขาที่เกือบตกตายไปด้วยแรงโจมตีเมื่อคู่นี้.

 

โชคดีที่ตำหนักจื่อเซียวปกป้องเขาเอาไว้,ไม่เช่นนั้นคงต้องตายจากหลุมดำที่ดูดเข้าไปอย่างแน่นอน.

 

หลังจากที่โจมตีออกไป,ดูเหมือนว่าเจียงยวีจะดีกว่าเล็กน้อย,ทว่าเขาที่เร่งรีบพุ่งเข้าไปในตำหนักจื่อเซียวทันที,พร้อมกับยื่นมือออกไปเพื่อคว้างตำหนักจื่อเซียวมาครอง.

 

สำเร็จหรือล้มเหลวอยู่ที่หนึ่งกระบวน,เจียงยวีที่อาศัยแรงปะทะกับราชันย์ตะวันออกไท่อี้ก่อนนี้,พุ่งออกไปด้วยความเร็ว,หวังคว้าตำหนักจื่อเซียว,ดูเหมือนว่านี้จะเป็นสิ่งที่เขาคำนวณเอาไว้ก่อนแล้ว.

 

ส่วนชายชุดดำที่อยู่ด้านใน,เพียงแคเซียนโบราณ,เจียงยวีไม่มีทางที่จะคำนวณพลาด,เซียนโบราณ? เซียนโบราณต่อหน้าข้าแล้วอย่างไร?

 

นึกถึงเซียนโบราณ,แม้นจะเป็นจงซานก็ตาม,ครั้งนั้นเขาอยู่ในฐานตัวเอง,มีวาสนาคอยสนับสนุนเมื่อครั้งปะทะกับหยิงเห่า,จงซานที่มีระดับเซียนโบราณสำหรับเขาแล้วไม่มีทางที่จะต้าน เขาได้,อีกอย่างได้ยินมาว่าเขาเพิ่งมีพรับเซียนโบราณขั้นสามเท่านั้น.

 

ไม่มีใครสามารถขวางทางข้าได้.

 

ฝ่ามือของเฉียนยวีที่ฉีกม่านพลังป้องกันตำหนักจื่อเซียว,พุ่งตรงไปยังชายในชุดดำ,เขาที่เร็วกว่าไท่อี้หนึ่งลมหายใจจะต้องยึดครองตำหนักจื่อเซียวได้แน่.

 

เร็ว,เร็วมาก! เจียงยวีที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นดีใจ.

"วูซซซซ ~~~~~~~~~~~~~~~~!”

 

ทว่าคนที่เขาไม่สนใจแม้แต่ดูแคลนด้วยซ้ำ.

 

ชายในชุดสีดำที่ลงมือ,โจมตีมายังเจียงยวี.

 

เหลือเพียงหมื่นจั้งที่เจียงยวีจะไปถึง,ขณะที่ฝ่ามือยักษ์ของเขาที่ยื่นมือเตรียมคว้า,ชายในชุดสีดำที่อยู่ๆก็เปล่งแสงสีดำ,เทียนเต๋าออกมาในทันที.

 

เทียนเต๋า? ไม่ใช่ว่าเขามีระดับเซียนโบราณหรอกรึ?

 

ไม่ใช่,นี่ไม่ใช่เทียนเต๋า,เพราะว่าเทียนเต๋านั้นไม่ได้มีพลังฟ้าดิน,ทว่านี่เป็นเหมือนกับแม่น้ำสีดำขนาดใหญ่,และยังหมุนวนบิดเบี้ยว,ราวกับเป็นสปริงยักษ์ที่หมุนวนรัดแขนของเจียงยวีทันที.

 

"แม่น้ำยักษ์?"

 

พริบตานั้น,เจียงยวีที่เข้าใจในทันที,นี่คือกับดัก,ชายในชุดสีดำจงใจหลอกล่อเข้า,เป็นไปได้ว่าเขาและราชันย์ตะวันออกไท่อี้เป็นพวกเดียวกัน?

 

ดวงตาของเจียงยวีที่เบิกกว้าง,พร้อมกับเผยจิตสังหารออกมาทันที.

 

ทว่าชายในชุดสีดำที่ทำลายแม่น้ำยักษ์ไปในทันที,ทุกอย่างที่หายไป,แม้แต่ร่างกายของเขาก็หายไปด้วยเช่นกัน.

 

ทว่าเวลาต่อมา,แม่น้ำยักษ์ที่หายไปโผล่ออกมาพร้อมกับบิดเกลียวหมุนวนแขนของเจียงยวีทั้งสองข้าง.

 

ใบหน้าของเจียงยวีที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน.

 

เซียนโบราณ,เจียงยวีที่ไม่สนใจแม้แต่น้อย,แม้แต่เซียนโบราณและราชันย์ตะวันออกไท่อี้ร่วมมือกันจัดการเขา,เจียงยวีหาได้สนใจ,เพราะว่าตำหนักจื่อเซียวนั้นสำคัญกว่า.

 

ทว่า,แม่น้ำใหญ่นี้ไม่ใช่แม่น้ำธรรมดาทั่วไป.

 

"ทักษะเทวะว่างเปล่า? แม่น้ำโหยวหมิง,เจ้าคือผู้สืบทอดบรรพชนชราหมิงเหออย่างงั้นรึ?"เจียงยวีที่เผยท่าทางประหลาดใจ.

 

ทักษะเทวะว่างเปล่า,ในโลกใบเล็กคือทักษะเทวะลำดับสิบ,ในประวัติศาสตร์นั้น,มันเป็นทักษะเทวะที่ยอดเยี่ยมมาก,จนทำให้บรรพชนชราหมิงเหอกลายเป็นตำนาน,และเขายังเป็นคนก่อตั้งเผ่าอาสุรา,บรรพชนชราหมิงเหอ,เขานับเป็นคนที่แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก,ในเวลานั้น,แม่น้ำโหยวหมิง,ที่ทำให้สวรรค์สะท้านปฐพีสะเทือน,นี่คือความว่างเปล่าที่เป็นจริง.

 

แม้แต่เซียนบรรพชน,ปราชญ์เทพเจียงยวียังไม่สนใจ,ทว่าผู้สืบทอดแม่น้ำโหยวหมิงนี้ทำให้เขาต้องจริงจัง,และการจะหนีพ้นจากแม่น้ำโหยวหมิงนั้น,แทบไม่มีใครสามารถทำได้.

 

"ดีเซียนเซิงโหยวหมิง,ลงมือ!"ไท่อี้ที่อยู่ไม่ไกลหัวเราะออกมา.

 

ชัดเจนว่า,การโจมตีก่อนหน้านี้ของไท่อี้นั้น,เป็นความจริงใจ,เพื่อที่จะให้เจียงยวีเร่งรีบพุ่งเข้ามา,อีกทั้งเจียงยวีที่เห็นฝ่ายตรงข้ามเป็นเพียงเซียนโบราณ,ก็ประมาทไม่สนใจ.

 

ใบหน้าของเจียงยวีที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน,พยายามดึงแขนที่ติดออก.

 

จงใจทำให้ห้วงมิติฉีกขาด,เกิดหลุมดำฉีกม่านป้องกัน,จากนั้นก็ใช้แม่น้ำโหยวหมิงที่เชี่ยวกรากโจมตีมาขณะทีเจียงยวีประมาทเพียงเล็กน้อย.

 

กล่าวอีกอย่างหนึ่งล่ะก็,แม่น้ำสีดำนี้,ดูราวกับเป็นโซ่ที่ผูกรัดปราชญ์เทพเอาไว้.

"วูซซซ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

 

ไร้ซึ่งความลังเล,เจียงยวีที่ปลดปลอยต้าเต๋าออกมาทันที,เพื่อที่จะสลัดแม่น้ำโหยวหมิงให้หลุด.

 

ในอดีตบรรพชนชราหมิงเหอนั้นทรงพลังมาก,ทว่าผู้สืบทอดเขาที่เป็นเพียงเซียนโบราณ,ปราชญ์เทพที่มีต้าเต๋าของตัวเอง,เขาจะต้านได้นานเท่าไหร่? สะกดปราชญ์เทพ? ไม่ง่ายอยู่แล้ว.

 

ทว่า,ราชันย์ตะวันออกไท่อี้มีรึที่จะมองเฉยๆ?

"ตูมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

 

ไท่อี้และเจียงยวีได้ปะทะกันก่อนหน้าแล้ว,เทพอสูรโบราณไท่อี้,ถึงแม้นว่าจะด้อยกว่าปราชญ์เทพ,แต่ก็ไม่มากนัก,และเวลานี้ยังมีโหยวหมิงที่ผูกรัด,จนทำให้เจียงยวีไม่สามารถหลบหนีได้.

 

ในเวลานี้,บนพื้นดินปรากฏบัวสีขาวขนาดใหญ่ขึ้นมาในทันที,ที่ใจกลางดอกบัวนั้นพลังแห่งความเที่ยงธรรมที่พุ่งขึ้นมาในทันที.

"ตูมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

 

เหมือนกับแก่นของอำนาจแห่งความเที่ยงธรรม,ที่พุ่งขึ้นมาปกคลุมไท่อี้,เจียงยวีและแม่น้ำสีดำทันที.

 

พลังอำนาจที่ยิ่งใหญ่ที่พุ่งทะลวงมาจากด้านล่างกระแทกพวกเขาขึ้นไปบนท้องฟ้า.

 

พริบตานั้น,ที่ใจกลางอากาศ,เกิดเป็นหลุมดำขนาดใหญ่,มีภาพเงาเกิดขึ้น,ลำแสงที่กลืนกินคนทั้งสามผลักดันพวกเขาเข้าไป,ส่วนตำหนักจื่อเซียว,ที่ดูเหมือนว่าจะสามารถหลบอำนาจแห่งความเที่ยงธรรมได้.

 

พวกเขาทั้งสามที่ถูกกลืนหายไปในทันที.

 

ในเวลานี้เจียงยวีก็เข้าใจ,เพราะว่าราชันย์ตะวันออกไท่อี้,และแม่น้ำโหยวหมิงไม่ได้ต้องการจะต่อสู้กับเขา,ทว่าพวกเขาต้องการลากเขาเข้าไปในหลุมดำขนาดใหญ่นั่น.

 

ทั้งหมดนี้คือแผนการที่วางไว้พุ่งเป้ามาที่เขาตั้งแต่แรกแล้วรึ?

 

อำนาจแห่งความเที่ยงธรรม? เป็นไปไม่ได้,พลังนี้เทียบเท่ากับพลังของปราชญ์เทพ,และคนที่ใช้อำนาจแห่งความเที่ยงธรรมนี้คือใคร,ไม่ใช่ว่ากงจื่อตายไปแล้วรึ?

 

คนทั้งสามที่ถูกลากเข้าไปในหลุมดำขนาดใหญ่,ขณะที่พวกเขาเข้าไปด้านใน,พริบตาเดียวก็พุ่งขึ้นไปบนอากาศ.

 

"อ๊ากกกก!"เจียงยวีที่คำรามลั่น,ต้าเต๋าของเขาที่ระเบิดดังสนั่น.

 

การเคลื่อนย้ายทางไกล,ถูกหยุดลง.

 

อย่างไรก็ตามเจียงยวีที่ตรวจสอบรอบๆ,พบว่าตำแหน่งที่พวกเขาอยู่ในเวลานี้,อยู่เหนือขึ้นมาบนอวกาศ,บนท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดารา.

 

อย่างไรก็ตาม,เจียงยวีที่ไม่ได้กลับลงไป,เพราะว่าไท่อี้กำลังจับจ้องมองมายังตำแหน่งของเขาอยู่.

 

ส่วนเซียนเซิงโหยวหมิง,ในเวลานี้ได้ปล่อยเจียงยวีแล้ว,ซึ่งมีเพียงแค่ไท่อี้ที่อยู่ด้านหน้า.

 

ไท่อี้,เจียงยวี,ทั้งคู่ที่จ้องมองหน้ากันและกัน.

 

ในเวลานี้เจียงยวีที่ประหลาดใจครั้งแล้วครั้งเล่า,เจียงยวีไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวไท่อี้,ที่นี่ไม่ใช่ราชวงศ์วาสนา,ไม่สามารถเคลื่อนย้ายวาสนาได้,ทว่าตัวเขานั้นกลับสามารถเคลื่อนย้ายอำนาจฟ้าดินได้,ไท่อี้จึงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา.

 

"ราชันย์ตะวันออกไท่อี้,ข้าและเจ้าไม่เคยมีความแค้นกันมาก่อน,ทำไมเจ้าถึงได้วางแผนต้องการทำร้ายข้า?"เจียงยวีที่เอ่ยออกมาด้วยความโกรธ.

 

"เพื่อล่าเจ้า,ก่อนตั้งศาลสวรรค์เผ่าอสูรขึ้นนะสิ!"ราชันย์ตะวันออกที่เผยยิ้มที่ชั่วร้ายออกมา.







ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)


สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น