Immortality Chapter 1183 Surfaces
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1183 โดนแฉ.
Chapter 1183 Surfaces
浮出水面
โดนแฉ.
ตำหนักหงจวินแห่งที่สาม,บนเขตแดนทิศตะวันตกของทวีปหนานจานปู่,ปรากฏขึ้นแล้ว.
สถานที่แห่งนี้มีเทียนไมหลินโผทะยานพุ่งขึ้นค้ำยันท้องฟ้า,ทะลวงหมู่มวลเมฆ,และด้านล่างก็พุ่งต่ำลงไปยังพื้นดินที่ลึกสุดหยั่ง.
กลิ่นอายที่ยิ่งใหญ่ทรงพลังแผ่ออกมาเป็นเหมือนดั่งสุสานนิกาย,จ้องมองแต่ไกล,สามารถสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายที่น่าเคารพ,ที่สะกดทะลวงเข้าไปในจิตใจ.
แน่นอนทั้งเทียนไหมหลิน,ทั้งวิหารหงจวินทิศเหนือและทิศใต้ต่างก็เผยพลังนี้ออกมา,กลิ่นอายจัวหัว.
อย่างไรก็ตามที่แห่งนี้,ไม่ได้มีเพียงกลิ่นอายจัวหัว,แต่ยังมีกลิ่นอายของกาลอากาศด้วย.
อำนาจอีกอย่างหนึ่งที่วิหารทิศใต้และทิศเหนือไม่มี.
รอบๆวิหารหงจวินแห่งนี้,มีพลังกาลอากาศ,ที่ทำให้ห้วงมิติกำลังบิดเบี้ยวสั่นไหวเป็นระลอกคลื่นไม่หยุดหย่อน.
มองดูคล้ายกับม่านพลังที่มีความหนาสิบเมตรปรากฏขึ้นรอบๆวิหารหงจวิน.
ไม่ว่าจะเป็นผู้ฝึกตนคนใดที่ก้าวเข้าไปในม่านพลังดังกล่าว,การเคลื่อนไหวจะช้าลง,ความเร็วของพวกเขาจะลดต่ำลงถึงสิบเท่าในทันทีหากมีใครรุกเข้าไป.
ทักษะเทวะเวลา?
ทักษะเทวะของหงจวินอย่างงั้นรึ?
ทันใดนั้น,ผู้คนมากมายราวกับรับรู้อะไรบางอย่างได้,ทักษะเทวะเวลา,ในโลกใบใหญ่คือทักษะเทวะลำดับเก้า,เป็นหนึ่งในสิบของทักษะเทวะ,ที่ล้านปีจะมีสักคน,ทุกๆคนต่างก็รู้ว่าหงจวินมีทักษะเทวะเวลา,ทันใดนั้น,ทุกคนต่างก็เชื่อว่าวิหารหงจวินแห่งนี้ต้องเป็นของจริงแน่นอน.
ด้วยม่านป้องกันที่มีพลังกาลอวกาศ,ทำให้ทุกคนบอกกันปากต่อปากกระจายออกไป.
ทันทีที่ทุกคนได้ยิน,ว่ามีวิหารหงจวินเกิดขึ้น,ต่างก็ต้องมาสืบข้อมูลเพื่อเทียบกับตำหนักหงจวินที่ปรากฏขึ้นก่อนหน้านี้,เหล่าคนที่เอ่ยถึงจริงหรือไม่?
เพราะว่าเพียงแค่ได้ยินมานั้นไม่สามารถบ่งบอกตัวตนว่ามีส่วนเกี่ยวข้องกับหงจวินหรือไม่?
อีกอย่างในเวลานี้ภายในใจของผู้ฝึกตนทุกคนต่างก็เต็มไปด้วยความระมัดระวังระแวงความเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง.
ทว่ากับวิหารที่สามที่พวกเขาเห็นนี้ทำให้พวกเขารู้สึกลำล้ำ,ดูโอ่อ่ายิ่งใหญ่เป็นอย่างมาก.
ทุกคนที่มาเยือนต่างก็เผยแววตาชื่นชมหลงไหล.
วิหารหงจวินแห่งนี้มีสถานที่แสดงเทศนาเต๋าให้กับคนที่มาเยือนด้วย.
ที่ด้านข้างวิหาร.
จงซานที่จ้องมองเหล่าผู้ฝึกตนที่มาเยือนสักการะ.
"หวนจี,อำนาจปิศาจสวรรค์ของพวกเจ้า,ทำให้พวกเขาหลงไหลมากขึ้นเรื่อยๆ,มีผู้ฝึกตนมากมาย,แต่กระนั้นก็ไม่มีใครคิดว่าเป็นอำนาจปิศาจสวรรค์!"จงซานทีก่ล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ด้วยม่านพลังป้องกันพลังกาลอากาศจากทักษะเทวะเวลา,ถึงแม้นจะมีจิตใจที่แข็งแกร่งก็ยากที่จะต้านทานได้!"หวนจีที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
จงซานพยักหน้ารับ.
"เซิ่งกงเป้า,เหล่าคนที่มาฟังเทศนาเต๋าของโหลวซิงเฉิน,มอบให้เข้าจับตามองคัดเลือกคนที่มีพรสวรรค์,จะช่วยต้าเจิ้งของพวกเราได้มาก!"จงซานที่จ้องมองไปยังเซิ่งกงเป้า.
"เฉินจะทำสุดความสามารถ!"เซิ่งกงเป้าที่พยักหน้ารับ.
"หวังคู,ช่วงนี้ต้องรบกวนเจ้าแล้ว,ดูเหมือนการต่อสู้กำลังจะเริ่มแล้ว."จงซานที่จ้องมองไปยังหวังคู.
"เซิ่งหวังโปรดวางใจ,ทุกอย่างเป็นไปตามแผนของเซิ่งหวัง,เฉินและคนอื่นๆทำได้เพียงแค่ต่อสู้เท่านั้น,ไม่ถือว่าลำบากเลย!"หวังคูเอ่ย.
"อืม!"จงซานพยักหน้ารับ.
ทว่าในเวลาเดียวกันด้านนอกวิหารหงจวินที่จงซานอุปโลกน์ขึ้น.
พื้นที่รอบๆเองเวลานี้ทั้งเทือกเขาป่าไม้,มีผู้ฝึกตนมากมายที่มาสังเกตการณ์,ทว่าก็ไม่มีใครกล้าเข้าไปด้านใน,ยังคงจับจ้องมองวิหารหงจวินด้วยความระมัดระวัง.
ในพื้นที่ราบแห่งหนึ่ง.
สถานที่ดังกล่าวนั้นมีชายในชุดสีดำสามคน,ชุดดำที่คลุมไปทั่วร่างไม่สามารถมองเห็นใบหน้าท่าทางได้.
"ไป!"หนึ่งในนั้นที่เอ่ยออกมา.
คนทั้งสามที่บินมาด้วยความเร็วสูง.
คนเหล่านี้เคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูง,ทว่าพวกเขาก็มาหยุดอยู่ที่แห่งหนึ่ง,คนผู้หนึ่งที่กำลังครุ่นคิดอยู่ชั่วขณะ.
"สัมผัสนี้,ความรู้สึกนี้,คาดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นจงซาน?
นี่เขายังไม่ไปอย่างงั้นรึ?
ฮ่าฮ่าฮ่า,ใจกล้านัก,คาดไม่ถึงเลยว่าจะกล้าปลอมตัวเป็นหงจวิน?คนที่นำพวกเขามานั้นตกใจเล็กน้อยกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึมจริงจง.
แน่นอนคนที่ใช้สัญชาติญาณในการรับรู้ใต้หล้านี้,มีเพียงคนเดียว,เซอคง.
วิหารหงจวินปรากฏขึ้นแห่งที่สาม,เซอคงไม่ได้คิดว่าเป็นจงซานแม้แต่น้อย,คราแรกนั้นเขาต้องการที่จะพิสูจน์โชคตัวเอง,สถานที่แห่งนี้แตกต่างจากวิหารอีกสองแห่ง,แต่เมื่อมาถึงเกินกว่าที่เขาจะคาดได้,นึกไม่ถึงว่าจะเป็นจงซาน.
หลังจากที่พวกเขาได้มาหยุดยังพื้นที่ปลอดภัยของพวกเขา,ศิษย์คนหนึ่งที่สอบถามออกไปด้วยความสงสัย.
"จ้าวนิกาย!"คนกลุ่มหนึ่งที่โค้งคำนักให้เซอคง.
เหล่าศิษย์นิกายจงหรู,ทั้งที่ศิษย์กว่าห้าหมื่นคนก่อนหน้านี้ถูกเซิ่งกงเป้าจัดการไปหมดแล้ว,ทว่าคนที่เหลืออยู่ก็ยังมีอีกมากมาย,คนส่วนมากนั้นกระจายไปทั่วทวีปหนานจานปู่,เป็นเซอคงส่งออกไปตามหาตำหนักจื่อเซียวนั่นเอง,คนที่ส่งออกไปนั้นมีจำนวนมากมายมหาศาลก็ว่าได้,ตราบเท่าที่เขาต้องการ,ก็สามารถรวบรวมศิษย์จำนวนมากกลับมาได้เช่นกัน.
เซอคงจ้องมองไปยังผู้ใต้บังคับบัญชาสองคน,สูดหายใจลึก,ดวงตาหรี่เล็กและกล่าวออกมาว่า,"เจ้านำคำสั่งของข้าไปแจ้งต่อศิษย์ของนิกายจงหรูทุกคน!"
"จ้าวนิกายเชิญกล่าว!"
"ให้ศิษย์ของนิกายจงหรูทั้งหมดแจ้งข่าวออกไป,วิหารหงจวินแห่งที่สามนั้น,ที่ด้านในเป็นจงซานจากทวีปทิศเหนือ,เซิ่งหวังต้าเจิ้งจงซาน,คนที่สร้างความวุ่นวายที่นกร,เอาชนะจื่อลู่,และแขกคนสำคัญของต้าฉิน!"เซอคงกล่าว.
"รับทราบ!"ศิษย์หงหรูทั้งสองคนที่รับคำในทันที.
"ไป!"
คนทั้งสองที่เร่งรีบบินออกไปอย่างรวดเร็ว.
เซอคงที่ยืนอยู่บนยอดเขาแห่งหนึ่ง,จ้องมองไปยังพื้นที่ไกลออกไป,ใบหน้ามือคลึ้ม,"ชิ,จงซาน,ข้าไม่ให้เจ้าตายดีแน่,ถึงกับสร้างวิหารหงจวินอย่างงั้นรึ?
เจ้าคิดที่จะกวนน้ำจับปลารึอย่างไร? ข้าจะไม่ทำให้เจ้าผิดหวัง!"
-----------------------
จากนั้น,ข่าวเรื่องวิหารหงจวินแห่งที่สาม,เป็นจงซานที่สร้างขึ้นก็แพร่ออกไปอย่างรวดเร็ว.
เรื่องนี้,ทำให้ผู้คนมากมายต่างส่งเสียงอื้ออึ้ง.
แม้นว่าพวกเขาจะยังไม่ได้ยินเรื่องที่เกดขึ้นในทวีปภาคเหนือ,เกี่ยวกับต้าเจิ้งที่ไล่ปราชญ์เทพสามคนกลับไป,ทว่านามจงซาน,ในทวีปตะวันออกก็เป็นที่รู้จักเช่นกัน.
ในอดีตทวีปจู่ลู่ทางเหนือเขาได้เอาชนะยอดฝีมือหลายคน,เขาที่สร้างความวิ่นวายขึ้นในนรกเส้นทางแม่น้ำเหลือง,และยังเป็นแขกผู้ทรงเกียรติของหยิงในอดีต........
แม้นว่าจงซานจะมีพลังฝึกตนไม่สูงในเวลานั้น,แต่ชื่อของเขาก็เป็นที่รู้จักทั่วทวีปตะวันออก,ในวันนี้,นางจงซานกลับมาอีกแล้ว,ทำให้ผู้ฝึกตนมากมายเผยท่าทางประหลาดใจออกมา.
เรื่องเขาสร้างวิหารหงจวินปลอมก็กระจายไปทั่ว.
ไม่ว่าอย่างไรก็ทำให้ผู้คนเกิดความสงสัย,กลับนามจงซาน,ทำให้ลดความเชื่อถือลงเป็นอย่างมาก,วิหารหงจวินกลายเป็นวิหารจงซานไปซะแล้ว.
จงซานภายในห้องโถง.
"เป็นไปได้ว่าใครบางคนกำลังสร้างปัญหาให้กับเซิ่งหวัง,จากข่ายที่ได้รับมา,ดูเหมือนว่าพวกเรากำลังจะล้มเหลวอย่างงั้นรึ?"จินเผิงที่เผยท่าทางเป็นกังวล.
"ใครเป็นคนเผยเรื่องของพวกเราออกไป?"เต้าเหรินถูที่เผยท่าทางร้อนใจเช่นกัน.
"หากจะเป็นใครล่ะก็,แน่นอนว่าจะต้องเป็นเซอคง!"จงวานที่กล่าวออกมาเบาๆ,ที่มุมปากเผยท่าทางเหยียดหยัน.
"เช่นนั้น,ก็ไม่นับว่าเป็นปัญหาแต่อย่างใด!"เซิ่งกงเป้าที่เผยรอยยิ้มออกมา.
"หืม?"จินเผิงที่ไม่เข้าใจ.
"แกร๊กก!"
จงซานที่ฉีกผ้าคลุมดำออกมา.
"ในเมื่อพบแล้วก็ไม่จำเป็นต้องปิด,พรุ่งนี้,เซิ่งกงเป้า,จินเผิง,พวกเจ้าทุกคนก็ฉีกผ้าคลุมออก,พร้อมกับเข้าร่วมฟังเทศนาเต๋าของหงจวินพร้อมกับข้า,"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"หืม?"จินเผิงที่ตกใจเล็กน้อย,ไม่เข้าใจเท่าใดนัก.
"ความหมายของเซิ่งหวัง,ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นอย่างไร,ก็มีทางให้เดินได้ทั้งสองทาง,สามารถที่จะพลิกวิกฤตเป็นโอกาส,หากเวลานั้นสามารถกำราบยอดฝีมือที่อยู่รอบๆได้อย่างหมดจด,ข้าก็จะสามารถลอบรวบรวมเหล่าผู้มีความสามารถได้,แผนการของพวกเราก็จะเป็นรูปเป็นร่างขึ้นอีก,และสามารถที่จะรวบรวมคนได้มากกว่าการใช้ชื่อเสียงของหงจวินเพียงซะอีก!"เซิ่งกงเป้าตอบ.
"!"จินเผิงที่พยักหน้าอย่างงงๆ.
วันที่สอง,จงซานที่นำเซิ่งกงเป้า,จินเผิง,เข้าร่วมฟังเทศนาเต๋าของหงจวิน.
ทันใดนั้นผู้คนมากมายต่างก็ส่งเสียงดังอื้ออึงอีกครั้ง,ในเวลานี้ทุกคนก็รับรู้ว่าจงซานเองก็เป็นผู้ศรัทธา,ทำให้พวกเขามีความสุขเป็นอย่างมาก.
การปรากฏตัวขึ้นของจงซาน,ที่ทำให้เขาดูลึกลับเป็นอย่างมาก,ทันใดนั้นผู้คนที่มาสักการะดูคึกคักเป็นอย่างมาก,และในเวลาเดียวกันเซิ่งกงเป้าที่กำลังหว่านล้อมคนที่มาสักการะด้วยเช่นกัน.
เซิ่งกงเป้า,แม้นว่าชื่อเสียงในอดีตของเขาจะไม่ดีนัก,ทว่าทุกคนก็รู้ดีว่าประวัติศาสตร์นั้นถูกเขียนโดยผู้ชนะ,ดังนั้นการที่กล่าวหาว่าเขาเป็นกบฏนั้นไม่ได้มีความเชื่อถือ,อีกทั้งเวลานี้เซิ่งกงเป้ายังได้ใช้โอกาสนี้แก้ไข,พร้อมกับสร้างเครือขายหว่านล้อมชักชวนล้างสมองทุกคนได้อีกด้วย.
---------------------------------
ตำหนักหงจวินทิศใต้,ราชันย์เทวะไท่อี้ในห้องโถงแห่งหนึ่ง.
"ราชันย์เทวะ,ที่ให้เฉินไปนั้น,คาดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นจงซาน,เฉินและมันเป็นคู่แค้นกันมานาน,ขอให้ราชันย์เทวะได้อนุญาต!เฉินต้องการจะต่อสู้กับจงซาน,ขอแลกเปลี่ยนกับคุณงามความดีทั้งหมด"ใบหน้าของซุนเฉินที่เคร่งขรึมเต็มไปด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้.
ภายในห้องโถง,ทุกคนที่จ้องมองซุนเฉินที่เป็นคนอาสา,เพื่อชำระหนี้แค้น! คาดไม่ถึงเลยว่าจะเอ่ยว่าขอให้คุณงามความดีทั้งหมดแลกเปลี่ยนเพื่อให้ได้ต่อสู้ในครั้งนี้รึ?
ซุนเฉินเขาบ้าไปแล้ว?
"!"ไทอี้ที่พยักหน้ารับ.
-----------------------------------
วิหารหงจวินทางเหนือ,ภายในห้องโถง.
ภายในห้องโถง,เหมือนกับห้องโถงของไทอี้,สถานที่แห่งนี้มีคนกลุ่มหนึ่งพำนักอยู่.
บุรุษผู้หนึ่งที่ไม่สามารถมองเห็นใบหน้าได้,ยืนไขว้แขวนอยู่ด้านหลัง,แผ่นกลิ่นอายที่ยิ่งใหญ่ออกมารอบๆ.
คนผู้นี้ก็คือหนึ่งในเก้าปราชญ์เทพของภพหยาง,เจียงยวี.
คนของเขาได้กลับมารายงานเกี่ยวกับเรื่องที่จงซานสร้างวิหารขึ้นที่ทิศตะวันตกแล้ว.
"คาดไม่ถึงว่าจะเป็นจงซาน?"หนึ่งในคนที่อยู่ด้านล่างเอ่ยออกมาพรอ้มกับขมวดคิ้วไปมา.
คนผู้นี้ที่ดูเหมือนว่าเฉื่อยช้าเกียจคร้าน,ทว่าหลังจากได้ยินเรื่องดังกล่าวแล้ว,ดวงตากับเปล่งประกาย,ก่อนที่จะเผยแววตาดุร้ายขึ้นมาทันที.
"ข้าจะเป็นคนไปหยั่งเชิงเอง!"ชายที่ขี้เกียจเอ่ยออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"นายน้อยปิศาจสวรรค์,เจ้าจะไปอย่างงั้นรึ?"ปราชญ์เทพเจียงยวีที่เผยท่าทางสงสัยออกมา.
คนอื่นๆเองก็เต็มไปด้วยความสงสัย,เรื่องที่ปรากฏวิหารหงจวินขึ้นนี้,พวกเขาไม่ได้ไปตรวจสอบเพียงแค่วันสองวัน,ก่อนหน้านี้นายน้อยปิศาจสวรรค์ไม่เห็นเคยสนใจ,ทว่าวันนี้คืออะไร?
"ดี,ข้าจะไปเอง,หลายปีมานี้ข้าเต็มไปด้วยความสงสัย,ข้าจะไปถล่มวิหารทิศตะวันตกให้ราบคาบ,ทุกคนโปรดวางใจ.
"นายน้อยปิศาจสวรรค์,วิหารตะวันตก,ต้าเจิ้งจงซาน,เขาไม่ใช่คนธรรมดา."เจียงยวีเอ่ย.
"ข้ารู้ว่าเขาไม่ใช่คนธรรมดา!"นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่เอ่ยออกมายังเต็มไปด้วยความมั่นใจเหมือนเดิม.
"ไม่,เจ้าไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นเร็วๆนี้,ต้าเจิ้งจงซาน,ถูกปราชญ์เทพสามคนเข้าล้อม,เจ้ารื้หรือไม่ว่าผลลัพธ์เป็นเช่นไร?"เจียงยวีที่ส่ายหน้าไปมา.
"ถูกสามปราชญ์เทพล้อมอย่างงั้นรึ?"นายน้อยปิศาจสวรรค์ตกใจเล็กน้อย.
คนอื่นๆเองก็เผยท่าทางสงสัย.
"สามปราชญ์เทพถูกไล่กลับไป,ต้าเจิ้งไม่มีแม้แต่คนตาย,จงซานที่ต่อสู้ตัวต่อตัวกับหยิงเห่า,ในเวลานั้นผู้คนมากมายต่างก็เห็น,หยิงเห่าถูกตบหน้าถึงสองครั้ง,เจ้ารู้หรือไม่?"เจียงยวีเอ่ย.
"แฮกๆ!"
ภายในห้องโถงทุกคนที่สูดหายใจที่เย็นเยือบเข้ามา,มีอะไรผิดพลาดหรือไม่?
"อาจารย์,เป็นเรื่องจริงอย่างงั้นรึ?
จงซานร้ายกาจขนาดนั้นเลยรึ?"หนึ่งในนั้นเอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"เป็นเรื่องจริงแน่นอน,ด้วยการที่หยิงเห่าถูกดูหมิ่นอย่างรุนแรง,ทวีปตะวันออกเวลานี้ไม่เห็นแม้แต่เงาของเขา,จงซานผู้นี้,ไม่สามารถดูแคลนได้!"ปราชญ์เทพเจียงยวีเอ่ยอย่างเคร่งขรึม.
ทุกคนที่กลายเป็นงงงวย,จงซานผิดปรกติขนาดนี้เลยรึ?
"โปรดวางใจ,ข้าจะจัดการเขาเอง!"นายน้อยปิศาจสวรรค์ยังคงกล่าวยืนยันเหมือนก่อนหน้า.
Chapter 1183 Surfaces
浮出水面
โดนแฉ.
ตำหนักหงจวินแห่งที่สาม,บนเขตแดนทิศตะวันตกของทวีปหนานจานปู่,ปรากฏขึ้นแล้ว.
สถานที่แห่งนี้มีเทียนไมหลินโผทะยานพุ่งขึ้นค้ำยันท้องฟ้า,ทะลวงหมู่มวลเมฆ,และด้านล่างก็พุ่งต่ำลงไปยังพื้นดินที่ลึกสุดหยั่ง.
กลิ่นอายที่ยิ่งใหญ่ทรงพลังแผ่ออกมาเป็นเหมือนดั่งสุสานนิกาย,จ้องมองแต่ไกล,สามารถสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายที่น่าเคารพ,ที่สะกดทะลวงเข้าไปในจิตใจ.
แน่นอนทั้งเทียนไหมหลิน,ทั้งวิหารหงจวินทิศเหนือและทิศใต้ต่างก็เผยพลังนี้ออกมา,กลิ่นอายจัวหัว.
อย่างไรก็ตามที่แห่งนี้,ไม่ได้มีเพียงกลิ่นอายจัวหัว,แต่ยังมีกลิ่นอายของกาลอากาศด้วย.
อำนาจอีกอย่างหนึ่งที่วิหารทิศใต้และทิศเหนือไม่มี.
รอบๆวิหารหงจวินแห่งนี้,มีพลังกาลอากาศ,ที่ทำให้ห้วงมิติกำลังบิดเบี้ยวสั่นไหวเป็นระลอกคลื่นไม่หยุดหย่อน.
มองดูคล้ายกับม่านพลังที่มีความหนาสิบเมตรปรากฏขึ้นรอบๆวิหารหงจวิน.
ไม่ว่าจะเป็นผู้ฝึกตนคนใดที่ก้าวเข้าไปในม่านพลังดังกล่าว,การเคลื่อนไหวจะช้าลง,ความเร็วของพวกเขาจะลดต่ำลงถึงสิบเท่าในทันทีหากมีใครรุกเข้าไป.
ทักษะเทวะเวลา?
ทักษะเทวะของหงจวินอย่างงั้นรึ?
ทันใดนั้น,ผู้คนมากมายราวกับรับรู้อะไรบางอย่างได้,ทักษะเทวะเวลา,ในโลกใบใหญ่คือทักษะเทวะลำดับเก้า,เป็นหนึ่งในสิบของทักษะเทวะ,ที่ล้านปีจะมีสักคน,ทุกๆคนต่างก็รู้ว่าหงจวินมีทักษะเทวะเวลา,ทันใดนั้น,ทุกคนต่างก็เชื่อว่าวิหารหงจวินแห่งนี้ต้องเป็นของจริงแน่นอน.
ด้วยม่านป้องกันที่มีพลังกาลอวกาศ,ทำให้ทุกคนบอกกันปากต่อปากกระจายออกไป.
ทันทีที่ทุกคนได้ยิน,ว่ามีวิหารหงจวินเกิดขึ้น,ต่างก็ต้องมาสืบข้อมูลเพื่อเทียบกับตำหนักหงจวินที่ปรากฏขึ้นก่อนหน้านี้,เหล่าคนที่เอ่ยถึงจริงหรือไม่?
เพราะว่าเพียงแค่ได้ยินมานั้นไม่สามารถบ่งบอกตัวตนว่ามีส่วนเกี่ยวข้องกับหงจวินหรือไม่?
อีกอย่างในเวลานี้ภายในใจของผู้ฝึกตนทุกคนต่างก็เต็มไปด้วยความระมัดระวังระแวงความเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง.
ทว่ากับวิหารที่สามที่พวกเขาเห็นนี้ทำให้พวกเขารู้สึกลำล้ำ,ดูโอ่อ่ายิ่งใหญ่เป็นอย่างมาก.
ทุกคนที่มาเยือนต่างก็เผยแววตาชื่นชมหลงไหล.
วิหารหงจวินแห่งนี้มีสถานที่แสดงเทศนาเต๋าให้กับคนที่มาเยือนด้วย.
ที่ด้านข้างวิหาร.
จงซานที่จ้องมองเหล่าผู้ฝึกตนที่มาเยือนสักการะ.
"หวนจี,อำนาจปิศาจสวรรค์ของพวกเจ้า,ทำให้พวกเขาหลงไหลมากขึ้นเรื่อยๆ,มีผู้ฝึกตนมากมาย,แต่กระนั้นก็ไม่มีใครคิดว่าเป็นอำนาจปิศาจสวรรค์!"จงซานทีก่ล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ด้วยม่านพลังป้องกันพลังกาลอากาศจากทักษะเทวะเวลา,ถึงแม้นจะมีจิตใจที่แข็งแกร่งก็ยากที่จะต้านทานได้!"หวนจีที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
จงซานพยักหน้ารับ.
"เซิ่งกงเป้า,เหล่าคนที่มาฟังเทศนาเต๋าของโหลวซิงเฉิน,มอบให้เข้าจับตามองคัดเลือกคนที่มีพรสวรรค์,จะช่วยต้าเจิ้งของพวกเราได้มาก!"จงซานที่จ้องมองไปยังเซิ่งกงเป้า.
"เฉินจะทำสุดความสามารถ!"เซิ่งกงเป้าที่พยักหน้ารับ.
"หวังคู,ช่วงนี้ต้องรบกวนเจ้าแล้ว,ดูเหมือนการต่อสู้กำลังจะเริ่มแล้ว."จงซานที่จ้องมองไปยังหวังคู.
"เซิ่งหวังโปรดวางใจ,ทุกอย่างเป็นไปตามแผนของเซิ่งหวัง,เฉินและคนอื่นๆทำได้เพียงแค่ต่อสู้เท่านั้น,ไม่ถือว่าลำบากเลย!"หวังคูเอ่ย.
"อืม!"จงซานพยักหน้ารับ.
ทว่าในเวลาเดียวกันด้านนอกวิหารหงจวินที่จงซานอุปโลกน์ขึ้น.
พื้นที่รอบๆเองเวลานี้ทั้งเทือกเขาป่าไม้,มีผู้ฝึกตนมากมายที่มาสังเกตการณ์,ทว่าก็ไม่มีใครกล้าเข้าไปด้านใน,ยังคงจับจ้องมองวิหารหงจวินด้วยความระมัดระวัง.
ในพื้นที่ราบแห่งหนึ่ง.
สถานที่ดังกล่าวนั้นมีชายในชุดสีดำสามคน,ชุดดำที่คลุมไปทั่วร่างไม่สามารถมองเห็นใบหน้าท่าทางได้.
"ไป!"หนึ่งในนั้นที่เอ่ยออกมา.
คนทั้งสามที่บินมาด้วยความเร็วสูง.
คนเหล่านี้เคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูง,ทว่าพวกเขาก็มาหยุดอยู่ที่แห่งหนึ่ง,คนผู้หนึ่งที่กำลังครุ่นคิดอยู่ชั่วขณะ.
"สัมผัสนี้,ความรู้สึกนี้,คาดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นจงซาน?
นี่เขายังไม่ไปอย่างงั้นรึ?
ฮ่าฮ่าฮ่า,ใจกล้านัก,คาดไม่ถึงเลยว่าจะกล้าปลอมตัวเป็นหงจวิน?คนที่นำพวกเขามานั้นตกใจเล็กน้อยกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึมจริงจง.
แน่นอนคนที่ใช้สัญชาติญาณในการรับรู้ใต้หล้านี้,มีเพียงคนเดียว,เซอคง.
วิหารหงจวินปรากฏขึ้นแห่งที่สาม,เซอคงไม่ได้คิดว่าเป็นจงซานแม้แต่น้อย,คราแรกนั้นเขาต้องการที่จะพิสูจน์โชคตัวเอง,สถานที่แห่งนี้แตกต่างจากวิหารอีกสองแห่ง,แต่เมื่อมาถึงเกินกว่าที่เขาจะคาดได้,นึกไม่ถึงว่าจะเป็นจงซาน.
หลังจากที่พวกเขาได้มาหยุดยังพื้นที่ปลอดภัยของพวกเขา,ศิษย์คนหนึ่งที่สอบถามออกไปด้วยความสงสัย.
"จ้าวนิกาย!"คนกลุ่มหนึ่งที่โค้งคำนักให้เซอคง.
เหล่าศิษย์นิกายจงหรู,ทั้งที่ศิษย์กว่าห้าหมื่นคนก่อนหน้านี้ถูกเซิ่งกงเป้าจัดการไปหมดแล้ว,ทว่าคนที่เหลืออยู่ก็ยังมีอีกมากมาย,คนส่วนมากนั้นกระจายไปทั่วทวีปหนานจานปู่,เป็นเซอคงส่งออกไปตามหาตำหนักจื่อเซียวนั่นเอง,คนที่ส่งออกไปนั้นมีจำนวนมากมายมหาศาลก็ว่าได้,ตราบเท่าที่เขาต้องการ,ก็สามารถรวบรวมศิษย์จำนวนมากกลับมาได้เช่นกัน.
เซอคงจ้องมองไปยังผู้ใต้บังคับบัญชาสองคน,สูดหายใจลึก,ดวงตาหรี่เล็กและกล่าวออกมาว่า,"เจ้านำคำสั่งของข้าไปแจ้งต่อศิษย์ของนิกายจงหรูทุกคน!"
"จ้าวนิกายเชิญกล่าว!"
"ให้ศิษย์ของนิกายจงหรูทั้งหมดแจ้งข่าวออกไป,วิหารหงจวินแห่งที่สามนั้น,ที่ด้านในเป็นจงซานจากทวีปทิศเหนือ,เซิ่งหวังต้าเจิ้งจงซาน,คนที่สร้างความวุ่นวายที่นกร,เอาชนะจื่อลู่,และแขกคนสำคัญของต้าฉิน!"เซอคงกล่าว.
"รับทราบ!"ศิษย์หงหรูทั้งสองคนที่รับคำในทันที.
"ไป!"
คนทั้งสองที่เร่งรีบบินออกไปอย่างรวดเร็ว.
เซอคงที่ยืนอยู่บนยอดเขาแห่งหนึ่ง,จ้องมองไปยังพื้นที่ไกลออกไป,ใบหน้ามือคลึ้ม,"ชิ,จงซาน,ข้าไม่ให้เจ้าตายดีแน่,ถึงกับสร้างวิหารหงจวินอย่างงั้นรึ?
เจ้าคิดที่จะกวนน้ำจับปลารึอย่างไร? ข้าจะไม่ทำให้เจ้าผิดหวัง!"
-----------------------
จากนั้น,ข่าวเรื่องวิหารหงจวินแห่งที่สาม,เป็นจงซานที่สร้างขึ้นก็แพร่ออกไปอย่างรวดเร็ว.
เรื่องนี้,ทำให้ผู้คนมากมายต่างส่งเสียงอื้ออึ้ง.
แม้นว่าพวกเขาจะยังไม่ได้ยินเรื่องที่เกดขึ้นในทวีปภาคเหนือ,เกี่ยวกับต้าเจิ้งที่ไล่ปราชญ์เทพสามคนกลับไป,ทว่านามจงซาน,ในทวีปตะวันออกก็เป็นที่รู้จักเช่นกัน.
ในอดีตทวีปจู่ลู่ทางเหนือเขาได้เอาชนะยอดฝีมือหลายคน,เขาที่สร้างความวิ่นวายขึ้นในนรกเส้นทางแม่น้ำเหลือง,และยังเป็นแขกผู้ทรงเกียรติของหยิงในอดีต........
แม้นว่าจงซานจะมีพลังฝึกตนไม่สูงในเวลานั้น,แต่ชื่อของเขาก็เป็นที่รู้จักทั่วทวีปตะวันออก,ในวันนี้,นางจงซานกลับมาอีกแล้ว,ทำให้ผู้ฝึกตนมากมายเผยท่าทางประหลาดใจออกมา.
เรื่องเขาสร้างวิหารหงจวินปลอมก็กระจายไปทั่ว.
ไม่ว่าอย่างไรก็ทำให้ผู้คนเกิดความสงสัย,กลับนามจงซาน,ทำให้ลดความเชื่อถือลงเป็นอย่างมาก,วิหารหงจวินกลายเป็นวิหารจงซานไปซะแล้ว.
จงซานภายในห้องโถง.
"เป็นไปได้ว่าใครบางคนกำลังสร้างปัญหาให้กับเซิ่งหวัง,จากข่ายที่ได้รับมา,ดูเหมือนว่าพวกเรากำลังจะล้มเหลวอย่างงั้นรึ?"จินเผิงที่เผยท่าทางเป็นกังวล.
"ใครเป็นคนเผยเรื่องของพวกเราออกไป?"เต้าเหรินถูที่เผยท่าทางร้อนใจเช่นกัน.
"หากจะเป็นใครล่ะก็,แน่นอนว่าจะต้องเป็นเซอคง!"จงวานที่กล่าวออกมาเบาๆ,ที่มุมปากเผยท่าทางเหยียดหยัน.
"เช่นนั้น,ก็ไม่นับว่าเป็นปัญหาแต่อย่างใด!"เซิ่งกงเป้าที่เผยรอยยิ้มออกมา.
"หืม?"จินเผิงที่ไม่เข้าใจ.
"แกร๊กก!"
จงซานที่ฉีกผ้าคลุมดำออกมา.
"ในเมื่อพบแล้วก็ไม่จำเป็นต้องปิด,พรุ่งนี้,เซิ่งกงเป้า,จินเผิง,พวกเจ้าทุกคนก็ฉีกผ้าคลุมออก,พร้อมกับเข้าร่วมฟังเทศนาเต๋าของหงจวินพร้อมกับข้า,"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"หืม?"จินเผิงที่ตกใจเล็กน้อย,ไม่เข้าใจเท่าใดนัก.
"ความหมายของเซิ่งหวัง,ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นอย่างไร,ก็มีทางให้เดินได้ทั้งสองทาง,สามารถที่จะพลิกวิกฤตเป็นโอกาส,หากเวลานั้นสามารถกำราบยอดฝีมือที่อยู่รอบๆได้อย่างหมดจด,ข้าก็จะสามารถลอบรวบรวมเหล่าผู้มีความสามารถได้,แผนการของพวกเราก็จะเป็นรูปเป็นร่างขึ้นอีก,และสามารถที่จะรวบรวมคนได้มากกว่าการใช้ชื่อเสียงของหงจวินเพียงซะอีก!"เซิ่งกงเป้าตอบ.
"!"จินเผิงที่พยักหน้าอย่างงงๆ.
วันที่สอง,จงซานที่นำเซิ่งกงเป้า,จินเผิง,เข้าร่วมฟังเทศนาเต๋าของหงจวิน.
ทันใดนั้นผู้คนมากมายต่างก็ส่งเสียงดังอื้ออึงอีกครั้ง,ในเวลานี้ทุกคนก็รับรู้ว่าจงซานเองก็เป็นผู้ศรัทธา,ทำให้พวกเขามีความสุขเป็นอย่างมาก.
การปรากฏตัวขึ้นของจงซาน,ที่ทำให้เขาดูลึกลับเป็นอย่างมาก,ทันใดนั้นผู้คนที่มาสักการะดูคึกคักเป็นอย่างมาก,และในเวลาเดียวกันเซิ่งกงเป้าที่กำลังหว่านล้อมคนที่มาสักการะด้วยเช่นกัน.
เซิ่งกงเป้า,แม้นว่าชื่อเสียงในอดีตของเขาจะไม่ดีนัก,ทว่าทุกคนก็รู้ดีว่าประวัติศาสตร์นั้นถูกเขียนโดยผู้ชนะ,ดังนั้นการที่กล่าวหาว่าเขาเป็นกบฏนั้นไม่ได้มีความเชื่อถือ,อีกทั้งเวลานี้เซิ่งกงเป้ายังได้ใช้โอกาสนี้แก้ไข,พร้อมกับสร้างเครือขายหว่านล้อมชักชวนล้างสมองทุกคนได้อีกด้วย.
---------------------------------
ตำหนักหงจวินทิศใต้,ราชันย์เทวะไท่อี้ในห้องโถงแห่งหนึ่ง.
"ราชันย์เทวะ,ที่ให้เฉินไปนั้น,คาดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นจงซาน,เฉินและมันเป็นคู่แค้นกันมานาน,ขอให้ราชันย์เทวะได้อนุญาต!เฉินต้องการจะต่อสู้กับจงซาน,ขอแลกเปลี่ยนกับคุณงามความดีทั้งหมด"ใบหน้าของซุนเฉินที่เคร่งขรึมเต็มไปด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้.
ภายในห้องโถง,ทุกคนที่จ้องมองซุนเฉินที่เป็นคนอาสา,เพื่อชำระหนี้แค้น! คาดไม่ถึงเลยว่าจะเอ่ยว่าขอให้คุณงามความดีทั้งหมดแลกเปลี่ยนเพื่อให้ได้ต่อสู้ในครั้งนี้รึ?
ซุนเฉินเขาบ้าไปแล้ว?
"!"ไทอี้ที่พยักหน้ารับ.
-----------------------------------
วิหารหงจวินทางเหนือ,ภายในห้องโถง.
ภายในห้องโถง,เหมือนกับห้องโถงของไทอี้,สถานที่แห่งนี้มีคนกลุ่มหนึ่งพำนักอยู่.
บุรุษผู้หนึ่งที่ไม่สามารถมองเห็นใบหน้าได้,ยืนไขว้แขวนอยู่ด้านหลัง,แผ่นกลิ่นอายที่ยิ่งใหญ่ออกมารอบๆ.
คนผู้นี้ก็คือหนึ่งในเก้าปราชญ์เทพของภพหยาง,เจียงยวี.
คนของเขาได้กลับมารายงานเกี่ยวกับเรื่องที่จงซานสร้างวิหารขึ้นที่ทิศตะวันตกแล้ว.
"คาดไม่ถึงว่าจะเป็นจงซาน?"หนึ่งในคนที่อยู่ด้านล่างเอ่ยออกมาพรอ้มกับขมวดคิ้วไปมา.
คนผู้นี้ที่ดูเหมือนว่าเฉื่อยช้าเกียจคร้าน,ทว่าหลังจากได้ยินเรื่องดังกล่าวแล้ว,ดวงตากับเปล่งประกาย,ก่อนที่จะเผยแววตาดุร้ายขึ้นมาทันที.
"ข้าจะเป็นคนไปหยั่งเชิงเอง!"ชายที่ขี้เกียจเอ่ยออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"นายน้อยปิศาจสวรรค์,เจ้าจะไปอย่างงั้นรึ?"ปราชญ์เทพเจียงยวีที่เผยท่าทางสงสัยออกมา.
คนอื่นๆเองก็เต็มไปด้วยความสงสัย,เรื่องที่ปรากฏวิหารหงจวินขึ้นนี้,พวกเขาไม่ได้ไปตรวจสอบเพียงแค่วันสองวัน,ก่อนหน้านี้นายน้อยปิศาจสวรรค์ไม่เห็นเคยสนใจ,ทว่าวันนี้คืออะไร?
"ดี,ข้าจะไปเอง,หลายปีมานี้ข้าเต็มไปด้วยความสงสัย,ข้าจะไปถล่มวิหารทิศตะวันตกให้ราบคาบ,ทุกคนโปรดวางใจ.
"นายน้อยปิศาจสวรรค์,วิหารตะวันตก,ต้าเจิ้งจงซาน,เขาไม่ใช่คนธรรมดา."เจียงยวีเอ่ย.
"ข้ารู้ว่าเขาไม่ใช่คนธรรมดา!"นายน้อยปิศาจสวรรค์ที่เอ่ยออกมายังเต็มไปด้วยความมั่นใจเหมือนเดิม.
"ไม่,เจ้าไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นเร็วๆนี้,ต้าเจิ้งจงซาน,ถูกปราชญ์เทพสามคนเข้าล้อม,เจ้ารื้หรือไม่ว่าผลลัพธ์เป็นเช่นไร?"เจียงยวีที่ส่ายหน้าไปมา.
"ถูกสามปราชญ์เทพล้อมอย่างงั้นรึ?"นายน้อยปิศาจสวรรค์ตกใจเล็กน้อย.
คนอื่นๆเองก็เผยท่าทางสงสัย.
"สามปราชญ์เทพถูกไล่กลับไป,ต้าเจิ้งไม่มีแม้แต่คนตาย,จงซานที่ต่อสู้ตัวต่อตัวกับหยิงเห่า,ในเวลานั้นผู้คนมากมายต่างก็เห็น,หยิงเห่าถูกตบหน้าถึงสองครั้ง,เจ้ารู้หรือไม่?"เจียงยวีเอ่ย.
"แฮกๆ!"
ภายในห้องโถงทุกคนที่สูดหายใจที่เย็นเยือบเข้ามา,มีอะไรผิดพลาดหรือไม่?
"อาจารย์,เป็นเรื่องจริงอย่างงั้นรึ?
จงซานร้ายกาจขนาดนั้นเลยรึ?"หนึ่งในนั้นเอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"เป็นเรื่องจริงแน่นอน,ด้วยการที่หยิงเห่าถูกดูหมิ่นอย่างรุนแรง,ทวีปตะวันออกเวลานี้ไม่เห็นแม้แต่เงาของเขา,จงซานผู้นี้,ไม่สามารถดูแคลนได้!"ปราชญ์เทพเจียงยวีเอ่ยอย่างเคร่งขรึม.
ทุกคนที่กลายเป็นงงงวย,จงซานผิดปรกติขนาดนี้เลยรึ?
"โปรดวางใจ,ข้าจะจัดการเขาเอง!"นายน้อยปิศาจสวรรค์ยังคงกล่าวยืนยันเหมือนก่อนหน้า.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น