Immortality Chapter 1168 One group of people of courting death
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1168 คณะลิ่วล่อที่แส่หาความตาย.
Chapter 1168 One group of people of courting
death
找死的一群人
คณะลิ่วล่อที่แส่หาความตาย.
"อืม,ข้าเองก็ไม่สามารถมองเห็นเจ้าผีร้ายนั่นกำลังคิดอะไร,ตั้งแต่แรกแล้วข้าเห็นพวกเขาก็รู้สึกไม่ดีแล้ว!"เทียนหลิงเอ๋อที่กล่าวออกมาเสียงสั่น.
หากเทียนเสิ่นจื่อได้ยินประมุขกล่าเช่นนี้กลับเขา,คงต้องน้ำตาไหลพรากแน่นอน,เจ้าผีร้าย,เทียนเสิ่นจื่อคงจะไม่คิดว่าลูกหลานสายโลหิตตรงเองก็ไม่ได้เชื่อใจเขา.
แน่นอน,เทียนเสิ่นจื่อเองก็ไม่เป็นไม่ได้ที่จะไม่รับรู้ว่าเทียนหลิงเอ๋อนั้นเป็นเช่นไร,และพวกเขาเองก็อยู่ในการจับตาของจงซานเช่นกัน.
"ดังนั้นเจ้าควรจะอยู่ภพหยินชั่วคราวก่อน,ไว้ร่างหลักของข้ากลับมาค่อยพูดกันอีกที!"จงซานกล่าว.
"อืม!"เทียนหลิงเอ๋อที่พยักหน้ารับ.
ในเวลาเดียวกันนั้น,จงซานที่จ้องมองไปยังฝ่ามือของเทียนหลิงเอ๋อ,เสียวหงที่เหมือนกับเผยยิ้มเล็กน้อย,ราวกับว่าได้ยินเข้าใจอะไรบางอย่างได้.
"หืม?"ในเวลาเดียวกันนั้นใบหน้าของจงซานที่เปลี่ยนเป็นเล็กน้อย.
เทียนหลิงเออ๋อที่ชำเลืองมองด้วยความตกใจไปยังทิศทางด้านนอก.
"เป็นกลิ่นอายที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก!"เทียนหลิงเอ๋อที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
จงซานที่ก้าวออกไป,ปรากฏตัวด้านนอกในทันที.
ในเวลานี้,บนภพหยินเมืองซ่าง,มีกลิ่นอายที่หนักหน่วงทรงพลัง,กำลังกดทับลงมาทำให้ประชาชนทั่วเมืองซ่างกำลังสั่นสะท้าน.
เหล่าขุนนางนับร้อยที่หยุดทำงาน,เร่งรีบออกมานอกตำหนัก,พร้อมกับจ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า.
ก่อนหน้านี้จงซานได้นำเทียนหลิงเอ๋อออกมาจากตำหนักปู่ซือ.
ที่ด้านหน้าของตำหนักปู่ซือนั้นมีขุนนางหลายคนที่ออกมาก่อนเรียบร้อยแล้ว.
"คารวะเซิ่งหวัง!"เหล่าขุนนางที่เร่งรีบแสดงความเคารพ.
จงซานพยักหน้า,ก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมาองท้องฟ้า.
ในเวลานั้น,หนานกงเซิ่ง,อี้เหยี่ยน,และหวังจิงเหวินที่เดินทางมาถึงตำหนักปู่ซือ,ขณะจ้องมองขึ้นไปบนอากาศพร้อมกับจงซาน.
บนอากาศ,เวลานี้ผู้มีเยือนราวๆ 300
คนได้ปรากฏขึ้นอย่างคาดไม่ถึง.
คนที่มีพลังฝึกตนต่ำสุดคือระดับต้าเซียน,นอกจากนี้ยังมีเซียนโบราณเป็นจำนวนมาก,แม้แต่ห้าเซียนบรรพชนด้วย.
ต้าเซียนและเซียนโบราณกำลังใช้วิชาลับสร้างม่ายแสงขึ้นบนอากาศ,ม่ายแสงที่ขยายออกไปเรื่อยๆ,ปกคลุมทั่วอากาศคลุมเมืองซ่างช้าๆ.
ค่ายกล,คนกลุ่มนี้ต้องการใช้ค่ายกลปกคลุมต้าเจิ้ง?
"ค่ายกลคุกร้อยทบ?ชิ~~~~~~~~~~~!”
เสียงของหนานกงเซิ่งที่เผยท่าทางดูแคลนออกมาในทันที.
คนกลุ่มดังกล่าวได้เข้าปิดล้อมต้าเจิ้งด้วยค่ายกลอย่างงั้นรึ?
เหล่าเสนาธิการที่ไม่ได้จ้องมองไปยังหนานกงเซิ่ง,ที่เวลานี้เผยรอยยิ้มเหยียดหยันออกมา,ภายในใจของทุกคนที่กำลังสั่นไหว.
"ค่ายกลคุกร้อยทบ?หนานกงเซิ่ง,เจ้าสามารถทะลวงได้หรือไม่?"เทียนหลิงเอ๋อที่เอ่ยออกมาด้วยความสงสัย.
"เรียนฮวงโหว,เฉินสามารถทำลายได้ด้วยมือเดียว!"หนานกงเซิ่งที่เอ่ยออกมาด้วยความมั่นใจ.
นี่ไม่ใช่เพราะว่าหนานกงเซิ่งอหังการแต่อย่างใด,ทว่าทักษะค่ายกลของหนานกงเซิ่งนั้น,ถือว่าเป็นหนึ่งในใต้ล้า,ก่อนหน้านี้หนานกงเซิ่งที่สามารถสร้างค่ายกลด้วยดวงดาวราบนอวกาศ,ตอนนี้เพียงค่ายกลเล็กๆง่ายๆ,ต้องการจะล้อมกรอบต้าเจิ้ง?
กลุ่มคนนี้เป็นใครมาจากใหน? พวกเขาไม่ได้รับรู้สืบอะไรมาก่อนอย่างงั้นรึ?
"ผู้พิทักษ์ทั้งสี่,อย่าให้พวกเขามารบกวนการตั้งค่ายกลได้!"ชายที่เป็นผู้นำสั่งการเสียงดัง.
พวกเขาที่กังวลว่าจะมีคนที่มาทำลายค่ายกลคุกร้อยทบของพวกเขาเช่นกัน.
อย่างไรก็ตาม,ประชาชนต้าเจิ้งหาได้สนใจ?โดยเฉพาะอย่างยิ่งก่อนหน้านี้หลังจากที่สามปราชย์เทพเข้าล้อมกรบ,อี้เหยี่ยน,หนานกงเซิ่งและคนอื่นๆย่อมมีมุมมองที่แตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง.
สายตาของทุกคนที่จ้องมองอย่างเย็นชาไปยังด้านบน.
ส่วนจงซานที่จ้องมองไปยังคนหนึ่งในกลุ่มพวกเขา.
กลิ่นอายที่ทรงพลังที่แผ่ออกมา,น่าจะเป็นเซียนบรรพชน,นอกจากนี้จงซานพอจะคาดเดาคนอื่นๆได้เช่นกัน.
ศิษย์ของปราชญ์เทพสังสารวัฏ,จุนหมอจื้อ!
ในอดีตในแดนโครงกระดูก,ราชาโครงกระดูกที่ยึดครองตำแหน่งจากหวังคูได้เชิญผู้ฝึกตนเซียนบรรพชนมาด้วย,เป็นคนที่สามารถใช้เทียนเต๋าสังสารวัฏวิถีสวรรค์,ต่อสู้กับจงซาน,ในเวลานี้เขาได้มาปรากฏกายอีกแล้ว.
สี่ผู้พิทักษ์เซียนบรรพชนคุ้มกันค่ายกล,สี่คนที่สวมชุดสีแดง,และคนที่นำมานั้นจดจ้องมองมายังจงซานด้วยสายตาที่ดุร้าย.
"จงซาน!เจ้าคงไม่คิดว่าจะเป็นข้า,ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"จุนหมอจื้อที่หัวเราะออกมาด้วยความพอใจ.
ในอดีต,การประจันหน้ากับจุนหมอจื่อ,จงซานค่อนข้างระมัดระวัง,ทว่าในเวลานี้พลังฝึกตนของจงซานเพิ่มขึ้นกว่าเดิมมาก,แม้นว่าจุนหมอจื่อ,และสี่เซียนบรรพชน,จงซานยังจดจ้องมองอย่างไม่แยแส.
เซียนบรรพชนมากกว่าสิบคนจงซานก็เผชิญหน้ามาแล้ว,แม้แต่มีปราชญ์เทพอีกหลายคนก็จัดการมาแล้ว,ในเวลานี้ห้าเซียนบรรพชน,ยังอยู่ในสายตาจงซานอีกรึ?
จงซานไม่เชื่อว่าเซียนบรรพชนที่มานี้จะเป็นตัวตนที่ร้ายกาจอันใด.
จุนหมอจื่อ?
มีพลังที่ดาดๆให้เห็นกราดเกลื่อน,ส่วนอีกสี่คนต้องฟังความเห็นเขาด้วยซ้ำ,กล่าวได้ว่าคนเหล่านี้ไม่ได้มีพลังมากกว่าเขาอย่างแน่นอน.
"จุนหมอจื้อ?"จงซานที่เอ่ยปากออกมาเบาๆ.
"วันนั้นนับตั้งแต่ข้าออกไปจากเขตแดนโครงกระดูก,ข้าก็สาบานว่าจะล้างอายครั้งนี้ให้ได้,ข้าจะตอบแทนมันคืนให้เจ้านับร้อยเท่า! ครั้งนี้ไม่จำเป็นต้องร้องขอให้ศิษย์พี่ใหญ่มาด้วยก็เกินพอแล้ว,ชิ,วันนี้,ข้าจะดูว่าจะทำลายล้างต้าเจิ้งเจ้าอย่างไร!"จุนหมอจื่อที่กล่าวออกมาด้วยความดุร้าย.
จงซานที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
ศิษย์ลำดับสองของปราชญ์เทพ,หากได้ทำให้จงซานสนใจแม้แต่น้อย.
กับปราชญ์เทพสามคนจงซานก็เผชิญมาแล้ว,กับลูกศิษย์ปราชญ์เทพมีอะไรที่ต้องตื่นตกใจ?
"ข้าให้เวลาเจ้าสิบลมหายใจ,นำกลุ่มลิ่วล่อของเจ้าไปให้พ้นจากเมืองซ่าง!"จงซานที่กล่าวออกมาเล็กน้อย.
กลุ่มลิ่วล่อ?
ใบหน้าของสี่เซียนบรรพชนที่กระตุก,แม้แต่เซียนโบราณและต้าเซียนยังเผยความเหยียดหยัน,เซิ่งหวังต้าเจิ้งช่างไม่รู้ความ?
ใบหน้าของจุนหมอจื่อที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นดำมืด.
ผ่านมากี่ปีกัน,คิดว่าตัวเองแข็งแกร่งมากมายขนาดนั้นเลยรึ?
จงซานที่เพิ่งก่อตั้งต้าเจิ้งได้กี่ปีกันเชียว?
"ถุยยย,ต้าเจิ้ง?
ก่อนหน้าที่ข้าจะมา,ข้าได้สืบมาหมดแล้ว,ต้าเจิ้งมีหกพื้นที่,แต่ละแห่งต่างก็มีเซียนบรรพชนประจำ,เมืองซ่างของเจ้ามีความแข็งแกร่งขนาดใหนกัน?
เพียงแค่จินเผิง? วันนี้,พวกเรามีเซียนบรรพชนห้าคนที่จะทำลายต้าเจิ้งจนสิ้นซาก! แน่นอน,หากเจ้ายอมจำนนในเวลานี้,ศาลเทวะหลุนฮุย(สังสารวัฏ)จะยอมให้เจ้าเป็นข้าราชบริพาร,เว้นโทษตายให้!"จุนหมอจื้อที่กล่าวออกมาด้วยความเย็นชา.
"พรึดๆ คริๆ!"ที่ด้านหน้าตำหนักปู่ซือ,เทียนหลิงเอ๋อที่แอบหัวเราะออกมาในทันที.
เทียนหลิงเอ๋อที่หัวเราะออกมา,ทำให้อี้เหยี่ยน,หวังจิงเหวินและคนอื่นๆพลอยหัวเราะตาม.
ความจริง,ห้าเซียนบรรพชนสามร้อยยอดฝีมือที่มีระดับสูงกว่าต้าเซียน,ในภพหยินนั้นนับว่าเป็นหนึ่งกลุ่มอิทธิพล,ต้องไม่ลืมว่าหากเป็นต้าเจิ้งแต่ก่อน,ก็ยากที่จะต้านทาน,ในอาณาเขตจวงหลุนนั้น,โหลวซิงเฉินที่แข็งแกร่งที่สุดก็มีเพียงระดับเซียนโบราณเท่านั้น.
ทว่าในเวลานั้นวันนี้มันได้แตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง,กองกำลังภพหยางที่สามารถส่งมายังภพหยินได้ตลอดเวลา,สิบเซียนบรรพชนที่เซิ่งกงเป้านำมาเองสามารถประจำการไปกลับระหว่างสองภพได้.
จงซานที่จ้องมองขึ้นไปยังจุนหมอจื่อที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น,แววตาที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"มีอะไรหัวเราะ,ทุกคนในเมืองซ่างจะไม่มีใครสามารถหนีไปใหนได้!"จุนหมอจื่อที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
ค่ายกลคุกหนึ่งร้อยทบที่ปกคลุมเมืองซ่างเป็นเหมือนกับลูกบอลทรงกลมขนาดใหญ่ปกคลุมเมืองซ่างเอาไว้ทั้งหมด.
หนานกงเซิ่งถึงกับต้องมองบน,เขาสามารถทะลวงค่ายกลเช่นนี้,ได้เพียงแค่มือเดียว,เรื่องนี้ควรค่าให้เขาดีใจหรือไม่?
"ในดินแดนโครงกระดูก,ข้าเห็นแก่หน้าปราชญ์เทพสังสารวัฏครั้งหนึ่งแล้ว!"จงซานกล่าวออกมาเบาๆ.
"ชิ,ปล่อยข้าครั้งหนึ่ง,แล้วอย่างไร?
เจ้าคิดว่าข้าจะปล่อยเจ้ารึอย่างไร?กลับการทำให้ข้าต้องอับอายเจ้าต้องรับคืนไปอย่างสาสม!"จุนหมอจื่อที่กล่าวออกมาด้วยความเย็นชา.
จงซานที่จ้องมองจุนหมอจื้อที่เต็มไปด้วยความมั่นใจมากมาย.
ถึงกับข่มขู่เขา,และคิดว่าเขากล่าวขอความเมตตา.
ใบหน้าจงซานที่เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม,ไม่มีเวลาพูดคุยกับขยะมูลฝอยอีกต่อไปแล้ว.
"จับทุกคนเอาไว้,อย่าให้หนีไปได้!"จงซานที่กล่าวออกมาเบาๆ.
"รับทราบ!"ทุกคนที่อยู่บนลานตำหนักปู่ซือที่กล่าวรับคำในทันที.
หนานกงเซิ่งลงมือเป็นคนแรก,เขาที่ชี้นิ้วปล่อยแสงสีแดงยิงออกไปยังค่ายกลคุกร้อยทบทันที.
ค่ายกลคุกร้อยทบที่สั่นไหว,จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นสีแดง.
หนานกงเซิ่งที่ไม่ได้ทำลายค่ายกล,ทว่าในเวลานี้กลับทำให้เหล่าต้าเซียนที่ควบคุมค่ายกลต้องร้องออกมา.
"ไม่ได้การแล้ว,ค่ายกลคุกร้อยทบไม่สามารถควบคุมได้!"
"ไม่ได้การ,พวกเราถูกขัง,บุกออกไป!"
"ไป!"
"ตูมมมมมม!"
"ค่ายกลโจมตีข้า
............!”
บนท้องฟ้าเกิดเสียงดังกระหึ่ม,เหล่ายอดฝีมือต่างเผยท่าทางตื่นตกใจ,ค่ายกลของพวกเขาไม่สามารถควบคุมได้,หนำซ้ำยังทำร้ายตัวเองอีกรึ?
เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?
ในเวลาเดียวกัน,เมืองซ่างมียอดฝีมือมากมายโผล่ออกมา,ทุกคนที่บินขึ้นไป,บนอากาศพุ่งเข้าหากลุ่มของจุนหมอจื้อ.
"เซียนบรรพชน?
ต้าเจิ้งมีเซียนบรรพชนด้วย?"ใบหน้าของจุนหมอจื้อที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
"แปดเซียนบรรพชน? เมืองซ่างมีเซียนบรรพชนแปดคน?"เหล่าผู้คุ้มกันที่อุทานออกมาด้วยความตกใจ.
"หวังเย่,หนีเร็วเข้า!"เซียนบรรพชนที่ร้องเอ่ยบอกจุนหมอจื้อในทันที.
"ตูมมมม!”
ค่ายกลที่ระเบิดแตกออก,เปิดทางให้จุนหมอจื้อหนีออกจากต้าเจิ้ง.
สี่เซียนบรรพชนที่เข้าขวาง,ป้องกันเซียนบรรพชนทั้งแปดคนของต้าเจิ้ง.
จุนหมอจื้อที่หนีออกจากค่ายกล,ก่อนที่จะหันหน้ากลับมามอง,ด้วยใบหน้าไม่อยากเชื่อ,เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?
มันกลับตาลปัตย์ได้อย่างไร?
ต้าเจิ้งมียอดฝีมือมากมาย?
ราวกับสายฟ้าฟาดลงมาบนกบาลของเขา.
"หวังเย่,รีบหนีเร็วเข้า,หนี,หนี,หนี!"ผู้คุ้มกันที่ร้องตระกูลเสียงดัง.
เสียงของผู้คุ้มกันที่ร้องตะโกนบอกจุนหมอจื่อให้ดีไป,พวกเขาต่างก็เพิ่งเป็นเซียนบรรพชนระดับต้น,ฝ่ายตรงข้ามที่เป็นเซียนบรรพชนที่เหนือกว่า,พวกเขาจะต้านได้อย่างไร?
"หนีรึ? ข้าบอกให้เจ้าหนีอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาเบาๆ.
"ฝากไว้ก่อน,ข้าจะไปเรียกศิษย์พี่ใหญ่,ข้าจะไปขอให้อาจารย์ช่วย!"จุนหมอจื้อที่ตะโกนออกมาด้วยความตกใจ.
จากนั้น,จุนหมอจื่อขณะที่เตรียมจะหนีจากไป.
"เซิ่งหวังมีคำสั่ง,ห้ามใครหนีไปใหน!"
ที่ด้านหน้าจุนหมอจื้อ,ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงใครที่กล่าวเสียงดัง.
จากนั้น,จุนหมอจื้อที่รู้สึกเย็นยะเยือบ.
"ทำไมเป็นเช่นนี้?
ต้าเจิ้งมีเซียนบรรพชนมากมายขนาดใหนกัน? สวรรค์ไม่ยุติธรรม,สวรรค์ไม่ยุติธรรม~~~~~~~~!"จุนหมอจื้อที่คำรามออกมาอย่างบ้าคลั่งด้วยความหวาดกลัว.
ที่ด้านหน้าของจุนหมอจื้อ,ปรากฏเงาแสงของเซียนบรรพชนเผ่าโครงกระดูกแปดคนที่ออกมาขวางจุนหมอจื่อทันที.
หนี? หนีอย่างไร?
ตัวเขาที่อยู่ในระดับเซียนบรรพชนขั้นต้น,ฝ่ายตรงข้ามกลับเป็นเซียนบรรพชนถึงแปดคน,จะสังหารเขานั้นง่ายยิ่งกว่าบดเต้าหู้!
สี่ผู้คุ้มกันในเวลานี้ถึงกับตื่นตะลึง,ไม่สามารถรับความจริงได้,เป็นไปไม่ได้?
ตามข้อมูล,ไม่ใช่ว่าต้าเจิ้งมีสามเซียนบรรพชนและจินเผิงหรอกรึ?
แล้ว 16 เซียนบรรพชนมาจากใหนกัน?
กองกำลังที่แม้แต่สามารถป้องกันปราชญ์เทพได้,พวกเขาเป็นข้าราชบริพารของต้าเจิ้ง?
จุนหมอจื้อที่ถูกจับอย่างรวดเร็ว,การต่อสู้ที่หนักหน่วง,สี่ผู้คุ้มกันขอเงขาได้รับบาดเจ็บถูกผนึกพลังฝึกตน,ส่วนเซียนโบราณและต้าเซียนแน่นอนไม่สามารถหนีได้,พลังเขาที่ได้รับบาดเจ็บและผนึกพลังฝึกตน,พร้อมกับถูกส่งไปยังคุกของต้าเจิ้ง.
"การต่อสู้ที่น่าเบื่อชะมัด!"เทียนหลิงเอ๋อที่บ่นอุบอิบ,ชัดเจนว่าคนเหล่านี้ไร้ซึ่งแก่นสารนัก.
เหล่าคนของจุนหมอจื้อถึงกับปากสั่น,งุนงง,ต้าเจิ้งผิดปรกติเกินไปแล้ว.
เป็นพวกเขาที่แส่เข้ามาหาความตาย,วิ่งเข้ามาให้ถูกจับตัว.
"หลิวอู๋ซ่าง!"จงซานเอ่ย.
หลิวอู๋ซ่าง,ผู้บัญชาการจินอี้เหว่ยของต้าเจิ้ง.
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"หลิวอู๋ซ่างที่ตอบลับในทันที.
"คนกลุ่มนี้มอบให้เจ้าเป็นคนสืบสวน!"จงซานกล่าว.
"น้อมรับประสงค์!"หลิวอู๋ซ่างที่เผยท่าทางตื่นเต้นเล็กน้อย.
หลิวอู๋ซ่างที่เป็นเหมือนกับหน่วยลงทัณฑ์ที่ชื่นชอบการทรมานเป็นอย่างมาก,ดังนั้นภายในคุกสวรรค์ของต้าเจิ้ง,หลิวอู๋ซ่างจึงถูกโจษจันชื่อเสียงจนมีฉายาว่า,ปิศาจแห่งการทรมาน.
จุนหมอจื้อและคณะลิ่วล่อที่ได้แต่กัดฟันจ้องมองจงซานด้วยความเกลียดชัง,ชัดเจนว่าพวกเขาเวลานี้คงจะยังไม่รู้ว่าว่าหลิวอู๋ซ่างจะทรมานอะไรพวกเขาบ้าง.
Chapter 1168 One group of people of courting
death
找死的一群人
คณะลิ่วล่อที่แส่หาความตาย.
"อืม,ข้าเองก็ไม่สามารถมองเห็นเจ้าผีร้ายนั่นกำลังคิดอะไร,ตั้งแต่แรกแล้วข้าเห็นพวกเขาก็รู้สึกไม่ดีแล้ว!"เทียนหลิงเอ๋อที่กล่าวออกมาเสียงสั่น.
หากเทียนเสิ่นจื่อได้ยินประมุขกล่าเช่นนี้กลับเขา,คงต้องน้ำตาไหลพรากแน่นอน,เจ้าผีร้าย,เทียนเสิ่นจื่อคงจะไม่คิดว่าลูกหลานสายโลหิตตรงเองก็ไม่ได้เชื่อใจเขา.
แน่นอน,เทียนเสิ่นจื่อเองก็ไม่เป็นไม่ได้ที่จะไม่รับรู้ว่าเทียนหลิงเอ๋อนั้นเป็นเช่นไร,และพวกเขาเองก็อยู่ในการจับตาของจงซานเช่นกัน.
"ดังนั้นเจ้าควรจะอยู่ภพหยินชั่วคราวก่อน,ไว้ร่างหลักของข้ากลับมาค่อยพูดกันอีกที!"จงซานกล่าว.
"อืม!"เทียนหลิงเอ๋อที่พยักหน้ารับ.
ในเวลาเดียวกันนั้น,จงซานที่จ้องมองไปยังฝ่ามือของเทียนหลิงเอ๋อ,เสียวหงที่เหมือนกับเผยยิ้มเล็กน้อย,ราวกับว่าได้ยินเข้าใจอะไรบางอย่างได้.
"หืม?"ในเวลาเดียวกันนั้นใบหน้าของจงซานที่เปลี่ยนเป็นเล็กน้อย.
เทียนหลิงเออ๋อที่ชำเลืองมองด้วยความตกใจไปยังทิศทางด้านนอก.
"เป็นกลิ่นอายที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก!"เทียนหลิงเอ๋อที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
จงซานที่ก้าวออกไป,ปรากฏตัวด้านนอกในทันที.
ในเวลานี้,บนภพหยินเมืองซ่าง,มีกลิ่นอายที่หนักหน่วงทรงพลัง,กำลังกดทับลงมาทำให้ประชาชนทั่วเมืองซ่างกำลังสั่นสะท้าน.
เหล่าขุนนางนับร้อยที่หยุดทำงาน,เร่งรีบออกมานอกตำหนัก,พร้อมกับจ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า.
ก่อนหน้านี้จงซานได้นำเทียนหลิงเอ๋อออกมาจากตำหนักปู่ซือ.
ที่ด้านหน้าของตำหนักปู่ซือนั้นมีขุนนางหลายคนที่ออกมาก่อนเรียบร้อยแล้ว.
"คารวะเซิ่งหวัง!"เหล่าขุนนางที่เร่งรีบแสดงความเคารพ.
จงซานพยักหน้า,ก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมาองท้องฟ้า.
ในเวลานั้น,หนานกงเซิ่ง,อี้เหยี่ยน,และหวังจิงเหวินที่เดินทางมาถึงตำหนักปู่ซือ,ขณะจ้องมองขึ้นไปบนอากาศพร้อมกับจงซาน.
บนอากาศ,เวลานี้ผู้มีเยือนราวๆ 300
คนได้ปรากฏขึ้นอย่างคาดไม่ถึง.
คนที่มีพลังฝึกตนต่ำสุดคือระดับต้าเซียน,นอกจากนี้ยังมีเซียนโบราณเป็นจำนวนมาก,แม้แต่ห้าเซียนบรรพชนด้วย.
ต้าเซียนและเซียนโบราณกำลังใช้วิชาลับสร้างม่ายแสงขึ้นบนอากาศ,ม่ายแสงที่ขยายออกไปเรื่อยๆ,ปกคลุมทั่วอากาศคลุมเมืองซ่างช้าๆ.
ค่ายกล,คนกลุ่มนี้ต้องการใช้ค่ายกลปกคลุมต้าเจิ้ง?
"ค่ายกลคุกร้อยทบ?ชิ~~~~~~~~~~~!”
เสียงของหนานกงเซิ่งที่เผยท่าทางดูแคลนออกมาในทันที.
คนกลุ่มดังกล่าวได้เข้าปิดล้อมต้าเจิ้งด้วยค่ายกลอย่างงั้นรึ?
เหล่าเสนาธิการที่ไม่ได้จ้องมองไปยังหนานกงเซิ่ง,ที่เวลานี้เผยรอยยิ้มเหยียดหยันออกมา,ภายในใจของทุกคนที่กำลังสั่นไหว.
"ค่ายกลคุกร้อยทบ?หนานกงเซิ่ง,เจ้าสามารถทะลวงได้หรือไม่?"เทียนหลิงเอ๋อที่เอ่ยออกมาด้วยความสงสัย.
"เรียนฮวงโหว,เฉินสามารถทำลายได้ด้วยมือเดียว!"หนานกงเซิ่งที่เอ่ยออกมาด้วยความมั่นใจ.
นี่ไม่ใช่เพราะว่าหนานกงเซิ่งอหังการแต่อย่างใด,ทว่าทักษะค่ายกลของหนานกงเซิ่งนั้น,ถือว่าเป็นหนึ่งในใต้ล้า,ก่อนหน้านี้หนานกงเซิ่งที่สามารถสร้างค่ายกลด้วยดวงดาวราบนอวกาศ,ตอนนี้เพียงค่ายกลเล็กๆง่ายๆ,ต้องการจะล้อมกรอบต้าเจิ้ง?
กลุ่มคนนี้เป็นใครมาจากใหน? พวกเขาไม่ได้รับรู้สืบอะไรมาก่อนอย่างงั้นรึ?
"ผู้พิทักษ์ทั้งสี่,อย่าให้พวกเขามารบกวนการตั้งค่ายกลได้!"ชายที่เป็นผู้นำสั่งการเสียงดัง.
พวกเขาที่กังวลว่าจะมีคนที่มาทำลายค่ายกลคุกร้อยทบของพวกเขาเช่นกัน.
อย่างไรก็ตาม,ประชาชนต้าเจิ้งหาได้สนใจ?โดยเฉพาะอย่างยิ่งก่อนหน้านี้หลังจากที่สามปราชย์เทพเข้าล้อมกรบ,อี้เหยี่ยน,หนานกงเซิ่งและคนอื่นๆย่อมมีมุมมองที่แตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง.
สายตาของทุกคนที่จ้องมองอย่างเย็นชาไปยังด้านบน.
ส่วนจงซานที่จ้องมองไปยังคนหนึ่งในกลุ่มพวกเขา.
กลิ่นอายที่ทรงพลังที่แผ่ออกมา,น่าจะเป็นเซียนบรรพชน,นอกจากนี้จงซานพอจะคาดเดาคนอื่นๆได้เช่นกัน.
ศิษย์ของปราชญ์เทพสังสารวัฏ,จุนหมอจื้อ!
ในอดีตในแดนโครงกระดูก,ราชาโครงกระดูกที่ยึดครองตำแหน่งจากหวังคูได้เชิญผู้ฝึกตนเซียนบรรพชนมาด้วย,เป็นคนที่สามารถใช้เทียนเต๋าสังสารวัฏวิถีสวรรค์,ต่อสู้กับจงซาน,ในเวลานี้เขาได้มาปรากฏกายอีกแล้ว.
สี่ผู้พิทักษ์เซียนบรรพชนคุ้มกันค่ายกล,สี่คนที่สวมชุดสีแดง,และคนที่นำมานั้นจดจ้องมองมายังจงซานด้วยสายตาที่ดุร้าย.
"จงซาน!เจ้าคงไม่คิดว่าจะเป็นข้า,ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"จุนหมอจื้อที่หัวเราะออกมาด้วยความพอใจ.
ในอดีต,การประจันหน้ากับจุนหมอจื่อ,จงซานค่อนข้างระมัดระวัง,ทว่าในเวลานี้พลังฝึกตนของจงซานเพิ่มขึ้นกว่าเดิมมาก,แม้นว่าจุนหมอจื่อ,และสี่เซียนบรรพชน,จงซานยังจดจ้องมองอย่างไม่แยแส.
เซียนบรรพชนมากกว่าสิบคนจงซานก็เผชิญหน้ามาแล้ว,แม้แต่มีปราชญ์เทพอีกหลายคนก็จัดการมาแล้ว,ในเวลานี้ห้าเซียนบรรพชน,ยังอยู่ในสายตาจงซานอีกรึ?
จงซานไม่เชื่อว่าเซียนบรรพชนที่มานี้จะเป็นตัวตนที่ร้ายกาจอันใด.
จุนหมอจื่อ?
มีพลังที่ดาดๆให้เห็นกราดเกลื่อน,ส่วนอีกสี่คนต้องฟังความเห็นเขาด้วยซ้ำ,กล่าวได้ว่าคนเหล่านี้ไม่ได้มีพลังมากกว่าเขาอย่างแน่นอน.
"จุนหมอจื้อ?"จงซานที่เอ่ยปากออกมาเบาๆ.
"วันนั้นนับตั้งแต่ข้าออกไปจากเขตแดนโครงกระดูก,ข้าก็สาบานว่าจะล้างอายครั้งนี้ให้ได้,ข้าจะตอบแทนมันคืนให้เจ้านับร้อยเท่า! ครั้งนี้ไม่จำเป็นต้องร้องขอให้ศิษย์พี่ใหญ่มาด้วยก็เกินพอแล้ว,ชิ,วันนี้,ข้าจะดูว่าจะทำลายล้างต้าเจิ้งเจ้าอย่างไร!"จุนหมอจื่อที่กล่าวออกมาด้วยความดุร้าย.
จงซานที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
ศิษย์ลำดับสองของปราชญ์เทพ,หากได้ทำให้จงซานสนใจแม้แต่น้อย.
กับปราชญ์เทพสามคนจงซานก็เผชิญมาแล้ว,กับลูกศิษย์ปราชญ์เทพมีอะไรที่ต้องตื่นตกใจ?
"ข้าให้เวลาเจ้าสิบลมหายใจ,นำกลุ่มลิ่วล่อของเจ้าไปให้พ้นจากเมืองซ่าง!"จงซานที่กล่าวออกมาเล็กน้อย.
กลุ่มลิ่วล่อ?
ใบหน้าของสี่เซียนบรรพชนที่กระตุก,แม้แต่เซียนโบราณและต้าเซียนยังเผยความเหยียดหยัน,เซิ่งหวังต้าเจิ้งช่างไม่รู้ความ?
ใบหน้าของจุนหมอจื่อที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นดำมืด.
ผ่านมากี่ปีกัน,คิดว่าตัวเองแข็งแกร่งมากมายขนาดนั้นเลยรึ?
จงซานที่เพิ่งก่อตั้งต้าเจิ้งได้กี่ปีกันเชียว?
"ถุยยย,ต้าเจิ้ง?
ก่อนหน้าที่ข้าจะมา,ข้าได้สืบมาหมดแล้ว,ต้าเจิ้งมีหกพื้นที่,แต่ละแห่งต่างก็มีเซียนบรรพชนประจำ,เมืองซ่างของเจ้ามีความแข็งแกร่งขนาดใหนกัน?
เพียงแค่จินเผิง? วันนี้,พวกเรามีเซียนบรรพชนห้าคนที่จะทำลายต้าเจิ้งจนสิ้นซาก! แน่นอน,หากเจ้ายอมจำนนในเวลานี้,ศาลเทวะหลุนฮุย(สังสารวัฏ)จะยอมให้เจ้าเป็นข้าราชบริพาร,เว้นโทษตายให้!"จุนหมอจื้อที่กล่าวออกมาด้วยความเย็นชา.
"พรึดๆ คริๆ!"ที่ด้านหน้าตำหนักปู่ซือ,เทียนหลิงเอ๋อที่แอบหัวเราะออกมาในทันที.
เทียนหลิงเอ๋อที่หัวเราะออกมา,ทำให้อี้เหยี่ยน,หวังจิงเหวินและคนอื่นๆพลอยหัวเราะตาม.
ความจริง,ห้าเซียนบรรพชนสามร้อยยอดฝีมือที่มีระดับสูงกว่าต้าเซียน,ในภพหยินนั้นนับว่าเป็นหนึ่งกลุ่มอิทธิพล,ต้องไม่ลืมว่าหากเป็นต้าเจิ้งแต่ก่อน,ก็ยากที่จะต้านทาน,ในอาณาเขตจวงหลุนนั้น,โหลวซิงเฉินที่แข็งแกร่งที่สุดก็มีเพียงระดับเซียนโบราณเท่านั้น.
ทว่าในเวลานั้นวันนี้มันได้แตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง,กองกำลังภพหยางที่สามารถส่งมายังภพหยินได้ตลอดเวลา,สิบเซียนบรรพชนที่เซิ่งกงเป้านำมาเองสามารถประจำการไปกลับระหว่างสองภพได้.
จงซานที่จ้องมองขึ้นไปยังจุนหมอจื่อที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น,แววตาที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"มีอะไรหัวเราะ,ทุกคนในเมืองซ่างจะไม่มีใครสามารถหนีไปใหนได้!"จุนหมอจื่อที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
ค่ายกลคุกหนึ่งร้อยทบที่ปกคลุมเมืองซ่างเป็นเหมือนกับลูกบอลทรงกลมขนาดใหญ่ปกคลุมเมืองซ่างเอาไว้ทั้งหมด.
หนานกงเซิ่งถึงกับต้องมองบน,เขาสามารถทะลวงค่ายกลเช่นนี้,ได้เพียงแค่มือเดียว,เรื่องนี้ควรค่าให้เขาดีใจหรือไม่?
"ในดินแดนโครงกระดูก,ข้าเห็นแก่หน้าปราชญ์เทพสังสารวัฏครั้งหนึ่งแล้ว!"จงซานกล่าวออกมาเบาๆ.
"ชิ,ปล่อยข้าครั้งหนึ่ง,แล้วอย่างไร?
เจ้าคิดว่าข้าจะปล่อยเจ้ารึอย่างไร?กลับการทำให้ข้าต้องอับอายเจ้าต้องรับคืนไปอย่างสาสม!"จุนหมอจื่อที่กล่าวออกมาด้วยความเย็นชา.
จงซานที่จ้องมองจุนหมอจื้อที่เต็มไปด้วยความมั่นใจมากมาย.
ถึงกับข่มขู่เขา,และคิดว่าเขากล่าวขอความเมตตา.
ใบหน้าจงซานที่เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม,ไม่มีเวลาพูดคุยกับขยะมูลฝอยอีกต่อไปแล้ว.
"จับทุกคนเอาไว้,อย่าให้หนีไปได้!"จงซานที่กล่าวออกมาเบาๆ.
"รับทราบ!"ทุกคนที่อยู่บนลานตำหนักปู่ซือที่กล่าวรับคำในทันที.
หนานกงเซิ่งลงมือเป็นคนแรก,เขาที่ชี้นิ้วปล่อยแสงสีแดงยิงออกไปยังค่ายกลคุกร้อยทบทันที.
ค่ายกลคุกร้อยทบที่สั่นไหว,จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นสีแดง.
หนานกงเซิ่งที่ไม่ได้ทำลายค่ายกล,ทว่าในเวลานี้กลับทำให้เหล่าต้าเซียนที่ควบคุมค่ายกลต้องร้องออกมา.
"ไม่ได้การแล้ว,ค่ายกลคุกร้อยทบไม่สามารถควบคุมได้!"
"ไม่ได้การ,พวกเราถูกขัง,บุกออกไป!"
"ไป!"
"ตูมมมมมม!"
"ค่ายกลโจมตีข้า
............!”
บนท้องฟ้าเกิดเสียงดังกระหึ่ม,เหล่ายอดฝีมือต่างเผยท่าทางตื่นตกใจ,ค่ายกลของพวกเขาไม่สามารถควบคุมได้,หนำซ้ำยังทำร้ายตัวเองอีกรึ?
เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?
ในเวลาเดียวกัน,เมืองซ่างมียอดฝีมือมากมายโผล่ออกมา,ทุกคนที่บินขึ้นไป,บนอากาศพุ่งเข้าหากลุ่มของจุนหมอจื้อ.
"เซียนบรรพชน?
ต้าเจิ้งมีเซียนบรรพชนด้วย?"ใบหน้าของจุนหมอจื้อที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
"แปดเซียนบรรพชน? เมืองซ่างมีเซียนบรรพชนแปดคน?"เหล่าผู้คุ้มกันที่อุทานออกมาด้วยความตกใจ.
"หวังเย่,หนีเร็วเข้า!"เซียนบรรพชนที่ร้องเอ่ยบอกจุนหมอจื้อในทันที.
"ตูมมมม!”
ค่ายกลที่ระเบิดแตกออก,เปิดทางให้จุนหมอจื้อหนีออกจากต้าเจิ้ง.
สี่เซียนบรรพชนที่เข้าขวาง,ป้องกันเซียนบรรพชนทั้งแปดคนของต้าเจิ้ง.
จุนหมอจื้อที่หนีออกจากค่ายกล,ก่อนที่จะหันหน้ากลับมามอง,ด้วยใบหน้าไม่อยากเชื่อ,เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?
มันกลับตาลปัตย์ได้อย่างไร?
ต้าเจิ้งมียอดฝีมือมากมาย?
ราวกับสายฟ้าฟาดลงมาบนกบาลของเขา.
"หวังเย่,รีบหนีเร็วเข้า,หนี,หนี,หนี!"ผู้คุ้มกันที่ร้องตระกูลเสียงดัง.
เสียงของผู้คุ้มกันที่ร้องตะโกนบอกจุนหมอจื่อให้ดีไป,พวกเขาต่างก็เพิ่งเป็นเซียนบรรพชนระดับต้น,ฝ่ายตรงข้ามที่เป็นเซียนบรรพชนที่เหนือกว่า,พวกเขาจะต้านได้อย่างไร?
"หนีรึ? ข้าบอกให้เจ้าหนีอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาเบาๆ.
"ฝากไว้ก่อน,ข้าจะไปเรียกศิษย์พี่ใหญ่,ข้าจะไปขอให้อาจารย์ช่วย!"จุนหมอจื้อที่ตะโกนออกมาด้วยความตกใจ.
จากนั้น,จุนหมอจื่อขณะที่เตรียมจะหนีจากไป.
"เซิ่งหวังมีคำสั่ง,ห้ามใครหนีไปใหน!"
ที่ด้านหน้าจุนหมอจื้อ,ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงใครที่กล่าวเสียงดัง.
จากนั้น,จุนหมอจื้อที่รู้สึกเย็นยะเยือบ.
"ทำไมเป็นเช่นนี้?
ต้าเจิ้งมีเซียนบรรพชนมากมายขนาดใหนกัน? สวรรค์ไม่ยุติธรรม,สวรรค์ไม่ยุติธรรม~~~~~~~~!"จุนหมอจื้อที่คำรามออกมาอย่างบ้าคลั่งด้วยความหวาดกลัว.
ที่ด้านหน้าของจุนหมอจื้อ,ปรากฏเงาแสงของเซียนบรรพชนเผ่าโครงกระดูกแปดคนที่ออกมาขวางจุนหมอจื่อทันที.
หนี? หนีอย่างไร?
ตัวเขาที่อยู่ในระดับเซียนบรรพชนขั้นต้น,ฝ่ายตรงข้ามกลับเป็นเซียนบรรพชนถึงแปดคน,จะสังหารเขานั้นง่ายยิ่งกว่าบดเต้าหู้!
สี่ผู้คุ้มกันในเวลานี้ถึงกับตื่นตะลึง,ไม่สามารถรับความจริงได้,เป็นไปไม่ได้?
ตามข้อมูล,ไม่ใช่ว่าต้าเจิ้งมีสามเซียนบรรพชนและจินเผิงหรอกรึ?
แล้ว 16 เซียนบรรพชนมาจากใหนกัน?
กองกำลังที่แม้แต่สามารถป้องกันปราชญ์เทพได้,พวกเขาเป็นข้าราชบริพารของต้าเจิ้ง?
จุนหมอจื้อที่ถูกจับอย่างรวดเร็ว,การต่อสู้ที่หนักหน่วง,สี่ผู้คุ้มกันขอเงขาได้รับบาดเจ็บถูกผนึกพลังฝึกตน,ส่วนเซียนโบราณและต้าเซียนแน่นอนไม่สามารถหนีได้,พลังเขาที่ได้รับบาดเจ็บและผนึกพลังฝึกตน,พร้อมกับถูกส่งไปยังคุกของต้าเจิ้ง.
"การต่อสู้ที่น่าเบื่อชะมัด!"เทียนหลิงเอ๋อที่บ่นอุบอิบ,ชัดเจนว่าคนเหล่านี้ไร้ซึ่งแก่นสารนัก.
เหล่าคนของจุนหมอจื้อถึงกับปากสั่น,งุนงง,ต้าเจิ้งผิดปรกติเกินไปแล้ว.
เป็นพวกเขาที่แส่เข้ามาหาความตาย,วิ่งเข้ามาให้ถูกจับตัว.
"หลิวอู๋ซ่าง!"จงซานเอ่ย.
หลิวอู๋ซ่าง,ผู้บัญชาการจินอี้เหว่ยของต้าเจิ้ง.
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"หลิวอู๋ซ่างที่ตอบลับในทันที.
"คนกลุ่มนี้มอบให้เจ้าเป็นคนสืบสวน!"จงซานกล่าว.
"น้อมรับประสงค์!"หลิวอู๋ซ่างที่เผยท่าทางตื่นเต้นเล็กน้อย.
หลิวอู๋ซ่างที่เป็นเหมือนกับหน่วยลงทัณฑ์ที่ชื่นชอบการทรมานเป็นอย่างมาก,ดังนั้นภายในคุกสวรรค์ของต้าเจิ้ง,หลิวอู๋ซ่างจึงถูกโจษจันชื่อเสียงจนมีฉายาว่า,ปิศาจแห่งการทรมาน.
จุนหมอจื้อและคณะลิ่วล่อที่ได้แต่กัดฟันจ้องมองจงซานด้วยความเกลียดชัง,ชัดเจนว่าพวกเขาเวลานี้คงจะยังไม่รู้ว่าว่าหลิวอู๋ซ่างจะทรมานอะไรพวกเขาบ้าง.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น