Immortality Chapter 1164 to sort out under the heavens
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1164 สะสางราชกิจ.
Chapter 1164 to sort out under the heavens
梳理天下
สะสางราชกิจ.
จากอาณาเขตเฟิงจง,เทียนโจวจื่อได้นำเซียนบรรพชนทั้ง
31 คน,บินฉีกอากาศหายไปจากความว่างเปล่า.
ที่ไกลออกไปจากสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,มีร่าง
7-8 ร่างที่พุ่งตรงไปยังทิศทางที่ต่างกายด้วยความเร็วสูง.
พวกเขาคือเซียนบรรพชนที่มาสังเกตการ,รอคอยฉกฉวยผลประโยชน์,ทว่าท้ายที่สุดก็ต้องจากไป,ไม่สามารถทำอะไรได้,ไม่สามารถที่จะเติบเต็มความต้องการของพวกเขาได้.
ตอนนี้พวกเขาเห็นแล้ว.
ศาลเทวะต้าเจิ้งนั้น,แข็งแกร่งเกินกว่าที่พวกเขาได้คาดการณ์ไว้มากนัก.
พวกเขาที่เร่งรีบหนีอย่างรวดเร็ว,เกรงว่าเซียนบรรพชนของต้าเจิ้งอาจจะล้อมสังหาร.
บนอากาศ,ร่างสองร่างที่เดินทางด้วยความเร็ว.
"คาดไม่ถึง,คาดไม่ถึงเลย,จะมีพยัคฆ์ซ่อนมังกรหมอบคอยสร้างภัยพิบัติอยู่,ต้าเจิ้งเติบโตเร็วจนน่าหวาดกลัว!"ชายในชุดสีน้ำเงินที่ใบหน้าเผยท่าทางหวาดหวั่น.
"ใช่แล้ว,ก่อนหน้านี้เขตแดนเฟิงจงที่เกิดความวุ่นวายขึ้น,ไม่มีใครให้ความสำคัญเลยแม้แต่น้อย!"ชายในชุดสีแดงอีกคนที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
"เซิ่งหวัง,เต้าเจิ้งไม่ไช่ว่ามาจากโลกใบเล็กหรอกรึ?
นี่เพิ่งผ่านมาไม่กี่ร้อยปี,พวกเขาจะทรงพลังน่าเกรงขามขนาดนี้ได้อย่างไร?
เซียนบรรพชนมากมาย,แม้แต่ปราชญ์เทพสามคน,ยังไม่สามารถจัดการจงซานได้,แม้แต่ปราชญ์เทพหยิงเห่ายังถูกเขาตบหน้าตั้งสองครั้ง,บ่าวชรายิ่งคิดยิ่งงงงวย!"ชายในชุดสีม่วงที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงหวาดกลัว.
"เจ้าไม่ได้งงงงวนหรอก,ต้าเจิ้งนั้นพัฒนารวดเร็วจนกลายเป็นร้ายกาจ,เพียงเวลาไม่กี่ร้อยปีเท่านั้น,เทียบเท่ากับราชวงศ์ที่มีอายุหลายแสนปี,แม้แต่......!"ชายในชุดสีแดงที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์.
„Even what?” blue-robed person unclear moon's orbit.
"แม้แต่?"ชายในชุดสีน้ำเงินที่เผยท่าทางลังเลไม่แน่ใจ.
"แม้แต่,ข้าคิดว่ากำลังหนุนของเขายังไม่หมด,ที่เห็นเวลานี้,เพียงแค่บางส่วนเท่านั้น!"ชายในชุดสีแดงที่ส่ายหน้าไปมาพลางถอนหายใจ.
"เพียงแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น? จริง,จริงๆรึ?
เซิ่งหวังท่านรู้ได้อย่างไร?"ชายในชุดสีน้ำเงินที่เอ่ยออกมาด้วยความตื่นตกใจ.
"ลางสังหรของราชา!"ชายในชุดสีแดงที่ส่ายหน้าไปมา.
"ต้าเจิ้งตอนนี้มีเซียนบรรพชนมากกว่า 20
คน,นี่ไม่ใช่กองกำลังสุดท้าย,เวลานี้หลังจากนี้,ต้าเจิ้งคงจะขยายดินแดนแน่!
ราชวงศ์ของพวกเราใกล้กับต้าเจิ้ง,ในเวลานี้พวกเรา.......?"ชายในชุดสีดำเงินที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.
ชายในชุดสีน้ำเงินที่ส่ายหน้าไปมา,"หลังจากวันนี้,เต้าเจิ้งจะต้องกลายเป็นหนึ่งในกลุ่มอิทธิพลของโลกหล้า,ในเวลานั้น,เหล่ายอดฝีมือมากมายย่อมมารวมตัวกันแน่นอน,ความแข็งแกร่งของพวกเราไม่สามารถเทียบกับต้าเจิ้งได้,ทว่ารากฐานกองทัพก็ไม่ได้ด้อยกว่าต้าเจิ้ง,ในเวลานี้กลับไปก่อน,ส่วนการป้องกันนั้น,คงจะต้องแจ้งไปยังพื้นที่รอบๆ,พร้อมกับสร้างพันธมิตรขึ้นมา."
"เรื่องนี้,แล้วหากต้าเจิ้งไม่ยินยอมล่ะ?"
"จงซานไม่ใช่คนที่บ้าคลั่ง,เขามีเซียนบรรพชนมากมาย,ทว่าเซียนบรรพชนก็นับว่าเป็นดังสมบัติล้ำค่า,เขาไม่ยินดีที่จะส่งออกมา,เวลานั้นสงครามพวกเราก็ไม่ใช่ว่าจะต้านไม่ได้."ชายในชุดสีแดงกล่าว.
"รับทราบ!"
-------------------------------------------------------------------------
สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
หลังจากที่เทียนโจวจื่อนำคนของเขาจากไป,จงซานก็จ้องมองไปยังเทียนเสิ่นจื่อ.
หกร่างวิญญาณหลอมรวมจงซานไม่เคยเห็นมาก่อนเช่นกัน,และยังไม่มีข้อมูลอะไรเลยแม้แต่น้อย,ทว่าเทียนเสิ่นจื่อที่มีพลังมากมายน่าเกรงขามขึ้นในทันที,จงซานจึงจำเป็นต้องระมัดระวัง.
"เทียนเสิ่นจื่อ,เจ้ามีแผนอะไรอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง.
เทียนเสิ่นจื่อจ้องมองมายังจงซาน,พลางถอนหายใจเล็กน้อย,จงซานที่เผยท่าทางระมัดระวังตัวเอง,อย่างน้อยจงซานก็มีศักยภาพที่ไม่ธรรมดาจริงๆ.
ใช้พลังของตี้เสวียนชาเพื่อจัดการเทียนเต๋าจื่อ,ใช้เขาป้องกันตี้เสวียนชา,และยังใช้ประโยชน์อื่นๆในการจัดการเทียนโจวจื่อ,เป็นแผนการครั้งแล้วครั้งเล่าที่มีประสิทธิภาพมาก.
ตอนนี้เขายังสามารถการกำราบควบคุมเผ่าโครงกระดูก,เซิ่งกงเป่าและเซียนบรรพชนคนอื่นๆอีกอย่างงั้นรึ?
ศัตรูที่ร้ายกาจ,เทียนเต๋าจื่อ,ตี้เสวียนชา,เทียนโจวจื่อ,31
เซียนบรรพชนที่เป็นศัตรูของเขา,ทว่าจงซานนั้นสามารถที่จะบีบบังคับ,และบังคับให้พวกเขาทั้งหมดต้องถอนกำลังจากไปได้.
พลังของจงซานในเวลานี้มีเพียงหวังคู,เซิ่งกงเป้าและกลุ่มเซียนบรรพชนอีกหลายคน,นอกจากนี้กลุ่มเซียนบรรพชนเหล่านี้,เปลี่ยนมาเป็นภัคดีต่อจงซานเป็นอย่างมาก.
จงซานที่มีความสามารถที่จะเคลื่อนย้ายบริหารอำนาจของคนอื่นๆ,เพื่อที่จะจัดการศัตรูของตัวเอง,แม้แต่ใช้อำนาจดังกล่าวนั้นทำให้หวังคู,เซิ่งกงเป้าและเซียนบรรพชนอื่นๆให้ภัคดีเขาอย่างหมดจด,นี่คือศาสตร์ของราชา,เป็นคนที่มีความสามารถยอดเยี่ยมอย่างแท้จริง.
ก่อนหน้านี้จงซานเคยบอกไว้ตั้งแต่ต้น,ไม่เชื่อว่าเขาจะปิดด่านบำเพ็ญสามพันปี,ไม่ได้เชื่อใจกลุ่มพวกเขาตั้งแต่แรกอย่างชัดเจน,แม้แต่วางแผนนำกำลังของพวกเขามาใช้,เพื่อประโยชน์ตัวเอง,แม้แต่สามารถทำให้พวกเขาต้องเผยนำกองกำลังแทบทั้งหมดออกมานี้คือศาสตร์ของราชาที่ร้ายกาจ.
"ข้าและคนอื่นๆข้าจะทำการปิดด่าน!"เทียนเสิ่นจื่อที่กล่าวออกมาตามตรง.
ปิดด่านต่อ?
เหล่าข้าราชบริพารของต้าเจิ้งเองไม่เข้าใจความหมายของเทียนเสิ่นจื่อนัก.
ทว่าจงซานเข้าใจดี,เทียนเสิ่นจื่อเป็นคนที่ลาดล้น,ย่อมเข้าใจความหมายของเขา,ในเวลานี้เขาไม่ต้องการมีความขัดแย้ง,และไม่ตอ้งการปฏิญาณภัคดีต่อต้าเจิ้งด้วย,เพียงแค่ต้องการหลบเลี่ยง,และไม่ต้องการออกมาภายนอก,ทางที่ดีที่สุดก็คือปิดด่าน.
"ตกลง!
ต้าเจิ้งจะยังคงปกป้องพวกเจ้า!"จงซานพยักหน้ารับ.
เทียนเสิ่นจื่อที่ยืนค้ำไม้เท้าเคลื่อนภูผาพยักหน้า,คนชุดดำทั้งเก้าเองก็พยักหน้ารับด้วยเช่นกัน.
ท้ายที่สุด,ภายใต้สายตาของทุกคน,เทียนเสิ่นจื่อที่นำคนตระกูลเทียนสายโลหิตตรงเก้าคน,ก้าวลงไปยังตำหนักด้านล่างเทือกเขาเทียนเซี่ยอย่างช้าๆ.
"ครืนนนน ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงของเทือกเขาเทียนเซี่ยที่กำลังเคลื่อนไหว,ก่อนที่จะค่อยๆกลับรูปแบบเดิมที่ควรเป็น.
ความจริง,จงซานยังสามารถใช้ประโยชน์จากพลังของพวกเขาได้,ไม่มีความจำเป็นต้องให้พวกเขาจากไป,หลังจากจัดการเรื่องเทียนเสิ่นจื่อเสร็จแล้ว,จงซานที่จ้องมองไปยังเซิ่งกงเป้า.
"ขุนนางเซิ่งเจ้านำทุกคนเข้าไปพักในต้าเจิ้งก่อน,ข้าจำเป็นต้องจัดการเรื่องที่เกี่ยวข้องของต้าเจิ้งก่อน,จากนั้นก็จะไปพบทุกคน!"จงซานกล่าว.
"รับทราบ!"เซิ่งกงเป้าที่รับคำในทันที,ในเวลานี้เขาเป็นข้าราชบริพารของต้าเจิ้งโดยสมบูรณ์.
"ดี!"เซียนพบรรพชนทั้งแปดคนเองก็พยักหน้ารับ.
เซียนบรรพชนทั้งแปดคนที่มาถึงตั้งแต่ต้นจนจบ,ก็ทำแค่ยืนอยู่บนลานตำหนักซ่างเฉิง,ไม่ได้เข้าร่วมการต่อสู้,ทว่าด้วยสถานการณ์ในเวลานี้,มีบางคนรู้สึกว่า,เซียนบรรพชนทั้งแปดจะร่วมมือกันเข้าต่อสู้กับจงซานหรือไม่?
ด้วยพลังของพวกเขานั้นสามารถที่จะกดดันต้าเจิ้งได้,ทว่าจงซานในเวลานี้ได้ยกระดับอำนาจของตัวเองให้สูงขึ้นไปอีก,ทำให้เซียนบรรพชนทั้งแปดนั้นไม่สามารถที่จะกดดันอะไรได้แล้ว,ตอนนี้มีเพียงแค่เผยท่าทางเคารพต่อจงซานเท่านั้น.
"สุ่ยอู๋เหิน,เจ้าจงจัดการเรื่องที่พักให้กับทุกคน!"จงซานที่จ้องมองไปยังสุ่ยอู๋เหิน.
"รับทราบ!"สุ่ยอู๋เหินที่พยักหน้ารับด้วยความเคารพ.
"เซิ่งหวัง,ที่ชายแดนของอาณาเขตเฟิงจงนั้น,ข้าได้นำคนมาด้วย
3000
คน,พวกเขาต่างก็เป็นยอดฝีมือ,เปี่ยมไปด้วยเชาว์ปัญญา,และเป็นครอบครัวของพวกเขา!"เซิ่งกงเป้าที่เอ่ยออกมาอีกครั้ง.
"ดี,ยอดเยี่ยม,ทำได้ดีเยี่ยม!"จงซานที่กล่าวชื่นชม.
เซิ่งกงเป้าที่สามารถโน้มน้าวผู้คนมากมาย,มีทักษะที่น่าเกรงขาม,นี่นับเป็นหนึ่งในคนที่เป็นดังโชควาสนาของต้าเจิ้ง.
"สุ่ยอู๋เหิน,เจ้าและเซิ่งกงเป้ารับหน้าที่จัดหาสถานที่พักและตำแหน่งสำหรับทุกคน! ต้อนรับอย่างสมเกียรติ!"จงซานกล่าว.
"รับทราบ!"เซิ่งกงเป้าและสุ่ยอู๋เหินที่รับคำในทันที.
ต้อนรับอย่างสมเกียรติ?
บางคนที่ตกใจเล็กน้อย,ทว่าจงซานนั้นต้องการทำให้ทุกคนรับรู้ได้ว่าต้าเจิ้งนั้นต้องการค้นหาเหล่าผู้คนที่มีพรสวรรค์,ตราบเท่าที่พวกเขาต้องการ,ต้าเจิ้งยินดีต้อนรับ!
"เซียนเซิงเซิ่ง,เชิญ!"สุ่ยอู๋เหินที่ก้าวออกไปพร้อมกับเผยยิ้มออกมา.
"ขอบคุณ,ต้องรบกวนแล้ว!"เซิ่งกงเป้าพยักหน้ารับ.
แปดเซียนบรรพชนที่ตามไป.
ไม่นานหลังจากนั้นกลุ่มของเซิ่งกงเป้าก็ถูกนำออกไป.
"โหลวซิงเฉิน!"จงซานที่จ้องมองไปยังโหลวซิงเฉิน.
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"โหลวซิงเฉินที่ก้าวออกมาด้สนหน้า.
โหลวซิงเฉินที่ก้าวไปถึงระดับเซียนบรรพชนได้อย่างคาดไม่ถึง,เรื่องนี้ทำให้จงซานประหลาดใจเป็นอย่างมาก,และยังมีอีกเรื่องที่เทียนเต๋าจื่อเอ่ยออกมาเมื่อครั้งโหลวซิงเฉินโจมตี,ศรโหวอี้?
แม้นว่าภายในใจจะเต็มไปด้วยความสงสัย,ทว่ายังไม่ใช่เวลาที่จะถามออกมา,เขาที่จ้องมองและกล่าวออกมาว่า,"ครอบครัวของเจ้า,มีใครบางคนที่รอคอยทุกค่ำเช้าให้เจ้ากลับไป,ข้าอนุญาตให้เจ้าพักผ่อนสิบวัน,ไปพบกับนาง! หลังจากนั้นค่อยกลับมารับประทานรางวัลจากข้าอีกครั้ง!"
"รับทราบ!"โหลวซิงเฉินที่กล่าวรับในทันที.
ครอบครัวของเจ้ามีคนหวังทุกวันที่จะพบเขาอย่างงั้นรึ?
แน่นอนต้องเป็นภรรยาเขา,โหลวซิงเฉินเองก็คิดถึงภรรยาทุกวันตลอดหลายปีเช่นกัน,รางวัลอย่างงั้นรึ?
รางวัลใดที่จะดีไปกว่าสามีภรรยาได้พบหน้ากันอีก.
"เจ้าเข้าไปในตำหนักซ่างเฉิงได้!"จงซานกล่าว.
"รับทราบ!"โหลวซิงเฉินที่เต็มไปด้วยความดีใจก่อนที่จะเร่งรีบเข้าไปในตำหนักซ่างเฉิง.
จ้องมองท่าทางของโหลวซิงเฉินที่แทบทนไม่ไหว,จงซานที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
จากนั้น,จงซานก็หันหน้ามาทางหวังคู!
"หวังคู!"จงซานเอ่ย.
"เซิ่งหวัง!"หวังคูที่เผยความเคารพออกมา.
เหมือนดั่งที่เทียนเสิ่นจื่อเห็น,หวังคูในเวลานี้,เผยท่าทางความเคารพมากยิ่งกว่าเดิมนี้อีก.
ในอดีตเขาจำนนต่อต้าเจิ้งและเคารพต่อต้าเจิ้งอย่างแรงกล้า,ด้วยคิดว่าศาลเทวะต้าเจิ้งต้องรุ่งโรจน์แน่นอน,ทว่า,นับตั้งแต่ได้รับตำแหน่งราชาโครงกระดูก,ก็ทำให้นิสัยของตัวเองค่อยๆเปลี่ยนไป.
แม้นว่าจะภัคดี,หากแต่ข้าราชบริพารที่แข็งแกร่งกว่าราชา,เมื่อเวลาผ่านไป,ย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะลอบคิดเช่นกัน,ต้องไม่ลืมว่าคนที่แข็งแกร่งทรงพลังกว่านั้นไม่ยินยอมที่จะถูกคนที่อ่อนแอกว่ากำราบได้.
ก่อนหน้านี้เขาที่เห็นจงซานอ่อนแอกว่า,ทั้งอิทธิพลของต้าเจิ้งเองก็ยังด้อยกว่า,เรื่องที่ตัวเองเหนือกว่าแล้วย่อมต้องนำมาคิด,แม้นว่าจะยังไม่แยกจากต้าเจิ้ง,ทว่านิสัยใจคอก็ต้องเปลี่ยนเป็นบ้างเช่นกัน.
ทว่าเสร็จสิ้นสงครามในครั้งนี้,หวังคูก็พบว่าเซิ่งหวังผู้นี้ยังเป็นคนที่ตัวเองไม่สามารถเข้าใจได้,มีวิธีการที่กว้างใหญ่ไพศาล,มีพลังอำนาจที่แข็งแกร่งอย่างแท้จริง,เรื่องในวันนี้หากเป็นเผ่าโครงกระดูกละก็,คงล่มสลายพังทลายไปแล้ว,เซิ่งหวังกับจัดการอย่างง่ายดาย,ไม่มีแม้แต่คนตายสักคนเดียว.
ความดื้อรั้นความถือดีที่ผุดออกมาเล็กน้อย,ถูกจงซานกำราบไปอย่างสิ้นซาก,เปลี่ยนเป็นความภาคภูมิใจ,ในการเป็นแม่ทัพกองกำลังที่เก้าของต้าเจิ้งในที่สุด!
"ครั้งนี้ลำบากเจ้าแล้ว!"จงซานที่กล่าวปลอบ.
"เฉินเป็นแม่ทัพกองกำลังที่ 9
ของต้าเจิ้ง,เป็นหน้าที่อยู่แล้ว!"หวังคูที่เอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.
เผ่าโครงกระดูกนั้น,ปฏิเสธที่จะยอมรับอยู่ในใจ,ทำไมราชาโคงกระดูกถึงได้ยินดีเป็นข้าราชบริพารของต้าเจิ้ง?
จงซานมีความสามารถอันใดกัน?
ทว่าตอนนี้เหล่ายอดฝีมือเผ่าโครงกระดูกรู้แล้ว,ทุกคนไม่บ่นอีกต่อไป,เพียงแค่รับฟังคำสั่งอย่างเคร่งครัด,จากองค์ราชาของตัวเองด้วยความเคารพก็เพียงพอ.
"อืม,เพื่อตอบแทนทุกคน,หวังคู,คนของเจ้าทั้งหมด,สามารถที่จะเดินทางไปยังตำหนักสังสารวัฏได้,ข้าได้แจ้งต่อหนี่ปู่ซา,ให้เตรียมสิ่งพวกเขาไปยังแดนห้ามนทิน,นำคนของเจ้าไป,จากนั้นค่อยกลับมาพบข้า!"จงซานกล่าว.
"รับทราบ!"หวังคูพยักหน้ารับ.
ดวงตาของเหล่าเซียนบรรพชนเผ่าโครงกระดูก,สายตาสีเขียวเป็นประกาย,เห็นชัดเจนว่าพวกเขาได้ยินเกี่ยวกับแดนห้ามนทินมาก่อน.
"อี้เหยี่ยน!"
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"
"ปลอบประโลมประชาชนของต้าเจิ้ง,จัดการสะสางความสงสัยให้กับพวกเขาซะ!"จงซานกล่าว.
"รับด้วยเกล้า!"
"หลินเซียว!"
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"
"เพิ่มความแข็งแกร่งให้กับชายแดนรอบๆอาณาเขตเฟิงจง,แจ้งไปยังทัพทั้งหมด,ให้เตรียมป้องกันการลอบโจมตี!"จงซานกล่าว.
"รับทราบ!"
"หวังจิงเหวิน!"
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"
"เกี่ยวกับงานของเสนาธิการพลเรือน,เจ้าจงไปเคลื่อนย้ายภูเขา,ถมทะเล,ฟื้นฟูสภาพแวดล้อมของสวนสวรรค์ลอยฟ้ากลับคืนมา!"
"รับด้วยเกล้า!"
Chapter 1164 to sort out under the heavens
梳理天下
สะสางราชกิจ.
จากอาณาเขตเฟิงจง,เทียนโจวจื่อได้นำเซียนบรรพชนทั้ง
31 คน,บินฉีกอากาศหายไปจากความว่างเปล่า.
ที่ไกลออกไปจากสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,มีร่าง
7-8 ร่างที่พุ่งตรงไปยังทิศทางที่ต่างกายด้วยความเร็วสูง.
พวกเขาคือเซียนบรรพชนที่มาสังเกตการ,รอคอยฉกฉวยผลประโยชน์,ทว่าท้ายที่สุดก็ต้องจากไป,ไม่สามารถทำอะไรได้,ไม่สามารถที่จะเติบเต็มความต้องการของพวกเขาได้.
ตอนนี้พวกเขาเห็นแล้ว.
ศาลเทวะต้าเจิ้งนั้น,แข็งแกร่งเกินกว่าที่พวกเขาได้คาดการณ์ไว้มากนัก.
พวกเขาที่เร่งรีบหนีอย่างรวดเร็ว,เกรงว่าเซียนบรรพชนของต้าเจิ้งอาจจะล้อมสังหาร.
บนอากาศ,ร่างสองร่างที่เดินทางด้วยความเร็ว.
"คาดไม่ถึง,คาดไม่ถึงเลย,จะมีพยัคฆ์ซ่อนมังกรหมอบคอยสร้างภัยพิบัติอยู่,ต้าเจิ้งเติบโตเร็วจนน่าหวาดกลัว!"ชายในชุดสีน้ำเงินที่ใบหน้าเผยท่าทางหวาดหวั่น.
"ใช่แล้ว,ก่อนหน้านี้เขตแดนเฟิงจงที่เกิดความวุ่นวายขึ้น,ไม่มีใครให้ความสำคัญเลยแม้แต่น้อย!"ชายในชุดสีแดงอีกคนที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
"เซิ่งหวัง,เต้าเจิ้งไม่ไช่ว่ามาจากโลกใบเล็กหรอกรึ?
นี่เพิ่งผ่านมาไม่กี่ร้อยปี,พวกเขาจะทรงพลังน่าเกรงขามขนาดนี้ได้อย่างไร?
เซียนบรรพชนมากมาย,แม้แต่ปราชญ์เทพสามคน,ยังไม่สามารถจัดการจงซานได้,แม้แต่ปราชญ์เทพหยิงเห่ายังถูกเขาตบหน้าตั้งสองครั้ง,บ่าวชรายิ่งคิดยิ่งงงงวย!"ชายในชุดสีม่วงที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงหวาดกลัว.
"เจ้าไม่ได้งงงงวนหรอก,ต้าเจิ้งนั้นพัฒนารวดเร็วจนกลายเป็นร้ายกาจ,เพียงเวลาไม่กี่ร้อยปีเท่านั้น,เทียบเท่ากับราชวงศ์ที่มีอายุหลายแสนปี,แม้แต่......!"ชายในชุดสีแดงที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์.
„Even what?” blue-robed person unclear moon's orbit.
"แม้แต่?"ชายในชุดสีน้ำเงินที่เผยท่าทางลังเลไม่แน่ใจ.
"แม้แต่,ข้าคิดว่ากำลังหนุนของเขายังไม่หมด,ที่เห็นเวลานี้,เพียงแค่บางส่วนเท่านั้น!"ชายในชุดสีแดงที่ส่ายหน้าไปมาพลางถอนหายใจ.
"เพียงแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น? จริง,จริงๆรึ?
เซิ่งหวังท่านรู้ได้อย่างไร?"ชายในชุดสีน้ำเงินที่เอ่ยออกมาด้วยความตื่นตกใจ.
"ลางสังหรของราชา!"ชายในชุดสีแดงที่ส่ายหน้าไปมา.
"ต้าเจิ้งตอนนี้มีเซียนบรรพชนมากกว่า 20
คน,นี่ไม่ใช่กองกำลังสุดท้าย,เวลานี้หลังจากนี้,ต้าเจิ้งคงจะขยายดินแดนแน่!
ราชวงศ์ของพวกเราใกล้กับต้าเจิ้ง,ในเวลานี้พวกเรา.......?"ชายในชุดสีดำเงินที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.
ชายในชุดสีน้ำเงินที่ส่ายหน้าไปมา,"หลังจากวันนี้,เต้าเจิ้งจะต้องกลายเป็นหนึ่งในกลุ่มอิทธิพลของโลกหล้า,ในเวลานั้น,เหล่ายอดฝีมือมากมายย่อมมารวมตัวกันแน่นอน,ความแข็งแกร่งของพวกเราไม่สามารถเทียบกับต้าเจิ้งได้,ทว่ารากฐานกองทัพก็ไม่ได้ด้อยกว่าต้าเจิ้ง,ในเวลานี้กลับไปก่อน,ส่วนการป้องกันนั้น,คงจะต้องแจ้งไปยังพื้นที่รอบๆ,พร้อมกับสร้างพันธมิตรขึ้นมา."
"เรื่องนี้,แล้วหากต้าเจิ้งไม่ยินยอมล่ะ?"
"จงซานไม่ใช่คนที่บ้าคลั่ง,เขามีเซียนบรรพชนมากมาย,ทว่าเซียนบรรพชนก็นับว่าเป็นดังสมบัติล้ำค่า,เขาไม่ยินดีที่จะส่งออกมา,เวลานั้นสงครามพวกเราก็ไม่ใช่ว่าจะต้านไม่ได้."ชายในชุดสีแดงกล่าว.
"รับทราบ!"
-------------------------------------------------------------------------
สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
หลังจากที่เทียนโจวจื่อนำคนของเขาจากไป,จงซานก็จ้องมองไปยังเทียนเสิ่นจื่อ.
หกร่างวิญญาณหลอมรวมจงซานไม่เคยเห็นมาก่อนเช่นกัน,และยังไม่มีข้อมูลอะไรเลยแม้แต่น้อย,ทว่าเทียนเสิ่นจื่อที่มีพลังมากมายน่าเกรงขามขึ้นในทันที,จงซานจึงจำเป็นต้องระมัดระวัง.
"เทียนเสิ่นจื่อ,เจ้ามีแผนอะไรอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง.
เทียนเสิ่นจื่อจ้องมองมายังจงซาน,พลางถอนหายใจเล็กน้อย,จงซานที่เผยท่าทางระมัดระวังตัวเอง,อย่างน้อยจงซานก็มีศักยภาพที่ไม่ธรรมดาจริงๆ.
ใช้พลังของตี้เสวียนชาเพื่อจัดการเทียนเต๋าจื่อ,ใช้เขาป้องกันตี้เสวียนชา,และยังใช้ประโยชน์อื่นๆในการจัดการเทียนโจวจื่อ,เป็นแผนการครั้งแล้วครั้งเล่าที่มีประสิทธิภาพมาก.
ตอนนี้เขายังสามารถการกำราบควบคุมเผ่าโครงกระดูก,เซิ่งกงเป่าและเซียนบรรพชนคนอื่นๆอีกอย่างงั้นรึ?
ศัตรูที่ร้ายกาจ,เทียนเต๋าจื่อ,ตี้เสวียนชา,เทียนโจวจื่อ,31
เซียนบรรพชนที่เป็นศัตรูของเขา,ทว่าจงซานนั้นสามารถที่จะบีบบังคับ,และบังคับให้พวกเขาทั้งหมดต้องถอนกำลังจากไปได้.
พลังของจงซานในเวลานี้มีเพียงหวังคู,เซิ่งกงเป้าและกลุ่มเซียนบรรพชนอีกหลายคน,นอกจากนี้กลุ่มเซียนบรรพชนเหล่านี้,เปลี่ยนมาเป็นภัคดีต่อจงซานเป็นอย่างมาก.
จงซานที่มีความสามารถที่จะเคลื่อนย้ายบริหารอำนาจของคนอื่นๆ,เพื่อที่จะจัดการศัตรูของตัวเอง,แม้แต่ใช้อำนาจดังกล่าวนั้นทำให้หวังคู,เซิ่งกงเป้าและเซียนบรรพชนอื่นๆให้ภัคดีเขาอย่างหมดจด,นี่คือศาสตร์ของราชา,เป็นคนที่มีความสามารถยอดเยี่ยมอย่างแท้จริง.
ก่อนหน้านี้จงซานเคยบอกไว้ตั้งแต่ต้น,ไม่เชื่อว่าเขาจะปิดด่านบำเพ็ญสามพันปี,ไม่ได้เชื่อใจกลุ่มพวกเขาตั้งแต่แรกอย่างชัดเจน,แม้แต่วางแผนนำกำลังของพวกเขามาใช้,เพื่อประโยชน์ตัวเอง,แม้แต่สามารถทำให้พวกเขาต้องเผยนำกองกำลังแทบทั้งหมดออกมานี้คือศาสตร์ของราชาที่ร้ายกาจ.
"ข้าและคนอื่นๆข้าจะทำการปิดด่าน!"เทียนเสิ่นจื่อที่กล่าวออกมาตามตรง.
ปิดด่านต่อ?
เหล่าข้าราชบริพารของต้าเจิ้งเองไม่เข้าใจความหมายของเทียนเสิ่นจื่อนัก.
ทว่าจงซานเข้าใจดี,เทียนเสิ่นจื่อเป็นคนที่ลาดล้น,ย่อมเข้าใจความหมายของเขา,ในเวลานี้เขาไม่ต้องการมีความขัดแย้ง,และไม่ตอ้งการปฏิญาณภัคดีต่อต้าเจิ้งด้วย,เพียงแค่ต้องการหลบเลี่ยง,และไม่ต้องการออกมาภายนอก,ทางที่ดีที่สุดก็คือปิดด่าน.
"ตกลง!
ต้าเจิ้งจะยังคงปกป้องพวกเจ้า!"จงซานพยักหน้ารับ.
เทียนเสิ่นจื่อที่ยืนค้ำไม้เท้าเคลื่อนภูผาพยักหน้า,คนชุดดำทั้งเก้าเองก็พยักหน้ารับด้วยเช่นกัน.
ท้ายที่สุด,ภายใต้สายตาของทุกคน,เทียนเสิ่นจื่อที่นำคนตระกูลเทียนสายโลหิตตรงเก้าคน,ก้าวลงไปยังตำหนักด้านล่างเทือกเขาเทียนเซี่ยอย่างช้าๆ.
"ครืนนนน ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงของเทือกเขาเทียนเซี่ยที่กำลังเคลื่อนไหว,ก่อนที่จะค่อยๆกลับรูปแบบเดิมที่ควรเป็น.
ความจริง,จงซานยังสามารถใช้ประโยชน์จากพลังของพวกเขาได้,ไม่มีความจำเป็นต้องให้พวกเขาจากไป,หลังจากจัดการเรื่องเทียนเสิ่นจื่อเสร็จแล้ว,จงซานที่จ้องมองไปยังเซิ่งกงเป้า.
"ขุนนางเซิ่งเจ้านำทุกคนเข้าไปพักในต้าเจิ้งก่อน,ข้าจำเป็นต้องจัดการเรื่องที่เกี่ยวข้องของต้าเจิ้งก่อน,จากนั้นก็จะไปพบทุกคน!"จงซานกล่าว.
"รับทราบ!"เซิ่งกงเป้าที่รับคำในทันที,ในเวลานี้เขาเป็นข้าราชบริพารของต้าเจิ้งโดยสมบูรณ์.
"ดี!"เซียนพบรรพชนทั้งแปดคนเองก็พยักหน้ารับ.
เซียนบรรพชนทั้งแปดคนที่มาถึงตั้งแต่ต้นจนจบ,ก็ทำแค่ยืนอยู่บนลานตำหนักซ่างเฉิง,ไม่ได้เข้าร่วมการต่อสู้,ทว่าด้วยสถานการณ์ในเวลานี้,มีบางคนรู้สึกว่า,เซียนบรรพชนทั้งแปดจะร่วมมือกันเข้าต่อสู้กับจงซานหรือไม่?
ด้วยพลังของพวกเขานั้นสามารถที่จะกดดันต้าเจิ้งได้,ทว่าจงซานในเวลานี้ได้ยกระดับอำนาจของตัวเองให้สูงขึ้นไปอีก,ทำให้เซียนบรรพชนทั้งแปดนั้นไม่สามารถที่จะกดดันอะไรได้แล้ว,ตอนนี้มีเพียงแค่เผยท่าทางเคารพต่อจงซานเท่านั้น.
"สุ่ยอู๋เหิน,เจ้าจงจัดการเรื่องที่พักให้กับทุกคน!"จงซานที่จ้องมองไปยังสุ่ยอู๋เหิน.
"รับทราบ!"สุ่ยอู๋เหินที่พยักหน้ารับด้วยความเคารพ.
"เซิ่งหวัง,ที่ชายแดนของอาณาเขตเฟิงจงนั้น,ข้าได้นำคนมาด้วย
3000
คน,พวกเขาต่างก็เป็นยอดฝีมือ,เปี่ยมไปด้วยเชาว์ปัญญา,และเป็นครอบครัวของพวกเขา!"เซิ่งกงเป้าที่เอ่ยออกมาอีกครั้ง.
"ดี,ยอดเยี่ยม,ทำได้ดีเยี่ยม!"จงซานที่กล่าวชื่นชม.
เซิ่งกงเป้าที่สามารถโน้มน้าวผู้คนมากมาย,มีทักษะที่น่าเกรงขาม,นี่นับเป็นหนึ่งในคนที่เป็นดังโชควาสนาของต้าเจิ้ง.
"สุ่ยอู๋เหิน,เจ้าและเซิ่งกงเป้ารับหน้าที่จัดหาสถานที่พักและตำแหน่งสำหรับทุกคน! ต้อนรับอย่างสมเกียรติ!"จงซานกล่าว.
"รับทราบ!"เซิ่งกงเป้าและสุ่ยอู๋เหินที่รับคำในทันที.
ต้อนรับอย่างสมเกียรติ?
บางคนที่ตกใจเล็กน้อย,ทว่าจงซานนั้นต้องการทำให้ทุกคนรับรู้ได้ว่าต้าเจิ้งนั้นต้องการค้นหาเหล่าผู้คนที่มีพรสวรรค์,ตราบเท่าที่พวกเขาต้องการ,ต้าเจิ้งยินดีต้อนรับ!
"เซียนเซิงเซิ่ง,เชิญ!"สุ่ยอู๋เหินที่ก้าวออกไปพร้อมกับเผยยิ้มออกมา.
"ขอบคุณ,ต้องรบกวนแล้ว!"เซิ่งกงเป้าพยักหน้ารับ.
แปดเซียนบรรพชนที่ตามไป.
ไม่นานหลังจากนั้นกลุ่มของเซิ่งกงเป้าก็ถูกนำออกไป.
"โหลวซิงเฉิน!"จงซานที่จ้องมองไปยังโหลวซิงเฉิน.
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"โหลวซิงเฉินที่ก้าวออกมาด้สนหน้า.
โหลวซิงเฉินที่ก้าวไปถึงระดับเซียนบรรพชนได้อย่างคาดไม่ถึง,เรื่องนี้ทำให้จงซานประหลาดใจเป็นอย่างมาก,และยังมีอีกเรื่องที่เทียนเต๋าจื่อเอ่ยออกมาเมื่อครั้งโหลวซิงเฉินโจมตี,ศรโหวอี้?
แม้นว่าภายในใจจะเต็มไปด้วยความสงสัย,ทว่ายังไม่ใช่เวลาที่จะถามออกมา,เขาที่จ้องมองและกล่าวออกมาว่า,"ครอบครัวของเจ้า,มีใครบางคนที่รอคอยทุกค่ำเช้าให้เจ้ากลับไป,ข้าอนุญาตให้เจ้าพักผ่อนสิบวัน,ไปพบกับนาง! หลังจากนั้นค่อยกลับมารับประทานรางวัลจากข้าอีกครั้ง!"
"รับทราบ!"โหลวซิงเฉินที่กล่าวรับในทันที.
ครอบครัวของเจ้ามีคนหวังทุกวันที่จะพบเขาอย่างงั้นรึ?
แน่นอนต้องเป็นภรรยาเขา,โหลวซิงเฉินเองก็คิดถึงภรรยาทุกวันตลอดหลายปีเช่นกัน,รางวัลอย่างงั้นรึ?
รางวัลใดที่จะดีไปกว่าสามีภรรยาได้พบหน้ากันอีก.
"เจ้าเข้าไปในตำหนักซ่างเฉิงได้!"จงซานกล่าว.
"รับทราบ!"โหลวซิงเฉินที่เต็มไปด้วยความดีใจก่อนที่จะเร่งรีบเข้าไปในตำหนักซ่างเฉิง.
จ้องมองท่าทางของโหลวซิงเฉินที่แทบทนไม่ไหว,จงซานที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
จากนั้น,จงซานก็หันหน้ามาทางหวังคู!
"หวังคู!"จงซานเอ่ย.
"เซิ่งหวัง!"หวังคูที่เผยความเคารพออกมา.
เหมือนดั่งที่เทียนเสิ่นจื่อเห็น,หวังคูในเวลานี้,เผยท่าทางความเคารพมากยิ่งกว่าเดิมนี้อีก.
ในอดีตเขาจำนนต่อต้าเจิ้งและเคารพต่อต้าเจิ้งอย่างแรงกล้า,ด้วยคิดว่าศาลเทวะต้าเจิ้งต้องรุ่งโรจน์แน่นอน,ทว่า,นับตั้งแต่ได้รับตำแหน่งราชาโครงกระดูก,ก็ทำให้นิสัยของตัวเองค่อยๆเปลี่ยนไป.
แม้นว่าจะภัคดี,หากแต่ข้าราชบริพารที่แข็งแกร่งกว่าราชา,เมื่อเวลาผ่านไป,ย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะลอบคิดเช่นกัน,ต้องไม่ลืมว่าคนที่แข็งแกร่งทรงพลังกว่านั้นไม่ยินยอมที่จะถูกคนที่อ่อนแอกว่ากำราบได้.
ก่อนหน้านี้เขาที่เห็นจงซานอ่อนแอกว่า,ทั้งอิทธิพลของต้าเจิ้งเองก็ยังด้อยกว่า,เรื่องที่ตัวเองเหนือกว่าแล้วย่อมต้องนำมาคิด,แม้นว่าจะยังไม่แยกจากต้าเจิ้ง,ทว่านิสัยใจคอก็ต้องเปลี่ยนเป็นบ้างเช่นกัน.
ทว่าเสร็จสิ้นสงครามในครั้งนี้,หวังคูก็พบว่าเซิ่งหวังผู้นี้ยังเป็นคนที่ตัวเองไม่สามารถเข้าใจได้,มีวิธีการที่กว้างใหญ่ไพศาล,มีพลังอำนาจที่แข็งแกร่งอย่างแท้จริง,เรื่องในวันนี้หากเป็นเผ่าโครงกระดูกละก็,คงล่มสลายพังทลายไปแล้ว,เซิ่งหวังกับจัดการอย่างง่ายดาย,ไม่มีแม้แต่คนตายสักคนเดียว.
ความดื้อรั้นความถือดีที่ผุดออกมาเล็กน้อย,ถูกจงซานกำราบไปอย่างสิ้นซาก,เปลี่ยนเป็นความภาคภูมิใจ,ในการเป็นแม่ทัพกองกำลังที่เก้าของต้าเจิ้งในที่สุด!
"ครั้งนี้ลำบากเจ้าแล้ว!"จงซานที่กล่าวปลอบ.
"เฉินเป็นแม่ทัพกองกำลังที่ 9
ของต้าเจิ้ง,เป็นหน้าที่อยู่แล้ว!"หวังคูที่เอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.
เผ่าโครงกระดูกนั้น,ปฏิเสธที่จะยอมรับอยู่ในใจ,ทำไมราชาโคงกระดูกถึงได้ยินดีเป็นข้าราชบริพารของต้าเจิ้ง?
จงซานมีความสามารถอันใดกัน?
ทว่าตอนนี้เหล่ายอดฝีมือเผ่าโครงกระดูกรู้แล้ว,ทุกคนไม่บ่นอีกต่อไป,เพียงแค่รับฟังคำสั่งอย่างเคร่งครัด,จากองค์ราชาของตัวเองด้วยความเคารพก็เพียงพอ.
"อืม,เพื่อตอบแทนทุกคน,หวังคู,คนของเจ้าทั้งหมด,สามารถที่จะเดินทางไปยังตำหนักสังสารวัฏได้,ข้าได้แจ้งต่อหนี่ปู่ซา,ให้เตรียมสิ่งพวกเขาไปยังแดนห้ามนทิน,นำคนของเจ้าไป,จากนั้นค่อยกลับมาพบข้า!"จงซานกล่าว.
"รับทราบ!"หวังคูพยักหน้ารับ.
ดวงตาของเหล่าเซียนบรรพชนเผ่าโครงกระดูก,สายตาสีเขียวเป็นประกาย,เห็นชัดเจนว่าพวกเขาได้ยินเกี่ยวกับแดนห้ามนทินมาก่อน.
"อี้เหยี่ยน!"
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"
"ปลอบประโลมประชาชนของต้าเจิ้ง,จัดการสะสางความสงสัยให้กับพวกเขาซะ!"จงซานกล่าว.
"รับด้วยเกล้า!"
"หลินเซียว!"
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"
"เพิ่มความแข็งแกร่งให้กับชายแดนรอบๆอาณาเขตเฟิงจง,แจ้งไปยังทัพทั้งหมด,ให้เตรียมป้องกันการลอบโจมตี!"จงซานกล่าว.
"รับทราบ!"
"หวังจิงเหวิน!"
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"
"เกี่ยวกับงานของเสนาธิการพลเรือน,เจ้าจงไปเคลื่อนย้ายภูเขา,ถมทะเล,ฟื้นฟูสภาพแวดล้อมของสวนสวรรค์ลอยฟ้ากลับคืนมา!"
"รับด้วยเกล้า!"
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น