Immortality Chapter 1149 The emperor melts true dragon
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1149 ราชันย์หลอมร่างเป็นมังกรแท้.
Chapter 1149 The emperor melts true dragon
帝化真龙
ราชันย์หลอมร่างเป็นมังกรแท้.
"สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวเกิดเรื่องสำคัญเกิดขึ้น!"
"เซิ่งหวัง,ต้องการพลัง,ยกมือขวาขึ้นเร็วเข้า!"
"ใครคือหยิงเห่า? คาดไม่ถึงเลยว่าจะท้าทายเซิ่งหวัง?"
"ยกมือขวาขึ้น,หลายร้อยปีเซิ่งหวังไม่เคยขอความช่วยเหลือ,หากใครไม่ยก,จะต้องถูกขับไล่ออกจากแผ่นดิน!"
........................
............
......
มังกรที่คำรามดังกึกก้อง,เสียงที่ดังกระจายไปทั่วแผ่นดินต้าเจิ้ง,เร่งเร้าความรู้สึกของประชาชนต้าเจิ้ง,จงซานที่เป็นตัวตนหาใดเปรียบของต้าเจิ้ง,ทุกคนที่เต็มไปด้วยความเคารพจงซาน,เหนือล้ำยิ่งกว่าปราชญ์เทพซะอีก,ในเวลานี้,ต่างก็ยกมือขึ้นมาพร้อมๆกัน.
พลังอำนาจของแผ่นดินที่สนับสนุนวาสนาของต้าเจิ้ง,รวมรวมพลังจากทั่วแผ่นดินของต้าเจิ้งอย่างรวดเร็ว.
ภพหยิน,เมืองซ่าง,จงซานในห้องอักษร.
ร่างแยกเงาของจงซานที่เปลี่ยนเป็นจริงจังและกล่าวออกมาว่า,"ประชาชนต้าเจิ้ง,ข้าต้องการพลัง,โปรดยกมือขวาขึ้น,ช่วยข้าต่อสู้กับศัตรู!"
"โฮกกก
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
บนเมฆวาสนาภพหยิน,มังกรทองวาสนาที่คำรามลั่น,ส่งเสียงกระจายไปทั่วแผ่นดินหกอาณาเขตในทันที.
ประชาชนของต้าเจิ้งที่เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าในทันที.
หกอาณาเขตที่ผสานรวมกันในเวลาอันสั้น,ทำให้จิตใจของประชาชันยังผันผวน,ไม่มั่นคงนัก,แม้นว่าจะมีบางส่วนที่ยังไม่ยอมรับ,ทว่าส่วนใหญ่ก็ยังคงยินดียอมรับต้าเจิ้ง.
เหล่าประชาชนที่ยกมือขวาขึ้น,พลังที่ถูกสูบไปในทันที,ก่อนที่จะเหนื่อยอ่อนนั่งลง,พลังอำนาจทั้งหมดถูกส่งไปรวมตัวที่เมืองซ่าง.
เสียงคำรามของมังกรบนท้องฟ้าเมืองซ่าง,ก่อนที่จะปรากฏเป็นพายุขนาดใหญ่ขึ้น,ที่มากขึ้นและก็มากขึ้น,เหล่าข้าราชบริพารต้าเจิ้งที่จ้องมองด้วยความประหลาดใจ,ต้าเจิ้งพบกับศัตรูอย่างงั้นรึ?
เป็นใครกัน?
"ไม่ได้การ,ไม่ได้การ,วาสนากำลังลดจำนวนลง!"ขุนนางคนหนึ่งที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ลดจำนวนลงอย่างงั้นรึ? ลดจำนวนลงอย่างไร!"ขุนนางอีกคนที่กล่าวดูแคลน.
"ลดจำนวนลง,เซิ่งหวังกำลังรวบรวมพลังทั่วแผ่นดิน,ด้วยวาสนาที่รวบรวมพลังมาควรจะที่เพิ่มพูนมากมายมหาศาล,ทว่าเจ้ามองดูท้องฟ้า,แม้นว่าวาสนาจะมากขึ้น,ทว่ากลับหายไปพร้อมๆกันอย่างลึกลับ!"ขุนนางอีกคนที่เอ่ยออกมา.
"ลดจำนวน,มันจะลดจำนวนลงได้อย่างไร?"
........................
..................
......
เหล่าเสนาธิการที่ตื่นตกใจตาลีตาเหลือกขึ้นมาในทันที.
ที่ด้านนอกตำหนักปู่ซือ,เหยี่ยนฉงจื่อจ้องมองขุนนางมากมาย,ที่ต้องการเข้าเฝ้า,"เซิ่งหวังมีคำสั่ง,ห้ามส่งเสียงดังโดยเด็ดขาด,ให้รอคอยที่ด้านนอกตำหนักปู่ซือ!"
"รับด้วยเกล้า!"เหล่าขุนนางที่รู้สึกถึงความผิดปรกติ,ทว่าก็ยังคงยืนอยู่ด้วยความเคารพที่ด้านนอกตำหนักปู่ซือ.
จงซานในห้องอักษร,ร่างแยกเงาจงซานที่ด้านหน้ามีเพียงเหล่าคนสำคัญ.
"จงซานเจ้าส่งพลังไปยังภพหยางอย่างงั้นรึ?"เทียนหลิงเอ๋อที่สอบถามออกไป.
"ร่างหยินหยาง,แน่นอนย่อมสามารถส่งผ่านพลังให้กันได้,ความแข็งแกร่งของเจ็ดดินแดนภพหยินได้ถูกส่งไปยังร่างหลักแล้ว!"จงซานพยักหน้ารับ.
-------------------------------------------------------------
ภพหยิง,สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
จงซานที่ตะโกนออกมาเสียงดัง,ทำให้ผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆดวงตาเปลี่ยนเป็นงงงวยไปตามๆกัน.
สายตาของทุกคนที่เป็นประกายไม่อยากเชื่อ,เป็นไปไม่ได้,เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน!
จงซานต้องการต่อสู้กับหยิงเห่า?
ด้วยพลังระดับเซียนโบราณ,ต่อสู้ลำพังกับหยิงเห่าอย่างงั้นรึ?
แม้แต่หยิงเห่าเองก็ยังไม่เชื่อเป็นความจริง,จงซานต้องการต่อสุ้กับเขาเพียงลำพังอย่างงั้นรึ?
ไม่มีคนมาช่วยอีกแล้วรึ? คิดว่าตัวเองเท่าเทียมอย่างงั้นรึ?
นี่เขาต้องการตายจริงๆรึ?
เพียงแค่พื้นที่เดียว,มีพื้นที่แห่งเดียว,จงซานไม่ได้ต่างจากเซียนบรรพชนทั่วไปเท่านั้น,คิดที่จะต่อสู้กับข้าอย่างงั้นรึ?
ต่อสู้กับเขาเพียงคนเดียวอย่างงั้นรึ?
หากแต่เหล่าข้าราชบริพารของต้าเจิ้งนั่นกลับเต็มไปด้วยความมั่นใจ,ส่วนเหล่าผู้ฝึกตนเซียนบรรพชนสังเกตการเวลานี้จดจ้องมองจงซานไม่วางตา,จงซานกำลังล้อเล่นอะไร,ยืมพลังอำนาถทั่วแผ่นดินต้าเจิ้งเพียงแค่เขตแดนเดียว,กล้าท้ายทายปราชญ์เทพรึ?
น่าขันเกินไปแล้ว,คิดว่าปราชญ์เทพเป็นตัวอะไรกัน.
ที่ไกลออกไปบนอากาศ,หมี่เทียนและม่อจื่อจิบน้ำชาจากบนซุ้มไม้,ทั้งสองที่จ้องมอง
ดูเหมือนว่าจงซานจะไม่มีคนอื่นออกมาช่วยแล้ว,เตรียมที่จะต่อสู้ด้วยตัวเอง,ทั้งสองมองหน้ากันและกัน,ด้วยท่าทางไม่อยากเชื่อนัก.
ต่อสู้? ต้องการต่อสู้กับหยิงเห่าด้วยตัวเองรึ?
จงซานที่สามารถยืมพลังจากอำนาจของแผ่นดินต้าเจิ้งเท่านั้น,ส่วนปราชญ์เทพสามารถยืมพลังจากสวรรค์และปฐพี,ความแข็งแกร่งจากประชาชนแผ่นดินต้าเจิ้ง,มีเหรอที่จะต้านทานอำนาจฟ้าดินได้?
เสียงคำรามที่ดังกึกก้องไปทั่วสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,วาสนามากมายที่รวบรวมพลังมารวมตัวกันทุกทิศทุกทาง,วาสนามากมาย,ที่ราวกับพายุทอนาโด,กำลังมารวมตัวกันที่สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
บนเมฆวาสนาของต้าเจิ้ง,มีมังกรทองวาสนา 19
เล็บสองตนที่เวลานี้เตรียมพุ่งตรงผุดเข้ามาในร่างกายของเขาในทันที.
มังกรวาสนาทั้งสองตนที่มีขนาดใหญ่ขึ้นเรื่อยๆมากขึ้นและก็มากขึ้น,จนหลวมรวมตัวกันราวกับว่ามีตัวตนแท้จริง.
"โฮกกกก
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
มังกรทองวาสนาจากภพหยิง,ร่างกายที่สั่นไหว,พร้อมกับส่งพลังอำนาจผ่านไปยังภพหยางไม่หยุดหย่อน.
หยิงเห่าในคราแรกที่ไม่สนใจแม้แต่น้อย,ทว่าเวลานี้ค่อยๆเปลี่ยนเป็นสงสัย.
"ต้าเจิ้งมีวาสนามากขนาดนี้เลยรึ?
ไม่,เพียงแค่พื้นที่เล็กๆ,กับรวมรวมพลังได้มากขนาดนี้เลยรึ?!"หยิงเห่าที่เผยท่าทางสงสัย.
หยิงเห่าที่เปลี่ยนเป็นสงสัยในทันที,เพียงแค่เขตแดนเดียวอย่างงั้นรึ?
แม้แต่บนอากาศ,ม่อจื่อและหมี่เทียนก็ตะลึงงัน,จ้องมองด้วยความสงสัยกับพลังของต้าเจิ้งที่รวบรวมมา.
"โฮกกกก!”
มังกรทองวาสนา 19
เล็บที่คำรามลั่นก็พุ่งเข้ามาในร่างของจงซานเสียงดังสนั่น,มังกรแท้ผสานร่างกาย,อำนาจที่แข็งแกร่งทรงพลังถูกยกระดับขึ้นในทันที.
จงซานที่ลอยขึ้นไปบนอากาศ.
พริบตานั้น,เหล่าประชาชนที่จ้องมองภาพต่างๆด้วยความตื่นตะลึง,ร่างของจงซานที่ลอยขึ้นไปบนฟ้า,เปลี่ยนแปลงไปในทันที.
ร่างกายของจงซานที่เปลี่ยนไป,เวลานี้ค่อยๆกลายร่างเป็นมังกรทองแท้,เป็นมังกรทอง
19 เล็บที่ดูเหมือนจริงเป็นอย่างมาก.
เซิ่งหวังเปลี่ยนร่างเป็นมังกร?
จงซานที่กลายเป็นมังกรขนาดใหญ่โตมโหฬารลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า,ทะลวงหมอกเมฆเสียงดังสนั่น,เหล่าหมู่มวลเมฆากลายเป็นเส้นทางให้แหวกว่ายลอยอยู่บนท้องฟ้าสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
จงซานได้กลายร่างเป็นมังกรทอง,หางมังกรที่สะบัดไปมาอย่างบ้าคลั่ง,ดวงตามังกรที่จ้องมองมายังหยิงเห่าด้วยความโกรธเกรี้ยว,ข่มขู่อย่างที่สุด,จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ที่โถมทับลงไปยังร่างของหยิงเห่า.
การต่อสู้นี้กำลังจะเริ่มแล้ว,จิตวิญญาณแห่งการต่อสุ้ที่กำลังถูกปล่อยโถมทับไปยังร่างหยิงเห่า,จงซานต้องการต่อสู้กับหยิงเห่าจริงๆรึ?
เซียนบรรพชนมากมายที่อยู่รอบๆ,เวลานี้ดวงตาหดเกร็งเปลี่ยนเป็นจริงจังขึ้นมาในทันที.
"อำนาจราชันย์,หลอมร่างเป็นมังกรแท้ในตำนานอย่างงั้นรึ?"อี้เหยี่ยนที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ใช่,ราชันย์หลอมร่างมังกรแท้,ของแท้,เป็นมังกรจริงๆ."เซียนเซิงซือที่จ้องมองขึ้นไปบนอากาศพลางถอนหายใจ.
"หืม? ไม่รู้ว่ามังกรแท้หมายความว่าอย่างไร?"อี้เหยี่ยนที่สอบถามออกมาด้วยความสงสัย.
"มีเรื่องเล่ามาตั้งแต่ยุคบรรพกาล,ในโลกแห่งนี้ไม่มีมังกร,แล้วมังกรมาจากใหนล่ะ?
ตัวตนของมังกรนั้นมีการคาดการณ์ต่างๆนาๆ,ในยุคบรรพกาล,ผู้คนที่เพิ่งตระหนักถึงสวรรค์และปฐพี,รับรู้ว่าสวรรค์นั้นแปลกประหลาด,ต้องการบรรยายความหมายของสวรรค์,การใต้ขึ้นไปบนสวรรค์นั้นไม่สามารถที่จะทำได้,ทว่าในยุคบรรพกาลนั้นตัวตนของสวรรค์ที่พวกเขาพรรณนาถึงนั้น,มันมีรูปร่าง,เป็นมังกรแท้ในตำนานนั่นเอง."เซียนเซิงซือตอบ.
"มังกรแท้,ก็คือรูปร่างพรรณนาถึงสวรรค์อย่างงั้นรึ?
ไม่แปลกใจเลยว่าราชวงศ์วาสนาในอดีต,เหล่าราชาต่างก็ถูกกำหนดให้เป็นมังกร,เรียกตัวตัวของพวกเขาว่า,ราชันย์,เดิมที,มังกรแท้ก็คือสวรรค์นี่เอง,ไม่ได้มีความหมายถึงอสูรเทวะมังกรแต่อย่างใด!"อี้เหยี่ยนที่ราวกับว่าเข้าใจความหมายที่ซ่อนเอาไว้.
"ใช่แล้ว,เผ่ามังกรในโลกหล้านั้น,ตั้งแต่ในอดีตก็ถือเป็นเผ่าขนาดใหญ่,ทว่าก็ไม่ใช่,มังกรแท้,พวกมันไม่มีสิทธิ์เรียกตัวเองว่ามังกรแท้,เป็นเพียงแค่เผ่ามังกรเท่านั้น,ในโลกหล้านี้มีเพียงแค่สวรรค์เท่านั้นที่จะถูกเรียกว่ามังกรแท้!"เซียนเซิงซือที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ราชันย์มังกรแท้?"อี้เหยี่ยนที่ดวงตาเป็นประกาย.
"ใช่แล้ว,ราชันย์มังกรแท้,ราชาเช่นเซิ่งหวัง,ถึงจะมีคุณสมบัติเรียกตัวเองว่าราชันย์มังกรแท้!"เซียนเซิงซือที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
"เซิ่งหวังคือราชันย์มังกรแท้!"อี้เหยี่ยนพยักหน้ารับ,แววตาที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ.
"ใต้สวรรค์แห่งนี้มีราชวงศ์วาสนามากมาย,หลังจากที่ก่อตั้งรวมรวมวาสนา,การจะกลายเป็นมังกรแท้ได้นั้น,มีน้อยมากๆ,ไม่เพียงแต่สามารถตระหนักรู้ได้เท่านั้น,ยังต้องมีทั้งโชค,พรสวรรค์พร้อมๆกัน,ทำให้มีน้อยมาก,เรื่องนี้เป็นสิ่งที่ลึกลับ,กล่าวตามตรง,เทียนตี้นั้น,มีอาคมที่เปลี่ยนร่างกลายเป็นมังกรแท้ได้,ทว่าต่ำกว่าเทียนปีแล้ว,ในหลายหมื่นปีนี้ไม่มีใครทำได้สักคน."เซียนเซิงซือที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้นเล็กน้อย.
"เซิ่งหวังคือราชันย์มังกรแท้ที่หมื่นปีจะมีสักครั้ง!"อี้เหยี่ยนที่ดวงตาเป็นประกาย.
บนท้องฟ้า,จงซานที่หลอมร่างกลายเป็นมังกรแท้,จ้องมองไปยังหยิงเห่า.
"โฮกกก
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงคำรามของมังกรแท้,ทำให้ห้วงมิติสั่นไหว,แม้แต่ทะเลที่อยู่ใกล้ๆยังเกิดขึ้นสูงนับล้านลี้,กระแสคลื่นที่รุนแรงน่าเกรงขาม,จนทำให้ผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆเผยใบหน้าที่ซับซ้อนออกมา.
หยิงเห่าที่จ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้าอย่างไม่แยแส.
"ท้ายทายข้ารึ? ชิ!"
หยิงเห่าแค่นเสียงเย็นชา,พร้อมกับก้าวออกไป,ก่อนที่จะไปปรากฏบนท้องฟ้าที่สูดขึ้นมา,เผชิญหน้ากับมังกรแท้ที่มีขนาดหลายล้านลี้.
บนซุ้มลอยฟ้า,ม่อจื่อและหมี่เทียนที่จิบชาจ้องมองภาพที่เกิดขึ้น,เป็นภาพที่ยากที่จะได้เห็น.
"จงซานไม่ธรรมดาจริงๆ,คาดไม่ถึงเลยว่าเพียงแค่เซียนโบราณ,จะสามารถกลายร่างเป็นมังกรแท้ได้,พรสวรรค์,การตระหนักรู้ที่สูงมาก,และยังมีโชค,บางที,อาจจะเทียบได้กับหยิงของต้าฉิน,"ม่อจื่อที่ส่ายหน้าไปมาพลางถอนหายใจ.
"หยิง?
ก่อนที่หยิงจะเป็นเทียนตี้,เขาสามารถกลายร่างเป็นมังกรแท้ได้อย่างงั้นรึ?"หมี่เทียนที่เผยท่าทางประหลาดใจเล็กน้อย.
"ใช่แล้ว,ข้าเห็นครั้งแรก,ก็ไม่อยากเชื่อนักว่าเขาจะมีความสามารถขนาดนั้น,เป็นคนที่หนึ่งล้านปีจะมีสักคน,คาดไม่ถึงเลยว่าจงซานก็สามารถกลายร่างเป็นมังกรแท้ได้,ในโลกหล้าแห่งนี้,ดูเหมือนว่าจะมียอดฝีมือเพิ่มขึ้นอีกคนแล้วจริงๆ!"ม่อจื่อที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
"ราชันย์หลอมร่างมังกรแท้?
เป็นไปได้อย่างไร?
แม้นว่าจงซานจะไม่สามารถเทียบกับหยิงได้,ทว่าได้ยินข่าวลือมาว่าที่ด้านนอกแดนเทวะซือเทียน,จงซานสามารถรับฝ่ามือของหยิงเห่าได้หนึ่งฝ่ามือ,ในเวลานั้นหยิงเห่าไม่ใช่เคลื่อนย้ายพลังสวรรค์และปฐพี,ทว่าในเวลานี้เขาได้ใช้พลังอำนาจสวรรค์และปฐพี,คิดว่าจะต่อสู้ได้อย่างงั้นรึ?!"หมี่เทียนที่กล่าวด้วยท่าทางไม่พอใจ.
"เคลื่อนย้ายอำนาจสวรรค์และปฐพี,ทำให้ปราชญ์เทพไร้เทียนทาน,แม้แต่เทียนตี้ก็ยากที่จะทำให้ปราชญ์เทพบาดเจ็บ,ทว่าการเคลื่อนย้ายพลังสวรรค์และปฐพีก็ถือว่าแบกรับภาระมหาศาล,ยิ่งใช้เวลานานก็ยิ่งรับภาระหนัก,เมื่อเกินกว่าจะแบกรับภาระได้,ปราชญ์เทพเองก็ย่ำแย่เช่นเดียวกัน!"ม่อจื่อที่ส่ายหน้าไปมา.
ความแข็งแกร่งที่หมี่เทียนมั่นใจหนักหนา,ทว่าม่อจื่อกลับบอกได้ว่ามีทั้งข้อดีและข้อเสีย.
"ก็จริงยากที่จะแบกภาระเป็นเวลานั้น,ทว่าจงซานถึงจะแปลงกายเป็นมังกรแท้,ด้วยอำนาจฟ้าดินที่หยิงเห่าใช้,คิดว่าจงซานจะต้านได้นานขนาดใหนกัน?
สิบลมหายใจ? ร้อยลมหายใจ? หนึ่งชั่วยาม?
คิดว่าจะทำได้ขนาดใหนกัน?"หมี่เทียนกล่าวเหยียดหยัน.
"เจ้าคิดว่าหยิงเห่าจะต้องใช้อำนาจสวรรค์และปฐพีแน่นอนอย่างงั้นรึ?"
"เจ้าไม่รู้ว่าหยิงเห่าและเทียนกงนั้นมีความสัมพันธ์กันขนาดใหน,ความแค้นนี้,ฝั่งลึกจมแน่นติดกระดูกฝังลึกอยู่ในใจ,หยิงเห่าต้องการให้จงซานตกตายวันนี้อย่างแน่นอน,เจ้าคอยดู!"หมี่เทียนที่กล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ.
"ก็ต้องคอยดู!"ม่อจื่อที่ยกน้ำชาขึ้นจิบ.
ม่อจื่อและจงซานไม่ได้มีมิตรภาพใดๆต่อกันแน่นอน,และไม่ได้สนใจว่าจะเกิดอะไรขึ้น,หน้าที่ที่เขาได้รับมาคือขวางทางหมี่เทียนเท่านั้น,ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น,เมื่อเขาขวางหมี่เทียนแล้ว,จงซานจะเป็นจะตาย,ก็ไม่ใช่ธุระของม่อจื่อ.
Chapter 1149 The emperor melts true dragon
帝化真龙
ราชันย์หลอมร่างเป็นมังกรแท้.
"สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวเกิดเรื่องสำคัญเกิดขึ้น!"
"เซิ่งหวัง,ต้องการพลัง,ยกมือขวาขึ้นเร็วเข้า!"
"ใครคือหยิงเห่า? คาดไม่ถึงเลยว่าจะท้าทายเซิ่งหวัง?"
"ยกมือขวาขึ้น,หลายร้อยปีเซิ่งหวังไม่เคยขอความช่วยเหลือ,หากใครไม่ยก,จะต้องถูกขับไล่ออกจากแผ่นดิน!"
........................
............
......
มังกรที่คำรามดังกึกก้อง,เสียงที่ดังกระจายไปทั่วแผ่นดินต้าเจิ้ง,เร่งเร้าความรู้สึกของประชาชนต้าเจิ้ง,จงซานที่เป็นตัวตนหาใดเปรียบของต้าเจิ้ง,ทุกคนที่เต็มไปด้วยความเคารพจงซาน,เหนือล้ำยิ่งกว่าปราชญ์เทพซะอีก,ในเวลานี้,ต่างก็ยกมือขึ้นมาพร้อมๆกัน.
พลังอำนาจของแผ่นดินที่สนับสนุนวาสนาของต้าเจิ้ง,รวมรวมพลังจากทั่วแผ่นดินของต้าเจิ้งอย่างรวดเร็ว.
ภพหยิน,เมืองซ่าง,จงซานในห้องอักษร.
ร่างแยกเงาของจงซานที่เปลี่ยนเป็นจริงจังและกล่าวออกมาว่า,"ประชาชนต้าเจิ้ง,ข้าต้องการพลัง,โปรดยกมือขวาขึ้น,ช่วยข้าต่อสู้กับศัตรู!"
"โฮกกก
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
บนเมฆวาสนาภพหยิน,มังกรทองวาสนาที่คำรามลั่น,ส่งเสียงกระจายไปทั่วแผ่นดินหกอาณาเขตในทันที.
ประชาชนของต้าเจิ้งที่เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าในทันที.
หกอาณาเขตที่ผสานรวมกันในเวลาอันสั้น,ทำให้จิตใจของประชาชันยังผันผวน,ไม่มั่นคงนัก,แม้นว่าจะมีบางส่วนที่ยังไม่ยอมรับ,ทว่าส่วนใหญ่ก็ยังคงยินดียอมรับต้าเจิ้ง.
เหล่าประชาชนที่ยกมือขวาขึ้น,พลังที่ถูกสูบไปในทันที,ก่อนที่จะเหนื่อยอ่อนนั่งลง,พลังอำนาจทั้งหมดถูกส่งไปรวมตัวที่เมืองซ่าง.
เสียงคำรามของมังกรบนท้องฟ้าเมืองซ่าง,ก่อนที่จะปรากฏเป็นพายุขนาดใหญ่ขึ้น,ที่มากขึ้นและก็มากขึ้น,เหล่าข้าราชบริพารต้าเจิ้งที่จ้องมองด้วยความประหลาดใจ,ต้าเจิ้งพบกับศัตรูอย่างงั้นรึ?
เป็นใครกัน?
"ไม่ได้การ,ไม่ได้การ,วาสนากำลังลดจำนวนลง!"ขุนนางคนหนึ่งที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ลดจำนวนลงอย่างงั้นรึ? ลดจำนวนลงอย่างไร!"ขุนนางอีกคนที่กล่าวดูแคลน.
"ลดจำนวนลง,เซิ่งหวังกำลังรวบรวมพลังทั่วแผ่นดิน,ด้วยวาสนาที่รวบรวมพลังมาควรจะที่เพิ่มพูนมากมายมหาศาล,ทว่าเจ้ามองดูท้องฟ้า,แม้นว่าวาสนาจะมากขึ้น,ทว่ากลับหายไปพร้อมๆกันอย่างลึกลับ!"ขุนนางอีกคนที่เอ่ยออกมา.
"ลดจำนวน,มันจะลดจำนวนลงได้อย่างไร?"
........................
..................
......
เหล่าเสนาธิการที่ตื่นตกใจตาลีตาเหลือกขึ้นมาในทันที.
ที่ด้านนอกตำหนักปู่ซือ,เหยี่ยนฉงจื่อจ้องมองขุนนางมากมาย,ที่ต้องการเข้าเฝ้า,"เซิ่งหวังมีคำสั่ง,ห้ามส่งเสียงดังโดยเด็ดขาด,ให้รอคอยที่ด้านนอกตำหนักปู่ซือ!"
"รับด้วยเกล้า!"เหล่าขุนนางที่รู้สึกถึงความผิดปรกติ,ทว่าก็ยังคงยืนอยู่ด้วยความเคารพที่ด้านนอกตำหนักปู่ซือ.
จงซานในห้องอักษร,ร่างแยกเงาจงซานที่ด้านหน้ามีเพียงเหล่าคนสำคัญ.
"จงซานเจ้าส่งพลังไปยังภพหยางอย่างงั้นรึ?"เทียนหลิงเอ๋อที่สอบถามออกไป.
"ร่างหยินหยาง,แน่นอนย่อมสามารถส่งผ่านพลังให้กันได้,ความแข็งแกร่งของเจ็ดดินแดนภพหยินได้ถูกส่งไปยังร่างหลักแล้ว!"จงซานพยักหน้ารับ.
-------------------------------------------------------------
ภพหยิง,สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
จงซานที่ตะโกนออกมาเสียงดัง,ทำให้ผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆดวงตาเปลี่ยนเป็นงงงวยไปตามๆกัน.
สายตาของทุกคนที่เป็นประกายไม่อยากเชื่อ,เป็นไปไม่ได้,เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน!
จงซานต้องการต่อสู้กับหยิงเห่า?
ด้วยพลังระดับเซียนโบราณ,ต่อสู้ลำพังกับหยิงเห่าอย่างงั้นรึ?
แม้แต่หยิงเห่าเองก็ยังไม่เชื่อเป็นความจริง,จงซานต้องการต่อสุ้กับเขาเพียงลำพังอย่างงั้นรึ?
ไม่มีคนมาช่วยอีกแล้วรึ? คิดว่าตัวเองเท่าเทียมอย่างงั้นรึ?
นี่เขาต้องการตายจริงๆรึ?
เพียงแค่พื้นที่เดียว,มีพื้นที่แห่งเดียว,จงซานไม่ได้ต่างจากเซียนบรรพชนทั่วไปเท่านั้น,คิดที่จะต่อสู้กับข้าอย่างงั้นรึ?
ต่อสู้กับเขาเพียงคนเดียวอย่างงั้นรึ?
หากแต่เหล่าข้าราชบริพารของต้าเจิ้งนั่นกลับเต็มไปด้วยความมั่นใจ,ส่วนเหล่าผู้ฝึกตนเซียนบรรพชนสังเกตการเวลานี้จดจ้องมองจงซานไม่วางตา,จงซานกำลังล้อเล่นอะไร,ยืมพลังอำนาถทั่วแผ่นดินต้าเจิ้งเพียงแค่เขตแดนเดียว,กล้าท้ายทายปราชญ์เทพรึ?
น่าขันเกินไปแล้ว,คิดว่าปราชญ์เทพเป็นตัวอะไรกัน.
ที่ไกลออกไปบนอากาศ,หมี่เทียนและม่อจื่อจิบน้ำชาจากบนซุ้มไม้,ทั้งสองที่จ้องมอง
ดูเหมือนว่าจงซานจะไม่มีคนอื่นออกมาช่วยแล้ว,เตรียมที่จะต่อสู้ด้วยตัวเอง,ทั้งสองมองหน้ากันและกัน,ด้วยท่าทางไม่อยากเชื่อนัก.
ต่อสู้? ต้องการต่อสู้กับหยิงเห่าด้วยตัวเองรึ?
จงซานที่สามารถยืมพลังจากอำนาจของแผ่นดินต้าเจิ้งเท่านั้น,ส่วนปราชญ์เทพสามารถยืมพลังจากสวรรค์และปฐพี,ความแข็งแกร่งจากประชาชนแผ่นดินต้าเจิ้ง,มีเหรอที่จะต้านทานอำนาจฟ้าดินได้?
เสียงคำรามที่ดังกึกก้องไปทั่วสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,วาสนามากมายที่รวบรวมพลังมารวมตัวกันทุกทิศทุกทาง,วาสนามากมาย,ที่ราวกับพายุทอนาโด,กำลังมารวมตัวกันที่สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
บนเมฆวาสนาของต้าเจิ้ง,มีมังกรทองวาสนา 19
เล็บสองตนที่เวลานี้เตรียมพุ่งตรงผุดเข้ามาในร่างกายของเขาในทันที.
มังกรวาสนาทั้งสองตนที่มีขนาดใหญ่ขึ้นเรื่อยๆมากขึ้นและก็มากขึ้น,จนหลวมรวมตัวกันราวกับว่ามีตัวตนแท้จริง.
"โฮกกกก
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
มังกรทองวาสนาจากภพหยิง,ร่างกายที่สั่นไหว,พร้อมกับส่งพลังอำนาจผ่านไปยังภพหยางไม่หยุดหย่อน.
หยิงเห่าในคราแรกที่ไม่สนใจแม้แต่น้อย,ทว่าเวลานี้ค่อยๆเปลี่ยนเป็นสงสัย.
"ต้าเจิ้งมีวาสนามากขนาดนี้เลยรึ?
ไม่,เพียงแค่พื้นที่เล็กๆ,กับรวมรวมพลังได้มากขนาดนี้เลยรึ?!"หยิงเห่าที่เผยท่าทางสงสัย.
หยิงเห่าที่เปลี่ยนเป็นสงสัยในทันที,เพียงแค่เขตแดนเดียวอย่างงั้นรึ?
แม้แต่บนอากาศ,ม่อจื่อและหมี่เทียนก็ตะลึงงัน,จ้องมองด้วยความสงสัยกับพลังของต้าเจิ้งที่รวบรวมมา.
"โฮกกกก!”
มังกรทองวาสนา 19
เล็บที่คำรามลั่นก็พุ่งเข้ามาในร่างของจงซานเสียงดังสนั่น,มังกรแท้ผสานร่างกาย,อำนาจที่แข็งแกร่งทรงพลังถูกยกระดับขึ้นในทันที.
จงซานที่ลอยขึ้นไปบนอากาศ.
พริบตานั้น,เหล่าประชาชนที่จ้องมองภาพต่างๆด้วยความตื่นตะลึง,ร่างของจงซานที่ลอยขึ้นไปบนฟ้า,เปลี่ยนแปลงไปในทันที.
ร่างกายของจงซานที่เปลี่ยนไป,เวลานี้ค่อยๆกลายร่างเป็นมังกรทองแท้,เป็นมังกรทอง
19 เล็บที่ดูเหมือนจริงเป็นอย่างมาก.
เซิ่งหวังเปลี่ยนร่างเป็นมังกร?
จงซานที่กลายเป็นมังกรขนาดใหญ่โตมโหฬารลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า,ทะลวงหมอกเมฆเสียงดังสนั่น,เหล่าหมู่มวลเมฆากลายเป็นเส้นทางให้แหวกว่ายลอยอยู่บนท้องฟ้าสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
จงซานได้กลายร่างเป็นมังกรทอง,หางมังกรที่สะบัดไปมาอย่างบ้าคลั่ง,ดวงตามังกรที่จ้องมองมายังหยิงเห่าด้วยความโกรธเกรี้ยว,ข่มขู่อย่างที่สุด,จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ที่โถมทับลงไปยังร่างของหยิงเห่า.
การต่อสู้นี้กำลังจะเริ่มแล้ว,จิตวิญญาณแห่งการต่อสุ้ที่กำลังถูกปล่อยโถมทับไปยังร่างหยิงเห่า,จงซานต้องการต่อสู้กับหยิงเห่าจริงๆรึ?
เซียนบรรพชนมากมายที่อยู่รอบๆ,เวลานี้ดวงตาหดเกร็งเปลี่ยนเป็นจริงจังขึ้นมาในทันที.
"อำนาจราชันย์,หลอมร่างเป็นมังกรแท้ในตำนานอย่างงั้นรึ?"อี้เหยี่ยนที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ใช่,ราชันย์หลอมร่างมังกรแท้,ของแท้,เป็นมังกรจริงๆ."เซียนเซิงซือที่จ้องมองขึ้นไปบนอากาศพลางถอนหายใจ.
"หืม? ไม่รู้ว่ามังกรแท้หมายความว่าอย่างไร?"อี้เหยี่ยนที่สอบถามออกมาด้วยความสงสัย.
"มีเรื่องเล่ามาตั้งแต่ยุคบรรพกาล,ในโลกแห่งนี้ไม่มีมังกร,แล้วมังกรมาจากใหนล่ะ?
ตัวตนของมังกรนั้นมีการคาดการณ์ต่างๆนาๆ,ในยุคบรรพกาล,ผู้คนที่เพิ่งตระหนักถึงสวรรค์และปฐพี,รับรู้ว่าสวรรค์นั้นแปลกประหลาด,ต้องการบรรยายความหมายของสวรรค์,การใต้ขึ้นไปบนสวรรค์นั้นไม่สามารถที่จะทำได้,ทว่าในยุคบรรพกาลนั้นตัวตนของสวรรค์ที่พวกเขาพรรณนาถึงนั้น,มันมีรูปร่าง,เป็นมังกรแท้ในตำนานนั่นเอง."เซียนเซิงซือตอบ.
"มังกรแท้,ก็คือรูปร่างพรรณนาถึงสวรรค์อย่างงั้นรึ?
ไม่แปลกใจเลยว่าราชวงศ์วาสนาในอดีต,เหล่าราชาต่างก็ถูกกำหนดให้เป็นมังกร,เรียกตัวตัวของพวกเขาว่า,ราชันย์,เดิมที,มังกรแท้ก็คือสวรรค์นี่เอง,ไม่ได้มีความหมายถึงอสูรเทวะมังกรแต่อย่างใด!"อี้เหยี่ยนที่ราวกับว่าเข้าใจความหมายที่ซ่อนเอาไว้.
"ใช่แล้ว,เผ่ามังกรในโลกหล้านั้น,ตั้งแต่ในอดีตก็ถือเป็นเผ่าขนาดใหญ่,ทว่าก็ไม่ใช่,มังกรแท้,พวกมันไม่มีสิทธิ์เรียกตัวเองว่ามังกรแท้,เป็นเพียงแค่เผ่ามังกรเท่านั้น,ในโลกหล้านี้มีเพียงแค่สวรรค์เท่านั้นที่จะถูกเรียกว่ามังกรแท้!"เซียนเซิงซือที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ราชันย์มังกรแท้?"อี้เหยี่ยนที่ดวงตาเป็นประกาย.
"ใช่แล้ว,ราชันย์มังกรแท้,ราชาเช่นเซิ่งหวัง,ถึงจะมีคุณสมบัติเรียกตัวเองว่าราชันย์มังกรแท้!"เซียนเซิงซือที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
"เซิ่งหวังคือราชันย์มังกรแท้!"อี้เหยี่ยนพยักหน้ารับ,แววตาที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ.
"ใต้สวรรค์แห่งนี้มีราชวงศ์วาสนามากมาย,หลังจากที่ก่อตั้งรวมรวมวาสนา,การจะกลายเป็นมังกรแท้ได้นั้น,มีน้อยมากๆ,ไม่เพียงแต่สามารถตระหนักรู้ได้เท่านั้น,ยังต้องมีทั้งโชค,พรสวรรค์พร้อมๆกัน,ทำให้มีน้อยมาก,เรื่องนี้เป็นสิ่งที่ลึกลับ,กล่าวตามตรง,เทียนตี้นั้น,มีอาคมที่เปลี่ยนร่างกลายเป็นมังกรแท้ได้,ทว่าต่ำกว่าเทียนปีแล้ว,ในหลายหมื่นปีนี้ไม่มีใครทำได้สักคน."เซียนเซิงซือที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้นเล็กน้อย.
"เซิ่งหวังคือราชันย์มังกรแท้ที่หมื่นปีจะมีสักครั้ง!"อี้เหยี่ยนที่ดวงตาเป็นประกาย.
บนท้องฟ้า,จงซานที่หลอมร่างกลายเป็นมังกรแท้,จ้องมองไปยังหยิงเห่า.
"โฮกกก
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงคำรามของมังกรแท้,ทำให้ห้วงมิติสั่นไหว,แม้แต่ทะเลที่อยู่ใกล้ๆยังเกิดขึ้นสูงนับล้านลี้,กระแสคลื่นที่รุนแรงน่าเกรงขาม,จนทำให้ผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆเผยใบหน้าที่ซับซ้อนออกมา.
หยิงเห่าที่จ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้าอย่างไม่แยแส.
"ท้ายทายข้ารึ? ชิ!"
หยิงเห่าแค่นเสียงเย็นชา,พร้อมกับก้าวออกไป,ก่อนที่จะไปปรากฏบนท้องฟ้าที่สูดขึ้นมา,เผชิญหน้ากับมังกรแท้ที่มีขนาดหลายล้านลี้.
บนซุ้มลอยฟ้า,ม่อจื่อและหมี่เทียนที่จิบชาจ้องมองภาพที่เกิดขึ้น,เป็นภาพที่ยากที่จะได้เห็น.
"จงซานไม่ธรรมดาจริงๆ,คาดไม่ถึงเลยว่าเพียงแค่เซียนโบราณ,จะสามารถกลายร่างเป็นมังกรแท้ได้,พรสวรรค์,การตระหนักรู้ที่สูงมาก,และยังมีโชค,บางที,อาจจะเทียบได้กับหยิงของต้าฉิน,"ม่อจื่อที่ส่ายหน้าไปมาพลางถอนหายใจ.
"หยิง?
ก่อนที่หยิงจะเป็นเทียนตี้,เขาสามารถกลายร่างเป็นมังกรแท้ได้อย่างงั้นรึ?"หมี่เทียนที่เผยท่าทางประหลาดใจเล็กน้อย.
"ใช่แล้ว,ข้าเห็นครั้งแรก,ก็ไม่อยากเชื่อนักว่าเขาจะมีความสามารถขนาดนั้น,เป็นคนที่หนึ่งล้านปีจะมีสักคน,คาดไม่ถึงเลยว่าจงซานก็สามารถกลายร่างเป็นมังกรแท้ได้,ในโลกหล้าแห่งนี้,ดูเหมือนว่าจะมียอดฝีมือเพิ่มขึ้นอีกคนแล้วจริงๆ!"ม่อจื่อที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
"ราชันย์หลอมร่างมังกรแท้?
เป็นไปได้อย่างไร?
แม้นว่าจงซานจะไม่สามารถเทียบกับหยิงได้,ทว่าได้ยินข่าวลือมาว่าที่ด้านนอกแดนเทวะซือเทียน,จงซานสามารถรับฝ่ามือของหยิงเห่าได้หนึ่งฝ่ามือ,ในเวลานั้นหยิงเห่าไม่ใช่เคลื่อนย้ายพลังสวรรค์และปฐพี,ทว่าในเวลานี้เขาได้ใช้พลังอำนาจสวรรค์และปฐพี,คิดว่าจะต่อสู้ได้อย่างงั้นรึ?!"หมี่เทียนที่กล่าวด้วยท่าทางไม่พอใจ.
"เคลื่อนย้ายอำนาจสวรรค์และปฐพี,ทำให้ปราชญ์เทพไร้เทียนทาน,แม้แต่เทียนตี้ก็ยากที่จะทำให้ปราชญ์เทพบาดเจ็บ,ทว่าการเคลื่อนย้ายพลังสวรรค์และปฐพีก็ถือว่าแบกรับภาระมหาศาล,ยิ่งใช้เวลานานก็ยิ่งรับภาระหนัก,เมื่อเกินกว่าจะแบกรับภาระได้,ปราชญ์เทพเองก็ย่ำแย่เช่นเดียวกัน!"ม่อจื่อที่ส่ายหน้าไปมา.
ความแข็งแกร่งที่หมี่เทียนมั่นใจหนักหนา,ทว่าม่อจื่อกลับบอกได้ว่ามีทั้งข้อดีและข้อเสีย.
"ก็จริงยากที่จะแบกภาระเป็นเวลานั้น,ทว่าจงซานถึงจะแปลงกายเป็นมังกรแท้,ด้วยอำนาจฟ้าดินที่หยิงเห่าใช้,คิดว่าจงซานจะต้านได้นานขนาดใหนกัน?
สิบลมหายใจ? ร้อยลมหายใจ? หนึ่งชั่วยาม?
คิดว่าจะทำได้ขนาดใหนกัน?"หมี่เทียนกล่าวเหยียดหยัน.
"เจ้าคิดว่าหยิงเห่าจะต้องใช้อำนาจสวรรค์และปฐพีแน่นอนอย่างงั้นรึ?"
"เจ้าไม่รู้ว่าหยิงเห่าและเทียนกงนั้นมีความสัมพันธ์กันขนาดใหน,ความแค้นนี้,ฝั่งลึกจมแน่นติดกระดูกฝังลึกอยู่ในใจ,หยิงเห่าต้องการให้จงซานตกตายวันนี้อย่างแน่นอน,เจ้าคอยดู!"หมี่เทียนที่กล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ.
"ก็ต้องคอยดู!"ม่อจื่อที่ยกน้ำชาขึ้นจิบ.
ม่อจื่อและจงซานไม่ได้มีมิตรภาพใดๆต่อกันแน่นอน,และไม่ได้สนใจว่าจะเกิดอะไรขึ้น,หน้าที่ที่เขาได้รับมาคือขวางทางหมี่เทียนเท่านั้น,ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น,เมื่อเขาขวางหมี่เทียนแล้ว,จงซานจะเป็นจะตาย,ก็ไม่ใช่ธุระของม่อจื่อ.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น