Immortality Chapter 1136 Di Shitian OR Di Xuansha
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1136 ตี้เสวียนชาหรือตี้ซือเทียน.
Chapter 1136 Di Shitian OR Di Xuansha
帝释天OR帝玄铩
ตี้เสวียนชาหรือตี้ซือเทียน.
"พวกเจ้ารอข้าอยู่ด้านนอก!"จงซานที่หันหน้าไปมองคนของเขา.
"รับทราบ!"หวังจิงเหวินและคนอื่นๆเองรับคำในทันที.
เทียนหลิงเอ๋อเบ้ปากเล็กน้อย,มีอะไรต้องปิดบันอย่างงั้นรึ?
แม้แต่นางก็ไม่สามารถบอกได้อย่างงั้นรึ?
จงซานไม่ได้อธิบาย,ทว่าหวังจิงเหวินและเซียนเซิงซือเข้าใจดี,เรื่องที่ต้องการพูดคุยกับตี้เสวียนชา,จงซานจึงให้หลิงเอ๋อคนอื่นๆรออยู่ด้านนอก.
จงซานที่ให้จินเผิงเฝ้าระวังให้ดีไม่ให้ทุกคนเข้าไป,จินเผิงที่ตกใจเล็กน้อย,เผยท่าทางงงงวย,จากนั้นก็ราวกับตระหนักอะไรได้,ก่อนที่จะพยักหน้ารับ.
จงซานและตี้เสวียนชาที่ก้าวเข้าไปในตำหนักเต๋าหลี่เทียนช้าๆ.
ตี้เสวียนชาที่ไม่กล่าวสิ่งใดปล่อยให้ผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตาต้องอ้าปากค้างด้วยความเศร้าใจ,จงซานต้องการทำอะไร?
หมายความว่าอย่างไร? ตี้เซือเทียน,ไม่กล่าวสิ่งใดออกมาเลยรึ?
”!”
ประตูตำหนักเต๋าหลี่เทียนที่ปิดเสียงดัง.
ภายในห้องโถงตี้เสวียนชาโบกมือ,ก่อนที่จะปรากฏโต๊ะเก้าอี้ขึ้นมา,พร้อมกับอาหารและกาน้ำชาที่หอมกรุ่น.
"เชิญนั่ง!"ตี้เสวียนชาเอ่ย.
จงซานที่ไม่เกรงใจ,พยักหน้ารับ,พร้อมกับนั่งลงในทันที.
ภายใต้อำนาจวิเศษ,ชาที่หอมก็ถูกเสริฟต่อหน้าคนทั้งสอง.
"เจ้าใช้วิชาของกุย,กายาเทพอสูร,ชาถ้วยนี้เป็นประโยชน์กับเจ้า!"ตี้เสวียนชาที่เอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม.
จงซานที่เผยท่าทางประหลาดใจ,ทว่าก็ยกน้ำชาขึ้นดื่ม,นำชาที่อุ่นชโลมไปทั่วร่างกาย,หลังจากที่ใช้วิชากายาเทพอสูร,จะทำให้เขาอ่อนแอไปชั่วขณะ,ไม่อยู่ในสภาพสมบูรณ์,ทว่าชาถ้วยนี้กลับทำให้ความอ่อนแอเหล่านั้นสลายหายไป.
ราวกับว่าชาถ้วยนี้มีผลต่อวิชากายาเทพอสูรทำให้ผลสะท้อนในร่างกายหายไป.
ทันใดนั้น,จงซานก็กลับมาอยู่ในสภาพสมบูรณ์อีก.
"เจ้ารู้จักกุย?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
ไม่น่าจะใช่,ผู้ฝึกตนของตระกูลจื่อหยางเองก็บอกว่า,กุยเอ๋อล่วงหล่นจากสวรรค์,เช่นนี้ตี้เสวียนชาจะพบกับกุยได้อย่างไร,ส่วนตี้ซือเทียนก็มีอายุเมื่อ
90 ล้านปีที่แล้วและอยู่ในค่ายกล,แน่นอนว่าไม่มีทางพบกับกุย! หมายความว่าอย่างไร,นี่เป็นตี้เสวียนชาพบอย่างงั้นรึ?
"พบสองครั้ง....!"ตี้เสวียนชาพยักหน้า.
เคยพบ?สองครั้ง?
ภายในใจที่สั่นไหว,ตี้เสวียนชาเคยพบ?
"เจ้าเคยเห็น?
ที่ใหน?"จงซานที่ไม่เข้าใจ.
"ใช่,ไม่รู้ที่ใหน!"ตี้เสวียนชาที่ส่ายหน้าไปมา.
เป็นความจริง,ตี้เสวียนชาเปลี่ยนไปแล้ว,ไม่ใช่ตี้เสวียนชาในอดีต.
แน่นอนว่าหลายเรื่องที่เขาไม่สามารถถาม,และตี้เสวียนชาก็ไม่มีทางตอบด้วยเช่นกัน.
"เซียนเซียนสบายดีอย่างงั้นรึ?"ตี้เสวียนชาที่จ้องมองไปยังจงซาน.
เซียนเซียน? จงซานที่ค่อยๆวางถ้วยน้ำชาลง,แววตาจ้องมองตี้เสวียนชาด้วยความเย็นชา.
"เซียนเซียน,เจ้าคือปู่ของนางอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมในทันที.
"เจ้าหมายความว่าอย่างไร!"ตี้เสวียนชาที่เอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เซียนเซียนนั้นเป็นหลานสาวของตี้เสวียนชา,ทว่าจากความเห็นของข้า,เจ้าคือตี้เสวียนชาอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
ได้ยินคำพูดของจงซาน,ตี้เสวียนชาที่เปลี่ยนไปเล็กน้อย,ต้องไม่ลืมว่าจงซานที่เป็นผู้ดูแลเซียนเซียน,ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้เชื่อใจเหมือนดังเช่นในอดีต.
"เซียนเซียนนั้นตี้เสวียนชามอบให้ขาดูแล,เรื่องของเซียนเซียนข้าย่อมบอกกล่าวต่อตี้เสวียนชาเท่านั้น,ทว่าเจ้าเวลานี้,คือตี้เสวียนชาอย่างงั้นรึ?"จงซานที่สอบถามออกไปอีกครั้ง.
"ข้าดูไม่เหมือนตี้เสวียนชาอย่างงั้นรึ?"ตี้เสวียนชาที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ไม่,ข้าสามารถมองเห็นได้,ว่าเจ้าจดจำหลานสาวเซียนเซียนได้,ทว่ายังมีสิ่งอื่นอีก,บางสิ่งที่ไม่ดีต่อเซียนเซียน,ดังนั้นข้าไม่สามารถบอกเจ้าได้!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
ตี้เสวียชาที่ดวงตาหดเกร็ง,กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม,"เซียนเซียนเป็นหลานสาวของข้า,ข้าจะคิดไม่ดีต่อนางได้อย่างไร?"
"แล้วตี้ซือเทียน,สามารถคิดไม่ดีต่อนางได้ใหม?"จงซานที่จ้องมองไปยังตี้เสวียนชา.
ตี้เสวียนชาที่ขมวดคิ้วไปมา,เงียบไปชั่วครู่,ท้ายที่สุดก็ส่ายหน้าไปมา,"ข้าไม่ใช่ทั้งตี้เสวียนชาและตี้ซือเทียน,มีนิสัยใหม่,ทว่าเกี่ยวกับเซียนเซียน,นางจะเป็นหลานสาวของข้าตลอดกาล,ข้าไม่อนุญาตให้ใครทำร้ายนางได้,ข้าไม่ดีตรงใหน!"
จงซานที่ส่ายหน้าเผยยิ้มออกมาอย่างนุ่มนวล,"เจ้ารู้ว่าข้าต้องการสื่อความหมายอะไร,เจ้าบอกว่าไม่ดี,กับไม่ทำร้ายนาง,แม้นว่าความหมายคล้ายๆกัน,ทว่าจิตสำนึกของเจ้า,ตี้ซือเทียนยังส่งผลต่อเจ้า,เซียนเซียนนั้นมีสายโลหิตที่เหนือกว่าเจ้า,และใกล้เคียงสายโลหิตของบรรพชน,ข้าไม่รู้ว่ามันมีผลต่อบรรพชนตี้ซือเทียนขนาดใหน,ทว่าข้ารู้ว่าตี้ซือเทียนนั้นต้องการร่างนางเป็นอย่างมากแน่!"
ตี้เสวียนชาหรี่ตาจ้องมองจงซาน.
"ข้าไม่มีทางทำร้ายเซียนเซียน!"ตี้เสวียนชาเอ่ยอย่างเคร่งขรึม.
"เป็นเจ้าหรือตี้ซือเทียนที่กำลังบอกกับข้า,เรื่องนี้ข้าจำเป็นต้องเตรียมการ,หากเจ้าเป็นตี้ซือเทียน,ข้าย่อมต้องช่วยเหลือตี้เสวียนชาปกป้องเซียนเซียน,ข้าไม่มีทางที่จะให้ตี้ซือเทียนทำร้ายนางได้!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างหนักแน่น.
ตี้เสวียนชาที่จ้องมองจงซาน,"ฮ่าฮ่าฮ่า,เจ้าไม่มีทางเข้าใจนิสัยในเวลานี้ของข้าได้,ข้าบอกแล้ว
ข้าไม่ใช่ทั้งตี้เสวียนชาและตี้ซือเทียน,เป็นคนอีกคนหนึ่ง!"
จงซานที่โบกมือเบาๆ,พรอ้มกับรินน้ำชาอีกถ้วย.
ในเวลานั้น,จงซานที่จ้องมองตี้เสวียนชาด้วย,"เจ้าควรจะรู้สถานะการณ์,ข้ารับรู้มาจากเซียนเซิงซือได้บอกกล่าวต่อข้า,นิสัยใหม่อย่างงั้นรึ?
เฮ้เฮ้,ทว่าข้าไม่เชื่อว่าทั้งสองจะสามารถยึดครองร่างเดียวกันได้,สายลมสองสายสองทิศทาง,การผสานรวมกันมีแต่จะพังพินาศไปพร้อมๆกัน,จากสิ่งที่ข้าเห็นจำเป็นต้องมีฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดที่ต้องเป็นฝ่ายครองครองร่าง!"
ตี้เสวียนชาที่ดวงตาหดเกร็ง.
"บางที,ภายในจิตสำนึกของเจ้า,มีทั้งตี้เสวียนชาและตี้ซือเทียน,ทว่า,ตัวเจ้านั้นคิดว่าไม่มี,เจ้าคิดว่ามันเป็นนิสัยจิตใจใหม่นับว่าเป็นเรื่องที่ไม่ฉลาดเลย!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ข้าไม่ฉลาดอย่างงั้นรึ?"ตี้เสวียนชาที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"ข้าขอกล่าวตามเหตุผล,หากเจ้าเป็นตี้ซือเทียน,วิญญาณเทวะที่เข้าไปในร่าง,จะยอมแบ่งปันร่างกับคนอื่นหรือไม่,และมันสามารถที่จะเปลี่ยนนิสัยคนอื่นได้อย่างงั้นรึ?
เว้นแต่เจ้าไม่ใช่ตี้ซือเทียน,แต่ว่า การที่นิสัยใหม่ควบคุมร่างกายเจ้าได้,เจ้าต้องการอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
ตี้เสวียนชาที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
"ใช่,ในเวลานี้,เจ้าไม่ใช่ตี้ซือเทียน,ทว่าเป็นเพียงหุ่นเชิดของจิตสำนึกใหม่ที่ควบคุม,ทว่าจิตสำนึกใหม่นี้,กำลังทำลายความทรงจำร่างใหนร่างหนึ่ง,อาจเป็นตี้ซือเทียน?
หรือไม่ก็ตี้เสวียนชา?"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
ตี้เสวียนชาที่ดวงตาหรี่เล็กลง.
"นิสัยของข้า,ข้าตัดสินใจที่จะเป็นตี้เสวียนชาไม่มีเปลี่ยนและนิสัยของตี้ซือเทียนเอง,ก็ไม่เปลี่ยน!"ตี้เสวียนชาที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
จงซานที่ยกชาขึ้นจิบ,ส่ายหน้าไปมาและกล่าวออกมาว่า,"บางครั้ง,เจ้าอาจจะไม่รู้ตัว!"
"ข้าไม่รู้ตัว?
ใครบอกว่าข้าไม่รู้ตัว?"ตี้เสวียนชาที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เจ้า!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"หืม?"
"เกี่ยวกับเรื่องในวันนี้,เหล่าหมาป่าทั่วหล้ารับรู้ว่าเจ้าคือตี้ซือเทียน,ใครรู้ว่าเจ้าคือตี้เสวียนชา?
เผ่าหมาป่าจดจำได้แต่ตี้ซือเทียนเมื่อ 90 ล้านปีที่แล้ว,เผ่าหมาป่ามีใครบ้างที่รู้จักตี้เสวียนชา?แม้แต่,เปลี่ยนชื่อเจ้าเป็นตี้ซือเทียน,แม้ว่าเจ้าจะเป็นคนแข็งแกร่ง,ทว่าในโลกหล้านี้ย่อมมีคนแข็งแกร่งกว่า?
เมื่อเจ้าใช้นามตี้ซือเทียน,นามตี้เสวียนชาก็จะค่อยๆจางหายไปเรื่อยๆ
นับวันก็จะมากขึ้นเรื่อย,จนนามตี้เสวียนชาจะไม่มีผลกระทบต่อร่างกายอีก,เมื่อถึงเวลานั้น,เจ้าก็จะเป็นตี้ซือเทียนอย่างสมบูร,ทว่าตี้เสวียนชานั้นก็จะสลายหายไป,และทุกอย่างก็จะเหลือเพียงตี้ซือเทียน!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
"เคร้ง!"ตี้เสวียนชาที่ทำถ้วยน้ำชาหล่น,จดจ้องมองไปยังจงซาน.
"เป็นไปไม่ได้ที่ข้าจะเป็นตี้ซือเทียน,เป็นไปไม่ได้ที่ข้าจะเป็นตี้เสวียนชา,ข้าคือข้า!"ตี้เสวียนชาเอ่ยออกมาอย่างเย็นชา.
"ในท้ายที่สุด,ก็ยากที่จะบอกได้,เจ้าในเวลานี้อาจจะมีจิตสำนึกของตี้เสวียนชา,บอกข้าสิ,เจ้าจะไม่มีวันจัดการเซียนเซียนจริงๆรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
ตี้เสวียนชาที่จ้องมองจงซาน! ก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นเงียบงัน.
"เจ้าคิดว่ารวมกันได้อย่างงั้นรึ?,หากเป็นตี้เสวียนชา,เจ้าจะต้องบอกกับข้าว่าให้ช่วยดูแลหลานสาวของเจ้าให้,และเจ้าจะไม่ยินดีที่จะพูดกับข้าเช่นนี้,ตี้ซือเทียนนั้นมีผลกระทบต่อเจ้า,ตี้ซือเทียนนั้นต้องการร่างของเซียนเซียน,และได้ยึดครองจิตสำนึกส่วนหนึ่งแล้ว,ทำให้เจ้าบอกว่านี่ไม่ใช่นิสัยของเจ้า,ทว่าจิตสำนึกทั้งสองนั้นจะต้องเหลือเพียงหนึ่งเท่านั้น,คิดว่าต้องมีร่างหนึ่งร่างใดต้องสลายไป,เจ้าว่าจริงใหม?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความเย็นชา.
ตี้เสวียนชาที่เผยเหงื่อที่เย็นเยือบหลั่งออกมา.
หากเปลี่ยนเป็นนิสัยใหม่,ยังจะมีความทรงจำของตี้เสวียนชาและตี้ซือเทียนอย่างงั้นรึ?
ทั้งจิตสำนึกต้องถูกกำจัดออกไปจากร่าง,หรือหากต้องเป็นหนึ่งในทั้งคู่ล่ะ,ไม่ว่าอย่างไรก็ดูน่าหวาดกลัว,นอกจากนี้การพูดคุยกับจงซานยังทำให้สามารถพิสูจน์อะไรบางอย่างได้.
เปลี่ยนเป็นตี้เสวียนชา,หรือเปลี่ยนเป็นตี้ซือเทียน?
ตอนนี้ไม่สามารถบอกได้,ต้องบอกว่าไม่รู้ตัวต่างหาก.
ตี้เสวียนชาที่ตระหนักอะไรบางอย่างได้,ทว่าตี้ซือเทียนกลับมีผลกับเขา,ทำให้เกิดการโต้แย้งในใจ,เขาที่จ้องมองจงซาน,ท้ายที่สุดก็เผยความซับซ้อนออกมา.
"ตี้เสวียนชาหรือตี้ซือเทียน,เจ้ากำลังเลือกเป็นใคร,เจ้าต้องการที่จะเป็นใคร?"จงซานที่จ้องมองเขม็งไปยังตี้เสวียนชา.
จากนั้น,จงซานที่ยกน้ำชาขึ้นจิบ,รอคอยตี้เสวียนชาอย่างใจเย็น,เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ยากเช่นกัน,ตี้เสวียนชาต้องคิดอะไรได้อย่างแน่นอน,ต้องไม่ลืมว่าตี้ซือเทียนนั้นต้องมีไพ่อะไรบางอย่างในมือ,ไม่มีทางที่จะบอกคำอื่น.
ผ่านไปหนึ่งก้านธูป,ตี้เสวียนชาที่จ้องมองไปยังจงซาน.
"ข้าต้องการต่อสู้,หากเจ้าชนะข้าได้,ข้าจะบอกวิธีเอาชนะข้า,หากเจ้าไม่สามารถชนะข้าได้,ข้าก็จะไม่บอกสิ่งใดกับเจ้า!"ตี้เสวียนชาที่กล่าวออกมาอย่างยากลำบาก.
ต่อสู้รึ?
จงซานที่จ้องมองตี้เสวียนชาด้วยความจริงจัง,ผลลัพธ์,จงซานพอจะคาดเดาได้แล้ว,ต้องไม่ลืมว่า,ร่างกายย่อมต้องมีเจตจำนงของตัวเอง,ต้องสามารถควบคุมได้ทั้งหมด,การที่เขาบอกว่าหากชนะจะบอกวิธีในการจัดการกับเขา,ในโลกใบนี่เป็นเรื่องใหญ่แน่ที่จะบอกจุดอ่อนกับคนอื่น,ทว่าด้วยวิธีดังกล่าวนี้,ก็จะทำให้จงซานสามารถคาดเดาความถูกต้องได้มากขึ้น.
"ดี!"จงซานที่กล่าวตอบรับ.
ตี้เสวียนชาที่พ่นลมหายใจ,ทว่าในเวลานั้นใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นซับซ้อน,เห็นชัดเจนว่าความรู้สึกของตัวเองเกิดการต่อต้าน,ว่าจะใช้คำพูดของตี้เสวียนชาหรือตี้ซือเทียน,ในเมื่อตกลงแล้ว,ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะเปลี่ยนแปลง.
"ข้าจะต่อสู้,หากว่าเจ้าเป็นตี้ซือเทียน,ข้าคิดว่าจะต่อสู้ด้วยทักษะเทวะ?
ตัดสินแพ้ชนะในครั้งเดียว!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ดี!"ตี้เสวียนชากล่าวหยัน.
ทักษะเทวะรึ? ทักษะเทวะตี้ซือเทียนที่มีมาหลายสิบล้านปี,มีเหรอที่จะอ่อนด้อย.
Chapter 1136 Di Shitian OR Di Xuansha
帝释天OR帝玄铩
ตี้เสวียนชาหรือตี้ซือเทียน.
"พวกเจ้ารอข้าอยู่ด้านนอก!"จงซานที่หันหน้าไปมองคนของเขา.
"รับทราบ!"หวังจิงเหวินและคนอื่นๆเองรับคำในทันที.
เทียนหลิงเอ๋อเบ้ปากเล็กน้อย,มีอะไรต้องปิดบันอย่างงั้นรึ?
แม้แต่นางก็ไม่สามารถบอกได้อย่างงั้นรึ?
จงซานไม่ได้อธิบาย,ทว่าหวังจิงเหวินและเซียนเซิงซือเข้าใจดี,เรื่องที่ต้องการพูดคุยกับตี้เสวียนชา,จงซานจึงให้หลิงเอ๋อคนอื่นๆรออยู่ด้านนอก.
จงซานที่ให้จินเผิงเฝ้าระวังให้ดีไม่ให้ทุกคนเข้าไป,จินเผิงที่ตกใจเล็กน้อย,เผยท่าทางงงงวย,จากนั้นก็ราวกับตระหนักอะไรได้,ก่อนที่จะพยักหน้ารับ.
จงซานและตี้เสวียนชาที่ก้าวเข้าไปในตำหนักเต๋าหลี่เทียนช้าๆ.
ตี้เสวียนชาที่ไม่กล่าวสิ่งใดปล่อยให้ผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตาต้องอ้าปากค้างด้วยความเศร้าใจ,จงซานต้องการทำอะไร?
หมายความว่าอย่างไร? ตี้เซือเทียน,ไม่กล่าวสิ่งใดออกมาเลยรึ?
”!”
ประตูตำหนักเต๋าหลี่เทียนที่ปิดเสียงดัง.
ภายในห้องโถงตี้เสวียนชาโบกมือ,ก่อนที่จะปรากฏโต๊ะเก้าอี้ขึ้นมา,พร้อมกับอาหารและกาน้ำชาที่หอมกรุ่น.
"เชิญนั่ง!"ตี้เสวียนชาเอ่ย.
จงซานที่ไม่เกรงใจ,พยักหน้ารับ,พร้อมกับนั่งลงในทันที.
ภายใต้อำนาจวิเศษ,ชาที่หอมก็ถูกเสริฟต่อหน้าคนทั้งสอง.
"เจ้าใช้วิชาของกุย,กายาเทพอสูร,ชาถ้วยนี้เป็นประโยชน์กับเจ้า!"ตี้เสวียนชาที่เอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม.
จงซานที่เผยท่าทางประหลาดใจ,ทว่าก็ยกน้ำชาขึ้นดื่ม,นำชาที่อุ่นชโลมไปทั่วร่างกาย,หลังจากที่ใช้วิชากายาเทพอสูร,จะทำให้เขาอ่อนแอไปชั่วขณะ,ไม่อยู่ในสภาพสมบูรณ์,ทว่าชาถ้วยนี้กลับทำให้ความอ่อนแอเหล่านั้นสลายหายไป.
ราวกับว่าชาถ้วยนี้มีผลต่อวิชากายาเทพอสูรทำให้ผลสะท้อนในร่างกายหายไป.
ทันใดนั้น,จงซานก็กลับมาอยู่ในสภาพสมบูรณ์อีก.
"เจ้ารู้จักกุย?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
ไม่น่าจะใช่,ผู้ฝึกตนของตระกูลจื่อหยางเองก็บอกว่า,กุยเอ๋อล่วงหล่นจากสวรรค์,เช่นนี้ตี้เสวียนชาจะพบกับกุยได้อย่างไร,ส่วนตี้ซือเทียนก็มีอายุเมื่อ
90 ล้านปีที่แล้วและอยู่ในค่ายกล,แน่นอนว่าไม่มีทางพบกับกุย! หมายความว่าอย่างไร,นี่เป็นตี้เสวียนชาพบอย่างงั้นรึ?
"พบสองครั้ง....!"ตี้เสวียนชาพยักหน้า.
เคยพบ?สองครั้ง?
ภายในใจที่สั่นไหว,ตี้เสวียนชาเคยพบ?
"เจ้าเคยเห็น?
ที่ใหน?"จงซานที่ไม่เข้าใจ.
"ใช่,ไม่รู้ที่ใหน!"ตี้เสวียนชาที่ส่ายหน้าไปมา.
เป็นความจริง,ตี้เสวียนชาเปลี่ยนไปแล้ว,ไม่ใช่ตี้เสวียนชาในอดีต.
แน่นอนว่าหลายเรื่องที่เขาไม่สามารถถาม,และตี้เสวียนชาก็ไม่มีทางตอบด้วยเช่นกัน.
"เซียนเซียนสบายดีอย่างงั้นรึ?"ตี้เสวียนชาที่จ้องมองไปยังจงซาน.
เซียนเซียน? จงซานที่ค่อยๆวางถ้วยน้ำชาลง,แววตาจ้องมองตี้เสวียนชาด้วยความเย็นชา.
"เซียนเซียน,เจ้าคือปู่ของนางอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมในทันที.
"เจ้าหมายความว่าอย่างไร!"ตี้เสวียนชาที่เอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เซียนเซียนนั้นเป็นหลานสาวของตี้เสวียนชา,ทว่าจากความเห็นของข้า,เจ้าคือตี้เสวียนชาอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
ได้ยินคำพูดของจงซาน,ตี้เสวียนชาที่เปลี่ยนไปเล็กน้อย,ต้องไม่ลืมว่าจงซานที่เป็นผู้ดูแลเซียนเซียน,ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้เชื่อใจเหมือนดังเช่นในอดีต.
"เซียนเซียนนั้นตี้เสวียนชามอบให้ขาดูแล,เรื่องของเซียนเซียนข้าย่อมบอกกล่าวต่อตี้เสวียนชาเท่านั้น,ทว่าเจ้าเวลานี้,คือตี้เสวียนชาอย่างงั้นรึ?"จงซานที่สอบถามออกไปอีกครั้ง.
"ข้าดูไม่เหมือนตี้เสวียนชาอย่างงั้นรึ?"ตี้เสวียนชาที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ไม่,ข้าสามารถมองเห็นได้,ว่าเจ้าจดจำหลานสาวเซียนเซียนได้,ทว่ายังมีสิ่งอื่นอีก,บางสิ่งที่ไม่ดีต่อเซียนเซียน,ดังนั้นข้าไม่สามารถบอกเจ้าได้!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
ตี้เสวียชาที่ดวงตาหดเกร็ง,กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม,"เซียนเซียนเป็นหลานสาวของข้า,ข้าจะคิดไม่ดีต่อนางได้อย่างไร?"
"แล้วตี้ซือเทียน,สามารถคิดไม่ดีต่อนางได้ใหม?"จงซานที่จ้องมองไปยังตี้เสวียนชา.
ตี้เสวียนชาที่ขมวดคิ้วไปมา,เงียบไปชั่วครู่,ท้ายที่สุดก็ส่ายหน้าไปมา,"ข้าไม่ใช่ทั้งตี้เสวียนชาและตี้ซือเทียน,มีนิสัยใหม่,ทว่าเกี่ยวกับเซียนเซียน,นางจะเป็นหลานสาวของข้าตลอดกาล,ข้าไม่อนุญาตให้ใครทำร้ายนางได้,ข้าไม่ดีตรงใหน!"
จงซานที่ส่ายหน้าเผยยิ้มออกมาอย่างนุ่มนวล,"เจ้ารู้ว่าข้าต้องการสื่อความหมายอะไร,เจ้าบอกว่าไม่ดี,กับไม่ทำร้ายนาง,แม้นว่าความหมายคล้ายๆกัน,ทว่าจิตสำนึกของเจ้า,ตี้ซือเทียนยังส่งผลต่อเจ้า,เซียนเซียนนั้นมีสายโลหิตที่เหนือกว่าเจ้า,และใกล้เคียงสายโลหิตของบรรพชน,ข้าไม่รู้ว่ามันมีผลต่อบรรพชนตี้ซือเทียนขนาดใหน,ทว่าข้ารู้ว่าตี้ซือเทียนนั้นต้องการร่างนางเป็นอย่างมากแน่!"
ตี้เสวียนชาหรี่ตาจ้องมองจงซาน.
"ข้าไม่มีทางทำร้ายเซียนเซียน!"ตี้เสวียนชาเอ่ยอย่างเคร่งขรึม.
"เป็นเจ้าหรือตี้ซือเทียนที่กำลังบอกกับข้า,เรื่องนี้ข้าจำเป็นต้องเตรียมการ,หากเจ้าเป็นตี้ซือเทียน,ข้าย่อมต้องช่วยเหลือตี้เสวียนชาปกป้องเซียนเซียน,ข้าไม่มีทางที่จะให้ตี้ซือเทียนทำร้ายนางได้!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างหนักแน่น.
ตี้เสวียนชาที่จ้องมองจงซาน,"ฮ่าฮ่าฮ่า,เจ้าไม่มีทางเข้าใจนิสัยในเวลานี้ของข้าได้,ข้าบอกแล้ว
ข้าไม่ใช่ทั้งตี้เสวียนชาและตี้ซือเทียน,เป็นคนอีกคนหนึ่ง!"
จงซานที่โบกมือเบาๆ,พรอ้มกับรินน้ำชาอีกถ้วย.
ในเวลานั้น,จงซานที่จ้องมองตี้เสวียนชาด้วย,"เจ้าควรจะรู้สถานะการณ์,ข้ารับรู้มาจากเซียนเซิงซือได้บอกกล่าวต่อข้า,นิสัยใหม่อย่างงั้นรึ?
เฮ้เฮ้,ทว่าข้าไม่เชื่อว่าทั้งสองจะสามารถยึดครองร่างเดียวกันได้,สายลมสองสายสองทิศทาง,การผสานรวมกันมีแต่จะพังพินาศไปพร้อมๆกัน,จากสิ่งที่ข้าเห็นจำเป็นต้องมีฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดที่ต้องเป็นฝ่ายครองครองร่าง!"
ตี้เสวียนชาที่ดวงตาหดเกร็ง.
"บางที,ภายในจิตสำนึกของเจ้า,มีทั้งตี้เสวียนชาและตี้ซือเทียน,ทว่า,ตัวเจ้านั้นคิดว่าไม่มี,เจ้าคิดว่ามันเป็นนิสัยจิตใจใหม่นับว่าเป็นเรื่องที่ไม่ฉลาดเลย!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ข้าไม่ฉลาดอย่างงั้นรึ?"ตี้เสวียนชาที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"ข้าขอกล่าวตามเหตุผล,หากเจ้าเป็นตี้ซือเทียน,วิญญาณเทวะที่เข้าไปในร่าง,จะยอมแบ่งปันร่างกับคนอื่นหรือไม่,และมันสามารถที่จะเปลี่ยนนิสัยคนอื่นได้อย่างงั้นรึ?
เว้นแต่เจ้าไม่ใช่ตี้ซือเทียน,แต่ว่า การที่นิสัยใหม่ควบคุมร่างกายเจ้าได้,เจ้าต้องการอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
ตี้เสวียนชาที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
"ใช่,ในเวลานี้,เจ้าไม่ใช่ตี้ซือเทียน,ทว่าเป็นเพียงหุ่นเชิดของจิตสำนึกใหม่ที่ควบคุม,ทว่าจิตสำนึกใหม่นี้,กำลังทำลายความทรงจำร่างใหนร่างหนึ่ง,อาจเป็นตี้ซือเทียน?
หรือไม่ก็ตี้เสวียนชา?"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
ตี้เสวียนชาที่ดวงตาหรี่เล็กลง.
"นิสัยของข้า,ข้าตัดสินใจที่จะเป็นตี้เสวียนชาไม่มีเปลี่ยนและนิสัยของตี้ซือเทียนเอง,ก็ไม่เปลี่ยน!"ตี้เสวียนชาที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
จงซานที่ยกชาขึ้นจิบ,ส่ายหน้าไปมาและกล่าวออกมาว่า,"บางครั้ง,เจ้าอาจจะไม่รู้ตัว!"
"ข้าไม่รู้ตัว?
ใครบอกว่าข้าไม่รู้ตัว?"ตี้เสวียนชาที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เจ้า!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"หืม?"
"เกี่ยวกับเรื่องในวันนี้,เหล่าหมาป่าทั่วหล้ารับรู้ว่าเจ้าคือตี้ซือเทียน,ใครรู้ว่าเจ้าคือตี้เสวียนชา?
เผ่าหมาป่าจดจำได้แต่ตี้ซือเทียนเมื่อ 90 ล้านปีที่แล้ว,เผ่าหมาป่ามีใครบ้างที่รู้จักตี้เสวียนชา?แม้แต่,เปลี่ยนชื่อเจ้าเป็นตี้ซือเทียน,แม้ว่าเจ้าจะเป็นคนแข็งแกร่ง,ทว่าในโลกหล้านี้ย่อมมีคนแข็งแกร่งกว่า?
เมื่อเจ้าใช้นามตี้ซือเทียน,นามตี้เสวียนชาก็จะค่อยๆจางหายไปเรื่อยๆ
นับวันก็จะมากขึ้นเรื่อย,จนนามตี้เสวียนชาจะไม่มีผลกระทบต่อร่างกายอีก,เมื่อถึงเวลานั้น,เจ้าก็จะเป็นตี้ซือเทียนอย่างสมบูร,ทว่าตี้เสวียนชานั้นก็จะสลายหายไป,และทุกอย่างก็จะเหลือเพียงตี้ซือเทียน!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
"เคร้ง!"ตี้เสวียนชาที่ทำถ้วยน้ำชาหล่น,จดจ้องมองไปยังจงซาน.
"เป็นไปไม่ได้ที่ข้าจะเป็นตี้ซือเทียน,เป็นไปไม่ได้ที่ข้าจะเป็นตี้เสวียนชา,ข้าคือข้า!"ตี้เสวียนชาเอ่ยออกมาอย่างเย็นชา.
"ในท้ายที่สุด,ก็ยากที่จะบอกได้,เจ้าในเวลานี้อาจจะมีจิตสำนึกของตี้เสวียนชา,บอกข้าสิ,เจ้าจะไม่มีวันจัดการเซียนเซียนจริงๆรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
ตี้เสวียนชาที่จ้องมองจงซาน! ก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นเงียบงัน.
"เจ้าคิดว่ารวมกันได้อย่างงั้นรึ?,หากเป็นตี้เสวียนชา,เจ้าจะต้องบอกกับข้าว่าให้ช่วยดูแลหลานสาวของเจ้าให้,และเจ้าจะไม่ยินดีที่จะพูดกับข้าเช่นนี้,ตี้ซือเทียนนั้นมีผลกระทบต่อเจ้า,ตี้ซือเทียนนั้นต้องการร่างของเซียนเซียน,และได้ยึดครองจิตสำนึกส่วนหนึ่งแล้ว,ทำให้เจ้าบอกว่านี่ไม่ใช่นิสัยของเจ้า,ทว่าจิตสำนึกทั้งสองนั้นจะต้องเหลือเพียงหนึ่งเท่านั้น,คิดว่าต้องมีร่างหนึ่งร่างใดต้องสลายไป,เจ้าว่าจริงใหม?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความเย็นชา.
ตี้เสวียนชาที่เผยเหงื่อที่เย็นเยือบหลั่งออกมา.
หากเปลี่ยนเป็นนิสัยใหม่,ยังจะมีความทรงจำของตี้เสวียนชาและตี้ซือเทียนอย่างงั้นรึ?
ทั้งจิตสำนึกต้องถูกกำจัดออกไปจากร่าง,หรือหากต้องเป็นหนึ่งในทั้งคู่ล่ะ,ไม่ว่าอย่างไรก็ดูน่าหวาดกลัว,นอกจากนี้การพูดคุยกับจงซานยังทำให้สามารถพิสูจน์อะไรบางอย่างได้.
เปลี่ยนเป็นตี้เสวียนชา,หรือเปลี่ยนเป็นตี้ซือเทียน?
ตอนนี้ไม่สามารถบอกได้,ต้องบอกว่าไม่รู้ตัวต่างหาก.
ตี้เสวียนชาที่ตระหนักอะไรบางอย่างได้,ทว่าตี้ซือเทียนกลับมีผลกับเขา,ทำให้เกิดการโต้แย้งในใจ,เขาที่จ้องมองจงซาน,ท้ายที่สุดก็เผยความซับซ้อนออกมา.
"ตี้เสวียนชาหรือตี้ซือเทียน,เจ้ากำลังเลือกเป็นใคร,เจ้าต้องการที่จะเป็นใคร?"จงซานที่จ้องมองเขม็งไปยังตี้เสวียนชา.
จากนั้น,จงซานที่ยกน้ำชาขึ้นจิบ,รอคอยตี้เสวียนชาอย่างใจเย็น,เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ยากเช่นกัน,ตี้เสวียนชาต้องคิดอะไรได้อย่างแน่นอน,ต้องไม่ลืมว่าตี้ซือเทียนนั้นต้องมีไพ่อะไรบางอย่างในมือ,ไม่มีทางที่จะบอกคำอื่น.
ผ่านไปหนึ่งก้านธูป,ตี้เสวียนชาที่จ้องมองไปยังจงซาน.
"ข้าต้องการต่อสู้,หากเจ้าชนะข้าได้,ข้าจะบอกวิธีเอาชนะข้า,หากเจ้าไม่สามารถชนะข้าได้,ข้าก็จะไม่บอกสิ่งใดกับเจ้า!"ตี้เสวียนชาที่กล่าวออกมาอย่างยากลำบาก.
ต่อสู้รึ?
จงซานที่จ้องมองตี้เสวียนชาด้วยความจริงจัง,ผลลัพธ์,จงซานพอจะคาดเดาได้แล้ว,ต้องไม่ลืมว่า,ร่างกายย่อมต้องมีเจตจำนงของตัวเอง,ต้องสามารถควบคุมได้ทั้งหมด,การที่เขาบอกว่าหากชนะจะบอกวิธีในการจัดการกับเขา,ในโลกใบนี่เป็นเรื่องใหญ่แน่ที่จะบอกจุดอ่อนกับคนอื่น,ทว่าด้วยวิธีดังกล่าวนี้,ก็จะทำให้จงซานสามารถคาดเดาความถูกต้องได้มากขึ้น.
"ดี!"จงซานที่กล่าวตอบรับ.
ตี้เสวียนชาที่พ่นลมหายใจ,ทว่าในเวลานั้นใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นซับซ้อน,เห็นชัดเจนว่าความรู้สึกของตัวเองเกิดการต่อต้าน,ว่าจะใช้คำพูดของตี้เสวียนชาหรือตี้ซือเทียน,ในเมื่อตกลงแล้ว,ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะเปลี่ยนแปลง.
"ข้าจะต่อสู้,หากว่าเจ้าเป็นตี้ซือเทียน,ข้าคิดว่าจะต่อสู้ด้วยทักษะเทวะ?
ตัดสินแพ้ชนะในครั้งเดียว!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ดี!"ตี้เสวียนชากล่าวหยัน.
ทักษะเทวะรึ? ทักษะเทวะตี้ซือเทียนที่มีมาหลายสิบล้านปี,มีเหรอที่จะอ่อนด้อย.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น