Immortality Chapter 1112 With the Mr. Shi appearance same Saint corpse
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1112 ศพปราชญ์เทพที่เหมือนกับเซียนเซิงซือ.
Chapter 1112 With the Mr. Shi appearance
same Saint corpse
和尸先生样貌相同的圣人尸体
ศพปราชญ์เทพที่เหมือนกับเซียนเซิงซือ.
ดวงตาของศพปราชญ์เทพที่เปิดขึ้น,ส่องประกายสีเขียว,แผ่นกลิ่นอายแห่งความตายออกมา,ทำให้อาวุโสเทียนสั่นไหวขึ้นมาทันที.
อาวุโสเทียนที่เผยท่าทางหวาดหวั่นกริ่งเกรงขึ้นมาในทันที,ร่างกายที่ของเขาที่ถอยออกไป,ไม่กล้าจ้องมองศพนั่นอีก.
ดวงตาของศพปราชญ์เทพที่ลืมขึ้น,เสทำให้เสียงแตรเขาสัตว์ที่ดังขึ้นก่อนหน้าหยุดลง.
พลังกดดันพลานุภาพสยบที่กระจายไปทั่วทุกสารทิศ,ราวกับฟ้าสวรรค์และปฐพีจะหยุดนิ่ง,โลกศพที่ปรากฏขึ้นบนทะเลน้ำพุเหลือง,ทำให้คลื่นทะเลที่บ้าคลั่งนั้นหยุดลง,เจตภูติบนอากาศที่บนอยู่หยุดลงในทันที,ทว่าเจตภูติหลายตนที่อยู่ไกลออกไป,ราวกับว่าสัมผัสถึงวกลิ่นที่น่าเกรงขามไร้ที่สิ้นสุดก็เตรียมการจะหนี.
พื้นที่รอบๆเหล่าเจตภูติที่ค่อยๆสลายหายไปช้าๆ,เจียงซือมากมายของเซียนเซิงซือที่ร่อนลงพื้น,พร้อมกับคุกเข่าลงข้างหนึ่ง,เผยความเคารพต่อศพปราชญ์เทพ.
เจตภูติที่อยู่รอบๆ,หลังจากถูกแรงกดดันพลานุภาพมหาศาลสะกด,หลังจากนั้นก็เปลี่ยนมาเป็นเทิดทูนศพปราชญ์เทพ.
อาวุโสเทียนที่เผยท่าทางหวาดผวาตื่นตระหนกลอบมองอยู่ด้านหลังเซียนเซิงซือ.
เซียนเซิงซือที่จ้องมองไปยังโลงศพด้วยสายตาไม่แยแส.
"กึก!"แขนที่ซีดจางยื่นออกมาจากโลงศพ,พร้อมกับวางมือที่ขอบโลงศพ.
ศพปราชญ์เทพในชุดที่ดูหรูหราสีดำเงาลุกขึ้นนั่ง.
บนศพของปราชญ์เทพ,กลิ่นอายที่เก่าแก่แต่บรรพกาลแผ่ออกมา,อำนาจที่ทำให้พื้นที่รอบๆหวั่นไหวอย่างไร้เหตุผล,กลิ่นอายที่ดูตรึงเครียดตลบอบอวลไปทั่ว.
แม้แต่อาวุโสเทียนยังรู้สึกว่าแม้แต่กงซูจื่อยังไม่ทำให้บรรยากาศรอบๆตรึงเครียดได้ขนาดนี้.
ศพปราชญ์เทพที่ลุกขึ้นยืนช้าๆ,ก้าวออกจากโลกศพ,ทั่วร่างสองประกายแสงสีขาวออกมา.
ร่างของศพปราญช์เทพบินขึ้นบนอากาศ,พร้อมกับกวาดตามองพื้นที่รอบๆ,ทำให้พื้นที่ในรัศมี
หนึ่งแสนลี้,ไม่มีเจตภูติตนใหนเข้าใกล้.
ดวงตาสีเขียวที่ส่องประกาย,ศพปราชญ์เทพที่เงยหน้าขึ้นบนท้องฟ้า.
"โฮกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ศพปราชญ์เทพที่เงยหน้าขึ้นคำราม,เสียงที่ราวกับทำให้ท้องฟ้าแยกออกเป็นสองส่วน,ห้วงมิติที่กำลังสั่นไหวเป็นระลอกคลื่นกระจายออกไป.
จากนั้น,บนท้องฟ้าที่กลายเป็นหลุมน้ำวนขนาดใหญ่ขึ้น,ก่อนที่ปราณสวีมากมายจะผุดออกมา,ปราณสวีที่น่าสะพรึงเป็นอย่างยิ่ง,หมุนวนอยู่บนท้องฟ้าบนศีรษะของศพปราชญ์เทพ.
กลิ่นอายที่มีเพียงปราชญ์เทพถือครองกำลังเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว,แรงกดดันผลานุภาพสยบที่มากขึ้นเรื่อยๆ.
ทันใดนั้น,ภายในภพหยาง,ก็ปรากฏเสียงคำรามก้องไปทั่ว,อำนาจของศพปราชญ์เทพทำให้เจตภูติทุกตนหยุดนิ่งไปในทันที.
"แกร่ง! แกร่ง! แกร่ง!"
เซียนเซิงซือที่สั่นกระดิ่งเบาๆ.
บนอากาศ,ศพปราชญ์เทพที่น่าเกรงขามสั่นไปมา.
จากนั้น,เกิดเรื่องที่แปลกประหลาดศพปราชญ์เทพที่กวาดตามองลอบๆขณะจ้องมองลงมายังเซียนเซิงซือ.
ใบหน้าของเซียนเซิงซือและศพปราชญ์เทพเหมือนกันมากๆ,อาวุโสเทียนที่ยืนอยู่ด้านหลังเซียนเซิงซือ,ภายในใจที่เย็นยะเยือบ,เพราะว่าดวงตาของศพปราชญ์เทพนั้นทรงพลังร้ายกาจเกินไป,ไม่กล้าแม้แต่สบตามอง.
แน่นอนว่า,ดวงตาของปราชญ์เทพคนอื่นนั้นอาวุโสเทียนไม่เคยเห็น,ต้องไม่ลืมว่าตัวตนของปราชญ์เทพนั้น,ทุกคนไม่สามารถมองเห็นใบหน้าได้อย่างชัดเจน.
ทว่าใบหน้าของศพปราชญ์เทพเวลานี้สามารถมองเห็นได้ดูเหมือนกับเซียนเซิงซือมาก,เวลานี้พวกเขากำลังจ้องมองกันและกัน,ทำให้เกิดความรู้สึกที่แปลกประหลาด,แม้แต่อาวุโสเทียนเวลานี้ยังรู้สึกหวั่นเกรงต่อเซียนเซิงซือ.
อาวุโสเทียนเพียงแค่รู้ว่าเซียนเซิงซือสามารถควบคุมศพได้,ก่อนหน้านี้มีศพหลากหลายประเภทที่ช่วยงานจงซาน,ทว่าในวันนี้เวลานี้,คาดไม่ถึงเลยว่าเขายังมีพลังอำนาจในการควบคุมหุ่นเชิด,บางที่การควบคุมของเขานั้นไม่ต่างจากการควบคุมหุ่นเชิด,ที่หลอมขึ้นมาจากสุดยอดผู้ฝึกตนที่แข็งแกร่ง.
ในเวลานี้,อาวุโสเทียนไม่กล้าประเมินเซียนเซิงซือต่ำอีแล้ว,สิ่งที่เขาเห็นเพียงเล็กน้อยเท่านั้น,ใต้สวรรค์แห่งนี้มีหลายคนที่ไม่สามารถใช้พลังฝึกตนในการวัดความแข็งแกร่งได้,ศพปราชญ์เทพรึ?
คาดไม่ถึงเลยว่าจะสามารถควบคุมศพปราชญ์เทพได้? น่าเกรงขามเกินไปแล้ว!
ศพปราชญ์ปราชย์เทพ,อาวุโสเทียนที่จ้องมอง,สัมผัสได้ถึงแรงกดดันอำนาจที่ยิ่งใหญ่โถมทับลงมา,ทว่าในเวลานี้,เซียนเซิงซือกลับกำลังควบคุม,แม้แต่ศพปราชญ์เทพที่จ้องมองลงมา,ดวงตาของเซียนเซิงซือเวลานี้ยังแผ่แสงอำนาจที่น่าเกรงขามออกมาได้ด้วยเช่นกัน.
ปากของเซียนเซิงซือที่กำลังร่ายอาคมที่ไม่มีใครสามารถเข้าใจได,ดวงตาที่ส่องประกายเงาความมืด,แววตาที่ดุร้ายจดจ้องมองศพปราชญ์เทพที่อยู่ตรงข้าม.
ใบหน้าของศพปราชญ์เทพที่เผยความโกรธเกรี้ยวออกมาราวกับว่ากำลังถูกเซียนเซิงซือยั่วยุ.
ใบหน้าที่เหมือนกันเป็นอย่างมาทั้งสองที่กำลังจ้องมองกันและกัน.
เซียนเซิงซือยังคงบริกรรมคาถา,ส่วนอาวุโสเทียนยืนอยู่ด้านกลัง,ไม่กล่าวอะไรรับรู้ว่าเวลานี้ทั้งสองที่เหมือนกับกำลังเดิมพันอยู่.
เซียนเซิงซือต้องการควบคุมศพปราชญ์เทพ,ส่วนศพปราชญ์เทพเองก็กำลังดิ้นรนจากการควบคุมเซียนเซิงซือ.
ใบหน้าของอาวุโสเทียนที่กระตุก,หลังจากที่ตัวเองได้รับการช่วยเหลือจากเทียนเสิ่นจื่อ,ทำให้พลังฝึกตนก้าวไปถึงระดับเซียนโบราณ,ก็ทำให้ตัวเองพึงพอใจแล้ว,ทว่าเวลานี้ตัวเองกับด้อยกว่าเซียนเซิงซือมาก,จนเทียบกันไม่ได้เลย.
แน่นอน,เพราะว่าผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยของตระกูลเทียน,ล้วนแต่เป็นตัวตนระดับสูง,หากไม่เพราะว่าค่ายกลนำพุเหลืองหยินหยางพลิกกลับ,อาวุโสเทียนก็มั่นใจว่าจะไม่พ่ายแพ้ใคร.
"โฮก!"ศพปราชญ์เทพ.
"โฮกก!"เซียนเซิงซือที่คำรามออกมาเช่นเดียวกัน.
อาวุโสเทียนพบว่าเสียงคำรามของทั้งสองเหมือนกันเป็นอย่างมาก,ไม่ว่าจะเป็นคลื่นเสียง,ความยาวเสียงที่ราวกับคัดลอกกันออกมา.
หลังจากที่ทั้งสองคำรามออกมาด้วยเสียงที่เหมือนๆกัน,ศพปราชญ์เทพคาดไม่ถึงเลยว่าจะเปลี่ยนเป็นสุขุม,ไม่ต่อต้านเซียนเซิงซืออีกต่อไป,ใบหน้าที่เผยท่าทางเฉยเมยออกมา.
เซียนเซิงซือที่สั่นกระดิ่งเบาๆ,ศพปราชญ์เทพที่หันหลังกลับ,ยอมให้เซียนเซิงซือควบคุมโดยสมบูรณ์.
"อาวุโสเทียน,เขาสามารถควบคมเจตภูตได้เป็นจำนวนมาก,พวกเราไปค้นหาผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยต่อ!"เซียนเซิงซือเอ่ย.
"เป็นเป็นปราชญ์เทพจริงๆรึ?"อาวุโสเทียนที่ไม่อยากเชื่อเท่าใดนัก.
"ในอดีตคือปราชญ์เทพ,ตอนนี้เป็นเพียงศพ,มีเพียงแค่กลิ่นอายที่น่าสะพรึงหลงเหลือ,ทว่าความแข็งแกร่งนั้นยังเทียบปราชญ์เทพไม่ได้!"เซียนเซิงซือส่ายหน้าไปมา.
เพียงแค่กลิ่นอายอย่างงั้นรึ? อาวุโสเทียนไม่อยากเชื่อนัก,ทว่าก็ไม่ถามอะไรต่อไป.
"ดี,ควบคุมเจตภูติจำนวนมาก,ก็ง่ายที่จะทำ,ค่ายกลฐานน้ำพุเหลืองนั้น,อยู่ในทะเลน้ำพุเหลือง,ตราบเท่าที่เราค้นหาชีพจนค่ายกล,เส้นโลหิตค่ายกล,ที่ควบคุมเจตภูติ,ข้าคิดว่าจะสามารถค้นหาผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยฝ่ายตรงช้ามได้!"อาวุโสเทียนที่เอ่ยออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"ดี!"อาวุโสเทียนพยักหน้ารับ.
-----------------------------------------------------------------------
ภพหยาง,อาณาเขตน้ำพุเหลือง.
เส้นทางบรรจบของนำพุเหลือง,เวลานี้มีเจตภูติจากภพหยินมากมายผุดออกมา,เวลานี้กลายเป็นความวุ่นวายโกลาหลไปแล้ว.
เจตภูติที่มากขึ้นและก็มากขึ้น,อีกทั้งยังแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ,แม้นว่ากลุ่มของจงซานเวลานี้จะพบเจอกับระดับเซียนโบราณเท่านั้น,ทว่าก็มาไม่ขาดสาย,สังหารไปเรื่อยๆ,ไม่มีทีท่าว่าจะหมดเลยแม้แต่น้อย.
กลุ่มของจงซานยังคงถอยเพื่อไปยังทางออก,และระวังพื้นที่รอบๆด้วย.
จินเผิงและเต้าเหรินถูคอยปกป้อง,เหวี่ยงง้าวและดาบสังหารเจตภูติไม่หยุด,ขณะถอยออกไป.
"เซิ่งหวัง,ไม่ว่าจะไปทางใหนก็เต็มไปหมด,ซ้ำยังมากขึ้นเรื่อยๆด้วย,อีกไม่นาน,พวกเราคงไม่สามารถขยับได้แน่,เฉินคาดเดาได้ว่ามันปกคลุมทั่วอาณาเขตน้ำพุเหลือง,หากเป็นเช่นนี้ไม่ว่าจะหนีไปที่ไหนก็เปล่าประโยชน์.
"อืม!"จงซานพยักหน้ารับ.
"จินิเผิง,เช่นนั้นค้นหาหุบเขา,ตั้งเป็นฐานที่มั่นชั่วคราว.
"รับทราบ!"จินเผิงที่ตอบรับในทันที.
จากนั้นไม่นาน,จินเผิงก็ค้นพบหุบเขาขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง,ก่อนที่จะเร่งรีบสร้างค่ายกลปกคลุม,ปกปิดพื้นที่ดังกล่าว,คลุมท้องฟ้า,เพื่อเป็นที่มั่นชั่วคราว.
"ทำไมพวกเราไม่หนี!"เนี่ยชิงชิงที่เอ่ยออกมาด้วยความกังวล.
"ไม่สามารถหนีได้,บนพื้นที่เส้นทางน้ำพุเหลือง,ไม่ว่าไปที่ใหนก็เหมือนกัน,กล่าวอีกอย่างหนึ่ง,เหล่าเจตภูติมีอยู่ทุกที่,ยิ่งเราเคลื่อนที่,บางที่อาจจะเข้าปะทะกับเจตภูติที่น่าหวาดกลัวเขา,แม้นว่าจะไม่ได้หวาดกลัว,ทว่าก็ไม่จำเป็นต้องลงมือต่อสู้ให้เสียเปล่า.
"แล้วพวกเราจะทำอย่างไรดี?"เห่าเม่ยลี่ที่แสดงท่าทางกังวล.
เห่าเม่ยลี่ที่มีวิชาคำสาปที่ไม่ว่าไปที่ใหนก็ราบรื่น,ทว่ากับสถานการณ์ในเวลานี้,กลับไม่สามารถทำอะไรได้,ฟ้าดินผันแปร,คำสาปของนางไช้ไม่ได้เลยแม้แต่น้อย.
"รอ!"จงซานที่กล่าวออกมาดอย่างเคร่งขรึม.
"อะไรนะ?"
"เซียนเซิงซือและอาวุโสเทียนได้รับชัยชนะ!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"พวกเขารึ?
มั่นใจอย่างงั้นรึ?"เนี่ยชิงชิงที่ดูไม่ค่อยอยากเชื่อนัก.
"แน่นอน,"จงซานที่กล่าวยืนยันหนักแน่น.
ดังนั้น,กลุ่มของจงซานจึงหยุดชั่วคราว,เต้าเหรินถูและจินเผิงทั้งสองที่ผลัดเปลี่ยนเวรกันคนละสองชั่วยาม,เพื่อจัดการเหล่าเจตภูติที่แข็งแกร่ง,ส่วนเจตภูติที่อ่อนแอนั้นไม่สามารถทะลวงผ่านค่ายกลเข้ามาได้!
ในเวลาเดียวกันนั้น,เต้าเหรินถูที่ออกไปจัดการเจตภูติ,จินเผิงที่นั่งพักผ่อนบำเพ็ญลมหายใจด้านใน.
ส่วนจงซานและคนอื่นๆเองก็ไม่ได้กล่าวสิ่งใดออกมา,ยังคงรอคอยอย่างเงียบๆ.
ทันใดนั้น,จินเผิงที่ลืมตาขึ้นในทันที,ร่างกายผุดลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว!
"มีอะไร?"เห่าเม่ยลี่ที่อุทานออกมา.
"มีเซียนบรรพชนมา,และต่อสู้กับเต้าเหรินถูอยู่!"จินเผิงที่เอ่ยออกมาในทันที.
จินเผงที่ก้าวออกไปในทันที,ชัดเจนว่าออกไปช่วยเต้าเหรินถู.
"เซียนบรรพชน?"ทุคนที่กลายเป็นงงงวย.
จงซานที่นั่งอยู่บนบัลลังก์,จ้องมองขึ้นไปด้านนอกอย่างไม่แยแส,ส่วนคนอื่นๆที่อยู่อยู่ข้างๆจงซาน.
ที่ด้านนอกนั้น,มีสิ่งของเจตภูติที่ดังโหยหวนมากขึ้นและก็มากขึ้น,และเริ่มมีเจตภูติมากมายเข้าโจมตีค่ายกล,ทำให้เนี่ยชิงชิงและเทียนหลิงเอ่อหวาดหวั่น,ขณะเข้าไปอยู่ข้างๆจงซาน.
"จินเผิงและเต้าเหรินถูสู้กับเซียนบรรพชนอยู่รึ?
ทำไมถึงได้นานเช่นนี้?"เห่าเม่ยลี่ที่เผยท่าทางร้อนใจ.
"ตูมมมมม!”
ที่ไกลออกไปนั้น,จงซานที่มองไปยังท้องฟ้าที่มืดคลึ้ม,ก่อนที่จะสามารถมองเห็นศัตรูได้.
"ไม่ใช่เจตภูติเซียนบรรพชนอย่างงั้นรึ?"เห่าเม่ยลี่ที่เอ่ยออกมาในทันที.
"เป็นเทียนซู!"หวังจิงเหวินที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
เป็นความจริง,เทียนซู,จินเผิงและเต้าเหรินถูที่ต่อสู้กันอยู่,ทั้งสามที่อยู่ในเทียนเต๋า.
พลังกระแทกเสียงดังสนั่นหวั่นไหว,ห้วงมิติที่สั่นไหวอย่างรุนแรง,จินเผิงและเต้าเหรินถูที่เป็นนักรบที่บ้าคลั่ง,แน่นอนย่อมไม่เคยหวาดกลัวเทียนซู.
"จินเผิง,เจ้าไม่ต้องลงมือ,ให้ข้าเอง!"เต้าเหรินถูที่เอ่ยออกมา.
จินเผิงไม่ลงมืออีกต่อไป,ทว่าบินไปรอบๆ,จัดการเจตภูติที่อยู่รอบๆในทันที.
ที่ไกลออกไปนั้น,เต้าเหรินถูและเทียนซูต่อสู้กัน,เต้าเหรินถูที่เต็มไปด้วยจิตสังหาร,แม้แต่ดึงแรงอาฆาตจากเจตภูติจากพื้นที่รอบๆมาได้ด้วย,ทำให้สามารถเพิ่มพลังให้กับเทียนเต๋าตัวเอง,อำนาจของกระบี่โลหิตที่ฟุ้งกระจายพร้อมกับเข้าโจมตีเทียนเต๋าสีเงินของเทียนซู.
"ตูมมมมม!"
เทียนเต๋าของเทียนซูที่สั่นไปมา.
ทว่าเทียนซูนั้นสู้พลางถอยพลาง,คอยจับจ้องมองหาจุดอ่อนของคู่ต่อสู้,ดวงตาของเต้าเหรินถูที่เต็มไปด้วยความเย็นชา.
เต้าเหรินถูนั้น,มีประสบการณ์ในการต่อสู้มากมาย,มีรึจะเผยจุดอ่อน?
"ซี่!"
ดาบโลหิตของเขาที่ฟันอะไรบางอย่าง,เป็นร่างของเทียนซูที่ถูกฟันขาดครึ่ง!
Chapter 1112 With the Mr. Shi appearance
same Saint corpse
和尸先生样貌相同的圣人尸体
ศพปราชญ์เทพที่เหมือนกับเซียนเซิงซือ.
ดวงตาของศพปราชญ์เทพที่เปิดขึ้น,ส่องประกายสีเขียว,แผ่นกลิ่นอายแห่งความตายออกมา,ทำให้อาวุโสเทียนสั่นไหวขึ้นมาทันที.
อาวุโสเทียนที่เผยท่าทางหวาดหวั่นกริ่งเกรงขึ้นมาในทันที,ร่างกายที่ของเขาที่ถอยออกไป,ไม่กล้าจ้องมองศพนั่นอีก.
ดวงตาของศพปราชญ์เทพที่ลืมขึ้น,เสทำให้เสียงแตรเขาสัตว์ที่ดังขึ้นก่อนหน้าหยุดลง.
พลังกดดันพลานุภาพสยบที่กระจายไปทั่วทุกสารทิศ,ราวกับฟ้าสวรรค์และปฐพีจะหยุดนิ่ง,โลกศพที่ปรากฏขึ้นบนทะเลน้ำพุเหลือง,ทำให้คลื่นทะเลที่บ้าคลั่งนั้นหยุดลง,เจตภูติบนอากาศที่บนอยู่หยุดลงในทันที,ทว่าเจตภูติหลายตนที่อยู่ไกลออกไป,ราวกับว่าสัมผัสถึงวกลิ่นที่น่าเกรงขามไร้ที่สิ้นสุดก็เตรียมการจะหนี.
พื้นที่รอบๆเหล่าเจตภูติที่ค่อยๆสลายหายไปช้าๆ,เจียงซือมากมายของเซียนเซิงซือที่ร่อนลงพื้น,พร้อมกับคุกเข่าลงข้างหนึ่ง,เผยความเคารพต่อศพปราชญ์เทพ.
เจตภูติที่อยู่รอบๆ,หลังจากถูกแรงกดดันพลานุภาพมหาศาลสะกด,หลังจากนั้นก็เปลี่ยนมาเป็นเทิดทูนศพปราชญ์เทพ.
อาวุโสเทียนที่เผยท่าทางหวาดผวาตื่นตระหนกลอบมองอยู่ด้านหลังเซียนเซิงซือ.
เซียนเซิงซือที่จ้องมองไปยังโลงศพด้วยสายตาไม่แยแส.
"กึก!"แขนที่ซีดจางยื่นออกมาจากโลงศพ,พร้อมกับวางมือที่ขอบโลงศพ.
ศพปราชญ์เทพในชุดที่ดูหรูหราสีดำเงาลุกขึ้นนั่ง.
บนศพของปราชญ์เทพ,กลิ่นอายที่เก่าแก่แต่บรรพกาลแผ่ออกมา,อำนาจที่ทำให้พื้นที่รอบๆหวั่นไหวอย่างไร้เหตุผล,กลิ่นอายที่ดูตรึงเครียดตลบอบอวลไปทั่ว.
แม้แต่อาวุโสเทียนยังรู้สึกว่าแม้แต่กงซูจื่อยังไม่ทำให้บรรยากาศรอบๆตรึงเครียดได้ขนาดนี้.
ศพปราชญ์เทพที่ลุกขึ้นยืนช้าๆ,ก้าวออกจากโลกศพ,ทั่วร่างสองประกายแสงสีขาวออกมา.
ร่างของศพปราญช์เทพบินขึ้นบนอากาศ,พร้อมกับกวาดตามองพื้นที่รอบๆ,ทำให้พื้นที่ในรัศมี
หนึ่งแสนลี้,ไม่มีเจตภูติตนใหนเข้าใกล้.
ดวงตาสีเขียวที่ส่องประกาย,ศพปราชญ์เทพที่เงยหน้าขึ้นบนท้องฟ้า.
"โฮกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ศพปราชญ์เทพที่เงยหน้าขึ้นคำราม,เสียงที่ราวกับทำให้ท้องฟ้าแยกออกเป็นสองส่วน,ห้วงมิติที่กำลังสั่นไหวเป็นระลอกคลื่นกระจายออกไป.
จากนั้น,บนท้องฟ้าที่กลายเป็นหลุมน้ำวนขนาดใหญ่ขึ้น,ก่อนที่ปราณสวีมากมายจะผุดออกมา,ปราณสวีที่น่าสะพรึงเป็นอย่างยิ่ง,หมุนวนอยู่บนท้องฟ้าบนศีรษะของศพปราชญ์เทพ.
กลิ่นอายที่มีเพียงปราชญ์เทพถือครองกำลังเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว,แรงกดดันผลานุภาพสยบที่มากขึ้นเรื่อยๆ.
ทันใดนั้น,ภายในภพหยาง,ก็ปรากฏเสียงคำรามก้องไปทั่ว,อำนาจของศพปราชญ์เทพทำให้เจตภูติทุกตนหยุดนิ่งไปในทันที.
"แกร่ง! แกร่ง! แกร่ง!"
เซียนเซิงซือที่สั่นกระดิ่งเบาๆ.
บนอากาศ,ศพปราชญ์เทพที่น่าเกรงขามสั่นไปมา.
จากนั้น,เกิดเรื่องที่แปลกประหลาดศพปราชญ์เทพที่กวาดตามองลอบๆขณะจ้องมองลงมายังเซียนเซิงซือ.
ใบหน้าของเซียนเซิงซือและศพปราชญ์เทพเหมือนกันมากๆ,อาวุโสเทียนที่ยืนอยู่ด้านหลังเซียนเซิงซือ,ภายในใจที่เย็นยะเยือบ,เพราะว่าดวงตาของศพปราชญ์เทพนั้นทรงพลังร้ายกาจเกินไป,ไม่กล้าแม้แต่สบตามอง.
แน่นอนว่า,ดวงตาของปราชญ์เทพคนอื่นนั้นอาวุโสเทียนไม่เคยเห็น,ต้องไม่ลืมว่าตัวตนของปราชญ์เทพนั้น,ทุกคนไม่สามารถมองเห็นใบหน้าได้อย่างชัดเจน.
ทว่าใบหน้าของศพปราชญ์เทพเวลานี้สามารถมองเห็นได้ดูเหมือนกับเซียนเซิงซือมาก,เวลานี้พวกเขากำลังจ้องมองกันและกัน,ทำให้เกิดความรู้สึกที่แปลกประหลาด,แม้แต่อาวุโสเทียนเวลานี้ยังรู้สึกหวั่นเกรงต่อเซียนเซิงซือ.
อาวุโสเทียนเพียงแค่รู้ว่าเซียนเซิงซือสามารถควบคุมศพได้,ก่อนหน้านี้มีศพหลากหลายประเภทที่ช่วยงานจงซาน,ทว่าในวันนี้เวลานี้,คาดไม่ถึงเลยว่าเขายังมีพลังอำนาจในการควบคุมหุ่นเชิด,บางที่การควบคุมของเขานั้นไม่ต่างจากการควบคุมหุ่นเชิด,ที่หลอมขึ้นมาจากสุดยอดผู้ฝึกตนที่แข็งแกร่ง.
ในเวลานี้,อาวุโสเทียนไม่กล้าประเมินเซียนเซิงซือต่ำอีแล้ว,สิ่งที่เขาเห็นเพียงเล็กน้อยเท่านั้น,ใต้สวรรค์แห่งนี้มีหลายคนที่ไม่สามารถใช้พลังฝึกตนในการวัดความแข็งแกร่งได้,ศพปราชญ์เทพรึ?
คาดไม่ถึงเลยว่าจะสามารถควบคุมศพปราชญ์เทพได้? น่าเกรงขามเกินไปแล้ว!
ศพปราชญ์ปราชย์เทพ,อาวุโสเทียนที่จ้องมอง,สัมผัสได้ถึงแรงกดดันอำนาจที่ยิ่งใหญ่โถมทับลงมา,ทว่าในเวลานี้,เซียนเซิงซือกลับกำลังควบคุม,แม้แต่ศพปราชญ์เทพที่จ้องมองลงมา,ดวงตาของเซียนเซิงซือเวลานี้ยังแผ่แสงอำนาจที่น่าเกรงขามออกมาได้ด้วยเช่นกัน.
ปากของเซียนเซิงซือที่กำลังร่ายอาคมที่ไม่มีใครสามารถเข้าใจได,ดวงตาที่ส่องประกายเงาความมืด,แววตาที่ดุร้ายจดจ้องมองศพปราชญ์เทพที่อยู่ตรงข้าม.
ใบหน้าของศพปราชญ์เทพที่เผยความโกรธเกรี้ยวออกมาราวกับว่ากำลังถูกเซียนเซิงซือยั่วยุ.
ใบหน้าที่เหมือนกันเป็นอย่างมาทั้งสองที่กำลังจ้องมองกันและกัน.
เซียนเซิงซือยังคงบริกรรมคาถา,ส่วนอาวุโสเทียนยืนอยู่ด้านกลัง,ไม่กล่าวอะไรรับรู้ว่าเวลานี้ทั้งสองที่เหมือนกับกำลังเดิมพันอยู่.
เซียนเซิงซือต้องการควบคุมศพปราชญ์เทพ,ส่วนศพปราชญ์เทพเองก็กำลังดิ้นรนจากการควบคุมเซียนเซิงซือ.
ใบหน้าของอาวุโสเทียนที่กระตุก,หลังจากที่ตัวเองได้รับการช่วยเหลือจากเทียนเสิ่นจื่อ,ทำให้พลังฝึกตนก้าวไปถึงระดับเซียนโบราณ,ก็ทำให้ตัวเองพึงพอใจแล้ว,ทว่าเวลานี้ตัวเองกับด้อยกว่าเซียนเซิงซือมาก,จนเทียบกันไม่ได้เลย.
แน่นอน,เพราะว่าผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยของตระกูลเทียน,ล้วนแต่เป็นตัวตนระดับสูง,หากไม่เพราะว่าค่ายกลนำพุเหลืองหยินหยางพลิกกลับ,อาวุโสเทียนก็มั่นใจว่าจะไม่พ่ายแพ้ใคร.
"โฮก!"ศพปราชญ์เทพ.
"โฮกก!"เซียนเซิงซือที่คำรามออกมาเช่นเดียวกัน.
อาวุโสเทียนพบว่าเสียงคำรามของทั้งสองเหมือนกันเป็นอย่างมาก,ไม่ว่าจะเป็นคลื่นเสียง,ความยาวเสียงที่ราวกับคัดลอกกันออกมา.
หลังจากที่ทั้งสองคำรามออกมาด้วยเสียงที่เหมือนๆกัน,ศพปราชญ์เทพคาดไม่ถึงเลยว่าจะเปลี่ยนเป็นสุขุม,ไม่ต่อต้านเซียนเซิงซืออีกต่อไป,ใบหน้าที่เผยท่าทางเฉยเมยออกมา.
เซียนเซิงซือที่สั่นกระดิ่งเบาๆ,ศพปราชญ์เทพที่หันหลังกลับ,ยอมให้เซียนเซิงซือควบคุมโดยสมบูรณ์.
"อาวุโสเทียน,เขาสามารถควบคมเจตภูตได้เป็นจำนวนมาก,พวกเราไปค้นหาผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยต่อ!"เซียนเซิงซือเอ่ย.
"เป็นเป็นปราชญ์เทพจริงๆรึ?"อาวุโสเทียนที่ไม่อยากเชื่อเท่าใดนัก.
"ในอดีตคือปราชญ์เทพ,ตอนนี้เป็นเพียงศพ,มีเพียงแค่กลิ่นอายที่น่าสะพรึงหลงเหลือ,ทว่าความแข็งแกร่งนั้นยังเทียบปราชญ์เทพไม่ได้!"เซียนเซิงซือส่ายหน้าไปมา.
เพียงแค่กลิ่นอายอย่างงั้นรึ? อาวุโสเทียนไม่อยากเชื่อนัก,ทว่าก็ไม่ถามอะไรต่อไป.
"ดี,ควบคุมเจตภูติจำนวนมาก,ก็ง่ายที่จะทำ,ค่ายกลฐานน้ำพุเหลืองนั้น,อยู่ในทะเลน้ำพุเหลือง,ตราบเท่าที่เราค้นหาชีพจนค่ายกล,เส้นโลหิตค่ายกล,ที่ควบคุมเจตภูติ,ข้าคิดว่าจะสามารถค้นหาผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยฝ่ายตรงช้ามได้!"อาวุโสเทียนที่เอ่ยออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"ดี!"อาวุโสเทียนพยักหน้ารับ.
-----------------------------------------------------------------------
ภพหยาง,อาณาเขตน้ำพุเหลือง.
เส้นทางบรรจบของนำพุเหลือง,เวลานี้มีเจตภูติจากภพหยินมากมายผุดออกมา,เวลานี้กลายเป็นความวุ่นวายโกลาหลไปแล้ว.
เจตภูติที่มากขึ้นและก็มากขึ้น,อีกทั้งยังแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ,แม้นว่ากลุ่มของจงซานเวลานี้จะพบเจอกับระดับเซียนโบราณเท่านั้น,ทว่าก็มาไม่ขาดสาย,สังหารไปเรื่อยๆ,ไม่มีทีท่าว่าจะหมดเลยแม้แต่น้อย.
กลุ่มของจงซานยังคงถอยเพื่อไปยังทางออก,และระวังพื้นที่รอบๆด้วย.
จินเผิงและเต้าเหรินถูคอยปกป้อง,เหวี่ยงง้าวและดาบสังหารเจตภูติไม่หยุด,ขณะถอยออกไป.
"เซิ่งหวัง,ไม่ว่าจะไปทางใหนก็เต็มไปหมด,ซ้ำยังมากขึ้นเรื่อยๆด้วย,อีกไม่นาน,พวกเราคงไม่สามารถขยับได้แน่,เฉินคาดเดาได้ว่ามันปกคลุมทั่วอาณาเขตน้ำพุเหลือง,หากเป็นเช่นนี้ไม่ว่าจะหนีไปที่ไหนก็เปล่าประโยชน์.
"อืม!"จงซานพยักหน้ารับ.
"จินิเผิง,เช่นนั้นค้นหาหุบเขา,ตั้งเป็นฐานที่มั่นชั่วคราว.
"รับทราบ!"จินเผิงที่ตอบรับในทันที.
จากนั้นไม่นาน,จินเผิงก็ค้นพบหุบเขาขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง,ก่อนที่จะเร่งรีบสร้างค่ายกลปกคลุม,ปกปิดพื้นที่ดังกล่าว,คลุมท้องฟ้า,เพื่อเป็นที่มั่นชั่วคราว.
"ทำไมพวกเราไม่หนี!"เนี่ยชิงชิงที่เอ่ยออกมาด้วยความกังวล.
"ไม่สามารถหนีได้,บนพื้นที่เส้นทางน้ำพุเหลือง,ไม่ว่าไปที่ใหนก็เหมือนกัน,กล่าวอีกอย่างหนึ่ง,เหล่าเจตภูติมีอยู่ทุกที่,ยิ่งเราเคลื่อนที่,บางที่อาจจะเข้าปะทะกับเจตภูติที่น่าหวาดกลัวเขา,แม้นว่าจะไม่ได้หวาดกลัว,ทว่าก็ไม่จำเป็นต้องลงมือต่อสู้ให้เสียเปล่า.
"แล้วพวกเราจะทำอย่างไรดี?"เห่าเม่ยลี่ที่แสดงท่าทางกังวล.
เห่าเม่ยลี่ที่มีวิชาคำสาปที่ไม่ว่าไปที่ใหนก็ราบรื่น,ทว่ากับสถานการณ์ในเวลานี้,กลับไม่สามารถทำอะไรได้,ฟ้าดินผันแปร,คำสาปของนางไช้ไม่ได้เลยแม้แต่น้อย.
"รอ!"จงซานที่กล่าวออกมาดอย่างเคร่งขรึม.
"อะไรนะ?"
"เซียนเซิงซือและอาวุโสเทียนได้รับชัยชนะ!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"พวกเขารึ?
มั่นใจอย่างงั้นรึ?"เนี่ยชิงชิงที่ดูไม่ค่อยอยากเชื่อนัก.
"แน่นอน,"จงซานที่กล่าวยืนยันหนักแน่น.
ดังนั้น,กลุ่มของจงซานจึงหยุดชั่วคราว,เต้าเหรินถูและจินเผิงทั้งสองที่ผลัดเปลี่ยนเวรกันคนละสองชั่วยาม,เพื่อจัดการเหล่าเจตภูติที่แข็งแกร่ง,ส่วนเจตภูติที่อ่อนแอนั้นไม่สามารถทะลวงผ่านค่ายกลเข้ามาได้!
ในเวลาเดียวกันนั้น,เต้าเหรินถูที่ออกไปจัดการเจตภูติ,จินเผิงที่นั่งพักผ่อนบำเพ็ญลมหายใจด้านใน.
ส่วนจงซานและคนอื่นๆเองก็ไม่ได้กล่าวสิ่งใดออกมา,ยังคงรอคอยอย่างเงียบๆ.
ทันใดนั้น,จินเผิงที่ลืมตาขึ้นในทันที,ร่างกายผุดลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว!
"มีอะไร?"เห่าเม่ยลี่ที่อุทานออกมา.
"มีเซียนบรรพชนมา,และต่อสู้กับเต้าเหรินถูอยู่!"จินเผิงที่เอ่ยออกมาในทันที.
จินเผงที่ก้าวออกไปในทันที,ชัดเจนว่าออกไปช่วยเต้าเหรินถู.
"เซียนบรรพชน?"ทุคนที่กลายเป็นงงงวย.
จงซานที่นั่งอยู่บนบัลลังก์,จ้องมองขึ้นไปด้านนอกอย่างไม่แยแส,ส่วนคนอื่นๆที่อยู่อยู่ข้างๆจงซาน.
ที่ด้านนอกนั้น,มีสิ่งของเจตภูติที่ดังโหยหวนมากขึ้นและก็มากขึ้น,และเริ่มมีเจตภูติมากมายเข้าโจมตีค่ายกล,ทำให้เนี่ยชิงชิงและเทียนหลิงเอ่อหวาดหวั่น,ขณะเข้าไปอยู่ข้างๆจงซาน.
"จินเผิงและเต้าเหรินถูสู้กับเซียนบรรพชนอยู่รึ?
ทำไมถึงได้นานเช่นนี้?"เห่าเม่ยลี่ที่เผยท่าทางร้อนใจ.
"ตูมมมมม!”
ที่ไกลออกไปนั้น,จงซานที่มองไปยังท้องฟ้าที่มืดคลึ้ม,ก่อนที่จะสามารถมองเห็นศัตรูได้.
"ไม่ใช่เจตภูติเซียนบรรพชนอย่างงั้นรึ?"เห่าเม่ยลี่ที่เอ่ยออกมาในทันที.
"เป็นเทียนซู!"หวังจิงเหวินที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
เป็นความจริง,เทียนซู,จินเผิงและเต้าเหรินถูที่ต่อสู้กันอยู่,ทั้งสามที่อยู่ในเทียนเต๋า.
พลังกระแทกเสียงดังสนั่นหวั่นไหว,ห้วงมิติที่สั่นไหวอย่างรุนแรง,จินเผิงและเต้าเหรินถูที่เป็นนักรบที่บ้าคลั่ง,แน่นอนย่อมไม่เคยหวาดกลัวเทียนซู.
"จินเผิง,เจ้าไม่ต้องลงมือ,ให้ข้าเอง!"เต้าเหรินถูที่เอ่ยออกมา.
จินเผิงไม่ลงมืออีกต่อไป,ทว่าบินไปรอบๆ,จัดการเจตภูติที่อยู่รอบๆในทันที.
ที่ไกลออกไปนั้น,เต้าเหรินถูและเทียนซูต่อสู้กัน,เต้าเหรินถูที่เต็มไปด้วยจิตสังหาร,แม้แต่ดึงแรงอาฆาตจากเจตภูติจากพื้นที่รอบๆมาได้ด้วย,ทำให้สามารถเพิ่มพลังให้กับเทียนเต๋าตัวเอง,อำนาจของกระบี่โลหิตที่ฟุ้งกระจายพร้อมกับเข้าโจมตีเทียนเต๋าสีเงินของเทียนซู.
"ตูมมมมม!"
เทียนเต๋าของเทียนซูที่สั่นไปมา.
ทว่าเทียนซูนั้นสู้พลางถอยพลาง,คอยจับจ้องมองหาจุดอ่อนของคู่ต่อสู้,ดวงตาของเต้าเหรินถูที่เต็มไปด้วยความเย็นชา.
เต้าเหรินถูนั้น,มีประสบการณ์ในการต่อสู้มากมาย,มีรึจะเผยจุดอ่อน?
"ซี่!"
ดาบโลหิตของเขาที่ฟันอะไรบางอย่าง,เป็นร่างของเทียนซูที่ถูกฟันขาดครึ่ง!
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น