Immortality Chapter 1111 Ascends the sky without the gate, next roadless
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1111 สวรรค์ที่ไร้ประตูและเส้นทาง.
Chapter 1111 Ascends the sky without the
gate, next roadless
上天无门,下地无路
สวรรค์ที่ไร้ประตูและเส้นทาง.
ท้องฟ้าในเวลานี้ที่มีเมฆทมิฬมากขึ้นเรื่อยๆ,กัวซูฝูที่พบเข้าในทันที,เหล่าศิษย์ของกงซูจื่อเองก็พบความผิดปรกติเช่นนั้น,ทุกอย่างเร่มกลายเป็นวุ่นวายเล็กน้อยแล้ว.
กัวซือฝูที่โลกมือ,เหล่าคนของต้าหลี่มากมายก็กระจายไปทั่วทุกสารทิศ,ส่วนคนของกงซูจื่อในเวลานี้ก็เช่นกันเริ่มค้นหาความผิดปรกติแล้ว.
จงซานที่ราวกับว่าจะรับรู้ได้ในทันที,เขาจ้องมองไปยังค่ายกลฮวงจุ้ยทิศใต้,รู้สึกราวกับว่าเส้นทางน้ำพุเหลืองนั้นถูกค่ายกลปกคลุมอยู่,ปราณทมิฬเริ่มปะทุเพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ,ราวกับว่าต้องการเปลี่ยนท้องฟ้าให้กลายเป็นหนึ่งในค่ายกลฮวงจุ้ย.
อีกฝั่ง,เทียนซูที่สังการเหล่าผู้เยาว์ตระกุลเทียน,โบกมืให้มาอยู่ใต้บัลลังก์ก่อนที่จะปรากฏแสงสีเงินขึ้นปกคลุมพื้นที่บัลลังก์ของตัวเอง,พื้นที่รอบๆส่องประกายแสงเรื่อๆสีเงินออกมา.
สายตาของทุกคนที่จ้องมองไปยังเทียนซู,ทุกคนต่างก็ไม่เข้าใจเทียนซูมีแผนการร้ายอะไร!
ปราณทมิฬที่หนาขึ้นเรื่อยๆมากขึ้นและก็มากขึ้น,เมฆสีดำเองก็เช่นกัน,เพียงแค่ครึ่งชั่วยามเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า,ปกปิดท้องฟ้า,แดนเทวะกงซูเวลานี้กลายเป็นมืดคลึ้มในทันที.
เมฆที่มืดคลึ้มยังคงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ,ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆกระจายออกไปรอบ,ปราณปิศาจที่ดูเหมือนว่าจะมากขึ้นด้วย,เหล่าผู้ฝึกตนที่มีพลังฝึกตนต่ำเวลานี้หัวใจเต็มไปมาไม่เป็นจังหวะ.
กัวซือฝูที่ปล่อยคลื่นพลังพุ่งออกไปบนท้องฟ้า,กวาดล้างเมฆบนอากาศ,เกิดเสียงดังสนั่น,เมฆสลายหายตัวไป,ทว่าเพียงแค่ช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้น,จากนั้นก็กลับมารวมกันใหม่และยังหนากว่าเดิมด้วย.
ฟ้าดินเปลี่ยนแปลงเป็นดำมืด,ทำให้ทุกคนขนลุกพร้อมๆกัน.
ในเวลานั้น,บนท้องฟ้าที่ดำมืด,ปรากฏเมฆสีเหลืองขึ้นในทันที!
เมฆสีเหลือง? หมายความว่าอย่างไร?
"ตูมมม!” "ตูมมม!”
"ตูมมม!”..........................................
ภายในเมฆสีเหลืองนั้น,มีเจตภูติมากมายที่กำลังล่วงหล่นลงมา,มันมาจากภพหยิน,เจตภูติที่น่าหวาดกลัวปรากฏตัวแล้ว.
"อ๊ากกก
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~! ”
เสียงโหยหวนดังขึ้น,ภายในสภาพแววล้อมที่มืดมิด,มีบางคนถูกเจตภูติสังหารไปแล้ว.
"เปิดค่ายกลกงซู!"เสียงจากพื้นที่ไกลออกไปดังขึ้น.
"นักรบต้าหลี่,เตรียมเข้าปะทะศัตรู!"กัวซือฝูออกคำสั่ง.
เมฆสีเหลืองที่ปรากฏขึ้นเรื่อยๆ,ทุกคนสามารถมองเห็น,ที่ด้านในนั้นปรากฏลมหนาวเย็นยะเยือกแผ่ออกมา.
บนเส้นทางน้ำพุเหลืองนั้น,มีอะไรบางอย่างล่วงหล่นลงมา,จากนั้นบนอากาศ,เจตภูมิมากมายก็ถูกปล่อยออกมา,ปิศาจร้ายที่บ้าคลั่ง,ปิศาจที่ไร้เชาว์ปัญญาจากภพหยิน,กลับมาปรากฏที่นี่,ปิศาจร้ายที่ทำลายทุกสิ่งมีชีวิต,กำจัดทุกอย่างให้สลายหายไปด้วยความกระหายโลหิต.
เสียงโหยหวนที่ดังขึ้นทุกที่,การต่อสู้ที่น่าสะพรึงเกิดขึ้นมาแล้ว.
"ถอยก่อน!"กัวซือฝูที่ตะโกนออกมาในทันที.
ทันทีที่กัวซือฝูสั่งการ,เหล่านักรบต้าหลี่ถอยกลับมารวมกันในทันที,เตรียมที่จะหนีออกจากที่นี่.
ทว่าในเวลานี้,ภายใต้เมฆที่มืดมิด,ราวกับว่าไร้ที่สิ้นสุด,ไม่มีใครรู้ว่ามันยืดยาวออกไปมากมายขนาดใหน.
เจตภูติมากมายที่เริ่มผุดออกมาจากน้ำพุเหลืองมากขึ้นและก็มากขึ้น,ล่วงหล่นจากท้องฟ้าเองก็เช่นกันซึ่งเต็มไปด้วยเจตภูติที่แข็งแกร่ง.
การถอยออกมา,ไม่เพียงไม่คืบหน้า,ยังกลายเป็นเสี่ยงอันตรายที่จะหลงทิศอีกด้วย.
จากบนอากาศเส้นทางน้ำพุเหลือง,เจตภูมิมืดฟ้ามัวดินออกมาไม่หยุด,พื้นที่รอบๆเหล่าเจตภูติไล่ล่าสังหารสิ่งมีชีวิตในทันที.
จากบนท้องฟ้าที่เหมือนกับไร้ซึ่งประตู,ท้องฟ้าที่ไร้ซึ่งแสงสว่าง,กลายเป็นสวรรค์ที่ไร้ประตูและเส้นทาง,เวลานี้ทำได้แค่หนีเท่านั้น,ผู้คนมากมายที่หลบหนี,หลายคนที่หลงทิศ,จมอยู่ในความมืด,ถูกเจตภูติมากมายสังหารไป,แม้แต่กองทัพขนาดใหญ่ก็ยังยากที่จะต้านทาน,ราวกับภัยพิบัตที่น่าสะพรึงได้มาเยือน.
กัวซือฝูในเวลานี้,ทำได้แค่ปกป้องเหล่าคนสำคัญของต้าหลี่,การจะปกป้องทุกคนเอาไว้นั้น,แทบเป็นไปไม่ได้.
แทบจะในทันที,อาณาเขตน้ำพุเหลืองได้จมลงสู่ความวุ่นวาย,กลายเป็นสถานการณ์ที่ย่ำแย่,อสุรกายปิศาจปรากฏขึ้นทุกแห่งหน.
กลุ่มของจงซานที่แยกจากกลุ่มของกัวซือฝู.
เป็นจงซานที่จงใจทำเช่นนั้น,จงซานต้องการปกป้องคนที่ใกล้ชิดเท่านั้น,ภายใต้ความวุ่นวายนี้,ยากที่จะปกป้องทุกคนได้,นอกจากนี้ยิ่งอยู่ในกลุ่มคนที่กระจายอยู่ทั่ว,หลิงเอ๋อและคนอื่นๆก็จะยิ่งได้รับอันตราย,เพราะว่าไม่รู้ว่าเจตภูติที่ดุร้ายนั้นมาจากทิศใด.
นอกจากนี้,ความแข็งแกร่งของเจตภูติเองก็มากขึ้นเรื่อยๆ,ในเวลานี้,จงซานสามารถมองเห็นได้ว่ามันมีระดับเซียนโบราณแล้ว.
อย่างไรก็ดี,เซียนบรรพชนนั้นยังมีทักษะสร้างโลกเขตแดนและนำคนอื่นเข้าไปอยู่ด้านใน,ทว่าเมื่อสร้างโลกเขตแดนแล้ว,ก็จะมองไม่เห็นด้านนอก,การจะถูกทะลวงจากเจตภูติที่น่าเกรงขามนั้นเป็นเรื่องที่ง่ายมาก,เมื่อโลกเขตแดนพังทลาย,ไม่เพียงแต่ทุกคนจะได้รับอันตราย,จิตวิญญาณของตัวเองก็ได้รับอันตรายด้วย.
ดังนั้นแล้ว,ถึงแม้นว่ากัวซือฝูจะทรงพลังขนาดใหน,ในเวลานี้ก็ไม่กล้าใช้ทักษะโลกเขตแดนของตัวเองออกมา.
"เซิ่งหวัง!"
ก่อนหน้านี้เต้าเหรินถูซ่อนตัวอยู่ในเขตแดนแม่น้ำเหลืองเพื่อรอจงซาน,และจินเผิงที่กลับไปแจ้งข่าวและมอบดาบปิงเสวี๋ยคืนให้พร้อมกับนำเขาออกมา.
เมื่อเต้าเหรินถูเห็นจงซาน,แววตาที่ส่องประกายด้วยความเคารพ,เต้าหรินถูแม้นว่าก่อนหน้านี้ที่รู้สึกหัวใจแทบสลาย,แม้นว่าจงซานจะใช้เรื่องนี้บีบบังคับเขา,ก็ยังทำให้เขาเคารพจงซานเช่นเดิม.
กลุ่มของจงซานในเวลานี้,มีจงซาน,จินเผิง,เต้าเหรินถู,หวังจิงเหวิน,เห่าเม่ยลี่,เนี่ยชิงชิง,มังกรน้อยเสี่ยวจินและเทียนหลิงเอ๋อ,ภายในใจของจงซานที่ต้องการดูแลคนเพียงเท่านั้น,ส่วนคนอื่นๆนั้นเขาไม่สามารถช่วยอะไรได้.
"จินเผิง,เต้าเหรินถู,กวาดตามองพื้นที่รอบๆให้ดี,อย่าให้เจตภูติตนใดเข้ามาใกล้พวกเรา!"จงซานที่เอ่ยสังการในทันที.
"รับทราบ!"ทั้งสองที่รับคำในทันที.
ในเวลานี้,เจตภูติมากมายที่ล่วงหล่นลงมาจากเมฆสีเหลือง,ก่อนที่จะพุ่งพล่านกระจายไปทั่ว,สายตาของมันที่แดงซาน,ก่อนที่จะพุ่งมายังตำแหน่งของเนี่ยชิงชิง.
"ตูมมมม!”
ง้าวฟางเทียนฮวาจีที่ตะวัดออกไป,สังหารเจตภูติพร้อมกันหลายตัว,เกิดระเบิดเป็นระยะๆ!
"เซิ่งหวัง,มีเจตภูติมากเกินไป,ไม่สามารถจัดการได้ทั้งหมด,พวกเราแทบจะถอยออกไปไม่ได้,ตอนนี้ทำอย่างไรดี?"เต้าเหรินถูกล่าวออกมาด้วยท่าทางร้อนใจ.
"พยายามถอยออกมาให้ได้มากที่สุด!"จงซานเอ่ย.
"รับทราบ!"
อีกฝั่ง,กลุ่มของศาลเทวะต้าหลี่,และฝั่งของศิษย์กงซูจื่อเวลานี้แตกกระจายออกไปรอบๆ,เจตภูติที่มากขึ้นเรื่อยๆ,ผู้ฝึกตนภายในลานที่กระจายหายไปอย่างรวดเร็ว.
ที่มุมหนึ่ง,เหล่าคนของตระกูลเทียนที่ยังคงสงบนิ่งไม่เดือนร้อนใดๆ.
เหล่าคนของตระกูลเทียน,ดูเหมือนว่าจะมีค่ายกลที่ผิดปรกติ,เตราบเท่าที่เจตภูติเข้ามาใกล้,พวกมันก็จะบินหนีหายไปไม่เข้ามาใกล้,ดังนั้นสถานที่คนของตระกูลเทียนจึงปลอดภัย.
"พวกเจ้าป้องกันที่นี่เอาไว้! รอให้ข้ากลับมา!"เทียนซูที่นั่งบนบัลลังก์ก่อนจะลุกขึ้นทันที.
"รับทราบ!"เหล่าผู้เยาว์ตระกูลเทียนที่ตอบรับ.
จากนั้นเทียนซูก็หายไปพุ่งตรงเข้าไปในโลกที่บ้าคลั่ง,มุ่งไปยังทิศทางหนึ่งเป็นทิศทางที่จงซานจากไปนั่นเอง!
--------------------------------------------------------------------------
เขตแดนน้ำพุเหลือง,หยินหยางพลิกกลับ.
อาวุโสเทียนและเซียนเซิงซือที่ยังก้าวเข้ามาด้านในของภพหยิน.
ลึกเข้ามาในภพหยิน,ต้นน้ำของน้ำพุเหลือง.
สถานที่แห่งนี้มีเทือกเขาสีดำทมึน,อาวุโสเทียนและเซียนเซิงซือที่ไปยืนอยู่ที่ตรงนั้น,พร้อมกับกวาดตามองพื้นที่รอบๆ.
บนภูเขาแห่งหนึ่ง,มีเสียงการต่อสู้กันดังกึกก้อง.
ภายในหุบเขาแห่งนั้น,มีโลกศพหลายพัน,ที่ด้านในนั้นมีปราณที่ดุร้ายบ้าคลั่ง,เซียนเซิงซือที่โบกมือ,ส่งโลงศพสิบโลงลอยขึ้นมาจากพื้นดิน,ก่อนที่จะใช้วิชาลับบางอย่างถอนตระปูสองร้อยดอกออกมาในทันที.
เซียนเซิงซือที่นำกระดิ่งออกมา,ก่อนที่จะสั่นเบาๆ,ก่อนที่โลกศพทั้ง
200 จะผุดร่างเจียงซือสองร้อยตน,พุ่งออกไปทุกทิศทุกทาง.
ด้วยความเร็วที่มากมาย,จนแม้แต่เจตภูติไม่สามารถตามทันที.
จากนั้นเจียงซือที่ควบคุมเจียงซือหลายพันพุ่งตรงบุกไปด้านหน้า.
ทว่าพื้นที่รอบๆนั้นมีเจตภูติมากมาย,ปกคลุมทั่วท้องฟ้า,แม้แต่รวมตัวกันให้กลายเป็นตัวตนที่ใหญ่โตขึ้น,แม้นว่าเซียนเซิงซือจะมีเจียงซือหลายพันตนกับจำนวนศัตรูมหาศาลเช่นนี้,ก็ไม่สามารถทนได้เช่นกัน.
ใต้สวรรค์แห่งนี้มีเส้นทางน้ำพุเหลืองสามแห่ง,แต่ละแห่งนั้นแตกต่างกันออกไป.
สถานที่แห่งนี้มีเจตภูติมากมาย,และยังมีตัวตนที่น่าเกรงขาม,ทรงพลังเป็นอย่างมาก,เต็มไปด้วยความดุร้ายที่พร้อมเข้ามาทำร้ายทุกคนไร้ซึ่งลังเล.
เจตภูติเหล่านี้ทรงพลังมากขึ้นเรื่อยๆ,เวลานี้ใบหน้าของอาวุโสเทียนที่เปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์มากขึ้นเรื่อยๆ.
"เซียนเซิงซือ,ข้าได้ยินมาว่าสถานที่แห่งนี้มีเศษกระดูกมากมายของอสุรกายปิศาจ,แม้แต่เซียนบรรพชนบางคนที่เข้ามาที่นี้ยังต้องตกตายไป,ภายในสถานที่แห่งนี้มีเจตภูติที่แข็งแกร่งมาก,เมื่อเส้นทางหยินหยากถูกปรับเปลี่ยน,สถานที่แห่งนี้ก็จะยิ่งอันตรายมากยิ่งขึ้น,ไม่ต้องเอ่ยเลยว่าฝ่ายตรงข้ามเป็นผู้ฝึกตนฮวงจุ้ย,บางที่พวกเราจะถูกสังหารไปอย่างรวดเร็วเลยก็ได้!"อาวุโสเทียนที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางเป็นกังวล.
เป็นความจริงในเวลานี้เหล่าเจตภูติที่ทรงพลังแข็งแกร่งเพิ่มมากขึ้น,จนแม้แต่เริ่มทำลายเจียงซือของเซียนเซิงซือได้แล้ว.
ทั้งที่เจียงซือก่อนหน้านี้สามารถสังหารพวกมันได้เพียงการโจมตีเดียว.
เซียนเซิงซือที่กวาดตามองจดจ้องมองอย่างไม่แยแส,พร้อมกับกล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล,"โปรดวางใจ,มีข้าอยู่!"
ระหว่างที่กล่าวนี้,เซียนเซิงซือเริ่มร่ายอาคมบางอย่างออกมา,ยากที่จะกล่าวสิ่งใด,ปราณทมิฬมากมายที่พวยพุ่งขึ้นก่อนที่จะตรงดิ่งมายังทิศทางหน้าผากของเซียนเซิงซือ.
ที่ด้านผากของเซียนเซิงซือเวลานี้ปรากฏรอยแยกออกมา.
ใบหน้าของอาวุโสเทียนที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน,นี่มัน,วิชาลับอะไร?
หน้าผากของเขาที่ขยายกว้างใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ,จากนั้นก็ปรากฏโลงศพใหญ่ยักษ์ที่ผุดออกมาจากด้านใน.
อาวุโสเทียนที่แววตาสั่นไปมา,"นี่มัน,ไม่ใช่ว่า,คือโลงศพม่วงที่บรรจุศพทงเทียน,ในโลกใบเล็กหรอกรึ?"
เซียนเซิงซือพยักหน้ารับ,ทว่าไม่ได้คิดจะอธิบายอะไรออกมา.
โลงศพยักษ์สีม่วง,ที่ปล่อยกลิ่นอายสยบพื้นที่รอบๆเอาไว้ในทันที.
เซียนเซิงซือที่ค่อยๆเปิดฝาของโลงศพออกมาเบาๆอย่างนุ่มนวล.
ขณะที่เปิดฝาของโลกศพออกมานั้น,ราวกับว่าได้ยินเสียงแตรเขาสัตว์ดังขึ้นมาดังกึกก้องไปทั่วสวรรค์และปฐพี.
”!”
เสียงที่ดูมืดมนขมุกขมัว,เคร่งขรึมน่าหวาดหวั่น.
เมื่อโลงศพเปิดออก,อาวุโสเทียนที่ลอบมองเข้าไปด้านใน,ปราณทมิฬที่อบอวนหนาแน่นอัดอยู่ด้านใน,ก่อนที่จะรวมตัวเป็นศพๆหนึ่ง,ศพดังกล่าวนั้นสวมชุดที่ดูหรูหราอลังการ,ส่องประกายเงาสีดำออกมา.
มือทั้งสองข้างที่ขยับเล็กน้อย,บนศีรษะสวมมงกุฏหยกสีดำ,ดูเหมือนกับว่ามีสถานะที่ไม่ธรรมดา,ใบหน้าที่ดูขาวซีด,ไม่มีริ้วสีแดง,ดวงตาที่หลับลงทว่าแผ่ปราณความตายอย่างบ้าคลั่งออกมา.
นี่ไม่ใช่สิ่งสำคัญ,สิ่งสำคัญที่อาวุโสเทียนเห็นใบหน้าดังกล่าวนั่น,ใบหน้านี้......
อาวุโสเทียนที่เผยท่าทางตื่นตระหนกออกมาเหมือนกับเซียนเซิงซือยิ่งนัก,หากไม่เพราะว่าเซียนเซิงซือยืนอยู่ตรงนี้,อาวุโสเทียนต้องคิดว่านี่คือศพของเซียนเซิงซืออย่างแน่นอน.
มีศพที่เหมือนกับเซียนเซิงซือขนาดนี้ด้วยอย่างงั้นรึ?
ทว่ากลิ่นอายที่ปล่อยออกมาจากศพนี้,ทำไมถึงได้ดูยิ่งใหญ่น่าประหลาดใจ,กลิ่นอายนี้,อาวุโสเทียนแทบหายใจติดขัด,เหมือนกับ,เหมือนกับใคร..
ใช่แล้ว,กงซูจื่อ!
อาวุโสเทียนรู้สึกเหมือนกลิ่นอายของกงซูจื่อนี่เอง.
กลิ่นอายปราชญ์เทพ,กลิ่นอายที่น่าเกรงขาม,นี่คือศพของปราชญ์เทพอย่างงั้นรึ?
แววตาของอาวุโสเทียนที่เผยท่าทางตื่นตระหนกตกใจออกมา,นี่มันคล้ายกับศพของปราชญ์เทพอย่างคาดไม่ถึง,พู,พรึบ,พู! อาวุโสเทียนที่รู้สึกราวกับดวงวิญญาณที่กำลังสั่นสะเทือน.
ใบหน้าของอาวุโสเทียนที่เปลี่ยนไปในทันที,ในเวลานั้น,ดวงตาของอาวุโสเทียนหดเกร็ง,แววตาที่ส่ายไปมาด้วยความหวาดหวั่น,ขณะที่จะเอ่ยปากพูดอะไรบางอย่าง.
ศพปราชญ์เทพที่ลุกขึ้นมานั้น,ดวงตาทั้งสองข้างที่ลืมขึ้นในทันที! ดวงตาที่ส่องประกายแสงสีเขียว,อำนาจพลังแห่งความตายที่ราวกับจะชอนไชเข้าไปในจิตวิญญาณ.
อาวุโสเทียนเร่งรีบถอยห่างออกมา,ร่างกายของเขาที่ขยับออกมาอย่างรวดเร็ว,ไม่กล้ามองศพดังกล่าว.
Chapter 1111 Ascends the sky without the
gate, next roadless
上天无门,下地无路
สวรรค์ที่ไร้ประตูและเส้นทาง.
ท้องฟ้าในเวลานี้ที่มีเมฆทมิฬมากขึ้นเรื่อยๆ,กัวซูฝูที่พบเข้าในทันที,เหล่าศิษย์ของกงซูจื่อเองก็พบความผิดปรกติเช่นนั้น,ทุกอย่างเร่มกลายเป็นวุ่นวายเล็กน้อยแล้ว.
กัวซือฝูที่โลกมือ,เหล่าคนของต้าหลี่มากมายก็กระจายไปทั่วทุกสารทิศ,ส่วนคนของกงซูจื่อในเวลานี้ก็เช่นกันเริ่มค้นหาความผิดปรกติแล้ว.
จงซานที่ราวกับว่าจะรับรู้ได้ในทันที,เขาจ้องมองไปยังค่ายกลฮวงจุ้ยทิศใต้,รู้สึกราวกับว่าเส้นทางน้ำพุเหลืองนั้นถูกค่ายกลปกคลุมอยู่,ปราณทมิฬเริ่มปะทุเพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ,ราวกับว่าต้องการเปลี่ยนท้องฟ้าให้กลายเป็นหนึ่งในค่ายกลฮวงจุ้ย.
อีกฝั่ง,เทียนซูที่สังการเหล่าผู้เยาว์ตระกุลเทียน,โบกมืให้มาอยู่ใต้บัลลังก์ก่อนที่จะปรากฏแสงสีเงินขึ้นปกคลุมพื้นที่บัลลังก์ของตัวเอง,พื้นที่รอบๆส่องประกายแสงเรื่อๆสีเงินออกมา.
สายตาของทุกคนที่จ้องมองไปยังเทียนซู,ทุกคนต่างก็ไม่เข้าใจเทียนซูมีแผนการร้ายอะไร!
ปราณทมิฬที่หนาขึ้นเรื่อยๆมากขึ้นและก็มากขึ้น,เมฆสีดำเองก็เช่นกัน,เพียงแค่ครึ่งชั่วยามเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า,ปกปิดท้องฟ้า,แดนเทวะกงซูเวลานี้กลายเป็นมืดคลึ้มในทันที.
เมฆที่มืดคลึ้มยังคงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ,ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆกระจายออกไปรอบ,ปราณปิศาจที่ดูเหมือนว่าจะมากขึ้นด้วย,เหล่าผู้ฝึกตนที่มีพลังฝึกตนต่ำเวลานี้หัวใจเต็มไปมาไม่เป็นจังหวะ.
กัวซือฝูที่ปล่อยคลื่นพลังพุ่งออกไปบนท้องฟ้า,กวาดล้างเมฆบนอากาศ,เกิดเสียงดังสนั่น,เมฆสลายหายตัวไป,ทว่าเพียงแค่ช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้น,จากนั้นก็กลับมารวมกันใหม่และยังหนากว่าเดิมด้วย.
ฟ้าดินเปลี่ยนแปลงเป็นดำมืด,ทำให้ทุกคนขนลุกพร้อมๆกัน.
ในเวลานั้น,บนท้องฟ้าที่ดำมืด,ปรากฏเมฆสีเหลืองขึ้นในทันที!
เมฆสีเหลือง? หมายความว่าอย่างไร?
"ตูมมม!” "ตูมมม!”
"ตูมมม!”..........................................
ภายในเมฆสีเหลืองนั้น,มีเจตภูติมากมายที่กำลังล่วงหล่นลงมา,มันมาจากภพหยิน,เจตภูติที่น่าหวาดกลัวปรากฏตัวแล้ว.
"อ๊ากกก
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~! ”
เสียงโหยหวนดังขึ้น,ภายในสภาพแววล้อมที่มืดมิด,มีบางคนถูกเจตภูติสังหารไปแล้ว.
"เปิดค่ายกลกงซู!"เสียงจากพื้นที่ไกลออกไปดังขึ้น.
"นักรบต้าหลี่,เตรียมเข้าปะทะศัตรู!"กัวซือฝูออกคำสั่ง.
เมฆสีเหลืองที่ปรากฏขึ้นเรื่อยๆ,ทุกคนสามารถมองเห็น,ที่ด้านในนั้นปรากฏลมหนาวเย็นยะเยือกแผ่ออกมา.
บนเส้นทางน้ำพุเหลืองนั้น,มีอะไรบางอย่างล่วงหล่นลงมา,จากนั้นบนอากาศ,เจตภูมิมากมายก็ถูกปล่อยออกมา,ปิศาจร้ายที่บ้าคลั่ง,ปิศาจที่ไร้เชาว์ปัญญาจากภพหยิน,กลับมาปรากฏที่นี่,ปิศาจร้ายที่ทำลายทุกสิ่งมีชีวิต,กำจัดทุกอย่างให้สลายหายไปด้วยความกระหายโลหิต.
เสียงโหยหวนที่ดังขึ้นทุกที่,การต่อสู้ที่น่าสะพรึงเกิดขึ้นมาแล้ว.
"ถอยก่อน!"กัวซือฝูที่ตะโกนออกมาในทันที.
ทันทีที่กัวซือฝูสั่งการ,เหล่านักรบต้าหลี่ถอยกลับมารวมกันในทันที,เตรียมที่จะหนีออกจากที่นี่.
ทว่าในเวลานี้,ภายใต้เมฆที่มืดมิด,ราวกับว่าไร้ที่สิ้นสุด,ไม่มีใครรู้ว่ามันยืดยาวออกไปมากมายขนาดใหน.
เจตภูติมากมายที่เริ่มผุดออกมาจากน้ำพุเหลืองมากขึ้นและก็มากขึ้น,ล่วงหล่นจากท้องฟ้าเองก็เช่นกันซึ่งเต็มไปด้วยเจตภูติที่แข็งแกร่ง.
การถอยออกมา,ไม่เพียงไม่คืบหน้า,ยังกลายเป็นเสี่ยงอันตรายที่จะหลงทิศอีกด้วย.
จากบนอากาศเส้นทางน้ำพุเหลือง,เจตภูมิมืดฟ้ามัวดินออกมาไม่หยุด,พื้นที่รอบๆเหล่าเจตภูติไล่ล่าสังหารสิ่งมีชีวิตในทันที.
จากบนท้องฟ้าที่เหมือนกับไร้ซึ่งประตู,ท้องฟ้าที่ไร้ซึ่งแสงสว่าง,กลายเป็นสวรรค์ที่ไร้ประตูและเส้นทาง,เวลานี้ทำได้แค่หนีเท่านั้น,ผู้คนมากมายที่หลบหนี,หลายคนที่หลงทิศ,จมอยู่ในความมืด,ถูกเจตภูติมากมายสังหารไป,แม้แต่กองทัพขนาดใหญ่ก็ยังยากที่จะต้านทาน,ราวกับภัยพิบัตที่น่าสะพรึงได้มาเยือน.
กัวซือฝูในเวลานี้,ทำได้แค่ปกป้องเหล่าคนสำคัญของต้าหลี่,การจะปกป้องทุกคนเอาไว้นั้น,แทบเป็นไปไม่ได้.
แทบจะในทันที,อาณาเขตน้ำพุเหลืองได้จมลงสู่ความวุ่นวาย,กลายเป็นสถานการณ์ที่ย่ำแย่,อสุรกายปิศาจปรากฏขึ้นทุกแห่งหน.
กลุ่มของจงซานที่แยกจากกลุ่มของกัวซือฝู.
เป็นจงซานที่จงใจทำเช่นนั้น,จงซานต้องการปกป้องคนที่ใกล้ชิดเท่านั้น,ภายใต้ความวุ่นวายนี้,ยากที่จะปกป้องทุกคนได้,นอกจากนี้ยิ่งอยู่ในกลุ่มคนที่กระจายอยู่ทั่ว,หลิงเอ๋อและคนอื่นๆก็จะยิ่งได้รับอันตราย,เพราะว่าไม่รู้ว่าเจตภูติที่ดุร้ายนั้นมาจากทิศใด.
นอกจากนี้,ความแข็งแกร่งของเจตภูติเองก็มากขึ้นเรื่อยๆ,ในเวลานี้,จงซานสามารถมองเห็นได้ว่ามันมีระดับเซียนโบราณแล้ว.
อย่างไรก็ดี,เซียนบรรพชนนั้นยังมีทักษะสร้างโลกเขตแดนและนำคนอื่นเข้าไปอยู่ด้านใน,ทว่าเมื่อสร้างโลกเขตแดนแล้ว,ก็จะมองไม่เห็นด้านนอก,การจะถูกทะลวงจากเจตภูติที่น่าเกรงขามนั้นเป็นเรื่องที่ง่ายมาก,เมื่อโลกเขตแดนพังทลาย,ไม่เพียงแต่ทุกคนจะได้รับอันตราย,จิตวิญญาณของตัวเองก็ได้รับอันตรายด้วย.
ดังนั้นแล้ว,ถึงแม้นว่ากัวซือฝูจะทรงพลังขนาดใหน,ในเวลานี้ก็ไม่กล้าใช้ทักษะโลกเขตแดนของตัวเองออกมา.
"เซิ่งหวัง!"
ก่อนหน้านี้เต้าเหรินถูซ่อนตัวอยู่ในเขตแดนแม่น้ำเหลืองเพื่อรอจงซาน,และจินเผิงที่กลับไปแจ้งข่าวและมอบดาบปิงเสวี๋ยคืนให้พร้อมกับนำเขาออกมา.
เมื่อเต้าเหรินถูเห็นจงซาน,แววตาที่ส่องประกายด้วยความเคารพ,เต้าหรินถูแม้นว่าก่อนหน้านี้ที่รู้สึกหัวใจแทบสลาย,แม้นว่าจงซานจะใช้เรื่องนี้บีบบังคับเขา,ก็ยังทำให้เขาเคารพจงซานเช่นเดิม.
กลุ่มของจงซานในเวลานี้,มีจงซาน,จินเผิง,เต้าเหรินถู,หวังจิงเหวิน,เห่าเม่ยลี่,เนี่ยชิงชิง,มังกรน้อยเสี่ยวจินและเทียนหลิงเอ๋อ,ภายในใจของจงซานที่ต้องการดูแลคนเพียงเท่านั้น,ส่วนคนอื่นๆนั้นเขาไม่สามารถช่วยอะไรได้.
"จินเผิง,เต้าเหรินถู,กวาดตามองพื้นที่รอบๆให้ดี,อย่าให้เจตภูติตนใดเข้ามาใกล้พวกเรา!"จงซานที่เอ่ยสังการในทันที.
"รับทราบ!"ทั้งสองที่รับคำในทันที.
ในเวลานี้,เจตภูติมากมายที่ล่วงหล่นลงมาจากเมฆสีเหลือง,ก่อนที่จะพุ่งพล่านกระจายไปทั่ว,สายตาของมันที่แดงซาน,ก่อนที่จะพุ่งมายังตำแหน่งของเนี่ยชิงชิง.
"ตูมมมม!”
ง้าวฟางเทียนฮวาจีที่ตะวัดออกไป,สังหารเจตภูติพร้อมกันหลายตัว,เกิดระเบิดเป็นระยะๆ!
"เซิ่งหวัง,มีเจตภูติมากเกินไป,ไม่สามารถจัดการได้ทั้งหมด,พวกเราแทบจะถอยออกไปไม่ได้,ตอนนี้ทำอย่างไรดี?"เต้าเหรินถูกล่าวออกมาด้วยท่าทางร้อนใจ.
"พยายามถอยออกมาให้ได้มากที่สุด!"จงซานเอ่ย.
"รับทราบ!"
อีกฝั่ง,กลุ่มของศาลเทวะต้าหลี่,และฝั่งของศิษย์กงซูจื่อเวลานี้แตกกระจายออกไปรอบๆ,เจตภูติที่มากขึ้นเรื่อยๆ,ผู้ฝึกตนภายในลานที่กระจายหายไปอย่างรวดเร็ว.
ที่มุมหนึ่ง,เหล่าคนของตระกูลเทียนที่ยังคงสงบนิ่งไม่เดือนร้อนใดๆ.
เหล่าคนของตระกูลเทียน,ดูเหมือนว่าจะมีค่ายกลที่ผิดปรกติ,เตราบเท่าที่เจตภูติเข้ามาใกล้,พวกมันก็จะบินหนีหายไปไม่เข้ามาใกล้,ดังนั้นสถานที่คนของตระกูลเทียนจึงปลอดภัย.
"พวกเจ้าป้องกันที่นี่เอาไว้! รอให้ข้ากลับมา!"เทียนซูที่นั่งบนบัลลังก์ก่อนจะลุกขึ้นทันที.
"รับทราบ!"เหล่าผู้เยาว์ตระกูลเทียนที่ตอบรับ.
จากนั้นเทียนซูก็หายไปพุ่งตรงเข้าไปในโลกที่บ้าคลั่ง,มุ่งไปยังทิศทางหนึ่งเป็นทิศทางที่จงซานจากไปนั่นเอง!
--------------------------------------------------------------------------
เขตแดนน้ำพุเหลือง,หยินหยางพลิกกลับ.
อาวุโสเทียนและเซียนเซิงซือที่ยังก้าวเข้ามาด้านในของภพหยิน.
ลึกเข้ามาในภพหยิน,ต้นน้ำของน้ำพุเหลือง.
สถานที่แห่งนี้มีเทือกเขาสีดำทมึน,อาวุโสเทียนและเซียนเซิงซือที่ไปยืนอยู่ที่ตรงนั้น,พร้อมกับกวาดตามองพื้นที่รอบๆ.
บนภูเขาแห่งหนึ่ง,มีเสียงการต่อสู้กันดังกึกก้อง.
ภายในหุบเขาแห่งนั้น,มีโลกศพหลายพัน,ที่ด้านในนั้นมีปราณที่ดุร้ายบ้าคลั่ง,เซียนเซิงซือที่โบกมือ,ส่งโลงศพสิบโลงลอยขึ้นมาจากพื้นดิน,ก่อนที่จะใช้วิชาลับบางอย่างถอนตระปูสองร้อยดอกออกมาในทันที.
เซียนเซิงซือที่นำกระดิ่งออกมา,ก่อนที่จะสั่นเบาๆ,ก่อนที่โลกศพทั้ง
200 จะผุดร่างเจียงซือสองร้อยตน,พุ่งออกไปทุกทิศทุกทาง.
ด้วยความเร็วที่มากมาย,จนแม้แต่เจตภูติไม่สามารถตามทันที.
จากนั้นเจียงซือที่ควบคุมเจียงซือหลายพันพุ่งตรงบุกไปด้านหน้า.
ทว่าพื้นที่รอบๆนั้นมีเจตภูติมากมาย,ปกคลุมทั่วท้องฟ้า,แม้แต่รวมตัวกันให้กลายเป็นตัวตนที่ใหญ่โตขึ้น,แม้นว่าเซียนเซิงซือจะมีเจียงซือหลายพันตนกับจำนวนศัตรูมหาศาลเช่นนี้,ก็ไม่สามารถทนได้เช่นกัน.
ใต้สวรรค์แห่งนี้มีเส้นทางน้ำพุเหลืองสามแห่ง,แต่ละแห่งนั้นแตกต่างกันออกไป.
สถานที่แห่งนี้มีเจตภูติมากมาย,และยังมีตัวตนที่น่าเกรงขาม,ทรงพลังเป็นอย่างมาก,เต็มไปด้วยความดุร้ายที่พร้อมเข้ามาทำร้ายทุกคนไร้ซึ่งลังเล.
เจตภูติเหล่านี้ทรงพลังมากขึ้นเรื่อยๆ,เวลานี้ใบหน้าของอาวุโสเทียนที่เปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์มากขึ้นเรื่อยๆ.
"เซียนเซิงซือ,ข้าได้ยินมาว่าสถานที่แห่งนี้มีเศษกระดูกมากมายของอสุรกายปิศาจ,แม้แต่เซียนบรรพชนบางคนที่เข้ามาที่นี้ยังต้องตกตายไป,ภายในสถานที่แห่งนี้มีเจตภูติที่แข็งแกร่งมาก,เมื่อเส้นทางหยินหยากถูกปรับเปลี่ยน,สถานที่แห่งนี้ก็จะยิ่งอันตรายมากยิ่งขึ้น,ไม่ต้องเอ่ยเลยว่าฝ่ายตรงข้ามเป็นผู้ฝึกตนฮวงจุ้ย,บางที่พวกเราจะถูกสังหารไปอย่างรวดเร็วเลยก็ได้!"อาวุโสเทียนที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางเป็นกังวล.
เป็นความจริงในเวลานี้เหล่าเจตภูติที่ทรงพลังแข็งแกร่งเพิ่มมากขึ้น,จนแม้แต่เริ่มทำลายเจียงซือของเซียนเซิงซือได้แล้ว.
ทั้งที่เจียงซือก่อนหน้านี้สามารถสังหารพวกมันได้เพียงการโจมตีเดียว.
เซียนเซิงซือที่กวาดตามองจดจ้องมองอย่างไม่แยแส,พร้อมกับกล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล,"โปรดวางใจ,มีข้าอยู่!"
ระหว่างที่กล่าวนี้,เซียนเซิงซือเริ่มร่ายอาคมบางอย่างออกมา,ยากที่จะกล่าวสิ่งใด,ปราณทมิฬมากมายที่พวยพุ่งขึ้นก่อนที่จะตรงดิ่งมายังทิศทางหน้าผากของเซียนเซิงซือ.
ที่ด้านผากของเซียนเซิงซือเวลานี้ปรากฏรอยแยกออกมา.
ใบหน้าของอาวุโสเทียนที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน,นี่มัน,วิชาลับอะไร?
หน้าผากของเขาที่ขยายกว้างใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ,จากนั้นก็ปรากฏโลงศพใหญ่ยักษ์ที่ผุดออกมาจากด้านใน.
อาวุโสเทียนที่แววตาสั่นไปมา,"นี่มัน,ไม่ใช่ว่า,คือโลงศพม่วงที่บรรจุศพทงเทียน,ในโลกใบเล็กหรอกรึ?"
เซียนเซิงซือพยักหน้ารับ,ทว่าไม่ได้คิดจะอธิบายอะไรออกมา.
โลงศพยักษ์สีม่วง,ที่ปล่อยกลิ่นอายสยบพื้นที่รอบๆเอาไว้ในทันที.
เซียนเซิงซือที่ค่อยๆเปิดฝาของโลงศพออกมาเบาๆอย่างนุ่มนวล.
ขณะที่เปิดฝาของโลกศพออกมานั้น,ราวกับว่าได้ยินเสียงแตรเขาสัตว์ดังขึ้นมาดังกึกก้องไปทั่วสวรรค์และปฐพี.
”!”
เสียงที่ดูมืดมนขมุกขมัว,เคร่งขรึมน่าหวาดหวั่น.
เมื่อโลงศพเปิดออก,อาวุโสเทียนที่ลอบมองเข้าไปด้านใน,ปราณทมิฬที่อบอวนหนาแน่นอัดอยู่ด้านใน,ก่อนที่จะรวมตัวเป็นศพๆหนึ่ง,ศพดังกล่าวนั้นสวมชุดที่ดูหรูหราอลังการ,ส่องประกายเงาสีดำออกมา.
มือทั้งสองข้างที่ขยับเล็กน้อย,บนศีรษะสวมมงกุฏหยกสีดำ,ดูเหมือนกับว่ามีสถานะที่ไม่ธรรมดา,ใบหน้าที่ดูขาวซีด,ไม่มีริ้วสีแดง,ดวงตาที่หลับลงทว่าแผ่ปราณความตายอย่างบ้าคลั่งออกมา.
นี่ไม่ใช่สิ่งสำคัญ,สิ่งสำคัญที่อาวุโสเทียนเห็นใบหน้าดังกล่าวนั่น,ใบหน้านี้......
อาวุโสเทียนที่เผยท่าทางตื่นตระหนกออกมาเหมือนกับเซียนเซิงซือยิ่งนัก,หากไม่เพราะว่าเซียนเซิงซือยืนอยู่ตรงนี้,อาวุโสเทียนต้องคิดว่านี่คือศพของเซียนเซิงซืออย่างแน่นอน.
มีศพที่เหมือนกับเซียนเซิงซือขนาดนี้ด้วยอย่างงั้นรึ?
ทว่ากลิ่นอายที่ปล่อยออกมาจากศพนี้,ทำไมถึงได้ดูยิ่งใหญ่น่าประหลาดใจ,กลิ่นอายนี้,อาวุโสเทียนแทบหายใจติดขัด,เหมือนกับ,เหมือนกับใคร..
ใช่แล้ว,กงซูจื่อ!
อาวุโสเทียนรู้สึกเหมือนกลิ่นอายของกงซูจื่อนี่เอง.
กลิ่นอายปราชญ์เทพ,กลิ่นอายที่น่าเกรงขาม,นี่คือศพของปราชญ์เทพอย่างงั้นรึ?
แววตาของอาวุโสเทียนที่เผยท่าทางตื่นตระหนกตกใจออกมา,นี่มันคล้ายกับศพของปราชญ์เทพอย่างคาดไม่ถึง,พู,พรึบ,พู! อาวุโสเทียนที่รู้สึกราวกับดวงวิญญาณที่กำลังสั่นสะเทือน.
ใบหน้าของอาวุโสเทียนที่เปลี่ยนไปในทันที,ในเวลานั้น,ดวงตาของอาวุโสเทียนหดเกร็ง,แววตาที่ส่ายไปมาด้วยความหวาดหวั่น,ขณะที่จะเอ่ยปากพูดอะไรบางอย่าง.
ศพปราชญ์เทพที่ลุกขึ้นมานั้น,ดวงตาทั้งสองข้างที่ลืมขึ้นในทันที! ดวงตาที่ส่องประกายแสงสีเขียว,อำนาจพลังแห่งความตายที่ราวกับจะชอนไชเข้าไปในจิตวิญญาณ.
อาวุโสเทียนเร่งรีบถอยห่างออกมา,ร่างกายของเขาที่ขยับออกมาอย่างรวดเร็ว,ไม่กล้ามองศพดังกล่าว.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น