วันจันทร์ที่ 18 มกราคม พ.ศ. 2564

Immortality Chapter 1075 Stealth beast

Immortality Chapter 1075 Stealth beast

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1075 อสูรหยินเฉิน.


Chapter 1075 Stealth beast

  อสูรหยินเฉิน.

 

ตำหนักหลงไท่,เป็นตำหนักสถาบันฝึกทหาร,ในเวลาบ่าย,เหล่านักรบได้การฝึกฝนเสร็จเรียบร้อยแล้ว.

 

เหล่าข้าราชบริพารทั้งหมดที่ได้มาถึงกันหมดแล้ว! ทว่ามีคนหนึ่งที่ยังไม่มา,เสนาบดีหลิว!

 

ศาลเทวะอู๋เซี่ยงขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย,จ้องมองหวังจิงเหวินที่อยู่ไม่ไกลออกไป,หวังจิงเหวินที่พยักหน้ารับอย่างเงียบๆ,ราวกับเป็นการให้สัญญาณว่าให้วางใจ!

 

"ใครยังมาไม่ถึง?"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่เอ่ยปากออกมาในทันที.

 

"เรียนท่านพ่อเป็นเสนาบดีหลิวที่ไม่เข้าร่วมประชุม,คาดไม่ถึงเลยว่าจะกล้าขาดประชุม!"ไท่จื่อสามเนี่ยนเปินที่เอ่ยออกมาในทันที.

 

เนี่ยนเปินที่ไม่พอใจเสนาบดีหลิวอยู่แล้ว,ด้วยการที่เสนาบดีหลิวดูแคลนตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่า,ทำให้ตัวเองเป็นตัวตลกต่อหน้าท่านพ่อ,ทำให้ตอนนี้,เนี่ยนเปินใช้โอกาสนี้กล่าวหาเขาในทันที.

 

นอกจากนี้เสนาบดีหลิวตลอดสองวันมานี้ยังขาดประชุมตลอด,ชิ! วันนี้ดูสิว่าจะรอดอีกหรือไม่,กล้าแข็งข้อ,เรื่องนี้จะต้องถูกสอบสวนแน่,เรื่องนี้มีไม่มีข้อยกเว้น!

 

ขณะที่เนี่ยนเปินกำลังจะตำหนิเสนาบดีหลิวอยู่นั้น.

 

เสนาบดีหลิวที่บินมาแต่ไกล,ก่อนที่จะร่อนลงที่ด้านหน้าขุนนางทุกคน.

 

"สามหาวหลิวเช่อ,มาสายโดยไม่มีเหตุผล,คาดไม่ถึงไม่รู้ตัว,ยังไม่ขออภัยเซิ่งหวังอีก!"เนี่ยนเปิ่นที่ร้องออกมาในทันที.

 

เสนาบดีหลิวที่จ้องมองไท่จื่อสามเล็กน้อย,จากนั้นก็หาได้สนใจ,ก่อนที่จะกล่าวต่อขุนนางคนอื่นๆ,"ทุกๆท่าน,ข้าผู้ชรามาสาย,ขอให้ทุกท่านอย่าได้ตำหนิ!"

 

เสนาบดีหลิว,ที่หาญกล้าจริงๆ,วันนี้คือเสนาบดีหลิวอย่างงั้นรึ? มาประชุมสาย,นอกจากไม่ขออภัยเซิ่งหวังแล้ว,คาดไม่ถึงเลยว่าจะพูดกับพวกเขา?

 

เสนาบดีหลิวที่กล่าวเสร็จก่อนที่จะหันหน้าจ้องมองเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง.

 

เสนาบดีหลิวที่จ้องมองไปยังเซิ่งหวัง,เสนาบดีหลิวที่ขมวดคิ้วไปมา,ไม่มีตำหนิ,เหมือนกันจริงๆ,เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?

 

"สามหาวหลิวเช่อ,เจ้ากล้าจ้องมองเซิ่งหวังเช่นนี้,ต้องการก่อกบฏอย่างงั้นรึ?"ไท่จื่อสามที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.

 

ไท่จื่อสามกล่าวอะไร? กบฏอย่างงั้นรึ? ได้ยินคำพูดดังกล่าวแล้ว,เหล่าข้าราชบริพารทุกคนตื่นตระหนกตกใจ,วันนี้เกิดอะไรขึ้นกันแน่?

 

เสนาบดีหลิวที่จ้องมองไปยังไท่จื่อสาม,แววตาที่เผยท่าทางเศร้าใจ,เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงเป็นคนของไท่จื่ออย่างงั้นรึ?

 

"หลิวเช่อ,เจ้าจ้องมองข้า,เห็นอะไรอย่างงั้นรึ?"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

 

"ข้ามองเจ้า,ดูว่าเจ้าคือเซิ่งหวังอู๋เซียงรึไม่!"หลิวเช่อแค่นเสียงเย็นชา.

 

"สามหาว,หลิวเช่อ,เจ้าคิดจะก่อกบฏอย่างงั้นรึ? ข้ารู้ว่าเจ้าวางแผนจะก่อกบฏมานานแล้ว,คาดถึงเลยว่าจะเร็วเช่นนี้,ไม่มีทางที่จะเจ้าจะชิงบัลลังก์ได้,นำคนเข้ามา,จับกบฏเดี๋ยวนี้!"ไท่จื่อสามท่ตะโกนออกไปเสียงดัง.

 

"จับข้าโดยที่ไม่มีหลักฐานอย่างงั้นรึ? เจ้านั่นล่ะคือกบฏแย่งชิงบัลลังก์!"หลิวเช่อที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.

 

"ให้คนเข้ามา!"ไท่จื่อสามที่ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ.

 

เหล่าขุนนางที่เต็มไปด้วยความสับสน,ไม่รู้ว่าต้องทำอะไร.

 

"หุบปาก!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่ตะโกนออกไปเสียงดังในทันที.

 

"ท่านพ่อ,คาดไม่ถึงเขา.....!"ไท่จื่อสามที่ดูร้อนรน.

 

"ยังไม่เงียบอีก!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงกล่าว.

 

หลิวเช่อที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน,หลิวเช่อไม่ได้หวาดกลัวที่ทุกคนจะโกรธ,แต่กลัวว่าจะไม่โกรธมากกว่า,เพราะด้วยความสามารถของเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงนั้น,เรื่องเช่นนี้ได้เตรียมการไว้แล้ว,หลิวเช่อมีอีกหลายเหตุผล,หากตอนนี้เขาโกรธ,ก็สามารถพิสูจน์ว่าเป็นเซิ่งหวังปลอมได้,เขาสามารถหาเหตุผลมากมายมาจัดการ.

 

คาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะไม่โกรธอย่างงั้นรึ?

 

"หลิวเช่อ,เจ้าสร้างความดีความชอบให้กับศาลเทวะอู๋เซี่ยงมากมาย,ตอนนี้ข้าจะให้โอกาสกับเจ้า,ยอมจำนนด้วนตัวเอง!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงกล่าว.

 

"ยอมจำนน? ชิ,ข้าขอถามเจ้า,ไม่ใช่ว่าเจ้าและเหล่าเฉียนเข้าไปในเขตแดนลับเทียนตี้หรอกรึ? เจ้ามาอยู่นี่ได้อย่างไร?"หลิวเช่อที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

 

เหล่าขุนนางคนสำคัญต่างก็พยักหน้ากันในทันที,ก่อนหน้านี้เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงได้กล่าวต่อเหล่าขุนนางคนสำคัญ,ทุกคนต่างก็รู้ดี,ไม่คิดว่าจะเปลี่ยนไปในทันที,ทำไม? ไม่ใช่ว่าเป็นเซิ่งหวังปลอมจริงๆรึ?

 

"เขตแดนลับเทียนตี้? ข้าไปมาแล้ว,ทว่าข้าก็ออกมาก่อน,เซิ่งหวังและประมุขนิกายเองก็ยังอยู่ด้านใน,เหล่าเฉียนเองก็คุ้มกันไม่ให้คนอื่นออกมา,มีปัญหาอะไร? นี้กล่าวหาข้าต้องการก่อกบฏจริงๆรึ?"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

 

"แล้วทำไมไม่ประชุมกันในท้องพระโรง,ทว่าเป็นที่นี่? เจ้าไม่กล้า! เจ้าไม่ใช่เซิ่งหวังไม่สามารถนั่งบัลลังก์เก้ามังกรได้,กลัวว่าจะถูกพลังสะท้อนกลับสินะ!"หลิวเช่อที่กล่าวออกมาในทันที.

 

"เจ้าคิดว่าข้ามาที่ตำหนักหลงไท่ตั้งแต่เมื่อไหร่?"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

"ยามเหมา(5 to 7 a.m.)!”

 

"ใช่,ข้ามาที่นี่ตั้งแต่ยามเหมา,เพื่อตรวจสอบเหล่านักรบของเขตแดนอู๋เซี่ยง,อีกไม่นานจะต้องใช้พวกเขาในการเข้าโจมตียึดครองพื้นที่อาณาเขตภาคเหนือแล้ว."เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่กล่าวออกมาด้วยความเย็นชา.

 

ได้ยินคำพูดของเซิ่งหวัง,เหล่าขุนนางอื่นๆ,ก็เข้าใจได้ในทันที,เป็นเช่นนี้นั่นเอง,เวลานี้กำลังวางแผนเข้ายึดครองพื้นที่อื่นๆนั่นเอง!

 

"เซิ่งหวังช่างเชาว์ปัญญานัก!"เหล่าขุนนางคนอื่นๆต่างก็โครงคำนับ.

 

"ยังมีอะไรจะถามอีกหรือไม่?"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.

 

"เจ้า....!"หลิวเช่อที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน.

 

หลิวเช่อที่ต้องการจะพูดว่าหากเจ้าเป็นเซิ่งหวัง,สองวันที่แล้วกลับมาจะต้องมาแจ้งข้า,ทำไมถึงมาแจ้งข้าวันนี้?

 

ทว่า,เขาจะกล่าวเช่นนั้นได้อย่างไร? เขามีสิทธิ์ที่จะให้เซิ่งหวังกลับมารายงานเขาในทันทีอย่างงั้นรึ?

 

เหล่าขุนนางคนอื่นๆที่จ้องมองด้วยความสงสัยไปยังเสนาบดีหลิว.

 

ที่ไกลออกไปนั้น,บนเทือกเขา,มีเหล่ายอดฝีมือมากมาย,แต่ละคนที่จ้องมองมาด้วยท่าทางไม่พอใจ,ทว่าตอนนี้เปลี่ยนเป็นแปลกประหลาดใจ.

 

"เจ้าคือหลิวเช่อจริงๆรึ?!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่ใบหน้าเปลี่ยนไป.

 

"ข้าได้สั่งการให้เจ้าสั่งการไปยังห้องโถงหยานอู๋,ข้าได้สั่งการเจ้าเพียงสามครั้ง,และมีรายระเอียดชัดเจนบนราชโองการ,ทว่าทำไมเจ้าถึงได้มีการแก้ไขพร้อมกับส่งมันไปให้กับโถงเหยี่ยนอู๋มากมาย,มีอะไรผิดพลาดอย่างงั้นรึ? เจ้าทำถูกแล้วรึ? ไม่รู้ว่าโถงเหยี่ยนฮูนั้นรับคำสั่งจากข้าจริงรึ? มีคนจำนวนมากเท่าไหร่ที่เจ้าหามาด้วยตัวเอง?"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่ดวงตาเบิกกว้าง.

 

เหล่ายอดฝีมือมากมายที่ยืนอยู่บนยอดเขา,ดวงตาเบิกกว้าง,ราวกับว่ารับรู้อะไรบางอย่าง,ทันใดนั้นใบหน้าของพวกเขากลายเป็นอัปลักษณ์,เพราะว่าเสนาบดีหลิวต้องการ,ลาหยุด,เขาจึงได้ส่งราชโองการออกมามากมาย,สั่งการไปยังพวกเขา,ทว่าราชโองการจริงนั้น,พวกเขาสามารถบอกได้ว่ามีเพียงแค่สามครั้งเท่านั้น.

 

"พี่ใหญ่,หลิวเช่อต้องการก่อกบฏจริงๆรึ?ถึงได้สั่งการนำพวกเรามาที่นี่?"หนึ่งในกลุ่มยอดฝีมือที่กล่าวสอบถามออกมาในทันที.

 

"ไม่รู้ดูไปก่อน,ก่อนหน้านี้เสนาบดีหลิวคือคนที่เชื่อใจที่สุดของเซิ่งหวัง,เวลานี้ดูแปลกประหลาด,นอกจากนี้,เสนาบดีหลี่ยังไม่มีเหตุผลที่จะทรยศเซิ่งหวัง!"หัวหน้ายอดฝีมือที่กล่าวออกมา.

 

จากที่ไกลออกไป,ยังมีการโต้เถียงกันอยู่.

 

"หลิวเช่อ,เจ้าคือกบฏอย่าขัดขืนดีกว่า!"ไท่จื่อสามที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.

 

"ฮ่าฮ่าฮ่า,ข้านะรึกบฏ,เนี่ยนเปิ่น? เจ้าเป็นแค่คนธรรมดาทั่วไป,ศาลเทวอู๋เซี่ยงจะต้องพังทลายด้วยฝีมือเจ้า,เซิ่งหวังกลับมาเมื่อไหร่,จะต้องสังหารบุตรอกตัญญูเช่นเจ้า!"หลิวเช่อที่เปลี่ยนเป็นบ้าคลั่ง.

 

"ชิ,เซิ่งหวังอยู่ที่นี่,เจ้ายังจะกล่าวอะไรอีก? เจ้าวางแผนมาหลายปีแล้ว,ทว่ามันเพียงพอแล้วอย่างงั้นรึ? ชิ,เจ้าคิดว่าจะดูถูกพวกเราเกินไปแล้วแล้ว,เจ้าก็คือบุตรทรยศนอกคอก,ของหลิวเห่า,ตระกูลของเจ้าถูกสังหารไปหมดแล้วคาดไม่ถึงเลยว่าเจ้าจะยังมีชีวิตอยู่,คงรอคอยที่จะแก้แค้นอยู่อย่างงั้นรึ? เจ้าเป็นหนึ่งคนของตระกูลหลิว,นี่หลักฐาน,มีอะไรจะปฏิเสธอีก?"เนี่ยนเปินที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.

 

ลำดับตระกูลที่ถูกโยนออกมาให้กับเขาอย่างคาดไม่ถึง.

 

เห็นหลักฐานที่แน่นหนา,เหล่าขุนนางต่างๆส่งเสียงดัง,บันทึกลำดับตระกูลรึ? บุตรทรยศหลิวเห่าเหรี่ยน?

 

ที่ไกลออกไป,บนหุบเขาแห่งหนึ่ง.

 

เหล่ายอดฝีมือตำหนักหยานเห่าที่จ้องมองหน้ากันและกัน.

 

"ตั้งแต่แรกแล้วเสนาบดีหลิว,ไม่,หลิวเช่อ,ต้องการก่อกบฏจริงๆ!"คนผู้หนึ่งที่กล่าวออกมาในทันที.

 

"พี่ใหญ่,จะทำอย่างไรดี?"คนอื่นๆต่างก็จ้องมองไปยังหัวหน้าพวกเขา.

 

"หลังจากนี้ค่อยขออภัยเซิ่งหวัง!"หัวหน้ากลุ่มยอดฝีมือกล่าว.

 

"รับทราบ!"ภายในใจทุกคนที่สั่นไหว.

 

หลิวเช่อที่กุม,ทะเบียนลำดับวงศ์ตระกูลแน่น,ไม่จับจ้องมองตรวจสอบ,นี่คือแผนการที่ถูกวางเอาไว้? คาดไม่ถึงเลยว่าจะไม่มีคนรู้?

 

เรื่องนี้ไม่มีเหล่าขุนนางที่รู้,ทว่าไม่มีใครกล้าแน่นอน,เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงอยู่ที่นี่,กับอำนาจสิทธิขาดของเขา,ไม่มีใครกล้าคิด,เวลานี้ทุกคนต่างต้องคิดว่าเสนาบดีหลิวทรยศ?

 

"นำคนเข้ามา,จับกุมกบฏให้ข้า!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่แค่นเสียงเย็นชา.

 

"รับทราบ!"ทหารในชุดเกราะสีทองที่ลงมือในทันที.

 

คนทั้งสอง,ที่แผ่แรงกดดันโถมทับไปยังหลิวเช่อ.

 

"เซียนบรรพชน?"ใบหน้าของหลิวเช่อเปลี่ยนไป.

 

เซียนบรรพชน,โหยวซานและโหยวสุ่ยนั่นเอง,พวกเขาสวมชุดเกราะสีทอง,จึงไม่มีใครสามารถมองเห็นรูปร่างด้านในของพวกเขาได้.

 

ขณะที่พวกเขายื่นมือพุ่งตรงไปยังหลิวเช่อ.

 

"ปัง!"ทหารชุดเกราะทองถูกเสนาบดีหลิวปฏิเสธ,ตัวเขาที่ถอยห่างออกมา.

 

หลิวเช่อปฏิเสธ,เขาคือกบฏจริงๆรึ?

 

นักรบในชุดเกราะทองคำทั้งสอง,ที่บินมาอยู่ข้างๆเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงในทันที,ปกป้องเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงอย่างระมัดระวัง,พวกเขาที่ถอยหลังออกมาจากการจับกุมเสนาบดีหลิว.

 

เสนาบดีหลิวที่เห็นสถานการณ์ไม่ดีนัก,ร่างกายที่พุ่งตรงหนีอย่างรวดเร็ว.

 

เสนาบดีหลิวที่มีระดับเซียนโบราณ,ไม่มีทางที่จะต่อกรเซียนบรรพชนได้,ในเวลานี้,เขาจึงต้องหนีในทันที.

 

ทหารในชุดเกาะทองสองคนที่ป้องกันเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง,ก่อนที่จะปลีกตัวออกไปไล่ล่าหลิวเช่อ,ในเวลานี้ร่างกายของเขาที่เปลี่ยนไปในทันที,ร่างกายที่ผสานเทียนเต๋า,ทว่ากับเกิดระเบิดขึ้นในทันที,เขาที่หยุดชงัก,ในเวลาเดียวกันก็ปรากฏเหมือนกับอสุรกายตนหนึ่งที่ขวางด้านหน้าเขาเอาไว้.

 

ภายในตำหนังหลงไท่,มีเซียนบรรพชนปกป้อง,ดังนั้นจึงไม่มีใครได้รับบาดเจ็บจากการระเบิด.

 

หวังจิงเหวินที่จ้องมองอย่างสุขุม,มีหนึ่งคนที่คอยปกป้อง,เซิ่งหวังอู๋เซี่ยง,เป็นโหยวสุ่ย,ส่วนอีกคนที่ออกไปต่อสู้นั้นก็คือโหยวซาน,โหยวซานที่เปลี่ยนเป็นงงงวยไปเลย?

 

"ไม่ได้การ,นั่นคืออสูรหยินเฉิน!"หวังจิงเหวินที่นึกขึ้นมาได้และเอ่ยออกมาในทันที.

 

ได้ยินคำพูดของหวังจิงเหวิน,โหยวสุ่ยเข้าใจในทันที,อสูรหยินเฉิน,เป็นเทพอสูรลำดับ 18 ของโลกใบใหญ่,มีน้อยคนมากที่รู้จัก,ทว่าเผ่าโครงกระดูกที่เป็นเผ่าพันธุ์แต่โบราณมีบันทึกเอาไว้อยู่.

 

เทพอสูรลำดับ 18 เป็นตัวตนที่ลึกลับมา,นอกจากนี้ยังมีระดับเซียนบรรพชน,สามารถที่จะซ่อนตัวตนของตัวเองในเทียนเต๋าได้,ไม่มีใครรับรู้ได้เลย,เป็นอสูรที่น่าเกรงขามมาก.

 

ส่วนเนี่ยนโหยวโหยวมีเทพอสูรบรรพชนเสี่ยวชิง,เป็นเทพอสูรลำดับที่ 19 ,มีระดับต่ำกว่าเทพอสูรหยิงเฉินหนึ่งขั้น.

 

หวังจิงเหวินที่เข้าใจได้ในทันที,ทำไมข่าวเรื่องของเขาในอดีตถูกเปิดเผย,แท้จริงก็คือเทพอสูรหยิงเฉินนั่นเอง,เซิ่งหวังอู๋เซี่ยง คาดไม่ถึงเลยว่าจะซ่อนความลับเอาไว้ได้อย่างลึกล้ำ?

 

ที่ไกลออกไปนั้น,โหยวซานที่ถูกอสูรเหยิงเฉินกำราบเอาไว้! เพราะว่าโหยวซานไม่สามารถหาอสูรหยวนเฉินได้,เทพอสูรลำดับ 18 ,ที่กลมกลืนอยู่บนท้องฟ้า,ไม่จำเป็นต้องใช้เทียนเต๋า,ทว่าทักษะเทวะของมันนั้นไม่ได้ด้อยกว่าเทียนเต๋า,ถึงแม้นว่าโหยวซานจะสามารถใช้เทียนเต๋าได้,ทว่าอสูรตนนี้สามารถซ่อนตัวอยู่ในเทียนเต๋าได้และทำให้มันระเบิดได้ด้วย,จึงยากที่จะต่อกรได้ง่ายๆ.

 

สถานการณ์ที่หวังจิงเหวินคาดการเอาไว้ตอนนี้เปลี่ยนไปแล้ว.

 

ที่ไกลออกไป,เสนาบดีหลิวที่จ้องมองกลับมา,ใบหน้าที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน,"เทพอสูรหยินเฉินของเซิ่งหวัง,ไร้ประโยชน์,แม้นว่าเจ้าจะสังหารเซิ่งหวังตัวปลอมได้,ทว่าในเวลานี้คนอื่นๆไม่ได้อยู่ข้างเรา,ถึงแม้นว่าเจ้าชนะก็ไม่ได้ประโยชน์อะไร!"

 

เสนาบดีหลิวที่ไม่ได้เตือนมัน,ทว่าพุ่งตรงไปยังทิศตะวันตกเฉียงเหนือด้วยความเร็ว,ต้องการเดินทางไปยังเขตแดนลับเทียนตี้เพื่อพบกับเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงตัวจริง.

 

ที่ไกลออกไป,ภายในหุบเขาแห่งหนึ่ง.

 

"หัวหน้า,กบฏหลิวเช่อกำลังจะหนีแล้ว,พวกเราไปจับเขาดีกว่า,เพื่อรับความดีความชอบ!"หนึ่งในนั้นกล่าว.

 

"ดี!"หัวหน้าตำหนักหยานอู๋รับคำในทันที.

 

จากนั้น,กลุ่มเซียนโบราณที่ตัดสินใจพุ่งไปจับตัวเสนาบดีหลิวทันที.






ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)


สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น