วันจันทร์ที่ 18 มกราคม พ.ศ. 2564

Immortality Chapter 1068 Wang Ku to become Wang

Immortality Chapter 1068 Wang Ku to become Wang

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1068 หวังคูก้าวเป็นราชาอีกครั้ง.


Chapter 1068 Wang Ku to become Wang

王骷成王

  หวังคูก้าวเป็นราชาอีกครั้ง.

 

เทียนเต๋าของหมิงโม่ไม่รู้ว่าสลายหายไปตอนใหน,เวลานี้เขาถูกบัลลังก์ทองแดงสะกดเอาไว้,ภายใต้อำนาจบัลลังก์ทองแดงทรงพลังจนทำให้หมิงโม่ไม่สามารถขยับได้,ทว่าของล้ำค่าที่สุดในมือของหมิงโม่,เคียวยักษ์,ที่ส่องประกายแสงแปลกประหลาด,ก่อนที่จะดิ้นหลุมมือของเขา,พุ่งตรงไปอยู่ในมือของหวังคู.

 

ในเวลานี้หวังคูได้รับชัยชนะอย่างราบคาบ,บัลลังก์ทองแดงที่ยิ่งใหญ่ทรงพลัง,กดร่างของหมิงโม่เอาไว้.

 

"ไม่,ข้าไม่เชื่อ!"หมิงโม่ที่คำรามเสียงดังโหยหวน.

 

เหล่าโครงกระดูกจำนวนไม่น้อย,ขณะที่เห็นราชาโครงกระดูกถูกสะกด,หลายๆตนที่เตรียมการสร้างปัญหา.

 

"ห้ามใครขยับเด็ดขาด!"อาวุโสฉวนเฉิงที่กล่าวออกมาเสียงดงห้ามเหล่าโครงกระดูกด้านหลังทันที.

 

ด้วยคำสั่งของอาวุโสฉวนเฉิง,ทำให้เหล่าโครงกระดูกมากมายสงบลง.

 

ชัยชนะและพ่ายแพ้นั้นได้ตัดสินแล้ว,หมิงโม่พ่ายแพ้แล้วนั่นเอง!

 

เซียนโบราณ 561,ตน,19เซียนบรรพชนถูกจงซานควบคุมเอาไว้,คนแล้วคนเล่าที่ถูกสะกด,พริบตาเดียวหมิงโม่ก็กลายเป็นโดดเดี่ยว,ถูกหวังคูกำราบอย่างสมบูรณ์.

 

"เจ้าไม่เชื่อก็ไร้ประโยชน์,เจ้าแพ้แล้ว,ในอดีตข้าเคยบอกแล้วว่าข้าจะกลับมา,กลับมานำทุกอย่างที่เป็นของข้าคืน!"หวังคูที่เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.

"ตูมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

 

 

บัลลังก์ทองแดงที่กดทับลงบนพื้น,ด้วยขนาดความสูง 20 จั้ง,ทับร่างขนาดสิบจั้งของหมิงโม่เอาไว้บนพื้น,บีบทับลงพื้นปฐพี,บนกระดูกของเขาที่ปรากฏอักขระแปลกๆมากมาย,สะกดร่างของหมิงโม่เอาไว้จนไม่สามารถขยับได้.

 

"ข้าขอยอมแพ้,ข้าผิดไปแล้ว,ราชา,ข้าผิดไปแล้ว,ขอโอกาสให้ข้าอีกครั้ง,ข้ายินดีที่จะทำพันธะสัญญาณรับใช้,องค์ราชา,โปรดอภัยให้ข้าด้วย!"หมิงโม่ที่เอ่ยออกมาด้วยความหวาดกลัว.

 

เห็นหมิงโม่ที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว,เขาที่ยอมรับความพายแพ้อย่างหมดใจ,ทำให้เหล่าผู้ฝึกตนโครงกระดูกมากมายกลายเป็นวุ่นวาย.

 

"ไม่จำเป็น!"หวังคูที่แค่นเสียงเย็นชาออกมา.

"ตูมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

 

บัลลังก์ทองแดงที่ทรงพลังน่าเกรงขามบดขยี้,เกิดระเบิดดังสนั่น,กดร่างของหมิงโม่อย่างรุนแรง.

 

"ไม่,ข้ายอมแล้ว~~~~~~~~~~!”

 

หมิงโม่ที่คำรามออกมาเสียงดังด้วยความหวาดกลัว,แต่ทุกอย่างมันสายไปแล้ว,บัลลังก์ทองแดงที่ทรงพลัง,ได้บดขยี้ร่างของเขาระเบิดออกมาเสียงดังสนั่น.

 

ฟ้าดินเปลี่ยนเป็นเงียบงัน,ทุกอย่างที่เหมือนจะหยุดนิ่งไปในทันที,หวังคูที่ถือเคียว,ก่อนที่จะกล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล,"สหายของข้า,เจ้าทนถูกข่มเหงมานานหลายต่อหลายปีมาแล้ว,ขอบคุณ!"

 

ระหว่างที่กล่าวนี้,เคียวยักษ์ที่สั่นไปมาเล็กน้อย,เหมือนกับกำลังตื่นเต้นดีใจเป็นอย่างมาก,นี่คืออาวุธที่มีจิตวิญญาณของตัวเอง,ไม่คิดเลยว่ามันจะมีความรู้สึกอย่างคาดไม่ถึง? เหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆต่างก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ.

 

ขณะที่เคียวยักษ์สั่นไปมาเล็กน้อย,ปราณทมิฬมากมายที่แกว่งไปมา,ก่อนที่ตราประทับของหมิงโม่ที่ถูกทิ้งไว้ระเบิดออกเป็นเสียงๆ,จากนั้นมันก็สลายหายเข้าไปในฝ่ามือของหวังคูในทันที.

 

บนพื้นดิน,หมิงโม่ถูกบดเป็นผงด้วยบัลลังก์ทองแดง,ราชาผู้ยิ่งใหญ่เวลานี้ได้กลายเป็นพลังงานสีทองก่อนจะสลายหายไป,ทว่าบนศีรษะของหวังคูในเวลานี้,ปรากฏเป็นพลังสีทองที่ควบรวมกันใหม่,ค่อยๆผสานเป็นมงกุฏราชา.

 

หมิงโม่ตกตายไปแล้ว,ปรากฏราชาองค์ใหม่แล้ว!

 

"คารวะองค์ราชา!"สี่อาวุโสฉวนเฉิงที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.

 

"คารวะองค์ราชา!"อาวุโสในชุดสีม่วงอีกสี่คนที่กล่าวแสดงความเคารพออกมาเช่นกัน.

 

"คารวะองค์ราชา!"

 

"คารวะองค์ราชา!"

..............................

..................

............

 

เหล่าโครงกระดูกมากมายที่คุกเข่าลงช้าๆด้วยความเคารพ.

 

องค์ราชาองค์ใหม่ได้ปรากฏแล้ว,ไม่,อดีตราชาได้กลายเป็นราชาใหม่อีกครั้ง,ก่อนหน้านี้ราชารุ่นเก่านับว่าเป็นราชาที่ทรงพลังเป็นอย่างมากเช่นกัน,คาดไม่ถึงด้วยสถานการณ์ที่เสี่ยงอันตรายก็สามารถต่อสู้ฟันฝ่าก้าวมาเป็นราชาองค์ใหม่ได้ในที่สุด.

 

ทั่วทุกสารทิศ,เหล่าโครงกระดูกที่คุกเข่าลงด้วยความเคารพมากขึ้นและก็มากขึ้น! มากขึ้นเรื่อยๆ.

 

เหล่าโครงกระดูกที่แสดงความเคารพออกมาค่อยๆลามออกไปทั่วอาณาเขตโครงกระดูกในที่สุด.

 

"คารวะองค์ราชา!"

 

ทั่วทั้งเขตแดนโครงกระดูกต่างก็ได้ยินเสียงคารวะอย่างเคารพดังกึกก้อง,นี่กลายเป็นปรากฏการณ์ที่ดูยิ่งใหญ่น่าเกรงขามเป็นอย่างมาก,เมฆบนท้องฟ้าที่กลายเป็นมือคลึ้มหนาแน่น,ราวกับแสดงความยินดีกับราชาองค์ใหม่.

 

สองผู้ฝึกตนเซียนบรรพชนในชุดสีแดง,ท้ายที่สุดก็ไม่ได้ลงมือแต่อย่างใด,หวังคูได้กลายเป็นราชาองค์ใหม่แล้ว,แน่นอนว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะต้อนรับพวกเขา.

 

"เซิ่งหวังจง,ข้าและพวกต้องขอลา!"เซียนบรรพชนในชุดสีแดงที่กล่าวออกมาในทันที.

 

"อืม!"จงซานพยักหน้ารับ.

 

สองเซียนบรรพชนในชุดสีแดงที่พุ่งตรงไปยังทิศทางหนึ่ง,พริบตาเดียวก็หายไปจากสายตาของเผ่าโครงกระดูกทุกตน.

 

อาวุโสโครงกระดูกที่จ้องมองหน้ากันและกัน,ทว่าไม่มีใครออกไปขวางแต่อย่างใด.

 

บนพื้น,จุนหมอจื้อที่เลือดโชค,พยุงร่างขึ้นอย่างทุลักทุเล,มองหน้าจงซานด้วยความขมขืน,ท้ายที่สุดก็บินจากไปยังทิศๆหนึ่งเช่นกัน.

 

กับการต่อสู้ที่น่าเกรงก่อนหน้านี้,ทำให้เหล่าโครงกระดูกหวาดหวั่นไม่มีใครขวางเขาเช่นกัน.

 

ส่วนจงซาน,ไม่ได้สนใจจุนหมอจื้อแม้แต่น้อย,ทว่ายังคงมองดูชัยชนะของหวังคูอย่างเงียบๆ.

 

จากนั้นอาวุโสฉวนเฉิงทั้งสี่ก็ทำมุทรา,ร่วมพลังกันเปิดโลกคนโท.

 

โลกคนโทเปิดแล้ว,เหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่ด้านในค่อยๆออกมากันอย่างคับคั่ง.

 

หกอาวุโสโครงกระดูกที่ออกมาด้านนอกเห็นเหล่าโครงกระดูกมากมายส่งเสียงดังกระหึ่ม,ทันใดนั้นก็เข้าใจผลลัพธ์ที่เกิดขึ้น,หวังคูชนะ,หมิงโม่พ่ายแพ้แล้ว!

 

เห็นมงกุฏราชาบนศีรษะของหวังคู,ดวงตาของหกอาวุโสเบิกกว้าง,เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?

 

"องค์ราชาได้รับชัยชนะ,องค์ราชาเอาชนะเจ้ากบฏนั่น! ทรงพระเจริญ!"โหยวซานที่คำรามออกมาด้วยความตื่นเต้นดีใจ.

 

โหยวสุย,โหยวฉวนและอดีตนักโทษ 45 ตน,เห็นหวังคูได้รับชัยนะ,ก็รับรู้แล้วว่ายุคแห่งความรุ่งเรืองของพวกเขาได้มาถึงแล้ว,ถึงกับคำรามออกมาด้วยความตื่นเต้นทันที.

 

จินเผิงที่บินตรงมาอยู่ข้างๆจงซานอย่างรวดเร็ว,ด้วยความรู้สึกไม่อยากเชื่อแม้แต่น้อย.

 

เสียงเฉลิมฉลองดังกระหึ่ม,เวลานี้เป็นเวลาแห่งความยินดี,จินเผิงจึงไม่ได้ถามอะไรออกไป.

 

หวังคูได้กลับคืนสู่บัลลังก์อีกครั้ง,ยึดครองเผ่าโครงกระดูดีอกครั้ง,สี่อาวุโสแวนเฉิงล้วนรับรู้และให้การยอมรับ,ท้ายที่สุดหกอาวุโส,ภายในการควบคุมของอาวุโสฮวนเฉิน,พวกเขาจำต้องยอมรับหวังคู,เป็นราชาองค์ใหม่เช่นกัน.

 

การกำเนิดของราชาองค์ใหม่,แน่นอนว่าจะต้องมีการทำพิธีอย่างเป็นทางการ,เรื่องนี้เป็นเรื่องภายในจงซานไม่สามารถเข้าร่วมได้,ทว่าจินเผิงนั้นสามารถเดินทางไปรอบๆอาณาเขตของเขตแดนโครงกระดูกได้.แน่นอนว่าแผนการของจงซานก็ถือว่าลุล่วง.

 

ในเวลานี้อยู่ในช่วงเวลาเฉลิมฉลอง,เป็นการเปลี่ยนแปลงการปกครองจากราชวงศ์หนึ่งไปอีกราชวงศ์หนึ่ง,บางที่เรื่องนี่หลายแสนปีถึงจะมีสักครั้งนับเป็นเรื่องสำคัญมากๆ.

 

ครึ่งเดือนหลังจากนั้น,หวังคูที่มาพบกับจงซานอีกครั้ง.

 

ภายในห้องโถงแห่งหนึ่ง,มีเพียงจงซานและหวังคู,ประตูตำหนักที่ปิดแน่น.

 

ทั้งสองที่ยืนประจันหน้ากัน,ทันใดนั้น,หวังคูที่แสดงความเคารพออกมาในทันที,"เฉินหวังคู,คารวะเซิ่งหวัง.

 

ภายในห้องโถงนั้นมีเพียงจงซานและหวังคู,จงซานไม่ได้กล่าวสิ่งใดออกมา,ทว่าจ้องมองไปยังหวังคู,พร้อมกับกล่าวออกมาว่า,"เจ้ายังต้องการเป็นคนของต้าเจิ้งอยู่รึ?"

 

"ครับ,เฉินเป็นข้าราชบริพารของต้าเจิ้ง,ข้าหวังคูไม่มีทางอกตัญญูโดยเด็ดขาด,ไม่มีต้าเจิ้งก็ไม่มีราชาโครงกระดูกในวันนี้!"หวังคูกล่าวอย่างเคร่งขรึม.

 

"เจ้าเข้าใจผิดแล้ว!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.

 

หวังคูจ้องมองจงซานและกล่าวออกมาอีกครั้ง,"เฉินเชื่อมั่นในต้าเจิ้ง!"

 

"หืม?"จงซานซานเอ่ยออกมาเบาๆ.

 

"เฉินเชื่อมั่นในต้าเจิ้ง,เซิ่งหวังคือคนที่พิเศษที่สุด,เป็นคนที่ทรงพลังน่าเกรงขาม,นอกจากนี้เฉินยังเชื่อในศักยภาพของต้าเจิ้ง,เฉินเชื่อมั่นว่าต้าเจิ้งจะต้องกลายเป็นศาลสวรรค์ในอนาคตอย่างแน่นอน,เซิ่งหวังจะต้องกลายเป็นเทียนตี้,และเป็นเทียนตี้ที่แข็งแกร่งที่สุด,ยุคสมัยแห่งความวุ่นวายใกล้เข้ามาแล้ว,เฉินสามารถมองเห็นข้อมูลมาตั้งแต่โบราณ,เมื่อยุคแห่งความวุ่นวายมาถึง,ก็จะถึงการบุกเบิกแย่งชิงดินแดนของกันและกันไม่หยุดหย่อน,กับความวุ่นวายนี้แม้แต่ปราชญ์เทพยังล่วงหล่นจากสวรรค์ได้อย่างง่ายดาย,เผ่าต่างๆบนโลกใบนี้ก็สามารถถูกำจัดให้หายไปทั้งเผ่าพันธุ์,เผ่าโครงกระดูกเองก็เช่นกัน,สามารถที่จะสลายหายไป,เพื่อความรุ่งโรจน์ของเผ่าพันธุ์,ข้าหวังคูในฐานะราชาโครงกระดูก,หวังที่จะเป็นส่วนหนึ่งของต้าเจิ้ง,เข้าร่วมต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่,ไปพร้อมกับเซิ่งหวัง!"หวังคูที่กล่าวออกมาอย่างหนักแน่น.

 

จงซานที่จ้องมองไปยังหวังคู,ท้ายที่สุดก็พยักหน้ารับ.

 

"เฉินหวังคู,คารวะเซิ่งหวัง!"หวังคูที่แสดงความเคารพอีกครั้ง.

 

"ดี,ต้าเจิ้งมีเจ้า,นับว่าเป็นโชควาสนาของต้าเจิ้งแล้ว!"จงซานที่กล่าวออกไปประครองรับหวังคู.

 

หวังคูที่เป็นราชาย่อมเข้าใจสถานะการณ์,ภายในใจของจงซานย่อมรู้สึกขอบคุณในการตัดสินใจของหวังคู,ในเวลานี้,แม้นว่าด้วยกฎเกณฑ์ต่างๆ,จงซานไม่สามารถเรียกร้องอะไรได้มากนัก,ต้องไม่ลืมว่าหวังคูแม้นว่าจะเป็นข้าราชบริพาร,ทว่าก็สามารถที่จะจากไปได้เช่นกัน,การที่เขายินดีที่จะอยู่,ก็นับว่าสามารถช่วยยกระดับต้าเจิ้งขึ้นอีกขั้นได้.

 

"561 เซียนโบราณ,ข้าจะมอบให้เจ้าเป็นคนจัดการ!"

 

"อืม,เกี่ยวกับเซียนโบราณและเซียนบรรพชน,เฉินจำเป็นต้องซือใจพวกเขาให้ได้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้,เฉินในเวลานี้คงไม่สามารถกลับต้าเจิ้งพร้อมกับเซิ่งหวังได้!"หวังคูที่ครุ่นคิดและกล่าวออกมา.

 

"การกำราบสร้างความเชื่อมั่นต่อเหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาเป็นสิ่งที่ราชาควรทำ,เจ้ายังไม่ต้องกลับไปยังต้าเจิ้งในเวลานี้,ระหว่างนี้คอยเฝ้ามือสถานการณ์ทางภาคเหนือให้ข้าก็พอ!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.

 

"เซิ่งหวังเตรียมที่จะบุกทางใต้ของภาคเหนือก่อนรึ?"หวังคูที่ครุ่นคิดและกล่าวออกมา.

 

"อืม,ทุกอย่างได้เตรียมการไว้หมดแล้ว,เจ้าคอยเฝ้ามองกลุ่มต่างๆภาคเหนือเอาไว้,รอคอยให้ข้ายึดครองทางใต้,จากนั้นค่อยเข้าร่วมกับข้าในการยึดครองทิศเหนือ!"จงซานพยักหน้า.

 

"รับทราบ!"หวังคูที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.

 

ในเมื่อเขาเตรียมการยึดครองทวีปภาคเหนือ,เซิ่งหวังที่มีระดับเพียงเซียนโบราณ,การรวมทวีปทิศเหนือเข้าด้วยกัน,นับตั้งแต่โบราณมา,คงมีเซิ่งหวังเป็นคนแรก.

 

"เซิ่งหวัง,เฉินไม่สามารถกลับไปยังต้าเจิ้งได้,เซิ่งหวังโปรดนำโหยวซาน,โหยวสุ่ย,และโหยวฉวนไปด้วยเถอะ!"หวังคูเอ่ย.

 

"หืม?"

 

"เหล่าเซียนบรรพชนคนอื่นๆ,ข้าจำเป็นต้องใช้เวลาชั่วคราวในการกำราบ,ทว่าคนทั้งสามนั้น,แม้นว่าจะได้รับบาดเจ็บหนัก,ทว่าก่อนหน้านี้ก็คือเซียนบรรพชนเช่นกัน,ตราบเท่าหนี่ปู่ซ่าช่วยเหลือส่งพวกเขาไปในตำนักห้ามนทิน,เหมือนกับข้าในอดีต,อีกไม่นาน,พวกเขาก็จะฟื้นคืนจากอาการบาดเจ็บ."หวังคูที่กล่าวอย่างจริงจัง.

 

"อืม!"

 

"นอกจากนี้,ข้าและต้าเจิ้งที่มีสัมพันธ์กันเช่นไร,ข้าได้อธิบายให้พวกเขารับฟังแล้ว,พวกเขาภัคดีต่อข้า,ยอมรับในคำสั่งของข้า,สามารถที่จะติดตามเซิ่งหวังได้ชั่วคราว,รอคอยให้ข้าสามารถควบคุมทุกอย่างที่นี่ให้ได้!"หวังคูกล่าว.

 

"โหยวซาน,โหยวสุ่ยและโหยวฉวน!"จงซานที่พยักหน้ารับ.

 

"พวกเขาเป็นคนที่เด็ดเดี่ยวยึดมั่น,ในเมื่อรับปากข้าแล้ว,ไม่มีทางที่จะทรยศเซิ่งหวัง,เซิ่งหวังโปรดวางใจ!"หวังคูที่กล่าวรับรองอย่างหนักแน่น.

 

"เจ้าทำงานของเจ้า,อย่างสบายใจ,กำราบเผ่าโครงกระดูก,ข้าจะนำพวกเขากลับไปต้าเจิ้งเอง!"จงซานพยักหน้ารับ.

........................

..................

............

 

จงซานที่พูดคุยเรื่องอื่นๆเป็นการส่วนตัวอีกสามวันสามคืน,ทั้งสองปรึกษาหารือกันอีกหลายเรื่อง,แม้แต่ข้อตอลงต่างๆที่จะเกิดขึ้นหลังจากนี้,ก่อนที่ประตูจะเปิดออกมา.

 

ทันทีที่เปิดประตู,จินเผิง,โหยวซาน,โหยวสุ่ย,และโหยวฉวน,ได้รอคอยปกป้องพื้นที่รอบๆตำหนักอยู่.

 

เมื่อเห็นประตูเปิด,ดวงตาของจินเผิงที่ส่องประกายเล็กน้อย.

 

"ปรึกษากันนานขนาดนี้เลยรึ?"จินเผิงที่กล่าวสอบถามออกมา.

 

"เตรียมตัว,เดินทางกลับในทันที!"จงซานกล่าว.

 

"โหยวซาน,โหยวสุ่ย,โหยวฉวน,จำคำที่พูดกับข้าได้หรือไม่!"หวังคูที่เอ่ยต่อโครงกระดูกทั้งสาม.

 

"ครับ!"โหยวซาน,โหยวสุ่ย,โหยวฉวนที่พยักหน้ารับ.

 

"คารวะเซิ่งหวัง!"สามยอดฝีมือเผ่าโครงกระดูกที่กล่าวออกมาในทันที.

 

จินเผิงที่ประหลาดใจเล็กน้อย,จ้องมองหวังคูด้วยสายตาแปลกๆ,ไม่มีทาง,เจ้ากลายเป็นราชาเผ่าโครงกระดูกแล้ว,มีเซียนบรรพชนใต้บังคับบัญชามากมาย,ทว่ายังยินดีที่จะยอมจำนนต่อต้าเจิ้งอีกรึ?

 

"อืม!"จงซานพยักหน้ารับ,ยอมรับยอดฝีมือทั้งสาม.

 

"เอาล่ะ,พวกเราไป!"จงซานที่เอ่ยปากออกมาอีกครั้ง.






ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)


สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น