Immortality Chapter 1057 Do not hold back
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1057 ไม่ต้องยั้งเอาไว้.
Chapter 1057 Do not hold back
别拖后腿
ไม่ต้องยั้งเอาไว้.
"ข้ามั่นใจ,ข้าเห็นมันด้วยตัวเอง!"เนียนโหยวโหยวเอ่ย.
"เห็นด้วยตัวเอง?"จงซานที่ตกใจเล็กน้อย.
"ยังจำทักษะเทวะของข้าได้หรือไม่?"เนียนโหยวโหยวกล่าวด้วยรอยยิ้ม.
"อืม,เนตรทองคำ!"จงซานพยักหน้ารับ.
"นั่นมันทักษะเทวะฝังแม่,ทว่าข้าหมายถึงฝังบรรพชนฝั่งบิดา,ทักษะเทวะของเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง!"เนียนโหยวโหยวเอ่ย.
"หืม?"
จงซานที่ครุ่นคิด,เนียนโหยวโหยวที่เคยสร้างทรายทองขึ้นมา,มันสามารถเปลี่ยนรูปร่างของเสี่ยวชิงให้เป็นนางได้,ความจริงที่โลกใบเล็ก,โลกอมตะนางเคยใช้ทักษะนี้เพื่อหลอกจิงอู๋เหยาเช่นกัน.
"ดูนี่!"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
ก่อนที่ร่างของเนียนโหยวโหยวจะสั่นไปมา,ทันใดนั้น,เนียนโหยวโหยวที่เปลี่ยนเป็นบุรุษกำยำคนหนึ่ง,แม้แต่กลิ่นอายของราชาที่แผ่ออกมาจากร่างด้วย.
ดวงตาของจงซานที่เบิกกว้าง,ทว่าหลังจากนั้น,บุรุษคนดังกล่าวที่แปรเปลี่ยนกลับคืนร่างเป็นเนียนโหยวโหยวเช่นเดิม.
ใบหน้าของจงซานที่กระตุก!
"นี่คือ?"จงซานที่ไม่ต้องการคาดเดาเอ่ย.
"นี่คือเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง,ข้าเคยใช้รูปลักษณ์นี้เข้าไปในห้องอักษรของเขา,ทำให้ข้าพบความลับหลายอย่าง!"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวตามตรง.
จงซานสูดหายใจลึก,พร้อมกับพยักหน้ารับ,"ข่าวของเจ้า,นับว่าสำคัญมาก!"
จงซานเชื่อมั่นในเนียนโหยวโหยว,แน่นอนว่าเรื่องนี้ต้องเป็นความจริง,และไม่คิดว่าจะเป็นข่าวลวงแต่อย่างใดด้วย.
หกเซียนบรรพชน?
ไม่,หกเซียนบรรพชนคือที่เนียนโหยวโหยวรู้เท่านั้น,ศาลเทวะอู๋เซียนอาจจะยังมีซ่อนเอาไว้อีกหากแต่ยังไม่เผยออกมา,เขาที่เป็นยอดคนอันดับหนึ่งเมื่อหลายหมื่นปีของโลกใบเล็ก,ไม่น่าจะใช้คนธรรมดา,การจะจัดการศาลเทวะอู๋เซียงนั้นจะต้องมีแผนการที่รัดกุมและระมัดระวังมากกว่านี้.
เห็นว่าช่วยอะไรจงซานได้บ้าง,เนียนโหยวโหยวก็เต็มไปด้วยความสุข.
"เจ้ารู้หรือไม่ว่าก่อนหน้านี้ข้าไปที่ใหนมา?"เนียนโหยวโหยวเอ่ย.
"หืม? ที่ใหน? เห็นก่อนหน้านี้เจ้าใช้ทักษะเทวะเนตรทองคำ,และยังมีสิ่งของบางอย่างปรากฏขึ้นมาด้วย?"จงซานครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
เพราะว่าก่อนหน้านี้,ดูเหมือนว่าพลังฝึกตนของเนียนโหยวโหยวจะเพิ่มขึ้นมาด้วย,นางยังมีเลนส์รวมแสงที่นำมาใช้กับวิชาเนตรนางด้วย.
"อืม,ข้าได้เดินทางไปยังพื้นที่ต้องห้างของบรรพชนมารดา,และได้รับสิ่งสือทอดมาด้วย!"เนียนโหยวโหยวกล่าว.
"เจ้าหาเจอได้อย่างไร?"จงซานที่แสดงท่าทางประหลาดใจ.
"เป็นอาจารย์ที่พาข้าไป,ข้าเองก็ไม่รู้ว่อาจารย์รู้ได้อย่างไร!"เนียนโหยวโหยวครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
"พบก็ดีแล้ว!"จงซานที่พยักหน้ารับ.
"ท่าทางของอาจารย์ค่อนข้างแปลก,แท้จริงแล้วเกิดสิ่งใดขึ้นระหว่างเจ้ากับนางรึ?"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยความอยากรู้.
เกิดสิ่งใดขึ้นอย่างงั้นรึ? จงซานในเวลานี้ไม่รู้ว่าจะกล่าวสิ่งใดออกมาเช่นกัน.
"เล่ามา,ข้าหมายถึงว่าก่อนหน้านี้,ท่าทางของนางที่ดูแปลกทุกครั้งที่ได้ยินชื่อเจ้า,หมายความว่าอย่างไร?
เล่ามาเลย!"เนียนโหยวโหยวที่กุมแขนขแงจงซานราวกับเด็กเอาแต่ใจ.
"เรื่องนี้,ยากที่จะเอ่ย!"จงซานที่ฝืนยิ้มออกมา.
"ยังไม่เล่าอีก,เดี๋ยวฮวงโห่วผู้นี้จะลงโทษเจ้าอย่างโหดร้าย!"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวด้วยน้ำเสียงออดอ้อน.
"ขอปฏิเสธ,แต่ว่าจะลงโทษเช่นไร,ดูสิใครจะลงโทษใครกัน!"จงซานที่กอดนางพร้อมกับเผยยิ้มออกมา.
ผ่านในห้องอักษรที่เต็มไปด้วยความสุขและเสียงหัวเราะหยอกเย้าดังขึ้นในทันที.
........
ภพหยิน,ตำหนักปู่ซือ!
ร่างแยกเงาจงซานเองก็ยกระดับไปยังเซียนโบราณขั้นที่สองได้เช่นกัน!
เซียนโบราณขั้นที่สอง! ในเวลานี้,การจะสร้างความมั่นคงยึดครองอาณาเขตภาคเหนือ,หากไม่พบเจอกับกลุ่มคนที่ผิดปรกติ,ด้วยความแข็งแกร่งในเวลานี้,ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง.
เนียนโหยวโหยวที่รับรู้ความแข็งแกร่งของเซิ่งหวังอู๋เซียง,จงซานจึงได้เรียกอี้เหยี่ยนมาพูดคุยเป็นการส่วนตัว.
"หกเซียนบรรพชนอย่างงั้นรึ?"อี้เหยี่ยนที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ใช่,อย่างน้อยคือหกเซียนบรรพชน!"จงซานที่พยักหน้ารับ.
"ดูเหมือนว่า,แผนการที่จะรุกศาลเทวะอู๋เซียนจะต้องปรับเปลี่ยนอีกแล้ว!"อี้เหยี่ยนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"อืม!
ในเมื่อเป็นเช่นนี้,คงต้องไปยังฐานใหญ่ของเผ่าโครงกระดูก,บังคับให้เผ่าโครงกระดูกกลายเป็นส่วนหนึ่งของแผนการของพวกเรา,นี่คือสิ่งที่ต้องทำเป็นอย่างแรก!"จงซานพยักหน้า.
"เซิ่งหวังมีแผนการแล้วอย่างงั้นรึ?"อี้เหยี่ยนดวงตาเป็นประกาย.
จงซานพยักหน้า,"ข้ามีแผนแล้ว,เป็นแผนการที่อันตรายนัก,หากล้มเหลว,พวกเราจะพ่ายแพ้อย่างหนัก,หากสำเร็จก็จะเก็บเกี่ยวได้อย่างใหญ่โต,แม้แต่ช่วยย่นเวลาของพวกเราได้นับพันปี!"จงซานพยักหน้าอย่างจริงๆจัง.
"!"
ดวงตาของอี้เหยี่ยนที่เปล่งประกายยิ่งขึ้นไปอีก.
............................................................หลังจากปรึกษาหารือกันหนึ่งวันหนึ่งคืน,จงซานก็พักผ่อนเล็กน้อยและเดินทางไปยังตำหนักหวังคู!
ที่ตำหนักของหวังคูนั้น,มีจินเผิงด้วย,ทั้งคู่ที่เป็นเหมือนคู่ซ้อนที่แข็งแกร่งต่อสู้กันแทบทุกวันไม่มีหยุด!
"เซิ่งหวัง!"หวังคุที่ลุกขึ้นยืนแสดงความเคารพเล็กน้อย.
จินเผิงที่นิ่งเฉย,ทว่าก็ลุกขึ้นยืนเหมือนกัน.
"อาการบาดเจ็บเป็นอย่างไรบ้าง?"จงซานสอบถาม.
"เวลานี้ฟื้นฟูมาได้ 50% ของความแข็งแกร่งที่เคยมีแล้ว!"หวังคูที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"หากว่าให้ต่อสู้กับราชาโครงกระดูกอีกครั้ง,เจ้ามั่นใจจะชนะหรือไม่?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ให้ต่อสู้กับเขาอีกครั้ง,นับว่ายาก,ข้าเข้าใจเขาดี,แน่นอนว่าการกลับไปยังฐานเผ่าโครงกระดูกนั้น!
ที่นั่นยังมียอดฝีมืออกหลานคน,เป็นไปไม่ได้ที่จะได้ต่อสู้กับเขาเพียงลำพัก,นอกจากนี้เขายังมีผู้ใต้บังคับบัญชาที่ไว้ใจอยู่อีก,หากว่าเดินทางไปยังที่นั่นก็ยากจะได้กลับมา,ทว่าหากข้าและเซิ่งหวังล่ะก็?"หวังคูที่ราวกับว่าเผยท่าทางคาดหวังออกมา.
"ต้องการจะกล่าวอะไรรึ!เอาเป็นว่าขอถามความมั่นใจของเจ้าหากต่อสู้กับเขาเพียงลำพัก,มีโอกาสมากน้อยเพียงใด?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
หวังคูที่ตื่นเต้นเล็กน้อย,เซิ่งหวังจะพาข้าไปยังเขตแดนโครงกระดูกจริงรึ?
"พาหวังคูกลับไปตอนนี้ไม่ต่างจากแส่หาความตายไม่ใช่รึ?"จินเผิงที่กล่าวค้านในทันที.
จงซานไม่ได้ใส่ใจจินเผิง,ทว่ายังคงมองไปยังหวังคู.
หวังคูที่ครุ่นคิดและกล่าวออกมาว่า,"เขาไม่สามารถทำร้ายข้าได้,ตราบเท่าที่มีเวลา,เมื่อข้าฟื้นฟูพลังได้
80%
,ข้ามั่นใจว่าจะสังหารเขาได้!"
"ตกลง!"จงซานพยักหน้ารับ.
หวังคูที่จ้องมองจงซานด้วยความตื่นเต้นเล็กน้อย,เขารอให้จงซานกล่าวคำนี้มานานแล้ว,ทว่าจินเผิงที่ขมวดคิ้วไปมาในทันที,เห็นชัดเจนว่าเขาไม่คิดว่าหวังคูต้องการกลับไปตายเช่นกัน.
ยิ่งต่อสู้กับราชาโครงกระดูก,หวังคูก็จะยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ,ทว่าที่ดินแดนโครงกระดูกนั้น,ก็ยังมียอดฝีมืออีกหลายคน.
จงซานที่จ้องมองไปยังหวังคู,พยักหน้าและกล่าวว่า,"ดี,ไปเตรียมตัว,สองวันหลังจากนี้,ข้าจะพาเจ้าเดินทางไปยังเขตแดนโครงกระดูก,เพื่อจัดการเรื่องราวทั้งหมดของเจ้า."
"รับทราบ!"หวังคูที่รับคำในทันที.
จินเผิงที่แววตาสั่นไหวไปมา.
อาณาเขตโครงกระดูก?
จงซานรู้จักที่นั้นอย่างงั้นรึ? สถานที่แห่งนั้นไม่ว่าจะเป็นใครก็ไม่กล้าล่วงล้ำ,แม้แต่วิหารใต้เหล่ยหยิน,แม้นว่าจะเป็นเพียงแดนศักดิ์สิทธิ์,ทว่าก็เป็นฐานของเผ่าโครงกระดูกที่แข็งแกร่งมากมายอาศัยอยู่!
"เจ้าจะไปอย่างนั้นรึ?"จินเผิงที่กล่าวออกมาด้วยคามประหลาดใจ.
"แน่นอน!"จงซานพยักหน้า.
"ไม่,นี่ไม่ใช่ร่างของเจ้า?ที่ภพหยางมีอีกร่างหนึ่งไม่ใช่รึ?"จินเผิงที่เผยท่าทางประหลาดใจออกมา.
ภายในใจจินเผิง,ร่างจริงของจงซานอ่อนแอกว่าร่างโคลนอย่างงั้นรึ?
ร่างโคลนนี้ถึงจะแข็งแกร่งกว่า,หรือว่าเพิ่งทะลวงไปยังระดับเซียนโบราณ?
แต่ว่าร่างนี้ไม่สามารถใช้อำนาจเทียนไมได้,ใช่ร่างนี้ไปรึ?
แล้วเขาจะต่อสู้อย่างไร?
ชัดเจนว่า,จินเผิงนั้นเข้าใจเกี่ยวกับความแข็งแกร่งของจงซานน้อยมาก.
"แน่นอนว่าข้าใช้ร่างนี้ไป!"จงซานกล่าว.
จินเผิง"..................!”
"เจ้าไม่ไปรึ? หากไม่ไป,ก็อยู่ปกป้องดินแดนแห่งนี้ก็แล้วกัน!"จงซานกล่าว.
เป็นยามเฝ้าประตูอย่างงั้นรึ?
จินเผิงที่ดวงตาส่ายไปมา,"ไป,ข้าไปได้รึ?"
"เช่นนั้นก็ไปเตรียมตัว,หลังจากนี้สองวัน,ออกเดินทาง!"จงซานกล่าว.
"ดี,ดี!"จินเผิงกล่าว.
ร่างโคลน,เจ้าไป,แล้วจะให้ข้าอยู่เฝ้าดินแดนอย่างงั้นรึ?
ตลอดสองวัน,จงซานที่เตรียมการทั้งหมด,แผนการที่สำคัญได้มอบหมายให้กับเหล่าขุนนางรับทราบกันทั่ว.
หลังจากสองวัน,ที่ด้านหน้าตำหนักของหวังคู!
"ไป!"จงซานเอ่ย.
"รับทราบ!"หวังคูที่แสดงความเคารพ.
ทั้งคู่ที่เดินทางออกจากเมืองซ่าง,ซึ่งมีจินเผิงตามมาติดๆ.
ในเวลานี้,จินเผิงไม่ค่อยเชื่อมันเท่าใดนัก,นี่จงซานต้องการใช้ร่างโคลนจริงๆรึ?
เซียนโบราณไม่เท่ากับแส่หาความตายหรอกรึหากเดินทางเข้าไปในแดนศักดิ์สิทธิ์เผ่าโครงกระดูก?
ตลอดการเดินทางนี้,จงซานสามารถมองเห็นท่าทางของจินเผิงได้,รับรู้ว่าเขาไม่มั่นใจ.
การเดินทางไปยังแดนศักดิ์สิทธิ์เผ่าโครงกระดูก,คนทั้งสามควรมีใจเป็นหนึ่ง,ในเมื่อภายในใจจินเผิงมีอะไรปิดกั้น,ในช่วงเวลาสำคัญ,หากเป็นเช่นนี้,ไม่ว่าจงซานจะมีแผนการยอดเยี่ยมเพียงใด,ต้องเกิดปัญหาแน่.
"หวังคู!"จงซานกล่าว.
"ครับ!"
"ได้ยินมาว่าเผ่าโครงกระดูกมีวิชาหมอกหลบหนีอยู่รึ?
มันสามารถเพิ่มความเร็วในการเดินทางระยะไกลเพิ่มขึ้นรึ?"จงซาน.
"ครับ,เป็นความสามารถของเผ่ากระดูกของข้า!"หวังคูพยักหน้า.
"เช่นนั้น,พวกเราควรจะเพิ่มความเร็ว,เดินทางไปให้ถึงเผ่าโครงกระดูกให้เร็วที่สุด,เพื่อที่จะให้ได้เปรียบในการวางแผน!"จงซานกล่าว.
จินเผิงที่อยู่ใกล้ๆเบ้ปาก,เพิ่มความเร็วอย่างงั้นรึ?คิดว่าตัวเองอยู่ในระดับเซียนโบราณขั้นปลายแล้วรึ?
จะมีความเร็วเท่าใดกัน? ในภาพหยางนั้น,ร่างหลักก็ไม่ได้เร็วเท่าใดนัก,ไม่เช่นนั้นการเดินทางกลับมาจากทวีปซือต้าปูคงไม่ใช้เวลานานขนาดนั้น.
หวังคูที่จ้องมองไปยังจงซาน,เขาที่มองเห็นความตั้งใจของจงซานได้,นอกจากนี้หวังคูก็เชื่อในตัวจงซาน,เพราะว่าเคยเห็นความเร็วของร่างแยกจงซานมาก่อนแล้ว!
"รับทราบ!"หวังคูที่พยักหน้ารับในทันที.
"ข้าไม่มีความเห็น,ไม่รู้ว่าเซิ่งหวังจะมีความเร็วเท่าใด!"จินเผิงที่แสดงท่าทางดูแคลน.
ทั่วร่างของหวังคูที่ระเบิดปราณสีดำออกมา,พริบตาเดียวร่างกายของเขาก็กลายเป็นหมอกสีดำ,หมอกดังกล่าวนั้นพุ่งตรงไปยังทิศเหนือด้วยความเร็วสูง,เพิ่มความเร็วมากกว่าเดิมหลายเท่าในทันที.
จินเผิงที่เผยยิ้มอย่างเย็นชา,เพิ่มความเร็วขึ้น,ซึ่งมีจงซานที่รั้งท้ายในเวลานั้น.
ราวกับว่านี่เป็นการเดิมพันในการบิน,ซึ่งจินเผิงมันใจเป็นอย่างมาก,"ร้ายกาจมาก,หมอกหลบหนี."
จินเผิงและหวังคูที่ใช้พลังออกมาเต็มที่,หวังคูที่ใช้ทักษะหมอกหลบหนี,แน่นอนว่ามีความเร็วที่เกินกว่าจะบรรพยายถึง,จินเผิงที่คิดว่าจงซานมีระดับเซียนโบราณ,เวลานี้เผยรอยยิ้มสาแก่ใจไม่น้อย.
จินเผิงที่ตกอยู่ในอำนาจคำสาบาน,ภายในใจรู้สึกขุ่นเคืองอยู่ตลอดหากแต่ไม่สามารถทำอะไรได้,ทว่าตอนนี้เห็นจงซานแสดงท่าทางโง่เขลาออกมา,ทำให้ตัวเองมีความสุขมากมายยิ่งนัก.
ภายในใจของจินเผิงนั้น,มั่นใจว่าจงซานไม่มีทางตามทันความเร็วเซียนบรรพชนทันได้.
จินเผิงที่ต้องการเห็นท่าทางใบหน้าพ่ายแพ้ของจงซาน,ยิ่งเพิ่มความเร็วขึ้นอีก!
"ฟิ้ว!"
อากาศที่ถูกแหวกออกเป็นสองข้างเป็นทางยาวเป็นสนามวายุที่ฉีกออกเป็นสองส่วนขณะที่พวกเขาเคลื่อนที่ผ่าน.
ทว่าที่ทิศเหนือนั้น,เขาที่รู้สึกว่ามีกระแสลมที่ฉีกเป็นแนวนำหน้าของเขา,เป็นใครกัน,มาจากทิศใต้อย่างงั้นรึ?
จะเป็นไปได้อย่างไร?
"จินเผิง,เพิ่มความเร็วขึ้นอี้,ไม่ตั้งเก็บเอาไว้!"
ในเวลานี้,ทันทีที่จินเผิงได้ยินเสียงของจงซาน,คำพูดดังกล่าวแทบทำให้จินเผิงพ่นโลหิตคำโต,ข้ายั้งมือตั้งแต่เมื่อไหร่?
เงาๆหนึ่งที่พุ่งออกไป,จินเผิงเห็นจงซานเคลื่อนที่นำหน้าหวังคูไปอีก.
"จะเป็นไปได้อย่างไร?"จินเผิงที่หวาดผวา,ถึงแม้นว่าร่างมนุษย์,จะไม่เทียบเท่ากับวิหกปีกทองยักษ์ในตำนานก็ตาม,ทว่าก็เร็วกว่าเซียนบรรพชนทั่วไปหลายเท่านัก!
Chapter 1057 Do not hold back
别拖后腿
ไม่ต้องยั้งเอาไว้.
"ข้ามั่นใจ,ข้าเห็นมันด้วยตัวเอง!"เนียนโหยวโหยวเอ่ย.
"เห็นด้วยตัวเอง?"จงซานที่ตกใจเล็กน้อย.
"ยังจำทักษะเทวะของข้าได้หรือไม่?"เนียนโหยวโหยวกล่าวด้วยรอยยิ้ม.
"อืม,เนตรทองคำ!"จงซานพยักหน้ารับ.
"นั่นมันทักษะเทวะฝังแม่,ทว่าข้าหมายถึงฝังบรรพชนฝั่งบิดา,ทักษะเทวะของเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง!"เนียนโหยวโหยวเอ่ย.
"หืม?"
จงซานที่ครุ่นคิด,เนียนโหยวโหยวที่เคยสร้างทรายทองขึ้นมา,มันสามารถเปลี่ยนรูปร่างของเสี่ยวชิงให้เป็นนางได้,ความจริงที่โลกใบเล็ก,โลกอมตะนางเคยใช้ทักษะนี้เพื่อหลอกจิงอู๋เหยาเช่นกัน.
"ดูนี่!"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
ก่อนที่ร่างของเนียนโหยวโหยวจะสั่นไปมา,ทันใดนั้น,เนียนโหยวโหยวที่เปลี่ยนเป็นบุรุษกำยำคนหนึ่ง,แม้แต่กลิ่นอายของราชาที่แผ่ออกมาจากร่างด้วย.
ดวงตาของจงซานที่เบิกกว้าง,ทว่าหลังจากนั้น,บุรุษคนดังกล่าวที่แปรเปลี่ยนกลับคืนร่างเป็นเนียนโหยวโหยวเช่นเดิม.
ใบหน้าของจงซานที่กระตุก!
"นี่คือ?"จงซานที่ไม่ต้องการคาดเดาเอ่ย.
"นี่คือเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง,ข้าเคยใช้รูปลักษณ์นี้เข้าไปในห้องอักษรของเขา,ทำให้ข้าพบความลับหลายอย่าง!"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวตามตรง.
จงซานสูดหายใจลึก,พร้อมกับพยักหน้ารับ,"ข่าวของเจ้า,นับว่าสำคัญมาก!"
จงซานเชื่อมั่นในเนียนโหยวโหยว,แน่นอนว่าเรื่องนี้ต้องเป็นความจริง,และไม่คิดว่าจะเป็นข่าวลวงแต่อย่างใดด้วย.
หกเซียนบรรพชน?
ไม่,หกเซียนบรรพชนคือที่เนียนโหยวโหยวรู้เท่านั้น,ศาลเทวะอู๋เซียนอาจจะยังมีซ่อนเอาไว้อีกหากแต่ยังไม่เผยออกมา,เขาที่เป็นยอดคนอันดับหนึ่งเมื่อหลายหมื่นปีของโลกใบเล็ก,ไม่น่าจะใช้คนธรรมดา,การจะจัดการศาลเทวะอู๋เซียงนั้นจะต้องมีแผนการที่รัดกุมและระมัดระวังมากกว่านี้.
เห็นว่าช่วยอะไรจงซานได้บ้าง,เนียนโหยวโหยวก็เต็มไปด้วยความสุข.
"เจ้ารู้หรือไม่ว่าก่อนหน้านี้ข้าไปที่ใหนมา?"เนียนโหยวโหยวเอ่ย.
"หืม? ที่ใหน? เห็นก่อนหน้านี้เจ้าใช้ทักษะเทวะเนตรทองคำ,และยังมีสิ่งของบางอย่างปรากฏขึ้นมาด้วย?"จงซานครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
เพราะว่าก่อนหน้านี้,ดูเหมือนว่าพลังฝึกตนของเนียนโหยวโหยวจะเพิ่มขึ้นมาด้วย,นางยังมีเลนส์รวมแสงที่นำมาใช้กับวิชาเนตรนางด้วย.
"อืม,ข้าได้เดินทางไปยังพื้นที่ต้องห้างของบรรพชนมารดา,และได้รับสิ่งสือทอดมาด้วย!"เนียนโหยวโหยวกล่าว.
"เจ้าหาเจอได้อย่างไร?"จงซานที่แสดงท่าทางประหลาดใจ.
"เป็นอาจารย์ที่พาข้าไป,ข้าเองก็ไม่รู้ว่อาจารย์รู้ได้อย่างไร!"เนียนโหยวโหยวครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
"พบก็ดีแล้ว!"จงซานที่พยักหน้ารับ.
"ท่าทางของอาจารย์ค่อนข้างแปลก,แท้จริงแล้วเกิดสิ่งใดขึ้นระหว่างเจ้ากับนางรึ?"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยความอยากรู้.
เกิดสิ่งใดขึ้นอย่างงั้นรึ? จงซานในเวลานี้ไม่รู้ว่าจะกล่าวสิ่งใดออกมาเช่นกัน.
"เล่ามา,ข้าหมายถึงว่าก่อนหน้านี้,ท่าทางของนางที่ดูแปลกทุกครั้งที่ได้ยินชื่อเจ้า,หมายความว่าอย่างไร?
เล่ามาเลย!"เนียนโหยวโหยวที่กุมแขนขแงจงซานราวกับเด็กเอาแต่ใจ.
"เรื่องนี้,ยากที่จะเอ่ย!"จงซานที่ฝืนยิ้มออกมา.
"ยังไม่เล่าอีก,เดี๋ยวฮวงโห่วผู้นี้จะลงโทษเจ้าอย่างโหดร้าย!"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวด้วยน้ำเสียงออดอ้อน.
"ขอปฏิเสธ,แต่ว่าจะลงโทษเช่นไร,ดูสิใครจะลงโทษใครกัน!"จงซานที่กอดนางพร้อมกับเผยยิ้มออกมา.
ผ่านในห้องอักษรที่เต็มไปด้วยความสุขและเสียงหัวเราะหยอกเย้าดังขึ้นในทันที.
........
ภพหยิน,ตำหนักปู่ซือ!
ร่างแยกเงาจงซานเองก็ยกระดับไปยังเซียนโบราณขั้นที่สองได้เช่นกัน!
เซียนโบราณขั้นที่สอง! ในเวลานี้,การจะสร้างความมั่นคงยึดครองอาณาเขตภาคเหนือ,หากไม่พบเจอกับกลุ่มคนที่ผิดปรกติ,ด้วยความแข็งแกร่งในเวลานี้,ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง.
เนียนโหยวโหยวที่รับรู้ความแข็งแกร่งของเซิ่งหวังอู๋เซียง,จงซานจึงได้เรียกอี้เหยี่ยนมาพูดคุยเป็นการส่วนตัว.
"หกเซียนบรรพชนอย่างงั้นรึ?"อี้เหยี่ยนที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ใช่,อย่างน้อยคือหกเซียนบรรพชน!"จงซานที่พยักหน้ารับ.
"ดูเหมือนว่า,แผนการที่จะรุกศาลเทวะอู๋เซียนจะต้องปรับเปลี่ยนอีกแล้ว!"อี้เหยี่ยนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"อืม!
ในเมื่อเป็นเช่นนี้,คงต้องไปยังฐานใหญ่ของเผ่าโครงกระดูก,บังคับให้เผ่าโครงกระดูกกลายเป็นส่วนหนึ่งของแผนการของพวกเรา,นี่คือสิ่งที่ต้องทำเป็นอย่างแรก!"จงซานพยักหน้า.
"เซิ่งหวังมีแผนการแล้วอย่างงั้นรึ?"อี้เหยี่ยนดวงตาเป็นประกาย.
จงซานพยักหน้า,"ข้ามีแผนแล้ว,เป็นแผนการที่อันตรายนัก,หากล้มเหลว,พวกเราจะพ่ายแพ้อย่างหนัก,หากสำเร็จก็จะเก็บเกี่ยวได้อย่างใหญ่โต,แม้แต่ช่วยย่นเวลาของพวกเราได้นับพันปี!"จงซานพยักหน้าอย่างจริงๆจัง.
"!"
ดวงตาของอี้เหยี่ยนที่เปล่งประกายยิ่งขึ้นไปอีก.
............................................................หลังจากปรึกษาหารือกันหนึ่งวันหนึ่งคืน,จงซานก็พักผ่อนเล็กน้อยและเดินทางไปยังตำหนักหวังคู!
ที่ตำหนักของหวังคูนั้น,มีจินเผิงด้วย,ทั้งคู่ที่เป็นเหมือนคู่ซ้อนที่แข็งแกร่งต่อสู้กันแทบทุกวันไม่มีหยุด!
"เซิ่งหวัง!"หวังคุที่ลุกขึ้นยืนแสดงความเคารพเล็กน้อย.
จินเผิงที่นิ่งเฉย,ทว่าก็ลุกขึ้นยืนเหมือนกัน.
"อาการบาดเจ็บเป็นอย่างไรบ้าง?"จงซานสอบถาม.
"เวลานี้ฟื้นฟูมาได้ 50% ของความแข็งแกร่งที่เคยมีแล้ว!"หวังคูที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"หากว่าให้ต่อสู้กับราชาโครงกระดูกอีกครั้ง,เจ้ามั่นใจจะชนะหรือไม่?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ให้ต่อสู้กับเขาอีกครั้ง,นับว่ายาก,ข้าเข้าใจเขาดี,แน่นอนว่าการกลับไปยังฐานเผ่าโครงกระดูกนั้น!
ที่นั่นยังมียอดฝีมืออกหลานคน,เป็นไปไม่ได้ที่จะได้ต่อสู้กับเขาเพียงลำพัก,นอกจากนี้เขายังมีผู้ใต้บังคับบัญชาที่ไว้ใจอยู่อีก,หากว่าเดินทางไปยังที่นั่นก็ยากจะได้กลับมา,ทว่าหากข้าและเซิ่งหวังล่ะก็?"หวังคูที่ราวกับว่าเผยท่าทางคาดหวังออกมา.
"ต้องการจะกล่าวอะไรรึ!เอาเป็นว่าขอถามความมั่นใจของเจ้าหากต่อสู้กับเขาเพียงลำพัก,มีโอกาสมากน้อยเพียงใด?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
หวังคูที่ตื่นเต้นเล็กน้อย,เซิ่งหวังจะพาข้าไปยังเขตแดนโครงกระดูกจริงรึ?
"พาหวังคูกลับไปตอนนี้ไม่ต่างจากแส่หาความตายไม่ใช่รึ?"จินเผิงที่กล่าวค้านในทันที.
จงซานไม่ได้ใส่ใจจินเผิง,ทว่ายังคงมองไปยังหวังคู.
หวังคูที่ครุ่นคิดและกล่าวออกมาว่า,"เขาไม่สามารถทำร้ายข้าได้,ตราบเท่าที่มีเวลา,เมื่อข้าฟื้นฟูพลังได้
80%
,ข้ามั่นใจว่าจะสังหารเขาได้!"
"ตกลง!"จงซานพยักหน้ารับ.
หวังคูที่จ้องมองจงซานด้วยความตื่นเต้นเล็กน้อย,เขารอให้จงซานกล่าวคำนี้มานานแล้ว,ทว่าจินเผิงที่ขมวดคิ้วไปมาในทันที,เห็นชัดเจนว่าเขาไม่คิดว่าหวังคูต้องการกลับไปตายเช่นกัน.
ยิ่งต่อสู้กับราชาโครงกระดูก,หวังคูก็จะยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ,ทว่าที่ดินแดนโครงกระดูกนั้น,ก็ยังมียอดฝีมืออีกหลายคน.
จงซานที่จ้องมองไปยังหวังคู,พยักหน้าและกล่าวว่า,"ดี,ไปเตรียมตัว,สองวันหลังจากนี้,ข้าจะพาเจ้าเดินทางไปยังเขตแดนโครงกระดูก,เพื่อจัดการเรื่องราวทั้งหมดของเจ้า."
"รับทราบ!"หวังคูที่รับคำในทันที.
จินเผิงที่แววตาสั่นไหวไปมา.
อาณาเขตโครงกระดูก?
จงซานรู้จักที่นั้นอย่างงั้นรึ? สถานที่แห่งนั้นไม่ว่าจะเป็นใครก็ไม่กล้าล่วงล้ำ,แม้แต่วิหารใต้เหล่ยหยิน,แม้นว่าจะเป็นเพียงแดนศักดิ์สิทธิ์,ทว่าก็เป็นฐานของเผ่าโครงกระดูกที่แข็งแกร่งมากมายอาศัยอยู่!
"เจ้าจะไปอย่างนั้นรึ?"จินเผิงที่กล่าวออกมาด้วยคามประหลาดใจ.
"แน่นอน!"จงซานพยักหน้า.
"ไม่,นี่ไม่ใช่ร่างของเจ้า?ที่ภพหยางมีอีกร่างหนึ่งไม่ใช่รึ?"จินเผิงที่เผยท่าทางประหลาดใจออกมา.
ภายในใจจินเผิง,ร่างจริงของจงซานอ่อนแอกว่าร่างโคลนอย่างงั้นรึ?
ร่างโคลนนี้ถึงจะแข็งแกร่งกว่า,หรือว่าเพิ่งทะลวงไปยังระดับเซียนโบราณ?
แต่ว่าร่างนี้ไม่สามารถใช้อำนาจเทียนไมได้,ใช่ร่างนี้ไปรึ?
แล้วเขาจะต่อสู้อย่างไร?
ชัดเจนว่า,จินเผิงนั้นเข้าใจเกี่ยวกับความแข็งแกร่งของจงซานน้อยมาก.
"แน่นอนว่าข้าใช้ร่างนี้ไป!"จงซานกล่าว.
จินเผิง"..................!”
"เจ้าไม่ไปรึ? หากไม่ไป,ก็อยู่ปกป้องดินแดนแห่งนี้ก็แล้วกัน!"จงซานกล่าว.
เป็นยามเฝ้าประตูอย่างงั้นรึ?
จินเผิงที่ดวงตาส่ายไปมา,"ไป,ข้าไปได้รึ?"
"เช่นนั้นก็ไปเตรียมตัว,หลังจากนี้สองวัน,ออกเดินทาง!"จงซานกล่าว.
"ดี,ดี!"จินเผิงกล่าว.
ร่างโคลน,เจ้าไป,แล้วจะให้ข้าอยู่เฝ้าดินแดนอย่างงั้นรึ?
ตลอดสองวัน,จงซานที่เตรียมการทั้งหมด,แผนการที่สำคัญได้มอบหมายให้กับเหล่าขุนนางรับทราบกันทั่ว.
หลังจากสองวัน,ที่ด้านหน้าตำหนักของหวังคู!
"ไป!"จงซานเอ่ย.
"รับทราบ!"หวังคูที่แสดงความเคารพ.
ทั้งคู่ที่เดินทางออกจากเมืองซ่าง,ซึ่งมีจินเผิงตามมาติดๆ.
ในเวลานี้,จินเผิงไม่ค่อยเชื่อมันเท่าใดนัก,นี่จงซานต้องการใช้ร่างโคลนจริงๆรึ?
เซียนโบราณไม่เท่ากับแส่หาความตายหรอกรึหากเดินทางเข้าไปในแดนศักดิ์สิทธิ์เผ่าโครงกระดูก?
ตลอดการเดินทางนี้,จงซานสามารถมองเห็นท่าทางของจินเผิงได้,รับรู้ว่าเขาไม่มั่นใจ.
การเดินทางไปยังแดนศักดิ์สิทธิ์เผ่าโครงกระดูก,คนทั้งสามควรมีใจเป็นหนึ่ง,ในเมื่อภายในใจจินเผิงมีอะไรปิดกั้น,ในช่วงเวลาสำคัญ,หากเป็นเช่นนี้,ไม่ว่าจงซานจะมีแผนการยอดเยี่ยมเพียงใด,ต้องเกิดปัญหาแน่.
"หวังคู!"จงซานกล่าว.
"ครับ!"
"ได้ยินมาว่าเผ่าโครงกระดูกมีวิชาหมอกหลบหนีอยู่รึ?
มันสามารถเพิ่มความเร็วในการเดินทางระยะไกลเพิ่มขึ้นรึ?"จงซาน.
"ครับ,เป็นความสามารถของเผ่ากระดูกของข้า!"หวังคูพยักหน้า.
"เช่นนั้น,พวกเราควรจะเพิ่มความเร็ว,เดินทางไปให้ถึงเผ่าโครงกระดูกให้เร็วที่สุด,เพื่อที่จะให้ได้เปรียบในการวางแผน!"จงซานกล่าว.
จินเผิงที่อยู่ใกล้ๆเบ้ปาก,เพิ่มความเร็วอย่างงั้นรึ?คิดว่าตัวเองอยู่ในระดับเซียนโบราณขั้นปลายแล้วรึ?
จะมีความเร็วเท่าใดกัน? ในภาพหยางนั้น,ร่างหลักก็ไม่ได้เร็วเท่าใดนัก,ไม่เช่นนั้นการเดินทางกลับมาจากทวีปซือต้าปูคงไม่ใช้เวลานานขนาดนั้น.
หวังคูที่จ้องมองไปยังจงซาน,เขาที่มองเห็นความตั้งใจของจงซานได้,นอกจากนี้หวังคูก็เชื่อในตัวจงซาน,เพราะว่าเคยเห็นความเร็วของร่างแยกจงซานมาก่อนแล้ว!
"รับทราบ!"หวังคูที่พยักหน้ารับในทันที.
"ข้าไม่มีความเห็น,ไม่รู้ว่าเซิ่งหวังจะมีความเร็วเท่าใด!"จินเผิงที่แสดงท่าทางดูแคลน.
ทั่วร่างของหวังคูที่ระเบิดปราณสีดำออกมา,พริบตาเดียวร่างกายของเขาก็กลายเป็นหมอกสีดำ,หมอกดังกล่าวนั้นพุ่งตรงไปยังทิศเหนือด้วยความเร็วสูง,เพิ่มความเร็วมากกว่าเดิมหลายเท่าในทันที.
จินเผิงที่เผยยิ้มอย่างเย็นชา,เพิ่มความเร็วขึ้น,ซึ่งมีจงซานที่รั้งท้ายในเวลานั้น.
ราวกับว่านี่เป็นการเดิมพันในการบิน,ซึ่งจินเผิงมันใจเป็นอย่างมาก,"ร้ายกาจมาก,หมอกหลบหนี."
จินเผิงและหวังคูที่ใช้พลังออกมาเต็มที่,หวังคูที่ใช้ทักษะหมอกหลบหนี,แน่นอนว่ามีความเร็วที่เกินกว่าจะบรรพยายถึง,จินเผิงที่คิดว่าจงซานมีระดับเซียนโบราณ,เวลานี้เผยรอยยิ้มสาแก่ใจไม่น้อย.
จินเผิงที่ตกอยู่ในอำนาจคำสาบาน,ภายในใจรู้สึกขุ่นเคืองอยู่ตลอดหากแต่ไม่สามารถทำอะไรได้,ทว่าตอนนี้เห็นจงซานแสดงท่าทางโง่เขลาออกมา,ทำให้ตัวเองมีความสุขมากมายยิ่งนัก.
ภายในใจของจินเผิงนั้น,มั่นใจว่าจงซานไม่มีทางตามทันความเร็วเซียนบรรพชนทันได้.
จินเผิงที่ต้องการเห็นท่าทางใบหน้าพ่ายแพ้ของจงซาน,ยิ่งเพิ่มความเร็วขึ้นอีก!
"ฟิ้ว!"
อากาศที่ถูกแหวกออกเป็นสองข้างเป็นทางยาวเป็นสนามวายุที่ฉีกออกเป็นสองส่วนขณะที่พวกเขาเคลื่อนที่ผ่าน.
ทว่าที่ทิศเหนือนั้น,เขาที่รู้สึกว่ามีกระแสลมที่ฉีกเป็นแนวนำหน้าของเขา,เป็นใครกัน,มาจากทิศใต้อย่างงั้นรึ?
จะเป็นไปได้อย่างไร?
"จินเผิง,เพิ่มความเร็วขึ้นอี้,ไม่ตั้งเก็บเอาไว้!"
ในเวลานี้,ทันทีที่จินเผิงได้ยินเสียงของจงซาน,คำพูดดังกล่าวแทบทำให้จินเผิงพ่นโลหิตคำโต,ข้ายั้งมือตั้งแต่เมื่อไหร่?
เงาๆหนึ่งที่พุ่งออกไป,จินเผิงเห็นจงซานเคลื่อนที่นำหน้าหวังคูไปอีก.
"จะเป็นไปได้อย่างไร?"จินเผิงที่หวาดผวา,ถึงแม้นว่าร่างมนุษย์,จะไม่เทียบเท่ากับวิหกปีกทองยักษ์ในตำนานก็ตาม,ทว่าก็เร็วกว่าเซียนบรรพชนทั่วไปหลายเท่านัก!
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น