Immortality Chapter 1055 Arrival of Nian Youyou
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1055 เนียนโหยวโหยวมาถึงแล้ว.
Chapter 1055 Arrival of Nian Youyou
念悠悠的到来
เนียนโหยวโหยวมาถึงแล้ว.
"ชิงเผิง,สังหารพวกมันให้หมด!"
ราชาโครงกระดูกที่สั่งการ,ขณะที่เข้าประจันหน้ากับหวังคูไกลออกมา,บนประตูสวรรค์ทิศใต้นั้น,เวลานี้ยังเหลืออาวุโสชิงเฟิง.
อาวุโสชิงเฟิงที่จ้องมองไปยังประตูสวรรค์ทิศใต้.
ในวันนี้มีเรื่องที่เกินคาดหวังพวกเขาไปมากมาย.
อดีตราชาที่ฟื้นฟูพลังคืนมา40% อย่างคาดไม่ถึง? ชิงเฟิงรู้ถึงพลังของราชารุ่นเก่าดี,เพียงแค่40% ก็นับว่าเป็นยอดฝีมือที่ไม่ธรรมดาแล้ว.
ฝ่ายตรงข้าม,จงซานและคนของเขาที่จ้องมองมาด้วยสายตาเย็นชา,ชิงเฟิงที่กวาดตาจ้องมอง,ไม่มีระดับเซียนโบราณ,กลุ่มของมดปลวกโดยแท้?
หากเป็นในอดีต,ชิงเฟิงต้องพุ่งออกไปใช้มือตบทำลายไปทั้งหมด,ทว่าในเวลานี้,ชิงเฟิงไม่กล้าลงมือในทันที,เพราะว่าก่อนหน้านี้จินเผิงก็คนหนึ่งแล้ว,ที่เกิดเรื่องไม่คาดฝัน,ชิงเฟิงไม่ต้องการที่จะประมาทเหมือนเช่นหวงเฟิง,เขาจึงเผยความระมัดระวังออกมา.
สายตาของเขาจ้องมองไปยังจงซานที่เป็นราชา,ในเวลานี้เขากลับแสดงท่าทางใจเย็นไม่แยแส,ไม่ได้หวาดกลัวเลยอย่างงั้นรึ?
ต้าเซียนระดับเก้า?
ไม่ตื่นเต้นกระวนกระวายแม้แต่น้อย? แปลก? ,ไม่ใช่แค่เขา,เหล่าเสนาธิการที่อยู่ด้านหลังยังเผยท่าทางหยันเขาด้วยซ้ำ,มันจะเป็นไปได้อย่างไร?
กลุ่มมดปลวก,อ่อนแอสุดๆ,กลับไม่กลัวเลยรึ?
คนเหล่านี้แสดงท่าทางราวกับว่าได้เปรียบอยู่,ได้เปรียบรึ?
ได้เปรียบอะไรกัน?
ชิงเฟิงผู้ฝึกตนเซียนบรรพชนที่น่าเกรงขาม,ในเวลานี้เขาไม่คิดว่าเหล่าขุนนางของต้าเจิ้งจะโง่เง่าถึงขนาดนี้.
แน่นอนเหล่าขุนนางที่ไม่รู้สึกหวาดกลัวใดๆ,เพราะว่ามีจงซานอยู่นั่นเอง,ขอเพียงแค่มีเซิ่งหวัง,พวกเขาก็หาได้หวาดกลัวสิ่งใด,จงซานที่เป็นเสาหลักทางจิตใจ,ทุกคนที่เชื่อใจจงซานจนหมดหัวใจ,เรื่องนี้ทำให้ชิงเฟิงเข้าใจผิดไปนั่นเอง.
แน่นอน,ในเวลานี้,จงซานที่เผชิญหน้ากับเซียนบรรพชน,ไม่มีเหตุผลที่ต้องกลัว,เขาที่ต่อสู้กับเซียนบรรพชนมาหลายคน,มีหรือที่ต้องหวาดกลัวชิงเฟิง.
จงซานที่เป็นราชา,ไม่จำเป็นต้องลงมือด้วยตัวเอง,หากลงมือแน่นอนว่าจะต้องประสบผลสำเร็จในทันที!
เซียนบรรพชนที่แข็งแกร่งในเวลานี้ดูเหมือนว่าจะปฏิเสธจะประนีประนอมอย่างแน่นอน.
ในเวลานี้,ที่ไกลออกไปปรากฏสนามรบสองแห่ง.
สนามรบทั้งสอง,หนึ่งในนั้นหวังคูที่ฟื้นฟูพลังได้
40%ของในอดีต,ดูด้อยกว่าราชาโครงกระดูกแน่นอน,เขากำลังถูกราชาโครงกระดูกกดดันอย่างหนักหน่วงรุนแรง.
อย่างไรก็ตามหวังคูที่มีลักษณ์พิเศษ,ยิ่งต่อสู้ก็ยิ่งมีประโยชน์ต่อเขา,เขาที่ดูดซับปราณแห่งการต่อสู้เพื่อที่จะรักษาอาการบาดเจ็บของตัวเอง.
ยอดฝีมือทั้งสองคนต่อสู้กันสามวันสามคืน,หวังคูที่ถูกกดดันอย่างหนักในตอนแรก,ในเวลานี้เขาที่เริ่มโต้ตอบมาได้
1-2 ครั้งอย่างคาดไม่ถึง.
หวังคูที่ฟื้นฟูกลับมาเรื่อยๆอย่างงั้นรึ?
บนท้องฟ้า,เคียวยักษ์ของราชาโครงกระดูกโจมตีออกไป,ปะทะกับบัลลังก์ทองแดนของหวังคู,บางทีหากไม่เพราะบัลลังก์ทองแดง,เขาคงถูกสับเป็นสองส่วนแล้วก็ได้!
"ตำหนักราชาโครงกระดูก,เจ้าอยู่ที่นี่นับว่าโดดเด่น,ข้าจะนำบัลลังก์ของเจ้าไปแน่นอน!"ราชาโครงกระดูกเอ่ย.
"ชิ,ลำพังเจ้านะรึ?"หวังคูที่เอ่ยขณะที่รับการโจมตี.
"ของวิเศษล้ำค่าของเผ่าโครงกระดูก,บัลลังก์แห่งการป้องกัน,และเคียวแห่งความตาย,ด้วยเคียวแห่งความตายที่อยู่ในมือข้า,เจ้าคิดว่าจะต้านทานข้าได้อย่างงั้นรึ?"ราชาโครงกระดูกที่แค่นเสียงออกมา.
เคียวยักษ์ที่สามารถแม้แต่สร้างคลื่นตัดอากาศ,ก่อเกิดหลุมดำ,ทว่าก็ไม่สามารถทะลวงผ่านบัลลังก์ทองแดงไปได้.
ราชาโครงกระดูกสองรุ่น,สองสมบัติล้ำค่าที่สุดของเผ่าโครงกระดูก,การจะจัดการอีกฝ่ายในเวลาอันสั้น,ไม่มีทางเป็นไปได้.
อีกฝั่งหนึ่ง,การต่อสู้ของเซียนบรรพชนเช่นกัน.
จินเผิงควรค่าแล้วที่เป็นยอดฝีมือลำดับต้นๆ,เขาที่ถือง้าวฟางเทียนฮวาจี,พร้อมกับกำลังกายที่ทรงพลัง,ทุกครั้งที่โจมตีสร้างหลุมดำขนาดใหญ่ขึ้น,พลังที่เหนือกว่ากำราบหวงเฟิงอย่างราบคาบ.
"ชิงเฟิงเจ้ารีบมาช่วยข้า!"หวงเฟิงที่ตะโกนออกไป.
เทียนเต๋าของเขาที่สั่นไหวไปมา,ทำให้หวงเฟิงตะโกนออกไปเสียงดัง.
อารมณ์ของชิงเฟิงที่เปลี่ยนไป,เขาที่เฝ้ามองเหล่าขุนนางของต้าเจิ้ง,ทว่าเวลานั้นหวงเฟิงที่ตะโกนออกมา,ทำให้เขารู้สึกกระอักกระอวลเป็นอย่างมาก.
"กวี๊กกก~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
จากที่ไกลออกไปเสียงคำรามของวิหกยักษ์ดังลั่น,จากนั้นเส้นแสงสีขาวที่ตัดผ่านท้องฟ้าพุ่งมาด้วยความเร็ว.
"จงตื่นจากฝันซะ!"
เส้นแสงสีขาวที่พุ่งมา,ที่ตำแหน่งนั้นมีสตรีที่ไม่สวมรองเท้าและอสูรน้อยขนปุยบนไหล่ของนาง.
นางที่เหินลงมาจากวิหกยักษ์,ทว่ามันถูกควบคุมโดยเทพอสูรบรรพชนนั่นเอง,ในเวลานี้มันตื่นจากฝันแล้ว,มันที่บินอยู่บนท้องฟ้า,ตื่นตกใจเล็กน้อย,ขณะที่มันกำลังหัวทิ่มลงมาบนพื้น.
วิหกยักษ์ที่ตื่นตะหนก,เร่งรีบควบคุมร่างกายทันที.
วิหกยักษ์ที่หันมามองเนียนโหยวโหยว,ไม่กล้าแก้แค้น,เร่งรีบสะบัดปีกบินหนีอย่างรวดเร็ว.
"จงซาน,ข้ากลับมาแล้ว!"
เนียนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น,ขณะกลับมา,เวลานี้ราวกับว่าไม่สนใจการต่อสู้รอบๆเลยแม้แต่น้อย.
"อืม,กลับมาก็ดีแล้ว!"จงซานที่พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม.
จากนั้น,จงซานที่จ้องมองไปยังชิงเฟิงเป็นการเตือน.
เนียนโหยวโหยวจ้องมองตามจงซาน,กวาดตามองการต่อสู้สองแห่ง,เนียนโหยวโหยวที่เข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้นในทันที.
ในเวลาเดียวกันนั้นนางที่เห็นจงซานสบายดีก็รู้สึกสบายใจ.
"เซียนบรรพชนรึ?"เนียนโหยวโหยวที่จ้องมองไปยังจงซาน.
แน่นอนว่าคำถามของนางนั้นหมายถึงชิงเฟิงที่อยู่ไม่ไกลออกไปนั่นเอง.
"อืม!"จงซานพยักหน้า.
"ข้าจะช่วยเจ้าจัดการเขาเอง!"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"หืม?"จงซานที่ตกใจเล็กน้อย.
ชิงเฟิงที่จ้องมองอยู่หาได้สนใจ,เขาสามารถมองเห็นได้,สตรีคนดังกล่าวเองก็มีระดับต้าเซียน,ความแข็งแกร่งเท่านี้จะจัดการข้าอย่างงั้นรึ?เพ่ย,น่าขัน?
"ไม่เป็นไร!"จงซานที่สายหน้าไปมา,ชัดเจนว่าเขาห่วงความปลอดภัยของเนียนโหยวโหยว.
"เชื่อข้า!"เนี่ยนโหยวโหยวที่เผยยิ้มอย่างลึกลับ.
เนียนโหยวโหยวที่หันหน้าจ้องมองไปยังชิงเฟิง.
"เจ้าเฒ่า,เจ้าไม่ต่อสู้สักที,ต้องการให้ข้าเป็นคนเริ่มอย่างงั้นรึ?"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงอหังการ.
กับคำพูดของเนียนโหยวโหยว,ทำให้เหล่าขุนนางดวงตาเบิกกว้ากลมโต,ยกเว้นเหล่าเสนาธิการคนสำคัญ,คนอื่นๆที่เผยท่าทางแปลกประหลาด,ชิงเฟิงนั้นคือเซียนบรรพชนนะ!
"สาวน้อย,อย่าได้ให้มันเกินไปนัก!"ชิงเฟิงที่กล่าวด้วยเสียงเย็นชา.
เนียนโหยวโหยวที่บินออกไปช้าๆ,ด้วยความเร็วสูง.
จงซานที่ไม่หยุดนาง,ทว่าเตรียมตัวลงมือเช่นกัน,ไม่ให้เนียนโหยวโหยวได้รับบาดเจ็บอย่างแน่นอน.
เนียนโหยวโหยวที่บินขึ้นไป,ชิงเฟิงที่จ้องมอง,เนียนโหยวโหยวที่หยุดลง.
"เห็นราชาแล้ว,ยังไม่คุกเข่าอีก!"เนี่ยนโหยวโหยวที่ดวงตาเบิกกว้าง,ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ.
ได้ยินคำพูดของเนียนโหยวโฆยว,เหล่าขุนนางของต้าเจิ้งกลายเป็นงงงวย,หมายความว่าอย่างไร?
นางกลายเป็นราชารึ?นี่คือวิธีจัดการชิงเฟิงอย่างงั้นรึ?
เป็นอะไรที่แปลกประหลาดเช่นกัน,ชิงเฟิงที่จ้องมองไปยังเนี่ยนโหยวโหยว,เขาที่ไม่กล่าวอะไร,สายตาที่ราวกับว่าลืมอะไรไป.
"อี้อี้อี้!"เสี่ยวชิงที่อยู่ข้างๆร้องออกมา,ราวกับว่ากำลังบอกอะไรกับเนี่ยนโหยวโหยว,ชิงเฟิงที่เหมือนกำลังจะตื่นเช่นกัน.
"คุกเข่า!"เนี่ยนโหยวโหยวที่ตะโกนออกมาอีกครั้ง.
ใบหน้าของเหล่าขุนนางต้าเจิ้งที่กระตุก,หมายความว่าอย่างไร?
ทว่าหลังจากนั้น,ทุกคนที่ดวงตาเบิกกว้าง,ชิงเฟิงที่คุกเข่าลงอย่างคาดไม่ถึง,และยังเอ่ยออกมาว่า,"ราชา!"
ใบหน้าของชิงเฟิงที่สั่นไปมา,ราวกับว่ากำลังตะเกียกตะกายพยายามสลัดความคิดของตัวเองอยู่.
"อี้อี้อี้!"เสียงของเสี่ยวชิงร้องเตือนออกมาอย่างร้อนรน,ราวกับว่ากำลังจะควบคุมไม่อยู่แล้ว.
เนี่ยนโหยวโหยวที่ไม่กล้าประมาท,นางที่ยื่นมือออกไปก่อนที่จะนำกระจกออกมาด้านหน้า.
กระจกที่ดูแปลกประหลาด,มีสีเหลืองเรืองแสง,ไม่มีความผันผวนของวิชาลับแต่อย่างใด.
เนียนโหยวโหยวที่วางกระจงลงส่องไปยังชิงเฟิง,จากนั้นดวงตาของนางที่หลับลง,และเปิดขึ้น.
เนตรทองคำเปิด!
ดวงตาของเนียนโหยวโหยวที่ส่องประกายแสงสีทองออกมาในทันที,แสงสีทองที่ส่องผานกระจกที่เป็นเหมือนเลนส์,รวมแสงสีทองของนาง,ก่อนที่จะพุ่งไปยังชิงเฟิง.
พริบตาเดียวกัน,ร่างของชิงเฟิงที่สั่นไหว,สะดุ้งขึ้นมาจากแดนฝันที่เทพอสูรบรรพชนสร้างขึ้น,เขาที่อุทานออกมาด้วยความตกใจ"เทพอสูรบรรพชน?"
ชิงเฟิงที่รับรู้จำเจ้าอสูรน้อยขนปุยนี้ได้,เขาที่ตื่นตกใจก่อนที่จะเร่งรีบนำบัลลังก์สีทองม่วงออกมา,และเคียวขนาดใหญ่ออกมาด้วย.
ทว่า,ตอนนี้ช้าไปแล้ว,ลำแสงสีทองที่ถูกรวมแสงพุ่งมายังร่างของจิงเฟิง.
พริบตานั้นร่างของชิงเฟิงที่แข็งค้าง,ร่างกายของเขาที่กลายเป็นทองคำ,ไม่สามารถขยับได้.
หลังจากที่เนี่ยนโหยวโหยวใช้ทักษะเทวะออกมา,ร่างกายของนางที่เปลี่ยนเป็นอ่อนแอ.
"วูซซซ!"
"จงซานที่เคลื่อนที่เข้าไปรับเนียนโหยวโหยวเอาไว้ในทันที.
"เร็วเข้า,โจมตีชิงเฟิง,เขากำลังจะทะลวงทักษะเทวะของข้าออกมา! เร็วเข้า!"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางร้อนใจบอกกล่าวต่อจงซาน.
"พบแล้ว!
เจ้าทำสำเร็จเรียบร้อยแล้ว!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความยินดี.
ทันทีที่เนียนโหยวโหยวปล่อยแสงสีทองออกมา,จงซานก็รับรู้สถานการณ์เรียบร้อยแล้ว,ก่อนหน้านี้ที่ตำหนักยามา,ขณะที่ต่อสู้กับจื่อลู่,ในเวลานั้น,นางก็สามารถแช่แข็งร่างของจื่อลู่ได้,ทว่าในเวลานี้สามารถแช่แข็งร่างของชิงเฟิงได้ทั้งหมด.
พลังของเนียนโหยวโหยวที่เพิ่มขึ้น,ทักษะเทวะย่อมทรงพลังขึ้น,และด้วยเลนส์รวมแสงสีทองของนางยิ่งทำให้ทรงพลังมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม.
ชิงเฟิงที่กลายเป็นทองคำ,ร่างกายของเขาที่แข็งค้าง,เขาที่เต็มไปด้วยความร้อนรน,พยายามขับธาตุทองออกไปอย่างรวดเร็ว,เพื่อที่จะให้สามารถขยับได้,ร่างกายของเขาที่ถูกแช่แข็งนี้,ขอเวลาเพียงสามลมหายใจ,เขาต้องทำสำเร็จแน่,จากนั้นก็รวมเทียนเต๋า.
ช่างน่าเศร้า,ทุกอย่างนั้นสายไปแล้ว.
ที่ด้านหน้าของชิงเฟิงนั้นปรากฏม้วนภาพขนาดใหญ่ขึ้นในทันที,แผนผังสีดำที่ใจกลางเป็นเหมือนกับหลุมดำสูบร่างของไปแล้ว.
แม้แต่บัลลังก์ทองม่วงและเคียวของเขาก็ถูกสูบไปด้วย.
ชิงเฟิงที่เร่งรีบผลักธาตุทองออกจากร่างกาย,เขาที่ถูกสูบไปไม่สามารถหยุดได้,ทว่าหลังจากที่เขาหลุดออกมาจากหลุมดำ,กลับมีปากขนาดใหญ่รอรับเข้าเรียบร้อยแล้ว.
"สว๊วฟ!"
ถูกกินไปทั้งหมด!ชิงเฟิงที่เฟลือความคิดสุดท้าย,"นี่คือหลุมแห่งความตายอย่างงั้นรึ?!"
ผังจักรพรรดิของจงซานที่หายกลับมาในร่างของจงซานอีกครั้ง,ชิงเฟิงเซียนบรรพชนได้ตกตายกลายเป็นประวัติศาสตร์ไปแล้ว!
"ตูมมมม!"
อีกฝั่ง,จินเผิงที่ตะวัดง้าวเทียนฟางฮวาจีฟันบัลลังก์ของหวงเฟิง,ในเวลานั้นเทียนเต๋าของหวงเฟิงที่ขาดเป็นรอย,ทำให้ง้าวของจินเผิงตัดผ่านไปยังแขนของเขา.
ในเวลานี้หวงเฟิงที่มีพันธะกับเขา,ทำให้เขารับรู้ว่าชิงเฟิงตายแล้ว,เขาตัดสินใจคิดหนีในทันที.
เขาที่บาดเจ็บในเวลานี้,ไร้ซึ่งลังเล,พุ่งหนีไปยังทิศทางไกลทันที.
หวงเฟิงที่หนี,จินเผิงที่เปลี่ยนร่างตัวเองกลายเป็นนกยักษ์ปีกทองในตำนาน,สะบัดปีก,ไล่ล่าด้วยความเร็วที่น่าสะพรึง.
ในเวลานี้ในสนามรบเหลือเพียงแค่ราชาโครงกระดูกกับหวังคูเท่านั้น.
เกินกว่าที่เขาคาดการมาก,ราชาโครงกระดูกที่สังหรใจไม่ดีเป็นอย่างมาก,ยิ่งหวังคูต่อสู้,ก็ยิ่งหายดีขึ้นเรื่อยๆ.
"จะเป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?"ราชาโครงกระดูกที่ไม่อยากเชื่อนัก.
ทันใดนั้น,ราวกับว่าราชาโครงกระดูกคิดอะไรได้.
"บาดแผล? ทักษะเทวะบาดแผล? เจ้าต้องการบาดแผลเพื่อรักษาบาดแผล,อาการบาดเจ็บของเจ้า,กำลังช่วยทำให้เจ้าตัดผ่านระดับอย่างงั้นรึ?"ราชาโครงกระดูกที่อุทานออกมาเสียงดัง.
ราชาโครงกระดูกที่ไม่คิดแม้แต่น้อยว่าหวังคูจะมีทักษะเทวะเช่นนี้,เรื่องนี้,จะเป็นไปได้อย่างไร?
ทักษะเทวะเช่นนี้ต้องการการต่อสู้เพื่อยกระดับอย่างงั้นรึ?
เป็นทักษะเทวะที่ผิดปรกติขนาดนี้เลยรึ?
"ชิงเฟิง!"ราชาโครงกระดูกที่ส่ายหน้าไปมา.
ทว่าในเวลานี้,ราชาโครงกระดูกพบว่าหวงเฟิงและชิงเฟิง,ไม่มีแล้ว?
ราชาโครงกระดูกที่หัวใจตื่นตระหนก,เขาตัดสินใจในทันที,ไร้ซึ่งลังเล,พุ่งตรงไปยังทิศเหนือ,หนีออกไปด้วยความเร็วสูงสุด.
หวังคูที่ส่ายหน้าไปมา,ไม่ไล่ตาม,ปล่อยให้ราชาโครงกระดูกหนีไป.
Chapter 1055 Arrival of Nian Youyou
念悠悠的到来
เนียนโหยวโหยวมาถึงแล้ว.
"ชิงเผิง,สังหารพวกมันให้หมด!"
ราชาโครงกระดูกที่สั่งการ,ขณะที่เข้าประจันหน้ากับหวังคูไกลออกมา,บนประตูสวรรค์ทิศใต้นั้น,เวลานี้ยังเหลืออาวุโสชิงเฟิง.
อาวุโสชิงเฟิงที่จ้องมองไปยังประตูสวรรค์ทิศใต้.
ในวันนี้มีเรื่องที่เกินคาดหวังพวกเขาไปมากมาย.
อดีตราชาที่ฟื้นฟูพลังคืนมา40% อย่างคาดไม่ถึง? ชิงเฟิงรู้ถึงพลังของราชารุ่นเก่าดี,เพียงแค่40% ก็นับว่าเป็นยอดฝีมือที่ไม่ธรรมดาแล้ว.
ฝ่ายตรงข้าม,จงซานและคนของเขาที่จ้องมองมาด้วยสายตาเย็นชา,ชิงเฟิงที่กวาดตาจ้องมอง,ไม่มีระดับเซียนโบราณ,กลุ่มของมดปลวกโดยแท้?
หากเป็นในอดีต,ชิงเฟิงต้องพุ่งออกไปใช้มือตบทำลายไปทั้งหมด,ทว่าในเวลานี้,ชิงเฟิงไม่กล้าลงมือในทันที,เพราะว่าก่อนหน้านี้จินเผิงก็คนหนึ่งแล้ว,ที่เกิดเรื่องไม่คาดฝัน,ชิงเฟิงไม่ต้องการที่จะประมาทเหมือนเช่นหวงเฟิง,เขาจึงเผยความระมัดระวังออกมา.
สายตาของเขาจ้องมองไปยังจงซานที่เป็นราชา,ในเวลานี้เขากลับแสดงท่าทางใจเย็นไม่แยแส,ไม่ได้หวาดกลัวเลยอย่างงั้นรึ?
ต้าเซียนระดับเก้า?
ไม่ตื่นเต้นกระวนกระวายแม้แต่น้อย? แปลก? ,ไม่ใช่แค่เขา,เหล่าเสนาธิการที่อยู่ด้านหลังยังเผยท่าทางหยันเขาด้วยซ้ำ,มันจะเป็นไปได้อย่างไร?
กลุ่มมดปลวก,อ่อนแอสุดๆ,กลับไม่กลัวเลยรึ?
คนเหล่านี้แสดงท่าทางราวกับว่าได้เปรียบอยู่,ได้เปรียบรึ?
ได้เปรียบอะไรกัน?
ชิงเฟิงผู้ฝึกตนเซียนบรรพชนที่น่าเกรงขาม,ในเวลานี้เขาไม่คิดว่าเหล่าขุนนางของต้าเจิ้งจะโง่เง่าถึงขนาดนี้.
แน่นอนเหล่าขุนนางที่ไม่รู้สึกหวาดกลัวใดๆ,เพราะว่ามีจงซานอยู่นั่นเอง,ขอเพียงแค่มีเซิ่งหวัง,พวกเขาก็หาได้หวาดกลัวสิ่งใด,จงซานที่เป็นเสาหลักทางจิตใจ,ทุกคนที่เชื่อใจจงซานจนหมดหัวใจ,เรื่องนี้ทำให้ชิงเฟิงเข้าใจผิดไปนั่นเอง.
แน่นอน,ในเวลานี้,จงซานที่เผชิญหน้ากับเซียนบรรพชน,ไม่มีเหตุผลที่ต้องกลัว,เขาที่ต่อสู้กับเซียนบรรพชนมาหลายคน,มีหรือที่ต้องหวาดกลัวชิงเฟิง.
จงซานที่เป็นราชา,ไม่จำเป็นต้องลงมือด้วยตัวเอง,หากลงมือแน่นอนว่าจะต้องประสบผลสำเร็จในทันที!
เซียนบรรพชนที่แข็งแกร่งในเวลานี้ดูเหมือนว่าจะปฏิเสธจะประนีประนอมอย่างแน่นอน.
ในเวลานี้,ที่ไกลออกไปปรากฏสนามรบสองแห่ง.
สนามรบทั้งสอง,หนึ่งในนั้นหวังคูที่ฟื้นฟูพลังได้
40%ของในอดีต,ดูด้อยกว่าราชาโครงกระดูกแน่นอน,เขากำลังถูกราชาโครงกระดูกกดดันอย่างหนักหน่วงรุนแรง.
อย่างไรก็ตามหวังคูที่มีลักษณ์พิเศษ,ยิ่งต่อสู้ก็ยิ่งมีประโยชน์ต่อเขา,เขาที่ดูดซับปราณแห่งการต่อสู้เพื่อที่จะรักษาอาการบาดเจ็บของตัวเอง.
ยอดฝีมือทั้งสองคนต่อสู้กันสามวันสามคืน,หวังคูที่ถูกกดดันอย่างหนักในตอนแรก,ในเวลานี้เขาที่เริ่มโต้ตอบมาได้
1-2 ครั้งอย่างคาดไม่ถึง.
หวังคูที่ฟื้นฟูกลับมาเรื่อยๆอย่างงั้นรึ?
บนท้องฟ้า,เคียวยักษ์ของราชาโครงกระดูกโจมตีออกไป,ปะทะกับบัลลังก์ทองแดนของหวังคู,บางทีหากไม่เพราะบัลลังก์ทองแดง,เขาคงถูกสับเป็นสองส่วนแล้วก็ได้!
"ตำหนักราชาโครงกระดูก,เจ้าอยู่ที่นี่นับว่าโดดเด่น,ข้าจะนำบัลลังก์ของเจ้าไปแน่นอน!"ราชาโครงกระดูกเอ่ย.
"ชิ,ลำพังเจ้านะรึ?"หวังคูที่เอ่ยขณะที่รับการโจมตี.
"ของวิเศษล้ำค่าของเผ่าโครงกระดูก,บัลลังก์แห่งการป้องกัน,และเคียวแห่งความตาย,ด้วยเคียวแห่งความตายที่อยู่ในมือข้า,เจ้าคิดว่าจะต้านทานข้าได้อย่างงั้นรึ?"ราชาโครงกระดูกที่แค่นเสียงออกมา.
เคียวยักษ์ที่สามารถแม้แต่สร้างคลื่นตัดอากาศ,ก่อเกิดหลุมดำ,ทว่าก็ไม่สามารถทะลวงผ่านบัลลังก์ทองแดงไปได้.
ราชาโครงกระดูกสองรุ่น,สองสมบัติล้ำค่าที่สุดของเผ่าโครงกระดูก,การจะจัดการอีกฝ่ายในเวลาอันสั้น,ไม่มีทางเป็นไปได้.
อีกฝั่งหนึ่ง,การต่อสู้ของเซียนบรรพชนเช่นกัน.
จินเผิงควรค่าแล้วที่เป็นยอดฝีมือลำดับต้นๆ,เขาที่ถือง้าวฟางเทียนฮวาจี,พร้อมกับกำลังกายที่ทรงพลัง,ทุกครั้งที่โจมตีสร้างหลุมดำขนาดใหญ่ขึ้น,พลังที่เหนือกว่ากำราบหวงเฟิงอย่างราบคาบ.
"ชิงเฟิงเจ้ารีบมาช่วยข้า!"หวงเฟิงที่ตะโกนออกไป.
เทียนเต๋าของเขาที่สั่นไหวไปมา,ทำให้หวงเฟิงตะโกนออกไปเสียงดัง.
อารมณ์ของชิงเฟิงที่เปลี่ยนไป,เขาที่เฝ้ามองเหล่าขุนนางของต้าเจิ้ง,ทว่าเวลานั้นหวงเฟิงที่ตะโกนออกมา,ทำให้เขารู้สึกกระอักกระอวลเป็นอย่างมาก.
"กวี๊กกก~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
จากที่ไกลออกไปเสียงคำรามของวิหกยักษ์ดังลั่น,จากนั้นเส้นแสงสีขาวที่ตัดผ่านท้องฟ้าพุ่งมาด้วยความเร็ว.
"จงตื่นจากฝันซะ!"
เส้นแสงสีขาวที่พุ่งมา,ที่ตำแหน่งนั้นมีสตรีที่ไม่สวมรองเท้าและอสูรน้อยขนปุยบนไหล่ของนาง.
นางที่เหินลงมาจากวิหกยักษ์,ทว่ามันถูกควบคุมโดยเทพอสูรบรรพชนนั่นเอง,ในเวลานี้มันตื่นจากฝันแล้ว,มันที่บินอยู่บนท้องฟ้า,ตื่นตกใจเล็กน้อย,ขณะที่มันกำลังหัวทิ่มลงมาบนพื้น.
วิหกยักษ์ที่ตื่นตะหนก,เร่งรีบควบคุมร่างกายทันที.
วิหกยักษ์ที่หันมามองเนียนโหยวโหยว,ไม่กล้าแก้แค้น,เร่งรีบสะบัดปีกบินหนีอย่างรวดเร็ว.
"จงซาน,ข้ากลับมาแล้ว!"
เนียนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น,ขณะกลับมา,เวลานี้ราวกับว่าไม่สนใจการต่อสู้รอบๆเลยแม้แต่น้อย.
"อืม,กลับมาก็ดีแล้ว!"จงซานที่พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม.
จากนั้น,จงซานที่จ้องมองไปยังชิงเฟิงเป็นการเตือน.
เนียนโหยวโหยวจ้องมองตามจงซาน,กวาดตามองการต่อสู้สองแห่ง,เนียนโหยวโหยวที่เข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้นในทันที.
ในเวลาเดียวกันนั้นนางที่เห็นจงซานสบายดีก็รู้สึกสบายใจ.
"เซียนบรรพชนรึ?"เนียนโหยวโหยวที่จ้องมองไปยังจงซาน.
แน่นอนว่าคำถามของนางนั้นหมายถึงชิงเฟิงที่อยู่ไม่ไกลออกไปนั่นเอง.
"อืม!"จงซานพยักหน้า.
"ข้าจะช่วยเจ้าจัดการเขาเอง!"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"หืม?"จงซานที่ตกใจเล็กน้อย.
ชิงเฟิงที่จ้องมองอยู่หาได้สนใจ,เขาสามารถมองเห็นได้,สตรีคนดังกล่าวเองก็มีระดับต้าเซียน,ความแข็งแกร่งเท่านี้จะจัดการข้าอย่างงั้นรึ?เพ่ย,น่าขัน?
"ไม่เป็นไร!"จงซานที่สายหน้าไปมา,ชัดเจนว่าเขาห่วงความปลอดภัยของเนียนโหยวโหยว.
"เชื่อข้า!"เนี่ยนโหยวโหยวที่เผยยิ้มอย่างลึกลับ.
เนียนโหยวโหยวที่หันหน้าจ้องมองไปยังชิงเฟิง.
"เจ้าเฒ่า,เจ้าไม่ต่อสู้สักที,ต้องการให้ข้าเป็นคนเริ่มอย่างงั้นรึ?"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงอหังการ.
กับคำพูดของเนียนโหยวโหยว,ทำให้เหล่าขุนนางดวงตาเบิกกว้ากลมโต,ยกเว้นเหล่าเสนาธิการคนสำคัญ,คนอื่นๆที่เผยท่าทางแปลกประหลาด,ชิงเฟิงนั้นคือเซียนบรรพชนนะ!
"สาวน้อย,อย่าได้ให้มันเกินไปนัก!"ชิงเฟิงที่กล่าวด้วยเสียงเย็นชา.
เนียนโหยวโหยวที่บินออกไปช้าๆ,ด้วยความเร็วสูง.
จงซานที่ไม่หยุดนาง,ทว่าเตรียมตัวลงมือเช่นกัน,ไม่ให้เนียนโหยวโหยวได้รับบาดเจ็บอย่างแน่นอน.
เนียนโหยวโหยวที่บินขึ้นไป,ชิงเฟิงที่จ้องมอง,เนียนโหยวโหยวที่หยุดลง.
"เห็นราชาแล้ว,ยังไม่คุกเข่าอีก!"เนี่ยนโหยวโหยวที่ดวงตาเบิกกว้าง,ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ.
ได้ยินคำพูดของเนียนโหยวโฆยว,เหล่าขุนนางของต้าเจิ้งกลายเป็นงงงวย,หมายความว่าอย่างไร?
นางกลายเป็นราชารึ?นี่คือวิธีจัดการชิงเฟิงอย่างงั้นรึ?
เป็นอะไรที่แปลกประหลาดเช่นกัน,ชิงเฟิงที่จ้องมองไปยังเนี่ยนโหยวโหยว,เขาที่ไม่กล่าวอะไร,สายตาที่ราวกับว่าลืมอะไรไป.
"อี้อี้อี้!"เสี่ยวชิงที่อยู่ข้างๆร้องออกมา,ราวกับว่ากำลังบอกอะไรกับเนี่ยนโหยวโหยว,ชิงเฟิงที่เหมือนกำลังจะตื่นเช่นกัน.
"คุกเข่า!"เนี่ยนโหยวโหยวที่ตะโกนออกมาอีกครั้ง.
ใบหน้าของเหล่าขุนนางต้าเจิ้งที่กระตุก,หมายความว่าอย่างไร?
ทว่าหลังจากนั้น,ทุกคนที่ดวงตาเบิกกว้าง,ชิงเฟิงที่คุกเข่าลงอย่างคาดไม่ถึง,และยังเอ่ยออกมาว่า,"ราชา!"
ใบหน้าของชิงเฟิงที่สั่นไปมา,ราวกับว่ากำลังตะเกียกตะกายพยายามสลัดความคิดของตัวเองอยู่.
"อี้อี้อี้!"เสียงของเสี่ยวชิงร้องเตือนออกมาอย่างร้อนรน,ราวกับว่ากำลังจะควบคุมไม่อยู่แล้ว.
เนี่ยนโหยวโหยวที่ไม่กล้าประมาท,นางที่ยื่นมือออกไปก่อนที่จะนำกระจกออกมาด้านหน้า.
กระจกที่ดูแปลกประหลาด,มีสีเหลืองเรืองแสง,ไม่มีความผันผวนของวิชาลับแต่อย่างใด.
เนียนโหยวโหยวที่วางกระจงลงส่องไปยังชิงเฟิง,จากนั้นดวงตาของนางที่หลับลง,และเปิดขึ้น.
เนตรทองคำเปิด!
ดวงตาของเนียนโหยวโหยวที่ส่องประกายแสงสีทองออกมาในทันที,แสงสีทองที่ส่องผานกระจกที่เป็นเหมือนเลนส์,รวมแสงสีทองของนาง,ก่อนที่จะพุ่งไปยังชิงเฟิง.
พริบตาเดียวกัน,ร่างของชิงเฟิงที่สั่นไหว,สะดุ้งขึ้นมาจากแดนฝันที่เทพอสูรบรรพชนสร้างขึ้น,เขาที่อุทานออกมาด้วยความตกใจ"เทพอสูรบรรพชน?"
ชิงเฟิงที่รับรู้จำเจ้าอสูรน้อยขนปุยนี้ได้,เขาที่ตื่นตกใจก่อนที่จะเร่งรีบนำบัลลังก์สีทองม่วงออกมา,และเคียวขนาดใหญ่ออกมาด้วย.
ทว่า,ตอนนี้ช้าไปแล้ว,ลำแสงสีทองที่ถูกรวมแสงพุ่งมายังร่างของจิงเฟิง.
พริบตานั้นร่างของชิงเฟิงที่แข็งค้าง,ร่างกายของเขาที่กลายเป็นทองคำ,ไม่สามารถขยับได้.
หลังจากที่เนี่ยนโหยวโหยวใช้ทักษะเทวะออกมา,ร่างกายของนางที่เปลี่ยนเป็นอ่อนแอ.
"วูซซซ!"
"จงซานที่เคลื่อนที่เข้าไปรับเนียนโหยวโหยวเอาไว้ในทันที.
"เร็วเข้า,โจมตีชิงเฟิง,เขากำลังจะทะลวงทักษะเทวะของข้าออกมา! เร็วเข้า!"เนียนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางร้อนใจบอกกล่าวต่อจงซาน.
"พบแล้ว!
เจ้าทำสำเร็จเรียบร้อยแล้ว!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความยินดี.
ทันทีที่เนียนโหยวโหยวปล่อยแสงสีทองออกมา,จงซานก็รับรู้สถานการณ์เรียบร้อยแล้ว,ก่อนหน้านี้ที่ตำหนักยามา,ขณะที่ต่อสู้กับจื่อลู่,ในเวลานั้น,นางก็สามารถแช่แข็งร่างของจื่อลู่ได้,ทว่าในเวลานี้สามารถแช่แข็งร่างของชิงเฟิงได้ทั้งหมด.
พลังของเนียนโหยวโหยวที่เพิ่มขึ้น,ทักษะเทวะย่อมทรงพลังขึ้น,และด้วยเลนส์รวมแสงสีทองของนางยิ่งทำให้ทรงพลังมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม.
ชิงเฟิงที่กลายเป็นทองคำ,ร่างกายของเขาที่แข็งค้าง,เขาที่เต็มไปด้วยความร้อนรน,พยายามขับธาตุทองออกไปอย่างรวดเร็ว,เพื่อที่จะให้สามารถขยับได้,ร่างกายของเขาที่ถูกแช่แข็งนี้,ขอเวลาเพียงสามลมหายใจ,เขาต้องทำสำเร็จแน่,จากนั้นก็รวมเทียนเต๋า.
ช่างน่าเศร้า,ทุกอย่างนั้นสายไปแล้ว.
ที่ด้านหน้าของชิงเฟิงนั้นปรากฏม้วนภาพขนาดใหญ่ขึ้นในทันที,แผนผังสีดำที่ใจกลางเป็นเหมือนกับหลุมดำสูบร่างของไปแล้ว.
แม้แต่บัลลังก์ทองม่วงและเคียวของเขาก็ถูกสูบไปด้วย.
ชิงเฟิงที่เร่งรีบผลักธาตุทองออกจากร่างกาย,เขาที่ถูกสูบไปไม่สามารถหยุดได้,ทว่าหลังจากที่เขาหลุดออกมาจากหลุมดำ,กลับมีปากขนาดใหญ่รอรับเข้าเรียบร้อยแล้ว.
"สว๊วฟ!"
ถูกกินไปทั้งหมด!ชิงเฟิงที่เฟลือความคิดสุดท้าย,"นี่คือหลุมแห่งความตายอย่างงั้นรึ?!"
ผังจักรพรรดิของจงซานที่หายกลับมาในร่างของจงซานอีกครั้ง,ชิงเฟิงเซียนบรรพชนได้ตกตายกลายเป็นประวัติศาสตร์ไปแล้ว!
"ตูมมมม!"
อีกฝั่ง,จินเผิงที่ตะวัดง้าวเทียนฟางฮวาจีฟันบัลลังก์ของหวงเฟิง,ในเวลานั้นเทียนเต๋าของหวงเฟิงที่ขาดเป็นรอย,ทำให้ง้าวของจินเผิงตัดผ่านไปยังแขนของเขา.
ในเวลานี้หวงเฟิงที่มีพันธะกับเขา,ทำให้เขารับรู้ว่าชิงเฟิงตายแล้ว,เขาตัดสินใจคิดหนีในทันที.
เขาที่บาดเจ็บในเวลานี้,ไร้ซึ่งลังเล,พุ่งหนีไปยังทิศทางไกลทันที.
หวงเฟิงที่หนี,จินเผิงที่เปลี่ยนร่างตัวเองกลายเป็นนกยักษ์ปีกทองในตำนาน,สะบัดปีก,ไล่ล่าด้วยความเร็วที่น่าสะพรึง.
ในเวลานี้ในสนามรบเหลือเพียงแค่ราชาโครงกระดูกกับหวังคูเท่านั้น.
เกินกว่าที่เขาคาดการมาก,ราชาโครงกระดูกที่สังหรใจไม่ดีเป็นอย่างมาก,ยิ่งหวังคูต่อสู้,ก็ยิ่งหายดีขึ้นเรื่อยๆ.
"จะเป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?"ราชาโครงกระดูกที่ไม่อยากเชื่อนัก.
ทันใดนั้น,ราวกับว่าราชาโครงกระดูกคิดอะไรได้.
"บาดแผล? ทักษะเทวะบาดแผล? เจ้าต้องการบาดแผลเพื่อรักษาบาดแผล,อาการบาดเจ็บของเจ้า,กำลังช่วยทำให้เจ้าตัดผ่านระดับอย่างงั้นรึ?"ราชาโครงกระดูกที่อุทานออกมาเสียงดัง.
ราชาโครงกระดูกที่ไม่คิดแม้แต่น้อยว่าหวังคูจะมีทักษะเทวะเช่นนี้,เรื่องนี้,จะเป็นไปได้อย่างไร?
ทักษะเทวะเช่นนี้ต้องการการต่อสู้เพื่อยกระดับอย่างงั้นรึ?
เป็นทักษะเทวะที่ผิดปรกติขนาดนี้เลยรึ?
"ชิงเฟิง!"ราชาโครงกระดูกที่ส่ายหน้าไปมา.
ทว่าในเวลานี้,ราชาโครงกระดูกพบว่าหวงเฟิงและชิงเฟิง,ไม่มีแล้ว?
ราชาโครงกระดูกที่หัวใจตื่นตระหนก,เขาตัดสินใจในทันที,ไร้ซึ่งลังเล,พุ่งตรงไปยังทิศเหนือ,หนีออกไปด้วยความเร็วสูงสุด.
หวังคูที่ส่ายหน้าไปมา,ไม่ไล่ตาม,ปล่อยให้ราชาโครงกระดูกหนีไป.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น