วันพุธที่ 6 มกราคม พ.ศ. 2564

Immortality Chapter 1053 under the heavens situation

Immortality Chapter 1053 under the heavens situation

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1053   สถานการณ์ใต้สวรรค์.


Chapter 1053 under the heavens situation

天下大

  สถานการณ์ใต้สวรรค์.

 

"พบแล้ว?หวังจิวเหวินที่ร้ายกาจถึงเพียงนั้น,คาดไม่ถึงเลยว่าจะถูกพบแล้ว?"อี้เหยี่ยนที่ขมวดคิ้วไปมา.

 

หวังจิวเหวิน,เดิมที่ก็คือกุนซือฟ่านอี้พิน,นับเป็นคนที่มีเชาว์ปัญญาสูง,กับคำที่แข็งแกร่งเช่นนั้น,คาดไม่ถึงเลยว่าเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงกับพบแล้วอย่างงั้นรึ?

 

จงซานที่เคาะไปยังพนักพิงเบาๆ,พร้อมกับกล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล,หวังจิงเหวิน,พบแล้วว่าเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงนั้นร้ายกาจเกินกว่าที่พวกเราจะจินตนาการถึง!"

 

"บางที่ผู้ใต้บังคับบัญชาของหวังจิงเหวินอาจจะทรยศ?"เจ้าโส่วเซี่ยงที่แสดงท่าทางสงสัย.

 

"ไม่,หวังจิงเหวินนั้นทำงานอย่างระเอียด,ข้ากล่าวเอ่ยได้เลยว่าหากไม่ใช่เพราะเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงพบเข้า,ทั่วทั้งอาณาเขตอู๋เซี่ยง,ไม่มีใครรู้สถานะของเขา!"อี้เหยี่ยนส่ายหน้าไปมา.

 

"นอกจากนี้,เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่ควบคุมอาณาเขตอู๋เซี่ยง,และยังควบคุมอาณาเขตลับอีก,สองพื้นที่สำหรับเซิ่งหวัง,มีเหรอที่จะใช่คนธรรมดา?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างจริงๆจัง.

 

"ไม่แน่นอน!"เจ้าโส่วเซี่ยงส่ายหน้าไปมา.

 

"อืม,เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงผุ้นี้มีชื่อเสียงมากหลายหมื่นปีมากกว่าพวกเรา,อาณาเขตอู๋เซี่ยงแห่งนี้จึงจำเป็นตอ้งระมัดระวัง.

 

ในเวลานี้ทุกคนที่ได้แต่เงียบรับฟัง.

 

"ข้าและคนอื่นจะทำการบันทึกข้อมูลอย่างระมัดระวัง!"อี้เหยี่ยนพยักหน้ารับ.

 

"อืม!"

 

"ในเมื่อหวังจิงเหวินถูกพบตัวแล้ว,การอยู่ในศาลเทวะอู๋เซี่ยงก็คงเปล่าประโยชน์,ให้หวังจิงเหวินถอยกลับมาหรือไม่?"เจ้าโส่วเซี่ยงครุ่นคิดและกล่าวออกมา.

 

"ไม่!"อี้เหยี่ยนที่เผยยิ้มออกมาในทันที.

 

"หืม?"

 

"หวังจิงเหวินนั้นเป็นคนที่ฉลาดเป็นอย่างมาก,การที่เขายังคงอยู่ภายในศาลเทวะอู๋เซี่ยงนั้น,เหมือนกับอีกฝั่ง,พวกเราสามารถใช้ข้อมูลเหล่านี้รับส่ง,ล่อลวงเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงได้,ตราบเท่าที่ที่หวังจิวเหวินยังคงภัคดีต่อต้าเจิ้ง,พวกเราก็จะสามารถก้าวไปอยู่ในตำแหน่งที่ได้เปรียบไปตลอด!"แววตาของอี้เหยี่ยนที่ส่องประกายแสง.

 

"แผนซ้อนแผน,โต้ตอบจุดอ่อนของเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงอย่างงั้นรึ?"เจ้าโส่วเซี่ยงที่ตื่นตกใจเล็กน้อย.

 

"ใช่,ในเมื่อเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงจับตาดูหวังจิงเหวิน,หลังจากนี้ก็จะยิ่งทำให้พวกเขามีความปลอดภัยยิ่งขึ้นอย่างไม่มีปัญหา,นอกจากนี้ยังสามารถรับรู้แผนการล่วงหน้าของศัตรูได้ก่อนหนึ่งก้าว! ไม่เช่นนั้น,หากหวังจิงเหวินหนีมา,ยิ่งจะทำให้เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงระมัดระวังตัวมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม!"อี้เหยี่ยนกล่าวยืนยัน.

 

"เซียนเซิงอี้เหยี่ยนช่างลึกล้ำนัก!"เจ้าโส่วเซี่ยงพยักหน้ารับ.

 

"เช่นนั้นก็ให้แจ้งหวังจื่อเหวินให้เขารับรู้!"อี่หยี่ยนที่จ้องมองไปยังจงซาน.

 

"ไม่,พวกเราไม่สามารถส่งสารออกไปได้!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.

 

"ทำไม?"

 

"หวังจิงเหวินนั้นชาญฉลาด,ยากที่จะมีใครทัดเทียน,ทำไมต้องไปสร้างจุดอ่อนให้กับเขาด้วยล่ะ? ถึงแม้ว่าจะมีใครรู้ตัวตนของเขา,ก็ไม่มีใครจับผิดของเขาได้,พวกเขาไม่ควรเผยให้เซิ่งหวังอู่เซี่ยงรุ้ตัว,ดังนั้นสารที่เราสงไปนั้นไม่จำเป็นต้องเอ่ยถึง,หรือบอกกล่าวเป้าหมายของพวกเราออกไปให้เซิ่งหวังอู๋เซี่ยรับรู้!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.

 

"เช่นนั้นก็ใช้รหัสลับ!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

 

"อืม!"จงซานพยักหน้ารับ.

 

"ด้วยความสามารถของหวังจิงเหวินแล้ว,เขาจะต้องมองเห็นรหัสลับของพวกเราแน่,นอกจากนี้เวลานี้,หวังจิงเหวินยังปูทางเอาไว้ให้พวกเราแล้วด้วย,พวกเราต้องทำให้เขาได้รับการแต่งตั้งยกระดับอย่างรวดเร็ว!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

 

"ให้หวังจิงเหวินได้รับการแต่งตัง? ถึงเขาได้รับการแต่งตั้งภายในศาลเทวะอู๋เซี่ยง,เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะได้รับความเชื่อใจหรือรับผิดชอบงานใหญ่ๆ,เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงเป็นไปไม่ได้ที่จะยอมรับเขา!"เจ้าโส่วเซี่ยงที่ขมวดคิ้วไปมา.

 

"ข้าไม่ได้ต้องการให้พวกเขายอมรับหวังจิงเหวิน,ทว่าให้หวังจิงเหวินเป็นที่รู้จักต่อคนทั่วหล้า,ยกสถานะของเขาให้สูงขึ้น,ให้ทุกคนจ้องมองเขาด้วยความระมัดระวัง,และจับตาไปยังศาลเทวะอู๋เซี่ยงด้วย!"จงซานกล่าวอย่างจริงจัง.

 

"เซิ่งหวังเริ่มที่จะบุกเขตแดนอู๋เซี่ยงแล้วรึ?"อี้เหยี่ยนดวงตาเปล่งประกลาย.

 

"อืม,ยุคแห่งความวุ่นวายใกล้เข้ามาแล้ว,พวกเราจะต้องยืนอยู่ในสมรภูมที่ได้เปลี่ยน,เมื่อถึงเวลาจะได้ไม่ต้องลำบาก,ต้องไม่ลืมว่ากลุ่มอิทธิพลใหญ่ที่เพิ่งผุดขึ้นมานั้น,ยากที่จะอยู่รอดได้!"จงซานถอนหายใจเล็กๆ

 

"ยืนอยู่ในสมรภูมิที่ได้เปรียบอย่างงั้นรึ?"เจ้าโส่วเซี่ยงที่ไม่เข้าใจ.

 

"อี้เหยี่ยนอธิบาย!"จงซานกล่าว.

 

"ครับ!"

 

เจ้าโส่วเซี่ยงที่จ้องมองไปยังอี้เหยี่ยนด้วยความสงสัย.

 

"ใต้สวรรค์แห่งนี้มีพื้นที่หลักๆ,ดูเหมือนว่ามากมาย,กว้างขวาง,ทว่ากลับแยกกันออกอย่างชัดเจน,มีจุดสิ้นสุดที่เป็นปมกาลอากาศ,ภพหยางนั้นมี 9 ทวีป,ภพหยิน 6 ทวีป! ในแต่ละทวีปนั้นมีอยู่ทั้งหมด 36 พื้นที่! อาณาเขตจวงหลุนและอาณาเขตเฟิงจงนั้น,อยู่ในทวีปทิศเหนือ,พวกเราคือส่วนหนึ่งของทวีปทิศเหนือ! ภพหยางเองก็อยู่ในทวีปทิศเหนือ,ภพหยินเองก็อยู่ทวีปทิศเหนือเช่นกัน!"อี้เหยี่ยนตอบ.

 

"อืม!"

 

"สองทวีปภาคเหนือ,ของพวกเราต่างก็อยู่ในพื้นที่แห่งนี้ทั้งหมด,อย่างไรก็ตาม,ภูมิประเทศภาคเหนือนั้นไม่ได้พิเศษจึงไม่ได้มีผู้ทรงอิทธิพลแต่อย่างใด!"อี้เหยี่ยนกล่าว.

 

"ทำไม?"

 

"เหล่ากลุ่มที่มีอิทธิพลที่สุดนั้น,มักจะอยู่ใจกลางของทวีปตะวันออก,ทวีปภาคใต้และทวีปภาคตะวันตก,เพราะว่าสามทวีปนี้,มีเส้นทางน้ำพุเหลือง,สามารถไปมาระหว่างสองภพได้,ทำให้เหล่ากลุ่มอิทธิพลต่างๆแก่งแย่งกัน!"อี้เหยี่ยนกล่าว.

 

"ใต้สวรรค์แห่งนี้มีเส้นทางน้ำพุเหลืองสามแห่งอย่างงั้นรึ?"เจ้าโส่วเซี่ยงที่ขมวดคิ้วไปมา.

 

"ใช่,ทวีปตะวันออก,มีต้าฉิน,ทว่าก็มีกลุ่มอิทธิพอื่นอยู่ด้วยเช่นกัน,ทำให้ต้าฉินต้องการวมภูมิภาคตะวันออกเข้าด้วยกัน,อีกไม่นานคงทำสำเร็จ!"อี้เหยี่ยนทำการวิเคราะห์.

 

"ทวีปตะวันออก,สถานที่แห่งนี้คืออาณาเขตหงส์เพลิง,มีต้าหลี่,เดิมที่พวกเขาก็คือศาลเทวะต้าโจว,แม้นว่าตอนนี้จะมีกลุ่มอิทธิพลอยู่มากมาย,ทว่าตราบเท่าเนี่ยฟ่านเฉินแข็งแกร่งขึ้น,ภูมิภาคตะวันตกก็จะกลายเป็นอาณาเขตของต้าหลี่อย่างแน่นอน."อี้เหยี่ยนทำการวิเคราะห์.

 

"ทวีปทิศใต้,สถานที่แห่งนี้พวกเราได้ส่งหน่วยลาดตะเวนไปแล้วหากแต่ไม่สามารถบอกรายระเอียดที่สมบูรณ์ได้ในเวลานี้,ทว่าก็ได้ยินข่าวลืมมาเช่นกันว่าสถานที่แห่งนี้ถูกยึดครองด้วยเผ่าอูและเผ่าอสุรายึดครองดินแดนส่วนมากเอาไว้!"อี้เหยี่ยนกล่าว.

 

"เส้นทางน้ำพุเหลืองทั้งสาม,เชื่อมต่อภพหยินหยาง,ทุกแห่งต่างถูกกลุ่มอิทธิพลใหญ่ยึดครองเอาไว้,ดังนั้นจึงมีหลายตระกูลหลายสำนักใหญ่,ล้วนแต่ต้องการประจำการอยู่ใกล้ๆน้ำพุเหลือง! ทว่าพวกเราที่อยู่ทวีปทิศเหนือนั้น,ไม่มีเส้นทางน้ำพุเหลือง,ดังนั้นเหล่าราชวงศ์วาสนาและนิกายต่างๆ,แม้นจะทรงพลัง,ทว่าก็ไม่ใช่ที่สุด,ส่วนต้าเจิ้งของเรานั้นพัฒนาได้อย่างไม่มีปัญหา! เกี่ยวกับเส้นทางน้ำพุเหลืองนะรึ? เฮ้เฮ้,ด้วยผังจักรพรรดิของเซิ่งหวัง,ทำให้พวกเราสามารถไปกลับได้รวดเร็วยิ่งกว่าเส้นทางน้ำพุเหลืองอีกต่างหาก! นับว่าสร้างประโยชน์ให้กับพวกเรามาก!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

 

"ความจริงเป็นเช่นนี้นะเอง!"เจ้าโส่วเซี่ยพยักหน้ารับ,แววตาเผยความตื่นเต้นดีใจ.

 

"ดังนั้น,หลายร้อยปีมานี้,ราชวงศ์วาสนาของพวกเราแม้นว่าจะมีสงครามอยู่ตลอด,ทว่ากลับสามารถสร้างรากฐานได้อย่างมั่นคง,กลายเป็นยักษ์ใหญ่ในทวีปทิศเหนือ,รุ่งเรื่องกว่ากลุ่มที่มีอายุหลายหมื่นปี,การที่พวกเราจะยึดครองทวีปทิศเหนือ,ทั้งภพหยางและภพหยินนั้น,ก็ไม่ใช่เรื่องยาก,ดังนั้นในมุมมองของกลุ่มอิทธิพลใหญ่ของโลกใบนี้คงไม่มีใครที่ต้องการเข้ามาแทรกแย่งชิงกับพวกเรา!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

 

จากนั้นอี้เหยี่ยนอธิบายแผนการระยะสั้น,ระยะกลางและระยะยาวออกมา! ว่ากล่าวค่อนข้างระเอียดทีเดียว.

 

"ยอดเยี่ยมนัก! แผนการของอี้เหยี่ยนระเอียดรอบครอบ,ต้าเจิ้งมีเจ้า,นับว่าเป็นบุญวาสนาจริงๆ!"จงซานที่กล่าวชื่นชม.

 

"เซิ่งหวังชื่นชมเกินไปแล้ว,นี่เป็นเรื่องที่เฉินควรกระทำ!"อี้เหยี่ยนที่ส่ายหน้าไปมาพร้อมกับรอยยิ้ม.

 

"อืม,ภพหยางนั้นมีเก้าทวีป,กล่าวได้ว่าทวีปตะวันออก,ทวีปภาคใต้,ทวีปตะวันตกที่นับว่าเจริญเติบโตเป็นอย่างมาก,สี่ทวีปนี้นับว่าเป็นชัยภูมิที่ยอดเยี่ยม,ทว่าก็ยังมีอีกห้าทวีปที่ยากที่จะจัดการได้เช่นกัน,ก่อนหน้านี้ศาลสวรรค์ต้าโจวที่แข็งแกร่งยังยากจะจัดการ,พวกเขาที่สามารถยึดครองพื้นที่ได้แปดพื้นที่,เหล่ากลุ่มอิทธิพลใหญ่ในโลกใบนี้,ไม่ง่ายที่จะจัดการพวกเขามีพลังเกินกว่าจะพรรณนาถึงได้,แม้นว่าจะไม่มีเส้นทางน้ำพุเหลือง,ทว่าการที่ข้ามีผังจักรพรรดิเชื่อมต่อสองภพได้,จึงนับว่าได้เปรียบ,และกลุ่มอิทธิพลในทวีปอื่นๆเองข้าก็คิดว่าพวกเขานั้นต้องมีอะไรบางอย่างที่ไม่ธรรมดาอยู่ในมือด้วยอย่างแน่นอน!"จงซานกล่าว.

 

"ครับ!"

 

"ให้แจ้งข้อมูลไปยังสุ่ยจิง,เหยียนฉงจื่อให้รับเหล่าผู้มากความสามารถเพิ่มขึ้นอีก,ต้าเจิ้งของพวกเรากำลังจะบุกเบิกแผ่นดินอีกครั้งแล้ว!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

 

"รับทราบ!"ทุกคนที่ตอบรับด้วยความเคารพ.

 

ขณะที่ทุกคนกำลังปรึกษาหารือกันนั้น,ทุกคนที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน.

 

จงซานที่ก้าวออกมาด้านนอกห้องอักษรในทันที,พร้อมกับคนอื่นก็ก้าวตามาเช่นกัน.

 

จงซานที่จ้องมองไปยังทิศตะวันออกเฉียงเหนือ.

 

ทิศตะวันออกเฉียงเหนือ,แสงสีขาวที่พุ่งทะยาน,แสงสีขาวที่ผิดประติ,มันเป็นปราณสีขาวที่มีกลิ่นอายของความตาย,ทุกคนที่เห็นแล้วเต็มไปด้วยความหวาดกลัว,แสงสีขาวที่พุ่งทะยานนี้,ปรากฏเป็นเหมือนกับภาพของโครงกระดูกแห่งความตาย.

 

จากนั้นเทียนเต๋าสีเขียวที่ใหญ่ยักษ์,กำลังปรากฏขึ้นคำย้ำสวรรค์,ทะลวงเหล่าหมู่มวลเมฆา,ตั้งตระหง่านทะลวงลงไปในผืนปฐพี,กลิ่นอายที่ยิ่งใหญ่,กำลังแผ่ออกไปรอบๆ.

 

แน่นอน,เทียนเต๋าสีเขียวนี้,มีเพียงแค่จงซานและเหล่าคนที่มากความสามารถเท่านั้นถึงจะสามารถมองเห็นได้,เพราะว่ามันอยู่ไกลมากๆ.

 

เห็นภาพที่เกิดขึ้นแล้ว,จงซานและคนอื่นๆไม่ได้กระวนกระวายใจแต่อย่างใด,หนำซ้ำยังเผยความยินดีออกมาด้วย.

 

"หวังคู,นี่หวังคูก้าวไปถึงเซียนบรรพชนจากต้าเซียนเลยอย่างงั้นรึ?"เจ้าโส่วเซี่ยงที่เผยความอัศจรรย์ใจออกมา.

 

เจ้าโส่วเซี่ยงที่เพิ่งก้าวไปถึงระดับต้าเซียนเมื่อไม่นาน,เมื่อมองเห็นแม่ทัพหวังคู,ในเวลานี้ถึงกับก้าวไปถึงระดับเซียนบรรพชน,ภายในใจที่รู้สึกกดดัน,เจ้าโส่วเซี่ยงไม่ได้เศร้าใจแต่อย่างใด,เขาที่ขบฟันแน่น,แววตาที่ระเบิดจิตวิญญาณแห่งการแข่งขันออกมา.

 

จิตวิญญาณที่แข็งแกร่งของแม่ทัพทะลวงฟัน,หนักแน่นแข็งแกร่งเกินกว่าคนทั่วไปจะเทียบได้!

 

"อดีตราชาโครงกระดูกรุ่นก่อน! ข้าอยู่ในระดับเซียนบรรพชนอยู่แล้ว,ทว่าเขาบาดเจ็บจนเกินจะเยี่ยวยา,ทว่าเวลานี้ด้วยการช่วยเหลือจากหนี่ปู่ซา,ทำให้อาการบาดเจ็บหายไป,คาดมีถึงเลยว่าด้วยเวลาไม่ถึงร้อยปีก็สามารถฟื้นฟูกลับมาได้อย่างงั้นรึ?"จงซานที่พยักหน้ารับพลางถอนหายใจ.

 

เมืองซ่าง,อีกหนึ่งตำหนัก,เหล่าคนที่ยอมจำนนหวังกูก่อนหน้านี้พวกเขาที่ออกมานอกตำหนักเผยสีหน้าตื่นเต้นดีใจเล็กน้อย,กลิ่นอายนี้มัน,กลิ่นอายของราชา?

 

เหล่านักรบเผ่าโครงกระดูกของต้าเจิ้งเองต่างก็ตื่นเต้นดีใจเช่นกัน.

 

"วูซซซซ!"

 

จากนั้นเทียนเต๋าที่อยู่ไกลออกไป,ยังไม่จากหายไป,ก็ปรากฏร่างๆหนึ่งที่เคลื่อนที่มาด้วยความเร็ว,พริบตาเดียวก็มาถึงเมืองซ่างแล้ว!

 

"หวังกูคารวะเซิ่งหวัง!"หวังกูที่กล่าวแสดงความเคารพต่อจงซาน,ภายในใจที่อดตื่นเต้นออกมาไม่ได้.

 

"ดี,การที่เจ้าหายจากอาการบาดเจ็บ,นับเป็นโชควาสนาต่อต้าเจิ้งแล้ว,ในเวลานี้พวกเราจะจัดงานเลี้ยงทั่วแผ่นดิน,บูชาสวรรค์ให้กับเจ้า!"จงซานเอ่ย.

 

งานเลี้ยงทั่วแผ่นดิน,บูชาสวรรค์,นี่นับเป็นความกรุณาอย่างสุดซึ้ง,งานลี้ยงนี้เทียบเท่ากับงานวันเกิดของเซิ่งหวัง,คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีงานบูชาสวรรค์,เนื่องด้วยหวังคูหายจากอาการบาดเจ็บอย่างงั้นรึ?

 

นี่เป็นการชี้ให้เห็นว่าจงซานนั้นให้ความสำคัญต่อจงซานเป็นอย่างมาก!

 

"ขอบพระทัยเซิ่งหวัง!"หวังคูที่แสดงความเคารพออกมา.

 

ตลอดหลายปีมานี้,หวังคูให้การยอมรับต้าเจิ้งเป็นอย่างมาก,ด้วยเหตุผลหลายอย่างที่เกิดขึ้น,ไม่ว่าจะจัดงานบูชาสวรรค์ให้กับเขาหรือไม่,ไม่ใช่สาระสำคัญที่จะทำให้เขาจะยอมรับหรือไม่ยอมรับต้าเจิ้งแต่อย่างใด.

 

เห็นท่าทางของหวังคูแล้ว,ภายในใจของจงซานรู้สึกผ่อนคลาย! หวังคูที่ให้การยอมรับต้าเจิ้ง,นี่คือเรื่องสำคัญ,การฉลองทั่วแผ่นดินรึ? เรื่องนี้นับเป็นการแสดงว่าเป็นการให้ความสำคัญกับเขานั่นเอง.

 

"เซิ่งหวัง,ที่จริงเฉินนั้นยังไม่ฟื้นฟูเต็มที่!"หวังคูเอ่ย.

 

"หืม?"

 

"เฉินนั้นเพียงแค่ฟื้นฟูพลังกลับมาเท่าเดิมเท่านั้น,ทว่ายังมีบางอย่างที่แม้แต่ห้ามลทินก็ไม่สามารถฟื้นฟูได้!"หวังคูที่เอ่ยออกมาตามจริง.

 

"ยังขาดอะไร?,เจ้าต้องการการต่อสู้อย่างงั้นรึ?"จงซานที่ตกใจเล็กน้อย.

 

"ครับ,เฉินจำเป็นต้องต่อสู้,เพื่อฟื้นฟูจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้จะช่วยรักษาร่างกายได้ด้วย,มีเพียงแค่จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้เท่านั้น,ถึงจะทำให้กลับมาเป็นเหมือนดั่งเช่นในอดีต!"หวังคูที่เอ่ยออกมาอย่างจริงจัง.

 

หืม?ทุกคนที่เผยท่าทางประหลาดใจ,ใช้จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้เพื่อรักษาตัวเอง? อย่างไรก็ตามเผ่าโครงกระดูกก็นับว่าแปลกอยู่แล้ว,เรื่องนี้จงซานก็ไม่ได้สงสัยแต่อย่างใด.

 

"ในเมื่อเป็นเช่นนั้น,ข้าจะให้จินเผิงเป็นคู่ต่อสู้ของเจ้าก็แล้วกัน!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

 

"จินเผิง?"หวังคูที่ตกใจเล็กน้อย.

 

"เป็นข้าราชบริพารเซียนบรรพชนที่เซิ่งหวังเพิ่งรับมา!"อี้เหยี่ยนกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

 

ข้าราชบริพารเซียนบรรพชนอย่างงั้นรึ? แววตาของหวังคูที่ส่ายไปมา,คาดไม่ถึงเลยว่านอกจากเขาแล้ว,ภายในต้าเจิ้ง,จะมีเซียนบรรพชนอีกคน.

 

"ขอบพระทัยฝ่าบาท!"หวังคูที่กล่าวด้วยความซาบซึ้งใจ.

 

"จินเผิงเป็นคนที่บ้าคลั่งในการต่อสู้,การต่อสู้กับเจ้า,คงจะเป็นการดี!"จงซานพยักหน้ารับ.






ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)


สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น