วันศุกร์ที่ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2563

Immortality Chapter 1014 Heavenly Emperor

Immortality Chapter 1014 Heavenly Emperor

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1014   เทียนตี้


Chapter 1014 Heavenly Emperor

天帝

  เทียนตี้

 

รอบๆศาลสวรรค์กลายเป็นเงียบงัน,ราชันย์หยกและปราชญ์เทพที่เริ่มโต้วาทีกัน.

 

ต่อหน้าปราชญ์เทพ,คาดไม่ถึงเลยว่าราชันย์หยกจะเต็มไปด้วยความอหังการ,สุนัขรับใช้เทียนชู,หัวใจที่ทรนงไม่หวาดกลัวแม้แต่สวรรค์หนึ่งเดียว?

 

ราชันย์หยกที่จ้องมองออกไปด้วยสายตาเย็นชา,ทว่าปราชญ์เทพหมี่เทียนได้แต่เงียบ,ถึงแม้นว่าจะรู้สึกโกรธ,ไม่ใช่ว่าเพราะความอหังการของราชันย์หยก,แต่เพราะว่าคำว่าประเมินหงจวินต่ำไป,ทำให้ปราชญ์เทพหมี่เทียนโกรธเกรี้ยวขึ้นมา.

 

ความมืดคลึ้มที่แผ่นออกมา,ความเย็นยะเยือบของอากาศรอบๆที่ลดลงในทันที.

 

"ประเมินหงจวิน? หาได้มีอะไรสำคัญ,สิ่งสำคัญคือข้ามีชีวิต,แต่มันตายไปแล้ว!"ปราชญ์เทพหมี่เทียนที่กล่าวออกมอย่างเคร่งขรึม.

 

"ตายรึ? ถึงแม้ว่าหงจวินจะตายไปแล้ว,ทว่าเขาก็คือปราชญ์เทพลำดับที่หนึ่ง,ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง,ส่วนเจ้าปราชญ์เทพลำดับสุดท้ายหมี่เทียนก็ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง!"ราชันย์หยกที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

 

"กล้าต่อปากต่อคำกับข้า,ไม่กลัวตายอย่างงั้นรึ?"หมี่เทียนแค่นเสียงเย็นชา.

 

"กลัวตายอย่างงั้นรึ? หมี่เทียน,เจ้ามาที่นี่เพื่ออะไร? ไม่ใช่ว่าต้องการสังหารข้าหรอกรึ? ต้องการหลอมข้าเป็นหุ่นเชิด เหลียงอย่างงั้นรึ? เจ้าคิดว่าข้าต้องต้อนรับเจ้ารึอย่างไร?"ราชันย์หยกที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.

 

เหลียง? จงซานที่จ้องมองไปยังราชันย์หยก,ราชันย์หยกคาดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นร่าง,เหลียง?

 

หมี่เทียนที่จ้องมองไปยังราชันย์หยก,เงียบไปเล็กน้อย,ก่อนที่จะว่ากล่าวออกมาเสียงดัง,"ต่อหน้าเทียนชูที่เป็นนิรันดร์,ต่อหน้าปราชญ์เทพ,ทุกสิ่งไม่ต่างจากมดปลวก,เซิ่งหวังกระจอกๆ,คาดไม่ถึงเลยว่าจะอหังการนัก!"

 

"เซิ่งหวังรึ? หมี่เทียน,ข้าคิดว่าเจ้าช่างโง่เงานัก,ที่นี่ไม่ใช่ศาลเทวะ,ทว่านี่คือศาลสวรรค์หนึ่งเดียวของภพหยางแห่งนี้,และข้าก็คือเทียนตี้หนึ่งเดียวของโลกใบนี้!"ราชันย์หยกที่กล่าวออกมาด้วยคำพูดเย็นชา.

 

ศาลสวรรค์? เทียนตี้?

 

ดวงตาของจงซานที่หรี่ตาเล็กน้อย.

 

"ฮ่าอ่าฮ่า,ศาลสวรรค์อย่างงั้นรึ? เทียนตี้อย่างงั้นรึ? เจ้าคู่ควรอย่างงั้นรึ? ไม่ใช่ว่าหงจวินได้เตรียมการเอาไว้หมดแล้วไม่ใช่รึ? ในอดีต,หากไม่มีหงจวินคอยสนับสนุน,หลังจากที่ศาลสวรรค์ต้าโจวก่อเกิด,ก็มีศาลสวรรค์ต้าหง,และตั้งแต่หายนะที่ผ่านมาในครั้งนั้น,ศาลสวรรค์แห่งนี้ก็ว่างเปล่า,นกกางเขนที่ยึดครองรังนกพิราบ,คิดว่าคู่ควรเป็นเทียนตี้อย่างงั้นรึ?"หมี่เทียนที่เผยท่าทางเหยียดหยัน.

 

"ก็ลองดู!"ราชันย์หยกที่กล่าวออกมาในที.

 

ก็ลองดู? ทุกคนที่เปลี่ยนเป็นเงียบงัน,ราชันย์หยกคาดไม่ถึงเลยว่าจะมั่นอกมั่นใจขนาดนั้น? ทำไมเขาถึงมั่นใจขนาดนั้นกัน?

 

จงซานที่จ้องมองราชันย์หยกด้วยท่าทางแปลกประหลาด,เป็นไปได้ว่าราชันย์หยกได้รับการสนับสนุนจากไท่ซ่างรึ? ไม่ใช่,ไท่ซ่างไม่ได้อยู่ที่นี่,เขาเดินทางไปยังสวรรค์ชั้น 36 จิงกง,นอกจากนี้จงซานที่เขาใจราชันย์หยกดี,เขาไม่ใช่คนที่หวังพึงพาคนอื่น.

 

"อหังการยิ่งนัก!"ปราชญ์เทพหมี่เทียนแค่นเสียงเย็นชา.

 

ระหว่างที่กล่าวนั้น,ซือและเหมยรวมเทียนเต๋าอีกครั้ง,และยังมีอ๋องตี้จางที่บาดเจ็บก่อนหน้านี้,ด้วยการสนับสนุนของหมี่เทียนที่ปล่อยพลังออกไป,อาการบาดเจ็บก็หายไปในทันที,ก่อนที่จะเริ่มรวมเทียนเต๋าสีแดง.

 

สามเทียนเต๋าสามเฉดสีปรากฏขึ้น.

 

หนึ่งดำ,หนึ่งฟ้า,หนึ่งแดง,สามเทียนเต๋าร่วมประสาน,ต่อหน้าผู้คนทั่วไปนั้น,เทียนเต๋าที่ยิ่งใหญ่ไร้ขีดสุด,ทรงพลังอำนาจสูงศักดิ์.

 

สามเทียนเต๋ารวมพลัง,พลังอำนาจที่ยิ่งใหญ่,ห้วงมิติที่เริ่มสั่น,แม้หมี่เทียนจะไม่ลงมือ,แต่ก็ทรงพลังไร้เทียนทานแล้ว.

 

ในรัศมีสองหมื่นลี้บนท้องฟ้า,อำนาจสยบที่กดดันบีบรัดไปทั่วทุกสารทิศ.

 

บนศาลสวรรค์,ทุกคนที่อยู่บนตำหนักหลิงเซียวเปา,สัมผัสได้ถึงพลังอำนาจที่ยิ่งใหญ่กำลังกดทับลงมา,สำหรับคนที่ไร้แรงต้านถึงกับต้องหมอบคลานลง,แรงกดดันที่กัดกินไปจนถึงจิตวิญญาณยากที่จะต่อตาน.

 

จงซานที่ปลดปล่อยมังกรแท้ในร่างออกมา,ปกป้องกลุ่มของเขาเอาไว้,ต้านทานแรงกดดันดังกล่าว.

 

ที่ปากทางเข้าของตำหนังหลิงเซียวเปา,เหล่าทหารเทวะ,ไร้ซึ่งหวาดกลัว,และยังเคลื่อนกำลังไปด้านหน้าด้วย.

 

ชายที่ผอมแห้งในชุดสีเหลือง,และชายในชุดสีม่วง,และชายในชุดสีขาวที่ดูน่าเกรงขาม.

 

ชายในชุดสีเหลืองที่ก้าวออกมาและเอ่ยว่า,"รายงานราชันย์หยก,โกวเฉินพร้อมต่อสู้แล้ว!"

 

ชายในชุดสีม่วงที่ดูสูงศักดิ์ก็เอ่ยปากออกมาด้วยเช่นกัน,"รายงานราชันย์หยก,จื่อเหว่ย,พร้อมต่อสู้แล้ว!"

 

ชายในชุดสีขาวหม่นเองก็ก้าวออกมาด้วยเช่นกัน,"เรียนราชันย์หยัก,เจินอู๋พร้อมต่อสู้แล้ว!"

 

สามคนที่เต็มไปด้วยความอหังการ,ไม่เผยท่าทางหวาดกลัวปราชญ์เทพหมี่เทียนแม้แต่นิดเดียว,แสดงท่าทางน่าเกรงขาม,และเผยท่าทางยั่วยุออกมาด้วย.

 

เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวอธิบายจงซาน,"ข้าเคยเห็นพวกเขาครั้งหนึ่ง,โดยปรกติแล้วพวกเขาไม่เข้าร่วมประชุมทั่วไป,คาดไม่ถึงเลยว่าจะมาประชุมในครั้งนี้,บางที่เพราะระฆังสวรรค์ได้เรียกตัวพวกเขามา,ต้าตี้โหวเฉิน,ต้าตี้จื่อเหว่ย,ต้าตี้เจิ้นอู๋!"

 

ซือเหมยและหวัง,ทั้งสามก็คือเซียนบรรพชน,นอกจากนี้ร่างกายยังห่อหุ้มไปด้วยเทียนเต๋า,ตาตี้โกวเฉินน,ต้าตี้จื่อเหว่ย,ต้าตี้เฉินอู๋,พวกเขาไร้ซึ่งความหวาดกลัว,แน่นอนว่าพวกเขาต้องอยู่ในระดับเซียนบรรพชนอย่างไม่ต้องสงสัย,อย่างน้อยเวลานี้นาจาและเอ๋อหลางเฉินที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นมืดคลึ้มไม่กล้าแสดงความอหังการออกมาแม้แต่น้อย.

 

ศาลสวรรค์ที่มีประวัติศาสตร์ยาวนาน,ย่อมมีคนที่มีความสามารถไม่น้อย.

 

ที่ไกลออกไปนั้น,ปราชญ์เทพหมี่เทียนที่จดจ้องมองด้วยความเย็นชา.

 

ราชันย์หยกที่นั่งอยู่บัลลังก์เก้ามังกร,สายตาที่จดจ้องมองไปยังซือ,เหมย,และหวังด้วยความลึกล้ำ! ดวงตาหรี่เล็กลง,ราวกับว่ามีแผนอะไรบางอย่าง,จากนั้นก็จ้องมองไปยังต้าตี้ทั้งสาม.

 

"การต่อสู้ครั้งนี้,ข้าก็จะจัดการเอง!"ราชันย์หยกที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.

Do I attend? Can Jade Emperor get rid personally? Look Jade Emperor of three palace Great Emperor gaining ground accidents.

จัดการเองอย่างงั้นรึ? ราชันย์หยกจะเข้าต่อสู้เป็นการส่วนตัวรึ? ต้าตี้ทั้งสามที่เงยหน้าจ้องมองราชันย์หยกด้วยความประหลาดใจ.

 

"ราชันย์หยก,กับพวกชั่วช้าเช่นนี้,ไม่เห็นต้องลงมือด้วยตัวเองเลย?"ต้าตี้กัวเฉินที่เอ่ยออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจ.

 

"ราชันย์หยกที่ฝึกฝนวิชาลับสวรรค์เฟิงกง? ไม่ใช่ว่าไม่ควรจะออกไปต่อสู้ไม่ใช่รึ?"ต้าตี้จื่อเหว่ยที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.

 

วิชาลับสวรรค์เฟิงกง?(สวรรค์ประทานพร) ไม่ใช่ว่าไม่ควรจะลงมือด้วยตัวเองหรอกรึ? ดวงตาของจงซานที่อยู่ไกลออกมาดวงตาหรี่เล็กลงด้วยความสงสัย,เป็นวิชาอะไรกัน? เป็นไปได้ว่ามีความนัยย์อะไร,ไม่สามารถออกมาต่อสู้ได้อย่างงั้นรึ?

 

"ถึงเวลาปลดผนึกแล้ว!"ราชันย์หยกที่ลุกขึ้นเอ่ยออกมาในทันที.

 

พริบตาเดียวที่ราชันย์หยกยืนขึ้น,กลิ่นอายที่หนักหน่วงรุนแรงที่ระเบิดออกมา,ห้วงมิติที่ถึงกับกลายเป็นเส้นสั่นสะท้านเป็นระลอกจนมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า.

 

ร่างกายของราชันย์หยกที่เหมือนกับกระบี่ที่แหลมคมเป็นอย่างมาก,พลังอำนาจที่ยิ่งใหญ่และแหลมคมกำลังแผ่ออกมา,พุ่งทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า.

 

กลิ่นอายที่รุนแรงที่ปะทุขึ้นมานี้,ทำให้เหล่าเสนาธิการทีอยู่รอบๆถึงกับต้องถอยออกไปข้างๆ.

 

"ราชันย์หยก?"ต้าตี้เจิ้นอู๋ที่เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.

 

"ประจำตำแหน่ง!"ราชันย์หยกที่เอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.

 

"รับทราบ!" ตาตี้โกวเฉินน,ต้าตี้จื่อเหว่ย,ต้าตี้เฉินอู๋,แม่ทัพทั้งสามที่รับคำสั่ง,ก้าวไปอยู่ด้านหลังของราชันย์หยกทันที.

 

ราชันย์หยก,สายตาของเขาที่จ้องมองผ่าน,ซือ,เหมยและหวัง,จดจ้องมองไปยังหมี่เทียน.

 

"หมี่เทียน? ต้องการหลอมข้า,ดูว่าเจ้าจะมีความสามารถขนาดใหน!"ราชันย์หยกที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

 

ระหว่างที่กล่าวนั้น,รอบๆร่างของราชันย์หยกเต็มไปด้วยหมอกสีขาที่หมุนวนไปรอบๆอากาศ,เสียงดังกึกก้องคำรามลั่นแผ่กระจายไปทั่ว,ค่ายกลเทียนเต๋าขนาดใหญ่กำลังก่อกำเนิดขึ้น.

 

เทียนเต๋าของราชันย์,เป็นเทียนเต๋าที่น่าเกรงขามมาก,เทียนเต๋าที่รวมตัวกันเป็นรูปเป็นร่าง,ทำให้ทั่วทั้งศาลสวรรค์ถึงกับสั่นไหวไปมาช้าๆ,ทั่วทุกสารทิศปะทุกลิ่นอายที่สูงศักดิ์บดเบียดให้ทุกสรรพสิ่งต้องหมอบราบ,ศิลาก้อนใหญ่ก้อนเล็กที่เริ่มสั่นไหว,แม้แต่ระเบิดออกมา.

 

ราชันย์หยกที่ก้าวเหินขึ้นไปบนท้องฟ้าในทันที.

 

"โฮก~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

 

เมฆวาสนา,มังกรยักษ์ที่คำรามลั่น,มังกรทองวาสนาที่โบยบินร่องลอยเข้าไปในเทียนเต๋าพร้อมกับราชันย์หยก.

 

ขาว,ดำ,ฟ้า,แดง! ผังภูติเทียนเต๋าที่ส่องสว่าง,เสียงคำรามของท้องฟ้าที่ดังกระหึ่มดังลั่นกระจายไปทั่วท้องฟ้า.

 

"สี่ภูติเทียนเต๋า? ซือ,เหมยและหวัง? เข้ามา,ให้ข้าได้เห็นพลัง!"ภายในเทียนเต๋าสีขาว,ราชันย์หยกที่แค่นเสียง.

 

เสียงที่ดังกึกก้อง,กระจายไปทั่วทุกสารทิศ,พุ่งออกไป.

 

ราชันย์หยกที่เข้าปะทะกับซือเหมยและหวาง,หนึ่งต่อสาม,พลังอำนาจของเซียนบรรพชนที่รุนแรงแผ่ออกไป.

 

สี่ภูติเทียนเต๋าที่เคลื่อนที่เข้าใกล้กัน!

 

"ตูมมมม~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~! "

 

สี่ภูติเทียนเต๋าที่สัมผัสกัน,เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น,เหล่าผู้ฝึกตนทั่วทุกสารทิศถึงกับหูดับ,บนศาลสวรรค์,พลังอำนาจสยบที่ทำให้ทุกคนต้องหมอบราบ,แทบไม่สามารถเงยหน้าขึ้นมา,ความเจ็บปวดที่ใบหู,แม้แต่มีโลหิตไหลออกมาด้วย,เป็นความขมขื่นยากที่จะต้านได้.

 

สามเทพต้าตี้,ของศาลสวรรค์ที่คอยปกป้องตำหนักเอาไว้,ทำให้ทุกคนไม่ได้รับบาดเจ็บ,ทว่าทุกคนที่อยู่นำตำหนักหลวงจดจ้องมองเทียนเต๋าทั้งสี่ที่กำลังเข้าปะทะกัน.

 

ทุกคนที่เต็มไปด้วยความเคารพเทิดทูนราชันย์หยก.

 

ราชาผู้อหังการเผชิญหน้ากับปราชญ์เทพ,ประมุขที่ทรงพลังจนมีพลังพอเทียบเคียงปราชญ์เทพ,หลายแสนปีมานี้,พลังอำนาจของราชันย์หยก,นับว่าเป็นหนึ่งในตัวตนที่แข็งแกร่งมาก.

 

พลังของราชันย์หยกที่สามารถรับมือกับเซียนบรรพชนพร้อมกับสามคน,แม้แต่รับมือกับปราชญ์เทพหมี่เทียนได้ด้วยตัวคนเดียว! จิตใจที่ฮึกเหิมนี้,ทำให้ทุกคนเทิดทูนเป็นอย่างมาก.

 

เหล่าตาตี้ที่เผยท่าทางเป็นกังวลจดจ้องมองการต่อสู้ของราชันย์หยก.

 

ไม่ว่าอย่างไรตัวตนของปราชญ์เทพก็นับว่าคือผู้แข็งแกร่งที่สุดของโลกหล้า,ราชันย์หยกจะสามารถต้านทานปราชญ์เทพได้หรือไม่?

 

บนท้องฟ้า,เทียนเต๋าสีสายที่เข้าปะทะกันเป็นระลอก,ทุกๆครั้งเกิดระเบิดเสียงดังกระหึ่ม,ประกายแสงนับล้านที่ระเบิดออกมาเป็นระยะๆ.

 

สายตาของทุกคนที่จดจ้องมองเทียนเต๋า,ประกายแสงสีสี่ที่เจิดจรัสเต็มไปทั่วท้องฟ้า.

 

ไม่สามารถมองเห็นร่างทั้งสี่ได้,มีเพียงแค่หลุมดำขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น.

 

หลุมดำที่เกิดจากพลังอำนาจของเทียนเต๋าเข้าปะทะกัน,ทำให้หลุมดำกว้างขึ้นมาเรื่อยๆ.

 

การต่อสู้บนอากาศยังคงดำเนินต่อไป,ทุกคนที่รับรู้ได้ถึงแรงกดดันที่หนักหน่วง,คุกคามนี้ได้,ทว่าก็ทำได้แค่มอง,มองหลุมดำที่ส่ายไปมา,พลังโจมตีด้านในนั้นทำให้หลุมดำส่ายและขยาย,ที่มุมของหลุมดำนั้น,มิติอากาศที่ม้วนกวาดทบกันไปมาหลายชั้น.

 

เป็นแรงปะทะที่รุนแรงมาก!

 

พลังความแข็งแกร่งของราชันย์หยกที่เกินกว่าจะพรรณนาถึง,พลังอำนาจที่เหนือล้ำ,และแข็งแกร่งกว่าเซียนบรรพชนทั่วไป,นับว่าเป็นยอดฝีมือที่โดดเด่น.

 

การต่อสู้,ที่เกิดขึ้นบนท้องฟ้า,หลุมดำที่ใหญ่โตมโหฬาร,ที่สายตาของทุกคนจับจ้องมองไม่วางตา.

 

ต้าตี้ที่จับจ้อง,จงซานเองก็ด้วย,หมี่เทียนที่อยู่ไกลออกไปก็เพ่งพิศไม่วางตาเช่นกัน.

 

บนหลุมดำที่ใหญ่ยัก,ไม่สามารถมองเห็นด้านในแม้แต่นิดเดียว,กับแรงดึงดูดที่ประทับเข้าไปในจิตวิญญาณ,เป็นจงซานที่ได้สติกลับมา,จงซานที่จ้องมองไปรอบๆ,พร้อมกับจ้องมองไปยังปราชญ์เทพหมี่เทียน.

 

ไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของปราชญ์เทพหมี่เทียนได้,ทว่าจงซานพอจะคาดเดาอารมณ์ของหมี่เทียนได้,ที่มือขวาของเขา,ที่ขยับ,ดูเหมือนว่ากำลังตัดสินใจอะไรบางอย่าง,หากจากการคาดเดาเทียบกับท่าทางของเหล่าปุถุชนแล้ว,ท่าทางเช่นนี้แสดงว่ากำลังกระวนกระวายใจอยู่.

 

การต่อสู้ด้านในหมี่เทียนสามารถมองเห็นได้อย่างงั้นรึ?ถึงได้กระวนกระวายใจ.

 

เขาเห็นอะไร?

 

ราชันย์หยกเหนือกว่า,หนึ่งต่อสาม,ไม่ใช่ว่าราชันย์หยกกำลังเหนือกว่าหรอกรึ?

 

ราชันย์หยกที่เหมือนว่าจะผนึกพลังอะไรบางอย่างมาหลายแสงสี,จนวันนี้ได้ปลดปล่อยออกมา,พลังอำนาจดังกล่าวนั้นที่ทะลวงสวรรค์,สร้างความอัศจรรย์ใจให้กับทุกคน.

 

"จงซาน,เจ้าคิดว่าใครจะเป็นผู้ชนะรึ?"เห่าเม่ยลี่ที่เผยท่าทางเป็นกังวลเช่นกัน.

 

แม้นว่าเห่าเม่ยลี่จะไม่ได้สนใจราชันย์หยก,ทว่าอย่างน้อยก็นับว่ามีสายโลหิตเดียวกัน,ในเวลานี้,นางย่อมยืนอยู่ข้างราชันย์หยก,และหวังให้ราชันย์หยกชนะ.

 

"ชนะหรือแพ้นั้นไม่สามารถตัดสินได้,เวลานี้ไม่สามารถบอกผลได้!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.

 

ต้องไม่ลืมว่า,ปราชญ์เทพหมี่เทียนยังไม่ลงมือ,จึงยังไม่สามารถตัดสินอะไรได้.

 

"แล้วในเวลานี้ใครได้เปรียบ?"เห่าเม่ยลี่ที่ขมวดคิ้วไปมา.

 

"ในเวลานี้คาดว่าราชันย์หยกกำลังกำราบซือ,เหมยและหวาง"จงซากล่าว.

 

"อืม!"เห่าเม่ยลี่ที่เผยท่าทางวางใจเช่นกัน.

 

ราชันย์หยกนับว่าแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก,หลังจากที่ผ่านไปสองก้านธูป,ซือที่ถูกโจมตีลอยออกมา,จากหลุมดำ,ร่างกายเต็มไปด้วยรอยแผลมากมายเต็มไปหมด.

 

ซือ,พ่ายแพ้!






ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)


สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น