Immortality Chapter 960 An axe leaves, Heaven and Earth startled
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 960 หนึ่งขวานสะบั้น,ฟ้าดินตื่นตะลึง.
Chapter 960 An axe leaves, Heaven and Earth
startled
一斧出,天地惊
หนึ่งขวานสะบั้น,ฟ้าดินตื่นตะลึง.
"เทียนเต๋า!
นั่นมันเทียนเต๋า!"มีใครบางคนอุทานออกมาด้วยความตกใจ,เสียงที่ตื่นเต้นตื่นตะลึงปรากฏออกมา.
ที่ไกลออกไป,ที่ด้านหน้าของบรรพชนชราเสวี๋ยเหมยที่ปรากฏเทียนเต๋าสีเงินขึ้นมาหนึ่งสาย,เป็นแสงสีเงินที่มาจากเทียนเต๋า?
ไม่จำเป็นต้องคาดเดาเลย,จงซาน,มันมาจากจงซาน!
ทว่าจงซานที่เป็นต้าเซียน!
แม้นว่าจะได้รับอำนาจพลังจากแผ่นดินต้าเจิ้ง,เขาก็ยังเป็นต้าเซียน,แต่ต้าเซียนไม่เคยมีใครที่รับรู้หรือสัมผัสได้ถึงเทียนเต๋า!
ทว่าเรื่องที่เกิดขึ้นตอนนี้,เวลานี้,มันคืออะไร!
สายตาของทุกคนที่เบิกกว้าง,หายใจขัดๆพะหืดพะหอบกับสิ่งที่เห็น.
เทียนเต๋า,เทียนเต๋าสองสายที่กำลังเชื่อมต่อไปมาบนกระดองเต๋ายักษ์,อาบแสงกระจายไปทั่วคุกเทียนเต๋า.
เทียนเต๋าสองเส้นที่ยิ่งใหญ่ทรงพลังหยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหว,ทว่ากรงเทียนเต๋าเวลานี้กำลังสั่นไหวไปมาอย่างรุนแรง.
"นี่คือพลังของเทียนเต๋า,จงซานสามารถทะลวงมันได้จริงๆรึ?!"
"จงซานแปลกไปแล้ว!"
........................
............
......
ผู้คนรอบๆต่างก็อุทานออกมาด้วยความประหลาดใจ,ทันใดนั้นแสงสีขาวบนกระดองเต๋าที่กระพริบไปมา,พร้อมกับระเบิดออกมาเสียงดัง,แสงสีเงินที่เต็มไปด้วยอักษรรูนขนาดเล็กมากมายส่องประกายระยิบระยับ.
"นั่นคือขวาน,ขวานสีเงิน!"
"ขวานสะบั้นสวรรค์?
เป็นไปได้อย่างไร,ขวานสะบั้นสวรรค์อย่างงั้นรึ?"
"นี่คือของวิเศษที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกใบเล็ก,ขวานสะบั้นสวรรค์!"
....................................
........................
......
มีหลายคนที่จดจำได้ว่ามันคือขวานสะบั้นสวรรค์,นี่คือเทียนเต๋าของโลกใบใหญ่อวยพรให้กับโลกใบเล็ก,ทว่าเมื่อมันกลับมายังโลกใบใหญ่ไม่ใช่ว่ามันต้องสลายหายไปอย่างงั้นรึ?
นี่จงซานสามารถเก็บขวานสะบั้นสวรรค์เอาไว้ได้อย่างงั้นรึ?
"ตูมมม~~~~~~~~~~~~~~~!”
เกิดระเบิดดังลั่น,กระดองเต๋ายักษ์ที่พังทลายเสียหาย,กรงเทียนเต๋าเองก็พังทลายลงเช่นกัน.
ขวานสะบั้นสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่ง,ที่ฟาดฟันไปยังร่างของบรรพชนชราเสวี๋ยเหมยด้วยอำนาจที่ทรงพลังยิ่งใหญ่.
ขวานสะบั้นสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่งนี้,จงซานเคยใช้มันครั้งหนึ่งในโลกใบเล็กเพื่อต่อสู้กับกงเชียน.
กงเชียน,นับเป็นยอดฝีมือไร้คู่เปรียบ,ด้วยร่างทอง
18 กรที่ทรงพลังนั้น,จงซานที่ยังคงเป็นมนุษย์,ได้ใช้มันออกมาถึงกับผ่านทวีปศักดิ์สิทธิ์ออกเป็นครึ่งหนึ่ง.
ในเวลานี้มันจะทรงพลังขนาดใหน?
จงซานที่ก้าวไปถึงอาณาจักรต้าเซียน,และยังใช้กายาเทพอสูรขั้นที่เก้า,แม้แต่อำนาจของศาลเทวะอีกด้วย.
แน่นอนว่า,ขวานสะบั้นสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่งย่อมทรงพลังมากมายหลายเท่านัก.
ขวานที่ใหญ่ยักษ์ตัดผ่านกงเทียนเต๋าระเบิดดังสนั่น,จนสามารถมองเห็นร่างยักษ์ของจงซานได้,จากนั้นขวานเทียนเต๋าที่พุ่งตรงมายังร่างของบรรพชราเสวี๋ยเหม่ยอย่างบ้าคลั่งรุนแรง.
อำนาจของขวานสะบั้นสวรรค์สีเงินพุ่งออกมาด้วยความเร็วมาก.
อำนาจของขวานที่น่าเกรงขามทำให้จิตใจของคนที่เห็นสั่นไหวไปมา,รับรู้ได้ถึงความยิ่งใหญ่ที่ไม่สามารถเทียบได้,รับรู้ราวกับตัวเองนั้นเล็กกระจิดริด.
บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยเห็นขวานยักษ์ที่สับมายังร่างของเขา,เขารับรู้ว่าสถานการณ์ไม่ดีแล้ว,ไม่มีที่ให้หลบ,ไม่กล้าลังเลอีกต่อไป,เขาที่นำของวิเศษอีกอย่างหนึ่งออกมา,เป็นกระบี่สีขาว,ซึ่งมีอำนาจเทียนเต๋าคลุมอยู่,ก่อนที่จะโจมตีออกไปรับการโจมตีของขวานจงซาน.
"ตูมม~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
อำนาจที่น่าเกรงขามของเทียนเต๋าทั้งสองปะทะกันเสียงดังสนั่นหวั่นไหว.
แรงระเบิด,ที่ทำให้ทั่วโลกนวีหว๋าสั่นไหวไปมา.
ดูไม่ต่างจากฝ่ามือของหยิงและจวงจื่อที่ปะทะกันก่อนหน้านี้เลย.
ขวานสะบั้นสวรรค์ปะทะกระบี่เสวี๋ยเหมย!
ฟ้าสะท้านปฐพีสะเทือน,พื้นที่รอบๆสั่นออกเป็นละลอกคลื่นรุนแรง,ห้วงอากาศรอบๆสั่นไหวออกไปกระจายไปทั่วทุกสารทิศ.
หลายๆคนที่เร่งรีบถอยออกไปหนีตายอำนาจที่แข็งแกร่งน่ากลัวนี้,การปะทะกันของเทียนเต๋านั้น,พวกเขายากที่จะต้านทานได้.
บางคนก็ช้าไปแล้ว,พื้นที่รอบๆพริบตาเดียวกลายเป็นฝุ่นผงในทันที.
ขวานสะบั้นสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่ง! ในเวลานี้,สายตาของผู้ฝึกตนมากมายที่รอดตาย,ต่างก็เบิกกว้าง,ไม่ใช่ความรู้สึกเกรงขาม,แต่เป็นความกลัว.
หนึ่งขวานสะบั้น,ฟ้าดินตื่นตะลึง!
ผู้ฝึกตนบางคน,เห็นแม้แต่ที่จุดกศูนย์กลาง,ปรากฏหลุมดำขนาดใหญ่ขึ้นด้วย.
ทรงพลังมากมายนัก!
ภายในหุบเขา,หยิง,กุยกูซือ,ไป๋ฉีถึงกับจับจ้องมองนิ่งงัน.
"ขวานสะบั้นสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่ง,ร้ายกาจยิ่งนัก,ข้าเคยดูแคลนความแข็งแกร่งของจงซาน,คาดไม่ถึง,คาดไม่ถึงเลยว่าจะแข็งแกร่งขนาดนี้!"ไป๋ฉีถึงกับกล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
ไป๋ฉีที่ให้ความสำคัญกับจงซาน,เพราะหยิง,ความเคารพที่แสดงให้จงซานจึงเป็นเพราะหยิง,ทว่าลึกลงไปในใจนั้น,เขาที่คิดว่าจงซานหาได้มีอะไร,มีความแข็งแกร่งที่ด้อยนัก,ทว่าขวานสะบั้นสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่งที่ปรากฏขึ้นในวันนี้,ทำให้ภายในใจของไป๋ฉีสั่นไหว,การโจมตีนี้ทรงพลัง,แม้แต่ตัวเขาก็ยังไม่สามารถรับได้.
"ขวานสะบั้นสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่ง,เซิ่งหวังไม่คิดเหรอว่าการโจมตีนี้,เหมือนกับตำนานนั่น?"กุยกูซือที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"จงซานที่ตะหนักได้ถึงความสามารถของขวานสะบั้นสวรรค์นั่นได้,การโจมตีเหวี่ยงออกไปเช่นนั้น,เหมือนกับบุคคลในตำนานมาก!"หยิงกล่าว.
"เซียนเซิง,เป็นใครรึ?
จงซานใช้กระบวนท่าเหมือนกับใครอย่างงั้นรึ?"ไป๋ฉีที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"ในอดีตเซิ่งหวังได้เข้าไปในสวรรค์ลี้ลับผ่านความฝัน,ครั้งหนึ่งพวกเราเองก็เคยผ่านโลกของหงจวิน,ไท่ซ่าง,หยวนซือ,ทงเทียน,นวีหว๋า,เจี่ยหยิน,จุนถี,แม้แต่ฟู่ซี่,ก่อนที่พวกเขาจะออกมาจากโลกใบเล็ก,และยังมีอีกหนึ่งตำนานขวานสะบั้นสวรรค์!"กุยกูซือที่กล่าวออกมาเล็กน้อย.
"ขวานผานกู่?"ไป๋ฉีที่คิดออกในทันที.
"ถูกแล้ว,ขวานผ่านกู,หลายแสนปีที่ผ่านมา,หงจวินและคนอื่นได้ตกตายไป,แม้แต่ขวานผ่านกูก็ไม่มีใครรู้ในตอนนี้,ทว่า,ก็ไม่เคยมีใครลืมพลังของมันไป!"กุยกูซือที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เหมือนดั่งที่เซียนเซิงกล่าว!"ไป๋ฉีที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
ที่ไกลออกไปแรงสนั่นสะเทือนที่ทำให้ผู้ฝึกตนมากมายเร่งรีบถอยออกมาจ้าระหวั่น.
ส่วนโหลวซิงเฉินที่ตะลึงงันไปเช่นกัน,รับรู้ว่าเซิ่งหวังนั้นทรงพลังมาก,ทว่าไม่คิดเลยว่าจะเกินจริงขนาดนี้! นี่เซิ่งหวังอยู่ในระดับต้าเซียนจริงๆรึ?
พริบตาเดียวที่กระบี่เสวี๋ยเหมยปะทะขวานสะบั้นสวรรค์นั้น,บรรพชราเสวี๋ยเหมยที่รับรู้ว่าขวานสะบั้นสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่งนั้นน่าเกรงขามมาก,พลังที่มีเทียนเต๋าแฝงอยู่,โจมตีมาถึงร่างกายของเขาที่ผสานเทียนเต๋าไปกว่าครึ่งได้.
บรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ย,ดวงตาที่เต็มไปด้วยโลหิต,คำรามออกมาเสียงดัง,"ตาย~~~~~~~~~!”
บรรพชนชราเสวี๋ยเหมย,เขาที่ก้าวไปถึงเซียนบรรพชนแม้แต่เหนือกว่าเซียนบรรพชนทั่วไป,ทว่าคาดไม่ถึงเลยว่า,สะบั้นสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่ง,กับเป็นกระบวนท่าที่ทรงพลัง,จนเขาไม่สามารถต้านเอาไว้ได้.
บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยที่ไม่พอใจเป็นอย่างมาก,กระบี่เสวี๋ยเหมย,ด้วยการปะทะขวานสะบั้นสวรรค์,คาดไม่ถึงเลยว่าจะพังแตกหักเป็นชิ้นๆ.
บรรพชนชราเสวี่ยเหมยที่คำรามออกมาเสียงดังสนั่น,ในเวลานี้ที่ด้านหน้าเขานั้นปรากฏหลุมดำขนาดใหญ่ขึ้นมา!
"คลืนนนน~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงดังกระหึ่ม,หลุมดำที่ปรากฏขึ้นนี้,เกิดจากสะบั้นสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่งกำลังฉีกห้วงมิติของโลกใบใหญ่อย่างไม่มีใครคาดคิด.
ภายในโลกใบเล็กนั้น,ก่อนหน้าจงซานเคยใช้มันฟันแขนกงเชียนร่างทองคำ
18
กร,และทำให้เขาหมดสติไปในทันทีเช่นกัน,ในเวลานี้,จงซานที่เหมือนว่าจะฟุบล่วงหล่นลงไปในหลุมดำเช่นเดียวกัน.
ในพริบตานั้นทันทีที่จงซานหล่นลงไป,ร่างของเขาก็หายไปในทันที.
ห้วงมิติที่สั่นไหวไปมาอย่างรุนแรงน่าหวาดกลัว,เป็นเหตุให้โลกนวีหว๋าสั่นไหวไปมา.
การสั่นไหวที่เกิดขึ้นนานเหมือนกัน,ก่อนที่จะหยุดลง,มีหลายคนที่สังเกตเห็นจงซานถูกหลุมดำห้วงมิติกลืนกินไปหมดแล้ว.
หลุมดำที่ค่อยๆฟื้นฟูกลับคืนมา,และทำให้การสั่นไหวนั้นหยุดลง.
สายตาของทุกคนที่ยังคงจับจ้องมองไปยังพื้นที่เดียวกันเขม็ง.
เทียนเต๋าสองสายหายไปแล้ว,พื้นที่รอบๆถึงกับกลายเป็นทะเลทราย,เวลานี้พวกเขาเห็นเพียงแค่บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยที่ยังคงยืนอยู่คนเดียว.
จงซานที่หายไปแล้ว,จงซานตายไปแล้วรึ?
กระดองเต่ายักษ์ที่ปรากฏขึ้นที่ด้านหน้าบรรพชนชราเสวี๋ยเหมย,จิวกงเต่าสวรรค์,ที่ถูกแยกออกเป็นสองส่วน,และรอยร้าวใยแมงมุมกระจายไปทั่ว,และยังมีกระบี่เสวี๋ยเหมยอีกอันที่หักแหลกสลายเหลือแต่ด้าม,แขนซ้ายของบรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ยขาดออกจากกัน,โลหิตอาบไปทั่วร่าง,มือขวาของเขาจับมือซ้ายเอาไว้,ใบหน้าที่บิดเบี้ยวซีดขาว.
บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยนับว่าบาดเจ็บอย่างหนัก.
เดิมที่เขาคิดว่าจะจัดการจงซานได้อย่างง่ายดาย,แม่คิดว่าจะได้รับบาดเจ็บหนัก,ครั้งนี้นับว่าจ่ายไปด้วยมูลค่าที่สูงมากในการสังหารจงซาน.
เนตรดอกเหมยพังทลาย! จิวกงเต่าสวรรค์ถูกทำลาย! กระบี่เสวี๋ยเหมยแตกหัก! แขนซ้ายแตกหักขาดสะบั้นไม่สามารถพยากรได้อีก!
บรรพชนเสวี๋ยเหมยพบว่านับตั้งแต่เกิดมา,ครั้งนี้เขาสูญเสียมากที่สุดครั้งหนึ่ง.
ทุกอย่างกลายเป็นเงียบงัน,ทุกคนต่างก็จับจ้องมองไปยังบรรพชนชราเสวี๋ยเหมยจากทุกทุกทุกทาง,ผ่านไปนานไม่มีใครกล่าวสิ่งใดออกมา.
"จงซานตายแล้วอย่างงั้นรึ?"
"ตายแน่นอน,ต้าเซียนไม่มีทางหนีพ้นจากหลุมดำ,คงถูกห้วงมิติบดขยี้ไปแล้ว!"
ก่อนหน้านี้เจ้าก็กล่าวว่าจงซานต้องตายอย่างอนาถ,ตอนนี้บอกว่าเขาตายไปแล้ว,ข้าจะยังเชื่อได้อีกรึ?!"
”..................!”
”..................!”
"แต่สิ่งที่ข้ามั่นใจได้อย่างแน่นอน,บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยนับว่าได้รับความสูญเสียอย่างหนัก,หากจงซานปลอดภัย,แน่นอนว่าคงจะไม่ยุติธรรมนัก,นอกจากนี้,บรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ยเป็นถึงเซียนบรรพชน,เขาที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสถึงเพียงนี้,ถึงจงซานตายไปก็ตาม,ความเกลียดชังที่เขามีคงจะไม่พอให้เขาบรรเทามันลงได้."
"จงซานตายแล้ว!"
"ตายแล้ว? น่าเสียดายนัก,คนที่แข็งแกร่งได้จากไปคนหนึ่งแล้ว!"
..............................
..................
......
ผู้ฝึกตนมากมายต่างก็พูดคุยไปต่างๆนาๆ,หากแต่กลิ่นอายของจงซานได้หายไปอย่างสมบูรณ์,ไม่หลงเหลือเลยแม้แต่น้อย,อย่างไรก็ตาม,ความแข็งแกร่งที่จงซานได้แสดงออกมานั้นมันจะถูกสลักเอาไว้ภายในใจของทุกคนตลอดการ.
ต้าเซียนที่ทำให้เซียนบรรพชนบาดเจ็บสาหัส,คงจะมีเพียงเขาคนเดียวเท่านั้นที่ทำได้!
บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยที่เต็มไปด้วยความเศร้าใจ,ครั้งนี้นับว่าเสียหายหนักมาก,อย่างไรก็ตามเขาที่มั่นใจว่าจงซานตายแล้ว,หากไม่เช่นนั้นสวรรค์คงจะไม่ยุติธรรมสำหรับเขา.
เขาโชคร้ายอย่างงั้นรึ?
ต้าเซียนที่อาศัยอำนาจของแผ่นดินไม่คิดเลยว่าการโจมตีนั้นจะทรงพลังอย่างคาดไม่ถึง,จงซานแข็งแกร่งมาก,หรือว่าว่าเขาโชคร้ายกันแน่กัน?
โชคร้าย?นี่คือผลจากเนตรของจงซานหรือไม่?
คิดถึงวิชาเนตรของจงซาน,บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยแทบกระอักโลหิต,เนตรของเขาพังทลาย,โชคร้ายนัก!
"บรรพชนชราเสวี๋ยเหมย,เจ้าสังหารอาจารย์ข้า,วันนี้ข้านิกายแสนกระบี่ขอตัดสินเป็นตายกับเจ้า!"
"บรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ย,เจ้าสังหารอาวุโสพี่น้องของข้าในอดีต,วันนี้คือวันตายของเจ้า!"
"บรรพชนชราเสวี๋ยเหมย,เจ้าสังหารสามีข้า,วันนี้ข้าจะต้องแก้แค้นให้ได้!"
........................
..................
......
ในเวลาเดียวกันนั้น,ยอดฝีมือไร้คู่เปรียบ 7-8
คนกระโดดออกมา,พวกเขาคือศัตรูคู่แค้นของบรรพชนชราเสวี๋ยเหมย,ก่อนหน้านี้ไม่กล้าเร่งรีบ,ทว่าตอนนี้บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยได้รับบาดเจ็บหนัก,นี่คือโอกาสที่ยอดเยี่ยมที่สุดแล้ว.
บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยจ้องมองอย่างดุร้ายไปยังกลุ่มคนดังกล่าว,แสงสีน้ำเงิน?
นี่ความโชคร้ายยังไม่จบอย่างงั้นรึ?
เพราะว่าบรรพชนชราเสวี๋ยเหมยเห็นได้,ที่ไกลออกไปมีเซียนบรรพชน,กำลังจับจ้องมองมาหาเขาเช่นกัน,หากคนเหล่านั้นลงมือ,เขาคงไม่สามารถรอดได้แน่.
บรรรพชนชราเสวี๋ยเหมยที่รู้สึกโกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก,ทว่าเขาก็เร่งรีบหนีไปจากทุกคนอย่างรวดเร็ว.
บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยที่หนีตาย,ไม่คิดคิดเลยว่าจะมีกลุ่มผู้ฝึกตนที่กำลังฉวยโอกาสจับปลาน้ำขุ่น,จากการที่เขาเข้าต่อสู้กับจงซานในวันนี้,นับเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ของเขาเช่นกัน.
Chapter 960 An axe leaves, Heaven and Earth
startled
一斧出,天地惊
หนึ่งขวานสะบั้น,ฟ้าดินตื่นตะลึง.
"เทียนเต๋า!
นั่นมันเทียนเต๋า!"มีใครบางคนอุทานออกมาด้วยความตกใจ,เสียงที่ตื่นเต้นตื่นตะลึงปรากฏออกมา.
ที่ไกลออกไป,ที่ด้านหน้าของบรรพชนชราเสวี๋ยเหมยที่ปรากฏเทียนเต๋าสีเงินขึ้นมาหนึ่งสาย,เป็นแสงสีเงินที่มาจากเทียนเต๋า?
ไม่จำเป็นต้องคาดเดาเลย,จงซาน,มันมาจากจงซาน!
ทว่าจงซานที่เป็นต้าเซียน!
แม้นว่าจะได้รับอำนาจพลังจากแผ่นดินต้าเจิ้ง,เขาก็ยังเป็นต้าเซียน,แต่ต้าเซียนไม่เคยมีใครที่รับรู้หรือสัมผัสได้ถึงเทียนเต๋า!
ทว่าเรื่องที่เกิดขึ้นตอนนี้,เวลานี้,มันคืออะไร!
สายตาของทุกคนที่เบิกกว้าง,หายใจขัดๆพะหืดพะหอบกับสิ่งที่เห็น.
เทียนเต๋า,เทียนเต๋าสองสายที่กำลังเชื่อมต่อไปมาบนกระดองเต๋ายักษ์,อาบแสงกระจายไปทั่วคุกเทียนเต๋า.
เทียนเต๋าสองเส้นที่ยิ่งใหญ่ทรงพลังหยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหว,ทว่ากรงเทียนเต๋าเวลานี้กำลังสั่นไหวไปมาอย่างรุนแรง.
"นี่คือพลังของเทียนเต๋า,จงซานสามารถทะลวงมันได้จริงๆรึ?!"
"จงซานแปลกไปแล้ว!"
........................
............
......
ผู้คนรอบๆต่างก็อุทานออกมาด้วยความประหลาดใจ,ทันใดนั้นแสงสีขาวบนกระดองเต๋าที่กระพริบไปมา,พร้อมกับระเบิดออกมาเสียงดัง,แสงสีเงินที่เต็มไปด้วยอักษรรูนขนาดเล็กมากมายส่องประกายระยิบระยับ.
"นั่นคือขวาน,ขวานสีเงิน!"
"ขวานสะบั้นสวรรค์?
เป็นไปได้อย่างไร,ขวานสะบั้นสวรรค์อย่างงั้นรึ?"
"นี่คือของวิเศษที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกใบเล็ก,ขวานสะบั้นสวรรค์!"
....................................
........................
......
มีหลายคนที่จดจำได้ว่ามันคือขวานสะบั้นสวรรค์,นี่คือเทียนเต๋าของโลกใบใหญ่อวยพรให้กับโลกใบเล็ก,ทว่าเมื่อมันกลับมายังโลกใบใหญ่ไม่ใช่ว่ามันต้องสลายหายไปอย่างงั้นรึ?
นี่จงซานสามารถเก็บขวานสะบั้นสวรรค์เอาไว้ได้อย่างงั้นรึ?
"ตูมมม~~~~~~~~~~~~~~~!”
เกิดระเบิดดังลั่น,กระดองเต๋ายักษ์ที่พังทลายเสียหาย,กรงเทียนเต๋าเองก็พังทลายลงเช่นกัน.
ขวานสะบั้นสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่ง,ที่ฟาดฟันไปยังร่างของบรรพชนชราเสวี๋ยเหมยด้วยอำนาจที่ทรงพลังยิ่งใหญ่.
ขวานสะบั้นสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่งนี้,จงซานเคยใช้มันครั้งหนึ่งในโลกใบเล็กเพื่อต่อสู้กับกงเชียน.
กงเชียน,นับเป็นยอดฝีมือไร้คู่เปรียบ,ด้วยร่างทอง
18 กรที่ทรงพลังนั้น,จงซานที่ยังคงเป็นมนุษย์,ได้ใช้มันออกมาถึงกับผ่านทวีปศักดิ์สิทธิ์ออกเป็นครึ่งหนึ่ง.
ในเวลานี้มันจะทรงพลังขนาดใหน?
จงซานที่ก้าวไปถึงอาณาจักรต้าเซียน,และยังใช้กายาเทพอสูรขั้นที่เก้า,แม้แต่อำนาจของศาลเทวะอีกด้วย.
แน่นอนว่า,ขวานสะบั้นสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่งย่อมทรงพลังมากมายหลายเท่านัก.
ขวานที่ใหญ่ยักษ์ตัดผ่านกงเทียนเต๋าระเบิดดังสนั่น,จนสามารถมองเห็นร่างยักษ์ของจงซานได้,จากนั้นขวานเทียนเต๋าที่พุ่งตรงมายังร่างของบรรพชราเสวี๋ยเหม่ยอย่างบ้าคลั่งรุนแรง.
อำนาจของขวานสะบั้นสวรรค์สีเงินพุ่งออกมาด้วยความเร็วมาก.
อำนาจของขวานที่น่าเกรงขามทำให้จิตใจของคนที่เห็นสั่นไหวไปมา,รับรู้ได้ถึงความยิ่งใหญ่ที่ไม่สามารถเทียบได้,รับรู้ราวกับตัวเองนั้นเล็กกระจิดริด.
บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยเห็นขวานยักษ์ที่สับมายังร่างของเขา,เขารับรู้ว่าสถานการณ์ไม่ดีแล้ว,ไม่มีที่ให้หลบ,ไม่กล้าลังเลอีกต่อไป,เขาที่นำของวิเศษอีกอย่างหนึ่งออกมา,เป็นกระบี่สีขาว,ซึ่งมีอำนาจเทียนเต๋าคลุมอยู่,ก่อนที่จะโจมตีออกไปรับการโจมตีของขวานจงซาน.
"ตูมม~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
อำนาจที่น่าเกรงขามของเทียนเต๋าทั้งสองปะทะกันเสียงดังสนั่นหวั่นไหว.
แรงระเบิด,ที่ทำให้ทั่วโลกนวีหว๋าสั่นไหวไปมา.
ดูไม่ต่างจากฝ่ามือของหยิงและจวงจื่อที่ปะทะกันก่อนหน้านี้เลย.
ขวานสะบั้นสวรรค์ปะทะกระบี่เสวี๋ยเหมย!
ฟ้าสะท้านปฐพีสะเทือน,พื้นที่รอบๆสั่นออกเป็นละลอกคลื่นรุนแรง,ห้วงอากาศรอบๆสั่นไหวออกไปกระจายไปทั่วทุกสารทิศ.
หลายๆคนที่เร่งรีบถอยออกไปหนีตายอำนาจที่แข็งแกร่งน่ากลัวนี้,การปะทะกันของเทียนเต๋านั้น,พวกเขายากที่จะต้านทานได้.
บางคนก็ช้าไปแล้ว,พื้นที่รอบๆพริบตาเดียวกลายเป็นฝุ่นผงในทันที.
ขวานสะบั้นสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่ง! ในเวลานี้,สายตาของผู้ฝึกตนมากมายที่รอดตาย,ต่างก็เบิกกว้าง,ไม่ใช่ความรู้สึกเกรงขาม,แต่เป็นความกลัว.
หนึ่งขวานสะบั้น,ฟ้าดินตื่นตะลึง!
ผู้ฝึกตนบางคน,เห็นแม้แต่ที่จุดกศูนย์กลาง,ปรากฏหลุมดำขนาดใหญ่ขึ้นด้วย.
ทรงพลังมากมายนัก!
ภายในหุบเขา,หยิง,กุยกูซือ,ไป๋ฉีถึงกับจับจ้องมองนิ่งงัน.
"ขวานสะบั้นสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่ง,ร้ายกาจยิ่งนัก,ข้าเคยดูแคลนความแข็งแกร่งของจงซาน,คาดไม่ถึง,คาดไม่ถึงเลยว่าจะแข็งแกร่งขนาดนี้!"ไป๋ฉีถึงกับกล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
ไป๋ฉีที่ให้ความสำคัญกับจงซาน,เพราะหยิง,ความเคารพที่แสดงให้จงซานจึงเป็นเพราะหยิง,ทว่าลึกลงไปในใจนั้น,เขาที่คิดว่าจงซานหาได้มีอะไร,มีความแข็งแกร่งที่ด้อยนัก,ทว่าขวานสะบั้นสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่งที่ปรากฏขึ้นในวันนี้,ทำให้ภายในใจของไป๋ฉีสั่นไหว,การโจมตีนี้ทรงพลัง,แม้แต่ตัวเขาก็ยังไม่สามารถรับได้.
"ขวานสะบั้นสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่ง,เซิ่งหวังไม่คิดเหรอว่าการโจมตีนี้,เหมือนกับตำนานนั่น?"กุยกูซือที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"จงซานที่ตะหนักได้ถึงความสามารถของขวานสะบั้นสวรรค์นั่นได้,การโจมตีเหวี่ยงออกไปเช่นนั้น,เหมือนกับบุคคลในตำนานมาก!"หยิงกล่าว.
"เซียนเซิง,เป็นใครรึ?
จงซานใช้กระบวนท่าเหมือนกับใครอย่างงั้นรึ?"ไป๋ฉีที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"ในอดีตเซิ่งหวังได้เข้าไปในสวรรค์ลี้ลับผ่านความฝัน,ครั้งหนึ่งพวกเราเองก็เคยผ่านโลกของหงจวิน,ไท่ซ่าง,หยวนซือ,ทงเทียน,นวีหว๋า,เจี่ยหยิน,จุนถี,แม้แต่ฟู่ซี่,ก่อนที่พวกเขาจะออกมาจากโลกใบเล็ก,และยังมีอีกหนึ่งตำนานขวานสะบั้นสวรรค์!"กุยกูซือที่กล่าวออกมาเล็กน้อย.
"ขวานผานกู่?"ไป๋ฉีที่คิดออกในทันที.
"ถูกแล้ว,ขวานผ่านกู,หลายแสนปีที่ผ่านมา,หงจวินและคนอื่นได้ตกตายไป,แม้แต่ขวานผ่านกูก็ไม่มีใครรู้ในตอนนี้,ทว่า,ก็ไม่เคยมีใครลืมพลังของมันไป!"กุยกูซือที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เหมือนดั่งที่เซียนเซิงกล่าว!"ไป๋ฉีที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
ที่ไกลออกไปแรงสนั่นสะเทือนที่ทำให้ผู้ฝึกตนมากมายเร่งรีบถอยออกมาจ้าระหวั่น.
ส่วนโหลวซิงเฉินที่ตะลึงงันไปเช่นกัน,รับรู้ว่าเซิ่งหวังนั้นทรงพลังมาก,ทว่าไม่คิดเลยว่าจะเกินจริงขนาดนี้! นี่เซิ่งหวังอยู่ในระดับต้าเซียนจริงๆรึ?
พริบตาเดียวที่กระบี่เสวี๋ยเหมยปะทะขวานสะบั้นสวรรค์นั้น,บรรพชราเสวี๋ยเหมยที่รับรู้ว่าขวานสะบั้นสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่งนั้นน่าเกรงขามมาก,พลังที่มีเทียนเต๋าแฝงอยู่,โจมตีมาถึงร่างกายของเขาที่ผสานเทียนเต๋าไปกว่าครึ่งได้.
บรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ย,ดวงตาที่เต็มไปด้วยโลหิต,คำรามออกมาเสียงดัง,"ตาย~~~~~~~~~!”
บรรพชนชราเสวี๋ยเหมย,เขาที่ก้าวไปถึงเซียนบรรพชนแม้แต่เหนือกว่าเซียนบรรพชนทั่วไป,ทว่าคาดไม่ถึงเลยว่า,สะบั้นสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่ง,กับเป็นกระบวนท่าที่ทรงพลัง,จนเขาไม่สามารถต้านเอาไว้ได้.
บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยที่ไม่พอใจเป็นอย่างมาก,กระบี่เสวี๋ยเหมย,ด้วยการปะทะขวานสะบั้นสวรรค์,คาดไม่ถึงเลยว่าจะพังแตกหักเป็นชิ้นๆ.
บรรพชนชราเสวี่ยเหมยที่คำรามออกมาเสียงดังสนั่น,ในเวลานี้ที่ด้านหน้าเขานั้นปรากฏหลุมดำขนาดใหญ่ขึ้นมา!
"คลืนนนน~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงดังกระหึ่ม,หลุมดำที่ปรากฏขึ้นนี้,เกิดจากสะบั้นสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่งกำลังฉีกห้วงมิติของโลกใบใหญ่อย่างไม่มีใครคาดคิด.
ภายในโลกใบเล็กนั้น,ก่อนหน้าจงซานเคยใช้มันฟันแขนกงเชียนร่างทองคำ
18
กร,และทำให้เขาหมดสติไปในทันทีเช่นกัน,ในเวลานี้,จงซานที่เหมือนว่าจะฟุบล่วงหล่นลงไปในหลุมดำเช่นเดียวกัน.
ในพริบตานั้นทันทีที่จงซานหล่นลงไป,ร่างของเขาก็หายไปในทันที.
ห้วงมิติที่สั่นไหวไปมาอย่างรุนแรงน่าหวาดกลัว,เป็นเหตุให้โลกนวีหว๋าสั่นไหวไปมา.
การสั่นไหวที่เกิดขึ้นนานเหมือนกัน,ก่อนที่จะหยุดลง,มีหลายคนที่สังเกตเห็นจงซานถูกหลุมดำห้วงมิติกลืนกินไปหมดแล้ว.
หลุมดำที่ค่อยๆฟื้นฟูกลับคืนมา,และทำให้การสั่นไหวนั้นหยุดลง.
สายตาของทุกคนที่ยังคงจับจ้องมองไปยังพื้นที่เดียวกันเขม็ง.
เทียนเต๋าสองสายหายไปแล้ว,พื้นที่รอบๆถึงกับกลายเป็นทะเลทราย,เวลานี้พวกเขาเห็นเพียงแค่บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยที่ยังคงยืนอยู่คนเดียว.
จงซานที่หายไปแล้ว,จงซานตายไปแล้วรึ?
กระดองเต่ายักษ์ที่ปรากฏขึ้นที่ด้านหน้าบรรพชนชราเสวี๋ยเหมย,จิวกงเต่าสวรรค์,ที่ถูกแยกออกเป็นสองส่วน,และรอยร้าวใยแมงมุมกระจายไปทั่ว,และยังมีกระบี่เสวี๋ยเหมยอีกอันที่หักแหลกสลายเหลือแต่ด้าม,แขนซ้ายของบรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ยขาดออกจากกัน,โลหิตอาบไปทั่วร่าง,มือขวาของเขาจับมือซ้ายเอาไว้,ใบหน้าที่บิดเบี้ยวซีดขาว.
บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยนับว่าบาดเจ็บอย่างหนัก.
เดิมที่เขาคิดว่าจะจัดการจงซานได้อย่างง่ายดาย,แม่คิดว่าจะได้รับบาดเจ็บหนัก,ครั้งนี้นับว่าจ่ายไปด้วยมูลค่าที่สูงมากในการสังหารจงซาน.
เนตรดอกเหมยพังทลาย! จิวกงเต่าสวรรค์ถูกทำลาย! กระบี่เสวี๋ยเหมยแตกหัก! แขนซ้ายแตกหักขาดสะบั้นไม่สามารถพยากรได้อีก!
บรรพชนเสวี๋ยเหมยพบว่านับตั้งแต่เกิดมา,ครั้งนี้เขาสูญเสียมากที่สุดครั้งหนึ่ง.
ทุกอย่างกลายเป็นเงียบงัน,ทุกคนต่างก็จับจ้องมองไปยังบรรพชนชราเสวี๋ยเหมยจากทุกทุกทุกทาง,ผ่านไปนานไม่มีใครกล่าวสิ่งใดออกมา.
"จงซานตายแล้วอย่างงั้นรึ?"
"ตายแน่นอน,ต้าเซียนไม่มีทางหนีพ้นจากหลุมดำ,คงถูกห้วงมิติบดขยี้ไปแล้ว!"
ก่อนหน้านี้เจ้าก็กล่าวว่าจงซานต้องตายอย่างอนาถ,ตอนนี้บอกว่าเขาตายไปแล้ว,ข้าจะยังเชื่อได้อีกรึ?!"
”..................!”
”..................!”
"แต่สิ่งที่ข้ามั่นใจได้อย่างแน่นอน,บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยนับว่าได้รับความสูญเสียอย่างหนัก,หากจงซานปลอดภัย,แน่นอนว่าคงจะไม่ยุติธรรมนัก,นอกจากนี้,บรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ยเป็นถึงเซียนบรรพชน,เขาที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสถึงเพียงนี้,ถึงจงซานตายไปก็ตาม,ความเกลียดชังที่เขามีคงจะไม่พอให้เขาบรรเทามันลงได้."
"จงซานตายแล้ว!"
"ตายแล้ว? น่าเสียดายนัก,คนที่แข็งแกร่งได้จากไปคนหนึ่งแล้ว!"
..............................
..................
......
ผู้ฝึกตนมากมายต่างก็พูดคุยไปต่างๆนาๆ,หากแต่กลิ่นอายของจงซานได้หายไปอย่างสมบูรณ์,ไม่หลงเหลือเลยแม้แต่น้อย,อย่างไรก็ตาม,ความแข็งแกร่งที่จงซานได้แสดงออกมานั้นมันจะถูกสลักเอาไว้ภายในใจของทุกคนตลอดการ.
ต้าเซียนที่ทำให้เซียนบรรพชนบาดเจ็บสาหัส,คงจะมีเพียงเขาคนเดียวเท่านั้นที่ทำได้!
บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยที่เต็มไปด้วยความเศร้าใจ,ครั้งนี้นับว่าเสียหายหนักมาก,อย่างไรก็ตามเขาที่มั่นใจว่าจงซานตายแล้ว,หากไม่เช่นนั้นสวรรค์คงจะไม่ยุติธรรมสำหรับเขา.
เขาโชคร้ายอย่างงั้นรึ?
ต้าเซียนที่อาศัยอำนาจของแผ่นดินไม่คิดเลยว่าการโจมตีนั้นจะทรงพลังอย่างคาดไม่ถึง,จงซานแข็งแกร่งมาก,หรือว่าว่าเขาโชคร้ายกันแน่กัน?
โชคร้าย?นี่คือผลจากเนตรของจงซานหรือไม่?
คิดถึงวิชาเนตรของจงซาน,บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยแทบกระอักโลหิต,เนตรของเขาพังทลาย,โชคร้ายนัก!
"บรรพชนชราเสวี๋ยเหมย,เจ้าสังหารอาจารย์ข้า,วันนี้ข้านิกายแสนกระบี่ขอตัดสินเป็นตายกับเจ้า!"
"บรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ย,เจ้าสังหารอาวุโสพี่น้องของข้าในอดีต,วันนี้คือวันตายของเจ้า!"
"บรรพชนชราเสวี๋ยเหมย,เจ้าสังหารสามีข้า,วันนี้ข้าจะต้องแก้แค้นให้ได้!"
........................
..................
......
ในเวลาเดียวกันนั้น,ยอดฝีมือไร้คู่เปรียบ 7-8
คนกระโดดออกมา,พวกเขาคือศัตรูคู่แค้นของบรรพชนชราเสวี๋ยเหมย,ก่อนหน้านี้ไม่กล้าเร่งรีบ,ทว่าตอนนี้บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยได้รับบาดเจ็บหนัก,นี่คือโอกาสที่ยอดเยี่ยมที่สุดแล้ว.
บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยจ้องมองอย่างดุร้ายไปยังกลุ่มคนดังกล่าว,แสงสีน้ำเงิน?
นี่ความโชคร้ายยังไม่จบอย่างงั้นรึ?
เพราะว่าบรรพชนชราเสวี๋ยเหมยเห็นได้,ที่ไกลออกไปมีเซียนบรรพชน,กำลังจับจ้องมองมาหาเขาเช่นกัน,หากคนเหล่านั้นลงมือ,เขาคงไม่สามารถรอดได้แน่.
บรรรพชนชราเสวี๋ยเหมยที่รู้สึกโกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก,ทว่าเขาก็เร่งรีบหนีไปจากทุกคนอย่างรวดเร็ว.
บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยที่หนีตาย,ไม่คิดคิดเลยว่าจะมีกลุ่มผู้ฝึกตนที่กำลังฉวยโอกาสจับปลาน้ำขุ่น,จากการที่เขาเข้าต่อสู้กับจงซานในวันนี้,นับเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ของเขาเช่นกัน.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น