Immortality Chapter 959 A Kai Tian type
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 959 แยกสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่ง.
Chapter 959 A Kai Tian type
开天一式
แยกสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่ง.
คุกเทียนเต๋าที่กังขังจงซาน,ทำให้ผู้ฝึกตนรอบๆส่ายหน้าไปมาด้วยความเศร้าใจ.
"คุกเทียนเต๋าที่ไร้เทียมทาน! สำหรับต้าเซียนแล้ว,เป็นไปได้อย่างงั้นรึ?ที่จะหนีออกจากคุกนั่น!"
"ถึงจะเป็นเซียนโบราณต่อหน้าคุกเทียนเต๋า,ก็ไม่ต่างจากรอคอยความตาย!"
"ไม่มีทางที่จะทะลวงคุกเทียนเต๋าออกมาอย่างงั้นรึ?"
"อย่างน้อยจงซานไม่สามารถทำได้,คุกเทียนเต๋า,จะต้องใช้อำนาจของเทียนเต๋าถึงจะออกมาได้,มีเพียงแค่พลังเทียนเต๋าเท่านั้น,ถึงจะมีโอกาสรอดบ้าง,ทว่าจงซานจะมีเทียนเต๋าอย่างงั้นรึ?"
"หมดหวัง!"
"จงซานตายแน่!"
..........................................
........................
............
ทุกคนต่างตำหนิไปต่างๆนาๆ,ไม่มีใครเข้าข้างจงซานเลย,มีเพียงแค่โหลวซิงเฉินที่ยืนอยู่เงียบๆ,แม้ว่าจะกระวนกระวายใจ,ทว่าสายตายังคงหนักแน่น.
เพราะว่าโหลวซิงเฉินเคยเห็นหลุมสังสารวัฏวิถีเดรัชฉาน! ของจงซานมาก่อน.
เซิ่งหวังยังมีไพ่ลับในมือ!
ช่างน่าเสียดายยังมีเรื่องที่โหลวซิงเฉินไม่รู้,หลุมสังสารวัฏนั้นมีเพียงร่างแยกของจงซานเท่านั้นที่เปิดได้,ต่อหน้าเขาเวลานี้,คือร่างต้นจงซาน.
บรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ยที่ควบคุมเทียนเต๋า,แววตาที่เผยท่าทางละเหี่ยใจเช่นกัน,สายตาที่ดื้อรั้นจดจ้องมองไปยังกงขังเทียนเต๋าที่น่าเกรงขาม,ซึ่งมีจงซานอยู่,จงซานผู้สังหารศิษย์ของเขาทั้งหมด,ทำลายเนตรดอกเหมยอีก!
"อเวจีเยือกแข็ง!"บรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ยที่น้ำเสียงเต็มไปด้วยความเกลียดชัง.
ทว่าในเวลานั้น,แสงสีขาวจากกระดองเต๋า,ร่างของจงซานที่อยู่ด้านในที่ปรากฏห้วงมิติที่สั่นไหวอย่างแปลกประหลาด.
ห้วงมิติที่สั่นไหว,การสั่นไหวนี้ราวกับว่ามันขนายออกมารอบๆ,ไร้ซึ่งขอบเขต,ราวกับว่าจงซานกำลังคว้าจะอะไรบางอย่างโดยที่ไม่มีใครรับรู้.
"อเวจีเยือกแข็ง!"
อากาศรอบๆ,สวรรค์และปฐพี,ที่กำลังสั่นไหวดั่งหึ่งๆทันทีที่สิ้นเสียงของบรรพชนชราเสวี๋ยเหมย.
เสียงดังหึ่งๆ,เทียนเต๋าสีขาวได้นำพายุหิมะที่หนักหน่วงรุนแรงปะทุขึ้น,ผืนปฐพีรอบๆถูกแช่แข็งลามขึ้นมาบนท้องฟ้าทุกอย่างกลายเป็นน้ำแข็งทั้งหมดในทันที.
จงซานที่ราวกับไม่รับรู้ถึงความหนาวเย็น,สายตายของเขาที่ยังคงดูจริงจัง,ในเวลานี้เดียวหิมะมากมายที่ลามขึ้นมามากขึ้นและก็มากขึ้น,รวมร่างกันกลายเป็นมนุษย์หิมะที่มีความสูงใหญ่กว่าแสนจั้งทันที.
มนุษย์หิมะที่มีรูปร่างคล้ายกับจงซานเป็นอย่างมาก.
เหมือนกันจริงๆ!
มนุษย์หิมะที่พุ่งตรงเข้าหาจงซาน,จงซานที่ต่อยหมัดออกไปในทันทีเช่นกัน.
"ตูมมม~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ภายใต้การปะทะที่หนักหน่วงรุนแรงจงซานถึงกับผงะถอยออกมาหลายก้าว,ส่วนมนุษย์หิมะเองก็ถอยห่างไปหลายก้าวเช่นกัน.
มีพลังเท่ากันอย่างงั้นรึ?
จงซานที่รวบรวมพลัง,ก่อนที่จะพุ่งตรงเข้าหามนุษย์หิมะอีกครั้ง!
"ตูมม!"
"ตูมม!"
.............................................
การเข้าปะทะกันอย่างหนักหน่วงรุนแรงไม่สามารถบอกได้เลยว่าใครจะแพ้หรือชนะ,ไม่,ดูเหมือนว่าการโจมตี
การเคลื่อนไหวของมนุษย์หิมะจะเหมือนกับจงซานทุกกระเบียดนิ้วเลย.
อีกครั้ง,จงซานและมนุษย์หิมะเข้าปะทะกันอีกครั้งแล้ว.
ในครั้งนี้,จงซานแตกต่างจากก่อนหน้านี้,หมัดของเขาที่รวบรวมพลังก่อนที่จะโจมตีออกไป,ด้วยการใช้วิชากายาเทพอสูรออกมาในทันที,หลังจากที่เข้าปะทะ,มนุษย์หิมะที่พังทลายแตกหักเสียหายในทันที.
ชนะ!
จงซานที่พ่นลมหายใจด้วยใบหน้าที่มืดคลึ้ม.
ทว่าในเวลาเดียวกัน,รอบผืนปฐพีมนุษย์หิมะที่แตกกระจายไปทุกทิศทุกทาง,ตอนนี้เริ่มก่อตัวกันใหม่,รวมร่างผสานกันกลับมาเป็นมนุษย์หิมะอีกครั้ง.
ผ่านร่างรวมกันจนมีขนาดหนึ่งแสนจั้งเท่าเดิม,รูปร่างเหมือนกับจงซาน.
"จงซาน!"
เสียงที่ตัดผ่านอากาศออกมา!
จงซานจับจ้องมองออกไป,ก็พบกับบรรพชนชราเสวี๋ยเหมยที่เลือนลางอยู่ในห้วงมิติ.
"เจ้าไม่มีทางหนีพ้น,ถึงเจ้าจะแข็งแกร่ง,มนุษย์หิมะก็จะแข็งแกร่ง,ถึงเจ้าจะเพิ่มความแข็งแกร่งได้ในทันทีก่อนหน้านี้,หลังจากที่พวกมันเกิดใหม่อีกครั้ง,พลังของพวกมันก็จะเพิ่มขึ้นเช่นกัน,นอกจากนี้พวกมันยังไม่รู้จักคำว่าเจ็บหรือเหน็ดเหนื่อย,เจ้าทำได้แค่รอคอยให้ตกตายไปเท่านั้น!"บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"เพียงแค่ขยะพวกนี้นะรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชาจดจ้องมองไปยังบรรพชราเสวี๋ยเหมย.
"นี่คือกรงขังเทียนเต๋า,มีเพียงเซียนบรรพชนที่สามารถเคลื่อนย้ายเทียนเต๋าได้เท่านั้นถึงจะทะลวงออกไปได้,ส่วนเจ้า,อาศัยอำนาจจากแผ่นดินต้าเจิ้งอย่างงั้นรึ?
ไม่มีทางที่จะทะลวงออกมาจากกรงขังนี้ได้ตลอดการ,พลังของเจ้าถึงจะยกระดับเทียบเท่าเซียนบรรพชน,แต่ก็ไม่ใช่เซียนบรรพชน,ข้าไม่ให้เจ้าตายง่ายๆแน่,ข้าจะให้เจ้าตายทั้งเป็น,ให้รับรู้ว่าตายไปยังดีกว่ามีชีวิต."
ที่ไกลออกไปนั้น,มนุษย์หิมะที่ก้าวเข้ามาช้าๆ,ส่วนจงซานยังคงจ้องมองไปยังบรรพชนชราเสวี๋ยเหมย,แววตาที่เปี่ยมไปด้วยจิตสังหาร,จากนั้น,ดวงตาทั้งสองข้าของเขาที่หลับลง.
วิชากายาเทพอสูร,ขั้นที่เก้า!
พลังที่เพิ่มขึ้นสิบเท่า!
กับพลังที่เพิ่มขึ้นนี้ทำให้กล้าเนื้อของเขาขยายออกมาเท่าหนึ่ง,ร่างกายของจงซานเวลานี้มีแสงสีทองเปล่งออกมา,พลังมากมายกำลังหมุนวนล้อมรอบร่าง,กระแสพลังที่น่าเกรงขามกำลังพัดเป่ากระแทกพายุหิมะให้แตกสลายกระจายออกไป.
พลัง,พลังที่น่าเกรงขาม!
"ในกลุ่มของราชาราชวงศ์วาสนาทุกคนต่างก็ซ่อนไม้ตายมากมายเอาไว้,ช่างน่าเศร้าถึงจะมีเจ้ารวมอยู่ด้วย,แต่ก็ไม่มีทางที่เจ้าจะทำอะไรเทียนเต๋าได้,จงรอคอยความตายซะ!"แววตาของบรรพชนชราเสวี๋ยเหมยที่เผยท่าทางบ้าคลั่งออกมา.
"วาสนา,กรรมวาสนา,มา~~~~~~~~~~~~~~!”
จงซานที่ตะโกนออกมาเสียงดังในทันที.
บนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,วาสนาและกรรมวาสนาถูกดูดซับไปในทันที.
ภาพธรรมของจงซานบนท้องฟ้าได้สลายหายไปอย่างแปลกประหลาด,เวลานี้มันได้กลายเป็นมังกรวาสนา
19 เล็บสองตนในทันที.
"โฮก~~~~~~~~~~!”
"โฮก~~~~~~~~~~!”
มังกรทองสองตนที่ครามลั่น,หนึ่งตนดูดซับวาสนา หนึ่งตนดูดซับกรรมวาสนาเข้ามาในร่างกายตัวเองอย่างบ้าคลั่ง,จนวาสนาและกรรมวาสนาค่อยน้อยลงเรื่อยๆ.
ที่ประตูของตำหนักซ่างเฉิน,สุ่ยอู่เหินและเหล่าเสนาธิการต่างก็จ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า.
"หมายความว่าอย่างไรกัน?
ทะเลวาสนาเกิดอะไรขึ้นกับทะเลวาสนา?"สุ่ยอู๋เหินที่ขมวดคิ้วไปมาจดจ้องมองไปยังสุ่ยจิง.
"ไม่รู้เลย,มันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน,"สุ่ยจิงที่ส่ายหน้าไปมาไม่เข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้น.
เพียงเวลาไม่นาน,กรรมวาสานาและวาสนาก็ถูกมังกรทอง
19 เล็บดูดซับหายไปทั้งหมดไม่เหลือแม้แต่น้อย.
"โฮกก~~~~~~โฮกก~~~~~~~!”
เสียงของมังกรวาสนาสองตนที่คำรามดังสนั่นหวั่นไหวกระจายไปทั่วสวนสวรรค์หลิงเซียว,แม้แต่ทุกคนทั่วแผ่นดินต้าเจิ้งก็ได้ยินเสียงคำรามของมังกรทองทั้งสองตน.
ต่อหน้าสุ่ยอู๋เหินและคนอื่นๆ,หลังจากที่มังกรทั้งสองคำรามลั่น,มังกรทองทั้งสองก็พุ่งเข้าชนกัน,หลังจากที่ชนกันแล้ว,มังกรทองทั้งสองก็หายไปพร้อมกันในทันที.
ไม่มี,บนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,วาสนา,กรรมวาสนา,ไม่มีเหลือแล้ว!
ทั่วทั้งสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวกลายเป็นเงียบสงัดไปในทันที,กรรมวาสนาหายไป,วาสนาหายไป!
ไม่เหลืออยู่เลย,หมายความว่าอย่างไร?
ภายในใจของทุกคนที่สั่นไหวไปมาด้วยความกลัวในทันที,ฝืนพยายามที่จะไม่คิดต่อไป,ความคิดที่ลึกล้ำได้แฝงอยู่ภายในลึกๆ.
เซิ่งหวังสิ้นแล้ว?
ความคิดชั่ววูบที่ทำให้ประชาชนทุกคนทั่วสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวต้องสั่นสะท้าน.
เซิ่งหวังล่วงลับไปแล้ว? ทำไมเป็นเช่นนี้?
วาสนา,วาสนาของต้าเจิ้งหายไปใหน?
มังกรทองวาสนาบนสวนสวรรค์ลอยฟ้าสองตนหายไปแล้ว,ทว่าในเวลานี้มันมาปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหน้าจงซาน,มังกรทั้งสองตนแทรกเข้ามาภายในร่างของจงซานทันที.
มังกรแท้คุ้มกาย,วาสนาผสานร่าง.
พลังของจงซานที่เพิ่มขึ้นอีกชั้น,ประกายแสงวับวาวส่องประกายออกไปรอบๆร่างของจงซาน,ราวกับเปลวเพลิงสีทองที่กำลังลุกไหม้,ราวกับว่าจะสามารถเผาผลาญทุกสิ่งทุกอย่างไปให้หมด.
พลังมากมายมหาศาลจนน่าสะพรึงกลัว.
มนุษย์หิมะเวลานี้แม้นว่าจะมีพลังเพิ่มขึ้นมหาศาล,ทว่ากลับไม่สามารถขยับเข้าใกล้ร่างของจงซานได้อีกเลย!
พลังของจงซานที่เพิ่มขึ้นมากมายมหาศาล!
กายาเทพอสูร,ขั้นที่เก้า!
มังกรแท้คุ้มกาย!
อำนาจของแผ่นดินต้าเจิ้ง!
กล่าวได้ว่าจงซานได้ใช้พลังทั้งหมดที่มีออกมาแล้ว.
ที่ด้านล่างพื้นดินที่บุบยุบลงนับพันลี้ในทันที.
บรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ยบนอากาศเวลานี้เผยใบหน้าซับซ้อน,ทว่าดูเหมือนจะเป็นไปตามที่บรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ยได้คาดการเอาไว้แล้ว,ต้าเซียนขั้นสูงสุด?
นับว่าแข็งแกร่งมาก!
อย่างไรก็ตาม,บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยยังคงมั่นใจในกงขังเทียนเต๋า,ว่าพลังธรรมดาทั่วไปไม่สามารถทะลวงออกมาได้.
"คิดว่าเป็นกงเทียนเต๋าแล้วไม่สามารถทะลวงได้อย่างงั้นรึ?
บรรพชนชราเสวี๋ยเหมย,เจ้าลองดูฝ่ามือของข้า,วันนี้จะทำลายพลังของเจ้าได้หรือไม่!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
จากนั้น,จงซานที่ราวกับว่าไม่สนใจว่าบรรพชนเสวี๋ยเหมยจะตอบรับหรือไม่,ฝ่ามือทั้งสองข้างของเขาที่วาดกลับมาเป็นวงโค้ง,คล้ายกับง้างคันศร,พลังมากมายของจงซานกำลังสะสมกันในทันที.
"โฮกกก ~~~~~~~~~!”
ภายในร่างกายของจงซานที่มีเสียงของมังกรคำรามออกมา,ร่างกายของจงซานนั้นมีมังกรแท้คำรามออกมา,ฝ่ามือของเขาที่ปรากฏรูปเงาของขวานยักษ์ก่อนที่จะเล็งไปยังบรรพชนชราเสวี๋ยเหมย.
"แยกสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่ง~~~~~~~~~~~~~~~!”
"โฮกกกก~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงมังกรที่คำรามลั่น,ฝ่ามือทั้งสองข้างที่เห็นเป็นภาพเงาคมขวานยักษ์!
เป็นขวานที่ใหญ่ยักษ์ดูโบราณการณ์,รอบๆเงาขวานนั้นมีอักษรรูนมากมายหมุนวนไปมา,ดูระยิบระยับ! กลิ่นอายที่ดูน่าเกรงขามยิ่งใหญ่กำลังแผ่ออกมาด้วยเช่นกัน.
แยกสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่ง!
ทันใดนั้น,ภายในโลกเยือกแข็งก็สั่นไหวไปมาในทันที.
บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยที่ไม่สนใจตั้งแต่ตนจนจบ,ในเวลานี้เมื่อกงขังเทียนเต๋ากำลังสั่นไหว,ก็เผยแววตาประหลาดใจออกมา,เป็นไปได้อย่างไร?
นี่มัน?
"อำนาจของเทียนเต๋า?"บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยที่ตื่นตระหนกตกใจคำรามออกมาทันที.
ไม่ใช่แค่บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยเท่านั้นที่ตื่นตระหนกตกใจ,คนอื่นๆรอบๆก็ไม่ต่างกัน,ต้าเซียน,เคลื่อนย้ายอำนาจเทียนเต๋า?
เป็นไปได้อย่างไร? ไม่มีทางเป็นไปได้.
ทว่าไม่มีเวลาให้ทุกคนได้ตะลึงนานนัก,ภาพเงาขวานยักษ์ที่ปรากฏขึ้นที่ฝ่ามือของจงซาน,พริบตาเดียวก็ขยายขนาดออกไปนับล้านจั้ง,ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ,แทรกพุ่งออกไปยังทิศทางของบรรพชนชราเสวี๋ยเหมยอย่างบ้าคลั่ง.
ยิงใหญ่ทรงพลัง,ขวานยักษ์ที่พุ่งผ่านไป,ตัดผ่านกรงเทียนเต๋าขนาดสะบั้นระเบิดดังสนั่น,แม้แต่เห็นเป็นภาพเงาของขวานยักษ์พุ่งตรงไปยังร่างของบรรพชนชราเสวี๋ยเหมย,ด้วยความเร็วที่ไม่สามารถหนีทัน,พลังเต็มกำลัง!
ส่วนด้านนอก.
"กงขังด้านนอกยังไม่สลายหายไปอีกรึ?"
"บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยยังไม่สังหารจงซานอีกเหรอ,ไม่ใช่ว่าต้องการให้จงซานตกตายไปในทันทีหรอกรึ?"
"ไร้ประโยชน์,ไม่มีพลังใดที่จะทะลวงอำนาจของเทียนเต๋า,แล้วออกมาได้!"
........................
............
เสียงของผู้คนที่วิพากษ์วิจารณ์ไปต่างๆนางๆด้านนอก,อย่างไรก็ตามไม่ว่าเป็นใครต่างก็คิดว่าจงซานจะต้องตกตายอย่างแน่นอน.
"ดูนั่น,นั่นหมายความว่าอย่างไร?"ทันใดนั้นก็มีใครบางคนที่อุทานออกมาเสียงดัง!"
"วูซซซซซซ~~~~~~~~~~!”
เสียงดังระงม,เห็นเพียงแค่ลำแสงเทียนเต๋าของบรรพชนชราเสวี๋ยเหมยก่อนหน้านี้,ซึ่งมีสีขาวอยู่เต็มท้องฟ้า,ทว่าตอนนี้กับมองเห็นสีเงิน,ส่องประกายระยิบระยับเป็นสีเงินเงาของโลหะ.
ลำแสงสีเงินที่เชื่อมต่อกันไปมาพาดผ่านกงขังเทียนเต๋าสีขาว,เต็มไปด้วยพลังอำนาจอาบๆปทั่วพื้นที่รอบๆกงขัง.
"เทียนเต๋า!
นั่นมันเทียนเต๋า!"มีใครบางคนอุทานออกมาด้วยความตกใจ,เสียงที่ตื่นเต้นตื่นตะลึงปรากฏออกมา.
Chapter 959 A Kai Tian type
开天一式
แยกสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่ง.
คุกเทียนเต๋าที่กังขังจงซาน,ทำให้ผู้ฝึกตนรอบๆส่ายหน้าไปมาด้วยความเศร้าใจ.
"คุกเทียนเต๋าที่ไร้เทียมทาน! สำหรับต้าเซียนแล้ว,เป็นไปได้อย่างงั้นรึ?ที่จะหนีออกจากคุกนั่น!"
"ถึงจะเป็นเซียนโบราณต่อหน้าคุกเทียนเต๋า,ก็ไม่ต่างจากรอคอยความตาย!"
"ไม่มีทางที่จะทะลวงคุกเทียนเต๋าออกมาอย่างงั้นรึ?"
"อย่างน้อยจงซานไม่สามารถทำได้,คุกเทียนเต๋า,จะต้องใช้อำนาจของเทียนเต๋าถึงจะออกมาได้,มีเพียงแค่พลังเทียนเต๋าเท่านั้น,ถึงจะมีโอกาสรอดบ้าง,ทว่าจงซานจะมีเทียนเต๋าอย่างงั้นรึ?"
"หมดหวัง!"
"จงซานตายแน่!"
..........................................
........................
............
ทุกคนต่างตำหนิไปต่างๆนาๆ,ไม่มีใครเข้าข้างจงซานเลย,มีเพียงแค่โหลวซิงเฉินที่ยืนอยู่เงียบๆ,แม้ว่าจะกระวนกระวายใจ,ทว่าสายตายังคงหนักแน่น.
เพราะว่าโหลวซิงเฉินเคยเห็นหลุมสังสารวัฏวิถีเดรัชฉาน! ของจงซานมาก่อน.
เซิ่งหวังยังมีไพ่ลับในมือ!
ช่างน่าเสียดายยังมีเรื่องที่โหลวซิงเฉินไม่รู้,หลุมสังสารวัฏนั้นมีเพียงร่างแยกของจงซานเท่านั้นที่เปิดได้,ต่อหน้าเขาเวลานี้,คือร่างต้นจงซาน.
บรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ยที่ควบคุมเทียนเต๋า,แววตาที่เผยท่าทางละเหี่ยใจเช่นกัน,สายตาที่ดื้อรั้นจดจ้องมองไปยังกงขังเทียนเต๋าที่น่าเกรงขาม,ซึ่งมีจงซานอยู่,จงซานผู้สังหารศิษย์ของเขาทั้งหมด,ทำลายเนตรดอกเหมยอีก!
"อเวจีเยือกแข็ง!"บรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ยที่น้ำเสียงเต็มไปด้วยความเกลียดชัง.
ทว่าในเวลานั้น,แสงสีขาวจากกระดองเต๋า,ร่างของจงซานที่อยู่ด้านในที่ปรากฏห้วงมิติที่สั่นไหวอย่างแปลกประหลาด.
ห้วงมิติที่สั่นไหว,การสั่นไหวนี้ราวกับว่ามันขนายออกมารอบๆ,ไร้ซึ่งขอบเขต,ราวกับว่าจงซานกำลังคว้าจะอะไรบางอย่างโดยที่ไม่มีใครรับรู้.
"อเวจีเยือกแข็ง!"
อากาศรอบๆ,สวรรค์และปฐพี,ที่กำลังสั่นไหวดั่งหึ่งๆทันทีที่สิ้นเสียงของบรรพชนชราเสวี๋ยเหมย.
เสียงดังหึ่งๆ,เทียนเต๋าสีขาวได้นำพายุหิมะที่หนักหน่วงรุนแรงปะทุขึ้น,ผืนปฐพีรอบๆถูกแช่แข็งลามขึ้นมาบนท้องฟ้าทุกอย่างกลายเป็นน้ำแข็งทั้งหมดในทันที.
จงซานที่ราวกับไม่รับรู้ถึงความหนาวเย็น,สายตายของเขาที่ยังคงดูจริงจัง,ในเวลานี้เดียวหิมะมากมายที่ลามขึ้นมามากขึ้นและก็มากขึ้น,รวมร่างกันกลายเป็นมนุษย์หิมะที่มีความสูงใหญ่กว่าแสนจั้งทันที.
มนุษย์หิมะที่มีรูปร่างคล้ายกับจงซานเป็นอย่างมาก.
เหมือนกันจริงๆ!
มนุษย์หิมะที่พุ่งตรงเข้าหาจงซาน,จงซานที่ต่อยหมัดออกไปในทันทีเช่นกัน.
"ตูมมม~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ภายใต้การปะทะที่หนักหน่วงรุนแรงจงซานถึงกับผงะถอยออกมาหลายก้าว,ส่วนมนุษย์หิมะเองก็ถอยห่างไปหลายก้าวเช่นกัน.
มีพลังเท่ากันอย่างงั้นรึ?
จงซานที่รวบรวมพลัง,ก่อนที่จะพุ่งตรงเข้าหามนุษย์หิมะอีกครั้ง!
"ตูมม!"
"ตูมม!"
.............................................
การเข้าปะทะกันอย่างหนักหน่วงรุนแรงไม่สามารถบอกได้เลยว่าใครจะแพ้หรือชนะ,ไม่,ดูเหมือนว่าการโจมตี
การเคลื่อนไหวของมนุษย์หิมะจะเหมือนกับจงซานทุกกระเบียดนิ้วเลย.
อีกครั้ง,จงซานและมนุษย์หิมะเข้าปะทะกันอีกครั้งแล้ว.
ในครั้งนี้,จงซานแตกต่างจากก่อนหน้านี้,หมัดของเขาที่รวบรวมพลังก่อนที่จะโจมตีออกไป,ด้วยการใช้วิชากายาเทพอสูรออกมาในทันที,หลังจากที่เข้าปะทะ,มนุษย์หิมะที่พังทลายแตกหักเสียหายในทันที.
ชนะ!
จงซานที่พ่นลมหายใจด้วยใบหน้าที่มืดคลึ้ม.
ทว่าในเวลาเดียวกัน,รอบผืนปฐพีมนุษย์หิมะที่แตกกระจายไปทุกทิศทุกทาง,ตอนนี้เริ่มก่อตัวกันใหม่,รวมร่างผสานกันกลับมาเป็นมนุษย์หิมะอีกครั้ง.
ผ่านร่างรวมกันจนมีขนาดหนึ่งแสนจั้งเท่าเดิม,รูปร่างเหมือนกับจงซาน.
"จงซาน!"
เสียงที่ตัดผ่านอากาศออกมา!
จงซานจับจ้องมองออกไป,ก็พบกับบรรพชนชราเสวี๋ยเหมยที่เลือนลางอยู่ในห้วงมิติ.
"เจ้าไม่มีทางหนีพ้น,ถึงเจ้าจะแข็งแกร่ง,มนุษย์หิมะก็จะแข็งแกร่ง,ถึงเจ้าจะเพิ่มความแข็งแกร่งได้ในทันทีก่อนหน้านี้,หลังจากที่พวกมันเกิดใหม่อีกครั้ง,พลังของพวกมันก็จะเพิ่มขึ้นเช่นกัน,นอกจากนี้พวกมันยังไม่รู้จักคำว่าเจ็บหรือเหน็ดเหนื่อย,เจ้าทำได้แค่รอคอยให้ตกตายไปเท่านั้น!"บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"เพียงแค่ขยะพวกนี้นะรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชาจดจ้องมองไปยังบรรพชราเสวี๋ยเหมย.
"นี่คือกรงขังเทียนเต๋า,มีเพียงเซียนบรรพชนที่สามารถเคลื่อนย้ายเทียนเต๋าได้เท่านั้นถึงจะทะลวงออกไปได้,ส่วนเจ้า,อาศัยอำนาจจากแผ่นดินต้าเจิ้งอย่างงั้นรึ?
ไม่มีทางที่จะทะลวงออกมาจากกรงขังนี้ได้ตลอดการ,พลังของเจ้าถึงจะยกระดับเทียบเท่าเซียนบรรพชน,แต่ก็ไม่ใช่เซียนบรรพชน,ข้าไม่ให้เจ้าตายง่ายๆแน่,ข้าจะให้เจ้าตายทั้งเป็น,ให้รับรู้ว่าตายไปยังดีกว่ามีชีวิต."
ที่ไกลออกไปนั้น,มนุษย์หิมะที่ก้าวเข้ามาช้าๆ,ส่วนจงซานยังคงจ้องมองไปยังบรรพชนชราเสวี๋ยเหมย,แววตาที่เปี่ยมไปด้วยจิตสังหาร,จากนั้น,ดวงตาทั้งสองข้าของเขาที่หลับลง.
วิชากายาเทพอสูร,ขั้นที่เก้า!
พลังที่เพิ่มขึ้นสิบเท่า!
กับพลังที่เพิ่มขึ้นนี้ทำให้กล้าเนื้อของเขาขยายออกมาเท่าหนึ่ง,ร่างกายของจงซานเวลานี้มีแสงสีทองเปล่งออกมา,พลังมากมายกำลังหมุนวนล้อมรอบร่าง,กระแสพลังที่น่าเกรงขามกำลังพัดเป่ากระแทกพายุหิมะให้แตกสลายกระจายออกไป.
พลัง,พลังที่น่าเกรงขาม!
"ในกลุ่มของราชาราชวงศ์วาสนาทุกคนต่างก็ซ่อนไม้ตายมากมายเอาไว้,ช่างน่าเศร้าถึงจะมีเจ้ารวมอยู่ด้วย,แต่ก็ไม่มีทางที่เจ้าจะทำอะไรเทียนเต๋าได้,จงรอคอยความตายซะ!"แววตาของบรรพชนชราเสวี๋ยเหมยที่เผยท่าทางบ้าคลั่งออกมา.
"วาสนา,กรรมวาสนา,มา~~~~~~~~~~~~~~!”
จงซานที่ตะโกนออกมาเสียงดังในทันที.
บนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,วาสนาและกรรมวาสนาถูกดูดซับไปในทันที.
ภาพธรรมของจงซานบนท้องฟ้าได้สลายหายไปอย่างแปลกประหลาด,เวลานี้มันได้กลายเป็นมังกรวาสนา
19 เล็บสองตนในทันที.
"โฮก~~~~~~~~~~!”
"โฮก~~~~~~~~~~!”
มังกรทองสองตนที่ครามลั่น,หนึ่งตนดูดซับวาสนา หนึ่งตนดูดซับกรรมวาสนาเข้ามาในร่างกายตัวเองอย่างบ้าคลั่ง,จนวาสนาและกรรมวาสนาค่อยน้อยลงเรื่อยๆ.
ที่ประตูของตำหนักซ่างเฉิน,สุ่ยอู่เหินและเหล่าเสนาธิการต่างก็จ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า.
"หมายความว่าอย่างไรกัน?
ทะเลวาสนาเกิดอะไรขึ้นกับทะเลวาสนา?"สุ่ยอู๋เหินที่ขมวดคิ้วไปมาจดจ้องมองไปยังสุ่ยจิง.
"ไม่รู้เลย,มันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน,"สุ่ยจิงที่ส่ายหน้าไปมาไม่เข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้น.
เพียงเวลาไม่นาน,กรรมวาสานาและวาสนาก็ถูกมังกรทอง
19 เล็บดูดซับหายไปทั้งหมดไม่เหลือแม้แต่น้อย.
"โฮกก~~~~~~โฮกก~~~~~~~!”
เสียงของมังกรวาสนาสองตนที่คำรามดังสนั่นหวั่นไหวกระจายไปทั่วสวนสวรรค์หลิงเซียว,แม้แต่ทุกคนทั่วแผ่นดินต้าเจิ้งก็ได้ยินเสียงคำรามของมังกรทองทั้งสองตน.
ต่อหน้าสุ่ยอู๋เหินและคนอื่นๆ,หลังจากที่มังกรทั้งสองคำรามลั่น,มังกรทองทั้งสองก็พุ่งเข้าชนกัน,หลังจากที่ชนกันแล้ว,มังกรทองทั้งสองก็หายไปพร้อมกันในทันที.
ไม่มี,บนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,วาสนา,กรรมวาสนา,ไม่มีเหลือแล้ว!
ทั่วทั้งสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวกลายเป็นเงียบสงัดไปในทันที,กรรมวาสนาหายไป,วาสนาหายไป!
ไม่เหลืออยู่เลย,หมายความว่าอย่างไร?
ภายในใจของทุกคนที่สั่นไหวไปมาด้วยความกลัวในทันที,ฝืนพยายามที่จะไม่คิดต่อไป,ความคิดที่ลึกล้ำได้แฝงอยู่ภายในลึกๆ.
เซิ่งหวังสิ้นแล้ว?
ความคิดชั่ววูบที่ทำให้ประชาชนทุกคนทั่วสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวต้องสั่นสะท้าน.
เซิ่งหวังล่วงลับไปแล้ว? ทำไมเป็นเช่นนี้?
วาสนา,วาสนาของต้าเจิ้งหายไปใหน?
มังกรทองวาสนาบนสวนสวรรค์ลอยฟ้าสองตนหายไปแล้ว,ทว่าในเวลานี้มันมาปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหน้าจงซาน,มังกรทั้งสองตนแทรกเข้ามาภายในร่างของจงซานทันที.
มังกรแท้คุ้มกาย,วาสนาผสานร่าง.
พลังของจงซานที่เพิ่มขึ้นอีกชั้น,ประกายแสงวับวาวส่องประกายออกไปรอบๆร่างของจงซาน,ราวกับเปลวเพลิงสีทองที่กำลังลุกไหม้,ราวกับว่าจะสามารถเผาผลาญทุกสิ่งทุกอย่างไปให้หมด.
พลังมากมายมหาศาลจนน่าสะพรึงกลัว.
มนุษย์หิมะเวลานี้แม้นว่าจะมีพลังเพิ่มขึ้นมหาศาล,ทว่ากลับไม่สามารถขยับเข้าใกล้ร่างของจงซานได้อีกเลย!
พลังของจงซานที่เพิ่มขึ้นมากมายมหาศาล!
กายาเทพอสูร,ขั้นที่เก้า!
มังกรแท้คุ้มกาย!
อำนาจของแผ่นดินต้าเจิ้ง!
กล่าวได้ว่าจงซานได้ใช้พลังทั้งหมดที่มีออกมาแล้ว.
ที่ด้านล่างพื้นดินที่บุบยุบลงนับพันลี้ในทันที.
บรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ยบนอากาศเวลานี้เผยใบหน้าซับซ้อน,ทว่าดูเหมือนจะเป็นไปตามที่บรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ยได้คาดการเอาไว้แล้ว,ต้าเซียนขั้นสูงสุด?
นับว่าแข็งแกร่งมาก!
อย่างไรก็ตาม,บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยยังคงมั่นใจในกงขังเทียนเต๋า,ว่าพลังธรรมดาทั่วไปไม่สามารถทะลวงออกมาได้.
"คิดว่าเป็นกงเทียนเต๋าแล้วไม่สามารถทะลวงได้อย่างงั้นรึ?
บรรพชนชราเสวี๋ยเหมย,เจ้าลองดูฝ่ามือของข้า,วันนี้จะทำลายพลังของเจ้าได้หรือไม่!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
จากนั้น,จงซานที่ราวกับว่าไม่สนใจว่าบรรพชนเสวี๋ยเหมยจะตอบรับหรือไม่,ฝ่ามือทั้งสองข้างของเขาที่วาดกลับมาเป็นวงโค้ง,คล้ายกับง้างคันศร,พลังมากมายของจงซานกำลังสะสมกันในทันที.
"โฮกกก ~~~~~~~~~!”
ภายในร่างกายของจงซานที่มีเสียงของมังกรคำรามออกมา,ร่างกายของจงซานนั้นมีมังกรแท้คำรามออกมา,ฝ่ามือของเขาที่ปรากฏรูปเงาของขวานยักษ์ก่อนที่จะเล็งไปยังบรรพชนชราเสวี๋ยเหมย.
"แยกสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่ง~~~~~~~~~~~~~~~!”
"โฮกกกก~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงมังกรที่คำรามลั่น,ฝ่ามือทั้งสองข้างที่เห็นเป็นภาพเงาคมขวานยักษ์!
เป็นขวานที่ใหญ่ยักษ์ดูโบราณการณ์,รอบๆเงาขวานนั้นมีอักษรรูนมากมายหมุนวนไปมา,ดูระยิบระยับ! กลิ่นอายที่ดูน่าเกรงขามยิ่งใหญ่กำลังแผ่ออกมาด้วยเช่นกัน.
แยกสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่ง!
ทันใดนั้น,ภายในโลกเยือกแข็งก็สั่นไหวไปมาในทันที.
บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยที่ไม่สนใจตั้งแต่ตนจนจบ,ในเวลานี้เมื่อกงขังเทียนเต๋ากำลังสั่นไหว,ก็เผยแววตาประหลาดใจออกมา,เป็นไปได้อย่างไร?
นี่มัน?
"อำนาจของเทียนเต๋า?"บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยที่ตื่นตระหนกตกใจคำรามออกมาทันที.
ไม่ใช่แค่บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยเท่านั้นที่ตื่นตระหนกตกใจ,คนอื่นๆรอบๆก็ไม่ต่างกัน,ต้าเซียน,เคลื่อนย้ายอำนาจเทียนเต๋า?
เป็นไปได้อย่างไร? ไม่มีทางเป็นไปได้.
ทว่าไม่มีเวลาให้ทุกคนได้ตะลึงนานนัก,ภาพเงาขวานยักษ์ที่ปรากฏขึ้นที่ฝ่ามือของจงซาน,พริบตาเดียวก็ขยายขนาดออกไปนับล้านจั้ง,ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ,แทรกพุ่งออกไปยังทิศทางของบรรพชนชราเสวี๋ยเหมยอย่างบ้าคลั่ง.
ยิงใหญ่ทรงพลัง,ขวานยักษ์ที่พุ่งผ่านไป,ตัดผ่านกรงเทียนเต๋าขนาดสะบั้นระเบิดดังสนั่น,แม้แต่เห็นเป็นภาพเงาของขวานยักษ์พุ่งตรงไปยังร่างของบรรพชนชราเสวี๋ยเหมย,ด้วยความเร็วที่ไม่สามารถหนีทัน,พลังเต็มกำลัง!
ส่วนด้านนอก.
"กงขังด้านนอกยังไม่สลายหายไปอีกรึ?"
"บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยยังไม่สังหารจงซานอีกเหรอ,ไม่ใช่ว่าต้องการให้จงซานตกตายไปในทันทีหรอกรึ?"
"ไร้ประโยชน์,ไม่มีพลังใดที่จะทะลวงอำนาจของเทียนเต๋า,แล้วออกมาได้!"
........................
............
เสียงของผู้คนที่วิพากษ์วิจารณ์ไปต่างๆนางๆด้านนอก,อย่างไรก็ตามไม่ว่าเป็นใครต่างก็คิดว่าจงซานจะต้องตกตายอย่างแน่นอน.
"ดูนั่น,นั่นหมายความว่าอย่างไร?"ทันใดนั้นก็มีใครบางคนที่อุทานออกมาเสียงดัง!"
"วูซซซซซซ~~~~~~~~~~!”
เสียงดังระงม,เห็นเพียงแค่ลำแสงเทียนเต๋าของบรรพชนชราเสวี๋ยเหมยก่อนหน้านี้,ซึ่งมีสีขาวอยู่เต็มท้องฟ้า,ทว่าตอนนี้กับมองเห็นสีเงิน,ส่องประกายระยิบระยับเป็นสีเงินเงาของโลหะ.
ลำแสงสีเงินที่เชื่อมต่อกันไปมาพาดผ่านกงขังเทียนเต๋าสีขาว,เต็มไปด้วยพลังอำนาจอาบๆปทั่วพื้นที่รอบๆกงขัง.
"เทียนเต๋า!
นั่นมันเทียนเต๋า!"มีใครบางคนอุทานออกมาด้วยความตกใจ,เสียงที่ตื่นเต้นตื่นตะลึงปรากฏออกมา.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น