Immortality Chapter 875 Imitates Executing Immortal Four Swords
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 875 ชุดกระบี่สังหารเซียน.
Chapter 875 Imitates Executing Immortal Four
Swords
"ปรมาจารย์หมากซือเหม่ยต้องการเปรียบฝีมืออย่างงั้นรึ?
ดูเหมือนว่าข้าก็ว่างอยู่เหมือนกัน!"ทันใดนั้นเสียงๆหนึ่งที่ดังผ่านอากาศออกมา.
เสียงที่ดังเบาๆ,แต่กับทำให้ทุกคนได้ยินอย่างชัดเจน,ทำให้ทุกคนตื่นตกใจเล็กน้อย.
ดวงตาของจงซานที่หรี่เล็กลง,ที่มุมปากก็เผยยิ้มออกมา,จิ้งจอกชรา,ท้ายที่สุดก็เผยตัวออกมาอย่างงั้นรึ?
ทุกๆคนที่ต่างก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ,ที่ข้างๆเฉิงไป่อี้ที่ค่อยเผยร่างชายในชุมคลุมสีม่วงปรากฏออกมา,ประมุขนิกายจื่อเซียว!
ประมุขนิกายจื่อเซียวที่ปรากฏตัวขึ้นมา,เป็นเหตุให้เกิดความวุ่นวายขึ้นมาเลยทีเดียว.
ประมุขนิกายจื่อเซียวที่จ้องมองไปยังจงซานในทันที.
"เซิ่งหวังต้าเจิ้ง,รวดเร็วขนาดนี้เลยรึ?
หนึ่งขั้น,นี่พลังฝึกตนเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งขั้นแล้วรึ? ใช้วิธีอะไรกัน?
ไม่คิดจะแบ่งปันคนอื่นหน่อยรึ?"เจ้าประมุขนิกายจื่อเซียวที่จ้องมองจงซานด้วยดวงตาลุกวาว.
ไม่ใช่ท่าทางของคนที่ปรารถนา,แต่เป็นความเคร่งขรึมแฝงไปด้วยจิตสังหารที่รุนแรงกดทับไปยังร่างของจงซาน.
"ประมุขนิกายจื่อเซียวชื่นชมเกินไปแล้ว,จงซานเป็นเพียงแค่เซียนสวรรค์เล็กๆ,มีอะไรน่าสนใจกัน?"จงซานที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
"เซียนสวรรค์?
นี่ยังคิดว่าตัวเองเป็นเซียนสวรรค์อยู่อย่างงั้นรึ?"ประมุขนิกายจื่อเซียวกล่าวหยัน.
"เจ้าประมุขนิกายจื่อเซียวไม่ได้มองเห็นพลังฝึกตนของข้าหรอกรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.
ประมุขนิกายจื่อเซียวที่จ้องมองอย่างเย็นชาไปยังจงซาน,แววตาที่เต็มไปด้วยจิตสังหารมากมาย.
ปรมาจารย์ซือเหม่ยที่ก้าวออกมาด้านหน้าจงซาน,"ประมุขนิกายจื่อเซียว.
"ท่านประมุข!"เฉิงไป่อี้ที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
ประมุขจื่อเซียวจองมองไปยังเฉิงไป่อี้ก่อนที่จะหันหน้าไปมองปรมาจารย์ซือเหม่ย.
"ปรมาจารย์หมากซือเหม่ยดูเหมือนว่าจะมีอารมณ์สุนทรีย์ไปหน่อยที่ต้องการปรียบฝีมือของคนนิกายจื่อเซียวอย่างงั้นรึ?ก็ดี,คิดว่าประมุขนิกายจื่อเซียวจะหวาดกลัวอย่างงั้นรึ?"ประมุขนิกายจื่อเซียวที่กล่าวออกมาอย่างนุ่นวล.
ใบหน้าท่าทางของทุกคนที่ยิ้มเฝื่อนๆออกมา,ทุกคนที่ได้ยินรู้สึกขัดหู,คิดจะช่วยเฉิงไปอี้อย่างงั้นรึ?เห็นชัดเจนว่าแสดงตัวช่วยเฉิงไปอี้อย่างชัดเจน.
"ประมุขนิกายจื่อเซียวคิดจะปกป้องลูกแหง่อย่างงั้นรึ?
ข้าเพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก!"เสียงๆหนึ่งที่ดังผ่านมาจากอากาศในทันที.
จากนั้นก็ปรากฏคนผู้หนึ่งขึ้นที่ด้านหน้าปรมาจารย์หมากซือเหม่ย,คนสวมหน้ากากเงิน,ชุมคลุมสีขาว.
"คารวะเซิ่งหวัง!"ปรมาจารย์หมาซือเหม่ย,ซูอาโฝวและกงจูจิวเหว่ยที่แสดงความเคารพออกมาในทันที.
ในเวลาเดียวกันนั้น,ที่ไกลออกไปปรากฏคนหลายสิบคนที่เหินผ่านอากาศมา,เซียนเซิงหลี่และยอดฝีมือของศาลเทวะไท่ชูนั่นเอง.
"เซิ่งหวังไท่ชูก็มาอย่างงั้นรึ?"ประมุขนิกายจื่อเซียวที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
"สมบัติของเหนียงเหนียงนวีหว๋า,ศิลาเทวะห้าสี,ข้าจะไม่มาได้อย่างไร,สิ่งนี้เป็นของชิงชิวของข้า,ประมุขนิกายจื่อเซียวสนใจที่จะรอบชมอย่างงั้นรึ?"เซิ่งหวังไท่ชูที่กล่าวออกมาในทันที.
"ก็ยังไม่แน่,อย่างน้อยในเวลานี้ก็ยังไม่ใช่ของเจ้า,อีกอย่างมันอยู่บนเกาะกุย,ทำไมข้าจะไม่รอดูล่ะวาค่ายกลนี้เจ้าจะทะลวงมันเข้าไปอย่างไร,ดูว่าเจ้าจะล่วงเกินเจ้าเฒ่าจิ้งจอกไท่อี้นั่นอย่างไร?"ประมุขจื่อเซียวที่กล่าวออกมาเล็กน้อย.
"ก็ดี!"เซิ่งหวังไท่ชูที่ราวกับว่าไม่สนใจนัก.
ไม่ว่าอย่างไร,เกี่ยวกับศิลาเทวะห้าสีที่สูเก้าจั้ง,เพียงแค่คำพูดไม่กี่คำจะให้ตัดใจ?
เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน.
อย่างไรก็ตาม,การมาถึงของเซิ้งหวังไท่ชู,ทำให้สถานการณ์ตอนนี้อยู่ในภาวะสมดุล.
เฉิงไป่อี้จ้องมองจงซานด้วยท่าทางขมขื่น.
เซิ่งหวังไท่ชู,ประมุขนิกายจื่อเซียว,ปรมาจารย์หมากซือเหม่ย,เซียนเซิงหลี่และคนอื่นๆ,ในเวลานี้ต่างก็จ้องมองไปยังค่ายกล,หลุมดำที่ปรากฏขึ้นรอบๆ,ปกคลุมเกาะกุยเอาไว้,แม้แต่กระแสลมก็ยังไม่สามารถผ่านเข้าไปได้.
ในเวลานี้จงซานที่ลอบถอยหลังออกมา.
"จงซาน,เจ้าร้ายกาจมากเลย,ฝ่ามือของเจ้า,คาดไม่ถึงเลยว่าจะฟาดให้เฉิงไปอี้ลอยออกไปเลย?"ซูอาโฝวที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"แค่บังเอิญโชคดี!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
"นี่แค่โชคดีอย่างงั้นรึ?"ซูอาโฝวหมดคำจะพูดไปในทันที.
"กงจู,เมื่อครู่นี้ร้ายกาจมากเลย!"จงซานที่กล่าวชมกงจูจิวเหว่ยในทันที.
"มันแน่นอนอยู่แล้ว!"กงจูจิวเหว่ยที่กล่าวออกมาด้วยความภาคภูมิ.
ในเวลานี้กลุ่มเซียนโบราณที่กำลังศึกษาค่ายกล,ทำให้คนอื่นเต็มไปด้วยความอยากรู้,จะสามารถทะลวงได้หรือไม่?
ผ่านมานานแล้ว,ศาลเทวะไท่อี้ที่สร้างค่ายกลเอาไว้,ทำให้ไม่มีใครสามารถทะลวงไปได้เลยรึ?
ตอนนี้ทั้งเซิ่งหวังและประมุขนิกายมาถึงแล้ว,ไม่รู้ว่าพวกเขาจะแก้ค่ายกลนี้ได้หรือไม่?
"ประมุขจื่อเซียวเจ้าคิดว่าอย่างไร?"เซิ่งหวังไท่ชูเอ่ยถาม.
"เซิ่งหวังไท่อี้?ชาติที่แล้วนับว่าคู่ควรแล้วที่เป็นหนึ่งใน
12 ศิษย์ของปราชญ์เทพหยวนซือ,นี่คือค่ายกลหยกลวงคุนหลุน?"ประมุขนิกายจื่อเซียวเอ่ย.
"อืม,ค่ายไม่ถึงเลยว่าประมุขนิกายจื่อเซียวจะรู้ด้วย,ทว่าไม่รู้ว่ารู้วิธีแก้หรือไม่?"เซิ่งหวังไท่ชูสอบถาม.
"ทะลวงผ่านอย่างงั้นรึ?นี่คือค่ายกลปราชญ์เทพมีรึที่จะทะลวงง่ายๆ."ประมุขจื่อเซียวที่ส่ายหน้าไปมา.
"เซียนเซิงหลี่,เจ้าคิดว่าอย่างไร?"เซิ่งหวังไท่ชูกล่าวสอบถามออกมา.
"ผู้ใต้บังคับบัญชาต้องการเวลาศึกษาครึ่งเดือน,เฉินคิดว่าจะสามารถเตรียมการได้!"เซียนเซิงหลี่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"หืม?
เซียนเซิงหลี่มีวิธีในการแก้ค่ายกลอย่างงั้นรึ?"ประมุขจือเซียวที่เผยท่าทางประหลาดเป็นอย่างมาก.
"ค่ายกลหยกลวงคุนหลุนนั้น,แม้ว่าจะแข็งแกร่ง,ทว่าคนที่เตรียมการนั้นมีความแข็งแกร่งไม่พอ,การจะทะลวงนั้นไม่ใช่เรื่องยาก,ทว่าไม่ใช่ผู้น้อย!"เซียนเซิงหลี่ที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
"ใคร?
ใครที่สามารถทะลวงได้อย่างงั้นรึ?"ประมุขนิกายจื่อเซียวที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"เซียนเซิงหลี่มั่นใจขนาดนั้นเลยรึ?"เซิ่งหวังไท่ชูเอ่ย.
"ครับ,เฉินได้แจ้งไปยังซือหม่าชิงเรียบร้อยแล้ว,ซึ่งคนที่จะเป็นคนทะลวงค่ายกลก็คือซือหม่าชิง!"เซียนเซิงหลี่ที่โค้งคำนับและกล่าวออกมา.
"ซือหม่าชิง?"ทุกคนที่แสดงความสงสัยเล็กน้อย.
"ชุดกระบี่สังหารเซียนอย่างงั้นรึ?"เซิ่งหวังไท่ชูที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
"หลายแสนปีมาแล้วคนของตระกูลซือหม่าได้ให้ยอดฝีมือช่วยเหลือซือหม่าชิงในการหลอมชุดกระบี่สังหารเซียนทั้งสี่,แม้ว่าชุดกระบี่นี้จะเทียบไม่ได้กับของปราชญ์เทพทงเทียนในอดีต,ทว่าภายใต้สวรรค์นี้ก็ยังนับว่าเป็นชุดกระบี่สังหารเซียนที่ยากจะมีใครเทียบได้."เซียนเซิงหลี่พยักหน้าและกล่าวออกมา.
"ค่ายกลกระบี่สังหารเซียน,ทะลวงค่ายกลหยกลวงคุนหลุนอย่างงั้นรึ?
ความคิดของเซียนเซิงหลี่ช่างพิเศษ,ชื่นชมๆ!"ประมุขนิกายจื่อเซียวเอ่ย.
"ไม่ใช่ว่าซือหม่ชิงมาถึงแล้วอย่างงั้นรึ?"เซิ่งหวังไท่ชูที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ครับ,ซือหม่าชิงได้นำมันมาแล้ว,เพียงแค่รอเขามาถึงเท่านั้น!"เซียนเซิงหลี่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"เช่นนั้นก็รอก่อนแล้วกัน!"เซิงหวังไท่ชูที่พยักหน้ารับ.
ในเวลาทุกคนต่างก็รอคอยกันอย่างอดทน,ตลอดสิบวันมานี้มีผู้คนมากมายที่คิดว่าไม่มีโอกาสในการคว้าศิลาเทวะห้าสีได้เลย,ก็เริ่มจากไป,ทว่าก็ยังมีคนอยู่อีกไม่น้อยที่ยังคงรอคอยอยู่.
แม้แต่ปรากฏคนมากขึ้นมากขึ้นด้วยซ้ำ,คนที่อยู่รอบๆเกาะกุยเวลานี้มีมากกว่า
50 ล้านคนไปแล้วด้วยซ้ำ.
บนเกาะแห่งหนึ่งที่อยู่ห่างออกมาจากเกาะกุยไม่ไกลนัก.
เหรินชุนที่ยืนอยู่บนเกาะร้างแห่งหนึ่ง,จ้องมองไปยังทิศทางของเกาะกุย,ซึ่งมีชายในชุดสีเทาคุกเข่าลงข้างหนึ่งอยู่ด้านหลังเหรินชุน.
"ต้าเหริน,ทุกอย่างเตรียมพร้อมแล้ว,พวกเราจะเริ่มเมื่อไหร่?"ชายในชุดสีเทาที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
เหรินชุดที่จ้องมองไปยังด้านหน้า,พร้อมกับกล่าวออกมาเบาๆ,"รอบๆเกาะกุยเวลานี้มีคนอยู่มากมายเท่าไหร่?"
"จนกระทั่งถึงเมื่อคืน,มีปุถุชนระดับจักรพรรดิแท้,เกือบถึงห้าสิบล้านคนแล้ว."ชายในชุดสีเทากล่าวรายงาน.
"50 ล้านอย่างงั้นรึ? ดวงวิญญาณเวลานี้พวกเราเก็บได้เท่าไหร่อย่างงั้นรึ?"เหรินชุดที่สอบถามออกไปอีกครั้ง.
"40 ล้านอย่างงั้นรึ? บวกกับคนเหล่านี้อีก
50 ล้าน? เป็น 90 ล้านดวง,ทว่ามันยังไม่พอ,ยังใช้ประโยชน์ไม่ได้ด้วยซ้ำ!"เหรินชุนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ต้าเหริน,เรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องเป็นหวง,ข้าคาดว่าแผนการครั้งนี้จะต้องมีคนเดินทางมามากกว่าร้อยล้านคน."ชายในชุดสีเทากล่าว.
"อืม! ดวงวิญญาณเพื่อบูชายันต์สำหรับพิธีที่เกาะกุย,อย่าได้ให้มีอะไรผิดพลาด!"เหรินชุนที่กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.
"รับทราบ!"
หลังจากที่รอไปอีกห้าวัน,ผู้คนเวลานี้ก็ยิ่งมากขึ้นกว่าเดิม,เวลานี้ได้ไปถึง
70
ล้านคนแล้ว,มีคนมารวมตัวกันมากมายจนน่าเกรงขาม,ผู้คนมากมายต่างก็เดินทางมาด้วยความคาดหวัง.
เกี่ยวกับศิลาเทวะห้าสี,แม้นว่าคนจำนวนมากจะไม่มีความหวังเลย,ทว่าการได้มาเห็นก็นับว่าน่าพึงพอใจแล้ว,หลายๆคนรับรู้ว่าสิ่งนี้เป็นของเผ่าจิ้งจอกที่จะเป็นผู้ครอบครอง.
ทุกคนต่างก็จ้องมองไปยังเกาะกุยกันอย่างอดทน.
"ซือหม่าชิง,คารวะเซิ่งหวัง!"ทันใดนั้นซือหม่าชิงที่เดินทางมาถึง,ก่อนที่จะแสดงความเคารพต่อเซิ่งหวังไท่ชู.
"เจ้านำชุดกระบี่สังหารเซียนมาแล้วอย่างงั้นรึ?"
"ครับ,ผู้ใต้บังคับบัญชาโชคดีที่ไม่ทำภารกิจล้มเหลวในครั้งนี้,ตอนนี้ได้นำชุดกระบี่สังหารเซียนทั้งสี่มาแล้ว,มีเพียงแค่เซิ่งหวังออกคำสั่งเท่านั้น!"ซือหม่าชิงกล่าว.
"เริ่มได้!"
"รับทราบ!"
ทุกๆคนที่ถอยห่างออกมา,ซือหม่าชิงที่บินออกไปบนอากาศคนเดียว.
จากนั้นซือหม่าชิงที่ลอยขึ้นไปบนอากาศ,กวาดตามองคนที่อยู่รอบๆ,พร้อมกับจ้องมองไปยังจงซานด้วย.
สายตาของซือหม่าชิงที่เต็มไปด้วยความมืดมัวจ้องมองไปยังจงซาน,เซิ่งหวังต้าเจิ้ง,เขาซ่อนของวิเศษใดเอาไว้?
เพราะสิ่งนั้นจึงทำให้ซือหม่าเฉียนจวินตกตายไปอย่างงั้นรึ?
ในเวลาเดียวกันนี้อยู่ท่ามกลางผู้คน,ไม่เหมาะที่จะหาเรื่องจงซาน,ทันใดนั้นสายตาของซือหม่าชิงที่จ้องมองไปยังค่ายกลด้านหน้า.
ค่ายกลหยกลวงคุนหลุน?
ศิลาเทวะห้าสี่ที่อยู่ด้านใน,ซือหม่าชิงเองก็ปรารถนาด้วยเช่นกัน.
ศิลาเทวะห้าสีอย่างงั้นรึ?
สิ่งนี้ไม่ใช่แค่นำไปสร้างร่างแยกระดับเซียนโบราณเท่านั้น,สิ่งสำคัญที่สุดคือสามารถนำไปใช้สร้างทักษะเทวะได้อีกด้วย.
ในอดีต,บนทวีปตะวันออก,ศิลาวานรบนหุบเขาผลไม้เป็นสถานที่ยอดเยี่ยม,มันได้สร้างวานรที่แข็งแกร่งขึ้น,ซึ่งมันยังมีเนตรสีทอง,ที่ใช้ในการต่อสู้,มีพลังอำนาจที่ต่อต้านสวรรค์,หากว่าได้มันมาครอบครองแล้วล่ะก็,ทักษะเทวะเนตรสีทองที่ร้ายกาจนั่นต้องทำให้สวรรค์สะท้านปฐพีสะเทือนได้อีกอย่างแน่นอน.
ในเวลานั้นศิลาเทวะห้าสีที่มีขนาดสามจั้งเท่านั้นยังทรงพลังเป็นอย่างมาก,ในเวลานี้มีขนาดถึงเก้าจั้งล่ะ?
มีใครกันที่ไม่ต้องการศิลาเทวะห้าสีนี้เป็นเจ้าของ?
ซือหม่าชิงที่จ้องมองไปยังหลุมดำที่อยู่รอบๆเกาะกุย,ก่อนที่จะสะบัดมือ,พร้อมกับปล่อยกระบี่พุ่งไปยังทิศทั้งสี่ในทันที.
หนึ่งม่วง,หนึ่งแดง,หนึ่งเขียว,หนึ่งดำ!
กระบี่ทั้งสี่,ที่เต็มไปด้วยจิตสังหารที่รุนแรงแผ่ออกไปทุกทิศทุกทาง.
กระบี่ทั้งสี่พุ่งตรงไปยังทิศทางที่ห้างกันหนึ่งล้านลี้,ก่อนที่จะปักลงไปในทิศทั้งสี่,พร้อมกับก่อให้เกิดเมฆสีดำทมิฬ,เวลานี้กำลังรวมตัวกันหนาแน่นเต็มท้องทะเล,บนท้องฟ้าในเวลานี้,เต็มไปด้วยอำนาจที่น่าเกรงขาม.
ชุดกระบี่สังหารเซียนทั้งสี่!
แม้ว่าจะเป็นของเลียนแบบ,ทว่าก็ทำให้ทุกคนตื่นตะลึง,ชุดกระบี่ทั้งสี่นี้,นับเป็นอุปกรณ์ต้าเซียนขั้นสูง,ที่ไม่ได้ด้อยกว่าอุปกรณ์เซียนโบราณแม้แต่น้อย.
กระบี่ทั้งสี่ในเวลานี้,ได้ระเบิดปราณกระบี่นับล้านๆสายออกมา,ปราณกระบี่ที่เต็มไปด้วยจิตสังหารที่น่าเกรงขามกำลังคละคลุ้งเต็มท้องฟ้า,ปราณกระบี่ที่ขยายมากขึ้นและก็มากขึ้น,พริบตาเดียวเท่านั้นก็ปกคลุมไปทั่วเกาะกุยแล้ว.
ชุดกระบี่สังหารเซียนเปิดการใช้งานแล้ว.
"ค่ายกลกระบี่สังหารเซียน? ร้ายกาจมาก!"ซูอาโฝวที่อุทานออกมาเสียงดัง.
"ร้ายกาจแล้วอย่างไร?ยังไงก็ของเลียบแบบ!"ใบหน้าของกงจูจิวเหว่ยที่เผยท่าทางอิจฉาด้วยเช่นกัน.
"ของเลียนแบบก็ร้ายกาจมาก,ของชิ้นนี้ไม่ได้ด้อยกว่าอุปกรณ์เซียนโบราณเลย,หากข้าได้มานะ,ข้ายังจะกลัวใครอีก?"ใบหน้าของซูอาโฝวที่เต็มไปด้วยความอิจฉาเช่นกัน.
"ชุดกระบี่สังหารเซียนอย่างงั้นรึ?"จงซานที่เผยยิ้มแปลกๆออกมา.
Chapter 875 Imitates Executing Immortal Four
Swords
仿诛仙四剑
ชุดกระบี่สังหารเซียน.
"ปรมาจารย์หมากซือเหม่ยต้องการเปรียบฝีมืออย่างงั้นรึ?
ดูเหมือนว่าข้าก็ว่างอยู่เหมือนกัน!"ทันใดนั้นเสียงๆหนึ่งที่ดังผ่านอากาศออกมา.
เสียงที่ดังเบาๆ,แต่กับทำให้ทุกคนได้ยินอย่างชัดเจน,ทำให้ทุกคนตื่นตกใจเล็กน้อย.
ดวงตาของจงซานที่หรี่เล็กลง,ที่มุมปากก็เผยยิ้มออกมา,จิ้งจอกชรา,ท้ายที่สุดก็เผยตัวออกมาอย่างงั้นรึ?
ทุกๆคนที่ต่างก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ,ที่ข้างๆเฉิงไป่อี้ที่ค่อยเผยร่างชายในชุมคลุมสีม่วงปรากฏออกมา,ประมุขนิกายจื่อเซียว!
ประมุขนิกายจื่อเซียวที่ปรากฏตัวขึ้นมา,เป็นเหตุให้เกิดความวุ่นวายขึ้นมาเลยทีเดียว.
ประมุขนิกายจื่อเซียวที่จ้องมองไปยังจงซานในทันที.
"เซิ่งหวังต้าเจิ้ง,รวดเร็วขนาดนี้เลยรึ?
หนึ่งขั้น,นี่พลังฝึกตนเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งขั้นแล้วรึ? ใช้วิธีอะไรกัน?
ไม่คิดจะแบ่งปันคนอื่นหน่อยรึ?"เจ้าประมุขนิกายจื่อเซียวที่จ้องมองจงซานด้วยดวงตาลุกวาว.
ไม่ใช่ท่าทางของคนที่ปรารถนา,แต่เป็นความเคร่งขรึมแฝงไปด้วยจิตสังหารที่รุนแรงกดทับไปยังร่างของจงซาน.
"ประมุขนิกายจื่อเซียวชื่นชมเกินไปแล้ว,จงซานเป็นเพียงแค่เซียนสวรรค์เล็กๆ,มีอะไรน่าสนใจกัน?"จงซานที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
"เซียนสวรรค์?
นี่ยังคิดว่าตัวเองเป็นเซียนสวรรค์อยู่อย่างงั้นรึ?"ประมุขนิกายจื่อเซียวกล่าวหยัน.
"เจ้าประมุขนิกายจื่อเซียวไม่ได้มองเห็นพลังฝึกตนของข้าหรอกรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.
ประมุขนิกายจื่อเซียวที่จ้องมองอย่างเย็นชาไปยังจงซาน,แววตาที่เต็มไปด้วยจิตสังหารมากมาย.
ปรมาจารย์ซือเหม่ยที่ก้าวออกมาด้านหน้าจงซาน,"ประมุขนิกายจื่อเซียว.
"ท่านประมุข!"เฉิงไป่อี้ที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
ประมุขจื่อเซียวจองมองไปยังเฉิงไป่อี้ก่อนที่จะหันหน้าไปมองปรมาจารย์ซือเหม่ย.
"ปรมาจารย์หมากซือเหม่ยดูเหมือนว่าจะมีอารมณ์สุนทรีย์ไปหน่อยที่ต้องการปรียบฝีมือของคนนิกายจื่อเซียวอย่างงั้นรึ?ก็ดี,คิดว่าประมุขนิกายจื่อเซียวจะหวาดกลัวอย่างงั้นรึ?"ประมุขนิกายจื่อเซียวที่กล่าวออกมาอย่างนุ่นวล.
ใบหน้าท่าทางของทุกคนที่ยิ้มเฝื่อนๆออกมา,ทุกคนที่ได้ยินรู้สึกขัดหู,คิดจะช่วยเฉิงไปอี้อย่างงั้นรึ?เห็นชัดเจนว่าแสดงตัวช่วยเฉิงไปอี้อย่างชัดเจน.
"ประมุขนิกายจื่อเซียวคิดจะปกป้องลูกแหง่อย่างงั้นรึ?
ข้าเพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก!"เสียงๆหนึ่งที่ดังผ่านมาจากอากาศในทันที.
จากนั้นก็ปรากฏคนผู้หนึ่งขึ้นที่ด้านหน้าปรมาจารย์หมากซือเหม่ย,คนสวมหน้ากากเงิน,ชุมคลุมสีขาว.
"คารวะเซิ่งหวัง!"ปรมาจารย์หมาซือเหม่ย,ซูอาโฝวและกงจูจิวเหว่ยที่แสดงความเคารพออกมาในทันที.
ในเวลาเดียวกันนั้น,ที่ไกลออกไปปรากฏคนหลายสิบคนที่เหินผ่านอากาศมา,เซียนเซิงหลี่และยอดฝีมือของศาลเทวะไท่ชูนั่นเอง.
"เซิ่งหวังไท่ชูก็มาอย่างงั้นรึ?"ประมุขนิกายจื่อเซียวที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
"สมบัติของเหนียงเหนียงนวีหว๋า,ศิลาเทวะห้าสี,ข้าจะไม่มาได้อย่างไร,สิ่งนี้เป็นของชิงชิวของข้า,ประมุขนิกายจื่อเซียวสนใจที่จะรอบชมอย่างงั้นรึ?"เซิ่งหวังไท่ชูที่กล่าวออกมาในทันที.
"ก็ยังไม่แน่,อย่างน้อยในเวลานี้ก็ยังไม่ใช่ของเจ้า,อีกอย่างมันอยู่บนเกาะกุย,ทำไมข้าจะไม่รอดูล่ะวาค่ายกลนี้เจ้าจะทะลวงมันเข้าไปอย่างไร,ดูว่าเจ้าจะล่วงเกินเจ้าเฒ่าจิ้งจอกไท่อี้นั่นอย่างไร?"ประมุขจื่อเซียวที่กล่าวออกมาเล็กน้อย.
"ก็ดี!"เซิ่งหวังไท่ชูที่ราวกับว่าไม่สนใจนัก.
ไม่ว่าอย่างไร,เกี่ยวกับศิลาเทวะห้าสีที่สูเก้าจั้ง,เพียงแค่คำพูดไม่กี่คำจะให้ตัดใจ?
เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน.
อย่างไรก็ตาม,การมาถึงของเซิ้งหวังไท่ชู,ทำให้สถานการณ์ตอนนี้อยู่ในภาวะสมดุล.
เฉิงไป่อี้จ้องมองจงซานด้วยท่าทางขมขื่น.
เซิ่งหวังไท่ชู,ประมุขนิกายจื่อเซียว,ปรมาจารย์หมากซือเหม่ย,เซียนเซิงหลี่และคนอื่นๆ,ในเวลานี้ต่างก็จ้องมองไปยังค่ายกล,หลุมดำที่ปรากฏขึ้นรอบๆ,ปกคลุมเกาะกุยเอาไว้,แม้แต่กระแสลมก็ยังไม่สามารถผ่านเข้าไปได้.
ในเวลานี้จงซานที่ลอบถอยหลังออกมา.
"จงซาน,เจ้าร้ายกาจมากเลย,ฝ่ามือของเจ้า,คาดไม่ถึงเลยว่าจะฟาดให้เฉิงไปอี้ลอยออกไปเลย?"ซูอาโฝวที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"แค่บังเอิญโชคดี!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
"นี่แค่โชคดีอย่างงั้นรึ?"ซูอาโฝวหมดคำจะพูดไปในทันที.
"กงจู,เมื่อครู่นี้ร้ายกาจมากเลย!"จงซานที่กล่าวชมกงจูจิวเหว่ยในทันที.
"มันแน่นอนอยู่แล้ว!"กงจูจิวเหว่ยที่กล่าวออกมาด้วยความภาคภูมิ.
ในเวลานี้กลุ่มเซียนโบราณที่กำลังศึกษาค่ายกล,ทำให้คนอื่นเต็มไปด้วยความอยากรู้,จะสามารถทะลวงได้หรือไม่?
ผ่านมานานแล้ว,ศาลเทวะไท่อี้ที่สร้างค่ายกลเอาไว้,ทำให้ไม่มีใครสามารถทะลวงไปได้เลยรึ?
ตอนนี้ทั้งเซิ่งหวังและประมุขนิกายมาถึงแล้ว,ไม่รู้ว่าพวกเขาจะแก้ค่ายกลนี้ได้หรือไม่?
"ประมุขจื่อเซียวเจ้าคิดว่าอย่างไร?"เซิ่งหวังไท่ชูเอ่ยถาม.
"เซิ่งหวังไท่อี้?ชาติที่แล้วนับว่าคู่ควรแล้วที่เป็นหนึ่งใน
12 ศิษย์ของปราชญ์เทพหยวนซือ,นี่คือค่ายกลหยกลวงคุนหลุน?"ประมุขนิกายจื่อเซียวเอ่ย.
"อืม,ค่ายไม่ถึงเลยว่าประมุขนิกายจื่อเซียวจะรู้ด้วย,ทว่าไม่รู้ว่ารู้วิธีแก้หรือไม่?"เซิ่งหวังไท่ชูสอบถาม.
"ทะลวงผ่านอย่างงั้นรึ?นี่คือค่ายกลปราชญ์เทพมีรึที่จะทะลวงง่ายๆ."ประมุขจื่อเซียวที่ส่ายหน้าไปมา.
"เซียนเซิงหลี่,เจ้าคิดว่าอย่างไร?"เซิ่งหวังไท่ชูกล่าวสอบถามออกมา.
"ผู้ใต้บังคับบัญชาต้องการเวลาศึกษาครึ่งเดือน,เฉินคิดว่าจะสามารถเตรียมการได้!"เซียนเซิงหลี่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"หืม?
เซียนเซิงหลี่มีวิธีในการแก้ค่ายกลอย่างงั้นรึ?"ประมุขจือเซียวที่เผยท่าทางประหลาดเป็นอย่างมาก.
"ค่ายกลหยกลวงคุนหลุนนั้น,แม้ว่าจะแข็งแกร่ง,ทว่าคนที่เตรียมการนั้นมีความแข็งแกร่งไม่พอ,การจะทะลวงนั้นไม่ใช่เรื่องยาก,ทว่าไม่ใช่ผู้น้อย!"เซียนเซิงหลี่ที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
"ใคร?
ใครที่สามารถทะลวงได้อย่างงั้นรึ?"ประมุขนิกายจื่อเซียวที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"เซียนเซิงหลี่มั่นใจขนาดนั้นเลยรึ?"เซิ่งหวังไท่ชูเอ่ย.
"ครับ,เฉินได้แจ้งไปยังซือหม่าชิงเรียบร้อยแล้ว,ซึ่งคนที่จะเป็นคนทะลวงค่ายกลก็คือซือหม่าชิง!"เซียนเซิงหลี่ที่โค้งคำนับและกล่าวออกมา.
"ซือหม่าชิง?"ทุกคนที่แสดงความสงสัยเล็กน้อย.
"ชุดกระบี่สังหารเซียนอย่างงั้นรึ?"เซิ่งหวังไท่ชูที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
"หลายแสนปีมาแล้วคนของตระกูลซือหม่าได้ให้ยอดฝีมือช่วยเหลือซือหม่าชิงในการหลอมชุดกระบี่สังหารเซียนทั้งสี่,แม้ว่าชุดกระบี่นี้จะเทียบไม่ได้กับของปราชญ์เทพทงเทียนในอดีต,ทว่าภายใต้สวรรค์นี้ก็ยังนับว่าเป็นชุดกระบี่สังหารเซียนที่ยากจะมีใครเทียบได้."เซียนเซิงหลี่พยักหน้าและกล่าวออกมา.
"ค่ายกลกระบี่สังหารเซียน,ทะลวงค่ายกลหยกลวงคุนหลุนอย่างงั้นรึ?
ความคิดของเซียนเซิงหลี่ช่างพิเศษ,ชื่นชมๆ!"ประมุขนิกายจื่อเซียวเอ่ย.
"ไม่ใช่ว่าซือหม่ชิงมาถึงแล้วอย่างงั้นรึ?"เซิ่งหวังไท่ชูที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ครับ,ซือหม่าชิงได้นำมันมาแล้ว,เพียงแค่รอเขามาถึงเท่านั้น!"เซียนเซิงหลี่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"เช่นนั้นก็รอก่อนแล้วกัน!"เซิงหวังไท่ชูที่พยักหน้ารับ.
ในเวลาทุกคนต่างก็รอคอยกันอย่างอดทน,ตลอดสิบวันมานี้มีผู้คนมากมายที่คิดว่าไม่มีโอกาสในการคว้าศิลาเทวะห้าสีได้เลย,ก็เริ่มจากไป,ทว่าก็ยังมีคนอยู่อีกไม่น้อยที่ยังคงรอคอยอยู่.
แม้แต่ปรากฏคนมากขึ้นมากขึ้นด้วยซ้ำ,คนที่อยู่รอบๆเกาะกุยเวลานี้มีมากกว่า
50 ล้านคนไปแล้วด้วยซ้ำ.
บนเกาะแห่งหนึ่งที่อยู่ห่างออกมาจากเกาะกุยไม่ไกลนัก.
เหรินชุนที่ยืนอยู่บนเกาะร้างแห่งหนึ่ง,จ้องมองไปยังทิศทางของเกาะกุย,ซึ่งมีชายในชุดสีเทาคุกเข่าลงข้างหนึ่งอยู่ด้านหลังเหรินชุน.
"ต้าเหริน,ทุกอย่างเตรียมพร้อมแล้ว,พวกเราจะเริ่มเมื่อไหร่?"ชายในชุดสีเทาที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
เหรินชุดที่จ้องมองไปยังด้านหน้า,พร้อมกับกล่าวออกมาเบาๆ,"รอบๆเกาะกุยเวลานี้มีคนอยู่มากมายเท่าไหร่?"
"จนกระทั่งถึงเมื่อคืน,มีปุถุชนระดับจักรพรรดิแท้,เกือบถึงห้าสิบล้านคนแล้ว."ชายในชุดสีเทากล่าวรายงาน.
"50 ล้านอย่างงั้นรึ? ดวงวิญญาณเวลานี้พวกเราเก็บได้เท่าไหร่อย่างงั้นรึ?"เหรินชุดที่สอบถามออกไปอีกครั้ง.
"ต้าเหรินตลอดเวลาที่พวกเราได้เข้าไปในโลกใบเล็กและตลอดเวลาที่พวกเราสร้างความขัดแย้งให้กับกลุ่มต่างๆตลอดระยะเวลาหลายปีมากนี้,พวกเราได้รวบรวมมาได้ทั้งหมด
40ล้านดวง!"ชายในชุดสีเทากล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"40 ล้านอย่างงั้นรึ? บวกกับคนเหล่านี้อีก
50 ล้าน? เป็น 90 ล้านดวง,ทว่ามันยังไม่พอ,ยังใช้ประโยชน์ไม่ได้ด้วยซ้ำ!"เหรินชุนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ต้าเหริน,เรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องเป็นหวง,ข้าคาดว่าแผนการครั้งนี้จะต้องมีคนเดินทางมามากกว่าร้อยล้านคน."ชายในชุดสีเทากล่าว.
"อืม! ดวงวิญญาณเพื่อบูชายันต์สำหรับพิธีที่เกาะกุย,อย่าได้ให้มีอะไรผิดพลาด!"เหรินชุนที่กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.
"รับทราบ!"
------------------------------------------------------------------
หลังจากที่รอไปอีกห้าวัน,ผู้คนเวลานี้ก็ยิ่งมากขึ้นกว่าเดิม,เวลานี้ได้ไปถึง
70
ล้านคนแล้ว,มีคนมารวมตัวกันมากมายจนน่าเกรงขาม,ผู้คนมากมายต่างก็เดินทางมาด้วยความคาดหวัง.
เกี่ยวกับศิลาเทวะห้าสี,แม้นว่าคนจำนวนมากจะไม่มีความหวังเลย,ทว่าการได้มาเห็นก็นับว่าน่าพึงพอใจแล้ว,หลายๆคนรับรู้ว่าสิ่งนี้เป็นของเผ่าจิ้งจอกที่จะเป็นผู้ครอบครอง.
ทุกคนต่างก็จ้องมองไปยังเกาะกุยกันอย่างอดทน.
"ซือหม่าชิง,คารวะเซิ่งหวัง!"ทันใดนั้นซือหม่าชิงที่เดินทางมาถึง,ก่อนที่จะแสดงความเคารพต่อเซิ่งหวังไท่ชู.
"เจ้านำชุดกระบี่สังหารเซียนมาแล้วอย่างงั้นรึ?"
"ครับ,ผู้ใต้บังคับบัญชาโชคดีที่ไม่ทำภารกิจล้มเหลวในครั้งนี้,ตอนนี้ได้นำชุดกระบี่สังหารเซียนทั้งสี่มาแล้ว,มีเพียงแค่เซิ่งหวังออกคำสั่งเท่านั้น!"ซือหม่าชิงกล่าว.
"เริ่มได้!"
"รับทราบ!"
ทุกๆคนที่ถอยห่างออกมา,ซือหม่าชิงที่บินออกไปบนอากาศคนเดียว.
จากนั้นซือหม่าชิงที่ลอยขึ้นไปบนอากาศ,กวาดตามองคนที่อยู่รอบๆ,พร้อมกับจ้องมองไปยังจงซานด้วย.
สายตาของซือหม่าชิงที่เต็มไปด้วยความมืดมัวจ้องมองไปยังจงซาน,เซิ่งหวังต้าเจิ้ง,เขาซ่อนของวิเศษใดเอาไว้?
เพราะสิ่งนั้นจึงทำให้ซือหม่าเฉียนจวินตกตายไปอย่างงั้นรึ?
ในเวลาเดียวกันนี้อยู่ท่ามกลางผู้คน,ไม่เหมาะที่จะหาเรื่องจงซาน,ทันใดนั้นสายตาของซือหม่าชิงที่จ้องมองไปยังค่ายกลด้านหน้า.
ค่ายกลหยกลวงคุนหลุน?
ศิลาเทวะห้าสี่ที่อยู่ด้านใน,ซือหม่าชิงเองก็ปรารถนาด้วยเช่นกัน.
ศิลาเทวะห้าสีอย่างงั้นรึ?
สิ่งนี้ไม่ใช่แค่นำไปสร้างร่างแยกระดับเซียนโบราณเท่านั้น,สิ่งสำคัญที่สุดคือสามารถนำไปใช้สร้างทักษะเทวะได้อีกด้วย.
ในอดีต,บนทวีปตะวันออก,ศิลาวานรบนหุบเขาผลไม้เป็นสถานที่ยอดเยี่ยม,มันได้สร้างวานรที่แข็งแกร่งขึ้น,ซึ่งมันยังมีเนตรสีทอง,ที่ใช้ในการต่อสู้,มีพลังอำนาจที่ต่อต้านสวรรค์,หากว่าได้มันมาครอบครองแล้วล่ะก็,ทักษะเทวะเนตรสีทองที่ร้ายกาจนั่นต้องทำให้สวรรค์สะท้านปฐพีสะเทือนได้อีกอย่างแน่นอน.
ในเวลานั้นศิลาเทวะห้าสีที่มีขนาดสามจั้งเท่านั้นยังทรงพลังเป็นอย่างมาก,ในเวลานี้มีขนาดถึงเก้าจั้งล่ะ?
มีใครกันที่ไม่ต้องการศิลาเทวะห้าสีนี้เป็นเจ้าของ?
ซือหม่าชิงที่จ้องมองไปยังหลุมดำที่อยู่รอบๆเกาะกุย,ก่อนที่จะสะบัดมือ,พร้อมกับปล่อยกระบี่พุ่งไปยังทิศทั้งสี่ในทันที.
หนึ่งม่วง,หนึ่งแดง,หนึ่งเขียว,หนึ่งดำ!
กระบี่ทั้งสี่,ที่เต็มไปด้วยจิตสังหารที่รุนแรงแผ่ออกไปทุกทิศทุกทาง.
กระบี่ทั้งสี่พุ่งตรงไปยังทิศทางที่ห้างกันหนึ่งล้านลี้,ก่อนที่จะปักลงไปในทิศทั้งสี่,พร้อมกับก่อให้เกิดเมฆสีดำทมิฬ,เวลานี้กำลังรวมตัวกันหนาแน่นเต็มท้องทะเล,บนท้องฟ้าในเวลานี้,เต็มไปด้วยอำนาจที่น่าเกรงขาม.
ชุดกระบี่สังหารเซียนทั้งสี่!
แม้ว่าจะเป็นของเลียนแบบ,ทว่าก็ทำให้ทุกคนตื่นตะลึง,ชุดกระบี่ทั้งสี่นี้,นับเป็นอุปกรณ์ต้าเซียนขั้นสูง,ที่ไม่ได้ด้อยกว่าอุปกรณ์เซียนโบราณแม้แต่น้อย.
กระบี่ทั้งสี่ในเวลานี้,ได้ระเบิดปราณกระบี่นับล้านๆสายออกมา,ปราณกระบี่ที่เต็มไปด้วยจิตสังหารที่น่าเกรงขามกำลังคละคลุ้งเต็มท้องฟ้า,ปราณกระบี่ที่ขยายมากขึ้นและก็มากขึ้น,พริบตาเดียวเท่านั้นก็ปกคลุมไปทั่วเกาะกุยแล้ว.
ชุดกระบี่สังหารเซียนเปิดการใช้งานแล้ว.
"ค่ายกลกระบี่สังหารเซียน? ร้ายกาจมาก!"ซูอาโฝวที่อุทานออกมาเสียงดัง.
"ร้ายกาจแล้วอย่างไร?ยังไงก็ของเลียบแบบ!"ใบหน้าของกงจูจิวเหว่ยที่เผยท่าทางอิจฉาด้วยเช่นกัน.
"ของเลียนแบบก็ร้ายกาจมาก,ของชิ้นนี้ไม่ได้ด้อยกว่าอุปกรณ์เซียนโบราณเลย,หากข้าได้มานะ,ข้ายังจะกลัวใครอีก?"ใบหน้าของซูอาโฝวที่เต็มไปด้วยความอิจฉาเช่นกัน.
"ชุดกระบี่สังหารเซียนอย่างงั้นรึ?"จงซานที่เผยยิ้มแปลกๆออกมา.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น