Immortality Chapter 868 That person reappear
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 868 การปรากฏตัวของคนที่หายไป.
Chapter 868 That person reappear
ทะเลอ้าวไลนั้นใหญ่โตกว้างใหญ่ไพศาล,มีเกาะขนาดเล็กว่าหนึ่งแสนเกาะ,ในเวลาอันสั้นไม่มีทางที่จะตรวจสอบอย่างระเอียดได้หมด.
จงซานที่เริ่มสำรวจและร่างแผนที่ของตัวเองออกมา,ใช้เวลาราวๆหนึ่งเดือน.
หนึ่งเดือนด้วยความแข็งแกร่งของพวกเขา,คนที่มีพลังฝึกตนต่ำสุดก็อยู่ในระดับเซียนสวรรค์,ทำให้ใช้เวลาหนึ่งเดือนก็บินโคจรไปรอบๆทะเลแห่งนี้ได้,เป็นชัดเจนว่าทะเลอ้าวไลนั้นกว้างใหญ่มาก.
ระหว่างนี้,คนทั้งสามพบกับผู้ฝึกตนมากมาย,เหตุผลนั้นก็เหมือนๆกับกลุ่มของจงซาน,คือสำรวจทะเลอ้าวไล,และพวกเขายังนำสัตว์อสูรจำนวนมากมายด้วย.
เป้าหมายของพวกเขานั้น,แน่นอนว่าต้องเป็นสมบัติของปราชญ์เทพ.
อย่างไรก็ตาม,คนทั้งสามก็ยังไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอัน,อย่างน้อยคงจะต้องพูดคุยกับคนของศาลเทวะไท่ชูที่เดินทางมาก่อนหน้านี้.
บนเกาะแห่งหนึ่ง,มีตำหนักอยู่ 78
แห่ง,เห็นได้ชัดเจนว่ามีการเตรียมเอาไว้ชั่วคราม.
จงซานที่นั่งอยู่ในตำหนักแห่งหนึ่ง,ที่ด้านหน้านั้นมีข้อมูลมากมาย,จงซานที่เฝ้ามองอย่างระมัดระวัง.
กงจูจิวเหว่ยที่แสดงท่าทางเบื่อหน่ายเป็นอย่างมาก,จ้องมองซูอาโฝวที่กำลังเล่นหมากล้อมอยู่,ส่วนฝืมือหมากของทั้งสองนั้นไร้ฝีมือเหลือทน,จนทำให้การแข่งขันนี้ไม่มีอะไรสนุกแม้แต่น้อย.
"จงซาน,เจ้ายังไม่มีวิธีอีกเหรอ?"กงจูจิวเหว่ยที่กำลังกุมหมากอยู่สอบถามออกมา.
"ข้ากำลังดูข้อมูลอยู่,ข้อมูลเหล่านี้ถูกต้องเพียงใดกัน?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เป็นต้าเกอหงเซียวรวบรวมมา,ไม่น่าจะผิด,ทว่าภูมิประเทศบนทะเลอ้าวไล่นั้น,มันผ่านมาหลายแสนปีแล้ว,สำนักบางแห่งก็กลายเป็นเกาะ,มีการย้ายที่อยู่และล่มสลายไปด้วย,ข้าคิดว่าข้อมูลเหล่านี้คงไม่มีอะไรผิดหรอก!"ซูอาโฝวที่กล่าวยืนยัน.
จงซานพยักหน้า,ก่อนที่จะเขียนอะไรบางอย่าง.
"ทำไมปราชญ์เทพไท่ซ่างถึงมาที่นี่,มีใครรู้หรือไม่?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ไม่มีใครรู้,ทว่า,มีคนบอกว่าปราชญ์เทพไท่ซ่างตั้งใจจะมาที่นี่เพื่อลวงหล่นจากสวรรค์ยังสถานที่แห่งนี้."กงจูจิวเหว่ยที่กล่าวออกมา.
"หืม?"
"มีข่าวลือว่า,ปราชญ์เทพทั้งเจ็ด,ที่ล่วงหล่นจากสวรรค์คนแล้วคนเหล่า,และเมื่อมาถึงคราวของไท่ซ่าง,เขาก็เดินทางมายังทะเลอ้าวไล,ในวันเดียวกันที่เขามาถึง,เขาก็ตาย!"กงจูจิวเหว่ยกล่าว.
"ในวันเดียวกันอย่างงั้นรึ?
เป็นวันเดียวกับที่ปราชญ์เทพไท่ซ่างตาย,วันใหนอย่างงันรึ?"จงซานสอบถาม.
"ที่ข้าจำได้,คือวันที่ 7
หลิวเยว่,ตอนบ่าย."กงจูจิวเหว่ยที่กล่าวตอบในทันที.
"เป็นวันอัปมงคลอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ใช้,วันที่เจ็ดหลิวเยว่ตอนบาย,เป็นวันอัปมงคลเพียงวันเดียว,นับตั้งแต่ยุคโบรานแล้ว,เจ้าพบสิ่งใดอย่างงั้นรึ?"กงจูจิวเหว่ยที่สอบถามออกมาด้วยความสงสัย.
"ยังไม่มี,เพียงแต่เป็นข้อสงสัย,ในวันที่เจ็ดหลิวเยว่ตอนบ่าย,อีกห้าเดือนจะมาถึง,บางที,หลังจากนี้ห้าเดือนข้างหน้า,อาจจะมีบางอย่างเกิดขึ้นก็เป็นได้!"จงซานครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
"ใช่แล้ว,ปราชญ์เทพไท่ซ่างไม่มีเหตุผลใดที่จะต้องมาตายที่นี่เลย,มันจะบังเอิญเกินไปแล้ว,บางทีเขาอาจจะรับรู้ถึงสมบัติของเหนียงเหนียงนวีหว๋าได้ทิ้งเอาไว้ที่นี่,วันที่เจ็ดหลิวเยว่ตอนบ่าย,แน่นอนว่ามันจะต้องเป็นวันสำคัญอะไรบางอย่างแน่!"กงจูจิวเหว่ยที่กล่าวออกมาในทันที.
"แต่ว่า,ในครั้งนี้,แน่นอนว่ามีบางคนอาจจะรู้แล้ว,เป็นไปได้เหรอที่จะไม่มีคนรู้!"ซูอาโฝวที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"ข้าคิดว่าเรื่องนี้คงมีคนรู้ไม่มาก,คนส่วนมากล้วนแล้วแต่โง่งม,ดังนั้นจึงไม่มีทางที่จะรับรู้เหมือนกับพวกเรา!
นอกจากนี้ถึงจะรู้ก็ไร้ประโยชน์."กงจูจิวเหว่ยที่กล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ.
"หืม?"จงซานที่แสดงท่าทางประหลาดใจ.
นางที่กล่าวราวกับเต็มไปด้วยความมั่นใจ,ก่อนที่จะเอ่ยออกมาอีกว่า,"จงซานเจ้าค้นหาต่อไป,หาข้อมูลอื่นเพิ่ม!"
ทว่าจงซานที่ครุ่นคิด,ทำไมนางถึงได้มั่นใจขนาดนั้น?
เจอก็ไร้ประโยชน์?
เป็นไปได้ว่าซูต้าจี้มอบอะไรบางอย่างให้กับกงจูจิวเหว่ยอย่างงั้นรึ?
อย่างไรก็ตามในเมื่อกงจูจิวเหว่ยไม่ได้บอกต่อจงซาน,เขาก้ไม่สามารถบังคับถามนางได้เช่นกัน.
ขณะที่จงซานกำลังวิเคราะห์ข้อมูลต่อ,ทันใดนั้นก็มีร่างๆหนึ่งเดินเข้ามาในห้องโถงในทันที.
"พี่ใหญ่หงเซียว,เจออะไรหรือไม่?"ซูอาโฝวที่กล่าวออกมาในทันที.
เป็นขุนพลที่ได้นำซูอาโฝวไปยังคุกนรก 18 หลุมนั่นเอง.
"ไม่เลย,ผู้ใต้บังคับบัญชาของข้านั้นได้กระจายออกไปรอบๆ,หากมีข่าวใหม่มาจะต้องเร่งรีบกลับมารายงานในทันที,เวลานี้ไม่มีข่าวใดเกี่ยวกับเหนียงเหนียงนวีหว๋เลย,ทว่าในพื้นที่รอบๆของพวกเรานั้น,ปรากฏการต่อสู้ใหญ่ขึ้นเช่นกัน!"หงเซียวที่ส่ายหน้าไปมา.
"การต่อสู้ใหญ่อย่างงั้นรึ?
แน่นอนว่ามันย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้,การที่มีเหล่ายอดฝีมือมากมายทั่วทั้งอาณาเขตเฟิงจงมารวมตัวกัน,หลายๆกลุ่มย่อมเคยมีความแค้นกันมาก่อน,เมื่อพบกันพกเขาย่อมต้องการล้างแค้น."จงซานพยักหน้ากล่าว.
"อืม,ทว่าในครั้งนี้ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่เช่นนั้น,ครั้งนี้เซิ่งหนี่ของนิกายจื่อเซียวกำลังถูกล้อมกรอบ."หงเซียวเผยยิ้มออกมา.
"หืม?"ซูอาโฝวที่เผยท่าทางสนใจ.
"เซิ่งหนี่ของนิกายจื่อเซียวที่เพิ่งได้รับการแต่งตั้ง,มีพลังฝึกตนเพียงเซียนสวรรค์,มีมุกสายฟ้าสวรรค์,ได้ยินว่าใบหน้างดงามไร้ที่ติ,ในเวลานี้มีเผ่าฉลามระดับสวรรค์แท้มากมายแต่ก็ไม่สามารถเข้าใกล้ได้,แต่น่าเศร้าที่เผ่าฉลามนั้นมีอยู่เป็นจำนวนมาก,น่าจะมีอยู่ราวๆหนึ่งล้านตน,ไม่รู้ว่าเซิ่งหนี่ของนิกายจื่อเซียวจะต้านเอาไว้นานเท่าใด.
"คนของนิกายจื่อเซียวอย่างงั้นรึ?
ตาย,ตายไปให้หมดเลย!
เหลือเพียงแค่เซิ่งหนี่ก็พอ."ซูอาโฝวที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"เจ้าว่าอะไรนะ?
เผ่าฉลามหนึ่งล้านตนล้อมกรอบเซิ่งหนี่? ทำไมถึงได้เข้าล้อม?"จงซษนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"บ้างทีอ๋องน้อยของเผ่าฉลามต้องการให้เซิ่งหนี่มาเป็นสนม,แต่มีหรือที่เซิ่งหนี่จะยอม?
ดังนั้นจึงเกิดการต่อสู้กันขึ้น."หงเซียวกล่าว.
"จงซาน,เจ้าสนใจอย่างงั้นรึ?"ซูอาโฝวที่กล่าวสอบถามด้วความสงสัย.
ส่วนจงซานนั้นไม่ได้สนใจจะกล่าวอะไรกับซูอาโฝว,ทว่าขมวดคิ้วแน่น,"ใบหน้าท่าทางของนาง,เจ้ารู้จักกับเซิ่งหนี่หรือไม่?
นางมีนามว่าอะไร? เป็นใครมาจากใหน?"
กงจูจิวเหว่ยและซูอาโฝวที่จ้องมองจงซานด้วยความสงสัย,อย่างไร?
"นามนั้นข้าเองก็ไม่รู้,ใบหน้าเองข้าก็ไม่เคยเห็น,แต่เวลานี้อยู่ในวงล้อมของเผ่าฉลามหนึ่งล้านตน,ทว่าข้าเคยได้ยินข่าวมาว่า,เซิงหนี่คนนี้เพิ่งเข้าร่วมนิกายจื่อเซียวได้
100-200
ปีเท่านั้น,ดูเหมือนว่าจะมาจากโลกใบเล็ก."หงเซียวที่ครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
"พวกเขาอยู่ที่ใหน!"ใบหน้าของจงซานที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
"อยู่ทางตะวันตกห่างออกไป 500,000 ลี้!"หงเซียวที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"ฟิ้ว!"
ทันใดนั้นจงซานก็หายออกไปจากห้องโถงในทันที.
ภายในห้องโถง,ซูอาโฝว,และกงจูจิวเหว่ย,และหงเซียวที่ตื่นตกใจเล็กน้อย.
"พี่ใหญ่หงเซียว,เรียกกองกำลัง,เร่งรีบตามไปในทันที!"ซูอาโฝวที่เอ่ยออกมาอย่างรวดเร็ว.
ส่วนกงจูจิวเหว่ยและซูอาโฝวที่เร่งรีบตามไปอย่างรวดเร็ว.
ทั้งคู่ไม่รู้ว่าจงซานไม่รู้ว่าจงซานต้องการทำอะไร,ทว่ารับรู้ว่าจะต้องมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น.
ระหว่างทางนั้นดวงตาของซูอาโฝวที่เปล่งประกาย,เวลานี้กำลังจะเกิดอะไรขึ้น?
จงซาน? เป็นไปได้ว่าเขาจะต้องการชิงเซิ่งหนี่มาเป็นสนมอย่างงั้นรึ?
มุกสายฟ้าสวรรค์,เซิ่งหนี่นิกายจื่อเซียว,จากโลกใบเล็ก
100-200 ปีที่แล้วอย่างงั้นรึ?
ในเวลานั้น,ภายในใจของจงซษนก็ปรากฏภาพของสตรีผู้งดงามผู้หนึ่งที่ไม่สามารถลบออกจากใจของเขาได้.
"ตราบเท่าที่เจ้าเลิกกับพวกนาง,ข้าจะเป็นสตรีของเจ้าตลอดชีวิต,และจะไม่กล่าวคำว่าเสียใจเด็ดขาด!"
"เจ้าไม่รู้สึกอะไรกับข้าจริงๆรึ?"
"ข้างดงามไม่พออย่างงั้นรึ?"
"ข้ามาผิดที่เอง!"
ในอดีต,สตรีที่ดื้อรั้น,แววตาและสายตาที่เคยมองมา,จงซานไม่สามารถลบมันออกไปจากใจได้เลย,เป็นนางรึ?
เป็นนางจริงๆรึ?
ถูกล้อมด้วยฉลามหนึ่งล้านตนอย่างงั้นรึ?
จงซานที่เร่งรีบไปยังสถานที่ดังกล่าวในทันที.
ใช้เวลาไม่นาน,จงซานก็พุ่งตรงไปยังโพ้นทะเลที่ห่างออกไป
500,000 ลี้,เข้าใกล้กับสนามรบ.
มีคนกลุ่มหนึ่งอยู่บนเกาะ,และรอบๆยังมีผู้ฝึกตนเยือนอยู่มากมาย,ทว่าในเวลานี้พวกเขากำลังจับจ้องมองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นด้วยท่าทางหวั่นเกรง,ไม่มีใครกล้าเข้าไปยุ่ง.
ที่ตำแหน่งใจกลางเกาะนั้น,มีแสงสีม่วงที่ปกคลุม.
บนอากาศเองก็มีผู้ฝึกตนอยู่เป็นจำนวนมาก,แต่ละคนที่กุมดาบยักษ์,พร้อมกับป้องกันประกายแสงสีม่วง,มีหลายๆคนที่กำลังทะลวงม่านพลังป้องกันเข้าไปด้านใน,พื้นที่รอบๆมีศพนอกอยู่มากมาย,เห็นชัดเจนว่าเป็นเหล่าฉลาม,ส่วนเหล่าฉลามที่มีชีวิตอยู่ตอนนี้มีหลายคนที่กำลังจะตกตายอยู่ด้วย.
แต่ถึงกระนั้นก็มีอีกหลายตนที่กำลังตื่นเต้น,เต็มเปี่ยมด้วยความกระหายโลหิต.
เหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆตอนนี้มีอยู่มากมาย,จนไม่สามารถมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นที่มีม่านสีม่วงปกคลุมเอาไว้ได้.
"เรื่องของเผ่าฉลาม,คนอื่นๆอย่าได้แส่เข้ามายุ่ง!"
จงซานที่เพิ่งมาถึง,มีผู้ฝึกตนเจ็ดคนออกมาขวาง,ไม่ให้จงซานเข้าไป.
"ชิ!"จงซานแค่นเสียงเย็นชา,พร้อมกับนำดาบอมตะออกมาในทันที.
"ไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วอย่างงั้นรึ?"เหล่าเผ่าฉลามที่ดวงตาเบิกกว้างกลมโต.
"ซี่!!!!!!!!!!!!!"
โลหิตที่สาดกระเซ็นอาบไปทั่วท้องฟ้า,เผ่าฉลาดเจ็ดตนถูกจงซานสังหารเพียงแค่ดาบเดียว.
ทันใดนั้นผู้คนมากมายที่ตื่นตกใจขึ้นมาในทันที,เป็นเหตุให้ผู้ฝึกตนมากมายหันหน้ามาดูด้วยความสนใจ,ทุกๆคนต่างก็ประหลาดใจจดจ้องมองจงซานที่ลอยอยู่บนอากาศ.
"คนผู้นั้นเป็นใครกัน? แส่หาความตายอย่างงั้นรึ?"
"บางที่คงจะเป็นคนของนิกายจื่อเซียวก็ได้!"
"ไม่ใช่,ข้ารู้จักเขาคือเซิ่งหวังของต้าเจิ้ง!"
ขณะที่ผู้คนมากมายส่งเสียงเซ็งแซ่ที่ไกลออกไปนั้นเหล่าคนเผ่าฉลามมากมายก็พบถึงความผิดปรกติ,ในเวลานั้นผู้ฝึกตนเผ่าฉลามหนึ่งร้อยตนก็พุ่งเข้ามาล้อมกรอบจงซาน.
จงซานที่จ้องมองพื้นที่รอบๆด้วยแววตาขุ่นเคือง,จดจ้องมองเผ่าฉลาม,พื้นที่รอบๆนี้เป็นทะเล,มีฉลาดเป็นจำนวนมากที่ไม่สามารถเปลี่ยนร่างเป็นรูปร่างมนุษย์,หรือบางทีพวกเขาอาจจะไม่ต้องการก็ได้.
ดวงตาของจงซานเบิกกว้าง,ก่อนที่ดาบยักษ์ของเขาจะฟาดฟันลงไปในทะเล.
บัญญัติสวรรค์,คลื่นซ้อนหนึ่งหมื่นทบ!
ดาบยักษ์ที่ฟันลงมา,คลื่นความเย็นที่น่าสะพรึงกลัวตัดผ่านไปทั่วทุกสารทิศ,ผู้ฝึกตนเผ่าฉลาดที่เร่งรีบพุ่งเข้าไปในเวลานี้,ถูกแช่แข็งไปในทันที.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!"
ดาบยักษ์ที่ฟันลงไปบนพื้นทะเล,ทันใดนั้นผืนทะเลก็แยกออก,น้ำทะเลที่กลายเป็นคลื่นยักษ์ยกขึ้นสู่ท้องฟ้า,พร้อมกับกลายเป็นดินแดนน้ำแข็ง,ถูกแช่แข็งออกไปรอบๆเป็นพื้นที่กว่าหมื่นลี้,ทุกๆอย่างกลายเป็นโลกน้ำแข็งในทันที.
หนึ่งดาบของจงซาน,ที่ฟันลงไปกลางฝูงฉลาม,ทำให้ฉลามหนึ่งหมื่นตนตกตายไปในทันที.
โลหิตที่ย้อมท้องฟ้าสีคราม,ศพมากมายที่ลอยเคล้งไปบนท้องฟ้า,พร้อมกับถูกแช่แข็งในทันที.
เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่เฝ้ามองอยู่,เผยใบหน้าแววตาตื่นตระหนกตกใจ.
เผ่าฉลามทั้งหมดในเวลานี้หันมาสนใจจงซานทันที.
เผ่าฉลามจำนวนมากที่พุ่งตรงมาหาจงซาน,และมีอีกหลายตนที่ถูกขังอยู่ในผืนน้ำแข็งที่สามารถต้านทานได้,ได้ทะลวงแผ่นน้ำแข็ง,ลอยออกมาในทันที.
พริบตาเดียวเท่านั้น,ทุกตนที่เข้ามาล้อมกรอบจงซาน,บนอากาศที่เต็มไปด้วยคนของเผ่าฉลาม,เข้าปิดล้อมมะรุมมะต้มกลายเป็นบอลยักษ์,ผู้ฝึกตนหลายพันตอนที่เข้าโจมตีจงซาน.
"ย๊ากก!!!!!"
ภายในบอลยักษ์จงซkนที่ตะโกนออกไปเป็นคลื่นเสียงความเร็วสูงที่ทรงพลัง.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!"
เหล่าผู้ฝึกตนเผ่าฉลามหลายพันตนที่ล้อมกรอบเป็นบอลยักษ์,ทันใดนั้นก็ระเบิดออกมาทุกทิศทุกทาง,ร่างกายที่แตกสลายตกตายไปในทันที,แม้นว่าจะมีบางตนที่มีพลังฝึกตนสูง,ทว่าก็ได้รับบาดเจ็บหนักล่วงหล่นลงบนพื้นในทันที.
ในเวลาเดียวกันซูอาโฝวและกงจูจิวเหว่ยที่เร่งรีบตามมาเห็นแค่เพียงผู้ฝึกตนเผ่าฉลา,หลายพันตนที่ลอยอยู่บนฟ้าและระเบิดออกมาต่อหน้าต่อตา,ทั้งคู่ตื่นตกใจเล็กน้อย.
ใบหน้าของซูอาโฝวเวลานี้เปล่งประกาย,"ผู้แข็งแกร่ง,เพียงแค่การโจมตีเดียวก็จัดการผู้ฝึกตนเกือบหมื่น,ช่างน่าตื่นเต้นนัก!"
Chapter 868 That person reappear
伊人再现
การปรากฏตัวของคนที่หายไป.
วิถีสวรรค์(พลังวิเศษของสวรรค์และปฐพี)
ต่อไปจะใช้ทับศัพท์เป็นเทียนเต๋านะครับ
ทะเลอ้าวไลนั้นใหญ่โตกว้างใหญ่ไพศาล,มีเกาะขนาดเล็กว่าหนึ่งแสนเกาะ,ในเวลาอันสั้นไม่มีทางที่จะตรวจสอบอย่างระเอียดได้หมด.
จงซานที่เริ่มสำรวจและร่างแผนที่ของตัวเองออกมา,ใช้เวลาราวๆหนึ่งเดือน.
หนึ่งเดือนด้วยความแข็งแกร่งของพวกเขา,คนที่มีพลังฝึกตนต่ำสุดก็อยู่ในระดับเซียนสวรรค์,ทำให้ใช้เวลาหนึ่งเดือนก็บินโคจรไปรอบๆทะเลแห่งนี้ได้,เป็นชัดเจนว่าทะเลอ้าวไลนั้นกว้างใหญ่มาก.
ระหว่างนี้,คนทั้งสามพบกับผู้ฝึกตนมากมาย,เหตุผลนั้นก็เหมือนๆกับกลุ่มของจงซาน,คือสำรวจทะเลอ้าวไล,และพวกเขายังนำสัตว์อสูรจำนวนมากมายด้วย.
เป้าหมายของพวกเขานั้น,แน่นอนว่าต้องเป็นสมบัติของปราชญ์เทพ.
อย่างไรก็ตาม,คนทั้งสามก็ยังไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอัน,อย่างน้อยคงจะต้องพูดคุยกับคนของศาลเทวะไท่ชูที่เดินทางมาก่อนหน้านี้.
บนเกาะแห่งหนึ่ง,มีตำหนักอยู่ 78
แห่ง,เห็นได้ชัดเจนว่ามีการเตรียมเอาไว้ชั่วคราม.
จงซานที่นั่งอยู่ในตำหนักแห่งหนึ่ง,ที่ด้านหน้านั้นมีข้อมูลมากมาย,จงซานที่เฝ้ามองอย่างระมัดระวัง.
กงจูจิวเหว่ยที่แสดงท่าทางเบื่อหน่ายเป็นอย่างมาก,จ้องมองซูอาโฝวที่กำลังเล่นหมากล้อมอยู่,ส่วนฝืมือหมากของทั้งสองนั้นไร้ฝีมือเหลือทน,จนทำให้การแข่งขันนี้ไม่มีอะไรสนุกแม้แต่น้อย.
"จงซาน,เจ้ายังไม่มีวิธีอีกเหรอ?"กงจูจิวเหว่ยที่กำลังกุมหมากอยู่สอบถามออกมา.
"ข้ากำลังดูข้อมูลอยู่,ข้อมูลเหล่านี้ถูกต้องเพียงใดกัน?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เป็นต้าเกอหงเซียวรวบรวมมา,ไม่น่าจะผิด,ทว่าภูมิประเทศบนทะเลอ้าวไล่นั้น,มันผ่านมาหลายแสนปีแล้ว,สำนักบางแห่งก็กลายเป็นเกาะ,มีการย้ายที่อยู่และล่มสลายไปด้วย,ข้าคิดว่าข้อมูลเหล่านี้คงไม่มีอะไรผิดหรอก!"ซูอาโฝวที่กล่าวยืนยัน.
จงซานพยักหน้า,ก่อนที่จะเขียนอะไรบางอย่าง.
"ทำไมปราชญ์เทพไท่ซ่างถึงมาที่นี่,มีใครรู้หรือไม่?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ไม่มีใครรู้,ทว่า,มีคนบอกว่าปราชญ์เทพไท่ซ่างตั้งใจจะมาที่นี่เพื่อลวงหล่นจากสวรรค์ยังสถานที่แห่งนี้."กงจูจิวเหว่ยที่กล่าวออกมา.
"หืม?"
"มีข่าวลือว่า,ปราชญ์เทพทั้งเจ็ด,ที่ล่วงหล่นจากสวรรค์คนแล้วคนเหล่า,และเมื่อมาถึงคราวของไท่ซ่าง,เขาก็เดินทางมายังทะเลอ้าวไล,ในวันเดียวกันที่เขามาถึง,เขาก็ตาย!"กงจูจิวเหว่ยกล่าว.
"ในวันเดียวกันอย่างงั้นรึ?
เป็นวันเดียวกับที่ปราชญ์เทพไท่ซ่างตาย,วันใหนอย่างงันรึ?"จงซานสอบถาม.
"ที่ข้าจำได้,คือวันที่ 7
หลิวเยว่,ตอนบ่าย."กงจูจิวเหว่ยที่กล่าวตอบในทันที.
"เป็นวันอัปมงคลอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ใช้,วันที่เจ็ดหลิวเยว่ตอนบาย,เป็นวันอัปมงคลเพียงวันเดียว,นับตั้งแต่ยุคโบรานแล้ว,เจ้าพบสิ่งใดอย่างงั้นรึ?"กงจูจิวเหว่ยที่สอบถามออกมาด้วยความสงสัย.
"ยังไม่มี,เพียงแต่เป็นข้อสงสัย,ในวันที่เจ็ดหลิวเยว่ตอนบ่าย,อีกห้าเดือนจะมาถึง,บางที,หลังจากนี้ห้าเดือนข้างหน้า,อาจจะมีบางอย่างเกิดขึ้นก็เป็นได้!"จงซานครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
"ใช่แล้ว,ปราชญ์เทพไท่ซ่างไม่มีเหตุผลใดที่จะต้องมาตายที่นี่เลย,มันจะบังเอิญเกินไปแล้ว,บางทีเขาอาจจะรับรู้ถึงสมบัติของเหนียงเหนียงนวีหว๋าได้ทิ้งเอาไว้ที่นี่,วันที่เจ็ดหลิวเยว่ตอนบ่าย,แน่นอนว่ามันจะต้องเป็นวันสำคัญอะไรบางอย่างแน่!"กงจูจิวเหว่ยที่กล่าวออกมาในทันที.
"แต่ว่า,ในครั้งนี้,แน่นอนว่ามีบางคนอาจจะรู้แล้ว,เป็นไปได้เหรอที่จะไม่มีคนรู้!"ซูอาโฝวที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"ข้าคิดว่าเรื่องนี้คงมีคนรู้ไม่มาก,คนส่วนมากล้วนแล้วแต่โง่งม,ดังนั้นจึงไม่มีทางที่จะรับรู้เหมือนกับพวกเรา!
นอกจากนี้ถึงจะรู้ก็ไร้ประโยชน์."กงจูจิวเหว่ยที่กล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ.
"หืม?"จงซานที่แสดงท่าทางประหลาดใจ.
นางที่กล่าวราวกับเต็มไปด้วยความมั่นใจ,ก่อนที่จะเอ่ยออกมาอีกว่า,"จงซานเจ้าค้นหาต่อไป,หาข้อมูลอื่นเพิ่ม!"
ทว่าจงซานที่ครุ่นคิด,ทำไมนางถึงได้มั่นใจขนาดนั้น?
เจอก็ไร้ประโยชน์?
เป็นไปได้ว่าซูต้าจี้มอบอะไรบางอย่างให้กับกงจูจิวเหว่ยอย่างงั้นรึ?
อย่างไรก็ตามในเมื่อกงจูจิวเหว่ยไม่ได้บอกต่อจงซาน,เขาก้ไม่สามารถบังคับถามนางได้เช่นกัน.
ขณะที่จงซานกำลังวิเคราะห์ข้อมูลต่อ,ทันใดนั้นก็มีร่างๆหนึ่งเดินเข้ามาในห้องโถงในทันที.
"พี่ใหญ่หงเซียว,เจออะไรหรือไม่?"ซูอาโฝวที่กล่าวออกมาในทันที.
เป็นขุนพลที่ได้นำซูอาโฝวไปยังคุกนรก 18 หลุมนั่นเอง.
"ไม่เลย,ผู้ใต้บังคับบัญชาของข้านั้นได้กระจายออกไปรอบๆ,หากมีข่าวใหม่มาจะต้องเร่งรีบกลับมารายงานในทันที,เวลานี้ไม่มีข่าวใดเกี่ยวกับเหนียงเหนียงนวีหว๋เลย,ทว่าในพื้นที่รอบๆของพวกเรานั้น,ปรากฏการต่อสู้ใหญ่ขึ้นเช่นกัน!"หงเซียวที่ส่ายหน้าไปมา.
"การต่อสู้ใหญ่อย่างงั้นรึ?
แน่นอนว่ามันย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้,การที่มีเหล่ายอดฝีมือมากมายทั่วทั้งอาณาเขตเฟิงจงมารวมตัวกัน,หลายๆกลุ่มย่อมเคยมีความแค้นกันมาก่อน,เมื่อพบกันพกเขาย่อมต้องการล้างแค้น."จงซานพยักหน้ากล่าว.
"อืม,ทว่าในครั้งนี้ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่เช่นนั้น,ครั้งนี้เซิ่งหนี่ของนิกายจื่อเซียวกำลังถูกล้อมกรอบ."หงเซียวเผยยิ้มออกมา.
圣女 Shèng nǚ
ธิดาศักดิ์สิทธิ์,ปราชญ์หญิง.
"หืม?"ซูอาโฝวที่เผยท่าทางสนใจ.
"เซิ่งหนี่ของนิกายจื่อเซียวที่เพิ่งได้รับการแต่งตั้ง,มีพลังฝึกตนเพียงเซียนสวรรค์,มีมุกสายฟ้าสวรรค์,ได้ยินว่าใบหน้างดงามไร้ที่ติ,ในเวลานี้มีเผ่าฉลามระดับสวรรค์แท้มากมายแต่ก็ไม่สามารถเข้าใกล้ได้,แต่น่าเศร้าที่เผ่าฉลามนั้นมีอยู่เป็นจำนวนมาก,น่าจะมีอยู่ราวๆหนึ่งล้านตน,ไม่รู้ว่าเซิ่งหนี่ของนิกายจื่อเซียวจะต้านเอาไว้นานเท่าใด.
"คนของนิกายจื่อเซียวอย่างงั้นรึ?
ตาย,ตายไปให้หมดเลย!
เหลือเพียงแค่เซิ่งหนี่ก็พอ."ซูอาโฝวที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"เจ้าว่าอะไรนะ?
เผ่าฉลามหนึ่งล้านตนล้อมกรอบเซิ่งหนี่? ทำไมถึงได้เข้าล้อม?"จงซษนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"บ้างทีอ๋องน้อยของเผ่าฉลามต้องการให้เซิ่งหนี่มาเป็นสนม,แต่มีหรือที่เซิ่งหนี่จะยอม?
ดังนั้นจึงเกิดการต่อสู้กันขึ้น."หงเซียวกล่าว.
"จงซาน,เจ้าสนใจอย่างงั้นรึ?"ซูอาโฝวที่กล่าวสอบถามด้วความสงสัย.
ส่วนจงซานนั้นไม่ได้สนใจจะกล่าวอะไรกับซูอาโฝว,ทว่าขมวดคิ้วแน่น,"ใบหน้าท่าทางของนาง,เจ้ารู้จักกับเซิ่งหนี่หรือไม่?
นางมีนามว่าอะไร? เป็นใครมาจากใหน?"
กงจูจิวเหว่ยและซูอาโฝวที่จ้องมองจงซานด้วยความสงสัย,อย่างไร?
"นามนั้นข้าเองก็ไม่รู้,ใบหน้าเองข้าก็ไม่เคยเห็น,แต่เวลานี้อยู่ในวงล้อมของเผ่าฉลามหนึ่งล้านตน,ทว่าข้าเคยได้ยินข่าวมาว่า,เซิงหนี่คนนี้เพิ่งเข้าร่วมนิกายจื่อเซียวได้
100-200
ปีเท่านั้น,ดูเหมือนว่าจะมาจากโลกใบเล็ก."หงเซียวที่ครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
"พวกเขาอยู่ที่ใหน!"ใบหน้าของจงซานที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
"อยู่ทางตะวันตกห่างออกไป 500,000 ลี้!"หงเซียวที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"ฟิ้ว!"
ทันใดนั้นจงซานก็หายออกไปจากห้องโถงในทันที.
ภายในห้องโถง,ซูอาโฝว,และกงจูจิวเหว่ย,และหงเซียวที่ตื่นตกใจเล็กน้อย.
"พี่ใหญ่หงเซียว,เรียกกองกำลัง,เร่งรีบตามไปในทันที!"ซูอาโฝวที่เอ่ยออกมาอย่างรวดเร็ว.
ส่วนกงจูจิวเหว่ยและซูอาโฝวที่เร่งรีบตามไปอย่างรวดเร็ว.
ทั้งคู่ไม่รู้ว่าจงซานไม่รู้ว่าจงซานต้องการทำอะไร,ทว่ารับรู้ว่าจะต้องมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น.
ระหว่างทางนั้นดวงตาของซูอาโฝวที่เปล่งประกาย,เวลานี้กำลังจะเกิดอะไรขึ้น?
จงซาน? เป็นไปได้ว่าเขาจะต้องการชิงเซิ่งหนี่มาเป็นสนมอย่างงั้นรึ?
มุกสายฟ้าสวรรค์,เซิ่งหนี่นิกายจื่อเซียว,จากโลกใบเล็ก
100-200 ปีที่แล้วอย่างงั้นรึ?
ในเวลานั้น,ภายในใจของจงซษนก็ปรากฏภาพของสตรีผู้งดงามผู้หนึ่งที่ไม่สามารถลบออกจากใจของเขาได้.
"ตราบเท่าที่เจ้าเลิกกับพวกนาง,ข้าจะเป็นสตรีของเจ้าตลอดชีวิต,และจะไม่กล่าวคำว่าเสียใจเด็ดขาด!"
"เจ้าไม่รู้สึกอะไรกับข้าจริงๆรึ?"
"ข้างดงามไม่พออย่างงั้นรึ?"
"ข้ามาผิดที่เอง!"
ในอดีต,สตรีที่ดื้อรั้น,แววตาและสายตาที่เคยมองมา,จงซานไม่สามารถลบมันออกไปจากใจได้เลย,เป็นนางรึ?
เป็นนางจริงๆรึ?
ถูกล้อมด้วยฉลามหนึ่งล้านตนอย่างงั้นรึ?
จงซานที่เร่งรีบไปยังสถานที่ดังกล่าวในทันที.
ใช้เวลาไม่นาน,จงซานก็พุ่งตรงไปยังโพ้นทะเลที่ห่างออกไป
500,000 ลี้,เข้าใกล้กับสนามรบ.
มีคนกลุ่มหนึ่งอยู่บนเกาะ,และรอบๆยังมีผู้ฝึกตนเยือนอยู่มากมาย,ทว่าในเวลานี้พวกเขากำลังจับจ้องมองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นด้วยท่าทางหวั่นเกรง,ไม่มีใครกล้าเข้าไปยุ่ง.
ที่ตำแหน่งใจกลางเกาะนั้น,มีแสงสีม่วงที่ปกคลุม.
บนอากาศเองก็มีผู้ฝึกตนอยู่เป็นจำนวนมาก,แต่ละคนที่กุมดาบยักษ์,พร้อมกับป้องกันประกายแสงสีม่วง,มีหลายๆคนที่กำลังทะลวงม่านพลังป้องกันเข้าไปด้านใน,พื้นที่รอบๆมีศพนอกอยู่มากมาย,เห็นชัดเจนว่าเป็นเหล่าฉลาม,ส่วนเหล่าฉลามที่มีชีวิตอยู่ตอนนี้มีหลายคนที่กำลังจะตกตายอยู่ด้วย.
แต่ถึงกระนั้นก็มีอีกหลายตนที่กำลังตื่นเต้น,เต็มเปี่ยมด้วยความกระหายโลหิต.
เหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆตอนนี้มีอยู่มากมาย,จนไม่สามารถมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นที่มีม่านสีม่วงปกคลุมเอาไว้ได้.
"เรื่องของเผ่าฉลาม,คนอื่นๆอย่าได้แส่เข้ามายุ่ง!"
จงซานที่เพิ่งมาถึง,มีผู้ฝึกตนเจ็ดคนออกมาขวาง,ไม่ให้จงซานเข้าไป.
"ชิ!"จงซานแค่นเสียงเย็นชา,พร้อมกับนำดาบอมตะออกมาในทันที.
"ไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วอย่างงั้นรึ?"เหล่าเผ่าฉลามที่ดวงตาเบิกกว้างกลมโต.
"ซี่!!!!!!!!!!!!!"
โลหิตที่สาดกระเซ็นอาบไปทั่วท้องฟ้า,เผ่าฉลาดเจ็ดตนถูกจงซานสังหารเพียงแค่ดาบเดียว.
ทันใดนั้นผู้คนมากมายที่ตื่นตกใจขึ้นมาในทันที,เป็นเหตุให้ผู้ฝึกตนมากมายหันหน้ามาดูด้วยความสนใจ,ทุกๆคนต่างก็ประหลาดใจจดจ้องมองจงซานที่ลอยอยู่บนอากาศ.
"คนผู้นั้นเป็นใครกัน? แส่หาความตายอย่างงั้นรึ?"
"บางที่คงจะเป็นคนของนิกายจื่อเซียวก็ได้!"
"ไม่ใช่,ข้ารู้จักเขาคือเซิ่งหวังของต้าเจิ้ง!"
..............................
..................
............
ขณะที่ผู้คนมากมายส่งเสียงเซ็งแซ่ที่ไกลออกไปนั้นเหล่าคนเผ่าฉลามมากมายก็พบถึงความผิดปรกติ,ในเวลานั้นผู้ฝึกตนเผ่าฉลามหนึ่งร้อยตนก็พุ่งเข้ามาล้อมกรอบจงซาน.
จงซานที่จ้องมองพื้นที่รอบๆด้วยแววตาขุ่นเคือง,จดจ้องมองเผ่าฉลาม,พื้นที่รอบๆนี้เป็นทะเล,มีฉลาดเป็นจำนวนมากที่ไม่สามารถเปลี่ยนร่างเป็นรูปร่างมนุษย์,หรือบางทีพวกเขาอาจจะไม่ต้องการก็ได้.
ดวงตาของจงซานเบิกกว้าง,ก่อนที่ดาบยักษ์ของเขาจะฟาดฟันลงไปในทะเล.
บัญญัติสวรรค์,คลื่นซ้อนหนึ่งหมื่นทบ!
ดาบยักษ์ที่ฟันลงมา,คลื่นความเย็นที่น่าสะพรึงกลัวตัดผ่านไปทั่วทุกสารทิศ,ผู้ฝึกตนเผ่าฉลาดที่เร่งรีบพุ่งเข้าไปในเวลานี้,ถูกแช่แข็งไปในทันที.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!"
ดาบยักษ์ที่ฟันลงไปบนพื้นทะเล,ทันใดนั้นผืนทะเลก็แยกออก,น้ำทะเลที่กลายเป็นคลื่นยักษ์ยกขึ้นสู่ท้องฟ้า,พร้อมกับกลายเป็นดินแดนน้ำแข็ง,ถูกแช่แข็งออกไปรอบๆเป็นพื้นที่กว่าหมื่นลี้,ทุกๆอย่างกลายเป็นโลกน้ำแข็งในทันที.
หนึ่งดาบของจงซาน,ที่ฟันลงไปกลางฝูงฉลาม,ทำให้ฉลามหนึ่งหมื่นตนตกตายไปในทันที.
โลหิตที่ย้อมท้องฟ้าสีคราม,ศพมากมายที่ลอยเคล้งไปบนท้องฟ้า,พร้อมกับถูกแช่แข็งในทันที.
เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่เฝ้ามองอยู่,เผยใบหน้าแววตาตื่นตระหนกตกใจ.
เผ่าฉลามทั้งหมดในเวลานี้หันมาสนใจจงซานทันที.
เผ่าฉลามจำนวนมากที่พุ่งตรงมาหาจงซาน,และมีอีกหลายตนที่ถูกขังอยู่ในผืนน้ำแข็งที่สามารถต้านทานได้,ได้ทะลวงแผ่นน้ำแข็ง,ลอยออกมาในทันที.
พริบตาเดียวเท่านั้น,ทุกตนที่เข้ามาล้อมกรอบจงซาน,บนอากาศที่เต็มไปด้วยคนของเผ่าฉลาม,เข้าปิดล้อมมะรุมมะต้มกลายเป็นบอลยักษ์,ผู้ฝึกตนหลายพันตอนที่เข้าโจมตีจงซาน.
"ย๊ากก!!!!!"
ภายในบอลยักษ์จงซkนที่ตะโกนออกไปเป็นคลื่นเสียงความเร็วสูงที่ทรงพลัง.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!"
เหล่าผู้ฝึกตนเผ่าฉลามหลายพันตนที่ล้อมกรอบเป็นบอลยักษ์,ทันใดนั้นก็ระเบิดออกมาทุกทิศทุกทาง,ร่างกายที่แตกสลายตกตายไปในทันที,แม้นว่าจะมีบางตนที่มีพลังฝึกตนสูง,ทว่าก็ได้รับบาดเจ็บหนักล่วงหล่นลงบนพื้นในทันที.
ในเวลาเดียวกันซูอาโฝวและกงจูจิวเหว่ยที่เร่งรีบตามมาเห็นแค่เพียงผู้ฝึกตนเผ่าฉลา,หลายพันตนที่ลอยอยู่บนฟ้าและระเบิดออกมาต่อหน้าต่อตา,ทั้งคู่ตื่นตกใจเล็กน้อย.
ใบหน้าของซูอาโฝวเวลานี้เปล่งประกาย,"ผู้แข็งแกร่ง,เพียงแค่การโจมตีเดียวก็จัดการผู้ฝึกตนเกือบหมื่น,ช่างน่าตื่นเต้นนัก!"
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น