Immortality Chapter 826 Major influences that gathers round
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 826 กลุ่มอิทธิพลใหญ่ที่มารวมกัน.
Chapter 826 Major influences that gathers round
ด้านนอกของภพหยินเหนือจงซาน.
ในโลกใบใหญ่,เทือกเขาแห่งหนึ่ง,ซึ่งมีตำหนักแห่งหนึ่งตั้งอยู่,ที่ใจกลางของห้องโถงนั้น,มีชายคนหนึ่งที่นั่งสมาธิ,คนผู้นี้สวมชุดสีขาว,สวมชุดบัณฑิต,หากจงซานอยู่ที่นี่ย่อมจำได้.
ผู้เยาว์ของตระกูลเทียนในโลกใบใหญ่,เทียนถัง!
เขาที่นำกลุ่มผู้เยาว์ตระกูลเทียนเข้ามายังโลกใบเล็ก,เตรียมที่จะสังหารจงซาน,ช่างน่าเศร้า,ต้องถูกหวังเจี้ยนของต้าฉินทำลาย,จากนั้นเป็นไป๋ฉีอีกที่ทำร้ายเทียนถังซ้ำอีกครั้ง.
เทียนถังที่หนีหัวซุกหัวซุนเวลานั้น,แม้แต่อุปกรณ์ต้าเซียนก็ยังหายไป,นอกจากของวิเศษที่หายไป,เขายังสูญเสียผู้เยาว์ของตระกูลเทียนทั้งหมดที่นำไปด้วย.
เทียนถังที่ยังคงนั่งเงียบอยู่ในห้องโถง,ก่อนที่ชายในชุดสีดำจะก้าวเข้ามา.
"พี่สาม!"
"มีข่าวอะไรบ้าง?"เทียนถังที่สอบถามออกไป.
"ไม่มีเลย,ภาพเหมือนจงซานที่ท่านมอบให้,ข้าได้กระจายสอบถามไปทั่ว,อาณาจักรสังสารวัฏแล้ว,แม้แต่ออกคำสั่งกระจายไปทั่วทิศ,รวมทั้งราชวงศ์สวรรค์อีกหลายแห่ง,และใกล้ๆกับโลกใบเล็ก! คนของจงซานต้าเจิ้ง,ไม่เคยมีใครของพวกเขาโบยบินขึ้นมาบนสวรรค์เลย!"ชายในชุดดำกล่าว.
"อืม!"เทียนถังพยักหน้าอย่างใจเย็น.
"พี่สาม,คนที่ทำร้ายเทียนไลควรจะเป็นคนของต้าฉิน,บ่อคลื่นสงบก็เป็นหยิงนำไป,บางทีแม้แต่ตราสวรรค์ก็ควรจะอยู่กับเขาด้วยซ้ำ,ตอนนี้อาหกได้ไล่ตามค้นหาร่องรอยต้าฉินแล้ว,ทำไมพวกเรายังอยู่ที่นี่ด้วยล่ะ?
จงซานสำคัญขนาดนั้นเลยรึ?"ชายในชุดดำที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"ไม่ได้สำคัญนัก,เพียงแค่ข้าต้องการแก้แค้นให้เทียนไล!"เทียนถังที่กล่าวออกมาด้วยใบหน้าเย็นชา.
"แต่ว่า.....!"
"ไม่มีจงซาน,เทียนไลก็จะไม่ตาย,เทียนไลถูกทำลายทั้งร่างกายและวิญญาณ,เพียงแค่ลบต้าฉินไปมันไม่พอที่จะบรรเทาความเกลียดชังในใจข้าได้,นอกจากนี้อาหกยังเตรียมลงมือแล้ว,พวกเราตามไปมีเพียงแค่เป็นภาระ,พวกเราไม่สามารถสังหารหยิงได้,ดังนั้นข้าจึงต้องการสังหารจงซาน,ข้าต้องการให้จงซานชดใช้
ด้วยชีวิต!"เทียนถังที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
"ครับ!"
ภพหยาง,เหนือขึ้นไปบนโลกใบเล็ก.
โลกใบใหญ่ที่ภพหยางและภพหยินนั้นแตกต่างกันเป็นอย่างมาก.
บนท้องฟ้ามีจุดแสงมากมายลอยอยู่บนอาการ,มีทั้งมังกร,หงเพลิง,กิเลนและภาพเงาของอสูรเทวะต่างๆมากมายนับไม่ถ้วน,พร้อมกันขับขานเสียงดังก้องไปทั่วท้องฟ้า,พวกเขาที่ได้ยินเสียงบางอย่างที่ดึงดูดพวกเขามารวมกัน,กลิ่นหอมของอำนาจฟ้าดิมที่กระจายไปทั่ว,หลายๆคนที่ภายในใจเต็มไปด้วยความรู้สึกมีความสุข,พวกเขากำลังจะได้บางสิ่งที่จะทำให้เติบโต,ปราณวิญญาณต้นกำเนิดมากมายที่กระจายไปทั่วทุกสารทิศ.
สวรรค์ที่จะประทานพร,กับใครบางคนที่กำลังแยกสวรรค์.
กับเหตุการณ์พิเศษในวันนี้,มีกลุ่มอิทธิพลใหญ่มากมายมารวมตัวกัน.
ในพื้นที่แห่งหนึ่ง,มีกองทัพขนาดใหญ่ตั้งประจำการอยู่,โดยมีธงที่มีอักษรว่า
"ไท่ชู"
ที่ใจกลางของกลุ่มอิทธิพลนั้น,มีสิ่งก่อสร้างที่ซับซ้อน,มีเกาะลอยฟ้าขนาดใหญ่,แม้ว่าจะขนาดเล็กกว่าสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ทว่าก็นับว่ามีขนาดใหญ่เทียบได้กับขนาดหนึ่งในสิบ,ด้านบนนั้นมีตำหนักขนาดใหญ่ตั้งอยู่.
ที่ใจกลางของห้องโถงนั้น,มีเหล่าขุนนางที่สวมชุดเต็มยศ,ใบหน้าของทุกคนที่สงบนิ่ง,ราวกับว่ารออะไรบางอย่างอยู่.
"ซือหม่าต้าเหริน,เมื่อไหร่เซิ่งหวัง,,จะมาถึง?"หนึ่งในนั้นสอบถามออกไป.
"ข้าได้ยินข่าวมาว่า! เซิ่งหวังจะมาบัญชาการด้วยตัวเอง,เพื่อกำราบคนที่ทำการแยกสวรรค์และปฐพีในครั้งนี้!"ชายอีกคนที่กล่าวในทันที.
"อืม!"
ขณะที่พวกเขากำลังพูดคุยกันนั้น,ทันใดนั้นที่บัลลังก์ทิศเหนือก็ปรากฏใครบางคนในชุดสีเงินขึ้น.
เขาที่สวมชุดคลุมขนาดใหญ่จนมองไม่เห็นรูปร่างด้านใน,และใบหน้านั้นยังสวมหน้ากากสีเงินอีกด้วย,กับชุดที่คลุมไปทั่วร่าง,จนไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นชายหรือหญิง.
"คารวะเซิ่งหวัง,ขอให้เซิ่งหวังมีชีวิตเป็นนิรันดร์,เป็นเหมือนดั่งสวรรค์ไปตลอดกาล!"เหล่าข้าราชบริพารที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"อืม!"เสียงที่ดังผ่านออกมาจากหน้ากากเงิน,มองไม่ออกว่าเป็นชายหรือหญิง.
"จากการที่พวกเจ้าออกไปสำเร็จ,รอบๆโลกใบเล็กแห่งนี้,มีใครเดินทางมาบ้าง?
มีกลุ่มอิทธิพลใดที่เปลี่ยนไปบ้าง? ซือหม่าจงเหิงกล่าว!"เซิ่งหวังของศาลเทวะไท่ชูกล่าวสอบถามออกมาในทันที.
"ครับ!"เสนาธิการซือหม่าที่กล่าวออกมาในทันที.
"เรียนเซิ่งหวัง,รอบๆโลกใบเล็กแห่งนี้มีกลุ่มอิทธิหลากหลาย,มีคนของอาณาจักรเฟิ่งจง,สามศาลเทวะและสามวิหารอรหันต์,และยังมีอีกหลายคน,ทว่าไม่รู้ว่าสองเซิ่งหวังจะเดินทางมาพร้อมกับวิหารพุทธทั้งสามหรือไม่?"ซือหม่าจงเหิงกล่าวรายงาน.
"อืม,นอกจากอาณาจักรเฟิ่งจง,มีกลุ่มอิทธิพลอื่นอีกหรือไม่?"
"มีอีกหลายอาณาจักรอื่น,หากแต่ไม่สามารถมองเห็นรายละเอียดได้,ในเมื่อก่อนหน้านี้มีศพปราชญ์เทพปรากฏออกมา,ทำให้เกิดการไล่ล่าสังหารเป็นอย่างมาก,มีทั้งตระกูลหวงกู่,จักรพรรดิหยกตำหนักตงหมิงเห่าเทียน,แดนเทวะซือเทียน,และยังมีอีกหลายกลุ่มอิทธิพลข้าไม่สามารถตรวจสอบได้,และไม่สามารถที่จะตรวจสอบได้ด้วย!"ซือหม่าจงเหิงกล่าวรายงาน.
"อืม!"เซิ่งหวังไท่ชูพยักหน้ารับ.
"เซิ่งหวัง,โลกใบเล็กแห่งนี้ทำไมถึงได้ดูแปลกประหลาดนัก?
มีกลุ่มอิทธิพลใหญ่มากมายเดินทางมารวมกัน,และยังมีเรื่องศพปราชญ์เทพอีก,แม้นว่าจะไม่มีคนสามารถขวางทางศพปราชญ์เทพได้,ทว่ามันก็ยังเป็นเรื่องที่ไม่อยากเชื่อเป็นอย่างมาก,นอกจากนี้ด้านในนั้นยังมีคนแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก,สองร้อยปีก่อน,ยวีหยาง,ที่ทะลวงม่านของโลกใบเล็กเข้าไป,หากแต่ถูกโจมตีกลับมาจากภายในโลกใบเล็กถึงกับทำให้กระดูกแตกหัก,จากนั้นเขาก็เร่งรีบหนีไป."ซือหม่าจงเหิงที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ยวีหยาง? เขาที่เป็นต้าเซียนขั้นปลาย,ถึงกับกระดูกแตกหัก,ดูเหมือนว่าจะเป็นหยิง,เขาที่ล้วงมือเข้าไปด้านในโดยไม่ตรวจสอบเอง!"เซิ่งหวังที่กล่าวออกมาเล็กน้อย.
"ต้าฉิน?หยิง?"เหล่าข้าราชบริพารของเซิ่งหวังไท่ชูที่จ้องมองด้วยความสงสัย.
"ตอนนี้เขาได้จากโลกใบเล็กไปแล้ว,ไม่จำเป็นต้องกังวล,เจ้าไม่เคยได้ยินเรื่องของหยิงรึ!"เซิ่งหวังที่ไม่ได้กล่าวอะไรออกมา.
"ครับ!"
"แล้วหลังจากที่ยวีหยังกระดูกหักจากหยิงล่ะ?"เซิ่งหวังไท่ชูที่สอบถามต่อ.
"สองร้อยปีหลังจากนั้น,ศพปราชญ์เทพที่ลอยออกมา,มีเซียนมากมายที่เข้าร่วมรวมถึงยวีหยางด้วย,หากแต่เขากับถูกยอดฝีมือคนหนึ่งสังหารไป!"ซือหม่าจงเหิงที่กล่าวรายงาน.
"ถูกสังหาร? เป็นฝีมือใคร?"
"ข้าเองก็ไม่มีข้อมูลอะไรเช่นกัน,คนผู้นี้ปกปิดร่างกายเอาไว้,ขณะที่เขาสังหารยวีหยาง,เขากล่าวออกมาเพียงแค่หกคำ."
"หืม?"
"ขณะนั้นมีเปลวเพลิงที่ปรากฏขึ้นที่หน้าผาก,เขากล่าวออกมาว่า,ทำลายยวีหยาง,สังหาร! เพียงแค่นั้นร่างของยวีหยางก็ถูกแยกออกเป็นสองส่วน!"
"กล่าว,สังหารรึ?
ที่หน้าผากปรากฏสัญลักษณ์เปลวเพลิง? สำนักเหริ่นเจี้ยนเต๋ารึ?"ท่าทางของเซิ่งหวังที่แสดงท่าทางจริงจังออกมา.
"สำนักเหริ่นเจี้ยนเต๋า?"ทุกคนในห้องโถงที่เผยสีหน้าจริงจังออกมาพร้อมกันทั้งหมด.
"ภายในโลกใบเล็ก,มีกลุ่มอิทธิพลมากมายที่น่าเกรงขาม!"เซิ่งหวังไท่ชูกล่าวออกมาเล็กน้อย.
เสนาธิการทุกคนที่แสดงท่าทางจริงจัง.
เกี่ยวกับความวุ่นวายด้านนอกใบเล็กนั้น,เกิดจากมีใครบางคนที่กำลังจะแยกสวรรค์สะบั้นปฐพีนั่นเอง.
จงซานยังคงโจมตีม่านพลังป้องกันของภพหยิน,ทำให้ทั่วทั้งภพหยินสั่นไหวไปมา,มีคนมากมายที่รู้สึกกระสับกระส่าย,ราวกับถึงวันพิพากษา,โลกใบเล็กกำลังจะจบแล้ว.
จงซานที่โจมตีอย่างหนักหน่วง,ท้ายที่สุดม่านพลังก่อเกิดของภพหยิน,ก็ทะลวงแตกออกมาในที่สุด.
เหมือนกับสิ่งมีชีวิตที่กำลังกะเทาะเปลือกไข่จากด้านใน.
แสงตะวันหลากสีที่ส่องลงมาในโลกใบเล็ก,ส่องร่างของจงซาน,ทำให้ร่างของจงซานส่องประกายระยิบระยับ.
สวรรค์ที่กำลังชำระล้าง,โลกใบใหญ่ที่กำลังเปิดออก.
จงซานที่ไม่ลังเล,มือขวาของเขาที่จ้วงทะลวงม่านของโลกใบเล็ก,มือซ้ายที่แทรกออกไป.
ดวงตาของจงซานที่เบิกกว้าง,กล้ามเนื้อทั่วร่างที่ขยายออกมา.
"ครืนนนนนนน!"
เสียงแตกแยกของชอง,ชองที่เกิดจากการแยกสวรรค์,จงซานที่เหวี่ยงฝ่ามือออกไปอีกครั้งอย่างรุนแรง,พลังของเขาที่กวาดไปทั่วทุกสารทิศ.
เจตจำนงแห่งการทำลาย,สองมือสะบั้นสวรรค์,แยกสวรรค์ออกเป็นสองส่วนด้วยมือทั้งสองข้าง,ช่องว่างของม่านพลังที่เปิดกว้างออกมาเรื่อยๆ,ขยายออกไปยังพื้นที่ไกลออกไป,กว้างลามออกไปเรื่อยๆ.
"คลืนนนนนนนนนนนนนนน!"
เสียงม่านพลังที่กำลังสะท้าน,รอยแยกที่ลามออกไปกว่าครึ่งขอบฟ้า,แบ่งแยกสวรรค์ออกไปด้วยเจตจำนงของขวานสะบั้นสวรรค์.
ฟ้าดินที่ถูกแบ่งแยก,ท้องฟ้าที่ถูกกะเทาะออก,กลิ่นอายปราณแห่งการชำระล้างที่ไหลเชี่ยวลงมาด้านล่างจากโลกใบใหญ่.
พลังฟ้าดินที่ไหลเชี่ยวกรากก่อให้เกิดสายรุ้ง,เสียงดนตรีบรรเลง,เสียงของสรวงสวรรค์,อากาศที่หอมอบอวลกระจายไปทั่วทุกสารทิศ.
แสงสว่างที่ระยิบระยับสว่างจ้าที่ค่อยๆส่องประกายไปทั่วทุกหนทุกแห่งของภพหยิน,เหล่าประชาชนธรรมดาร่างกายของพวกเขาที่รู้สึกสงบสุขมีความสุขอย่างไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน,ปราณวิญญาณฟ้าดิน,ปราณวิญญาณของโลกใบใหญ่,นี่คือปราณหยวนฟ้าดิน,หรือเรียกว่าปราณเซียนนั่นเอง.
ปราณหยวนฟ้าดินที่ส่องประกายไปทั่วโลกใบเล็ก,ชองของโลกใบเล็กที่เปิดออกนั้นได้ส่งสายรุ้งลงมา,ราวกับเทพประทานพร,แสงศักดิ์สิทธิ์ที่โอบไปทั่วเมืองซ่างโดยเฉพาะ.
จงซานที่ได้รับการสนับสนุนจากฟ้าดิน,ส่วนช่องว่างของรูสองภพเวลานี้ยังเปิดเป็นช่องอยู่,ยังไม่ปิด.
เขาที่ปล่อยให้ร่างแยกเงาจงซานจัดการต่อ,ส่วนร่างหลักจงซานนั้นได้กลับไปยังภพหยางเรียบร้อยแล้ว.
วิชากายาเทพอสูรขั้นที่เจ็ด! เพิ่มพลังแปดเท่า.
ด้วยร่างฐานที่มั่นคงแข็งแกร่งน่าเกรงขาม,จงซานที่ระเบิดพลังที่น่าหวาดกลัวออกมาอีกครั้ง.
จงซานที่เริ่มโจมตีกำแพงก่อเกิดบรรพกาลอีกครั้ง.
"ตูมมมมมมมมมมมมม!"
ฝ่ามือทั้งสองข้างที่โจมตีขึ้นไปบนท้องฟ้า,เฉือนม่านก่อเกิดบรรพกาล.
ทุกคนบนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ต่างก็พบว่าฝ่าบาทได้กลับมาแล้ว,และตอนนี้กำลังทำการแยกสวรรค์.
ม่านพลังของภพหยางนั้นแข็งแกร่งกว่าภพหยินมาก,ทว่าจงซานที่เพิ่มความแข็งแกร่งของตัวเองขึ้นไปอีกแปดเท่า,ด้วยการโจมตีที่หนักหน่วงรุนแรงออกไปนั้น,ทำให้อากาศสั่นไหวอย่างรุนแรง,หลุมดำที่เกิดขึ้นมาลามออกไปมากขึ้นและก็มากขึ้น.
"ตัด!"
"ตัด!"
"ตัด!"
จงซานที่โจมตีอีกครั้งและก็อีกครั้ง,ม่านป้องกันของภพหยางที่กำลังถูกโจมตีไม่หยุด,การแยกสวรรค์ที่กำลังจะกะเทาะเปลือกไข่ออกไปใกล้เข้ามาแล้ว.
ทุกคนใต้สวรรค์,ต่างก็ส่งเสียงดังสนั่น,ส่งเสริมเซิ่งซ่าง,ให้แยกสวรรค์เหมือนดั่งเป็นงานเลี้ยงที่รุ่งโรจน์,ที่มีคนมากมายได้เข้าร่วม,ทำให้หัวใจของพวกเขาตื่นเต้นสั่นไหวไปมา.
Chapter 826 Major influences that gathers round
围着的各大势力
กลุ่มอิทธิพลใหญ่ที่มารวมกัน.
ด้านนอกของภพหยินเหนือจงซาน.
ในโลกใบใหญ่,เทือกเขาแห่งหนึ่ง,ซึ่งมีตำหนักแห่งหนึ่งตั้งอยู่,ที่ใจกลางของห้องโถงนั้น,มีชายคนหนึ่งที่นั่งสมาธิ,คนผู้นี้สวมชุดสีขาว,สวมชุดบัณฑิต,หากจงซานอยู่ที่นี่ย่อมจำได้.
ผู้เยาว์ของตระกูลเทียนในโลกใบใหญ่,เทียนถัง!
เขาที่นำกลุ่มผู้เยาว์ตระกูลเทียนเข้ามายังโลกใบเล็ก,เตรียมที่จะสังหารจงซาน,ช่างน่าเศร้า,ต้องถูกหวังเจี้ยนของต้าฉินทำลาย,จากนั้นเป็นไป๋ฉีอีกที่ทำร้ายเทียนถังซ้ำอีกครั้ง.
เทียนถังที่หนีหัวซุกหัวซุนเวลานั้น,แม้แต่อุปกรณ์ต้าเซียนก็ยังหายไป,นอกจากของวิเศษที่หายไป,เขายังสูญเสียผู้เยาว์ของตระกูลเทียนทั้งหมดที่นำไปด้วย.
เทียนถังที่ยังคงนั่งเงียบอยู่ในห้องโถง,ก่อนที่ชายในชุดสีดำจะก้าวเข้ามา.
"พี่สาม!"
"มีข่าวอะไรบ้าง?"เทียนถังที่สอบถามออกไป.
"ไม่มีเลย,ภาพเหมือนจงซานที่ท่านมอบให้,ข้าได้กระจายสอบถามไปทั่ว,อาณาจักรสังสารวัฏแล้ว,แม้แต่ออกคำสั่งกระจายไปทั่วทิศ,รวมทั้งราชวงศ์สวรรค์อีกหลายแห่ง,และใกล้ๆกับโลกใบเล็ก! คนของจงซานต้าเจิ้ง,ไม่เคยมีใครของพวกเขาโบยบินขึ้นมาบนสวรรค์เลย!"ชายในชุดดำกล่าว.
"อืม!"เทียนถังพยักหน้าอย่างใจเย็น.
"พี่สาม,คนที่ทำร้ายเทียนไลควรจะเป็นคนของต้าฉิน,บ่อคลื่นสงบก็เป็นหยิงนำไป,บางทีแม้แต่ตราสวรรค์ก็ควรจะอยู่กับเขาด้วยซ้ำ,ตอนนี้อาหกได้ไล่ตามค้นหาร่องรอยต้าฉินแล้ว,ทำไมพวกเรายังอยู่ที่นี่ด้วยล่ะ?
จงซานสำคัญขนาดนั้นเลยรึ?"ชายในชุดดำที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"ไม่ได้สำคัญนัก,เพียงแค่ข้าต้องการแก้แค้นให้เทียนไล!"เทียนถังที่กล่าวออกมาด้วยใบหน้าเย็นชา.
"แต่ว่า.....!"
"ไม่มีจงซาน,เทียนไลก็จะไม่ตาย,เทียนไลถูกทำลายทั้งร่างกายและวิญญาณ,เพียงแค่ลบต้าฉินไปมันไม่พอที่จะบรรเทาความเกลียดชังในใจข้าได้,นอกจากนี้อาหกยังเตรียมลงมือแล้ว,พวกเราตามไปมีเพียงแค่เป็นภาระ,พวกเราไม่สามารถสังหารหยิงได้,ดังนั้นข้าจึงต้องการสังหารจงซาน,ข้าต้องการให้จงซานชดใช้
ด้วยชีวิต!"เทียนถังที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
"ครับ!"
............
ภพหยาง,เหนือขึ้นไปบนโลกใบเล็ก.
โลกใบใหญ่ที่ภพหยางและภพหยินนั้นแตกต่างกันเป็นอย่างมาก.
บนท้องฟ้ามีจุดแสงมากมายลอยอยู่บนอาการ,มีทั้งมังกร,หงเพลิง,กิเลนและภาพเงาของอสูรเทวะต่างๆมากมายนับไม่ถ้วน,พร้อมกันขับขานเสียงดังก้องไปทั่วท้องฟ้า,พวกเขาที่ได้ยินเสียงบางอย่างที่ดึงดูดพวกเขามารวมกัน,กลิ่นหอมของอำนาจฟ้าดิมที่กระจายไปทั่ว,หลายๆคนที่ภายในใจเต็มไปด้วยความรู้สึกมีความสุข,พวกเขากำลังจะได้บางสิ่งที่จะทำให้เติบโต,ปราณวิญญาณต้นกำเนิดมากมายที่กระจายไปทั่วทุกสารทิศ.
สวรรค์ที่จะประทานพร,กับใครบางคนที่กำลังแยกสวรรค์.
กับเหตุการณ์พิเศษในวันนี้,มีกลุ่มอิทธิพลใหญ่มากมายมารวมตัวกัน.
ในพื้นที่แห่งหนึ่ง,มีกองทัพขนาดใหญ่ตั้งประจำการอยู่,โดยมีธงที่มีอักษรว่า
"ไท่ชู"
ที่ใจกลางของกลุ่มอิทธิพลนั้น,มีสิ่งก่อสร้างที่ซับซ้อน,มีเกาะลอยฟ้าขนาดใหญ่,แม้ว่าจะขนาดเล็กกว่าสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ทว่าก็นับว่ามีขนาดใหญ่เทียบได้กับขนาดหนึ่งในสิบ,ด้านบนนั้นมีตำหนักขนาดใหญ่ตั้งอยู่.
ที่ใจกลางของห้องโถงนั้น,มีเหล่าขุนนางที่สวมชุดเต็มยศ,ใบหน้าของทุกคนที่สงบนิ่ง,ราวกับว่ารออะไรบางอย่างอยู่.
"ซือหม่าต้าเหริน,เมื่อไหร่เซิ่งหวัง,,จะมาถึง?"หนึ่งในนั้นสอบถามออกไป.
"ข้าได้ยินข่าวมาว่า! เซิ่งหวังจะมาบัญชาการด้วยตัวเอง,เพื่อกำราบคนที่ทำการแยกสวรรค์และปฐพีในครั้งนี้!"ชายอีกคนที่กล่าวในทันที.
"อืม!"
ขณะที่พวกเขากำลังพูดคุยกันนั้น,ทันใดนั้นที่บัลลังก์ทิศเหนือก็ปรากฏใครบางคนในชุดสีเงินขึ้น.
เขาที่สวมชุดคลุมขนาดใหญ่จนมองไม่เห็นรูปร่างด้านใน,และใบหน้านั้นยังสวมหน้ากากสีเงินอีกด้วย,กับชุดที่คลุมไปทั่วร่าง,จนไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นชายหรือหญิง.
"คารวะเซิ่งหวัง,ขอให้เซิ่งหวังมีชีวิตเป็นนิรันดร์,เป็นเหมือนดั่งสวรรค์ไปตลอดกาล!"เหล่าข้าราชบริพารที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"อืม!"เสียงที่ดังผ่านออกมาจากหน้ากากเงิน,มองไม่ออกว่าเป็นชายหรือหญิง.
"จากการที่พวกเจ้าออกไปสำเร็จ,รอบๆโลกใบเล็กแห่งนี้,มีใครเดินทางมาบ้าง?
มีกลุ่มอิทธิพลใดที่เปลี่ยนไปบ้าง? ซือหม่าจงเหิงกล่าว!"เซิ่งหวังของศาลเทวะไท่ชูกล่าวสอบถามออกมาในทันที.
"ครับ!"เสนาธิการซือหม่าที่กล่าวออกมาในทันที.
"เรียนเซิ่งหวัง,รอบๆโลกใบเล็กแห่งนี้มีกลุ่มอิทธิหลากหลาย,มีคนของอาณาจักรเฟิ่งจง,สามศาลเทวะและสามวิหารอรหันต์,และยังมีอีกหลายคน,ทว่าไม่รู้ว่าสองเซิ่งหวังจะเดินทางมาพร้อมกับวิหารพุทธทั้งสามหรือไม่?"ซือหม่าจงเหิงกล่าวรายงาน.
"อืม,นอกจากอาณาจักรเฟิ่งจง,มีกลุ่มอิทธิพลอื่นอีกหรือไม่?"
"มีอีกหลายอาณาจักรอื่น,หากแต่ไม่สามารถมองเห็นรายละเอียดได้,ในเมื่อก่อนหน้านี้มีศพปราชญ์เทพปรากฏออกมา,ทำให้เกิดการไล่ล่าสังหารเป็นอย่างมาก,มีทั้งตระกูลหวงกู่,จักรพรรดิหยกตำหนักตงหมิงเห่าเทียน,แดนเทวะซือเทียน,และยังมีอีกหลายกลุ่มอิทธิพลข้าไม่สามารถตรวจสอบได้,และไม่สามารถที่จะตรวจสอบได้ด้วย!"ซือหม่าจงเหิงกล่าวรายงาน.
"อืม!"เซิ่งหวังไท่ชูพยักหน้ารับ.
"เซิ่งหวัง,โลกใบเล็กแห่งนี้ทำไมถึงได้ดูแปลกประหลาดนัก?
มีกลุ่มอิทธิพลใหญ่มากมายเดินทางมารวมกัน,และยังมีเรื่องศพปราชญ์เทพอีก,แม้นว่าจะไม่มีคนสามารถขวางทางศพปราชญ์เทพได้,ทว่ามันก็ยังเป็นเรื่องที่ไม่อยากเชื่อเป็นอย่างมาก,นอกจากนี้ด้านในนั้นยังมีคนแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก,สองร้อยปีก่อน,ยวีหยาง,ที่ทะลวงม่านของโลกใบเล็กเข้าไป,หากแต่ถูกโจมตีกลับมาจากภายในโลกใบเล็กถึงกับทำให้กระดูกแตกหัก,จากนั้นเขาก็เร่งรีบหนีไป."ซือหม่าจงเหิงที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ยวีหยาง? เขาที่เป็นต้าเซียนขั้นปลาย,ถึงกับกระดูกแตกหัก,ดูเหมือนว่าจะเป็นหยิง,เขาที่ล้วงมือเข้าไปด้านในโดยไม่ตรวจสอบเอง!"เซิ่งหวังที่กล่าวออกมาเล็กน้อย.
"ต้าฉิน?หยิง?"เหล่าข้าราชบริพารของเซิ่งหวังไท่ชูที่จ้องมองด้วยความสงสัย.
"ตอนนี้เขาได้จากโลกใบเล็กไปแล้ว,ไม่จำเป็นต้องกังวล,เจ้าไม่เคยได้ยินเรื่องของหยิงรึ!"เซิ่งหวังที่ไม่ได้กล่าวอะไรออกมา.
"ครับ!"
"แล้วหลังจากที่ยวีหยังกระดูกหักจากหยิงล่ะ?"เซิ่งหวังไท่ชูที่สอบถามต่อ.
"สองร้อยปีหลังจากนั้น,ศพปราชญ์เทพที่ลอยออกมา,มีเซียนมากมายที่เข้าร่วมรวมถึงยวีหยางด้วย,หากแต่เขากับถูกยอดฝีมือคนหนึ่งสังหารไป!"ซือหม่าจงเหิงที่กล่าวรายงาน.
"ถูกสังหาร? เป็นฝีมือใคร?"
"ข้าเองก็ไม่มีข้อมูลอะไรเช่นกัน,คนผู้นี้ปกปิดร่างกายเอาไว้,ขณะที่เขาสังหารยวีหยาง,เขากล่าวออกมาเพียงแค่หกคำ."
"หืม?"
"ขณะนั้นมีเปลวเพลิงที่ปรากฏขึ้นที่หน้าผาก,เขากล่าวออกมาว่า,ทำลายยวีหยาง,สังหาร! เพียงแค่นั้นร่างของยวีหยางก็ถูกแยกออกเป็นสองส่วน!"
"กล่าว,สังหารรึ?
ที่หน้าผากปรากฏสัญลักษณ์เปลวเพลิง? สำนักเหริ่นเจี้ยนเต๋ารึ?"ท่าทางของเซิ่งหวังที่แสดงท่าทางจริงจังออกมา.
"สำนักเหริ่นเจี้ยนเต๋า?"ทุกคนในห้องโถงที่เผยสีหน้าจริงจังออกมาพร้อมกันทั้งหมด.
"ภายในโลกใบเล็ก,มีกลุ่มอิทธิพลมากมายที่น่าเกรงขาม!"เซิ่งหวังไท่ชูกล่าวออกมาเล็กน้อย.
เสนาธิการทุกคนที่แสดงท่าทางจริงจัง.
.........
เกี่ยวกับความวุ่นวายด้านนอกใบเล็กนั้น,เกิดจากมีใครบางคนที่กำลังจะแยกสวรรค์สะบั้นปฐพีนั่นเอง.
จงซานยังคงโจมตีม่านพลังป้องกันของภพหยิน,ทำให้ทั่วทั้งภพหยินสั่นไหวไปมา,มีคนมากมายที่รู้สึกกระสับกระส่าย,ราวกับถึงวันพิพากษา,โลกใบเล็กกำลังจะจบแล้ว.
จงซานที่โจมตีอย่างหนักหน่วง,ท้ายที่สุดม่านพลังก่อเกิดของภพหยิน,ก็ทะลวงแตกออกมาในที่สุด.
เหมือนกับสิ่งมีชีวิตที่กำลังกะเทาะเปลือกไข่จากด้านใน.
แสงตะวันหลากสีที่ส่องลงมาในโลกใบเล็ก,ส่องร่างของจงซาน,ทำให้ร่างของจงซานส่องประกายระยิบระยับ.
สวรรค์ที่กำลังชำระล้าง,โลกใบใหญ่ที่กำลังเปิดออก.
จงซานที่ไม่ลังเล,มือขวาของเขาที่จ้วงทะลวงม่านของโลกใบเล็ก,มือซ้ายที่แทรกออกไป.
ดวงตาของจงซานที่เบิกกว้าง,กล้ามเนื้อทั่วร่างที่ขยายออกมา.
"ครืนนนนนนน!"
เสียงแตกแยกของชอง,ชองที่เกิดจากการแยกสวรรค์,จงซานที่เหวี่ยงฝ่ามือออกไปอีกครั้งอย่างรุนแรง,พลังของเขาที่กวาดไปทั่วทุกสารทิศ.
เจตจำนงแห่งการทำลาย,สองมือสะบั้นสวรรค์,แยกสวรรค์ออกเป็นสองส่วนด้วยมือทั้งสองข้าง,ช่องว่างของม่านพลังที่เปิดกว้างออกมาเรื่อยๆ,ขยายออกไปยังพื้นที่ไกลออกไป,กว้างลามออกไปเรื่อยๆ.
"คลืนนนนนนนนนนนนนนน!"
เสียงม่านพลังที่กำลังสะท้าน,รอยแยกที่ลามออกไปกว่าครึ่งขอบฟ้า,แบ่งแยกสวรรค์ออกไปด้วยเจตจำนงของขวานสะบั้นสวรรค์.
ฟ้าดินที่ถูกแบ่งแยก,ท้องฟ้าที่ถูกกะเทาะออก,กลิ่นอายปราณแห่งการชำระล้างที่ไหลเชี่ยวลงมาด้านล่างจากโลกใบใหญ่.
พลังฟ้าดินที่ไหลเชี่ยวกรากก่อให้เกิดสายรุ้ง,เสียงดนตรีบรรเลง,เสียงของสรวงสวรรค์,อากาศที่หอมอบอวลกระจายไปทั่วทุกสารทิศ.
แสงสว่างที่ระยิบระยับสว่างจ้าที่ค่อยๆส่องประกายไปทั่วทุกหนทุกแห่งของภพหยิน,เหล่าประชาชนธรรมดาร่างกายของพวกเขาที่รู้สึกสงบสุขมีความสุขอย่างไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน,ปราณวิญญาณฟ้าดิน,ปราณวิญญาณของโลกใบใหญ่,นี่คือปราณหยวนฟ้าดิน,หรือเรียกว่าปราณเซียนนั่นเอง.
ปราณหยวนฟ้าดินที่ส่องประกายไปทั่วโลกใบเล็ก,ชองของโลกใบเล็กที่เปิดออกนั้นได้ส่งสายรุ้งลงมา,ราวกับเทพประทานพร,แสงศักดิ์สิทธิ์ที่โอบไปทั่วเมืองซ่างโดยเฉพาะ.
จงซานที่ได้รับการสนับสนุนจากฟ้าดิน,ส่วนช่องว่างของรูสองภพเวลานี้ยังเปิดเป็นช่องอยู่,ยังไม่ปิด.
เขาที่ปล่อยให้ร่างแยกเงาจงซานจัดการต่อ,ส่วนร่างหลักจงซานนั้นได้กลับไปยังภพหยางเรียบร้อยแล้ว.
วิชากายาเทพอสูรขั้นที่เจ็ด! เพิ่มพลังแปดเท่า.
ด้วยร่างฐานที่มั่นคงแข็งแกร่งน่าเกรงขาม,จงซานที่ระเบิดพลังที่น่าหวาดกลัวออกมาอีกครั้ง.
จงซานที่เริ่มโจมตีกำแพงก่อเกิดบรรพกาลอีกครั้ง.
"ตูมมมมมมมมมมมมม!"
ฝ่ามือทั้งสองข้างที่โจมตีขึ้นไปบนท้องฟ้า,เฉือนม่านก่อเกิดบรรพกาล.
ทุกคนบนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ต่างก็พบว่าฝ่าบาทได้กลับมาแล้ว,และตอนนี้กำลังทำการแยกสวรรค์.
ม่านพลังของภพหยางนั้นแข็งแกร่งกว่าภพหยินมาก,ทว่าจงซานที่เพิ่มความแข็งแกร่งของตัวเองขึ้นไปอีกแปดเท่า,ด้วยการโจมตีที่หนักหน่วงรุนแรงออกไปนั้น,ทำให้อากาศสั่นไหวอย่างรุนแรง,หลุมดำที่เกิดขึ้นมาลามออกไปมากขึ้นและก็มากขึ้น.
"ตัด!"
"ตัด!"
"ตัด!"
จงซานที่โจมตีอีกครั้งและก็อีกครั้ง,ม่านป้องกันของภพหยางที่กำลังถูกโจมตีไม่หยุด,การแยกสวรรค์ที่กำลังจะกะเทาะเปลือกไข่ออกไปใกล้เข้ามาแล้ว.
ทุกคนใต้สวรรค์,ต่างก็ส่งเสียงดังสนั่น,ส่งเสริมเซิ่งซ่าง,ให้แยกสวรรค์เหมือนดั่งเป็นงานเลี้ยงที่รุ่งโรจน์,ที่มีคนมากมายได้เข้าร่วม,ทำให้หัวใจของพวกเขาตื่นเต้นสั่นไหวไปมา.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น