Immortality Chapter 825 Broken primordial chaos chaos
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 825 ทะลวงม่านก่อเกิดบรรพกาล.
Chapter 825 Broken primordial chaos chaos
"ภายในเทียนของข้า,สายฟ้าที่บ้าคลั่ง,มันจะเป็นส่วนหนึ่งความสามารถของเจ้าและขอมอบนามใหม่ว่าของเจ้าว่า,เทียนฟา."จงซานที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
เนตรม่วงเทียนฟ้า,หลังจากที่ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของจงซาน,มันเหลือขนาดเพียงหนึ่งร้อยจั้ง,และยังอยู่ในสภาพอ่อนแอ,พร้อมกับหายเข้าไปในอยู่กลุ่มเมฆสีม่วงช้าๆ.
การโจมตีของฟ้าดินเป็นหายนะ,สร้างหลุมดำขนาดใหญ่ขึ้นบนท้องฟ้า,อากาศที่สั่นไหวฉีกขาดไม่ผสานกัน,ดังนั้นจึงไม่มีใครมองเห็นจงซานผสานเข้ากับเนตรแสงสวรรค์,รับรู้เพียงว่าปรากฏแสงสีม่วงปกคลุมทุกทิศทุกทาง,จากนั้นทุกอย่างก็หายไป,ความตกใจอัศจรรย์ใจที่เกิดขึ้นในใจของทุกคน.
มิติอากาศที่ค่อยๆฟื้นฟูกลับมาช้าๆ,พื้นที่หลุมสองภพ,แผ่นที่ก่อเกิดบรรพกาลที่หลอมรวมเข้ากับแผนภูมิแม่น้ำและขุนเขาอย่างสมบูรณ์.
บนท้องฟ้า,หลังจากที่เนตรแสงสวรรค์ทรยศ,ฟ้าดินโกรธเกรี้ยว,ไม่สามารถอภัยได้,ในเวลาเดียวกัน,จงซานนับเป็นอีกหนึ่งของโจรร้าย,ที่สร้างความโกรธเกรี้ยวของฟ้าดิน.
ในเวลานี้บนท้องฟ้าทุกทิศทุกทาง,เมฆสีชมพูกำลังปรากฏรวมตัวกันขึ้น,หนาขึ้นเรื่อยๆ,ก่อนจะรวมตัวเป็นรูปไข่อีกครั้ง.
"หมายความว่าอย่างไรกัน?"สุ่ยอู๋เหินที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เนตรแสงสวรรค์!"ตี้เสวียนชากล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เนตรแสงสวรรค์อย่างงั้นรึ?
ไม่ใช่ว่าฝ่าบาทจัดการไปแล้วหรอกรึ?"สุ่ยอู๋เหินที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"ถูกแล้ว,เนตรแสงสวรรค์ก่อนหน้านี้หายไปแล้ว,นี่คือเนตรแสงสวรรค์ใหม่ที่ฟ้าดินกำลังสร้างขึ้นใหม่,เพื่อต่อสู้กับฝ่าบาท!"สุ่ยจิงที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
จงซานที่จดจ้องมองเนตรแสงสวรรค์ที่ถูกรวมตัวขึ้นใหม่,แววตาที่เปลี่ยนเป็นเย็นชา.
"ประชาชนของต้าเจิ้งทุกคนรับคำสั่ง!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยเสียงที่เคร่งขรึม.
ทุกคนที่หยุดกระทำทุกอย่าง,รอคอยฟ้าคำพูดของเซิ่งซ่างด้วยความเคารพ.
"ยืนแขนของพวกเจ้าขึ้นมา,เป็นกำลังให้กับข้า,แยกสวรรค์,สะบั้นปฐพี!"จงซานที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
เสียงของจงซานไม่ได้ดังผ่านไปทั่วภพหยางเท่านั้น,แต่ยังรวมภพหยินเข้าไปด้วย,ทุกคนในโลกเล็กต่างก็ได้ยินเสียงของจงซาน.
"ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!"
เปล่าประชาชน,ข้าราชบริพาร,แม้แต่เผ่าหมาป่า,เผ่าหงเพลิง,เผ่าเต๋าทมิฬ,เผ่ามังกร,เผ่าพยัคฆ์,ทุกคนต่างก็ยกมือขวาขึ้น,มอบพลังออกไป,เป็นการดึงพลังจากทุกคน,พลังงานามหาศาล,ที่ถูกรวมมาก,ทันใดนั้นก็ถูกรวมมายังสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,และเมืองซ่าง.
จากนั้นพลังมหาศาลจากภพหยางก็ถูกส่งไปให้จงซานร่างต้น,ส่วนพลังจากภพหยินก็ถูกส่งไปให้ร่างแยกเงาจงซานอย่างรวดเร็ว.
ภพหยาง.
จงซานที่ยืดขยายร่างออกมาอย่างรวดเร็ว,ร่างกายของเขาที่ขยายออกมาจนน่าสำพรึงกลัว.
ร้อยจั้ง,พันจั้ง,หมื่นจั้ง,ร้อยลี้,พันลี้,หมื่นลี้,แสนลี้,ล้านลี้!
ด้วยการสนับจากอำนาจของต้าเจิ้ง,ทำให้เขากลายเป็นคนที่มีร่างใหญ่โตถึงหนึ่งล้านลี้.
คาดไม่ถึงเลยว่าร่างของจงซานจะมีขนาดถึงหนึ่งล้านลี้,ทำให้ทุกคนจดจ้องมองด้วยท่าทางอัศจรรย์ใจ,คาดไมถึงเลยว่าจะใหญ่โตได้มากมายขนาดนั้น,จากที่ไกลออกไปยังสามารถมองเห็นใบหน้าของจงซานได้.
อย่างไรก็ตามยังไม่หยุดเท่านั้น,ทว่ามันยังขยายได้อีก,เป็นอะไรที่น่าสะพรึงกลัวเป็นอย่างมาก.
ในอดีตกู่เฉิงตงได้ยืมอำนาจเพียงแค่แผ่นดินของต้าโหลวเท่านั้น,ทว่าจงซานในเวลานี้กลับยืมพลังมาจากทั่วโลกใบเล็กเลย.
ร่างที่ใหญ่โตของจงซานที่ทะลวงผ่านชั้นเมฆขึ้นไปสูงสุดลูกหูลูกตา.
ร่างของจงซานที่เต็มไปด้วยพลังอำนาจที่แข็งแกร่งบ้าคลั่ง,เพียงแค่ขยับแขนหรือขาก็ทำให้อากาศรอบๆบิดเบี้ยวได้แล้ว.
เนตรแสงสวรรค์ที่รวมตัวขึ้นใหม่นี้,แน่นอนว่ามันย่อมอ่อนแอกว่าร่างเดิม,ทว่าก็ยังนับว่าทรงพลังไม่น้อย.
เนตรแสงสวรรค์ที่ลืมตาขึ้นมา,ดวงตาหลากสีที่จ้องมองไปยังจงซาน.
ทว่าร่างของจงซานในเวลานี้ที่ใหญ่โตมโหฬารและเต็มไปด้วยพลังพร้อมจะเผชิญหน้าแล้ว.
จงซานที่จ้องมองเนตรแสงสวรรค์ที่กำเนิดใหม่,แววตาที่เผยท่าทางดูแคลน,ก่อนที่จะยืนมือออกไป,ฝ่ามือของเขาที่มีหมอกปรากฏขึ้น,เป็นอักษรนูนสีเงินส่องประกายระยิบระยับ,หากแต่เต็มไปด้วยพลังที่เทียมทานไร้ที่สิ้นสุด.
ฝ่ามือสะบั้นสวรรค์ยืดออกไป,พร้อมกับพุ่งตรงไปยังเนตรแสงสวรรค์ที่กำเนิดใหม่.
ฝ่ามือขนาดใหญ่ของจงซาน,ไม่ได้เล็กไปกว่าเนตรแสงสวรรค์,มือของเขาที่แทรกเข้าไปในชั้นเมม,ฝ่ามือสะบั้นสวรรค์ที่ทะลวงไปยังเนตรแสงสวรรค์.
ทุกคนที่ด้านล่างที่ตำแหน่งหลุมสองภพ,ผู้คนมากมายต่างหวาดผวากับสิ่งที่ได้เห็น.
เจ้าเทียนชาที่กุมกระบี่ของตัวเองเอาไว้,ใบหน้าของเขาเดียวม่วงเดี๋ยวน้ำเงิน,ปรากฏความไม่สบายใจเป็นอย่างมากขึ้น,กับสิ่งที่เขาเห็นเวลานี้ทำให้เขาได้รับบาดแผลทางจิตใจ,มันบดบี้ความมั่นใจของเขาหนักหน่วงกว่าทางกายหลายเท่านัก.
บนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ทุกคนแม้ว่าจะตื่นตะลง,หากแต่ก็เปี่ยมไปด้วยความตื่นเต้น,คาดไม่ถึงเลยว่าฝ่าบาทจะแข็งแกร่งขนาดนี้,นี่เขากำลังทะลวงเนตรแสงสวรรค์อย่างงั้นรึ?
ฝ่าบาทกำลังทำอะไร?
"จงซานกำลังทำอะไร?"เป่ยชิงซือที่สอบถามออกมาน้อยครั้งนักที่น่าจะเป็นคนเอ่ยปาก.
"บางที.......!"กู่เฉียนโหยวที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ไม่รู้เลย!"เป่าเอ๋อที่ส่ายหน้าไปมา.
"ข้ารู้ๆ!"เห่าเม่ยลี่ที่อยู่ข้างๆกล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"หืม?"ทุกคนที่สงสัยจดจ้องมองไปยังเห่าเม่ยลี่.
"จงซานกำลังจะทิ่มดวงตาของเนตรแสงสวรรค์ออกมา!"ดวงตาของเห่าเม่ยลี่ที่กลายเป็นวงรีด้วยความตื่นเต้น.
ทะลวงดึงดวงตาออกมารึ?
ใบหน้าของทุกคนถึงกับกระตุก,เห่าเม่ยลี่ก็คือเห่าเม่ยลี่,ความคิดของนางที่แตกต่างจากคนทั่วไปมาก.
ในหุบเขาแห่งหนึ่งที่ไกลออกไป.
"เชวี๋ยเอ๋อ,เจ้ากล่าวถูกจริงๆ,จงซานผู้นี้น่าหวาดกลัวเกินไปแล้ว,ฝ่ามือของเขา,แทบจะไร้เทียมทาน!"ใบหน้าของบรรพชนตระกูลอี้ที่กลายเป็นแข็งค้าง.
"อืม!"อี้เหลานเชวี๋ยที่สูดหายใจลึก.
"เขาต้องการทำอะไร?"บรรพชนตระกูลเหยี่ยนที่กล่าวสอบถามออกมา.
"ในตอนนี้ยังไม่รู้เลย?"
เป็นความจริง,ในเวลานี้ทุกคนต่างก็คาดการณ์ไปต่างๆนาๆ.
"โครม!!!!!!!"
"ตูมมมมมมมมมมมมม!"
จงซานที่กระชาก,มือขวาที่ทิ่มลงไปในเนตรแสงสวรรค์เกิดระเบิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว.
เสียงระเบิดที่ดังไปทั่วทุกสารทิศ,ดังก้องไปทั่วทั้งโลก.
ทิ่มทะลวงจนเกิดระเบิดอย่างงั้นรึ?
ใบหน้าของทุกคนที่กระตุกเป็นระยะๆ,ฝ่าบาทจะทรงพลังเกินไปแล้ว,กับเนตรแสงสวรรค์ที่ผุดขึ้นมาคาดไม่ถึงเลยว่าจะใช้ฝ่ามือทะลวงจนระเบิดออกมา?
ทะลวงเนตรแสงสวรรค์,ร่างหลักของจงซานต้องการจะแยกสวรรค์ตอนนี้เลยรึไม่?
สายตาของทุกคนที่จับจ้องอย่างคาดหวัง,ทันใดนั้นร่างหลักของจงซานที่ก้าวออกไป,พุ่งเข้าไปในแผนที่บรรพชนก่อเกิดและที่ใจกลางนั้นมีแผนภูมิภูเขาและสายน้ำ.
จงซานร่างหลักที่ลงไปในภพหยิน?
สายตาของทุกคนที่จ้องมองไปยังหลุมสองภพที่วางเปล่า,คนทุกคนที่ภพหยางที่จดจ้องมองตะลึงงัน.
ฝ่าบาทกำลังแยกสวรรค์? ตอนนี้ไม่อยู่แล้ว?
ทุกคนที่เผยแววตาท่าทางงงงัน,มีเพียงเหล่าข้าราชบริพารต้าเจิ้ง,รับรู้ว่าฝ่าบาทต้องการทำอะไร.
การแยกสวรรค์ในครั้งนี้,ฝ่าบาทไม่เพียงแค่แยกสวรรค์ภพหยาง,แต่ยังต้องการแยกสวรรค์ภพหยินด้วย!
ร่างหลักของจงซานที่เคลื่อนที่ลงไปในภพหยินอย่างรวดเร็ว,พร้อมกับรวมกับร่างแยกเงา!
จงซาน,ที่เต็มไปด้วยพลังที่ยิ่งใหญ่.
เขาทีเงยหน้าจ้องมองท้องฟ้าภพหยิน.
ในอดีตนั้น,กู่เฉิงตงได้ใช้อำนาจของดวงดาราจากค่ายกลดาราสวรรค์บรรจบต้าโหลว,เจ็ดเก้าเทวะเพื่อแยกสวรรค์,สะบั้นปฐพี.
หากแต่จงซานไม่จำเป็น,เพราะเขามั่นใจว่า,เพียงแค่ความแข็งแกร่งของตัวเองก็พอแล้ว.
ในเวลานั้นกู่เฉิงตรงได้ใช้แผ่นดินแม่,เพื่อที่จะผนึกภพหยินเอาไว้,จงซานเองก็ไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้นเช่นกัน,เพราะว่าจงซานต้องการที่จะแยกมันออกไปทั้งสองภพ.
วิธีการของจงซานและกู่เฉิงตงนั้นแตกต่างกันอย่างปฏิเสธไม่ได้,นั่นก็เพราะว่าจงซานแข็งแกร่งกว่ากู่เฉิงตงมากนั่นเอง.
เขาที่เป็นบุคคลอันดับหนึ่งในเวลานั้น,ส่วนปัจจุบันจงซานก็คือบุคคลอันดับหนึ่งของโลกใบนี้ด้วยเช่นกัน.
จงซานจ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้าภพยิน,ดวงตาหดเกร็ง,กลิ่นอายที่น่าเกรงขามปะทุขึ้นมาทันที,กลิ่นอายที่น่าเกรงขามพัดเป่าทุกสิ่งทุกอย่างให้ลอยเคล้ง,มิติอากาศที่สั่นไหวเป็นระลอกพร้อมกับฉีกขาดออกจากกัน,ปรากฏเป็นหลุมดำขนาดใหญ่ฉีกขาดออกจากกัน.
เป็นพลังกดดันมหาศาลที่รุนแรงจนน่าหวาดกลัว,ท้องฟ้าที่กลายเป็นมืดคลึ้มปกคลุมทั่วทุกสารทิศ.
ท้องฟ้าที่เปลี่ยนเป็นมือคลุมไปทั่วหล้า,ท้องฟ้าภพหยินทั้งหมดเวลานี้,เปลี่ยนเป็นมืดคลึ้มอับแสงไปทั้งหมด.
กับความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในภพหยินทำให้ภพหยางเองก็เปลี่ยนไปเช่นกัน,ท้องฟ้าที่มืดลงอีกครั้ง.
ในอดีตนั้นกู่เฉิงตงได้ใช้แผ่นดินแม่ผนึกภพหยิน,ดังนั้นผลกระทบจึงไม่ถูกส่งไปอีกภพ,ทว่าจงซานนั้นไม่ได้ทำเช่นนั้น,ทำให้ท้องฟ้าทั้งสองภพกลายเป็นสีดำไปทั้งหมด.
กำแพงบรรพกาลก่อเกิด!
ม่านพลังป้องกันทั้งสองภพ,กำแพงบรรพกาลก่อเกิด.
ที่เรียกว่าแยกสวรรค์,สะบั้นปฐพี,นั่นก็หมายความว่าจะต้องทะลวงม่านกำแพงบรรพกาลก่อเกิดออกไปนั่นเอง!
ได้เวลาแล้ว.
แววตาของจงซานที่จับจ้องมองกำแพงบรรพกาลก่อเกิด,ด้วยสายตาที่มั่นคง.
ฝ่ามือทั้งสองข้างที่ยืดออกไป,แสงสีเงินที่ส่องประกายระยิบระยับหมุนวนรอบๆ,อักษรรูนสะบั้นสวรรค์ที่ส่องสว่าง,ม่านป้องกันด้านบน,ดวงตาของจงซานที่หรี่เล็ก,ก่อนที่ฝ่ามือทั้งสองจะฟันออกไป.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมมมม!"
ท้องฟ้าภพหยินที่สั่นไหวไปมาในทันที.
รอยขนาดใหญ่,จากฝ่ามือทั้งสองข้างของจงซาน,รอยแยกจากฝ่ามือซ้าย,และรอยแยกจากฝ่ามือขวา,ก่อนที่จงซานจะฟันออกไปอีกครั้ง.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมมมม!"
"ตูมมมมมมมมมมมมมมมมม!"
จงซานที่หยุดฟัน,เสียงที่ดังลั่นไปทั่วภพหยินนั้นรุนแรงมาก,คลื่นกระแทกที่หนักหน่วง,เป็นเหตุให้ยอดเขามากมายในภพหยินพังทะลาย,ผู้คนมากมายเต็มไปด้วยความหวาดกลัว.
ก่อนที่จงซานที่ฟาดฟันโจมตีไปยังจุดเดิมอีกครั้ง,เขามั่นใจว่าอีกไม่นาน,ม่านก่อเกิดบรรพกาลก็จะแยกออก.
ด้วยพลังที่รุนแรงน่าหวาดกลัว,จงซานที่ใช้ร่างกายมนุษย์ในการเปิดมัน,ในอดีตกู่เฉิงตงมีร่างกายที่ไม่แข็งแกร่งนัก,ทำให้ได้รับบาดเจ็บภายใน,ทว่าร่างกายของจงซานที่หลอมกลั่นด้วยวิชากายาเทพอสูร,ทำให้ร่างกายของเขาแข็งแกร่งยิ่งกว่ากู่เฉิงตงนับสิบเท่า,พลังสะท้อนจึงไม่ทำให้จงซานได้รับบาดเจ็บ,กับกายเนื้อที่แข็งแกร่งเช่นนี้,ทำให้จงซานรู้สึกดีเป็นอย่างมาก.
"เปิด!"
ท้ายที่สุด,ฝ่ามือขวาของเขาก็สร้างรอยขนาดใหญ่,พร้อมกับเกิดช่องขนาดเล็กขึ้นมา.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!
กับการโจมตีที่หนักหน่วงรุนแรง,พลังที่ยิ่งใหญ่ที่ดังก้องไปยังภพทั้งสอง,หลายๆคนที่หูดับ,ไม่ได้ยินเสียงอะไรแม้แต่น้อย,แม้ว่าภพทั้งสองจะอยู่ไกลกันมาก,หากแต่กลับได้ยินเสียงระเบิดที่ดังก้องไปทั่วโลก.
Chapter 825 Broken primordial chaos chaos
破鸿蒙混沌
ทะลวงม่านก่อเกิดบรรพกาล.
"ภายในเทียนของข้า,สายฟ้าที่บ้าคลั่ง,มันจะเป็นส่วนหนึ่งความสามารถของเจ้าและขอมอบนามใหม่ว่าของเจ้าว่า,เทียนฟา."จงซานที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
เนตรม่วงเทียนฟ้า,หลังจากที่ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของจงซาน,มันเหลือขนาดเพียงหนึ่งร้อยจั้ง,และยังอยู่ในสภาพอ่อนแอ,พร้อมกับหายเข้าไปในอยู่กลุ่มเมฆสีม่วงช้าๆ.
การโจมตีของฟ้าดินเป็นหายนะ,สร้างหลุมดำขนาดใหญ่ขึ้นบนท้องฟ้า,อากาศที่สั่นไหวฉีกขาดไม่ผสานกัน,ดังนั้นจึงไม่มีใครมองเห็นจงซานผสานเข้ากับเนตรแสงสวรรค์,รับรู้เพียงว่าปรากฏแสงสีม่วงปกคลุมทุกทิศทุกทาง,จากนั้นทุกอย่างก็หายไป,ความตกใจอัศจรรย์ใจที่เกิดขึ้นในใจของทุกคน.
มิติอากาศที่ค่อยๆฟื้นฟูกลับมาช้าๆ,พื้นที่หลุมสองภพ,แผ่นที่ก่อเกิดบรรพกาลที่หลอมรวมเข้ากับแผนภูมิแม่น้ำและขุนเขาอย่างสมบูรณ์.
บนท้องฟ้า,หลังจากที่เนตรแสงสวรรค์ทรยศ,ฟ้าดินโกรธเกรี้ยว,ไม่สามารถอภัยได้,ในเวลาเดียวกัน,จงซานนับเป็นอีกหนึ่งของโจรร้าย,ที่สร้างความโกรธเกรี้ยวของฟ้าดิน.
ในเวลานี้บนท้องฟ้าทุกทิศทุกทาง,เมฆสีชมพูกำลังปรากฏรวมตัวกันขึ้น,หนาขึ้นเรื่อยๆ,ก่อนจะรวมตัวเป็นรูปไข่อีกครั้ง.
"หมายความว่าอย่างไรกัน?"สุ่ยอู๋เหินที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เนตรแสงสวรรค์!"ตี้เสวียนชากล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เนตรแสงสวรรค์อย่างงั้นรึ?
ไม่ใช่ว่าฝ่าบาทจัดการไปแล้วหรอกรึ?"สุ่ยอู๋เหินที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"ถูกแล้ว,เนตรแสงสวรรค์ก่อนหน้านี้หายไปแล้ว,นี่คือเนตรแสงสวรรค์ใหม่ที่ฟ้าดินกำลังสร้างขึ้นใหม่,เพื่อต่อสู้กับฝ่าบาท!"สุ่ยจิงที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
จงซานที่จดจ้องมองเนตรแสงสวรรค์ที่ถูกรวมตัวขึ้นใหม่,แววตาที่เปลี่ยนเป็นเย็นชา.
"ประชาชนของต้าเจิ้งทุกคนรับคำสั่ง!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยเสียงที่เคร่งขรึม.
เสียงที่ดังผ่านวาสนาไปทั่วแผ่นดิน,กระจายไปทั่วโลก,ทั่วทั้งทวีปศักดิ์สิทธิ์,ทั่วทะเล,ส่งต่อคำพูดของจงซานให้กับทุกคนได้ยิน.
ทุกคนที่หยุดกระทำทุกอย่าง,รอคอยฟ้าคำพูดของเซิ่งซ่างด้วยความเคารพ.
"ยืนแขนของพวกเจ้าขึ้นมา,เป็นกำลังให้กับข้า,แยกสวรรค์,สะบั้นปฐพี!"จงซานที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
เสียงของจงซานไม่ได้ดังผ่านไปทั่วภพหยางเท่านั้น,แต่ยังรวมภพหยินเข้าไปด้วย,ทุกคนในโลกเล็กต่างก็ได้ยินเสียงของจงซาน.
"ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!"
เปล่าประชาชน,ข้าราชบริพาร,แม้แต่เผ่าหมาป่า,เผ่าหงเพลิง,เผ่าเต๋าทมิฬ,เผ่ามังกร,เผ่าพยัคฆ์,ทุกคนต่างก็ยกมือขวาขึ้น,มอบพลังออกไป,เป็นการดึงพลังจากทุกคน,พลังงานามหาศาล,ที่ถูกรวมมาก,ทันใดนั้นก็ถูกรวมมายังสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,และเมืองซ่าง.
จากนั้นพลังมหาศาลจากภพหยางก็ถูกส่งไปให้จงซานร่างต้น,ส่วนพลังจากภพหยินก็ถูกส่งไปให้ร่างแยกเงาจงซานอย่างรวดเร็ว.
ภพหยาง.
จงซานที่ยืดขยายร่างออกมาอย่างรวดเร็ว,ร่างกายของเขาที่ขยายออกมาจนน่าสำพรึงกลัว.
ร้อยจั้ง,พันจั้ง,หมื่นจั้ง,ร้อยลี้,พันลี้,หมื่นลี้,แสนลี้,ล้านลี้!
ด้วยการสนับจากอำนาจของต้าเจิ้ง,ทำให้เขากลายเป็นคนที่มีร่างใหญ่โตถึงหนึ่งล้านลี้.
คาดไม่ถึงเลยว่าร่างของจงซานจะมีขนาดถึงหนึ่งล้านลี้,ทำให้ทุกคนจดจ้องมองด้วยท่าทางอัศจรรย์ใจ,คาดไมถึงเลยว่าจะใหญ่โตได้มากมายขนาดนั้น,จากที่ไกลออกไปยังสามารถมองเห็นใบหน้าของจงซานได้.
อย่างไรก็ตามยังไม่หยุดเท่านั้น,ทว่ามันยังขยายได้อีก,เป็นอะไรที่น่าสะพรึงกลัวเป็นอย่างมาก.
ในอดีตกู่เฉิงตงได้ยืมอำนาจเพียงแค่แผ่นดินของต้าโหลวเท่านั้น,ทว่าจงซานในเวลานี้กลับยืมพลังมาจากทั่วโลกใบเล็กเลย.
ร่างที่ใหญ่โตของจงซานที่ทะลวงผ่านชั้นเมฆขึ้นไปสูงสุดลูกหูลูกตา.
ร่างของจงซานที่เต็มไปด้วยพลังอำนาจที่แข็งแกร่งบ้าคลั่ง,เพียงแค่ขยับแขนหรือขาก็ทำให้อากาศรอบๆบิดเบี้ยวได้แล้ว.
เนตรแสงสวรรค์ที่รวมตัวขึ้นใหม่นี้,แน่นอนว่ามันย่อมอ่อนแอกว่าร่างเดิม,ทว่าก็ยังนับว่าทรงพลังไม่น้อย.
เนตรแสงสวรรค์ที่ลืมตาขึ้นมา,ดวงตาหลากสีที่จ้องมองไปยังจงซาน.
ทว่าร่างของจงซานในเวลานี้ที่ใหญ่โตมโหฬารและเต็มไปด้วยพลังพร้อมจะเผชิญหน้าแล้ว.
จงซานที่จ้องมองเนตรแสงสวรรค์ที่กำเนิดใหม่,แววตาที่เผยท่าทางดูแคลน,ก่อนที่จะยืนมือออกไป,ฝ่ามือของเขาที่มีหมอกปรากฏขึ้น,เป็นอักษรนูนสีเงินส่องประกายระยิบระยับ,หากแต่เต็มไปด้วยพลังที่เทียมทานไร้ที่สิ้นสุด.
ฝ่ามือสะบั้นสวรรค์ยืดออกไป,พร้อมกับพุ่งตรงไปยังเนตรแสงสวรรค์ที่กำเนิดใหม่.
ฝ่ามือขนาดใหญ่ของจงซาน,ไม่ได้เล็กไปกว่าเนตรแสงสวรรค์,มือของเขาที่แทรกเข้าไปในชั้นเมม,ฝ่ามือสะบั้นสวรรค์ที่ทะลวงไปยังเนตรแสงสวรรค์.
ทุกคนที่ด้านล่างที่ตำแหน่งหลุมสองภพ,ผู้คนมากมายต่างหวาดผวากับสิ่งที่ได้เห็น.
เจ้าเทียนชาที่กุมกระบี่ของตัวเองเอาไว้,ใบหน้าของเขาเดียวม่วงเดี๋ยวน้ำเงิน,ปรากฏความไม่สบายใจเป็นอย่างมากขึ้น,กับสิ่งที่เขาเห็นเวลานี้ทำให้เขาได้รับบาดแผลทางจิตใจ,มันบดบี้ความมั่นใจของเขาหนักหน่วงกว่าทางกายหลายเท่านัก.
บนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ทุกคนแม้ว่าจะตื่นตะลง,หากแต่ก็เปี่ยมไปด้วยความตื่นเต้น,คาดไม่ถึงเลยว่าฝ่าบาทจะแข็งแกร่งขนาดนี้,นี่เขากำลังทะลวงเนตรแสงสวรรค์อย่างงั้นรึ?
ฝ่าบาทกำลังทำอะไร?
"จงซานกำลังทำอะไร?"เป่ยชิงซือที่สอบถามออกมาน้อยครั้งนักที่น่าจะเป็นคนเอ่ยปาก.
"บางที.......!"กู่เฉียนโหยวที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ไม่รู้เลย!"เป่าเอ๋อที่ส่ายหน้าไปมา.
"ข้ารู้ๆ!"เห่าเม่ยลี่ที่อยู่ข้างๆกล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"หืม?"ทุกคนที่สงสัยจดจ้องมองไปยังเห่าเม่ยลี่.
"จงซานกำลังจะทิ่มดวงตาของเนตรแสงสวรรค์ออกมา!"ดวงตาของเห่าเม่ยลี่ที่กลายเป็นวงรีด้วยความตื่นเต้น.
ทะลวงดึงดวงตาออกมารึ?
ใบหน้าของทุกคนถึงกับกระตุก,เห่าเม่ยลี่ก็คือเห่าเม่ยลี่,ความคิดของนางที่แตกต่างจากคนทั่วไปมาก.
ในหุบเขาแห่งหนึ่งที่ไกลออกไป.
"เชวี๋ยเอ๋อ,เจ้ากล่าวถูกจริงๆ,จงซานผู้นี้น่าหวาดกลัวเกินไปแล้ว,ฝ่ามือของเขา,แทบจะไร้เทียมทาน!"ใบหน้าของบรรพชนตระกูลอี้ที่กลายเป็นแข็งค้าง.
"อืม!"อี้เหลานเชวี๋ยที่สูดหายใจลึก.
"เขาต้องการทำอะไร?"บรรพชนตระกูลเหยี่ยนที่กล่าวสอบถามออกมา.
"ในตอนนี้ยังไม่รู้เลย?"
เป็นความจริง,ในเวลานี้ทุกคนต่างก็คาดการณ์ไปต่างๆนาๆ.
"โครม!!!!!!!"
"ตูมมมมมมมมมมมมม!"
จงซานที่กระชาก,มือขวาที่ทิ่มลงไปในเนตรแสงสวรรค์เกิดระเบิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว.
เสียงระเบิดที่ดังไปทั่วทุกสารทิศ,ดังก้องไปทั่วทั้งโลก.
ทิ่มทะลวงจนเกิดระเบิดอย่างงั้นรึ?
ใบหน้าของทุกคนที่กระตุกเป็นระยะๆ,ฝ่าบาทจะทรงพลังเกินไปแล้ว,กับเนตรแสงสวรรค์ที่ผุดขึ้นมาคาดไม่ถึงเลยว่าจะใช้ฝ่ามือทะลวงจนระเบิดออกมา?
ทะลวงเนตรแสงสวรรค์,ร่างหลักของจงซานต้องการจะแยกสวรรค์ตอนนี้เลยรึไม่?
สายตาของทุกคนที่จับจ้องอย่างคาดหวัง,ทันใดนั้นร่างหลักของจงซานที่ก้าวออกไป,พุ่งเข้าไปในแผนที่บรรพชนก่อเกิดและที่ใจกลางนั้นมีแผนภูมิภูเขาและสายน้ำ.
จงซานร่างหลักที่ลงไปในภพหยิน?
สายตาของทุกคนที่จ้องมองไปยังหลุมสองภพที่วางเปล่า,คนทุกคนที่ภพหยางที่จดจ้องมองตะลึงงัน.
ฝ่าบาทกำลังแยกสวรรค์? ตอนนี้ไม่อยู่แล้ว?
ทุกคนที่เผยแววตาท่าทางงงงัน,มีเพียงเหล่าข้าราชบริพารต้าเจิ้ง,รับรู้ว่าฝ่าบาทต้องการทำอะไร.
การแยกสวรรค์ในครั้งนี้,ฝ่าบาทไม่เพียงแค่แยกสวรรค์ภพหยาง,แต่ยังต้องการแยกสวรรค์ภพหยินด้วย!
ร่างหลักของจงซานที่เคลื่อนที่ลงไปในภพหยินอย่างรวดเร็ว,พร้อมกับรวมกับร่างแยกเงา!
จงซาน,ที่เต็มไปด้วยพลังที่ยิ่งใหญ่.
เขาทีเงยหน้าจ้องมองท้องฟ้าภพหยิน.
ในอดีตนั้น,กู่เฉิงตงได้ใช้อำนาจของดวงดาราจากค่ายกลดาราสวรรค์บรรจบต้าโหลว,เจ็ดเก้าเทวะเพื่อแยกสวรรค์,สะบั้นปฐพี.
หากแต่จงซานไม่จำเป็น,เพราะเขามั่นใจว่า,เพียงแค่ความแข็งแกร่งของตัวเองก็พอแล้ว.
ในเวลานั้นกู่เฉิงตรงได้ใช้แผ่นดินแม่,เพื่อที่จะผนึกภพหยินเอาไว้,จงซานเองก็ไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้นเช่นกัน,เพราะว่าจงซานต้องการที่จะแยกมันออกไปทั้งสองภพ.
วิธีการของจงซานและกู่เฉิงตงนั้นแตกต่างกันอย่างปฏิเสธไม่ได้,นั่นก็เพราะว่าจงซานแข็งแกร่งกว่ากู่เฉิงตงมากนั่นเอง.
เขาที่เป็นบุคคลอันดับหนึ่งในเวลานั้น,ส่วนปัจจุบันจงซานก็คือบุคคลอันดับหนึ่งของโลกใบนี้ด้วยเช่นกัน.
จงซานจ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้าภพยิน,ดวงตาหดเกร็ง,กลิ่นอายที่น่าเกรงขามปะทุขึ้นมาทันที,กลิ่นอายที่น่าเกรงขามพัดเป่าทุกสิ่งทุกอย่างให้ลอยเคล้ง,มิติอากาศที่สั่นไหวเป็นระลอกพร้อมกับฉีกขาดออกจากกัน,ปรากฏเป็นหลุมดำขนาดใหญ่ฉีกขาดออกจากกัน.
เป็นพลังกดดันมหาศาลที่รุนแรงจนน่าหวาดกลัว,ท้องฟ้าที่กลายเป็นมืดคลึ้มปกคลุมทั่วทุกสารทิศ.
ท้องฟ้าที่เปลี่ยนเป็นมือคลุมไปทั่วหล้า,ท้องฟ้าภพหยินทั้งหมดเวลานี้,เปลี่ยนเป็นมืดคลึ้มอับแสงไปทั้งหมด.
กับความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในภพหยินทำให้ภพหยางเองก็เปลี่ยนไปเช่นกัน,ท้องฟ้าที่มืดลงอีกครั้ง.
ในอดีตนั้นกู่เฉิงตงได้ใช้แผ่นดินแม่ผนึกภพหยิน,ดังนั้นผลกระทบจึงไม่ถูกส่งไปอีกภพ,ทว่าจงซานนั้นไม่ได้ทำเช่นนั้น,ทำให้ท้องฟ้าทั้งสองภพกลายเป็นสีดำไปทั้งหมด.
กำแพงบรรพกาลก่อเกิด!
ม่านพลังป้องกันทั้งสองภพ,กำแพงบรรพกาลก่อเกิด.
ที่เรียกว่าแยกสวรรค์,สะบั้นปฐพี,นั่นก็หมายความว่าจะต้องทะลวงม่านกำแพงบรรพกาลก่อเกิดออกไปนั่นเอง!
ได้เวลาแล้ว.
แววตาของจงซานที่จับจ้องมองกำแพงบรรพกาลก่อเกิด,ด้วยสายตาที่มั่นคง.
ฝ่ามือทั้งสองข้างที่ยืดออกไป,แสงสีเงินที่ส่องประกายระยิบระยับหมุนวนรอบๆ,อักษรรูนสะบั้นสวรรค์ที่ส่องสว่าง,ม่านป้องกันด้านบน,ดวงตาของจงซานที่หรี่เล็ก,ก่อนที่ฝ่ามือทั้งสองจะฟันออกไป.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมมมม!"
ท้องฟ้าภพหยินที่สั่นไหวไปมาในทันที.
รอยขนาดใหญ่,จากฝ่ามือทั้งสองข้างของจงซาน,รอยแยกจากฝ่ามือซ้าย,และรอยแยกจากฝ่ามือขวา,ก่อนที่จงซานจะฟันออกไปอีกครั้ง.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมมมม!"
"ตูมมมมมมมมมมมมมมมมม!"
จงซานที่หยุดฟัน,เสียงที่ดังลั่นไปทั่วภพหยินนั้นรุนแรงมาก,คลื่นกระแทกที่หนักหน่วง,เป็นเหตุให้ยอดเขามากมายในภพหยินพังทะลาย,ผู้คนมากมายเต็มไปด้วยความหวาดกลัว.
ก่อนที่จงซานที่ฟาดฟันโจมตีไปยังจุดเดิมอีกครั้ง,เขามั่นใจว่าอีกไม่นาน,ม่านก่อเกิดบรรพกาลก็จะแยกออก.
ด้วยพลังที่รุนแรงน่าหวาดกลัว,จงซานที่ใช้ร่างกายมนุษย์ในการเปิดมัน,ในอดีตกู่เฉิงตงมีร่างกายที่ไม่แข็งแกร่งนัก,ทำให้ได้รับบาดเจ็บภายใน,ทว่าร่างกายของจงซานที่หลอมกลั่นด้วยวิชากายาเทพอสูร,ทำให้ร่างกายของเขาแข็งแกร่งยิ่งกว่ากู่เฉิงตงนับสิบเท่า,พลังสะท้อนจึงไม่ทำให้จงซานได้รับบาดเจ็บ,กับกายเนื้อที่แข็งแกร่งเช่นนี้,ทำให้จงซานรู้สึกดีเป็นอย่างมาก.
"เปิด!"
ท้ายที่สุด,ฝ่ามือขวาของเขาก็สร้างรอยขนาดใหญ่,พร้อมกับเกิดช่องขนาดเล็กขึ้นมา.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!
กับการโจมตีที่หนักหน่วงรุนแรง,พลังที่ยิ่งใหญ่ที่ดังก้องไปยังภพทั้งสอง,หลายๆคนที่หูดับ,ไม่ได้ยินเสียงอะไรแม้แต่น้อย,แม้ว่าภพทั้งสองจะอยู่ไกลกันมาก,หากแต่กลับได้ยินเสียงระเบิดที่ดังก้องไปทั่วโลก.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น