Immortality Chapter 778 Ying's invitation
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 778 คำเชิญจากหยิง.
Chapter 778 Ying's
invitation
หลุมดำขนาดใหญ่ที่ค่อยๆฟื้นคืนกลับมาช้าๆ,หลุมดำที่เกิดจากการระเบิดของหลุมสังสารวัฏนั้นรุนแรงมาก,ยืดยาวไปจนถึงเมืองซ่าง,โชคดีที่มีค่ายกลดาราสวรรค์บรรจบต้าโหลว,จึงสามารถรับประกันความปลอดภัยของเมืองซ่างได้.
จงซานที่เต็มไปด้วยความระวังคนทั้งสาม,ในเวลานี้คนทั้งสามเองก็จ้องมองจงซานด้วยความระวังเช่นกัน.
โดยเฉพาะเทียนไล,ในเวลานี้ดวงตาของเทียนไลเต็มไปด้วยความมืดคลึ้ม,เทียนไลที่มีอุปกรณ์ต้าเซียน,พลังของมันถึงแม้ว่าจะถูกจำกัดเอาไว้,แต่ก็สามารถกำราบโลกใบเล็กได้เลย.
"เซิ่งซ่างต้าเจิ้ง,จงซานรึ?"
ขณะที่พวกเขากำลังประจันหน้ากันอยู่นั้น,จากที่ไกลออกไปก็ได้ยินเสียงดังขึ้นในทันที!
ได้ยินเสียงดังกล่าว,จงซานที่ต้องขมวดคิ้วไปมา,แววตาที่ตื่นตระหนก,เพราะว่าจงซานไม่รู้สึกการมาของคนที่เอ่ยเลย,เป็นใครกัน?
ฝั่งของเทียนไลทั้งสามคนก็เช่นกัน.
ทุกคนที่หันหน้าไปพร้อมๆกัน.
ที่ยอดเขาสูงที่ไกลออกไปนั้น,ราวกับว่าพวกเขาแหวกอากาศออกมา,คนสองคนไม่รู้ว่ามาจากใหน?
ร่างของทั้งสองที่แปลกประหลาด,ร่างกายเป็นสีเขียว,ดูเลือนใสเล็กน้อย,คล้ายกับเจตภูติ.
ไม่,ไม่ใช่ภูติ,แต่เป็นเพียงดวงวิญญาณ?
เหยี่ยนฉงจื่อเคยกล่าวให้เขาฟังว่าเมื่อคนตายไป,วิญญาณก็จะกลายเป็นภูติ,และดวงวิญญาณนั้นก็สามารถกลับมามีชีวิตได้หากว่ามีศพที่เข้ากันได้,สำหรับคนที่ยังไม่ตาย,มีบางคนที่มีความสามารถแยกวิญญาณออกมาและสามารถกลับสู่ร่างเดิมได้,ส่วนภูตินั้นทำได้แค่ครอบครองร่างเท่านั้น,ศพถึงแม้นว่าจะเพิ่งตายก็ตามเมื่อวิญญาณกลายเป็นภูติกลับมา,ก็จะถูกเรียกว่าสิ่งร่างเท่านั้น.
ดวงวิญญาณนี้เป็นสีเขียวอ่อนๆ,ทว่าภูตินั้นจะมีสีเขียวเข้ม.
เป็นไปได้ว่า,วิญญาณนี้ยังไม่ได้แยกจากร่าง,เพียงแค่ออกมาจากร่างกาย,วิญญาณที่ออกมาจากร่างกายปรกติแล้วจะแตกสลายได้ง่าย,ทว่าหากผสานกลับปราณหยินที่รุนแรงก็จะกลายเป็นภูติ.
ที่ปรากฏตอนนี้หมายความว่าอย่างไร?
ดวงวิญญาณสองดวง? วิญญาณจริงๆรึ?
วิญญาณแต่ละดวง,ยังถือกกระบี่อีกด้วย,กระบี่นั่น,ไม่สามารถมองเห็นใบกระบี่.
ดวงวิญญาณ? คาดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นจิญญาณกระบี่ด้วย?
คนทั้งสองเป็นใคร? พวกเขายังคงมีร่างเนื้ออยู่,เตรียมกลับเข้าร่างอย่างงั้นรึ?
แต่ว่า...........
"เจ้าเป็นใคร?"จงซานที่สอบถามออกไป.
"ต้าฉิน,หวังเจียน,คารวะเซิ่งซ่างต้าเจิ้ง!"
"ต้าฉิน,เมิ่งเทียน,คารวะเซิ่งซ่างต้าเจิ้ง!"
คนทั้งสองที่กล่าวออกมาในทันที.
"หวังเจียน?
เมิ่งเทียน?"จงซานที่ดวงตาหดเกร็ง.
"ข้าและเมิ่งเทียนเพิ่งกลับมาจากโลกใบใหญ่,โดยได้รับคำสั่งจากเซิ่งซ่าง,ให้เดินทางมาช่วยเซิ่งซ่างต้าเจิ้ง!"หวังเจี้ยนที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"เพิ่งกลับมาจากโลกใบใหญ่รึ?พวกเจ้าไม่จำเป็นต้องใช้วิธี
ดวงวิญญาณหวนกลับหรอกรึ?"จงซานที่ต้องขมวดคิ้วไปมา.
"เซิ่งซ่างต้าเจิ้งคาดไม่ถึงเลยว่าจะรับรู้เรื่องราวกับต้าฉินอย่างดี,ข้าและเมิ่งเทียนนั้นรับหน้าทีในการดูแลอาณาจักรแห่งหนึ่ง! ข้าและเมิ่งเทียนสามารถถอดดวงวิญญาณได้,ไม่จำเป็นต้องใช้วิถีเช่นสวีฝู!"หวังเจี้ยนกล่าวพลางถอนหายใจ.
"หยิง?
หยิงรับรู้ว่าข้าจะมีอันตรายอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"รอให้ข้าจัดการศัตรูของต้าเจิ้งก่อน,แล้วค่อยกล่าวรายระเอียดก็แล้วกัน!"หวังเจียนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
จงซานที่จ้องมองดวงวิญญาณทั้งสอง,พร้อมกับพยักหน้า.
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า? พูดจาใหญ่โตหน้าไม่อาย,ดวงวิญญาณสองดวง,คาดไม่ถึงเลยว่าจะกล้ากล่าวว่ามาจากโลกใบใหญ่?"เทียนไลที่หัวเราะออกมาด้วยน้ำเสียงดูแคลน.
หวังเจียนจ้องมองไปยังเทียนไล,พร้อมกับกล่าวออกมาว่า,"เมิ่งเทียน,รีบจัดการเลยดีกว่า!"
"อืม!"เมิ่งเทียนพยักหน้ารับ.
หวังเจี้ยนที่ชักกระบี่ออกมาจากเอวช้าๆ,ใบกระบี่ที่ส่องประกายแสงสีแดงสว่างจ้าระเบิดออกมา,แสงสีแดงที่ปกคลุมพื้นที่รอบๆ,จิตสังหารที่ดุร้ายรุนแรงแผ่ออกไป,แรงกดันที่ทำให้หัวใจคนที่จ้องมองสั่นไหว,กลิ่นอายแห่งการฆ่าฟันมากมายมหาศาล,จงซานที่รับรู้ว่าดูคล้ายกับกระบี่ลู่เซียนเป็นอย่างมาก.
อย่างไรก็ตาม,ที่แตกต่างจากกระบี่ลู่เซียน,กระบี่ของหวังเจี้ยนนั้น,เต็มไปด้วยความกระหายโลหิตอย่างรุนแรง,แม้แต่ทำให้จิตใจสับสน,จงซานที่รับรู้ได้ว่า,เขาได้ยินเสียงของวิญญาณร้ายกำลังร้องโหยหวนบ้าคลั่งจากระบี่ของหวังเจียน.
ส่วนเมิ่งเทียน,กระบี่ที่เขาชักออกมานั้นเป็นกระบี่สีดำทมิฬ,จิตสังหารที่รุนแรงไม่ได้ด้อยกว่าหวังเจียนแม้แต่น้อย,เป็นกระบี่ที่ยากจะมีใครเทียบได้เช่นกัน..
"กระบี่โลหิตอย่างงั้นรึ?
กระบี่นั่นดื่มโลหิตคนมากมายขนาดใหนกันถึงได้มีจิตสังหารที่รุนแรงขนาดนั้น?"เทียนไลที่เผยใบหน้าหวาดหวั่นเป็นครั้งแรก.
"มากมายเท่าไหร่อย่างงั้นรึ?
ข้าจำไม่ได้,จำได้เมื่อเร็วๆนี้,เพิ่งสังหารคนไปสองราชวงศ์สวรรค์!"หวังเจียนกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
สังหารไปสองราชวงศ์สวรรค์อย่างงันรึ?
"ถอย!"
ไร้ซึ่งลังเล,เทียนไลนำผู้ใต้บังคับบัญชาสองคนหนีไปในทันที.
เทียนไลนั้นแข็งแกร่ง,จงซานเข้าใจชัดเจน,คาดไม่ถึงเลยว่าหลังจากที่เห็นกระบี่ของหวังเจียน,กลับวิ่งหนีอย่างงั้นรึ?
หวังเจียนมีความแข็งแกร่งขนาดใหนกัน?
หวังเจียนและเมิ่งเทียนที่พุ่งออกไปไล่ล่าในทันที.
แทบจะในทันที,ที่ทุกคนหายไป,จงซานที่จ้องมองอย่างเย็นชา,กวาดตามองรอบๆไม่มีใครแล้ว.
"ปัง!"
ร่างของจงซานที่ระเบิดออกมาเสียงดัง,สลายหายไปในอากาศ,นี่ไม่ใช่ร่างหลักจงซาน,เป็นเพียงร่างโคลนของจงซานเท่านั้นเอง.
ส่วนร่างจริง,ในเวลานี้ยืนอยู่ด้านหน้าวิหารปูซือ.
ที่ด้านหน้าตำหนักปู่ซือ,จงซานที่โบกมือให้เหล่าเสนาธิการแยกย้ายกันไป.
"หนานกงเซิ่ง,ปลดค่ายกล!"จงซานออกคำสั่ง.
"รับทราบ!"
จากนั้นเมืองซ่างก็ยกเลิกค่ายกล,จงซานที่ยืนรออยู่ด้านหน้าตำหนักปู่ซือ.
หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วยาม,หวังเจียนและเมิ่งเทียนก็กลับมา!
"แม่ทัพทั้งสอง?
เป็นอย่างไรบ้าง?"จงซานสอบถาม.
"ผู้ใต้บังคับบัญชาทั้งสองถูกพวกเราสังหารแล้ว,มีเพียงตัวหัวหน้าที่หนีไปได้,ทว่าเขาถูกกระบี่ข้าไป,คงจะมีชีวิตได้อีกไม่นานเท่าไหร่!"ใบหน้าของหวังเจี้ยนที่กล่าวรับรอง.
จงซานจ้องมองไปยังหวังเจี้ยน,พร้อมกับพยักหน้า.
เหยี่ยนฉงจื่อและหนานกงเซิ่งที่อยู่ข้างๆตอนนี้ขมวดคิ้วไปมา.
"ดวงวิญญาณ?
คาดไม่ถึงเลยว่าจะสามารถอยู่ในสภาพวิญญาณได้?
หนำซ้ำดวงวิญญาณยังสามารถสังหารคนเหล่านั้นได้อีก!"เหยี่ยนฉงจื่อที่เผยใบหน้าที่ตื่นตระหนก.
จงซานที่จ้องมองไปยังหวังเจียน.
"เพราะว่าอยู่ในรูปลักษณ์วิญญาณ,พวกเราจึงสามารถเข้ามาในโลกใบเล็กได้,ไม่เช่นนั้นก็ต้องใช้วิธี,ดวงวิญญาณหวนกลับ,พลังของพวกเราจะลดลงเป็นอย่างมาก!"หวังเจี้ยนกล่าว.
"แม่ทัพหวังเจี้ยน,ท่านยังไม่ตอบข้าเลยว่า,ทำไมถึงได้รู้ว่าเมืองซ่างกำลังประสบความยากลำบาก?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง.
"เป็นเซียนเซิงกุยกู่จื่อที่พยากรณ์,แม้นว่าใต้ซือกุยกูซือจะบอกแค่ว่าเมืองซ่างกำลังยากลำบาก,ทว่าฝ่าบาทก็ส่งพวกเรามาที่นี่,ให้ข้าและเมิ่งเทียนมาช่วยเหลือ! เพื่อสร้างมิตรภาพ!"หวังเจี้ยนที่กล่าวออกมาตรงๆ.
ดูเหมือนว่าจะกล่าวออกมาตรงๆ,คาดไม่ถึงเลยว่าหวังเจียนจะกล่าวออกมาตรงๆเลยรึ?
"หืม?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"ฝ่าบาทให้ข้าส่งข้อความมาด้วย,เรื่องนี้จึงไม่จำเป็นต้องปิดบังเซิ่งซ่างต้าเจิ้ง,เพราะมันไม่จำเป็นแม้แต่น้อย."หวังเจียนกล่าว.
"หยิง? นับเป็นคนที่ตรงไปตรงมาจริงๆ!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจ.
หวังเจียนที่เผยยิ้มออกมาเล้กน้อย.
"เป็นกุยกู่ซือ,ปรจารย์ฮวงจุ้ยของต้าฉินอย่างงั้นรึ?
ว่าแต่ใต้ซือกุยกูซือสืบทอดชีพจรอะไรอย่างงั้นรึ?"จงซานที่สอบถามออกไป.
"ต้องขออภัย,เรื่องนี้เป็นเรื่องสวนตัวของเซียนเซิงกุยกู่ซือ,พวกเราไม่สะดวกที่จะตอบ!"หวังเจียนส่ายหน้าไปมา.
จงซานพยักหน้า,สูดหายใจลึกและกล่าวออกมา,"มีคำพูดใดที่หยิงฝากมาถึงข้าอย่างงั้นรึ?"
"ฝ่าบาทเชิญร่างหลักของท่าน,ไปยังเมืองเซียนหยาง! พูดคุยกับฝ่าบาทเกี่ยวกับโลกใบเล็ก!"หวังเจียนกล่าว.
"หืม?"จงซานที่ดวงตาหดเกร็ง.
เมืองเซียนหยางอย่างงั้นรึ? หยิงต้องการพบอย่างงั้นรึ?
แล้วทำไมต้องเป็นเมืองเซียนหยาง?
"ไปหรือไม่นั้น,แล้วแต่เซิ่งซ่างต้าเจิ้ง,ข้าและเมิ่งเทียนนั้นเพียงแค่มาส่งสารเท่านั้น! ขอลา!"หวังเจี้ยนกล่าว.
จากนั้น,หวังเจียนและเมิ่งเทียนก็แสดงความเคารพ,และหายไปจากเมืองซ่างในทันที.
จ้องมองดวงวิญญาณที่คืนกลับแล้ว,จงซานสูดหายใจลึก.
"ฝ่าบาท,ดวงวิญญาณทั้งสองนั่น,การที่แยกออกมาจากร่างต้นได้,พลังน่าจะเทียบเท่ากับเซียนสวรรค์เป็นอย่างต่ำ!"เหยี่ยนฉงจื่อกล่าว.
"หืม?"
"ดวงวิญญาณ,นับว่าเป็นส่วนที่อ่อนแอที่สุดของชีวิต,คาดไม่ถึงเลยว่าแม้แต่ในรูปลักษณ์วิญญาณยังสังหารยอดฝีมือได้,หากกลับสู่ร่างตน,เฉินไม่กล้าที่จะประมาณเลย!"เหยี่ยนฉงจื่อกล่าวพลางสูดหายใจลึก.
"ต้าฉิน,ลึกล้ำจนคาดไม่ถึง!"หนานกงเซิ่งที่สูดหายใจลึกเช่นกัน.
ภพหยาง,สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ตำหนักเทียนหยวน.
เกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นที่ภพหยิน,จงซานไม่ได้ปกปิดต่อเหล่าเสนาธิการคนสำคัญ.
"หวังเจียน? รูปลักษณ์วิญญาณ,คาดไม่ถึงเลยว่าจะแข็งแกร่งขนาดนั้นเลยรึ?"ตี้เสวียนชาที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ความแข็งแกร่งของต้าฉินนั้น,ควรจะแข็งแกร่งยิ่งกว่าราชวงศ์สวรรค์,มีพลังที่แข็งแกร่งเกินจะคาดได้,ทำไมพวกเขายังคงอยู่ในโลกใบเล็กกัน?"เจ้าโส่วเซี่ยงที่ขมวดคิ้วไปมา.
จงซานที่เคาะไปที่พยักพิงเบาๆ,พลางครุ่นคิดไปมา.
"ฝ่าบาท,หยิงเชิญ,จะตัดสินใจอย่างไร?"สุ่ยอู๋เหินที่จ้องมองไปยังจงซาน.
เหล่าข้าราชบริพารจ้องมองไปยังจงซาน,เดินทางไปยังเซียนหยาง?
หยิงเชิญฝ่าบาทไปยังเมืองหลวงของเขาอย่างงันรึ?
"ฝ่าบาท,เฉินมีข้อสงสัย!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาในทันที.
"หืม?"
"หวังเจียนและเมิ่งเทียน,เป็นคนของตาฉินจริงรึ?
คนที่ส่งคำพูดต่อฝ่าบาท,เป็นคำพูดของหยิงจริงๆหรือไม่?"อี้เหยี่ยนที่แสดงท่าทางแคลงใจ.
เหล่าข้าราชบริพารต่างก็พยักหน้าตาม,เรื่องนี้จะประมาทไม่ได้เช่นกัน.
"โปรดวางใจ,คนทั้งสองเป็นคนของต้าฉิน,นอกจากนี้ยังเป็นคนที่จงรักษ์ภัคดีต่อหยิงมาก!"จงซานที่กล่าวยืนยัน.
"เช่นนั้นแล้วฝ่าบาทตัดสินใจอย่างไร?
กับความคิดของหยิงยากที่จะมีใครบอกได้,ต้าฉินตอนนี้,พวกเขาต้องการจะทำอะไรอย่างงั้นรึ?"อี้เหยี่ยนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ฝ่าบาท,หยิงกำลังคิดร้ายกับฝ่าบาทหรือไม่?"สุ่ยอู๋เหินที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.
จงซานที่ครุ่นคิดและส่ายหน้าไปมา.
"อี้เหยี่ยน,พรุ่งนี้เจ้าเดินทางไปต้าฉินพร้อมกับข้า!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ.
"ครับ!"อี้เหยี่ยนที่รับคำในทันที.
เกี่ยวกับความปลอดภัย,จงซานไม่ได้สนใจ,เพราะว่าจงซานรู้ว่าไม่มีอันตรายแน่,เพราะว่าบัวหงหลวนนั้นไม่ได้เปลี่ยนสี,ในทางตรงข้าม,จงซานก็รู้สึกว่าต้องการรู้ว่าต้าฉินจะอยู่เฉยๆ,หรือว่ากำลังเตรียมแผนการใหญ่อะไรหรือไม่?
เช้าวันถัดมา,จงซานที่นำอี้เหยี่ยนเดินทางไปยังต้าฉิน,ระหว่างทาง.
"ฝ่าบาท,ครั้งนี้,นำเฉินมาด้วยต้องการทำอะไรอย่างงั้นรึ?"อี้เหยี่ยนสอบถาม.
"ข้าจะไปพบหยิง,ส่วนเจ้าไปพบกุยกู่ซือ!"
"ครับ!"
หลังจากนั้นสิบวัน,จงซานก็นำอี้เหยี่ยนเดินทางไปถึงเมืองเซียนหยาง,ขณะที่ใกล้เข้ามา,กับพบคนกลุ่มหนึ่งที่มารออยู่,ผู้นำของพวกเขาก็คือเสนาบดีต้าฉิน,ลู่ปู้เหว่ย.
"เซิ่งซ่างต้าเจิ้ง,ไม่พบกันนาน!"หลู่ปู้เหว่ยเผยยิ้มออกมา.
"เสนาบดีลู่?
ท่านรู้ได้อย่างไรว่าข้าจะเดินทางมาเซียนหยางในวันนี้?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เซียนเซิง,กุยกูซือได้ทำนายเอาไว้วันนี้,ฝ่าบาทจึงได้ส่งข้ามาตอนรับท่านโดยเฉพาะ!"ลู่ปู้เหว่ยกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
เป็นกุยกูซืออย่างงั้นรึ?
นี่เขาทำนายได้แม้กระทังการเดินทางของเขาที่จะมาถึงวันนี้เลยรึ?
กุยกูซือจะมีความสามารถที่จะไม่ธรรมดาซะแล้ว,นี่เขาเป็นเพียงแค่ผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยจริงๆรึ?
พยากรณ์อย่างงั้นรึ?
หลายปีภายในทวีปศักดิ์สิทธิ์,จงซานยังไม่เคยเจอใครที่เป็นยอดฝีมือด้านพยากรณ์เลยไม่ใช่รึ?
"เชิญ!"ลู่ปู้เหว่ยกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"อืม!"จงซานพยักหน้า.
จากนั้นพวกเขาก็นำทางจงซาน,บินตรงไปยังเมืองเซียนหยาง.
อี้เหยี่ยนที่ขอตัว,ไปยังหอการค้าต้าหรง,แน่นอนว่าเขาต้องการข้อมูลสักเล็กน้อยจากหอการค้าต้าหรง.
จงซานที่ถูกนำไปยังวังหลวง,ไม่ได้เข้าไปในท้องพระโรง,หากแต่ถูกนำไปยังตำหนักแห่งหนึ่งโดยลู่ปู้เหว่ย.
"ฝ่าบาทรออยู่ด้านใน,ท่านเข้าไปพบกับฝ่าบาทได้เลย!"ลู่ปู้เหว่ยกล่าว.
Chapter 778 Ying's
invitation
嬴的邀请
คำเชิญจากหยิง.
หลุมดำขนาดใหญ่ที่ค่อยๆฟื้นคืนกลับมาช้าๆ,หลุมดำที่เกิดจากการระเบิดของหลุมสังสารวัฏนั้นรุนแรงมาก,ยืดยาวไปจนถึงเมืองซ่าง,โชคดีที่มีค่ายกลดาราสวรรค์บรรจบต้าโหลว,จึงสามารถรับประกันความปลอดภัยของเมืองซ่างได้.
จงซานที่เต็มไปด้วยความระวังคนทั้งสาม,ในเวลานี้คนทั้งสามเองก็จ้องมองจงซานด้วยความระวังเช่นกัน.
โดยเฉพาะเทียนไล,ในเวลานี้ดวงตาของเทียนไลเต็มไปด้วยความมืดคลึ้ม,เทียนไลที่มีอุปกรณ์ต้าเซียน,พลังของมันถึงแม้ว่าจะถูกจำกัดเอาไว้,แต่ก็สามารถกำราบโลกใบเล็กได้เลย.
"เซิ่งซ่างต้าเจิ้ง,จงซานรึ?"
ขณะที่พวกเขากำลังประจันหน้ากันอยู่นั้น,จากที่ไกลออกไปก็ได้ยินเสียงดังขึ้นในทันที!
ได้ยินเสียงดังกล่าว,จงซานที่ต้องขมวดคิ้วไปมา,แววตาที่ตื่นตระหนก,เพราะว่าจงซานไม่รู้สึกการมาของคนที่เอ่ยเลย,เป็นใครกัน?
ฝั่งของเทียนไลทั้งสามคนก็เช่นกัน.
ทุกคนที่หันหน้าไปพร้อมๆกัน.
ที่ยอดเขาสูงที่ไกลออกไปนั้น,ราวกับว่าพวกเขาแหวกอากาศออกมา,คนสองคนไม่รู้ว่ามาจากใหน?
ร่างของทั้งสองที่แปลกประหลาด,ร่างกายเป็นสีเขียว,ดูเลือนใสเล็กน้อย,คล้ายกับเจตภูติ.
ไม่,ไม่ใช่ภูติ,แต่เป็นเพียงดวงวิญญาณ?
เหยี่ยนฉงจื่อเคยกล่าวให้เขาฟังว่าเมื่อคนตายไป,วิญญาณก็จะกลายเป็นภูติ,และดวงวิญญาณนั้นก็สามารถกลับมามีชีวิตได้หากว่ามีศพที่เข้ากันได้,สำหรับคนที่ยังไม่ตาย,มีบางคนที่มีความสามารถแยกวิญญาณออกมาและสามารถกลับสู่ร่างเดิมได้,ส่วนภูตินั้นทำได้แค่ครอบครองร่างเท่านั้น,ศพถึงแม้นว่าจะเพิ่งตายก็ตามเมื่อวิญญาณกลายเป็นภูติกลับมา,ก็จะถูกเรียกว่าสิ่งร่างเท่านั้น.
ดวงวิญญาณนี้เป็นสีเขียวอ่อนๆ,ทว่าภูตินั้นจะมีสีเขียวเข้ม.
เป็นไปได้ว่า,วิญญาณนี้ยังไม่ได้แยกจากร่าง,เพียงแค่ออกมาจากร่างกาย,วิญญาณที่ออกมาจากร่างกายปรกติแล้วจะแตกสลายได้ง่าย,ทว่าหากผสานกลับปราณหยินที่รุนแรงก็จะกลายเป็นภูติ.
ที่ปรากฏตอนนี้หมายความว่าอย่างไร?
ดวงวิญญาณสองดวง? วิญญาณจริงๆรึ?
วิญญาณแต่ละดวง,ยังถือกกระบี่อีกด้วย,กระบี่นั่น,ไม่สามารถมองเห็นใบกระบี่.
ดวงวิญญาณ? คาดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นจิญญาณกระบี่ด้วย?
คนทั้งสองเป็นใคร? พวกเขายังคงมีร่างเนื้ออยู่,เตรียมกลับเข้าร่างอย่างงั้นรึ?
แต่ว่า...........
"เจ้าเป็นใคร?"จงซานที่สอบถามออกไป.
"ต้าฉิน,หวังเจียน,คารวะเซิ่งซ่างต้าเจิ้ง!"
"ต้าฉิน,เมิ่งเทียน,คารวะเซิ่งซ่างต้าเจิ้ง!"
คนทั้งสองที่กล่าวออกมาในทันที.
"หวังเจียน?
เมิ่งเทียน?"จงซานที่ดวงตาหดเกร็ง.
"ข้าและเมิ่งเทียนเพิ่งกลับมาจากโลกใบใหญ่,โดยได้รับคำสั่งจากเซิ่งซ่าง,ให้เดินทางมาช่วยเซิ่งซ่างต้าเจิ้ง!"หวังเจี้ยนที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"เพิ่งกลับมาจากโลกใบใหญ่รึ?พวกเจ้าไม่จำเป็นต้องใช้วิธี
ดวงวิญญาณหวนกลับหรอกรึ?"จงซานที่ต้องขมวดคิ้วไปมา.
"เซิ่งซ่างต้าเจิ้งคาดไม่ถึงเลยว่าจะรับรู้เรื่องราวกับต้าฉินอย่างดี,ข้าและเมิ่งเทียนนั้นรับหน้าทีในการดูแลอาณาจักรแห่งหนึ่ง! ข้าและเมิ่งเทียนสามารถถอดดวงวิญญาณได้,ไม่จำเป็นต้องใช้วิถีเช่นสวีฝู!"หวังเจี้ยนกล่าวพลางถอนหายใจ.
"หยิง?
หยิงรับรู้ว่าข้าจะมีอันตรายอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"รอให้ข้าจัดการศัตรูของต้าเจิ้งก่อน,แล้วค่อยกล่าวรายระเอียดก็แล้วกัน!"หวังเจียนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
จงซานที่จ้องมองดวงวิญญาณทั้งสอง,พร้อมกับพยักหน้า.
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า? พูดจาใหญ่โตหน้าไม่อาย,ดวงวิญญาณสองดวง,คาดไม่ถึงเลยว่าจะกล้ากล่าวว่ามาจากโลกใบใหญ่?"เทียนไลที่หัวเราะออกมาด้วยน้ำเสียงดูแคลน.
หวังเจียนจ้องมองไปยังเทียนไล,พร้อมกับกล่าวออกมาว่า,"เมิ่งเทียน,รีบจัดการเลยดีกว่า!"
"อืม!"เมิ่งเทียนพยักหน้ารับ.
หวังเจี้ยนที่ชักกระบี่ออกมาจากเอวช้าๆ,ใบกระบี่ที่ส่องประกายแสงสีแดงสว่างจ้าระเบิดออกมา,แสงสีแดงที่ปกคลุมพื้นที่รอบๆ,จิตสังหารที่ดุร้ายรุนแรงแผ่ออกไป,แรงกดันที่ทำให้หัวใจคนที่จ้องมองสั่นไหว,กลิ่นอายแห่งการฆ่าฟันมากมายมหาศาล,จงซานที่รับรู้ว่าดูคล้ายกับกระบี่ลู่เซียนเป็นอย่างมาก.
อย่างไรก็ตาม,ที่แตกต่างจากกระบี่ลู่เซียน,กระบี่ของหวังเจี้ยนนั้น,เต็มไปด้วยความกระหายโลหิตอย่างรุนแรง,แม้แต่ทำให้จิตใจสับสน,จงซานที่รับรู้ได้ว่า,เขาได้ยินเสียงของวิญญาณร้ายกำลังร้องโหยหวนบ้าคลั่งจากระบี่ของหวังเจียน.
ส่วนเมิ่งเทียน,กระบี่ที่เขาชักออกมานั้นเป็นกระบี่สีดำทมิฬ,จิตสังหารที่รุนแรงไม่ได้ด้อยกว่าหวังเจียนแม้แต่น้อย,เป็นกระบี่ที่ยากจะมีใครเทียบได้เช่นกัน..
"กระบี่โลหิตอย่างงั้นรึ?
กระบี่นั่นดื่มโลหิตคนมากมายขนาดใหนกันถึงได้มีจิตสังหารที่รุนแรงขนาดนั้น?"เทียนไลที่เผยใบหน้าหวาดหวั่นเป็นครั้งแรก.
"มากมายเท่าไหร่อย่างงั้นรึ?
ข้าจำไม่ได้,จำได้เมื่อเร็วๆนี้,เพิ่งสังหารคนไปสองราชวงศ์สวรรค์!"หวังเจียนกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
สังหารไปสองราชวงศ์สวรรค์อย่างงันรึ?
"ถอย!"
ไร้ซึ่งลังเล,เทียนไลนำผู้ใต้บังคับบัญชาสองคนหนีไปในทันที.
เทียนไลนั้นแข็งแกร่ง,จงซานเข้าใจชัดเจน,คาดไม่ถึงเลยว่าหลังจากที่เห็นกระบี่ของหวังเจียน,กลับวิ่งหนีอย่างงั้นรึ?
หวังเจียนมีความแข็งแกร่งขนาดใหนกัน?
หวังเจียนและเมิ่งเทียนที่พุ่งออกไปไล่ล่าในทันที.
แทบจะในทันที,ที่ทุกคนหายไป,จงซานที่จ้องมองอย่างเย็นชา,กวาดตามองรอบๆไม่มีใครแล้ว.
"ปัง!"
ร่างของจงซานที่ระเบิดออกมาเสียงดัง,สลายหายไปในอากาศ,นี่ไม่ใช่ร่างหลักจงซาน,เป็นเพียงร่างโคลนของจงซานเท่านั้นเอง.
ส่วนร่างจริง,ในเวลานี้ยืนอยู่ด้านหน้าวิหารปูซือ.
ที่ด้านหน้าตำหนักปู่ซือ,จงซานที่โบกมือให้เหล่าเสนาธิการแยกย้ายกันไป.
"หนานกงเซิ่ง,ปลดค่ายกล!"จงซานออกคำสั่ง.
"รับทราบ!"
จากนั้นเมืองซ่างก็ยกเลิกค่ายกล,จงซานที่ยืนรออยู่ด้านหน้าตำหนักปู่ซือ.
หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วยาม,หวังเจียนและเมิ่งเทียนก็กลับมา!
"แม่ทัพทั้งสอง?
เป็นอย่างไรบ้าง?"จงซานสอบถาม.
"ผู้ใต้บังคับบัญชาทั้งสองถูกพวกเราสังหารแล้ว,มีเพียงตัวหัวหน้าที่หนีไปได้,ทว่าเขาถูกกระบี่ข้าไป,คงจะมีชีวิตได้อีกไม่นานเท่าไหร่!"ใบหน้าของหวังเจี้ยนที่กล่าวรับรอง.
จงซานจ้องมองไปยังหวังเจี้ยน,พร้อมกับพยักหน้า.
เหยี่ยนฉงจื่อและหนานกงเซิ่งที่อยู่ข้างๆตอนนี้ขมวดคิ้วไปมา.
"ดวงวิญญาณ?
คาดไม่ถึงเลยว่าจะสามารถอยู่ในสภาพวิญญาณได้?
หนำซ้ำดวงวิญญาณยังสามารถสังหารคนเหล่านั้นได้อีก!"เหยี่ยนฉงจื่อที่เผยใบหน้าที่ตื่นตระหนก.
จงซานที่จ้องมองไปยังหวังเจียน.
"เพราะว่าอยู่ในรูปลักษณ์วิญญาณ,พวกเราจึงสามารถเข้ามาในโลกใบเล็กได้,ไม่เช่นนั้นก็ต้องใช้วิธี,ดวงวิญญาณหวนกลับ,พลังของพวกเราจะลดลงเป็นอย่างมาก!"หวังเจี้ยนกล่าว.
"แม่ทัพหวังเจี้ยน,ท่านยังไม่ตอบข้าเลยว่า,ทำไมถึงได้รู้ว่าเมืองซ่างกำลังประสบความยากลำบาก?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง.
"เป็นเซียนเซิงกุยกู่จื่อที่พยากรณ์,แม้นว่าใต้ซือกุยกูซือจะบอกแค่ว่าเมืองซ่างกำลังยากลำบาก,ทว่าฝ่าบาทก็ส่งพวกเรามาที่นี่,ให้ข้าและเมิ่งเทียนมาช่วยเหลือ! เพื่อสร้างมิตรภาพ!"หวังเจี้ยนที่กล่าวออกมาตรงๆ.
ดูเหมือนว่าจะกล่าวออกมาตรงๆ,คาดไม่ถึงเลยว่าหวังเจียนจะกล่าวออกมาตรงๆเลยรึ?
"หืม?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"ฝ่าบาทให้ข้าส่งข้อความมาด้วย,เรื่องนี้จึงไม่จำเป็นต้องปิดบังเซิ่งซ่างต้าเจิ้ง,เพราะมันไม่จำเป็นแม้แต่น้อย."หวังเจียนกล่าว.
"หยิง? นับเป็นคนที่ตรงไปตรงมาจริงๆ!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจ.
หวังเจียนที่เผยยิ้มออกมาเล้กน้อย.
"เป็นกุยกู่ซือ,ปรจารย์ฮวงจุ้ยของต้าฉินอย่างงั้นรึ?
ว่าแต่ใต้ซือกุยกูซือสืบทอดชีพจรอะไรอย่างงั้นรึ?"จงซานที่สอบถามออกไป.
"ต้องขออภัย,เรื่องนี้เป็นเรื่องสวนตัวของเซียนเซิงกุยกู่ซือ,พวกเราไม่สะดวกที่จะตอบ!"หวังเจียนส่ายหน้าไปมา.
จงซานพยักหน้า,สูดหายใจลึกและกล่าวออกมา,"มีคำพูดใดที่หยิงฝากมาถึงข้าอย่างงั้นรึ?"
"ฝ่าบาทเชิญร่างหลักของท่าน,ไปยังเมืองเซียนหยาง! พูดคุยกับฝ่าบาทเกี่ยวกับโลกใบเล็ก!"หวังเจียนกล่าว.
"หืม?"จงซานที่ดวงตาหดเกร็ง.
เมืองเซียนหยางอย่างงั้นรึ? หยิงต้องการพบอย่างงั้นรึ?
แล้วทำไมต้องเป็นเมืองเซียนหยาง?
"ไปหรือไม่นั้น,แล้วแต่เซิ่งซ่างต้าเจิ้ง,ข้าและเมิ่งเทียนนั้นเพียงแค่มาส่งสารเท่านั้น! ขอลา!"หวังเจี้ยนกล่าว.
จากนั้น,หวังเจียนและเมิ่งเทียนก็แสดงความเคารพ,และหายไปจากเมืองซ่างในทันที.
จ้องมองดวงวิญญาณที่คืนกลับแล้ว,จงซานสูดหายใจลึก.
"ฝ่าบาท,ดวงวิญญาณทั้งสองนั่น,การที่แยกออกมาจากร่างต้นได้,พลังน่าจะเทียบเท่ากับเซียนสวรรค์เป็นอย่างต่ำ!"เหยี่ยนฉงจื่อกล่าว.
"หืม?"
"ดวงวิญญาณ,นับว่าเป็นส่วนที่อ่อนแอที่สุดของชีวิต,คาดไม่ถึงเลยว่าแม้แต่ในรูปลักษณ์วิญญาณยังสังหารยอดฝีมือได้,หากกลับสู่ร่างตน,เฉินไม่กล้าที่จะประมาณเลย!"เหยี่ยนฉงจื่อกล่าวพลางสูดหายใจลึก.
"ต้าฉิน,ลึกล้ำจนคาดไม่ถึง!"หนานกงเซิ่งที่สูดหายใจลึกเช่นกัน.
..................
ภพหยาง,สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ตำหนักเทียนหยวน.
เกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นที่ภพหยิน,จงซานไม่ได้ปกปิดต่อเหล่าเสนาธิการคนสำคัญ.
"หวังเจียน? รูปลักษณ์วิญญาณ,คาดไม่ถึงเลยว่าจะแข็งแกร่งขนาดนั้นเลยรึ?"ตี้เสวียนชาที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ความแข็งแกร่งของต้าฉินนั้น,ควรจะแข็งแกร่งยิ่งกว่าราชวงศ์สวรรค์,มีพลังที่แข็งแกร่งเกินจะคาดได้,ทำไมพวกเขายังคงอยู่ในโลกใบเล็กกัน?"เจ้าโส่วเซี่ยงที่ขมวดคิ้วไปมา.
จงซานที่เคาะไปที่พยักพิงเบาๆ,พลางครุ่นคิดไปมา.
"ฝ่าบาท,หยิงเชิญ,จะตัดสินใจอย่างไร?"สุ่ยอู๋เหินที่จ้องมองไปยังจงซาน.
เหล่าข้าราชบริพารจ้องมองไปยังจงซาน,เดินทางไปยังเซียนหยาง?
หยิงเชิญฝ่าบาทไปยังเมืองหลวงของเขาอย่างงันรึ?
"ฝ่าบาท,เฉินมีข้อสงสัย!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาในทันที.
"หืม?"
"หวังเจียนและเมิ่งเทียน,เป็นคนของตาฉินจริงรึ?
คนที่ส่งคำพูดต่อฝ่าบาท,เป็นคำพูดของหยิงจริงๆหรือไม่?"อี้เหยี่ยนที่แสดงท่าทางแคลงใจ.
เหล่าข้าราชบริพารต่างก็พยักหน้าตาม,เรื่องนี้จะประมาทไม่ได้เช่นกัน.
"โปรดวางใจ,คนทั้งสองเป็นคนของต้าฉิน,นอกจากนี้ยังเป็นคนที่จงรักษ์ภัคดีต่อหยิงมาก!"จงซานที่กล่าวยืนยัน.
"เช่นนั้นแล้วฝ่าบาทตัดสินใจอย่างไร?
กับความคิดของหยิงยากที่จะมีใครบอกได้,ต้าฉินตอนนี้,พวกเขาต้องการจะทำอะไรอย่างงั้นรึ?"อี้เหยี่ยนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ฝ่าบาท,หยิงกำลังคิดร้ายกับฝ่าบาทหรือไม่?"สุ่ยอู๋เหินที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.
จงซานที่ครุ่นคิดและส่ายหน้าไปมา.
"อี้เหยี่ยน,พรุ่งนี้เจ้าเดินทางไปต้าฉินพร้อมกับข้า!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ.
"ครับ!"อี้เหยี่ยนที่รับคำในทันที.
เกี่ยวกับความปลอดภัย,จงซานไม่ได้สนใจ,เพราะว่าจงซานรู้ว่าไม่มีอันตรายแน่,เพราะว่าบัวหงหลวนนั้นไม่ได้เปลี่ยนสี,ในทางตรงข้าม,จงซานก็รู้สึกว่าต้องการรู้ว่าต้าฉินจะอยู่เฉยๆ,หรือว่ากำลังเตรียมแผนการใหญ่อะไรหรือไม่?
เช้าวันถัดมา,จงซานที่นำอี้เหยี่ยนเดินทางไปยังต้าฉิน,ระหว่างทาง.
"ฝ่าบาท,ครั้งนี้,นำเฉินมาด้วยต้องการทำอะไรอย่างงั้นรึ?"อี้เหยี่ยนสอบถาม.
"ข้าจะไปพบหยิง,ส่วนเจ้าไปพบกุยกู่ซือ!"
"ครับ!"
หลังจากนั้นสิบวัน,จงซานก็นำอี้เหยี่ยนเดินทางไปถึงเมืองเซียนหยาง,ขณะที่ใกล้เข้ามา,กับพบคนกลุ่มหนึ่งที่มารออยู่,ผู้นำของพวกเขาก็คือเสนาบดีต้าฉิน,ลู่ปู้เหว่ย.
"เซิ่งซ่างต้าเจิ้ง,ไม่พบกันนาน!"หลู่ปู้เหว่ยเผยยิ้มออกมา.
"เสนาบดีลู่?
ท่านรู้ได้อย่างไรว่าข้าจะเดินทางมาเซียนหยางในวันนี้?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เซียนเซิง,กุยกูซือได้ทำนายเอาไว้วันนี้,ฝ่าบาทจึงได้ส่งข้ามาตอนรับท่านโดยเฉพาะ!"ลู่ปู้เหว่ยกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
เป็นกุยกูซืออย่างงั้นรึ?
นี่เขาทำนายได้แม้กระทังการเดินทางของเขาที่จะมาถึงวันนี้เลยรึ?
กุยกูซือจะมีความสามารถที่จะไม่ธรรมดาซะแล้ว,นี่เขาเป็นเพียงแค่ผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยจริงๆรึ?
พยากรณ์อย่างงั้นรึ?
หลายปีภายในทวีปศักดิ์สิทธิ์,จงซานยังไม่เคยเจอใครที่เป็นยอดฝีมือด้านพยากรณ์เลยไม่ใช่รึ?
"เชิญ!"ลู่ปู้เหว่ยกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"อืม!"จงซานพยักหน้า.
จากนั้นพวกเขาก็นำทางจงซาน,บินตรงไปยังเมืองเซียนหยาง.
อี้เหยี่ยนที่ขอตัว,ไปยังหอการค้าต้าหรง,แน่นอนว่าเขาต้องการข้อมูลสักเล็กน้อยจากหอการค้าต้าหรง.
จงซานที่ถูกนำไปยังวังหลวง,ไม่ได้เข้าไปในท้องพระโรง,หากแต่ถูกนำไปยังตำหนักแห่งหนึ่งโดยลู่ปู้เหว่ย.
"ฝ่าบาทรออยู่ด้านใน,ท่านเข้าไปพบกับฝ่าบาทได้เลย!"ลู่ปู้เหว่ยกล่าว.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น