Immortality Chapter 754 Meeting a cruel death
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 754 บดกระดูก.
Chapter 754 Meeting a cruel death
"ควับ!"
จงซานที่คว้าจับไปยังใบกระบี่เทียนไม,ฝ่ามือของเขาที่จับมันแน่น.
กระบี่ที่แหลมคมนี้,กับไม่ส่งผลกับเขาแม้แต่น้อย,เทียนเซียวจื่อที่หวาดผวาต้องการดึงกระบี่เทียนไมกลับคืน,ช่างน่าเสียดาย,กระบี่เทียน/ไมที่ถูกจงซานจับนั้น,กลับไม่เขยื้อนแม้แต่น้อย,กระบี่ของเซียนสวรรค์แล้วอย่างไร?
มือของจงซานที่จับใบกระบี่แน่นไม่ปล่อย.
แขนซ้ายที่กุมกระบี่เทียนไมไว้,มือขวาที่ฟาดออกไปยังเทียนเซียวจื่อ.
ฝ่ามือของจงซนนั้น,กลายเป็นอุกกาบาตสีเงินตรงไปยังหน้าอกของเทีนเซียวจื่อ,รอบๆฝ่ามือนั้นมีอักษรรูนมากมายหมุนวนอยู่,พลังอำนาจที่ยิ่งใหญ่พุ่งออกไปด้วยความเร็วสูง.
เทียนเซียวจื่อที่จ้องมองฝ่ามือกำลังพุ่งมา,คมของขวานสะบั้นสวรรค์,ที่มีอำนาจแยกสวรรค์ได้,กำลังพุ่งมายังอกของเขาด้วยพลังไร้เทียมทาน.
ฝ่ามือกำลังทะลวงอกของเขาอย่างงั้นรึ?
เทียนเซียวจื่อที่พบกับสถานการณ์ยากลำบาก,ฝ่ามือที่มีอำนาจของวิถีสวรรค์,สามารถทำลายทุกอย่างได้,พลังอำนาจนี้,แม้แต่แยกสวรรค์ได้,ฝ่ามือดังกล่าวนี้อาจจะทำให้เขาได้รับบาดเจ็บหนักแน่.
หนีรึ?
ก่อนหน้านี้เย่ชิงเฉิงเองก็ตัดสินใจผิดพลาดที่ปล่อยให้กระบี่หลุมมือ,กระบี่เทียนไมเวลานี้ถูกจงซานยึดเอาไว้แล้ว,หากเขาปล่อยทุกอย่างต้องจบแน่.
เทียนเซียวจื่อไม่ต้องการปล่อยกระบี่,ไม่เช่นนั้นเขาก็จะสูญเสียมันไปอย่างแน่นอน.
"ย๊ากกกกก!"
เทียนเซียวจื่อที่คำรามลั่น,ร่างกายของเขาที่ปะทุปลดปล่อยเปลวเพลิงที่รุนแรงหนักหน่วงออกมา,เขาได้ใช้วิชาลับเพื่อยกระดับความแข็งแกร่งของตัวเองนั่นเอง.
กระบี่เทียนไมในมือของเขาที่สั่นไปมา,ขณะเทียนเซียวใช้พลังมากมายเพื่อดึงมันออกมา.
ยกระดับพลังของตัวเองอย่างงั้นรึ?
ไม่ว่าอย่างไรฝ่ามือขวาของจงซานที่ปล่อยอกไปแล้วได้เข้าปะทะหน้าอกของเทียนเซียวจื่ออย่างหนักหน่วงรุนแรง.
แม้นว่าเทียนเซียวจื่อจะเพิ่มพลังขึ้นมาอีกหลายเท่า,ทว่าแม้นจะถอนกระบี่เทียนไมออกมาได้นั้นยังไม่มีเวลาพอให้หนี,ฝ่ามือสะบั้นสวรรค์ของจงซานกระแทกไปยังอกของเขาก่อน.
"ตูมมมมมมมมมม!"
ฝ่ามือของเขาที่มีเงาดาบขนาดใหญ่,ก่อนที่จะสลายหายไปในทันที.
ฝ่ามือที่กระแทะเข้าไปบนอกของเทียนเซียวจื่อนั้นทำให้เสื้อผ้าของเขาระเบิดกระจุยไปในทันที,หากแต่ที่ตำแหน่งออกนั้นปรากฏโล่กระจกสีทองแดงเหลือง,ปกป้องส่วนหน้าอกของเทียนเซียวจื่อเอาไว้,ดูเหมือนว่ามันจะเคลือบผิวกายของเขาอยู่.
พลังฝ่ามือของจงซานนั้น,ทำให้โล่กระจกสีทองแดงเหลืองนั้นแตกระจายระเบิดดังลั่น.
"พุ!!"
แม้นว่าจะมีโล่กระจกทองแดงเหลืองป้องกันการโจมตีส่วนใหญ่เอาไว้,หากแต่เทียนเซียวจื่อก็ได้รับแรงสะท้อนอย่างหนักเช่นกัน,เป็นพลังสะท้อนที่เทียนเซียวจื่อยากจะรับได้.
เทียนเซียวจื่อที่ลอยออกไปพ่นโลหิตคำโต,กระเด็ดเหมือนว่าวสายป่านขาด.
"เซียนฉีอย่างงั้นรึ?"จงซานที่เผยท่าทางประหลาดใจจดจ้องมองไปยังอกของเทียนเซียวจื่อ.
เซียนฉีรึ?
ตระกูลเทียนภพหยินมีสมบัติล้ำค่ามากมายขนาดนี้เลยรึ?
สมควรแล้วที่เป็นตระกูลที่มีประวัติความเป็นมาที่ยาวนาน.ไม่ได้ด้อยกว่าตระกูลเทียนหลักที่มีเทียนเสิ่นจื่อดูแล,ตระกูลเทียนสายโลหิตหลักเทียนเสิ่นจื่อ,จะมีความเป็นมากมายมายขนาดใหน?
เทือกเขาเทียนเซียวเวลานี้ได้ย้ายมายังสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวแล้ว.
ในวันนั้นเทียนเสิ่นจื่อ,พากเขาเข้าไปด้านใน,มีสิบแปดร่างที่กำลังบำเพ็ญด้วยการผสานลิขิตก่อเกิดเข้ากับร่างกาย,เทียนเสิ่นจื่อที่มีไม้เท้าเคลื่อนภูผา,นับว่าเป็นของวิเศษที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก,ส่วนอีก
17 คนที่อยู่รอบๆเองก็ต้องไม่ธรรมดาด้วยอย่างแน่นอน,นอกจากนี้จงซานที่เฝ้ามองอย่างระเอียดแล้ว,พวกเขาต่างก็เป็นยอดฝีมือของแต่ละยุคที่แตกต่างกัน.
และยังมีอีกหนึ่งประตูทองแดงที่ยังไม่เปิด,ภายในนั้นจะต้องมีความลับอะไรบางอย่างของตระกูลเทียนซ่อนอยู่แน่.
ยิ่งมีประวัติความเป็นมายาวนาน,พวกเขาก็ย่อมมีของวิเศษที่ทรงพลังมากมายด้วย.
ตระกูลเทียนภพหยินเองก็มีเซียนฉีอยู่มากมายเช่นกัน.
เทียนเซียวจื่อที่ลอยออกไป,กระบี่ของเขาที่หลุดออกมาแล้ว,เขาเร่งรีบเก็บมันไปทันที,กระบี่เทียนไมที่ผสานบินเข้าไปในร่างของเขาทันที.
เก็บกระบี่เทียนไมเข้าร่าง?
ไม่ต้องการสู้แล้วอย่างงั้นรึ?
ไม่ใช่ว่าเทียนเซียวจื่อนั้นไม่ต้องการสู้,ทว่าจงซานนั้นร้ายกาจเกินไป,ฝ่ามือสะบั้นสวรรค์นั้น,เขาจะเอาชนะได้อย่างไร?
ส่วนอีกฝั่ง,แปดหางสวรรค์ที่โจมตีคุนเผิงอย่างหนักหน่วงรุนแรง,แปดหางสวรรค์ที่ทำร้ายคุนเผิงให้ได้รับบาดเจ็บมากขึ้นและก็มากขึ้นเช่นกัน,ด้วยหางสีแดงของแปดหางสวรรค์,ที่สร้างแผลนับร้อยรูขึ้นบนร่างของคุนเผิง.
การต่อสู้ของอสุรกายทั้งสองนั้นน่าเกรงขามเป็นย่างมาก,ทำให้ผืนปฐพีในโลกดินแดนแห่งนี้สั่นไหวไปมาไม่หยุด.
จงซานเวลานี้ค่อยๆก้าวเข้าหาเทียนเซียวจื่อ.
เทียนเซียวจื่อที่ได้รับบาดเจ็บหนัก,ทว่าก็ไม่ได้เผยความหวาดกลัวออกมา,ในทางกลับกัน,ใบหน้าของเขาที่เผยใบหน้าช่วยไม่ได้,รอยยิ้มที่ขมขืนออกมา.
"ตูมมมมมมมมมมม!"
ทันใดนั้นฝ่ามือของจงซานที่ฟาดลงไปที่ขาของเทียนเซียวจื่อ,บนขาของเทียนเซียวจื่อเองก็ปรากฏแสงสีขาวออกมาต่อต้านฝ่ามือของจงซาน,หากแต่ภาพเงาของอักษรรูนมากมายที่ปรากฏขึ้นมาบนฝ่ามือของจงซานนั้นได้ระเบิดออกมาพร้อมกับการโจมตี.
ภายใต้การโจมตีของฝ่ามือจงซาน,ได้ทำลายกระดูกที่ขวาขวาของเทียนเซียวจื่อ,ขาขวาของเขาในเวลานี้ผิดรูป,มีกระดูกที่ผุดออกมาจากร่างกาย.
"อ๊ากกกก!"
เสียงของเทียนเซียวจื่อที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด,หน้าผากของเขาที่หลังเหงื่อที่เย็นเยือบออกมา,จากนั้นก็ยังคงเผยยิ้มอย่างน่าเกียจออกมา.
"กระบี่เทียนไมหลอมเข้ากับร่างกายอย่างงั้นรึ?
หรือเพื่อทำให้ร่างกายแข็งแกร่ง?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เจ้าไม่สามารถสังหารข้าได้! ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"เทียนเซียวจื่อที่หัวเราะออกมาเพื่อบดบังความเจ็บปวด.
"ไม่สามารถสังหารเจ้าอย่างงั้นรึ?
เจ้าคิดจริงๆรึว่าข้าไม่สามารถสังหารเจ้า?"จงซานที่แค่นเสียงอย่าเย็นชา.
"ข้าไม่ได้บอกว่าเจ้าไม่มีพลังสังหารข้า,ทว่าข้าจะบอกว่าเจ้าสังหารข้าไม่ได้,เพราะข้าคือประมุขตระกูลเทียน,หากว่าเจ้าสังหารข้า,เหล่าอาวุโสที่อยู่ในบ่อคลื่นสงบจะต้องบุกราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้งแน่นอน,เมื่อถึงเวลานั้น,เจ้าคิดว่าเจ้าจะต้านได้อย่างงั้นรึ?
ดังนั้นเจ้าจึงไม่สามารถสังหารข้าได้,การต่อสู้ก่อนหน้านี้,ที่ข้ารั้งรออยู่นั้น,เจ้าควรจะรู้อยู่แล้วว่าไม่ว่าอย่างไรข้าก็ตายไม่ได้,เจ้าเองก็ไม่ได้วางแผนที่จะสังหารข้าแต่แรกแล้ว!"เทียนเซียวจื่อที่หัวเราะออกมาอย่างสะใจ,ไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย.
ไม่ใช่ว่าจงซานไม่สามารถสังหารเทียนเซียวจื่ออย่างงั้นรึ?
เป็นความจริง,จงซานไม่ต้องการสังหารเขา,หลังจากที่กำจัดโลกอมตะออกไปแล้ว,ต้าเจิ้งก็ได้กลายเป็นผู้มีอำนาจในภาคใต้ไปในทันทีกลายเป็นที่จับตามองไปทันที,หากว่าเทียนเซียวจื่อตายไป,ตระกูลเทียนย่อมต้องเคลื่อนที่เต็มกำลัง,กับการต่อสู้ที่จะเกิดขั้นในเวลานี้ไม่เป็นเรื่องดีต่อต้าเจิ้ง,ต้าเจิ้งในเวลานี้ยังจำเป็นต้องเพิ่มพลังอำนาจมากกว่านี้ก่อนที่จะเข้าปะทะกับตระกูลเทียนเต็มกำลัง,ดังนั้นจงซานจึงไม่สามารถสังหารเทียนเซียวได้.
"ที่เจ้ารั้งรออยู่กับคิดเพียงแค่นี้อย่างงั้นรึ?"จงซานแค่นเสียง.
"เจ้าหมายความว่าอย่างไร?"ภายในใจของเทียนเซียวจื่อที่เผยท่าทางหวาดกลัวออกมา.
"ข้าไม่สังหารเจ้า,แต่ไม่ได้แปลว่าข้าจะปล่อยเจ้าไปอย่างสมบูรณ์,ข้าสามารถทำให้เจ้าจดจำความเจ็บปวดไปได้ตลอดชีวิต!"จงซานที่ก้าวเข้าไปหากเขาอีกครั้ง.
ที่ด้านนอก,อี้เหลานเชวี๋ยที่นำคนตระกูลอี้ถอยออกมาอีกครั้งและก็อีกครั้ง.
"เชวี๋ยเอ๋อ,เอาล่ะ? แค่นี้น่าจะไกลพอแล้ว!"บรรพชนตระกูลอี้ที่เอ่ยออกมาในทันที.
ทว่าในเวลาเดียวกันนั้น,ที่ไกลออกไปนั้น,คุนเผิงและแปดหางสวรรค์ก็สร้างหลุมดำขนาดใหญ่ยักษ์ขยายออกมาอีกหลายร้อยเท่า,มิติอากาศที่สั่นไหมา,เหล่าฝู้ฝึกตนมากมายที่พ่นโลหิตออกมาคำโต,พร้อมกับถอยออกไปอีกอย่างรวดเร็ว.
ถอยออกไปอีกครั้งแล้ว!
แรงสั่นสะเทือนที่รุนแรงบ้าคลั่งนี้,สร้างความอัศจรรย์ใจ,น่าเกรงขามเป็นอย่างมาก.
นี่คือคลื่นอัดอากาศที่เกิดการบิดเบี้ยวของมิติอย่างงั้นรึ?
บรรพชนตระกูลอี้ที่จดจ้องมองด้วยท่าทางอัศจรรย์ใจ,จากนั้นก็จ้องมองไปยังอี้เหลานเชวี๋ย,คิดถึงคำพูดของเชวี๋ยเอ๋อ.
"เชวี๋ยเอ๋อ,ราชวงศ์ราชันย์เต้าเจิ้งผิดปรกติจริงๆ,สามารถทำลายแดนเทวะได้,และยังคิดจะต่อสู้กับตระกูลเทียนอีกรึ?"บรรพชนตระกูลอี้ที่เผยท่าทางหวาดหวั่น.
"ราชวงศ์ราชันย์แข็งแกร่งมาก! เติบโตอย่างรวดเร็ว,รวดเร็วจนยากที่จะประเมินได้!"อี้หลานเชวี๋ยที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"แต่ว่า,จะอย่างไรพวกเขาก็ยังเป็นแค่ราชวงศ์ราชันย์,ทำไมถึงได้ร้ายกาจขนาดนี้กัน?"
"ร้ายกาจรึ?
พวกเขาไกลเกินกว่าคำว่าร้ายกาจ,ราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้งนั้น,มีอยู่ทั้งสองภพหยิน
หยาง,ยังบอกแค่ว่าพวกเขาร้ายกาจอีกรึ?"อี้หลานเชวี๋ยที่สูดหายใจลึก.
"เป็นความจริงรึ?"บรรพชนตระกูลอี้ที่เผยท่าทางตื่นตระหนก.
"ท่านคงไม่รู้ที่ภพหยาง,เมื่อไม่นานมานี้ข้าเพิ่งได้รับข่าวจากภูติที่เพิ่งตายจากภพหยางและได้ยินเกี่ยวกับเรื่องในภพหยาง,ในภพหยางนั้นมีสามมหาอำนาจ,ต้าเจิ้งนั้นครองแผ่นดินถึง
30 %
ของทั้งหมด,มีพลังไม่ได้ด้อยกว่าสองราชวงศ์สวรรค์เลย!"อี้เหลานเชวี๋ยกล่าว.
"เป็นไปได้อย่างไร? ไม่มีทาง!!"
"ไม่เชื่อความจริงอย่างงั้นรึ?
ความแข็งแกร่งของต้าเจิ้งนั้นไม่ธรรมดาแน่นอน,ท่านควรจะรู้ว่าภพหยางนั้นลึกล้ำขนาดใหน,การยึดครองแผ่นดินได้ถึง
30%
นั้นนับว่าร้ายกาจมาก,อย่าได้ดูแคลนราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้งโดยเด็ดขาด!"อี้หลานเชวี๋ยที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"จงซาน......?"
"คงไม่คิดดูแคลนจงซานหรอกนะ,จงซานนั้นนับเป็นคนที่ร้ายกาจและมีความทะเยอทะยานสูงมาก,นอกจากนี้เขายังเป็นคนที่มีสายตากว้างไกล,มียอดฝีมืออยู่ด้วยมากมาย,ทั้งยังฉลาดลึกล้ำ,เป็นราชาที่น่าเกรงขามที่สุด!"อี้หลานเชวี๋ยกล่าว.
"สายตากว้างไกล?"
"ข้าสามารถยืนยันได้เลยว่าหลังจากการต่อสู้ในครั้งนี้จบลง,ภาคใต้ของภพหยินจะต้องกลายเป็นของราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้งไปทั้งหมด!"อี้หลานเชวี๋ยกล่าว.
"แล้วตระกูลเทียน?
ราชวงศ์ราชันย์เทียนไมล่ะ?"
"ราชวงศ์ราชันย์เทียนไมจะต้องพ่ายแพ้แน่,ตระกูลเทียนเว้นแต่อสุรกายาชราของตระกูลเทียนลงมือ,ไม่เช่นนั้นพวกเขาก็ไร้ซึ่งพลัง,ตระกูลเทียนจะต้องมีอำนาจลดลงเป็นอย่างมากในภพหยิน."
"จงซานร้ายกาจขนาดนั้นเลยรึ?
อี้เหลานเชวี๋ยที่ขมวดคิ้ว,สูดหายใจลึก,"เขาไม่ได้ร้ายกาจ,แต่น่ากลัว,ก่อนหน้านี้,ข้าได้ลองศึกษาคนผู้นี้,เมื่อครั้งเขาวางแผนเขาบุกตระกูลเทียน,ข้าเห็นมันด้วยตัวเอง,การบัญชาการของเขานั้นไม่เพียงแค่โจมตีด้วยพลังเท่านั้น,แต่ยังโจมตีทางจิตใจด้วย,เป็นคนที่น่ากลัวอย่างที่สุด!"
"โจมตีทางจิตใจด้วยอย่างงั้นรึ?
"ใช่,ถูกแล้วโจมตีทางจิตใจ,เพื่อสร้างโอกาสให้เขามีโอกาสชนะมากยิ่งขึ้น."
บรรพชนตระกูลอี้ที่ได้ยินอี้หลานเชวี๋ยพูดได้แต่เงียบ.
เหล่าผู้ชมไม่น้อยที่ยังไม่ไปไหนหากแต่ยังคงยืนเฝ้ามองอยู่ไกลออกมา,มีส่วนน้อยมากที่ยังคงอยู่ในพื้นที่ที่เห็นได้ชัด.
การต่อสู้ที่ผ่านไปเป็นเวลาสี่ชั่วยาม,หลังจากนั้น....
"ตูมมมมมมมมมมมมมม!"
ภายในหลุมดำขนาดใหญ่นั้น,เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น,ทะเลดำที่เกิดคลื่นยักษ์ม้วนกวาดไปทุกที่,จากนั้นก็ปรากฏอสุรกายสามพันลี้ออกมา,เป็นคุนเผิงก่อนหน้านั่นเอง.
คนเผิงมีขนาดใหญ่โตมาก,มีพลังที่แทบจะไร้เทียมทาน,ทว่าทั่วร่างของมันกับอาบไปด้วยโลหิต,บนร่างมีหลุมโลหิตหลายหลุม,กำลังมีโลหิตไหลออกมา,และปีกของมันตอนนี้ยังเต็มไปด้วยหลุมฉีกขาดบาดแผลอีกหลายแห่ง.
คาดไม่ถึงเลยว่าสภาพคุนเผิงตอนนี้จะน่าอเนจอนาถขนาดนี้เลยรึ?
สายตาของผู้ชมที่อยู่ไกลออกมารู้สึกหวาดผวา.
ทว่าบนหัวของคุนเผิงนั้น,มีคนๆหนึ่งที่นอนเหยียดอยู่,เทียนเซียวจื่อ,ร่างกายของเขาที่กลายเป็นคนพิการไปแล้ว,สภาพที่ไม่ต่างจากปุถุชนธรรมดา,นอนไร้ซึ่งเรี่ยวแรงน่าสมเพชเวทนา,แม้แต่ใบหน้าตอนนี้,ยังเผยให้เห็นกระดูกที่ผุดออกมา.
หากเป็นเพียงคนทั่วไป,คงจะตกตายไปเรียบร้อยแล้ว.
กับสภาพอนาถใจเช่นนี้! แม้แต่พวกเขายังรู้สึกสงสาร,ร่างกายที่บิดเบี้ยวไปทั่วร่างกายนั่น! ฝีมือของจงซานอย่างงั้นรึ? โหดเหี้ยมเกินไปแล้ว!
ส่วนจงซานล่ะ? ทำไมจงซานไม่ออกมา?
"ท่านประมุข!"อาวุโสเทียนสตรีที่บินตรงไปหาเขาในทันที.
เห็นสภาพของเทียนเซียวจื่อตอนนี้แล้ว,อาวุโสเทียนที่รู้สึกหนังหัวชาหนึบ,กระดูกที่แตกหักจนโผล่ออกมาทั่วร่างนี้คืออะไร,กายเนื้อที่ถูกทำลาย,บาดแผลสาหัสสากัน,แม้ว่าจะมีระดับสวรรค์แท้,การจะฟื้นฟูกลับคืนมานั้นอาจจะใช้เวลาหลายร้อยปี,หรือแม้แต่รักษาไม่หายด้วยซ้ำ.
"เรียกทุกคน,พวกเราจะกลับบ้าน!"เทียนเซียวจื่อที่กล่าวออกมาอย่างยากลำบาก,เสียงที่สั่นสะท้านน่าเวทนาดังออกมาแผ่วๆ.
Chapter 754 Meeting a cruel death
粉身碎骨
บดกระดูก.
"ควับ!"
จงซานที่คว้าจับไปยังใบกระบี่เทียนไม,ฝ่ามือของเขาที่จับมันแน่น.
กระบี่ที่แหลมคมนี้,กับไม่ส่งผลกับเขาแม้แต่น้อย,เทียนเซียวจื่อที่หวาดผวาต้องการดึงกระบี่เทียนไมกลับคืน,ช่างน่าเสียดาย,กระบี่เทียน/ไมที่ถูกจงซานจับนั้น,กลับไม่เขยื้อนแม้แต่น้อย,กระบี่ของเซียนสวรรค์แล้วอย่างไร?
มือของจงซานที่จับใบกระบี่แน่นไม่ปล่อย.
แขนซ้ายที่กุมกระบี่เทียนไมไว้,มือขวาที่ฟาดออกไปยังเทียนเซียวจื่อ.
ฝ่ามือของจงซนนั้น,กลายเป็นอุกกาบาตสีเงินตรงไปยังหน้าอกของเทีนเซียวจื่อ,รอบๆฝ่ามือนั้นมีอักษรรูนมากมายหมุนวนอยู่,พลังอำนาจที่ยิ่งใหญ่พุ่งออกไปด้วยความเร็วสูง.
เทียนเซียวจื่อที่จ้องมองฝ่ามือกำลังพุ่งมา,คมของขวานสะบั้นสวรรค์,ที่มีอำนาจแยกสวรรค์ได้,กำลังพุ่งมายังอกของเขาด้วยพลังไร้เทียมทาน.
ฝ่ามือกำลังทะลวงอกของเขาอย่างงั้นรึ?
เทียนเซียวจื่อที่พบกับสถานการณ์ยากลำบาก,ฝ่ามือที่มีอำนาจของวิถีสวรรค์,สามารถทำลายทุกอย่างได้,พลังอำนาจนี้,แม้แต่แยกสวรรค์ได้,ฝ่ามือดังกล่าวนี้อาจจะทำให้เขาได้รับบาดเจ็บหนักแน่.
หนีรึ?
ก่อนหน้านี้เย่ชิงเฉิงเองก็ตัดสินใจผิดพลาดที่ปล่อยให้กระบี่หลุมมือ,กระบี่เทียนไมเวลานี้ถูกจงซานยึดเอาไว้แล้ว,หากเขาปล่อยทุกอย่างต้องจบแน่.
เทียนเซียวจื่อไม่ต้องการปล่อยกระบี่,ไม่เช่นนั้นเขาก็จะสูญเสียมันไปอย่างแน่นอน.
"ย๊ากกกกก!"
เทียนเซียวจื่อที่คำรามลั่น,ร่างกายของเขาที่ปะทุปลดปล่อยเปลวเพลิงที่รุนแรงหนักหน่วงออกมา,เขาได้ใช้วิชาลับเพื่อยกระดับความแข็งแกร่งของตัวเองนั่นเอง.
กระบี่เทียนไมในมือของเขาที่สั่นไปมา,ขณะเทียนเซียวใช้พลังมากมายเพื่อดึงมันออกมา.
ยกระดับพลังของตัวเองอย่างงั้นรึ?
ไม่ว่าอย่างไรฝ่ามือขวาของจงซานที่ปล่อยอกไปแล้วได้เข้าปะทะหน้าอกของเทียนเซียวจื่ออย่างหนักหน่วงรุนแรง.
แม้นว่าเทียนเซียวจื่อจะเพิ่มพลังขึ้นมาอีกหลายเท่า,ทว่าแม้นจะถอนกระบี่เทียนไมออกมาได้นั้นยังไม่มีเวลาพอให้หนี,ฝ่ามือสะบั้นสวรรค์ของจงซานกระแทกไปยังอกของเขาก่อน.
"ตูมมมมมมมมมม!"
ฝ่ามือของเขาที่มีเงาดาบขนาดใหญ่,ก่อนที่จะสลายหายไปในทันที.
ฝ่ามือที่กระแทะเข้าไปบนอกของเทียนเซียวจื่อนั้นทำให้เสื้อผ้าของเขาระเบิดกระจุยไปในทันที,หากแต่ที่ตำแหน่งออกนั้นปรากฏโล่กระจกสีทองแดงเหลือง,ปกป้องส่วนหน้าอกของเทียนเซียวจื่อเอาไว้,ดูเหมือนว่ามันจะเคลือบผิวกายของเขาอยู่.
พลังฝ่ามือของจงซานนั้น,ทำให้โล่กระจกสีทองแดงเหลืองนั้นแตกระจายระเบิดดังลั่น.
"พุ!!"
แม้นว่าจะมีโล่กระจกทองแดงเหลืองป้องกันการโจมตีส่วนใหญ่เอาไว้,หากแต่เทียนเซียวจื่อก็ได้รับแรงสะท้อนอย่างหนักเช่นกัน,เป็นพลังสะท้อนที่เทียนเซียวจื่อยากจะรับได้.
เทียนเซียวจื่อที่ลอยออกไปพ่นโลหิตคำโต,กระเด็ดเหมือนว่าวสายป่านขาด.
"เซียนฉีอย่างงั้นรึ?"จงซานที่เผยท่าทางประหลาดใจจดจ้องมองไปยังอกของเทียนเซียวจื่อ.
เซียนฉีรึ?
ตระกูลเทียนภพหยินมีสมบัติล้ำค่ามากมายขนาดนี้เลยรึ?
สมควรแล้วที่เป็นตระกูลที่มีประวัติความเป็นมาที่ยาวนาน.ไม่ได้ด้อยกว่าตระกูลเทียนหลักที่มีเทียนเสิ่นจื่อดูแล,ตระกูลเทียนสายโลหิตหลักเทียนเสิ่นจื่อ,จะมีความเป็นมากมายมายขนาดใหน?
เทือกเขาเทียนเซียวเวลานี้ได้ย้ายมายังสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวแล้ว.
ในวันนั้นเทียนเสิ่นจื่อ,พากเขาเข้าไปด้านใน,มีสิบแปดร่างที่กำลังบำเพ็ญด้วยการผสานลิขิตก่อเกิดเข้ากับร่างกาย,เทียนเสิ่นจื่อที่มีไม้เท้าเคลื่อนภูผา,นับว่าเป็นของวิเศษที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก,ส่วนอีก
17 คนที่อยู่รอบๆเองก็ต้องไม่ธรรมดาด้วยอย่างแน่นอน,นอกจากนี้จงซานที่เฝ้ามองอย่างระเอียดแล้ว,พวกเขาต่างก็เป็นยอดฝีมือของแต่ละยุคที่แตกต่างกัน.
และยังมีอีกหนึ่งประตูทองแดงที่ยังไม่เปิด,ภายในนั้นจะต้องมีความลับอะไรบางอย่างของตระกูลเทียนซ่อนอยู่แน่.
ยิ่งมีประวัติความเป็นมายาวนาน,พวกเขาก็ย่อมมีของวิเศษที่ทรงพลังมากมายด้วย.
ตระกูลเทียนภพหยินเองก็มีเซียนฉีอยู่มากมายเช่นกัน.
เทียนเซียวจื่อที่ลอยออกไป,กระบี่ของเขาที่หลุดออกมาแล้ว,เขาเร่งรีบเก็บมันไปทันที,กระบี่เทียนไมที่ผสานบินเข้าไปในร่างของเขาทันที.
เก็บกระบี่เทียนไมเข้าร่าง?
ไม่ต้องการสู้แล้วอย่างงั้นรึ?
ไม่ใช่ว่าเทียนเซียวจื่อนั้นไม่ต้องการสู้,ทว่าจงซานนั้นร้ายกาจเกินไป,ฝ่ามือสะบั้นสวรรค์นั้น,เขาจะเอาชนะได้อย่างไร?
ส่วนอีกฝั่ง,แปดหางสวรรค์ที่โจมตีคุนเผิงอย่างหนักหน่วงรุนแรง,แปดหางสวรรค์ที่ทำร้ายคุนเผิงให้ได้รับบาดเจ็บมากขึ้นและก็มากขึ้นเช่นกัน,ด้วยหางสีแดงของแปดหางสวรรค์,ที่สร้างแผลนับร้อยรูขึ้นบนร่างของคุนเผิง.
การต่อสู้ของอสุรกายทั้งสองนั้นน่าเกรงขามเป็นย่างมาก,ทำให้ผืนปฐพีในโลกดินแดนแห่งนี้สั่นไหวไปมาไม่หยุด.
จงซานเวลานี้ค่อยๆก้าวเข้าหาเทียนเซียวจื่อ.
เทียนเซียวจื่อที่ได้รับบาดเจ็บหนัก,ทว่าก็ไม่ได้เผยความหวาดกลัวออกมา,ในทางกลับกัน,ใบหน้าของเขาที่เผยใบหน้าช่วยไม่ได้,รอยยิ้มที่ขมขืนออกมา.
"ตูมมมมมมมมมมม!"
ทันใดนั้นฝ่ามือของจงซานที่ฟาดลงไปที่ขาของเทียนเซียวจื่อ,บนขาของเทียนเซียวจื่อเองก็ปรากฏแสงสีขาวออกมาต่อต้านฝ่ามือของจงซาน,หากแต่ภาพเงาของอักษรรูนมากมายที่ปรากฏขึ้นมาบนฝ่ามือของจงซานนั้นได้ระเบิดออกมาพร้อมกับการโจมตี.
ภายใต้การโจมตีของฝ่ามือจงซาน,ได้ทำลายกระดูกที่ขวาขวาของเทียนเซียวจื่อ,ขาขวาของเขาในเวลานี้ผิดรูป,มีกระดูกที่ผุดออกมาจากร่างกาย.
"อ๊ากกกก!"
เสียงของเทียนเซียวจื่อที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด,หน้าผากของเขาที่หลังเหงื่อที่เย็นเยือบออกมา,จากนั้นก็ยังคงเผยยิ้มอย่างน่าเกียจออกมา.
"กระบี่เทียนไมหลอมเข้ากับร่างกายอย่างงั้นรึ?
หรือเพื่อทำให้ร่างกายแข็งแกร่ง?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เจ้าไม่สามารถสังหารข้าได้! ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"เทียนเซียวจื่อที่หัวเราะออกมาเพื่อบดบังความเจ็บปวด.
"ไม่สามารถสังหารเจ้าอย่างงั้นรึ?
เจ้าคิดจริงๆรึว่าข้าไม่สามารถสังหารเจ้า?"จงซานที่แค่นเสียงอย่าเย็นชา.
"ข้าไม่ได้บอกว่าเจ้าไม่มีพลังสังหารข้า,ทว่าข้าจะบอกว่าเจ้าสังหารข้าไม่ได้,เพราะข้าคือประมุขตระกูลเทียน,หากว่าเจ้าสังหารข้า,เหล่าอาวุโสที่อยู่ในบ่อคลื่นสงบจะต้องบุกราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้งแน่นอน,เมื่อถึงเวลานั้น,เจ้าคิดว่าเจ้าจะต้านได้อย่างงั้นรึ?
ดังนั้นเจ้าจึงไม่สามารถสังหารข้าได้,การต่อสู้ก่อนหน้านี้,ที่ข้ารั้งรออยู่นั้น,เจ้าควรจะรู้อยู่แล้วว่าไม่ว่าอย่างไรข้าก็ตายไม่ได้,เจ้าเองก็ไม่ได้วางแผนที่จะสังหารข้าแต่แรกแล้ว!"เทียนเซียวจื่อที่หัวเราะออกมาอย่างสะใจ,ไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย.
ไม่ใช่ว่าจงซานไม่สามารถสังหารเทียนเซียวจื่ออย่างงั้นรึ?
เป็นความจริง,จงซานไม่ต้องการสังหารเขา,หลังจากที่กำจัดโลกอมตะออกไปแล้ว,ต้าเจิ้งก็ได้กลายเป็นผู้มีอำนาจในภาคใต้ไปในทันทีกลายเป็นที่จับตามองไปทันที,หากว่าเทียนเซียวจื่อตายไป,ตระกูลเทียนย่อมต้องเคลื่อนที่เต็มกำลัง,กับการต่อสู้ที่จะเกิดขั้นในเวลานี้ไม่เป็นเรื่องดีต่อต้าเจิ้ง,ต้าเจิ้งในเวลานี้ยังจำเป็นต้องเพิ่มพลังอำนาจมากกว่านี้ก่อนที่จะเข้าปะทะกับตระกูลเทียนเต็มกำลัง,ดังนั้นจงซานจึงไม่สามารถสังหารเทียนเซียวได้.
"ที่เจ้ารั้งรออยู่กับคิดเพียงแค่นี้อย่างงั้นรึ?"จงซานแค่นเสียง.
"เจ้าหมายความว่าอย่างไร?"ภายในใจของเทียนเซียวจื่อที่เผยท่าทางหวาดกลัวออกมา.
"ข้าไม่สังหารเจ้า,แต่ไม่ได้แปลว่าข้าจะปล่อยเจ้าไปอย่างสมบูรณ์,ข้าสามารถทำให้เจ้าจดจำความเจ็บปวดไปได้ตลอดชีวิต!"จงซานที่ก้าวเข้าไปหากเขาอีกครั้ง.
..................
ที่ด้านนอก,อี้เหลานเชวี๋ยที่นำคนตระกูลอี้ถอยออกมาอีกครั้งและก็อีกครั้ง.
"เชวี๋ยเอ๋อ,เอาล่ะ? แค่นี้น่าจะไกลพอแล้ว!"บรรพชนตระกูลอี้ที่เอ่ยออกมาในทันที.
ทว่าในเวลาเดียวกันนั้น,ที่ไกลออกไปนั้น,คุนเผิงและแปดหางสวรรค์ก็สร้างหลุมดำขนาดใหญ่ยักษ์ขยายออกมาอีกหลายร้อยเท่า,มิติอากาศที่สั่นไหมา,เหล่าฝู้ฝึกตนมากมายที่พ่นโลหิตออกมาคำโต,พร้อมกับถอยออกไปอีกอย่างรวดเร็ว.
ถอยออกไปอีกครั้งแล้ว!
แรงสั่นสะเทือนที่รุนแรงบ้าคลั่งนี้,สร้างความอัศจรรย์ใจ,น่าเกรงขามเป็นอย่างมาก.
นี่คือคลื่นอัดอากาศที่เกิดการบิดเบี้ยวของมิติอย่างงั้นรึ?
บรรพชนตระกูลอี้ที่จดจ้องมองด้วยท่าทางอัศจรรย์ใจ,จากนั้นก็จ้องมองไปยังอี้เหลานเชวี๋ย,คิดถึงคำพูดของเชวี๋ยเอ๋อ.
"เชวี๋ยเอ๋อ,ราชวงศ์ราชันย์เต้าเจิ้งผิดปรกติจริงๆ,สามารถทำลายแดนเทวะได้,และยังคิดจะต่อสู้กับตระกูลเทียนอีกรึ?"บรรพชนตระกูลอี้ที่เผยท่าทางหวาดหวั่น.
"ราชวงศ์ราชันย์แข็งแกร่งมาก! เติบโตอย่างรวดเร็ว,รวดเร็วจนยากที่จะประเมินได้!"อี้หลานเชวี๋ยที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"แต่ว่า,จะอย่างไรพวกเขาก็ยังเป็นแค่ราชวงศ์ราชันย์,ทำไมถึงได้ร้ายกาจขนาดนี้กัน?"
"ร้ายกาจรึ?
พวกเขาไกลเกินกว่าคำว่าร้ายกาจ,ราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้งนั้น,มีอยู่ทั้งสองภพหยิน
หยาง,ยังบอกแค่ว่าพวกเขาร้ายกาจอีกรึ?"อี้หลานเชวี๋ยที่สูดหายใจลึก.
"เป็นความจริงรึ?"บรรพชนตระกูลอี้ที่เผยท่าทางตื่นตระหนก.
"ท่านคงไม่รู้ที่ภพหยาง,เมื่อไม่นานมานี้ข้าเพิ่งได้รับข่าวจากภูติที่เพิ่งตายจากภพหยางและได้ยินเกี่ยวกับเรื่องในภพหยาง,ในภพหยางนั้นมีสามมหาอำนาจ,ต้าเจิ้งนั้นครองแผ่นดินถึง
30 %
ของทั้งหมด,มีพลังไม่ได้ด้อยกว่าสองราชวงศ์สวรรค์เลย!"อี้เหลานเชวี๋ยกล่าว.
"เป็นไปได้อย่างไร? ไม่มีทาง!!"
"ไม่เชื่อความจริงอย่างงั้นรึ?
ความแข็งแกร่งของต้าเจิ้งนั้นไม่ธรรมดาแน่นอน,ท่านควรจะรู้ว่าภพหยางนั้นลึกล้ำขนาดใหน,การยึดครองแผ่นดินได้ถึง
30%
นั้นนับว่าร้ายกาจมาก,อย่าได้ดูแคลนราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้งโดยเด็ดขาด!"อี้หลานเชวี๋ยที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"จงซาน......?"
"คงไม่คิดดูแคลนจงซานหรอกนะ,จงซานนั้นนับเป็นคนที่ร้ายกาจและมีความทะเยอทะยานสูงมาก,นอกจากนี้เขายังเป็นคนที่มีสายตากว้างไกล,มียอดฝีมืออยู่ด้วยมากมาย,ทั้งยังฉลาดลึกล้ำ,เป็นราชาที่น่าเกรงขามที่สุด!"อี้หลานเชวี๋ยกล่าว.
"สายตากว้างไกล?"
"ข้าสามารถยืนยันได้เลยว่าหลังจากการต่อสู้ในครั้งนี้จบลง,ภาคใต้ของภพหยินจะต้องกลายเป็นของราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้งไปทั้งหมด!"อี้หลานเชวี๋ยกล่าว.
"แล้วตระกูลเทียน?
ราชวงศ์ราชันย์เทียนไมล่ะ?"
"ราชวงศ์ราชันย์เทียนไมจะต้องพ่ายแพ้แน่,ตระกูลเทียนเว้นแต่อสุรกายาชราของตระกูลเทียนลงมือ,ไม่เช่นนั้นพวกเขาก็ไร้ซึ่งพลัง,ตระกูลเทียนจะต้องมีอำนาจลดลงเป็นอย่างมากในภพหยิน."
"จงซานร้ายกาจขนาดนั้นเลยรึ?
อี้เหลานเชวี๋ยที่ขมวดคิ้ว,สูดหายใจลึก,"เขาไม่ได้ร้ายกาจ,แต่น่ากลัว,ก่อนหน้านี้,ข้าได้ลองศึกษาคนผู้นี้,เมื่อครั้งเขาวางแผนเขาบุกตระกูลเทียน,ข้าเห็นมันด้วยตัวเอง,การบัญชาการของเขานั้นไม่เพียงแค่โจมตีด้วยพลังเท่านั้น,แต่ยังโจมตีทางจิตใจด้วย,เป็นคนที่น่ากลัวอย่างที่สุด!"
"โจมตีทางจิตใจด้วยอย่างงั้นรึ?
"ใช่,ถูกแล้วโจมตีทางจิตใจ,เพื่อสร้างโอกาสให้เขามีโอกาสชนะมากยิ่งขึ้น."
บรรพชนตระกูลอี้ที่ได้ยินอี้หลานเชวี๋ยพูดได้แต่เงียบ.
เหล่าผู้ชมไม่น้อยที่ยังไม่ไปไหนหากแต่ยังคงยืนเฝ้ามองอยู่ไกลออกมา,มีส่วนน้อยมากที่ยังคงอยู่ในพื้นที่ที่เห็นได้ชัด.
การต่อสู้ที่ผ่านไปเป็นเวลาสี่ชั่วยาม,หลังจากนั้น....
"ตูมมมมมมมมมมมมมม!"
ภายในหลุมดำขนาดใหญ่นั้น,เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น,ทะเลดำที่เกิดคลื่นยักษ์ม้วนกวาดไปทุกที่,จากนั้นก็ปรากฏอสุรกายสามพันลี้ออกมา,เป็นคุนเผิงก่อนหน้านั่นเอง.
คนเผิงมีขนาดใหญ่โตมาก,มีพลังที่แทบจะไร้เทียมทาน,ทว่าทั่วร่างของมันกับอาบไปด้วยโลหิต,บนร่างมีหลุมโลหิตหลายหลุม,กำลังมีโลหิตไหลออกมา,และปีกของมันตอนนี้ยังเต็มไปด้วยหลุมฉีกขาดบาดแผลอีกหลายแห่ง.
คาดไม่ถึงเลยว่าสภาพคุนเผิงตอนนี้จะน่าอเนจอนาถขนาดนี้เลยรึ?
สายตาของผู้ชมที่อยู่ไกลออกมารู้สึกหวาดผวา.
ทว่าบนหัวของคุนเผิงนั้น,มีคนๆหนึ่งที่นอนเหยียดอยู่,เทียนเซียวจื่อ,ร่างกายของเขาที่กลายเป็นคนพิการไปแล้ว,สภาพที่ไม่ต่างจากปุถุชนธรรมดา,นอนไร้ซึ่งเรี่ยวแรงน่าสมเพชเวทนา,แม้แต่ใบหน้าตอนนี้,ยังเผยให้เห็นกระดูกที่ผุดออกมา.
หากเป็นเพียงคนทั่วไป,คงจะตกตายไปเรียบร้อยแล้ว.
กับสภาพอนาถใจเช่นนี้! แม้แต่พวกเขายังรู้สึกสงสาร,ร่างกายที่บิดเบี้ยวไปทั่วร่างกายนั่น! ฝีมือของจงซานอย่างงั้นรึ? โหดเหี้ยมเกินไปแล้ว!
ส่วนจงซานล่ะ? ทำไมจงซานไม่ออกมา?
"ท่านประมุข!"อาวุโสเทียนสตรีที่บินตรงไปหาเขาในทันที.
เห็นสภาพของเทียนเซียวจื่อตอนนี้แล้ว,อาวุโสเทียนที่รู้สึกหนังหัวชาหนึบ,กระดูกที่แตกหักจนโผล่ออกมาทั่วร่างนี้คืออะไร,กายเนื้อที่ถูกทำลาย,บาดแผลสาหัสสากัน,แม้ว่าจะมีระดับสวรรค์แท้,การจะฟื้นฟูกลับคืนมานั้นอาจจะใช้เวลาหลายร้อยปี,หรือแม้แต่รักษาไม่หายด้วยซ้ำ.
"เรียกทุกคน,พวกเราจะกลับบ้าน!"เทียนเซียวจื่อที่กล่าวออกมาอย่างยากลำบาก,เสียงที่สั่นสะท้านน่าเวทนาดังออกมาแผ่วๆ.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น