Immortality Chapter 753 Heaven Opening Palm
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 753 เปิดการใช้งานฝ่ามือสะบั้นสวรรค์.
Chapter 753 Heaven Opening Palm
"โฮกกกกกกกกกกกกกกกก!"
หางสีแดงของแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบทะลวงลงไปยังปีกของคุนเผิง,พลังป้องกันที่มีปราณเซียนคุ้มครอง,คาดไม่ถึงเลยว่าจะถูกทะลวงได้อย่างง่ายได้เลยรึ?
หางสีแดงที่ตวัดดึงออกมา,โลหิตที่พุ่งกระฉูดออกมาจากปีกของคุนเผิง.
ความเจ็บปวดอย่างที่สุดที่มันเพิ่งเคยประสบ,ร่างของคุนเผิงที่สั่นสะท้าน,สั่นอย่างรุนแรง,จนทำให้โลกเขตแดนตอนนี้สั่นไปด้วย,คลื่นทะเลด้านในกำลังคลุ้มคลั่ง,น้ำทะเลที่พุ่งปู๊ดขึ้นท้องฟ้า.
แรงสั่นสะเทือนที่รุนแรงนี้,ทำให้แปดหางลอยขึ้นไปบนอากาศ.
คุนเผิงที่มีขนาดสามพันลี้,แปดหางสวรรค์มีขนาดเพียงสองพันลี้,ไม่สามารถรัดเกี้ยวรัดคุนเผิงได้ตลอด,ร่างของคุนเผิงยังคงสั่นไปมาด้วยความเจ็บปวด.
แรงสั่นที่รุนแรงของคุนเผิงที่ทำให้แปดหางสวรรค์ลอยออกไป,ใบหน้าของมันเวลานี้เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว,ความหวาดกลัวก่อนหน้านี้ได้หายไปแล้ว,ทว่าแปดหางสวรรค์นั้นหาได้หวาดกลัวแต่อย่างใด,หางสีแดงของมันที่เปลี่ยนเป็นรูปลักษณ์เป็นกระบี่ลู่เซียนทะลวงร่างของมันไปหกจุดทีเดียว,พลังอำนาจของกระบี่ลู่เซียนนั้นทรงพลังน่าเกรงขาม,แทบจะไร้เทียมทาน.
แม้นว่าร่างของแปดหางนั้นจะเล็กว่าคุนเผิง,หากแต่กระบี่ลู่เซียนที่ปลายหางสีแดงนั้น,ราวกับเหล็กไนของราชาแมงป่อง,ทำให้แปดหางสวรรค์น่าเกรงขามยิ่งขึ้นไปอีก.
อสุรกายที่ใหญ่ยักษ์ฝืนสวรรค์สองตนที่ต่อกรกันอยู่อีกฝั่ง.
ส่วนอีกฝั่ง,ก่อนหน้านี้ขณะที่แปดหางสวรรค์จะโจมตีนั้น,จงซานก็พุ่งเข้าหาเทียนเซียวจื่อเช่นกัน.
สองอัจฉริยะระดับสวรรค์แท้,ที่เข้าต่อสู้กัน.
เทียนเซียวจื่อ,อัจฉริยะตระกูลเทียน,ที่ยากจะพบในประวัติศาสตร์ตระกูลเทียน,และยังมีเซียนฉีทั่วไปในมืออีกจำนวนไม่น้อย.
จงซาน,เพลงดาบบัญญัติสวรรค์!
คลื่นซ้อนพันทบ,พลังทำลายรุนแรงมาก,สามารถทำลายเซียนฉีทั่วไปได้,และยังทำให้ก่อนหน้านี้เทียนเซียวจื่อได้รับบาดเจ็บด้วย,ทำให้เขาไม่กล้าประมาทอีก.
ในเวลานี้เทียนเซียวจื่อได้นำเซียนฉีอันใหม่ออกมาแล้ว,เพื่อเตรียมรับมือกับดาบยักษ์ของจงซาน,หากแต่จงซานเก็บดาบไปอย่างงั้นรึ?
นี่เขาจะใช้มือเปล่าต่อสู้อย่างงั้นรึ?
ในมือของเทียนเซียวจื่อถือกระบี่เซียน!
นี่คือกระบี่ประจำตำแหน่งตระกูลเทียน,กระบี่เซียน,เทียนไม!
กระบี่เทียนไมนั้น,เป็นกระบี่ของบรรพชนตระกูลเทียนภพหยินที่ทิ้งเอาไว้,กระบี่นี่จึงอาจนับว่าเป็นกระบี่ของเซียนสวรรค์ก็ว่าได้.
กระบี่ของเทียนเซียวจื่อที่พุ่งตรงมา,กระบี่เทียนไม
ที่โจมตีไปยังจงซานด้วยพลังที่น่าเกรงขามพุ่งทะลวงออกไป.
พร้อมกันนั้นปราณกระบี่ขนาดแสนจั้ง,โถมกระหน่ำไปยังจงซานด้วย,แม้นว่าจะด้อยกว่ากระบี่ลู่เซียน,ทว่า,พลังอำนาจพลานุภาพที่ยิ่งใหญ่นั้นไม่สามารถที่จะดูแคลนมันได้.
กับการเชิญหน้ากับการโจมตีของเขา,เทียนเซียวจื่อที่มั่นใจว่าจงซานที่พุ่งมานั้น,คงจะหลบการโจมตีและโจมตีเขาในกระบวนท่าต่อไป.
ช่างน่าเศร้า,จงซานไม่คิดจะหลบแม่แต่น้อย,หากแต่เป็นฝ่ามือขวาของเขา,ที่ปล่อยออกมาพุ่งตรงรับกระบี่ของเทียนเซียวจื่อ,ฝ่ามือที่แหวกอากาศพุ่งออกไป.
ฝ่ามือของจงซานที่พุ่งออกไป,รอบๆฝ่ามือกับปรากฏเป็นเงาของคมดาบขึ้นทันที,อักษรรูนมากมายที่หมุนวนขึ้นมานั้นเป็นภาพเงาของดาบยักษ์,เป็นภาพเงาที่ดูโปรงใส,ไม่ใช่ของจริง.
ปราณกระบี่ประทะเข้ากับเงาดาบคลุมฝ่ามือ,ปะทะเกิดระเบิดเสียงดังสนั่น.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!"
พลังระเบิดนี้,กระแทกเทียนเซียวจื่อกระเด็นลอยอออกมาหลายร้อยจั้ง,ส่วนจงซานที่หยุดนิ่งอยู่กับที่.
ฝ่ามือของเขาที่มีพลังเทียบเท่ากับปราณกระบี่เทียนไม,ทำให้จงซานขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย,จดจ้องมองกระบี่เทียนไม,กระบี่เทียนไมเล่มนี้ร้ายกาจขนาดนี้เลยรึ?
จงซานที่กำลังสงสัย,ส่วนเทียนเซียวจื่อในเวลานี้ถึงกับผวา,แววตาที่หวั่นเกรง,เป็นไปได้อย่างไร?
จะเป็นไปได้อย่างไร,แค่ฝ่ามือ,จะทรงพลังขนาดนี้เลยรึ?
มีพลังเทียนเท่ากระบี่ของเซียนสวรรค์เลยรึ?
เป็นไปไม่ได้,เทียนเซียวจื่อที่ไม่อยากเชื่อกับเรื่องที่เกิดขึ้น,เขาที่ตะวัดกระบี่พร้อมกับโจมตีจงซานอีกครั้ง.
ฝ่ามือของจงซานที่ปรากฏเงาดาบอักษรรูนนั้น,มีพลังเทียบเท่ากับกระบี่เทียนไม,พลังของทั้งสองที่เข้าปะทะกันอีกแล้ว.
"ตูมมมมมมมมมม!"
ปราณกระบี่ของเทียนเซียวที่มีพลังเทียบเท่ากับฝ่ามือของจงซาน,ทว่าผู้ถือนั้นไม่ได้มีพลังพอที่จะต้านแรงปะทะได้,พลังกระแทกที่ดูเหมือนว่าจะแรงขึ้นเรื่อยๆ,จนทำให้เทียนเซียวลอยโด่งออกไปหลายครั้ง.
การต่อสู้ครั้งนี้จงซานได้เปรียบกว่ามาก,เทียนเซียวที่หวาดผวาขึ้นเรื่อยๆ.
เพียงแค่ฝ่ามือ?
หากแต่ทรงพลังขนาดนี้ได้อย่างไร? สามารถทนรับอำนาจของกระบี่เซียนสวรรค์ได้?
มันจะเป็นไปได้อย่างไร?,เป็นไปไม่ได้แน่นอน!
ความรู้สึกของเทียนเซียวจื่อที่กำลังหวาดหวั่นขึ้นเรื่อยๆ,กระบี่ของเขาที่โจมตีจงซานพร้อมกับร่างของเขาที่ปลิวลอยออกมาเป็นระยะๆ,เขาจ้องมองจงซานด้วยท่าทางหวาดหวั่น,หวาดกลัวฝ่ามือที่มีอักษรรูนหมุนวนอยู่รอบๆฝ่ามือของจงซาน.
ยิ่งคิดก็ยิ่งหวาดกลัว,ภายในใจที่พยายามที่จะทำให้สงบ,เขาต้องสุขุมก่อน,หากแต่กับทำไม่ได้เลย,นี่มันหมายความว่าอย่างไร?
ความสุขุมของเทียนเซียวจื่อที่หายไปเรื่อยๆ,ทว่ากระบี่เทียนไมของเขาก็ยังคงโจมตีออกไปไม่หยุดเช่นกัน.
จงซานที่ปล่อยฝ่ามือออกไปปะทะครั้งแล้วครั้งเล่า!
"ตูมมมมมมมมมม!"
หมัดที่มีเงาดาบคลุมอยู่,และมีอักษรรูนหมุนวน,ขณะเดียวกันอักษรรูนอันหนึ่งที่ระเบิดกระจายไป,จากนั้นเงารอบๆฝ่ามือของจงซานก็มืดลงเล็กน้อย.
ทันใดนั้น,สมองของเทียนเซียวจื่อที่ทำงานอย่างรวดเร็วครุ่นคิดเรื่องที่เกิดขึ้น,จากนั้นก็เผยแววตาไม่อยากเชื่อแม้แต่น้อย.
"อักษรรูน? พลังจากอักษรรูนอย่างงั้นรึ?
อักษรรูนเหล่านี้มาจากขวานสะบั้นสวรรค์,ข้าเคยเห็นมันในบันทึก ในตระกูลครั้งหนึ่ง,อักษรรูนเหล่านี้มันอยู่บนขวานสะบั้นสวรรค์!"เทียนเซียวจื่อที่จับจ้องมองไปยังฝ่ามือทั้งสองข้างของจงซาน.
บนฝ่ามือของจงซานนั้น,มีแสงสีเงินและอักษรรูนฉาบอยู่ก่อนแล้ว,ภาพเงาที่หมุนวนฝ่ามือของเขานั้น,ดูลึกล้ำเป็นอย่างมาก.
ได้ยินคำพูดของเทียนเซียวจื่อ,จงซานที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,"สมแล้วที่เป็นอัจฉริยะตระกูลเทียน,รู้เรื่องนี้ด้วยรึ?"
"ขวานสะบั้นสวรรค์,นี่คือขวานสะบั้นสวรรค์จริงๆรึ?
เป็นไปไม่ได้,กู่เฉิงตงล่วงหล่นลงจากท้องฟ้าแล้ว,จิตวิญญาณขวานสะบั้นสวรรค์เองก็ควรจะกลายเป็นพลังฟ้าดินไปแล้ว,มันจะถ่ายทอดไปยังคนอื่นตอนนี้ได้อย่างไร,ถึงแม้ว่ากู่เฉิงตงจะฟื้นคืนชีพกลับมาก็ตามก็ไม่สามารถมีมันได้แล้วตอนนี้,แล้วเจ้าจะมีขวานสะบั้นได้อย่างไร?,เจ้าจะมีมันได้อย่างไร?"เทียนเซียวจื่อที่ตื่นตกใจเป็นอย่างมาก.
"ขวานสะบั้นสวรรค์,ข้ามีมันได้อย่างไรงั้นรึ?"จงซานที่เผยยิ้มออกมา.
"ขวานสะบั้นสวรรค์,ข้าได้ยินมาว่ามันเป็นหนึ่งของวิถีสวรรค์
พลังฟ้าดินที่มาจากโลกใบใหญ่,ก่อนที่มันจะตัวก่อเป็นรูปเป็นร่าง,และล่วงหล่นลงมายังโลกใบเล็ก,และคนที่มีชะตาเท่านั้นถึงจะได้มันมาครอง,หากแต่เมื่อเจ้าของมันตายไป,แน่นอนว่ามันจะต้องสลายกลายเป็นฟ้าดิน,และอีกหลายพันปีแม้แต่หมื่นปี,ถึงจะเกิดขึ้นมาใหม่อีกครั้ง,และนั่นจึงถูกเรียกว่า,ของวิเศษตกทอดโบราณ."เทียนเซียวจื่อกล่าว.
"เจ้าเองก็ควรจะรู้ว่ามันเป็นของตกทอดโบราณ,วิถีสวรรค์ที่มาจากโลกใบใหญ่อย่างงั้นรึ?
กู่เฉิงตงที่ล่วงหล่นลงจากท้องฟ้า,ขวานสะบั้นสวรรค์ย่อมต้องกลายเป็นพลังฟ้าดิน,หากแต่ใครบอกว่าจะต้องรอจนถึงหมื่นปีมันถึงจะเกิดขึ้นมาอีกครั้ง?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"เกิดก่อนเวลาอย่างงั้นรึ?"เทียนเซียวจื่อที่หัวใจสั่นไหว.
บางที่แม้แต่โลกใบใหญ่ก็เช่นกัน,หากรับรู้ว่าขวานสะบั้นสวรรค์เกิดขึ้นมาก่อนล่ะก็,คงจะมีคนบุกเข้ามาแน่,หากรู้ว่าขวานสะบั้นสวรรค์เกิดก่อนเวลา.
"มีอะไรจะพูดอีก?"จงซานกล่าว.
"คาดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นเจ้าที่ได้ครอบครอง,มันเป็นเจ้าได้อย่างไร?
ทำไม? ทำไมไม่เป็นข้า!"เทียนเซียวจื่อที่อยู่ๆก็โกรธเกรี้ยวขึ้นมา,เวลานี้ราวกับคนเสียสติ.
"เหตุผลคือโชคของเจ้ายังไม่พอ!"จงซานที่กล่าวตอบ.
ดวงตาของเทียนเซียวจื่อที่กลายเป็นสีแดงจ้องมองตาขวางจดจ้องจงวาน,เป็นความจริง,มีเพียงแค่โชคดีกว่าเท่านั้นถึงจะได้ขวานสะบั้นสวรรค์มาครอง,จงซานโชคดีกว่าเขาได้อย่างไร.
"ไม่มีโชค,ของวิเศษโบราณ,หากแต่การจะได้มันต่อมาจากเจ้าก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้,คนที่จะได้รับขวานสะบั้นสวรรค์,คือผู้โชคดี,หากแต่เจ้าจะต้องตายเหมือนหมา,ถูกทำลายทั้งร่างกายและวิญญาณ! แม้แต่กู่เฉิงตงก่อนหน้านี้,แม้ว่าจะมีโชคดีได้มันมาครอง,หากแต่เมื่อโชคหมด,ขวานสวรรค์ก็ถูกชิงไปครอง,แม้แต่ชีวิตของตัวเองยังตายไปถูกทำลายทั้งร่างกายและวิญญาณ!"เทียนเซียวจื่อที่กล่าวออกมาด้วยความอิจฉา.
"ถูกของเจ้า,เจ้าของคนเก่าถูกทำลายร่างกายและวิญญาณ,ทว่าขวานสะบั้นปฐพีนั้นได้หลอมรวมกับข้าแล้ว?"จงซานที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
"หลอมรวมกับขวานสะบั้นสวรรค์อย่างงั้นรึ?
เป็นไปไม่ได้,กู่เฉิงตงยังทำไม่ได้,เจ้าจะทำสำเร็จได้อย่างไร?"เทียนเซียวจื่อที่กล่าวหยัน.
"ข้าและเขาต่างกัน!"จงซานที่สายหน้าไปมา.
เห็นท่าทางมั่นใจของจงซาน,ดวงตาของเทียนเซียวจื่อที่หดเกร็ง,ไม่ดีแล้ว,ไม่ใช่ว่าจงซานได้หลอมขวานสะบั้นปฐพีเข้ากับฝ่ามือของเข้าไปแล้วรึ?
"เจ้า,ขวานสะบั้นสวรรค์ของเจ้าล่ะ?
เจ้าหลอมมันเข้ากับฝ่ามืออย่างงั้นรึ? หมายความว่าอย่างไร? เจ้าต้องการทำอะไร?"เทียนเซียวจื่อที่กล่าวออกมาด้วยความตกอกตกใจ.
"ข้าไม่ต้องการให้มันกลับคืนสู่สวรรค์ไงล่ะ!"จงซานที่เผยยิ้มอย่างชั่วร้ายออกมา,ก่อนที่จะพุ่งตรงเข้าหาเทียนเซียวจื่ออีกครั้ง.
ไม่ต้องการให้มันกลับคืนสู่สวรรค์อย่างงั้นรึ?
เป็นคำพูดที่อหังการนัก,คงมีแค่จงซานเท่านั้นที่กล้าพูดเช่นนี้.
ขวานสะบั้นสวรรค์,คือวิถีสวรรค์จากโลกใบใหญ่ที่ล่วงหล่นลงมายังโลกใบเล็ก,เป็นพลังอำนาจของวิถีสวรรค์,ที่แข็งแกร่งไร้ที่สิ้นสุด,ขวานสะบั้นสวรรค์,คือสิ่งเดียวที่จะใช้ในการแยกสวรรค์,หากมันกลับไปยังโลกใบใหญ่ก็จะสลายหายไปในเป็นอากาศนั่นเอง.
กับของล้ำค่าเช่นนี้,จงซานจะปล่อยให้มันสลายหายไปได้อย่างไร?
โลกใบใหญ่ที่เลือกจงซาน,หรือเป็นเพราะจงซานโชคดีก็แล้วแต่,แต่กระนั้นถึงได้จิตวิญญาณของขวานสะบั้นสวรรค์มา,เมื่อเขาได้ครอบครองมัน,เขาจะปล่อยให้มันสลาย,หายไป
เมื่อเขาเดินทางไปยังโลกใบใหญ่ได้อย่างไร?
เมื่อตออยู่ในมือจงซาน,เพื่อไม่ให้มันไม่สามารถกลับคืนสู่โลกใบใหญ่ได้,จงซานจึงได้ทำการหลอมมันเข้ากับตัวเอง.
หากเขาหลอมให้มันกลายเป็นของวิเศษไปล่ะก็,สุดท้ายแล้วมันจะต้องคืนกลับสู่ต้นกำเนิด,เพื่อไม่ให้เกิดเหตุการณ์นั้น,ดังนั้นจงซานจึงทำให้มันเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายของเขาไปแล้วนั่นเอง.
แม้ว่าจะมีเพียงแค่จิตวิญญาณของขวานสะบั้นสวรรค์เป็นเพียงวิถีสวรรค์ที่อยู่ในสภาพอ่อนแอ,ทว่าก็ยังนับว่าทรงพลังเป็นอย่างมาก,กายเนื้อของคนทั่วไปนั้นไม่มีทางจะทนมันได้,ทว่าจงซานนั้นพิเศษ,ด้วยวิชากายาเทพอสูร,ทุกๆครั้งที่ระดับวิชากายาเทพอสูรยกระดับ,จะกลั่นร่างกายของเขาให้แข็งแกร่งมากขึ้น,ซึ่งในเวลานี้ได้มาถึงขั้นที่หกแล้ว,ทำให้กายเนื้อของจงซานนั้นแข็งแกร่งได้ไม่ด้อยกว่ากายเซียน,เป็นกายเนื้อที่แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก.
อีกทั้งเขายังได้รับวาสนาของราชวงศ์ต้าเจิ้งในการช่วยเหลือ,ทำให้สามารถหลอมจิตวิญญาณขวานสะบั้นสวรรค์ได้ในที่สุด.
ด้วยการหลอมไปที่ฝ่ามือของเขา,ทำให้ฝ่ามือคู่นี้ไม่ต่างจากของวิเศษที่มีพลังของขวานสะบั้นสวรรค์! ซึ่งไม่เคยมีใครทำมาก่อน!
จงซานที่เป็นผู้ครอบครองพลังของขวานสะบั้นสวรรค์!
นี่นับเป็นครั้งแรกที่เขานำมาใช้งาน,เพื่อที่จะใช้ข่มขวัญเทียนเซียวจื่อ.
เกี่ยวกับเทียนเซียวจื่อนั้น,จงซานเข้าใจได้อย่างแจ่มแจ้ง,คนผู้นี้เป็นคนที่มีความทะเยอทะยานสูงมาก,อีกทั้งเขายังอยู่ในตระกูลเทียนที่เป็นผู้ทรงอิทธิพลของภพหยิน,เพื่อสนองความทะเยอทะยานนี้แล้ว,เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะบอกกล่าวความลับนี้ให้คนอื่นรับรู้.
หากเรื่องนี้รับรู้ไปทั่วหล้าแล้วล่ะก็,เหล่ายอดฝีมือมากมายต้องเข้าร่วมกับราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้งด้วยอย่างแน่นอน,การเผยความลับนี้ไป,ย่อมไม่เป็นผลดีกับตระกูลเทียน.
"ตูมมมมมมม!"ฝ่ามือของจงซานที่โจมตีออกไปอีกครั้ง.
ฝ่ามือที่แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก,หลังจากที่หลอมรวมเข้ากับขวานสะบั้นสวรรค์,ความแหลมคมและพลังของฝ่ามือจงซานนั้นแทบไม่ต่างของของวิเศษที่มีอำนาจของฟ้าดิน,ยากที่จะมีใครต้านได้.
อย่างไรก็ตามถึงแม้นว่าจะหลอมรวมเข้ากับขวานสวรรค์,ทว่าฝ่ามือของเขาก็ไม่ได้หมายความว่าแข็งแกร่งที่สุด,แม้แต่กู่เฉิงตงในอดีตที่ที่ครอบครองจิตวิญญาณขวานสะบั้นสวรรค์,ใช้เวลาไม่รู้กี่ปีในการเชื่อมต่อเหลอมเข้ากับมัน,แต่ก็ยังไม่สามารถก้าวไปถึงระดับที่ไร้เทียมทานได้.
ทว่าในเมื่อมันคือจิตวิญญาณของขวานสะบั้นสวรรค์,มีอำนาจของวิถีสวรรค์ฝังอยู่,แม้นว่าจะไม่ได้แข็งแกร่งที่สุดเวลานี้,ทว่าก็ไม่ได้แปลว่ามันจะไม่เติบโต,มันจะเติบโตขึ้นไปเรื่อยๆพร้อมกับเขา,และฝ่ามือของเขาก็จะมีอำนาจของวิถีสวรรค์ที่แข็งแกร่งที่สุดนั่นเอง.
"ฝ่ามือของข้าในเวลานี้,ข้าจะเรียกมันว่า,ฝ่ามือสะบั้นสวรรค์."จงซานที่กล่าวออกมาด้วยเสียงหัวเราะ.
ฝ่ามือของเขาที่เป็นเหมือนดาบฟันลงไปยังเทียนเซียวจื่ออีกครั้ง,มันได้กระแทกไปยังกระบี่เทียนไม
เสียงดังสนั่น.
"ตูมมมมมมมมมมมม!"
ทว่าขณะเดียวกันกระบี่เทียนไม่ที่สั่น,ขณะที่เทียนเซียวจะโจมตีมาอีกครั้ง.
"ควับ!"
จงซานที่คว้าจับไปยังใบกระบี่เทียนไม,ฝ่ามือของเขาที่จับมันแน่น.
Chapter 753 Heaven Opening Palm
开天掌
เปิดการใช้งานฝ่ามือสะบั้นสวรรค์.
"โฮกกกกกกกกกกกกกกกก!"
หางสีแดงของแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบทะลวงลงไปยังปีกของคุนเผิง,พลังป้องกันที่มีปราณเซียนคุ้มครอง,คาดไม่ถึงเลยว่าจะถูกทะลวงได้อย่างง่ายได้เลยรึ?
หางสีแดงที่ตวัดดึงออกมา,โลหิตที่พุ่งกระฉูดออกมาจากปีกของคุนเผิง.
ความเจ็บปวดอย่างที่สุดที่มันเพิ่งเคยประสบ,ร่างของคุนเผิงที่สั่นสะท้าน,สั่นอย่างรุนแรง,จนทำให้โลกเขตแดนตอนนี้สั่นไปด้วย,คลื่นทะเลด้านในกำลังคลุ้มคลั่ง,น้ำทะเลที่พุ่งปู๊ดขึ้นท้องฟ้า.
แรงสั่นสะเทือนที่รุนแรงนี้,ทำให้แปดหางลอยขึ้นไปบนอากาศ.
คุนเผิงที่มีขนาดสามพันลี้,แปดหางสวรรค์มีขนาดเพียงสองพันลี้,ไม่สามารถรัดเกี้ยวรัดคุนเผิงได้ตลอด,ร่างของคุนเผิงยังคงสั่นไปมาด้วยความเจ็บปวด.
แรงสั่นที่รุนแรงของคุนเผิงที่ทำให้แปดหางสวรรค์ลอยออกไป,ใบหน้าของมันเวลานี้เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว,ความหวาดกลัวก่อนหน้านี้ได้หายไปแล้ว,ทว่าแปดหางสวรรค์นั้นหาได้หวาดกลัวแต่อย่างใด,หางสีแดงของมันที่เปลี่ยนเป็นรูปลักษณ์เป็นกระบี่ลู่เซียนทะลวงร่างของมันไปหกจุดทีเดียว,พลังอำนาจของกระบี่ลู่เซียนนั้นทรงพลังน่าเกรงขาม,แทบจะไร้เทียมทาน.
แม้นว่าร่างของแปดหางนั้นจะเล็กว่าคุนเผิง,หากแต่กระบี่ลู่เซียนที่ปลายหางสีแดงนั้น,ราวกับเหล็กไนของราชาแมงป่อง,ทำให้แปดหางสวรรค์น่าเกรงขามยิ่งขึ้นไปอีก.
อสุรกายที่ใหญ่ยักษ์ฝืนสวรรค์สองตนที่ต่อกรกันอยู่อีกฝั่ง.
...
ส่วนอีกฝั่ง,ก่อนหน้านี้ขณะที่แปดหางสวรรค์จะโจมตีนั้น,จงซานก็พุ่งเข้าหาเทียนเซียวจื่อเช่นกัน.
สองอัจฉริยะระดับสวรรค์แท้,ที่เข้าต่อสู้กัน.
เทียนเซียวจื่อ,อัจฉริยะตระกูลเทียน,ที่ยากจะพบในประวัติศาสตร์ตระกูลเทียน,และยังมีเซียนฉีทั่วไปในมืออีกจำนวนไม่น้อย.
จงซาน,เพลงดาบบัญญัติสวรรค์!
คลื่นซ้อนพันทบ,พลังทำลายรุนแรงมาก,สามารถทำลายเซียนฉีทั่วไปได้,และยังทำให้ก่อนหน้านี้เทียนเซียวจื่อได้รับบาดเจ็บด้วย,ทำให้เขาไม่กล้าประมาทอีก.
ในเวลานี้เทียนเซียวจื่อได้นำเซียนฉีอันใหม่ออกมาแล้ว,เพื่อเตรียมรับมือกับดาบยักษ์ของจงซาน,หากแต่จงซานเก็บดาบไปอย่างงั้นรึ?
นี่เขาจะใช้มือเปล่าต่อสู้อย่างงั้นรึ?
ในมือของเทียนเซียวจื่อถือกระบี่เซียน!
นี่คือกระบี่ประจำตำแหน่งตระกูลเทียน,กระบี่เซียน,เทียนไม!
กระบี่เทียนไมนั้น,เป็นกระบี่ของบรรพชนตระกูลเทียนภพหยินที่ทิ้งเอาไว้,กระบี่นี่จึงอาจนับว่าเป็นกระบี่ของเซียนสวรรค์ก็ว่าได้.
กระบี่ของเทียนเซียวจื่อที่พุ่งตรงมา,กระบี่เทียนไม
ที่โจมตีไปยังจงซานด้วยพลังที่น่าเกรงขามพุ่งทะลวงออกไป.
พร้อมกันนั้นปราณกระบี่ขนาดแสนจั้ง,โถมกระหน่ำไปยังจงซานด้วย,แม้นว่าจะด้อยกว่ากระบี่ลู่เซียน,ทว่า,พลังอำนาจพลานุภาพที่ยิ่งใหญ่นั้นไม่สามารถที่จะดูแคลนมันได้.
กับการเชิญหน้ากับการโจมตีของเขา,เทียนเซียวจื่อที่มั่นใจว่าจงซานที่พุ่งมานั้น,คงจะหลบการโจมตีและโจมตีเขาในกระบวนท่าต่อไป.
ช่างน่าเศร้า,จงซานไม่คิดจะหลบแม่แต่น้อย,หากแต่เป็นฝ่ามือขวาของเขา,ที่ปล่อยออกมาพุ่งตรงรับกระบี่ของเทียนเซียวจื่อ,ฝ่ามือที่แหวกอากาศพุ่งออกไป.
ฝ่ามือของจงซานที่พุ่งออกไป,รอบๆฝ่ามือกับปรากฏเป็นเงาของคมดาบขึ้นทันที,อักษรรูนมากมายที่หมุนวนขึ้นมานั้นเป็นภาพเงาของดาบยักษ์,เป็นภาพเงาที่ดูโปรงใส,ไม่ใช่ของจริง.
ปราณกระบี่ประทะเข้ากับเงาดาบคลุมฝ่ามือ,ปะทะเกิดระเบิดเสียงดังสนั่น.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!"
พลังระเบิดนี้,กระแทกเทียนเซียวจื่อกระเด็นลอยอออกมาหลายร้อยจั้ง,ส่วนจงซานที่หยุดนิ่งอยู่กับที่.
ฝ่ามือของเขาที่มีพลังเทียบเท่ากับปราณกระบี่เทียนไม,ทำให้จงซานขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย,จดจ้องมองกระบี่เทียนไม,กระบี่เทียนไมเล่มนี้ร้ายกาจขนาดนี้เลยรึ?
จงซานที่กำลังสงสัย,ส่วนเทียนเซียวจื่อในเวลานี้ถึงกับผวา,แววตาที่หวั่นเกรง,เป็นไปได้อย่างไร?
จะเป็นไปได้อย่างไร,แค่ฝ่ามือ,จะทรงพลังขนาดนี้เลยรึ?
มีพลังเทียนเท่ากระบี่ของเซียนสวรรค์เลยรึ?
เป็นไปไม่ได้,เทียนเซียวจื่อที่ไม่อยากเชื่อกับเรื่องที่เกิดขึ้น,เขาที่ตะวัดกระบี่พร้อมกับโจมตีจงซานอีกครั้ง.
ฝ่ามือของจงซานที่ปรากฏเงาดาบอักษรรูนนั้น,มีพลังเทียบเท่ากับกระบี่เทียนไม,พลังของทั้งสองที่เข้าปะทะกันอีกแล้ว.
"ตูมมมมมมมมมม!"
ปราณกระบี่ของเทียนเซียวที่มีพลังเทียบเท่ากับฝ่ามือของจงซาน,ทว่าผู้ถือนั้นไม่ได้มีพลังพอที่จะต้านแรงปะทะได้,พลังกระแทกที่ดูเหมือนว่าจะแรงขึ้นเรื่อยๆ,จนทำให้เทียนเซียวลอยโด่งออกไปหลายครั้ง.
การต่อสู้ครั้งนี้จงซานได้เปรียบกว่ามาก,เทียนเซียวที่หวาดผวาขึ้นเรื่อยๆ.
เพียงแค่ฝ่ามือ?
หากแต่ทรงพลังขนาดนี้ได้อย่างไร? สามารถทนรับอำนาจของกระบี่เซียนสวรรค์ได้?
มันจะเป็นไปได้อย่างไร?,เป็นไปไม่ได้แน่นอน!
ความรู้สึกของเทียนเซียวจื่อที่กำลังหวาดหวั่นขึ้นเรื่อยๆ,กระบี่ของเขาที่โจมตีจงซานพร้อมกับร่างของเขาที่ปลิวลอยออกมาเป็นระยะๆ,เขาจ้องมองจงซานด้วยท่าทางหวาดหวั่น,หวาดกลัวฝ่ามือที่มีอักษรรูนหมุนวนอยู่รอบๆฝ่ามือของจงซาน.
ยิ่งคิดก็ยิ่งหวาดกลัว,ภายในใจที่พยายามที่จะทำให้สงบ,เขาต้องสุขุมก่อน,หากแต่กับทำไม่ได้เลย,นี่มันหมายความว่าอย่างไร?
ความสุขุมของเทียนเซียวจื่อที่หายไปเรื่อยๆ,ทว่ากระบี่เทียนไมของเขาก็ยังคงโจมตีออกไปไม่หยุดเช่นกัน.
จงซานที่ปล่อยฝ่ามือออกไปปะทะครั้งแล้วครั้งเล่า!
"ตูมมมมมมมมมม!"
หมัดที่มีเงาดาบคลุมอยู่,และมีอักษรรูนหมุนวน,ขณะเดียวกันอักษรรูนอันหนึ่งที่ระเบิดกระจายไป,จากนั้นเงารอบๆฝ่ามือของจงซานก็มืดลงเล็กน้อย.
ทันใดนั้น,สมองของเทียนเซียวจื่อที่ทำงานอย่างรวดเร็วครุ่นคิดเรื่องที่เกิดขึ้น,จากนั้นก็เผยแววตาไม่อยากเชื่อแม้แต่น้อย.
"อักษรรูน? พลังจากอักษรรูนอย่างงั้นรึ?
อักษรรูนเหล่านี้มาจากขวานสะบั้นสวรรค์,ข้าเคยเห็นมันในบันทึก ในตระกูลครั้งหนึ่ง,อักษรรูนเหล่านี้มันอยู่บนขวานสะบั้นสวรรค์!"เทียนเซียวจื่อที่จับจ้องมองไปยังฝ่ามือทั้งสองข้างของจงซาน.
บนฝ่ามือของจงซานนั้น,มีแสงสีเงินและอักษรรูนฉาบอยู่ก่อนแล้ว,ภาพเงาที่หมุนวนฝ่ามือของเขานั้น,ดูลึกล้ำเป็นอย่างมาก.
ได้ยินคำพูดของเทียนเซียวจื่อ,จงซานที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,"สมแล้วที่เป็นอัจฉริยะตระกูลเทียน,รู้เรื่องนี้ด้วยรึ?"
"ขวานสะบั้นสวรรค์,นี่คือขวานสะบั้นสวรรค์จริงๆรึ?
เป็นไปไม่ได้,กู่เฉิงตงล่วงหล่นลงจากท้องฟ้าแล้ว,จิตวิญญาณขวานสะบั้นสวรรค์เองก็ควรจะกลายเป็นพลังฟ้าดินไปแล้ว,มันจะถ่ายทอดไปยังคนอื่นตอนนี้ได้อย่างไร,ถึงแม้ว่ากู่เฉิงตงจะฟื้นคืนชีพกลับมาก็ตามก็ไม่สามารถมีมันได้แล้วตอนนี้,แล้วเจ้าจะมีขวานสะบั้นได้อย่างไร?,เจ้าจะมีมันได้อย่างไร?"เทียนเซียวจื่อที่ตื่นตกใจเป็นอย่างมาก.
"ขวานสะบั้นสวรรค์,ข้ามีมันได้อย่างไรงั้นรึ?"จงซานที่เผยยิ้มออกมา.
"ขวานสะบั้นสวรรค์,ข้าได้ยินมาว่ามันเป็นหนึ่งของวิถีสวรรค์
พลังฟ้าดินที่มาจากโลกใบใหญ่,ก่อนที่มันจะตัวก่อเป็นรูปเป็นร่าง,และล่วงหล่นลงมายังโลกใบเล็ก,และคนที่มีชะตาเท่านั้นถึงจะได้มันมาครอง,หากแต่เมื่อเจ้าของมันตายไป,แน่นอนว่ามันจะต้องสลายกลายเป็นฟ้าดิน,และอีกหลายพันปีแม้แต่หมื่นปี,ถึงจะเกิดขึ้นมาใหม่อีกครั้ง,และนั่นจึงถูกเรียกว่า,ของวิเศษตกทอดโบราณ."เทียนเซียวจื่อกล่าว.
"เจ้าเองก็ควรจะรู้ว่ามันเป็นของตกทอดโบราณ,วิถีสวรรค์ที่มาจากโลกใบใหญ่อย่างงั้นรึ?
กู่เฉิงตงที่ล่วงหล่นลงจากท้องฟ้า,ขวานสะบั้นสวรรค์ย่อมต้องกลายเป็นพลังฟ้าดิน,หากแต่ใครบอกว่าจะต้องรอจนถึงหมื่นปีมันถึงจะเกิดขึ้นมาอีกครั้ง?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"เกิดก่อนเวลาอย่างงั้นรึ?"เทียนเซียวจื่อที่หัวใจสั่นไหว.
บางที่แม้แต่โลกใบใหญ่ก็เช่นกัน,หากรับรู้ว่าขวานสะบั้นสวรรค์เกิดขึ้นมาก่อนล่ะก็,คงจะมีคนบุกเข้ามาแน่,หากรู้ว่าขวานสะบั้นสวรรค์เกิดก่อนเวลา.
"มีอะไรจะพูดอีก?"จงซานกล่าว.
"คาดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นเจ้าที่ได้ครอบครอง,มันเป็นเจ้าได้อย่างไร?
ทำไม? ทำไมไม่เป็นข้า!"เทียนเซียวจื่อที่อยู่ๆก็โกรธเกรี้ยวขึ้นมา,เวลานี้ราวกับคนเสียสติ.
"เหตุผลคือโชคของเจ้ายังไม่พอ!"จงซานที่กล่าวตอบ.
ดวงตาของเทียนเซียวจื่อที่กลายเป็นสีแดงจ้องมองตาขวางจดจ้องจงวาน,เป็นความจริง,มีเพียงแค่โชคดีกว่าเท่านั้นถึงจะได้ขวานสะบั้นสวรรค์มาครอง,จงซานโชคดีกว่าเขาได้อย่างไร.
"ไม่มีโชค,ของวิเศษโบราณ,หากแต่การจะได้มันต่อมาจากเจ้าก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้,คนที่จะได้รับขวานสะบั้นสวรรค์,คือผู้โชคดี,หากแต่เจ้าจะต้องตายเหมือนหมา,ถูกทำลายทั้งร่างกายและวิญญาณ! แม้แต่กู่เฉิงตงก่อนหน้านี้,แม้ว่าจะมีโชคดีได้มันมาครอง,หากแต่เมื่อโชคหมด,ขวานสวรรค์ก็ถูกชิงไปครอง,แม้แต่ชีวิตของตัวเองยังตายไปถูกทำลายทั้งร่างกายและวิญญาณ!"เทียนเซียวจื่อที่กล่าวออกมาด้วยความอิจฉา.
"ถูกของเจ้า,เจ้าของคนเก่าถูกทำลายร่างกายและวิญญาณ,ทว่าขวานสะบั้นปฐพีนั้นได้หลอมรวมกับข้าแล้ว?"จงซานที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
"หลอมรวมกับขวานสะบั้นสวรรค์อย่างงั้นรึ?
เป็นไปไม่ได้,กู่เฉิงตงยังทำไม่ได้,เจ้าจะทำสำเร็จได้อย่างไร?"เทียนเซียวจื่อที่กล่าวหยัน.
"ข้าและเขาต่างกัน!"จงซานที่สายหน้าไปมา.
เห็นท่าทางมั่นใจของจงซาน,ดวงตาของเทียนเซียวจื่อที่หดเกร็ง,ไม่ดีแล้ว,ไม่ใช่ว่าจงซานได้หลอมขวานสะบั้นปฐพีเข้ากับฝ่ามือของเข้าไปแล้วรึ?
"เจ้า,ขวานสะบั้นสวรรค์ของเจ้าล่ะ?
เจ้าหลอมมันเข้ากับฝ่ามืออย่างงั้นรึ? หมายความว่าอย่างไร? เจ้าต้องการทำอะไร?"เทียนเซียวจื่อที่กล่าวออกมาด้วยความตกอกตกใจ.
"ข้าไม่ต้องการให้มันกลับคืนสู่สวรรค์ไงล่ะ!"จงซานที่เผยยิ้มอย่างชั่วร้ายออกมา,ก่อนที่จะพุ่งตรงเข้าหาเทียนเซียวจื่ออีกครั้ง.
ไม่ต้องการให้มันกลับคืนสู่สวรรค์อย่างงั้นรึ?
เป็นคำพูดที่อหังการนัก,คงมีแค่จงซานเท่านั้นที่กล้าพูดเช่นนี้.
ขวานสะบั้นสวรรค์,คือวิถีสวรรค์จากโลกใบใหญ่ที่ล่วงหล่นลงมายังโลกใบเล็ก,เป็นพลังอำนาจของวิถีสวรรค์,ที่แข็งแกร่งไร้ที่สิ้นสุด,ขวานสะบั้นสวรรค์,คือสิ่งเดียวที่จะใช้ในการแยกสวรรค์,หากมันกลับไปยังโลกใบใหญ่ก็จะสลายหายไปในเป็นอากาศนั่นเอง.
กับของล้ำค่าเช่นนี้,จงซานจะปล่อยให้มันสลายหายไปได้อย่างไร?
โลกใบใหญ่ที่เลือกจงซาน,หรือเป็นเพราะจงซานโชคดีก็แล้วแต่,แต่กระนั้นถึงได้จิตวิญญาณของขวานสะบั้นสวรรค์มา,เมื่อเขาได้ครอบครองมัน,เขาจะปล่อยให้มันสลาย,หายไป
เมื่อเขาเดินทางไปยังโลกใบใหญ่ได้อย่างไร?
เมื่อตออยู่ในมือจงซาน,เพื่อไม่ให้มันไม่สามารถกลับคืนสู่โลกใบใหญ่ได้,จงซานจึงได้ทำการหลอมมันเข้ากับตัวเอง.
หากเขาหลอมให้มันกลายเป็นของวิเศษไปล่ะก็,สุดท้ายแล้วมันจะต้องคืนกลับสู่ต้นกำเนิด,เพื่อไม่ให้เกิดเหตุการณ์นั้น,ดังนั้นจงซานจึงทำให้มันเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายของเขาไปแล้วนั่นเอง.
แม้ว่าจะมีเพียงแค่จิตวิญญาณของขวานสะบั้นสวรรค์เป็นเพียงวิถีสวรรค์ที่อยู่ในสภาพอ่อนแอ,ทว่าก็ยังนับว่าทรงพลังเป็นอย่างมาก,กายเนื้อของคนทั่วไปนั้นไม่มีทางจะทนมันได้,ทว่าจงซานนั้นพิเศษ,ด้วยวิชากายาเทพอสูร,ทุกๆครั้งที่ระดับวิชากายาเทพอสูรยกระดับ,จะกลั่นร่างกายของเขาให้แข็งแกร่งมากขึ้น,ซึ่งในเวลานี้ได้มาถึงขั้นที่หกแล้ว,ทำให้กายเนื้อของจงซานนั้นแข็งแกร่งได้ไม่ด้อยกว่ากายเซียน,เป็นกายเนื้อที่แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก.
อีกทั้งเขายังได้รับวาสนาของราชวงศ์ต้าเจิ้งในการช่วยเหลือ,ทำให้สามารถหลอมจิตวิญญาณขวานสะบั้นสวรรค์ได้ในที่สุด.
ด้วยการหลอมไปที่ฝ่ามือของเขา,ทำให้ฝ่ามือคู่นี้ไม่ต่างจากของวิเศษที่มีพลังของขวานสะบั้นสวรรค์! ซึ่งไม่เคยมีใครทำมาก่อน!
จงซานที่เป็นผู้ครอบครองพลังของขวานสะบั้นสวรรค์!
นี่นับเป็นครั้งแรกที่เขานำมาใช้งาน,เพื่อที่จะใช้ข่มขวัญเทียนเซียวจื่อ.
เกี่ยวกับเทียนเซียวจื่อนั้น,จงซานเข้าใจได้อย่างแจ่มแจ้ง,คนผู้นี้เป็นคนที่มีความทะเยอทะยานสูงมาก,อีกทั้งเขายังอยู่ในตระกูลเทียนที่เป็นผู้ทรงอิทธิพลของภพหยิน,เพื่อสนองความทะเยอทะยานนี้แล้ว,เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะบอกกล่าวความลับนี้ให้คนอื่นรับรู้.
หากเรื่องนี้รับรู้ไปทั่วหล้าแล้วล่ะก็,เหล่ายอดฝีมือมากมายต้องเข้าร่วมกับราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้งด้วยอย่างแน่นอน,การเผยความลับนี้ไป,ย่อมไม่เป็นผลดีกับตระกูลเทียน.
"ตูมมมมมมม!"ฝ่ามือของจงซานที่โจมตีออกไปอีกครั้ง.
ฝ่ามือที่แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก,หลังจากที่หลอมรวมเข้ากับขวานสะบั้นสวรรค์,ความแหลมคมและพลังของฝ่ามือจงซานนั้นแทบไม่ต่างของของวิเศษที่มีอำนาจของฟ้าดิน,ยากที่จะมีใครต้านได้.
อย่างไรก็ตามถึงแม้นว่าจะหลอมรวมเข้ากับขวานสวรรค์,ทว่าฝ่ามือของเขาก็ไม่ได้หมายความว่าแข็งแกร่งที่สุด,แม้แต่กู่เฉิงตงในอดีตที่ที่ครอบครองจิตวิญญาณขวานสะบั้นสวรรค์,ใช้เวลาไม่รู้กี่ปีในการเชื่อมต่อเหลอมเข้ากับมัน,แต่ก็ยังไม่สามารถก้าวไปถึงระดับที่ไร้เทียมทานได้.
ทว่าในเมื่อมันคือจิตวิญญาณของขวานสะบั้นสวรรค์,มีอำนาจของวิถีสวรรค์ฝังอยู่,แม้นว่าจะไม่ได้แข็งแกร่งที่สุดเวลานี้,ทว่าก็ไม่ได้แปลว่ามันจะไม่เติบโต,มันจะเติบโตขึ้นไปเรื่อยๆพร้อมกับเขา,และฝ่ามือของเขาก็จะมีอำนาจของวิถีสวรรค์ที่แข็งแกร่งที่สุดนั่นเอง.
"ฝ่ามือของข้าในเวลานี้,ข้าจะเรียกมันว่า,ฝ่ามือสะบั้นสวรรค์."จงซานที่กล่าวออกมาด้วยเสียงหัวเราะ.
ฝ่ามือของเขาที่เป็นเหมือนดาบฟันลงไปยังเทียนเซียวจื่ออีกครั้ง,มันได้กระแทกไปยังกระบี่เทียนไม
เสียงดังสนั่น.
"ตูมมมมมมมมมมมม!"
ทว่าขณะเดียวกันกระบี่เทียนไม่ที่สั่น,ขณะที่เทียนเซียวจะโจมตีมาอีกครั้ง.
"ควับ!"
จงซานที่คว้าจับไปยังใบกระบี่เทียนไม,ฝ่ามือของเขาที่จับมันแน่น.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
สู้กันอย่างมัน
ตอบลบ