Immortality Chapter 749 Di Xuansha weapon, Cutting Life Chakra
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 749 อาวุธของตี้เสวียนชา,จักรทองสะบั้นโลกา.
Chapter 749 Di Xuansha weapon, Cutting Life Chakra
นามของตี้เสวียนชานั้นมีชื่อเสียงไม่น้อย.
ก่อนหน้านี้พวกเขาที่ได้ยินชื่อตี้เสวียนชา,หากแต่ไม่มั่นใจนักว่าเขาคือตี้เสวียนชาผู้นั้นจริงหรือไม่,อีกอย่างตี้เสวียนชาจะเดินทางลงมาภพหยินอย่างงั้นรึ?
เย่ชิงเฉิงและเทียนเสียวจื่อที่ได้แต่จดจ้องมองด้วยความสงสัย.
หากแต่ในเวลานี้คนผู้นี้ต้องเป็นตี้เสวียนชาอย่างไม่ต้องสงสัย,มีแต่ตี้เสวียนชาเท่านั้นถึงจะทรงพลังขนาดนี้.
แน่นอนว่าเหล่าผู้ชมที่มีระดับสวรรค์แท้นั้น,เวลานี้เริ่มมั่นใจแล้วว่าคนผู้นี้คือตี้เสวียนชาภพหยาง,ดวงตาของพวกเขาที่หดเกร็ง.
คนผู้นี้ร้ายกาจขนาดนี้เลยรึ?
ได้ข่าวมาก่อนหน้านี้ว่าขณะที่เขาเพิ่งก้าวถึงระดับสวรรค์แท้,ก็สามารถขับจือจุ้นเผ่ามังกรที่ยิ่งใหญ่ออกไปจากโลกใบเล็กได้,คนผู้นี้,ร้ายกาจแม้แต่กวงเต้าและหงเจี้ยนไม่สามารถต้านได้เลยรึ?
เป็นไปได้ว่าความสามารถของตี้เสวียนชานั้นจะไม่ได้อ่อนด้อยกว่าเย่ชิงเฉิงเลย!
ระดับสวรรค์แท้ที่ราวกับพบเรื่องผิดปรกติ,ตอนนี้เริ่มสั่งการให้เหล่าศิษย์ตัวเองหนีออกจากที่นี่แล้ว.
เย่ชิงเฉิงที่มั่นใจในสถานะของตี้เสวียนชา,ทันใดนั้นก็จับจ้องมองไปยังทิศทางของจงซาน.
ไม่ได้การ,ลางสังหรที่ไม่ดีเริ่มทวีความรุนแรงยิ่งขึ้นกว่าเดิม.
ตี้เสวียนชา,เต๋าจวินเซิ่งหย๋า,พวกเขามีพลังที่ทัดเทียมกัน,การประลองเดิมพันที่ทะเลดำแห่งน็,ตี้เสวียนชานั้นสามารถจัดการเต๋าจวินของเขาได้ในทันที,ทว่ากับสิ่งที่เขาทำนี้?
หมายความว่าอย่างไร?
ไม่ถูกต้อง,ถ่วงเวลา? นี่เขากำลังถ่วงเวลารึ?
เย่ชิงเฉิงที่ไม่เข้าใจแม้แต่น้อย,รู้สึกหัวใจเต้นแรง,จดจ้องมองไปยังฝั่งของจงซาน,แววตาที่ร้อนใจขึ้นมาไม่หยุด.
ที่ฝั่งตรงข้ามของทะเลดำ,จงซานที่นั่งอยู่บนบังลังก์มังกร,มือของเขาที่วางบนพนักอย่างสบายใจ,ที่มุมปากเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
เห็นจงซานที่เผยยิ้มออกมา,ความรู้สึกของเย่ชิงเฉิงยังเข้มข้นมากขึ้นอีก,ลางสังหารที่ไม่ดีนี้,คือเรื่องอะไร?
ที่ไกลออกไปนั้น,เทียนเสี่ยวจื่อเองก็จดจ้องมองด้วยท่าทางประหลาดใจเช่นกัน.
ไม่ได้การ,เขาที่มีแผนการของเขา,จงซานเองก็มีแผนการของตัวเองแน่,ไม่เช่นนั้นด้วยความสามารถของตี้เสวียนชา,เป็นไปไม่ได้ที่จะใช้เวลานานขนาดนี้.
ตี้เสวียนชาไม่ได้เอาจริงแม้แต่น้อย,เขากำลังเล่นกับกวงเต้าอยู่อย่างงั้นรึ?
ไม่,ไม่ได้การ,มีที่ใหนกัน,เทียนเซียวจื่อสังหรใจไม่ดีเช่นกัน,ดูเหมือนว่าฝ่ายตรงข้ามจะวางแผนการอะไรบางอย่างเอาไว้อย่างแน่นอน.
เหล่าผู้ชมมากมายในเวลานี้ก็พบกับความผิดปรกติแล้ว,พวกเขาเหลายคนเริ่มถอยแล้ว,แม้นว่าการต่อสู้นี้จะยอดเยี่ยม,หากแต่ชายในชุดสีขาวนั้นกับไม่ได้ลำบากอะไรเลย,แข็งแกร่งมาก,และก็มีอีกจำนวนหนึ่งเช่นกันที่กำลังบันทึกภาพการต่อสู้ครั้งนี้เอาไว้.
เกือบทุกคนแล้วที่จดจำตี้เสวียนชาได้,พร้อมกับนั่งไม่ติดและยืนขึ้นมา,เตรียมพร้อม,เพราะว่าพวกเขารับรู้แล้วนั่นเองว่านี่เป็นแผนการ.
เย่ชิงเฉิงที่ชัดเจนกว่าใครๆ,ลางสังหรของเขาที่ปะทุขึ้นมา,แม้นว่าจะไม่รู้เหตุผลก็ตามที.
ทันใดนั้น,เย่ชิงเฉิงที่กวาดตามองไปยังทิศทางของอนุสาวรีย์อมตะและเทพอสูรบรรพชนบนเกาะลอยฟ้า.
หลังจากกวาดตามอง,ดวงตาของเย่ชิงเฉิงที่หดเกร็ง,เทพอสูรบรรพชนล่ะ?
เทพอสูรบรรพชนหายไปแล้ว?
ร่างของเย่ชิงเฉิงที่เคลื่อนไปปรากฏบนเกาะลอยฟ้าในทันที,จงซานที่คอยจับจ้องอยู่,เห็นเย่ชิงเฉิงเคลื่อนไหว,จงซานที่บินออกไปทันทีเช่นกัน.
"เย่ชิงเฉิง,เจ้ากำลังทำอะไร? จะแพ้แล้วคิดจะตะบัดสัตย์อย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
ทันใดนั้นคนทั้งสองที่เข้ามาประจันหน้ากันบนเกาะลอยฟ้าทันที.
"เทพอสูรบรรพชนล่ะ? ของเดิมพันของเจ้าล่ะ? เจ้าเองก็ไม่ได้ต้องการมาต่อสู้เดิมพันแต่แรกแล้วไม่ใช่รึ?"เย่ชิงเฉิงที่เริ่มมั่นใจลางสังหรของตัวเอง,ก่อนที่จะกล่าวออกมาด้วยเสียงที่เย็นชา.
สายตาของเหล่าผู้ชมที่เปลี่ยนมาในทันที,รับรู้ว่าสถานการณ์ไม่ดีแล้ว.
"ตูมมมมมมมมม!"
ที่ไกลออกไปนั้นตำแหน่งของตี้เสวียนชา,ทันใดนั้นก็สังการกวงเต้าไปในทันที.
พริบตาเดียวที่เลื่อนสายตาไปมองที่อื่น,เร็วมาก,เร็วจนน่าแปลกประหลาดใจ,จนพวกเขาไม่มีเวลาหันกลับมาดูด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น.
การต่อสู้เดิมพันที่จบแล้ว,ตี้เสวียนชาสังหารกวงเต้าไปแล้วอย่างงั้นรึ?
"ตอนนี้เจ้ามีอะไรจะพูดอีก?"จงซานที่ตวัดมือคว้าไปยังอนุสาวรีย์อมตะ.
เย่ชิงเฉิงที่นำกระบี่ลู่เซียนออกมาทันที,พร้อมกับชี้ตรงไปยังจงซาน.
"เจ้ากำลังทำอะไร?"จงซานที่จ้องมองเข้าด้วยความโกรธ.
ที่ไกลออกไป,เทียนเสี่ยวจื่อที่บินมาช้าๆ,ตี้เสวียนชาที่เคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว.
ทว่าในเวลาเดียวกันนั้น.
ในขณะที่เย่ชิงเฉิงชี้กระบี่ไปยังจงซานนั้น,ใบหน้าของเขาก็กลายเป็นขาวซีด,ดูเหมือนว่าจะตระหนักถึงอะไรบางอย่างได้.
"เป็นไปไม่ได้,ไม่มีทาง,จงซาน,ฝีมือเจ้ารึ?"เย่ชิงเฉิงที่ดวงตาทั้งสองข้างเปลี่ยนเป็นสีแดงจ้องมองจงซาน.
เหล่าผู้ชมมากมายต่างก็เริ่มตื่นตกใจ,เย่ชิงเฉิงทำอะไร?
นี่เขาแพ้แต่ไม่ยอมรับอย่างงั้นรึ?
ต้องการจะนำอนุสาวรีย์อมตะกลับคืน,ในเวลานี้,ทุกคนไม่ได้พิจารณาหรือใส่ใจเทพอสูรบรรพชนแม้แต่น้อย,พวกเขาสรุปได้ในทันทีว่าเย่ชิงเฉิงกำลังตะบัดสัตย์ไม่ยอมรับการเสียเดิมพัน.
ในเวลาเดียวกันเทียนเสี่ยวจื่อที่จดจ้องมองด้วยความสงสัย,รู้สึกแปลกประหลาดมากขึ้นและก็มากขึ้น,จ้องมองไปยังจงซาน.
จงซานที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,"นับจากวันนี้,โลกอมตะถูกลบออกไปจากภพหยินเรียบร้อยแล้ว!"
เสียงของจงซานไม่ได้ดังนัก,หากแต่สามารถกระจายไปทั่วทิศ.
เทียนเสี่ยวจื่อที่เข้าใจในทันที,ดวงตาที่หดเกร็งด้วยท่าทางหวาดหวั่น,ไม่มีทาง,การต่อสู้เดิมพันที่ทะเลดำแห่งนี้,เป็นแผนการถ่วงเวลาของจงซานอย่างงั้นรึ?
คนของเขากำลังโจมตีโลกอมตะอย่างงั้นรึ?
มันจะเป็นไปได้อย่างไร?
โลกอมตะจะถูกทำลายได้อย่างไร?
ทว่าในเวลาเดียวกัน,เย่ชิงเฉิงกับไม่โต้เถียงแม้แต่น้อย,ท่าทางของเขานั้นกำลังโกรธเกรี้ยวจนตัวสั่น,แน่นอนเขาไม่สามารถสัมผัสได้ถึงกรรมวาสนาของโลกอมตะได้,ทำให้ใบหน้าเขาเปลี่ยนเป็นขาวซีดนั่นเอง.
เป็นความจริงรึ?
เทียนเซียวจื่อที่จ้องมองจงซานด้วยท่าทางหวาดผวา.
"เป็นเจ้าจริงๆรึ? ข้าจะสังหารเจ้า!"เย่ชิงเฉิงที่คำรามออกมาเสียงดังสนั่น.
โลกอมตะถูกกำจัดไปแล้ว! ถูกทำลายไปแล้วอย่างงั้นรึ? เย่ชิงเฉิงเองก็คิดว่า,ไม่ใช่ว่ามันจะเป็นไปไม่ได้,การกระทำที่ผ่านมาของจงซานเป็นการจงใจถ่วงเวลา,นั่นก็หมายความว่าพวกเขากำลังโจมตีโลกอมตะ?
หนานกงเซิ่งไม่มา,เห่าเม่ยลี่ไม่มา,ตั้งแตกแรกแล้ว,พวกเขาเดินทางไปโลกอมตะด้วยกัน,ทว่ามีสองพี่น้องเหย๋าซือดูแลอยู่,จะเป็นไปได้อย่างไร?
หากแต่กรรมวาสนาตอนนี้หายไปแล้ว,เป็นไปได้ว่าเป็นความจริง.
โลกอมตะที่ต้องล่มสลายด้วยน้ำมือของเขา?
จะไม่ให้เย่ชิงเฉิงโกรธเกรี้ยวอย่างรุนแรงได้อย่างไร.
กระบี่ลู่เซียนทีทะลวงไปยังร่างของจงซาน,เป็นความเร็วที่น่าพรั่นพรึงมาก.
ช่างน่าเศร้า,ในเวลานั้นตี้เสวียนชาได้ออกมาขวางแล้ว.
"ตูมมมมมมมมม!"
เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น,แสงสีทองที่พุ่งออกมาจากการโจมตีของตี้เสวียนชา,ส่องประกายสาดส่องไปทุกพื้นที่,ตี้เสวียนชาที่เข้ารับกระบี่ลู่เซียน,เป็นพลังปะทะที่หนักหน่วงรุนแรงเป็นอย่างมาก,แรงปะทะที่ทำให้มิติอากาศฉีกขาดแหวกออกมาเป็นหลุมดำขนาดใหญ่.
เทียนเสี่ยวจื่อที่ถอยห่างออกไปในทันที,ส่วนจงซานที่ได้โอกาสพุ่งตรงไปเก็บ
11 เจดีย์อมตะในทันที.
มิติอากาศที่ฉีกขาด,หลุมดำขนาดใหญ่ที่ปกคลุมจงซาน,เย่ชิงเฉิงและตี้เสวียนชา.
อากาศด้านนอกที่สั่นไหวไปมา.
หลุมดำที่ค่อยๆฟื้นคืนกลับมาอีกครั้ง,เผยให้เห็นคนทั้งสามอีกครั้ง.
จงซานที่อยู่ใกล้ๆ,ตี้เสวียนชาและเย่ชิงเฉิงที่เข้าปะทะกัน.
เย่ชิงเฉิงที่ถือกระบี่ลู่เซียน,ปิศาจกระหายโลหิตที่ถูกปล่อยปล่อยออกมากระจายเต็มอากาศ,เป็นอาคมที่เต็มไปด้วยจิตสังหารที่หนักหน่วงรุนแรงที่กำลังกดดันตี้เสวียนชา.
ส่วนตี้เสวียนชาได้นำอาวุธใหม่ออกมา,ดาบที่ถือก่อนหน้านี้ไม่อยู่แล้ว.
ที่ด้านหน้าของตี้เสวียนชา,เป็นกงล้อที่มีสีทองขนาดใหญ่.
กงล้อสีทองที่หมุนได้รอบทิศ,ส่องประกายแสงสีทอง,แสงสีทองที่ราวกับปลดปล่อยสายลมมากมายออกมา,ประกายแสงสีทองที่โชติช่วง,ความแหลมคมของใบมีทรงกลมที่แผ่กลิ่นอายที่เย็นยะเยือบออกมา,ทำให้คนที่จับจ้องอยู่ชนลุกตั้งชัน.
กงล้อสีทอง,ที่มีรัศมีสองเมตร,ร่างของตี้เสวียนชาที่ยืนอยู่ตรงกลาง.
กงล้อสีทองที่หมุนอย่างรวดเร็วเข้าปะทะกับกระบี่ลู่เซียน,พร้อมกับแผ่คลื่นสายลมเข้าปะทะภูติผีของกระบี่ลู่เซียน,อากาศรอบๆที่เริ่มแตกระแหงกลายเป็นหลุมดำอีกครั้ง.
"แค๊กๆๆ!"
อาวุธของตี้เสวียนชานั้นไม่ได้ด้อยกว่ากระบี่ลู่เซียนแม้แต่น้อย,แน่นอนว่าเป็นอาวุธที่เหนือกว่าระดับเก้า,ทว่ากงล้อสีทองที่หมุนอย่างรวดเร็วนี้สร้างพลังที่หนักหน่วงรุนแรงเป็นอย่างมาก.
แสงสีทองที่ส่องประกายแสงออกมาไม่หยุดนี้,มีอำนาจวิเศษที่สะกดข่มอย่างรุนแรง,แม้แต่คนที่จับจ้องมองยังรู้สึกหัวใจสั่นไหว.
"นี่มันคืออะไรกัน?"เย่ชิงเฉิงที่รู้สึกหวาดผวา.
"จักรทองสะบั้นโลกา!"ตี้เสวียนชาที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"จักรทองสะบั้นโลกาอย่างงันรึ?
ไม่เห็นเคยได้ยิน!"เย่ชิงเฉิงที่หลั่งเหงื่อที่เย็นเยือบเต็มหน้าผาก.
"ไม่ค่อยนำออกมาใช้จนไม่มีใครรู้จักสินะ!"ตี้เสวียนชากล่าว.
"ตูมมมมมมมม!"
คนทั้งสองเข้าปะทะกันอีกแล้ว.
จักรทองสะบั้นโลกาที่มีตี้เสวียนชาอยู่ตรงกลาง,หมุนวนด้วยความเร็วสูง,จนแทบจะไม่สามารถมองเห็นตี้เสวียนชาด้านใน,ความเร็วที่หมุนรอบร่างกายของเขาจนมองไม่เห็นจุดอ่อน,พลังที่ทำให้มิติอากาศแตกออกมาไม่หยุด.
เย่ชิงเฉิงที่จ้องมองตี้เสวียชาด้วยความตื่นตระหนก,เป็นไปไม่ได้,จะเป็นไปได้อย่างไรที่ของวิเศษชิ้นนี้จะมีพลังไม่ได้ด้อยกว่ากระบี่ลู่เซียนเลย?
ทว่าในเวลาเดียวกันนี้,ตี้เสวียนชาที่ชี้นิ้วออกไป,จักรทองสะบั้นโลกาที่พุ่งออกไปหาเย่ชิงเฉิงอย่างรวดเร็ว,ทุกสถานทีที่มันเคลื่อนที่ผ่านไป,ล้วนแล้วแต่ทิ้งซากปรักหักพังทิ้งเอาไว้ในทันที.
ในเวลานี้,เหล่าผู้ชมมากมาย,ที่เห็นการต่อสู้ของตี้เสวียนชาและเย่ชิงเฉิง,การต่อสู้ที่น่าพรั่นพรึงนี้,ทำให้โลหิตของพวกเขาสูบฉีดอย่างรุนแรง.
ที่ไกลออกไปนั้นบนยอดเขาแห่งหนึ่ง,ดวงตาของเทียนเซียวจื่อที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจลังเลใจจอจ้องมองไปยังพวกเขา,พร้อมกับขมวดคิ้วไปมา,ในเวลาเดียวกันนั้น,ชายผู้หนึ่งที่อยู่ด้านหลังเทียนเซียวจื่อกล่าวถามออกมาทันที.
"ท่านประมุข,พวกเราจะเริ่มเมื่อไหร่?"
"รอก่อน,ไม่จำเป็นต้องรีบร้อน,พวกเราควรจะปล่อยให้พวกเขาสังหารกันตกตายไปก่อน,หากว่าฝั่งจงซานสังหารเย่ชิงเฉิงได้,จะช่วยผ่อนแรงพวกเรา,แต่คาดไม่ถึงเลยว่าจงซานจะกำจัดโลกอมตะได้,จงซานผู้นี้น่าหวาดกลัวเกินไปแล้ว,แผนการจากตอนแรกต้องปรับเปลี่ยนสักเล็กน้อย,รอไปก่อน,แล้วข้าจะสั่งการอีกที!"เทียนเซียวจื่อกล่าว.
"ครับ!"ชายคนดังกล่าวพยักหน้ารับ,จากนั้นก็กลับไปยังยอดเขาอีกแห่งหนึ่ง.
ทว่าในเวลาเดียวกันนั้น,ก็ปรากฏคนผู้หนึ่งในสภาพที่น่าอเนจอนาถนาจเป็นอย่างมากขึ้นที่ข้างๆเทียนเซียวจื่อ.
"ท่านประมุข!"เสียงที่แหบเคลือของสตรีผู้หนึ่งดังขึ้น.
"อาวุโสเทียน? ท่านมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?"เทียนเซียวจื่อที่จ้องมองอาวุโสเทียนด้วยท่าทางตื่นตระหนกตกใจไม่น้อย.
อาวุโสเทียนในเวลานี้,ผมของนางที่ซีดขาว,ใบหน้าที่ผอมอิดโรย.
"ข้าถูกผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยของราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้งเล่นงาน,ค่ายกลม่านใหมสวรรค์แปดทิศนั้นถูกเขาทำลายไปแล้ว,นอกจากนี้เสี่ยวหวังยังทรยศอีก!"อาวุโสเทียนสตรีกล่าวออกมาด้วยคำพูดเจ็บช้ำ.
"อะไร?"
"เป็นไปไม่ได้,ไม่มีทางที่เสี่ยวหวังจะทรยศ!"เทียนเสี่ยวจื่อที่ร้องออกมาด้วยท่าทางตกอกตกใจ.
"ท่านประมุข,เป็นความจริง,ไม่เช่นนั้นเป็นไปไม่ได้ที่ผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยของต้าเจิ้งที่หาข้าเจอ!"อาวุโสเทียนที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเกลียดชัง.
"เป็นไปไม่ได้,ข้าไม่เชื่อว่าเสี่ยวหวังจะทรยศ,ข้าจับจุดอ่อนของเขาไว้แล้ว,เป็นไปไม่ได้,มันเป็นไปไม่ได้!"เทียนเซียวจื่อที่ร้องออกมาเสียงดัง.
ที่ไกลออกไปนั้น,เย่ชิงเฉิงและตี้เสวียนชาเข้าปะทะกันด้วยพลังที่แข็งแกร่ง,จักรทองสะบั้นโลกานั้นแข็งแกร่งดุดัน,หากแต่กระบี่ลู่เซียนเองก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน,คาดไม่ถึงเลยว่าของวิเศษทั้งสองจะยังไม่สามารถกำราบอีกฝ่ายได้.
"ข้าคิดว่าอีกนานเท่าไหร่ที่กงล้อนั่นจะต้านได้!"เย่ชิงเฉิงที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่บ้าคลั่ง.
กระบี่ลู่เซียนที่โจมตีทางนั้นทีทางนี้ที,ส่วนตี้เสวียนชานั้นยังคงเผยยิ้มเล็กๆอย่างชั่วร้าย,ราวกับว่ากำลังรอโอกาสทำอะไรบางอย่างอยู่.
Chapter 749 Di Xuansha weapon, Cutting Life Chakra
帝玄铩武器,剐世金轮
อาวุธของตี้เสวียนชา,จักรทองสะบั้นโลกา.
นามของตี้เสวียนชานั้นมีชื่อเสียงไม่น้อย.
ก่อนหน้านี้พวกเขาที่ได้ยินชื่อตี้เสวียนชา,หากแต่ไม่มั่นใจนักว่าเขาคือตี้เสวียนชาผู้นั้นจริงหรือไม่,อีกอย่างตี้เสวียนชาจะเดินทางลงมาภพหยินอย่างงั้นรึ?
เย่ชิงเฉิงและเทียนเสียวจื่อที่ได้แต่จดจ้องมองด้วยความสงสัย.
หากแต่ในเวลานี้คนผู้นี้ต้องเป็นตี้เสวียนชาอย่างไม่ต้องสงสัย,มีแต่ตี้เสวียนชาเท่านั้นถึงจะทรงพลังขนาดนี้.
แน่นอนว่าเหล่าผู้ชมที่มีระดับสวรรค์แท้นั้น,เวลานี้เริ่มมั่นใจแล้วว่าคนผู้นี้คือตี้เสวียนชาภพหยาง,ดวงตาของพวกเขาที่หดเกร็ง.
คนผู้นี้ร้ายกาจขนาดนี้เลยรึ?
ได้ข่าวมาก่อนหน้านี้ว่าขณะที่เขาเพิ่งก้าวถึงระดับสวรรค์แท้,ก็สามารถขับจือจุ้นเผ่ามังกรที่ยิ่งใหญ่ออกไปจากโลกใบเล็กได้,คนผู้นี้,ร้ายกาจแม้แต่กวงเต้าและหงเจี้ยนไม่สามารถต้านได้เลยรึ?
เป็นไปได้ว่าความสามารถของตี้เสวียนชานั้นจะไม่ได้อ่อนด้อยกว่าเย่ชิงเฉิงเลย!
ระดับสวรรค์แท้ที่ราวกับพบเรื่องผิดปรกติ,ตอนนี้เริ่มสั่งการให้เหล่าศิษย์ตัวเองหนีออกจากที่นี่แล้ว.
เย่ชิงเฉิงที่มั่นใจในสถานะของตี้เสวียนชา,ทันใดนั้นก็จับจ้องมองไปยังทิศทางของจงซาน.
ไม่ได้การ,ลางสังหรที่ไม่ดีเริ่มทวีความรุนแรงยิ่งขึ้นกว่าเดิม.
ตี้เสวียนชา,เต๋าจวินเซิ่งหย๋า,พวกเขามีพลังที่ทัดเทียมกัน,การประลองเดิมพันที่ทะเลดำแห่งน็,ตี้เสวียนชานั้นสามารถจัดการเต๋าจวินของเขาได้ในทันที,ทว่ากับสิ่งที่เขาทำนี้?
หมายความว่าอย่างไร?
ไม่ถูกต้อง,ถ่วงเวลา? นี่เขากำลังถ่วงเวลารึ?
เย่ชิงเฉิงที่ไม่เข้าใจแม้แต่น้อย,รู้สึกหัวใจเต้นแรง,จดจ้องมองไปยังฝั่งของจงซาน,แววตาที่ร้อนใจขึ้นมาไม่หยุด.
ที่ฝั่งตรงข้ามของทะเลดำ,จงซานที่นั่งอยู่บนบังลังก์มังกร,มือของเขาที่วางบนพนักอย่างสบายใจ,ที่มุมปากเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
เห็นจงซานที่เผยยิ้มออกมา,ความรู้สึกของเย่ชิงเฉิงยังเข้มข้นมากขึ้นอีก,ลางสังหารที่ไม่ดีนี้,คือเรื่องอะไร?
ที่ไกลออกไปนั้น,เทียนเสี่ยวจื่อเองก็จดจ้องมองด้วยท่าทางประหลาดใจเช่นกัน.
ไม่ได้การ,เขาที่มีแผนการของเขา,จงซานเองก็มีแผนการของตัวเองแน่,ไม่เช่นนั้นด้วยความสามารถของตี้เสวียนชา,เป็นไปไม่ได้ที่จะใช้เวลานานขนาดนี้.
ตี้เสวียนชาไม่ได้เอาจริงแม้แต่น้อย,เขากำลังเล่นกับกวงเต้าอยู่อย่างงั้นรึ?
ไม่,ไม่ได้การ,มีที่ใหนกัน,เทียนเซียวจื่อสังหรใจไม่ดีเช่นกัน,ดูเหมือนว่าฝ่ายตรงข้ามจะวางแผนการอะไรบางอย่างเอาไว้อย่างแน่นอน.
เหล่าผู้ชมมากมายในเวลานี้ก็พบกับความผิดปรกติแล้ว,พวกเขาเหลายคนเริ่มถอยแล้ว,แม้นว่าการต่อสู้นี้จะยอดเยี่ยม,หากแต่ชายในชุดสีขาวนั้นกับไม่ได้ลำบากอะไรเลย,แข็งแกร่งมาก,และก็มีอีกจำนวนหนึ่งเช่นกันที่กำลังบันทึกภาพการต่อสู้ครั้งนี้เอาไว้.
เกือบทุกคนแล้วที่จดจำตี้เสวียนชาได้,พร้อมกับนั่งไม่ติดและยืนขึ้นมา,เตรียมพร้อม,เพราะว่าพวกเขารับรู้แล้วนั่นเองว่านี่เป็นแผนการ.
เย่ชิงเฉิงที่ชัดเจนกว่าใครๆ,ลางสังหรของเขาที่ปะทุขึ้นมา,แม้นว่าจะไม่รู้เหตุผลก็ตามที.
ทันใดนั้น,เย่ชิงเฉิงที่กวาดตามองไปยังทิศทางของอนุสาวรีย์อมตะและเทพอสูรบรรพชนบนเกาะลอยฟ้า.
หลังจากกวาดตามอง,ดวงตาของเย่ชิงเฉิงที่หดเกร็ง,เทพอสูรบรรพชนล่ะ?
เทพอสูรบรรพชนหายไปแล้ว?
ร่างของเย่ชิงเฉิงที่เคลื่อนไปปรากฏบนเกาะลอยฟ้าในทันที,จงซานที่คอยจับจ้องอยู่,เห็นเย่ชิงเฉิงเคลื่อนไหว,จงซานที่บินออกไปทันทีเช่นกัน.
"เย่ชิงเฉิง,เจ้ากำลังทำอะไร? จะแพ้แล้วคิดจะตะบัดสัตย์อย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
ทันใดนั้นคนทั้งสองที่เข้ามาประจันหน้ากันบนเกาะลอยฟ้าทันที.
"เทพอสูรบรรพชนล่ะ? ของเดิมพันของเจ้าล่ะ? เจ้าเองก็ไม่ได้ต้องการมาต่อสู้เดิมพันแต่แรกแล้วไม่ใช่รึ?"เย่ชิงเฉิงที่เริ่มมั่นใจลางสังหรของตัวเอง,ก่อนที่จะกล่าวออกมาด้วยเสียงที่เย็นชา.
สายตาของเหล่าผู้ชมที่เปลี่ยนมาในทันที,รับรู้ว่าสถานการณ์ไม่ดีแล้ว.
"ตูมมมมมมมมม!"
ที่ไกลออกไปนั้นตำแหน่งของตี้เสวียนชา,ทันใดนั้นก็สังการกวงเต้าไปในทันที.
พริบตาเดียวที่เลื่อนสายตาไปมองที่อื่น,เร็วมาก,เร็วจนน่าแปลกประหลาดใจ,จนพวกเขาไม่มีเวลาหันกลับมาดูด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น.
การต่อสู้เดิมพันที่จบแล้ว,ตี้เสวียนชาสังหารกวงเต้าไปแล้วอย่างงั้นรึ?
"ตอนนี้เจ้ามีอะไรจะพูดอีก?"จงซานที่ตวัดมือคว้าไปยังอนุสาวรีย์อมตะ.
เย่ชิงเฉิงที่นำกระบี่ลู่เซียนออกมาทันที,พร้อมกับชี้ตรงไปยังจงซาน.
"เจ้ากำลังทำอะไร?"จงซานที่จ้องมองเข้าด้วยความโกรธ.
ที่ไกลออกไป,เทียนเสี่ยวจื่อที่บินมาช้าๆ,ตี้เสวียนชาที่เคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว.
ทว่าในเวลาเดียวกันนั้น.
ในขณะที่เย่ชิงเฉิงชี้กระบี่ไปยังจงซานนั้น,ใบหน้าของเขาก็กลายเป็นขาวซีด,ดูเหมือนว่าจะตระหนักถึงอะไรบางอย่างได้.
"เป็นไปไม่ได้,ไม่มีทาง,จงซาน,ฝีมือเจ้ารึ?"เย่ชิงเฉิงที่ดวงตาทั้งสองข้างเปลี่ยนเป็นสีแดงจ้องมองจงซาน.
เหล่าผู้ชมมากมายต่างก็เริ่มตื่นตกใจ,เย่ชิงเฉิงทำอะไร?
นี่เขาแพ้แต่ไม่ยอมรับอย่างงั้นรึ?
ต้องการจะนำอนุสาวรีย์อมตะกลับคืน,ในเวลานี้,ทุกคนไม่ได้พิจารณาหรือใส่ใจเทพอสูรบรรพชนแม้แต่น้อย,พวกเขาสรุปได้ในทันทีว่าเย่ชิงเฉิงกำลังตะบัดสัตย์ไม่ยอมรับการเสียเดิมพัน.
ในเวลาเดียวกันเทียนเสี่ยวจื่อที่จดจ้องมองด้วยความสงสัย,รู้สึกแปลกประหลาดมากขึ้นและก็มากขึ้น,จ้องมองไปยังจงซาน.
จงซานที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,"นับจากวันนี้,โลกอมตะถูกลบออกไปจากภพหยินเรียบร้อยแล้ว!"
เสียงของจงซานไม่ได้ดังนัก,หากแต่สามารถกระจายไปทั่วทิศ.
remove?
ได้ยินคำพูดของจงซาน,ทุกคนเวลานี้ที่แสดงท่าทางประหลาดใจ,จงซานกำลังกล่าวอะไรออกมา?
เสียสติไปแล้วรึ? กล่าวอะไรไร้สาระ? ลบโลกอมตะออกไปอย่างงั้นรึ?
เทียนเสี่ยวจื่อที่เข้าใจในทันที,ดวงตาที่หดเกร็งด้วยท่าทางหวาดหวั่น,ไม่มีทาง,การต่อสู้เดิมพันที่ทะเลดำแห่งนี้,เป็นแผนการถ่วงเวลาของจงซานอย่างงั้นรึ?
คนของเขากำลังโจมตีโลกอมตะอย่างงั้นรึ?
มันจะเป็นไปได้อย่างไร?
โลกอมตะจะถูกทำลายได้อย่างไร?
ทว่าในเวลาเดียวกัน,เย่ชิงเฉิงกับไม่โต้เถียงแม้แต่น้อย,ท่าทางของเขานั้นกำลังโกรธเกรี้ยวจนตัวสั่น,แน่นอนเขาไม่สามารถสัมผัสได้ถึงกรรมวาสนาของโลกอมตะได้,ทำให้ใบหน้าเขาเปลี่ยนเป็นขาวซีดนั่นเอง.
เป็นความจริงรึ?
เทียนเซียวจื่อที่จ้องมองจงซานด้วยท่าทางหวาดผวา.
"เป็นเจ้าจริงๆรึ? ข้าจะสังหารเจ้า!"เย่ชิงเฉิงที่คำรามออกมาเสียงดังสนั่น.
โลกอมตะถูกกำจัดไปแล้ว! ถูกทำลายไปแล้วอย่างงั้นรึ? เย่ชิงเฉิงเองก็คิดว่า,ไม่ใช่ว่ามันจะเป็นไปไม่ได้,การกระทำที่ผ่านมาของจงซานเป็นการจงใจถ่วงเวลา,นั่นก็หมายความว่าพวกเขากำลังโจมตีโลกอมตะ?
หนานกงเซิ่งไม่มา,เห่าเม่ยลี่ไม่มา,ตั้งแตกแรกแล้ว,พวกเขาเดินทางไปโลกอมตะด้วยกัน,ทว่ามีสองพี่น้องเหย๋าซือดูแลอยู่,จะเป็นไปได้อย่างไร?
หากแต่กรรมวาสนาตอนนี้หายไปแล้ว,เป็นไปได้ว่าเป็นความจริง.
โลกอมตะที่ต้องล่มสลายด้วยน้ำมือของเขา?
จะไม่ให้เย่ชิงเฉิงโกรธเกรี้ยวอย่างรุนแรงได้อย่างไร.
กระบี่ลู่เซียนทีทะลวงไปยังร่างของจงซาน,เป็นความเร็วที่น่าพรั่นพรึงมาก.
ช่างน่าเศร้า,ในเวลานั้นตี้เสวียนชาได้ออกมาขวางแล้ว.
"ตูมมมมมมมมม!"
เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น,แสงสีทองที่พุ่งออกมาจากการโจมตีของตี้เสวียนชา,ส่องประกายสาดส่องไปทุกพื้นที่,ตี้เสวียนชาที่เข้ารับกระบี่ลู่เซียน,เป็นพลังปะทะที่หนักหน่วงรุนแรงเป็นอย่างมาก,แรงปะทะที่ทำให้มิติอากาศฉีกขาดแหวกออกมาเป็นหลุมดำขนาดใหญ่.
เทียนเสี่ยวจื่อที่ถอยห่างออกไปในทันที,ส่วนจงซานที่ได้โอกาสพุ่งตรงไปเก็บ
11 เจดีย์อมตะในทันที.
มิติอากาศที่ฉีกขาด,หลุมดำขนาดใหญ่ที่ปกคลุมจงซาน,เย่ชิงเฉิงและตี้เสวียนชา.
อากาศด้านนอกที่สั่นไหวไปมา.
หลุมดำที่ค่อยๆฟื้นคืนกลับมาอีกครั้ง,เผยให้เห็นคนทั้งสามอีกครั้ง.
จงซานที่อยู่ใกล้ๆ,ตี้เสวียนชาและเย่ชิงเฉิงที่เข้าปะทะกัน.
เย่ชิงเฉิงที่ถือกระบี่ลู่เซียน,ปิศาจกระหายโลหิตที่ถูกปล่อยปล่อยออกมากระจายเต็มอากาศ,เป็นอาคมที่เต็มไปด้วยจิตสังหารที่หนักหน่วงรุนแรงที่กำลังกดดันตี้เสวียนชา.
ส่วนตี้เสวียนชาได้นำอาวุธใหม่ออกมา,ดาบที่ถือก่อนหน้านี้ไม่อยู่แล้ว.
ที่ด้านหน้าของตี้เสวียนชา,เป็นกงล้อที่มีสีทองขนาดใหญ่.
กงล้อสีทองที่หมุนได้รอบทิศ,ส่องประกายแสงสีทอง,แสงสีทองที่ราวกับปลดปล่อยสายลมมากมายออกมา,ประกายแสงสีทองที่โชติช่วง,ความแหลมคมของใบมีทรงกลมที่แผ่กลิ่นอายที่เย็นยะเยือบออกมา,ทำให้คนที่จับจ้องอยู่ชนลุกตั้งชัน.
กงล้อสีทอง,ที่มีรัศมีสองเมตร,ร่างของตี้เสวียนชาที่ยืนอยู่ตรงกลาง.
กงล้อสีทองที่หมุนอย่างรวดเร็วเข้าปะทะกับกระบี่ลู่เซียน,พร้อมกับแผ่คลื่นสายลมเข้าปะทะภูติผีของกระบี่ลู่เซียน,อากาศรอบๆที่เริ่มแตกระแหงกลายเป็นหลุมดำอีกครั้ง.
"แค๊กๆๆ!"
อาวุธของตี้เสวียนชานั้นไม่ได้ด้อยกว่ากระบี่ลู่เซียนแม้แต่น้อย,แน่นอนว่าเป็นอาวุธที่เหนือกว่าระดับเก้า,ทว่ากงล้อสีทองที่หมุนอย่างรวดเร็วนี้สร้างพลังที่หนักหน่วงรุนแรงเป็นอย่างมาก.
แสงสีทองที่ส่องประกายแสงออกมาไม่หยุดนี้,มีอำนาจวิเศษที่สะกดข่มอย่างรุนแรง,แม้แต่คนที่จับจ้องมองยังรู้สึกหัวใจสั่นไหว.
"นี่มันคืออะไรกัน?"เย่ชิงเฉิงที่รู้สึกหวาดผวา.
"จักรทองสะบั้นโลกา!"ตี้เสวียนชาที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"จักรทองสะบั้นโลกาอย่างงันรึ?
ไม่เห็นเคยได้ยิน!"เย่ชิงเฉิงที่หลั่งเหงื่อที่เย็นเยือบเต็มหน้าผาก.
"ไม่ค่อยนำออกมาใช้จนไม่มีใครรู้จักสินะ!"ตี้เสวียนชากล่าว.
"ตูมมมมมมมม!"
คนทั้งสองเข้าปะทะกันอีกแล้ว.
จักรทองสะบั้นโลกาที่มีตี้เสวียนชาอยู่ตรงกลาง,หมุนวนด้วยความเร็วสูง,จนแทบจะไม่สามารถมองเห็นตี้เสวียนชาด้านใน,ความเร็วที่หมุนรอบร่างกายของเขาจนมองไม่เห็นจุดอ่อน,พลังที่ทำให้มิติอากาศแตกออกมาไม่หยุด.
เย่ชิงเฉิงที่จ้องมองตี้เสวียชาด้วยความตื่นตระหนก,เป็นไปไม่ได้,จะเป็นไปได้อย่างไรที่ของวิเศษชิ้นนี้จะมีพลังไม่ได้ด้อยกว่ากระบี่ลู่เซียนเลย?
ทว่าในเวลาเดียวกันนี้,ตี้เสวียนชาที่ชี้นิ้วออกไป,จักรทองสะบั้นโลกาที่พุ่งออกไปหาเย่ชิงเฉิงอย่างรวดเร็ว,ทุกสถานทีที่มันเคลื่อนที่ผ่านไป,ล้วนแล้วแต่ทิ้งซากปรักหักพังทิ้งเอาไว้ในทันที.
ในเวลานี้,เหล่าผู้ชมมากมาย,ที่เห็นการต่อสู้ของตี้เสวียนชาและเย่ชิงเฉิง,การต่อสู้ที่น่าพรั่นพรึงนี้,ทำให้โลหิตของพวกเขาสูบฉีดอย่างรุนแรง.
ที่ไกลออกไปนั้นบนยอดเขาแห่งหนึ่ง,ดวงตาของเทียนเซียวจื่อที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจลังเลใจจอจ้องมองไปยังพวกเขา,พร้อมกับขมวดคิ้วไปมา,ในเวลาเดียวกันนั้น,ชายผู้หนึ่งที่อยู่ด้านหลังเทียนเซียวจื่อกล่าวถามออกมาทันที.
"ท่านประมุข,พวกเราจะเริ่มเมื่อไหร่?"
"รอก่อน,ไม่จำเป็นต้องรีบร้อน,พวกเราควรจะปล่อยให้พวกเขาสังหารกันตกตายไปก่อน,หากว่าฝั่งจงซานสังหารเย่ชิงเฉิงได้,จะช่วยผ่อนแรงพวกเรา,แต่คาดไม่ถึงเลยว่าจงซานจะกำจัดโลกอมตะได้,จงซานผู้นี้น่าหวาดกลัวเกินไปแล้ว,แผนการจากตอนแรกต้องปรับเปลี่ยนสักเล็กน้อย,รอไปก่อน,แล้วข้าจะสั่งการอีกที!"เทียนเซียวจื่อกล่าว.
"ครับ!"ชายคนดังกล่าวพยักหน้ารับ,จากนั้นก็กลับไปยังยอดเขาอีกแห่งหนึ่ง.
ทว่าในเวลาเดียวกันนั้น,ก็ปรากฏคนผู้หนึ่งในสภาพที่น่าอเนจอนาถนาจเป็นอย่างมากขึ้นที่ข้างๆเทียนเซียวจื่อ.
"ท่านประมุข!"เสียงที่แหบเคลือของสตรีผู้หนึ่งดังขึ้น.
"อาวุโสเทียน? ท่านมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?"เทียนเซียวจื่อที่จ้องมองอาวุโสเทียนด้วยท่าทางตื่นตระหนกตกใจไม่น้อย.
อาวุโสเทียนในเวลานี้,ผมของนางที่ซีดขาว,ใบหน้าที่ผอมอิดโรย.
"ข้าถูกผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยของราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้งเล่นงาน,ค่ายกลม่านใหมสวรรค์แปดทิศนั้นถูกเขาทำลายไปแล้ว,นอกจากนี้เสี่ยวหวังยังทรยศอีก!"อาวุโสเทียนสตรีกล่าวออกมาด้วยคำพูดเจ็บช้ำ.
"อะไร?"
"เป็นไปไม่ได้,ไม่มีทางที่เสี่ยวหวังจะทรยศ!"เทียนเสี่ยวจื่อที่ร้องออกมาด้วยท่าทางตกอกตกใจ.
"ท่านประมุข,เป็นความจริง,ไม่เช่นนั้นเป็นไปไม่ได้ที่ผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยของต้าเจิ้งที่หาข้าเจอ!"อาวุโสเทียนที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเกลียดชัง.
"เป็นไปไม่ได้,ข้าไม่เชื่อว่าเสี่ยวหวังจะทรยศ,ข้าจับจุดอ่อนของเขาไว้แล้ว,เป็นไปไม่ได้,มันเป็นไปไม่ได้!"เทียนเซียวจื่อที่ร้องออกมาเสียงดัง.
ที่ไกลออกไปนั้น,เย่ชิงเฉิงและตี้เสวียนชาเข้าปะทะกันด้วยพลังที่แข็งแกร่ง,จักรทองสะบั้นโลกานั้นแข็งแกร่งดุดัน,หากแต่กระบี่ลู่เซียนเองก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน,คาดไม่ถึงเลยว่าของวิเศษทั้งสองจะยังไม่สามารถกำราบอีกฝ่ายได้.
"ข้าคิดว่าอีกนานเท่าไหร่ที่กงล้อนั่นจะต้านได้!"เย่ชิงเฉิงที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่บ้าคลั่ง.
กระบี่ลู่เซียนที่โจมตีทางนั้นทีทางนี้ที,ส่วนตี้เสวียนชานั้นยังคงเผยยิ้มเล็กๆอย่างชั่วร้าย,ราวกับว่ากำลังรอโอกาสทำอะไรบางอย่างอยู่.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น