Immortality Chapter 701 Emperor disciple
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 701 เทพประตูสวรรค์.
Chapter 701 Emperor disciple
เสวียนหยวนที่ลืมตาขึ้นช้าๆ,สูดหายใจลึกและเผยยิ้มอย่างข่มขืนและกล่าวออกมาว่า"ทวีปศักดิ์สิทธิ์คงจะเกิดปัญหาใหญ่แล้ว!"
"ปัญหาใหญ่อย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
จากท่าทางของเสวียนหยวน,ไม่ต้องบอกเลยว่าเขาได้รับบาดเจ็บขนาดใหน?
ใครกันที่ทำร้ายเสวียนหยวน? ก่อนหน้านี้แม้แต่ 6
เซียนปฐพีก็ยังยากจะจัดการเสวียนหยวน.
"มีคนจากโลกใบใหญ่รุกอาณาเขตอีกครั้งแล้ว,ครั้งนี้พวกเขาแข็งแกร่งกว่าหกเซียนปฐพีซะอีก,อีกทั้งยังทะลวงผ่านม่านพลังของภพหยางตรงๆเลยด้วย."เสวียนหยวนกล่าว.
"ทะลวงม่านพลังของภพหยางอย่างงั้นรึ?"จงซานที่เผยท่าทางตกใจ.
ม่านพลังของภพหยางนั้นแข็งแกร่งมาก,คาดไม่ถึงเลยว่าจะทะลวงผ่านมายังภพหยาง?
ไม่,จากความทรงจำของจงซานมีคนที่แหวกม่านพลังป้องกันของภพหยางสามครั้งด้วยกัน,หนึ่งคือเซียนที่มีรูปร่างเหมือนเป่าเอ๋อ,และอีกสองก็คือปราชญ์เทพที่กุยโซวเคยกล่าวถึง,พวกเขาแหวกเข้ามาด้วยพลังที่เหนือกว่า,นอกจากนี้ฟังจากน้ำเสียงของเสวียนหยวนแล้ว,ยังมาด้วยกันมากกว่าหนึ่งคน,พวกเขาต้องการอะไร?
ต้องการตราหยกเผ่ามังกรอย่างงั้นรึ?
"สามเซียนปฐพีอย่างงั้นรึ?
เจ้าเองก็สามารถแยกร่างได้สามร่างไม่ใช่รึ?"จงซานที่กล่าวออกมาพร้อมกับขมวดคิ้วไปมาด้วยท่าทางประหลาดใจ.
"อืม!"เสวียนหยวนพยักหน้ารับ.
จงซานที่หรี่ตาเล็กลง,เสวียนหยวนไม่สามารถเอาชนะเซียนปฐพีได้เลยอย่างงั้นรึ?
"ไม่ใช่ 11 หรอกรึ? สิบเซียนปฐพี,แล้วอีกคนล่ะ?"จงซานที่ชำเลืองมองไปยังเสวียนหยวน.
"หัวหน้าของพวกเขาไม่ได้ลงมือ,ไม่ต้องทำอะไรเพียงแค่เซียนปฐพีที่มีก็ร้ายกาจเกินจะต้านแล้ว!"เสวียนหยวนที่สูดหายใจลึก.
"เซียนสวรรค์?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
เห็นท่าทางจริงจังของจงซานแล้ว,เสวียนหยวนที่พยักหน้ารับ.
เซียนสวรรค์?
ถึงแม้นว่าพลังฝึกตนจะถูกโลกใบเล็กกำราบเอาไว้,อย่างน้อยก็มีพลังเทียนเท่ากับระดับสวรรค์แท้ขั้นที่สิบสอง?
นี่คือขีดจำกัดของโลกใบเล็กแล้ว,นอกจากนี้พวกเขายังต้องมีวิธีการลึกลับที่ทำให้สามารถอยู่ในโลกใบเล็กได้นานอีกด้วย.
จงซานที่สูดหายใจลึก,เป็นเหมือนดั่งที่เสวียนหยวนกล่าว,ทวีปศักดิ์สิทธิ์กำลังจะเกิดปัญหาใหญ่แล้ว,กับจำนวนของยอดฝีมือที่เดินทางมานี้,เพียงพอที่จะสั่นสะเทือนไปทั่วหล้า.
จงซานที่เงียบไปชั่วครู่ก่อนที่จะกล่าวออกมาอีกครั้ง,"พวกเขามีเป้าหมายอะไรในโลกใบเล็กอย่างงั้นรึ?
เจ้ารู้หรือไม่?"
"เป้าหมายนั้นข้าไม่รู้ชัดเจนนัก,ทว่าข้าได้ถามที่มาของพวกเขา."เสวียนหยวนที่สูดหายใจลึก.
"หืม?"
"เซียนสวรรค์ที่เป็นหัวหน้ามีนามว่า"ซือหม่าเข่อ"
เทพประตูสวรรค์,ศาลเทวะไท่ชู!"เสวียนหยวนกล่าวอย่างจริงจัง.
"ซือหม่าเข่อ? ศาลเทวะไท่ฉู่?เทพประตูสวรรค์ย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วกล่าวพึมพำไปมา.
ศาลเทวะ?อะไรคือศาลเทวะ,ตัวเขาที่ก่อตั้งราชวงศ์วาสนาตามตำราที่มีชื่อว่า"ก่อตั้งศาลสวรรค์"ว่าแต่ศาลเทวะ,หมายถึงศาลสวรรค์ที่ยกระดับหรือไม่,ก่อนหน้านี้กู่เฉิงตงแยกสวรรค์สะบั้นปฐพีหากว่าเขาทำสำเร็จ,ราชวงศ์สวรรค์จะก็จะถูกยกระดับเป็นศาลเทวะ,และประมุขของศาลเทวะจะถูกเรียกว่า
เซิ่งหวัง.
ตำแหน่งงมรรคาวาสนาแผ่นดิน,มีความเร็วบำเพ็ญหนึ่งพันเท่าของปรกติ,เทียบเท่ากับอรหันต์เทพ,ราชวงศ์ที่สูงกว่าราชวงศ์สวรรค์ก็คือศาลเทวะนั่นเอง,นี่เป็นการลดระดับลงมาเพื่อบดขยี้ลำดับราชวงศ์ที่ต่ำกว่าอย่างงั้นรึ?
นี่คือผู้มีอำนาจที่ดูแคลนโลกหล้า,ศาลเทวะไท่ชูอย่างงั้นรึ?
ทว่าซือหม่าเขอ,เป็นเทพประตูสวรรค์,ของศาลเทวะ,เขาเป็นขุนนางคนหนึ่ง.
เพียงแค่ขุนนางก็มีระดับเซียนสวรรค์,ถูกส่งออกมาทำภารกิจอย่างงั้นรึ?ศาลสวรรค์ไท่ชู,ถึงกับหาญกล้าบุกเข้ามาในโลกใบเล็ก?
เซียนสวรรค์ที่เดินทางมานี้,เป็นคำสั่งของปราชญ์เทพรึไม่?
ซือหม่าเข่อ? เทพประตูสวรรค์?
อาณาจักรเซียนสวรรค์?
เมื่อคิดเรื่องดังกล่าวไปมาจงซานก็ส่ายหน้าไปมา,"เจ้าไม่จำเป็นต้องกังวล,เป้าหมายพวกเขาที่เดินทางมานี้,คงไม่เผยออกมาในเร็วๆนี้,และ.........!"
"และอะไรอย่างงั้นรึ?"เสวียนหยวนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"นอกจากนี้ที่นี่ไม่ใช่ภพหยิน,ทว่าคือภพหยาง,ภพหยางนั้นลึกล้ำเกินกว่าจะหยั่ง,ถึงแม้ว่าจะเป็นเซียนสวรรค์เข้ามา,ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะตัดสินความเป็นไปของทวีปศักดิ์สิทธิ์,พวกเขาไม่มีทางสั่นคลอนได้,การจะเปลี่ยนแปลงวิถีที่ควรจะเป็นไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างแน่นอน!"จงซานที่กล่าวยืนยันอย่างหนักแน่น.
"หืม?"เสวียนหยวนที่จ้องมองไปยังจงซาน.
"ทวีปศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้มีคนเช่นกู่เฉิงตงคนแรก,ก็ย่อมมีคนที่สองและที่สาม,ในโลกใบเล็กแห่งนี้ไม่ใช่แค่ของตำหนักศาลาเทวะเพียงแห่งเดียว,แต่เป็นของทุกคน."จงซานที่สูดหายใจลึก.
ได้ยินคำพูดของจงซาน,ภายในใจของเสวียนหยวนที่รู้สึกดีขึ้นมา,จากนั้นก็ขมวดคิ้วจดจ้องมองไปยังจงซาน,"จริงๆรึ?"
"เป็นเรื่องจริงแน่นอน!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความหนักแน่น.
เสวียนหยวนพยักหน้ารับ.
"ช่วงระยะเวลานี้,เจ้าอยู่รักษาตัวที่สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวก่อนเถอะ!"จงซานกล่าว.
"อืม!"
ต้าฉิน,ต้าหยิงและต้าเจิ้ง,พื้นที่ตรงกลางระหว่างสามราชวงศ์,มีราชวงศ์จักรพรรดิขนาดเล็กที่เป็นกลาง,ซึ่งก็คือราชวงศ์จักรพรรดิต้าหลิว,ราชวงศ์แห่งนี้ไม่มีวาสนาเหลืออยู่เลยแม้แต่น้อย,และล่มสลายลงไปในที่สุด,ผู้คนมากมายที่กลายเป็นทาสถูกเกณฑ์มาใช้แรงงานสร้างสิ่งก่อสร้างขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง.
ที่ด้านเหนือของต้าหลิวนั้นมีหุบเขาขนาดใหญ่.
ที่หุบเขาด้านซ้ายนั้นมีกองของศิลาวิญญาณขนาดใหญ่,ที่ตรงกลางมีอกองศิลาวิญญาณขนาดใหญ่,มีสัตว์ร้ายผิวสีเขียว,หากว่ามีรากจะดูคล้ายต้นไม้,มีผิวหนังที่หนาเป็นอย่างมาก,มีสองขาสองแขนขนาดใหญ่,ใต้ดวงตาและแขนของมันมีปากขนาดใหญ่ยักษ์,กำลังเขมือบกองศิลาวิญญาณอย่างตะกละตะกลาม.
ศิลาวิญญาณมากมายที่กำลังถูกมันกลืนกินเข้าไป,มันกำลังไหลเข้าไปในปากไม่หยุด,ราวกับเป็นหลุมที่ไม่มีก้น.
ที่ด้านขวาของหุบเขา,มีชายวันกลางคน,ในมือถือคันศรขนาดใหญ่,ในมือมีลูกศรเปลวเพลิง.
นี่ไม่ใช่ศรปราณทะลวง,หากแต่เป็นลูกศรทั่วไปเท่านั้น.
ศรขนนกที่ถูกยิงออกไปเข้าเป้าอย่างแม่นยำ.
ลูกศรที่ถูกยิงออกไปยังศิลาก้อนใหญ่,สลักเป็นตัวอักษรขึ้นมา.
ราวกับว่า,คนยิงจะรู้สึกพึงพอใจกับฝีมือของตัวเอง,ก่อนที่จะเก็บคันศรกลับไป.
ชายคนดังกล่าวที่นำผ้าเช็ดหน้าออกมาเช็ดมือ,ที่ด้านข้างนั้นมีผู้ใต้บังคับบัญชา
3-4 คน.
"ต้าเหริน,เสวียนหยวนหนีไปแล้ว,ไม่รู้แน่ชัดว่าไปซ่อนตัวที่ใหน!"ผู้ใต้บังคับบัญชาคนหนึ่งกล่าวรายงาน.
"กายาต้นกำเนิดโลก?
ในโลกใบเล็กเช่นนี้คาดไม่ถึงจะมีคนที่มีความสามารถเช่นนี้!"ชายที่กำลังเช็ดมือขมวดคิ้วไปมา.
"ในโลกใบเล็กนับว่าเป็นคนที่มีฝีมือ,หากแต่ก็ไม่คู่ควรกับต้าเหริน,ต้าเหรินที่เป็นเทพประตูสวรรค์,ของศาลเทวะไท่ชู,ที่มีเพียง
108 คนเท่านั้น!"ผู้ใต้บังคับบัญชาคนหนึ่งที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
ชายผู้นี้,ก็คือเซียนสวรรค์ซือหม่าเข่อที่เดินทางมาจากโลกใบใหญ่,พร้อมกับผู้ใต้บังคับบัญชานั่นเอง.
ซือหม่าเข่อที่ได้ยินคำพูดยกยอของผู้ใต้บังคับบัญชาก็เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,"เจ้าไปสืบข่าวได้เรื่องอะไรมาบ้าง?"
"เรียนต้าเหริน,ข้าได้ไปสืบข่าวมาแล้ว,ในโลกใบเล็กแห่งนี้มีสามราชวงศ์สวรรค์,แยกเป็นต้าหยง,ต้าฉินและต้าสุ่ย,ทว่าก็ยังมีหนึ่งราชวงศ์ราชันย์ที่แปลกประหลาดด้วย!"ผู้ใต้บังคับบัญชากล่าวรายงานด้วยความเคารพ.
"หืม?ราชวงศ์ราชันย์ที่แปลกประหลาดอย่างงั้นรึ?"ที่มุมปากของซือหม่าเข่อที่เต็มไปด้วยความเหยียดหยัน,ราชวงศ์ราชันย์อย่างงั้นรึ?
เพียงแค่ราชวงศ์ราชันย์ไม่อยู่ในสายตาของซือหม่าเข่อ.
"ราชวงศ์ราชันย์มีนามว่า ต้าเจิ้ง, ในโลกใบเล็กนี้ถูกเรียกว่า
ทวีปศักดิ์สิทธิ์,ในทวีปศักดิ์สิทธิ์มีสี่ขั้วอำนาจ,ต้าฉิน,ต้าสุ่ยครองแผ่นดินคนละสามส่วน,ส่วนต้าหยงและต้าเจิ้งนั้นครองแผ่นดินคนละสองส่วน!"ผู้ใต้บังคับบัญชากล่าวรายงาน.
"หืม?
คาดไม่ถึงเลยว่าราชวงศ์ราชันย์,ครองแผ่นดินสองส่วนเลยรึ?"ซือหม่าเข่อที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ครับ,พวกเขาเพิ่งครองแผ่นดินเมื่อสามสิบปีที่แล้ว!"ผู้ใต้บังคับบัญชากล่าวรายงาน.
"เช่นนั้น,ขั้วอำนาจภายในโลกใบเล็กแห่งนี้ก็มีราชวงศ์สวรรค์ไม่มาก,คาดไม่ถึงมีแม้แต่ราชวงศ์ราชันย์?!"ซือหม่าเข่อที่เผยท่าทางเหยียดหยัน.
"ต้าเหรินกล่าวถูกแล้ว!"ผู้ใต้บังคับบัญชากล่าวรับ.
ไม่น่าแปลกใจที่ซือหม่าเข่อแสดงท่าทางดูแคลนราชวงศ์สวรรค์,ต้องรู้ด้วยว่า
ซือหม่าเขอนั้นอยู่ในศาลเทวะไท่ชู,เป็นเหมือนกับราชวงศ์วาสนาที่สูงกว่าย่อมดูแคลนระดับของราชวงศ์ที่ต่ำกว่า,เหมือนกับราชวงศ์ของผู้ฝึกตนจ้องมองราชวงศ์กษัตริย์ของปุถุชนนั่นเอง.
ดังนั้น,ซือหม่าเข่อจึงไม่เห็นต้าเจิ้งในสายตา,แม้แต่ดูแคลนสามราชวงศ์สวรรค์ด้วยซ้ำ,เขาไม่คิดแม้แต่น้อยว่าราชวงศ์ราชันย์นั้นจะมีพลังน่าเกรงขามหรือไม่อย่างไร?
ซือหม่าเข่อไม่จำเป็นต้องคิดด้วยซ้ำว่าจะสร้างความขัดแย้ง,หรือฝ่ายตรงขามจะมีความสามารถใดๆก็เหมือนกับผู้ฝึกตนและปุถุชนสามัญชนนั่นเอง.
"แท่นบูชาเป็นอย่างไรบ้าง?"ซือหม่าเข่อสอบถาม.
"จะเสร็จในไม่กี่วันนี้ขอรับ!"ผู้ใต้บังคับบัญชากล่าวรายงาน.
"อืม!"
"ต้าเหรินมีอะไรจะเพิ่มเติมหรือไม่?"ผู้ใต้บังคับบัญชาสอบถามออกมา.
ซือหม่าเขอที่ส่ายหน้าไปมาจ้องมองไปยังหุบเขา,ซึ่งมีสัตว์ประหลาดหน้าตาอัปลักษณ์กำลังกินศิลาวิญญาณกองใหญ่อย่างสบายใจ.
"เท่าเที่ย,เป็นเทพอสูรลำดับที่ 99
,เป็นเทพอสูรที่ต่อต้านสวรรค์,คาดไม่ถึงเลยว่าจะยอมจำนนต้าเหริน,ผู้น้อยชื่นชมนัก!"ผู้ใต้บังคับบัญชาคนหนึ่งที่กล่าวยกยกไม่หยุด.
เป็นความจริง,ยิ่งผู้ใต้บังคับบัญชากล่าวยกยอ,ซือหม่าเข่อยิ่งรู้สึกพึงพอใจ,พยักหน้าและกล่าวออกมาว่า,"เท่าเทียนั้นชื่นชอบศิลาวิญญาณของโลกใบเล็ก,เจ้าไปหามาให้มากพอ."
"ขอรับ!"ทุกคนที่ตอบรับในทันที.
ห้าวันหลังจากนั้น.
ซือหม่าเข่อที่ยืนอยู่บนแท่นบูชาขนาดใหญ่สูงร้อยจั้ง,มีพื้นที่พันจั้ง,ซือหม่าเข่อที่นำเท่าเที่ยและผู้ใต้บังคับบัญชามาตรวจสอบแท่นบูชา,ภายในเมืองต้าหลิว,ประชาชนทั่วไปถูกขับออกจากเมืองไปหมด,กลายเป็นคนไร้บ้านไปเรียบร้อยแล้ว.
เท่าเที่ยที่จับของวิเศษเข้าปากเป็นระยะๆราวกับว่ามันหิวอยู่ตลอดเวลา.
"เอาล่ะ,ตอนนี้เริ่มได้,รวบรวมวาสนาของแผ่นดินได้!"ซือหม่าเข่อที่ออกคำสั่ง.
"ครับ!"สิบเซียนปฐพีที่ตอบรับในทันที.
สิบเซียนปฐพีที่ยืนอยู่คนละมุม,พร้อมกับนำแผ่นหยกออกมา,ขณะที่ถ่ายอำนาจวิเศษลงไป,แผ่นยันต์หยกที่ส่องประกายแสงสีทองพุ่งตรงไปยังท่านบูชา.
ทันใดนั้น,แท่นบูชาที่ส่องประกายแสงสีทองสว่างจ้าขึ้นมา.
"วูซซซซซ!"
ทั่วทั้งสวรรค์และปฐพี,ปรากฏเรื่องแปลกประหลาดเกิดขึ้น,ไม่ใช่ว่าเกิดการทำลายล้าง,หากผู้คนมากมายที่กลายเป็นง่วงเซื่องซึมไปในทันที.
หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วยาม.
ราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้ง,จงซานที่ก้าวออกมาด้านนอกในทันที.
จงซานและเหล่าข้าราชบริพารที่ก้าวออกมาจากห้องโถง,จดจ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า,วาสนาที่กำลังปั่นป่วนวุ่นวาย,มังกรทองวาสนา
19 เล็บราวกับว่ารู้สึกป่วย,ขณะมันล่องลอยไปรอบๆ,อ้าปากคำรามออกมาเสียงดังสนั่น.
"โฮกกกกกกก!"
หลังจากที่มังกรวาสนาคำราม,ทะเลวาสนาที่สั่นเป็นละลอกคลื่น,จงซานที่ขมวดคิ้วแน่นอน,มังกรวาสนาที่หันหน้าจดจ้องมองไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ,ตำแหน่งของเมืองต้าหลิว,ตำแหน่งที่อยู่ของ
ซือหม่าเข่อนั่นเอง.
Chapter 701 Emperor disciple
天子门生
เทพประตูสวรรค์.
เสวียนหยวนที่ลืมตาขึ้นช้าๆ,สูดหายใจลึกและเผยยิ้มอย่างข่มขืนและกล่าวออกมาว่า"ทวีปศักดิ์สิทธิ์คงจะเกิดปัญหาใหญ่แล้ว!"
"ปัญหาใหญ่อย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
จากท่าทางของเสวียนหยวน,ไม่ต้องบอกเลยว่าเขาได้รับบาดเจ็บขนาดใหน?
ใครกันที่ทำร้ายเสวียนหยวน? ก่อนหน้านี้แม้แต่ 6
เซียนปฐพีก็ยังยากจะจัดการเสวียนหยวน.
"มีคนจากโลกใบใหญ่รุกอาณาเขตอีกครั้งแล้ว,ครั้งนี้พวกเขาแข็งแกร่งกว่าหกเซียนปฐพีซะอีก,อีกทั้งยังทะลวงผ่านม่านพลังของภพหยางตรงๆเลยด้วย."เสวียนหยวนกล่าว.
"ทะลวงม่านพลังของภพหยางอย่างงั้นรึ?"จงซานที่เผยท่าทางตกใจ.
ม่านพลังของภพหยางนั้นแข็งแกร่งมาก,คาดไม่ถึงเลยว่าจะทะลวงผ่านมายังภพหยาง?
ไม่,จากความทรงจำของจงซานมีคนที่แหวกม่านพลังป้องกันของภพหยางสามครั้งด้วยกัน,หนึ่งคือเซียนที่มีรูปร่างเหมือนเป่าเอ๋อ,และอีกสองก็คือปราชญ์เทพที่กุยโซวเคยกล่าวถึง,พวกเขาแหวกเข้ามาด้วยพลังที่เหนือกว่า,นอกจากนี้ฟังจากน้ำเสียงของเสวียนหยวนแล้ว,ยังมาด้วยกันมากกว่าหนึ่งคน,พวกเขาต้องการอะไร?
ต้องการตราหยกเผ่ามังกรอย่างงั้นรึ?
"อืม,ทันทีที่พวกเขาทะลวงผ่านม่านพลังป้องกันเข้ามา,ข้าก็ไล่ตาม,พวกเขามาด้วยกันทั้งหมด
11 คน, 10เซียนปฐพี,และยังเป็นเซียนปฐพีระดับสูงอีกด้วย,แต่ละคนนั้นร้ายกาจยิ่งกว่ามังกรทมิฬก่อนหน้านี้ซะอีก,ข้าได้รับบาดเจ็บ,ด้วยฝีมือของสามเซียนปฐพี!"เสวียนหยวนที่กล่าวพลางทอดถอนหายใจ.
"สามเซียนปฐพีอย่างงั้นรึ?
เจ้าเองก็สามารถแยกร่างได้สามร่างไม่ใช่รึ?"จงซานที่กล่าวออกมาพร้อมกับขมวดคิ้วไปมาด้วยท่าทางประหลาดใจ.
"อืม!"เสวียนหยวนพยักหน้ารับ.
จงซานที่หรี่ตาเล็กลง,เสวียนหยวนไม่สามารถเอาชนะเซียนปฐพีได้เลยอย่างงั้นรึ?
"ไม่ใช่ 11 หรอกรึ? สิบเซียนปฐพี,แล้วอีกคนล่ะ?"จงซานที่ชำเลืองมองไปยังเสวียนหยวน.
"หัวหน้าของพวกเขาไม่ได้ลงมือ,ไม่ต้องทำอะไรเพียงแค่เซียนปฐพีที่มีก็ร้ายกาจเกินจะต้านแล้ว!"เสวียนหยวนที่สูดหายใจลึก.
"เซียนสวรรค์?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
เห็นท่าทางจริงจังของจงซานแล้ว,เสวียนหยวนที่พยักหน้ารับ.
เซียนสวรรค์?
ถึงแม้นว่าพลังฝึกตนจะถูกโลกใบเล็กกำราบเอาไว้,อย่างน้อยก็มีพลังเทียนเท่ากับระดับสวรรค์แท้ขั้นที่สิบสอง?
นี่คือขีดจำกัดของโลกใบเล็กแล้ว,นอกจากนี้พวกเขายังต้องมีวิธีการลึกลับที่ทำให้สามารถอยู่ในโลกใบเล็กได้นานอีกด้วย.
จงซานที่สูดหายใจลึก,เป็นเหมือนดั่งที่เสวียนหยวนกล่าว,ทวีปศักดิ์สิทธิ์กำลังจะเกิดปัญหาใหญ่แล้ว,กับจำนวนของยอดฝีมือที่เดินทางมานี้,เพียงพอที่จะสั่นสะเทือนไปทั่วหล้า.
จงซานที่เงียบไปชั่วครู่ก่อนที่จะกล่าวออกมาอีกครั้ง,"พวกเขามีเป้าหมายอะไรในโลกใบเล็กอย่างงั้นรึ?
เจ้ารู้หรือไม่?"
"เป้าหมายนั้นข้าไม่รู้ชัดเจนนัก,ทว่าข้าได้ถามที่มาของพวกเขา."เสวียนหยวนที่สูดหายใจลึก.
"หืม?"
"เซียนสวรรค์ที่เป็นหัวหน้ามีนามว่า"ซือหม่าเข่อ"
เทพประตูสวรรค์,ศาลเทวะไท่ชู!"เสวียนหยวนกล่าวอย่างจริงจัง.
"ซือหม่าเข่อ? ศาลเทวะไท่ฉู่?เทพประตูสวรรค์ย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วกล่าวพึมพำไปมา.
ศาลเทวะ?อะไรคือศาลเทวะ,ตัวเขาที่ก่อตั้งราชวงศ์วาสนาตามตำราที่มีชื่อว่า"ก่อตั้งศาลสวรรค์"ว่าแต่ศาลเทวะ,หมายถึงศาลสวรรค์ที่ยกระดับหรือไม่,ก่อนหน้านี้กู่เฉิงตงแยกสวรรค์สะบั้นปฐพีหากว่าเขาทำสำเร็จ,ราชวงศ์สวรรค์จะก็จะถูกยกระดับเป็นศาลเทวะ,และประมุขของศาลเทวะจะถูกเรียกว่า
เซิ่งหวัง.
ตำแหน่งงมรรคาวาสนาแผ่นดิน,มีความเร็วบำเพ็ญหนึ่งพันเท่าของปรกติ,เทียบเท่ากับอรหันต์เทพ,ราชวงศ์ที่สูงกว่าราชวงศ์สวรรค์ก็คือศาลเทวะนั่นเอง,นี่เป็นการลดระดับลงมาเพื่อบดขยี้ลำดับราชวงศ์ที่ต่ำกว่าอย่างงั้นรึ?
นี่คือผู้มีอำนาจที่ดูแคลนโลกหล้า,ศาลเทวะไท่ชูอย่างงั้นรึ?
ทว่าซือหม่าเขอ,เป็นเทพประตูสวรรค์,ของศาลเทวะ,เขาเป็นขุนนางคนหนึ่ง.
เพียงแค่ขุนนางก็มีระดับเซียนสวรรค์,ถูกส่งออกมาทำภารกิจอย่างงั้นรึ?ศาลสวรรค์ไท่ชู,ถึงกับหาญกล้าบุกเข้ามาในโลกใบเล็ก?
เซียนสวรรค์ที่เดินทางมานี้,เป็นคำสั่งของปราชญ์เทพรึไม่?
ซือหม่าเข่อ? เทพประตูสวรรค์?
อาณาจักรเซียนสวรรค์?
เมื่อคิดเรื่องดังกล่าวไปมาจงซานก็ส่ายหน้าไปมา,"เจ้าไม่จำเป็นต้องกังวล,เป้าหมายพวกเขาที่เดินทางมานี้,คงไม่เผยออกมาในเร็วๆนี้,และ.........!"
"และอะไรอย่างงั้นรึ?"เสวียนหยวนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"นอกจากนี้ที่นี่ไม่ใช่ภพหยิน,ทว่าคือภพหยาง,ภพหยางนั้นลึกล้ำเกินกว่าจะหยั่ง,ถึงแม้ว่าจะเป็นเซียนสวรรค์เข้ามา,ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะตัดสินความเป็นไปของทวีปศักดิ์สิทธิ์,พวกเขาไม่มีทางสั่นคลอนได้,การจะเปลี่ยนแปลงวิถีที่ควรจะเป็นไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างแน่นอน!"จงซานที่กล่าวยืนยันอย่างหนักแน่น.
"หืม?"เสวียนหยวนที่จ้องมองไปยังจงซาน.
"ทวีปศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้มีคนเช่นกู่เฉิงตงคนแรก,ก็ย่อมมีคนที่สองและที่สาม,ในโลกใบเล็กแห่งนี้ไม่ใช่แค่ของตำหนักศาลาเทวะเพียงแห่งเดียว,แต่เป็นของทุกคน."จงซานที่สูดหายใจลึก.
ได้ยินคำพูดของจงซาน,ภายในใจของเสวียนหยวนที่รู้สึกดีขึ้นมา,จากนั้นก็ขมวดคิ้วจดจ้องมองไปยังจงซาน,"จริงๆรึ?"
"เป็นเรื่องจริงแน่นอน!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความหนักแน่น.
เสวียนหยวนพยักหน้ารับ.
"ช่วงระยะเวลานี้,เจ้าอยู่รักษาตัวที่สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวก่อนเถอะ!"จงซานกล่าว.
"อืม!"
ต้าฉิน,ต้าหยิงและต้าเจิ้ง,พื้นที่ตรงกลางระหว่างสามราชวงศ์,มีราชวงศ์จักรพรรดิขนาดเล็กที่เป็นกลาง,ซึ่งก็คือราชวงศ์จักรพรรดิต้าหลิว,ราชวงศ์แห่งนี้ไม่มีวาสนาเหลืออยู่เลยแม้แต่น้อย,และล่มสลายลงไปในที่สุด,ผู้คนมากมายที่กลายเป็นทาสถูกเกณฑ์มาใช้แรงงานสร้างสิ่งก่อสร้างขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง.
ที่ด้านเหนือของต้าหลิวนั้นมีหุบเขาขนาดใหญ่.
ที่หุบเขาด้านซ้ายนั้นมีกองของศิลาวิญญาณขนาดใหญ่,ที่ตรงกลางมีอกองศิลาวิญญาณขนาดใหญ่,มีสัตว์ร้ายผิวสีเขียว,หากว่ามีรากจะดูคล้ายต้นไม้,มีผิวหนังที่หนาเป็นอย่างมาก,มีสองขาสองแขนขนาดใหญ่,ใต้ดวงตาและแขนของมันมีปากขนาดใหญ่ยักษ์,กำลังเขมือบกองศิลาวิญญาณอย่างตะกละตะกลาม.
ศิลาวิญญาณมากมายที่กำลังถูกมันกลืนกินเข้าไป,มันกำลังไหลเข้าไปในปากไม่หยุด,ราวกับเป็นหลุมที่ไม่มีก้น.
ที่ด้านขวาของหุบเขา,มีชายวันกลางคน,ในมือถือคันศรขนาดใหญ่,ในมือมีลูกศรเปลวเพลิง.
นี่ไม่ใช่ศรปราณทะลวง,หากแต่เป็นลูกศรทั่วไปเท่านั้น.
ศรขนนกที่ถูกยิงออกไปเข้าเป้าอย่างแม่นยำ.
ลูกศรที่ถูกยิงออกไปยังศิลาก้อนใหญ่,สลักเป็นตัวอักษรขึ้นมา.
ราวกับว่า,คนยิงจะรู้สึกพึงพอใจกับฝีมือของตัวเอง,ก่อนที่จะเก็บคันศรกลับไป.
ชายคนดังกล่าวที่นำผ้าเช็ดหน้าออกมาเช็ดมือ,ที่ด้านข้างนั้นมีผู้ใต้บังคับบัญชา
3-4 คน.
"ต้าเหริน,เสวียนหยวนหนีไปแล้ว,ไม่รู้แน่ชัดว่าไปซ่อนตัวที่ใหน!"ผู้ใต้บังคับบัญชาคนหนึ่งกล่าวรายงาน.
"กายาต้นกำเนิดโลก?
ในโลกใบเล็กเช่นนี้คาดไม่ถึงจะมีคนที่มีความสามารถเช่นนี้!"ชายที่กำลังเช็ดมือขมวดคิ้วไปมา.
"ในโลกใบเล็กนับว่าเป็นคนที่มีฝีมือ,หากแต่ก็ไม่คู่ควรกับต้าเหริน,ต้าเหรินที่เป็นเทพประตูสวรรค์,ของศาลเทวะไท่ชู,ที่มีเพียง
108 คนเท่านั้น!"ผู้ใต้บังคับบัญชาคนหนึ่งที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
ชายผู้นี้,ก็คือเซียนสวรรค์ซือหม่าเข่อที่เดินทางมาจากโลกใบใหญ่,พร้อมกับผู้ใต้บังคับบัญชานั่นเอง.
ซือหม่าเข่อที่ได้ยินคำพูดยกยอของผู้ใต้บังคับบัญชาก็เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,"เจ้าไปสืบข่าวได้เรื่องอะไรมาบ้าง?"
"เรียนต้าเหริน,ข้าได้ไปสืบข่าวมาแล้ว,ในโลกใบเล็กแห่งนี้มีสามราชวงศ์สวรรค์,แยกเป็นต้าหยง,ต้าฉินและต้าสุ่ย,ทว่าก็ยังมีหนึ่งราชวงศ์ราชันย์ที่แปลกประหลาดด้วย!"ผู้ใต้บังคับบัญชากล่าวรายงานด้วยความเคารพ.
"หืม?ราชวงศ์ราชันย์ที่แปลกประหลาดอย่างงั้นรึ?"ที่มุมปากของซือหม่าเข่อที่เต็มไปด้วยความเหยียดหยัน,ราชวงศ์ราชันย์อย่างงั้นรึ?
เพียงแค่ราชวงศ์ราชันย์ไม่อยู่ในสายตาของซือหม่าเข่อ.
"ราชวงศ์ราชันย์มีนามว่า ต้าเจิ้ง, ในโลกใบเล็กนี้ถูกเรียกว่า
ทวีปศักดิ์สิทธิ์,ในทวีปศักดิ์สิทธิ์มีสี่ขั้วอำนาจ,ต้าฉิน,ต้าสุ่ยครองแผ่นดินคนละสามส่วน,ส่วนต้าหยงและต้าเจิ้งนั้นครองแผ่นดินคนละสองส่วน!"ผู้ใต้บังคับบัญชากล่าวรายงาน.
"หืม?
คาดไม่ถึงเลยว่าราชวงศ์ราชันย์,ครองแผ่นดินสองส่วนเลยรึ?"ซือหม่าเข่อที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ครับ,พวกเขาเพิ่งครองแผ่นดินเมื่อสามสิบปีที่แล้ว!"ผู้ใต้บังคับบัญชากล่าวรายงาน.
"เช่นนั้น,ขั้วอำนาจภายในโลกใบเล็กแห่งนี้ก็มีราชวงศ์สวรรค์ไม่มาก,คาดไม่ถึงมีแม้แต่ราชวงศ์ราชันย์?!"ซือหม่าเข่อที่เผยท่าทางเหยียดหยัน.
"ต้าเหรินกล่าวถูกแล้ว!"ผู้ใต้บังคับบัญชากล่าวรับ.
ไม่น่าแปลกใจที่ซือหม่าเข่อแสดงท่าทางดูแคลนราชวงศ์สวรรค์,ต้องรู้ด้วยว่า
ซือหม่าเขอนั้นอยู่ในศาลเทวะไท่ชู,เป็นเหมือนกับราชวงศ์วาสนาที่สูงกว่าย่อมดูแคลนระดับของราชวงศ์ที่ต่ำกว่า,เหมือนกับราชวงศ์ของผู้ฝึกตนจ้องมองราชวงศ์กษัตริย์ของปุถุชนนั่นเอง.
ดังนั้น,ซือหม่าเข่อจึงไม่เห็นต้าเจิ้งในสายตา,แม้แต่ดูแคลนสามราชวงศ์สวรรค์ด้วยซ้ำ,เขาไม่คิดแม้แต่น้อยว่าราชวงศ์ราชันย์นั้นจะมีพลังน่าเกรงขามหรือไม่อย่างไร?
ซือหม่าเข่อไม่จำเป็นต้องคิดด้วยซ้ำว่าจะสร้างความขัดแย้ง,หรือฝ่ายตรงขามจะมีความสามารถใดๆก็เหมือนกับผู้ฝึกตนและปุถุชนสามัญชนนั่นเอง.
"แท่นบูชาเป็นอย่างไรบ้าง?"ซือหม่าเข่อสอบถาม.
"จะเสร็จในไม่กี่วันนี้ขอรับ!"ผู้ใต้บังคับบัญชากล่าวรายงาน.
"อืม!"
"ต้าเหรินมีอะไรจะเพิ่มเติมหรือไม่?"ผู้ใต้บังคับบัญชาสอบถามออกมา.
ซือหม่าเขอที่ส่ายหน้าไปมาจ้องมองไปยังหุบเขา,ซึ่งมีสัตว์ประหลาดหน้าตาอัปลักษณ์กำลังกินศิลาวิญญาณกองใหญ่อย่างสบายใจ.
"เท่าเที่ย,เป็นเทพอสูรลำดับที่ 99
,เป็นเทพอสูรที่ต่อต้านสวรรค์,คาดไม่ถึงเลยว่าจะยอมจำนนต้าเหริน,ผู้น้อยชื่นชมนัก!"ผู้ใต้บังคับบัญชาคนหนึ่งที่กล่าวยกยกไม่หยุด.
เป็นความจริง,ยิ่งผู้ใต้บังคับบัญชากล่าวยกยอ,ซือหม่าเข่อยิ่งรู้สึกพึงพอใจ,พยักหน้าและกล่าวออกมาว่า,"เท่าเทียนั้นชื่นชอบศิลาวิญญาณของโลกใบเล็ก,เจ้าไปหามาให้มากพอ."
"ขอรับ!"ทุกคนที่ตอบรับในทันที.
ห้าวันหลังจากนั้น.
ซือหม่าเข่อที่ยืนอยู่บนแท่นบูชาขนาดใหญ่สูงร้อยจั้ง,มีพื้นที่พันจั้ง,ซือหม่าเข่อที่นำเท่าเที่ยและผู้ใต้บังคับบัญชามาตรวจสอบแท่นบูชา,ภายในเมืองต้าหลิว,ประชาชนทั่วไปถูกขับออกจากเมืองไปหมด,กลายเป็นคนไร้บ้านไปเรียบร้อยแล้ว.
เท่าเที่ยที่จับของวิเศษเข้าปากเป็นระยะๆราวกับว่ามันหิวอยู่ตลอดเวลา.
"เอาล่ะ,ตอนนี้เริ่มได้,รวบรวมวาสนาของแผ่นดินได้!"ซือหม่าเข่อที่ออกคำสั่ง.
"ครับ!"สิบเซียนปฐพีที่ตอบรับในทันที.
สิบเซียนปฐพีที่ยืนอยู่คนละมุม,พร้อมกับนำแผ่นหยกออกมา,ขณะที่ถ่ายอำนาจวิเศษลงไป,แผ่นยันต์หยกที่ส่องประกายแสงสีทองพุ่งตรงไปยังท่านบูชา.
ทันใดนั้น,แท่นบูชาที่ส่องประกายแสงสีทองสว่างจ้าขึ้นมา.
"วูซซซซซ!"
ทั่วทั้งสวรรค์และปฐพี,ปรากฏเรื่องแปลกประหลาดเกิดขึ้น,ไม่ใช่ว่าเกิดการทำลายล้าง,หากผู้คนมากมายที่กลายเป็นง่วงเซื่องซึมไปในทันที.
หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วยาม.
ราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้ง,จงซานที่ก้าวออกมาด้านนอกในทันที.
จงซานและเหล่าข้าราชบริพารที่ก้าวออกมาจากห้องโถง,จดจ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า,วาสนาที่กำลังปั่นป่วนวุ่นวาย,มังกรทองวาสนา
19 เล็บราวกับว่ารู้สึกป่วย,ขณะมันล่องลอยไปรอบๆ,อ้าปากคำรามออกมาเสียงดังสนั่น.
"โฮกกกกกกก!"
หลังจากที่มังกรวาสนาคำราม,ทะเลวาสนาที่สั่นเป็นละลอกคลื่น,จงซานที่ขมวดคิ้วแน่นอน,มังกรวาสนาที่หันหน้าจดจ้องมองไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ,ตำแหน่งของเมืองต้าหลิว,ตำแหน่งที่อยู่ของ
ซือหม่าเข่อนั่นเอง.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น