Immortality Chapter 693 Sharp Zhong Shan
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 693 ความร้ายกาจของจงซาน.
Chapter 693 Sharp Zhong Shan
"โฮกกกกก"มังกรทองวาสนาที่คำรามดังก้อง.
ร่างของมังกรวาสนาที่ขยายใหญ่โตมากขึ้นเป็นสองเท่า,ร่างของมังกรสีทองที่ส่องประกายแสงสว่างจ้า,ปราณสีทองที่มากมายหมุนวนกวาดม้วนทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่รอบๆ,ทำให้ค่ายกลเริ่ม-ขยายออกหนึ่งเท่าแรงอัดที่ดันออกไปจนเกิดเสียงดังสนั่น,ค่ายกลปราณกระบี่ถูกผลักออกไปอีกครั้ง.
แสงสีทองที่สว่างจ้ากระจายออกไปทุกทิศทาง,พุ่งผลักรีดไปปะทะที่ค่ายกลกระบี่สังหารเซียนทางทิศใต้.
การปะทะกันระหว่างค่ายกลกระบี่สังหารเซียนและแสงสีทองปรากฏเป็นหลุมดำขนาดใหญ่ขึ้นที่ประตูสวรรค์ทางทิศใต้ขึ้นในทันที.
"วาสนาสีทองและค่ายกลกระบี่สังหารเซียนกำลังปะทะกันบนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวอย่างงั้นรึ?"ไม่รู้ว่าเป็นผู้ฝึกตนคนใดที่เฝ้าดูอยู่อุทานออกมาคนแรก.
"นี่คือราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้งอย่างงั้นรึ?
แข็งแกร่งขนาดนี้เลยรึ? เพียงแค่ราชวงศ์ราชันย์ยังก้าวไปไม่ถึงราชวงศ์สวรรค์ด้วยซ้ำ,ไร้เทียมทานขนาดนี้เลยรึ?"
"ไม่ได้การแล้ว,การสอบเกอจีครั้งหน้าของต้าเจิ้ง,ข้าจะต้องเข้าร่วมอย่างแน่นอน!"
เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่ลอบมองอยู่ต่างส่งเสียงอื้ออึ้ง.
ไม่จำเป็นต้องใช้มังกรทองวาสนา,เพียงแค่ทะเลวาสนาก็เพียงพอที่จะผลักดันต่อต้านค่ายกลกระบี่สังหารเซียนแล้ว! มังกรทองวาสนาเวลานี้,กำลังคำรามออกมาเสียงดังสนั่นเลือนลั่นปฐพี.
เมฆวาสนาที่มากมาย,กำลังแผ่ขยายขนาดออกมาไม่หยุด.
เห็นภาพที่เกิดขึ้นแล้ว,เต๋าจวินเซิ่งหย๋าดวงตาหดเกร็ง.
"โฮกกกกกกก!"
หลังจากมังกรคำรามดังลั่น,ก็ม้วนขดพุ่งตรงเข้ามาในร่างของจงซาน,พริบตาเดียวมังกรวาสนาเข้ามาภายในร่างของจงซาน,พื้นที่รอบๆหมื่นจั้งหน้าตำหนักเต็มไปด้วยแสงสีทอง,ร่างของจงซานเวลานี้ส่องประกายแสงสว่างจ้าราวกับดวงตะวันดวงใหญ่ก็ว่าได้.
ทั่วท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยแสงสีทอง,ภาพของหัวมังกรยักษ์,มังกรทองยักษ์ที่ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า,พร้อมกับสาดแสงสว่างจ้าไปทั่วแผ่นดิน,อำนาจวิเศษที่ยิ่งใหญ่น่าเกรงขามเหยียดหยันคนทั่วหล้า,พลานุภาพของราชันย์ที่กำราบไปทั่วทิศ.
"ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!"
เหล่าประชาชนมากมายที่คุกเข่าลงในทันที,พร้อมกับกล่าวแซ่ซ้องสรรเสริญ!
"ปราณมังกรป้องกายอย่างงั้นรึ?"นวีชิงเฮวยที่ดวงตาขดไปมา.
"เต๋าจวินเซิ่งหย๋า,ตอนนี้พวกเราควรทำอย่างไร?
จงซานมีปราณมังกรคุ้มกาย,ได้ยินว่าต้าเจิ้งเองก็ยังมีผู้ฝึกตนสวรรค์แท้อยู่อีก,หากยังคงใช้ค่ายกลสังหารเซียนอยู่คงรับมือตี้เสวียนชาไม่ได้แน่,ตอนนี้มีพวกเราสามคน,ต้องทำอย่างไร?"ฮามะไลที่กล่าวด้วยความร้อนใจ.
"ค่ายกลกระบี่สังหารเซียนทำอะไรไม่ได้แล้ว!"นวีชิงเฮวยพยักหน้า.
"ยกเลิกค่ายกลสังหารเซียน,แล้วไปกุดหัวจงซานพร้อมกับข้า!"เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
เสียงของเต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่ดังก้องไปหลายแสนลี้ดังก้องอยู่ในค่ายกล,ส่งไปถึงผู้ฝึกตนสวรรค์แท้ทั้งสามที่คุมค่ายกลต่างก็ได้ยิน.
ทว่า,กับการเปลี่ยนแปลงของค่ายกลกระบี่ในเวลานี้เป็นที่สังเกตต่อคนที่เฝ้ามองอยู่.
"ยกเลิกค่ายกลกระบี่สังหารเซียนอย่างงั้นรึ?
เป็นไปได้ว่าแดนเทพอมตะไม่ต้องการใช้ค่ายกลกระบี่สังหารเซียนจัดการจงซานแล้วรึ?"ทุกคนที่เริ่มคาดการไปต่างๆนาๆ.
ที่ด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิน,ปราณมังกรคุ้มกายจงซาน,ขณะที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม"ตี้เสวียนชา,เตรียมสังหาร!"
"อืม!"ตี้เสวียนชาพยักหน้ารับ.
พริบตาเดียวที่จงซานกล่าวออกมานั้น,เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่รู้สึกสังหรใจไม่ดีเท่าใดนัก.
เป็นความจริง,ขณะที่ค่ายกลกระบี่สังหารเซียนกำลังยกเลิกนั้น,ร่างของตี้เสวียนชาก็หายไปจากด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิง.
”!” คิ้วของเต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่ขมวดไปมา.
ในเวลาเดียวกันนี้,มีดบินสังหารเซียนที่ถูกปล่อยออกจากน้ำเต้าอีกครั้ง,แสงสีขาวที่เคลื่อนที่ด้วยความเร็ว,พุ่งตรงไปยังทิศทางของจงซานด้วยความเร็วสูง.
ดูเหมือนว่าเมื่อสองเดือนที่แล้วเต๋าจวินเซิ่งหย๋าได้ใช้มีดบินสังหารจงซานไปแล้วครั้งหนึ่ง,ในครั้งนั้นถูกตี้เสวียนชาหยุดเอาไว้,เวลานี้ไม่มีตี้เสวียนชาคอยขวาง,ทำให้สบโอกาสของเขาลงมือสังหารจงซานในทันที.
ดูเหมือนว่าการโจมตีในครั้งนี้ตี้เสวียนชาไม่ได้ปรากฏออกมาแล้ว,จงซานไม่มีทางหลบเลี่ยงได้,เขาจะต้องรับมีดบินสังหารเซียนด้วยตัวเขาเอง.
มีดบินสังหารเซียนที่พุ่งตรงมาหาจงซาน,หากแต่เต๋าจวินเซิ่งหย๋ากับสังหารใจไม่ดีนัก,ไม่รู้ว่ามีปัญหาที่ตรงไหน,แววตาของเต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่เต็มไปด้วยจิตสังหาร,ไม่ว่าใครก็ตามที่เขาต้องการให้ตาย,จะต้องตาย!
แทบจะในทันที,มีดบินสังหารเซียนนั้นพุ่งตรงไปยังร่างของจงซาน,ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดหรือมีอะไรมาขวาง,ความเร็วนั้นสูงเป็นอย่างมาก,เห็นเพียงแค่เส้นแสง,ฉีกอากาศให้เป็นรอยยาว!
ขณะที่พุ่งตรงไปอยู่ด้านหน้าของจงซาน,เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่จ้องเขม็ง,แววตาที่เห็นอะไรบางอย่างไม่ชัดเจนนัก.
เขาจะทำอย่างไร?
มีดบินสังหารเซียนได้ไปอยู่ด้านหน้าของจงซานแล้ว,ไม่มีเส้นทางให้หนี,ไม่มีที่ใหนให้หลบแล้ว.
ปราณมังกรวาสนาไม่มีทางป้องกันได้แน่,หากแต่เต๋าจวินเซิ่งหย๋ากับรู้สึกไม่ดีขึ้นเรื่อยๆ,แม้นว่าจะรู้สึกสงสัย,แต่ก็ไร้ประโยชน์ให้ครุ่นคิด,เพราะว่ามีบิดสังหารเซียนนั้นได้เล็งไปที่หน้าผากของจงซานเรียบร้อยแล้ว.
”....”
เสียงแปลกๆที่ดังขึ้นในทันที,ทุกๆคนที่จับจ้องมองจงซานด้วยแววตางงงวย.
ฮามะไลดวงตาเบิกกว้าง,อ้าปากค้างจดจ้องมองมีดบินสังหารเซียน,มีดบินสังหารเซียนล่ะ?
รอยของมิติที่ถูกฉีกขาดเป็นรอยค่อยๆฟื้นฟูกลับมาช้าๆ,ทว่ามีดบินเจ็ดชุ่น(2.5
ซ.ม.)ไม่มีอยู่อีกแล้ว,หายไปเรียบร้อยแล้ว.
ใบหน้าของเต๋าจวินเซิ่งหย๋านั้นเปลี่ยนเป็นขาวซีดและกลายเป็นสีแดงด้วยความโกรธ,ดวงตาเบิกกว้างกลมโตจดจ้องมองไปยังจงซาน,พร้อมกับจับที่น้ำเต้าแววตาไม่เข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้นแม้แต่น้อย.ก่อนหน้านี้,เกิดอะไรขึ้นอย่างงั้นรึ?
พริบตาเดียวเท่านั้น,มีดบินสังหารเซียน? ทำไมตอนนี้เขาไม่สามารถสัมผัสถึงได้แล้วอย่างงั้นรึ?
"ตูมมมมม!"เสียงของค่ายกลกระบี่สังหารเซียนที่ถูกยกเลิกดังสนั่นก้องไปทั้งสี่ทิศ.
ปราณกระบี่ที่ทรงพลังสามสายที่ราวจะทะลวงไปถึงสวรรค์ได้หายไปในทันที.
"ค่ายกลกระบี่สังหารเซียนถูกยกเลิกแล้ว,ยกเลิกแล้ว!"เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่รอคอยเฝ้าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นต่างก็เผยท่าทางตื่นเต้นดีใจ,ส่งเสียงดังอื้ออึ้ง.
"ไป,กุดหัวจงซานพร้อมกับข้า!"เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่กล่าวต่อผู้ฝึกตนสวรรค์แท้อีกสองคนที่อยู่ข้างๆเขา.
"รับทราบ!"นวีชิงเฮวยและฮามะไลที่รับคำในทันที.
เต๋าจวินเซิ่งหย๋าเวลานี้ภายในใจที่รู้สึกไม่สงบเป็นอย่างมาก,มีดบินสังหารเซียนที่หายไปในทันที,ทำให้เขาสังหารใจไม่ดีนัก,เขาจะต้องเร่งรีบสังหารจงซานให้เร็วที่สุด.
และในเวลาเดียวกันนั้น,ภายในน้ำเต้าก็ปรากฏแสงสีขาวออกมาอีกครั้ง.
"ยังมีมีดบินสังหารเซียนอยู่อีกอย่างงั้นรึ?"จงซานที่อยู่ไกลออกไปชำเลืองมองออกไปเล็กน้อย,ร่างกายของเขาที่หยุด,จากนั้นก็พุ่งตรงบินออกไปจากเกาะลอยฟ้าสวนสวรรค์หลิงเซียว,พุ่งขึ้นไปลอยอยู่บนอากาศ.
"ตูมมมมมมม!"
มีดบินสังหารเซียนอีกเล่มที่ทำลายประตูสวรรค์ทิศใต้เสียงดังสนั่น,สามยอดฝีมือระดับสวรรค์แท้เร่งรีบบินเข้าไปด้านใน,และยังมีอาวุโสอีกคนที่ปรากฏขึ้นมาทันที,ไล่ตามพวกเขามาติดๆ.
ในเวลานี้มีผู้ฝึกตนสวรรค์แท้สี่คนที่กำลังพุ่งตรงออกไปเพื่อเข้าโจมตีสังหารจงซาน,ทว่าผู้ฝึกตนสวรรค์แท้อีกสองคนนั้นไม่ปรากฏ,ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น.
ไม่มีเวลาให้สืบสวน,เต๋าจวินเซิ่งหย๋านำผู้ฝึกตนสวรรค์แท้สามคนเข้าล้อมกรอบจงซานที่เวลานี้ลอยอยู่บนอากาศ,จงซานได้ผุดออกมาจากค่ายกลของเกาะลอยฟ้าสวนสวรรค์หลิงเซียว,ลอยสูงขึ้นมาบนท้องฟ้า.
ตี้เสวียนชาในเวลานี้ยังไม่ปรากฏตัวออกมาเหมือนเดิม.
จงซานในเวลานี้เปล่งประกายแสงสีทอง,ปราณมังกรคุ้มกาย,เงาของมังกรยักษ์ที่คลุมร่างของจงซานเอาไว้,เป็นพรของวาสนาแผ่นดินที่คุ้มครองจงซานนั่นเอง.
"มีดบินสังหารเซียนของข้าล่ะ?"เต๋าจวินเซิ่งหย๋ากล่าวออกมาด้วยความโกรธ.
ความโกรธเกรี้ยวที่รุนแรงของเต๋าจวินเซิ่งหย๋า,ทำให้เขาปล่อยมีดบินในน้ำเต้าสีทองออกมาอีกครั้ง,ประกายแสงสามเส้นที่พุ่งออกมาด้วยความเร็ว.
มีดบินสองเล่มมีสีขาว,เหมือนกับมีดบินสังหารเซียนเล่มก่อนหน้านี้ที่เขากินไป,ส่วนอีกหนึ่งเล่ม,เป็นมีดที่มีแสงเจ็ดสี,มีดบินเจ็ดสี,จงซานที่จดจ้องมอง,ดูเหมือนว่าเล่มนี้จะคือเล่มหลัก,เป็นหนึ่งเล่มที่ควบคุมมีดบินสังหารเซียนที่เป็นเส้นแสงสีขาวทั้งหมด,
"ก็ลองทดสอบดูสิ?"จงซานกล่าวหยัน.
"ตูมมมมมมมมมมม!"ที่ประตูสวรรค์ทิศตะวันออกที่เกิดระเบิดเสียงดังสนั่นปรากฏขึ้นในทันที.
เสียงโหยหวนทรมานได้ดังขึ้น,เห็นชัดเจนว่า,มีคนของแดนเทพอมตะได้ถูกตี้เสวียนชาสังหารไปแล้ว.
ประกายแสงสีม่วงที่ปรากฏขึ้นทางทิศเหนือ,เส้นแสงสีม่วงที่กำลังพุ่งตรงไปยังประตูสวรรค์ทิศเหนือ.
"ไม่ได้การ,ตี้เสวียนชาสังหารเขาแล้วอย่างงั้นรึ?"ฮามะไลที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นตกใจ.
ในเวลานี้ไม่มีอะไรเร่งด่วนไปกว่ามีดบินสังหารเซียนที่หายไปที่ด้านหน้าของจงซานอีกแล้ว.
"ขอให้เป๋าเป่ยกลับคืน!"
มีดบินสังหารที่เต็มไปด้วยพลานุภาพที่ยิ่งใหญ่ที่ปรากฏขึ้นที่ด้านหน้าของจงซานนั้น.
ทันใดนั้นที่ด้านหน้าของจงซานปรากฏปากขนาดใหญ่,เตรียมกลืนกินมีดบินสังหารเซียนลงไป,มีดบินเจ็ดสีที่ตอบสนองเร็วที่สุด,พุ่งตรงกลับคืนเส้นทางเดิม,มีดบินสีขาวทั้งสองเล่มด้วยเช่นกัน,ทว่ามีดบินสีขาวอีกหนึ่งเล่มถูกกินลงไป,เหลือเพียงแค่มีดบินสีขาวหนึ่งเล่มที่รอดมาได้.
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่ปรากฏขึ้นต่อหน้าของทุกคน.
แววตาของทุกคนที่ตื่นตระหนกตกใจเป็นอย่างมาก.
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่แกว่งหางไปมา,ตะวัดไปยังร่างของผู้ฝึกตนสวรรค์แท้,ช่างน่าเสียดาย,ความเร็วของพวกเขานั้นเร็วจนเกินไปทำให้มันไม่สามารถจับใครเอาไว้ได้.
"โจมตีพร้อมกัน!"เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่แค่นเสียงเย็นชา.
จากนั้น,เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่ทำมุทรา,ส่งมีดบินสังหารเซียนเจ็ดสีเข้าโจมตีแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ,ในเวลานี้ไม่ได้เล็งไปที่ปากของมัน,หากแต่พุ่งตรงออกไปเพื่อตัดหางของมัน.
มีดบินสังหารเซียน,ที่ทรงพลัง,ยากที่จะมีอะไรต่อกรได้,นับตั้งแต่ยุคโบราณ,คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีอสุรกายที่ต้องการกินพวกมันอย่างงั้นรึ?
แม้ว่าแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบจะทรงพลังน่าเกรงขาม,ทว่าความเร็วของมันนั้นไม่สามารถเทียบกับมีดบินสังหารเซียนได้.
เวลานี้เหลือเพียงมีดบินสังหารเซียนสองเล่ม,หนึ่งเล่มเจ็ดสีที่พุ่งตรงเข้าไปตัดหางของแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ,ส่วนมีดบินเล่มสีขาวนั้นพุ่งตรงไปยังหน้าผากของจงซาน.
อาวุโสระดับสวรรค์แท้ของแดนเทพอมตะถือกระบี่เซียนเซียนพุ่งตรงไปยังร่างของจงซานเช่นกัน,ฮามะไลพ่นควันสีดำเหมือนหมึกออกไป,ส่วนนวีชิงเฮวยที่ดวงตาหรี่เล็ก,ราวกับว่านางรอโอกาสอยู่,ในมือของนางที่ถือบอลแสงสีน้ำเงินทันใดนั้นก็ยิงออกไปในทันที.
ในเวลานั้น,เต๋าจวินเซิ่งหย๋าหันหน้าขวับจับจ้องมองไปยังนวีชิงเฮวย,เพราะว่าแสงสีน้ำเงินที่นางปล่อยออกไปนั้นไม่ได้ยิงไปยังจงซาน,ทว่ายิงไปยังภาพเงาของมังกรทองที่ลอยอยู่บนศีรษะของเขาแทน,ยิงไปยังมังกรทอง?
สิ่งนี้คืออะไรกัน?
"ฟริบๆ!"
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่ร้องออกมาด้วยท่าทางหวั่นเกรงต่อมีดบินสังหารเซียนเจ็ดสีเช่นกัน.
แทบจะในทันทีเช่นกัน,แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบก็หายไปในทันที!
หายไปแล้ว,หายไปในเสี้ยววินาทีเท่านั้น,แม้นว่าความเร็วของมันจะไม่ได้เร็วนัก,ทว่าต้องรู้ด้วยมันคือรากเทวะของจงซาน,รากเทวะนั้นไม่ได้มีร่างกายที่แท้จริง,มันเกิดจากอำนาจเทวะที่ก่อสร้างร่างขึ้นมา,พริบตาเดียวที่จงซานต้องการ,ร่างของแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบก็จะกลับเข้ามาในร่างของจงซานในทันที.
ทว่า,ก็ยังมีการโจมตีที่รุนแรงอีกสองฝั่ง,หนึ่งคือกระบี่เซียนเซียน,อีกหนึ่งก็คือมีดบินสังหารเซียนสีขาว,ที่พุ่งตรงมายังร่างของจงซาน.
ในเวลาวิกฤตินี้,จงซานไม่สนใจแก๊สพิษของฮามะไล,ไม่สนใจแสงสีน้ำเงินของนวีชิงเฮวยแม้แต่น้อย,มีเพียงมีดบินสังหารเซียนและกระบี่เซียนเซียนเท่านั้นที่เป็นอันตราย,จงซานที่นำดาบยักษ์ฝันร้ายออกมา.
กายาเทพอสูร! ขั้นที่หก!
บัญญัติสวรรค์!
คลื่นซ้อนหกร้อยทบ!
ปราณมังกรคุ้มกาย!
จงซานที่ปล่อยการป้องกันเข้าปะทะมีบินสังหารเซียนสีขาวก่อนระลอกแรก.ก่อนที่จะปล่อยปราณดาบเข้าปะทะ.
ซึ่งขณะนี้,แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่ถูกดึงเข้ามาภายในร่างนั้น,แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบไม่มีเวลาพอที่จะเรียกมันออกมาอีกครั้ง.
พลังที่หนักหน่วงรุนแรงเข้าปะทะกับมีดบินสังหารเซียนสีขาวระเบิดเสียงดังสนั่น.
"ตูมมมมมมมมมมมม!"
เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น,ท้องฟ้าสั่นสะเทือน.
ส่วนกระบี่เซียนเซียนนั้นถูกป้องกันเอาไว้เช่นกัน,ไม่ใช่ฝีมือของจงซาน,ทว่าที่เงาด้านบนของมังกรทองนั้น,ได้ปรากฏมุกขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น,เข้าปะทะกับกระบี่เซียนเซียนเกิดระเบิดเสียงดังสนั่นเช่นกัน.
เป็นของวิเศษของอันหวง,มุกซิงเฉิน,หนึ่งในสิบของวิเศษโบราณ!
มุกซิงเฉินและกระบี่เซียนเซียน,พลังของทั้งสองที่มีพลังใกล้เคียงกัน,หากแต่ดูเหมือนว่าแรงปะทะทำให้มุกซิงเฉินลอยไกลออกมาพร้อมกับปรากฏเปลวเพลิงลุกไหม้,อย่างไรก็ตามพลังของกระบี่เซียนเซียนก็ถูกป้องกันเอาไว้ได้.
โล่ปราณมังกรที่เข้าปะทะ,ปราณดาบที่เข้าปะทะ,ทำให้พลังของมีดบินสังหารเซียนสีขาวลดลง.
ดาบของจงซานที่เข้าปะทะกับมีดบินสังหารเซียน.
เสียงดังสนั่นหวั่นไหว,ดาบฝันร้ายของจงซานที่หยุดชะงักได้รับความเสียหายเล็กน้อย,ด้วยพันธะจิตวิญญาณ,จงซานที่พ่นโลหิตออกมาคำโต.
ปราณมังกรที่สั่นไหว,ราวกับจะฉีกขาดออกจากกัน.
อย่างไรก็ตาม,มีดบินสังหารเซียนก็ถูกหยุดเอาไว้ในที่สุด,ห่างจากหน้าผากของจงซานเพียงนิ้วเดียว,ก็หยุดลง,ไม่สามารถขยับเข้าไปได้อีก.
"เชิญเป๋าเป่ย...."แววตาของเต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่เปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความโกรธ.
ทว่าเซิ่งหย๋าที่ไม่โจมตีต่อ,เขาที่สั่งมีดบินสังหารเซียนให้กลับคืนมาในทันที,เพราะว่าเต๋าจวินเซิ่งหย๋าสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของแปดหางสวรรค์ได้นั่นเอง.
เป็นความจริง,ในเวลาที่มีดบินสังหารเซียนสีขาวจะถูกเรียกกลับมานั้น,เสียงที่สยดสยองก็ดังขึ้นอีกครั้ง,"ฟริบๆ"
หากเขาเผลอล่ะก็มีดบินสังหารเซียนจะต้องถูกกินเป็นแน่.
ในเวลาเดียวกันนี้,แก๊สพิษสีดำทมิฬของฮามะไลที่ปกคลุมทั่วร่างของจงซาน,ทว่าถูกปราณมังกรของจงซานป้องกันเอาไว้,พิษดังกล่าวนั้นจึงไม่สามารถเข้ามาในร่างกายของเขาได้,มีเพียงที่แสงสีน้ำเงินของนวีชิงเฮวยที่ได้พบพุ่งตรงเข้าไปในหัวของมังกรทองและหายไปในทันที,ทันใดนั้นจงซานที่รู้สึกราวกับว่ามีสิ่งใดเข้ามาในร่างกายของเขา,หากแต่ไม่สามารถบอกได้และค้นหาไม่พบอีกด้วย.
การเข้าโจมตีพร้อมๆกันนั้น,ดูเหมือนว่าจะนาน,หากแต่เกิดขึ้นเพียงแค่อึดใจเดียวเท่านั้น.
จงซานที่สามารถปกป้องตัวเองได้,พร้อมกับเผยยิ้มออกมา,ป้องกันได้หนึ่งครั้ง,ครั้งต่อไปก็ย่อมทำได้เช่นกัน.
"ประชาชนทุกคนของราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้งจงซาน,โปรดยกมือขวาของทุกท่านขึ้นมา!"จงซานที่กล่าวออกไปอย่างเคร่งขรึม.
นี่เป็นการใช้สิทธิพิเศษจากวาสนาของแผ่นดิน,ทันทีที่เสียงของจงซานส่งผ่านไปทั่วแผ่นดินของต้าเจ้ง,ในเวลานี้ไม่ใช่แค่เกาะลอยฟ้าสวนสวรรค์หลิงเซียวเท่านั้น,ประชาชนทั้งหมดของต้าเจิ้ง,เวลานี้ล้วนแล้วแต่ได้ยิน.
ประชาชนส่วนใหญ่แล้วเชื่อฟังพร้อมกับยกมือขวาขึ้นในทันที.
วาสนาที่รวมตัวกันเป็นมังกรทองขนาดใหญ่ได้ปรากฏขึ้นอีกครั้ง.
พริบตาเดียวก็มีขนาดพันจั้งแล้ว.
ด้วยการใช้อำนาจวิเศษของวาสนาทำให้ร่างจงซานขยายขึ้นเป็นหนึ่งพันจั้ง,วาสนามังกรทองที่ทรงพลังมากกว่าเดิมเป็นอย่างมาก,ปราณมังกรคุ้มกายในเวลานี้,มีพลังที่สามารถต้านพลังของระดับสวรรค์แท้ได้เลย.
ที่ทิศเหนือ,เสียงเจ็บปวดโหยหวนก็ดังขึ้นอีกครา,แสงสีดำที่ทิศเหนือ,ในเวลานี้ได้กลายเป็นเสงสีม่วงอีกครั้งแล้ว.
"ตี้เสวียนชาสังหารเขาอีกครั้งแล้วอย่างงั้นรึ?"ฮามะไลที่อุทานออกมาด้วยความตกใจ.
อาวุโสสองคนของแดนเทพอมตะถูกสังหารแล้ว,ทั้งที่มีกระบี่จูเซียนและกระบี่จิวเซียนในมืออย่างงั้นรึ?
ตี้เสวียนชาร้ายกาจขนาดนั้นเลยรึ? ตี้เสวียนชาแข็งแกร่งขนาดใหนกัน?
"การต่อสู้นี้จะต้องเร่งรีบจบให้เร็วที่สุด!"เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่ตะโกนออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว.
ในเวลานี้ไม่มีมุกซิงเฉิน,ยังจะมีอาวุธใดให้เจ้าใช้มาต่อกร!
"ขอให้เป่าเป่ยโจมตี!"เต๋าจวินเซิ่งหย๋าคำรามดังลั่น.
ในเวลาเดียวกันนี้,กระบี่เซียนเซียนเองก็โจมตีฟันไปยังร่างของจงซานอีกครั้ง.
Chapter 693 Sharp Zhong Shan
犀利的钟山
ความร้ายกาจของจงซาน.
"โฮกกกกก"มังกรทองวาสนาที่คำรามดังก้อง.
ร่างของมังกรวาสนาที่ขยายใหญ่โตมากขึ้นเป็นสองเท่า,ร่างของมังกรสีทองที่ส่องประกายแสงสว่างจ้า,ปราณสีทองที่มากมายหมุนวนกวาดม้วนทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่รอบๆ,ทำให้ค่ายกลเริ่ม-ขยายออกหนึ่งเท่าแรงอัดที่ดันออกไปจนเกิดเสียงดังสนั่น,ค่ายกลปราณกระบี่ถูกผลักออกไปอีกครั้ง.
แสงสีทองที่สว่างจ้ากระจายออกไปทุกทิศทาง,พุ่งผลักรีดไปปะทะที่ค่ายกลกระบี่สังหารเซียนทางทิศใต้.
การปะทะกันระหว่างค่ายกลกระบี่สังหารเซียนและแสงสีทองปรากฏเป็นหลุมดำขนาดใหญ่ขึ้นที่ประตูสวรรค์ทางทิศใต้ขึ้นในทันที.
"วาสนาสีทองและค่ายกลกระบี่สังหารเซียนกำลังปะทะกันบนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวอย่างงั้นรึ?"ไม่รู้ว่าเป็นผู้ฝึกตนคนใดที่เฝ้าดูอยู่อุทานออกมาคนแรก.
"นี่คือราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้งอย่างงั้นรึ?
แข็งแกร่งขนาดนี้เลยรึ? เพียงแค่ราชวงศ์ราชันย์ยังก้าวไปไม่ถึงราชวงศ์สวรรค์ด้วยซ้ำ,ไร้เทียมทานขนาดนี้เลยรึ?"
"ไม่ได้การแล้ว,การสอบเกอจีครั้งหน้าของต้าเจิ้ง,ข้าจะต้องเข้าร่วมอย่างแน่นอน!"
..............................
..................
............
เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่ลอบมองอยู่ต่างส่งเสียงอื้ออึ้ง.
ไม่จำเป็นต้องใช้มังกรทองวาสนา,เพียงแค่ทะเลวาสนาก็เพียงพอที่จะผลักดันต่อต้านค่ายกลกระบี่สังหารเซียนแล้ว! มังกรทองวาสนาเวลานี้,กำลังคำรามออกมาเสียงดังสนั่นเลือนลั่นปฐพี.
เมฆวาสนาที่มากมาย,กำลังแผ่ขยายขนาดออกมาไม่หยุด.
เห็นภาพที่เกิดขึ้นแล้ว,เต๋าจวินเซิ่งหย๋าดวงตาหดเกร็ง.
"โฮกกกกกกก!"
หลังจากมังกรคำรามดังลั่น,ก็ม้วนขดพุ่งตรงเข้ามาในร่างของจงซาน,พริบตาเดียวมังกรวาสนาเข้ามาภายในร่างของจงซาน,พื้นที่รอบๆหมื่นจั้งหน้าตำหนักเต็มไปด้วยแสงสีทอง,ร่างของจงซานเวลานี้ส่องประกายแสงสว่างจ้าราวกับดวงตะวันดวงใหญ่ก็ว่าได้.
ทั่วท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยแสงสีทอง,ภาพของหัวมังกรยักษ์,มังกรทองยักษ์ที่ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า,พร้อมกับสาดแสงสว่างจ้าไปทั่วแผ่นดิน,อำนาจวิเศษที่ยิ่งใหญ่น่าเกรงขามเหยียดหยันคนทั่วหล้า,พลานุภาพของราชันย์ที่กำราบไปทั่วทิศ.
"ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!"
เหล่าประชาชนมากมายที่คุกเข่าลงในทันที,พร้อมกับกล่าวแซ่ซ้องสรรเสริญ!
"ปราณมังกรป้องกายอย่างงั้นรึ?"นวีชิงเฮวยที่ดวงตาขดไปมา.
"เต๋าจวินเซิ่งหย๋า,ตอนนี้พวกเราควรทำอย่างไร?
จงซานมีปราณมังกรคุ้มกาย,ได้ยินว่าต้าเจิ้งเองก็ยังมีผู้ฝึกตนสวรรค์แท้อยู่อีก,หากยังคงใช้ค่ายกลสังหารเซียนอยู่คงรับมือตี้เสวียนชาไม่ได้แน่,ตอนนี้มีพวกเราสามคน,ต้องทำอย่างไร?"ฮามะไลที่กล่าวด้วยความร้อนใจ.
"ค่ายกลกระบี่สังหารเซียนทำอะไรไม่ได้แล้ว!"นวีชิงเฮวยพยักหน้า.
"ยกเลิกค่ายกลสังหารเซียน,แล้วไปกุดหัวจงซานพร้อมกับข้า!"เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
เสียงของเต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่ดังก้องไปหลายแสนลี้ดังก้องอยู่ในค่ายกล,ส่งไปถึงผู้ฝึกตนสวรรค์แท้ทั้งสามที่คุมค่ายกลต่างก็ได้ยิน.
ทว่า,กับการเปลี่ยนแปลงของค่ายกลกระบี่ในเวลานี้เป็นที่สังเกตต่อคนที่เฝ้ามองอยู่.
"ยกเลิกค่ายกลกระบี่สังหารเซียนอย่างงั้นรึ?
เป็นไปได้ว่าแดนเทพอมตะไม่ต้องการใช้ค่ายกลกระบี่สังหารเซียนจัดการจงซานแล้วรึ?"ทุกคนที่เริ่มคาดการไปต่างๆนาๆ.
ที่ด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิน,ปราณมังกรคุ้มกายจงซาน,ขณะที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม"ตี้เสวียนชา,เตรียมสังหาร!"
"อืม!"ตี้เสวียนชาพยักหน้ารับ.
พริบตาเดียวที่จงซานกล่าวออกมานั้น,เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่รู้สึกสังหรใจไม่ดีเท่าใดนัก.
เป็นความจริง,ขณะที่ค่ายกลกระบี่สังหารเซียนกำลังยกเลิกนั้น,ร่างของตี้เสวียนชาก็หายไปจากด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิง.
”!” คิ้วของเต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่ขมวดไปมา.
ในเวลาเดียวกันนี้,มีดบินสังหารเซียนที่ถูกปล่อยออกจากน้ำเต้าอีกครั้ง,แสงสีขาวที่เคลื่อนที่ด้วยความเร็ว,พุ่งตรงไปยังทิศทางของจงซานด้วยความเร็วสูง.
ดูเหมือนว่าเมื่อสองเดือนที่แล้วเต๋าจวินเซิ่งหย๋าได้ใช้มีดบินสังหารจงซานไปแล้วครั้งหนึ่ง,ในครั้งนั้นถูกตี้เสวียนชาหยุดเอาไว้,เวลานี้ไม่มีตี้เสวียนชาคอยขวาง,ทำให้สบโอกาสของเขาลงมือสังหารจงซานในทันที.
ดูเหมือนว่าการโจมตีในครั้งนี้ตี้เสวียนชาไม่ได้ปรากฏออกมาแล้ว,จงซานไม่มีทางหลบเลี่ยงได้,เขาจะต้องรับมีดบินสังหารเซียนด้วยตัวเขาเอง.
มีดบินสังหารเซียนที่พุ่งตรงมาหาจงซาน,หากแต่เต๋าจวินเซิ่งหย๋ากับสังหารใจไม่ดีนัก,ไม่รู้ว่ามีปัญหาที่ตรงไหน,แววตาของเต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่เต็มไปด้วยจิตสังหาร,ไม่ว่าใครก็ตามที่เขาต้องการให้ตาย,จะต้องตาย!
แทบจะในทันที,มีดบินสังหารเซียนนั้นพุ่งตรงไปยังร่างของจงซาน,ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดหรือมีอะไรมาขวาง,ความเร็วนั้นสูงเป็นอย่างมาก,เห็นเพียงแค่เส้นแสง,ฉีกอากาศให้เป็นรอยยาว!
ขณะที่พุ่งตรงไปอยู่ด้านหน้าของจงซาน,เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่จ้องเขม็ง,แววตาที่เห็นอะไรบางอย่างไม่ชัดเจนนัก.
เขาจะทำอย่างไร?
”!”
มีดบินสังหารเซียนได้ไปอยู่ด้านหน้าของจงซานแล้ว,ไม่มีเส้นทางให้หนี,ไม่มีที่ใหนให้หลบแล้ว.
ปราณมังกรวาสนาไม่มีทางป้องกันได้แน่,หากแต่เต๋าจวินเซิ่งหย๋ากับรู้สึกไม่ดีขึ้นเรื่อยๆ,แม้นว่าจะรู้สึกสงสัย,แต่ก็ไร้ประโยชน์ให้ครุ่นคิด,เพราะว่ามีบิดสังหารเซียนนั้นได้เล็งไปที่หน้าผากของจงซานเรียบร้อยแล้ว.
”....”
”!”
เสียงแปลกๆที่ดังขึ้นในทันที,ทุกๆคนที่จับจ้องมองจงซานด้วยแววตางงงวย.
ฮามะไลดวงตาเบิกกว้าง,อ้าปากค้างจดจ้องมองมีดบินสังหารเซียน,มีดบินสังหารเซียนล่ะ?
รอยของมิติที่ถูกฉีกขาดเป็นรอยค่อยๆฟื้นฟูกลับมาช้าๆ,ทว่ามีดบินเจ็ดชุ่น(2.5
ซ.ม.)ไม่มีอยู่อีกแล้ว,หายไปเรียบร้อยแล้ว.
ใบหน้าของเต๋าจวินเซิ่งหย๋านั้นเปลี่ยนเป็นขาวซีดและกลายเป็นสีแดงด้วยความโกรธ,ดวงตาเบิกกว้างกลมโตจดจ้องมองไปยังจงซาน,พร้อมกับจับที่น้ำเต้าแววตาไม่เข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้นแม้แต่น้อย.ก่อนหน้านี้,เกิดอะไรขึ้นอย่างงั้นรึ?
พริบตาเดียวเท่านั้น,มีดบินสังหารเซียน? ทำไมตอนนี้เขาไม่สามารถสัมผัสถึงได้แล้วอย่างงั้นรึ?
"ตูมมมมม!"เสียงของค่ายกลกระบี่สังหารเซียนที่ถูกยกเลิกดังสนั่นก้องไปทั้งสี่ทิศ.
ปราณกระบี่ที่ทรงพลังสามสายที่ราวจะทะลวงไปถึงสวรรค์ได้หายไปในทันที.
"ค่ายกลกระบี่สังหารเซียนถูกยกเลิกแล้ว,ยกเลิกแล้ว!"เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่รอคอยเฝ้าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นต่างก็เผยท่าทางตื่นเต้นดีใจ,ส่งเสียงดังอื้ออึ้ง.
"ไป,กุดหัวจงซานพร้อมกับข้า!"เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่กล่าวต่อผู้ฝึกตนสวรรค์แท้อีกสองคนที่อยู่ข้างๆเขา.
"รับทราบ!"นวีชิงเฮวยและฮามะไลที่รับคำในทันที.
เต๋าจวินเซิ่งหย๋าเวลานี้ภายในใจที่รู้สึกไม่สงบเป็นอย่างมาก,มีดบินสังหารเซียนที่หายไปในทันที,ทำให้เขาสังหารใจไม่ดีนัก,เขาจะต้องเร่งรีบสังหารจงซานให้เร็วที่สุด.
และในเวลาเดียวกันนั้น,ภายในน้ำเต้าก็ปรากฏแสงสีขาวออกมาอีกครั้ง.
"ยังมีมีดบินสังหารเซียนอยู่อีกอย่างงั้นรึ?"จงซานที่อยู่ไกลออกไปชำเลืองมองออกไปเล็กน้อย,ร่างกายของเขาที่หยุด,จากนั้นก็พุ่งตรงบินออกไปจากเกาะลอยฟ้าสวนสวรรค์หลิงเซียว,พุ่งขึ้นไปลอยอยู่บนอากาศ.
"ตูมมมมมมม!"
มีดบินสังหารเซียนอีกเล่มที่ทำลายประตูสวรรค์ทิศใต้เสียงดังสนั่น,สามยอดฝีมือระดับสวรรค์แท้เร่งรีบบินเข้าไปด้านใน,และยังมีอาวุโสอีกคนที่ปรากฏขึ้นมาทันที,ไล่ตามพวกเขามาติดๆ.
ในเวลานี้มีผู้ฝึกตนสวรรค์แท้สี่คนที่กำลังพุ่งตรงออกไปเพื่อเข้าโจมตีสังหารจงซาน,ทว่าผู้ฝึกตนสวรรค์แท้อีกสองคนนั้นไม่ปรากฏ,ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น.
ไม่มีเวลาให้สืบสวน,เต๋าจวินเซิ่งหย๋านำผู้ฝึกตนสวรรค์แท้สามคนเข้าล้อมกรอบจงซานที่เวลานี้ลอยอยู่บนอากาศ,จงซานได้ผุดออกมาจากค่ายกลของเกาะลอยฟ้าสวนสวรรค์หลิงเซียว,ลอยสูงขึ้นมาบนท้องฟ้า.
ตี้เสวียนชาในเวลานี้ยังไม่ปรากฏตัวออกมาเหมือนเดิม.
จงซานในเวลานี้เปล่งประกายแสงสีทอง,ปราณมังกรคุ้มกาย,เงาของมังกรยักษ์ที่คลุมร่างของจงซานเอาไว้,เป็นพรของวาสนาแผ่นดินที่คุ้มครองจงซานนั่นเอง.
"มีดบินสังหารเซียนของข้าล่ะ?"เต๋าจวินเซิ่งหย๋ากล่าวออกมาด้วยความโกรธ.
ความโกรธเกรี้ยวที่รุนแรงของเต๋าจวินเซิ่งหย๋า,ทำให้เขาปล่อยมีดบินในน้ำเต้าสีทองออกมาอีกครั้ง,ประกายแสงสามเส้นที่พุ่งออกมาด้วยความเร็ว.
มีดบินสองเล่มมีสีขาว,เหมือนกับมีดบินสังหารเซียนเล่มก่อนหน้านี้ที่เขากินไป,ส่วนอีกหนึ่งเล่ม,เป็นมีดที่มีแสงเจ็ดสี,มีดบินเจ็ดสี,จงซานที่จดจ้องมอง,ดูเหมือนว่าเล่มนี้จะคือเล่มหลัก,เป็นหนึ่งเล่มที่ควบคุมมีดบินสังหารเซียนที่เป็นเส้นแสงสีขาวทั้งหมด,
"ก็ลองทดสอบดูสิ?"จงซานกล่าวหยัน.
"ตูมมมมมมมมมมม!"ที่ประตูสวรรค์ทิศตะวันออกที่เกิดระเบิดเสียงดังสนั่นปรากฏขึ้นในทันที.
”!”
เสียงโหยหวนทรมานได้ดังขึ้น,เห็นชัดเจนว่า,มีคนของแดนเทพอมตะได้ถูกตี้เสวียนชาสังหารไปแล้ว.
ประกายแสงสีม่วงที่ปรากฏขึ้นทางทิศเหนือ,เส้นแสงสีม่วงที่กำลังพุ่งตรงไปยังประตูสวรรค์ทิศเหนือ.
"ไม่ได้การ,ตี้เสวียนชาสังหารเขาแล้วอย่างงั้นรึ?"ฮามะไลที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นตกใจ.
ในเวลานี้ไม่มีอะไรเร่งด่วนไปกว่ามีดบินสังหารเซียนที่หายไปที่ด้านหน้าของจงซานอีกแล้ว.
"ขอให้เป๋าเป่ยกลับคืน!"
มีดบินสังหารที่เต็มไปด้วยพลานุภาพที่ยิ่งใหญ่ที่ปรากฏขึ้นที่ด้านหน้าของจงซานนั้น.
”...”
ทันใดนั้นที่ด้านหน้าของจงซานปรากฏปากขนาดใหญ่,เตรียมกลืนกินมีดบินสังหารเซียนลงไป,มีดบินเจ็ดสีที่ตอบสนองเร็วที่สุด,พุ่งตรงกลับคืนเส้นทางเดิม,มีดบินสีขาวทั้งสองเล่มด้วยเช่นกัน,ทว่ามีดบินสีขาวอีกหนึ่งเล่มถูกกินลงไป,เหลือเพียงแค่มีดบินสีขาวหนึ่งเล่มที่รอดมาได้.
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่ปรากฏขึ้นต่อหน้าของทุกคน.
แววตาของทุกคนที่ตื่นตระหนกตกใจเป็นอย่างมาก.
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่แกว่งหางไปมา,ตะวัดไปยังร่างของผู้ฝึกตนสวรรค์แท้,ช่างน่าเสียดาย,ความเร็วของพวกเขานั้นเร็วจนเกินไปทำให้มันไม่สามารถจับใครเอาไว้ได้.
"โจมตีพร้อมกัน!"เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่แค่นเสียงเย็นชา.
จากนั้น,เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่ทำมุทรา,ส่งมีดบินสังหารเซียนเจ็ดสีเข้าโจมตีแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ,ในเวลานี้ไม่ได้เล็งไปที่ปากของมัน,หากแต่พุ่งตรงออกไปเพื่อตัดหางของมัน.
มีดบินสังหารเซียน,ที่ทรงพลัง,ยากที่จะมีอะไรต่อกรได้,นับตั้งแต่ยุคโบราณ,คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีอสุรกายที่ต้องการกินพวกมันอย่างงั้นรึ?
แม้ว่าแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบจะทรงพลังน่าเกรงขาม,ทว่าความเร็วของมันนั้นไม่สามารถเทียบกับมีดบินสังหารเซียนได้.
เวลานี้เหลือเพียงมีดบินสังหารเซียนสองเล่ม,หนึ่งเล่มเจ็ดสีที่พุ่งตรงเข้าไปตัดหางของแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ,ส่วนมีดบินเล่มสีขาวนั้นพุ่งตรงไปยังหน้าผากของจงซาน.
อาวุโสระดับสวรรค์แท้ของแดนเทพอมตะถือกระบี่เซียนเซียนพุ่งตรงไปยังร่างของจงซานเช่นกัน,ฮามะไลพ่นควันสีดำเหมือนหมึกออกไป,ส่วนนวีชิงเฮวยที่ดวงตาหรี่เล็ก,ราวกับว่านางรอโอกาสอยู่,ในมือของนางที่ถือบอลแสงสีน้ำเงินทันใดนั้นก็ยิงออกไปในทันที.
ในเวลานั้น,เต๋าจวินเซิ่งหย๋าหันหน้าขวับจับจ้องมองไปยังนวีชิงเฮวย,เพราะว่าแสงสีน้ำเงินที่นางปล่อยออกไปนั้นไม่ได้ยิงไปยังจงซาน,ทว่ายิงไปยังภาพเงาของมังกรทองที่ลอยอยู่บนศีรษะของเขาแทน,ยิงไปยังมังกรทอง?
สิ่งนี้คืออะไรกัน?
"ฟริบๆ!"
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่ร้องออกมาด้วยท่าทางหวั่นเกรงต่อมีดบินสังหารเซียนเจ็ดสีเช่นกัน.
แทบจะในทันทีเช่นกัน,แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบก็หายไปในทันที!
หายไปแล้ว,หายไปในเสี้ยววินาทีเท่านั้น,แม้นว่าความเร็วของมันจะไม่ได้เร็วนัก,ทว่าต้องรู้ด้วยมันคือรากเทวะของจงซาน,รากเทวะนั้นไม่ได้มีร่างกายที่แท้จริง,มันเกิดจากอำนาจเทวะที่ก่อสร้างร่างขึ้นมา,พริบตาเดียวที่จงซานต้องการ,ร่างของแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบก็จะกลับเข้ามาในร่างของจงซานในทันที.
ทว่า,ก็ยังมีการโจมตีที่รุนแรงอีกสองฝั่ง,หนึ่งคือกระบี่เซียนเซียน,อีกหนึ่งก็คือมีดบินสังหารเซียนสีขาว,ที่พุ่งตรงมายังร่างของจงซาน.
ในเวลาวิกฤตินี้,จงซานไม่สนใจแก๊สพิษของฮามะไล,ไม่สนใจแสงสีน้ำเงินของนวีชิงเฮวยแม้แต่น้อย,มีเพียงมีดบินสังหารเซียนและกระบี่เซียนเซียนเท่านั้นที่เป็นอันตราย,จงซานที่นำดาบยักษ์ฝันร้ายออกมา.
กายาเทพอสูร! ขั้นที่หก!
บัญญัติสวรรค์!
คลื่นซ้อนหกร้อยทบ!
ปราณมังกรคุ้มกาย!
จงซานที่ปล่อยการป้องกันเข้าปะทะมีบินสังหารเซียนสีขาวก่อนระลอกแรก.ก่อนที่จะปล่อยปราณดาบเข้าปะทะ.
ซึ่งขณะนี้,แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่ถูกดึงเข้ามาภายในร่างนั้น,แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบไม่มีเวลาพอที่จะเรียกมันออกมาอีกครั้ง.
พลังที่หนักหน่วงรุนแรงเข้าปะทะกับมีดบินสังหารเซียนสีขาวระเบิดเสียงดังสนั่น.
"ตูมมมมมมมมมมมม!"
เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น,ท้องฟ้าสั่นสะเทือน.
ส่วนกระบี่เซียนเซียนนั้นถูกป้องกันเอาไว้เช่นกัน,ไม่ใช่ฝีมือของจงซาน,ทว่าที่เงาด้านบนของมังกรทองนั้น,ได้ปรากฏมุกขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น,เข้าปะทะกับกระบี่เซียนเซียนเกิดระเบิดเสียงดังสนั่นเช่นกัน.
เป็นของวิเศษของอันหวง,มุกซิงเฉิน,หนึ่งในสิบของวิเศษโบราณ!
มุกซิงเฉินและกระบี่เซียนเซียน,พลังของทั้งสองที่มีพลังใกล้เคียงกัน,หากแต่ดูเหมือนว่าแรงปะทะทำให้มุกซิงเฉินลอยไกลออกมาพร้อมกับปรากฏเปลวเพลิงลุกไหม้,อย่างไรก็ตามพลังของกระบี่เซียนเซียนก็ถูกป้องกันเอาไว้ได้.
โล่ปราณมังกรที่เข้าปะทะ,ปราณดาบที่เข้าปะทะ,ทำให้พลังของมีดบินสังหารเซียนสีขาวลดลง.
ดาบของจงซานที่เข้าปะทะกับมีดบินสังหารเซียน.
เสียงดังสนั่นหวั่นไหว,ดาบฝันร้ายของจงซานที่หยุดชะงักได้รับความเสียหายเล็กน้อย,ด้วยพันธะจิตวิญญาณ,จงซานที่พ่นโลหิตออกมาคำโต.
ปราณมังกรที่สั่นไหว,ราวกับจะฉีกขาดออกจากกัน.
อย่างไรก็ตาม,มีดบินสังหารเซียนก็ถูกหยุดเอาไว้ในที่สุด,ห่างจากหน้าผากของจงซานเพียงนิ้วเดียว,ก็หยุดลง,ไม่สามารถขยับเข้าไปได้อีก.
"เชิญเป๋าเป่ย...."แววตาของเต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่เปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความโกรธ.
ทว่าเซิ่งหย๋าที่ไม่โจมตีต่อ,เขาที่สั่งมีดบินสังหารเซียนให้กลับคืนมาในทันที,เพราะว่าเต๋าจวินเซิ่งหย๋าสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของแปดหางสวรรค์ได้นั่นเอง.
เป็นความจริง,ในเวลาที่มีดบินสังหารเซียนสีขาวจะถูกเรียกกลับมานั้น,เสียงที่สยดสยองก็ดังขึ้นอีกครั้ง,"ฟริบๆ"
หากเขาเผลอล่ะก็มีดบินสังหารเซียนจะต้องถูกกินเป็นแน่.
ในเวลาเดียวกันนี้,แก๊สพิษสีดำทมิฬของฮามะไลที่ปกคลุมทั่วร่างของจงซาน,ทว่าถูกปราณมังกรของจงซานป้องกันเอาไว้,พิษดังกล่าวนั้นจึงไม่สามารถเข้ามาในร่างกายของเขาได้,มีเพียงที่แสงสีน้ำเงินของนวีชิงเฮวยที่ได้พบพุ่งตรงเข้าไปในหัวของมังกรทองและหายไปในทันที,ทันใดนั้นจงซานที่รู้สึกราวกับว่ามีสิ่งใดเข้ามาในร่างกายของเขา,หากแต่ไม่สามารถบอกได้และค้นหาไม่พบอีกด้วย.
การเข้าโจมตีพร้อมๆกันนั้น,ดูเหมือนว่าจะนาน,หากแต่เกิดขึ้นเพียงแค่อึดใจเดียวเท่านั้น.
จงซานที่สามารถปกป้องตัวเองได้,พร้อมกับเผยยิ้มออกมา,ป้องกันได้หนึ่งครั้ง,ครั้งต่อไปก็ย่อมทำได้เช่นกัน.
"ประชาชนทุกคนของราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้งจงซาน,โปรดยกมือขวาของทุกท่านขึ้นมา!"จงซานที่กล่าวออกไปอย่างเคร่งขรึม.
นี่เป็นการใช้สิทธิพิเศษจากวาสนาของแผ่นดิน,ทันทีที่เสียงของจงซานส่งผ่านไปทั่วแผ่นดินของต้าเจ้ง,ในเวลานี้ไม่ใช่แค่เกาะลอยฟ้าสวนสวรรค์หลิงเซียวเท่านั้น,ประชาชนทั้งหมดของต้าเจิ้ง,เวลานี้ล้วนแล้วแต่ได้ยิน.
ประชาชนส่วนใหญ่แล้วเชื่อฟังพร้อมกับยกมือขวาขึ้นในทันที.
วาสนาที่รวมตัวกันเป็นมังกรทองขนาดใหญ่ได้ปรากฏขึ้นอีกครั้ง.
พริบตาเดียวก็มีขนาดพันจั้งแล้ว.
ด้วยการใช้อำนาจวิเศษของวาสนาทำให้ร่างจงซานขยายขึ้นเป็นหนึ่งพันจั้ง,วาสนามังกรทองที่ทรงพลังมากกว่าเดิมเป็นอย่างมาก,ปราณมังกรคุ้มกายในเวลานี้,มีพลังที่สามารถต้านพลังของระดับสวรรค์แท้ได้เลย.
"อ๊ากๆๆ!”
ที่ทิศเหนือ,เสียงเจ็บปวดโหยหวนก็ดังขึ้นอีกครา,แสงสีดำที่ทิศเหนือ,ในเวลานี้ได้กลายเป็นเสงสีม่วงอีกครั้งแล้ว.
"ตี้เสวียนชาสังหารเขาอีกครั้งแล้วอย่างงั้นรึ?"ฮามะไลที่อุทานออกมาด้วยความตกใจ.
อาวุโสสองคนของแดนเทพอมตะถูกสังหารแล้ว,ทั้งที่มีกระบี่จูเซียนและกระบี่จิวเซียนในมืออย่างงั้นรึ?
ตี้เสวียนชาร้ายกาจขนาดนั้นเลยรึ? ตี้เสวียนชาแข็งแกร่งขนาดใหนกัน?
"การต่อสู้นี้จะต้องเร่งรีบจบให้เร็วที่สุด!"เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่ตะโกนออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว.
ในเวลานี้ไม่มีมุกซิงเฉิน,ยังจะมีอาวุธใดให้เจ้าใช้มาต่อกร!
"ขอให้เป่าเป่ยโจมตี!"เต๋าจวินเซิ่งหย๋าคำรามดังลั่น.
ในเวลาเดียวกันนี้,กระบี่เซียนเซียนเองก็โจมตีฟันไปยังร่างของจงซานอีกครั้ง.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น