Immortality Chapter 689 Immortal Executing Sword Array trapped|sleepy Heavenly Court
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 689 ค่ายกลกระบี่สังหารเซียน.
Chapter 689 Immortal Executing Sword Array
trapped|sleepy Heavenly Court
ภายใต้เสียงคำรามของมังกรทองวาสนา 19
เล็บนั้นได้โจมตีฮามะไลลอยกระเด็นไปหลายพันลี้.
นี่ไม่ใช่เค่เสียงของมังกรทั่วๆไป,ทว่ามันเป็นไปด้วยอาคมของราชวงศ์,อาคมที่เกิดจากอำนาจฟ้าดินของต้าเจิ้ง,พลังของราชวงศ์ต้าเจิ้งที่เข้าโจมตีคางคกยักษ์,เป็นไปไม่ได้ที่จะต้านทานได้.
พลังอำนาจของแผ่นดิน,ที่เหล่าราชาของแต่ละราชวงศ์ต่างๆได้รับการอวยพรจากผืนแผ่นดินของตัวเอง.
หลังจากที่ฮามะไลถูกโจมตีลอยออกไปพันจั้ง,ร่างกายของเขาที่หยุดลง,พร้อมกับพ่นโลหิต,อวัยวะภายในที่บาดเจ็บหนัก.โลหิตที่ไหลออกมาจากรูทวารทั้งเจ็ด.
เขาที่ค่อยเปลี่ยนร่างกลับเป็นรูปลักษณ์มนุษย์,ฮามะไลที่บินกลับไปรวมตัวกับคนอื่น,ด้วยท่าทางหมดรูป.
"แข็งแกร่งมาก,ยืมพลังอำนาจจากประชาชนทั่วทั้งเกาะสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,หากยืมพลังจากทั่วทั้งแผ่นดินต้าเจิ้ง,บางทีไม่ต้องบอกเลยว่ามันจะมากมายขนาดใหน!"ฮามะไลที่กล่าวเสียงสั่นกับเต๋าจวินเซิ่งหย๋า.
"ดังนั้น,จงซานจะต้องตายไป!"ดวงตาของเต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่เต็มไปด้วยความดุร้ายเย็นชา.
"หากใช้พลังอำนาจทั่วทั้งแผ่นดินต้าเจิ้งอย่างงั้นรึ?
จงซานเวลานี้นับว่าเป็นตัวอันตราย,เช่นนั้นภายนอกจึงต้องเร่งรีบสร้างความวุ่นวาย,เพื่อให้ผืนดินเต็มไปด้วยความโกลาหล,เขาจะได้ไม่สามารถนำอำนาจของแผ่นดินทั่วหล้ามาช่วยได้,จะต้องให้ราชวงศ์ราชันย์อื่นๆเร่งขึ้นแล้ว!"นวีชิงเฮวยที่ครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่จ้องมองหมอกบนท้องฟ้า,สายตาของเขาที่ทะลวงผ่านจับจ้องมองไปยังมังกรทอง
19 เล็บ.
สายตาที่ดุร้ายเย็นชาของมังกรทองวาสนา,มังกรวาสนาที่เต็มไปด้วยพลังอำนาจที่ยิ่งใหญ่.
"โฮกกกกกก!"
มังกรทองวาสนาที่ส่งเสียงคำรามดังก้องไปทั่วบริเวณ.
ที่ด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิง,สายาตาของจงซานที่เต็มไปด้วยความเย็นชา,กล่าวออกมาด้วยเสียงที่เข้มขรึม,"เต๋าจวินเซิ่งหย๋าไม่คิดว่าจะมีสายตาแหลมคม,คาดไม่ถึงเลยจะรู้ว่านี่คือค่ายกลของหนานกงเซิ่ง?"
เป็นความจริง,สิ้นเสียงของจงซาน,แววตาของเต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่มองทะลุประตูสวรรค์ทิศใต้,ตรงไปยังตำหนักซ่างเฉิง,แววตาที่ดุร้ายจดจ้องมองจงซานไม่ขยับ.
เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่มีอำนาจมานานแล้ว,ส่วนจงซานที่เพิ่งมีพลังอำนาจเมื่อไม่นานมานี้,เขาที่มีพลังอำนาจของต้าเจิ้งคอยสนับสนุน,ถึงแม้นว่าจะอยู่ต่อหน้าสายตาที่เต็มไปด้วยจิตสังหารของเต๋าจวินเซิ่งหย๋า,ก็ยังเต็มไปด้วยความมั่นใจ.
"เซิ่งหย๋า,ลำพังพวกเจ้า,ต้องการสังหารข้าอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความอหังการ.
แม้นว่าจะอยู่ห่างกันหลายร้อยลี้,ทว่าจงซานก็สามารถส่งเสียงผ่านตรงมายังประตูสวรรค์ทิศใต้ได้,ยอดฝีมือทั้งเจ็ดที่สามารถได้ยินเสียงได้อย่างชัดเจน.
"จงซาน!"เต๋าจวินเซิ่งหย๋ากล่าวออกมาด้วยเสียงที่เย็นชา.
"ในราชวงศ์ราชันย์ปิงเฟิงยังไม่สามารถทำอะไรข้าได้เลย,ในเวลานี้อยู่ในแผ่นดินต้าเจิ้ง,เจ้าจะทำอะไรข้าได้?
ฮ่าอ่าฮ่าฮ่า...........!"จงซานที่หัวเราะด้วยน้ำเสียงเหยียดหยัน.
สามอาวุโสของแดนเทพอมตะที่ใบหน้าดูน่าเกียจในทันที,ส่วนเต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่ยังสุขุม,เขาที่เป็นประมุขของแดนเทพอมตะ,แน่นอนว่าจิตใจย่อมเป็นเรื่องสำคัญ.
"ผู้คนในโลกใบนี้,เจ้าคือสิ่งผิดพลาดสิ่งเดียวที่ไม่สามารถปล่อยให้อยู่ได้!
อย่างไรก็ตาม,ตอนนี้ข้าได้เข้าใจเกี่ยวกับตัวเจ้าหมดแล้ว,วันนี้ถึงได้มาสังหารเจ้าไงล่ะ!"เต๋าจวินเซิ่งหย๋ากล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
กับคำพูดของเต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่กล่าวออกมา,คนสามคนอาวุโสของแดนเทพอมตะราวกับรับรู้ได้ถึงสัญญาณของเต๋าจวินเซิ่งหย๋า,ถอยหลังออกไปอย่างรวดเร็ว.
"เริ่มแล้วอย่างงั้นรึ?"ที่ด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิง,ตี้เสวียนชาที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
ในเวลาเดียวกัน,เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่เปิดผนึกน้ำเต้าเซียนด้านหลังในทันที.
นิ้วของเขาที่ชี้ออกไปด้านหน้า,ชี้ตรงไปยังประตูสวรรค์ทิศใต้,"สังหาร"
ทันทีที่เขาปลดปล่อยเสียง,แสงสีขาวที่พุ่งออกจากน้ำเต้า,พุ่งตรงเป็นเส้นตรงมุ่งหมายไปยังตำหนักซ่างเฉิงทันที.
แสงสีขาวที่เคลื่อนที่ด้วยความเร็ว,ความเร็วที่พุ่งออกไป,รอยอากาศที่ถูกฉีกเป็นความยาวหลายร้อยลี้,คาดไม่ถึงเลยว่าแม้แต่ค่ายกลหนานกงเซิ่งก็ไม่สามารถต้านได้?
พริบตาเดียว,เส้นแสงสีขาวที่พุ่งตรงไปยังด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิง,เล็งไปที่ตำแหน่งหน้าผากของจงซาน.
เร็วมาก,เป็นความเร็วมากมายอย่างที่สุด,แม้แต่จงซานก็คงไม่มีเวลาให้หลบซ่อนได้ในตอนนี้,ทว่าสายตาของจงซานที่หรี่เล็ก,แค่นเสียงที่เย็นชาออกมา.
"ชิ!"
แทบจะในทันทีเช่นกัน,พื้นที่รอบๆอำนาจของวาสนามากมาย,ปราณราชันย์ที่หน่วงแสงสีขาวเอาไว้,ต้านแสงสีขาวที่เคลื่อนที่ด้วยความเร็วนั่นเอาไว้,แม้ว่าจะไม่สามารถหยุดแสงสีขาวได้,ทว่าก็สามารถลดความเร็วของมันลงได้.
จากนั้น,จงซานที่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่าแสงสีขาวนั่น,เป็นมีดสั้นปิศาจขนาดเจ็ดชุ่น(2.5ซม)
สามารถมองเห็นรูปลักษณ์เหมือนกับปิศาจ.
ลำแสงที่พุ่งเข้ามาใกล้จงซาน,โล่สีทองและสีเหลืองที่ทรงพลังก็ปรากฏขึ้นมาในทันที,อำนาจที่ยิ่งใหญ่นั้นเกิดจากปราณของราชันย์ต้าเจิ้ง,อำนาจที่ทรงพลังที่ใช้ปกป้องผู้บุกรุก!
"ปัง!"
มีบินที่รวดเร็วทรงพลังนั้นไม่ได้ถูกหยุดด้วยโล่ปราณราชันย์,ทว่าไม่ไกลออกไปนั้น,ปรากฏนิ้วสองนิ้วที่ยื่นออกไปคีบมันเอาไว้.
เป็นตี้เสวียนชาที่ออกมาขวางด้านหน้าเอาไว้,แขนเสื้อที่โบกสบัดเล็กน้อย,ขณะที่มือขวาของเขาคีบมีดสั้นเอาไว้,แม้ว่าตี้เสวียนชาจะถอยกลับหลังเล็กน้อย,ทว่าท้ายที่สุดก็สามารถหยุดเอาไว้ได้,ใช้นิ้วเพียงสองนิ้วหยุดมันเอาไว้.
ที่ประตูสวรรค์ทิศใต้,ดวงตาของเต๋าจวินเซิ่งหย๋า,ที่แสดงท่าทางประหลาดใจจดจ้องมองไปยังตี้เสวียนชา.
"ขอให้เปาเป่ยกลับคืนมา!"
เสียงของเต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่แค่นเสียงเย็นชา,มีดบินสีขาว,กำลังสั่นไปมาในมือของตี้เสวียนชา,ก่อนที่จะพุ่งกลับคืนมายังต้นทาง,กลับลงไปในน้ำเต้าด้วยความเร็วสูงเช่นกัน.
ตี้เสวียนชาและเต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่จดจ้องมองกันและกันจากพื้นที่ไกลออกไป,สายตาของทั้งคู่ที่ดูจริงจัง.
แววตาของเต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่จดจ้องมองตี้เสวียนชา,ก่อนที่จะเผยยิ้มที่เหยียดหยันออกมาทันที.
"กระบี่จูเซียน!"
ที่ประตูสวรรค์ทางตะวันออก,ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงดังก้องปรากฏขึ้นมาทันที.
"กระบี่ลู่เซียน!"
เสียงของเต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่ตะโกนออกไปเสียงดัง!
"กระบี่เซียนเซียน!"
เสียงที่ดังขึ้นที่ประตูสวรรค์ทิศตะวันออก,ดังขึ้นด้วยเช่นกัน.
"กระบี่จิวเซียน!"
เสียงดังก้องที่ทิศทางของประตูสวรรค์ทิศเหนือก็ดังขึ้นเช่นกัน.
เต๋าจวินเซิ่งหย๋าพร้อมกับเหล่าอาวุโสของแดนเทพอมตะสามคนที่หายไปก่อนหน้านี้,ในพริบตาเดียวที่มีดบินสังหารเซียนถูกปล่อยออกไปนั่นเอง,สามผู้ฝึกตนสวรรค์แท้,ที่เข้าประจำตำแหน่งของตัวเองอย่างรวดเร็ว.
จิตสังหารที่ลุกโชนขึ้นในทันที,หลังจากเสียงตะโกนดังขึ้นทันใดนั้น,ที่ทิศตะวันออก,ปราณกระบี่สีม่วงที่ยืดยาวขึ้นไปสู่ท้องฟ้าสูงขึ้นไป,พลังอำนาจของปราณกระบี่สีม่วงที่ปะทุระเบิดเสียงดังสนั่น,พร้อมกับกดทับมายังค่ายกลหมอกของหนานกงเซิ่ง,ด้วยพลังอำนาจของกระบี่จูเซียน!
ที่ทิศตะวันตกเช่นกันพลังอำนาจของกระบี่เซียนเซียนที่พุ่งทะลายขึ้นท้องฟ้า,เหมือนกับทิศตะวันออก,ปราณกระบี่มากมายนับไม่พ้ถ้วนที่โถมทับลงมา,ทิศเหนือก็ด้วย,ปราณกระบี่จิวเซียนที่โถมทับลงมายังเกาะลอยฟ้าสวนสวรรค์หลิงเซียว.
ส่วนทางทิศใต้ปราณกระบี่สีแดง,ทว่าเป็นเพียงแค่ของเลียนแบบเท่านั้น,เป็นภาพเงาของกระบี่ลู่เซียน.
พริบตาเดียวที่สามยอดฝีมือปลดปล่อยอำนาจจิตสังหารของกระบี่เซียน,อากาศรอบๆที่บิดเบี้ยว,ท้องฟ้าที่ถูกฉีกกระชาก,ปรากฏเป็นผืนอากาศสีดำมืดที่ปกคลุมไปทั่ว.
อากาศที่ถูกฉีกกระชากออกจากกัน,แยกภายในภายนอกออกจากกันโดยสิ้นเชิง,ปราณกระบี่ที่ทรงพลังเกิดระเบิดดังลั่นพุ่งตรงลงมายังสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
กลิ่นอายแห่งการทำลายล้างที่กดทับลงมา,ราวกับว่าพื้นที่ทุกหนทุกแห่งเต็มไปด้วยปราณกระบี่,หัวใจของทุกคนที่รัดแน่น,ความรู้สึกที่แหลมคมของกระบี่,ทำให้ทุกคนยากที่จะหายใจสะดวก.
"ค่ายกลกระบี่พิฆาตเซียน?"ดวงตาของตี้เสวียนชาเปลี่ยนเป็นเย็นชา.
"แสงเทวะราชวงศ์ราชันย์!"จงซานที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
"โฮกกกกกกก!"
มังกรทอง 19 เล็บที่คำรามออกมาเสียงดัง,ร่างกายของมันที่เปล่งประกายแสงสีทองออกมาสว่างจ้า,กรรมวาสนาและวาสนาที่ส่องประกายแสง,อาบละเลงออกไปรอบๆ,แสงมากมายกระจายไปทั่วทิศปกคลุมสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
ค่ายกลหนานกงเซิ่งที่ถูกทะลวง,ในเวลานี้แสงสีทองมากมายที่ปรากฏออกมาเพื่อปกป้องอำนาจของค่ายกลกระบี่,ม่านแสงที่ยังคงส่ายไปมา.
"ลู่เจี้ยนปิง!"จงซานที่เอ่ยออกมาในทันที.
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"เสนาธิการผังเมืองที่ตอบรับในทันที.
"ใช้พลังอำนาจจากดาราเก้าสวรรค์,ทำให้สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวมั่นคง!"จงซานที่ออกคำสั่ง.
"รับทราบ!"ลู่เจี้ยนปิงที่ตอบรับคำในทันที.
สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียน,โคจรด้วยตำแหน่งดวงดารา,แน่นอนว่ามีวิธียืมพลังอำนาจจากดวงดาราได้เช่นกัน.
ลู่เจี้ยนปิงที่ให้สัญญาณ,บนแท่นแห่งหนึ่ง,ส่งประกายแสง
108 ลำแสงพุ่งออกไปในทันที,ลำแสงที่พุ่งไปในทุกทิศทุกทาง,ส่งสัญญาณไปยังสถานที่ต่างๆ.
หลังจากที่ 108
ลำแสงถูกส่งออกไปแล้ว,เกาะลอยฟ้าสวนสวรรค์หลิงเซียวที่ส่ายไปมา,ก็ปรากฏม่านปกคลุมอีกชั้น,และหยุดสั่นไปในทันที.
"ตูมมมมมมมมม!"
บนท้องฟ้า,หมอกมากมายที่ปกคลุมหายไปในทันที,สูงขึ้นไปบนท้องฟ้า
108 ดวงดารา,ทันใดนั้นก็ส่องประกายแสง,พุ่งตรงมายังสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
แทบจะในทันที,เกาะลอยฟ้าที่ถูกอาบไปด้วยแสงดารา,ปราณวิญญาณมากมายที่เอ่อล้นกระจายไปทั่วทุกทิศทาง,ประชาชนของต้าเจิ้งที่เริ่มรู้สึกเต็มไปด้วยความมั่นใจ,พลังของดวงดาราที่มากมายกำลังเพิ่มพูนก่อตัวปกคลุมสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวมากขึ้นเรื่อยๆ.
ค่ายกลของหนานกงเซิ่งกลับมามั่นคงเหมือนเดิม,อย่างไรก็ตามม่านหมอกได้หายไปแล้ว,นั่นก็เพราะถูกชำระล้างด้วยแสงดารา,จนทำให้คนด้านนอกสามารถมองเห็นภาพฉากด้านในได้.
วาสนาของต้าเจิ้งที่มีพลังอำนาจแห่งดวงดาราคอยสนับสนุน,ปกป้องพลังอำนาจของค่ายกลกระบี่สังหารเซียนเอาไว้ได้อย่างสมบูร,นอกจากจากค่ายกลแล้ว,ยังปรากฏหลุมดำขนาดใหญ่ที่กำลังดูดซับพลังอำนาจของปราณกระบี่มากมายไร้ที่สิ้นสุดอย่างบ้าคลั่งอีกด้วย.
สี่ผู้ฝึกตนสวรรค์แท้ที่ควบคุมค่ายกลกระบี่สังหารเซียน,เห็นได้ชัดเจนว่าทรงพลังเป็นอย่างมาก.
ที่ตำแหน่งทิศใต้,เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่เห็นเกาะลอยฟ้าสวนสวรรค์หลิงเซียวที่ยังคงปกติดี,แววตาของเขาที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว.
"เซิ่งหย๋า,ยังมีอะไรอีก,รีบไสหัวไปซะ!"จงซานที่กล่าวด้วยเสียงเย็นชา.
"ฮ่าฮ่าฮ่า,แค่นี้นะรึ?"เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่หัวเราะออกมาเสียงดัง,แววตาที่เต็มไปด้วยจิตสังหารที่มากมายปะทุขึ้นมา.
"มีอะไรจะแสดงอีก็ปล่อยออกมา!"จงซานที่กล่าวด้วยเสียงที่เคร่งขรึม.
"เพียงแค่ป้องกันค่ายกลสังหารเซียนได้,คิดว่ารอดแล้วรึ?
แล้วหากวาสนาแผ่นดินของเจ้าลดลงล่ะ?"เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่กล่าวหยัน.
"หืม?"จงซานที่หรี่ตาเล็กลง.
"ข้าบอกไปแล้วในการมาครั้งนี้จะต้องเอาหัวของเจ้ากลับไปให้ได้! ในเมื่อเจ้ามั่นใจนัก,พวกเรามาคอยดูก็แล้วกัน!"เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่กล่าวด้วยน้ำเสียงเหยียดหยัน.
"ชิ!"จงซานแค่นเสียงเย็นชา.
สายตาของเต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่จดจ้องมองไปยังกุยโซว,กุยโซวพยักหน้า,พร้อมกับปล่อยดัชนีแสงเจ็ดสีที่ถูกยิงออกไปบนท้องฟ้า.
ทว่าในเวลาเดียวกันนี้,นวีชิงเฮวยสายตาที่ยังคงจ้องเขม็งไปยังมังกรทองวาสนา
19 เล็บ,แววตาที่ดูซับซ้อน,มั่นคง,และมีความเย็นชาแฝงอยู่.
Chapter 689 Immortal Executing Sword Array
trapped|sleepy Heavenly Court
诛仙剑阵困天庭
ค่ายกลกระบี่สังหารเซียน.
ภายใต้เสียงคำรามของมังกรทองวาสนา 19
เล็บนั้นได้โจมตีฮามะไลลอยกระเด็นไปหลายพันลี้.
นี่ไม่ใช่เค่เสียงของมังกรทั่วๆไป,ทว่ามันเป็นไปด้วยอาคมของราชวงศ์,อาคมที่เกิดจากอำนาจฟ้าดินของต้าเจิ้ง,พลังของราชวงศ์ต้าเจิ้งที่เข้าโจมตีคางคกยักษ์,เป็นไปไม่ได้ที่จะต้านทานได้.
พลังอำนาจของแผ่นดิน,ที่เหล่าราชาของแต่ละราชวงศ์ต่างๆได้รับการอวยพรจากผืนแผ่นดินของตัวเอง.
หลังจากที่ฮามะไลถูกโจมตีลอยออกไปพันจั้ง,ร่างกายของเขาที่หยุดลง,พร้อมกับพ่นโลหิต,อวัยวะภายในที่บาดเจ็บหนัก.โลหิตที่ไหลออกมาจากรูทวารทั้งเจ็ด.
เขาที่ค่อยเปลี่ยนร่างกลับเป็นรูปลักษณ์มนุษย์,ฮามะไลที่บินกลับไปรวมตัวกับคนอื่น,ด้วยท่าทางหมดรูป.
"แข็งแกร่งมาก,ยืมพลังอำนาจจากประชาชนทั่วทั้งเกาะสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,หากยืมพลังจากทั่วทั้งแผ่นดินต้าเจิ้ง,บางทีไม่ต้องบอกเลยว่ามันจะมากมายขนาดใหน!"ฮามะไลที่กล่าวเสียงสั่นกับเต๋าจวินเซิ่งหย๋า.
"ดังนั้น,จงซานจะต้องตายไป!"ดวงตาของเต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่เต็มไปด้วยความดุร้ายเย็นชา.
"หากใช้พลังอำนาจทั่วทั้งแผ่นดินต้าเจิ้งอย่างงั้นรึ?
จงซานเวลานี้นับว่าเป็นตัวอันตราย,เช่นนั้นภายนอกจึงต้องเร่งรีบสร้างความวุ่นวาย,เพื่อให้ผืนดินเต็มไปด้วยความโกลาหล,เขาจะได้ไม่สามารถนำอำนาจของแผ่นดินทั่วหล้ามาช่วยได้,จะต้องให้ราชวงศ์ราชันย์อื่นๆเร่งขึ้นแล้ว!"นวีชิงเฮวยที่ครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่จ้องมองหมอกบนท้องฟ้า,สายตาของเขาที่ทะลวงผ่านจับจ้องมองไปยังมังกรทอง
19 เล็บ.
สายตาที่ดุร้ายเย็นชาของมังกรทองวาสนา,มังกรวาสนาที่เต็มไปด้วยพลังอำนาจที่ยิ่งใหญ่.
"โฮกกกกกก!"
มังกรทองวาสนาที่ส่งเสียงคำรามดังก้องไปทั่วบริเวณ.
ที่ด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิง,สายาตาของจงซานที่เต็มไปด้วยความเย็นชา,กล่าวออกมาด้วยเสียงที่เข้มขรึม,"เต๋าจวินเซิ่งหย๋าไม่คิดว่าจะมีสายตาแหลมคม,คาดไม่ถึงเลยจะรู้ว่านี่คือค่ายกลของหนานกงเซิ่ง?"
เป็นความจริง,สิ้นเสียงของจงซาน,แววตาของเต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่มองทะลุประตูสวรรค์ทิศใต้,ตรงไปยังตำหนักซ่างเฉิง,แววตาที่ดุร้ายจดจ้องมองจงซานไม่ขยับ.
เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่มีอำนาจมานานแล้ว,ส่วนจงซานที่เพิ่งมีพลังอำนาจเมื่อไม่นานมานี้,เขาที่มีพลังอำนาจของต้าเจิ้งคอยสนับสนุน,ถึงแม้นว่าจะอยู่ต่อหน้าสายตาที่เต็มไปด้วยจิตสังหารของเต๋าจวินเซิ่งหย๋า,ก็ยังเต็มไปด้วยความมั่นใจ.
"เซิ่งหย๋า,ลำพังพวกเจ้า,ต้องการสังหารข้าอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความอหังการ.
แม้นว่าจะอยู่ห่างกันหลายร้อยลี้,ทว่าจงซานก็สามารถส่งเสียงผ่านตรงมายังประตูสวรรค์ทิศใต้ได้,ยอดฝีมือทั้งเจ็ดที่สามารถได้ยินเสียงได้อย่างชัดเจน.
"จงซาน!"เต๋าจวินเซิ่งหย๋ากล่าวออกมาด้วยเสียงที่เย็นชา.
"ในราชวงศ์ราชันย์ปิงเฟิงยังไม่สามารถทำอะไรข้าได้เลย,ในเวลานี้อยู่ในแผ่นดินต้าเจิ้ง,เจ้าจะทำอะไรข้าได้?
ฮ่าอ่าฮ่าฮ่า...........!"จงซานที่หัวเราะด้วยน้ำเสียงเหยียดหยัน.
สามอาวุโสของแดนเทพอมตะที่ใบหน้าดูน่าเกียจในทันที,ส่วนเต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่ยังสุขุม,เขาที่เป็นประมุขของแดนเทพอมตะ,แน่นอนว่าจิตใจย่อมเป็นเรื่องสำคัญ.
"ผู้คนในโลกใบนี้,เจ้าคือสิ่งผิดพลาดสิ่งเดียวที่ไม่สามารถปล่อยให้อยู่ได้!
อย่างไรก็ตาม,ตอนนี้ข้าได้เข้าใจเกี่ยวกับตัวเจ้าหมดแล้ว,วันนี้ถึงได้มาสังหารเจ้าไงล่ะ!"เต๋าจวินเซิ่งหย๋ากล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
กับคำพูดของเต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่กล่าวออกมา,คนสามคนอาวุโสของแดนเทพอมตะราวกับรับรู้ได้ถึงสัญญาณของเต๋าจวินเซิ่งหย๋า,ถอยหลังออกไปอย่างรวดเร็ว.
"เริ่มแล้วอย่างงั้นรึ?"ที่ด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิง,ตี้เสวียนชาที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
ในเวลาเดียวกัน,เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่เปิดผนึกน้ำเต้าเซียนด้านหลังในทันที.
นิ้วของเขาที่ชี้ออกไปด้านหน้า,ชี้ตรงไปยังประตูสวรรค์ทิศใต้,"สังหาร"
ทันทีที่เขาปลดปล่อยเสียง,แสงสีขาวที่พุ่งออกจากน้ำเต้า,พุ่งตรงเป็นเส้นตรงมุ่งหมายไปยังตำหนักซ่างเฉิงทันที.
แสงสีขาวที่เคลื่อนที่ด้วยความเร็ว,ความเร็วที่พุ่งออกไป,รอยอากาศที่ถูกฉีกเป็นความยาวหลายร้อยลี้,คาดไม่ถึงเลยว่าแม้แต่ค่ายกลหนานกงเซิ่งก็ไม่สามารถต้านได้?
”!”
พริบตาเดียว,เส้นแสงสีขาวที่พุ่งตรงไปยังด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิง,เล็งไปที่ตำแหน่งหน้าผากของจงซาน.
เร็วมาก,เป็นความเร็วมากมายอย่างที่สุด,แม้แต่จงซานก็คงไม่มีเวลาให้หลบซ่อนได้ในตอนนี้,ทว่าสายตาของจงซานที่หรี่เล็ก,แค่นเสียงที่เย็นชาออกมา.
"ชิ!"
แทบจะในทันทีเช่นกัน,พื้นที่รอบๆอำนาจของวาสนามากมาย,ปราณราชันย์ที่หน่วงแสงสีขาวเอาไว้,ต้านแสงสีขาวที่เคลื่อนที่ด้วยความเร็วนั่นเอาไว้,แม้ว่าจะไม่สามารถหยุดแสงสีขาวได้,ทว่าก็สามารถลดความเร็วของมันลงได้.
จากนั้น,จงซานที่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่าแสงสีขาวนั่น,เป็นมีดสั้นปิศาจขนาดเจ็ดชุ่น(2.5ซม)
สามารถมองเห็นรูปลักษณ์เหมือนกับปิศาจ.
ลำแสงที่พุ่งเข้ามาใกล้จงซาน,โล่สีทองและสีเหลืองที่ทรงพลังก็ปรากฏขึ้นมาในทันที,อำนาจที่ยิ่งใหญ่นั้นเกิดจากปราณของราชันย์ต้าเจิ้ง,อำนาจที่ทรงพลังที่ใช้ปกป้องผู้บุกรุก!
"ปัง!"
มีบินที่รวดเร็วทรงพลังนั้นไม่ได้ถูกหยุดด้วยโล่ปราณราชันย์,ทว่าไม่ไกลออกไปนั้น,ปรากฏนิ้วสองนิ้วที่ยื่นออกไปคีบมันเอาไว้.
เป็นตี้เสวียนชาที่ออกมาขวางด้านหน้าเอาไว้,แขนเสื้อที่โบกสบัดเล็กน้อย,ขณะที่มือขวาของเขาคีบมีดสั้นเอาไว้,แม้ว่าตี้เสวียนชาจะถอยกลับหลังเล็กน้อย,ทว่าท้ายที่สุดก็สามารถหยุดเอาไว้ได้,ใช้นิ้วเพียงสองนิ้วหยุดมันเอาไว้.
ที่ประตูสวรรค์ทิศใต้,ดวงตาของเต๋าจวินเซิ่งหย๋า,ที่แสดงท่าทางประหลาดใจจดจ้องมองไปยังตี้เสวียนชา.
"ขอให้เปาเป่ยกลับคืนมา!"
宝贝 bǎobèi ถ้าแปลตรงตัว จะแปลว่า ของมีค่า,ลูกรัก.
เสียงของเต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่แค่นเสียงเย็นชา,มีดบินสีขาว,กำลังสั่นไปมาในมือของตี้เสวียนชา,ก่อนที่จะพุ่งกลับคืนมายังต้นทาง,กลับลงไปในน้ำเต้าด้วยความเร็วสูงเช่นกัน.
ตี้เสวียนชาและเต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่จดจ้องมองกันและกันจากพื้นที่ไกลออกไป,สายตาของทั้งคู่ที่ดูจริงจัง.
แววตาของเต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่จดจ้องมองตี้เสวียนชา,ก่อนที่จะเผยยิ้มที่เหยียดหยันออกมาทันที.
"กระบี่จูเซียน!"
ที่ประตูสวรรค์ทางตะวันออก,ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงดังก้องปรากฏขึ้นมาทันที.
"กระบี่ลู่เซียน!"
เสียงของเต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่ตะโกนออกไปเสียงดัง!
(***กระบี่ลู่เซียน,ตัวจริงอยู่ในภพหยิน
แต่เต๋าจวินเซิ่งหย๋าใช้พลังของตัวเองทดแทน)
"กระบี่เซียนเซียน!"
เสียงที่ดังขึ้นที่ประตูสวรรค์ทิศตะวันออก,ดังขึ้นด้วยเช่นกัน.
"กระบี่จิวเซียน!"
เสียงดังก้องที่ทิศทางของประตูสวรรค์ทิศเหนือก็ดังขึ้นเช่นกัน.
เต๋าจวินเซิ่งหย๋าพร้อมกับเหล่าอาวุโสของแดนเทพอมตะสามคนที่หายไปก่อนหน้านี้,ในพริบตาเดียวที่มีดบินสังหารเซียนถูกปล่อยออกไปนั่นเอง,สามผู้ฝึกตนสวรรค์แท้,ที่เข้าประจำตำแหน่งของตัวเองอย่างรวดเร็ว.
จิตสังหารที่ลุกโชนขึ้นในทันที,หลังจากเสียงตะโกนดังขึ้นทันใดนั้น,ที่ทิศตะวันออก,ปราณกระบี่สีม่วงที่ยืดยาวขึ้นไปสู่ท้องฟ้าสูงขึ้นไป,พลังอำนาจของปราณกระบี่สีม่วงที่ปะทุระเบิดเสียงดังสนั่น,พร้อมกับกดทับมายังค่ายกลหมอกของหนานกงเซิ่ง,ด้วยพลังอำนาจของกระบี่จูเซียน!
ที่ทิศตะวันตกเช่นกันพลังอำนาจของกระบี่เซียนเซียนที่พุ่งทะลายขึ้นท้องฟ้า,เหมือนกับทิศตะวันออก,ปราณกระบี่มากมายนับไม่พ้ถ้วนที่โถมทับลงมา,ทิศเหนือก็ด้วย,ปราณกระบี่จิวเซียนที่โถมทับลงมายังเกาะลอยฟ้าสวนสวรรค์หลิงเซียว.
ส่วนทางทิศใต้ปราณกระบี่สีแดง,ทว่าเป็นเพียงแค่ของเลียนแบบเท่านั้น,เป็นภาพเงาของกระบี่ลู่เซียน.
พริบตาเดียวที่สามยอดฝีมือปลดปล่อยอำนาจจิตสังหารของกระบี่เซียน,อากาศรอบๆที่บิดเบี้ยว,ท้องฟ้าที่ถูกฉีกกระชาก,ปรากฏเป็นผืนอากาศสีดำมืดที่ปกคลุมไปทั่ว.
อากาศที่ถูกฉีกกระชากออกจากกัน,แยกภายในภายนอกออกจากกันโดยสิ้นเชิง,ปราณกระบี่ที่ทรงพลังเกิดระเบิดดังลั่นพุ่งตรงลงมายังสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
กลิ่นอายแห่งการทำลายล้างที่กดทับลงมา,ราวกับว่าพื้นที่ทุกหนทุกแห่งเต็มไปด้วยปราณกระบี่,หัวใจของทุกคนที่รัดแน่น,ความรู้สึกที่แหลมคมของกระบี่,ทำให้ทุกคนยากที่จะหายใจสะดวก.
"ค่ายกลกระบี่พิฆาตเซียน?"ดวงตาของตี้เสวียนชาเปลี่ยนเป็นเย็นชา.
"แสงเทวะราชวงศ์ราชันย์!"จงซานที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
"โฮกกกกกกก!"
มังกรทอง 19 เล็บที่คำรามออกมาเสียงดัง,ร่างกายของมันที่เปล่งประกายแสงสีทองออกมาสว่างจ้า,กรรมวาสนาและวาสนาที่ส่องประกายแสง,อาบละเลงออกไปรอบๆ,แสงมากมายกระจายไปทั่วทิศปกคลุมสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
ค่ายกลหนานกงเซิ่งที่ถูกทะลวง,ในเวลานี้แสงสีทองมากมายที่ปรากฏออกมาเพื่อปกป้องอำนาจของค่ายกลกระบี่,ม่านแสงที่ยังคงส่ายไปมา.
"ลู่เจี้ยนปิง!"จงซานที่เอ่ยออกมาในทันที.
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"เสนาธิการผังเมืองที่ตอบรับในทันที.
"ใช้พลังอำนาจจากดาราเก้าสวรรค์,ทำให้สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวมั่นคง!"จงซานที่ออกคำสั่ง.
"รับทราบ!"ลู่เจี้ยนปิงที่ตอบรับคำในทันที.
สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียน,โคจรด้วยตำแหน่งดวงดารา,แน่นอนว่ามีวิธียืมพลังอำนาจจากดวงดาราได้เช่นกัน.
ลู่เจี้ยนปิงที่ให้สัญญาณ,บนแท่นแห่งหนึ่ง,ส่งประกายแสง
108 ลำแสงพุ่งออกไปในทันที,ลำแสงที่พุ่งไปในทุกทิศทุกทาง,ส่งสัญญาณไปยังสถานที่ต่างๆ.
หลังจากที่ 108
ลำแสงถูกส่งออกไปแล้ว,เกาะลอยฟ้าสวนสวรรค์หลิงเซียวที่ส่ายไปมา,ก็ปรากฏม่านปกคลุมอีกชั้น,และหยุดสั่นไปในทันที.
"ตูมมมมมมมมม!"
บนท้องฟ้า,หมอกมากมายที่ปกคลุมหายไปในทันที,สูงขึ้นไปบนท้องฟ้า
108 ดวงดารา,ทันใดนั้นก็ส่องประกายแสง,พุ่งตรงมายังสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
แทบจะในทันที,เกาะลอยฟ้าที่ถูกอาบไปด้วยแสงดารา,ปราณวิญญาณมากมายที่เอ่อล้นกระจายไปทั่วทุกทิศทาง,ประชาชนของต้าเจิ้งที่เริ่มรู้สึกเต็มไปด้วยความมั่นใจ,พลังของดวงดาราที่มากมายกำลังเพิ่มพูนก่อตัวปกคลุมสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวมากขึ้นเรื่อยๆ.
ค่ายกลของหนานกงเซิ่งกลับมามั่นคงเหมือนเดิม,อย่างไรก็ตามม่านหมอกได้หายไปแล้ว,นั่นก็เพราะถูกชำระล้างด้วยแสงดารา,จนทำให้คนด้านนอกสามารถมองเห็นภาพฉากด้านในได้.
วาสนาของต้าเจิ้งที่มีพลังอำนาจแห่งดวงดาราคอยสนับสนุน,ปกป้องพลังอำนาจของค่ายกลกระบี่สังหารเซียนเอาไว้ได้อย่างสมบูร,นอกจากจากค่ายกลแล้ว,ยังปรากฏหลุมดำขนาดใหญ่ที่กำลังดูดซับพลังอำนาจของปราณกระบี่มากมายไร้ที่สิ้นสุดอย่างบ้าคลั่งอีกด้วย.
สี่ผู้ฝึกตนสวรรค์แท้ที่ควบคุมค่ายกลกระบี่สังหารเซียน,เห็นได้ชัดเจนว่าทรงพลังเป็นอย่างมาก.
ที่ตำแหน่งทิศใต้,เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่เห็นเกาะลอยฟ้าสวนสวรรค์หลิงเซียวที่ยังคงปกติดี,แววตาของเขาที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว.
"เซิ่งหย๋า,ยังมีอะไรอีก,รีบไสหัวไปซะ!"จงซานที่กล่าวด้วยเสียงเย็นชา.
"ฮ่าฮ่าฮ่า,แค่นี้นะรึ?"เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่หัวเราะออกมาเสียงดัง,แววตาที่เต็มไปด้วยจิตสังหารที่มากมายปะทุขึ้นมา.
"มีอะไรจะแสดงอีก็ปล่อยออกมา!"จงซานที่กล่าวด้วยเสียงที่เคร่งขรึม.
"เพียงแค่ป้องกันค่ายกลสังหารเซียนได้,คิดว่ารอดแล้วรึ?
แล้วหากวาสนาแผ่นดินของเจ้าลดลงล่ะ?"เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่กล่าวหยัน.
"หืม?"จงซานที่หรี่ตาเล็กลง.
"ข้าบอกไปแล้วในการมาครั้งนี้จะต้องเอาหัวของเจ้ากลับไปให้ได้! ในเมื่อเจ้ามั่นใจนัก,พวกเรามาคอยดูก็แล้วกัน!"เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่กล่าวด้วยน้ำเสียงเหยียดหยัน.
"ชิ!"จงซานแค่นเสียงเย็นชา.
สายตาของเต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่จดจ้องมองไปยังกุยโซว,กุยโซวพยักหน้า,พร้อมกับปล่อยดัชนีแสงเจ็ดสีที่ถูกยิงออกไปบนท้องฟ้า.
ทว่าในเวลาเดียวกันนี้,นวีชิงเฮวยสายตาที่ยังคงจ้องเขม็งไปยังมังกรทองวาสนา
19 เล็บ,แววตาที่ดูซับซ้อน,มั่นคง,และมีความเย็นชาแฝงอยู่.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น