Immortality Chapter 664 The third step, borrows necessary equipment
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 664 แผนการที่สาม,หาแม่ไก่ฟักไข่.
Chapter 664 The third step, borrows
necessary equipment
ค่ายของเทียนเซียว.
เหล่ากุนซือต่างก็จับจ้องมองข้อมูลต่างๆที่ได้มาจากเมืองซิงโต่ว,ค่ำคืนดอกไม้ไฟ?
ซิงไท่โต่วคำรามอย่างงั้นรึ?มีอะไรเกี่ยวข้องกัน,และเส้าเหยี่ยยังบอกว่าจงซานอยู่เบื้องหลัง,แล้วจงซานมีจุดประสงค์อันใด?
ไม่เข้าใจแม้แต่น้อย,ไม่รู้ว่าจะคาดเดาอะไรได้เลย,ทุกคนค่อนข้างไร้ซึ่งความคิดไปโดยสิ้นเชิง.
ในเวลาเดียวกันนั้น,ดวงตาของเสี่ยวหวังที่หดเกร็ง,ใบหน้าที่เผยท่าทางตื่นตระหนกขึ้นมาในทันที,ราวกับว่าตระหนักได้ถึงเรื่องราวบางอย่าง.
"ไม่มีทาง,เป็นได้อย่างงั้นรึ?"เสี่ยวหวังที่พึมพำไปมา.
"เสี่ยวหวัง,เจ้าคิดอะไรได้อย่างงั้นรึ?"เทียนเซียวที่จ้องมองไปยังเสี่ยวหวัง.
"ผู้น้อยไม่มั่นใจนัก!"เสี่ยวหวังที่ส่ายหน้าไปมา.
"หืม? มีอะไรก็พูดมา!"
ทุกคนที่จ้องมองไปยังเสี่ยวหวังพร้อมๆกัน.
"ดูเหมือนว่าแผนการขั้นแรกของจงซานคือให้เฉินซิ่วมีใจต้องการตอบโต้ตระกูลเทียน,แผนการที่สองก็คงจะเป็นต้องการให้คนอื่นตอบโต้ตระกูลเทียนเพิ่ม,เย่ชิงเฉิงรึ?
เป็นไปไม่ได้,หรือว่าจะเป็นซิงไท่โต่ว?"เสี่ยวหวังที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง.
"แฮกๆๆ"
เทียนเซียวที่สูดหายใจที่เย็นเยือบเข้ามา,ส่วนคนอื่นๆนั้นยังไม่รู้ว่าหมายความว่าอย่างไร,เห็นได้ชัดเจนว่าไม่เข้าใจเรื่องราวที่เกิดขึ้น.
"ไม่คิดเลยว่าจงซานจะร้ายกาจเพียงนี้?"เทียนเซียวนับเป็นครั้งแรกที่เขาเอ่ยปากยอมรับจงซาน.
ทุกคนที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ.
"ผู้น้อยไม่รู้ว่าจงซานวางแผนอะไรเอาไว้กันแน่!"เสี่ยวหวังที่ส่ายหน้าไปมา.
"เส้าเหยี่ยน,เรื่องนี้,ต้องรายงานตระกูล...."คนอื่นๆแม้ว่าจะไม่เข้าใจนัก,ทว่าเห็นใบหน้าท่าทางของเส้าเหยี่ยแล้วทำให้พวกเขาเป็นกังวลไปด้วย.
เทียนเซียวที่สูดหายใจลึก,สายหน้าไปมาแล้วกล่าวออกมาว่า,"ไม่จำเป็นต้องกังวล,ด้วยสถานการปัจจุบัน,เหล่ากลุ่มอิทธิพลที่อยู่รอบๆนี้,ไม่มีทางที่จะทำอะไรตระกูลเทียนได้."
"ครับ!"ผู้ใต้บังคับบัญชาผู้หนึ่งที่ตอบรับ.
"น่าสนใจมากขึ้นเรื่อยๆแล้ว,ติดตามสืบข่าวเรื่องต่างๆต่อไป,จงซานรึ?
ความสามารถของคนผู้นี้,ทำให้ข้ารู้สึกสนุกขึ้นมาเหมือนกัน!"เทียนเซียวที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"รับทราบ!"ผู้ใต้บังคับบัญชาที่ตอบรับทันที.
เมืองซิงโต่ว,วังหลวง.
"ประมุขเย่,ท่านจะเรียกอาวุโสของโลกอมตะมาเมื่อไหร่,พวกเรากำลังจะถูกตระกูลเทียนจัดการหมดแล้ว!"ซิงไท่โต่วที่สอบถามเย่ชิงเฉิง.
เย่ชิงเฉิงที่จ้องมองซิงไท่โต่ว,แววตาที่แสดงท่าทางประหลาดใจ.
เย่ชิงเฉิงที่ส่ายหน้าไปมา,"ไม่จำเป็น,อาวุโสโลกอมตะนั้นยังไม่ถึงเวลาออกโรง,พวกเราจะต้องจับตาดูตระกูลเทียนก่อน,การลงมือในสถานการณ์เช่นนี้,ก็ไม่แตกต่างจากครั้งที่แล้ว,ลำพังด้วยพลังของพวกเรา,ยังไม่พอที่จะลงมือกับตระกูลเทียน,จำเป็นต้องมีคนนอกช่วย,อย่าเพิ่งร้อนใจไป!"
อย่าเพิ่งใจร้อนอย่างงั้นรึ?แววตาของซิงไท่โต่วที่เต้นไปมา,รู้สึกไม่ดีนัก.
"อืม!"ซิงไท่โต่วที่ทำอะไรไม่ได้ทำได้แค่พยักหน้ารับ.
ที่พักของจงซาน.
"จงซาน,แผนการที่สาม,คืออะไรอย่างงั้นรึ?"อี้หลานเชวี๋ยที่สอบถามออกไป.
"แผนการที่สามนั้นง่ายมาก,ยืมแม่ไก่ฟักไข่!"จงซานที่กล่าวออกมา.
"ยืมแม่ไก่มาฟังไข่อย่างงั้นรึ?
คิดจะใช้ใครเป็นคนฟักไข่?"หยินโหลวหรี่สอบถาม.
"ซิงไท่โต่ว!"จงซานที่กล่าวตอบ.
"หืม?"หยิน.โหลวหรี่ที่แสดงท่าทางแปลกประหลาด,หากว่าซิงไท่โต่วถูกใช้เป็นแม่ไก่ไว้กกไข่ไม่รู้ว่าเขาจะรู้สึกอย่างไร.
"ท่านต้องการให้ซิงไท่โต่วชักจูงเย่ชิงเฉิงโจมตีตระกูลเทียนอย่างงั้นรึ?"อี้หลานเชวี๋ยที่ขมวดคิ้วไปมา.
"อืม!"จงซานพยักหน้า.
"แต่ว่า,เพียงแค่พวกเขา,สามารถที่จะจัดการตระกูลเทียนได้อย่างงั้นรึ?
ดูเหมือนว่าเพียงแค่พวกเขาจะยังมีพลังไม่เพียงพอ."อี้หลานเชวี๋ยที่ขมวดคิ้วไปมา.
"หลังจากยืมแม่ไก่มากกไข่แล้ว,ไม่ใช่ว่าจะสามารถกกไข่ให้กลายเป็นลูกไก่ได้เลย,ไข่ที่มีนั้นจะต้องสามารถเติบโตได้ด้วย!
เหมือนกับบอลหิมะที่จะต้องค่อยๆกลิ้งไปเรื่อยๆเพื่อให้กลายเป็นตุ๊กตาหิมะ,เรื่องนี้ไม่ได้เรียบง่ายถึงเพียงนั้น."จงซานกล่าว.
"หืม?"อี้หลานเชวี๋ยไม่เข้าใจนัก,ไม่รู้ว่าจงซานนั้นวางแผนการอะไรเอาไว้กันแน่.
"แล้วเจ้าจะทำอย่างไร?"หยินโหลวหรี่กล่าวสอบถามออกไป.
"ไปพบกับซิงไท่โต่วก่อน,ให้เขามาเป็นแม่ไก่ให้กับเราก่อน!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
เมืองซิงโต่ว,ท้องพระโรง.
ซิงไท่โต่วที่ฟังรายงานจากข้าราชบริพารที่กำลังกล่าวรายงานเกี่ยวกับสถานการณ์ของราชวงศ์ราชันย์ไท่โต่วที่เต็มไปด้วยความวุ่นวาย.
กับข่าวร้ายที่ได้รับมาข่าวแล้วข่าวเล่า,ใบหน้าของซิงไท่โต่วที่เปลี่ยนเป็นดำมืด,การค้าที่พังทลายลงไป,ซิงไท่โต่วย่อมเต็มไปด้วยความกระวนกระวาย,ใบหน้าท่าทางของเขาที่ย่ำแย่,อีกทั้งเมื่อคืนที่มีการจุดดอกไม้ไฟ,ยิ่งทำให้จิตใจของซิงไท่โต่วสั่นไหวไร้ซึ่งความสุขุมไปเรียบร้อยแล้ว.
ในเวลาราชวงศ์ซิงไท่โต่อยู่ในวิกฤติเป็นตายเท่ากัน,ตอนนี้จะให้ซิงไท่โต่วใจเย็นอยู่ได้อย่างไร.
หากตระกูลเทียน,หากพวกเขายังไม่ถูกกำจัดไป,แม้นว่าจะสามารถกู้สถานการณ์ของราชวงศ์ราชันย์ซิงโต่วกลับมาได้ก็ไร้ประโยชน์,ท้ายที่สุดก็พังไม่เป็นท่าด้วยตระกูลเทียนเช่นเดิม.
ตราบเท่าแค่กำจัดตระกูลเทียนได้,การจะต้องราชวงศ์ราชันย์ขึ้นมาใหม่นั้นเป็นเรื่องที่ง่ายดายเป็นอย่างมาก,แม้แต่ราชวงศ์สวรรค์,เขาก็ยังสร้างมาแล้ว,ไม่ใช่เรื่องลำบากแม้แต่น้อย.
ในเวลานี้ภายในสมองของซิงไท่โต่วเต็มไปด้วยความสับสนวุ่นวาย,ด้วยสถานการณ์เวลานี้,เขาต้องการคิดหาวิธี,จะใช้วิธีใดที่จะชักจูงเย่ชิงเฉิงนำคนโลกอมตะเข้าโจมตีตระกูลเทียน,หากว่ากลุ่มอิทธิพลทั้งสองได้รับบาดแผลใหญ่เท่าๆกัน,ตัวเขาจะไม่ต้องกังวลอีกต่อไป.
โลกอมตะจะต้องเคลื่อนไหวแน่,หากสามารถชักจูงเย่ชิงเฉิงได้!
"ฝ่าบาท,แผ่นดินไม่ใช่แผ่นดิน,ประชาชนไม่ใช่ประชาชน,จิตใจของทุกคนกำลังสับสนวุ่นวาย,ราชวงศ์ซิงโต่วเวลานี้กำลังอยู่ในอันตราย!"เสนาธิการคนหนึ่งที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
กับคำพูดทีดังลั่น,ได้ปลุกซิงไท่โต่วตื่นจากภวังค์.
"อืม,ข้ารู้แล้ว!"ซิงไท่โต่วที่พยักหน้า.
"หืม?"เสนาธิการที่เห็นซิงไท่โต่วจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวก่อนหน้านี้,ราวกับว่าเขาได้สูญเสียความเป็นตัวเองไป.
เหล่าข้าราชบริพารที่จดจ้องมองซิงไท่โต่วด้วยสายตาที่แปลกประหลาด,หลายๆคนที่คาดเดาไปว่าฝ่าบาทกำลังจะละทิ้งราชวงศ์ราชันย์ซิงโต่วไปหรือไม่?
ขณะที่ซิงไท่โต่วกำลังจะกล่าวเลิกประชุม,องค์รักษ์คนหนึ่งที่เข้ามาในท้องพระโรงในทันที.
"รายงาน."
องค์รักษ์ทีเร่งรีบเดินทางเข้ามาในท้องพระโรง,ทำให้ขุนนางทุกคนต้องเพ่งพิศจับจ้องมองด้วยความประหลาดใจ,มีเรื่องอะไรถึงได้ทำให้องค์รักษ์เร่งรีบเข้ามาในท้องพระโรงเช่นนี้กัน.
"รายงานฝ่าบาท,ที่ด้านนอกวังหลวงมีคนส่งจดหมายแนะนำตัวเข้ามา!"องค์รักษ์ที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"หืม?"ซิงไท่โต่วที่ขมวดคิ้วไปมา.
ทว่าขุนนางคนหนี่งได้ยินมาว่า,จดหมายแนะนำตัว,ก็ตำหนิองค์รักษ์คนดังกล่าวในทันที.
"สามหาว,จดหมายแนะนำตัวอย่างงั้นรึ?
ไม่ใช่ว่าจะต้องติดต่อกับกระทรวงพิธีการก่อนหรอกรึ?ไม่รู้จักพิธีการรึอย่างไร,หาญกล้านัก,ถึงกับรุกมายังท้องพระโรงเลยรึ?"ขุนนางคนหนึ่งที่กล่าวด้วยน้ำเสียงโกรธเกรี้ยว.
"เรียนฝ่าบาท,คนที่มานั้นคือราชันย์จงซาน,ราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้ง,และจื่อจุ้นหยินโหลวหรี่เผ่าพยัคฆ์,เฉินจึงไม่กล้าละเลย!"องค์รักษ์ที่เร่งรีบกล่าวออกมาทันที.
"หือ?"
เหล่าขุนนางที่ตกใจเล็กน้อย,ราชันย์ราชวงศ์ราชันย์,จื่อจุ้นเผ่าพยัคฆ์?
ด้วยสถานะของทั้งสองที่ไม่ได้ด้อยไปกว่าฝ่าบาท,พวกเขาเดินทางมามีอะไรอย่างงั้นรึ?
"รีบเชิญ!"ซิงไท่โต่วที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"รับด้วยเกล้า!"
จากนั้น,จงซาน,หยินโหลวหรี่และอี้หลานเชวี๋ยที่ถูกนำเข้ามาในท้องพระโรง.
อี้หลานเชวี๋ยที่ยืนอยู่ด้านหลังจงซาน,ไม่เผยสถานะตัวเองออกมา,แสดงเหมือนกับเป็นผู้ติดตามจงซานเท่านั้น,เพื่อที่จะไม่เป็นจุดเด่นให้คนอื่นสนใจ.
"จงซาน,คารวะราชันย์ซิงโต่ว!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
ราชวงศ์สวรรค์ต้าเหยี่ยนที่ล่มสลายไปแล้ว,ซิงโต่วไม่ใช่เซิ่งซ่างอีกต่อไป,เวลานี้เขาจึงเป็นเพียงแค่ราชันย์,จงซานที่เอ่ยออกมาเช่นนั้น,ซึ่งเป็นการบ่งบอกว่าสถานะของพวกเขานั้นเท่าเทียมกัน.
"ซิงไท่โต่ว,พบกันอีกแล้ว!"หยินโหลวหรี่ที่กล่าวออกมา.
ทว่าในเวลานี้แววตาของซิงไท่โต่วที่ส่ายไปมา,กับคนทั้งสามที่ก้าวเข้ามา,คาดไม่ถึงเลยว่าจงซานจะเป็นผู้นำอย่างงั้นรึ?
เกี่ยวกับจงซาน,ซิงไท่โต่วได้รับข้อมูลของเขามาจากโลกอมตะเช่นกัน,คนผู้นี้มีพื้นเพที่แปลกประหลาดไม่มีใครรู้แน่ชัด,และดูเหมือนว่าจะมาจากภพหยางอีกด้วย,นับเป็นคนที่มีความสามารถคนหนึ่ง.
"ทั้งสองเดินทางมา,มีอะไรอย่างงั้นรึ?"ซิงไท่โต่วที่นั่งบนบัลลังก์พร้อมกับขมวดคิ้วไปมา.
บางที่เพราะอี้หลานเชวี๋ยนั้นดูธรรมดาเป็นอย่างมาก,จึงไม่อยู่ในสายตาของซิงไท่โต่ว.
"เกี่ยวกับตระกูลเทียน!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
"หืม?"หัวใจของซิงไท่โต่วที่สั่นไหวไปมา.
"ล้มตระกูลเทียน!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยเสียงดังฟังชัด.
"พรึบ!"ซิงไท่โต่วที่ลุกขึ้นในทันที,ดวงตาที่จ้องเขม็งไปยังจงซาน.
เหล่าข้าราชบริพารที่เห็นซิงไท่โต่วลุกขึ้นยืนในทันทีทันใด,ถึงกับทำให้ทุกคนจดจ้องมองไปพร้อมๆกัน,ฝ่าบาทเป็นอะไรอย่างงั้นรึ?
"พวกเจ้าถอยออกไป!"ซิงไท่โต่วกล่าวออกมาเบาๆ.
"เลิกประชุมได้!"
ขันทีด้านหลังซิงไท่โต่วที่เอ่ยออกมาในทันที.
"ทรงเจริญยิ่งยืนนาน!"
เหล่าข้าราชบริพารที่กล่าวออกมาเสียงดัง,แม้ว่าจะยังสงสัย,แต่ก็ต้องออกจากท้องพระโรงไป.
หลังจากเหล่าขุนนางซิงโต่วจากไปแล้ว,ภายในท้องพระโรงในเวลานี้,มีคนห้าคนเหลืออยู่,ซิงไท่โต่ว,ขันทีชรา,จงซาน,หยินโหลวหรี่และอี้หลานเชวี๋ย.
"ราชันย์ต้าเจิ้ง?"ซิงที่โต่วที่กล่าวออกมาช้าๆ.
"ใช่แล้ว!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"คนที่ทำให้เทียนเซียวเสื่อมเสียชื่อเสียงนั้น,คือเจ้าอย่างงั้นรึ?"ซิงไท่โต่วที่กล่าวสอบถามด้วยความสงสัย.
"เป็นข้าเอง!"
"เช่นนั้นวันที่เจ้าถูกไล่ออกมาจากตระกูลเทียน,กับท่าทางที่โกรธแค้นในวันนั้น,ถึงกับต้องการทำลายตระกูลเทียนเลยรึ?"ซิงไท่โต่วที่ชำเลืองมองไปยังจงซาน.
"แล้วเจ้าคิดว่าอย่างไรล่ะ?"จงซานที่กล่าวโต้ออกไป.
"อ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"ซิงไท่โต่วที่จ้องมองเขม็งพร้อมกับหัวเราะเสียงดัง.
"ดี,ข้าเองกำลังคิดอยู่,ทว่า,ดูเหมือนว่าเจ้ากลับรู้ความตั้งใจของข้าได้อย่างงั้นรึ?"ซิงไท่โต่วที่จับจ้องมองไปยังจงซาน.
"แน่นอนว่าข้ารู้ว่าเจ้าต้องการเอาคืนตระกูลเทียนอยู่!"จงซานที่กล่าวอย่างหนักแน่น.
"หืม?
เอาคืนตระกูลเทียน,แล้วเจ้ามีพลังรบเท่าใดที่จะเข้าโจมตีตระกูลเทียนร่วมกับข้า?"ซิงไท่โต่วที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ไม่ได้ด้อยกว่าเจ้า!"จงซานที่กล่าวยืนยัน.
"ไม่ได้ด้อยกว่าข้าอย่างงั้นรึ? ฮ่าฮ่า,ไม่คิดเลยว่าเจ้าจะเป็นคนที่บ้าคลั่งนัก,แล้วเจ้ารู้อย่างงั้นรึว่าข้ามีกำลังรบเท่าไหร่?"ซิงไท่โต่วกล่าวเย้ย.
"เจ้าและขันทีที่อยู่ด้านหลังเจ้า,เฉินซิ่ว,และคนของโลกอมตะ,ข้ากล่าวถูกต้องหรือไม่?"จงซานกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ดี,แล้วเจ้าล่ะ? ไม่ใช่ว่ามีเพียงเจ้าและจื่อจุ้นหยินหรอกนะ?"ซิงไท่โต่วชำเลืองมองไปยังจงซาน.
"จือจุ้นหยินรึ?
เขาไม่ได้ลงมือในครั้งนี้,ทว่าข้าคิดว่าเจ้าเองก็ได้สืบเรื่องของข้ามาบ้างแล้ว,รับรู้ว่าข้าจงซานนั้นไม่ใช่คนที่จะกล่าวอะไรไร้สาระ,ข้ากล่าวถูกต้องหรือไม่,นอกจากนี้ที่ข้าบอกว่าไม่ได้ด้อยกว่าเจ้านั้น,ตราบเท่าที่พวกเราทำงานด้วยความเคารพต่อกัน,พวกเราย่อมสามารถเอาคืนตระกูลเทียนได้อย่างแน่นอน!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
ซิงไท่โต่วที่ขมวดคิ้วเป็นเลขแปด,จับจ้องมองจงซานเขม็ง,จงซานยังมีกลุ่มระดับสวรรค์แท้อีกอย่างงั้นรึ?
คนเช่นจงซาน,ซิงไท่โต่วย่อมได้รับข้อมูลมาอยู่แล้ว,ทว่ากลุ่มสวรรค์แท้ที่ใหนที่เขาจะนำมา?
"พลังรบที่เจ้ากล่าวถึงคือใคร?"ซิงไท่โต่วที่หรี่ตาจ้องมอง.
"เมื่อพวกเราตกลงกันเรียบร้อยแล้ว,เมื่อพวกเราพร้อมโจมตีแน่นอนว่ากำลังรบของข้าย่อมปรากฏออกมาแน่นอน!"จงซานที่กล่าวด้วยความมั่นใจ.
ซิงไท่โต่ว,ขันทีชรา,แม้แต่อี้หลานเชวี๋ยที่จ้องเขม็งไปยังจงซาน,มีเพียงแค่หยินโหลวงหรี่ที่สูดหายใจที่เย็นเยือบเข้าไป,กำลังรบที่ใหนของเจ้า?
ไม่ใช่ว่ากำลังกล่าวโม้ต่อพวกเขาอยู่หรอกรึ? ยังมีพันธมิตรใดอีกรึ?
เสวียนหยวนรึ?
เป็นไปไม่ได้ที่เสวียนหวนจะร่วมมือเข้าโจมตีตระกูลเทียน!ตอนนี้ก็มีเพียงเซียนเซิงซือที่กำลังหลอมภูติสวรรค์อยู่เท่านั้น.
Chapter 664 The third step, borrows
necessary equipment
第三步,借鸡生蛋
แผนการที่สาม,หาแม่ไก่ฟักไข่.
ค่ายของเทียนเซียว.
เหล่ากุนซือต่างก็จับจ้องมองข้อมูลต่างๆที่ได้มาจากเมืองซิงโต่ว,ค่ำคืนดอกไม้ไฟ?
ซิงไท่โต่วคำรามอย่างงั้นรึ?มีอะไรเกี่ยวข้องกัน,และเส้าเหยี่ยยังบอกว่าจงซานอยู่เบื้องหลัง,แล้วจงซานมีจุดประสงค์อันใด?
ไม่เข้าใจแม้แต่น้อย,ไม่รู้ว่าจะคาดเดาอะไรได้เลย,ทุกคนค่อนข้างไร้ซึ่งความคิดไปโดยสิ้นเชิง.
ในเวลาเดียวกันนั้น,ดวงตาของเสี่ยวหวังที่หดเกร็ง,ใบหน้าที่เผยท่าทางตื่นตระหนกขึ้นมาในทันที,ราวกับว่าตระหนักได้ถึงเรื่องราวบางอย่าง.
"ไม่มีทาง,เป็นได้อย่างงั้นรึ?"เสี่ยวหวังที่พึมพำไปมา.
"เสี่ยวหวัง,เจ้าคิดอะไรได้อย่างงั้นรึ?"เทียนเซียวที่จ้องมองไปยังเสี่ยวหวัง.
"ผู้น้อยไม่มั่นใจนัก!"เสี่ยวหวังที่ส่ายหน้าไปมา.
"หืม? มีอะไรก็พูดมา!"
ทุกคนที่จ้องมองไปยังเสี่ยวหวังพร้อมๆกัน.
"ดูเหมือนว่าแผนการขั้นแรกของจงซานคือให้เฉินซิ่วมีใจต้องการตอบโต้ตระกูลเทียน,แผนการที่สองก็คงจะเป็นต้องการให้คนอื่นตอบโต้ตระกูลเทียนเพิ่ม,เย่ชิงเฉิงรึ?
เป็นไปไม่ได้,หรือว่าจะเป็นซิงไท่โต่ว?"เสี่ยวหวังที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง.
"แฮกๆๆ"
เทียนเซียวที่สูดหายใจที่เย็นเยือบเข้ามา,ส่วนคนอื่นๆนั้นยังไม่รู้ว่าหมายความว่าอย่างไร,เห็นได้ชัดเจนว่าไม่เข้าใจเรื่องราวที่เกิดขึ้น.
"ไม่คิดเลยว่าจงซานจะร้ายกาจเพียงนี้?"เทียนเซียวนับเป็นครั้งแรกที่เขาเอ่ยปากยอมรับจงซาน.
ทุกคนที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ.
"ผู้น้อยไม่รู้ว่าจงซานวางแผนอะไรเอาไว้กันแน่!"เสี่ยวหวังที่ส่ายหน้าไปมา.
"เส้าเหยี่ยน,เรื่องนี้,ต้องรายงานตระกูล...."คนอื่นๆแม้ว่าจะไม่เข้าใจนัก,ทว่าเห็นใบหน้าท่าทางของเส้าเหยี่ยแล้วทำให้พวกเขาเป็นกังวลไปด้วย.
เทียนเซียวที่สูดหายใจลึก,สายหน้าไปมาแล้วกล่าวออกมาว่า,"ไม่จำเป็นต้องกังวล,ด้วยสถานการปัจจุบัน,เหล่ากลุ่มอิทธิพลที่อยู่รอบๆนี้,ไม่มีทางที่จะทำอะไรตระกูลเทียนได้."
"ครับ!"ผู้ใต้บังคับบัญชาผู้หนึ่งที่ตอบรับ.
"น่าสนใจมากขึ้นเรื่อยๆแล้ว,ติดตามสืบข่าวเรื่องต่างๆต่อไป,จงซานรึ?
ความสามารถของคนผู้นี้,ทำให้ข้ารู้สึกสนุกขึ้นมาเหมือนกัน!"เทียนเซียวที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"รับทราบ!"ผู้ใต้บังคับบัญชาที่ตอบรับทันที.
......
เมืองซิงโต่ว,วังหลวง.
"ประมุขเย่,ท่านจะเรียกอาวุโสของโลกอมตะมาเมื่อไหร่,พวกเรากำลังจะถูกตระกูลเทียนจัดการหมดแล้ว!"ซิงไท่โต่วที่สอบถามเย่ชิงเฉิง.
เย่ชิงเฉิงที่จ้องมองซิงไท่โต่ว,แววตาที่แสดงท่าทางประหลาดใจ.
เย่ชิงเฉิงที่ส่ายหน้าไปมา,"ไม่จำเป็น,อาวุโสโลกอมตะนั้นยังไม่ถึงเวลาออกโรง,พวกเราจะต้องจับตาดูตระกูลเทียนก่อน,การลงมือในสถานการณ์เช่นนี้,ก็ไม่แตกต่างจากครั้งที่แล้ว,ลำพังด้วยพลังของพวกเรา,ยังไม่พอที่จะลงมือกับตระกูลเทียน,จำเป็นต้องมีคนนอกช่วย,อย่าเพิ่งร้อนใจไป!"
อย่าเพิ่งใจร้อนอย่างงั้นรึ?แววตาของซิงไท่โต่วที่เต้นไปมา,รู้สึกไม่ดีนัก.
"อืม!"ซิงไท่โต่วที่ทำอะไรไม่ได้ทำได้แค่พยักหน้ารับ.
....
ที่พักของจงซาน.
"จงซาน,แผนการที่สาม,คืออะไรอย่างงั้นรึ?"อี้หลานเชวี๋ยที่สอบถามออกไป.
"แผนการที่สามนั้นง่ายมาก,ยืมแม่ไก่ฟักไข่!"จงซานที่กล่าวออกมา.
"ยืมแม่ไก่มาฟังไข่อย่างงั้นรึ?
คิดจะใช้ใครเป็นคนฟักไข่?"หยินโหลวหรี่สอบถาม.
"ซิงไท่โต่ว!"จงซานที่กล่าวตอบ.
"หืม?"หยิน.โหลวหรี่ที่แสดงท่าทางแปลกประหลาด,หากว่าซิงไท่โต่วถูกใช้เป็นแม่ไก่ไว้กกไข่ไม่รู้ว่าเขาจะรู้สึกอย่างไร.
"ท่านต้องการให้ซิงไท่โต่วชักจูงเย่ชิงเฉิงโจมตีตระกูลเทียนอย่างงั้นรึ?"อี้หลานเชวี๋ยที่ขมวดคิ้วไปมา.
"อืม!"จงซานพยักหน้า.
"แต่ว่า,เพียงแค่พวกเขา,สามารถที่จะจัดการตระกูลเทียนได้อย่างงั้นรึ?
ดูเหมือนว่าเพียงแค่พวกเขาจะยังมีพลังไม่เพียงพอ."อี้หลานเชวี๋ยที่ขมวดคิ้วไปมา.
"หลังจากยืมแม่ไก่มากกไข่แล้ว,ไม่ใช่ว่าจะสามารถกกไข่ให้กลายเป็นลูกไก่ได้เลย,ไข่ที่มีนั้นจะต้องสามารถเติบโตได้ด้วย!
เหมือนกับบอลหิมะที่จะต้องค่อยๆกลิ้งไปเรื่อยๆเพื่อให้กลายเป็นตุ๊กตาหิมะ,เรื่องนี้ไม่ได้เรียบง่ายถึงเพียงนั้น."จงซานกล่าว.
"หืม?"อี้หลานเชวี๋ยไม่เข้าใจนัก,ไม่รู้ว่าจงซานนั้นวางแผนการอะไรเอาไว้กันแน่.
"แล้วเจ้าจะทำอย่างไร?"หยินโหลวหรี่กล่าวสอบถามออกไป.
"ไปพบกับซิงไท่โต่วก่อน,ให้เขามาเป็นแม่ไก่ให้กับเราก่อน!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
เมืองซิงโต่ว,ท้องพระโรง.
ซิงไท่โต่วที่ฟังรายงานจากข้าราชบริพารที่กำลังกล่าวรายงานเกี่ยวกับสถานการณ์ของราชวงศ์ราชันย์ไท่โต่วที่เต็มไปด้วยความวุ่นวาย.
กับข่าวร้ายที่ได้รับมาข่าวแล้วข่าวเล่า,ใบหน้าของซิงไท่โต่วที่เปลี่ยนเป็นดำมืด,การค้าที่พังทลายลงไป,ซิงไท่โต่วย่อมเต็มไปด้วยความกระวนกระวาย,ใบหน้าท่าทางของเขาที่ย่ำแย่,อีกทั้งเมื่อคืนที่มีการจุดดอกไม้ไฟ,ยิ่งทำให้จิตใจของซิงไท่โต่วสั่นไหวไร้ซึ่งความสุขุมไปเรียบร้อยแล้ว.
ในเวลาราชวงศ์ซิงไท่โต่อยู่ในวิกฤติเป็นตายเท่ากัน,ตอนนี้จะให้ซิงไท่โต่วใจเย็นอยู่ได้อย่างไร.
หากตระกูลเทียน,หากพวกเขายังไม่ถูกกำจัดไป,แม้นว่าจะสามารถกู้สถานการณ์ของราชวงศ์ราชันย์ซิงโต่วกลับมาได้ก็ไร้ประโยชน์,ท้ายที่สุดก็พังไม่เป็นท่าด้วยตระกูลเทียนเช่นเดิม.
ตราบเท่าแค่กำจัดตระกูลเทียนได้,การจะต้องราชวงศ์ราชันย์ขึ้นมาใหม่นั้นเป็นเรื่องที่ง่ายดายเป็นอย่างมาก,แม้แต่ราชวงศ์สวรรค์,เขาก็ยังสร้างมาแล้ว,ไม่ใช่เรื่องลำบากแม้แต่น้อย.
ในเวลานี้ภายในสมองของซิงไท่โต่วเต็มไปด้วยความสับสนวุ่นวาย,ด้วยสถานการณ์เวลานี้,เขาต้องการคิดหาวิธี,จะใช้วิธีใดที่จะชักจูงเย่ชิงเฉิงนำคนโลกอมตะเข้าโจมตีตระกูลเทียน,หากว่ากลุ่มอิทธิพลทั้งสองได้รับบาดแผลใหญ่เท่าๆกัน,ตัวเขาจะไม่ต้องกังวลอีกต่อไป.
โลกอมตะจะต้องเคลื่อนไหวแน่,หากสามารถชักจูงเย่ชิงเฉิงได้!
"ฝ่าบาท,แผ่นดินไม่ใช่แผ่นดิน,ประชาชนไม่ใช่ประชาชน,จิตใจของทุกคนกำลังสับสนวุ่นวาย,ราชวงศ์ซิงโต่วเวลานี้กำลังอยู่ในอันตราย!"เสนาธิการคนหนึ่งที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
กับคำพูดทีดังลั่น,ได้ปลุกซิงไท่โต่วตื่นจากภวังค์.
"อืม,ข้ารู้แล้ว!"ซิงไท่โต่วที่พยักหน้า.
"หืม?"เสนาธิการที่เห็นซิงไท่โต่วจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวก่อนหน้านี้,ราวกับว่าเขาได้สูญเสียความเป็นตัวเองไป.
เหล่าข้าราชบริพารที่จดจ้องมองซิงไท่โต่วด้วยสายตาที่แปลกประหลาด,หลายๆคนที่คาดเดาไปว่าฝ่าบาทกำลังจะละทิ้งราชวงศ์ราชันย์ซิงโต่วไปหรือไม่?
ขณะที่ซิงไท่โต่วกำลังจะกล่าวเลิกประชุม,องค์รักษ์คนหนึ่งที่เข้ามาในท้องพระโรงในทันที.
"รายงาน."
องค์รักษ์ทีเร่งรีบเดินทางเข้ามาในท้องพระโรง,ทำให้ขุนนางทุกคนต้องเพ่งพิศจับจ้องมองด้วยความประหลาดใจ,มีเรื่องอะไรถึงได้ทำให้องค์รักษ์เร่งรีบเข้ามาในท้องพระโรงเช่นนี้กัน.
"รายงานฝ่าบาท,ที่ด้านนอกวังหลวงมีคนส่งจดหมายแนะนำตัวเข้ามา!"องค์รักษ์ที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"หืม?"ซิงไท่โต่วที่ขมวดคิ้วไปมา.
ทว่าขุนนางคนหนี่งได้ยินมาว่า,จดหมายแนะนำตัว,ก็ตำหนิองค์รักษ์คนดังกล่าวในทันที.
"สามหาว,จดหมายแนะนำตัวอย่างงั้นรึ?
ไม่ใช่ว่าจะต้องติดต่อกับกระทรวงพิธีการก่อนหรอกรึ?ไม่รู้จักพิธีการรึอย่างไร,หาญกล้านัก,ถึงกับรุกมายังท้องพระโรงเลยรึ?"ขุนนางคนหนึ่งที่กล่าวด้วยน้ำเสียงโกรธเกรี้ยว.
"เรียนฝ่าบาท,คนที่มานั้นคือราชันย์จงซาน,ราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้ง,และจื่อจุ้นหยินโหลวหรี่เผ่าพยัคฆ์,เฉินจึงไม่กล้าละเลย!"องค์รักษ์ที่เร่งรีบกล่าวออกมาทันที.
"หือ?"
เหล่าขุนนางที่ตกใจเล็กน้อย,ราชันย์ราชวงศ์ราชันย์,จื่อจุ้นเผ่าพยัคฆ์?
ด้วยสถานะของทั้งสองที่ไม่ได้ด้อยไปกว่าฝ่าบาท,พวกเขาเดินทางมามีอะไรอย่างงั้นรึ?
"รีบเชิญ!"ซิงไท่โต่วที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"รับด้วยเกล้า!"
จากนั้น,จงซาน,หยินโหลวหรี่และอี้หลานเชวี๋ยที่ถูกนำเข้ามาในท้องพระโรง.
อี้หลานเชวี๋ยที่ยืนอยู่ด้านหลังจงซาน,ไม่เผยสถานะตัวเองออกมา,แสดงเหมือนกับเป็นผู้ติดตามจงซานเท่านั้น,เพื่อที่จะไม่เป็นจุดเด่นให้คนอื่นสนใจ.
"จงซาน,คารวะราชันย์ซิงโต่ว!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
ราชวงศ์สวรรค์ต้าเหยี่ยนที่ล่มสลายไปแล้ว,ซิงโต่วไม่ใช่เซิ่งซ่างอีกต่อไป,เวลานี้เขาจึงเป็นเพียงแค่ราชันย์,จงซานที่เอ่ยออกมาเช่นนั้น,ซึ่งเป็นการบ่งบอกว่าสถานะของพวกเขานั้นเท่าเทียมกัน.
"ซิงไท่โต่ว,พบกันอีกแล้ว!"หยินโหลวหรี่ที่กล่าวออกมา.
ทว่าในเวลานี้แววตาของซิงไท่โต่วที่ส่ายไปมา,กับคนทั้งสามที่ก้าวเข้ามา,คาดไม่ถึงเลยว่าจงซานจะเป็นผู้นำอย่างงั้นรึ?
เกี่ยวกับจงซาน,ซิงไท่โต่วได้รับข้อมูลของเขามาจากโลกอมตะเช่นกัน,คนผู้นี้มีพื้นเพที่แปลกประหลาดไม่มีใครรู้แน่ชัด,และดูเหมือนว่าจะมาจากภพหยางอีกด้วย,นับเป็นคนที่มีความสามารถคนหนึ่ง.
"ทั้งสองเดินทางมา,มีอะไรอย่างงั้นรึ?"ซิงไท่โต่วที่นั่งบนบัลลังก์พร้อมกับขมวดคิ้วไปมา.
บางที่เพราะอี้หลานเชวี๋ยนั้นดูธรรมดาเป็นอย่างมาก,จึงไม่อยู่ในสายตาของซิงไท่โต่ว.
"เกี่ยวกับตระกูลเทียน!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
"หืม?"หัวใจของซิงไท่โต่วที่สั่นไหวไปมา.
"ล้มตระกูลเทียน!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยเสียงดังฟังชัด.
"พรึบ!"ซิงไท่โต่วที่ลุกขึ้นในทันที,ดวงตาที่จ้องเขม็งไปยังจงซาน.
เหล่าข้าราชบริพารที่เห็นซิงไท่โต่วลุกขึ้นยืนในทันทีทันใด,ถึงกับทำให้ทุกคนจดจ้องมองไปพร้อมๆกัน,ฝ่าบาทเป็นอะไรอย่างงั้นรึ?
"พวกเจ้าถอยออกไป!"ซิงไท่โต่วกล่าวออกมาเบาๆ.
"เลิกประชุมได้!"
ขันทีด้านหลังซิงไท่โต่วที่เอ่ยออกมาในทันที.
"ทรงเจริญยิ่งยืนนาน!"
เหล่าข้าราชบริพารที่กล่าวออกมาเสียงดัง,แม้ว่าจะยังสงสัย,แต่ก็ต้องออกจากท้องพระโรงไป.
หลังจากเหล่าขุนนางซิงโต่วจากไปแล้ว,ภายในท้องพระโรงในเวลานี้,มีคนห้าคนเหลืออยู่,ซิงไท่โต่ว,ขันทีชรา,จงซาน,หยินโหลวหรี่และอี้หลานเชวี๋ย.
"ราชันย์ต้าเจิ้ง?"ซิงที่โต่วที่กล่าวออกมาช้าๆ.
"ใช่แล้ว!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"คนที่ทำให้เทียนเซียวเสื่อมเสียชื่อเสียงนั้น,คือเจ้าอย่างงั้นรึ?"ซิงไท่โต่วที่กล่าวสอบถามด้วยความสงสัย.
"เป็นข้าเอง!"
"เช่นนั้นวันที่เจ้าถูกไล่ออกมาจากตระกูลเทียน,กับท่าทางที่โกรธแค้นในวันนั้น,ถึงกับต้องการทำลายตระกูลเทียนเลยรึ?"ซิงไท่โต่วที่ชำเลืองมองไปยังจงซาน.
"แล้วเจ้าคิดว่าอย่างไรล่ะ?"จงซานที่กล่าวโต้ออกไป.
"อ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"ซิงไท่โต่วที่จ้องมองเขม็งพร้อมกับหัวเราะเสียงดัง.
"ดี,ข้าเองกำลังคิดอยู่,ทว่า,ดูเหมือนว่าเจ้ากลับรู้ความตั้งใจของข้าได้อย่างงั้นรึ?"ซิงไท่โต่วที่จับจ้องมองไปยังจงซาน.
"แน่นอนว่าข้ารู้ว่าเจ้าต้องการเอาคืนตระกูลเทียนอยู่!"จงซานที่กล่าวอย่างหนักแน่น.
"หืม?
เอาคืนตระกูลเทียน,แล้วเจ้ามีพลังรบเท่าใดที่จะเข้าโจมตีตระกูลเทียนร่วมกับข้า?"ซิงไท่โต่วที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ไม่ได้ด้อยกว่าเจ้า!"จงซานที่กล่าวยืนยัน.
"ไม่ได้ด้อยกว่าข้าอย่างงั้นรึ? ฮ่าฮ่า,ไม่คิดเลยว่าเจ้าจะเป็นคนที่บ้าคลั่งนัก,แล้วเจ้ารู้อย่างงั้นรึว่าข้ามีกำลังรบเท่าไหร่?"ซิงไท่โต่วกล่าวเย้ย.
"เจ้าและขันทีที่อยู่ด้านหลังเจ้า,เฉินซิ่ว,และคนของโลกอมตะ,ข้ากล่าวถูกต้องหรือไม่?"จงซานกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ดี,แล้วเจ้าล่ะ? ไม่ใช่ว่ามีเพียงเจ้าและจื่อจุ้นหยินหรอกนะ?"ซิงไท่โต่วชำเลืองมองไปยังจงซาน.
"จือจุ้นหยินรึ?
เขาไม่ได้ลงมือในครั้งนี้,ทว่าข้าคิดว่าเจ้าเองก็ได้สืบเรื่องของข้ามาบ้างแล้ว,รับรู้ว่าข้าจงซานนั้นไม่ใช่คนที่จะกล่าวอะไรไร้สาระ,ข้ากล่าวถูกต้องหรือไม่,นอกจากนี้ที่ข้าบอกว่าไม่ได้ด้อยกว่าเจ้านั้น,ตราบเท่าที่พวกเราทำงานด้วยความเคารพต่อกัน,พวกเราย่อมสามารถเอาคืนตระกูลเทียนได้อย่างแน่นอน!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
ซิงไท่โต่วที่ขมวดคิ้วเป็นเลขแปด,จับจ้องมองจงซานเขม็ง,จงซานยังมีกลุ่มระดับสวรรค์แท้อีกอย่างงั้นรึ?
คนเช่นจงซาน,ซิงไท่โต่วย่อมได้รับข้อมูลมาอยู่แล้ว,ทว่ากลุ่มสวรรค์แท้ที่ใหนที่เขาจะนำมา?
"พลังรบที่เจ้ากล่าวถึงคือใคร?"ซิงไท่โต่วที่หรี่ตาจ้องมอง.
"เมื่อพวกเราตกลงกันเรียบร้อยแล้ว,เมื่อพวกเราพร้อมโจมตีแน่นอนว่ากำลังรบของข้าย่อมปรากฏออกมาแน่นอน!"จงซานที่กล่าวด้วยความมั่นใจ.
ซิงไท่โต่ว,ขันทีชรา,แม้แต่อี้หลานเชวี๋ยที่จ้องเขม็งไปยังจงซาน,มีเพียงแค่หยินโหลวงหรี่ที่สูดหายใจที่เย็นเยือบเข้าไป,กำลังรบที่ใหนของเจ้า?
ไม่ใช่ว่ากำลังกล่าวโม้ต่อพวกเขาอยู่หรอกรึ? ยังมีพันธมิตรใดอีกรึ?
เสวียนหยวนรึ?
เป็นไปไม่ได้ที่เสวียนหวนจะร่วมมือเข้าโจมตีตระกูลเทียน!ตอนนี้ก็มีเพียงเซียนเซิงซือที่กำลังหลอมภูติสวรรค์อยู่เท่านั้น.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น