Immortality Chapter 655 Xuan Yuan to six immortals
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 655 เสวียนหยวนปะทะหกเซียน.
Chapter 655 Xuan Yuan to six immortals
ด้านหลังเสวียนหยวนนั้นมีปีกสีขาว,ราวกับว่ามันคือผนึกที่ได้ปลดปล่อยพลังของเสวียนหยวนออกมา,แรงกดดันพลานุภาพที่ยิ่งใหญ่ได้โถมกระหน่ำไปยังหกเซียน.
"หนึ่งปะทะหกเซียนปฐพีอย่างงั้นรึ?"ที่ไกลออกไป,จงซานที่สูดหายใจที่เย็นเยือบเข้ามา.
เซียนปฐพี,มีพลังเทียบเท่ากับหัวหน้าคนเผ่าอูเมื่อหลายปีที่แล้ว,ทว่าในเวลานี้มีอยู่ด้วยกันหกคน,เป็นเซียนปฐพีทั้งหมดเลยรึ?
"คนเหล่านี้ต้องการไปยังภพหยางเพื่ออะไรกัน?
ทะเลตะวันออกอย่างงั้นรึ? มีสิ่งใดกันที่เซียนทั้งหกต้องการ?
นอกจากนี้,ด้วยความเข็งแกร่งของเซียนปฐพีเพียงแค่คนเดียวก็เกินพอ,หากแต่กับนำกองกำลังมามากมาย,สิ่งที่พวกเขาต้องการล้ำค่าขนาดใหนกัน?"หยินโหลวหรี่ที่ขมวดคิ้วไปมา.
เพื่ออะไรอย่างงั้นรึ? จงซานที่ใบหน้าแปรเปลี่ยนเป็นซับซ้อนทันที,ไม่ใช่เพราะตราประทับมังกรหรอกรึ?
สิ่งของดังกล่าวเขาได้กินและย่อยเป็นพลังงานไปเรียบร้อยแล้ว.
"ในเมื่อเป็นเช่นนั้น,ร่างต้นกำเนิดโลก,พวกเราจะแบ่งเท่าๆกัน!"อ้าวเลี่ยที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"ตกลง!
"เหล่าเซียนปฐพีคนอื่นๆต่างก็พยักหน้าเผยใบหน้าความละโมบออกมา.
"จงเปิด!"
ในเวลาเดียวกันขณะที่ทุกคนตะโกนออก,ทันใดนั้นพื้นที่รอบๆก็ปลดปล่อยแสงสีครามกระจายออกทันที,ประกายแสงสีครามที่ปกคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่,แม้แต่จงซานและพรรคพวกของเขาด้วย.
ท้องฟ้าทันใดนั้นก็กลายเป็นสีเขียว,พื้นทีดินเองก็ด้วยเช่นกัน,แสงสีเขียวที่มากมายไร้สิ้นสุด,อบอวลไปด้วยพลังกดดันวิญญาณมหาศาล,เส้นทางแม่น้ำเหลืองที่หายไปต่อพวกเขาในทันที.
"โลกเขตแดน?"จงซานที่หรี่ตาเล็กลง.
โลกเขตแดนที่ยกระดับขึ้นมาจากทักษะเทียน,เซียนทั้งหกที่ใช้ทักษะเฉพาะของตัวเองออกมา,สร้างโลกเขตแดนขึ้นมา,เพื่อปกคลุมร่างของเสวียนหยวน,สร้างเขตแดนที่ตัวเองควบคุมได้,เพื่อกำราบฝ่ายตรงข้ามให้มาอยู่ในกำมือนั่นเอง.
บรรยากาศรอบๆที่ถูกปกคลุมไปด้วยแสงเขียว,เสวียนหยวนที่เผยรอยยิ้มที่เหยียดหยัน,ปีกด้านหลังของขาที่สะบัดหนึ่งครา,ประกายแสงสีขาวบนท้องฟ้าที่สาดส่องลงมา,เมฆสีขาวทั้งหมดระเบิดออกมา,พลังที่มากมายไร้ขีดสุด,สาดส่องไปทั่วท้องฟ้า,โลกแขนแดนสีเขียวทันใดนั้นก็สั่นไหวไปมา,พร้อมกับล่มสลายแตกกระจายกลายเป็นหมอกควันไปในทันที,น้ำพุเหลืองขนาดมหึมาปรากฏให้เห็นอีกครั้ง.
โลกเขตแดนที่ล่มสลาย,โลกสีเขียวที่หายไปแล้ว,เซียนทั้งหกที่จ้องมองอย่างจริงจังไปยังเสวียนหยวน,เพียงแค่สะบัดปีกโลกเขตแดนก็พังทะลายอย่างงั้นรึ?
"ปีกแห่งสวรรค์ร้ายกาจนัก,ควรค่าแล้วที่กายเนื้อเป็นร่างปราชญ์เทพ."อ้าวเลี่ยที่สูดหายใจลึก.
ระหว่างที่พูดนั้น,ชายชุดสีดำคนหนึ่งที่ถือง้าวยักษ์,ก่อนที่จะพุ่งหลาวตรงไปยังร่างของเสวียนหยวน,พลังของง้าวที่ทรงพลังนั้นฉีกมิติเป็นรอย,กลายเป็นรอยสีดำลากยาวไป,ราวกับว่าได้ตัดผ่านกระแสน้ำ,ฉีกอากาศออกไปเป็นทาง.
พลังของเซียนน่าเกรงขามนัก,เกิดเสียงดังสนั่นพุ่งตรงไปหาเสวียนหยวน.
"มิติของโลกใบเล็ก,ช่างเปราะบางนัก!"ชายในชุดสีดำที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ชิ!!"
เสวียนหยวนแค่นเสวียง,พร้อมกับทำมุทรา,ก่อนที่จะปรากฏแส้ปรากฏขึ้นมาพร้อมกับปัดออกไปเกิดเป็นประกายแสงสีขาวสว่างจ้าระเบิดออกมาอย่างหนักหน่วง,พร้อมกับกระแทกไปยังง้าวยักษ์เสียงดังลั่น,มิติอากาศที่เป็นระลอกคลื่นราวกับคลื่นในทะเล.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมมมม"
แสงสีขาวที่ปะทะเข้ากับง้าวระเบิดดังสนั่น,แส้ปัดที่สร้างแสงสีขาวกระแทกง้าวยักษ์ลอยละล่องกลับไป,
พลังแสงสีขาวน่าเกรงขามถึงกับทำให้อากาศบิดเบี้ยว,แรงกดดันที่แผ่ซานออกไปรอบๆนั้น,แม้แต่จงซานที่อยู่ไกลออกมายังรู้สึกหวั่นเกรง.
"หนึ่งในสิบสมบัติโบราณ,แส้หนึ่งเดียว!"หยินโหลวหรี่ที่อุทานออกมาเสียงดัง.
แส้หนึ่งเดียวอย่างงั้นรึ?เพียงแค่ได้ยินชื่อก็ทำให้จงซานตะลึง,เป็นชื่อที่อหังการนัก?
หนึ่งเดียว?
หลุมดำที่ใหญ่โตจนด้านนอกกับด้านในปรากฏแรงดึงดูด,เห็นอากาศที่กำลังไหลผ่านในหลุมดำ.
ความว่างเปล่า,ภาพเงาของแส้ขนาดยักษ์,ในเวลาเดียวกัน,หกเซียนที่ตวัดง้าวพร้อมกันเกิดเป็นสนามพลังขนาดหมื่นจั้ง,เข้าปะทะกับพลังของแส้,พลังแส้ที่น่าเกรงขามเข้าปะทะกับสนามพลังของง้าวยักษ์หมื่นจั้งของเซียนทั้งหกดังสนั่นเป็นระลอกๆ.
เป็นพลังที่น่าเกรงขามนัก,หลุมดำที่ขยายขนาดมากขึ้นและก็มากขึ้น,มิติที่สั่นสะเทือนไปรอบๆอย่างรุนแรง,เหล่าภูติมากมายที่ไม่สามารถต้านทานกลิ่นอายพลังได้,แตกสลายกลายเป็นพลังงานฟ้าดิน,พื้นดินเวลานี้กำลังแตกแยกเป็นรอยร้าว,ท้องฟ้าดำมืดไปหมด.
จงซานที่อยู่ไกลออกมา,ถูกแรงกดดันที่โถมกระหน่ำอย่างหนักหน่วงพัดผ่านมา,จนทำให้ต้องถอยหลังออกมาอีก.
อย่างไรก็ตาม,เป็นเรื่องที่แปลกประหลาดเป็นอย่างมาก,เส้นทางน้ำพุเหลืองนั้น,ทั้งที่อากาศรอบๆบิดเบี้ยวสั่นสะเทือนอย่างหนักหน่วงรุนแรง,หากแต่ทะเลน้ำพุเหลืองนั้น,กับไม่มีผลอะไร,คลื่นพลังทั้งหมดที่เคลื่อนที่เข้าใกล้กลับแตกสลายหายไปหมดโดยทันที.
ทะเลน้ำพุเหลืองนั้น,ทรงพลังจนแทบจะไม่มีอะไรไปสั่นคลอนมันได้เลย.
การต่อสู้ที่ทรงพลังน่าเกรงขามนี้จงซานและพรรคพวกแทบมองไม่เห็นเลย,หากแต่เงาของแส้ที่ใหญ่ยักษ์กับเงาของง้าวขนาดใหญ่ที่ปรากฏขึ้นด้านในนั้นราวกับจะปิดผืนฟ้าได้เลย.
"เสวียนหยวนผู้นี้เพิ่งมีระดับสวรรค์แท้ได้ไม่ถึงร้อยปีจริงๆรึ?"หยินโหลวหรี่ที่ไม่อยากเชื่อแม้แต่น้อย.
"ใช่!"จงซานที่พยักหน้ายืนยัน.
"แต่ว่า,ดูไม่เหมือนกับระดับสวรรค์แท้ระดับต้นเลย?
หกเซียน,เซียนปฐพีทั้งหมด,ถึงแม้ว่าจะถูกพลังของโลกใบเล็กยับยั้งพลังเอาไว้ก็ตาม,ทว่าพลังของพวกเขาก็เทียบได้กับระดับสวรรค์แท้ขั้นที่
11
,หกต่อหนึ่ง,แต่ยังไม่สามารถล้มเสวียนหยวนได้อย่างงั้นรึ?"ใบหน้าของหยินโหลวหรี่ถึงกับกระตุกทีเดียว.
"เสวียนหยวนไม่ได้บอกหรอกรึ?
ว่าตำหนักศาลาเทวะนั้นแตกต่างจากแดนเทวะอื่นๆ!"จงซานเองก็พูดไม่ออกเช่นกัน.
"แตกต่างรึ?
นี่เรียกว่าแตกต่างอย่างงั้นรึ?"หยินโหลวหรี่ที่ต้องกรอกตาไปมา.
คลื่นพลังที่ปกปิดท้องฟ้า,นับว่าเป็นภัยพิบัติสำหรับนรกหมื่นจั้งอย่างแท้จริง,เหล่าภูติที่ไม่สามารถหลบเลี่ยงคลื่นพลังได้ตกตายไปจนสิ้น,มีเหล่าภูติมากมายที่แตกสลายกลายเป็นพลังงานฟ้าดินในครานี้.
เสวียนหยวนคนเดียวปะทะกับเซียนหกคนอย่างงั้นรึ?
ตำหนักศาลาเทวะมีเขาเพียงคนเดียวอย่างงั้นรึ? หากแต่เพียงแค่คนๆเดียวกับมีพลังเพียงพอเทียบเท่ากับแดนเทวะอื่นๆได้เลย,เป็นความแข็งแกร่งที่ผิดปรกติจริงๆ.
หกเซียนปฐพีอย่างงั้นรึ?
การต่อสู้ในครั้งนี้ผ่านไปหนึ่งวันหนึ่งคืน,หลังจากผ่านไปหนึ่งวันหนึ่งคืนแล้ว,หลุมดำเวลานี้ได้ขยายออกมากว่าสิบเท่า,จากฝีมือของเสวียนหยวนและหกเซียน.
เซียนทั้งหกเวลานี้เสื้อผ้าและทรงผมที่ยับยู่ยี่,ใบหน้าของแต่ละคนที่เผยท่าทางหวาดผวาจดจ้องมองไปยังเสวียนหยวนที่ยังมีคงท่าทางเฉยเมย,เป็นไปได้อย่างไร?
เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?
หกเซียนปฐพีทั้งหกที่จ้องมองหน้ากันและกัน.
"กุญแจเข้าสู่พื้นที่ลับบรรพชนมังกรนั้นสำคัญมาก,อ้าวเลี่ย,เจ้าไปก่อน,ข้าและพี่ใหญ่จะรั้งเขาเอาไว้เอง!"ชายในชุดสีดำที่เอ่ยออกมาในทันที.
"พวกเราต้องไปพร้อมกัน,เจ้าต้องการครอบครองร่างโลกต้นกำเนิดเอาไว้คนเดียวอย่างงั้นรึ?"ชายชุดดำอีกคนที่ขมวดคิ้วไปมาโพล่งออกมาทันที.
"เรื่องของต้าเหรินนั้นสำคัญมากกว่า!"ชายในชุดสีดำอีกคนที่กล่าวออกมาในทันที.
"ชิ,เรื่องของต้าเหรินรึ?
หากว่าไม่สามารถล้มฝ่ายตรงข้ามได้,จะไปได้อย่างงั้นรึ?"
เห็นคนทั้งหกที่โต้เถียงกัน,เสวียนหยวนที่กล่าวเย้ยหยันออกมาทันที,"จะถ่วงเวลาไปถึงเมื่อไหร่?
คิดว่าพอจะเป็นคู่มือให้กับข้าแล้วรึ? ถึงได้ต้องการร่างกายของข้า?"
หกเซียนปฐพีที่กระชับง้าวยักษ์,จ้องมองหน้ากันและกัน,จากนั้นก็จดจ้องมองไปยังเสวียนหยวนพร้อมๆกัน.
"โฮกกกกกกกก"
อ้าวเลี่ยที่ท่องอาคมยาว,ร่างกายที่เปล่งประกายแสงสีครามสว่างจ้า,จากนั้นร่างกายของเขาก็ขยายใหญ่จนมีขนาดห้าพันจั้งเป็นมังกรสีดำทมิฬก่อนที่จะอ้าปากใหญ่โตปรากฏสายฟ้าขนาดใหญ่โตพุ่งตรงไปยังร่างของเสวียนหยวน.
"เปรี้ยง!!"
ลำแสงสายฟ้าขนาดใหญ่ที่ถูกยิ่งออกไปยังร่างของเสวียนหยวน,ลำแสงสายฟ้าสว่างจ้า,อากาศบิดเบี้ยวฉีกขาด,พลังโจมตีที่เล็งไปยังร่างของเสวียนหยวน,เสวียนหยวนที่ขมวดคิ้ว,พร้อมกับสะบัดแส้หนึ่งเดียวออกมาปรากฏเป็นตาข่ายขนาดใหญ่,ส่องประกายแสงดารา,ปกคลุมปกป้องลำแสงสายฟ้า.
"โฮกกกกก"
"โฮกกกกก"
เสียงของมังกรที่ดังกึกก้องอีกห้าเสียงติดต่อกัน,ทุกคนที่กลายร่างเป็นมังกรห้าพันจั้ง,มังกรทมิฬตัวใหญ่ที่ปลดปล่อยลำแสงสายฟ้ายิงไปยังร่างของเสวียนหยวน.
"ครืนนนนนนนนนน"
ตาข่ายแสงดาราที่ปกป้องลำแสงสายฟ้าของอ้าวเลี่ยเอาไว้,ทว่าไม่มีพลังพอที่จะขวางอีกห้าลำแสงที่ยิงมาพร้อมๆกัน,ตาข่ายขนาดใหญ่ยักษ์,อากาศรอบๆที่ฉีกขาด,ก่อนที่จะแหลกสลายแตกกระจายเป็นเสี่ยงๆ.
หนึ่งเสวียนหยวน,กับหกมังกรทมิฬขนาดห้าพันจั้ง.
เผ่ามังกรเมื่อกลับคืนสู่ร่างเดิม,ก็จะสามารถแสดงพลังที่แท้จริงได้,เสวียนหยวนที่ยังคงร่างเดิม,ต่อกับกับกลุ่มมังกรทั้งหกติดต่อกันอีกสองวัน,การต่อสู้ที่ขยายลามออกไปเรื่อยๆ,เหล่าดวงวิญญาณภูติมากมายที่ตกตายมากขึ้นเรื่อยๆ.
จงซานและพรรคพวกที่ถอยห่างออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า.
"ตำหนักศาลาเทวะไม่ธรรมดาจริงๆ!"หยินโหลวหรี่ที่แสดงท่าทางอิจฉาออกมา.
"เสวียนหยวน,ภายนอกที่ดูเหมือนกับบัณฑิตเปราะบาง,ทว่ากลับเป็นคนที่เหี้ยมหาญนัก,เมื่อครั้งมีระดับราชันย์แท้,เขาคือผู้ฝึกตนราชันย์แท้ที่แข็งแกร่งที่สุดของทวีปศักดิ์สิทธิ์,ภายใต้สวรรค์นี้ทุกคนต่างก็รู้จัก,ตอนนี้ก้าวมาถึงระดับสวรรค์แท้,แน่นอนว่ายังทรงพลังร้ายกาจไม่แปรเปลี่ยน."จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
เป็นความจริง,เหมือนดั่งที่จงซานได้ยินมา,เสวียนหยวนคือผู้ฝึกตนระดับราชันย์แท้ที่แข็งแกร่งที่สุด,เป็นคนที่อหังการไม่เคยยอมใคร,เขาที่ยังคงจำได้ดี,เพียงแต่ไม่ได้เห็นด้วยตาตัวเอง,เขาได้ยินมาว่าเสวียนหยวนที่ทำลายล้างเผ่าหมีกำจัดไปจนสิ้นด้วยตัวคนเดียว,เผ่าอสูรขนาดใหญ่,ถูกทำลายด้วยตัวคนเดียว,บางที่แม้แต่ในภพหยินเอง,เขายังไม่เคยเห็นเผ่าหมีเลยแม้แต่ตัวเดียว,เป็นไปได้ว่าถูกเสวียนหยวนกำจัดไปหมดแล้วรึ?
เสวียนหยวนที่ดูเหมือนบัณฑิตที่เปราะบาง,ทว่ากลับกลายเป็นคนที่ทรงพลังน่าเกรงขาม,จนทำให้ปฐพีสะท้านสวรรค์สะเทือนทีเดียว.
เสวียนหยวนที่ต่อสู้กับเซียนทั้งหกโดยที่ไม่เสียเปรียบแม้แต่น้อย,ต้องบอกได้เลยว่าเสวียนหยวนนั้นน่าเกรงขามมากมายขนาดใหน.
หลุมดำขนาดใหญ่ที่ขยายฉีกมิติดังลั่นใหญ่โตกว่าเดิมสามเท่า,เสวียนหยวนและมังกรทั้งหกที่ทำให้ขนาดของมันขยายใหญ่อีกครั้ง.
ผ่านมาหลายวัน,ดูเหมือนว่าที่มุมปากของเสวียนหยวนเวลานี้จะเริ่มมีโลหิตไหลซึมออกมา,ส่วนหกมังกรตอนนี้ยังปกติ.
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า,ร่างโลกต้นกำเนิดรึ?
เพียงแค่มังกรทมิฬสามตนก็เพียงพอสังหารเจ้าได้แล้ว,ทว่าตอนนี้พวกเรามีเวลาจำกัด,คงไม่ปล่อยให้เสียเวลาได้,พวกเราร่วมมือกัน!"มังกรตนหนึ่งที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
"โฮกกกกกกกกก"เหล่ามังกรที่คำรามออกมาพร้อมๆกัน.
เห็นได้อย่างชัดเจนว่า,มังกรทั้งหกเวลานี้กำลังจะจัดการเสวียนหยวน.
"ชิ!!!"เสวียนหยวนที่แค่นเสียงเย็นชา,มือขวาของเขาที่ทำมุทรา,พร้อมกับประทับไปที่บนหน้าผากของตัวเอง.
"เห็นการเคลื่อนไหวของเสวียนหยวนแล้ว,มังกรทั้งหกที่จดจ้องมองออกไปในทันที.
"จงเปิด!"
"จงเปิด!"
"จงเปิด!"
ที่ไกลออกไปนั้นเสวียนหยวนที่ตะโกนออกมาสามเสียงประสาน,เป็นเรื่องที่แปลกประหลาดเป็นอย่างมาก,เพราะว่าเสียงที่ดังออกมานั้นดูสั่นพ้องกัน,เป็นคนๆเดียวกันที่ตะโกนออกมาอย่างงั้นรึ?,ว่าแต่เสวียนหยวนกำลังทำอะไรอย่างงั้นรึ?
Chapter 655 Xuan Yuan to six immortals
玄元对六仙
เสวียนหยวนปะทะหกเซียน.
ด้านหลังเสวียนหยวนนั้นมีปีกสีขาว,ราวกับว่ามันคือผนึกที่ได้ปลดปล่อยพลังของเสวียนหยวนออกมา,แรงกดดันพลานุภาพที่ยิ่งใหญ่ได้โถมกระหน่ำไปยังหกเซียน.
"หนึ่งปะทะหกเซียนปฐพีอย่างงั้นรึ?"ที่ไกลออกไป,จงซานที่สูดหายใจที่เย็นเยือบเข้ามา.
เซียนปฐพี,มีพลังเทียบเท่ากับหัวหน้าคนเผ่าอูเมื่อหลายปีที่แล้ว,ทว่าในเวลานี้มีอยู่ด้วยกันหกคน,เป็นเซียนปฐพีทั้งหมดเลยรึ?
"คนเหล่านี้ต้องการไปยังภพหยางเพื่ออะไรกัน?
ทะเลตะวันออกอย่างงั้นรึ? มีสิ่งใดกันที่เซียนทั้งหกต้องการ?
นอกจากนี้,ด้วยความเข็งแกร่งของเซียนปฐพีเพียงแค่คนเดียวก็เกินพอ,หากแต่กับนำกองกำลังมามากมาย,สิ่งที่พวกเขาต้องการล้ำค่าขนาดใหนกัน?"หยินโหลวหรี่ที่ขมวดคิ้วไปมา.
เพื่ออะไรอย่างงั้นรึ? จงซานที่ใบหน้าแปรเปลี่ยนเป็นซับซ้อนทันที,ไม่ใช่เพราะตราประทับมังกรหรอกรึ?
สิ่งของดังกล่าวเขาได้กินและย่อยเป็นพลังงานไปเรียบร้อยแล้ว.
.............
"ในเมื่อเป็นเช่นนั้น,ร่างต้นกำเนิดโลก,พวกเราจะแบ่งเท่าๆกัน!"อ้าวเลี่ยที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"ตกลง!
"เหล่าเซียนปฐพีคนอื่นๆต่างก็พยักหน้าเผยใบหน้าความละโมบออกมา.
Six big Earth Immortal achieve consistently,
takes out a great halberd respectively, has encircled Xuan Yuan.
เซียนปฐพีทั้งหกที่นำงานยักษ์ของพวกเขาออกมา,พร้อมกับเตรียมเข้าล้อมเสวียนหยวน.
"จงเปิด!"
ในเวลาเดียวกันขณะที่ทุกคนตะโกนออก,ทันใดนั้นพื้นที่รอบๆก็ปลดปล่อยแสงสีครามกระจายออกทันที,ประกายแสงสีครามที่ปกคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่,แม้แต่จงซานและพรรคพวกของเขาด้วย.
ท้องฟ้าทันใดนั้นก็กลายเป็นสีเขียว,พื้นทีดินเองก็ด้วยเช่นกัน,แสงสีเขียวที่มากมายไร้สิ้นสุด,อบอวลไปด้วยพลังกดดันวิญญาณมหาศาล,เส้นทางแม่น้ำเหลืองที่หายไปต่อพวกเขาในทันที.
"โลกเขตแดน?"จงซานที่หรี่ตาเล็กลง.
โลกเขตแดนที่ยกระดับขึ้นมาจากทักษะเทียน,เซียนทั้งหกที่ใช้ทักษะเฉพาะของตัวเองออกมา,สร้างโลกเขตแดนขึ้นมา,เพื่อปกคลุมร่างของเสวียนหยวน,สร้างเขตแดนที่ตัวเองควบคุมได้,เพื่อกำราบฝ่ายตรงข้ามให้มาอยู่ในกำมือนั่นเอง.
บรรยากาศรอบๆที่ถูกปกคลุมไปด้วยแสงเขียว,เสวียนหยวนที่เผยรอยยิ้มที่เหยียดหยัน,ปีกด้านหลังของขาที่สะบัดหนึ่งครา,ประกายแสงสีขาวบนท้องฟ้าที่สาดส่องลงมา,เมฆสีขาวทั้งหมดระเบิดออกมา,พลังที่มากมายไร้ขีดสุด,สาดส่องไปทั่วท้องฟ้า,โลกแขนแดนสีเขียวทันใดนั้นก็สั่นไหวไปมา,พร้อมกับล่มสลายแตกกระจายกลายเป็นหมอกควันไปในทันที,น้ำพุเหลืองขนาดมหึมาปรากฏให้เห็นอีกครั้ง.
โลกเขตแดนที่ล่มสลาย,โลกสีเขียวที่หายไปแล้ว,เซียนทั้งหกที่จ้องมองอย่างจริงจังไปยังเสวียนหยวน,เพียงแค่สะบัดปีกโลกเขตแดนก็พังทะลายอย่างงั้นรึ?
"ปีกแห่งสวรรค์ร้ายกาจนัก,ควรค่าแล้วที่กายเนื้อเป็นร่างปราชญ์เทพ."อ้าวเลี่ยที่สูดหายใจลึก.
ระหว่างที่พูดนั้น,ชายชุดสีดำคนหนึ่งที่ถือง้าวยักษ์,ก่อนที่จะพุ่งหลาวตรงไปยังร่างของเสวียนหยวน,พลังของง้าวที่ทรงพลังนั้นฉีกมิติเป็นรอย,กลายเป็นรอยสีดำลากยาวไป,ราวกับว่าได้ตัดผ่านกระแสน้ำ,ฉีกอากาศออกไปเป็นทาง.
พลังของเซียนน่าเกรงขามนัก,เกิดเสียงดังสนั่นพุ่งตรงไปหาเสวียนหยวน.
"มิติของโลกใบเล็ก,ช่างเปราะบางนัก!"ชายในชุดสีดำที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ชิ!!"
เสวียนหยวนแค่นเสวียง,พร้อมกับทำมุทรา,ก่อนที่จะปรากฏแส้ปรากฏขึ้นมาพร้อมกับปัดออกไปเกิดเป็นประกายแสงสีขาวสว่างจ้าระเบิดออกมาอย่างหนักหน่วง,พร้อมกับกระแทกไปยังง้าวยักษ์เสียงดังลั่น,มิติอากาศที่เป็นระลอกคลื่นราวกับคลื่นในทะเล.
*** มุทรา (สันสกฤต: मुद्रा mudrā) เป็นท่าทางแสดงสัญลักษณ์ทางพิธีกรรมในศาสนาฮินดูและศาสนาพุทธ[1]
ส่วนมากเน้นที่ลักษณะมือและนิ้ว[2]
มุทราแต่ละท่าจะแฝงนัยความหมายทางจิตวิญญาณแตกต่างกันไปตามประติมานวิทยาและการฝึกจิตที่พบในศาสนาแบบอินเดีย***
"ตูมมมมมมมมมมมมมมมมม"
แสงสีขาวที่ปะทะเข้ากับง้าวระเบิดดังสนั่น,แส้ปัดที่สร้างแสงสีขาวกระแทกง้าวยักษ์ลอยละล่องกลับไป,
พลังแสงสีขาวน่าเกรงขามถึงกับทำให้อากาศบิดเบี้ยว,แรงกดดันที่แผ่ซานออกไปรอบๆนั้น,แม้แต่จงซานที่อยู่ไกลออกมายังรู้สึกหวั่นเกรง.
"หนึ่งในสิบสมบัติโบราณ,แส้หนึ่งเดียว!"หยินโหลวหรี่ที่อุทานออกมาเสียงดัง.
แส้หนึ่งเดียวอย่างงั้นรึ?เพียงแค่ได้ยินชื่อก็ทำให้จงซานตะลึง,เป็นชื่อที่อหังการนัก?
หนึ่งเดียว?
จากพื้นที่ไกลออกไป,อากาศที่แตกเป็นรอย,ด้านหน้าเกิดเป็นหลุมดำขนาดมหึมา,ปกคลุมเสวียนหยวนและหกเซียน.
หลุมดำที่ใหญ่โตจนด้านนอกกับด้านในปรากฏแรงดึงดูด,เห็นอากาศที่กำลังไหลผ่านในหลุมดำ.
ความว่างเปล่า,ภาพเงาของแส้ขนาดยักษ์,ในเวลาเดียวกัน,หกเซียนที่ตวัดง้าวพร้อมกันเกิดเป็นสนามพลังขนาดหมื่นจั้ง,เข้าปะทะกับพลังของแส้,พลังแส้ที่น่าเกรงขามเข้าปะทะกับสนามพลังของง้าวยักษ์หมื่นจั้งของเซียนทั้งหกดังสนั่นเป็นระลอกๆ.
เป็นพลังที่น่าเกรงขามนัก,หลุมดำที่ขยายขนาดมากขึ้นและก็มากขึ้น,มิติที่สั่นสะเทือนไปรอบๆอย่างรุนแรง,เหล่าภูติมากมายที่ไม่สามารถต้านทานกลิ่นอายพลังได้,แตกสลายกลายเป็นพลังงานฟ้าดิน,พื้นดินเวลานี้กำลังแตกแยกเป็นรอยร้าว,ท้องฟ้าดำมืดไปหมด.
จงซานที่อยู่ไกลออกมา,ถูกแรงกดดันที่โถมกระหน่ำอย่างหนักหน่วงพัดผ่านมา,จนทำให้ต้องถอยหลังออกมาอีก.
อย่างไรก็ตาม,เป็นเรื่องที่แปลกประหลาดเป็นอย่างมาก,เส้นทางน้ำพุเหลืองนั้น,ทั้งที่อากาศรอบๆบิดเบี้ยวสั่นสะเทือนอย่างหนักหน่วงรุนแรง,หากแต่ทะเลน้ำพุเหลืองนั้น,กับไม่มีผลอะไร,คลื่นพลังทั้งหมดที่เคลื่อนที่เข้าใกล้กลับแตกสลายหายไปหมดโดยทันที.
ทะเลน้ำพุเหลืองนั้น,ทรงพลังจนแทบจะไม่มีอะไรไปสั่นคลอนมันได้เลย.
การต่อสู้ที่ทรงพลังน่าเกรงขามนี้จงซานและพรรคพวกแทบมองไม่เห็นเลย,หากแต่เงาของแส้ที่ใหญ่ยักษ์กับเงาของง้าวขนาดใหญ่ที่ปรากฏขึ้นด้านในนั้นราวกับจะปิดผืนฟ้าได้เลย.
"เสวียนหยวนผู้นี้เพิ่งมีระดับสวรรค์แท้ได้ไม่ถึงร้อยปีจริงๆรึ?"หยินโหลวหรี่ที่ไม่อยากเชื่อแม้แต่น้อย.
"ใช่!"จงซานที่พยักหน้ายืนยัน.
"แต่ว่า,ดูไม่เหมือนกับระดับสวรรค์แท้ระดับต้นเลย?
หกเซียน,เซียนปฐพีทั้งหมด,ถึงแม้ว่าจะถูกพลังของโลกใบเล็กยับยั้งพลังเอาไว้ก็ตาม,ทว่าพลังของพวกเขาก็เทียบได้กับระดับสวรรค์แท้ขั้นที่
11
,หกต่อหนึ่ง,แต่ยังไม่สามารถล้มเสวียนหยวนได้อย่างงั้นรึ?"ใบหน้าของหยินโหลวหรี่ถึงกับกระตุกทีเดียว.
"เสวียนหยวนไม่ได้บอกหรอกรึ?
ว่าตำหนักศาลาเทวะนั้นแตกต่างจากแดนเทวะอื่นๆ!"จงซานเองก็พูดไม่ออกเช่นกัน.
"แตกต่างรึ?
นี่เรียกว่าแตกต่างอย่างงั้นรึ?"หยินโหลวหรี่ที่ต้องกรอกตาไปมา.
คลื่นพลังที่ปกปิดท้องฟ้า,นับว่าเป็นภัยพิบัติสำหรับนรกหมื่นจั้งอย่างแท้จริง,เหล่าภูติที่ไม่สามารถหลบเลี่ยงคลื่นพลังได้ตกตายไปจนสิ้น,มีเหล่าภูติมากมายที่แตกสลายกลายเป็นพลังงานฟ้าดินในครานี้.
เสวียนหยวนคนเดียวปะทะกับเซียนหกคนอย่างงั้นรึ?
ตำหนักศาลาเทวะมีเขาเพียงคนเดียวอย่างงั้นรึ? หากแต่เพียงแค่คนๆเดียวกับมีพลังเพียงพอเทียบเท่ากับแดนเทวะอื่นๆได้เลย,เป็นความแข็งแกร่งที่ผิดปรกติจริงๆ.
หกเซียนปฐพีอย่างงั้นรึ?
การต่อสู้ในครั้งนี้ผ่านไปหนึ่งวันหนึ่งคืน,หลังจากผ่านไปหนึ่งวันหนึ่งคืนแล้ว,หลุมดำเวลานี้ได้ขยายออกมากว่าสิบเท่า,จากฝีมือของเสวียนหยวนและหกเซียน.
เซียนทั้งหกเวลานี้เสื้อผ้าและทรงผมที่ยับยู่ยี่,ใบหน้าของแต่ละคนที่เผยท่าทางหวาดผวาจดจ้องมองไปยังเสวียนหยวนที่ยังมีคงท่าทางเฉยเมย,เป็นไปได้อย่างไร?
เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?
หกเซียนปฐพีทั้งหกที่จ้องมองหน้ากันและกัน.
"กุญแจเข้าสู่พื้นที่ลับบรรพชนมังกรนั้นสำคัญมาก,อ้าวเลี่ย,เจ้าไปก่อน,ข้าและพี่ใหญ่จะรั้งเขาเอาไว้เอง!"ชายในชุดสีดำที่เอ่ยออกมาในทันที.
"พวกเราต้องไปพร้อมกัน,เจ้าต้องการครอบครองร่างโลกต้นกำเนิดเอาไว้คนเดียวอย่างงั้นรึ?"ชายชุดดำอีกคนที่ขมวดคิ้วไปมาโพล่งออกมาทันที.
"เรื่องของต้าเหรินนั้นสำคัญมากกว่า!"ชายในชุดสีดำอีกคนที่กล่าวออกมาในทันที.
"ชิ,เรื่องของต้าเหรินรึ?
หากว่าไม่สามารถล้มฝ่ายตรงข้ามได้,จะไปได้อย่างงั้นรึ?"
เห็นคนทั้งหกที่โต้เถียงกัน,เสวียนหยวนที่กล่าวเย้ยหยันออกมาทันที,"จะถ่วงเวลาไปถึงเมื่อไหร่?
คิดว่าพอจะเป็นคู่มือให้กับข้าแล้วรึ? ถึงได้ต้องการร่างกายของข้า?"
หกเซียนปฐพีที่กระชับง้าวยักษ์,จ้องมองหน้ากันและกัน,จากนั้นก็จดจ้องมองไปยังเสวียนหยวนพร้อมๆกัน.
"โฮกกกกกกกก"
อ้าวเลี่ยที่ท่องอาคมยาว,ร่างกายที่เปล่งประกายแสงสีครามสว่างจ้า,จากนั้นร่างกายของเขาก็ขยายใหญ่จนมีขนาดห้าพันจั้งเป็นมังกรสีดำทมิฬก่อนที่จะอ้าปากใหญ่โตปรากฏสายฟ้าขนาดใหญ่โตพุ่งตรงไปยังร่างของเสวียนหยวน.
"เปรี้ยง!!"
ลำแสงสายฟ้าขนาดใหญ่ที่ถูกยิ่งออกไปยังร่างของเสวียนหยวน,ลำแสงสายฟ้าสว่างจ้า,อากาศบิดเบี้ยวฉีกขาด,พลังโจมตีที่เล็งไปยังร่างของเสวียนหยวน,เสวียนหยวนที่ขมวดคิ้ว,พร้อมกับสะบัดแส้หนึ่งเดียวออกมาปรากฏเป็นตาข่ายขนาดใหญ่,ส่องประกายแสงดารา,ปกคลุมปกป้องลำแสงสายฟ้า.
"โฮกกกกก"
"โฮกกกกก"
เสียงของมังกรที่ดังกึกก้องอีกห้าเสียงติดต่อกัน,ทุกคนที่กลายร่างเป็นมังกรห้าพันจั้ง,มังกรทมิฬตัวใหญ่ที่ปลดปล่อยลำแสงสายฟ้ายิงไปยังร่างของเสวียนหยวน.
"ครืนนนนนนนนนน"
ตาข่ายแสงดาราที่ปกป้องลำแสงสายฟ้าของอ้าวเลี่ยเอาไว้,ทว่าไม่มีพลังพอที่จะขวางอีกห้าลำแสงที่ยิงมาพร้อมๆกัน,ตาข่ายขนาดใหญ่ยักษ์,อากาศรอบๆที่ฉีกขาด,ก่อนที่จะแหลกสลายแตกกระจายเป็นเสี่ยงๆ.
หนึ่งเสวียนหยวน,กับหกมังกรทมิฬขนาดห้าพันจั้ง.
เผ่ามังกรเมื่อกลับคืนสู่ร่างเดิม,ก็จะสามารถแสดงพลังที่แท้จริงได้,เสวียนหยวนที่ยังคงร่างเดิม,ต่อกับกับกลุ่มมังกรทั้งหกติดต่อกันอีกสองวัน,การต่อสู้ที่ขยายลามออกไปเรื่อยๆ,เหล่าดวงวิญญาณภูติมากมายที่ตกตายมากขึ้นเรื่อยๆ.
จงซานและพรรคพวกที่ถอยห่างออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า.
"ตำหนักศาลาเทวะไม่ธรรมดาจริงๆ!"หยินโหลวหรี่ที่แสดงท่าทางอิจฉาออกมา.
"เสวียนหยวน,ภายนอกที่ดูเหมือนกับบัณฑิตเปราะบาง,ทว่ากลับเป็นคนที่เหี้ยมหาญนัก,เมื่อครั้งมีระดับราชันย์แท้,เขาคือผู้ฝึกตนราชันย์แท้ที่แข็งแกร่งที่สุดของทวีปศักดิ์สิทธิ์,ภายใต้สวรรค์นี้ทุกคนต่างก็รู้จัก,ตอนนี้ก้าวมาถึงระดับสวรรค์แท้,แน่นอนว่ายังทรงพลังร้ายกาจไม่แปรเปลี่ยน."จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
เป็นความจริง,เหมือนดั่งที่จงซานได้ยินมา,เสวียนหยวนคือผู้ฝึกตนระดับราชันย์แท้ที่แข็งแกร่งที่สุด,เป็นคนที่อหังการไม่เคยยอมใคร,เขาที่ยังคงจำได้ดี,เพียงแต่ไม่ได้เห็นด้วยตาตัวเอง,เขาได้ยินมาว่าเสวียนหยวนที่ทำลายล้างเผ่าหมีกำจัดไปจนสิ้นด้วยตัวคนเดียว,เผ่าอสูรขนาดใหญ่,ถูกทำลายด้วยตัวคนเดียว,บางที่แม้แต่ในภพหยินเอง,เขายังไม่เคยเห็นเผ่าหมีเลยแม้แต่ตัวเดียว,เป็นไปได้ว่าถูกเสวียนหยวนกำจัดไปหมดแล้วรึ?
เสวียนหยวนที่ดูเหมือนบัณฑิตที่เปราะบาง,ทว่ากลับกลายเป็นคนที่ทรงพลังน่าเกรงขาม,จนทำให้ปฐพีสะท้านสวรรค์สะเทือนทีเดียว.
เสวียนหยวนที่ต่อสู้กับเซียนทั้งหกโดยที่ไม่เสียเปรียบแม้แต่น้อย,ต้องบอกได้เลยว่าเสวียนหยวนนั้นน่าเกรงขามมากมายขนาดใหน.
หลุมดำขนาดใหญ่ที่ขยายฉีกมิติดังลั่นใหญ่โตกว่าเดิมสามเท่า,เสวียนหยวนและมังกรทั้งหกที่ทำให้ขนาดของมันขยายใหญ่อีกครั้ง.
ผ่านมาหลายวัน,ดูเหมือนว่าที่มุมปากของเสวียนหยวนเวลานี้จะเริ่มมีโลหิตไหลซึมออกมา,ส่วนหกมังกรตอนนี้ยังปกติ.
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า,ร่างโลกต้นกำเนิดรึ?
เพียงแค่มังกรทมิฬสามตนก็เพียงพอสังหารเจ้าได้แล้ว,ทว่าตอนนี้พวกเรามีเวลาจำกัด,คงไม่ปล่อยให้เสียเวลาได้,พวกเราร่วมมือกัน!"มังกรตนหนึ่งที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
"โฮกกกกกกกกก"เหล่ามังกรที่คำรามออกมาพร้อมๆกัน.
เห็นได้อย่างชัดเจนว่า,มังกรทั้งหกเวลานี้กำลังจะจัดการเสวียนหยวน.
"ชิ!!!"เสวียนหยวนที่แค่นเสียงเย็นชา,มือขวาของเขาที่ทำมุทรา,พร้อมกับประทับไปที่บนหน้าผากของตัวเอง.
"เห็นการเคลื่อนไหวของเสวียนหยวนแล้ว,มังกรทั้งหกที่จดจ้องมองออกไปในทันที.
"จงเปิด!"
"จงเปิด!"
"จงเปิด!"
ที่ไกลออกไปนั้นเสวียนหยวนที่ตะโกนออกมาสามเสียงประสาน,เป็นเรื่องที่แปลกประหลาดเป็นอย่างมาก,เพราะว่าเสียงที่ดังออกมานั้นดูสั่นพ้องกัน,เป็นคนๆเดียวกันที่ตะโกนออกมาอย่างงั้นรึ?,ว่าแต่เสวียนหยวนกำลังทำอะไรอย่างงั้นรึ?
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น