Immortality Chapter 654 Ao Lie
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 654 อ้าวเลี่ย
Chapter 654 Ao Lie
"จงซาน?"เสวียนหยวนที่เผยท่าทางประหลาดใจ,หน้าผากที่ย่นเข้าหากันด้วยความจริงจัง.
ทำไมจงซานมาอยู่ที่นี่? เขาอยู่ในภพหยินไม่ใช่รึ?
ในอดีตนั้นเสวียนหยวนนับว่าติดหนี้บุญคุณจงซานครั้งใหญ่,ที่เกาะหงเพลิง,ด้วยการชี้แนะของจงซานเกี่ยวกับการจัดการความรู้สึก,ทำให้เขาสามารถทะลวงไปยังระดับสวรรค์แท้,และได้เป็นจ้าวตำหนักศาลาเทวะอย่างเป็นทางการ,แม้นว่าจงซานจะบอกว่าได้ตอบแทนเขาแล้ว,ทว่าก็ยังนับว่ามีบุญคุญเช่นเดิม.
"เจ้ามาอยู่ในภพหยินได้อย่างไร?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
เสวียนหยวนเองที่ชำเลืองมองจงซาน,แววตาที่เต็มไปด้วยความอัศจรรย์ใจ."เจ้าเองก็ไม่ได้อยู่ในภพหยินอย่างงั้นรึ?"
กับความสงสัยที่จงซานอยากรู้ว่าเสวียนหยวนมาอยู่ในภพหยินได้อย่างไร,เสวียนหยวนเองก็เหมือนกับจงซานที่สงสัยในตัวจงซานว่ามาอยู่ในภพหยินได้อย่างไรเช่นกัน,ทว่าทั้งสองราวกับรับว่านี้เป็นความลับอย่างหนึ่ง,จึงไม่มีใครที่จะตอบอะไรออกไป.
"ผู้นี้คือ?"ทันใดนั้นเสวียนหยวนที่ขมวดคิ้วจ้องมองไปยังหยินโหลวหรี่.
ต้องไม่ลืมว่า,เสวียนหยวนที่สัมผัสได้ถึงพลังที่แข็งแกร่งของหยินโหลวหรี่ได้,ดังนั้นจึงถือโอกาสเปลี่ยนหัวข้อในทันที.
แน่นอนจงซานเองก็ไม่ดื้อดึงสอบถามเรื่องที่เขามาภพหยินได้อย่างไรอีก,จึงถือโอกาสนี้เปลี่ยนเรื่องพูดไปด้วยเช่นกัน,"นี่คือจื่อจุ้นเผ่าพยัคฆ์รุ่นก่อน,หยินโหลวหรี่!"
"เจ้าคือหยินโหลวหรี่อย่างงั้นรึ?"เสวียนหยวนที่ขมวดคิ้วเผยท่าทางตื่นตะลึงออกมาเช่นเดียวกัน.
"คาดไม่ถึงเลยว่าเจ้าตำหนักศาลาเทวะจะรู้จักผู้น้อยด้วย."หยินโหลวหรี่ที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
"แล้วสองคนนี้ล่ะ?"เสวียนหยวนสอบถาม.
"พวกเราเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของฝ่าบาท!"เหว่ยไท่จงที่เอ่ยตอบในทันที,ส่วนเซียนเซิงซือเห็นชัดเจนว่าไม่ต้องการกล่าวอะไรออกมา.
เสวียนหยวนพยักหน้า.
"เจ้ามาอยู่ที่นี่?คงเหมือนกับในอดีต,ที่ทำหน้าที่เฝ้าแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ,ที่นี่คงมีภูติที่น่าพรั่นพรึงอยู่อย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ไม่!"เสวียนหยวนที่สูดหายใจลึก,ใบหน้าที่เปลี่ยนเป็นจริงจัง.
"โอ้ว?"จงซานที่ประหลาดใจเล็กน้อย,จากท่าทางของเสวียนหยวน,ดูเหมือนว่าสถานการณ์จะค่อนข้างหนักหนาทีเดียว.
"มีคนจากโลกใบใหญ่จะเดินทางมาที่นี่!"เสวียนหยวนที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"หืม?"
"เมื่อไม่นานมานี้,มีคนผู้หนึ่งได้เดินทางไปยังภพหยาง,ด้วยการใช้เส้นทางน้ำพุเหลืองแห่งนี้,ท้ายที่สุดก็ถูกข้าสังหารไป,ทว่า,จากหลักฐานที่ข้าได้มายังมีคนที่จะเดินทางมาอีก!"เสวียนหยวนที่สูดหายใจลึก.
"อะไร?สังหารแล้วรึ?"จงซานที่ดวงตาเบิกกว้า.เผยท่าทางอัศจรรย์ใจ.
"มีอะไรอย่างงั้นรึ?"เสวียนหยวนที่แสดงท่าทางสงสัยเล็กน้อย.
"เจ้าบอกว่ามีคนที่ต้องการเดินทางไปภพหยางจากสถานที่แห่งนี้อย่างงั้นรึ?"จงซานที่แสดงท่าทางประหลาดใจ.
"ใช่แล้ว!"เสวียนหยวนพยักหน้า.
"ทว่า,คนที่จะผ่านที่นี่ไปยังภพหยางบนเส้นทางน้ำพุเหลืองต้องเป็นเซียนไม่ใช่รึ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"เป็นเซียน,ทว่าเป็นเพียงเซียนมนุษย์,เป็นเซียนขั้นต้นเท่านั้น."เสวียนหยวนตอบ.
อย่างงั้นรึ?
จงซานที่พูดไม่ออกจ้องมองไปยังเสวียนหยวน,เซียนมนุษย์,ซึ่งมีเซียนศิลา,เซียนลึกล้ำ,เซียนปฐพีและเซียนสวรรค์,แม้ว่าระดับต้นที่สุด,จะเป็นเซียนศิลา,อย่างน้อยก็มีระดับเก้าสวรรค์แท้ขั้นปลาย.
กับยอดฝีมือที่น่าเกรงขามเช่นนั้น,เสวียนหยวนสามารถสังหารได้อย่างงั้นรึ?
ไม่มีทาง?
เสวียนหยวนที่ทะลวงระดับสวรรค์แท้ยังไม่ถึงร้อยปี?
แต่กับสังหารเซียนได้อย่างงั้นรึ? ไม่สมเหตุสมผลแม้แต่น้อย.
เห็นท่าทางสงสัยของจงซานแล้ว,เสวียนหยวนที่ส่ายหน้าไปมาพร้อมกับเผยยิ้ม,"คนของตำหนักศาลาเทวะนั้นแตกต่างจากแดนเทวะอื่นๆ!"
แตกต่างอย่างงั้นรึ?
แตกต่างแต่ไม่คิดว่าจะเกินจริงขนาดนี้!
แม้ว่าในใจของจงซานจะไม่อยากเชื่อ,แต่ก็ไม่ได้สอบถามต่ออีก,ทำแค่เพียงพยักหน้ารับ.
ตำหนักศาลาเทวะจะเกินจริงไปหรือไม่?
ไม่ใช่ว่าทะลวงผ่านระดับสวรรค์แท้ได้ไม่ถึงร้อยปี,แต่กับก้าวหน้าขนาดนั้นเลยรึ?
"ว่าแต่,ทำไมเจ้าเดินทางมาที่นี่ล่ะ?"เสวียนหยวนที่ขมวดคิ้วไปมาสอบถาม.
จงซานขณะที่จะตอบออกไป,ทันใดนั้น,ดวงตาของเขาก็เปล่งประกาย,จ้องมองไปยังเสวียนหยวน.
"มีอะไรอย่างงั้นรึ?"เสวียนหยวนที่ขมวดคิ้วไปมา,เห็นท่าทางของจงซานที่แปลกประหลาด.
จงซานที่ส่ายหน้าไปมาฝืนยิ้มออกมาแล้วกล่าวออกไปว่า,"ดูเหมือนว่าข้าจะนึกอะไรได้."
"หืม?"
"ดูเหมือนว่าเจ้าจะคุ้นเคยกับคนตระกูลเทียนในนรกหมื่นจั้งแห่งนี้อย่างงั้นรึ?"จงซานที่ชำเลืองมองไปยังเสวียนหยวน.
"รู้จัก,ทว่าไม่คุ้นเคย,เจตจำนงของพวกเขานั้น,ไม่พ้องกับศาลาเทวะของข้า,กับสิ่งที่พวกเขาทำอยู่,เพียงแค่ข้าเห็นยังรู้สึกไม่ค่อยดีนัก! ว่าแต่มีเรื่องอะไรอย่างงั้นรึ?"เสวียนหยวนที่จ้องมองไปยังจงซาน.
"ไม่คุ้นเคยอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
จงซานที่จ้องมองไปยังเสวียนหยวน,พร้อมกับแสดงท่าทางจริงจังแล้วกล่าวออกมาว่า,"เจ้ารู้จัก,บ่อคลื่นสงบของตระกูลเทียนหรือไม่?"
"บ่อคลื่นสงบอย่างงั้นรึ?"เสวียนหยวนที่แสดงท่าทางสงสัยเล็กน้อย.เห็นได้ชัดเจนว่าเขาก็ไม่รู้จัก.
แน่นอน,ว่าแม้แต่ในภพหยางยังมีคนทีรู้จักน้อยยิ่งนัก,แล้วคนภพหยางจะรู้อย่างงั้นรึ?
"มีผู้เยาว์ของตระกูลเทียนผู้หนึ่ง,เดินทางมายังเส้นทางน้ำพุเหลืองและรวบรวมเหล่าภูติที่มาจากภพหยาง,มีคนของครอบครัวข้าคนหนึ่ง,ถูกจับตัวไปยังบ่อคลื่นสงบ!"จงซานที่จ้องมองไปยังเสวียนหยวน.
เป็นความจริง,หลังจากที่ได้ยินคำพูดของจงซาน,เสวียนหยวนถึงกับต้องเงยหน้าขึ้นทันที,แววตาที่ประหลาดใจขึ้นมา.แสดงท่าทางลนลานเช่นกัน.
"ไม่รู้ว่าเรื่องนี้เป็นประโยชน์หรือไม่,หรือว่าเจ้าเองก็มีเรื่องอะไรด้วย!"จงซานที่กล่าวออกมาเบาๆ.
เสวียนหยวนที่สูดหายใจลึก,ขมวดคิ้วไปมา,จากนั้นก็หรี่ตาจ้องมองและกล่าวว่า,"บ่อคลื่นสงบรึ?
หากว่าเป็นจริงดังที่เจ้ากล่าว,ข้าเองก็ต้องการไปตรวจสอบเช่นกัน."
"หืม? ไปดูบ่อคลื่นสงบอย่างงั้นรึ?
หรือว่าเจ้า...."จงซานสอบถาม.
ในอดีตนั้นเสวียนหยวนที่มีความรักความผูกพัน,สตรีของเขาที่ตกตายไป,แน่นอนว่าจะต้องกลายเป็นภูติแน่,ทว่าเขาที่ค้นหาไปทั่วภพหยินแล้ว,แต่กับไม่พบกับภูติสตรีของเขาเลย,ดังนั้นการที่มาพบกับจงซานก็นับว่าโชคดีไม่น้อย,คาดไม่ถึงเลยว่า,จะเป็นประโยชน์กับเขาด้วย.
"นางจะต้องกลายเป็นภูติอย่างแน่นอน,นางที่เข้ามายังภพหยิน,นอกจากนี้อาจจะถูกจับตัวไประหว่างเส้นทางน้ำพุเหลือง,ข้ารอคอยนางอยู่ที่นี่นานแล้ว,หากแต่ไม่เคยพบนางเลย,ข้าคิดว่าระหว่างเส้นทางน้ำพุเหลืองนั้นจะต้องเกิดอะไรขึ้นแน่,ตอนนี้หากเป็นดังที่เจ้ากล่าว,ก็มีความเป็นไปได้เช่นกัน."เสวียนหยวนที่หรี่ตาแสดงท่าทางจริงจัง.
"งั้นเจ้าจะไปตระกูลเทียนกับพวกเราหรือไม่?"จงซานที่กล่าวออกมา.
"ไว้ข้าจัดการคนจากโลกใบใหญ่ที่เดินทางมาก่อน,ข้าจะต้องไปอย่างแน่นอน."เสวียนหยวนที่กล่าวออกมาด้วยเสียงที่เคร่งขรึม.
"ถ้าเป็นเช่นนั้น,พวกเราจะล่วงหน้าไปก่อน,หากว่าได้ข่าวอะไร,จะแจ้งเจ้ามาก็แล้วกัน!"
"ขอบคุณ!"
ไม่ต้องกล่าวอะไรอีกต่อไป,จงซานที่นำพวกอีกสามคนบินจากยอดเขาดังกล่าว,มุ่งตรงไปยังทิศทางของตระกูลเทียนโดยมีเหว่ยไท่จงนำทาง,เสวียนหยวนกลับมานั่งสมาธิ,เหมือนกับก่อนหน้านี้อีกครั้ง.
กลุ่มของจงซาน,ที่บินมาอีกครึ่งวัน.
"ไม่ได้การ!"หยินโหลวหรี่ที่เอ่ยออกมาในทันที.
"มีปัญหาอะไรอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกไปด้วยความสงสัย.
"ข้าสัมผัสได้ว่ามีคนมากกว่าหนึ่งคนที่มุ่งไปยังทิศทางของน้ำพุเหลือง."หยินโหลวหรี่ที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"มากกว่าหนึ่ง?เซียนรึ?"จงซานที่กำลังคิดอะไรบางอย่าง.
"ฝ่าบาท,พวกเราควรทำอย่างไร?"เหว่ยไท่จงที่สอบถามออกมาทันที.
"กลับไป,หากว่าพวกเราช่วยเสวียนหยวนจัดการเซียนได้อย่างราบรื่น,พวกเราเดินทางไปยังตระกูลเทียนครานี้,จะได้มีพันธะมิตรที่แข็งแกร่งมาด้วย!"จงซานที่กล่าวอย่างจริงจัง.
"อืม!"ทุกคนพยักหน้า.
จากนั้นพวกเขาก็มุ่งตรงกลับไปยังเส้นทางเดิมไปยังน้ำพุเหลือง,ขณะที่สามารถมองเห็นพื้นที่ไกลออกไปนั้น,มีคนปรากฏอยู่ก็หยุดรอดูท่าที.
ที่ตำแหน่งเดิมที่เสวียนหยวนอยู่.
เสวียนหยวนที่นั่งสมาธิอยู่บนยอดเขาก่อนหน้านี้,ทว่าที่ด้านหน้าเขานั้น,มีชายในชุดสีต่างๆหกคน,แต่ละคนท่าทางแตกต่างกัน,แววตาของพวกเขานั้นเต็มไปด้วยความอหังการ,ที่ด้านหน้าคนหนึ่ง,ที่ดุดัน,เต็มไปด้วยจิตสังหารที่รุนแรง.
"อ้าวเลี่ย?"หยินโหลวหรี่ที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"อ้าวเลี่ย?"เซียนเซิงซือที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางสงสัย.
"เซียนที่เป็นผู้นำนั่น,คืออ้าวเลี่ย,ก่อนหน้านี้คือจื่อจุ้นเผ่ามังกร,หลังจากที่ถูกผลักให้ออกไปจากโลกใบเล็กด้วยฝีมือของตี้เสวียนชา,เขากลับมาได้อย่างไร?"หยินโหลวหรี่ที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"อ้าวเลี่ย?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา,เขากลับมาทำอะไรกัน?
"ตำหนักศาลาเทวะ? มีเรื่องอะไร?"อ้าวเลี่ยแค่นเสียงเหยียดหยัน.
"จื่อจุ้นอ้าว,ขอแนะนำอย่างสุภาพ,โปรดกลับไปเถอะ,กับการมาในครั้งนี้,ข้าสามารถทำเป็นไม่เห็นได้."เสวียนหยวนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ทำเป็นไม่เห็น? ให้ข้ากลับไปรึ?
เจ้ามีปัญญาขวางข้าอย่างงั้นรึ? ในอดีตที่ข้าเป็นเซียนนั้น,เจ้ายังไม่ได้เป็นแม้แต่ไรฝุ่น!"อ้าวเลี่ยที่กล่าวอย่างเหยียดหยัน.
"ก็ลองดู!"เสวียนหยวนกล่าวออกมาด้วยเสียงที่เย็นชา.
อ้าวเลี่ยที่กำลังจะกล่าวอะไรบางอย่าง,คนผู้หนึ่งที่กล่าวออกมาเบาๆ,"พี่เลี่ย,ต้องรู้ด้วยว่าพวกเรามาทำอะไร!"
ได้ยินคำพูดของคนด้านหลังกล่าวเตือน,อ้าวเลี่ยที่พยักหน้า,สูดหายใจลึกระงับอารมณ์,"ข้าต้องการไปยังทะเลตะวันออกเพื่อนำของสิ่งหนึ่งกลับ,จากนั้นจะรีบกลับทันที!"
"โลกใบเล็กมีกฎเกณฑ์ของโลกใบเล็ก,ในเมื่อออกจากโลกใบเล็กไปแล้ว,ก็ไม่ใช่คนของโลกใบเล็กอีกต่อไป,เชิญกลับ!"เสวียนหยวนกล่าวปฏิเสธอย่างเย็นชา.
"ชิ!!!"
ชายในชุดสีดำที่อารมณ์ร้อน,แค่นเสียงเย็นชา,ร่างกายที่เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว,ฝ่ามือที่ฟาดตรงไปยังร่างของเสวียนหยวน,เสวียนหยวนที่ไม่ขยับ,ดวงตาทั้งสองข้างของเขายังคงหลับอยู่.
ทว่าเกิดเรื่องที่แปลกประหลาดขึ้นทันที,เสวียนหยวนที่นั่งสมาธิอยู่เช่นเดิม,ทว่าที่กลางอากาศ,ได้ปรากฏเป็นภาพเงาของเสวียนหยวนขึ้น,ภาพเงานั่นเหมือนร่างจริงเป็นอย่างมาก,พร้อมกับปล่อยฝ่ามือเข้าปะทะคนในชุดดำทันที.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมม"
เกิดระเบิดเสียงดังสนั่นกึกก้อง,พลังที่มากมายน่าเกรงขาม,เกิดเป็นสนามพลังขนาดใหญ่,หลุมดำหมื่นจั้งที่ปรากฏขึ้นทันที,มิติที่สั่งสะเทือนอย่างรุนแรง,ทำให้เหล่าภูติมากมายที่อยู่ใกล้ๆตกตายไปในทันที.
ชายในชุดสีดำที่ลอยละลิ่วออกไป,ส่วนภาพเงาเสวียนหยวนเองก็แตะสลายหายไปเช่นกัน.
"ทักษะของตำหนักศาลาเทวะนั้นไม่ธรรมดาจริงๆ,แข็งแกร่งจนไม่สามารถวัดได้!"หยินโหลวหรี่ที่จ้องมองไปยังเสวียนหยวนที่ยังคงนั่งสมาธิอยู่.
"เจ้าคิดว่าลำพังแค่เจ้า,จะขวางพวกเราทั้งหกได้อย่างงั้นรึ?"อ้าวเลี่ยที่กล่าวด้วยเสียงที่ดูแคลน.
เสวียนหยวนไม่ได้กล่าวอะไรออกไป,ทว่าผมยาวของเขาที่ราบเรียบนั้น,ทันใดนั้นก็เปล่งประกายแสงสว่างจ้าปกคลุม,ร่างของเสวียนหยวนที่ดูลางเลือน,ราวกับเป็นภาพลวงตา.
ในเวลาเดียวกัน,เมฆสีขาวบนท้องฟ้าก็ปรากฏขึ้น,เมฆสีขาวที่เปล่งประกายแสงสีขาว,ราวกับแสงศักดิ์สิทธิ์,ในเวลาเดียวกัน,ก็ปรากฏเป็นประกายแสงที่เหมือนขนนกสีขาวค่อยๆล่วงหล่นลงมาจากท้องฟ้าทันที.
"ทักษะเทียนรึ?"ชายคนที่ปล่อยฝ่ามือก่อนหน้านี้กล่าวเหยียดหยัน.
"ไม่ใช่ทักษะเทียน,นี่คือทักษะเฉพาะของตำหนักศาลาเทวะ,ม่านแสงศักดิ์สิทธิ์."อ้าวเลี่ยส่ายหน้าไปมา.
"นี่คือ?"ชายในชุดสีดำที่ตื่นตกใจจ้องมองไปยังเสวียนหยวน,เพราะว่าร่างของเสวียนหยวนที่เปลี่ยนไป.
ที่ด้านหลังเสวียนหยวนนั้น,ปรากฏแสงที่ระเบิดออกมาสองข้างจากด้านหลัง,ปรากฏเป็นปีกสีขาวขนาดใหญ่,ปีกที่ยืดยาวออกไป,ข้างล่ะสิบเมตร,พร้อมกับสะบัดไปมาอย่างรวดเร็ว.
ดวงตาของเสวียนหยวนที่ลืมขึ้นมาทันที,ดวงตาสีเงินที่ราวกับว่ามีอำนาจของสวรรค์,ดวงตาที่เป็นวิถีสวรรค์ทรงพลังไร้ความปราณี.
ปีกสีขาว,และดวงตาวิถีสวรรค์อย่างงั้นรึ?
อ้าวเลี่ยนและคนอื่นๆ,ที่สูดหายใจที่เย็นเยือบเข้ามา.
"พี่เลี่ย,นี่หมายความว่าอย่างไร?"ชายชุดสีดำที่ขมวดคิ้วไปมา.
"คนของตำหนักศาลาเทวะ,สร้างร่างโลกต้นกำเนิด?
คาดไม่ถึงเลยว่าคนรุ่นหลังของตำหนักศาลาเทวะจะสามารถสร้างร่างโลกต้นกำเนิดได้?"อ้าวเลี่ยที่สูดหายใจที่เย็นเยือบเข้ามา.
"ร่างโลกต้นกำเนิด? จะเป็นไปได้อย่างไร?
ร่างปราชญ์จะมาปรากฏในโลกใบเล็กได้อย่างไร?"ชายในชุดสีดำที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ไม่มีปัญหา,ร่างโลกต้นกำเนิดอย่างงั้นรึ? อย่างไรก็ตามเขาจะสามารถต้านหกเซียนปฐพีได้อย่างไร,หากว่าพวกเราได้ร่างโลกต้นกำเนิดมาล่ะก็,นี่คือสมบัติโดยแท้,พวกเราช่วยกันสังหารร่างโลกต้นกำเนิด,เลือดเนื้อของเขายังสามารถนำมา
หลอมสร้างเซียนฉีได้อีกด้วย!"ชายในชุดสีดำอีกคนที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
Chapter 654 Ao Lie
敖烈
อ้าวเลี่ย
"จงซาน?"เสวียนหยวนที่เผยท่าทางประหลาดใจ,หน้าผากที่ย่นเข้าหากันด้วยความจริงจัง.
ทำไมจงซานมาอยู่ที่นี่? เขาอยู่ในภพหยินไม่ใช่รึ?
ในอดีตนั้นเสวียนหยวนนับว่าติดหนี้บุญคุณจงซานครั้งใหญ่,ที่เกาะหงเพลิง,ด้วยการชี้แนะของจงซานเกี่ยวกับการจัดการความรู้สึก,ทำให้เขาสามารถทะลวงไปยังระดับสวรรค์แท้,และได้เป็นจ้าวตำหนักศาลาเทวะอย่างเป็นทางการ,แม้นว่าจงซานจะบอกว่าได้ตอบแทนเขาแล้ว,ทว่าก็ยังนับว่ามีบุญคุญเช่นเดิม.
"เจ้ามาอยู่ในภพหยินได้อย่างไร?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
เสวียนหยวนเองที่ชำเลืองมองจงซาน,แววตาที่เต็มไปด้วยความอัศจรรย์ใจ."เจ้าเองก็ไม่ได้อยู่ในภพหยินอย่างงั้นรึ?"
กับความสงสัยที่จงซานอยากรู้ว่าเสวียนหยวนมาอยู่ในภพหยินได้อย่างไร,เสวียนหยวนเองก็เหมือนกับจงซานที่สงสัยในตัวจงซานว่ามาอยู่ในภพหยินได้อย่างไรเช่นกัน,ทว่าทั้งสองราวกับรับว่านี้เป็นความลับอย่างหนึ่ง,จึงไม่มีใครที่จะตอบอะไรออกไป.
"ผู้นี้คือ?"ทันใดนั้นเสวียนหยวนที่ขมวดคิ้วจ้องมองไปยังหยินโหลวหรี่.
ต้องไม่ลืมว่า,เสวียนหยวนที่สัมผัสได้ถึงพลังที่แข็งแกร่งของหยินโหลวหรี่ได้,ดังนั้นจึงถือโอกาสเปลี่ยนหัวข้อในทันที.
แน่นอนจงซานเองก็ไม่ดื้อดึงสอบถามเรื่องที่เขามาภพหยินได้อย่างไรอีก,จึงถือโอกาสนี้เปลี่ยนเรื่องพูดไปด้วยเช่นกัน,"นี่คือจื่อจุ้นเผ่าพยัคฆ์รุ่นก่อน,หยินโหลวหรี่!"
"เจ้าคือหยินโหลวหรี่อย่างงั้นรึ?"เสวียนหยวนที่ขมวดคิ้วเผยท่าทางตื่นตะลึงออกมาเช่นเดียวกัน.
"คาดไม่ถึงเลยว่าเจ้าตำหนักศาลาเทวะจะรู้จักผู้น้อยด้วย."หยินโหลวหรี่ที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
"แล้วสองคนนี้ล่ะ?"เสวียนหยวนสอบถาม.
"พวกเราเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของฝ่าบาท!"เหว่ยไท่จงที่เอ่ยตอบในทันที,ส่วนเซียนเซิงซือเห็นชัดเจนว่าไม่ต้องการกล่าวอะไรออกมา.
เสวียนหยวนพยักหน้า.
"เจ้ามาอยู่ที่นี่?คงเหมือนกับในอดีต,ที่ทำหน้าที่เฝ้าแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ,ที่นี่คงมีภูติที่น่าพรั่นพรึงอยู่อย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ไม่!"เสวียนหยวนที่สูดหายใจลึก,ใบหน้าที่เปลี่ยนเป็นจริงจัง.
"โอ้ว?"จงซานที่ประหลาดใจเล็กน้อย,จากท่าทางของเสวียนหยวน,ดูเหมือนว่าสถานการณ์จะค่อนข้างหนักหนาทีเดียว.
"มีคนจากโลกใบใหญ่จะเดินทางมาที่นี่!"เสวียนหยวนที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"หืม?"
"เมื่อไม่นานมานี้,มีคนผู้หนึ่งได้เดินทางไปยังภพหยาง,ด้วยการใช้เส้นทางน้ำพุเหลืองแห่งนี้,ท้ายที่สุดก็ถูกข้าสังหารไป,ทว่า,จากหลักฐานที่ข้าได้มายังมีคนที่จะเดินทางมาอีก!"เสวียนหยวนที่สูดหายใจลึก.
"อะไร?สังหารแล้วรึ?"จงซานที่ดวงตาเบิกกว้า.เผยท่าทางอัศจรรย์ใจ.
"มีอะไรอย่างงั้นรึ?"เสวียนหยวนที่แสดงท่าทางสงสัยเล็กน้อย.
"เจ้าบอกว่ามีคนที่ต้องการเดินทางไปภพหยางจากสถานที่แห่งนี้อย่างงั้นรึ?"จงซานที่แสดงท่าทางประหลาดใจ.
"ใช่แล้ว!"เสวียนหยวนพยักหน้า.
"ทว่า,คนที่จะผ่านที่นี่ไปยังภพหยางบนเส้นทางน้ำพุเหลืองต้องเป็นเซียนไม่ใช่รึ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"เป็นเซียน,ทว่าเป็นเพียงเซียนมนุษย์,เป็นเซียนขั้นต้นเท่านั้น."เสวียนหยวนตอบ.
อย่างงั้นรึ?
จงซานที่พูดไม่ออกจ้องมองไปยังเสวียนหยวน,เซียนมนุษย์,ซึ่งมีเซียนศิลา,เซียนลึกล้ำ,เซียนปฐพีและเซียนสวรรค์,แม้ว่าระดับต้นที่สุด,จะเป็นเซียนศิลา,อย่างน้อยก็มีระดับเก้าสวรรค์แท้ขั้นปลาย.
กับยอดฝีมือที่น่าเกรงขามเช่นนั้น,เสวียนหยวนสามารถสังหารได้อย่างงั้นรึ?
ไม่มีทาง?
เสวียนหยวนที่ทะลวงระดับสวรรค์แท้ยังไม่ถึงร้อยปี?
แต่กับสังหารเซียนได้อย่างงั้นรึ? ไม่สมเหตุสมผลแม้แต่น้อย.
เห็นท่าทางสงสัยของจงซานแล้ว,เสวียนหยวนที่ส่ายหน้าไปมาพร้อมกับเผยยิ้ม,"คนของตำหนักศาลาเทวะนั้นแตกต่างจากแดนเทวะอื่นๆ!"
แตกต่างอย่างงั้นรึ?
แตกต่างแต่ไม่คิดว่าจะเกินจริงขนาดนี้!
แม้ว่าในใจของจงซานจะไม่อยากเชื่อ,แต่ก็ไม่ได้สอบถามต่ออีก,ทำแค่เพียงพยักหน้ารับ.
ตำหนักศาลาเทวะจะเกินจริงไปหรือไม่?
ไม่ใช่ว่าทะลวงผ่านระดับสวรรค์แท้ได้ไม่ถึงร้อยปี,แต่กับก้าวหน้าขนาดนั้นเลยรึ?
"ว่าแต่,ทำไมเจ้าเดินทางมาที่นี่ล่ะ?"เสวียนหยวนที่ขมวดคิ้วไปมาสอบถาม.
จงซานขณะที่จะตอบออกไป,ทันใดนั้น,ดวงตาของเขาก็เปล่งประกาย,จ้องมองไปยังเสวียนหยวน.
"มีอะไรอย่างงั้นรึ?"เสวียนหยวนที่ขมวดคิ้วไปมา,เห็นท่าทางของจงซานที่แปลกประหลาด.
จงซานที่ส่ายหน้าไปมาฝืนยิ้มออกมาแล้วกล่าวออกไปว่า,"ดูเหมือนว่าข้าจะนึกอะไรได้."
"หืม?"
"ดูเหมือนว่าเจ้าจะคุ้นเคยกับคนตระกูลเทียนในนรกหมื่นจั้งแห่งนี้อย่างงั้นรึ?"จงซานที่ชำเลืองมองไปยังเสวียนหยวน.
"รู้จัก,ทว่าไม่คุ้นเคย,เจตจำนงของพวกเขานั้น,ไม่พ้องกับศาลาเทวะของข้า,กับสิ่งที่พวกเขาทำอยู่,เพียงแค่ข้าเห็นยังรู้สึกไม่ค่อยดีนัก! ว่าแต่มีเรื่องอะไรอย่างงั้นรึ?"เสวียนหยวนที่จ้องมองไปยังจงซาน.
"ไม่คุ้นเคยอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
จงซานที่จ้องมองไปยังเสวียนหยวน,พร้อมกับแสดงท่าทางจริงจังแล้วกล่าวออกมาว่า,"เจ้ารู้จัก,บ่อคลื่นสงบของตระกูลเทียนหรือไม่?"
"บ่อคลื่นสงบอย่างงั้นรึ?"เสวียนหยวนที่แสดงท่าทางสงสัยเล็กน้อย.เห็นได้ชัดเจนว่าเขาก็ไม่รู้จัก.
แน่นอน,ว่าแม้แต่ในภพหยางยังมีคนทีรู้จักน้อยยิ่งนัก,แล้วคนภพหยางจะรู้อย่างงั้นรึ?
"มีผู้เยาว์ของตระกูลเทียนผู้หนึ่ง,เดินทางมายังเส้นทางน้ำพุเหลืองและรวบรวมเหล่าภูติที่มาจากภพหยาง,มีคนของครอบครัวข้าคนหนึ่ง,ถูกจับตัวไปยังบ่อคลื่นสงบ!"จงซานที่จ้องมองไปยังเสวียนหยวน.
เป็นความจริง,หลังจากที่ได้ยินคำพูดของจงซาน,เสวียนหยวนถึงกับต้องเงยหน้าขึ้นทันที,แววตาที่ประหลาดใจขึ้นมา.แสดงท่าทางลนลานเช่นกัน.
"ไม่รู้ว่าเรื่องนี้เป็นประโยชน์หรือไม่,หรือว่าเจ้าเองก็มีเรื่องอะไรด้วย!"จงซานที่กล่าวออกมาเบาๆ.
เสวียนหยวนที่สูดหายใจลึก,ขมวดคิ้วไปมา,จากนั้นก็หรี่ตาจ้องมองและกล่าวว่า,"บ่อคลื่นสงบรึ?
หากว่าเป็นจริงดังที่เจ้ากล่าว,ข้าเองก็ต้องการไปตรวจสอบเช่นกัน."
"หืม? ไปดูบ่อคลื่นสงบอย่างงั้นรึ?
หรือว่าเจ้า...."จงซานสอบถาม.
ในอดีตนั้นเสวียนหยวนที่มีความรักความผูกพัน,สตรีของเขาที่ตกตายไป,แน่นอนว่าจะต้องกลายเป็นภูติแน่,ทว่าเขาที่ค้นหาไปทั่วภพหยินแล้ว,แต่กับไม่พบกับภูติสตรีของเขาเลย,ดังนั้นการที่มาพบกับจงซานก็นับว่าโชคดีไม่น้อย,คาดไม่ถึงเลยว่า,จะเป็นประโยชน์กับเขาด้วย.
"นางจะต้องกลายเป็นภูติอย่างแน่นอน,นางที่เข้ามายังภพหยิน,นอกจากนี้อาจจะถูกจับตัวไประหว่างเส้นทางน้ำพุเหลือง,ข้ารอคอยนางอยู่ที่นี่นานแล้ว,หากแต่ไม่เคยพบนางเลย,ข้าคิดว่าระหว่างเส้นทางน้ำพุเหลืองนั้นจะต้องเกิดอะไรขึ้นแน่,ตอนนี้หากเป็นดังที่เจ้ากล่าว,ก็มีความเป็นไปได้เช่นกัน."เสวียนหยวนที่หรี่ตาแสดงท่าทางจริงจัง.
"งั้นเจ้าจะไปตระกูลเทียนกับพวกเราหรือไม่?"จงซานที่กล่าวออกมา.
"ไว้ข้าจัดการคนจากโลกใบใหญ่ที่เดินทางมาก่อน,ข้าจะต้องไปอย่างแน่นอน."เสวียนหยวนที่กล่าวออกมาด้วยเสียงที่เคร่งขรึม.
"ถ้าเป็นเช่นนั้น,พวกเราจะล่วงหน้าไปก่อน,หากว่าได้ข่าวอะไร,จะแจ้งเจ้ามาก็แล้วกัน!"
"ขอบคุณ!"
ไม่ต้องกล่าวอะไรอีกต่อไป,จงซานที่นำพวกอีกสามคนบินจากยอดเขาดังกล่าว,มุ่งตรงไปยังทิศทางของตระกูลเทียนโดยมีเหว่ยไท่จงนำทาง,เสวียนหยวนกลับมานั่งสมาธิ,เหมือนกับก่อนหน้านี้อีกครั้ง.
กลุ่มของจงซาน,ที่บินมาอีกครึ่งวัน.
"ไม่ได้การ!"หยินโหลวหรี่ที่เอ่ยออกมาในทันที.
"มีปัญหาอะไรอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกไปด้วยความสงสัย.
"ข้าสัมผัสได้ว่ามีคนมากกว่าหนึ่งคนที่มุ่งไปยังทิศทางของน้ำพุเหลือง."หยินโหลวหรี่ที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"มากกว่าหนึ่ง?เซียนรึ?"จงซานที่กำลังคิดอะไรบางอย่าง.
"ฝ่าบาท,พวกเราควรทำอย่างไร?"เหว่ยไท่จงที่สอบถามออกมาทันที.
"กลับไป,หากว่าพวกเราช่วยเสวียนหยวนจัดการเซียนได้อย่างราบรื่น,พวกเราเดินทางไปยังตระกูลเทียนครานี้,จะได้มีพันธะมิตรที่แข็งแกร่งมาด้วย!"จงซานที่กล่าวอย่างจริงจัง.
"อืม!"ทุกคนพยักหน้า.
จากนั้นพวกเขาก็มุ่งตรงกลับไปยังเส้นทางเดิมไปยังน้ำพุเหลือง,ขณะที่สามารถมองเห็นพื้นที่ไกลออกไปนั้น,มีคนปรากฏอยู่ก็หยุดรอดูท่าที.
ที่ตำแหน่งเดิมที่เสวียนหยวนอยู่.
เสวียนหยวนที่นั่งสมาธิอยู่บนยอดเขาก่อนหน้านี้,ทว่าที่ด้านหน้าเขานั้น,มีชายในชุดสีต่างๆหกคน,แต่ละคนท่าทางแตกต่างกัน,แววตาของพวกเขานั้นเต็มไปด้วยความอหังการ,ที่ด้านหน้าคนหนึ่ง,ที่ดุดัน,เต็มไปด้วยจิตสังหารที่รุนแรง.
"อ้าวเลี่ย?"หยินโหลวหรี่ที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"อ้าวเลี่ย?"เซียนเซิงซือที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางสงสัย.
"เซียนที่เป็นผู้นำนั่น,คืออ้าวเลี่ย,ก่อนหน้านี้คือจื่อจุ้นเผ่ามังกร,หลังจากที่ถูกผลักให้ออกไปจากโลกใบเล็กด้วยฝีมือของตี้เสวียนชา,เขากลับมาได้อย่างไร?"หยินโหลวหรี่ที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"อ้าวเลี่ย?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา,เขากลับมาทำอะไรกัน?
........
"ตำหนักศาลาเทวะ? มีเรื่องอะไร?"อ้าวเลี่ยแค่นเสียงเหยียดหยัน.
"จื่อจุ้นอ้าว,ขอแนะนำอย่างสุภาพ,โปรดกลับไปเถอะ,กับการมาในครั้งนี้,ข้าสามารถทำเป็นไม่เห็นได้."เสวียนหยวนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ทำเป็นไม่เห็น? ให้ข้ากลับไปรึ?
เจ้ามีปัญญาขวางข้าอย่างงั้นรึ? ในอดีตที่ข้าเป็นเซียนนั้น,เจ้ายังไม่ได้เป็นแม้แต่ไรฝุ่น!"อ้าวเลี่ยที่กล่าวอย่างเหยียดหยัน.
"ก็ลองดู!"เสวียนหยวนกล่าวออกมาด้วยเสียงที่เย็นชา.
อ้าวเลี่ยที่กำลังจะกล่าวอะไรบางอย่าง,คนผู้หนึ่งที่กล่าวออกมาเบาๆ,"พี่เลี่ย,ต้องรู้ด้วยว่าพวกเรามาทำอะไร!"
ได้ยินคำพูดของคนด้านหลังกล่าวเตือน,อ้าวเลี่ยที่พยักหน้า,สูดหายใจลึกระงับอารมณ์,"ข้าต้องการไปยังทะเลตะวันออกเพื่อนำของสิ่งหนึ่งกลับ,จากนั้นจะรีบกลับทันที!"
"โลกใบเล็กมีกฎเกณฑ์ของโลกใบเล็ก,ในเมื่อออกจากโลกใบเล็กไปแล้ว,ก็ไม่ใช่คนของโลกใบเล็กอีกต่อไป,เชิญกลับ!"เสวียนหยวนกล่าวปฏิเสธอย่างเย็นชา.
"ชิ!!!"
ชายในชุดสีดำที่อารมณ์ร้อน,แค่นเสียงเย็นชา,ร่างกายที่เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว,ฝ่ามือที่ฟาดตรงไปยังร่างของเสวียนหยวน,เสวียนหยวนที่ไม่ขยับ,ดวงตาทั้งสองข้างของเขายังคงหลับอยู่.
ทว่าเกิดเรื่องที่แปลกประหลาดขึ้นทันที,เสวียนหยวนที่นั่งสมาธิอยู่เช่นเดิม,ทว่าที่กลางอากาศ,ได้ปรากฏเป็นภาพเงาของเสวียนหยวนขึ้น,ภาพเงานั่นเหมือนร่างจริงเป็นอย่างมาก,พร้อมกับปล่อยฝ่ามือเข้าปะทะคนในชุดดำทันที.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมม"
เกิดระเบิดเสียงดังสนั่นกึกก้อง,พลังที่มากมายน่าเกรงขาม,เกิดเป็นสนามพลังขนาดใหญ่,หลุมดำหมื่นจั้งที่ปรากฏขึ้นทันที,มิติที่สั่งสะเทือนอย่างรุนแรง,ทำให้เหล่าภูติมากมายที่อยู่ใกล้ๆตกตายไปในทันที.
ชายในชุดสีดำที่ลอยละลิ่วออกไป,ส่วนภาพเงาเสวียนหยวนเองก็แตะสลายหายไปเช่นกัน.
"ทักษะของตำหนักศาลาเทวะนั้นไม่ธรรมดาจริงๆ,แข็งแกร่งจนไม่สามารถวัดได้!"หยินโหลวหรี่ที่จ้องมองไปยังเสวียนหยวนที่ยังคงนั่งสมาธิอยู่.
"เจ้าคิดว่าลำพังแค่เจ้า,จะขวางพวกเราทั้งหกได้อย่างงั้นรึ?"อ้าวเลี่ยที่กล่าวด้วยเสียงที่ดูแคลน.
เสวียนหยวนไม่ได้กล่าวอะไรออกไป,ทว่าผมยาวของเขาที่ราบเรียบนั้น,ทันใดนั้นก็เปล่งประกายแสงสว่างจ้าปกคลุม,ร่างของเสวียนหยวนที่ดูลางเลือน,ราวกับเป็นภาพลวงตา.
ในเวลาเดียวกัน,เมฆสีขาวบนท้องฟ้าก็ปรากฏขึ้น,เมฆสีขาวที่เปล่งประกายแสงสีขาว,ราวกับแสงศักดิ์สิทธิ์,ในเวลาเดียวกัน,ก็ปรากฏเป็นประกายแสงที่เหมือนขนนกสีขาวค่อยๆล่วงหล่นลงมาจากท้องฟ้าทันที.
"ทักษะเทียนรึ?"ชายคนที่ปล่อยฝ่ามือก่อนหน้านี้กล่าวเหยียดหยัน.
"ไม่ใช่ทักษะเทียน,นี่คือทักษะเฉพาะของตำหนักศาลาเทวะ,ม่านแสงศักดิ์สิทธิ์."อ้าวเลี่ยส่ายหน้าไปมา.
"นี่คือ?"ชายในชุดสีดำที่ตื่นตกใจจ้องมองไปยังเสวียนหยวน,เพราะว่าร่างของเสวียนหยวนที่เปลี่ยนไป.
ที่ด้านหลังเสวียนหยวนนั้น,ปรากฏแสงที่ระเบิดออกมาสองข้างจากด้านหลัง,ปรากฏเป็นปีกสีขาวขนาดใหญ่,ปีกที่ยืดยาวออกไป,ข้างล่ะสิบเมตร,พร้อมกับสะบัดไปมาอย่างรวดเร็ว.
ดวงตาของเสวียนหยวนที่ลืมขึ้นมาทันที,ดวงตาสีเงินที่ราวกับว่ามีอำนาจของสวรรค์,ดวงตาที่เป็นวิถีสวรรค์ทรงพลังไร้ความปราณี.
ปีกสีขาว,และดวงตาวิถีสวรรค์อย่างงั้นรึ?
อ้าวเลี่ยนและคนอื่นๆ,ที่สูดหายใจที่เย็นเยือบเข้ามา.
"พี่เลี่ย,นี่หมายความว่าอย่างไร?"ชายชุดสีดำที่ขมวดคิ้วไปมา.
"คนของตำหนักศาลาเทวะ,สร้างร่างโลกต้นกำเนิด?
คาดไม่ถึงเลยว่าคนรุ่นหลังของตำหนักศาลาเทวะจะสามารถสร้างร่างโลกต้นกำเนิดได้?"อ้าวเลี่ยที่สูดหายใจที่เย็นเยือบเข้ามา.
"ร่างโลกต้นกำเนิด? จะเป็นไปได้อย่างไร?
ร่างปราชญ์จะมาปรากฏในโลกใบเล็กได้อย่างไร?"ชายในชุดสีดำที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ไม่มีปัญหา,ร่างโลกต้นกำเนิดอย่างงั้นรึ? อย่างไรก็ตามเขาจะสามารถต้านหกเซียนปฐพีได้อย่างไร,หากว่าพวกเราได้ร่างโลกต้นกำเนิดมาล่ะก็,นี่คือสมบัติโดยแท้,พวกเราช่วยกันสังหารร่างโลกต้นกำเนิด,เลือดเนื้อของเขายังสามารถนำมา
หลอมสร้างเซียนฉีได้อีกด้วย!"ชายในชุดสีดำอีกคนที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น