วันพฤหัสบดีที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2563

Immortality Chapter 652 In the past played remaining

Immortality Chapter 652 In the past played remaining

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 652  ลอกเลียนแผนการในอดีต.


Chapter 652 In the past played remaining
当年玩剩下的
  ลอกเลียนแผนการในอดีต.

จงซาน,เซียนเซิงซือ,หยินโหลวหรี่และเหว่ยไท่จง,สี่คนที่เดินทางตรงไปยังภาคกลางของภพหยินอย่างเร่งรีบ,นับตั้งแต่เดินทาง,ก็ผ่านมาหกเดือนแล้ว,พวกเขาหยุดพักเพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น,พวกเขาที่บินไม่หยุดตลอดครึ่งปีเลยทีเดียว,ตอนนี้ได้เข้ามาใกล้ยังพื้นที่นรกหมื่นจั้งแล้ว.



บรรยากาศรอบๆนรกหมื่นจั้งนั้น,ท้องฟ้าเต็มไปด้วยเมฆมากมาย,แสงดวงดวงตะวันไม่สามารถส่องผ่านได้เลย,ทว่า,แสงดวงจันทร์กับโผล่ออกมาให้เห็นเป็นระยะ,ที่นี่มีปราณหยินหนาแน่นเป็นอย่างมาก,ทำให้เหล่าภูติจากดินแดนที่ไกลออกไป,เหล่าภูติที่ยังไม่เปิดเชาว์,ต่างก็เดินทางมายังพื้นที่แห่งนี้โดยสัณชาติญาณ,แม้แต่ภูติที่เปิดเชาว์ปัญญาด้วยก็มีไม่น้อย,ต่างก็มาชุมนุมที่นี่,ดูเหมือนว่าสถานที่แห่งนี้จะเป็นพื้นที่อุดมสมบูรณ์สำหรับเหล่าภูติเลยทีเดียว.

มีซากศพของเหล่าสัตว์มากมาย,บรรยากาศที่อึมครึม,อีกากินศพต่างก็ส่งเสียงโหยหวน,สร้างความอึมครึมเสร้าสลดใจเมื่อเข้ามายังพื้นที่แห่งนี้.

สถานที่แห่งนี้ราวกับว่าเป็นพื้นที่ที่เป็นเวลากลางคืน,เป็นดินแดนที่แยกออกมากลายเป็นอีกโลกหนึ่งเลย.

ทันทีที่เข้ามาใกล้อาณาเขตนรกหมื่นจั้ง,จงซานก็หยุดสืบข่าวก่อนในทันที,แม้ว่าเหว่ยไท่จงจะเคยเดินทางมาก่อน,ทว่า ก็ต้องเข้าใจว่าจงซานนั้นยังต้องการข้อมูลเพิ่มอีก,ต้องไม่ลืมว่าการจะช่วยหยิงหลานนั้นเป็นเรื่องยากมาก,หากไม่เตรียมตัวให้ดี,เป็นไปไม่ได้ที่จะทำสำเร็จ,แน่นอนว่าพวกเขาต้องวางแผนการให้รัดกุมล่วงหน้าก่อนที่จะลงมือปฏิบัติการ.

จงซานที่ตระเวนไปรอบๆและได้พบเข้ากับเมืองๆหนึ่ง.

นี่คือเมืองในภพหยิน,ไม่ใช่เมืองของมนุษย์,ทว่าเป็นเมืองของภูติ,ที่นี่มีเผ่าโครงกระดูก,เผ่าภูติต่างๆ,ดูซับซ้อนเป็นอย่างมาก,ทว่าดูแปลกประหลาดอย่างคาดไม่ถึง,ดูเหมือนว่าร้านค้าส่วนมากกลับปิดทำการเกือบทั้งหมด.

"ฝ่าบาท,ก่อนหน้าที่ข้ามายังเมืองนี้,ร้านค้าต่างๆเปิดเป็นปรกติ,ดูเหมือนว่าจะมีอะไรผิดปรกติเกิดขึ้น!"เหว่ยไท่จงที่ส่ายหน้าไปมา.

"ปิศาจขูดเลือดขูดเนื้อ,พวกหน้าเลือด,พวกดูดเลือดเอ่ย!"ไม่รู้ว่าใครกันที่ส่งเสียงดังสนั่นกึกก้องดังขึ้นมาในทันที.

ทว่าผมถนนหนทางเองผู้คนมากมายต่างก็เบาบางแทบไม่มีคนเลยเช่นกัน.

"คนเหล่านี้เป็นบ้าอย่างงั้นรึ?"หยินโหลวหรี่ที่ขมวดคิ้วไปมา.

"ออกไป,สอบถามโรงเตี้ยมใกล้ๆก่อน!"จงซานกล่าวออกมาในทันที.

"อืม!"ทุกคนที่พยักหน้า.

หอการค้าต้าหรงที่เดินทางมาถึงภพหยินแล้วหากแต่ระยะเวลายังน้อยไปหน่อย,ทำให้สาขาของพวกเขายังมาไม่ถึงที่นี่,พวกเขาจึงต้องสอบถามคนรอบๆนี้แทน.

คนทั้งสี่ที่เดินทางไปยังโรงเตี้ยมแห่งหนึ่ง,สถานที่แห่งนี้วางเปล่า,ไม่มีแขกแม้แต่คนเดียว,มีเพียงเจ้าของร้านที่ดูเหมือนว่าใกล้สิ้นอายุไขแล้ว,ท่าทางเป็นทุกข์คับอกคับใจเป็นอย่างมาก.

"ทั้งสี่,มีสิ่งใดอะไรให้รับใช้!"ดวงตาของเถ้าแก่ที่เป็นประกายจ้องมองมายังกลุ่มของจงซาน.

ดวงตาทั้งสองข้าง,ที่ดูเหมือนว่าจะเปล่งประกายเต็มไปด้วยความตื่นเต้น,ราวกับว่าธุรกิจของเขาไม่ได้ให้บริการคนมานานแล้ว.

"อืม!"

เถ้าแก่ชรา,ที่เห็นคนทั้งสี่ราวกับผู้ทรงเกียรติที่ออกมาต้อนรับด้วยตัวเอง,"นายท่านทั้งสี่,ไม่รู้ว่าต้องการอะไร?หรือว่า.............."

เหว่ยไท่จงที่กล่าวตัดเถ้าแก่ในทันที,"จัดที่รับแขกที่ดีที่สุด!"

"ได้,ได้,ได้เลย!"ดวงตาของเถ้าแก่ที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น.

ดูเหมือนว่าเขาจะรอคอยมาหลายวันแล้ว,ท้ายที่สุดก็มีแขกสักที,ทำให้เถ้าแก่ตื่นเต้นเป็นธรรมดา.

"เถ้าแก่,ขอถามอะไรหน่อย,ที่ด้านนอกคนไปใหนกันหมด?"จงซานที่สอบถามออกไป.

"หืม,ทุกท่านมาจากด้านนอกสินะ!"เถ้าแก่ที่ฝืนยิ้มออกมา.

"หืม?"

"เรื่องนี้จะต้องเอ่ยถึงเซิ่งซ่างราชวงศ์ของพวกเรากับตระกูลเทียนที่เป็นศัตรูกัน."เถ้าแก่ร้านที่สายหน้าไปมา.

"เอ๊ะ? ช้าก่อน,เจ้าบอกว่าเซิ่งซ่างอย่างงั้นรึ? ไม่ใช่ว่านี่คือราชวงศ์ราชันย์หรอกรึ? หากแต่มีเซิ่งซ่างอย่างงั้นรึ?"จงซานที่อุทานออกมาด้วยความประหลาดใจ.

"ที่นี่คือราชวงศ์ราชันย์,ราชวงศ์ราชันย์ซิงโต่ว,ทว่าแปดเดือนที่แล้ว,พวกเราเพิ่งรู้ว่าราชวงศ์ราชันย์ซิ่งโต่วเดิมทีเป็นเมืองของราชวงศ์สวรรค์ต้าเหยี่ยนมาก่อน,หรือกล่าวได้ว่าก่อนหน้านี้ที่ตระกูลเทียนและราชวงศ์สวรรค์ต้าเหยียนจะรบกัน,เขาได้ส่งไท่จื่อมาเปิดราชวงศ์ราชันย์ที่นี่."เถ้าแก่ที่เอ่ยออกมา.

"หืม? นี่คือราชวงศ์ราชันย์ของซิงไท่โต่วอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.

ได้ยินคำพูดของจงซานที่เอ่ยชื่อซิ่งไท่โต่วออกมาตรงๆ,เถ้าแก่ที่ขมวดคิ้วไปมา,ทว่าคิดอีกครั้งนี่ก็พอจะคาดเดาว่าคนทั้งสี่นี่ต้องมีสถานะไม่ธรรมดา,จึงไม่ได้กล่าวอะไรออกไป.

"ลูกค้าทุกท่านควรจะรู้ว่าเซิ่งซ่างกับตระกูลเทียนเป็นศัตรูคู่แค้นกัน!"เถ้าแก่กล่าวตอบ.

"อืม!"จงซานพยักหน้า.

"ตระกูลเทียนได้ส่งยอดฝีมือมากมายเพื่อทำลายราชวงศ์สวรรค์ต้าเหยี่ยนราวีไม่หยุด,ตามมาจนถึงที่นี่,ฝ่าบาทที่โกรธเกรี้ยวอย่างที่สุด,จึงได้ขอคนจากโลกอมตะเดินทางมาที่นี่,เพื่อต่อต้านการกดขี่จากตระกูลเทียน!"เถ้าแก่กล่าวตอบ.

"คนของโลกอมตะเดินทางมาถึงที่นี่เลยอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.

"ได้ยินข่าวลือมาว่า,คนของโลกอมตะและฝ่าบาทได้ขับไล่พวกเขากลับไปถึงตระกูลเทียน,หากแต่ไม่สามารถทำอะไรได้,ดังนั้นเซิ่งซ่างจึงตัดสินใจทำลายราชวงศ์ราชันย์ที่อยู่ในการควบคุมของตระกูลเทียน,เพื่อทำลายวาสนา,และลดความแข็งแกร่งของตระกูลเทียนลง!"เถ้าแก่กล่าว.

"แล้วตระกูลเทียนล่ะ?"

"ดูเหมือนตระกูลเทียนจะไม่ได้ส่งยอดฝีมือออกมามากมายนัก,ทว่าพวกเขาได้ส่งเส้าเหยี่ยนตระกูลเทียน,เทียนเซียวรับผิดชอบเกี่ยวกับการรบ,ดูเหมือนว่าจะเป็นการให้เส้าเหยี่ยได้ฝึกฝนการรบ."เถ้าแก่ตอบ.

"อืม,แล้วผลการต่อสู้เป็นอย่างไรบ้าง?"จงซานสอบถาม.

"ดั่งที่ทุกท่านเห็น,ความสามารถของเส้าเหยี่ยตระกูลเทียนนั้นทำการรบได้อย่างร้ายกาจมาก,ทว่าเซิ่งซ่างที่เคยเป็นผู้นำราชวงศ์สวรรค์,มีประสบการรบที่โชกโชน,จะให้เขายอมแพ้ง่ายๆได้อย่างไร!"เถ้าแก่ที่กล่าวอธิบาย.

"อืม,แล้วมาถึงในเมืองนี้แล้วรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาสอบถาม.

"ที่จริงไม่รู้ว่าที่นี่จะเริ่มเมื่อไหร่,หากแต่สินค้าทุกอย่างก็มีราคาพุ่งสูงขึ้นในทันที,วัตถุดิบต่างๆมีราคาเพิ่มสูงขึ้นอย่างมากหลายครั้ง,บางอย่างที่ไร้ค่า,พริบตาเดียวก็มีราคาเพิ่มเป็นสิบเท่า,ผู้คนมากมายที่เริ่มกักตุนสินค้าเกร็งกำไร,ทว่าสองวันที่ผ่านมานี้,อยู่ๆสินค้าก็ลดราคาลงอย่างรวดเร็ว,คนมากมายที่ขาดทุนอย่างหนัก."เถ้าแก่ที่กล่าวออกมาด้วยความหวั่นเกรง.

"หืม?"จงซานที่ชำเลืองมองออกไป,รู้สึกเหมือนกับคุ้นเคยกับเรื่องดังกล่าวนี้.

"หลังจากที่วัตถุดิบต่างๆราคาตก,อีกวันก็เพิ่มสูงขึ้นในทันที,จากนั้น,ก็มีหลายคนที่ทำการลงทุนเกร็งกำไร,หลังจากนั้นก็มีทั้งคนได้กำไร,และก็มีคนที่ขาดทุนอย่างหนักด้วยเช่นกัน."

"ในแต่ละวันนั้น,ราคาสินค้าที่แตกต่างกันไปตลอดเวลาเลยรึ?"จงซานสอบถาม.

"ใช่,ทุกวัน,ตลอดหลายเดือนมานี้,หลายๆคนในแต่ละเมืองแทบเป็นบ้า,การลงทุนแม้ว่าคราแรกจะทำให้พวกเขาได้กำไรมหาศาล,ทว่าก็มีคนไม่น้อย ที่ขาดทุนจนสิ้นเนื้อประดาตัว,หลายๆคนที่กลายเป็นคนจน,ในเมืองเวลานี้มีร้านค้ามากมายที่ปิดตัวลง,ตอนนี้พวกเขาได้กู้หนี้ยืมสิน,อยู่ในสภาพที่น่าอนาถเป็นอย่างมาก,"เถ้าแก่ที่กล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นกลัว.

"เจ้าไม่เข้าร่วมลงทุนกับพวกเขาอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวด้วยรอยยิ้ม.

"ผู้น้อยไม่มีความสามารถจึงได้ลงทุนไปด้วยเล็กน้อย,ช่างน่าเศร้าที่ไม่ได้กำไรคืนมา,ดังนั้นจีงไม่กล้า."เถ้าแก่กล่าวออกมาด้วยท่าทางอายๆ.

"เหล่าเย่,เรื่องนี้,ไม่ใช่ว่าพวกเขาลอกเลียนแผนการของท่านในอดีตหรอกรึ?"เหว่ยไท่จงที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.

เถ้าแก่ที่แสดงท่าทางประหลาดใจ,เหว่ยไท่จงที่กล่าวเรียกจงซานว่า"เหล่าเย่.

ลอกเลียนแผนการในอดีตอย่างงั้นรึ? ใบหน้าของเถ้าแก่ที่แปลกประหลาดจดจ้องมองไปยังเหว่ยไท่จง,แผนการอะไรในอดีตกัน?

จงซานที่คิดไม่ถึงเลยว่าแผนการสวรรค์ล่มในอดีต,คาดไม่ถึงเลยจะมาปรากฏขึ้นในภพหยินอีกครั้ง! ซิ่งไท่โต่วเวลานี้จะต้องพบจุดจบที่น่าอนาถแน่! ทว่าแผนการสวรรค์ล่มนี้,จงซานไม่เชื่อว่าเทียนเซียวจะเป็นคนคิดค้น,เรื่องนี้จะต้องเป็นเสี่ยวหวังอย่างแน่นอน.

สงครามการค้าที่ใช้ทำลายล้างราชวงศ์ราชันย์,หากซิงไท่โต่วไม่พบเรื่องที่แปลกประหลาดนี้ล่ะก็,จะต้องจบสิ้นพังทำลายลงอย่างแน่นอน.

"แล้วทางการได้ออกมาจัดการเรื่องนี้บ้างหรือไม่?"จงซานที่สอบถามออกไปในทันที.

"ทางการยังต้องออกมาควบคุมด้วยรึ? ก่อนหน้านี้พวกเขาได้เงินภาษีจากการซื้อขายอย่างบ้าคลั่ง,ตลอดหลายเดือนมานี้พวกเขาได้ภาษีเพิ่มขึ้นตั้งหลายเท่า,พวกเขายังจะออกมาจัดการอะไรกันล่ะ?นอกจากนี้,ยังมีเจ้าหน้าที่หลายคน,ที่เข้ามารวมลงทุนและเกร็งกำไรกับความผันผวนของราคาสินค้าในครั้งนี้อีกด้วย!"เถ้าแก่ที่สายหน้าไปมา.

"จริงรึ?!"จงซานที่เผยรอยยิ้มที่แปลกประหลาดออกมา.

เซียนเซิงซือเองก็เผยยิ้มที่แปลกประหลาดที่นานๆจะเห็นเช่นกัน,ใช่แล้ว,นี่คือแผนการสวรรค์ล่ม,ราชวงศ์วาสนาในภพหยางนั้น,รับรู้กันทั้งหมด,บอกได้เลยว่าทุกราชวงศ์วาสนาต่างก็หวาดกลัวต่อแผนการนี้ถึงกับออกมาควบคุมราคาสินคาของพวกเขาเอง.

อย่างไรก็ตามเซียนเซิงซือรับรู้ว่าแผนการสวรรค์ล่มนั้นคนทั่วไปไม่สามารถทำได้,ไม่เพียงแต่จะต้องรับรู้เรื่องราวเกี่ยวกับการค้าเท่านั้น,ต้องเป็นคนที่มีความสามารถปราชญ์เปรื่องด้วย,ทว่าเทียนเซียวและเสี่ยวหวังเห็นได้อย่างชัดเจนว่าทั้งคู่นั้นไม่ธรรมดา,ดังนั้นต้องบอกเลยว่า,ซิงไท่โต่วจะต้องได้รับบทเรียนที่แสนเจ็บปวดอย่างแน่นอน.

ในเวลาเดียวกันนั้น,เหล่าพนักงานก็นำอาหารมาวาง.

"ทุกท่านเชิญๆ!"เถ้าแก่ที่จ้องมองไปยังอาหารชั้นเลิศ,ใบหน้าที่แสดงท่าทางตื่นเต้นดีใจที่นานๆจะมีลูกค้ารายใหญ่.

"อืม! เจ้าออกไปได้แล้ว!"จงซานพยักหน้า.

"หืม,ได้ๆ!"เถ้าแก่พยักหน้า.

ขณะที่เถ้าแก่ออกไป,สายตาของเขาที่เผยท่าทางสงสัย,เพราะว่าจงซานที่สั่งให้เขาออกไป,เพียงแค่คำไม่กี่คำ,แต่เขาสัมผัสได้ถึงความสูงศักดิ์ได้,คนผู้นี้เป็นใคร?

"แผนการที่เคยใช้ในอดีตอย่างงั้นรึ?"หยินโหลวหรี่ที่จ้องมองไปยังทุกคนด้วยความสงสัย.

"นี่คือแผนการของขุนนางราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,ได้ใช้แผนการนี้,และเรียกมันว่าแผนการสวรรค์ล่ม,ไม่รู้ว่าเสี่ยวหวังจะนำมันมาใช้ที่นี่!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

"หืม? เสี่ยวหวังศึกษามันมาในอดีตอย่างงั้นรึ? แล้วเกี่ยวกับราคาสินค้าที่เปลี่ยนแปลง,มีผลอะไรกับสงครามอย่างงั้นรึ?"หยินโหลวหรี่สอบถาม.

"แผนการสวรรค์ล่มของฝ่าบาทนั้น,ได้ใช้มาก่อนแล้ว,สามารถเอาชัยจากศัตรูทำให้ราชวงศ์ราชันย์ขนาดใหญ่ล่มสลายโดยที่ไม่ต้องต่อสู้!"เซียนเซิงซือที่กล่าวยืนยัน.

"ชนะได้โดยที่ไม่ต้องสู้อย่างงั้นรึ?"หยินโหลวหรี่ที่กล่าวด้วยท่าทางอัศจรรย์ใจ,ราชวงศ์ราชันย์ล่มสลายง่ายๆเลยรึ?

"ฝ่าบาท,ท่านรู้จักกับเสี่ยวหวังและเทียนเซียว,จะไปพูดคุยกับพวกเขาหรือไม่?"เซียนเซิงซือสอบถาม.

"ไม่จำเป็น,ถึงสอบถามพวกเขาก็ไม่ได้ประโยชน์อะไร,พวกเราพักผ่อนสักวัน,พรุ่งนี้เดินทางไปยังนรกหมื่นจั้ง!"จงซานที่กล่าวยืนยัน.

"ครับ!"เซียนเซิงซือพยักหน้ารับ.

พวกเขาทั้งสี่ที่พักเดินทางหนึ่งวัน,ก่อนที่จะเตรียมเดินทางอีกครั้ง.

"เถ้าแก่!"จงซานที่เอ่ยออกมาอีกครั้ง.

"นายท่านต้องการอะไรอย่างงั้นรึ?"เถ้าแก่ที่เดิมยิ้ม,คาดไม่ถึงเลยว่าลูกค้ากลุ่มนี้,ที่เข้ามาพักสามารถสร้างรายได้เทียบเท่ากับพวกเขาได้ทั้งเดือน,นับว่าเป็นลูกค้าที่ทรงเกียรติ!

"เมื่อวานขอบคุณสำหรับข่าว,นับว่าเป็นประโยชน์ต่อข้า,ข้าจะให้คำแนะนำเจ้าเป็นรางวัลก็แล้วกัน!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

"นายท่านอย่าได้เกรงใจ,ศิลาวิญญาณที่พวกท่านมอบให้,นับว่าเป็นรางวัลที่มากมายสำหรับพวกเราแล้ว."เถ้าแก่ที่เผยยิ้มออกมา.

"ศิลาวิญญาณที่เป็นค่าใช้จ่ายรึ? หาได้มีค่ามากมายเท่ากับคำแนะนำที่ข้าจะให้,จำเอาไว้ให้ดี!"จงซานกล่าว.

"นายท่านเชิญกล่าว!"

"หลังจากนี้ศิลามิติจะราคาลดลง,ไม่มีใครซื้อ,เจ้าจงซื้อ!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

"ศิลามิติอย่างงั้นรึ?"เถ้าแก่ที่รู้สึกประหลาดใจ,หากแต่ก็พยักหน้ารับ,"คำพูดของนายท่าน,ผู้น้อยจะจดจำเอาไว้,ขอบคุณ!"

จงซานพยักหน้า,และไม่ได้กล่าวสิ่งใดกับเถ้าแก่,จากนั้นก็พาคนของเข้าจากโรงเตี้ยมไป.

เถ้าแก่ที่จ้องมองแผ่นหลังของจงซานที่จากไป,พลางขมวดคิ้วไปมา,"ศิลามิติอย่างงั้นรึ? แผนการในอดีตอย่างงั้นรึ?


จากนั้น,เถ้าแก่ก็ตัดสินใจอย่างเด็ดเดี่ยว,สูดหายใจลึก,และเตรียมการลงทุนกับสินค้าที่ราคาผันผวนนี้อีกครั้ง.





ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)


สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น