Immortality Chapter 634 Saint falls from the sky, Heaven and Earth with sad

Immortality Chapter 634  Saint falls from the sky, Heaven and Earth with sad

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 634  ปราชญ์เทพล่วงหล่นจากสวรรค์,ฟ้าดินกำสรวล

Chapter 634  Saint falls from the sky, Heaven and Earth with sad

圣人殒落,天地同悲

 ปราชญ์เทพล่วงหล่นจากสวรรค์,ฟ้าดินกำสรวล

"ฮ่าอ่าอ่า,ลำพังเจ้ายกระดับสวรรค์แท้มาเพียงสามปี,ต้องการจะต่อสู้กับข้าอย่างงั้นรึ?"ซิงไท่โต่วที่หัวเราะออกมาเสียงดัง.

ซิงไท่โต่วที่หัวเราะออกมาเป็นเรื่องปรกติ,ต้องไม่ลืมว่าเขาที่เป็นเซิ่งซ่างราชวงศ์สวรรค์,แม้แต่ในหมู่ระดับสวรรค์แท้,ก็ยังนับว่าเป็นยอดฝีมือ,ส่วนเทียนเซียว,มีอะไรกัน? เพิ่งทะลวงระดับสวรรค์แท้มาได้แค่สามปีไม่ใช่รึ?

สามปีทะลวงระดับสวรรค์แท้มา? คิดจะมาท้าทายข้า? หนึ่งต่อหนึ่งคิดจะต้านเขาได้อย่างงั้นรึ? ซิงไท่โตวที่รู้สึกขายหน้าในคราแรก,จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นความเหยียดหยัน,สุดยอดพรสวรรค์,ช่างอหังการนัก,จากนั้นใบหน้าของซิงไท่โต่วที่ดูมืดคลึ้มจริงจัง.

โอหังรึ? เขาเพิ่งทะลวงระดับสวรรค์แท้กลับแสดงความอหังการเช่นนี้เลยรึ? หากเทียนเซียวไม่โอหัง,จะยังเรียกสุดยอดพรสวรรค์อีกรึ? พรสวรรค์?

"มีอะไร? เซิ่งซ่างราชวงศ์สวรรค์ที่น่าเกรงขาม,คงไม่กลัว,จะพ่ายแพ้แต่เด็กเช่นข้าหรอกนะ?"เทียนเซียวที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

ที่ไกลออกไปนั้น,จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา,เส้าเหยี่ยตระกูลเทียน? เซิ่งซ่างราชวงศ์สวรรค์? ตระกูลเทียนทรงอำนาจขนาดนั้นเลยรึ? เพียงแค่เส้าเหยี่ยก็สามารถหาเรื่องเซิ่งซ่างราชวงศ์สวรรค์ได้แล้ว? แล้วประมุขตระกูลเทียนล่ะ? ตระกูลเทียนช่างลึกล้ำขนาดนั้นเลย?

"ดี,ในเมื่อเป็นเช่นนี้,อย่าได้ตำหนิข้าก็แล้วกัน!"ซิงไท่โต่วที่กล่าวออกมา.

เทียนเซียวเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,ในมือของเขานั้นถือไม้เท้าสีเขียวมรกตก้าวเดินออกมา,"เทียนเซียวนั้นใช้ประโยชน์จากเซียนฉี."

เทียนเซียวที่โบกมือให้เหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาถอยไป,ส่วนฝั่งของซิงไท่โต่วเองก็เช่นกัน,การต่อสู้ของระดับสวรรค์แท้,พวกเขาควรจะดูอยู่ห่างออกไป,นั้นก็เพื่อหลีกเลี่ยงอาจได้รับอันตรายจากการต่อสู้ในครั้งนี้ได้.

"ไม้เท้าแห่งชีวิต? นี่คือเซียนฉีที่ได้มาจากโลกใบใหญ่อย่างงั้นรึ?"

"ถูกต้อง,มันคือสินสงครามที่ตระกูลเทียนได้มา!"

"ก็ดี,ข้าต้องการให้เจ้ารู้ว่า,ระดับพลังฝึกตนเมื่อยังไม่พอ,ถึงแม้ว่าจะใช้เซียนฉี,มันก็ยังไม่พออยู่ดี!"

"เช่นนั้นคงต้องเสียมารยาทแล้ว!"

เทียนเซียวขณะพูดก็โบกสะบัดอาวุธของตัวเองออกไป,ไม้ท้าของเขาที่ปล่อยแสงสีน้ำเงินออกมามากมาย,แสงสีน้ำเงินที่ราวกับน้ำตกพวยพุ่งออกไป,ทันใดนั้นก็กลายเป็นกลุ่มก้อนขนาดเล็กมากมาย,ลอยอยู่บนท้องฟ้า,พร้อมกับพุ่งลงบนพื้นด้านล่างทั่วไปหมด.

"เมล็ดพันธ์อย่างงั้นรึ?"จงซานที่ยืนอยู่จากพื้นที่ไกลออกมา,อุทานด้วยความประหลาดใจ.

ความเป็นจริง,จุดแสงมากมายนั้น,ก็คือเมล็ดพันธ์ที่ถูกส่งออกไปรอบทิศทาง.

ขณะที่เมล็ดพันธ์มากมายที่ล่วงหล่นลงบนพื้น,ซิงไท่โต่วที่นำดาบสีทองที่น่าเกรงขามออกมา.

แววตาของซิงไท่โต่วนั้นจ้องมองเทียนเซียวด้วยความจริงจัง.

"เริ่ม!"เทียนเซียวที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.

"ครืนนนนนนนน"

ที่ด้านหน้าซิงไท่โต่ว,พื้นดินที่แยกออกมาทันที,จากด้านใน,เถาวัลย์ขนาดใหญ่โตก็พุ่งขึ้นมา,พุ่งตรงเข้าหาซิงไท่โต่ว.

"เมล็ดพืชก่อนหน้านี้เปลี่ยนเป็นเถาวัลย์อย่างงั้นรึ?"จงซานที่ตกใจเล็กน้อย.

นี่คือเซียนฉีอย่างงั้นรึ? สามารถที่จะสร้างเมล็ดพืชให้เติบโตเป็นเถาวัลย์ยักษ์ด้วยอย่างงั้นรึ?

"ตูมมมมมมมมมมมมมม!"

ดาบของซิงไท่โต่วที่ฟันลงยังเถาวัลย์เสียงดังสนั่น.

"ตูมมมมมม"

หากแต่บนพื้นดินมากมาย,ในเวลานี้ปรากฏเป็นเถาวัลย์ผุดขึ้นมาบนพื้นไม่หยุด,พุ่งตรงไปยังร่างของซิงไท่โต่ว.

ซิงไท่โต่วขมวดคิ้วไปมา,มือของเขาที่สะบัดฟาดฟันออกไปไม่หยุด.

อากาศมิติรอบๆที่บิดเบี้ยวไปมากระจายไปรอบๆทุกทิศทุกทาง.

"ครืนนนนนน"

ผืนแผ่นดินที่สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง,อากาศบิดเบี้ยวกระจายคลื่นวายุสาดซัดออกไปอย่างรุนแรง,พื้นดินที่มีเถาวัลย์มากมายโผล่ออกมาเรื่อยๆ,เถาวัลย์แปลกประหลาดทรงพลังอย่างที่สุด,คาดไม่ถึงเลยว่าเถาวัลย์เหล่านี้จะทรงพลังแม้แต่มิติยังไม่สามารถทนได้อย่างงั้นรึ?

"เป็นของวิเศษชั้นเยี่ยม!"หัวใจของซิงไท่โต่วที่หดเกร็ง,อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้,ดาบของเขาที่ฟาดฟันเถาวัลย์ไม่หยุด.

ความเร็วของซิงไท่โต่วนั้นรวดเร็วเป็นอย่างมาก,หากแต่เถาวัลย์เองก็ไม่ธรรมดาและยังมีจำนวนมากมายอีกด้วย.

เถาวัลย์ที่ผุดขึ้นมาจากพื้น,มากมายยั้วเยี้ยเต็มไปหมด,เทียนเซียวเพียงแค่ควบคุมเถาวัลย์เหล่านั้น,ซิงไท่โต่วเคลื่อนที่ไปทางใหน,เถ้าวัลย์ก็ไล่เข้าไปทุกที่.

เป็นเถาวัลย์ที่แปลกประหลาด,ไม่เพียงแค่มีขนาดใหญ่หากแต่เคลื่อนที่ได้อย่างรวดเร็ว,ผลักดันให้ซิงไท่โต่วแทบจะขยับไปใหนไม่ได้.

แน่นอนว่า,เถาวัลย์เหล่านั้นไม่สามารถขวางซิงไท่โต่วได้,ดาบของเขาที่ฟันลงมา,เถาวัลย์มากมายที่ระเบิดออกมาพร้อมๆกัน,ประกายแสงที่สาดส่องสว่างจ้า,ในเวลาเดียวกันนั้น,ร่างของเทียนเซียวที่หายไปต่อหน้าทุกคน,ก่อนที่จะปรากฏบนอากาศสูงขึ้นไป,พร้อมกับชี้ไม้เท้าของเขาไปยังซิงไท่โต่ว.

"เคล้ง!!!"

ดาบของซิงไท่โต่วที่ฟันออกไปอย่างรุนแรง,มิติอากาศบิดเบี้ยวขนาดใหญ่สั่นหวาดกวาดม้วนออกไปทุกทิศทาง,แม้แต่ผนึกของพวกเขาที่อยู่ไกลออกไป,ยังปรากฏรอยร้าวเล็กๆขึ้นมา.

"ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมม"

เป็นดาบที่ทรงพลังมาก,ไม้เท้าของเทียนเซียนที่อยู่สูงขึ้นไปปะทะกับดาบเสียงดังสั่น,เทียนเซียวที่ลอยออกไป,ซิงไท่โต่วที่ยังคงปลอดภัยไร้รอยขีดข่วน.

อย่างไรก็ตาม,เถาวัลย์เถาว์หนึ่งได้รัดร่างของซิงไท่โต่วเอาไว้,จากนั้น,ขนาดของมันก็ขยายอีกเท่าหนึ่งในทันที.

แววตาของซิงไท่โต่วที่เปลี่ยนไปในทันที,ใบหน้าที่ตื่นตระหนกจดจ้องมองไปยังเถาวัลย์ดังกล่าว,แขนของเขาที่สะบัด,ก่อนที่เถาวัลย์ดังกล่าวนั่นจะระเบิดออกมา.

"เถาวัลย์นี้ดูดซับพลังของข้าอย่างงั้นรึ?"ใบหน้าของซิงไท่โต่วที่หวาดหวั่นพร้อมกับฟันไปยังเถาวัลย์ทุกทิศทุกทาง.

ดูดพลัง,ไปเป็นของตัวเอง? เป็นเถาวัลย์ที่ร้ายกาจนัก.

เถาวัลย์ที่ถูกฟันออกเป็นเสี่ยงๆจนท้ายที่สุดซิงไท่โต่วก็อยู่ต่อหน้าเทียนเซียว.

เทียนเซียวที่ใช้ไม้เท้า,ควบคุมเหล่าเถาวัลย์มากมาย,ปิดท้องฟ้าเต็มไปหมดก่อนที่จะพุ่งตรงไปยังร่างของซิงไท่โต่ว.

"ตูมมมมมมมมมมมม"

ดาบของซิงไท่โต่วปะทะเทียนเซียน,เทียนเซียวที่ถูกแรงอัดลอยโด่งออกไป.

"พุ!"

โลหิตของเทียนเซียวที่พุ่งออกมาคำโต,ทว่าเถาวัลย์หลายเถาว์ที่ก็ยังคงพุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว,ปิดพื้นที่รอบๆ.

เทียนเซียวตั้งหลักได้ในทันทีพร้อมกับพุ่งออกไปอีกครั้ง,ส่วนซิงไท่โต่วนั้นขยับไปมาค่อนข้างลำบาก,พื้นที่รอบๆนั้นเต็มไปด้วยเถาวัลย์เต็มไปหมด,อีกทั้งยังเป็นเถาวัลย์ที่น่าเกรงขามเป็นอย่างมาก,ฉุดรั้งปิดทางเขาเอาไว้ทั้งหมด,ยิ่งผ่านนานไปยิ่งทำให้เขาเสียเปรียบ,นอกจากนี้ยังกินพื้นที่กว่าหนึ่งแสนจั้ง,เหล่าเถาวัลย์ยักษ์เหล่านี้,ปิดกั้นท้องฟ้าเอาไว้เกือบทั้งหมด.

การต่อสู้ที่หนักหน่วงเหมือนเพิ่งจะเริ่มขึ้นเท่านั้น.

แม้ว่าเทียนเซียวจะไม่สามารถทำร้ายซิงไท่โตวได้,ทว่าดูเหมือนจะทำให้ซิงไท่โถ่วถอยครั้งแล้วครั้งเล่า,ด้วยเถาวัลย์มากมายนับไม่ถ้วนที่ยังคงเข้าโจมตีล้อมรอบฝ่ายตรงกันข้าม,เวลาที่ผ่านไปสองชั่วยาม,ยังไม่สามารถตัดสินกันได้.

ที่ไกลออกไปนั้น,หยินโหลวหรี่ที่แสดงท่าทางประหลาดใจ,"เหมือนว่าจะไม่สามารถทำร้ายซิงไท่โต่วได้,แม้ว่าเทียนเซียวจะมีเซียนฉี,แต่ก็ยังนับว่าเสียเปรียบอยู่."

"ไม่มีอะไรแน่นอน!"จงซานยังคงจดจ้องมองด้วยความสนใจ,เพราะว่าจงซานพบว่าวิธีการต่อสู้ของเทียนเซียวนั้น,ราวกับว่ามีเป้าหมายอะไรซ่อนอยู่,แม้ว่าจะถูกกระแทกออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า,ทว่าซิงไท่โต่วก็ไม่สามารถทำให้เทียนเซียวได้รับบาดเจ็บหนักแต่อย่างใด,เหมือนกับว่าเทียนเซียวกำลังเตรียมกับดักอะไรเอาไว้.

เป็นความจริง,จังหวะหนึ่งที่ซิงไท่โต่วก้าวออกไปเหยียบลงบนภูเขาหิน,ทันใดนั้น,บนยอดเขานั้นเทียนเซียวได้เตรียมอะไรบางอย่างไว้แล้ว.

"ครืนนนนนน"

เถาวัลย์นับแสนสายที่ระเบิดเสียงดังสนั่นออกมาจากภูเขาหิน,เถาวัลย์ยั้วเยี้ยไปหมดที่มาจากพื้นที่อื่นปิดท้องฟ้าไปหมดเช่นกันรุมทึ้งมายังที่เดียว.

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเร็วมาก,ดวงตาของซิงไท่โต่วที่หดเกร็งทีเดียว.

ไม่ได้การ,เถาวัลย์ปิดทางหนีทั้งหมด,อีกทั้งซิงไท่โต่วยังพบว่าเถาวัลย์แต่ละเส้นตอนนี้ถูกสลักเอาไว้ด้วยอักขระค่ายกลเพื่อกักขังเขาเอาไว้,นับเป็นแผนการที่ลึกล้ำเป็นอย่างมาก,ดูเหมือนว่าเทียนเซียวจะรอเรื่องนี้อยู่?

ซิงไท่โต่วเปลี่ยนเป็นบ้าคลั่งขึ้นมาในทันที,ในเวลานี้เขาตกอยู่ในแผนการของศัตรูแล้ว,หากว่าไม่ใช่กำลังสูงสุดออกมา,เถาวัลย์ค่ายกลนี้จะต้องผนึกเขาเอาไว้อย่างแน่นอน.

ดาบยักษ์ของซิงไท่โต่วที่ฟาดฟันลงบนพื้นเสียงดึงกึกก้อง.

"ตูมมมมมมมมมมมมมม"

ภูเขาหมื่นจั้ง,ถูกดาบของซิงไท่โต่ว,ขุดเป็นรูใหญ่เพื่อที่จะใช้เป็นช่องทางหลบเถาวัลย์มากมายมหาศาลออกไป,ซิงไท่โต่วที่พุ่งออกไป,ทางช่องหลุมที่ขุดบนภูเขา,ก่อนที่จะแทรกตัวผ่านช่องดังกล่าวเพื่อให้หลุดออกมา.

ในหลุมขนาดหมื่นจั้ง,ผ่านลึกเข้าไปหลายพันจั้ง.

"ฟิ้ว!!"

เทียนเซียวที่ดักรออยู่พร้อมกับปล่อยไม้เท้าพุ่งตรงไปยังหน้าอกของซิงไท่โต่ว.

"พุ!"ซิงไท่โต่วที่พ่นโลหิตคำโตก่อนที่จะหลบถอยออกมา.

ซิงไท่โต่วที่เช็ดมุมปาก.

"ดี,ดีมากเทียนเซียว! เข้ามาอีก!"ซิงไท่โต่วที่รู้สึกโกรธขึ้นมา.

คนที่มีพลังด้อยกว่าตัวเขาเอง,คาดไม่ถึงเลยว่าจะทำให้เขาต้องประสบการชะตากรรมเช่นนี้,ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยเถาวัลย์,ทันใดนั้นท้องฟ้า,ก็เปลี่ยนไปในทันที,แรงกดดันมหาศาล,เกิดเสียงดังกึงก้องจนทำให้ซิงไท่โต่วต้องถอยอีกครั้งและก็อีกครั้ง.

เทียนเซียวที่ไล่ต้อนเขาไปเรื่อยๆ,ซิงไท่โต่วที่โกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก,จะไม่ให้เขาหนีได้เลยอย่างงั้นรึ?

ร่างของเขาที่ขยับ,พร้อมกับดาบยักษ์ที่ฟันกลับไป.

"ตูมมมมมมมมม"

อากาศรอบๆที่บิดเบี้ยวม้วนกวาดออกไป,เกิดเป็นรอยมิติฉีกขาดพุ่งตรงไปยังเทียนเซียว,เทียนเซียวที่สะบัดไม้เท้าของเขาเข้ารับ,เกิดระเบิดดังสนั่น,ร่างของเทียนเซียนที่ถูกผลักให้ล่วงหล่นลงไปบนพื้นดิน.

"พุ!"

โลหิตที่พุ่งออกจากปากของเทียนเทียน,ใบหน้าของซิงไท่โต่วรู้สึกดีใจ,ดาบของเขาที่กวัดแกว่งออกไป,ดาบที่ฟันตรงไป,กระบวนท่าของซิงไท่โต่วนั้น,ต้องการให้เทียนเซียวได้รับบาดเจ็บ.

ทว่า,ในเวลาเดียวกันนั้นเทียนเซียวก็เผยยิ้มออกมาแปลกๆ.

เพราะว่าในเวลาเดียวกันนี้,ภูเขาก็ทรุดลงมาในทันที,พังครืนลงในตำแหน่งของซิงไท่โต่ว,ราวกับว่าได้ทำการคำนวณเอาไว้ดีแล้ว.

ซิงไท่โต่ที่จ้องมองหวาดผวา,เถาวัลย์มากมายที่พุ่งเข้ามาหาเขาพร้อมกันด้วย,ดูเหมือนว่านี่จะเป็นแผนการของเทียนเซียว,หัวใจของเขาที่เผยความรู้สึกเย็นเยือบขึ้นมาทันที.

ยากที่จะหลีกเลี่ยงได้,ดาบของเขาที่ฟันออกไปอย่างรวดเร็ว.

"ตูมมมมมมมมมม"

ดาบของเขาที่ตัดผ่านอากาศผลักดันพื้นดินถล่มออกไป,ขณะเดียวกันก็หลบการโจมตีของเถาวัลย์ไปพร้อมๆกัน,ทว่าในเวลานั้นเขาสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายที่น่าเกรงขามพุ่งตรงมายังร่างของเขาด้วยเช่นกัน.

หัวใจของซิงไท่โต่วที่รัดแน่น,รับรู้แน่นอนว่าเป็นเทียนเซียว,เขาฉวยโอกาสลอบโจมตีนั่นเอง.

ซิงไท่โต่วที่ไม่กล้าลังเลแต่น้อย,เขาที่ถอยหลบอย่างรวดเร็ว,ทว่าพื้นทีรอบๆเต็มไปด้วยเถาวัลย์,จะมีทีใหนให้เขาต้องหลบไป? ด้วยความรีบเร่ง,ซิงไท่โต่ที่คิดถึงพื้นที่แห่งหนึ่ง,ต้องเป็นสถานทีเดียวที่ไม่มีเถาวัลย์.

เป็นหลุมแห่งหนึ่งที่มีมาก่อนขณะที่เขามาถึง,ซิงไท่โต่วที่พุ่งตรงไปยังสถานที่ดังกล่าวทันที,ไปยังหลุมใหญ่ดังกล่าวนั่น.

"ตูมมมมมมมมมมม"

ทว่าในเวลาเดียวกันนั้น,สิ่งที่ทุกคนคาดไม่ถึง,หลุมใหญ่นั้น,ไม่ควรที่จะมีเมล็ดตกไปถึง,ไม่ควรจะมีเถาวัลย์,ในพริบตานั้น,เถาวัลย์มากมายกลับพุ่งขึ้นมา,พร้อมทั้งรัดตัวซิงไท่โต่วในทันที.

เถาวัลย์มากมายที่ม้วนพันร่างของซิงไท่โต่วอันแล้วอันเล่าพันวนไปมาจนมองไม่เห็นร่าง,ส่วนเทียนเซียวที่ปรากฏออกมาตามมาด้วยเช่นกัน.

ทั่วทั้งหลุมนั้น,คือกอเถาวัลย์ขนาดใหญ่,มีเถาวัลย์มากมายปกคลุมเอาไว้แล้ว.

ผ่านไปหนึ่งลมหายใจ,เถาวัลย์มากมายก็ค่อยๆคลายออกมา,จากนั้นก็สลายหายไปช้าๆ.

บนหลุมขนาดใหญ่นั้น,เผยให้เห็นเทียนเซียวและซิงไท่โต่วออกมาอีกครั้ง.

ชุดของทั้งสองคนที่ฉีกขาด,ทั้งคู่ที่ประจันหน้ากันอยู่,เทียนเซียวได้รับบาดเจ็บไม่น้อย,ที่มุมปากนั้นมีคาบโลหิตเช่นกัน,ซิงไท่โต่วที่เผยแววตาประหลาดใจและไม่แน่ใจจดจ้องมองไปยังเทียนเซียว.

"เจ้ายอมให้ข้าชนะแล้ว!"เทียนเซียวกล่าว.

"ฮือ ฮา"

เทียนเซียวชนะอย่างงั้นรึ? ทุกคนที่อยู่รอบๆเผยสีหน้าแววตาไม่อยากเชื่ออุทานออกมาพร้อมๆกัน,ซิงไท่โต่วที่มีเชื่อเสียงมาเป็นเวลานาน,ส่วนเทียนเซียวที่เพิ่งก้าวไปถึงระดับสวรรค์แท้เมื่อสามปีที่แล้ว,จะเป็นไปได้อย่างไร?

"เจ้าปลูกเมล็ดเถาวัลย์ที่นี่เอาไว้เมื่อไหร่? ทำไมข้าไม่เห็นมาก่อน?"ซิงไท่โต่วชี้ไปยังหลุมแห่งหนึ่งด้วยแววตาไม่อยากเชื่อ.

"สามวันที่แล้ว! เมื่อเจ้ายังมาไม่ถึง,ข้าได้ทำการปลูกมันเอาไว้เรียบร้อยแล้ว!"เทียนเซียวที่ไม่ปิดบัง.

สามวันที่แล้ว,ขณะที่เขายังไม่มาด้วยซ้ำ,ดูเหมือนว่าเทียนเซียวจะวางแผนเอาไว้ก่อนแล้ว,เมล็ดเถาวัลย์,นอกจากหลุมแล้วยังมีบนภูเขาอีกหลายแห่ง,ส่วนที่ปล่อยเมล็ดออกมาก่อนหน้านี้คงเป็นการล่อหลอก,เทียนเซียวได้คำนวณเอาไว้หมดแล้วอย่างงั้นรึ?

เป็นไปได้อย่างไร? เป็นแผนการที่ไม่ธรรมดาจริงๆ.

เทียนเซียว?ผู้เยาว์พรสวรรค์สูงของตระกูลเทียน? เจ้าแผนการ,ช่างน่าเกรงขามนัก,ถึงแม้ว่าซิงไท่โต่วจะไม่ได้รับบาดเจ็บ,ทว่าตัวเขาก็ต้องยอมรับว่าได้พ่ายแพ้ไปแล้ว.

เทียนเซียวผู้นี้น่าเกรงขามนัก.

หยินโหลวหรี่ที่เผยแววตาตื่นตระหนกจ้องมองไปยังเทียนเซียว,เส้าเหยี่ยนตระกูลเทียนอย่างงั้นรึ?

"คนผู้นี้มีพรสวรรค์ที่น่าเกรงขามขนาดนี้เลยรึ? บางที่เขาคงได้คำนวณไว้แล้วว่าจะมีการต่อสู้? และยังคิดไว้ด้วยว่าจะมีเซิ่งซ่างราชวงศ์สวรรค์มา,คาดไม่ถึงเลยว่าจะวางแผนการได้อย่างลึกล้ำขนาดนี้."หยินโหลวหรี่ที่แสดงสีหน้าไม่อยากเชื่อเช่นกัน.

"นับว่าโชคดีด้วยเช่นกัน,ที่เป็นไปตามแผนการที่ได้วางเอาไว้,หากไปต่อสู้ยังพื้นที่ต่างออกไป,ชัยชนะหรือพ่ายแพ้ก็ยังยากที่จะบอกได้!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.

หยินโหลวหรี่ที่จ้องมองไปยังจงซานด้วยความแปลกประหลาด,นี่เรียกว่าโชคดีอย่างงั้นรึ?นี่เจ้าไม่รู้สึกประหลาดใจเลยรึ?

จงซานเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกัน,ทว่าไม่ได้มากมายเท่ากับหยินโหลวหรี่,หากเพราะจงซานเองก็สามารถวางแผนเช่นนี้ได้ด้วยเช่นกัน,อย่างไรก็ตามความสามารถของเทียนเซียวก็นับว่ายอดเยี่ยม.

ขณะที่ทุกคนที่อุทานออกมาด้วยความประหลาดใจกับแผนการที่ไม่ธรรมดาของเทียนเซียว.

"ครืนนนนนนนนนนนนน"

ทันใดนั้น,เมฆสีแดงมากมายก็ปรากฏขึ้นมาปกคลุมทั่วท้องฟ้า,สายฟ้ามากมายที่ลั่นแป๊บๆ,พร้อมกับระเบิดดังเป็นระยะราวกับว่าหูพวกเขาจะฉีกขาด.

เหตุการณ์นี้เหมือนเมื่อครั้งกู่เฉิงตงแยกสวรรค์สะบั้นปฐพี,คาดไม่ถึงเลยว่าทั่วท้องฟ้าจะเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นอีกครั้ง.

จงซานร่างหลักที่จ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า,และจงซานร่างแยกเงา,ทั้งภพหยางและภพหยินต่างก็เผยความอัศจรรย์ใจขึ้นมาในทันที,ท้องฟ้าในเวลานี้,ปรากฏสายฟ้ามากมายปกคลุมไปหมดขึ้นมาในทันทีทันใดเลยรึ?

ตำแหน่งร่างแยกเงาของจงซาน,ทุกคนต่างก็เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าที่กำลังเปลี่ยนแปลง.

ใครกำลังข้ามทัณฑ์สวรรค์อย่างงั้นรึ?

มีเพียงแค่จงซานที่เข้าใจดี,นี่ไม่ใช่การข้ามทัณฑ์สวรรค์,เพราะว่าที่ภพหยางเองก็ปรากฏเมฆสีแดงขึ้นด้วยเช่นกัน.

เมฆสีแดงที่ปกคลุมทั่วสวรรค์และปฐพี,จากนั้นบนท้องฟ้าก็เกิดฝนโลหิตตกลงมา,เป็นฝนโลหิตที่ปรากฏขึ้นมาจากบนท้องฟ้า.

ทุกคนในโลกแห่งนี้,ไม่ว่าจะเป็นพื้นที่แห่งใด,ผู้ฝึกตนมากมายนับไม่ถ้วนต่างก็หยุดนิ่ง,จดจ้องเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้ากันทั้งหมด,หมายความว่าอย่างไร? เกิดอะไรขึ้น?

 ภพหยาง,เต๋าจวินเซิ่งหย๋า,ลู่กุยเทียน,ไท่จื่อเหล่ยเทียน,หยิง,หลี่ซือ,เนี่ยฟ่านเฉิน,ตี้เสวียนชา,กุยโชว,และผู้เยี่ยมยุทธ์อีกมากมาย,ต่างก็เงยหน้าขึ้นมองฟ้า,ฝนโลหิตที่ตกลงมาเป็นอะไรที่แปลกประหลาด,ฝนโลหิตที่ปกคลุมท้องฟ้ากว้างใหญ่ไพศาล.

ความมืดมนอึมครึมที่ปรากฏขึ้นมาภายในใจของคนทุกคน.

"หมายความว่าอย่างไร?เกิดอะไรขึ้น?"

"สวรรค์เกิดอะไรขึ้น?

"ฝนโลหิต?"

การเปลี่ยนแปลงโดยฉับพลันนี้,ทำให้ทุกคนเปลี่ยนเป็นระมัดระวังตัวมากขึ้นในทันที.

ร่างแยกเงาจงซาน,ที่อยู่ไม่ไกลจากคนของราชวงศ์สวรรค์ต้าเหยี่ยน,ชายชุดสีดำสามคนที่ถือไม้เท้าในมือ,จดจ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า.

ร่างที่อยู่ด้านหน้าไม่ได้กล่าวสิ่งใด,สองคนที่อยู่ด้านหลังที่ตื่นตกใจเล็กน้อย.

คนในชุดสีดำคนหนึ่งเป็นคนเอ่ยถามคนด้านหน้าในทันที,"อาวุโส,หมายความว่าอย่างไร?"

ชายในชุดสีดำที่เปลี่ยนเป็นเงียบและกล่าวออกมาว่า" ปราชญ์เทพล่วงหล่นจากสวรรค์,ฟ้าดินกำสรวล"

圣人 sage; saint ปราชญ์

"ในโลกใบใหญ่,ปราชญ์เทพล่วงหล่นลงจากสวรรค์อย่างงั้นรึ?"ร่างในชุดสีดำที่หวาดผวาขึ้นมาในทันที.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย

Author(s)

Guan Qi
Watching Chess

สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.