Immortality Chapter 619 Li Si terror
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 619 ความน่ากลัวของหลี่ซือ
Chapter 619 Li Si terror
李斯的恐怖
ความน่ากลัวของหลี่ซือ
ทุกคนที่ออกมาจากห้องโถง,ที่ไกลออกไปนั้น,เห็นชายคนหนึ่งที่น่าอเนจอนาถกำลังบินมา,ชุดเกาะที่แตกเป็นรอยทั่วร่าง,สภาพน่าอดสู่เป็นอย่างมาก,ในเวลานั้น,ใบหน้าของฟ่านอี้พินถึงกับเปลี่ยนไป,แววตาที่ตื่นตกใจเป็นอย่างมาก.
"เซียนเซิงซ่าน,มีอะไรอย่างงั้นรึ?"ปิงเสวียนที่ขมวดคิ้วไปมา.
สายตาทุกคนที่ขมวดคิ้วจิ้งมองชายคนดังกล่าวด้วยสายตาแปลกประหลาด.
"ทุกท่านโปรดรอสักครู่!"ฟ่านอี้พินกล่าว.
"เซียนเซิงฟ่าน,ฝ่าบาท,ฝ่าบาท....."
ยังพูดไม่จบฟ่านอี้พินที่ลากเขาเข้าไปในห้องโถงด้านในทันที.
"ปัง!"
ประตูตำหนักปิด,ค่ายกลที่เปิดการใช้งาน,ไม่ได้ยินเสียงและใช้การสัมผัสเทวะได้.
หลังจากผ่านไปหนึ่งก้านธูป,ประตูห้องโถงก็เปิดออกมาอีกครั้ง,ใบหน้าของฟ่านอี้พินที่เปลี่ยนเป็นขาวซีด,แววตาที่เต็มไปด้วยความตกใจ.
"ทุกท่านฟ่านอี้ไม่สามารถร่วมเดินทางไปกับทุกท่านแล้ว,โปรดอภัย!"ฟ่านอี้พินกล่าวต่อกลุ่มระดับราชันย์แท้.
ยังไม่ทันมีใครกล่าวอะไรออกมา,ร่างของฟ่านอี้พินก็หายไปไกลแล้ว,พริบตาเดียวเท่านั้นก็ไม่เห็นร่องรอยแล้ว.
"ระดับราชันย์แท้?"ปิงเสวียนที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
ทุกๆคนที่คาดไม่ถึงแม้แต่น้อย,ฟ่านอี้พินที่ดูอ่อนแอเปราะบาง,คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีพลังฝึกตนระดับราชันย์แท้.
พวกเขาที่จ้องมองเข้าไปในห้องโถง,ดูเหมือนว่าชายที่แขนหักชุดเกราะแตกก่อนหน้านี้จะตายไปแล้ว,ศพเองก็ถูกฟ่านอี้พินนำไปด้วย.
มีเรื่องสำคัญอะไรกันที่เกิดขึ้น,ทำให้ฟ่านอี้พินตื่นตกใจขนาดนั้นกัน?
"ไป,แม้นว่าจะขาดฟ่านอี้พินไป,พวกเราก็ต้องทำตามแผนให้สำเร็จ!"ราชันย์คนหนึ่งกล่าวออกมา.
"อืม!"ทุกคนที่พยักหน้ารับ.
เขตแดนแม่น้ำชิงสุ่ย,ราชวงศ์กษัตริย์ขนาดเล็กแห่งหนึ่ง,มีเมืองหลวงไม่ได้ใหญ่นัก,ทว่าเต็มไปด้วยความอุดมสมบูรณ์,สถานที่แห่งนี้มีเหล่านางรำ,เหล่าสนม เป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจของท่านชาย,ราชวงศ์แห่งนี้ถูกยึดครองไปแล้ว,เวลานี้ถูกชายที่ดูหนุ่มแน่น,ใบหน้าท่าทางเหมือนกับชายปุถุชนอายุ 40 ปี,ตลอดจนเขาที่ได้ส่งเหล่าทหารสังเกตการณ์ออกไปเป็นจำนวนมาก,เพื่อรวบรวมข้อมูลรอบๆกลับมา.
ชายผู้นี้ก็คือหลี่ซือนั่นเอง.
ด้วยสถานะของหลี่ซือ,แน่นอนว่าเขาจะต้องค้นหาสถานที่พักผ่อนอย่างดีที่สุด,อยู่ในสถานที่ชัยภูติที่ยอดเยี่ยม,เขาได้รับคำสั่งจากเซิ่งซางต้าฉิน,ให้มาแสดงความยินดีกับจงซานที่จะยกระดับราชวงศ์ในเร็วๆนี้,พร้อมกับสอบถามข้อมูลต่างๆเป็นการส่วนตัว,ระหว่างรอนี้เขาจึงได้ปลีกตัวออกมารอคอยอยู่ในพื้นที่แห่งนี้นั่นเอง.
ตำหนักแห่งนี้ถูกหลี่ซือยึดครองแล้วนั่นเอง,เหล่านางสนมนางรำทั้งหมดเวลาถูกกวาดต้อนมาให้ความบันทึของเขา,แม้นว่าในสายตาของหลี่ซือ,เหล่าปุถุชนทั่วไป,หาได้มีอะไรยอดเยี่ยม,ทว่านานๆจะมีสักครั้ง,ก็ทำให้เขาเพลิดเพลินได้เช่นกัน.
ข่าวใหม่ที่ได้รับมาจากเหล่าทหารสังเกตการถูกนำมาส่ง! หลี่ซือที่จะทำการวิเคารพข่าวต่างๆที่นี่ทุกวัน.
วันนี้,หลี่ซือนั่งอยู่ในห้องโถง,พร้อมกับกลุ่มนางรำที่กำลังร่ายรำอยู่ด้านหน้า,วงดนตรีที่บรรเลงเพลิง,เพื่อแสดงต่อหลี่ซือคนเดียวเท่านั้น
หลี่ซือนั่งอยู่บนบัลลังก์ที่ด้านหน้านั้นมีถ้วยสุราสีเงิน,นี่คือสุราที่ดีที่สุดในเขตแดนแม่น้ำชิงสุ่ย,ทำจากน้ำที่บริสุทธิ์ดูใสเป็นอย่างมาก.
ขันทีคนหนึ่งที่คอยบริการรินสุราให้กับหลี่ซือลิ้มลองอย่างระมัดระวัง.
หลี่ซือโบกมือ,ให้ขันทีถอยห่างออกไป,เพราะขันทีดังกล่าวกำลังบังการร่ายรำของนางรำ.
หลี่ซือรู้สึกเพลิงเพลินกับความบันเทิงไม่น้อย,กับการมาพักผ่อน,ไม่มีอะไรเพลิดเพลินได้ยิ่งกว่านี้อีกแล้ว.
ทว่าเวลาเดียวกันนั้นคิ้วของหลี่ซือก็ขมวดคิ้วไปมา,ใบหน้าที่เพลิดเพลินสนุกสนานนั้น,ก็เปลี่ยนไปเป็นความเย็นชาในทันที.
ในเวลาเดียวกันนี้,ที่ด้านนอกกำแพงตำหนักนั้น,ได้ปรากฏยอดฝีมือห้าคนขึ้น.
แววตาของคนทั้งห้าที่เต็มไปด้วยความจริงจัง.
"เสนาบดีต้าฉิน,ร้ายกาจจริงๆรึไม่!"ราชันย์ปิงเสวียนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เป็นเสนาบดีราชวงศ์สวรรค์,จะเป็นคนอ่อนแออย่างงั้นรึ?"ราชันย์อีกคนที่กล่าวออกมา.
"เอาล่ะ,ทุกอย่างได้เตรียมการเอาไว้หมดแล้ว,ขอเพียงแค่หลี่ซือตายไป,คมหอกทั้งหมดจะถูกชี้ไปยังสวนสวรรค์หลิงเซียว,เมื่อถึงเวลานั้น,ถึงแม้ว่าจงซานจะมากแผนการก็ยากที่จะโต้แย้งได้."ราชันย์อีกคนที่กล่าวออกมา.
"ทุกคน,อย่าได้ทำอะไรให้ผิดพลาด,แม้ว่าพวกเราทั้งห้าจะร่วมมือกัน,แต่ก็ต้องทำสุดความสามารถ,หากผิดพลาดครั้งนี้จะเกิดผลเสียที่ใหญ่โตนัก!"ปิงเสวียนที่กล่าวออกมาอีกครั้ง.
ราชันย์อีกสองคนแน่นอนว่าไม่กล้าประมาทเช่น,ต่างก็พยักหน้ารับ.
"ลงมือ!"
หลังจากตกลงกันแล้ว,ผู้ฝึกตนราชันย์แท้ทั้งห้าที่บินขึ้นไปบนท้องฟ้าเหนือวังหลวอย่างรวดเร็ว,พร้อมกับร่วมมือกันเตรียมสังหารหลี่ซือ.
หลี่ซือนั่งอยู่ในห้องโถง,ใบหน้าที่เผยสีหน้าเหยียดหยัน,ปราณแห่งความเย็นที่แผ่ออกไปรอบๆห้องโถงทันที.
ภายในห้องโถงที่อุณหภูมิลดลงอย่างรวดเร็ว,เสียงดนตรีและนางลำที่หยุดลง,ตัวสั่นสะท้านด้วยความหนาวเย็น.
หลี่ซือที่ยื่นมือขวาออกไป,ใช้นิ้วจุ่มลงไปยังสุราที่อยู่ด้านหน้า.
ขณะที่นิ้วของเขาจุ้มลงถ้วยสุรา,สุราที่หมุนวนเป็นระลอก,ก่อนที่จะค่อยๆปรากฏภาพอะไรบางอย่างขึ้นมา.
"ฟิ้ว!!"
บนท้องฟ้าตำหนัก,ปรากฏเป็นภาพของผู้ฝึกตนระดับราชันย์แท้ห้าคนกำลังบุกเข้ามา.
"ครืนๆๆๆๆ"
ทั่วทั้งเมืองที่สั่นไหวไปมา,อากาศที่กำลังบิดเบี้ยวเป็นระลอกคลื่นสั่นสร้างสนามพลังที่รุนแรงกระจายออกไป,เหล่าวิหกที่อยู่รอบๆตกลงตายไปไม่มีเหลือ.
ผู้ฝึกตนราชันย์แท้ห้าคนที่ได้ปรากฏขึ้นที่ด้านหน้าตำหนักหลวง,ลอยอยู่บนอากาศ,แรงกดดันวิญญาณที่สั่นสะท้านผู้คนที่อยู่ด้านล่างให้หวาดผวาเต็มไปด้วยความตื่นกลัว.
"ฟิ้ว!!!"
ทันใดนั้นอากาศก็ฉีกออก,พร้อมกับปรากฏม่านพลังของบดบังท้องฟ้าเอาไว้.
คนทั้งห้าที่หัวใจรัดแน่น,แววตาที่เผยท่าทางตื่นตะหนก,ม่านพลังที่แข็งแกร่งนี่มาจากที่ใดกัน.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมม!
คนที่ห้าที่ลอยโด่งออกไป,ออกไปตามแรงสะท้อนที่รุนแรง,อากาศที่บิดเบี้ยวสั่นสะเทือนกลายเป็นสนามพลังที่รุนแรงที่กวาดทุกคนออกไป.
ระดับราชันย์ทั้งห้า,สภาพตอนนี้ของปิงเสวียนที่น่าอนาถ,ต้านทานพลังสะท้อนเต็มกำลัง.
ต้องใช้เวลาเล็กน้อย,คนทั้งห้าที่ยั้งเท้าเอาไว้ได้,หัวใจที่หวาดผวา,เกิดเรื่องที่คาดไม่ถึงขณะที่พวกเขากำลังจะโจมตีเพื่อสังหารหลี่ซือไม่ให้ทันตั้งตัว.
ทว่ากลับกลายเป็นว่าพวกเขาที่ต้องถอยห่างออกมาด้วยแรงสะท้อน,ที่ด้านหน้าอากาศเวลานี้ได้ปรากฏชายในวันกลางคนสวมชุดที่ดูโอ่อ่าหรูหราเป็นอย่างมาก.
ชายคนดังกล่าวที่มีรูปร่างหน้าตาดูสง่าแบบชนชั้นสูง,สายตาที่เปล่งประกายกวาดตามองทุกคน.
หลี่ซือ!
คนทั้งห้าที่หัวใจรัดแน่น,แม้ว่าจะรู้หลี่ซือแข็งแกร่ง,ทว่านี่จะเกินไปหรือไม่,สามารถที่จะแหวกอกาศออกมาได้,โผล่ออกมาจากความว่างเปล่าอย่างคาดไม่ถึง,แม้แต่พวกเขายังไม่รับรู้การมาของคนผู้นี้เลย.
คนทั้งห้าที่ที่รั้งรอจับจ้องมองไปด้ายหน้าเป็นสายตาเดียวกันเตรียมการที่จะหลบหนี.
"สามราชันย์,สองคนรับใช้อย่างงั้นรึ? ต้องการสังหารข้าอย่างงั้นรึ?"หลี่ซือที่กล่าวออกมาด้วยความเย็นชา.
ได้ยินคำพูดของหลี่ซือ,เหล่าราชันย์ทั้งห้าที่ต้องการหลบหนี,แววตาที่เผยจิตสังหารออกมาในทันที,ไม้เว้นแม้แต่ปิงเสวียน,ราชันย์ทั้งหมดไม่ต้องการหลบหนี,ไร้ที่จะให้ไป,หากว่าเรื่องนี้กระจายไปทั่วแผ่นดิน,พวกเขาจะควรค่าที่จะเป็นราชันย์ของราชวงศ์วาสนาอย่างงั้นรึ?
วันนี้ต้องสังหารหลี่ซือให้ได้,เวลานี้ไม่สามารถหนีได้.
"ฆ่า!"
เสียงของราชันย์แท้ผู้หนึ่งที่ตะโกนออกไปเสียงดัง,พร้อมกับนำอาวุธออกมา,ฟันไปยังหลี่ซือในทันที.
ดาบของราชันย์แท้,กลิ่นอายดาบขนาดใหญ่,ที่พุ่งออกไปฉีกอากาศเสียงดังสนั่น,กรีดมิติเป็นทางยาวพุ่งตรงไปยังหลี่ซือ,ส่วนอีกสองคนที่ใช้,เพลงกระบี่ทะลวงออกไป,ปราณกระบี่นับล้านๆสายพุ่งตรงไปยังหลี่ซือเช่นเดียวกัน.
พลังการโจมตีที่รุนแรงที่กวาดทุกสิ่งทุกอย่างของราชวงศ์กษัตริย์หายไปทั้งหมด,เหล่าประชาชนทั่วทั้งเมืองไม่มีแม้แต่เวลาให้ร้องโหยหวน,,สิ่งก่อสร้างทุกอย่างหายไปทั้งหมดอย่างรวดเร็ว,การโจมตีของระดับราชันย์แท้ทรงพลังรุนแรงอย่างแท้จริง.
ระดับราชันย์แท้,ห้าคนที่ลงมือพร้อมกัน,การโจมตีที่เกิดขึ้นเร็วมาก.
พลังโจมตีที่พุ่งเป้าไปยังหลี่ซือคนเดียว,วาดหวังที่จะสังหารให้หลี่ซือตกตายในทันที.
หลี่ซือที่ยืนอยู่ตรงกลาง,เผยสีหน้าแววตาที่เหยียดหยัน,ไม่ปกป้องด้วยซ้ำ,ลอยอยู่บนอากาศ,ไม่ได้นำของวิเศษออกมา,เพียงแค่ชี้นิ้วออกไปข้างหน้า.
"ฉับบ!"
ดัชนีของหลี่ซือกลายเป็นเส้นแสงความยาวหมื่นจั้ง,พุ่งออกไปตัดคลื่นการโจมตีทั้งหมดให้ขาดสะบั้นลง.
เส้นแสงที่ตัดมิติได้พุ่งตรงออกไป.
"ตัดมิติ? เสาสวรรค์!"
"
ราชันย์คนหนึ่งไม่มีเวลาให้พูดด้วยซ้ำ,ดัชนีสีดำที่ตัดหน้าอก,ไม่ได้หยุดเท่านั้นมันยังถูกตวัดไปยังคนอื่นๆอีก.
"ฉับ,ฉับ,ฉับ,ฉับ"
เสียงตัดติดต่อกัน,มิติที่บิดเบี้ยว,แม้แต่ดาบใหญ่ยังขาดเป็นสองท่อน.
ราวกับว่าโลกถูกแบ่งออกเป็นสองท่อน.
ระดับราชันย์แท้,พร้อมกับอาวุธของพวกเรา,ไม่แม้แต่สามารถป้องกันเอาไว้ได้,ถูกสังหารจนเรียบ.
ห้าราชันย์แท้พบว่าพวกเขาไม่มีพลังต้านทานเลยแม้แต่น้อย.
มีเพียงผู้ฝึกตนระดับสวรรค์แท้เท่านั้น,ที่จะมีระดับเช่นนี้,เป็นไปได้ว่าหลี่ซือนั้นมีระดับสวรรค์แท้อย่างงั้นรึ?
กว่าพวกเขาจะรับรู้,ก็ไม่มีโอกาสให้กลับไปแก้ไขอีกแล้ว.
พริบตาเดียว,สี่ราชันย์ตกตายไปในทันที,เพียงแค่กระบวนท่าเดียว,การเคลื่อนไหวเดียว,ที่ตัดอากาศ,เวลานี้เหลือเพียงแค่ปิงเสวียนคนสุดท้าย.
ราชันย์ปิงเสวียนที่หวาดผวาสั่นสะท้าน,จ้องมองไปยังหลี่ซือ,ทั้งตื่นตะลึงและตื่นตกใจ,หลี่ซี่อที่ไม่ป้องการการโจมตีของพวกเขาด้วยซ้ำ,และยังโจมตีกลับมาอย่างรุนแรง,เขาไม่สามารถหนีได้แล้ว,ไม่มีทางที่จะป้องกันได้แน่.
ใบหน้าของหลี่ซี่ที่เต็มไปด้วยความเหยียดหยัน.
"ตูมมมมมม"
เสียงดังสนั่น,ปรากฏหลุมดำที่ปรากฏขึ้น,จากแรงปะทะที่หนักหน่วงรุนแรง,เศษซากปรักหักพังในเวลานี้ถึงกับกลายเป็นผุยผงลงเลยทีเดียว.
หลี่ซือดวงตาหดเล็กลง,ปิงเสวียนไม่ตายอย่างงั้นรึ?
ที่ด้านหน้าปิงเสวียน,ปรากฏชายในชุดสีขาวปรากฏขึ้นในทันที,จือจุ้นเผ่าเต่าทมิฬ,กุยโซว! ก่อนหน้านี้,เป็นกุยโซวที่ช่วยปิงเสวียนเอาไว้.
กุยโซวที่หวาดผวาจ้องมองหลี่ซือ.
"สหายเต๋าหลี่,ใยต้องลงมือหนักหน่วงเช่นนี้,ไม่ปราณีเลยรึ? ท่านเป็นระดับสวรรค์แท้,ไม่กลัวเสียชื่ออย่างงั้นรึ?"กุยโซวที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางลังเล.
หลี่ซือจ้องมองกุยโซว,ใบหน้าที่ไร้อารมณ์,พร้อมกับจ้องมองไปยังปิงเสวียนด้วยความเย็นชาแล้วกล่าวออกมาว่า,"กล้ามาหาเรื่องข้า,จะต้องตาย,คนที่หลี่ซือต้องการให้ตาย,ไม่เคยมีใครรอดได้!"
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น