Immortality Chapter 617 Hundredth Heavenly Cave
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 617 ถ้ำร้อยสวรรค์.
Chapter 617 Hundredth Heavenly Cave
百世洞天
ถ้ำร้อยสวรรค์.
สวนสวรรค์หลิงเซียว,สร้างความสนใจต่อผู้ฝึกตนมากมาย,เมืองหลวงที่มีขนาดใหญ่มาก,และยังอยู่สูงขึ้นไปบนท้องฟ้า,เป็นสิ่งที่ไม่เคยได้ยินมานับตั้งแต่ยุคโบราณกาลแล้ว.
ถามคนทั่วหล้า,ใครกันที่เคยเห็นเมืองเช่นนี้มาก่อน?
ราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้ง,ไม่มีใครที่จะไม่รู้จัก!
นอกจากนี้ทวีปศักดิ์สิทธิ์ที่กว้างใหญ่นั้น,ที่ต้องใช้เวลาสองปีครึ่ง,ข่าวก็กระจายไปทั่วศักดิ์สิทธิ์.
ส่วนสวนสวรรค์หลิงเซียว,ใช้เวลาสองปีครึ่งนับจากขึ้นฝั่งในการเดินทาง,ท้ายที่สุดก็ไปถึงรัฐชิงเรียบร้อยแล้วเช่นกัน!
เหล่าผู้ฝึกตนที่ได้ยินข่าวได้เดินทางมารวมตัวกันที่รัฐชิงมากขึ้นและก็มากขึ้น,เพื่อที่จะได้มองเห็นภาพฉากที่รุ่งโรจน์ของต้าเจิ้งในเวลานี้.
เมืองกวงหลิงรัฐชิง,เวลานี้สวนสวรรค์ได้เข้าเขตรัฐชิงแล้ว,แสงสัญญาณที่ถูกส่งไปยังสถานที่ต่างๆ.
สวนสวรรค์หลิงเซี่ยวที่ลดความเร็วลง,ก่อนที่จะมาหยุดอยู่ที่ตรงกลาง.
เหมือนกับเมื่อครั้งที่เดินทางออกมาจากทะเลตะวันตก,เกาะขนาดใหญ่ที่สั่นไหวไปมา,ก่อนที่จะหยุดลงในท้ายที่สุด.
"ครืนนนนนๆ"
สวนสวรรค์หลิงเซียวได้หยุดส่ายแล้ว.
เพราะว่าสวนสวรรค์หลิงเซียวนั้นลอยสูงขึ้นไปบนพื้นดินมาก,ดังนั้นจึงไม่ได้สร้างเงาทอดผ่านลงมายังด้านล่าง,จากรัฐชิงเอง,ก็สามารถมองเห็นได้แค่เพียงจุดเล็กๆเท่านั้น.
เกาะสวรรค์หลิงเซียวที่หยุดนิ่ง,เหล่ายอดฝีมือของราชวงศ์ต้าจิ้งเริ่มบินตรงขึ้นมายังเมืองหลวงกันอย่างคับคั่ง.
คนของวิหารต้าหมิงนำโดยจงเทียน,นำคนแปดพันคนบินตรงขึ้นไปบนฟ้า.
ด้วยการบินเป็นระยะเวลานาน,คนทั้งแปดพันที่คอยสนับสนุนกันและกัน,เพื่อเดินทางสู่สวนสวรรค์หลิงเซียว.
หลังจากที่มาถึงสวนสวรรค์หลายๆคนถึงกับหมดแรงเลยทีเดียว,ก่อนที่พวกเขาจะเดินทางไปยังตำหนักซ่างเฉิงต่อ.
"เออร์เฉินคารวะฟู่หวง!"จงเทียนที่แสดงความเคารพต่อจงซาน.
จงซานในชุดจักรพรรดิ,ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความดีใจ.
"มาๆ,แท่นบูชานิกายต้าหมิง,ตอนนี้หนีปู่ซาได้จัดเตรียมเอาไว้แล้ว,ก่อสร้างสำเร็จพร้อมใช้งาน.
"ครับ!"
จงซานที่พาทุกคนเดินทางออกไปไม่ไกลนัก,สถานที่แห่งหนึ่ง,เต็มไปด้วยฉากที่สวยงาม,เงียบสงบดูโอ่อ่า,ช่างฝีมือของต้าเจิ้งนั้นมีความสามารถสูงมาก,สามารถสร้างวิหารพุทธที่มีขนาดใหญ่,ซึ่งจะใช้เป็นสถานที่ประจำของวิหารต้าหมิงนั่นเอง.
ที่ตรงกลางนั้น,จงซานที่สั่งการด้วยตัวเอง,มีแท่นบูชาเป็นศิลายักษ์ขนาดพันจั้ง,ไม่มีใครรู้ว่าใช้ทำสิ่งใด,แน่นอนว่า,จงซานไม่ได้บอกกล่าวรายระเอียดลึกๆให้กับทุกคนได้รับรู้.
"ให้คนของเจ้าพักผ่อนก่อน,ส่วนเจ้าไปยังสถานที่หนึ่งกับข้า!"จงซานกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ครับ!"จงเทียนรับคำ.
จงเทียนที่สั่งการนักบวชทุกคน,ก่อนที่จะตามจงซานไปยังพื้นที่หวงห้าม.
สถานที่แห่งนี้มีเหล่าองค์รักษ์จำนวนมากที่เฝ้าอยู่ด้านนอก,ไม่มีใครสามารถเข้าไปด้านในได้.
สถานที่แห่งนี้อยู่ในหุบเขาแห่งหนึ่ง,หุบเขาแห่งนี้มีค่ายกลมากมายวางไว้เอาไว้,เห็นได้อย่างชัดเจนว่ามันคือสถานที่สำคัญเป็นอย่างมาก.
ภายในหุบเขาแห่งนี้มีคนสนิทของจงซานมากมายที่รออยู่ก่อนแล้ว,รวมทั้งเหล่าฮวงโหวทั้งหมด.
ทุกคนที่จ้องมองเข้าไปถ้ำขนาดใหญ่ที่อยู่ในภูเขาแห่งหนึ่ง.
ภายในถ้ำแห่งนี้มองลึกเข้าไปเห็นเป็นแสงสีเขียว,และด้านในยังปรากฏเห็นเป็นภาพของสาวงามมากมายนับไม่ถ้วนด้านใน,ดูแล้วเหมือนกับว่าอยู่อีกโลกหนึ่ง.
"ฝ่าบาท,โลกที่เชื่อมต่อสร้างเสร็จแล้ว!"หนี่ซากล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"หืม?สามารถผนึกบ่อมารสวรรค์ลงไปด้านในโดยสมบูรณ์อย่างงั้นรึ?"จงซานสอบถามออกไป.
"ได้ผสานลงไปแล้ว,ภาพลวงตาของสระมารสวรรค์นั้นทรงพลังมาก,หากไม่เพราะว่าจื่อจุ้นตี้เสวียนชาคอยช่วยแล้วล่ะก็,ไม่มีทางสำเร็จ,พร้อมกับสมบัติตกทองของหนีปู่ซา,ทำให้สามารถสร้างโลกที่เชื่อมต่อได้ในที่สุด!"หนี่ปู่ซาที่ฝืนยิ้มออกมา.
ลงทุนไปเป็นจำนวนมาก,หลังจากนี้จะสามารถเก็บเกี่ยวได้หลายร้อยหลายพันเท่า!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างจริงจังพร้อมกับให้คำมั่นสัญญา.
"ขอบพระทัยฝ่าบาท!"หนีปู่ซาพยักหน้ารับ.
"โลกที่เชื่อมต่อนี้มีชื่ออะไรอย่างงั้นรึ?"จงซานที่สอบถามออกไป.
"ยังไม่มีชื่อแต่อย่างใด,ทว่าขอให้ฝ่าบาทประทานชื่อด้วย!"หนี่ปู่ซากล่าว.
"หืม?"จงซานจ้องมองไปยังหนีปู่ซาด้วยความประหลาดใจ,ดูเหมือนว่าหนีปู่ซานั้นรู้จักที่จะเอาใจเขาแล้วอย่างงั้นรึ?
"ในเมื่อมันคือหนึ่งร้อยวิถีสังสารวัฏ,เช่นนั้นก็เรียกว่า,ถ้ำร้อยสวรรค์!"จงซานกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ,จากนี้จะเรียกถ้ำร้อยสวรรค์."หนี่ปู่ซากพยักหน้ารับ.
"เออร์เฉินคารวะฮวงโหวทุกท่าน!"จงเทียนที่จ้องมองไปยังเป่าเอ๋อและคนอื่นที่ก้าวเข้ามา,พร้อมกับโน้มแสดงเคารพ,เหล่าฮวงโหวที่พยักหน้ารับ.
"มีอะไรที่ต้องระวังหรือไม่?"จงซานที่สอบถามออกมา.
"หากจะให้กล่าวแล้ว,ผลกระทบในครั้งแรกแล้วนับว่ามีผลเป็นอย่างมาก,แม้ว่าจะเรียกว่าวิถีร้อยสังสารวัฏ,ทว่ามันคือการลับคมอารมณ์ของคน,หนึ่งร้อยรอบสังสารวัฏ,หากว่าสามารถทนได้ร้อยรอบในถ้ำร้อยสวรรค์นั้น,จะได้รับผลในการต้านทานดีขึ้นเรื่อยๆในครั้งถัดๆมา,นับเป็นการเก็บเกี่ยวที่ยิ่งใหญ่เป็นอย่างมาก!"หนีปู่ซากล่าว.
"แล้วมีคนทดสอบแล้วรึยัง?"จงซานสอบถามออกไป.
"ผู้ใต้บังคับบัญชาได้ลองทดสองร้อยถ้ำสวรรค์แล้ว,ช่างน่าเศร้า,ทำได้แค่เพียง 74 สังสารวัฏเท่านั้น!"หนีปู่ซาที่กล่าวออกมาตามจริง.
74 สังสารวัฏอย่างงั้นรึ? ประสบการณ์การเกิดและดับ 74 รอบ,จงซานจ้องมองไปยั้งหนี่ปู่ซาด้วยความแปลกประหลาด,ไม่สงสัยที่เลยว่าหนีปู่ซากล่าวเอาใจเขา,74 สังสารวัฏ,แน่นอนว่าย่อมทำให้ได้รับประสบการณ์มากมายขนาดใหน!
"ฟู่หวง,สิ่งนี้คืออะไรอย่างงั้นรึ?"แววตาของจงเทียนที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ.
วิถีสังสารวัฏ? หนึ่งร้อยสังสารวัฏ? หมายความว่าอย่างไรกัน?
จากนั้นหลังจากนั้นหนีปู่ซาเริ่มอธิบายให้กับจงเทียนฟัง,ดวงตาของจงเทียนที่ส่องประกาย,ปรากฏเชาว์ปัญญาขึ้นมาในทันที,นี่มีผลไม่ได้ด้อยไปกว่าเม็ดยาเซียนเลยแม้แต่น้อย,ไม่ต้องบอกเลยว่าเทียบได้กับเม็ดยาเซียนในระดับใด,หากว่าเป็นฟู่หวงแล้ว,ไม่รู้ว่าจะช่วยยกระดับพลังฝึกตนได้มากมายขนาดใหนกัน?
"ข้านำเจ้ามาที่นี่,เพื่อให้เจ้ารับรู้ว่ามีพื้นที่เช่นนี้,ในเวลานี้เจ้ายังไม่สามารถใช้ได้,รอให้ต้าเจิ้งยกระดับสำเร็จ,ทุกอย่างเข้าที่เข้าทางแล้ว,ค่อยมาฝึกฝนอีกครั้ง,สถานที่แห่งนี้จะถูกปิดเอาไว้ชั่วคราว,เพื่อไม่ให้เกิดปัญหา!"จงซานกล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"ครับ!"จงเทียนพยักหน้ารับ,แม้นว่าจะรู้สึกเสียดายอยู่เล็กน้อย.
"เจ้าจำเป็นต้องจัดการเรื่องนิกายต้าหมิงก่อนเป็นอันดับแรก,เมื่อยกระดับเป็นราชวงศ์ราชันย์เสร็จสิ้นแล้ว,จะสามารถช่วยพวกเราได้อีกเป็นอย่างมาก,นอกจากนี้สำหรับนิกายต้าหมิงแล้ว,เจ้าสามารถเลือกคนที่เชื่อใจได้,เข้ามาฝีกฝนในถ้ำร้อยสวรรค์ได้ด้วย!"จงซานกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ขอรับ! ฟู่หวง!"จงเทียนที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
.......................
ทางเหนือของรัฐชิง,ราชวงศ์ราชันย์หยงเล่อ,ห้องบัญชาการ.
ฟ่านอี้พินที่จอ้งมองหยกบันทึกที่ได้จากทหารสังเกตการณ์ทำให้ใบหน้าของเขาถึงกับเปลี่ยนเป็นดำมืดเลยทีเดียว.
ที่ด้านข้างนั้นมีเหล่ากุนซืออีกหลายคน,ซึ่งในอดีตนั้นก็ผู้ใต้บังคับบัญชาของกู่เสวียนนั่นเอง.
"เซียนเซิงฟ่าน,ตอนนี้พวกเราทำอย่างไรดี? ทัพของพวกเราถอยกลับมาครั้งแล้วครั้งเล่า! อี้เหยี่ยนเป็นคนที่ร้ายกาจจริงๆ! หากเป็นเช่นนี้,ทัพของพวกเราจะต้องแย่แน่! "กุนซือคนหนึ่งกล่าวออกมาด้วยท่าทางเป็นกังวล.
"อันตรายอะไรกัน,ผลลัพธ์ยังไม่ตัดสิน,ก็เพียงแค่สร้างเรื่องข่มขวัญกำลังใจของทหารเท่านั้น,เป็นแค่กลยุทธ์ทางทหาร!"ฟ่านอี้พินที่ชำเลืองมองออกไป.
กุนซือหลายคนที่เอ่ยท้วงออกมา.
"เซียนเซิงฟ่าน,พวกเขาไม่ได้สั่นคลอนขวัญกำลังใจพวกเรา,หากแต่ราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้งนั้นทรงพลังจริงๆ,คาดไม่ถึงเลยว่าเพียงไม่กี่ปี,พวกเขาจะมีทหารที่โดดเด่นได้มากมายขนาดนี้,แม่ทัพกองกำลังพิทักษ์ดินแดนทั้งสามนั้นโดดเด่นมากฝีมือ,สามารถต้านทานราชวงศ์ราชันย์สีแห่งพร้อมๆกันได้,คาดไม่ถึงแทนที่พวกเราจะได้เปรียบ,แต่กลับหยุดชะงัก,ดูเหมือนว่าพวกเขานั้นวางแผนไว้ก่อนแล้ว,อี้เหยี่ยนเป็นคนที่มีชื่อเสียงเป็นอย่างมาก,ส่วนสุ่ยจิงและสุ่ยอู๋เหินเองก็หาได้ด้อยกว่าเขาไม่."
"ไม่จำเป็นต้องกังวล,สงครามยังไม่จบเลย,ไม่มีใครรู้ว่าจะชนะหรือพ่ายแพ้!"ฟ่านอี้พินกล่าวยืนยัน.
"เซียนเซิงฟ่าน,อีกเรื่องหนึ่ง,เกี่ยวกับเขตแดนของพวกเรา,ด้อยกว่าพวกเขามาก,สวนสวรรค์หลิงเซียวของราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้ง,ทำให้ขวัญกำลังใจทัพของต้าเจิ้งเพิ่มพูนสูงขึ้น,เห็นได้อย่างชัดเจนว่ามันทำให้ขวัญกำลังใจของพวกเราลดต่ำลงด้วย!"
"สวนสวรรค์หลิงเซียวอย่างงั้นรึ?"ฟ่านอี้พินที่ขมวดคิ้วไปมา.
ฟ่านอี้พินที่เดินไปมาครุ่นคิด,เหล่ากุนซือคนอื่นๆไม่กล้ารบกวน.
ทันใดนั้น,ฟ่านอี้พินก็ยกพัดขึ้นตบไปมาที่มืออีกข้าง,ดวงตาส่องประกายด้วยแผนการ.
ก่อนที่เขาจะนำหยกบันทึกออกมาอีกครั้ง,พร้อมกับจดจ้องมองพื้นที่รอบๆอย่างระมัดระวัง.
"เร่งรีบแจ้งข่าวไปยังเหล่าอุปราชของราชวงศ์ราชันย์ทั้งสามด้วยความเร็วสูง,ข้ามีเรื่องสำคัญที่จะปรึกษากับพวกเขา."ฟ่านอี้พินที่กล่าวกับคนผู้หนึ่ง.
"เรื่องสำคัญอย่างงั้นรึ?เซียนเซิงฟ่าน,แต่ละราชวงศ์กำลังอยู่ในภาวะล่อแหลม,แล้วพวกเขาจะมาอย่างงั้นรึ?"กุนซือคนหนึ่งกล่าวออกมาด้วยความเป็นกังวล.
"บอกพวกเขา,ต้องการทำลายราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้ง,จะต้องมา!"ฟ่านอี้พินกล่าวอย่างหนักแน่น.
"ทำลายอย่างงั้นรึ? เซียนเซิงฟ่าน,ท่านมีวิธีแล้วอย่างงั้นรึ?"กุนซือคนหนึ่งกล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"รีบไปเร็วเข้า!"ฟ่านอี้พินที่กล่าวออกไปเสียงดัง.
"รับทราบ!"ชายคนดังกล่าวรับคำในทันที,ก่อนที่จะเร่งรีบส่งคนไปยังราชวงศ์ราชันย์ทั้งสามอย่างรวดเร็ว.
...............
นับตั้งแต่ที่สวนสวรรค์หลิงเซียวมาถึงรัฐชิง,จงซานก็เริ่มดำเนินแผนการที่สำคัญๆในทันที,ในเวลานี้,ไม่สามารถรอช้าได้,เนื่องจากอยู่ในช่วงเวลาหัวเลี้ยวหัวต่อ,กับการยกระดับเป็นราชวงศ์ราชันย์,
ปล่อยครั้งการปะทะกันในสนามรบ,เป็นการต่อสู้กันเพียงแค่ยอดฝีมือสองคนที่ดูน่าเกรงขาม.
เหล่ายอดฝีมือที่สวนสวรรค์หลิงเซียวนำมา,ในเวลานี้,สามารถนำมาฝึกฝนและส่งออกไปสู่สนามรบ,ทำให้พวกเขามีความสามารถเพิ่มสูงขึ้นเป็นอย่างมาก.
ราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้ง? หลายๆแห่ง,ที่จับจ้องมองมายังพวกเขา,ราชวงศ์จักรพรรดิที่กล้าท้าทายกับราชวงศ์ราชันย์,นับเป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจเป็นอย่างมาก,เพียงแค่ราชวงศ์จักรพรรดิกับสามารถต่อกรกับราชวงศ์ราชันย์ขนาดใหญ่สี่แห่งพร้อมกับได้โดยไม่เสียเปรียบ? พวกเขาคิดว่าตัวเองเป็นราชวงศ์สวรรค์อย่างงั้นรึ?
ทว่า,ที่ทำให้พวกเขาประหลาดใจเวลานี้,เหล่าราชวงศ์ราชันย์,กลับไม่สามารถจัดการพวกเขาได้,ราชวงศ์จักรพรรดิแข่งแกร่งกว่าอย่างงั้นรึ?
เรื่องนี้,เป็นเพราะราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้งแข็งแกร่งมาก,หรืออีกสี่ราชวงศ์ราชันย์อ่อนแอรึ?
จงซานในห้องอักษร! พร้อมกับอ่านข้อมูลรายงานต่างๆบนบัลลังก์.
อี้เหยี่ยนที่ยืนอยู่ด้านหน้าโต๊ะบัญชาการ.
"ฝ่าบาท,รายงานการรบ,ท่านคิดว่าเป็นอย่างไรบ้าง?"อี้เหยี่ยนกล่าว.
"ดูปกติสงบเงียบกว่าเมื่อก่อนซะอีก!"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ดูสงบเงียบกว่าปรกติ,เช่นนั้นเฉินคงต้องรีบกลับไปแนวหน้าอย่างเร็วที่สุดแล้ว,เพราะว่ายิ่งปกติมากเท่าไหร่,นั่นก็ยิ่งหมายความว่าผิดปรกติ,ฟ่านอี้พินผู้นี้,ข้าได้ต่อสู้เขามาตลอดสามปี,นับเป็นศัตรูที่ร้ายกาจ,ทำอะไรโดดเด่นในสนามรบโดยตลอด,หากว่าไม่เพราะว่าเฉินเตรียมแผนการเอาไว้ก่อนแล้ว,ตอนนี้คงจะพ่ายแพ้ไปเรียบร้อยแล้ว,สามปีมานี้,ข้าจึงเข้าใจเขาที่สุด,ฟ่านอี้พินผู้นี้,เป็นผู้ที่ชักใยอยู่เบื้องหลังเรื่องต่างๆมากมาย,ยิ่งสนามรบดูสงบเท่าไหร่,แน่นอนแผนการที่หมักหมมไว้นั่นก็ยิ่งรอการปะทุใหญ่ออกมาเท่านั้น,เฉินไม่สามารถเข้าใจได้ทั้งหมด,เกรงว่าสถานการณ์ดังกล่าวอาจจะแย่ลง,กลัวว่าจะทำให้แผนการของฝ่าบาทเสียหาย!"อี้เหยี่ยนที่ส่ายหน้าไปมาด้วยท่าทางเป็นกังวล.
จงซานที่จ้องมองดูข้อมูลพลางขมวดคิ้วแน่น,ครุ่นคิด,เกี่ยวกับความกังวลของอี้เหยี่ยน,จงซานย่อมให้ความสำคัญเป็นธรรมดา.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น