Immortality Chapter 612 National religion, Great Ming Church!
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 612 นิกายประจำชาติ,นิกายต้าหมิง!
Chapter 612 National religion, Great Ming Church!
国教,大明教!
นิกายประจำชาติ,นิกายต้าหมิง!
พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับสวรรค์โดยไม่ย่อท้อ!
หลังจากที่จงเทียนตั้งเป้าหมายแล้ว,ก็จ้องมองไปยังจงซานด้วยความตื่นเต้น,รอคอยจงซานออกคำสั่ง!
"ในเมื่อเจ้าเองก็เห็นด้วยที่จะทำ,ไม่ว่าจะสำเร็จหรือล้มเหลว,พวกเราจะต้องทำให้สุดความสามารถ!"จงซานที่กล่าวหนักแน่น.
"ครับ,ฟู่หวง,เชิญสั่งการ!"จงเทียนที่กล่าวอย่างจริงจัง.
"นับจากวันนี้,ราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้ง,จะทำการก่อตั้ง,ศาสนาประจำชาติ! เพื่อชักชวนสามัญชนทั่วเหล้าเข้าร่วม,นิกายราชวงศ์,บัญญัติคำสั่งสอน,และนับจากนี้เจ้าคือประมุขนิกาย,ศาสนาประจำชาติ!"จงซานกล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ.
"รับทราบ,วิหารต้าหมิงนับจากวันนี้จะเปลี่ยนเป็น,นิกายต้าหมิง,รับใช้ราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้ง,เปิดรับสาวกทั่วหล้า!"จงเทียนกล่าวด้วยความมั่นคงเช่นกัน.
"นิกายต้าหมิง? เยี่ยม,หลังจากนี้ร่วมมือกันกับราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้ง,นิกายต้าเจิ้งรวบรวมกรรมวาสนา,เพื่อเพิ่มประสิทธิ์เป็นสองเท่าและลดความพยายามลงครึ่งหนึ่ง! นิกายต้าหมิงรับผิดชอบในการสั่งสอนต่อประชาชนของราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้ง,สร้างความเชื่อและจิตสำนึกเพื่อค้ำจุนต้าเจิ้งให้เข้มแข็ง!"จงซานพยักหน้า.
"ขอรับ!"จงเทียนรับคำ.
"ยังมีประโยชน์อีกอย่างหนึ่ง!"จงซานที่ดวงตาเปล่งประกาย.
"หืม?"
"หลังจากนี้,เหล่าทหารที่ยังมีความสามารถไม่พอ,จะถูกส่งเข้าไปขัดเกลา,เพิ่มความสามารถ,เพื่อศึกษาความรู้ต่างๆจากนิกายต้าหมิง,และมีการจัดการประลองระหว่างยอดฝีมือเพื่อหาประสบการณ์,วิหารต้าหมิงจะเป็นแหล่งรวมตัวกันของยอดฝีมือทั่วต้าเจิ้ง!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
กับแผนการของพ่อลูกเวลานี้กำลังปรึกษาหารือรูปแบบในการบำเพ็ญ,เกี่ยวกับการบริหารต้าจิ้ง,เก็บเกี่ยววาสนาแผ่นดินและวาสนากรรม,แผนการที่ไม่เคยมีมาก่อน! ก็เริ่มบัญญัติขึ้นมาใหม่!
สองพ่อลูกจงซาน,ที่พูดคุยกันสามวันสามคืน,ซึ่งหวังคู,ตี้เสวียนชา,เป่ยชิงซือ,และคนอื่นๆต่างก็รอคอยอย่างอดทน,แม้นว่าไม่รู้ว่าทั้งคู่พูดอะไรกัน,ทว่าบนฟ้าที่มีสายฟ้าแจ้งเตือนเป็นระยะๆ,ทุกคนสามารถบอกได้ว่า,ภายในห้องโถง,แน่นอนว่าพวกเขากำลังพูดคุยเรื่องสำคัญที่สั่นสะเทือนผืนปฐพีและสวรรค์อย่างแน่นอน.
"วิถีการบำเพ็ญชะตะ,มีเพียงข้าและเจ้าที่รู้! บนโลกใบนี้ไม่เคยได้ยินมาก่อน,บนโลกใบใหญ่นั้นมียอดฝีมือมากมายที่อาจต้องการก็ได้,เรื่องนี้จะต้องเก็บเป็นความลับเอาไว้อย่างสมบูรณ์."จงซานที่จ้องมองจงเทียน.
"ฟู่หวงโปรดวางใจ! ทุกอย่างที่เทียนเอ๋อรับรู้,จะเก็บเอาไว้ในใจไม่แพร่งพรายเด็ดขาด!"จงเทียนที่กล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ.
"อืม,ทว่าเกี่ยวกับการก่อตั้งนิกายประจำชาติ,อย่าได้ทำการโดยไม่ใส่ใจ,หลังจากนี้ข้าจะขอให้หนีปู่ซามาดูฮวงจุ้ย,เพื่อเลือกตำแหน่งที่ตั้ง,เพื่อที่จะให้นิกายของเจ้ารุ่งเรื่อง!"จงซานกล่าวยืนยัน.
"ครับ!"จงเทียนพยักหน้า.
สามวันสามคืนกับการพูดคุยปรึกษาหารือของพวกเขาสร้างความน่าอัศจรรย์ใจเป็นอย่างมาก,จนแม้นแต่เกิดความหวาดหวั่น,มีสายฟ้าเตือนถึงเก้าครั้งเลยรึ?
"แอ๊ดดดดดด"
และทันใดนั้นประตูก็ค่อยๆเปิดออกมา,จงซานและจงเทียนที่ก้าวเดินออกมาอย่างใจเย็น,ทำให้คนอื่นๆไม่สามารถบอกถึงร่องรอยได้แม้แต่น้อยว่าพวกเขาได้กล่าวพูดคุยสิ่งใดกัน.
หวงคูและตี้เสวียนชาที่จ้องมองจงซานด้วยความประหลาดใจ,จงซานช่างเป็นคนที่ลึกล้ำเกินกว่าที่พวกเขาจะหยั่งถึง.
เป่ยชิงซือที่จ้องมองจงซานด้วยความอ่อนโยน,ความรู้สึกที่ลึกล้ำเหมือนดั่งสตรีที่รอคอยสามี,น้ำตาที่เอ่ออยู่เล็กน้อยในดวงตา.
"บุตรจงเทียน,คารวะมู่โหว!"จงเทียนที่แสดงความเคารพออกมา.
"อืม!"เป่ยชิงซือพยักหน้า.
ทุกคนที่แสดงความเคารพเล็กน้อย.
"ตี้เสวียนชา,ท่านรอข้าสักระยะ,แล้วกลับไปยังเกาะหมาป่าสวรรค์พร้อมกับข้า,เพื่อเตรียมเกาะหมาป่าสวรรค์!"จงซานกล่าว.
"อืม!"ตี้เสวียนชาพยักหน้า,จากนั้นก็หายไปอย่างรวดเร็ว,เห็นได้อย่างชัดเจนว่าจงซานออกมาแล้ว,ไม่มีความจำเป็นต้องอารักขาต่อ.
ส่วนคนอื่นๆเวลานี้เผยสีหน้าแววตาที่ประหลาดใจ,หมายความว่าอย่างไร? เตรียมเกาะหมาป่าสวรรค์? ไม่เข้าใจแม้แต่น้อย.
"เทียนเอ๋อ,เจ้าไปจัดการเรื่องนิกายต้าหมิง!"จงซานจ้องมองไปยังจงเทียน.
"ครับ!"จงเทียนพยักหน้ารับ.
กับแผนการของจงซานมากมาย,จงเทียนคือคนที่ตอบสนองความต้องการของเขาได้มากที่สุดซึ่งเป็นมาตั้งแต่ก่อนหน้าแล้ว.
"หวังคู,เจ้ากลับไปพักก่อน,รอข้าจัดการเรื่องสถานการณ์ทางทหารเสร็จแล้ว,แล้วข้าจะเรียกอีกครั้ง!"จงซานกล่าว.
"รับทราบ!"หวังคูที่โค้งคำนับรับ.
"ส่วนพวกเรา,กลับวังหลวงกันก่อน!"จงซานที่เผยยิ้มจ้องมองไปยังเป่ยชิงซือ.
.....
ห้าวันหลังจานั้น,ภายในตำหนักเมืองกวงหลิง.
จงซานบนบัลลังก์มังกร,ที่ด้านหน้านั้นมีเหล่าผู้นำทัพของราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้ง.
สี่แม่ทัพ,อี้เหยี่ยน,สุ่ยจิง,สุ่ยอู๋เหินและหวังคู! ส่วนเจ้าโส่วเซี่ยง,อยู่ที่เกาะหมาป่าสวรรค์,ไม่ได้เข้าร่วมสงครามใหญ่ในตอนนี้.
ที่ด้านข้างจงซานมีไท่จื่อจงเทียนยืนอยู่!
"คารวะฝ่าบาท!"ทุกคนที่กล่าวออกมาพร้อมกัน.
"อืม,อี้เหยี่ยน,เวลานี้สถานการณ์เป็นอย่างไรบ้าง?"จงซานสอบถามออกไป.
"ทางใต้มีราชวงศ์ราชันย์ปิงเฟิง,ทางเหนือราชวงศ์ราชันย์หยงเล่อ,ทางตะวันออกราชวงศ์ราชันย์ต้าซัง,ส่วนทางตะวันตกมีราชวงศ์ต้าหยวน,สี่ราชวงศ์ราชันย์ได้ส่งทหารออกมาแล้ว,กองกำลังของพวกเราเองก็ถูกส่งออกไปทั้งสี่ทิศเช่นกัน,บางที่บางสถานที่คงเริ่มทำสงครามกันแล้ว!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"อืม,มีกลุ่มใหนบ้างที่ยากจะจัดการได้ง่ายๆ?"จงซานสอบถาม.
"ส่วนมากแล้วเป็นไปตามแผนการของพวกเรา,แม้นว่าจะมีปัญหาแต่ก็สามารถจัดการได้,ในบรรดาของศัตรูทั้งหมดคงจะเป็นแม่ทัพของราชวงศ์ราชันย์หยงเล่อ,ดูเหมือนว่าจะสร้างปัญหาอยู่เล็กน้อย!"อี้เหยี่ยนที่ครุ่นคิดและกล่าวตอบ.
"ราชวงศ์ราชันย์หยงเล่อ?กู่เสวียนอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"กุนซือลำดับหนึ่งของกู่เสวียน,ฟ่านอี้พิน,เป็นผู้บัญชาการทัพทางเหนือ,คนผู้นี้ยากที่จะจัดการ,นับเป็นปัญหาที่สุด,อย่างไรก็ตาม,ความทะเยอทยานของกู่เสวียนนั้นไม่ธรรมดา,คาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะเข้าโจมตีสองราชวงศ์ราชันย์ไปพร้อมๆกันด้วย."อี้เหยี่ยนกล่าว.
"กู่เสวียน? เฮ้เฮ้,หนึ่งในสีไท่จื่อของต้าโหลว,คาดไม่ถึงเลยว่าจะต้องมาปะทะกับเขาในที่สุด,ทว่า,ข้าเชื่อในตัวเจ้า! ไม่ว่าจะเป็นแผนการใดๆ,ข้ามอบให้เจ้าจัดการ! ในเมื่อเขาต้องการอาณาเขตสองแห่งพร้อมกัน,ย่อมต้องมีสักแห่งที่พลาดพลั้ง,ทำให้เขารู้ว่า ไม่ควรจับปลาสองมือ."จงซานที่ครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
"รับทราบ!"อี้เหยี่ยนพยักหน้ารับ.
"สี่อดีตไท่จื่อราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,เฮ้เฮ้,บางที,อาจจะไม่ใช่ฟ่านอี้พินที่ทางเหนือที่ต้องระวังที่สุดก็เป็นได้."ในเวลานี้,สุ่ยจิงที่สะบัดพัดไปมากล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"หืม?"ทุกคนที่จ้องมองไปยังสุ่ยจิง.
"ฝ่าบาท,ข้าเพิ่งได้รับข้อมูลใหม่มาในวันนี้เอง!"สุ่ยจิงที่ยิ้มบางๆเผยความตื่นเต้นเล็กน้อย.
"หืม?"
"ที่ทางตะวันออกของทวีปศักดิ์สิทธิ์นั้น,ดูเหมือนว่าจะยุ่งเหยิงวุ่นวายเป็นอย่างมาก!"สุ่ยจิงที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
"ตะวันออก? เจ้าคงไม่ได้หมายถึงสี่ไท่จื่อ,ต้าหยง,ต้าถัง,หยงเล่อและชุนชิว,ราชวงศ์ราชันย์ทั้งสี่,กำลังเริ่มสงครามกันหรอกนะ?"อี้เหยี่ยนที่เผยสีหน้าแววตาตื่นเต้นขึ้นมา.
"แม้ว่าข้าจะไม่อยากเชื่อเช่นกันที่พวกเขาจะก่อสงครามกัน,ทว่าความจริงก็คือความจริง,ฟ่านอี้พินทางเหนือ,แน่นอนว่าคงไม่สามารถสงบใจเอาไว้ได้แน่!"สุ่ยจิงกล่าว.
"เยี่ยม,นับว่าเป็นข่าวดี!"จงซานพยักหน้ารับ.
"ฝ่าบาท,ที่ภาคใต้ของทวีปศักดิ์สิทธิ์ก็มีการต่อสู้กันของราชวงศ์ราชันย์ 4-5 แห่ง,ทางตะวันออกก็เช่นกัน,ทางเหนือและทางตะวันตก,แม้ว่าจะอยู่อีกไกล,ข่าวเรื่องนี้คงยังไปไม่ถึง,ทว่าหากเป็นไปตามที่ฝ่าบาทได้คาดการณ์ไว้,สงครามจะเกิดขึ้นกระจายไปทั่วทวีปศักดิ์สิทธิ์อย่างแน่นอน!"สุ่ยอู๋เหินที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ยุคสมัยแห่งความวุ่นวายกำลังเริ่มขึ้นแล้ว,ดังนั้นนี่นับว่าเป็นช่วงเวลาที่ดีที่จะยกระดับราชวงศ์ราชันย์ให้สำเร็จให้เร็วที่สุด!" จงซานพยักหน้ารับและกล่าวออกมา.
"รับทราบ!"ทุกคนที่ตอบรับในทันที.
"พรุ่งนี้พวกเจ้ากลับไปยังแนวหน้าได้,หวังคูจะเป็นคนดูแลเมืองกวงหลิง,หากว่ามีเรื่องสำคัญ,เขาจะเป็นคนยื่นมือออกไปช่วย,เพื่อดูแลความปลอดภัยของแม่ทัพทั้งสาม,หากว่าใครพบอันตราย,ให้ร้องขอความช่วยเหลือมา!"จงซานที่ออกคำสั่ง.
"ครับ!"แม่ทัพทั้งสี่ที่รับคำสั่งในทันที.
"นี่คือบุตรชายของข้าจงเทียน,ข้าได้แต่งตั้งให้เขาเป็นประมุขนิกายต้าหมิง,ซึ่งจะเป็นสถานที่บ่มเพาะความแข็งแกร่งของเหล่าขุนพล,หากว่าต้องการฝึกฝนคน,หรือต้องการยอดฝีมือสามารถขอความช่วยเหลือจากเทียนเอ๋อด้วย,ในเวลาเดียวกัน,พวกเราจะทำการรวบรวมกรรมวาสนาไปพร้อมๆกัน,โดยมีนิกายต้าหมิงเป็นคนดำเนินการ!"จงซานที่กล่าวออกมา.
"หืม? ครับ!"ทุกคนที่แสดงท่าทางงงงวย,จากนั้นก็พยักหน้ารับ.
"ฝ่าบาท,ระหว่างนิกายต้าหมิงและราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้งนั้น.คือ...."อี้เหยี่ยนที่ขมวดคิ้วไปมาสอบถามออกไป.
"นิกายต้าหมิงก็คือศาสนาประจำชาติของราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้ง! เป็นส่วนหนึ่งของต้าเจิ้งนั่นเอง!"จงซานที่กล่าวยืนยัน.
"ครับ!"แม้ว่าทุกคนจะเต็มไปด้วยความสงสัย,ทว่าก็พยักหน้ารับด้วยความเคารพ.
ศาสนาประจำชาติ? มันคืออะไรกัน? ทุกคนที่แสดงท่าทางงงงวย,ไม่เข้าใจความหมายใดๆ!
"สถานการณ์ของรัฐชิงนับว่าเป็นเรื่องสำคัญ,ข้าจะรีบดำเนินการทันที,กลับไปยังเกาะหมาป่าสวรรค์,เพื่อนำตำหนักสวรรค์มา!"จงซานกล่าว.
"รับด้วยเกล้า!"ทุกคนที่แสดงท่าทางตื่นเต้นดีใจเช่นกัน.
ตำหนักสวรรค์? ตำหนักลอยฟ้าหลิงเซียว? ไม่,น่าจะเรียกว่าตำหนักซ่างเฉิงบนเกาะลอยฟ้าหลิงเซียว! คาดไม่ถึงเลยว่าไม่กี่สิบปี,เสร็จแล้วอย่างงั้นรึ?
ตำหนักลอยฟ้าหลิงเซียว,ตำหนักที่ลอยอยู่บนฟ้า,สถานที่ดังกล่าว,บนโลกแห่งนี้นับว่าเห็นได้ยาก,ราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้งที่สร้างตำหนักเทียมฟ้า,ไม่ต้องกล่าวถึงความแข็งแกร่ง,เพียงแค่เมืองหลวงของพวกเขา,ก็เหนือกว่าทุกคนไปแล้ว.
วันถัดมา,ทุกคนที่แยกย้ายไปจัดการงานของตัวเอง.
ส่วนจงซานในเวลานี้,ได้นำเป่ยชิงซือและตี้เสวียนชา,เดินทางกลับเกาะหมาป่าสวรรค์อย่างเป็นทางการ.
เกาะหมาป่าสวรรค์! อยู่บนทะเลที่กว้างขวาง!
เวลานี้พวกเขาที่สามารถมองเห็นการลาดตระเวนของมังกรวารีบนทะเลอยู่เป็นระยะ.
เกี่ยวกับเกาะหมาป่าสวรรค์,มีผู้ฝึกตนระดับสวรรค์แท้ผู้หนึ่งให้ความสนใจเป็นอย่างมาก,ถึงขนาดไม่สามารถอยู่เฉยได้เลย.
นั่นก็คือจื่อจุ้นเผ่ามังกร,อ้าวซือไห่!
อ้าวซือไห่ที่จับจ้องมองเกาะหมาป่าสวรรค์มาหลายสิบปีแล้ว,ไม่ละการจับตาเลยแม้แต่น้อย! ทำไมนะรึ?เพราะอ้าวซือไห่กำลังรอคอยคนผู้หนึ่งอยู่ง.
ซึ่งก็คือเห่าเม่ยลี่นั่นเอง.
อ้าวซือไห่,จื่อจุ้นเผ่ามังกร,ไม่เพียงแต่มีความแข็งแกร่ง,แผนการของเขายังลึกล้ำ,แม้นว่าเขาจะไม่ได้บุกเข้าไปในเกาะหมาป่าสวรรค์,แต่ก็จับจ้องมองอยู่ตลอดเวลา,อ้าวซือไห่มั่นใจว่าด้วยนิสัยของเห่าเม่ยลี,นางคงไม่สามารถทนอยู่ในสถานที่แห่งเดียวได้ตลอดเวลา,นางจะต้องทนไม่ไหวจนต้องออกมาแน่,เห่าเม่ยลีจะต้องออกมาจากเกาะหมาป่าสวรรค์อย่างแน่นอน.
เมื่อถึงเวลานั้น,อ้าวซือไห่ก็จะสามารถจับตัวเห่าเม่ยลีได้,จากนั้นก็จะใช้กำลังบังคับเพื่อนำตราประทับของเผ่ามังกรที่เห่าเม่ยหลีขโมยมากลับคืนได้.
จนถึงตอนนี้อ้าวซือไห่ได้รอคอยมาสิบปีแล้ว,เขายังคงรอคอยอย่างใจเย็น,ทว่าในเวลานี้เริ่มรู้สึกผิดปรกติขึ้นมาแล้ว.
มันจะเป็นไปได้อย่างไร? ทำไมเห่าเม่ยลีไม่ออกมาอย่างงั้นรึ?
สิบปีมานี้,ถึงแม้ว่าจะเป็นจื่อจุ้นระดับสวรรค์แท้,ก็ไม่สามารถทนได้,เขาได้ให้คนของเผ่ามังกรเฝ้ารอบๆเกาะหมาป่าสวรรค์ไว้ตลอดเวลา.
ขอแค่เพียงเห่าเม่ยลีปรากฏตัว,จะมีคนมารายงานเขาในทันที.
ทว่าแท้จริงแล้วเขาคงไม่รู้,เห่าเม่ยลีนั้นได้เดินทางไปพบหยิน,อ้าวจื่อไห่จะต้องรอได้อีกนานเท่าไหร่กัน?
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น