Immortality Chapter 606 Showdown Absolute Heaven Realm

Immortality Chapter 606  Showdown Absolute Heaven Realm

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 606 ระดับสวรรค์แท้ลงมือ.

Chapter 606  Showdown Absolute Heaven Realm

对决天极境

ระดับสวรรค์แท้ลงมือ.

นวีชิงเฮวยออกมาแล้ว,ผู้ฝึกตนระดับสวรรค์แท้อีกคน!

นวีชิงเฮยที่ถึงแม้ว่าจะปิดใบหน้า,ทว่าก็เพียงพอให้ทุกคนพรรณนาถึงความงามได้,ความรู้สึกที่คลั่งไคร้ของมันมากมาย,จับจ้องไปยังนาง.

นี่คือความงามที่สร้างปัญหา! ความงามที่สั่นสะเทือนสวรรค์,นับเป็นสตรีที่งดงามอันดับหนึ่งของโลกใบนี้ก็ว่าได้!

เสน่ห์ที่กัดกินร่าง,ความงามงามที่ละลายกระดูกให้อ่อนระทวย,เพียงพอที่จะทำให้คนทั่วไปมากมายบ้าคลั่งได้.

ทว่าทุกคนรู้ดีว่าทำได้แค่จ้องมองอย่างหื่นกระหายเท่านั้น,ความแข็งแกร่งของนางนั้นหาได้ใช่ธรรมดา,ระดับสวรรค์แท้! เป็นความแข็งแกร่งที่พวกเขาไม่สามารถที่จะเอื้อมเข้าไปใกล้ได้เลยด้วยซ้ำ.

นวีชิงเฮวยที่ก้าวเดินออกมา,จดจ้องมองจงซานที่อยู่ไกลออกไป.

เจ้าอันธพาลน้อย,เติบโตเร็วเกินไปแล้ว! ร้อยปีที่แล้วเพราะว่าเนี่ยนโหยวโหยวให้ความสนใจเขา,ในเวลานั้นเขามีระดับแกนทองเท่านั้น,เพียงระยะเวลาสั้นๆ,คาดไม่ถึงเลยว่าจะก้าวมาถึงจักรพรรดิแท้ขั้นที่สิบ? แม้แต่สามารถสังหาระดับราชันย์แท้ได้ง่ายๆเลยรึ?

เร็วเกินไปแล้ว,มีชะตาที่ดี! ด้วยพลังของเขา,สามารถสร้างราชวงศ์จักรพรรดิที่แข็งแกร่งขึ้นมาได้,ตอนนี้คาดไม่ถึงเลยว่าแม่ทัพพิทักษ์ดินแดนของเขาจะมีระดับสวรรค์แท้,เป็นพันธมิตรกับราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี,มีเผ่าอสูรคู่วาสนาเป็นเผ่าหมาป่า,เนียนโหยวโหยวและจื่อซวินต่างก็รู้สึกดีกับเขา,ราวกับว่าโชคลาภวาสนาในโลกหล้านี้จะเอาอกเอาใจเขาทีเดียว.

ช่างน่าเสียดาย,เขาไม่มีทางสั่นคลอนแดนเทพอมตะได้,แดนเทวะ,เทพอมตะนั้นมีประวัติที่ยาวนานยากที่จะสั่นคลอน,ไม่มีทางโยกคลอนได้ตลอดกาล,ภายในโลกใบเล็กนี้,แดนเทพอมตะนั้นคือสำนำที่ไร้เทียมทานที่สุด!

ดวงตาของนวีชิงเฮวยที่เปลี่ยนเป็นเย็นชา,จ้องมองไปยังจงซาน,ในเวลานี้,กุยโซวที่ประจันหน้ากับหวังคู,ส่วนจงซาน,ต้องเป็นนางที่ต้องจัดการ.

สังหาร! ดวงตาของนวีชิงเฮวยที่ปลดปล่อยจิตสังหารที่รุนแรงออกมา,หลังจากที่สังหารจงซานแล้ว,จื่อซวินจะเป็นอย่างไร,นวีชิงเฮวยไม่สามารถจัดการได้แล้ว,ส่วนเนียนโหยวโหยวเองก็ไม่ง่าย,ทว่านางก็ถูกส่งไปภพหยินแล้ว,บางที่หากว่าวิญญาณของจงซานไม่ได้แตกสลายกลายเป็นพลังสวรรค์และปฐพี,บางที่อาจจะได้พบกับจงซานที่ภพหยินก็ได้.

ทว่าในเวลานี้,อาวุโสที่ได้ออกไปนำกระบี่จิวเซียนได้กลับมายังตำหนักแล้ว.

"กระบี่จิวเซียนล่ะ?"อาวุโสผู้หนึ่งที่กล่าวสอบถามออกมา.

"เป็นเขาแน่นอน,ที่ได้ผนึกค่ายกลเอาไว้อีกชั้น!"อาวุโสที่ชี้ไปยังหวังคูที่อยู่ด้านหน้ากุยโซว,กล่าวออกมาด้วยความขมขื่น.

กับคำพูดของอาวุโส,ทำให้ทุกคนงงงวยนิ่งงันไปพร้อมๆกัน,ก่อนที่จะจ้องมองไปยังหวังคูด้วยสายตาที่แปลกประหลาด,มีเพียงแค่เป่ยชิงซือลอบเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.

"เต๋าจวิน,เวลานี้เต๋าจวินเซิ่งหย๋าได้สั่งการให้กับพวกเรารับผิดชอบ,เป็นคนลงมือก่อน,ทว่าหากว่าไม่สามารถต่อกรได้,ค่อยขอให้เต๋าจวินช่วย!"อาวุโสคนหนึ่งที่เพิ่งกลับมากล่าวออกมาอย่างเฉยเมย.

นวีชิงเฮวยจ้องมองแปลกๆไปยังพวกเขา,พร้อมกับพยักหน้า,ไม่ได้กล่าวขัดแต่อย่างใด.

ทว่าอาวุโสอีกคนที่พยักหน้าให้กันะแลกัน,จากนั้นก็เริ่มทำสัญลักษณ์เทวะ.

"ภูเขาน้ำแข็ง,เทพเหมันตร์ทำลายโลก!"อาวุโสคนดังกล่าว,ที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.

แทบจะในทันที,พื้นที่รอบๆตำหนักที่เป็นซากปรักหักพังนั้น,ปรากฏคนสวมชุดสีขาวหกพันคน,แต่ละคนถือกระบี่สีขาว,ปรากฏขึ้นมาในทันที,ก่อนที่จะตั้งขบวนล้อมรอบเหล่าอาวุโสให้อยู่ตรงกลาง.

"คลืนนนนนน"

บนพื้นปรากฏภูเขาน้ำแข็งสามพันจั้งปรากฏขึ้นมา,ถูกนำไปวางบนพื้น,อากาศที่หนาวเย็นเสียดแทงผิวทุกคน,เกล็ดน้ำแข็งมากมายกำลังล่วงหล่นลงมาจากท้องฟ้า,พื้นที่รอบๆกลายเป็นแดนเยือกแข็ง,เป็นเหตุให้คนที่อยู่ไกลออกไปยังตัวสั้นเทิ้ม,เร่งรีบถอยหนีอย่างรวดเร็ว.

เพียงแค่สามลมหายใจเท่านั้น,พื้นดินอากาศที่ขาวโพนไปหมด,แดนเยือกแข็งสามพันลี้,ปิดผนึกแม้แต่บนท้องฟ้า.

นี่คือค่ายผนึกของแดนเทพอมตะ,ของตำหนักวารี,ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่มีกระบี่จิวเซียน,ทว่าของวิเศษผนึกภูเขาน้ำแข็ง,ก็สามารถปิดพื้นที่สามพันลีได้อย่างง่ายดาย.

รอบๆภูเขาน้ำแข็ง,เป็นเพียงฐานค่ายกล,ทำให้พื้นที่รอบๆเต็มไปด้วยเกล็ดน้ำแข็ง,หกพันผู้ฝึกตนแดนเทพอมตะที่ร่วมมือเพื่อกำจัดจงซานนั่นเอง.

หิมะและเกล็ดน้ำแข็งที่หนักหน่วงกำลังปกคลุมจงซานอย่างช้าๆ,เป็นพายุน้ำแข็งที่รุนแรงมาก,มันเริ่มล่วงหล่นลงมาทับถมพื้นที่รอบๆเร็วขึ้น,จนน่าหวาดผวาเลยทีเดียว.

"ค่ายกลเทพเหมันต์ทำลายโลก,เป็นค่ายกลที่จะทำลายทุกสิ่งทุกอย่างด้านในค่ายกล"ที่ไกลออกไปนั้น,ผู้ฝึกตนมากมายที่เผยสีหน้าแววตาตื่นตระหนกตกใจ.

"ค่ายกลเทพเหมันตร์ทำลายโลกแข็งแกร่งขนาดนั้นเลยรึ?"คนผู้หนึ่งที่ไม่รู้ได้กล่าวสอบถามออกมา.

"ไร้สาระ,ภูเขาน้ำแข็งที่อยู่ตรงกลางข้าได้ยินมาว่านั่นคือเซียนฉี,จะไม่แข็งแกร่งได้อย่างไร?"

"เซียนฉี? เป็นไปไม่ได้,ภายใต้สวรรค์แห่งนี้,มีเซียนฉีเช่นนี้ด้วยรึ?"

"เจ้าไม่รู้เองต่างหาก!"

ทุกคนที่อยู่รอบๆต่างก็พูดคุยกันไปต่างๆนาๆ,ไม่ว่าอย่างไรภูเขาน้ำแข็งนั้นก็เป็นเซียนฉีจริงๆ,แน่นอนว่าย่อมรับประกันได้ว่ามันทรงพลังเป็นอย่างมาก,ถึงแม้ว่าจะเป็นจงซาน,ยังสัมผัสได้ถึงความหนาวเย็นที่กัดกินเข้ามา.

หวังคูและกุยโซวเองก็หันหน้ามองภูเขาน้ำแข็งสามพันจั้งด้วยเช่นกัน,ทว่าตอนนี้ไม่สามารถมองเห็นอะไรได้เลย,มีเพียงเกล็ดน้ำแข็งมากมาย,ที่กำลังปกคลุมพื้นที่รอบๆปทั้งหมด.

ค่ายกลขนาดใหญ่ที่ปิดท้องฟ้า,สภาพภูมิอากาศที่ขาวโพลน,มองไม่เห็นสิ่งใดเลย,เป็นเขตแดนที่น่าหวาดหวั่นเป็นอย่างมาก,แดนเทพอมตะที่มีประวัติศาสน์ยาวนาน,แม้นแค่เพียงตำหนักวารี,รูปปั้นหยกขาวของเป่ยชิงซือ,กระบี่จิวเซียน,ค่ายกลเทพเหมันต์ทำลายโลก! ล้วนแล้วแต่เป็นสมบัติที่น่าเกรงขามทั้งนั้น,แล้วอีกห้าชีพจรล่ะจะมีของวิเศษมากมายขนาดใหน?

ทว่าจงซานเพียงแค่ชำเลืองมองเท่านั้น,ไม่ได้สนใจด้วยซ้ำ,สายตาของเขายังคงจ้องมองไปยังนวีชิงเฮวยที่อยู่ไกลออกไป.

"จงซาน,แส่หาความตาย!"อาวุโสผู้ควบคุมค่ายกลที่แค่นเสียงรู้สึกโกรธเคืองเป็นอย่างมาก.

พริบตาเดียที่จิงเสวี๋ยเฉินตกตายไป,เหล่าอาวุโสที่รู้สึกไม่ดีขึ้นมา,อีกทั้งตอนนี้ยังไม่สามารถนำกระบี่จิวเซียนมาช่วยได้อีกด้วย,ดังนั้นเหล่าอาวุโสไม่สามารถรั้งรอ,นำไพ่ตายออกมาอย่างรวดเร็ว,สำนักเทพอมตะนั้นมีประวัติยาวนานกว่าหมื่นปี,มีเซียนฉีมากมาย,ตอนนี้ได้นำภูเขาน้ำแข็ง,ค่ายกลเทพเหมันตร์ทำลายโลกออกมาใช้อย่างไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย.

ค่ายกลนี้มีพลังเทียบเท่ากับค่ายกลสิบจินอู๋ซานปิดสวรรค์ที่สามารถกักขังผู้ฝึกตนสวรรค์แท้ได้,เพียงแค่ค่ายกลสิบจินอู๋ซานนั้นจำเป็นต้องใช้ระดับราชันย์แท้สิบคน,จินอู๋ซานสิบตน,ส่วนค่ายกลเทพเหมันตร์ทำลายโลกนี้,ใช้ผู้ฝึกตนหลอมกายธาตุหกพันคนนั่นเอง.

ค่ายกลที่ทรงพลังนี้,มีพลังทำลาย,ที่ไม่ได้ด้อยกว่าพลังของผู้ฝึกตนสวรรค์แท้แม้แต่น้อย,ทว่าจงซานกับแสดงท่าทางเหยียดหยันไม่สนใจแม้แต่น้อย,จะไม่ให้เหล่าอาวุโสคลั่งได้อย่างไร?

"ฟิ้ว!!!"

เสียงที่แปลกประหลาดปรากฏขึ้นมา,สายตาของทุกคนที่จับจ้องมองไปพร้อมๆกับ,แทบจะทุกคนถึงกับดวงตาเบิกกว้างขึ้นมาในทันที.

เจดีย์ขนาดมหึมาที่ล่วงหล่นลงมาจากบนฟ้า,ความสูงกว่าสี่หมื่นฟุต! ดูโอ่อ่าน่าเกรงขามเป็นอย่างมาก,อีกทั้งยังส่องประกายแสงสีทองออกมา,หล่นลงมายังเขตแดนเทพเหมันตร์เสียงดังสนั่นหวั่นไหว.

"คลืนนนนนนนน"

ผืนปฐพีที่สั่นไหวอย่างรุนแรง,แสงสีทองที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก,ปัดเป่าเกล็ดน้ำแข็งให้ลอยเคล้งปลิวออกไปอย่างสมบูรณ์.

"เจดีย์ฉีหลิง?"นวีชิงเฮวยที่ดวงตาหดเกร็ง,แววตาที่เผยสีหน้าประหลาดใจขึ้นมา.

"เจดีย์ฉีหลิงอย่างงั้นรึ? หมายความว่าอย่างไร?"ปิงเสวียนที่กล่าวสอบถามออกมาในทันที.

"ของวิเศษล้ำค่าที่สุดของวิหารต้าหมิง,เจดีย์ฉีหลิง!"นวีชิงเฮวยที่ขมวดคิ้วไปมา.

"วิหารต้าหมิง?"เห็นชัดเจนว่าปิงเสวียนนั้นไม่เคยได้ยินมาก่อน.

"เดี๋ยว,ก็จะรู้เอง!"นวีชิงเฮวยไม่ยินดีที่จะอธิบายอย่างชัดเจน.

เจดีย์ฉีหลิงที่บินก่อนที่จะร่อนลงยังเขตแดนเทพเหมันตร์,พริบตาเดียวเท่านั้น,กลิ่นอายที่ทรงพลังก็โถมกระหน่ำปัดเป่าพลังของภูเขาน้ำแข็งที่อยู่ไกลออกไป.

"บิดาของข้าแส่หาความตายอย่างงั้นรึ? ผ่านข้าไปได้ก่อนแล้วค่อยมาพูด!"

เจดีย์ฉีหลิง,ที่มีเสียงของบุตรบุญธรรมคนโตของจงซาน,จงเทียน,ปรากฏขึ้นในทันที,เสียงดังกล่าวที่ดังก้องกังวานไปทั่วเขตแดนค่ายกลเทพเหมันตร์.

"ฟูๆๆๆ"

เสียงที่ดังออกมาจากเจดีย์ฉีหลิงนั่นเอง,เสียงที่สั่นคลอนเหล่าศิษย์ของแดนเทพอมตะ,แสงสีทองที่ถูกส่งออกไปเป็นระลอก,กระจายไปทั่วเขตแดนเทพเหมันตร์,เวลานี้ค่ายกลทั้งหมดกำลังสั่นไหวไปมา.

"มีนักบวชมากมายบนเจดีย์!"คนทั่วไปที่อยู่รอบนอกจ้องมองจากที่ไกลออกไปพร้อมกับอุทานออกมาเสียงดัง.

"นักบวชเหล่านี้,มาจากใหนกัน."

"กองกำลังเสริมของจงซานอย่างงั้นรึ?"

"จงซานทีกองกำลังเสริมด้วยรึ?"

คนมากมายต่างก็พูดกันไปต่างๆนาๆ.

"เจ้าเป็นใคร?"อาวุโสที่คุมค่ายกลเทพเหมันตร์แค่นเสียงเย็นชาออกไป.

"นำคนของเจ้าออกไปซะ!"เสียงของจงเทียนที่ดังก้อง.

เจดีย์ฉีหลิงที่ทรงพลัง,ปล่อยแสงสีทองสว่างจ้า,กดดันค่ายกลเทพเหมันต์ทำลายโลกให้สั่นคลอนปกป้องจงซานเอาไว้.

จงซานยังคงมองไปยังที่ไกลออกไป.

"เต๋าจวินนวีชิงเฮวย!"จงซานที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.

"ดูเหมือนว่า,แผนการของเต๋าจวินเซิ่งหย๋าจะถูกต้อง,ตำหนักวารี,ไม่สามารถขวางเจ้าเอาไว้ได้!"นวีชิงเฮวยที่กล่าวออกมาเบาๆ.

นวีชิงเฮวยที่กล่าวออกมานั้น,เหล่าอาวุโสและปิงเสวียนถึงกับใบหน้ามืดคลึ้ม,ทว่าก็เป็นความจริง,ลำพังตำหนักวารี,ไม่มีทางทำร้ายจงซานได้.

"ข้าไม่ต้องการเป็นศัตรูกับเจ้า,หวังว่าจะไม่มาขวางข้า!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความจริงจัง.

เหตุผลที่จงซานไม่ต้องการเป็นศัตรูกับนวีชิงเฮวยก็เพราะความสัมพันธ์ของเขากับจื่อซวินและเนี่ยนโหยวโหยว,ทำให้เขาไม่ต้องการลงมือนั่นเอง.

"คำสั่งของประมุขเทพ,มีเพียงข้าพ่ายแพ้,ข้าถึงจะวางมือ,อย่างไรก็ตามเจ้าที่เป็นศัตรูกับแดนเทพอมตะ,ปลายทางของเจ้าก็มีเพียงความตายเท่านั้น!"นวีชิงเฮวยที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.

"ข้าเป็นศัตรูกับแดนเทพอมตะ,ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเจ้า,พูดไปก็ไร้ประโยชน์,ในเมื่อมั่นใจว่าขวางทางข้าได้,ก็ลองดู!"จงซานที่เหินขึ้นไปบนฟ้า,เพราะจงซานสัมผัสได้ถึงการมาของเต๋าจวินเซิ่งหย๋าแล้ว.

กุยโซวออกมาแล้ว,นวีชิงเฮวยก็เริ่มลงมือแล้ว.ทว่าในเวลานี้,สัมผัสเทวะดูเหมือนว่าจะไม่สามารถตรวจสอบพื้นที่รอบๆได้แล้ว.

นวีชิงเฮวยที่เผยยิ้มเย้ยหยัน.

"ลำพังเจ้านะรึ?"นวีชิงเฮวยที่กล่าวเหยียดหยัน.

จงซานหาได้สนใจนวีชิงเฮวยแม้แตน้อย,เขายังคงลอยอยู่บนฟ้า.

"ชิ!"นวีชิงเฮวยที่แค่นเสียงเย็นชา.

"ตูมมมมมมมมม"

เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น,ฝ่ามือของนวีชิงเฮวยที่ฟาดออกไป,พลังฝึกตนระดับสวรรค์แท้,พุ่งตรงไปยังร่างของจงซาน,พลังที่มากมายนี้,กลายเป็นแรงกดอากาศที่น่าเกรงขาม,เป็นพลังที่เกินกว่าที่จงซานคาดการณ์เอาไว้.

ฝ่ามือดังกล่าวที่ทำให้จงซานลอยโด่งสูงขึ้นไปบนฟ้า.

จงซานที่ลอยสูงขึ้นไปบนฟ้า,ดวงตาเบิกกว้าง,นี่คือพลังระดับสวรรค์แท้อย่างงั้นรึ? เป็นพลังที่แข็งแกร่งขนาดนี้เลยรึ?เพียงแค่แรงอัดอากาศก็เพียงพอที่จะทำให้เขาลอยโด่งบินออกไป.

ระดับสวรรค์แท้,ที่มี"เทียน"เป็นของตัวเอง,ฝ่ามือของระดับสวรรค์แท้มีพลังแห่งกฏฟ้าดินแฝงอยู่,จงซานที่ต้องตื่นตกใจไม่น้อย,พลังของระดับสวรรค์แท้,คาดไม่ถึงเลยว่าจะทรงพลังสามารถที่จะล้มเขาในเพียงการโจมตีแรกได้เลยรึ?

จงซานที่ยังคงลอยขึ้นไปบนท้องฟ้าลิบๆ,หากว่าเขาผ่อนกำลังลง,เขาคงพ่ายแพ้ในการโจมตีแรก,ไม่สามารถขัดขืนได้แน่.

ระดับสวรรค์,แข็งแกร่งทรงพลังอย่างแท้จริง.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย

Author(s)

Guan Qi
Watching Chess

สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.