Immortality Chapter 592 Circulation dead end
นิยาย เรื่อง อมตะ 592 สภาวะติดตาย.
Chapter 592 Circulation dead end
循环死局
สภาวะติดตาย.
"ไม่ได้ ไม่ได้!"
สวีฝูไม่ยินยอม,ด้วยสถานการณ์เวลานี้เต็มไปด้วยความกระอักกระอ่วน,แผนการที่สมบูรณ์แบบของพวกเขา,เวลานี้กำลังกลายเป็นเรื่องที่แปลกประหลาด,เต็มไปด้วยม่านหมอกความไม่แน่นอน,ทำให้ลู่กุยเทียนและคนอื่นๆไม่ยินดีนัก,ทว่าจุดประสงค์ของจงซานนั้นทำให้พวกเขาปวดหัว,รับรู้ราวกับว่าจงซานนั้นรับรู้เรื่องราวสรุปทั้งหมดของแผนการก็ว่าได้.
จงซานไม่ยินดีที่จะไป,แน่นอนว่าตี้เสวียนชาย่อมไม่มีทางไปอย่างแน่นอน.
กับสถานการณ์ติดชนักของสี่ฝ่ายทำให้สถานการณ์หยุดนิ่งไปในทันที.
ดูเหมือนว่าหากปล่อยให้เวลาเลื่อนไหลไปอีก,บางที่อู๋จิวเทียนมาถึงจะยิ่งแย่เข้าไปใหญ่,ในเวลานี้,อู๋จิวเทียนอาจจะเร่งรีบเดินทางมาแล้ว,ในเวลานั้น,แผนการทั้งหมดที่วางไว้จะยิ่งกว่าล้มเหลวไม่เป็นท่า.
แน่นอนว่า,เนี่ยฟ่านเฉินไม่สามารถหนีไปใหนได้เวลานี้,หากว่าเขาหนี,สวีฝูเองก็จะเลิกรั้งอู๋หวนเอาไว้,แน่นอนว่าจะกลายเป็นสามผู้ฝึกตนสวรรค์แท้เข้าขวางทางเขาในทันที,ในเวลานี้,แม้ว่าจะเสียเปรียบ,ทว่ากับการมีตี้เสวียนชาปรากฏขึ้นมา,คนอีกสองคนก็ไม่กล้าทุ่มกำลังเต็มที่โจมตีเนี่ยฟ่านเฉินแน่นอน.
ดังนั้นเนี่ยฟ่านเฉินจึงไม่สามารถหนีไปใหนได้,เต๋าจวินเซิ่งหยาและพรรคพวก,เพราะไม่สามารถจัดการตี้เสวียนชาได้,และตี้นเสวียนชารั้งรอปกป้องจงซาน,จงซานเพราะว่าสวีฝูไม่ยอมมอบแท่นปรุงยาแต่โดยดี,และสวีฝูยังอยู่ข้างของเนี่ยฟ่านเฉินด้วย,เนี่ยฟ่านเฉิน,เต๋าจวินเซิ่งหยาจึงอยู่ในสภาวะถูกจำกัดการกระทำเอาไว้.
เช่นนั้น,พวกเขาที่อยู่ในสภาวะติดตาย,ไม่สามารถที่จะกระทำการงานใดๆได้,ทุกอย่างที่หยุดชงักลง,แต่ละฝ่ายไม่สามารถเคลื่อนไหว,แม้ว่าจะรู้สึกหงุดหงิด,หากแต่ก็ต้องหยุดลง,ไม่สามารที่จะใช้ความแข็งแกร่งหรือกำลังเพื่อระบายออกมาได้,อยู่ในสภาพกระอักกระอ่วนใจอย่างที่สุด.
จานั้น,ในเวลานี้ทุกฝ่ายที่ได้แต่เงียบไม่สามารถกระทำอะไรออกมาได้.
ใบหน้าของลู่กุยเทียนที่กำลังเดี๋ยวเขียวเดี๋ยวซีด,กับแผนการที่สมบูรณ์แบบของเขา,ไร้ซึ่งจุดอ่อน,สามต่อหนึ่ง,ตราบเท่าที่แผนการนี้เสร็จสิ้น,เรื่องอื่นหาได้สำคัญเลย.
จะให้เขาพูดอะไรได้ในตอนนี้?
ตัวแปรที่ไม่สามารถควบคุมได้,โผล่ออกมาไม่หยุด!
นอกจากนี้ยังทำให้ภายในใจของเขารู้สึกไม่ดีขึ้นเรื่อยๆ,อู๋จิวเทียน,เป็นอู๋จิวเทียนกำลังเดินทางมาอีกอย่างงั้นรึ?
ลู่กุยเทียนและเต๋าจวินจ้องมองหน้ากันและกัน,แววตาของพวกเขาที่บ่งบอกว่าเกิดปัญหาขึ้นแล้ว,สถานการณ์ที่ไม่เป็นไปตามที่คาด,มีตัวแปรที่คาดไม่ถึงได้ปรากฏขึ้นมา!
ตอนนี้สถานการณ์ค่อนข้างซับซ้อนและอยู่ในภาวะสมดุล,ไม่มีใครกล้าเคลื่อนไหวก่อน,หากว่าอีกฝ่ายหนึ่งเข้าข้างอีกฝั่ง,ผลที่จะตามมาจะเกินกว่าจะประมาณการได้,แน่นอนว่าพวกเขาไม่ต้องการให้เกิดเรื่องเช่นนั้นแน่,เวลานี้จำเป็นต้องมีตัวแปรอีกหนึ่งที่จะเข้ามาทำให้พวกเขากลับมาได้เปรียบ!
แล้วใครล่ะ?
ทันใดนั้น,เต๋าจวินเซิ่งหยา(อีกาเทวะ)ก็เผยยิ้มที่มุมปาก.
"ไท่จื่อเหล่ยเทียน,ค่ายกลสิบจินอู๋ซานปิดสวรรค์ใช่เพียงกังขังรึอย่างไร?
จัดการขันทีชราได้รึยัง?"เต๋าจวินเซิ่งหยาที่กล่าวด้วยเสียงเคร่งขรึมส่งไปยังทางทิศตะวันตก.
ทางทิศตะวันตกนั้น,เป็นเขตแดนความร้อนที่ร้อนระอุ,ค่ายกลสิบจินอู๋ซานปิดสวรรค์!
ที่รุนแรงร้ายกาจเป็นอย่างมาก,เห็นได้อย่างชัดเจนว่าภายในเขตแดนนั้นเป็นอาณาจักรที่ร้อนแรงร้อนระอุน่าเกรงขามเป็นอย่างยิ่งอยู่ด้านใน.
นี่คือค่ายกลที่น่าหวาดกลัว,ถึงแม้ว่าจะเป็นระดับสวรรค์แท้ยังไม่สามารถหลุดออกมาได้,เป็นเรื่องที่คาดไม่ถึงเลยว่าจะสามารถกักขังผู้ฝึกตนสวรรค์แท้เอาไว้ได้.
พื้นที่ด้านใน,เปลวเพลิงที่ลุกไหม้อย่างรุนแรง,ไท่จื่อเหล่ยเทียนที่หรี่ตาจดจ้องมองไปยังด้านนอก,ให้เขาจัดการกับขันทีชราอย่างงั้นรึ?,ขณะที่เขาจ้องมองสถานการณ์ข้างนอกเวลานี้,ทุกอย่างที่เกิดขึ้นย่อมไม่มีทางหลุดรอดสายตาของไท่จื่อเหล่ยเทียนได้.
ในเวลานี้,เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่ตะโกนออกมาเสียงดัง,ทำให้ที่จื่อเหล่ยเทียนกลายเป็นจริงจังขึ้นมาทันที.
แม้นว่าเต๋าจวินเซิ่งหย๋าต้องการตะโกนออกมา,ทำไมต้องเลือกเขา,ตามความเห็นของเขานั้นการที่เขาเลือกมาที่ตัวเขาทันทีเป็นเรื่องที่แปลก,มีสิ่งใดที่เต๋าจวินเซิ่งหย๋าตะหนักได้อย่างงั้นรึ?
ปรกติแล้วพวกเขาทุกคนก็ไม่ได้อยู่ในสายตาของเต๋าจวินเซิ่งหยาง,แม้ต้าไท่จื่อเองก็ตาม,หากแต่เวลานี้เขากับเลือกที่จะกล่าวกับตัวเขาอย่างงั้นรึ?
ทำไม? ทำไมเขาถึงได้ตะโกนมายังข้ากัน?
เขาพบอะไรเข้าอย่างงั้นรึ?
ไท่จื่อเหล่ยเทียนที่สูดหายใจลึก,แววตาเย็นชา,ก่อนที่จะสบัดแขนเสื้อ,ความร้อนในค่ายกล,ทันใดนั้นก็ขยายเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งเท่า,เปลวเพลิงจินอู๋ซาน(อีกาสามขา)ที่ถูกจุดขึ้นอีกครั้ง,เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น,เหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่ใกล้ๆเขตตะวันตกไม่มีเวลาให้หนีด้วยซ้ำ,ตกตายกลายเป็นเถ้าถ่านไปในทันที.
ค่านกลสิบจินอู๋ซานปิดสวรรค์,เวลานี้เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น,เพิ่มพลังเป็นสองเท่า,จากนั้นก็เพิ่มอีกสองเท่า,ในเวลานี้ไท่จื่อเหล่ยเทียนต้องการจบการต่อสู้แล้ว,เขาไม่รั้งรออีกต่อไป.
ค่ายกลสิบจินอู๋ปิดสวรรค์ที่เพิ่มความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ,ขันทีชราที่อยู่ด้านในเวลานี้กำลังตะเกียกตะกาย,แรงกดดันที่โถมกระหน่ำขึ้นอย่างรวดเร็ว,พลังน่าหวาดกลัวโถมกระหน่ำความร้อนที่เพิ่มขึ้นทุกสองเท่า,ในเวลานี้ขันทีชราสัมผัสได้ถึงความเป็นตายแล้ว,ดูเหมือนว่าเขาจะต้องตกตายในไม่ช้าอย่างแน่นอน,ต้องตายในค่ายกลนี้เป็นแน่.
จะเป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?
เขาที่มีระดับสวรรค์แท้,จะต้องมาตายด้วยน้ำเมือของเหล่าผู้ฝึกตนราชันย์แท้อย่างงั้นรึ?
"โฮกกกกกกก"
เสียงของขันทีชราที่ดังลั่น,เวลานี้เขาได้ใช้วิชาลับออกมา,ความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นชั่วคราว,ระดับสวรรค์แท้ใช้วิชาลับออกมา,เป็นอะไรที่น่าเกรงขามมาก.
"ตูมมมมม"
"ตูมมมมม"
"ตูมมมมม"
แม้ว่าเสียงระเบิดนั้นจะรุนแรงน่าหวั่นเกรง,ถึงกับสั่นสะเทือนไปถึงจิตวิญญาณ,พลังของขันทีชรานั้นแข็งแกร่งมาก,ถึงกับทำให้บอลเพลิงเกิดรอยร้าว,ม่านเพลิงเวลานี้เกิดประกายแสงวับวาวอย่างบ้าคลั่ง,กระจายไปทั่วทุกสารทิศ.
ส่วนคนที่อยู่ด้านนอก,ไม่สามารถเข้าใจได้ชัดนัก,เพราะว่าพื้นที่ทิศตะวันตกนั้นพวกเขาไม่สามารถเข้าไปใกล้ได้,มองเห็นแต่ไกล,บอลเพลิงขนาดใหญ่ที่กำลังส่ายไปมา.
"แก่นแท้ต้นกำเนิดเพลิง,ทำลาย!"
รอบๆค่ายกล,ไท่จื่อเหล่ยเทียนที่ตะโกนออกมาเสียงดังลั่นในทันที.
"อ๊ากๆๆๆๆ"
ขันทีชราที่กำลังร้องโหยหวนจากเปลวเพลิงที่ร้อนแรง,เสียงที่เต็มไปด้วยความไม่ยินดี,ความโกรธเกรี้ยว,ความสิ้นหวัง,ความเจ็บปวดทรมาน,เขาที่ส่งเสียงดังลั่นกระจายไปทั่วท้องฟ้าเมืองหลานเหยี่ยน.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม"
ค่ายกลสิบจินอู๋ซานปิดสวรรค์เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น,เปลวเพลิงที่รุนแรงกวาดม้วนกระจายไปทุกทิศทุกทาง,ภัยพิบัติใหญ่ที่ปรากฏขึ้นอีกครั้ง,บนท้องฟ้าเมืองหลานเหยี่ยนที่สีแดงฉาน,คลื่นความร้อนที่พัดเกิดเป็นพายุใหญ่พัดกระจายออกไปรอบทิศ.
เปลวเพลิงที่ระเบิดขึ้นในชั่วพริบตา,ก่อนที่มันจะสลายหายไปพร้อมกับเผยให้เห็นถึงเหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่ด้านใน.
ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิของเหล่าคนทั้งสิบที่สวมชุดคลุมสีทอง,แววตาที่ตื่นเต้นเล็กน้อย,แน่นอนไท่จื่อทั้งสิบย่อมตื่นเต้น,พวกเขาย่อมดีใจ,ระดับราชันย์แท้สามารถสังหารระดับสวรรค์แท้ได้,เรื่องนี้เพียงพอที่จะให้พวกเขาเชิดหน้าภูมิใจอย่างยิ่ง.
บนอากาศ,จินอู๋ซานสิบตนที่สะบัดปีกอยู่บนอากาศ,ปีกขนาดใหญ่ที่ลุกโชน,บินเด่นอยู่บนท้องฟ้า.
บนร่างของจินอู๋ซานตนหนึ่งขาของมันกำลังคีบศพที่ถูกเผาไหม้เอาไว้.
ขันทีชราก่อนหน้านี้อย่างงั้นรึ?
ตายแล้วรึ?
บนลานเหล่าปรมาจารย์ปรุงยามากมายที่กำลังกลืนน้ำลายอึกใหญ่,ระดับสวรรค์แท้,นั่นระดับสวรรค์แท้,ตายแล้วรึ?
ดวงตาของเนี่ยฟ่านเฉินที่กลายเป็นสีแดง,จ้องมองไปยังกงเล็บของจินอู๋ซาน,สายตาที่ปะทุความโกรธขึ้นมาอย่างรุนแรง,ความหนาวเย็นที่ปะทุออกมาจากร่างของเนี่ยห่านเฉิน.
ขณะที่สิบจินอู๋ซานกำลังบินเขามาใกล้,ฝ่ามือของเนี่ยฟ่านเฉินก็ฟาดออกไป,เต๋าจวินเซิ่งหย๋าและลู่กุยเทียนเข้าไปขวางในทันที.
"ตูมมมมมม"
สองระดับสวรรค์แท้,พลังโจมตีจึงได้หักล้างไปได้เกือบทั้งหมด,จินอู๋ซานตนดังกล่าวไม่ได้รับบาดเจ็บ,ทว่าร่างของขันทีชราที่ล่วงหล่นลงมา.
เนี่ยฟ่านเฉินที่คว้าร่างของขันทีชราเอาไว้,แววตาที่เต็มไปด้วยความเป็นปฏิปักษ์
"ตอนนี้ก็ถึงตาเจ้าแล้ว!"ลู่กุยเทียนที่กล่าวออกมาด้วยเสียงที่เคร่งขรึม.
ค่ายกลสิบจินอู๋ซานปิดสวรรค์,ถึงแม้ว่าจะสามารถจัดการระดับสวรรค์แท้ได้,ทว่าไม่มีทางที่จะสังหารตี้เสวียนชาได้,พวกเขาทำได้แค่ให้ตี้เสวียนชาหยุดนิ่งไม่ทำอะไรเท่านั้น,ป้องกันไม่ให้เขาลอบโจมตีออกมาก็เพียงพอ!
"พวกเจ้าปกป้องพวกเราอย่างเต็มที่,ข้าและลู่กุยเทียนจะสังหารเนี่ยฟ่านเฉิน!"เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่ตื่นเต้นตะโกนออกมาเสียงดัง.
ความหมายของเต๋าจวินเซิ่งหย๋านั้นชัดเจนดี,คือให้สิบไท่จื่อและสิบจินอู๋ซานจับตามองตี้เสวียนชา,พวกเขาจะเร่งรีบเพื่อสังหารเนี่ยฟ่านเฉินเต็มที่,แม้ว่าเหล่าไท่จื่อจะไม่เห็นและรู้จักตี้เสวียนชา,ทว่าไท่จื่อเหล่ยเทียนสามารถมองเห็นเขาใจเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ได้,ไม่เช่นนั้นเต๋าจวินเซิ่งหย๋าเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเอ่ยชื่อเขาตั้งแต่แรก.
"รับทราบ!"สิบไท่จื่อที่รับคำในทันที.
".."
สิบจินอู๋ซานก็พยักหน้ารับเช่นเดียวกัน.
"ฮ่าอ่าอ่าฮ่าฮ่า,จงซาน,เจ้าต้องตายในวันนี้!"ในเวลาเดียวกันเสียงของไท่จื่อฉงเทียนก็ดังขึ้น,เขาที่จ้องมองไปยังจงซานที่อยู่ไม่ไกลจากราชันย์หลานเหยี่ยน.
ในเวลานี้,จะไม่ให้ไท่จื่อฉงเทียนตื่นเต้นได้อย่างไร?
ก่อนหน้านี้เขาที่เกือบตายด้วยน้ำมือจงซาน,ครานี้,เขาจะต้องเอาคืน,ระดับจักรพรรดิแท้รึ?
เพียงแค่ระดับจักรพรรดิแท้,เขาที่มีพี่น้องสิบคน,จินอู๋ซานอีกสิบตน,เจ้าไม่ตายวันนี้แล้วจะตายวันใหน.
บนอากาศเต๋าจวินเซิ่งหยาและลู่กุยเทียนที่ได้ยินความคำข่มขู่ที่อหังการของไท่จื่อฉงเทียน,ต้องหยุดชงักแทบล่วงหล่นลงมาจากบนอากาศ,กับการเตรียมพร้อมที่จะเข้าสังหารเนี่ยฟ่านเฉิน,หยุดชงักไปอีกครั้งแล้ว.
ทำไมนะรึ?
เพราะว่าตี้เสวียนชานั่นอยู่ในสภาพเป็นกลางไม่อยู่ฝ่ายใด,ดังนั้นเขาจึงต้องการให้ไท่จื่อทั้งสิบและจินอู๋ซานทั้งสิบคอยเฝ้าระวังตี้เสวียนชาเอาไว้,กับการต่อสู้นี้,หลังจากที่พวกเขาสังหารเนี่ยฟ่านเฉินแล้ว,ค่อยมาจัดการเรื่องของตี้เสวียนชาอีกที.
ตอนนี้ผิดแผนอีกแล้ว,ยังไม่ได้จัดการเนี่ยฟ่านเฉิน,ไท่จื่อฉงเทียนกับไปหาเรื่องจงซานแล้ว.
ตี้เสวียนชาในเวลานี้,เชื่อฟังจงซาน,เห็นได้ชัดเจนว่าเขาอยู่ฝั่งเดียวกับจงซาน,ในเวลานี้ไม่ควรอย่างยิ่งที่จะไปหาเรื่องสร้างความเป็นปฏิปักษ์นี้แม้แต่น้อย,
ตี้เสวียนชาที่เป็นกลางอยุ่,เขาเป็นคนที่น่ากลัวมีพลังต่อสู้ที่น่าเกรงขาม,ตอนนี้กับไปหาเรื่องตี้เสวียนชาอย่างงั้นรึ?
"ฉงเทียน,เจ้าและจงซานเป็นศัตรูกันอย่างงั้นรึ?"ลู่กุยเทียนที่กล่าวด้วยน้ำเสียงเจ็บช้ำ.
ความเจ็บช้ำห่อเหี่ยวใจ,กับแผนการที่สมบูรณ์แบบของเขา
มันพลิกอีกครั้ง,พลิกซ้ำแล้วซ้ำเล่า.
"ศัตรูคู่แค้นที่ต้องตกตายไปข้างหนึ่ง,ไม่สามารถอยู่ร่วมโลกกันได้!"ไท่จื่อฉงเทียนที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
ในเวลานี้,ไท่จื่อฉงเทียนไม่รู้สถานการณ์ที่แปลกประหลาดตอนนี้แม้แต่น้อย,สายตาของเขายังคงจ้องมองไปยังจงซานด้วยความดุร้าย.
ศัตรูคู่แค้นที่ต้องตกตายไปข้างหนึ่ง,ไม่สามารถอยู่ร่วมโลกกันได้อย่างงั้นรึ?
จบกัน,แผนการใหญ่ที่สมบูรณ์แบบของเขากลายเป็นโจ๊กไปแล้ว,ไม่สามารถเริ่มได้อีกแล้ว,หากว่ามีตี้เสวียนชาเข้าร่วมการต่อสู้,ถึงแม้ว่าพวกเขาจะได้เปรียบ,หากแต่ว่าต้องใช้เวลาเป็นอย่างมาก,เมื่อถึงเวลานั้นอู๋จิวเทียนมาถึง,ไม่ต้องเอ่ยเลยว่ามันไม่มีทางสำเร็จเลย.
"อ่าอ่าฮ่าฮ่าฮ่า"
เสียงหัวเราะของเนี่ยฟ่านเฉินที่ระเบิดออกมา,เสียงหัวเราะดังลั่น,ที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น,เหยียดหยันและน่าอนาถ,ที่ตื่นเต้นเขาไม่มีทางตายอย่างแน่นอน,พร้อมทั้งเหยียดหยันแผนการร้ายของราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยในวันนี้,ทำให้ขันทีชราของเขาต้องตกตายไป,ซึ่งตอนนี้น่าอนาถนัก,ขันทีชราที่เป็นสหายเก่าที่ดีที่สุดของเขา,คาดไม่ถึงเลยว่าจะต้องมาตายด้วยความโลภของเขาเอง.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น