Immortality Chapter 574 Crown Prince Lietian appears intermittently

Immortality Chapter 574  Crown Prince Lietian appears intermittently

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 574 การปรากฏตัวของไท่จื่อเหล่ยเทียน.

Chapter 574  Crown Prince Lietian appears intermittently

裂天太子隐现

  การปรากฏตัวของไท่จื่อเหล่ยเทียน.

"ทุกบ่อปรุงยา,ทุกคนสามารถเข้าไปได้!"สวีฟู่เอ่ยปากออกมาในทันที.

"หืม?"เหล่าปรมาจารย์ปรุงยาที่ตกใจเล็กน้อย,ไท่ต่านหลงหู่ที่จองมองสวีฝูด้วยท่าทางประหลาดใจ.

สวีฝู,แม้ว่าก่อนหน้านี้,จะไม่มีใครเคยได้ยินชื่อเสียงเรียงนาม,ทว่าในการแข่งขันนั้น,เขาคือคนที่หลอมยาเม็ดยาระดับแปดได้เร็วที่สุด,อีกทั้งยังเป็นคนของราชวงศ์สวรรค์ต้าฉิน,แน่นอนว่าทุกคนย่อมต้องใส่ใจในคำพูดของเขา.

"หืม? สหายเต๋าสวีฝูท่านกล่าวจริงๆรึ?"ต่านเซิ่งหลงหู่ที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นตกใจเล็กน้อย.

"เป็นความจริง,ดูที่สหายเต๋าเชวียน!"สวีฝูที่เอ่ยออกมาในทันที.

สายตาของปรมาจารย์ปรุงยาทุกคนที่คราแรกงงงวย,ทันใดนั้นก็จ้องมองเป่าเอ๋อด้วยความประหลาดใจ,ความทรงจำของพวกเขาเกี่ยวกับเป่าเอ๋อที่ผุดขึ้นมาในทันที.

สำนักไท่ต่าน! สำนักโบราณ,ตอนนี้อยู่กับราชวงศ์จักรพรรดิ!

นางเองรึ?

เป่าเอ๋อที่จ้องมองไปยังสวีฝูด้วยความประหลาดใจ,นี่เขารู้ได้อย่างไร?

ซึ่งในวันนั้นเขาก็ได้กล่าวเกี่ยวกับสำนักหว่านกู่(หมื่นเม็ดยาบรรพกาล)เป่าเอ๋อที่รู้สึกไม่ดีนัก,คาดไม่ถึงเลยว่าสวีฝูยังรู้เรื่องของสำนักนางอีกมากมาย.

"สหายเต๋าเชวียน,เป็นความจริงรึ?"ต่านเซิงหลงหู่ที่กล่าวสอบถาม.

"ใช่,สำนักไท่ต่านของพวกเรา,ในประวัติศาสตร์นั้น,คือต่านเซิ่ง,และเตาสวรรค์และโลก(เตาจักรวาล)ของพวกเรา,สามารถทนบ่อปรุงยาตรงกลางได้!"เป่าเอ๋อกล่าวออกมาในทันที.

จะต้องรู้ด้วยว่าเมื่อในอดีตพวกเขาย่อมรับรู้ว่า,มีคนของสำนักไท่ต่านที่สามารถปรุงยาในบ่อตรงกลางได้,ทว่า,ตอนนี้,เป่าเอ๋อก็สามารถ,ไม่ใช่ว่าเป่าเอ๋อกำลังก่อร่างสร้างสำนักหว่านกู่ขึ้นมาใหมอีกครั้งอย่างงั้นรึ?

"เตาสวรรค์และโลก(เตาจักรวาล"ยังมีอยู่อย่างงั้นรึ?!"ต่านเซิ่งที่หายใจหอบๆ.

เห็นได้อย่างชัดเจนว่า,เตาสวรรค์และโลกนั้นเป็นเชื่อที่มีมาแต่โบราณเป็นนามของเตาปรุงยาที่ดีที่สุดของโลกใบนี้.

เหล่าปรมาจารย์ปรุงยาที่ได้ยินต่างก็รู้สึกอิจฉาขึ้นมาทันที.

"ทว่า,ทุกคนไม่สนใจเกี่ยวกับบ่อปรุงยามากเกินไป,ทั้งแปดสิบเอ็ดบ่อปรุงนั้น,ใช้ปรุงเม็ดยาเทวะที่แตกต่างกันไป,เม็ดยาที่พวกเจ้าต้องการปรุงนั้นไม่แน่ว่าจะบ่อเหมาะกับบ่อปรุงยาตรงกลางหรือไม่,ไม่ว่าจะเป็นรอบนอกหรือตรงกลาง,ก็สามารถปรุงเม็ดยาที่ยอดเยี่ยมขึ้นมาได้,พวกเราเริ่มการปรุงยาเทวะกันเถอะ!"ต่านเซิงที่เอ่ยปากออกมาในทันที.

หลังจากที่ต่านเซิ่งเอ่ยออกมา,ทุกคนที่ทำได้แค่เพียงพยักหน้า,แม้ว่าภายในใจจะรู้สึกอิจฉาเป่าเอ๋อ.

เหล่าปรมาจารย์ปรุงยาต่างก็เลือกบ่อปรุงยาตามลำดับ,ส่วนเป่าเอ๋อแน่นอนว่าต้องเลือกบ่อตรงกลาง,เพราะว่าบ่อตรงกลางนั้น,ได้ออกแบบมาให้กับเตาปรุงยาสวรรค์และโลกนั่นเอง.

หลิงเอ๋อและจื่อเห่าที่ตามเข้าไป.

เมื่อเข้าประจำที่,เป่าเอ๋อที่โบกสะบัดมือ,พร้อมกับนำเตาปรุงยาขนาดใหญ่ออกมาวางลงเสียงดังสนั่น,ทันทีที่เตาสวรรค์และโลกปรากฏ,กรรมวาสนาและวาสนาแผ่นดินที่เอ่อล้น,หมุนวนเข้าสนับสนุนภายในเตาปรุงยาตรงกลาง,พร้อมกับผสานรวมเข้ากันในทันที.

นอกจากเป่าเอ๋อแล้ว,เหล่านักปรุงยาอีก 72 คนเองก็เริ่มลงมือด้วยเช่นกัน.

สวีฝูงที่เลือกตำแหน่งที่สอง,ส่วนต่านเซิงเลือกตำแหน่งที่สาม,พร้อมกับนำเตาออกมาและหลอมยาเช่นกัน.

ทุกคนเริ่มจุดเพลิงเตาแล้ว,ทั่วทุกสารทิศที่ราวกับพายุทอนาโดจากปราณวิญญาณมหาศาลที่ถูกรวมเข้ามาด้วยเวทีปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาล,เหล่าปรมาจารย์ปรุงยาที่เริ่มหลอมยา,ในเวลาเดียวกัน,วาสนาและกรรมวาสนาที่เริ่มถูกดูดมาใช้เช่นกัน.

บนท่านปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาล,ส่องประกายแสงสีทองนับล้านๆสายออกมา,ส่องสว่างแวววาวระยิบระยับ,ดูศักดิ์สิทธิ์น่าเกรงขามเป็นอย่างมาก! เป็นอะไรที่ยากจะจินตนาการถึงได้.

ส่วนผู้คนด้านล่างเวลานี้ต่างจดจ้องมองไปยังเหล่าปรมาจารย์ปรุงยาเพื่อศึกษาเทคนิคปรุงยา,ซึ่งเป็นต่านเซิงหลงหู่,ที่มีคนจับจ้องมองมากที่สุด.

การแข่งขันหมื่นเม็ดยาบรรพกาล,เริ่มต้นอย่างเป็นทางการแล้ว! เสียงของการปรุงยาใบหน้าของทุกคนที่กำลังดูจริงจัง.

ส่วนนักปรุงยาด้านล่างเองที่เฝ้ามองวิธีการปรุงยาต่างๆ! หลายๆคนที่กระซิบกระซาบพูดคุยปรึกษากันไปด้วย.

ส่วนลานทิศเหนือจงซานที่ยังนิ่งไม่ขยับ! จับจ้องมองเป่าเอ๋อปรุงยาอย่างสงบ.

เช้าวันถัดมา!

จงซานที่รอคอย,เฉียนโหยวได้นำหมากรุกออกมาเล่นกับจงซาน,ขณะรอคอยเป่าเอ๋อ.

ส่วนราชันย์หลานเหยี่ยนที่อยู่ถัดไปเองก็,รอคอยต่านเซิ่งหลงหู่ด้วยเช่นกัน.

"ถวายพระพรฝ่าบาท!"

ทันใดนั้นก็ปรากฏขุนนางผู้หนึ่งที่ก้าวเข้ามาในทันที.

"เสนาบดี,มีอะไรอย่างงั้นรึ?"ราชันย์หลานเหยี่ยน,หลานเทียนยวีเอ่ยถามออกมา.

"ฝ่าบาท,ทูตของราชวงศ์จักรพรรดิเหยี่ยนหงขอเข้าพบ.

ทูตของราชวงศ์จักรพรรดิเหยี่ยนหงรึ? จงซานที่หยุดเล่นหมากรุกในทันที,เหยี่ยนหง,ไม่ใช่ราชวงศ์จักรพรรดิที่เสี่ยวหวังก่อตั้งขึ้นหรอกรึ? และบุตรของเจี้ยนหงและเสี่ยวหวัง,เสี่ยวจงซิงเป็นผู้ปกครอง,ไม่ใช่คนเดียวกันหรอกรึ?

ราชวงศ์จักรพรรดิเหยี่ยนหง,ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันตกของราชวงศ์ราชันย์หลานเหยี่ยน,เป็นอีกราชวงศ์จักรพรรดิที่อยู่ไม่ไกลจากราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ย.

"ราชวงศ์จักรพรรดิเหยี่ยนหงรึ? มีเรื่องสำคัญอะไร? ให้พวกเขาเข้ามาที่นี่!"ราชันย์หลานเหยี่ยนที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.

"ฝ่าบาท!"เสนาบดีที่กล่าวด้วยท่าทางร้อนใจ,จ้องมองไปยังคนมากมายที่อยู่รอบๆ,หากแต่ไม่ได้กล่าวอะไรออกมา.

"ข้าต้องการอยู่ศึกษาวิธีหลอมยาของท่านลุงจนจบหรืองานชุมนุมหมื่นเม็ดยาจบ,หรือให้พวกเขามานี่นี่! "หลานเทียนยวีที่แสดงท่าทางฉุนเฉียว.

อยู่ศึกษาวิธีหลอมยาอย่างงั้นรึ? จงซานที่ตะลึงงัน,นี่คืองานของราชา,ทว่าในเวลานี้,เขากลับไม่ทำอย่างงั้นรึ? นี่เขาเห็นว่าการเป็นประมุขไม่ได้สำคัญรึอย่างไร,ไม่คิดที่จะจัดการบริหารให้ดี,นี่เขาสนใจวิธีการปรุงยามากกว่ารึ? บางที่เขาอาจจะมีความสามารถในการปรุงยา,หากแต่ไม่มีความสามารถในการปกครองอย่างแน่นอน.

เสนาธิการที่กล่าวถอนหายใจ,ก่อนที่จะถอยออกไป,จากนั้น,ชายชราผมขาวก็ถูกนำเข้ามา.

"ทูตเหยี่ยนหง,คารวะราชันย์หลานเหยี่ยน!"ชายชราผู้นี้ที่แสดงความเคารพต่อราชันย์หลานเหยี่ยน.

"มีเรื่องอะไรอย่างงั้นรึ? เสี่ยวจงซิงให้เจ้ามาหาข้าอย่างงั้นรึ?"หลานเทียนยวีที่เอ่ยปากสอบถามออกมา.

"ฝ่าบาทนั้นกำลังเก็บตัวฝึกฝน,พวกเราเหล่าข้าราชบริพารได้รวมตัวกันปรึกษาหารือและได้ดำเนินภารกิจเดินทางมายังราชวงศ์ราชันย์หลานเหยี่ยนด้วยพวกเราเอง."ชายชราคนดังกล่าวด้วยท่าทางร้อนรน.

"ตัดสินใจกันเองอย่างงั้นรึ? ช่างกล้าหาญนัก!"หลานเทียนเหยี่ยนที่กล่าวออกมาเสียงดัง.

"พวกเราไม่ใช่ว่าต้องการทำเช่นนี้,หากแต่พวกเราไม่มีทางเลือก,ฝ่าบาทนั้นได้ปิดตัวฝึกฝนวิชาไม่สามารถกลับมาได้ในเร็วๆวันนี้,เสนาธิการชราจึงไม่กล้ารบกวน,จึงทำได้แค่ตัดสินใจกันเอง,เดินทางมาขอความช่วยเหลือจากราชวงศ์ราชันย์หลานเหยี่ยนเพื่อช่วยเหลือราชวงศ์จักรพรรดิของพวกเรา!"เสนาธิการชราที่กล่าวอย่างร้อนรน.

ปิดตัวฝึกฝนรึ? จงซานรู้ว่าเจ้าโส่วซิงนั้นไม่ได้ปิดตัวฝึกฝน,ตอนนี้กำลังเดินทางไปยังแดนเทพอเวจี.

"ช่วยเหลือ? ช่วยเหลือจากอะไร?"หลานเทียนยวีที่กล่าวอย่างเฉยเมย.

"ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยตอนนี้ได้ทำการยึดครองดินแดนภาคตะวันตกของพวกเรา,ตอนนี้พวกเขาได้ประกาศสงครามรุกเข้ามาภายในอาณาเขตของพวกเราแล้ว,ขณะเสนาธิการชราผู้นี้เดินทางมา,พวกเขาได้ทำการยึดเมืองหรู่เหยี่ยนทางตะวันตกไปแล้ว,กองกำลังของราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยนั้นทรงพลังมาก,พวกเราไม่สามารถขวางเอาไว้ได้,ขอให้ราชวงศ์ราชันย์หลานเหยี่ยนเคลื่อนกำลัง,ออกไปช่วยราชวงศ์ของพวกเรา!"เสนาธิการชราที่คุกเขาลงพื้นในทันที,ใบหน้าที่แสดงออกมาด้วยความวิงวอน.

ภายในใจของจงซานที่จ้องมองพลางทอดถอนใจ,เสนาธิการชราผู้นี้ซื่อสัตย์,จนน่าสรรเสริญนัก.

ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยโจมตีราชวงศ์จักรพรรดิเหยี่ยนหงอย่างงั้นรึ? หลานเทียนยวีที่ขมวดคิ้วไปมา,รับรู้ได้ถึงปัญหาแล้ว!

"ฝ่าบาท,หากขอบปากถูกทำลาย,ฟันย่อมได้รับความหนาวเย็น,แม้ว่าราชวงศ์จักรพรรดิเหยี่ยนหงนั้นจะไม่ใหญ่นัก,ทว่าก็ติดกับราชวงศ์ของพวกเรา,หากราชวงศ์จักรพรรดิเหยี่ยนหงถูกทำลายจนสิ้น,ราชวงศ์ของพวกเราจะต้องเข้าประจันหน้ากับราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยตรงๆ,เมื่อถึงเวลานั้นการจะต้านศัตรูก็จะยิ่งเป็นไปด้วยความยากลำบาก! พวกเราควรไปช่วยเหลือ!"เสนาบดีที่กล่าวออกมา.

"ขอให้ราชันย์หลานเหยี่ยนเคลื่อนกำลังไปช่วยด้วย!"ชายชราที่คุกเข่าอ้อนวอน.

ราชันย์หลานเหยี่ยนที่ขมวดคิ้วแน่น,ครุ่นคิดและกล่าวออกมาว่า"ราชวงศ์จักรพรรดิเหยี่ยนหงและราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยขัดแย้งกัน? แล้วคิดจะให้พวกเรานำกองกำลังออกไปช่วยอย่างงั้นรึ?"

"ราชันย์หลานเหยี่ยน,หาได้เป็นเช่นนั้น,พวกเราและราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยหาได้มีความแค้นต่อกัน,หากแต่เป็นเพราะพวกเขากำลังขยายอาณาเขตอยู่!"ชายชราที่เอ่ยออกมาในทันที.

"ฝ่าบาท,ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยที่รุกรานสถานที่อื่นนั้น,เป็นการบุกเบิกดินแดนเพื่อสะสมวาสนาแผ่นดิน,นี่เป็นสงครามทั่วไปที่เกิดขึ้นกับราชวงศ์วาสนา!"เสนาบดีที่เอ่ยออกออกมาในทันที.

"แต่ว่า,นี่เป็นความขัดแย้งของพวกเขาทั้งสองอาณาจักรไม่ใช่รึ? เรื่องนี้หากว่าพวกเราเข้าไปยุ่งด้วย,พวกเราไม่กลายเป็นศัตรูของราชวงศ์สวรรค์ไปหรอกรึ?,เรื่องนี้พวกเราควรที่จะระวัง!."หลานเทียนยวีที่กล่าวออกมาอย่าเคร่งขรึม.

จงซานที่อยู่ข้างๆถึงกับตะลึงงัน,ระมัดระวัง?นี่เขากำลังระมัดระวังอย่างงั้นรึ? เขาเข้าใจว่ามันเป็นการขัดแย้งของสองราชวงศ์,การเข้าไปช่วย! ก็เป็นการกลายเป็นพันธมิตรกับอีกฝ่าย,แล้วคิดว่าหากอยู่เฉยๆราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยจะไม่บุกราชวงศ์ราชันย์หลานเหยี่ยนอย่างงั้นรึ?

"ฝ่าบาท,ราชวงศ์จักรพรรดิเหยี่ยนหงนั้น,ก่อนหน้านี้ได้ลงนามเป็นพันธมิตรกับพวกเราไปแล้ว,พวกเราเองก็ให้คำมั่นว่าจะยกทัพช่วยเหลือ,ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใด,พวกเราก็ยากที่จะปฏิเสธ,พวกเราควรจะต้องเคลื่อนทัพ."เสนาบดีที่เอ่ยตอบในทันที.

ได้ยินการท้วงติงจากเสนาบดีแล้ว,หลานเทียนยวีที่ขมวดคิ้วแน่นครุ่นคิดไปมา,ด้วยลงนามเป็นพันธมิตรจึงยากที่จะปฏิเสธ,จะต้องช่วยเหลืออย่างงั้นรึ? ทว่า.

"เจ้าบอกว่าทัพของต้าสุ่ยได้เข้ารุกรานแล้วอย่างงั้นรึ?"หลานเทียนยวีที่สอบถามออกไป.

"ขอรับ! พวกเขายกทัพออกมา 3 ล้านนาย,กดดันราชวงศ์ของพวกเรา."ชายชราที่กล่าวตอบออกมาในทันที.

"แล้วใครเป็นคนนำทัพมา?"หลานเทียนยวีสอบถาม.

"ไท่จื่อเหล่ยเทียน!"ชายชราที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มที่ขมขื่น.

"ไท่จื่อเหล่ยเทียน?"สายตาของหลานเทียนยวีที่เปลี่ยนเป็นเย็นชา.

จงซานที่อยู่ข้างๆกำตัวหมากแน่น,ไท่จื่อเหล่ยเทียน? เขาคือคนที่สังหารกุยเอ๋อ!

”..”

จงซานที่เสียการควบคุม,กำตัวหมากแน่นจนแตกออกเป็นเสี่ยงๆ.

"ไท่จื่อเหล่ยเทียน,ดูเหมือนว่าราชวงศ์จักรพรรดิเหยี่ยนหงคงไม่สามารถรักษาเอาไว้ได้แล้ว!"เสนาบดีที่อยู่ข้างๆที่ส่ายหน้าทอดถอนใจ.

เห็นได้อย่างชัดเจนว่านางของไท่จื่อเหล่ยเทียนในทวีปศักดิ์สิทธิ์ภาคตะวันตกนั้นมีเชื่อเสียงมาก,เพียงแค่ได้ยินชื่อก็ทำให้พวกเขาหวั่นเกรงแล้ว.

"ไท่จื่อเหล่ยเทียน? เขามีความสามารถในการรบอย่างงั้นรึ?"หลานเหยี่ยนที่ครุ่นคิดและกล่าวออกมา.

"ไท่จื่อเหล่ยเทียนนั้นนับว่าเป็นคนประสบความสำเร็จเป็นอย่างมากในอดีต,เขาไม่จำเป็นต้องออกสู่สนามรบ,ก็สามารถได้รับชัยชนะ! นับตั้งแต่เขายังเยาว์นั้นสามารถเคลื่อนทัพยึดสองราชวงศ์ราชันย์มาแล้ว,ตอนนี้พวกเราถึงจะทำอะไร,ก็คงจะไร้ประโยชน์!"เสนาบดีคนดังกล่าวกล่าวพลางทอดถอนใจ.

"ราชันย์หลานเหยี่ยน,ท่านคงไม่ปล่อยให้ราชวงศ์จักรพรรดิเหยี่ยนหงล่มสลายหรอกนะ,พวกเราได้ลงนามเป็นพันธมิตรกันแล้ว!"ชายชราที่กล่าววิงวอนด้วยความเคารพ.

สัญญาพันธมิตร! ใช่,พวกเขาได้รับปากว่าจะยกทัพไปช่วย,ไม่ว่าฝ่ายใหนจะมีอันตราย,หากว่าพวกเขาไม่ทำตามสัญญาณ,ต่อไปใครกันเล่าที่ต้องการเป็นพันธมิตรกับพวกเขา? หากแต่ส่งคนไป,ก็มีแต่ส่งไปหาความตาย,ไม่มีทางขวางทางไท่จื่อเหล่ยเทียนได้อยู่ดี.

"เรื่องนี้........."ราชันย์หลานเหยี่ยนที่เอ่ยปากออกมาด้วยท่าทางกระอักกระอ่วน.

"ราชันย์หลานเหยี่ยน,หากว่าไม่ยกทัพออกไปในวันนี้,หลังจากนี้ราชวงศ์หลานเหยี่ยนก็จะไม่ใช่พันธมิตรของพวกเราอีกต่อไป,ต่อไปย่อมไม่มีใครอยากเป็นพันธมิตรกับพวกท่าน,เพื่ออนาคตวันข้างหน้าของราชวงศ์ราชันย์หลานเหยี่ยน,ขอให้ราชันย์หลานเหยี่ยนได้โปรดเคลื่อนทัพด้วย!"ชายชราที่กล่าวออกมาอย่างหนักแน่น.

ชายชราย่อมรับรู้ดีว่า,ราชันย์หลานเหยี่ยนไม่ยินดีที่จะยกทัพออกไป,ดังนั้นจึงต้องกดดัน.

ทว่าราชันย์หลานเหยี่ยนนั้นหาได้มีความกล้าและทรงพลังเฉกเช่นจงซาน,กับเรื่องที่เสี่ยงอันตรายเช่นนี้,เขาย่อมไม่ต้องการกระทำ

ชายชราสามารถมองเห็นราชันย์ราชวงศ์หลานเหยี่ยนได้,ใบหน้าของเขาที่ดูขัดสนห่อเหี่ยวใจ.

"ราชันย์หลานเหยี่ยน!"จงซานที่อยู่ข้างๆไม่ไกลนักได้เอ่ยปากออกมาในทันที.

"หืม?"ทุกคนที่จดจ้องมองไปยังจงซานด้วยความสงสัย.

"ข้าและเสี่ยวจงซิงนั้นเป็นสหายเก่ากัน,ข้ายินดีที่จะเป็นตัวแทนของราชวงศ์ราชันย์หลานเหยี่ยน!"จงซานที่เอ่ยปากออกมา.

"หืม? จักรพรรดิจงต้องการจะไปอย่างงั้นรึ? เช่นนั้นก็ดีเลย,ท่านคือแม่ทัพไร้พ่ายภาคตะวันออก,ไท่จื่อเหล่ยเทียนคือแม่ทัพไร้พ่ายภาคตะวันตก,บางทีท่านอาจจะสามารถหยุดราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยก็ได้!"หลานเทียนยวีที่ดวงตาเปล่งประกาย.

"นี่คือ?"ชายชราที่จ้องมองจงซานด้วยความสงสัย.

"นี่คือผู้ที่มีชื่อเสียงไปทั่วทั้งทวีปศักดิ์สิทธิ์,ราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้ง,จักรพรรดิจงซาน!"หลานเทียนเหยี่ยนที่กล่าวแนะนำ.

ได้ยินนามจงซาน,ดวงตาของชายชราที่เปล่งประกาย,ทันใดนั้นก็รู้สึกตื่นเต้น,พร้อมกับโค้งคำนับทำความเคารพจงซาน,"ขอบพระทัย,ขอบพระทัยยิ่งนัก!"

จงซานที่ก้าวเข้าไปพยุงชายชรา,จ้องมองไปยังจักรพรรดิหลานเหยี่ยน,"ข้าจะเป็นตัวแทนของราชวงศ์ราชันย์หลานเหยี่ยนต้องการเคลื่อนทัพของราชวงศ์ราชันย์หลานเหยี่ยน,หวังหว่าราชันย์หลานเหยี่ยนจะเตรียมทัพให้กับข้า!"

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย

Author(s)

Guan Qi
Watching Chess

สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.