Immortality Chapter 568 Ten thousand pill congress scene

Immortality Chapter 568  Ten thousand pill congress scene

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 568  งานชุมนุมหมื่นเม็ดยา.

Chapter 568  Ten thousand pill congress scene

万丹大会现场

  งานชุมนุมหมื่นเม็ดยา.

"โห่วเยว่,ที่พักทั้งหมดทั่วเมือง,ปฏิเสธไม่ให้พวกเราเช่าเลย!"ในเวลาเดียวกันนั้น,คนที่เขาส่งไปก็กลับมา,พร้อมกับกล่าวออกมาด้วยเสียงที่หวาดหวั่น.

เหล่าชาวมุงรอบๆยังไม่แยกย้ายหายไปใหน,ขณะนั้นก็มีคนที่วิ่งเข้ามา,พวกเขาที่จ้องมองเป็นสายตาเดียวกัน,เป็นคนที่ออกไปเช่าที่พักก่อนหน้านี้นั่นเอง,พวกเขาที่ร้องออกมาเสียงดัง.

"เป็นไปได้อย่างไร?"

"ไม่มีร้านใหนให้เช่าเลยรึ? นี่จงซานเป็นหุ้นส่วนกับเจ้าของทั้งหมดนี้เลยรึ?

"เสี่ยวเหยาโห่วพ่ายแพ้หมดรูปแล้ว!"

"ใครให้เขายโสโอหังเองเล่า,นี่เรียกว่ากรรมตามสนอง!"

ใบหน้าของเสี่ยวเหยาโห่วที่เปลี่ยนเป็นแดงซ่าน,ถึงแม้ว่าเขาจะหน้าหนาเหมือนกับกำแพงเมือง,ทว่าในเวลานี้กับการถูกดูแคลนจากฝูงชนมากมายก็ทำให้เขารู้สึกอับอายเช่นกัน,ไม่ให้เช่าอย่างงั้นรึ?

"เป็นไปไม่ได้,เจ้าพูดใหม่สิ!"เสี่ยวเหยาโห่วที่อุทานออกมา.

"โห่วเยว่,เป็นความจริง,ไม่เพียงแต่ลานพักที่งดงามเท่านั้น,แม้แต่ถ้ำที่พัก,ยังไม่ให้พวกเราพักเลย,ราวกับว่าพวกเราเป็นแขกที่น่ารังเกียจอย่างชัดเจน,เป็นเรื่องแปลกที่พวกเขาไม่ให้เฉพาะพวกเราเท่านั้น,แปลก,เป็นเรื่องแปลกจริงๆ!"ผู้ใต้บังคับบัญชากล่าวออกมาด้วยความตื่นตกใจ.

"มันจะเป็นไปได้อย่างไร?"เสี่ยวเหยาโห่วอุทานเสียงดัง.

"โห่วเยว่,เป็นความจริง,พวกเราไปหลายร้อยโรงเตี้ยมแล้ว,ทั้งสูงและต่ำ,ไปทั่วจนหมดทั้งเมืองแล้ว,หากแต่ไม่มีใครให้พวกเราเช่า!"ผู้ใต้บังคับบัญชาที่กล่าวออกมาด้วยความตกใจหวาดผวา.

"พวกเราเช่าได้อีกหลายวันหลังจากนี้!"ผู้ใต้บังคับบัญชาที่กล่าวเสียงแผ่วๆ.

หลังจากที่ได้ยินทำได้ทุกคนเต็มไปด้วยความอัศจรรย์ใจ,จานั้นก็เริ่มหัวเราะกับความพ่ายแพ้ของพวกเขาในครั้งนี้!

"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าอ่า............"

เสียงหัวเราะเยาะเสี่ยวเหยาโห่วที่พบกรรมตามสนองแล้ว,ทว่าก็ยังมีคนกลุ่มหนึ่งที่จ้องมองจงซานด้วยสายตาที่จริงจัง.

โดยเฉพาะเส้าเฟยโห่วที่ชำเลืองมองจงซาน,ดวงตาเหลือกไปมา,ใบหน้าแม้ว่าจะสุขุม,ทว่าก็เผยท่าทางตื่นตระหนกด้วยเช่นกัน.

เรื่องนี้,จะเป็นไปได้อย่างไร?

เส้าเฟยโห่วนั้นไม่คิดว่าเพราะนิสัยเกเรของเสี่ยวเหยาโห่วจะเป็นปัญหา,หากแต่คิดเกี่ยวกับจงซาน,การที่จงซานกล้าเดิมพัน,เรื่องนี้เป็นการเดิมพันที่น่าหัวร่อนัก,ไม่มีใครคิดว่าจงซานจะชนะ,แต่ท้ายที่สุด,จงซานกลับชนะจริงๆรึ?

เป็นไปได้อย่างไร? จะเป็นเช่นนี้ได้อย่างไร? จากข่าวที่ได้รับมาจากผู้ใต้บังคับบัญชา,จงซานเพิ่งมาถึงเมืองหลานเหยี่ยนเพียงไม่กี่วัน,ยังแทบจะไม่ได้ติดต่อกับคนอื่นด้วยซ้ำ,จะกลายมีอำนาจเกี่ยวกับธุรกิจที่พักได้อย่างงั้นรึ?เป็นไปไม่ไม่ได้,เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน.

ทำไมถึงได้เป็นเช่นนี้ล่ะ?

สหายของจงซานอย่างงั้นรึ? ไม่มีทางที่จะมีความสามารถพอที่จะขวางทางของเสี่ยวเหยาโห่วได้อย่างงั้นรึ?

เป็นไปไม่ได้,ก่อนหน้านี้มีคนของคฤหาสน์เรื่อสำราญได้นำตรามาให้กับเขา,เป็นไปได้ว่าจงซานที่อะไรเกี่ยวข้องเล็กน้อยกับคฤหาสน์ที่พักอันดับหนึ่งอย่างชัดเจน.

เล็กน้อยรึ? คฤหาสน์ดังกล่าวนั้นแม้แต่พวกเขายังไม่ได้เช่า,นอกจากนี้จงซานที่ออกมาเดิมพันเช่นนั้น,เผยให้เห็นว่าคฤหาสน์ที่พักนั่นอยู่ภายใต้การควบคุมของจงซาน.

จงซานที่เข้ามาเพียงแค่ไม่ถึงสองชั่วยาม,ธุรกิจที่พักของเมืองหลานเหยี่ยนเชื่อฟังจงซานอย่างงั้นรึ?

เจ้าเล่ห์,จงซานผู้นี้หลักแหลมยิ่งนัก,ภายในเมืองหลานเหยี่ยนเวลานี้บางที่แม้แต่ราชันย์ของเมืองนี้ก็ยังไม่สามารถเช่าที่พักได้,เป็นไปได้ว่าที่พักทั้งหมด,เจ้าของทั้งหมดคือจงซาน.

น่าเกรงขามนัก,จงซานผู้นี้,น่ากลัวเกินไปแล้ว.

พวกเขาที่อยู่ในภาคตะวันออกของทวีปศักดิ์สิทธิ์,ทว่ากลับเตรียมการสร้างอิทธิพลที่ภาคตะวันตกแล้ว,คนผู้นี้?น่าหวากลัว,เขาใช้เวลาวางแผนมากี่ปีกแล้ว?

เห็นความร้ายกาจของจงซานเส้าเฟยโห่วที่แสดงท่าทางระมัดระวังขึ้นมาในทันที,ในเวลาเดียวกันชายในชุดสีขาวที่แฝงตัวในฝูงชน.

ชายชุดขาวผู้นี้ก็คือคนที่เล่นกู่เจิ้งก่อนหน้านี้,เขาที่เฝ้ามองเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมด,ทำให้ตื่นตกใจ,หลั่งเหงื่อออกมาทีเดียว,เขาผู้นี้ก็คือเสนาบดีของราชวงศ์จักรพรรดิหยงเล่อ,ผู้ใต้บังคับบัญชาของกู่เสวียนนั่นเอง

ฟ่านอี้พินที่ได้ข่าวว่าจงซานมา,เขาเร่งรีบเดิมทางมา,และยังได้พบกับเรื่องที่สั่นสะเทือนสวรรค์เช่นกัน.

"กลับ!"ฟ่านอี้พินที่เอ่ยปากออกมาในทันที.

ผู้ใต้บังคับบัญชาตกใจเล็กน้อย,ทว่าก็เดินตามฟ่านอี้พินไป.

"ท่านเสนาบดี!"ผู้ใต้บังคับบัญชากล่าวถามด้วยความสงสัย.

หุบปาก!"ดวงตาของฟ่านอี้พินที่เปลี่ยนเป็นเย็นชา,ผู้ใต้บังคับบัญชาที่ไม่กล้าเอ่ยอะไรอีกต่อไป.

จากนั้นไม่นาน,ฟ่านอี้พินก็พาผู้ใต้บังคับบัญชากลับมายังที่พัก.

"ท่านเสนาบดี!"ผู้ใต้บังคับบัญชาอีกคนกล่าวออกมาด้วยความสงสัย.

"เก็บของ,เตรียมเดินทางกลับในทันที!"ฟ่านอี้พินกล่าว.

"ท่านเสนาบดี,พวกเราได้ผ่านการคัดเลือกเข้าร่วมแล้ว,สามารถเข้าร่วมงานแข็งงานหมื่นเม็ดยาได้แล้ว,ตอนนี้ให้กับอย่างงั้นรึ? แล้วถ้าให้กับตอนนี้เหล่านักปรุงยาของพวกเราล่ะจะทำอย่างไร?"ผู้ใต้บังคับบัญชาที่กล่าวออกมาด้วยความเป็นกังวล.

"แน่นอนว่าต้องกลับพร้อมพวกเรา,ถึงแม้ว่าข้าจะประเมินจงซานเอาไว้สูง,ทว่าสุดท้ายมันก็ยังไม่พออยู่ดี,จงซานผู้นี้ช่างมีความทะเยอทะยานสูงนัก,คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีอิทธิพลมาถึงที่นี่,เร็ว,เก็บข้าวของให้เรียบร้อย,พวกเราจะต้องรีบกลับ,แจ้งไปยังทุกคนด้วย,ไป!"ฟ่านอี้พินที่สังการอย่างรวดเร็ว.

"รับทราบ!"ผู้ใต้บังคับบัญชาที่รับคำด้วยท่าทางหวั่นเกรง

ฟ่านอี้พินที่สามารถมองเห็นได้ทั้งหมด,ความผิดปรกติและแผนการขนาดใหญ่,กับสิ่งที่เกิดขึ้นนี้,ทำให้เขาร้อนใจ,ออกคำสั่งให้เดินทางกลับทันที,เพื่อที่จะนำข่าวนี้กลับไป,สถานการณ์ตอนนี้จะล่าช้าไม่ได้,จะต้องให้ฝ่าบาทเร่งรีบดำเนินการ.

ทว่าที่ลานที่เดิมนั้น.

เสี่ยวเหยาโห่วที่ได้รับรู้ว่าคนของเขาทั้งหมดไม่สามารถเช่าที่พักได้,ใบหน้าก็เปลี่ยนเป็นแดงกล่ำ.

"ใช่แล้ว,เสี่ยวเหยาโห่วเป็นพวกไม่เอาถ่าน,ไร้น้ำยา!"

"ข้ารู้ก่อนแล้วว่าแสดงท่าทางยโสโอหังออกมา,ท้ายที่สุดผลกรรมก็ตอบสนองแล้ว!"

เหล่าชาวมุงในเวลานี้ต่างก็ดูแคลนเสี่ยวเหยาโห่วไปต่างๆนาๆ,ยิ่งทำให้เสี่ยวเหยาโห่วโกรธเกรี้ยว,เดี๋ยวหน้าดำเดี่ยวหน้าแดงในเวลานี้.

"โห่วเยว่,ใบหน้าทางหมองคำมีสีดำด้วย! พิษยังไม่ถอนหมดหรือไม่."ผู้ใต้บังคับบัญชาคนหนึ่งที่ตื่นตกใจที่เห็นท่าทางของเสี่ยวเหยาโห่วในเวลานี้.

"ต่านหวัง,ท่านมาดูเสี่ยวเหยาโห่วเร็วเขา!"ผู้ใต้บังคับบัญชาผู้หนึ่งที่กล่าวเรียกต่านหวังต้าหลี.

"ไปให้พ้น!"เสี่ยวเหยาโห่วที่หดหู่ใจถึงจนถึงขีดสุด,เตะผู้ใต้บังคับบัญชา.

ตะคอกและหนีออกไปจาฝูงชนในทันที.

ส่วนเหล่าผู้บังคับบัญชาที่ยิ้มเฝื่อนๆก่อนที่จะตามไป.

หลังจากนั้น,เหล่าชาวมุงก็ค่อยกระจายหายไป,เมื่อไม่มีเรื่องอะไรที่น่าสนใจแล้ว,กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้,เสี่ยวเหยาโห่วได้ทิ้งชื่อคนไม่เอาถ่านกระจายไปทั่วเมืองหลานเหยี่ยนอย่างคาดไม่ถึง.

ในเวลาเดียวกัน,เจ้าหน้าที่รับผิดชอบลงทะเบียนก็นำตราเข้าร่วมงานมาให้กับเป่าเอ๋อ.

"เจ้าสำนักไท่ต่าน,สามเดือนหลังจากนี้,ท่านสามารถใช้ตราสัญลักษณ์นี้เข้าร่วมงานที่ในวังหลวงได้,และสามารถนำคนเข้าไปด้วยได้ทว่าไม่สามารถเกินสิบคนได้!"เจ้าหน้าที่ที่มองเหรียญตรากล่าวออกมาด้วยความเคารพ.

"ขอบคุณ!"เป่าเอ๋อรับเหรียญตรามาพร้อมเผยยิ้มเล็กน้อย.

จากนั้น,จงซานก็พาทุกคนไปยังที่พักด้วยก่อน,ทว่าเรื่องก่อนหน้านี้,ทุกคนที่เลือกจะเงียบ,ไม่เอ่ยอะไรอีกต่อไป.

ในวันเดียวกันนั้น,เสี่ยวเหาโห่วที่นำผู้ใต้บังคับบัญชาจากเมืองหลานเหยี่ยนไปในวันนั้น,เขาไม่มีหน้าอยู่ที่นี่แล้ว.

ส่วนเส้าเฟยโห่ว,หลังจากเข้าร่วมงานเลี้ยงของจงซาน,วันถัดมาก็กล่าวลาเนี่ยชิงชิง,พร้อมกับนำเหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาจากเมืองหลานเหยี่ยนไปทันทีเช่นกัน,เขาทีมุ่งหน้าตรงไปยังเมืองหลีโห่วเซิ่งราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี่.

เพราะว่าเส้าเฟยโห่วนั้นก็เหมือนกันฟ่านอี้พิน,ที่เห็นเรื่องราวลึกล้ำน่าหวาดกลัว,จะต้องนำเรื่องที่เกิดขึ้นนี้ไปรายงานเนี่ยฟ่านเฉิน.

ตลอดระยะเวลาสามเดือนนี้,แน่นอนว่าเนี่ยชิงชิงอยู่เป็นเพื่อนหลิงเอ๋อ,พูดคุยเรื่องจงซานด้วยความสุข.

ส่วนเรื่องที่เกิดขึ้นที่ลานลงทะเบียน,แน่นอนว่าได้กลายเป็นเรื่องขบขันครั้งใหญ่ของเมืองหลานเหยี่ยนทันที,ผ่านไปเป็นเวลานานผู้คนก็ยังมี่ลืม,ทั้งปรากฏคนที่มีความสามารถโดดเด่นและเรื่องตลกขบขันที่ยิ่งใหญ่จะมีคนลืมได้อย่างไร.

อย่างไรก็ตาม,ชื่อเสียงของเจ้าสำนักไท่ต่านนั้น,ได้สร้างความประทับใจต่อผู้คนมากมาย.

ยาพิษ,ที่จะต้องใช้เม็ดยาถอนพิษระดับเจ็ดร้อยเม็ด,นี่นับว่าเป็นนักปรุงยาที่น่าเกรงขามนัก.

.....

สามเดือน,ผ่านไปอย่างรวดเร็ว.

เวลานี้ได้มาถึงงานชุมนุมหมื่นเม็ดยาแล้ว.

คนสิบคน,แน่นอนว่าเป็นคนที่เดินทางมาพร้อมกับจงซาน,ส่วนเจ้าโส่วเซี่ยงนั้นได้กลับกองทัพของเขา,จึงไม่ได้เดินทางไปพร้อมกับจงซาน.

จงซานที่นำคณะเข้าไปยังวังหลวงซึ่งมีเนี่ยชิงชิงตามมาด้วย.

จงซานที่เข้ามายังวังหลวง,จดจ้องมองไปยังคนมากมายที่เดินทางเข้ามาด้านใน,จงซานที่เผยรอยยิ้มที่แปลกประหลาด.

"มีอะไรอย่างงั้นรึ?"เนี่ยชิงชิงที่สอบถามออกมา.

"ราชันย์หลานเหยี่ยน,หากไม่ทระนงตัวสูงก็คงสมองเต้าหู้,คาดไม่ถึงเลยว่าการแข่งขันหมื่นเม็ดยาจะจัดขึ้นในพระราชวัง? นับว่าเป็นอะไรที่แปลกแหวกแนวกว่าผู้อื่นจริงๆ"กู่เฉียนโหยวที่เผยยิ้มที่แปลกประหลาด.

"วังหลวง,เป็นสถานที่ของราชวงศ์อาศัยอยู่,ไม่เหมาะนักที่จะให้ผู้คนทั่วไปหรือกลุ่มราชวงศ์อื่นๆได้พบเห็น,เหลี่ยนเทียนยวีคงจะคิดน้อยไปหน่อย!"เนี่ยชิงชิงที่พยักหน้ารับ.

อย่างไรก็ตาม,จงซานก็ก้าวตามกลุ่มอื่นๆเข้าไป.

หลังจากที่แสดงเหรียญตรารับเชิญ,ก็จะมีขันทีคอยนำทาง,ก้าวเข้าไปข้างในลานตำหนักราชวงศ์,พื้นที่รอบๆนั่น,มีเหล่านักปรุงยาและสหายมากมายนั่งอยู่.

ที่ด้านเหนือของตำหนักนั้น,มีตำหนักขนาดใหญ่,เป็นพื้นที่ที่นั่งของเหล่าคนสำคัญของราชวงศ์หลานเหยี่ยน,ที่ด้านหน้ามีคนสองคน,สวมชุดราชวงศ์หลานเหยี่ยน,เป็นชายวัยกลางคนที่สวมมงกุฏหยก,เขาก็คือราชันย์หลานเหยี่ยน,หลานเทียนยวีนั่นเอง.

ส่วนอีกคนเป็นชายชราหนวนขาวสวมชุดสีคราม,ซึ่งเป็นคนที่มีเชื่อเสียงเป็นอย่างมาก,ต่านเซิ่งหลงหู่! หลานหลิงหู่นั่นเอง!

ส่วนผู้เชี่ยวชาญนักปรุงยาที่ได้รับสิทธิ์ก็จะมีขันทีคอยนำทางไปยังตำแหน่งต่างๆ,ส่วนคนที่ไม่ได้รับเชิญก็จะประจำอยู่ฝั่งทิศใต้.

เนี่ยชิงชิงนั้นเพราะว่าเป็นคนของราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี,แน่นอนว่านางต้องอยู่ทางทิศเหนือ,ซึ่งอยู่ใกล้กับราชันย์หลานเหยี่ยนนั่นเอง.

ทว่าเจ้าสำนักไท่ตานนั้น,ไม่รู้ทำไมคาดไม่ถึงเลยว่าจะถูกจัดให้มาอยู่ทิศเหนือ,ฝั่งเดียวกับเหล่าราชวงศ์หลานเหยี่ยนด้วย.

ขณะที่ขันที่นำกลุ่มของจงซานเข้ามา,ขันทีผู้หนึ่งที่ได้กล่าวอะไรบางอย่างกับเซิ่งต่านหลงหู่ด้วยเสียงเบาๆ,ก่อนที่เซิ่งต่านหลงหู่จะจ้องมองไปยังทิศทางของจงซาน,จ้องมองไปยังเชวียนเป่าเอ๋อในฝูงชน.

ในเวลานั้นแววตาของเขาที่แสดงท่าทางประหลาดใจ,จากนั้นก็จ้องมองด้วยสายตาที่เป็นมิตร,เชวียนเป๋าเอ๋อที่พยักหน้าให้เล็กน้อย.

เป่าเอ๋อที่ตกใจเล็กน้อย,ทว่าก็พยักหน้ารับ.

ในบรรดาคนที่ถูกนำมายังทิศเหนือ,สถานที่นั่งของสำนักไท่ตาน,คาดไม่ถึงเลยว่าจะอยู่สูงกว่าเนี่ยชิงชิงซะอีก.

ทุกคนที่อยู่รอบๆแสดงท่าทางสงสัย,ทว่าก็ไม่มีใครเอ่ยสิ่งใดออกมา,ทุกคนที่เข้าประจำที่กันเรื่อยๆ,เหล่าปรมาจารย์ปรุงยาที่กำลังถูกนำเข้าสู่ลานแข่งขัน.

ลานแห่งนี้นับว่าใหญ่มาก,มีที่นั่งที่จัดเตรียมไว้กว่าหนึ่งหมื่นที่,ส่วนปรมาจารย์ปรุงยาที่ได้รับสิทธิ์นั้น,มีจำนวนหนึ่งพันกว่าคน.

ไม่ต้องเอ่ยว่าใต้สวรรค์แห่งนี้มีปรมาจารย์ปรุงยาระดับสูงต่างก็มารวมตัวกันที่นี่,อย่างน้อยก็เกือบทั้งหมดที่มีในโลกใบนี้เลยก็ว่าได้.

งานชุมนุมหมื่นเม็ดยานั้น,เป็นการรวมตัวของเหล่าปรมาจารย์ปรุงยาโดยเฉพาะ.

เหล่านักปรุงยา,ที่บ้าคลั่งในวิถีการปรุงยา,ไม่ต้องเอ่ยเลยว่าเป็นพิธีอย่างหนึ่งของงานชุมนุมเม็ดยา,แม้แต่ราชันย์หลานเหยี่ยนนั้นไม่ใช่คนที่มีสถานะสูงที่สุดด้วยซ้ำ,ทว่าเป็นเซิ่งต่านหลงหู่นั่นเอง.

เหล่าปรมาจารย์ปรุงยานั้นแน่นอนว่าย่อมมีศักดิ์ศรีที่ไม่ธรรมดา,ไม่มีใครยอมก้มหัวให้กับราชันย์หลายเหยี่ยน,ในเวลานี้เหล่านักปรุงยาทั่วสถานะทิศประจำอยู่ในตำแหน่งของตัวเอง,รอการเปิดงานอย่างเป็นทางการ.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย

Author(s)

Guan Qi
Watching Chess

สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.