Immortality Chapter 549 Hoodwinking the public

Immortality Chapter 549  Hoodwinking the public

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 549 ปิดท้องฟ้าด้วยฝ่ามือเดียว.

Chapter 549  Hoodwinking the public

只手遮天

  ปิดท้องฟ้าด้วยฝ่ามือเดียว.

"นี่มัน,นี่มัน,กิเลน! สัตว์อสูรเทพบรรพชนของโลกใบใหญ่ลำดับที่ 96 ,กิเลน! หนีเร็วเข้า!"เซียนเซิงซือที่เอ่ยออกมาด้วยความตื่นตกใจ.

กิเลนรึ?

คาดไม่ถึงเลยว่าเซียนเซิงซือจะตื่นตกใจขนาดนั้นเลยรึ? สัตว์อสูรเทพบรรพชนลำดับที่ 96 ของโลกใบใหญ่อย่างงั้นรึ?

เห็นเซียนเซิงซือตื่นตกใจ,จงซานที่ไม่ลังเลแม้แต่น้อย,พาเซียนเซียนและเซียนเซิงซือถอยห่างออกมาอย่างรวดเร็ว.

ทว่า,มันสายไปแล้ว.

กิเลน,อสูรเทพบรรพชน,แข็งแกร่งทรงพลังมาก.

กิเลนที่ก่อนหน้านี้โผล่ออกมาเพียงเขา,ขณะที่หนานกงเซิงไม่ได้โจมตีออกไป,ร่างกายของมันก็สะบัดอย่างรุนแรง.

"ตูมมมมมมมมมมมมม"

จงซานที่เห็นราวกับระเบิดนิวเคลียร์ที่เขาเห็นในวัยเด็ก,ไม่,ดูเหมือนว่าจะทรงพลังกว่าหลายร้อยหลายพันเท่าด้วยซ้ำ.

รอบๆร่างของกิเลนนั้นปรากฏลำแสงนับล้านๆที่ปะทุขึ้นมา,เปลวเพลิงที่ไม่ต่างจะระเบิดนิวเคลียร์,กระแทกออกมาดังสนั่น,ภูเขารอบๆแหลกสลายกลายเป็นจุน,เปลวเพลิงที่ปกคลุมทั่วดินแดนภูติโคลน,เปลวเพลิงที่ลุกท่วมอย่างรุนแรงน่าหวั่นเกรงมาก.

จงซานและอีกหลายคนที่มีพลังป้องกันที่แข็งแกร่ง,อาวุโสเทียนที่ช่วยสนับสนุน,เปิดม่านพลังป้องกันพลังที่รุนแรงกระแทกออกมานี้,ส่วนเหล่าคนที่มีพลังฝึกตนไม่สูงนักต่างก็ถูกกระแทกโดยเปลวเพลิงกลืนหายไปในทันที.ส่วนคนที่มีพลังฝึกตนสูงก็ถูกกระแทกลอยออกมาเช่นเดียวกัน.

แรงกดดันวิญญาณที่ปะทุกระจายไปทั่วทุกทิศทุกทาง.

พลานุภาพที่ยิ่งใหญ่ที่โถมกระหน่ำกดลังมา,หลายๆคนถึงกับต้องคุกเข่าลงกับพื้น.

ระดับสวรรค์แท้อย่างงั้นรึ? ไม่,ดูเหมือนว่าจะทรงพลังกว่าระดับสวรรค์แท้ซะอีก,น่าเกรงขามมาก.

จงซานที่นำเซียนเซียนถอนหางออกมา,จ้องมองออกไปด้วยความยากลำบาก,ทว่าเขาสามารถมองเห็นได้ว่าร่างของกิเลนที่ทรงพลังมาเพียงแค่สะบัดร่างก็สามารถกระแทกพวกเขาลอยโด่งออกมในทันที.

ร่างกายที่มีขนาดใหญ่ 30 เมตร,ทั่วร่างลุกโชนด้วยเปลวเพลิง.

หัวเป็นมังกร,เขาเหมือนกวาง,ดวงตาเหมือนราชสีห์,หลังเหมือนพยัคฆ์,เอวเหมือนหมี,มีเกล็ดเหมือนอสรพิษ,มีกีบเท้าเหมือนม้า,หางเหมือนวัว,ดูน่าเกรงขามนัก,กิเลนที่ราวกับจะรวบรวมความร้ายกาจของอสูรทั่วปฐพีมารวมในตัวมัน,ปล่อยแรงกดดันวิญญาณออกมาเป็นระลอกๆ.

ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตามที่จ้องมองไปยังร่างของมัน,จิตสำนึกถึงกับสั่นคลอนไปในทันที.

น่าเกรงขามนัก!

ถึงแม้ว่าจะเป็นจงซานยังสัมผัสได้,ทันทีที่หันกิเลน,ท่าทางน่าเกรงขามนี้,ทำให้จงซานนึกถึงบุคคลๆหนึ่งในทันที,ประมุขแดนเทพอมตะเต๋าจวิน อีกาเทวะ,ในครั้นนั้นที่จงซานเห็นเขา,ก็สัมผัสได้ถึงความน่าเกรงขามที่สั่นคลอนจิตใจ.

กิเลนเพลิง,ที่เต็มไปด้วยเปลวเพลิงมากมาย,กำลังลุกไหม้อย่างรุนแรง,เปี่ยมไปด้วยพลังที่น่าหวาดกลัว,ทว่าน่าแปลกมาก,ปากของกิเลนในเวลานี้,กำลังคาบตำราสีเทาอยู่,ดวงตาของมันที่จ้องมองไปยังหนานกงเซิงที่ลอยอยู่บนอากาศ.

กิเลนคาบตำราอยู่อย่างงันรึ?ตำราอะไร,ล้ำค่าขนาดนั้นเลยรึ?ถึงได้ทำให้กิเลนตนนี้ไม่ยินยอมที่จะทิ้งมันไป?

"เป็นเพียงสัตว์ร้าย! ไม่คิดที่จะยอมจำนนอย่างงั้นรึ?"หนานกงเซิงที่แสดงท่าทางโกรธเกรี้ยว.

ดวงตาทั้งสองข้างของกิเลน,ที่ปล่อยพลังกดดันวิญญาณที่รุนแรงออกมา,กลิ่นอายที่แข็งแกร่งโถมกระหน่ำไปยังร่างของหนานกงเซิง,ไม่ยอมเช่นกัน,ส่วนคนอื่นๆในเวลานี้,แน่นอนว่าไม่กล้าเข้าไปยุ่งกับกิเลนตนนี้.

เพียงแค่มันขยับเท้า,เปลวเพลิงก็ลุกไหม้ไปทั่วทิศทาง,ทะเลเพลิงที่มากมาย,เผาไหม้ในรัศมีแปดลี้,ลุกไหม้บึงเลน,สร้างความเสียหายต่อพื้นที่รอบๆอย่างหนัก.

อาวุโสจิวที่จ้องมองไปยังจงซานที่ถอนห่างออกมา,กิเลน,ที่กำลังต่อสู้กับเซียนอย่างงั้นรึ?

"อสูรเทพบรรพชน,กิเลน,เกิดมาก็มี"ชะตาเซียน"แล้ว,ยิ่งมันโตขึ้นก็จะยิ่งแข็งแกร่ง,แม้ยังไม่เติบโตเต็มที่ก็มีพลังเทียบเท่ากับเซียนแล้ว,ในโลกใบใหญ่นั้น,มันคืออสูรเทพบรรพชนลำดับที่ 96!"เซียนเซิงซือที่กล่าวต่อจงซาน.

"ความแข็งแกร่งของเซียนรึ? เรื่องนี้?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.

เพราะว่าที่จงซานเห็นนั้น,มีเหล่าคนและภูติหลายคนที่ถูกโจมตีด้วยเพลิงที่รุนแรงก่อนหน้านี้,แม้ว่าจะทรงพลัง,ทว่าก็ยังอยู่ในเกณฑ์ที่สามารถทนได้.

"เพราะว่าที่นี่คือโลกใบเล็ก,ในโลกใบเล็กนั้น,พลังฝึกตนจะถูกระงับเอาไว้,ด้วยกฎเกณฑ์ของสวรรค์และปฐพี!"เซียนเซิงซือกล่าว.

"ที่ปากของกิเลนมีอะไร?"จงซานสอบถาม.

"ไม่รู้เช่นกันว่าคืออะไร,ทว่าสามารถบอกได้ว่าจะต้องเป็นสมบัติที่ไม่ธรรมดา,ร่างกายของกิเลนนั้นแข็งแกร่งแทบจะไร้เทียมทาน,มีพลังที่น่าเกรงขาม,สิ่งนี้ต้องไม่ใช่สิ่งของธรรมดา,เป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นเพียงเซียนฉีทั่วไป,กิเลนนั้นหาได้มองสมบัติที่ไร้ค่า,ตำรานี้จะต้องเป็นสุดยอดของวิเศษแน่!"เซียนเซิงซือตอบออกมาในทันที.

"เจ้าปิศาจร้าย,เซียนเหรินผู้นี้ยังขาดสัตว์ขี่อยู่,วันนี้ข้าจะรับเจ้าก็แล้วกัน!"หนานกงเซิงใบหน้าที่แสดงท่าทางดีใจที่ยากจะเห็น.

สัตว์ขี่,ต้องการรับกิเลนเป็นสัตว์ขี่อย่างงั้นรึ?

เซียนเหรินรึ?

กับคำพูดของเขา,ทำให้ทุกคนสะดุ้งขึ้นมาทันที,เซียน?เซียนเหรินอย่างงั้นรึ? เช่นนั้นไม่น่าแปลกใจเลยว่า,ถึงได้สร้างค่ายกลที่สั่นสะเทือนสวรรค์ได้เช่นนี้!

"โฮกกกกก"

เสียงของกิเลนที่คำรามลั่น,ดวงตาของมันจับจ้องมองไปยังหนานกงเซิ่ง,ร่างกายของมันทันใดนั้น,ก็ปรากฏเพลิงสีม่วงที่ลุกโชนพร้อมกับพุ่งออกไปราวกับน้ำตกตรงไปยังร่างของหนานกงเซิ่ง.

หนานกงเซิ่งที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,พร้อมกับสะบัดมือออกไป,พลังที่มองไม่เห็นพุ่งตรงไปยังเปลวเพลิงสีม่วง,พริบตาเดียว,ทั่วทั้งอากาศ,บรรยากาศที่ราวกับว่าถูกฉีกกระชาก,เพลิงสีม่วงนั้นที่สามารถเผาไหมอากาศ,จนอากาศบิดเบี้ยวไปเลยทีเดียว.

เพลิงสีม่วงรึ?

ภายในใจของทุกคนถึงกับเย็นเยือบขึ้นมาจดจ้องมองไปยังภาพที่เกิดขึ้น,อสุรกายตนนี้ร้ายกาจมาก,เปลวเพลิงของมันที่ทรงพลังขนาดนี้เลยรึ?

หนานกงเซิ่งที่รอยยิ้มที่ชั่วร้ายออกมา.

กิเลนเพลิงเพิ่มความแรงของเปลวเพลิงสีม่วงเพิ่มขึ้นไปอีกโถมกระหน่ำส่งไปยังร่างของหนานกงเซิง.

และในเวลานี้ด้วยการกระทืบเท้าไปมา,ทั่วร่างของมันที่ปะทุเพลิงสีม่วงออกมาไม่หยุด,ก่อนที่เปลวเพลิงดังกล่าวนั้นจะรวมตัวกัน,พุ่งตรงไปยังหนานกงเซิ่ง.

หนานกงเซิ่งที่จ้องมองไปยังเพลิงสีม่วงที่รวมตัวกันก่อนที่จะพุ่งตรงมายังเขา,ฉีกกระชากอากาศ,พุ่งตรงเข้ามา.

แท่งเพลิงที่พุ่งตรงมายังร่างหนานกงเซิง.

"ตอนนี้ข้าอยากรู้จริงๆว่า,ในปากของเจ้ามันคืออะไร? ยอมแพ้ซะ,ในเมื่อเจ้าเป็นสัตว์ขี่ของข้า,ตำราโลหะเล่มนั้นต้องมอบให้ข้า!"หนานกงเซิ่งที่เผยยิ้มออกมา,ก่อนที่จะขยับมือออกไปคว้าแท่งเปลวเพลิงที่พุ่งมา.

กิเลนเพลิงที่เห็นหนานกงเซิ่งจับแท่งเปลวเพลิง,ภายในใจของมันที่หวาดหวั่นขึ้นมาในทันที,มันไม่สามารถสร้างอาการบาดเจ็บให้กับหนานกงเซิ่งเลย,แทบจะไม่สามารถสร้างความลำบากต่อเขาเลยรึ?

และทันใดนั้นกิเลนเพลิงที่ก้าวกระโดดพุ่งเป็นลำแสงบินตรงไปยังทิศทางแห่งหนึ่ง.

"คิดจะหนีอย่างงั้นรึ?"หนานกงเซิ่งที่เผยยิ้มล้อเลียน.

เป็นไปด้วยความเร็วเป็นอย่างมาก,กิเลนเพลิงที่ลอยออกไปบนอากาศทันใดนั้นร่างของมันก็หยุดนิ่งขึ้นมาในทันที.

พลังสีครามตอนนี้ได้ปกคลุมไปทั่วร่างของกิเลนเพลิง,สะกดกักขังมันเอาไว้.

ดวงตาของกิเลนเพลิงกำลังเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวจ้องมองไปยังหนานกงเซิ่ง,ร่างกายของมันที่ดิ้นไปมาอย่างบ้าคลั่ง,จวบจนอากาศรอบๆนั้นบิดเบี้ยวสั่นสะท้านเป็นระลอก,หากแต่ไม่สามารถหลุดออกมาได้.

นี่คือผู้ฝึกตนค่ายกลลำดับหนึ่งของโลกใบนี้,ต่อหน้าหนานกงเซิ่ง,มันจะหนีไปได้ง่ายๆอย่างงั้นรึ?

พลังสีคราม,เป็นค่ายกลของหนานกงเซิ่งที่แข็งแกร่งมาก,กิเลนเพลิงไม่สามารถหนีได้เลยแม้แต่น้อย.

กิเลนเพลิงที่จ้องมองด้วยความโกรธเกรี้ยวต่อหนานกงเซิ่งเป็นอย่างมาก,ในสายตาของมันนั้น,ตัวมันที่มาจากโลกใบใหญ่,จะยอมให้ถูกดูแคลนได้อย่างไร.

หนานกงเซิ่งที่ใช้ค่ายกลดังจับสัตว์เทพบรรพชนได้!

ที่ไกลออกไปนั้นเซียนเซิงซือและคนอื่นๆต่างก็เผยสีหน้าประหลาดใจกัน.

"กิเลนเพลิงที่เข้ามาในโลกใบเล็ก,คาดไม่ถึงเลยว่าจะถูกกำราบได้?"เซียนเซิงซือที่เต็มไปด้วยท่าทางอัศจรรย์ใจ.

หนานกงเซิ่งที่เคลื่อนที่ไปยังกิเลนเพลิงช้าๆ,ไปอยู่ที่ด้านหน้าของกิเลนเพลิง,จดจ้องมองตำราที่กิเลนเพลิงคาบเอาไว้แน่น,ราวกับว่าต่อให้ตายก็จะไม่ยอมปล่อย.

"ตำราอะไร,ที่ทำให้เจ้าไม่ยอมปล่อย?"หนานกงเซิ่งที่ยืนมือเตรียมคว้าไปยังตำราดังกล่าว.

กิเลนเพลิงที่สะบัดหน้าไปมาอย่างบ้าคลั่ง,ไม่ยอมให้นานกงเซิงแตะตำรา,ในเวลานี้มันพยายามเพิ่มพลังขึ้นเรื่อยๆแม้ว่าจะถูกโลกใบเล็กขับไล่ก็ตามที่,มันจะไม่ยอมโดยเด็ดขาด.

ขณะที่ทุกคนคิดว่ากิเลนเพลิงนั้นไม่สามารถหนีไปใหนได้.

ทันใดนั้นทีบนท้องฟ้า,สายฟ้าขนาดใหญ่ที่ฟาดลงมาเสียงดังสนั่น.

"เปรี้ยง!!!"

ถึงกับทำให้ทุกคนหูอื้อไปเลยทีเดียวกับสายฟ้าที่รุนแรงเช่นนี้.

จากนั้นเมฆสายฟ้ามากมายที่กระจายออกไปรอบๆ,สายฟ้าที่แลบแป๊บๆ,ท้องฟ้าที่เกิดรอยแยก,รอยแยกที่เกิดจากสวรรค์และปฐพีได้พบเห็นศัตรูที่ต้องขับไล่ออกไป.

"ฮ่าฮ่าฮ่าอ่า,เจ้าสัตว์ร้าย,ท้ายที่สุดก็พบเจข้าแล้ว,ดูซิว่าจะหนีไปถึงใหน!"เสียงของใครคนหนึ่งที่ดังออกมาจากรอยแยกบนท้องฟ้าพร้อมกับเสียงหัวเราะ.

กับเสียงหัวเราะที่เต็มไปด้วยความยโสโอหังที่ดังลั่น,หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง,ท้องฟ้าที่สั่นคลอน,พลังสีเขียวที่ส่องประกายไปทั่วทั้งท้องฟ้า,พริบตาเดียวเท่านั้นก็ย้อมบรรยากาศเป็นสีเขียวทั้งหมด.

"นี่คือพลังของคนจากโลกใบใหญ่!"เซียนเซิงที่แสดงท่าทางประหลาดใจขึ้นมาอีกครั้งแล้ว.

นี่คือพลังจากโลกใบใหญ่,น่าเกรงขามเป็นอย่างมาก,นี่เป็นตัวตนที่ไม่ธรรมดา,สามารถที่จะแหวกม่านพลังของโลกใบเล็กได้อย่างคาดไม่ถึง? ถึงแม้ว่าม่านพลังภพหยิน,จะอ่อนแอก็ตาม,ทว่าก็ไม่ใช่เซียนทั่วไปจะเปิดได้.

กับเสียงหัวเราะที่น่าเกรงขามนี้,สั่นคลอนจิตใจของทุกคนเป็นอย่างมาก.

ยอดยุทธ์,นี่คือยอดฝีมือ,พื้นที่ตรงกลางในเวลานี้,ไม่มีใครสามารถหลบหนีออกไปได้.

หนานกงเซิ่งที่จ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยความโกรธ.

ทว่าในเวลาเดียวกันที่ท้องฟ้าแตกแยกออกมา,พลังสีเขียวที่ระเบิดทุกสิ่งทุกอย่าง,ก่อนที่จะมีฝ่ามือจากบนฟ้ากำลังแหวกรอยแยกออกมา.

แทบจะในทันทีที่ฝ่ามือดังกล่าวปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า,แรงกดดันวิญญาณที่น่าเกรงขามอย่างที่สุดก็โถมกระหน่ำลงมา,จนในเวลานี้แทบจะทุกคนต้องล่วงหล่นลงบนพื้น,ไม่สามารถบินอยู่บนอากาศได้.

ทว่าฝ่ามือนั้นได้มุ่งเป้าไปยังหนานกงเซิ่ง,และกินเลนนั่นเอง.

กิเลนเพลิงก่อนหน้านี้ที่เต็มไปด้วยความยะโสโอหัง,ทันใดนั้นแววตาของมันที่ตื่นตกใจอย่างรุนแรง.

ฝ่ามือดังกล่าวนั้น,ดูเหมือนว่าจะปิดไปทั่งผืนฟ้า,ราวกับว่าเพียงแค่ฝ่ามือเดียวก็ปิดท้องฟ้าทั้งหมดได้.

 นี่คือปิดท้องฟ้าด้วยฝ่ามือเดียว!

ท้ายที่สุดจงซานก็เข้าใจ,ปิดท้องฟ้าเพื่อกันการขับไล่,บางทีการปิดท้องฟ้าด้วยฝ่ามือเดียวได้,ฝ่ามือสีเขียวนั่นทรงพลัง,ผิดปรกติอย่างแน่นอน.

ฝ่ามือดังกล่าวที่กำลังคว้ามายังทิศของหนานกงเซิ่งเพื่อนำเขาออกไปยังโลกใบใหญ่อย่างงั้นรึ?

หนานกงเซิ่งที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว,สะบัดมือหนึ่งครั้ง,ก่อนที่บนศีรษะของเขานั้น,จะปรากฏค่ายกลขนาดใหญ่ขึ้นมาในทันที.

พริบตาเดียวที่ค่ายกลถูกสร้างขึ้น,ด้วยความเร็วที่ไม่ธรรมดา,พลังที่มากมายของสวรรค์และปฐพีที่ปรากฏขึ้นกระจายไปยังพื้นที่รอบๆถูกดูดซับ,ปราณวิญญาณมากมายที่เอ่อล้นก็ถูกดูดเข้ามา,เกิดขึ้นด้วยความเร็วสูง.

ทั่วทั้งเขตแดนภูติโคลน,ซึ่งมีอยู่ด้วยกันหลายเมือง,และผู้ฝึกตนอีกนับไม่ถ้วน,ทันนั้นพวกเขาที่พบว่าพื้นที่รอบๆปราณวิญญาณที่มากมายนั้น,พริบตาเดียวได้หายไป.

พลังวิญญาณที่มากมายมหาศาลถูกหนานกงเซิ่งสร้างค่ายกลดึงดูดมานั่นเอง.

เพียงชั่วอึดใจ,พื้นที่รอบๆก็ปรากฏเป็นผนึกที่อัดแน่นด้วยปราณวิญญาณ.

หนานกงเซิ่งที่ยื่นมือไปบนท้องฟ้า,ฝ่ามือของเขาที่พร้อมเข้าปะทะฝ่ามือสีเขียวขนาดใหญ่โตที่กำลังล่วงหล่นลงมา.

แทบจะในทันทีเช่นกัน,ผลึกพลังงานที่หนาแน่น,ที่หนานกงเซิ่งดูดมานั้นก็เปลี่ยนเป็นฝ่ามือขนาดใหญ่ยักษ์,สีขาวที่พุ่งออกไปบนท้องฟ้าเพื่อรับการโจมตีของฝ่ามือสีเขียว.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย

Author(s)

Guan Qi
Watching Chess

สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.