วันอังคารที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2562

Immortality chapter 499 Torch inheritance

Immortality chapter 499  Torch inheritance

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 499 ผู้สืบทอด

chapter 499  Torch inheritance
薪火
ผู้สืบทอด

เกาะหมาป่าสวรรค์,เมืองเสวียน.

ร่างหลักของจงซานยังคงอยู่ในตำหนักซ่างเฉิง,รวบรวมเหล่าคนที่มีความสามารถโดดเด่น,คัดเลือกเหล่าข้าราชบริพารเข้ามาทำงาน.

จงซานพบว่ากิจการภายในของอาณาจักรต้าเจิ้งเวลานี้ถึงเวลาที่ต้องปรับปรุงใหม่แล้ว,เพื่อที่จะให้สามารถทำงานได้ดีขึ้น.



ก่อนหน้านี้,สตรีทั้งสามคู่บำเพ็ญของเขา,เป่าเอ๋อ,หลิงเอ๋อและเฉียนโหยวทุกคนต่างก็เป็นร่างสถิตลึกล้ำ,การที่มีสตรีทั้งสามคอยช่วยเหลือ,ทำให้พลังภายในของจงซานเริ่มมากขึ้นและก็มากขึ้น.

แม้ว่าเขาจะก้าวไปถึงระดับจักรพรรดิแท้ขั้นที่สอง,ทว่าด้วยการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว,ก็จำเป็นที่ต้องทำให้มันมั่นคงและเสถียรมากขึ้น,ดังนั้น,การบุกเบิกทวีปศักดิ์สิทธิ์ร่างหลักจึงไม่ได้ไปเอง,หากแต่ส่งร่างแยกเงาไปแทน.

ในวันหนึ่ง,จงซานที่ทำการตรวจสอบวิหารลอยฟ้าหลิงเซียว,ซึ่งมีหนีปู่ซาผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยได้มาวางค่ายกล,ทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว,ขณะที่พวกเขากำลังจะกลับกัน,ทันใดนั้นก็มีคนบินตรงมาจากที่ไกลออกไป.

จงซานที่ไม่ได้กล่าวสิ่งใด,เหล่าองค์รักษ์รอบๆร่างของเขาที่เข้ามาปกป้องในทันที.

"คุ้มกัน!"

หลังจากเสียงดังขึ้น,สามหลางเจียงและเหล่าองค์รักษ์หลวงต่างก็มาขวางกั้นร่างของจงซานเอาไว้.

"ถอยไปก่อน!"จงซานออกคำสั่ง.

"รับทราบ!"องค์รักษ์ที่รับคำ.

คนผู้หนึ่งในชุดสีขาว,และบ่าวรับใช้ที่ตามมาด้านหลัง.

เจี้ยนอ้าว,มารฉู่จิว.

"เจี้ยนอ้าว,เจ้าหาข้าเจอได้อย่างไร?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.

เจี้ยนอ้าวที่จ้องมองไปยังชายที่สวมชุดสีดำ,หนีปู่ซา,เขาที่ปรากฏท่าทางระมัดระวังขึ้นมาในทันที.

"นี่คือสหายที่เชื่อใจได้ของข้า,ไม่จำเป็นต้องระวัง!"จงซานที่กล่าวออกมา,จากนั้นก็โบกมือให้เหล่าองค์รักษ์และหลางเจียงถอยห่างออกไป.

เห็นเหล่าองค์รักษ์ที่จากไปไกล,เหลือเพียงจงซานและสหายสนิทหนีปู่ซา,เจี้ยนอ้าวที่พยักหน้าให้.

"ข้าเพียงแค่เสี่ยงดวง,กับสถานที่พบกับเจ้าครั้งแรกในอดีตที่เกาะหมาป่าสวรรค์,ข้าได้ยินมาว่าเจ้าออกมาจากสุสานไท่กู่,ข้าจึงได้เดินทางมาที่นี่,ไม่คิดเลยว่าจะได้มาพบเจ้า,โชคข้านับว่ายอดเยี่ยม!"เจี้ยนอ้าวที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

ใช่,นับว่าโชคดี,ไป,กลับไปยังที่พักของข้าดีกว่า."จงซานที่กล่าวเชื่อเชิญ.

"ครั้งนี้,ข้าต้องการความช่วยเหลือจากเจ้า."เจี้ยนอ้าวที่กล่าวออกมาในทันที.

"หืม?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.

"เรื่องนี้ที่ข้าต้องไปจัดการ,ต้องการคนช่วย,ปรกติข้าคิดจะใช้ฉู่จิวเป็นคู่หู่,ทว่าข้าคิดว่าหลายปีหลังจากนี้,ข้ารับรองได้ว่าฉีจิวคงด้อยกว่าเจ้าอย่างแน่นอน."เจี้ยนอ้าวเอ่ยปากพูดออกมา.

"พวกเขา? พิธีส่งผ่านมรดกแดนเทพอเวจีรึ?"หนีปู่ซาที่ขมวดคิ้วไปมาและกล่าวออกมา.

ได้ยินคำพูดของหนีปู่ซา,เจี้ยนอ้าวที่ขมวดคิ้วหรี่ตาเล็กลง,จ้องมองไปยังหนีปู่ซาด้วยท่าทางเป็นปฏิปักษ์.

"เจ้ารู้ได้อย่างไร?"เจี้ยนอ้าวที่แสดงท่าทางประหลาดใจไม่แน่ใจไปพร้อมๆกัน.

"อาจารย์ของข้าได้เข้าร่วมกับเมล็ดมารเมื่อยังเยาว์ครั้งหนึ่ง."หนีปู่ซากล่าวออกมาในทันที.

ได้ยินคำพูดของหนีปู่ซาแล้ว,ทันใดนั้นเจี้ยนอ้าวก็จับจ้องมองหนีปู่ซาด้วยสีหน้าแววตาอัศจรรย์ใจ,เรื่องการส่งต่อมรดกของแดนเทพอเวจีนั้น,มีคนรู้น้อยมาก,นอกจากนี้ยังเป็นคนช่วยเมล็ดมาเมื่อยังหนุ่มอีกรึ?,แสดงว่าจะต้องมีเชาว์ปัญชาที่ต่อต้านสวรรค์แน่,บางที่อาจารย์ของชายชุดดำนี้อาจจะเป็นผู้เยี่ยมยุทธิ์ไร้คุ่เปรียบอย่างงั้นรึ?

"ไปที่ใหน?"จงซานเอ่ย.

"เทือกเขาภพหยินหยาง,แดนเทพอเวจี!"เจี้ยนอ้าวกล่าว.

ทว่าขณะที่หนีปู่ซาได้ยินคำว่าเทือกเขาภพหยินหยาง,ร่างของกับสั่นไหว,ต้องการจะพูดอะไรแต่ก็หยุดเอาไว้,จากนั้นก็จ้องมองไปยังจงซาน,ราวกับว่าปรากฏความหวังอะไรบางอย่าง.

แม้ว่าหนีปู่ซาจะพันด้วยชุดคลุมดำไปทั่วร่างก็ตาม,ทว่าจงซานสามารถตระหนักได้ถึงอารมณ์ของหนีปู่ซา.

"อะไรคือการส่งต่อมรดก?"จงซานกล่าว.

"จะมีการคัดเลือกเหล่าผู้ฝึกตนของแดนเทพอเวจี,โดยจะได้รับคัดเลือกจากพญามารของแดนเทพอเวจี,ให้เป็นพญามารน้อย."เจี้ยนอ้าวไม่ได้ปิดบัง.

พญามาร,นี่คือตัวตนสุงสุดของแดนเทพอเวจี,คล้ายๆกลับตำแหน่งมรรคาสุงสุดของสวรรค์,เทียบได้กับเต๋าจวินและอรหันต์.

พญามาร=เต๋าจวิน=อรหันต์=เซิ่งซ่าง.

"มีใครเข้าร่วมในครั้งนี้?"จงซานสอบถามออกไป.

"เหล่าผู้เยาว์เมล็ดมารทุกคนของแดนเทพอเวจี,สามารถเข้าร่วมได้ทั้งหมด,เมล็ดมารหรือมารแท้,สามารถที่จะหาคู่หู่ได้,เพื่อเข้าร่วมในการแข่งขันครั้งนี้,ทว่าคู่หู่ที่เลือกไปนั้นจะต้องมีพลังฝึกตนไม่มากกว่าตัวเอง."เจี้ยนอ้าวกล่าว.

"ตอนนี้เจ้ามีพลังฝึกตนเท่าไหร่แล้ว?"จงซานสอบถามออกมาในทันที,กับสุดยอดพรสวรรค์จะมีพลังฝึกตนเพิ่มขึ้นเท่าใดกัน.

"จักรพรรดิแท้ระดับหนึ่ง."เจี้ยนอ้าวกล่าว.

กับคำพูดของเจี้ยนอ้าว,ฉีจิวที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ,กงจื่อที่เขาติดตาม,เพียงเวลาสิบปีเท่านั้น,ก็สามารถทะลวงไปยังระดับจักรพรรดิแท้ทั้งที่มาจากระดับเซียนเทียน,ใครจะเทียบได้กัน?

ภายใต้สวรรค์แห่งนี้จะหาใครเทียบได้มากกว่า?

ได้ยินคำพูดของเจี้ยนอ้าว,จงซานที่ตกใจเล็กน้อย,พลางขมวดคิ้ว.

"มีปัญหาอะไรอย่างงั้นรึ?"เจี้ยนอ้าวที่ขมวดคิ้วไปมาเช่นกัน.

ฉู่จิวที่มองเห็นจงซาน,ซึ่งคิดว่าเขาคงตื่นตระหนักกับพลังฝึกตนของกงจื่อตัวเองอย่างงั้นรึ? ใช่แล้ว,กับพลังฝึกตนที่รวดเร็วผิดธรรมดา,ไม่ว่าใครก็ต้องเต็มไปด้วยความอัศจรรย์ใจไม่มียกเว้น.

"ข้าตอนนี้,มีระดับจักรพรรดิแท้ขั้นที่สอง!"จงซานที่กล่าวออกมา.

กับคำพูดของจงซาน,มารฉู่จิวที่แทบพ่นโลหิตออกมา,ระดับจักรพรรดิแท้ขั้นที่สองรึ? แทบจะในทันที,ตาที่ถลนออกมา,ไม่อยากเชื่อเลยแม้แต่น้อย.

"ระดับจักรพรรดิแท้ขั้นที่สอง,เป็นไปได้อย่างไร?"ดวงตาของฉู่จิวที่เผยสีหน้าแววตาไม่อยากเชื่อ.

"นี่มัน,เป็นไปไม่ได้,ข้าก้าวไปถึงระดับจักรพรรดิแท้,จงซานก็ก้าวไปถึงจักรพรรดิแท้,ไม่เข้าใจจริงๆ."เจี้ยนอ้าวถึงกับต้องส่ายหน้าไปมา.

เจี้ยนอ้าวนั้นมีความเชื่อในตัวจงซานเป็นอย่างมาก,เชื่อว่าจงซานนั้นเหมือนๆกับเขา,เป็นคนที่ไม่ธรรมดาเช่นกัน.

"มีเวลาสองปี,ช่วงระยะเวลานี้,ข้าจะต้องก้าวไปถึงระดับจักรพรรดิแท้ขั้นที่สองได้อย่างแน่นอน."เจี้ยนอ้าวเอ่ยปากออกมา.

"ในเมื่อเป็นเช่นนี้,ย่อมไม่มีปัญหา."จงซานพยักหน้ารับ.

"แล้วเจ้าจะไปหาข้าเมื่อไหร่?"เจี้ยนอ้าวสอบถาม.

"ข้ายังมีบางเรื่องต้องจัดการ,ต้องไปยังสถานที่บางแห่งของทวีปศักดิ์สิทธิ์,เมื่อถึงเวลานั้นข้าจะไปอย่างแน่นอน."จงซานกล่าว.

"ย่อมได้!"เจี้ยนอ้าวที่จ้องมองไปยังจงซาน,พร้อมกับพยักหน้า.
......

บนทะเลตะวันออก,เจี้ยนอ้าวที่พาฉู่จิวบินตรงไปยังทวีปศักดิ์สิทธิ์.

"กงจื่อ,ทำไมไม่รอไปพร้อมกับเขาเลย,เมื่อถึงเวลาเขาจะมาอย่างงั้นรึ?"ฉู่จิวที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.

"ในเมื่อเขายังมีธุระต้องจัดการ,ก็ไม่ควรที่จะรบกวน,ในเมื่อเขารับปาก,เขาจะต้องมาอย่างแน่นอน."เจี้ยนอ้าวกล่าวรับรองด้วยความมั่นใจ.

"ครับ!"ฉู่จิวพยักหน้ารับ.

บนเกาะหมาป่าสวรรค์,จงซานที่แยกจากเจี้ยนอ้าวแล้ว.

ร่างหลักจงซานนั้นไม่ได้เตรียมตัว,ต้องไม่ลืมว่าเขายังมีเรื่องที่ต้องจัดการในเกาะหมาป่าสวรรค์,อีกทั้งยังจำเป็นต้องจัดการภารกิจภายในให้เสร็จ,คนที่จะไปแดนเทพอเวจีก็คือร่างแยกเงาของจงซานนั่นเอง.

"ฝ่าบาท,ท่านเตรียมที่จะไปยังเทือกเขาภพหยินหยางจริงๆรึ?"หนีปู่ซาที่เอ่ยปากออกมาอีกครั้ง.

"ใช่,ในเมื่อรับปากแล้ว,แน่นอนว่าจะต้องไป."จงซานที่กล่าวตบปากรับคำของเจี้ยนอ้าวแล้วนั่นเอง.

"อืม,ฝ่าบาทเป็นคนที่ดวงดี,ข้าเพียงต้องการบอกว่าบนเทือกเขาภพหยินหยางนั้น,มีสมบัติชิ้นหนึ่ง,หวังว่าฝ่าบาทจะได้มันมา."หนี่ปู่ซาที่เอ่ยปากออกมาในทันที.

"หืม? เจ้าต้องการอย่างงั้นรึ?"จงซานเผยยิ้มให้กับหนีปู่ซา.

"ใช่แล้ว!"หนีปุ่ซาพยักหน้า.

"อะไรอย่างงั้นรึ?"จงซานกล่าว.

"แผนที่ก่อเกิดบรรพกาล!"หนีปู่ซาที่เอ่ยปากออกมาในทันที.

"แผนที่ก่อเกิดบรรพกาลอย่างงั้นรึ?"

"ถูกแล้ว,แผนที่ก่อเกิดบรรพกาล,นี่คือหนึ่งในของวิเศษโบราณสิบชิ้นของทวีปศักดิ์สิทธิ์,และยังเป็นของวิเศษล้ำค่าที่สุดของแดนเทพอเวจี."หนีปู่ซากล่าว.

"เป็นของวิเศษเหมือนกับมีดบินพิฆาตเซียนและขวานแยกสวรรค์,เป็นสมบัติทีมนุษย์ยากจะสามารถใช้ได้อย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวสอบถาม.

"ถูกแล้ว,เป็นของวิเศษที่ยากจะควบคุมได้,แดนเทพอเวจีนั้นมีพลังแห่งกฏของสวรรค์ที่พิเศษ,เป็นสิ่งที่ผนึกเอาไว้ในขุนเขาภพหยินหยาง,เป็นพญามารในอดีตได้กลั่นมันขึ้นมา,มันได้ถูกส่งต่อกันมาหลายรุ่นพญามารในรุ่นหลังๆนี้ไม่มีความสามารถที่จะใช้มันได้,แผนที่ก่อเกิดบรรพกาลนี้,ถูกวางอยู่ระหว่างเทือกเขาภพหยินหยาง."หนีปู่ซ่าที่เอ่ยปากกล่าวออกมา

"อืม,ข้าจะพยายามเต็มที่!"จงซานพยักหน้า.

จงซานไม่สามารถที่จะรับคำอย่างแน่นอน,ของวิเศษที่สุดของแดนเทพอเวจี,มันจะง่ายที่จะได้รับมาอย่างงั้นรึ? นอกจากนี้ยังมีคนอื่นๆอีกมากมาย,ทุกอย่างก็ขึ้นกับวาสนาแล้ว.

"รับทราบ!"หนีปู่ซาพยักหน้ารับ,รับรู้ดีว่าการจะได้รับแผนที่ก่อเกิดบรรพกาลมานั้นยากมาก,เขาจึงไม่กล้าที่จะร้องขอออกไป.

แดนเทพอเวจี,ทวีปศักดิ์สิทธิ์เขตแดนทิศตะวันออกเฉียงเหนือ,หนึ่งในสามเขตแดนเทวะ,เส้นทางไปยังแดนเทวะอีกแห่ง,ซึ่งเป็นตำแหน่งของสวรรค์ปฐพีที่อยู่ต่ำสุด.

สองปีหลังจากนั้น,ภูเขาแห่งหนึ่งด้านนอกแดนเทพอเวจี,มีแสงสีเขียวที่ปกคลุมไปด้วยภูเขา,ซึ่งตอนนี้เจี้ยนอ้าวและฉีจิวกำลังรอคอยอยู่ด้านใน.

ทันใดนั้น,ก็ปรากฏเงาร่างหนึ่งเป็นเงาที่กำลังพุ่งมาจากทิศตะวันออกเฉียงใต้.

จงซานในชุดสีดำ,เคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงมาก,เป็นร่างแยกเงาจงซานนั่นเอง.

ร่างแยกเงาจงซานที่ยืนอยู่บนภูเขาสีเขียว,จ้องมองไปยังพื้นที่รอบๆ,ดวงตาที่เผยสีหน้าแววตาประหลาดใจ,จงซานพบว่าแสงสีเขียวนี้,คาดไม่ถึงเลยว่าจะเต็มไปด้วยจิตกระบี่มากมายอย่างคาดไม่ถึง,คมกระบี่มากมายที่ราวกับว่ากำลังทะลวงขึ้นไปบนฟ้า.

"จงซาน!"เจี้ยนอ้าวที่ออกมาจากที่พักเผยยิ้มออกมาให้กับเขา.

ในเวลานี้เจี้ยนอ้าวถือกระบี่ที่คมกริบเล่มหนึ่ง,ร่างกายที่แผ่แสงสีเขียวออกมา,เห็นได้ชัดเจนว่ามันคือแสงสีเขียวที่ปกคลุมภูเขาแห่งนี้นั่นเอง.

นับเป็นวิชาที่ลึกล้ำเป็นอย่างมาก,จงซานกล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจจ้องมองไปยังฝ่ายตรงข้าม.

ฉู่จิวที่ตามออกมาภายในใจที่ไม่มีร่องรอยถึงความหยิ่งทะนงเลยแม้แต่น้อย.

เกี่ยวกับจงซานนั้น,ฉู่จิวเต็มไปด้วยความเคารพเป็นอย่างมาก,ด้วยพรสวรรค์ทางร่างกายของเขา,แม้ว่ามันจะแตกต่างจากกงจื่อของเขา,ทว่าความเร็วในการฝึกตนของเขานั้น,ยากที่จะมีใครเทียบได้,แม้ว่าตัวเขาเองในเวลานี้จะอยู่ในระดับจักรพรรดิแท้ขั้นปลาย,ต้องยอมรับอยู่ในใจว่าตัวเขานั้นได้ด้อยกว่านายน้อยและจงซานไปแล้ว.

ฉู่จิวที่คิดคิดอยู่ในใจ,หากว่าเขามีพรสวรรค์เท่ากงจื่อ,บางที่คงไม่มีทางไล่ตามจงซานได้อย่างแน่นอน,ขนาดพรสวรรค์ทางร่างกายที่ย่ำแย่,ยังทรงพลังถึงเพียงนี้.

"จักรพรรดิแท้ขั้นที่สาม,จงซาน,ไม่รุ้ว่าเจ้าได้ทะลวงผ่านระดับเมื่อเร็วๆนี้อีกหรือไม่?"เจี้ยนอ้าวที่จับจ้องมองไปยังจงซานด้วยท่าทางกังวล.
 สองปี,เขาทะลวงผ่านสองขั้น,เป็นเรื่องที่ต่อต้านสวรรค์ทีเดียว,หากจงซานทะลวงผ่านพลังฝึกตน,เขาที่อยู่ในการทำให้พลังฝึกตนมั่นคง,แน่นอนว่าคงไม่สามารถเพิ่มได้อีกในเร็วนี้แน่.

นับตั้งแต่วาสนาของราชวงศ์สวรรค์หายไป,ตอนนี้เหลือเพียงแค่ของราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้ง,ที่มีความเร็วฝึกตนหกเท่าเพียงเท่านั้น.

"มันจะทะลวงผ่านได้ง่ายๆที่ใหน,นอกจากนี้ด้วยพรสวรรค์ทางร่างกายของข้า,ไม่ได้พิเศษแต่อย่างใด."จงซานที่ส่ายหน้าไปมาด้วยรอยยิ้ม.

ง่ายที่ใหนอย่างงั้นรึ? ฉู่จิวถึงกับหน้าดำคร่ำเครียดได้แต่ก้มหน้าลง,ไม่ง่ายอย่างงั้นรึ?พูดเช่นนี้ข้าขอตายดีกว่า?

"ในเมื่อเป็นเช่นนี้,พวกเราเข้าไปในแดนเทพอเวจีเถอะ,จะได้เข้าไปเตรียมพร้อมก่อน."เจี้ยนอ้าวกล่าว.

"อืม!"จงซานยพักหน้า.

จากนั้น,เจี้ยนอ้าวก็นำทางไป,ทุกคนที่บินตรงไปยังทิศทางแห่งหนี่ง.

ไม่ไกลออกไปนั้น,บนท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมอกเมฆสีดำมากมายไร้ที่สุดสิ้น,ไม่เพียงเท่านั้น,ทั่วทั้งแดนเทพอเวจีนั้น,จะถูกปกคลุมไปด้วยเมฆสีดำทั้งหมด.

เมฆสีดำที่ปกคลุมไปทั่วท้องฟ้า,พร้อมกับปล่อยปราณที่หนาแน่นกระจายไปทั่วพื้นที่,แดนเทพอเวจีคือหนึ่งในแดนทวะ,ที่เต็มไปด้วยเมฆสีดำที่มืดมิด.


กลับกลิ่นอายที่มืดมิดอึมคลึมนี้,แน่นอนจงซานไม่ได้รู้สึกกลัวแม้แต่น้อย,โดยเฉพาะอย่างยิ่งร่างแยกเงาของเขา,กับเมฆดำและบรรยากาศมืดมิดเช่นนี้,ยิ่งราวกับเป็นปลาได้น้ำ,ทำให้เขาทรงพลังยิ่งกว่าเดิมซะอีก.




ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)


สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น