วันพุธที่ 28 สิงหาคม พ.ศ. 2562

Immortality Chapter 421 Made a mistake?

Immortality Chapter 421 Made a mistake?

นิยาย เรื่อง อมตะ  421 เข้าใจผิดอย่างงั้นรึ?

Chapter 421 Made a mistake?
?
เข้าใจผิดอย่างงั้นรึ?

จักรพรรดิต้าจิน,เมืองซีอู๋.

พระจันทร์เต็มดวงทางตะวันตก,ทว่าที่ตำแหน่งทิศใต้,เวลานี้ได้ปรากฏกองกำลังกลุ่มหนึ่งขึ้นมา.



ทหารสังเกตการณ์ที่เข้ามาในเมือง,คุกเข่าต่อแม่ทัพบนประตูเมือง.

"เรียนท่านแม่ทัพ,ทางด้านทิศใต้ปรากฏกองทหารขนาดใหญ่ขึ้น."ทหารสังเกตการณ์เอ่ยรายงาน.

"พวกเขาเป็นใคร?"แม่ทัพที่กล่าวสอบถาม.

"ข้าเองก็ไม่รู้,ทว่าจากธงของพวกเขามีอักษร "จง" "

ลึกลงมาภายในห้องลับ,จงซานที่ยืนตรงอยู่,ทั่วทั้งร่างเต็มไปด้วยสายฟ้ามากมายลั่นเปรี๊ยๆ,ราวกับว่ากำลังเลื่อนระดับ,และในเวลาเดียวกันพลังฝึกตนของฝ่ายตรงกันข้ามเองก็ลดลงด้วยเช่นกัน,เซียนเซิงซือที่กวาดตาจ้องมอง,พลังของจักรพรรดิต้าจินเวลานี้ได้หายไปหมดแล้ว,เขาได้ตายไปเรียบร้อยแล้ว.

เซียนเซิงซือที่เก็บ โสมผลไม้ เรียบร้อย,เวลานี้โสมผลไม้รูปคนมันได้เติบโตขึ้นเต็มที่แล้ว,เซียนเซิงซือเก็บมันเอาไว้อย่างระมันระวังใส่ลงในขวดหยก.

จากนั้นเซียนเซิงซือได้ทำการรวบรวมศิลาครวญวิญญาณ,แม้ว่ามันจะถูกจักรพรรดิต้าจินใช้ไปเกือบหมดแล้ว.

ในเวลานั้น,สายฟ้าที่ล้อมรอบร่างของจงซานกำลังหายไปช้าๆ.

"เป็นไปได้ว่าข้าได้เข้าใจผิดมาตลอดอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา,พลางสูดหายใจลึก.

"ฝ่าบาท,ท่านเป็นไรหรือไม่?"เซียนเซิงซือที่เอ่ยต่อจงซาน.

จงซานจ้องมองไปยังเซียนเซิงซือ,ซึ่งเวลานี้มีความสงสัยซ่อนเอาไว้อยู่.

"ข้าไม่เป็นไร!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.

"ฝ่าบาท,ก่อนหน้านี้ในโลกเขตแดนจิตสำนึกของระดับราชันย์แท้ที่มีได้,ท่านสามารถเอาชนะได้อย่างไรรึ?"เซียนเซิงซือที่สอบถามจงซาน.

จงซานจ้องมองไปยังเซียนเซิงเซิงด้วยท่าทางแปลกๆ,เขาจะเล่าออกไปได้อย่างไร? โลกจิตสำนึกของจักรพรรดิต้าจินนั้นทรงพลังน่าเกรงขามผิดปรกติเป็นอย่างมาก,นอกจากนี้รากเทวะของจักรพรรดิต้าจินนั้นคาดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นภูเขาไฟ,มีความแข็งแกร่งที่สามารถแผดเผาทุกอย่างราวดับดวงตะวัน,เป็นพลังความร้อนที่เกินคาดมาก.

ช่างน่าเศร้า,ที่เขาต้องมาพบกับจงซานที่ไม่ธรรมดากว่า,โลกเขตแดนจิตสำนึกทรงพลังอย่างงั้นรึ? จงซานที่มีแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่สามารถปลดปล่อยออกมาจากร่าง,ลาวามากมายที่ถูกแปดหางสวรรค์ดื่มกินอย่างอร่อย,ในเวลานั้จักรพรรดิต้าจินที่ตื่นตกใจมาก,ไม่รู้ว่าตัวเองพบกับอสุรกายแบบใดเข้า?

ลาวาที่ถูกแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบดื่มกินจนหมด,เสียงเล็กๆน่ารักนั่น,ได้กลืนกินโลกจิตสำนึกของจักรพรรดิต้าจินไปทั้งหมด,แม้แต่วิญญาณเทวะของจักรพรรดิต้าจินยังถูกกลืนไปด้วย.

แปดหางสวรรค์ในโลกจิตสำนึกนั้น,นับว่ากลายเป็นตัวตนที่ต่อต้านสวรรค์เป็นอย่างมาก,มีพลังที่น่าพรั่นพรึง,ทำให้พลังฝึกตนของจงซานเพิ่มขึ้นอีกครั้ง,เวลานี้อยู่ในระดับก่อตั้งวิญญาณระดับหก.

ทว่า,ที่จริงแล้วจงซานก็สงสัยในพลังฝึกตนของตัวเองเช่นกัน..

เพราะว่าภายในโลกจิตสำนึกของจักรพรรดิต้าจินนั้น,ตัวเขาที่สามารถกระทำการได้สองอย่าง,หนึ่งคือการโจมตีด้วยร่างกาย,ส่วนอีกหนึ่งคือการโจมตีด้วยแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ.

ส่วนเรื่องอื่นๆไม่สามารถกระทำได้เลยแม้แต่น้อย,ไม่สามารถใช้ได้,ไม่ว่าจะเป็นวิชาใดๆ,แม้แต่การมองกฎเกณฑ์ของสวรรค์และปฐพี,ไม่สามารถกระทำได้เลย.

ทำไมจึงเป็นเช่นนั้น? จงซานรับรู้ว่าโลกเขตแดนจิตสำนึกของจักรพรรดิต้าจินนั้นทรงพลังมาก,จนตัวเขาไม่สามารถกรทำได้เลย? ราวกับว่าเป็นโลกที่รอคอยให้ถูกบดขยี้ตัวเขาเพียงอย่างเดียว,ส่วนที่เขารอดมาได้นั้นเป็นเพราะแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ,ที่ไม่สนใจกฎเกณฑ์ใดๆทั้งนั้น,ถึงแม้ว่าในโลกเขตแดนจิตสำนึกนั้น,จะมีผู้ที่คุมกฏเพียงคนเดียว,หากแต่ไม่สามารถคุมตัวเขาได้รึ?

เขากำลังข้าใจอะไรผิดหรือไม่? ผิดตรงใหน? ไม่ได้การ,พลังฝึกตนของเขามีอะไรบกพร่องหรือไม่?

จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาครุ่นคิดอยู่นานสองนาน,หากแต่ไม่ได้ตอบอะไรออกไป.

ใบหน้าของจงซานที่แสดงดูท่าทางจริงจัง,จงซานพบว่าหากเขาไม่เข้าใจในเรื่องดังกล่าวอย่างถ่องแท้แล้วล่ะก็,ในอนาคตวันข้างหน้ามันจะกลายเป็นจุดอ่อนของเขาเอง.

เคล็ดวิชาหงหลวนเทียนเองก็น่าจะสามารถใช้ได้.

ใช่แล้ว,เคล็ดวิชาหงหลวนเทียน,จงซานที่หรี่ตาเล็กลง.

ท้ายที่สุดจงซานก็พบเข้ากับจุดที่ดูผิดปรกติได้ในที่สุด.

เคล็ดวิชาหงหลวนเทียน,ระดับหก,ทะลายกฎเกณฑ์,ดูเหมือนว่าเขาจะต้องทะลายกฎเกณฑ์ตั้งแต่แรกก่อน,นั่นถึงจึงทำให้เขาสามารถมองเห็นกฎเกณฑ์ของสวรรค์และปฐพีได้.

การมองเห็นกฎเกณฑ์ฟ้าดินนั้นทรงพลังเป็นอย่างมาก,เป็นพลังที่ดูเหมือนว่าจะทำให้จงซานกลายเป็นตัวโกง,แม้แต่ผู้ฝึกตนระดับราชันย์แท้,จงซานก็ยังสามารถมองเห็นตั้งแต่ระดับแกนทอง.

โชคลาภ? ภัยพิบัติ?

โชคลาภ! เพราะเหตุนี้,จงซานได้ตระหนักถึง,เพลงดาบบัญชาสวรรค์! วายุเฉือน,เป็นเพลงดาบที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก,แม้แต่ช่วยเหลือชีวิตของเขามาได้หลายๆครั้ง.

ทว่า,นี่ยังไม่ใช่วิชาที่สมบูรณ์,เวลานี้เขาได้ตระหนักได้ช้าๆ,สัมผัสได้ถึงพลังแฝง,ด้วยการใช้เคล็ดวิชาหงหลวนเทียน.

เพราะว่าเขาสามารถมองเห็นกฎเกณฑ์ของสวรรค์และปฐพี,ดังนั้นจึงสามารถที่จะสร้างวิชาของตัวเองขึ้นมาได้ในที่สุด,เขาสามารถมองเห็นจุดบกพร่องของวิชาที่เขาเคยมี,แม้แต่มองเห็นกฎเกณฑ์การทำงานของมัน,วิชาดังกล่าวเวลานี้กำลังถูกปรับเปลี่ยนให้คล้อยตามกฎเกณฑ์ของสวรรค์และปฐพีแล้ว.

คิดได้ดังนี้,ภายในใจของจงซานถึงกับรู้สึกเกรงขาม.

ไม่ได้การ,นับจากนี้,เมื่อต้องพบกับความเป็นความตาย,ไม่มีทางที่เขาจะไม่ใช้ ทะลายกฎเกณฑ์อีกต่อไป,ไม่เช่นนั้นอาจจะไม่มีชีวิตรอดก็เป็นได้.

ดูเหมือนว่าในเวลานี้เขาจะเริ่มรู้เทคนิคในการบำเพ็ญพลังในรูปแบบใหม่แล้ว.

เขาได้คิดค้นวิธีได้อย่างแตกฉานแล้ว,จงซานที่ถอนหายใจยาว,ก่อนที่จะค่อยๆฟื้นคืนสติกลับมาดวงตาที่เปลี่ยนมาเป็นใสกระจ่าง.

เวลานี้เขาได้จ้องมองไปยังร่างของจักรพรรดิต้าจิน,แววตาที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว,ซาบซึ้ง,และขุ่นเคืองที่เขาได้ทำร้ายเป่ยชิงซือ,แต่ถึงกระนั้นก็ต้องขอบคุณเขาที่ทำให้เขาสามารถตระหนักรู้ได้ในครั้งนี้.

จงซานที่ก้าวไปด้านหน้าพร้อมทั้งแค่นเสียงเหยียดหยัน,ฝ่ามือที่ฟาดออกไปยังร่างของจักรพรรดิต้าจิน.

ร่างของจักรพรรดิต้าจินที่ไร้ซึ่งดวงวิญญาณ,ระเบิดล่วงหล่นลงบนพื้น! เป็นการประกาศว่าจงซานได้รับชัยชนะ.

ทว่าในเวลานี้,ได้ผ่านมาครบหนึ่งชั่วยามแล้ว,ยันต์หยกทมิฬที่หายไป,ทุกคนที่หายใจหอบๆได้สติกลับมา.

ไม่,ไม่น่าจะตั้งสติได้,หลายๆคนยังคงเหม่อลอยกับกลิ่นอายของจักรพรรดิต้าจิน,เวลานี้ยากที่จะรับได้ว่าแรงกดดันมหาศาลนั่นได้หายไปแล้ว.

หลายคนที่ตั้งสติได้อ้าปากขากรรไกรค้างเลยทีเดียว.

จักรพรรดิต้าจินที่ทรงพลังหายไปใหนแล้ว? เขาทำอะไรลงไป? ไม่ใช่ว่าเป็นฝีมือของจงเสวย? เขาทำรึ?

ทุกคนมองเห็น,จงเสวยที่ฟาดไปที่ด้านหน้าของจักรพรรดิต้าจิน,ก่อนที่จักรพรรดิต้าจินจะล่วงล้มลงไปนอนบนพื้น.

"คลืน..."ล่วงหล่นลงไปบนพื้น?

สวรรค์,นี่มันอสุรกายชัดๆ? พวกเขากำลังเห็นอะไรกัน?

จงเสวยทำได้อย่างไร? พวกเขาแทบมองไม่เห็นชัดเจน,นี่เขาสามารถล้มผู้ฝึกตนระดับราชันย์แท้ได้อย่างงั้นรึ?

จงซานที่หันหน้ากลับมา,จ้องมองไปยังทุกคนที่อ้าปากค้างมองมาที่เขา.
------------------------------------------------------------------------------------

จงซานและจักรพรรดิที่ต่อสู้กันในโลกจิตสำนึกกว่าหนึ่งชั่วยามนั้น,ทว่าก่อนหน้านี้หนึ่งชั่วยามนั้น.

กองกำลังจักรพรรดิต้าจิน,เวลานี้ได้เข้าปะทะกับกองกำลังที่ไม่รู้จักที่มีจำนวนกองกำลังแปดแสนนายได้ปรากฏขึ้นมาทันที,ซึ่งนำทัพโดยสุ่ยอู๋เหินเข้าโจมตีเมืองซีอู๋,แน่นอนว่าก่อนหน้านี้ที่จงซานอยู่ในย่านการค้าเข้าได้ส่งข้อมุลผ่านหอการค้าต้าหรงให้กระทำการนั่นเอง.

"สังหาร!!"

สงครามที่ปะทุขึ้นทันทีทันใด,เมืองซีอู๋ที่เกิดความวุ่นวายโกลาหลขึ้นมาในทันที.

"ฝ่าบาท!"เหล่าข้าราชบริพารของต้าจินที่เร่งรีบเข้ามาหาจักรพรรดิที่ตำหนักหลวงเพื่อให้ตัดสินใจ.

เซอคงที่ก้าวออกมา.

"เร่งรีบอะไร,เกิดอะไรขึ้นอย่างงั้นรึ?"เซอคงที่กล่าวสอบถามออกไป.

"เกิดเหตุการณ์เร่งด่วนทางทหาร,ข้าต้องการรายงานต่อฝ่าบาท."ขุนพลคนหนึ่งทีเอ่ยออกมาทันที.

"ฝ่าบาทกำลังปิดตัวฝึกฝน,ฝ่าบาทได้มอบตราพยัคฆ์ให้กับข้า,มีอะไรก็รายงานมาข้าจะรับผิดชอบเอง."เซอคงกล่าวออกมาในทันที.

ทุกคนที่จ้องมองไปยังตราพยัคฆ์ที่อยู่ในมือของเซอคง.

"ใต้ซือเซอคง,ไม่ได้การแล้ว,ที่ด้านนอกเวลานี้มีทหารแปดแสนนาย,และคนของแดนเทพอมตะผสมโรงด้วย,พวกเรา...."ขุนพลเอ่ยออกมาด้วยท่าทางเป็นกังวล.

"พาข้าไปดู."เซอคงเอ่ย.

"ครับ."พวกเขาได้นำเซอคงเดินทางไปยังประตูทิศใต้ในทันที.

บนป้อมปราการประตูเมืองทิศใต้,เซอคงที่กวาดตามองออกไป,ระหว่างนี้กองกำลังของจักรพรรดิต้าจินได้ออกไปต้านศัตรูที่ด้านนอกแล้ว,หากว่าฝ่ายตรงข้ามนั้นร้ายกาจมา,นี่คือกองกำลังอะไรกัน? จากที่เห็นกองกำลังจักรพรรดิต้าจินนั้นพ่ายแพ้ถูกตีโต้ครั้งแล้วครั้งเล่า.

ธงบัญชาการ,มีอักษร"จง"บนชายธง.

เพราะว่าขุนพลหลายคนที่ไม่สามารถทนได้,ได้เปิดการใช้งานผนึกเทวะ,เพิ่มพลังขึ้น,ทว่าสุดท้ายแล้วก็ยังไม่สามารถต้านฝ่ายตรงข้ามได้.

"แดนเทพอมตะอย่างงั้นรึ?"ดวงตาของเซอคงที่หรี่ตาจ้องมองขณะพูด.

"ใต้ซือเซอคง,ฝ่าบาทยังเก็บตัวฝึกฝนอยู่อย่างงั้นรึ?"แม่ทัพผู้หนึ่งที่ก้าวเข้ามา.

"แม่ทัพหม่า,ฝ่ายตรงข้ามคือทัพจากที่ใด? จง? รอบๆนี้มีกองทัพของราชวงศ์จักรพรรดิใดที่มีทัพว่า"จง"?"เซอคงที่ขมวดคิ้วไปมา.

"ไม่,ไม่น่าจะใช่ทัพรอบๆนี้,ใต้ซือเซอคง,กองทัพดังกล่าวนี้ไม่ใช่ทัพของราชวงศ์จักรพรรดิ,ที่ข้าคิดได้ในตอนนี้,หากว่าเป็นคนผู้นั้น,พวกเราคงย่ำแย่แน่."แม่ทัพหม่าที่ใบหน้าเต็มไปด้วยท่าทางกังวล.

"หืม?"เซอคงที่ขมวดคิ้วเต็มไปด้วยความสงสัย.

"ทิศตะวันออกของทวีปศักดิ์,ราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,เมื่อไม่กี่ปีมานี้ได้ปรากฏแม่ทัพที่โด่งดัง,มีเชาว์ปัญญาที่เหนือล้ำ,สามารถทำลายราชวงศ์ราชันย์ขนาดใหญ่สองแห่ง,ตอนนี้ได้เป็นทูตเดินทางไปยังราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี,ดูเหมือนว่าจะผ่านมาที่นี่ด้วย."แม่ทัพหม่าที่กล่าวตอบ.

"หืม? แล้วเขามีนามว่าอะไร?"เซอคงที่ขมวดคิ้วไปมา.

"เขามีนามว่าจงซาน!"แม่ทัพหม่าตอบ.

กับคำพูดของแม่ทัพหม่า,ทำให้ดวงตาของเซอคงหดเกร็งเลยทีเดียว,"เจ้าพูดว่าอะไรนะ? เขามีนามว่าจงซานอย่างงั้นรึ?

"ใช่แล้ว! อย่างไรก็ตาม,หากว่าไม่ใช่เขา,ตราบเท่าที่ฝ่าบาทออกมา,พวกเราจะต้องสามารถตีโต้ทำลายศัตรูได้อย่างแน่นอน."แม่ทัพหมากล่าวออกมา.

ในเวลาเดียวกัน,เซอคงที่นึกขึ้นถึงแผ่นหลังของใครบางคน,เป็นคนที่เขาส่งเข้าไปในตำหนักหลวง,คนที่ก้าวตามอาวุโสเจาเข้าไป,เป็นเขา,เป็นเขาแน่! จงซาน!

คิดถึงความแปลกประหลาดของจงซาน,หนังหัวที่ชาหนึบของเซอคง,ร่างกายสั่นสะท้านทันทีที่นึกถึงจงซาน,อาจารย์ของเขาในเวลานั้น,เขาที่ได้หนีออกมาก่อน,ความเป็นจริงในเวลานั้น,หลังจากนั้นเขาก็ได้กลับไปอีก,ทว่าอาจารย์ของเขาก็ได้ตายไปเรียบร้อยแล้ว.

เซอคงที่จ้องมองไปยังตำแหน่งของวังหลวง,ก่อนที่จะนำตราพยัคฆ์ออกมา,"แม่ทัพหม่า,ทัพทั้งหมดของราชวงศ์จักรพรรดิต้าจินมอบให้ท่านเป็นคนจัดการ,ตอนนี้ตราพยัคฆ์ข้ามอบให้ท่าน,ปกป้องเมืองซีอู๋ให้ดีที่สุด."

"หืม,ครับ!"แม่ทัพหม่าที่ตกใจเล็กน้อย,ทว่าก็รับตราพยัคฆ์มา.

หลังจากที่เซอคงเชื่อมต่อเรื่องราวต่างๆเข้าด้วยกันได้,เขาก็กล่าวลาจากไปทันที,สร้างความประหลาดใจให้กับแม่ทัพหม่าเป็นอย่างมาก,ใต้ซือเซอคงดูเหมือนว่าจะไร้ซึ่งความกล้าหาญ.

เซอคงที่บินหนีออกมาเงียบๆ,หลังจากที่ออกมาห่างจากเมืองซีอู๋พร้อมสูดหายใจลำ,"อาจารย์อา,อย่าได้โทษกันล่ะ,ศิษย์หลานตอนนี้ต้องรักษาชีวิตน้อยๆเพื่อกลับไปรายงานจุ่เหริน!"

วาสนาของเมืองจักรพรรดิต้าจินเวลานี้,ได้ถูกดูดซับมาใช้กับ ผลไม้โสมทารกแล้ว,ทั่วทั้งท้องฟ้ากลายเป็นสีโลหิตที่ดำมืด,แสงสีแดงที่ส่องสว่าง,ตลอดจนทัณฑ์สายฟ้ามากมายที่กำลังรวมตัวกัน,เสียงที่ดังสนั่นกระจายออกไปรอบทุกทิศทุกทางของราชวงศ์จักรพรรดิต้าจิน.

ในเวลานั้นได้ปรากฏผู้ฝึกตนที่ใหนไม่รู้กำลังบินตรงมายังเมืองซีอู๋.

คนกลุ่มนี้คลายกับผู้ฝึกตนที่ผ่านมา,รวมๆแล้วมีคนประมาณ 30 คน,แต่ละคนสวมชุดที่หรูหราโอ่อ่า,หนึ่งในนั้น,มีสง่าราศีที่สูงศักดิ์,ใบหน้าหล่อเหลาเป็นอย่างมาก,ส่องประกายปราณเซียนที่หมุนวนรอบๆร่าง,ใบหน้าที่หื่นกระหายหยาบโลนเหมือนกับเมียวเซียนเหรินที่เคยต่อสู้กับเซียนเซิงซือเมื่อในอดีตเป็นอย่างมาก.

เห็นประกายแสงสีแดงที่ย้อมท้องฟ้า,สายฟ้ามากมายที่กำลังรวมตัวกัน,ชายคนดังกล่าวเผยยิ้มที่แปลกประหลาด.


"เดินทาง!"



ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)


สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น