วันพฤหัสบดีที่ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2562

Immortality Chapter 362 The best plan launches a psychological attack, middling plan to attack the body and bad plan to attack the crime!

Immortality Chapter 362  The best plan launches a psychological attack, middling plan to attack the body and bad plan to attack the crime!

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 362  แผนดี,แผนกลาง,แผนร้าย.


Chapter 362  The best plan launches a psychological attack, middling plan to attack the body and bad plan to attack the crime!
上策攻心、中策攻体、下策攻罪!
  แผนดี,แผนกลาง,แผนร้าย.

นครบรรพกาลสวรรค์,หลายวันมานี้ที่มีการโหมข่าวติดต่อกัน.



ภาพพจน์ของจงซาน,ที่สร้างผลกระทบที่ยิ่งใหญ่,ทำให้ผู้คนเริ่มตั้งข้อสงสัย,แม้ว่าจะสงสัยแต่พวกเขาก็ไม่กล้าเอ่ยสิ่งใดออกมา,เรื่องของจงซานนั้นเป็นความจริงที่น่าอัศจรรย์ใจ,ด้วยความสงสัยเรื่องต่างๆ,ทำให้จงซานเป็นที่จับตาและน่าสนใจเป็นอย่างมาก.

บางทีหลายๆคนไม่ได้สนใจในเรื่องตำนานของเขา,ทว่ามันกับเป็นเรื่องที่น่าสนุกสานในการพูดคุยหลังอาหาร,หลายคนที่ฟังแล้วยิ้มได้,กับความกล้าของเขานั้น,ทำให้คนจำนวนไม่น้อยชื่นชมในตัวจงซาน,คนผู้นี้เป็นคนเช่นไร? นับว่าเป็นเทพสวรรค์เลยไม่ใช่รึ?

จงซานที่กลายเป็นดวงตะวันที่เฉิดฉายในหมู่ของประชาชน,ทุกคนที่ยกเรื่องของเขามาพูดไม่หยุด,ต่างก็เผยเรื่องราวออกไปด้วยความตื่นเต้น,เรื่องราวของเขาจึงแพร่กระจายออกไปราวกับน้ำหลาก,จะไม่ให้เขากลายเป็นตำนานได้อย่างไร.

และเช่นเดียวกัน,เกี่ยวกับเรื่องของกงจูเฉียนโหยวที่สังหารน้องสาว,คนมากมายที่เลิกโกรธเกรี้ยวสาปแช่งนางไปแล้ว,ตอนนี้ทุกคนต่างก็รอคอยบทสรุป,ว่าสุดท้ายแล้วผลจะเป็นเช่นใด.

จงซานที่ออกมาสืบสวนเรื่องนี้,จะสามารถค้นหาฆาตกรที่แท้จริงได้หรือไม่?

ภายในนครบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์นั้น,ถึงกับนำเรื่องนี้ออกมาเดิมพันในโรงพนันทีเดียว,ว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างไร?

ไม่ว่าเรื่องราวจะจบลงเช่นไร,สายตาของทุกคนเวลานี้ก็ได้จับจ้องมายังจงซานและกงจูเฉียนโหยวแล้ว.

ตำหนักกงจูเฉียนโหยว! ภายในห้องโถง.

จงซานที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกงจูเฉียนโหยว,พลางมองข้อมูลต่างๆในเมือง,กงจูเฉียนโหยวเองก็คอยเสริฟน้ำชา,ราวกับว่าเป็นศรีภรรยาที่ดูแลสามี.

เห็นท่าทางจงซานที่ขมวดคิ้วไปมา,กงจูเฉียนโหยวที่เผลอยิ้มด้วยความหลงใหล

"อืม,เอิ่ม.....!"จงซานที่ถอนหายใจออกมาอีกหลายครั้ง.

"อย่างไรรึ?"กงจูเฉียนโหยวสอบถาม.

"สิบวันมานี้,ข้าได้สอบถามทุกคนที่ต้องสงสัยและทดสอบหมดแล้ว,พร้อมกับตรวจสอบร่องรอยที่เหลือ,ตรวจสอบดีแล้ว,ไม่ใช่พวกเขา."จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.

"เป็นฆาตกรจากภายนอกอย่างงั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวสอบถาม.

"ภายนอกรึ? ก็อาจเป็นไปได้,ทว่ามีคนหนึ่งคน,ที่ข้าสงสัยที่สุด."จงซานเอ่ย.

"ใครรึ?"กงจูเฉียนโหยวที่ชำเลืองมองไปยังจงซาน.

"ฉีเทียนโห่ว!"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.

"ฉีเทียนโห่ว? เขา? มีหลักฐานอย่างงั้นรึ?"กงจูเฉียโหยวชำเลืองมองไปยังจงซาน.

"ไม่,ยังมีมีหลักฐานเลย."จงซานถอนหายใจ.

"ทำไมถึงคิดว่าเป็นเขาอย่างงั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวกล่าว.

"ตามความรู้สึก,ก่อนหน้านี้,ฉีเทียนโห่วได้มาข่มขู่ข้าสองครั้ง,ครั้งหนึ่งที่ตำหนักไท่กู่,อีกครั้ง,ที่ห้องไว้ทุกข์หยิงหนิง,เขาข่มขู่พร้อมกับขัดขวางหลายอย่าง"จงซานกล่าว.

"ฉีเทียนโห่วและหยิงหนิงที่มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันมาก,บางที่อาจดูหวงแหนมากด้วยซ้ำ,นอกจากนี้ยังแสดงท่าทางโกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก,ในท้องพระโรง,เขายังประกาศว่าจะล้างแค้นให้กับหยิงหนิงด้วยซ้ำ,ทั้งหมดนี้เป็นการเสแสร้งอย่างงั้นรึ?."กงจูเฉียนโหยวที่ขมวดคิ้วไปมา.

"แสดงท่าทางโกรธเกรี้ยวชิงชัง,ทุกอย่างที่เขาทำนี้,หรือว่าเป็นเรื่องที่แต่งขึ้น?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.

"แต่งขึ้นรึ?"ดวงตาของกงจูเฉียนโหยวที่ชำเลืองมอง.

"อืม,ในวันนั้นที่ห้องไว้ทุกข์,ฉีเทียนโห่วที่เผากระดาษเงินกระดาษทองให้กับหยิงหนิง,ข้าที่เข้าไป,ไม่คิดเลยว่าจะพบเขา? ดูเหมือนว่าเขาจะแสดงความเสียใจไม่น้อย,ก่อนหน้านี้ข้าได้สอบถาม,ได้ยินมาว่าฉีเทียนโห่วนั้นมาเผากระดาษเงินกระดาษทองทุกวัน,หลังจากที่หยิงหนิงตาย,ไม่ตกหล่นเลยแม้แต่น้อย,ทำไมถึงเป็นเช่นนั้นล่ะ?เขากำลังคิดถึงหยิงหนิงอย่างงั้นรึ,ทว่าคนอย่างฉีเทียนโห่ว,หลายปีมานี้ที่ข้าเห็น,แม้ว่าจะไม่ใช่คนที่เย็นชา,ทว่าก็ไม่เคยสนใจเกี่ยวดองกับเคลือญาติแต่อย่างใด,โดยเฉพาะอย่างยิ่งเขารู้ว่าตัวเองคือเฉินฉีเทียนกลับชาติมา,นับว่าเป็นคนที่ใจดำไม่เห็นหัวคนอื่นด้วยซ้ำ,เป็นไปได้ด้วยหรือว่าเขาจะเผากระดาษเงินให้กับคนที่ตายไปแล้วทุกๆวัน?"จงซานที่สีหัวไปมาขณะพูด.

เห็นจงซานที่สีหัวไปมา,กงจูเฉียนโหยวที่ลุกขึ้นในทันที,ก่อนที่จะเดินไปด้านหลังจงซาน,เอาท้องของตัวเองเข้าไปให้จงซานสีไปมาพร้อมกับนวดไปที่ไหล่.

กงจูที่สามารถเห็นได้ว่า,เพราะคดีของนาง,จงซานถึงกับต้องอดตาหลับขับตานอน,ไม่ยอมพักผ่อนเลย,ดังนั้นแม้ว่าจะเพียงเล็กน้อย,แม้ว่าจะช่วยอะไรไม่ได้มาก,นางก็ต้องการที่จะทำเพื่อเขาบ้าง.

จงซานที่ไม่ได้ขัดขืนแต่อย่างใด,รู้สึกพึงพอใจกับร่างที่นุ่มนวลของกงจูเฉียนโหยว,หลับตาพริบ,ยอมให้นางนวดไปมาที่ไหล่ของเขา.

"เจ้าสงสัยว่าด้วยความผิดที่มีต่อหยิงหนิง,ภายในใจของเขาจึงได้กระทำ,พร้อมกับมาเผากระดาษเงินกระดาษทองทุกวันอย่างงั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวที่ราวกับเข้าใจเรื่องที่จงซานคิดได้.

"ถูกแล้ว,ทว่ามันเป็นแค่การคาดเดา,ไม่มีหลักฐานแม้แต่น้อย,ไม่มีอะไรบ่งชี้ตัวฆาตกรแม้แต่น้อย,ไม่มีหลักฐานที่จะนำมาพิสูจน์,ทุกอย่างถูกทำลายไปหมด,จึงไม่มีอะไรให้ค้นหาต่อได้เลย."จงซานที่ถอนหายใจ.

"ทำไมถึงได้สงสัยเขาล่ะ? หรือเพราะว่ามีความแค้นส่วนตัวหรือไม่?"กงจูเฉียนโหยว.

"ความแค้นส่วนตัวรึ? มีแน่นอน,ทว่าไม่ใช่เรื่องที่ข้าจะนำมาคิด,เรื่องที่ข้าต้องคาดเดาว่าเป็นเขา,ก่อนหน้านี้สีหน้าแววตาของหยิงหนิงก่อนตาย,เจ้าเองก็บอกว่านางหันหน้าไปมองยังทิศของลูกศร,ใบหน้าไม่อยากเชื่อ,เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ไม่ปกติ,นางคงไม่คาดคิดว่ามันจะเป็นไปได้,สีหน้าที่หวาดกลัว,ไม่อยากเชื่อว่านางจะถูกสังหาร,เป็นไปได้ว่าฆาตกรนั้นจะเป็นคนที่นางไว้ใจ,คนที่ไว้ใจที่สุดได้สังหารนาง,เหมือนกับทุกคนเองก็ไม่อยากเชื่อเช่นกันว่าจวินจูจะถูกสังหาร,หยิงหนิงเชื่อใจใครมากที่สุดล่ะ? ฉีเทียนโห่ว! ทว่าฉีเทียนโห่วที่อุ้มศพของนางในครั้งนั้น,เขาก็ได้ทำการปกปิดสีหน้าท่าทางของนางไป! นีไม่ใช่ว่าเขาได้ทำลายหลักฐานไปหรอกรึ?"จงซานที่สูดหายใจลึก.

"หากเป็นผู้ฝึกตนคนอื่นที่ไม่ใช่ฉีเทียนโห่วลอบเข้าไปตำหนักของจวินจู,ก็เป็นเรื่องที่ยากมากๆเช่นกัน."กงจูเฉียนโหยวที่ขมวดคิ้วไปมา.

"อืม,ไม่ว่าอย่างไรหลักฐานที่ควรจะนำมาสืบเองก็ถูกทำลายไปหมดแล้ว,ไม่เหลืออะไรให้พวกเราสืบต่อได้เลย!"จงซานที่ถอนหายใจ.

"เซียนเซิง,กงจู,เซียนเซิงสุ่ยจิงขอเข้าพบ!"อาต้าที่นอกตำหนักที่เอยออกมาทันที.

สุ่ยจิง?จงซานที่เบิกตากว้าง,กงจูเฉียนโหยวที่หยุดนวด.

"เชิญเข้ามา!"จงซานเอ่ย.

"ครับ!"ที่ด้านนอกอาต้าที่เอ่ยออกมาในทันที.

จงซานและเฉียนโหยวจ้องมองหน้ากันและกัน,ก่อนที่จะออกไปต้อนรับ.

จากนั้นไม่นานสุ่ยจิงในชุดบัณฑิต,ถือพัดเดินเข้ามา.

"สุ่ยจิงคารวะกงจูเฉียนโหยว,คารวะตงฟางโห่ว!"เซียนเซิงสุ่ยจิงที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

"เซียนเซิงสุ่ยจิง,กลับมาเมื่อไหร่อย่างงั้นรึ? ข้าเองก็ต้องการพบท่านอยู่เหมือนกัน!"จงซานเอ่ย.

กงจูเฉียนโหยวทำได้แค่ยิ้ม,ไม่ได้กล่าวสิ่งใด,นางที่ปล่อยให้จงซานเป็นคนนำกล่าวต้อนรับนั่นเอง.

สุ่ยจิงที่จ้องมองคนทั้งสอง,ดูด้วยสายตาแล้วเข้าใจได้ทุกอย่าง,ทว่าก็ไม่ได้กล่าวสิ่งใดออกมา,กงจูเฉียนโหยวที่ยิ้มบางๆให้.

"ตงฟางโห่วซ่อนความจริงจากข้าทำให้ข้าเจ็บปวดใจยิ่งนัก!"สุ่ยจิงที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

"หืม?"จงซานที่แสดงท่าทางสงสัย.

"แผนการสวรรค์ล่มนั้น,ข้าเพิ่งรับรู้เมื่อวานนี้เอง,แท้จริงแล้วแผนการสวรรค์ล่มที่ทำลายราชวงศ์ราชันย์ต้ายวีจะเป็นแผนของตงฟางโห่ว,ข้ารับรู้ได้แค่เพียงว่าทำไมต้าเสวียนอ๋องอ๋องถึงได้มอบหมายให้ท่านเป็นผู้นำทัพใหญ่,ไม่คิดเลยว่าแท้จริงเป็นเพราะเรื่องนี้นั่นเอง."เซียนเซิงสุ่ยจิงที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

"เฮ้เอ้,เซียนเซิงสุ่ยจิงยกย่องเกินไปแล้ว,มันเป็นเพียงแค่วิธีการเล็กน้อย,เพียงแต่ผลออกมาดีเท่านั้น,ทว่าในเวลานั้น,ในสนามรบต้ากวง,ไม่ใช่ว่าแผนการของเซียนเซิงสุ่ยจิงที่ต่อสู้ได้อย่างโดดเด่นหรอกรึ? สามเดือนยึดครองได้ 20 เมือง,อีกทั้งการยึดเมืองจีกวงนั้น,ก็เป็นเพราะเซียนเซิงสุ่ยจิงด้วยซ้ำ."จงซานกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

"เฮ้เฮ้,ยังเทียนกับตงฟางโห่วได้เหรอ,กับสิ่งที่ข้าทำนั้น,มันยังไม่เพียงพอให้นับว่าสำเร็จด้วยซ้ำ."เซียนเซิงสุ่ยจิงกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

"ไม่รู้ว่าเซียนเซิงสุ่ยจิงเดินทางมาเยี่ยมในทันทีทันใดเช่นนี้,มีเรื่องอะไรสำคัญอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม,ต้องไม่ลืมว่าทั้งคู่ต่างก็เป็นคนที่มีเชาว์ปัญญาที่ล้ำเลิศ,ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม,เพียงแค่คำพูดและการกระทำไม่กี่คำราวกับว่าจะรับรู้ความตั้งใจของอีกคนได้.

ได้ยินคำพูดของจงซาน,ใบหน้าของเซียนเซิงสุ่ยจิงที่เปลี่ยนเป็นสุขุม,"เมื่อวานที่ข้ากลับมา,ข้าได้ยินเรื่องของหยิงหนิงแล้ว,สุ่ยจิงที่ได้แต่ทอดถอนใจ,และยังเชื่อว่ากงจูนั้นไม่มีทางฆาตกรรมน้องสาวตัวเองอย่างแน่นอน."

"อืม,ขอบคุณมาก!"กงจูเฉียนโหยวที่พยักหน้าด้วยความซาบซึ้งใจ.

"เฮ้เฮ้,ก่อนหน้านี้ไม่ใช่ว่าเป็นเพราะกงจูหรอกเหรอที่ช่วยสุ่ยจริงครั้งแล้วครั้งเล่าเพื่อให้ได้พบกับนางอีกครั้ง."สุ่ยจิงที่กล่าวออกมาทันที,กำกวมยากที่จะเข้าใจ.

นาง? ใคร,จงซานและกงจูเฉียนโหยวที่คิดขึ้นมาได้ในทันที,หวังเฟย,สนมเก้าของต้าเสวียนอ๋อง,เซียนเซิงสุ่ยจิงที่แอบรักหญิงสาวผู้นี้,ดูเหมือนว่าที่เขากล่าว,ดูเหมือนจะเป็นเหตุการณ์โคมไฟคงหมิง,กงจูเฉียนโหยวที่เชิญเซียนเซิงสุ่ยจิงและนางมา,นับว่าทำให้คนทั้งสองได้พบกันและได้ปล่อยโคมไฟคงหมิงด้วยกัน.

"สุ่ยจิงขอบคุณกงจู,ส่วนเกี่ยวกับคดีของหยิงหนิงนั้น,แม้ว่าสุยจิงจะไม่รู้อะไรมากนัก,ทว่าสุ่ยจิงก็พอจะมีข้อมูลอะไรบางอย่าง,บางทีอาจเป็นประโยชน์ต่อการสืบสวนของตงฟางโห่ว,ดังนั้นจึงได้เร่งรีบมาหา,หวังว่าคงจะไม่ได้มารบกวนพวกท่าน."เซียนเซิงสุ่ยจิงกล่าว.

"จะเป็นเช่นนั้นได้อย่างไร? เซียนเซิงสุ่ยจิงที่คิดถึงพวกเรา,พวกเราก็รู้สึกขอบคุณแล้ว,ไม่คิดว่ารบกวนเลย,ทว่าไม่รู้ว่ามีเรื่องอะไรอย่างงั้นรึ?ถึงได้ทำให้เซียนเซิงสุ่ยจิงจริงจังเช่นนี้?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาสอบถาม.

"ยังจำเรื่องราวที่เกิดขึ้นก่อนเมื่อครั้งสอบเกอจี,ขณะทีท่านเดินทางกลับมา,ฉีเทียนโห่วที่ทำการเสกสะพานบุบผาเต็มท้องฟ้าเพื่อต้อนรับกงจูได้หรือไม่?"เซียนเซิงสุ่ยจิงกล่าว.

"อืม."ทั้งสองคนที่พยักหน้ารับ.

"ก่อนหน้านี้ฉีเทียนโห่วเคยบอกกับข้าครั้งหนึ่ง,เขามีแผนการที่จะพิชิตใจกงจู,และมีการเตรียมแผนการดี,กลาง,ร้าย,สามแผนด้วยกัน!"เซียนเซิงสุ่ยจิงกล่าว.

"ดี,กลาง,ร้าย,สามแผนอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.

"แผนการดีคือโจมตีที่หัวใจ,กลางคือการโจมตีที่ร่างกายและแผนการร้าย,คือโจมตีด้วยอาชญากรรม!"เซียนเซิงสุ่ยจิงที่กล่าว.

"แผนการดีโจมตีที่หัวใจอย่างงั้นรึ? แผนการกลางโจมตีที่ร่างกาย? แผนการร้ายโจมตีด้วยอาชญากรรม? หอบๆๆ"จงซานที่สูดหายใจลึก.

แผนการดีคือจู่โจมที่หัวใจอย่างงั้นรึ?

ด้วยการสร้างความประทับใจโดยเสกดอกไม้มากมายเต็มท้องฟ้าอย่างงั้นรึ? บางที่หากว่าเป็นคนอื่น,ที่ไม่ใช่กงจูเฉียนโหยวคงจะสำเร็จเรียบร้อยแล้ว,ในเมื่อแผนการดังกล่าวนั่นไม่ได้ผล,เขาจึงได้ใช้แผนการกลาง.

แผนการกลางจู่โจมที่ร่างกาย?

ที่หุบเขาหมื่นวานร,เขาได้บังคับกงจูเฉียนโหยวด้วยความตายของจงซาน,นอกจากนี้ยังวางยากงจูเฉียนโหยวก่อนด้วย,นั่นเพราะหมายร่างกายของเฉียนโหยว,ยึดร่างกายก่อนยึดหัวใจ? ทว่ากลับล้มเหลว! ด้วยเจ้าตำหนักเทพกระบี่,เจียนหงที่ปรากฏตัวขึ้น?

แผนการร้ายโจมตีด้วยอาชญากรรม?

ตอนนี้เฉียนโหยวที่ถูกป้ายความผิดให้แล้ว,ทว่าเกี่ยวกับโทษที่นางจะได้รับนั้น,ด้วยสถานะของนางไม่ถึงตายแน่นอน,ทว่านางจะต้องถูกยึดคืนตำแหน่งกงจู,และถูกเนรเทศ,ในเวลานั้น,ฉีเทียนโห่วก็จะก้าวเข้ามา,นำกงจูเฉียนโหยวกลับมายังสถานการณ์ก่อนหน้า,เพราะว่าในอดีตนั้น,กู่หลินและกู่เฉียนโหยวเป็นคู่หมั้นหมายกันอยู่แล้ว,เพียงเพราะว่านางได้รับสถานะเป็นกงจูจึงสามารถที่จะทำลายพันธะหมั้นหมายนั่นไป,หากว่านางไม่มีตำแหน่งกงจูแล้ว,เช่นนั้นฉีเทียนโห่วก็สามารถทำให้นางกลับมาเป็นคู่หมั้นเหมือนเช่นดังเดิมได้?

"เป็นความคิดที่โหดเหี้ยม,ใจร้ายใจดำที่สุด!"กงจูเฉียนโหยวที่สูดหายใจลึก.


"ทว่านี่เป็นเพียงแค่เพียงสิ่งที่พวกเรารับรู้เท่านั้น,หากไม่มีหลักฐานใดก็ยากที่จะเอาผิดฉีเทียนโห่วได้."จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.




ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)


สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น