วันอาทิตย์ที่ 30 มิถุนายน พ.ศ. 2562

Immortality Chapter 353 Choices

Immortality Chapter 353 Choices

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 353  การตัดสินใจ.


Chapter 353 Choices
取舍
 การตัดสินใจ.

ภายในหมอกขาว,64เมือง!

สามเดือนหลังจากนั้น,กองทัพ 20 กอง,หมาป่าระดับต้นและพยัคฆ์ระดับตน,นับได้ว่าเป็นผู้นำทัพที่ยอดเยี่ยมเลยทีเดียว.

เมืองที่อยู่ในหมอกขาว,ทุกเมืองถูกยึด,อย่างรวดเร็ว,หลายๆเมืองที่อยู่ในความประมาท,ถูกลอบโจมตีและถูกยึดครองด้วยความรวดเร็ว.



ก่อนวันที่หมอกขาวจะหายไป,ทั้ง 64 เมือง,ก็ถูกยึดโดยสมบูรณ์.

ด้วยเหตุนี้,ราชวงศ์ราชันย์ต้ากวง 180 เมือง,ตอนนี้สูญเสียไปสองในสามแล้ว.

หลังจาก 64 เมืองที่เสียไปแล้ว,ต่อไปก็ถึงเมืองจีกวงแล้ว.

เมืองจีกวง,ตำหนักจักรพรรดิ,ห้องอักษรหานจีกวง.

"ฟู่หวง,น้องสามตายแล้ว,เสียเมืองเพิ่มอีก 64 เมือง!"ไท่จื่อคนหนึ่งกล่าวออกมาด้วยท่าทางร้อนใจ.

"กองทัพของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,อีกไม่นานก็จะมาถึงเมืองหลวงแล้ว."ไท่จื่ออีกคนที่กล่าวออกมาทันที.

สองไท่จื่อที่แสดงท่าทางร้อนรน.

หานจีกวงที่เงยหน้ามองบุตรทั้งสอง,ขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วกล่าวออกมาว่า"มีอะไรต้องเป็นกังวล?"

หานจี่กวงที่แค่นเสียง,ไท่จื่อทั้งสองถึงกับเงียบไปในทันที.

"หนีปูซาที่พ่ายแพ้อย่างรวดเร็วและหนีไปอย่างคาดไม่ถึง,คงจะมีเหตุผล."หานจีกวงขมวดคิ้วไปมา.

"ฟู่หวง,ท่านคิดว่าหนีปู่ซ่าจะพ่ายแพ้ก่อนแล้วอย่างงั้นรึ?"ไท่จื่อคนโตกล่าวออกมา.

"กับการต่อสู้นี้,เมื่อคิดถึงสถานการณ์ต่างๆ,ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่สามารถต้านได้."หานจีกวงกล่าว.
 "ฟู่หวง,ข้าคิดว่าตั้งแต่ต้นจนจบ,ราชวงศ์ราชันย์ต้ากวงของพวกเรา,ไม่ได้ใช้"กองกำลังทหารเหมันตร์"ในสงครามครั้งนี้เลย,ฟูหวงไม่เตรียมใช้กองกำลังทหารเหมันตร์หรอกรึ?"ไท่จื่อรองที่กล่าวออกมาทันที.

"กองกำลังเหมันตร์รึ? ข้าต้องใช้เวลาหลายพันปีในการเตรียมการ,จะให้นำมาใช้ที่นี่อย่างงั้นรึ?"หานจีกวงส่ายหน้าไปมา.

"ไม่ใช่? ฟู่หวง,ราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวใช้เวลาอย่างน้อยสองเดือน,พวกเขาก็จะมาถึงเมืองจีกวงได้แล้ว,พวกเราจะรอจนถึงเมื่อไหร่ถึงจะใช้,ฟู่หวง,อย่าได้รออีกเลย."ไท่จื่อทั้งสองที่กล่าวออกมาด้วยความร้อนรน.

"หุบปาก!"หานจีกวงที่เอ่ยออกมาด้วยความโกรธ.

ไท่จื่อทั้งสองที่เงียบไปทันที,ไม่กล่าวสิ่งใดอีก,ทั้งสองไม่เข้าใจในสิ่งที่หานจีกวงทำเช่นกัน,ฟู่หวงเขาต้องการทำสิ่งใด? เวลานี้วิกฤติใกล้เข้ามาถึงแล้ว,คาดไม่ถึงเลยว่าจะไม่นำไพ่ตายสุดท้ายออกมาใช้อย่างงั้นรึ?

หานจีกวงที่เห็นบุตรทั้งสองที่ร้อนใจ,ก็ส่ายหน้าไปมาถอนหายใจและกล่าวออกมาว่า"วางใจได้,ข้าได้เตรียมการเอาไว้ก่อนแล้ว,จะส่งพวกเจ้าไปยังอีกสถานที่อื่นในทันที."

"ฟู่หวง,เออร์เฉินไม่ต้องการไป,เออร์เฉินต้องการต่อสู้ร่วมกับฟู่หวงที่นี่."ไท่จื่อคนโตกล่าวออกมา.

"เออร์เฉินเองก็ไม่ต้องการไป."ไท่จื่อรองที่กล่าวออกมาทันทีเช่นกัน.

หานจีกวงมองบุตรทั้งสองด้วยความอบอุ่นและกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม."แม้ว่าพวกเจ้าจะไม่ได้มีความสามารถที่สูงล้ำ,ทว่าก็เข้าใจว่าพวกเจ้ามีความกตัญญู,โปรดวางใจ,ข้าไม่ยอมยกราชวงศ์ต่อราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวง่ายๆแน่."

"หืม,ฟู่หวง,วางแผนที่จะล้มต้าเสวียนอ๋องอย่างงั้นรึ?"ไท่จื่อคนโตที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.

"ล้มรึ? ต้าเสวียนอ๋อง? ชิ,เขาคู่ควรกับข้ารึ? โปรดวางใจ! ข้าต้องการที่จะเห็นต้าเสวียนอ๋อง,ว่ามีพลังฝึกตนราชันย์แท้ ระดับใด,ข้าต้องการใช้เขาทดสอบวิชาบางอย่าง."หานจีกวงกล่าว.

"แต่ว่า,เมืองจีกวงนี้ล่ะ!"ไท่จื่อคนโตที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.

เห็นบุตรชายทั้งสองที่ร้อนใจ,หานใจกวงที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,"เมืองจีกวงนั้น,ข้าไม่ต้องการแล้ว!"

"ไม่ต้องการอย่างงั้นรึ?"ไท่จื่อทั้งสองที่อุทานออกมาพร้อมกัน.

"ด้วยการบุกของราชวงศ์ต้าโหลวในครานี้,แม้ว่าพวกเราจะยังคงเหลืออีก 60 เมือง,ทว่าไม่ช้าก็เร็วจะต้องถูกทำลายไปจนสิ้นอย่างแน่นอน."หานจีกวงกล่าว.

"แต่ว่า,ฟู่หวง!"ไท่จื่อคนโตที่ต้องการกล่าวแย้ง.

"ราชวงศ์ราชันย์ต้ากวงที่ข้าได้สร้างขึ้นมานั้น,เกิดจากการก่อสงครามนับครั้งไม่ถ้วน,กับสิ่งนี้ไม่ใช่ว่าข้าจะมองไม่เห็น?ราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวที่เคลื่อนกองทัพในครั้งนี้,พวกเขาเต็มไปด้วยจิตใจที่ฮึกเหิมและได้รับเจตจำนงแห่งความชอบธรรมที่จะบุก,ถึงแม้ว่าจะไม่มีหนีปู่ซ่าต้านทัพพวกเขาเอาไว้,ราชวงศ์ต้ากวงของพวกเรา,ไม่ช้าก็เร็วต้องถูกทำลายไป,เจตจำนงสวรรค์,ความชอบธรรมของปวงชน,ขวัญกำลังใจที่เต็มเปี่ยม,พวกเขามีครอบทั้งสามข้อ,อีกทั้งพวกเรายังมีทหารน้อยกว่า,ราชวงศ์ราชันย์ต้ายวีเองก็เป็นหนึ่งตัวอย่างแล้ว,ราชวงศ์ราชันย์ต้ากวงของข้า,เมื่อพวกเขามีเหตุผลชอบธรรม,ราชวงศ์ต้าโหลวจะได้รับชัยชนะอย่างแน่นอน,การรบครั้งนี้ข้าก็พอจะบอกผลลัพธ์ได้,พวกเราจำเป็นต้องมองภาพรวมของสวรรค์ด้วย!"หานจีกวงที่สายหน้าไปมา.

"ฟู่หวง,ไม่ใช่ว่าพวกเราจะถวายเมืองให้พวกเขาและหนีไปอย่างงั้นรึ?"ไท่จื่อรองที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.

"เฮ้เอ้,ชีวิตของพวกเรานั้นมีขึ้นมีลง,พวกเรายังมีชีวิตอีกยาวนาน,จะต้องมองการไกล,ใช่แล้ว,ราชวงศ์ราชันย์ต้ากวงของข้าอาจจะแพ้,ทว่าถึงแพ้,ก็ไม่ได้แปลว่าจะชิงมันกลับคืนมาไม่ได้,ตราบเท่าที่ไม่ได้เสียทุกสิ่งไป,เมื่อพวกเราพร้อม,ย่อมนำมันคืนกลับมาได้แน่."หานจีกวงที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางอหังการ.

"ฟู่หวง,ข้าไม่เข้าใจนัก."ไท่จื่อคนโตที่กล่าวออกมา.

"กองกำลังเหมันต์,นับว่าเป็นทรัพยากรที่ยิ่งใหญ่,เป็นกองทัพที่โดดเด่นที่สุดของราชวงศ์ราชันย์ต้ากวง,สิ่งสำคัญที่สุดนั้นก็คือพวกเราสามพ่อลูก,ถึงราชวงศ์ราชันย์ต้ากวงจะพ่ายแพ้,แต่ทวีปศักดิ์สิทธิ์นั้นกว้างใหญ่,จะไม่มีที่ใหนที่จะให้พวกเราสร้างราชวงศ์ราชันย์ต้ากวงขึ้นมาใหม่ได้อีกอย่างงั้นรึ?"หานจีกวงกล่าวออกมาด้วยความมาดมั่นทระนง

ด้วยคำพูดของหานจีกวงนั้น,แน่นอนว่าเขาได้ตรียมการที่จะก่อตั้งราชวงศ์ราชันย์ขึ้นมาใหม่.

ยอมรับผลอย่างงั้นรึ? ในการก่อตั้งราชวงศ์ราชันย์ขึ้นมาใหม่นั้น,ล้วนแล้วแต่เป็นการสร้างประวัติศาสตร์,ก่อร่างสร้างความยิ่งใหญ่ขึ้นมาเป็นระยะเวลานาน,แล้วจะยอมรับความพ่ายแพ้อย่างงั้นรึ?

"หืม? ฟู่หวง,ท่านหมายความว่า,พวกเราจะจากที่นี่ไป,รักษาความแข็งแกร่ง,เคลื่อนย้ายทรัพยากรและคนที่มีความสามารถไป,แล้วสร้างราชวงศ์อีกราชวงศ์ที่อื่นอย่างงั้นรึ?"ไท่จื่อคนโตที่กล่าวออกมา.

"นี่เป็นเพียงแค่แผนการสุดท้าย,เคลื่อนย้ายไปยังสถานที่อื่นอย่างงันรึ? ยังไม่แน่นอน."หานจีกวงที่ส่ายหน้าไปมา.

"หืม?"ไท่จื่อรองที่แสดงท่าทางงงงวย.

"ราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวจะอยู่ได้อีกนานเท่าไหร่กัน? อีกนานเท่าไหร่ที่กู่เฉิงตงจะอยู่ในโลกนี้,ราชวงศ์สวรรค์คงอยู่อีกไม่นาน,กู่เฉิงตง? เมื่อไม่มีเขา,ต้าโหลวก็จะถูกแยกออกเป็นเสี่ยงๆ,ตราบเท่าที่ราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวพังทะลาย,ที่แห่งนี้,จะปรากฏราชวงศ์ราชันย์ต้ากวงของพวกเราก่อเกิดขึ้นมาใหม่และกลายเป็นราชวงศ์ราชันย์ต้ากวงที่ยิ่งใหญ่กว่าเดิม!"หานจีกวงที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางเคร่งขรึม.

ได้ยินคำพูดของหานจีกวง,ไท่จื่อทั้งสองที่อ้าปากหว๋อ,จากนั้นจ้องมองหน้ากันและกัน,ก่อนที่จะพยักหน้ารับ.

กับเชาว์ปัญญาของฟู่หวงนั้น,พวกเขาไม่สามารถเทียบได้เลย,ทั้งความกล้าหาญและจิตวิญญาณ,แตกต่างจากพวกเขาอย่างลิบลับ,ผู้ที่อยู่เหนือราชันย์,กล่าวได้ว่าไร้เทียมทาน,เป็นตัวตนที่ยากจะมีใครสามารถเทียบได้อย่างงั้นรึ?

เป็นความจริง,เหมือนดั่งที่หานจีกวงคาดการณ์,สองเดือนหลักจากนั้น,หลังจากที่ราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลยึดเมือง 64 เมืองได้แล้ว,เป้าหมายที่สำคัญของพวกเขา,ก้าวสุดท้าย.

ก็คือเข้าโจมตีเมืองจีกวงนั่นเอง.

กองทัพ 20 ทัพที่แข็งแกร่ง,ของต้าเสวียนอ๋องก็มุ่งหน้าเตรียมเข้ายึดเมืองจีกวง.

ทัพทั้ง 20 นี้คือทัพที่เข้ายึดเมืองเทียนกงก่อนหน้านี้นั่นเอง.

ครั้งนี้จะเป็นการต่อสู้สุดท้าย,การนำทัพของต้าเสวียนอ๋องก็จะประสบความสำเร็จในที่สุด.

60 เมืองที่เหลือ,ตราบเท่าที่ยึดเมืองจีกวงได้,ที่เหลือก็ไม่เป็นปัญหาแล้ว,เมืองที่ไร้ซึ่งเมืองหลวง,ก็ไร้ซึ่งพลังที่จะต่อต้าน.

ต้าเสวียนอ๋องที่ยืนอยู่บนหยินซาเทียน,สายลมที่พัดผ่านไปมา,จิตวิญญาณที่ฮึกเหิม,กลิ่นอายบารมีที่น่าเกรงขามแผ่ออกมา,เพราะว่าหนึ่งในสี่ไท่จื่อ,ต้าเสวียนอ๋องที่กระทำการรวดเร็วที่สุด,กลายเป็นทัพที่แข็งแกร่งที่สุด,ได้บทสรุปของสงครามก่อนใครๆ.

เมืองที่อยู่ไกลออกไปด้านหน้า,ต้าเสวียนอ๋องที่อยู่ด้านหน้าทัพทั้งหมด.

"ตงฟางโห่วจงซาน,ข้าขอมอบให้เจ้านำกองกำลังทั้งหมดเข้ายึดเมืองจีกวง,รวมต้ากวงเป็นของต้าโหลว!"ต้าเสวียนอ๋องที่ออกคำสั่ง.

"รับคำสั่ง!"

ทัพทั้งหมดที่ส่งเสียงคำราม,ดังกึกก้องผ่านฝูงเมฆ,ทั่วทั้งท้องฟ้าในเวลานี้,เหล่าเมฆคลึ้มได้หายไปแล้ว,ในระยะหมื่นลี้ไม่มีหมอกเมฆอีกเลย.

จงซานที่จ้องมองต้าเสวียนอ๋องที่สง่างามพยักหน้าให้.

ด้วยประสบการจากราชวงศ์ราชันย์ต้ายวี,ด้วยแผนการสวรรค์ล่ม,ส่วนราชวงศ์ต้ากวงเองก็ไม่สามารถที่จะขาดเขาได้เช่นกัน.

"ตงฟางโห่ว!"ต้าเสวียนอ๋องเอ่ยออกมา.

จงซานที่อยู่บนหัวของจื่อเห่าหลางเจียงก้าวออกมาช้าๆด้วยความเคารพ,"อยู่นี่แล้ว!"

"ข้าขอสั่งเจ้าให้ทำการไล่ล่าวาสนา,เข้าไปในเมืองจีกวง,เหมือนเมื่อครั้งก่อน,เผาตำหนักหลวง,ทำลายมังกรทองวาสนาซะ."ต้าเสวียนอ๋องออกคำสั่ง.

"น้อมรับคำสั่ง!"จงซานที่รับคำในทันที.

ทว่าในเวลานั้น,ที่ไกลออกไปบนเมืองจีกวงนั้น,บนป้อมปราการ,ท้องฟ้าที่ปรากฏหิมะโปรยปราย,ความหนาวเย็นที่แผ่ซ่านไปรอบๆ,ชายในชุดสีขาว,ท่าทางอหังการเป็นอย่างมากยืนอยู่.

"หานจีกวง?"ต้าเสวียนอ๋องที่อุทานออกมา.

"กู่เสวียน!"เสียงๆหนึ่งที่ดังไกลออกมา.

"ออกมาแล้วรึ!"ต้าเสวียนอ๋องที่เอ่ยออกมาเสียงดัง.

หยินซาเทียนที่พาต้าเสวียนอ๋องกระโจนออกไป,ส่วนหานจีกวงที่อยู่ไกลออกไป,ก็บินขึ้นไปบนอากาศเช่นกัน,ผู้เยี่ยมยุทธ์ทั้งสอง,ที่จะต้องจัดการเรื่องของพวกเขาเอง,พุ่งออกไปราวกับอุกกาบาตไปยังพื้นที่ไกลออกไป.

ทัพทั้งหมดในเวลานี้,อยู่ภายในบัญชาของจงซานในทันที.

จงซานที่โบกมือ,นำทัพทั้งหมดตรงไปยังเมืองจีกวง.

20 ทัพ,ที่เต็มไปด้วยพลังและความฮึกเหิม,กองกำลังขนาดใหญ่,ที่ทำให้ผืนปฐพีสั่นสะเทือน,ราวกับยักษ์ใหญ่ที่เคลื่อนไหวแม้แต่ภูเขายังสั่นไหวไปมา.

จื่อเห่าหลางเจียงที่นำจงซานตรงไปยังเมืองจีกวง.

เมืองแห่งนี้คล้ายกับเมืองเทียนกง,ดูกว้างใหญ่เป็นอย่างมาก,ทว่ากำแพงเมืองของเมืองนี้กับแผ่ไอเย็นสุดขั้วออกมาเป็นระยะ,ราวกับว่าสถานที่แห่งนี้สร้างขึ้นมาจากน้ำแข็ง,เป็นเมืองที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายของทะเลลึก.

วาสนาของเมืองแห่งนี้สลายหายไปไม่น้อยเลย,ที่ใจกลางนั้น,มังกรทองวาสนา,มีเขาคู่ที่ชี้ทะยานขึ้นไปบนฟ้า,สายตาที่โกรธเกรี้ยวดุร้าย,หลังจากต้องสูญเสียเมืองไป 120 เมือง,ทำให้ประกายแสงสีทองของมันบางเบาลงไปไม่น้อยเลย.

ความแข็งแกร่งของมังกรทองวาสนานั้นขึ้นอยู่กับความมั่นคงของราชวงศ์,หากว่าราชวงศ์แข็งแกร่ง,มังกรวาสนาก็จะแข็งแกร่ง,หากราชวงศ์อ่อนแอ,เช่นนั้นมังกรทองวาสนาก็ย่อมอ่อนแอลง,ด้วยเมืองในการปกครองถูกยึดครองไปเป็นจำนวนมาก,แน่นอนว่าย่อมทำให้มังกรทองวาสนาอ่อนแอลง.

อย่างไรก็ตาม,มังกรทองวาสนาตนนี้ถึงอ่อนแอลงก็ยังนับว่าแข็งแกร่งกว่ามังกรทองวาสนาของเมืองเทียนกง.

จงซานยังคงขมวดคิ้วจ้องมองไปยังมังกรทองวาสนา,ดวงตาของเขาที่เปล่งประกาย!

ทัพทั้งหมดที่มาประชิดเมืองแล้ว,จงซานที่ให้คำสั่งหยุด,ไม่รีบร้อนเข้าโจมตีเมือง,ทว่ายังคงเฝ้าสังเกตการอยางระมัดระวัง.

ทัพทั้ง 20 ที่รอคอยอย่างอดทน,จ้องมองไปยังป้อมปราการด้านหน้าที่ดูเหมือนว่าจะแสดงท่าทางร้อนใจอยู่เล็กน้อย.

"ท่านแม่ทัพใหญ่,แม่ทัพทัพที่แปด,สุ่ยจิงขอเข้าพบ!"องค์รักษ์หลวงด้านข้างเอ่ยออกมา.

"หืม?"จงซานที่ขมวดคิ้ว.

"เชิญมา!"จงซานเอ่ย.

"ครับ!"องค์รักษ์หลวงที่ถอยออกไปทันที.

สุ่ยจิงที่ยืนอยู่บนหัวพยัคฆ์ก้าวเข้ามาใกล้.

"คารวะแม่ทัพใหญ่!"สุ่ยจิงที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.

"สงครามใกล้เริ่มแล้ว,เจ้าไม่บัญชาทัพอย่างงั้นรึ? เดินทางมามีจุดประสงค์ใด?"จงซานกล่าวสอบถาม.

"ผู้ใต้บังคับบัญชาต้องการส่งข้อมูลสังเกตการณ์ให้กับแม่ทัพใหญ่."สุ่ยจิงที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

"หืม?"จงซานที่แสดงท่าทางสงสัยเล็กน้อย.

สุ่ยจิงที่ยืนหยกบันทึกออกไปพร้อมกับกล่าวออกมาว่า"สิบปีที่แล้ว,ผู้ใต้บังคับบัญชาได้ลอบทำการสังเกตเก็บข้อมูลของเมืองจีกวง,ที่สงบนิ่งไม่เคลื่อนไหว,ทว่าหนึ่งเดือนที่แล้ว,นี่คือรายงานที่เชื่อถือได้ที่ส่งผ่านมา!"

สิบปีที่แล้วอย่างงั้นรึ? จงซานที่ชำเลืองมองจงซานสายตาหรี่เล็กน้อย,สุ่ยจิงผู้นี้ช่างเป็นคนที่ล้ำลึกจริงๆ,คาดไม่ถึงเลยว่าจะเริ่มรวบรวมข้อมูลเมืองจี้กวงตั้งแต่สิบปีที่แล้ว?หากว่าสนามรบนี้ไม่มีค่ายกลของหนีปู่ซาแล้ว,บางที่สุ่ยจิงคงจะเป็นผู้นำทัพเข้าโจมตีเมืองต้ากวง,เพราะว่าหลายปีมานี้แผนการของเขาเริ่มเข้ารูปเข้ารอยแล้ว.

ดูเหมือนว่าสงครามในครั้งนี้เขาคงจะคาดไม่ถึงเช่นกัน,ว่ามันจะออกมารวดเร็วถึงขนาดนี้.


จงซานที่รับ,ข้อมูลสังเกตการณ์จากสุ่ยจิง,จ้องมองอย่างระมัดระวังก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นด้วยท่าทางประหลาดใจ,"ยอดเยี่ยม! สุ่ยจิงข้อมูลนี้,จะถูกส่งต่อไปยังทุกกองทัพอย่างแน่นอน!"




ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)


สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น