Immortality Chapter 344 Quiet palace Rotating Wheel Palace
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 344 ตำหนักสังสารวัฏ.
Chapter 344 Quiet palace Rotating Wheel
Palace
幽府转轮殿
ตำหนักสังสารวัฏ.
เจียนหงคงจะไล่ตามฉีเทียนโห่ว,ไม่ตายไม่เลิกรา! ส่วนจงซานก็กลับไปยังกองทัพของตัวเอง.
เกี่ยวกับชีวิตของฉีเทียนโห่ว,จงซานและกงจูเฉียนโหยวหาได้สนใจ,ทว่าจงซานคิดว่าฉีเทียนโห่วคงมีความสามารถที่จะหนีจากเจี้ยนหงได้,ทว่าก็ต้องจ่ายไปด้วยราคาที่สูงมากอย่างไม่ต้องสงสัย!
สามเดือนหลังจากนั้น,สุ่ยอู๋เหินที่นำทัพยึดเมืองของต้ากวงต่อ,และกระจายเหล่าทหารปกป้องเมืองต่างๆ,กองกำลังของพวกเขาได้กลับมาประจำการที่เมืองกวงหุยอีกครั้งแล้ว!
ตำหนักเจ้าเมือง,เมืองกวงหุย,ห้องโถงกลาง.
จงซานที่นั่งอยู่หลังโต๊ะบัญชาการ,เหล่าขุนพลที่ยืนประจำสองแถว.
"เจ้าฉวนเจ้าทำได้ดีมาก!"จงซานที่เอ่ยปากชม.
"เจ้าฉวนหาได้กระทำอะไรไม่!"เจ้าฉวนที่กล่าวออกมาในทันที.
"ไม่ได้ทำอะไรอย่างไร,เจ้าทำดีแล้ว,ที่ปกป้องเมืองได้อย่างปลอดภัย,ทำให้ข้าสามารถวางใจได้!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"เจ้าฉวนเองก็ต้องการที่จะเดินทางไปกับจอมพล,เพื่อเข้าสู่สนามรบของต้ายวีด้วยเช่นกัน,ทว่าก็ต้องหักห้ามใจอยู่ที่นี่!"เจ้าฉวนที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางเสียดาย.
"ฮ่าฮ่า,โปรดวางใจ,เจ้าจะมีส่วนร่วมในครั้งถัดไป."จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"รับทราบ!
"เจ้าฉวนกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"สุ่ยอู๋เหิน,หลิวอู๋ซ่างเจ้าก็ทำได้ดี,สี่เดือนมานี้,สามารถยึดมาได้หนึ่งเมือง!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ไม่,จอมพล,พวกเรายึดครองได้แค่เมืองเดียว,ยังห่างจากทัพอื่นอีกมาก."สุ่ยอู๋เหินที่ส่ายหน้าไปมาพลางถอนหายใจ.
"โอ้ว?เจ้าหมายถึงสุ่ยจิงอย่างงั้นรึ?"
"ครับ,หลังจากที่ข่าวของเสี่ยวหวังได้ตายไปแพร่กระจายออกไป,เพียงแค่สามเดือนเท่านั้น,ทัพของสุ่ยจิง,ก็สามารถยึดครองเมืองได้กว่า
20 เมือง,เขาที่รวดเร็วกว่าจอมพลเมื่อครั้งที่ท่านใช้เวลาห้าเดือนยึดครองเมือง 12
หลิงไห่อีกด้วย!"สุ่ยอู๋เหินที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ใช่แล้วจอมพล,สามเดือน 20
เมือง,ทุกๆหกวันต่อหนึ่งเมือง,กับการกระทำเช่นนี้,มันเป็นเรื่องจริงอย่างงั้นเหรอ!"หลิวอู๋ซ่างที่ขมวดคิ้วอุทานออกมาเช่นเดียวกัน.
"สุ่ยจิง?
สุยจิงนั้นเป็นคนที่มีความสามารถต่อต้านสวรรค์, 20 เมืองถือว่าไม่มาก!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมาพลางถอนหายใจ.
"หืม?"เหล่าขุนพลที่ชงักอยู่เล็กน้อย.
"ความสามารถของสุ่ยจิงพวกเจ้าเพิ่งเห็นอย่างงั้นเหรอ,หลายปีมานี้ในสนามรบของต้ากวง,สุ่ยจิงที่สามารถโจมตีเมือง
ไม่เป็นที่รับรู้ของคนทั่วไป,แม้ว่าจะไม่เป็นที่จับตา,แต่กับก้าวไปด้านหน้าอย่างมั่นคง,พวกเจ้าเคยได้ยินว่าทัพของเสี่ยวหวังสามารถลอบโจมตีเขาสำเร็จอย่างงั้นรึ?
มีใครเคยได้ยินบ้างว่าทัพของสุ่ยจิงถูกลอบโจมตี?"จงซานเอ่ยถาม.
"หืม?จอมพลกำลังจะบอกว่า,แม้ว่าสุ่ยจิงจะยึดเมืองได้,ทว่าเสี่ยวหวังที่ลอบโจมตีหลายครั้ง,แต่ไม่มีผลเลยอย่างงั้นรึ?"สุ่ยอู๋เหินที่ขมวดคิ้วครุ่นคิด.
"เพราะว่าสุ่ยจิงนั้นได้คำนวณเอาไว้อย่างแม่นยำ,ส่วน
20 เมืองนี้,ข้าสามารถรับรองได้เลยว่าเขาได้วางแผนมาก่อนหน้านี้แล้ว,มีการแทรกซึมเข้าไปนานแล้ว,กล่าวอีกอย่างหนึ่ง,ทั้ง
20 เมืองนั้นพวกเขาเพียงแค่ยึดอย่างเป็นทางการเมื่อสามเดือนนี้เท่านั้น,ทว่าแท้จริงแล้วกลับมีการเตรียมการมาหลายปี,เพียงแค่รอโอกาสยังไม่มาถึง,ครั้นเมื่อเสี่ยวหวังตายไป,โอกาสจึงได้มา,พวกเขาจึงได้ทำการยึดเมืองทั้ง
20 เมืองได้อย่างรวดเร็วยังไงล่ะ."จงซานที่กล่าวรับรอง.
"สุ่ยจิง,ช่างอดทนพรากเพียรจริงๆ!"สุ่ยอู๋เหินกล่าวออกมาพลางถอนหายใจ.
"เจ้าที่เป็นผู้นำทัพ,จะต้องรู้จักสุขุม,อดทนพรากเพียร,จำเรื่องนี้เอาไว้ให้ดี?"จงซานที่กล่าวแนะนำสุ่ยอู๋เหิน.
"ครับ!"สุ่ยอู๋เหินที่ตอบรับในทันที.
"ตอนนี้เสี่ยวหวังตายแล้ว,สุ่ยจิงสามารถยึดครองเมืองได้
20
เมือง,ขวัญกำลังใจของราชวงศ์ราชันย์ต้ากวงคงจะตกลงเป็นอย่างมาก,ส่วนทัพของพวกเรานั้นเต็มไปด้วยความฮึกเหิม,สามารถที่จะบุกเข้าไปอย่างบ้าคลั่ง! เป้าหมาย,คือเมืองหลวงของต้ากวง,เมืองจีกวง!"จงซานกล่าว.
"ครับ!"ขุนพลทุกคนที่ตอบรับพร้อมกัน.
.........
หกเดือนหลังจากนั้น.
สนามรบของต้ากวง,ต้าเสวียนอ๋องได้ส่งกองกำลังที่เคยบุกราชวงศ์ราชันย์ต้ายวีเข้าสู่สนามรบ,รวมทัพของจงซานและของสุ่ยจิงแล้วกับคนอื่นแล้ว,เป็น
20 ทัพ,พวกเขาที่เข้ายึดเมืองต่างๆของต้ากวงได้อย่างไม่ยากเย็นนัก.
ก่อนหน้านี้แม้ว่าการยึดเมืองของราชวงศ์ต้ายวีพวกเขาจะทำได้ไม่ดีนัก,ทว่าทัพ
20 ทัพที่มีอยู่ในเวลานี้นับว่าทรงพลังเป็นอย่างมาก.
ตอนนี้ต้ากวงที่อยู่ในสภาพตั้งรับ,นับว่าอยู่ในภาวะอันตรายทีเดียว.
นับตั้งแต่อุปราชตายไป,เมื่อขาดความสามารถของเสี่ยวหวัง,สุ่ยจิงที่ยึดเมือง
20 เมือง,พร้อมกับเข้าโจมตีป้อมปราการต่างๆเป็นจำนวนมาก,ราชวงศ์ราชันย์ต้ากวงก็อยู่ในสภาพยากลำบากทีเดียว.
........
ราชวงศ์ราชันย์ต้ากวง,เมืองหลวงจีกวง!
ราชันย์ต้ากวง,หานจีกวง!
เขาที่เป็นคนสร้างราชวงศ์ราชันย์ต้ากวงให้ยิ่งใหญ่,แม้ว่าจะล่วงเลยมาถึงช่วงบั้นปลายชีวิต,ทว่าก็ยังเต็มไปด้วยความอหังการจิตใจฮึกเหิมในการต่อสู้,หานจีกวงที่เป็นคนที่สร้างราชวงศ์แตกต่างจากน่าหลานเพียวเสวี๋ยที่อยู่ในรุ่นที่สาม,เขาที่มีปราณราชันย์,มีความน่าเกรงขาม,มีความหยิ่งผยองอาบไปด้วยพลังของฟ้าดิน!
ความอหังการนี่มีไม่กี่คนในกลุ่มของราชวงศ์ราชันย์ที่มีอยู่ในทวีปศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้.
ตำหนักหลวง,ภายในห้องอักษรของหานจีกวง.
หานจีกวงที่นั่งอ่านรายงานที่ถูกส่งมาจากพื้นที่ต่างๆ,ใบหน้าของเขาที่ยังคงประณีต,สง่างาม,อย่างไรก็ตามดวงตาของเขาที่เปลี่ยนเป็นเย็นชา,พร้อมที่แช่แข็งสิ่งมีชีวิตให้กลายเป็นรูปปั้นน้ำแข็งได้.
ราชวงศ์ราชันย์ต้ากวงตอนนี้ไม่สู้ดีนัก,ทว่าหานจีกวงยังไม่ได้กระวนกระวาย,ยังคงสุขุม,ดูเหมือนว่าในโลกนี้จะไม่มีสิ่งใดที่จะทำให้เขาต้องเป็นกังวล.
ที่ด้านหน้าหานจีกวงนั้น,มีชายสามคน,แต่ละคนนั้นมีใบหน้าที่หล่อเหลา,ทว่าคนสุดท้ายนั่น,หากจงซานาอยู่ที่นี่แน่นอนว่าจะต้องจดจำเขาได้,ไท่จื่อหานจิว,ครั้งหนึ่งเขาเคยถูกโจมตีถูกใช้เป็นเบี้ยหมากในการสังหารกงจูเฉียนโหยวที่ต้ายวีโดยอี้เหยี่ยน,และก่อนหน้านี้,เขาที่เป็นพยานที่ได้พบเห็นความทรงพลังของแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่เมืองเฟิงหลิงอีกด้วย.
"ฟู่หวง,สงครามทางตะวันออกเฉียงเหนือ,พวกเราที่พ่ายแพ้ครั้งแล้วครั้งเล่า! จะจัดการอย่างไรดี?"ชายคนหนึ่งกล่าว.
"ใช่,ฟูฟวง,เสี่ยวหวังตายแล้ว,พวกเราจำเป็นต้องแต่งตั้งอุปราชคนใหม่ของราชวงศ์ราชันย์ต้ากวง,
เมือง 180 เมือง,ตอนนี้เสียไปแล้ว 60 เมือง!"ชายคนที่สองกล่าวอย่างร้อนรน.
หานจีกวงที่วางจดหมายที่เพิ่งอ่านไปวางลงเบาๆ,"ไม่ใช่
60 ,ตอนนี้น่าจะเป็น 65 แล้ว."
"65 เมืองอย่างงั้นรึ?"สามไท่จื่อที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ฟู่หวง,เอ๋อร์เฉินหวังว่าจะสามารถไปยังแนวหน้า,เพื่อที่จะเรียกขวัญกำลังใจของทหาร,คงจะดีหากว่ามีเชื่อพระวงศ์อยู่แนวหน้า!"ไท่จื่อหานจิวกล่าว.
เอ๋อร์เฉิน (儿臣)คำแทนตัวว่า ไท่จื่อ (太子) และหวางจื่อ (王子)
"เอ๋อร์เฉินเองก็หวังไว้เช่นนั้นเหมือนกัน!"ไท่จื่ออีกสองคนก็เอ่ยออกมาเช่นกัน.
หานจีกวงที่จ้องมองไท่จื่อทั้งสาม,เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,"โปรดวางใจ,ราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวไม่สามารถยึดเมืองได้ในทันที!"
"หืม,ฟู่หวงมีวิธีตอบโต้เรียบร้อยแล้วรึ?"ไท่จื่อหานจิวสอบถาม.
"ใกล้จะมาแล้ว!"หานจีกวงที่สูดหายใจลึก.
ทว่าในเวลาเดียวกัน,ที่ด้านนอกเสียงของขันทีที่ดังขั้น,"ฝ่าบาท,เขามาแล้ว!
"ให้เขาเข้ามาด้านใน!"หานจีกวงกล่าว.
หานจีกวงที่ลุกขึ้นเบาๆ,สามไท่จื่อที่จ้องมองไปยังหานจี้กวงที่ลุกขึ้น,ใบหน้าของทุกคนเต็มไปด้วยความอยากรู้,ใครกัน?ที่ทำให้ฟู่หวงต้องจริงจัง.
ที่ด้านหน้าประตูนั้น,ชายในชุดสีดำที่ก้าวเข้ามาช้าๆ,ร่างกายของเขาที่ถูกพันด้วยผ้าสีดำตั้งแต่หน้าผากไปจนทั่วตัว,ไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของเขาได้เลย.
"หานจีกวง!
เจ้าพบเข้ากับปัญหาอย่างงั้นรึ?"ชายที่ก้าวเข้ามาเอ่ยออกมาเบาๆ.
"หนีปู่ซ่า?
เจ้าคือหนีปู่ซ่าอย่างงั้นรึ?"หานจีกวงที่ชำเลืองมองไปยังชายชุดดำ.
"หนีปู่ซ่า,ก่อนหน้านั้น,ไม่ใช่หนีปู่ซ่าในเวลานี้,หนีปู่ซ่าก่อนหน้าได้ตายแล้ว,ข้าคือหนีปู่ซ่าคนใหม่."ชายชุดดำกล่าว.
"คำมั่นที่ของหนีปู่ซาคนก่อน,จะยังสามารถใช้ได้อย่างงั้นรึ?"หานจีกวงที่ชำเลืองมองไปยังหนีปู่ซ่า.
"หนีปู่ซ่าคนก่อนหรือคนนี้,กับคำมั่นที่ให้ไว้,แน่นอนว่าจะต้องทำ,ในอดีต,อาจารย์ของข้าได้ผนึกแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบเอาไว้,ข้าเองยังใช้ทุกความพยายามเพื่อช่วยพวกเจ้าเหมือนดั่งเดิม."หนีปู่ซ่าที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ดี,หนีปู่ซ่าตามที่เคยตกลงกันไว้, 64
เมืองของราชวงศ์ราชันย์ต้ากวง,ตามที่อาจารย์ของเจ้ารับปากเอาไว้,,เกี่ยวกับ 64
เองที่เป็นสัญลักษณ์ฐานเมือง,คุ้มภัย,ทว่าในเวลานี้ได้ถูกราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวยึดครองไปแล้ว
10 เมือง."หานจีกวงที่ชำเลืองมองไปยังหนีปู่ซ่า.
"สิบเมือง?
ใครจะเป็นเจ้าของก็เหมือนเดิม,ข้าบำเพ็ญวงจุ้ย,ไม่ได้บำเพ็ญชื่อเสียง,ตราบเท่าที่มันคงอยู่ก็ยังสามารถใช้ได้!"หนีปู่ซ่าที่สูดหายใจลึก.
"ในเมื่อเป็นเช่นนั้น,ก็ดี,ท่านจะเริ่มเมื่อไหร่?"หานจีกวงกล่าว.
"หลังจากนี้สิบวัน,ยามจื่อ,ข้าจะเปิดค่ายกงฮวงจุ้ยให้."หนี่ปู่ซ่ากล่าว.
ยามจื่อ (ยามสาม) 23.00-1.00
"จะอธิบายเรื่องนี้สักเล็กน้อยได้หรือไม่?"หานจีกวงที่กล่าวสอบถาม.
"ค่ายกลฮวงจุ้ยนี้ถูกเรียกว่า ตำหนักสังสารวัฏคฤหาสนอเวจี,ข้าจะอัญเชิญแดนนรกมา,ถึงแม้จะเป็นเจ้าก็ยังนับว่ายาก."หนีปู่ซ่าที่กล่าวรับรอง.
"อัญเชิญแดนนรก?"หานจีกวงที่หรีตาจ้องมองไปยังหนีปู่ซ่า.
เกี่ยวกับค่ายกลฮวงจุ้ยนั้น,ทำให้หานจีกวงพอใจ,พยักหน้ารับ.
"จะเป็นการโจมตีกองทัพของต้าโหลวด้วยสภาพภูมิอากาศอย่างงั้นรึ?"หานจีกวงที่สอบถามออกมา,เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเขาสามารถป้องกันได้,ทว่าก็แอบหวังที่จะตอบโต้ต้าโหลวด้วยเช่นกัน.
หนีปู่ซ่าที่จ้องมองไปยังหานจีกวงและกล่าวออกมาเบาๆว่า"เขตแดนโลกอเวจีนั้น,เป็นพื้นที่แห่งความตาย,ไม่ว่าจะเป็นใครในราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,หลังจากที่พวกเขาออกมาจากเมือง,ก็ไม่สามารถที่จะมีชีวิตกลับไปได้อย่างแน่นอน!"
ได้ยินคำพูดของหนีปู่ซ่าหานจีกวงที่ขมวดคิ้วเล็กน้อย.
"ทว่า,จำเป็นต้องมีสิ่งพิเศษ."หนีปู่ซ่ากล่าว.
"หืม? สิ่งพิเศษ? มีสิ่งพิเศษอะไร?"หานจีกวงที่แสดงท่าทางสงสัย.
"เขาคือสิ่งพิเศษ!"หนีปู่ซ่าที่ชี้นิ้วไปยังไท่จื่อหานจิวในทันที.
ทุกคนต่างก็จ้องมองไปยังไท่จื่อหานจิวพร้อมๆกัน,ด้วยแววตาสงสัย.
"มีจุดมุ่งหมายอะไรอย่างงั้นรึ?"หานจีกวงที่กล่าวออกมา.
"บุตรชายของเจ้าอย่างงั้นรึ?"หนีปู่ซ่าที่ไม่ได้ตอบคำตามอะไร.
"ใช่,บุตรคนที่สาม,หานจิว!"หานจีกวงกล่าว.
"อืม,จักรพรรดิอเวจี,ข้าสามารถสัมผัสได้,บุตรชายของเจ้านั้นไม่ธรรมดา,หัวใจของจักรพรรดิอเวจีนั้นได้ฝังอยู่ในร่างของเขา,ไม่จำเป็นต้องค้นหาสถานที่ให้มาก,ตราบเท่ามีเขา,ค่ายกลฮวงจุ้ยของข้า,ก็เหมือนปลาได้น้ำ,มังกรจะโผทะยานในนรก!"หนีปู่ซ่ากล่าว.
ส่วนไท่จื่อหานจิวที่แสดงท่าทางประหลาดใจ,และกล่าวออกมาด้วยความเคารพ"อาวุโสสายตาช่างแหลมคมนัก!"
หานจีกวงที่จ้องมองไปยังบุตรชายของเขา,จากนั้นก็เผยยิ้มแปลกๆออกมา,"หานจิว!"
"เออร์เฉินอยู่นี่แล้ว!"ไท่จื่อหานจิวที่กล่าวออกมาในทันที.
"ข้าขอแต่งตั้งอย่างเป็นทางการ,ตอนนี้เจ้าคืออุปราชของต้ากวง,ดูแลทั้งสามเหล่าทัพ,เข้าต่อต้านการโจมตีของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว!"หานจีกวงกล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"เออร์เฉินรับประสงค์!"ไท่จื่อหานจิวที่ก้าวออกมาในทันที.
"เจ้ารับเอกสารนี้ไป,พร้อมกับส่งมันทุกเมืองของเรา,ไม่เข้าใจตรงใหน,ให้ขอคำแนะนำจากอาวุโสหนีปู่ซ่าเกี่ยวกับการประจันหน้ากับศัตรู."หานจีจิวกล่าว.
"รับทราบ!"ที่จื่อหานจิวที่รับคำสั่งในทันที.
ไท่จื่อหานจิวแน่นอนตระหนักได้ถึงคำพูดของหานจีกวง,เกี่ยวกับการขอคำแนะนำในการต้านศัตรู,เขาที่ให้ความสำคัญกับผู้ฝึกตนฮวงจุยเป็นอย่างมาก,ถึงแม้ว่าเขาจะพอรับรู้,ทว่าก็ไม่เข้าใจเหตุผลทั้งหมด.
หนีปู่ซ่านั้นไม่ได้ใส่ใจเกี่ยวกับคำพูดของบุตรและบิดาของเขา,ก่อนที่เขาจะเอ่ยต่อไท่จื่อหานจิว,"เอาล่ะไปได้แล้ว,เจ้าลองบอกข้าเกี่ยวกับหัวใจจักรพรรดิอเวจี,เจ้ารู้เกี่ยวกับมันดีแค่ใหน."
"ครับ!"ไท่จื่อหานจิวที่ตอบรับ.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น