Immortality Chapter 342 Consciousness world

Immortality Chapter 342  Consciousness world

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 342 โลกจิตสำนึก.

Chapter 342  Consciousness world

精神世界

โลกจิตสำนึก.

จงซานที่ปล่อยหมอกหงหลวนออกมาส่งมันเข้าไปในสุราเพื่อทำลายพิษ,พร้อมกับเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,จ้องมองไปยังฉีเทียนโห่ว.

กล่าวอีกอย่างหนึ่ง,ฉีเทียนโห่วที่เต็มไปด้วยไปด้วยความอหังการ,เป็นไปไม่ได้ที่แผนเขาจะไม่สำเร็จ,ทว่า,ดูเหมือนว่ากงจูเฉียนโหยวกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่,ถึงรู้ไปแล้วอย่างไร? คนที่ลึกล้ำไม่ได้มีแค่เจ้า.

ฉีเทียนโห่วที่ดื่มสุราลงก่อน,นางที่ไม่คิดว่าฉีเทียนโห่วจะใส่ยาลงไป,ดังนั้นจึงดื่มตาม,อาต้า,อาเอ้อ,ไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธ,หยวนเฟิง,หยวนซวิน,ที่ดื่มสุราดังกล่าวโดยที่ไม่ได้หวั่นเกรงใดๆ.

"ตงฟางโห่วไม่ดื่มอย่างงั้นรึ?"ฉีเทียนโห่วที่จ้องมองไปยังจงซาน.

จงซานที่เผยยิ้มออกมาอย่างนุ่มนวล,ก่อนที่จะดื่มสุราลงไป!

ทุกคนดื่มไปหมดแล้ว,ฉีเทียนโห่วที่เผยยิ้มด้วยความพึงพอใจ.

"เอาล่ะ,กู่หลิน,เจ้ามีคำพูดใด,เจ้าจงกล่าวมา!"จงจูเฉียนโหยวกล่าว.

"ดี,ในเมื่อเจ้าเป็นคนเอ่ยปากเอง,ข้าจะพูด! ข้าต้องการเจ้า...มาเป็นผู้หญิงของข้า!"ก่อนหน้านี้เขาที่ดูสุภาพ,ทว่าตอนนี้เต็มไปด้วยความโอหัง.

"ฟรึบ!"

กงจูเฉียนโหยวที่ลุกขึ้นยืนในทันที,"กู่หลิน,ข้าได้บอกเจ้าเรียบร้อยและชัดเจนแล้ว,เจ้ากับข้าเป็นไปไม่ได้,ขอบคุณที่เจ้าดูแลข้าเมื่อยังเด็ก,ระหว่างพวกเรานั้นเป็นแค่พี่น้องกันเท่านั้น,เจ้าอย่าได้พูดเรื่องนี้ขึ้นมาอีก!"

เห็นกงจูเฉียนโหยวที่ลุกขึ้น,กู่หลินที่ชำเลืองมองออกไป,"เฉียนโหยว,เจ้าเป็นภรรยาข้า,เป็นผู้หญิงของข้ามันไม่ดีอย่างงั้นรึ? ความรู้สึกพี่น้องรึ? ฮ่าฮ่า,น่าขันนัก,ต้องการเป็นแค่พี่น้องกับข้าอย่างงั้นรึ? เป็นเพราะเขารึอย่างไร?"

"เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับจงซาน,ข้าเป็นคนตัดสินใจเอง,ไม่ได้เกี่ยวกับเขา!"กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวออกมาในทันที.

"เช่นนั้นข้าจะสังหารเขา,เป็นอย่างไร?"กู่หลินที่นำไม้เท้ามังกรทองออกมาในทันที.

"เจ้ากล้าเหรอ!"ดวงตาของกงจูเฉียนโหยวที่ชำเลืองมองออกไปในทันที,นางที่ก้าวมาอยู่ด้านหน้าร่างของจงซาน.

ภายในห้องโถงที่เปลี่ยนเป็นตรึงเครียดขึ้นมาในทันที,หยวนเฟิง,หยวนซวินที่ลุกขึ้นยืนทันที,อาต้าและอาเอ้อก็เช่นกัน.

อย่างไรก็ตามกงจูเฉียนโหยวที่มาขวางด้านหน้าจงซาน,ทันใดนั้นร่างของนางที่สั่นสะท้าน,ใบหน้าที่เปลี่ยนเป็นแดงซ่าน.

อาต้าและอาเอ้อเองก็เช่นกัน,เป็นผลของหมอกหงหลวนที่ออกผลในทันทีเช่นกัน.

เพื่อทำลายพิษยาแรก,จงซานจึงได้ส่งหมอกหงหลวนเข้าไปในแก้วสุราก่อนหน้านั่นเอง.

คนทั้งสามที่พยายามที่จะถอนพิษอย่างรวดเร็ว,ทว่าหยวนเฟิงและหยวนซวินที่พุ่งเข้าหาอาต้าและอาเอ้อแล้ว,ฝ่ามือของพวกเขาที่ซัดออกไปก่อน.

"ตูมมมมม"

ฝ่ามือทั้งสี่ที่ประสานกัน,แม้ว่าจะมีพลังไม่มาก,ทว่าก็สามารถป้องกันไม่ให้อาต้าและอาเอ้อถอนพิษได้.

อาต้าและอาเอ้อที่ถอยออกมาอย่างรวดเร็ว,หยวนเฟิงไล่ตามพวกเขาไป,เพื่อป้องกันไม่ให้ทั้งคู่ถอนพิษได้.

ส่วนหยวนซวินที่เคลื่อนที่มาด้านหน้าจงซานพร้อมกับยกไม้เท้าชี้ไปยังกงจูเฉียนโหยวอย่างรวดเร็ว,เพื่อผนึกความแข็งแกร่งของกงจูเฉียนโหยวเพื่อไม่ให้ถอนพิษ.

"เจ้าวางยาพวกเราในสุราอย่างงั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวที่ไม่อยากเชื่อจ้องมองไปยังกู่หลิน.

ไม่ต่างจากที่นางคิด,คาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะกล้าวางยาพวกนางจริงๆ?ผิดหวัง,สายตาของกงจูเฉียนโหยวที่ผิดหวังเป็นอย่างมาก.

"วางยาอย่างงั้นรึ?ฮ่าอ่าอ่า,เป็นเจ้าที่บังคับข้าเอง,หากว่าเจ้ายอมมาอยู่ข้างกายข้า,แล้วข้าจะทำอย่างงั้นรึ? เฉียนโหยว,เจ้าเป็นของข้า,ไม่มีใครสามารถขโมยเจ้าไปได้,เจ้าได้ยึดครองหัวใจของข้าแล้ว,ข้ารู้เป็นไปไม่ได้ที่จะยึดครองหัวใจเจ้า,แต่ข้าสามารถได้ร่างกายของเจ้าได้!"กู่หลินที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.

"เจ้า,เจ้าช่างชั่วช้านัก!"กงจูเฉียนโหยวที่ถอยหลังออกมาอยู่ข้างๆจงซาน.

ตอนนี้นางที่เป็นเหมือนลูกไก่ในกำมือ,ดังนั้นกู่หลินและหยวนซวินไม่ได้สนใจท่าทางของกงจูเฉียนโหยว.

"ชั่วช้าอย่างงั้นรึ?ข้าไม่ต้องการเป็นเช่นนั้น,ข้าต้องการเป็นเช่นจงซาน,ข้าเป็นเช่นเขาไม่ได้รึ? วันนี้ข้าจะให้เจ้าเลือกสองข้อ,คือเป็นผู้หญิงของข้า,ข้าจะปล่อยจงซานไป,หรือว่าสังหารจงซาน,ส่วนเจ้าก็ยังคงเป็นผู้หญิงของข้าเช่นเดิม!"ดวงตาของกู่หลินที่กลายเป็นสีแดง.

"หอบ หอบ หอบ หอบ"

หมอกหงหลวนที่ดูเหมือนว่าจะออกฤทธิ์แล้ว,ใบหน้าของเฉียนโหยวทีแดงขึ้นและก็แดงขึ้นเรื่อยๆ.

สังหารจงซานอย่างงั้นรึ? คราแรกนั้นนางไม่เชื่อ,ทว่าตอนนี้นางได้เปลี่ยนเป็นความเกลียดชัง,เกลียดกู่หลินเป็นอย่างมาก,เกลียดที่นางยังคงทำดีกับเขา.

นางที่หันหน้าไปมองจงซาน,แววตาที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด! ยากที่จะเลือก,นางไม่สามารถเลือกได้.

ไม้เท้าของหยวนซวินที่ชี้ไปยังจงซาน,ตราบเท่าที่กู่หลินออกคำสั่ง,จงซานจะถูกบดขยี้ไปในทันที.

ตายรึ? นางกำลังจะเห็นจงซานตาย? ตอนนี้นางที่รู้สึกเจ็บปวดมากขึ้นและก็มากขึ้น,กงจูเฉียนโหยวที่ไม่สามารถต้านอะไรได้เลย.

ทว่าในเวลาเดียวกัน,กงจูเฉียนโหยวที่จ้องมองจงซาน,เขาที่ยังคงเผยยิ้มให้กับนาง,พร้อมกับยื่นมือออกไปกุมมือของกงจูเฉียนโหยวเอาไว้.

"สามหาว!"

ฉีเทียนโห่วที่โกรธเกรี้ยวสั่งหยวนซวิน,ไม้เท้าของเขาที่พุ่งตรงไปยังร่างของจงซานระเบิดเสียงดังสนั่น.

ดวงตาของจงซานที่เย็นชา,ส่ายหน้าไปมา.

"ตูมมมมมม!"

ประกายแสงสีทองที่ล้อมรอบร่างของจงซาน,มนุษย์วานรที่ปลิวลอยออกไปทันที,จงซานที่นำจีวรออกมานั้นเอง,เป็นจีวรที่ป้องกันการโจมตีดังกล่าวเอาไว้.

ของวิเศษระดับเก้า,จีวรไหมม่วง.

ทว่าในเวลาเดียวกันกงจูเฉียนโหยว,ดวงตาของนางที่ค่อยๆส่องประกายสดใส,หมอกหงหลวนเวลานี้,ถูกจงซานดึงกลับมาหมดเรียบร้อยแล้ว.

ในเวลานี้,กู่หลินพบว่าผิดปรกติ,เพราะว่าตั้งแต่ต้นจนจบ,จงซานนั้นไม่ได้ถูกพิษเลยอย่างงั้นรึ?

"กู่หลิน,นับจากวันนี้,ความรู้สึกดีๆที่เคยมีจบสิ้นเพียงแค่นี้!"กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวออกมาด้วยความโกรธ.

จากนั้น,นางก็พาจงซานออกจากห้องโถง!

"สารเลว,ค่ายกลร้อยวานร!"ฉีเทียนโห่วที่คำรามออกมาด้วยความโกรธ.

ขณะที่ออกมาจากห้องโถง,อาต้าอาเอ้อแทบจะทนไม่ไหวแล้ว,ดวงตาที่แดงซาน,หายใจหอบๆ,การรับมือกับหยวนเฟิง,นับว่าหนักมือเป็นอย่างมาก.

"อาต้า,อาเอ้อ,มานี่!"จงซานที่เอ่ยออกมา.

อาต้าและอาเอ้อที่พุ่งเข้ามาด้านหน้า,ปกป้องจงซานและกงจูเฉียนโหยว.

จงซานที่วางมือไปที่หลังของคนทั้งสอง,พริบตาเดียวเท่านั้น,ดวงตาของทั้งคู่ที่เปลี่ยนเป็นกระจ่างใส.

ทั้งคู่ที่ฟื้นตัวกลับมา,เหงื่อที่ยังคงไหลเต็มหน้าผาก.

หนีเหรอ!

อย่างไรก็ตาม,ไม่มีเวลาแล้ว,เพราะว่าหลังจากที่กู่หลินตะโกนออกมา,ที่ด้านนอกห้องโถง,เหล่าวานรนับร้อยก็เข้ามาล้อมกรอบพวกเขาแล้ว,เหล่าวานรยักษ์,ที่มีความสูง 40 เมตร,ที่ยืนอยู่ในตำแหน่งที่แตกต่างกัน,ก่อนที่จะยกไม้เท้าขนาดใหญ่ขึ้น,หยวนเฟิงที่ถอยห่างออกมา,พร้อมกับเข้าร่วมกลุ่มของวานรเหล่านั้น.

กงจูเฉียนโหยว,จงซาน,อาต้าและอาเอ้อที่ยืนอยู่ด้านใน!

"ฉีเทียนโห่ว! เจ้ากล้าไปแล้ว,กล้าล่วงเกินข้าอย่างงั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวที่ชำเลืองมองออกไป.

เสียงตะโกนของกงจูเฉียนโหยวที่ตะโกนชื่อ"ฉีเทียนโห่ว",นี่เป็นการตัดสัมพันธ์ที่เคยมีมากับฉีเทียนโห่วโดยสมบูรณ์! เป็นการร้องบอกกล่าวเกี่ยวกับสถานะของกงจูของนางให้เขารู้!

กู่หลินที่ก้าวออกมาด้านนอกห้องโถง,ส่ายหน้าไปมา,"เฉียนโหยว,เจ้าไม่มีทางหนีไปได้,ข้าไม่ให้เจ้าหนีไป! วันนี้,จงซานมันจะต้องตาย!"

"ต้องการให้ข้าตายอย่างงั้นรึ?"จงซานที่จ้องมองไปยังกู่หลินด้วยความเย็นชา.

"ข้ารู้ว่าเจ้ามีจีวรสมบัติวิเศษระดับเก้า,ทว่าจีวรนั่นไม่ได้ไร้เทียมทาน!"ฉีเทียนโห่วที่แค่นเสียงเย็นชา,ก่อนที่จะยกไม้เท้าลายมังกรทองม่วงขึ้นพร้อมกับกระทืบลงไปบนพื้น.

"ตูมมมมมมม"ทั่วทั้งภูเขาที่สั่นสะเทือน.

จงซานที่ขมวดคิ้วจ้องมองไปยังไม้เท้าลายมังกรทองม่วง,บางที่นี่อาจจะเป็นของวิเศษระดับเก้า.

"วันนี้ข้าจะดูซิว่าจีวรของจินฉานร้ายกาจ,หรือว่าไม้เท้าของข้าร้ายกาจกว่า!"ฉีเทียนโห่วที่ยกไม้เท้ากวัดแกว่งไปมา.

ทว่าขณะที่ฉีเทียนโห่วกำลังจะลงมือนั้น,ทันใดนั้น,ฉีเทียนโห่วก็ต้องชะงักงัน.

ฉีเทียนโห่ว,ที่ชำเลืองมองออกไป,ที่ด้านในวานรร้อยตน,มีเฉียนโหยว,จงซาน,อาต้าและอาเอ้อ,ตอนนี้กลับปรากฏคนผู้หนึ่ง,หญิงสาวในชุดสีแดงชาติ!

หญิงสาวในชุดสีแดงชาติที่ปรากฏขึ้นในทันที,ทุกคนไม่สามารถรับรู้การมาของนางได้,จวบจนเห็นร่างของนางที่นี่แล้ว.

"เจ้าเป็นใคร?"ฉีเทียนโห่วที่ขมวดคิ้วไปมา.

"ภรรยาของเสี่ยวหวัง,เจี้ยนหง!"หญิงสาวชุดสีแดงที่เอ่ยออกมาทันที.

"ตำหนักเทพกระบี่?เจี้ยนหง?"ฉีเทียนโห่วที่เบิกตากว้าง.

"ค่ายกลร้อยวานรเปิดใช้งาน!"ฉีเทียนโห่วที่คำรามออกไปอีกครั้ง.

"วูซซซซซ"

เสียงหวีดหวิวที่ดังขึ้น,จงซานที่รู้สึกพื้นที่รอบๆเกิดการเปลี่ยนแปลง,ทุกอย่างที่หายไปหมด,กลายเป็นสีขาว,พวกเขาทั้งสี่คนและเจี้ยนหงที่ถูกขังเอาไว้ด้านในไม่ให้ออกไป.

"ค่ายกลร้อยวาร,ด้วยความแข็งแกร่งของกอลิล่าระดับหลอมร่างร้อยตน,เป็นการปล่อยสัมผัสเทวะออกมาสร้างโลกจิตสำนึกกลายเป็นโครงสร้างที่แข็งแกร่งทรงพลังเป็นอย่างมาก,เหมือนกับก่อนหน้านี้ที่ต้าเสวียนอ๋องและน่าหลานเพียวเสวี๋ยได้แสดงฝีมือต่อสู้กันด้วยเขตแดนโลกจิตสำนึก!"กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวอธิบายจงซานในทันที.

"ค่ายกลร้อยวานร? นี่คือค่ายกลที่ใช้สังหารสามีของข้ารึ?"เจี้ยงหงที่เงยหน้าขึ้นมอง,พลางสูดหายใจลึก.

"ฟิ้ว!!!"

ทันใดนั้นก็ปรากฏร่างร่างหนึ่งขึ้นมาทันที,หยวนซินที่กุมไม้เท้ามังกรทองม่วงของฉีเทียนโห่ว,พุ่งตรงไปยังร่างของเจี้ยนหงด้วยความเร็วสูง

เจี้ยนหงที่สะบัดมือ,กระบี่ทมิฬของนางที่เคลื่อนที่เข้าปะทะไม้เท้าลายมังกรทองม่วง.

"ตูมมมมมมมมมม!"

พื้นที่สีขาว,ตอนนี้ปรากฏเป็นริ้วแสงจากพลังของไม้เท้าปรากฏขึ้นมากมาย,พลังกดดันวิญญาณมหาศาลที่ปะทุขึ้นมา,พุ่งตรงมายังร่างของเจี้ยนหง,ทว่าเจี้ยนหงนั้นเพียงแค่สะบัดกระบี่ออกไปเบาๆ,จิตกระบี่ที่โคจรรอบร่างกายรับไม้เท้าที่โจมตีเข้ามา,คมกระบี่ทะลวงไปยังไม้เท้าลายมังกรทองม่วง.

"คลืนนนน!"

กระบี่ที่ปะทะไม้เท้า,เกิดเสียงดังก้อง,ร่างของหยวนซวินที่ลอยออกไปร้อยเมตร,ส่วนเจี้ยนหงที่ลอยออกมาเพียงแค่ก้าวเดียว.

เจี้ยนหงที่ขวางการโจมตีเอาไว้,ส่วนของทั้งสี่คน?ริ้วแสงของไม้เท้าที่หลีกเลี่ยงอาต้า,อาเอ้อและกงจูเฉียนโหยวเป็นพิเศษ,ทว่าพุ่งตรงใส่ร่างของจงซาน.

ริ้วแสงของไม้เท้าที่ถูกส่งออกไปทุกทิศทุกทาง,ราวกับว่ามันมีร่างที่ไร้รูปในเขตแดนนี้,พุ่งผ่านร่างกายของจงซานหายไป.

"...."

เกิดเสียงแปลกๆ,ริ้วแสงของไม้เท้าที่หายไปในทันที,ไม่มีเหลือ,ไม่เกิดสิ่งใดขึ้น! อาต้า,อาเอ้อและกงจูเฉียนโหยวจ้องมองไปยังจงซาน,ใครเป็นคนช่วยจงซานก่อนหน้านี้,ประกายริ้วแสงของไม้เท้าเป็นเพียงภาพลวงตาอย่างงั้นรึ!

ไม่มีอะไรอย่างงั้นรึ?

ไม่มี,ถูกกินไป,ถูกรากเทวะแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบกลืนหายไป,ในเวลานี้จงซานที่รู้สึกแปลกประหลาดสัมผัสได้ถึงโลกจิตสำนึกแห่งนี้,แปดหางสวรรค์สามารถที่ดูเหมือนมีตัวตนโดยสมบูรณ์! สามารถออกมาจากร่างของเขาได้อย่างงั้นรึ?

หรือว่าเพราะนี่คือโลกจิตสำนึกอย่างงั้นรึ?

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย

Author(s)

Guan Qi
Watching Chess

สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.