Miracle Throne Chapter 558 flatter slaughter fortuitous encounter

Miracle Throne Chapter 558 flatter slaughter fortuitous encounter  

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 558 ความเฮงของอาถู.

Chapter 558 flatter slaughter fortuitous encounter 

ความเฮงของอาถู.

ราชาตงหยีนั้น,มีร่างกายที่สูงสองเมตร,มีกล้ามเนื้อแน่นใหญ่โต,ดูแค่ภายนอกแล้วคล้ายกับมนุษย์,มีแขนสี่ข้าง,ไม่มีหางเหมือนปิศาจทั่วไป,ทว่ากลับมีเขายาว,ไม่มีทั้งปาก,จมูกและหู,เสียงที่เปล่งออกมานั้นเกิดจากการสั่นของโครงสร้างที่ลำคอ,นอกจากนี้ตั้งแต่หัวจรดเท้าไม่มีขนสักเส้น,เป็นผิวหนังสีดำเมี่ยม,ดูเหมือนกับโลหะมันวาวปกคลุมไปทั่วร่าง.

ดูไม่ต่างจากมนุษย์ในชุดเกราะสีดำทมิฬ.

ดูเหมือนว่าจะโชคร้ายไปหน่อยที่หลายวันมานี้ไร้ซึ่งอำนาจบารมี,กลายเป็นเชลย,ไม่ต่างกับคอที่พาดอยู่บนเขียง.

พลังกดดันวิญญาณที่หายไปหมดแล้ว,ร่างกายที่ถูกพันธนาการเอาไว้อย่างแน่นหนา,คุกเข่าลงกับพื้น,ที่ด้านข้างซ้ายขวามีเม่ยจีและหยิงขนาบข้าง,ท่าทางงุ่มงาม,ดูโง่เงาและอัปลักษณ์,ไม่คาดคิดเลยว่าคนเช่นนี้จะสามารถก้าวไปถึงอาณาจักรสวรรค์ได้.

แปลกประหลาดนัก.

ปิศาจตนนี้เพิ่งได้รับบาดแผลจากฝีมือของปีกทมิฬ,คาดไม่ถึงเลยว่าเพียงแค่เวลาสั้นๆร่างกายกับฟื้นฟูกลับมา,การเปลี่ยนแปลงเช่นนี้ ไม่น่าจะมีในเหล่าปิศาจทั่วๆไป!

ฉู่เทียนขี้คร้านเกินไปที่จะคาดเดาจึงได้สอบถามออกไป,"ตัวเจ้าคือเผ่าพันธ์อะไร?แล้วมีนามว่าอะไร?"

"ข้าเป็นเผ่าปิศาจดำ."ราชาตงหยีที่เร่งรีบกล่าวออกมา,"ข้ามีชื่อเต็มว่า,อาตูเหล่ยเมิ่ง ไคตันไป่เกออาเมิ่งเตอ...."

โดยปรกติแล้วชื่อของเผ่าพันธุ์ปิศาจและเผ่าพันธุ์แห่งความมืดนั้นจะมีชื่อยาวและจำยาก,เม่ยจีและหยิงเองก็เช่นกัน,หากให้พูดชื่อเต็มของพวกเขาก็มีหลายสิบอักษร,ชื่อของเผ่าปิศาจและเผ่าปิศาจ,จึงมักจะนำมาเรียกแค่อักษะด้านหน้า 2-3 อักขระเท่านั้น,เช่นนั้นคนผู้นี้ก็จะถูกเรียกว่า อาถู.

"เผ่าปิศาจดำอย่างงั้นรึ? บัดซบ,เจ้าคิดว่าบิดาคนนี้ไม่รู้จักรูปร่างของพวกมันรึไง?!"ฉู่เทียนที่รู้จักเผ่าพันธุ์ปิศาจดำดี,ซึ่งนับได้ว่าเป็นเผ่าปิศาจระดับต่ำ,ซึ่งมีสถานะเทียบเท่ากับปิศาจเขียว,เป็นเพียงแค่ปิศาจดำสามารถที่จะบำเพ็ญได้ถึงอาณาจักรสวรรค์ได้อย่างงั้นรึ?หนำซ้ำร่างกายของอาถูนั้นยังไม่มีลักษณะของปิศาจดำเลยแต่น้อย,ร่างกายที่มีเกล็ดโลหะคลุมทั่วร่างเช่นนี้,ซ้ำยังเป็นเกล็ดที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าโลหะซะอีก,การที่กล่าวออกมาเช่นนี้เป็นคำพูดที่ไร้สาระอย่างยิ่ง, "ในเมื่อเจ้ากล้าเล่นลิ้นกลับข้า,อย่าหาว่าบิดาผู้นี้เป็นคนน่ารังเกียจก็แล้วกัน,ตัดแขนทั้งสี่มันมา,ข้าจะดูเองว่ามันคือเผ่าพันธุ์อะไร!"

เม่ยจีที่กำลังทำตามคำสั่ง.

"เดี๋ยวๆ,ช้าก่อน,ให้ข้าได้พูดก่อน!"อาถูที่ตัวสั่นงันงงใบหน้าขาวซีด,พร้อมกับกล่าวโต้แย้งไปในทันที,"ข้าคือเผ่าปิศาจดำจริงๆ,ทว่าเพราะมันมีอุบัติเหตุเกิดขึ้นร่างกายของข้าถึงได้เปลี่ยนไป."

ฉู่เทียนที่ยกมือขึ้นหยุดเม่ยจีและถามออกไปว่า,"อุบัติเหตุอะไร?"

อาถูกที่ไม่กล้าปกปิดแม้แต่น้อย.

เป็นเหตุการณ์ที่แปลกประหลาดที่เขาต้องเผชิญ.

ยี่สิบปีที่แล้ว,อาถูกที่เป็นปิศาจระดับต่ำมีความสามารถทั่วไปเท่านั้น,ในเวลานั้นเขาได้ออกไปหาวัตถุดิบและสมุนไพรที่ภูเขาแห่งหนึ่ง,ท้ายที่สุดเกิดอุบัติเหตุหล่นลงไปในพระราชวังใต้ดินแห่งหนึ่ง.

เขาที่ติดอยู่ข้างล่างหลายวัน!

อาถูที่หิวและกระหาย,พบว่าที่ตำหนักใต้ดินนั้นมีเห็นสีโลหิตอยุ่,เขาไม่แน่ใจว่ามันคือเห็นหลินจือหรือไม่,ทว่าเขาไม่สามารถทนได้อีกต่อไปแล้ว,ทันใดนั้นก็นำเห็ดหลินจือนั้นกลืนเข้าไปในท้องเพื่อปะทังความหิว.

ฉู่เทียนขมวดคิ้วและกล่าวออกไป,"หลังจากนั้นล่ะ?"

"ข้าไม่รู้อะไรต่อจากนั้น!"อาถูที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง,"หลังจากข้ากลืนสิ่งดังกล่าวเข้าไปแล้ว,ก็ทำให้ข้าเข้าสู่สภาวะจำศีล,ตื่นออกมาอีกทีก็ผ่านไปยี่สิบปีแล้ว,ร่างกายของข้าที่มีขนาดใหญ่ขึ้น,ซ้ำยังมีพลังมากกว่าเดิมถึงหนึ่งร้อยเท่า,ท้ายที่สุดหลังจากนั้นหกเดือนที่ร่างกายของข้าแข็งแกร่ง,ข้าก็ได้วิชาลับในตำหนักใต้ดินที่ถูกบันทึกไว้,ทำให้สามารถผ่านม่านพลังป้องกันและหนีออกมาได้."

กินสมุนไพรที่แปลกประหลาด?หลังจากนั้นก็พักผ่อน 20 ปีอย่างงั้นรึ? หลังจากตื่นขึ้นมา,ร่างกายเปลี่ยนแปลงไป,มีพลังมากกว่าเดิมร้อยเท่า? นี่มันเรื่องไร้สาระชัด!

"ข้าขอสาบานด้วยนามของปิศาจเลย,หากว่าข้าโกหกแม้แต่คำเดียวขอให้จิตวิญญาณของข้าถูกบดทำลายและถูกจับกุมไปตลอดชีวิต!"อาถูนั้นที่ต้องการรักษาชีวิตของตัวเองเอาไว้จึงไม่คิดที่จะใช้เล่ห์กลใดๆแม้แต่น้อย,"หลังจากที่ข้าออกมาจากตำหนักใต้ดิน,ข้าก็พบว่าพลังฝึกตนของข้านั้นอยู่ในอาณาจักรสวรรค์ระดับ 1 ,ในเวลานั้นข้าได้ไปที่เมืองเหยี่ยนโม่,หลังจากที่ข้าจากไป 20 ปีให้หลัง ข้าที่พบเข้ากับเฉิงจู่เมืองดังกล่าว,ตั้งแต่นั้นมาชีวิตของข้าก็ผกผันเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง,ใครจะคาดคิดล่ะว่าพวกเขาจะเคารพนับถือต้องการให้ข้าเป็นผู้ดูแลดินแดนหนี่เกิน,และยังมอบตำแหน่งราชาตงหยีให้กับข้า,และสัญญากับข้าว่าหากยึดเมืองอานเห่ยได้,พวกเขาจะให้เมืองกับข้า,ดังนั้น..."

ก็พอเข้าใจได้.

หากว่าอาถูไม่ได้โกหกล่ะก็,มีความเป็นไปได้ว่าจะพบเข้ากับโชคลาภครั้งใหญ่,เป็นสมุนไพรที่ทำให้สามารถเปลี่ยนร่างกายได้อย่างล้ำลึก,บางทีอาจจะเป็นสมุนไพรในตำนานที่สร้างความอัศจรรย์ขึ้น,การที่เขากินเข้าไปและโชคดีที่ไม่ตายไป,จนทำให้ได้รับพลังที่ยิ่งใหญ่มาก,เป็นโชคลาภที่ไม่สามารถที่จะอธิบายได้เลย.

ส่วนแรงจูงใจของเฉิงจู่หลายๆคนในดินแดนหนี่เกินแห่งนี้ก็สามารถที่จะอธิบายได้.

ชายผู้นี้มีความแข็งแกร่งอาณาจักรสรรค์,ทว่าก็ยังคงเป็นปิศาจดำเหมือนเช่นเคย,มีปัญญาต่ำ,ไร้ซึ่งความสามารถอื่นๆ,มีแค่พลังในการต่อสู้เท่านั้น.

ทว่าด้วยสถานะของผู้เชี่ยวชาญอาณาจักรสวรรค์ก็นับว่าใช้ประโยชน์ได้.

ทำให้เฉิงจู่ทั้งสี่เมือง,ได้นำเรื่องนี้มาหาประโยชน์,ไม่ใช่ว่าสามารถที่จะยึดทรัพยากรจากเมืองอื่นๆได้ง่ายๆเลยไม่ใช่รึ? เหล่าเผ่าต่างๆหรือกลุ่มอิทธิอื่นๆก็มีแต่ต้องภัคดีอย่างช่วยไม่ได้,นับจากนั้นก็ไม่มีใครกล้าที่จะต่อต้าน,หลากหลายเมืองในดินแดนหนี่เกินต่างก็จำต้องภัคดีต่อพวกเขาอย่างช่วยไม่ได้.

อาถูนั้นเป็นราชาตงหยีหุ่นเชิดเท่านั้น.

ด้วยการมีผู้เชี่ยวชาญอาณาจักรสวรรค์ทำให้ได้ผลประโยชน์ไม่น้อยแต่ก็มีความเสี่ยงด้วยเช่นกัน,ดังนั้นพวกเขาจึงได้เริ่มเข้าจู่โจมเมืองอานเห่ย,สงครามในครั้งนี้มีเหตุผลอยู่หลายข้อเลยทีเดียว.

อย่างแรกคือแสดงแสนยานุภาพ,เมืองอานเห่ยนั้นจะดีจะร้ายก็นับว่ามีอิทธิพอยู่ไม่น้อยในเขตตะวันออกไม่ได้อ่อนด้อยเลยในดินแดนหนี่เกิน,ภายใต้การนำของราชาตงหยีหากสามารถทำลายเมืองอานเห่ยได้,กลุ่มอิทธิพลหลายร้อยกลุ่มย่อมไม่กล้าที่จะตีตัวออกห่าง,ดั้นนั้นการแสดงความสามารถนี้นำมาซึ่งพลังอำนาจความยิ่งใหญ่,เป็นการแสดงพลานุภาพ,เตือนไปยังกลุ่มอื่นๆว่าจะได้รับผลเช่นไรหากต่อต้าน.

อย่างที่สองคือแยกอำนาจ,อาถูที่เป็นผู้เชี่ยวชาญอาณาจักรสวรรค์,อย่างไรก็ตามเขาก็ไม่มีดินแดนปกครองอย่างเป็นทางการ,ถึงเขาจะมีพลังที่แข็งแกร่งแต่ก็ไม่มีเชาว์ปัญญา,ตราบเท่าที่ให้อาถูปกครองเมืองอานเห่ยไป,เฉิงจู่ทั้งสี่ก็ไม่จำเป็นที่ต้องหวั่นเกรงที่จะโดนคุกคาม.

อย่างที่สามเมืองอานเห่ยกำลังระส่ำระส่าย,เนื่องจากเฉิงจู่ได้รับบาดเจ็บหนัก,อยู่ในภาวะอ่อนแอ,ดังนั้นการเข้าโจมตีเมืออานเห่ยนั้นความสูญเสียไม่มากนักในการเอาชัย,เมืองอานเห่ยที่ก่อตั้งมานานหลายปี,ทรัพยากรมากมายไม่ได้ด้อยไปกว่าเมืองทั้งสี่เลย.

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้.

ทำให้สงครามในครั้งนี้เกิดขึ้น.

ฉู่เทียนครุ่นคิดอยู่ชั่วขณะก่อนที่จะกล่าวออกไปว่า,"แล้วตำหนักใต้ดินอยู่ที่ใหน?"

ชีวิตของอาถูที่อยู่ในกำลังมือของพวกเขาแล้ว,มีเหรอที่จะกล้าปิดบังและหลอกลวง,ทันใดนั้นก็เล่ารายละเอียดที่ตั้งดังกล่าวในทันที.

"หวังว่าเจ้าจะไม่หลอกข้า,จับกุมเขาไว้ก่อน!"ฉู่เทียนที่สั่งการเม่ยจีและหยิง,"เจ้าส่งคนไปดูยังสถานที่ ที่เขาบอกแล้วกลับมารายงานข้า."

ฉู่เทียนที่รู้สึกสนใจสถานที่ทำให้อาถูเปลี่ยนไป,บางทีที่นั่นอาจจะมีสมุนไพรในตำนาน,หรือว่าของล้ำค่าอยู่,และเป็นสิ่งของที่ทำให้ฉู่เทียนตื่นเต้นอยู่ไม่น้อยเลย.

สินสงครามของเมือนอายเห่ยได้รับมานั้นไม่น้อย,เป็นการเก็บเกี่ยวที่มากมาจนคาดไม่ถึง,เมืองเหยี่ยนโม่,เมืองหยินหยิง,เมืองยักษาทมิฬและเมืองอสูรวิญญาณทมิฬ,ทั้งสี่เมืองใหญ่รวมทั้งเมืองอานเห่ยเข้าด้วยกันแล้ว,ซึ่งเป็นผลประโยชน์ของภาคตะวันออกมีทรัพยากรรวมกันครึ่งหนึ่งทีเดียว,ซึ่งจะกลายเป็นผลประโยชน์ให้หอการค้าปาฏิหาริย์และกลุ่มพันธมิตร.

เม่ยจีถูกแต่งตั้งให้เป็นเฉิงจู่เมืองอานเห่ย.

เห่ยจิงหลิงหยิงที่ได้ถูกแต่งตั้งเป็นฟูเฉิงจู่เช่นกัน.

ผู้ยิ่งใหญ่ของป่าแห่งความวุ่นวายที่ออกแรงไม่น้อย,ฉู่เทียนย่อมไม่ลืมอย่างแน่นอนเมืองทั้งสี่นั้นจะมีป่านิรันดร์,หุบเขามังกร,เทือเขายักษาและที่ราบสูงอสูรตามลำดับ,สามารถใช้เป็นเส้นทางขนส่งในการหาผลประโยชน์ได้,แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้เข้ามาปกครองโดยตรงก็ตาม,,ทว่าก็สามารถหาผลประโยชน์จากเมืองทั้งสี่ได้ สามารถที่จะนำทรัพยากรอาณาจักรหนี่เกินไปพัฒนาอาณาเขตของของพวกเขาได้.

"ท่านพ่อ,ต้าเกอฉู่เทียน,ข้ามาแล้ว!"เหว่ยเหว่ยอันที่นำคนจำนวนหนึ่งผ่านหอคอยนำส่งมา,ความแข็งแกร่งของเหว่ยเหว่ยอันนั้นพัฒนาไปมากที่เดียว,ตอนนี้นางเป็นผู้เชี่ยวชาญภูติแท้ระดับ 6 แล้ว,"ที่นี่คือดินแดนหนี่เกินอย่างงั้นรึ? ช่างลึกลับจริงๆ!"

หลานซือโหลวเตอตกใจเล็กน้อย,"เจ้ามาที่นี่ได้อย่างไร?"

"องค์เหนือเหนือไม่ต้องตกใจไป,ข้าให้นางมาเอง."ฉู่เทียนที่พยักหน้าให้กับเหว่ยเหว่ยอัน,"เหล่าคนที่นำมานี้ล้วนแล้วแต่มีทักษะมิติกันทั้งนั้น,เป็นคนที่หอการค้าปาฏิหาริย์ฝึกฝนมา,พวกเขาต่างก็เป็นนายช่างที่จะทำการสร้างระบบการทำเหมืองศิลามิติยังพื้นที่แห่งนี้โดยมีเหว่ยเหว่ยอันเป็นคนควบคุม,สิ่งที่สำคัญที่สุดคือพวกเราต้องการสร้างพื้นที่ของมิติที่แตกร้าวนั้นเป็นเหมือนกับเส้นทางเชื่อมต่อโดยตรงกับพื้นที่ด้านนอก."

ไม่ว่าจะเป็นเมืองอ่านเห่ย,เมืองทั้งสี่,และแม้แต่ค่ายเป่าจวิน,ฉู่เทียนไม่ต้องการที่จะเข้าไปบริหารด้วยตัวเอง,เพราะว่าต้องไม่ลืมว่าเขาคือคนนอก,สถานที่แต่ละแห่งนั้นมีวัฒนธรรมที่แตกต่างกันไป,หากว่าเข้าไปแทรกแซงมากจนเกินไปอาจจะเกิดการต่อต้านได้,และนั่นแน่นอนว่าจะไม่เป็นผลดีต่อการพัฒนาดินแดนหนี่เกินแห่งนี้,ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่ฉู่เทียนต้องการเห็น.

หอการค้าปาฏิหาริย์ต้องการที่สร้างสำนักงานขึ้นที่ดินแดนหนี่เกินแห่งนี้อย่างงั้นรึ?

ที่จริงฉู่เทียนเองก็คิดว่า มิติย่อยที่พบที่ใจกลางของเหมืองมิตินั้นก็นับว่าเป็นสถานที่ยอดเยี่ยมเช่นกัน!

สถานที่แห่งนี้ไม่เพียงแต่มีทรัพยากรล้ำค่ามากมายที่เป็นประโยชน์ต่อหอการค้าปาฏิหาริย์,ซ้ำยังมีมิติย่อยที่พิเศษเหมาะที่จะสร้างเป็นสถานที่หลบภัยมิติย่อย.

ผู้คุมงานสะพานเชื่อมมิติที่นำโดยเหว่ยเหว่ยอันนั้น,มีทำหน้าที่ในการซ่อมแซมสร้างเส้นทางมิติย่อยที่แตกร้าวให้มั่นคง,สามารถที่จะเป็นเส้นทางที่จะให้คนของหอการค้าปาฏิหาริย์เข้าออกได้,หากว่ามีใครต้องการเข้าโจมตีปิดล้อมพื้นที่แห่งนี้,พวกเขาสามารถผ่านเส้นทางที่มั่นคงเข้ามาในมิติย่อยที่พิเศษนี้ได้,ซึ่งแน่นอนว่ามิติย่อยแห่งนี้มีการไหลของมิติที่รุนแรงสามารถที่จะป้องกันผู้บุกรุกเข้ามาได้!

ขณะที่มีการสร้างพื้นที่มิติเชื่อมต่อดินแดนหนี่เกินนั้น.

เม่ยจีที่ปกครองเมืองอานเห่ยตลอดจนรวมเมืองทั้งสี่เข้ามาด้วยนั้นตอนนี้เข้ารูปเข้ารอยแล้ว.

นับตั้งแต่นี้เป็นต้นไปดินแดนหนี่เกินจะมีฉู่เทียนคอยชักใยอยู่ด้านหลัง.

เม่ยจีที่ขอคำปรึกษา,"ปิศาจตนนั้นหากพบสุสานโบราณแล้วให้จัดการมันเลยใหม?"

"ทำไมต้องจัดงานมันด้วยเล่า?"ฉู่เทียนที่สายหน้าไปมา,"ปิศาจตนนี้ค่อนข้างโง่ทีเดียว,ทว่าสถานะราชาตงหยีก็ยังใช้ประโยชน์ได้,พวกเราจำเป็นต้องใช้ผู้เชี่ยวชาญอาณาจักรสวรรค์เพื่อรักษาความสงบในดินแดนหนี่เกิน,เจ้าควรที่จะหาวิธีใช้ประโยชน์กับเขาให้มาก,ข้าเชื่อว่าหมากตัวนี้จะสามารถใช้ประโยชน์ได้อีกมาก,หนำซ้ำ,ร่างกายของมันนับว่าพิเศษ,บางทีอาจจะมีค่ากว่าที่คาดเอาไว้ก็ได้."

เม่ยจีที่ขมวดคิ้ว,

ในความเห็นของนางนั้น,สังหารปิศาจตนนี้ไปเรื่องทุกอย่างก็จบแล้ว,ทว่ากลับความคิดเห็นของฉู่เทียนนั้น,เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเขาไม่ได้คิดที่จะปกครองแค่ดินแดนหนี่เกินตะวันออก,ดูเหมือนว่าเขาต้องการที่จะปกครองทั่วทั้งดินแดนหนี่เกินแห่งนี้เลย,ราวกับว่าเขาไม่ได้หวาดกลัวต่อพยัคฆ์ซ่อนมังกรหลับดินแดนแห่งนี้เลยแม้แต่น้อย,คงเป็นเพราะว่าด้วยความแข็งแกร่งของหลานซือโหลวเตอและพรรคพวก,คงจะไม่มีใครสามารถที่จะคุกคามพวกเขาได้.

ในเวลาเดียวกันนั้นหยิงที่กลับมา,"เกี่ยวกับข้อมูลที่ได้จากอาถู,พวกเราได้พบเข้ากับสุสานใต้ดินจริงๆ."

"เยี่ยม,ยอดเยี่ยมมาก,ข้าจะไปดูด้วยตนเอง!"ฉู่เทียนที่กล่าวกับหลานซือโหลวเตอและคนอื่นๆ,"บางทีคงจะต้องรบกวนทุกท่านแล้ว."

มีอะไรที่ต้องกล่าวว่ารบกวนด้วย?

ที่จริงคนทั้งสี่เองก็สนใจกับโชคลาภของอาถูที่ได้รับ? บางทีอาจจะสามารถเก็บเกี่ยวอะไรพิเศษได้! ดังนั้นมีเหรอที่พวกเขาจะปฏิเสธคำชวนนี้,ฉู่เทียนที่นำคนทั้งสี่ไปยังสถานที่ดังกล่าวในทันที.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย

Half-Drunk Wanderer
????

สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP (สถานปัจจุบัน แปลจบ 658 แล้ว)==>  Click

-เว็ปฟรี วันละหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip ลงครบทุกลุ่มแล้ว