Miracle Throne Chapter 485 Attacking army has reached the city

Miracle Throne Chapter 485 Attacking army has reached the city

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 485 ศัตรูประชิดเมือง

บทที่ 485 ศัตรูประชิดเมือง

ฉู่เทียนที่พบกับปัญหาจึงได้เดินทางมายังป่านิรันดร์,แต่กลับกลายเป็นว่าเขาเดินทางมาตัดความสัมพันธ์กับเผ่าเอลฟ์อย่างงั้นรึ?แปลกเกินไปแล้ว,นี่ไม่ใช่การช่วยเหลือเมืองฉีจีอย่างงั้นหรอกรึ?เหว่ยเหว่ยอันที่นำคัมภีร์กลับเมืองออกมาใช้งาน,ทว่า ออกูซือตาที่สะบัดนิ้วเบาๆ,ม้วนคัมภีร์ดังกล่าวก็ลอยมาหาเขาในทันที.

"ไม่!"เหว่ยเหว่ยอันที่ก้าวตามมือสองข้างที่ปัดป่ายไปมาไล่ตามสิ่งของดังกล่าว,"คัมภีร์ของข้า!"

"เมืองฉีจีและป่านิรันดร์ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกันแล้ว,กงจูเผ่าเอลฟ์เองก็ไม่มีความจำเป็นที่ต้องไปเกลือกกลั้วกับเผ่ามนุษย์อีก" ออกูซือตาที่คว้าคัมภีร์เอาไว้,พร้อมกับกล่าวออกไปอย่างโกรธเกรี้ยว"ลำพังในเวลานี้เมืองฉีจีเต็มไปด้วยอันตราย,คิดว่านี่เพื่อความปลอดภัยของกงจู,นับจากนี้ไปจงตัดความสัมผัสกับฉู่เทียนและเผ่ามนุษย์ซะ."

"เกี่ยวอะไรกับเจ้า!"

ฝ่ามือของเหว่ยเหว่ยอันที่ทะลวงผ่านมิติ,ต้องการที่จะคว้าคัมภีร์ดังกล่าวกลับคืนมา,ทันในนั้นฝ่ามือของออกูซือตาที่เปล่งประกายเป็นสีทองปกคลุมไปทั่ว,คาดไม่ถึงเลยว่าจะสามารถต้านพลังของเหว่ยเหว่ยอันได้.

"เป็นถึงกงจูเผ่าเอลฟ์กับทำตัวไร้การศึกษาได้อย่างไร?"ใบหน้าของออกูซือตายังคงสุขุมกล่าวออกไปอย่างใจเย็น"เหนือหัวท่านควรที่จะสั่งสอนบุตรสาวให้ดี!"

"เหว่ยเหว่ยอันเจ้าจะเสียมารยาทกับท่านประธานไม่ได้."ราชาเอลฟ์ที่ค่อนข้างกระอักกระอ่วนใจ,กับความหัวโบราณคร่ำครึงของเผ่าเอลฟ์เช่นกัน"เรื่องนี้ไม่สามารถจัดการได้ง่ายๆ,ในเมื่อเจ้ากลับมายังป่านิรันดร์ก็อาศัยอยู่ที่นี้สักระยะเถอะ."

"ท่านพ่อท่านจะทำเช่นนี้กับข้าไม่ได้! ข้าจะต้องกลับไป,ตอนนี้เมืองฉีจีต้องการข้า!"

"ข้าขอเตือนเจ้าอีกครั้ง,เจ้าเป็นเอลฟ์,นอกจากนี้ยังได้ละเมิดกฏของเอลฟ์อีกมามายหลายข้อ,ด้วยสิ่งที่เจ้าทำนี้เพียงพอที่จะกักขังเจ้านับร้อยปี."ออกูซือตา กล่าวต่อ,"สภาเอลฟ์ไม่สามารถละเลยการกระทำของเจ้าได้อีกต่อ,ที่จะสร้างปัญหาไม่รู้จบ,จากนี้ไปเจ้าจะต้องศึกษาตำราสัจธรรม 10 เล่มและครรลองมารยาทของเอลฟ์ 96 เล่ม,จนกกว่าเจ้าจะมีพฤติกรรมเป็นปกติแล้ว,สภาเอลฟ์จะไม่ให้อิสระต่อเจ้าอีกต่อไป!"

"ข้าขอตายที่เมืองฉีจี,ข้าจะไม่ศึกษาอะไรพวกนั้นเด็ดขาด!"

"นี่ไม่ใช่สิ่งที่เจ้าจะตัดสินใจเองได้."

เหว่ยเหว่ยอันที่รวบรวมพลังเพื่อที่จะหนีไป,ออกูซือตาชี้นิ้วไปยังเหว่ยเหว่ยอัน,พลังที่มากมายมหาศาลที่กดทับลงมา,พร้อมกับผนึกพลังวิญญาณของนางเอาไว้,ทำให้นางไม่สามารถต่อต้านได้เลยแม้แต่น้อย.

"นำตัวไป!"

"ปล่อยข้า,ปล่อยข้า.ท่านพ่อ...."

เอลฟ์องค์รักษ์หลายคนที่นำตัวเหว่ยเหว่ยอันออกไป.

ออกูซือตาที่หันหน้ามาหาราชาเอลฟ์พร้อมกับกล่าวออกไปว่า"ขออภัยต่อองค์เหนือหัวด้วย,ข้าทำเพื่ออนาคตของกงจู,นางยังเด็ก,และมีความสามารถ,ด้วยท่าทางขัดขืนนี้จะต้องได้รับการขัดเกลา,หากว่ากงจู่ได้รับการสั่งสอนอย่างดีก่อนหน้านี้คงจะไม่เป็นเช่นนี้."

มีสิ่งใดที่ราชาเอลฟ์จะกล่าวได้อีกรึ?

แม้ว่าเขาจะถูกเรียกว่า ราชาเอลฟ์ก็ตามที,ทว่าการบริหารงานและรับตำแหน่งนี้ยังน้อยกว่า 100 ปีด้วยซ้ำ,ไม่ต้องเอ่ยเลยว่าเขาหาได้มีอิทธิพลในการตัดสินใจใดๆ,ทุกอย่างถูกควบคุมจากกลุ่มเอลฟ์ชรามากว่า 500 ปีแล้ว?

ภายในสภาเอลฟ์หลายสิบที่นั่ง,มีคนที่อยู่ฝั่งราชาเอลฟ์เพียง 5-6 ตนเท่านั้น,ส่วนคนอื่นๆต่างก็อยู่ฝั่งของออกูซือตาซึ่งมักจะนำกฏเกณฑ์มารยาทของเผ่าเอลฟ์หลายหมืนปีมากล่าวและบังคับใช้,ทำให้ไม่มีใครที่จะสามารถที่จะเสนอความคิดใหม่ๆได้เลยแม้แต่น้อย.

ราชาเอลฟ์ที่จ้องมองไปยังคัมภีร์ในมือของออกูซือตา,"นี่คือคัมภีร์ที่ราวกับว่าสามารถใช้เคลื่อนย้ายทางไกลได้,เป็นเทคโนโลยีที่ไม่เคยได้ยินมาก่อน,ดูเหมือนว่าจะเป็นเทคโนโลยีมิติที่มนุษย์นามฉู่เทียนมีอยู่อย่างงั้นรึ?บางทีสิ่งนี้คงจะใช้เดินทางได้หลายหมื่นลี้ภายในวันเดียว...."

"ชิ,บรรพชนสอนพวกเรามาโดยตลอด,ผลประโยชน์จะทำให้ดวงตามืดบอด,เทคโนโลยีเหล่านี้จะนำพามาซึ่งภัยพิบัติ."ออกูซือตา ที่เผยสีหน้าเหยียดหยัน,"พวกเราที่ยืนอยู่อีกฝั่งไม่ยุ่งเกี่ยวกัน,การใช้ชีวิตของพวกเราจะต้องเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติ,ซึ่งนั่นจะทำให้พวกเราคงอยู่ตลอดไป,เผ่าเอลฟ์นั้นมีอายุคงอยู่นับพันๆปี,จะเอาเผ่ามนุษย์มาเทียบได้อย่างไร,ถึงมนุษย์จะมีภูมิปัญญา,แต่ก็มีไว้เพื่อเข่นข่ากันและกัน,สร้างศัตรูไปทั่วทั้งทวีป,ในไม่ช้าก็เร็วย่อมล่มสลายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้."

เหล่าสภาเอลฟ์คนอื่นๆเองก็พยักหน้าเห็นด้วยอย่างพร้อมเพรียง.

การพูดคุยกับประธานสภาคงพูดอะไรมากไม่ได้.

เผ่าเอลฟ์ถึงจะมีพลังที่แข็งแกร่งทรงพลังเพียงพอที่จะปกป้องตัวเอง,ทว่าพลังของพวกเขาไม่ได้มีไว้เพื่อคนอื่น,เช่นนั้นจึงเห็นว่าการเข่นฆ่ากันนั้นเป็นความชั่วร้าย.

เหว่ยเหว่ยอันที่ถูกผนึก,พร้อมกับถูกขังเอาไว้.

สภาเอลฟ์เริ่มบังคับให้นางเรียนรู้ตำราสัจธรรม 10 ,และยังมีครรลองมารยาทของเอลฟ์อีกหลายเล่ม,ตำราหนังสือมากมายหลายร้อยหน้าที่วางอยู่เกลือนกราด,ซึ่งพวกเขาบังคับให้นางต้องคัดครรลองมารยาทเหล่านี้,นางกำลังบ่นงึมเงาแสดงความไม่พอใจ,"ต้าเกออยู่เทียนบ้าที่สุดเลย,ทำไมต้องให้ข้าอยู่ที่นี่ด้วย!"

ในเวลาเดียวกันมีเสียงที่ดังก้องกังวานมาจากข้างนอก,"เหนือหัว,ท่านมาได้อย่างไร?"

"ข้าต้องการพูดคุยกับเหว่ยเหว่ยอัน,พวกเจ้าออกไปก่อน,หากไม่เรียกก็ไม่ต้องเข้ามา."

"รับทราบ!"

ราชาเอลฟ์ที่เข้ามายังห้องต้นไม้,เมื่อเห็นเหว่ยเหว่ยอัน,บ่นเป็นหมีกินผึ้ง,ก็เผยยิ้มออกมา,"เจ้าโกรธที่ข้าไม่ช่วยเจ้ารึเจ้าโกรธที่คิดว่าฉู่เทียนเขาทิ้งเจ้าแล้วอย่างงั้นรึ?"

"ฮึม,ฮึม,ท่านกำลังทำให้ข้าระเบิดด้วยความโกรธแล้ว!"

เหว่ยเหว่ยอันที่กล่าวออกไปเช่นนั้นแทบจะเต้นไปมาด้วยความโกรธอยู่แล้ว,หนึ่งคือบิดาที่นางรักมากที่สุด,หนึ่งคือต้าเกอฉู่เทียนคนที่นางนับถือมากที่สุด,คนทั้งสอง,คาดไม่ถึงเลยว่ากลับทำกับนางเช่นนี้,จะไม่ทำให้นางโกรธได้อย่างไร?

"เด็กโง่,เจ้าอยู่กับฉู่เทียนมาหลายเดือน,เจ้าไม่รู้หรือว่าเขาเป็นคนอย่างไร?"

เหว่ยเหว่ยอันชำเลืองมองออกมา"ท่านหมายความว่าอย่างไร?"

"แม้ว่าข้าไม่รู้ว่าเขาต้องการทำอะไร,ทว่าเขาต้องมีเหตุผลอย่างแน่นอน."ราชาเอลฟ์ที่จ้องมองมายังเหว่ยเหว่ยอันพร้อมกับกล่าวว่า,"ส่วนจะเป็นเรื่องอะไรนั้น,ข้าคิดว่าพวกเราคงจะรู้เร็วๆนี้."

จริงๆรึ?

เหว่ยเหว่ยอันที่เต็มไปด้วยความสงสัย.

อย่างไรก็ตาม,เมื่อนางนึกถึงท่าทางนิสัยของฉู่เทียนแล้ว,เรื่องในครั้งนี้เป็นเรื่องที่ไม่ชอบมาพากลนัก,ฉู่เทียนจงใจตัดความสัมพันธ์กับป่านิรันดร์,ซ้ำยังจงใจเดินทางมายังป่านิรันดร์นี้อีกด้วย,มีเป้าหมายอะไรกัน?

เมืองฉีจีจะสามารถยืนอยู่ได้อย่างงั้นรึ?

หรือว่าต้าเกอฉู่เทียนรู้ว่าไม่สามารถรักษาเมืองฉีจีได้แล้ว,จึงได้ช่วยส่งข้ากลับมาอย่างงั้นรึ?

เหว่ยเหว่ยอันที่คิดถึงเรื่องดังกล่าว,ภายในใจถึงกับรัดแน่นขึ้นมาในทันที.

............

ในเวลานี้,เมืองฉีจีดูวุ่นวายไปหมด,เพราะว่ากองกำลังพันธมิตรทั้งสี่ส่งนักรบเข้ามา,กองกำลังหลายแสนคนกำลังส่งเสียงดังพร้อมเข้าประชิดอาณาเขตเมืองฉีจี,ธงรบที่โบกสะบัดไปมา,ทั่วทั้งท้องฟ้าหลายหมื่นลี้เต็มไปด้วยกลิ่นอายที่หนักหน่วง.

"ทำลายล้างเมืองฉีจี!"

"ทำลายล้างเมืองฉีจี!"

"ทำลายล้างเมืองฉีจี!"

ท้องฟ้าป่าโบราณแห่งนี้,สั่นสะเทือนไปด้วยจิตสังหารที่รุนแรง.

กองกำลังที่ปกคลุมพื้นที่หลายกิโลเมตรเต็มไปหมด,บนอากาศเองก็ปกคลุมไปทั่วทั้งท้องฟ้า,ผู้เชี่ยวชาญเผ่าอี้,พวกเขาบินอยู่เหนืออากาศมากมายหลายพันเมตร,หากเรือเหาะปาฏิหาริย์เริ่มโจมตี,นักรบเผ่าอี้จะต้องพบเข้าอย่างแน่นอน.

ยักษามรกตที่เคลื่อนที่ทำให้พื้นที่ป่าหักโค่นลงราวกับคลื่นน้ำที่ซัดสาดไปทั่วทั้งป่า,ต้นไม้ใบหญ้าถูกบดขยี้,แตกหักออกเป็นเสี่ยงๆ.

เหล่าออคหลายแสนตนที่นั่งอยู่บนหลังหมาป่าและเสือดาวตัวใหญ่,เคลื่อนที่อย่างรวดเร็วไปพร้อมๆกับยักษามรกต,หากว่าเห็นศัตรูล่ะก็,เหล่านักรบออคจะสามารถพบเจอกับศัตรูได้อย่างรวดเร็ว,ส่วนเผ่าแมงมุมที่รับผิดชอบพื้นที่ใต้ดิน,ในการโจมตีครั้งนี้เมืองฉีจีย่อมไม่สามารถต้านทานได้แน่.

ภาพเช่นนี้ในป่าแห่งความวุ่นวายไม่ค่อยเห็นนัก.

เหล่าชนเผ่าพื้นเมืองหลายแห่ง,ราวกับคิดว่าเมืองฉีจีเป็นอาชญากรรมใหญ่,พวกเขาที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังเมืองฉีจีอย่างล้ำลึก,การต่อสู้ครั้งนี้ราวกับว่าพร้อมจะเข้าร่วมพันธมิตรทั้งสี่เพื่อบดขยี้เมืองฉีจีให้แหลกสลายไป,ราวกับว่าคนของเมืองฉีจีนั้นได้สังหารครอบครัวของพวกเขาไปจนพวกเขาโกรธแค้นไม่สามารถอยู่ร่วมโลกกันได้.

กองกำลังพันธมิตรทั้งสี่ในเวลานี้มีผู้เข้าร่วมทัพมากขึ้นและก็มากขึ้น.

กลุ่มของเผ่าพื้นเมืองหลายต่อหลายเผ่าที่เคยเป็นเหล่าโจรร้ายปล้นไปทุกที่,พวกเขาเหล่านี้ย่อมไม่พลาดโอกาสแน่.

เมืองฉีจีจบสิ้นแล้ว,สงครามในครั้งนี้ไม่มีทางที่พวกเขาจะต้านทานได้,จะดีจะร้ายเมืองแห่งนี้ก็มีขนาดใหญ่มีประวัติหลายร้อยปี,ย่อมต้องมีทรัพย์สินและทรัพยากรมากมาย,อย่างน้อยพวกเขาอาจจะได้ส่วนแบ่งบ้างสักเล็กน้อยก็ยังดีไม่ใช่รึ?

กองกำลังกวาดล้างควบคุมทัพมาด้วยข่าโอวเฉิงจู่เมืองจวังฉีด้วยตัวเอง.

การที่ข่าโอวนำทัพด้วยตัวเอง,เป็นการชี้ให้เห็นถึงความสำคัญในการยึดเมืองฉีจีในครั้งนี้ได้.

พวกเขาไม่ต้องการทรัพยากร,ไม่ต้องการดินแดน,ไม่ต้องการเงินทอง,ไม่ต้องการอาวุธ.

เมืองจวังฉีนั้นต้องการเทคโนโลยีของเมืองฉีจีเท่านั้น!

"ถ่ายทอดคำสั่งออกคำสั่งให้รวมกองกำลัง 50,000 ออกไป,ให้เผ่าอี้เข้าทำลายพื้นที่รอบๆเมืองฉีจีให้หมด,ทำลายสิ่งก่อสร้างรอบๆ,ให้เผ่าต่างๆที่สนับสนุนเมืองฉีจียอมแพ้,ยึดครองรากฐานของพวกมันมาเป็นของเรา,และสั่งให้เผ่าแมงมุมสร้างที่พักชั่วคราวขึ้นมา!"

"ขอรับ,เฉิงจู่ต้าเหริน!"

คำสั่งถูกส่งออกในทันที.

กองกำลังเผ่าอี้ได้แบ่งกำลังออกเป็นส่วนๆ,พร้อมกับถูกส่งออกไปราวกับฝูงตั๊กแตนปกคลุมไปทั่วทั้งท้องฟ้าเมืองฉีจี,บินออกไปด้วยความเร็วสูงมาก.

บอลเพลิง,คมมีดสายลม,ก้อนศิลาขนาดใหญ่!

หลากหลายการโจมตีที่ถูกส่งออกมา.

การโจมตีอย่างหนักหน่วงของเผ่าอี้แทบจะไม่มีอะไรมาขวางพวกเขาเลย.

"ฮ่า ฮ่า !"

"เมืองฉีจีนี้มันอ่อนแอจริงๆ!"

"คาดไม่ถึงเลยว่าจะไม่มีปัญญาขัดขวางเลยแม้แต่น้อย!"

กองกำลังพันธมิตรทั้งสี่ยึดครองดินแดนรอบๆได้อย่างง่ายดาย,เพราะว่าเผ่าพื้นเมืองที่อยู่รอบๆนั้นต่างก็อพยพหนีกันไปหมดแล้ว,ทุกๆเผ่าต่างก็ถูกแจ้งเตือนให้อพยพไม่มีเหลือ.

พื้นที่รอบๆนี้ทำให้ทุกคนรู้สึกแปลกประหลาดเป็นอย่างมาก,พื้นที่เหล่านี้ดูสงบเงียบขนาดนี้เลยรึ?

เป็นไปไม่ได้,หนีไปแล้ว,ทำไมพวกเขาไม่เห็นชนเผ่าเหล่านี้หนีไปเลยรึ?

เผ่าเหล่านี้หนีไปไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรนัก,ทว่าเมื่อพวกเขาค้นพื้นที่รอบๆเผ่าเหล่านี้กับไม่สามารถค้นพบของมีค่าอะไรได้เลยแม้แต่น้อย.

คนเหล่านี้อพยพหนีเข้าไปในเมืองฉีจีอย่างงั้นรึ?

แปลกมาก,ไม่มีกองกำลังรักษาชายแดนรอบๆนี้เลยเหรอ.

คาดไม่ถึงเลยว่าเผ่ารอบๆนี้จะไม่มีใครยอมจำนนเลยรึ?

พวกเขามีสัมพันธ์กันขนาดนั้นเลยรึ?

เช่นนั้นก็จงถูกกำจัดไปพร้อมๆกันซะเถอะ!

เหล่านักรบเผ่าแมงมุมหลายแสนตนที่ขุดหน้าผ่า,เพื่อสร้างค่ายชั่วคราวขึ้นมา,ข่าโอวนำกองกำลังมาปักหลักยังสถานที่แห่งนี้,พร้อมกับสร้างระบบป้องกันขึ้น,กองกำลัง 1 ล้านตนเตรียมพร้อมบุกเข้าโจมตี.

กองกำลังพันธมิตรทั้งสี่นั้นหยุดพักชั่วคราว.

"มีวัตถุบางอย่างลอยมา!"

"จะต้องเป็นอาวุธที่แปลกประหลาดของเมืองฉีจีแน่นอน."ข่าโอวแค่นเสียง,"ให้เผ่าอี้ออกไปจัดการ!"

จรวดหลายร้อยลูกของเมืองฉีจีถูกส่งออกมา,อาวุธพลังเวทย์เหล่านี้นักรบเมืองจวังฉีเข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง,หากว่ามันตกลงมาบนที่พักของพวกเขาล่ะก็,บางทีอาจจะได้รับความเสียหายเป็นอย่างมากแน่.

ดังนั้น,เผ่าอี้จึงถูกส่งออกไปในทันที.

นี่คือเผ่าพันธ์ที่มีความเร็วเป็นอย่างมาก,ผู้เชี่ยวชาญเขตแดนภูติแท้นั้นสามารถมีความเร็วเหนือเสียง,จรวดโจมตีของหอการค้าปาฏิหาริย์ที่เพิ่งพัฒนาคิดค้นขึ้นมา,ดังนั้นจึงมีจำนวนไม่มากนัก,พวกมันถูกตัดเฉือนพลังทลายบนอากาศ,ไม่มีจรวดลูกใหนที่เข้าเป้าเลย.

"ดูเหมือนว่าเมืองฉีจีจะมีลูกเล่นซ่อนอยู่มากมาย!"

"ข่าโอวเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นก็รู้สึกวางใจ.

กองกำลังทั้งสี่นั้นมีความสามารถครอบคุมทั้งสามเหล่า,เผ่าอี้ที่มีความสามารถป้องกันและโจมตีทางอากาศได้ดีเยี่ยม,สามารถที่จะทำให้อาวุธของเมืองฉีจีไร้ผลได้,เมืองฉีจีนั้นไม่มีกำลังเสริมใดๆ,แม้ว่าพวกเขาจะมีอาวุธที่ร้ายกาจ,อย่างไรก็ตาม,ภายในสถานการณ์เช่นนี้พวกเขาจะต้านเอาไว้ได้นานเท่าไหร่กัน?

"ถ่ายทอดคำสั่งออกไป!"

"จัดเตรียมกองกำลังที่จะโจมระลอกแรกขึ้นมา!"

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย

Half-Drunk Wanderer
????

สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP (สถานปัจจุบัน แปลจบ 658 แล้ว)==>  Click

-เว็ปฟรี วันละหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip ลงครบทุกลุ่มแล้ว